Επιστροφή στο Forum : ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ : Αναγνωστικές Προτάσεις
Κυκλοφορεί και στα ελληνικά Terry Pratchett αν και δε θυμάμαι από ποιον εκδοτικό οίκο.
Επίσης από μετάφραση σε μετάφραση υπάρχουν μεγάλες διαφορές.
Πχ στην τριλογία των πέντε βιβλίων, Γυρίζοντας τον Γαλαξία με ωτοστόπ,
υπάρχει η μετάφραση του Δημήτρη Αρβανίτη* [η καλή] και μια μετάφραση από κάποια
κυρία το όνομα της οποίας λησμόνησα, που είναι πολύ κακή.
*ο κύριος, μέχρι και τον Ford Prefect είχε μεταφράσει σε Φορντ Έσκορτ,
επειδή το μοντέλο αυτοκινήτου [που διάλεξε ο εξωγήινος θεωρώντας το
συνηθισμένο όνομα] κυκλοφορούσε στην Αγγλία σαν Prefect και στην
Ελλάδα σαν Escort...
Κυκλοφορεί και στα ελληνικά Terry Pratchett αν και δε θυμάμαι από ποιον εκδοτικό οίκο.
Επίσης από μετάφραση σε μετάφραση υπάρχουν μεγάλες διαφορές.
Πχ στην τριλογία των πέντε βιβλίων, Γυρίζοντας τον Γαλαξία με ωτοστόπ,
υπάρχει η μετάφραση του Δημήτρη Αρβανίτη* [η καλή] και μια μετάφραση από κάποια
κυρία το όνομα της οποίας λησμόνησα, που είναι πολύ κακή.
*ο κύριος, μέχρι και τον Ford Prefect είχε μεταφράσει σε Φορντ Έσκορτ,
επειδή το μοντέλο αυτοκινήτου [που διάλεξε ο εξωγήινος θεωρώντας το
συνηθισμένο όνομα] κυκλοφορούσε στην Αγγλία σαν Prefect και στην
Ελλάδα σαν Escort...
Pratchett στα Ελληνικά δεν ειναι Pratchett.Το χιουμορ του απλως πεθαινει στην μετάφραση.Δεν ειναι θέμα ποιότητας της μετάφρασης.Απλώς, το χιουμορ του βγάζει νοημα μόνο στο πλαίσιο της γλώσσας που εχει γραφτει, στα ιδιώματα και στις προφορές που εχει (που τις αποδίδει με φοβερό τροπο στο κείμενο).
Θα είναι σαν να διαβάζεις Παπαδιαμάντη στα Αγγλικά. (οχι δεν λέω οτι εχουν καμία σχεση μεταξύ τους).
Το τελευταίο που διάβασα ήταν το:
"Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΕ ΤΗ ΓΡΑΜΜΙΚΗ Β"
http://www.greekbooks.gr/books/showBook.asp?bookID=177209
Όχι πολύ μεγάλο.
Δεν απευθύνεται σε ειδικούς.
Διαβάζεται ευχάριστα από όσους συγκινούνται από τα δύσκολα της επιστημονικής έρευνας και θέλουν να μάθουν τα βασικά για το ιστορικό της αποκρυπτογράφησης.
-
είμαι σχέδον σίγουρος οτι το 'γυριστε το γαλαξία με οτωστόπ' που διάβασα εγώ ήταν του douglas Adams. Εκτός αν αυτό είναι κάποιο ψευδώνυμο του Prachett και δεν το ξέρω. Πολύ ωράια βιβλία πάντως.
Να προτείνω επίσης τα 'bororo' και 'Τα Χαστουκόψαρα' του Λένου Χρηστίδη, όλα τα βιβλία του Μπουκόφσκι, 'Το εγχειρίδιο του Καλού κλέφτη" του Πετρόπουλου καθώς και το 'Μπουρδέλο' και το 'Αγιο Χασισάκι' από το τελευταίο.
[εδιτ] μόλις τώρα διάβασα καλύτερα το προηγούμενο ποστ. και είδα οτι δεν συνδέονται οι δύο προτάσεις... :oops: [/εδιτ]
Παράλειψη μου. Και φυσικά το Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ, είναι του Douglas Adams και όχι δεν είναι ψευδώνυμο - άλλος ο Adams άλλος ο Pratchett. Αν θυμάμαι καλά το Starship Titanic είναι βιβλίο που έγραψαν και οι 2 μαζί [κυρίως ο Pratchett] και πιθανότατα είναι το μόνο βιβλίο του Pratchett που έχω διαβάσει. Από Άνταμς, έχουν ενδιαφέρον επίσης ο Dirk Gently καθώς και το βιβλίο που γράφει για τα ζώα που είναι υπό εξαφάνιση [καθαρά έρευνα - όχι μυθιστόρημα].
supermario
13-05-05, 14:33
Το "Πυλες της φωτιας" του Στηβεν Πρεσφηλντ ειναι εκπληπτικο (τουλαχιστον εγω ανατριχιασα).
Μυθιστορημα με βαση την μαχη των Θερμοπυλων.... Απιστευτη περιγραφη της μαχης αλλα και τρομερη αφηγηση που (οπως εγραψα και πιο πανω) σου σηκωνει την τριχα καγκελο!!!
Επισης πολυ καλο βιβλιο (οχι τοσο οσο το προηγουμενο) το "Ανεμοι πολεμου" του ιδιου.
Περιγραφει την ιστορια του Πολεμιδη που υπηρετησε κατω απο τις διαταγες του Αλκιβιαδη και αργοτερα τον δολοφονησε
Το "Πυλες της φωτιας" του Στηβεν Πρεσφηλντ
εκπληκτικό,αναμένω την ταινία,ποιός αλέξανδρος και vader ,αν γίνει όπως το βιβλίο θα'ναι
το μεγαλύτερο έπος του κιν/φου.
'Οσο για αναγνώσματα ,είμαι φαν του Clive Barker, http://www.clivebarker.com/ς και σια,
και του Dean Koontz - http://www.randomhouse.com/bantamdell/koontz/
Aν σας αρέσει ο τρόμος και η φαντασία πρόκειται για μετρ του είδους,ότι και να διαβάσετε απο δάυτους είναι τέλειο.
supermario
13-05-05, 15:38
εκπληκτικό,αναμένω την ταινία,ποιός αλέξανδρος και vader ,αν γίνει όπως το βιβλίο θα'ναι
το μεγαλύτερο έπος του κιν/φου.
'Οσο για αναγνώσματα ,είμαι φαν του Clive Barker, http://www.clivebarker.com/ς και σια,
και του Dean Koontz - http://www.randomhouse.com/bantamdell/koontz/
Aν σας αρέσει ο τρόμος και η φαντασία πρόκειται για μετρ του είδους,ότι και να διαβάσετε απο δάυτους είναι τέλειο.
Ναι σε ολα!!! Συμφωνω σε ολα οσα ειπες. Και για την ταινια (αν και το βλεπω δυσκολο να ειναι τοσο καλη οσο το βιβλιο) και για τους Μπαρκερ και Κουντζ. Και να μην ξεχναμε βεβαια και τον "μπαμπα" τους τον Στηβεν Κινγκ!!! :respekt:
Φοβερός πράγματι ο Κουντζ, και δεν είναι τόσο σκοτεινός όσο ο Κινγκ.
Καλός ο Κινγκ αλλά πολύ μαυρίλα ρε παιδί μου. Απ' την άλλη, για μένα
νούμερο ένα στον τρόμο είναι ο Πόε, κοντά 200 χρόνια μετά δεν νομίζω
ότι έχει ξεπεραστεί στο είδος του.
Ωραίες οι πύλες της φωτιάς, έχουν ενθουσιάσει πολλούς φίλους μου,
έχουν και μπόλικες πληροφορίες μέσα αλλά όταν το τελειωσα μου είχε
αφήσει την εντύπωση πως κάτι τους έλειπε.
Για όσους ενδιαφέρονται να μελετήσουν Ιστορία, υπάρχουν οι εξής προτάσεις:
1) "Η Εποχή των Επαναστάσεων, 1789 - 1848", του Eric. J. Hobsbawm, εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ. (Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης)
Ευρωπαϊκή Ιστορία και πώς η Γαλλική Επανάσταση στη Γαλλία και η Βιομηχανική Επανάσταση στη Βρετανία υπήρξαν διττές επαναστάσεις και χαρακτηρίστηκαν ως θρίαμβος της νέας αστικής κοινωνίας. Αποτελεί την "ιστορία της εμφάνισης των δυνάμεων που, μέσα σ' έναν αιώνα από το 1848, έμελλε να μετατρέψουν την επέκταση σε συρρίκνωση."
2) "Η Εποχή των Αυτοκρατοριών, 1875 - 1914", του Eric. J. Hobsbawm, εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ.
"Ήταν μια εποχή, παρά τα φαινόμενα, αύξουσας κοινωνικής σταθερότητας μέσα στη ζώνη των ανεπτυγμένων οικονομιών, από την οποία προήλθαν οι μικρές ομάδες ανδρών που κατάφεραν, με σχεδόν αλαζονική άνεση, να κατακτήσουν και να κυβερνήσουν τεράστιες αυτοκρατορίες. ταυτόχρονα όμως αυτός ο ανεπτυγμένος βιομηχανικά κόσμος δημιούργησε αναπόδραστα στην περιφέρειά του τις συνδυασμένες δυνάμεις της εξέγερσης και της επανάστασης που έμελλαν να τον καταποντίσουν." [Από το οπισθόφυλλο]
Αυτά τα δυο για σήμερα. Αύριο-μεθαύριο θα επανέλθω με το δεύτερο μέρος.
big bang, οπως λεει και ο τιτλος αναφέρεται στην θεωρεία της μεγάλης εκρηξης με πολυ κατανοητό τρόπο.
mastermind
27-06-05, 16:00
Το "Πυλες της φωτιας" του Στηβεν Πρεσφηλντ ειναι εκπληπτικο (τουλαχιστον εγω ανατριχιασα).
Το εχω διαβάσει 3 φορές και εναι φοβερό βιβλίο!!
Προτείνω σε όποιον αρέσκεται σε περιπέτειες στον ρεαλιστικό κόσμο να διαβάσει το "Μποκα Λουπο" του Πάνου Καζόλη, εξαιρετικό ύφος και μια ιστορία που δεν θα ήθελες να έχει τελευταία σελίδα το βιβλίο :)
Eιμαι ακριβως στην μεση (Πυλες της φωτιας) και εχω παρατησει την εξεταστηκη για να το διαβασω. Ειμαι και σε κρισιμο σημειο (Αποφασισαν οτι η μαχη θα γινει στις Πυλες) και με τρωει η αγωνια.....
Ενα διαφορετικο αλλα πολυ καλο βιβλιο ειναι το "Μια εκτυφλωτικη απουσια φωτος" του Ταχαρ Μπεν Τζελουν (Εκδ. Λιβανη) και μιλαει για τα βασανα φυλακισμενων στις φυλακες Ταζμαμαρτ(αν θυμαμαι καλα τις εκλεισε ο ΟΗΕ)και βασιζεται σε πραγματικα γεγονοτα. μιλαμε για φυλακες με υψος 1.60 με 2 τρυπες (μια για φυσικη αναγκη και μια για "αερα") και χωρις φως. αρκετα καλο το προτινω ανεπιφυλακτα
Gates of Fire: καταπληκτικο βιβλιο, αλλα για μια διαφορετικη αποψη δειτε:
http://www.szoraster.com/ClassicalHistoryNovels/Gates_of_Fire.html
Τζανερμαν
Παιδιά, να κάνω μια ερώτηση, χωρίς παρεξήγηση;
Αν θέλετε να διαβάσετε για τον Λεωνίδα και τους Σπαρτιάτες γιατί δε διαβάζετε κατευθείαν Ηρόδοτο (Μηδικοί Πόλεμοι), αλλά προτιμάτε τα δήθεν ιστορικά μυθιστορήματα, τα οποία απευθύνονται σε αμόρφωτο κοινό και κυρίως αποσκοπούν στο να γίνουν ταινία στιλ "Τροίας";
Θέλω να πω, το βρίσκω λίγο παρανοϊκό. Για παράδειγμα, είναι σα να θες να διαβάσεις για τον Εμφύλιο Πόλεμο της Αμερικής και αντί να πάρεις βιβλίο γραμμένο από Αμερικάνο ιστορικό, παίρνεις κάποιο από Έλληνα.
Tzanerman, ευχαριστώ για το link. Ο Steven Zoraster έχει απόλυτο δίκιο, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Μια παρεμφερή κριτική είχε κάνει και ο Αποστολίδης στη "Βιβλιοθήκη", της Ελευθεροτυπίας.
Και για όσους θέλουν να γελάσουν, ας πάρουν τον "Παπαγάλο του Φλωμπέρ", του Τζούλιαν Μπαρνς, εκδόσεις Μεταίχμιο. Καλή μετάφραση, και πολύ γέλιο. Γιατί το καλοκαίρι είναι για γελάμε λίγο παραπάνω.
Eιμαι ακριβως στην μεση (Πυλες της φωτιας) και εχω παρατησει την εξεταστηκη για να το διαβασω. Ειμαι και σε κρισιμο σημειο (Αποφασισαν οτι η μαχη θα γινει στις Πυλες) και με τρωει η αγωνια.....
Ποια αγωνία σε τρώει, ρε συ; Αν θα ζήσει ή αν θα πεθάνει ο Λεωνίδας;
Δε μου λες, τι μάθημα παράτησες στη μέση για να διαβάσεις αυτό το αριστούργημα;
big bang, οπως λεει και ο τιτλος αναφέρεται στην θεωρεία της μεγάλης εκρηξης με πολυ κατανοητό τρόπο.
Μήπως είναι αυτό των εκδόσεων Τραυλός από κάποιο Γάλλο αστροφυσικό;
Για πες συγγραφέα και εκδόσεις.
αγωνια το πως ακριβως εξελισσεται το στορυ απο την μερια του αιχμαλωτου. δεν ειναι μονο τα γνωστα γι'αυτο. αν ηταν μονο η ιστορια τοτε δεν θα την διαβαζα την εχω διαβασει πιτσιρικας.
αφησα Pcb κυκλωματα στα οποια δεν πατησα και Μαθηματικα για αυριο.
Eιμαι ακριβως στην μεση (Πυλες της φωτιας) και εχω παρατησει την εξεταστηκη για να το διαβασω. Ειμαι και σε κρισιμο σημειο (Αποφασισαν οτι η μαχη θα γινει στις Πυλες) και με τρωει η αγωνια.....
Ενα διαφορετικο αλλα πολυ καλο βιβλιο ειναι το "Μια εκτυφλωτικη απουσια φωτος" του Ταχαρ Μπεν Τζελουν (Εκδ. Λιβανη) και μιλαει για τα βασανα φυλακισμενων στις φυλακες Ταζμαμαρτ(αν θυμαμαι καλα τις εκλεισε ο ΟΗΕ)και βασιζεται σε πραγματικα γεγονοτα. μιλαμε για φυλακες με υψος 1.60 με 2 τρυπες (μια για φυσικη αναγκη και μια για "αερα") και χωρις φως. αρκετα καλο το προτινω ανεπιφυλακτα
ίσως θες να ρίξεις μια ματιά στη φυλακή του Κολοκοτρώνη στο Μπούρτζι (Ναύπλιο), έχοντας υπόψη ότι ήταν πολύ ψηλός.
εχω παει και την εχω δει. στο βιβλιο ο τυπος μπηκε το 1971 και βγεικε το 1991. μιλαμε για πριν 14 χρονια
Μήπως είναι αυτό των εκδόσεων Τραυλός από κάποιο Γάλλο αστροφυσικό;
Για πες συγγραφέα και εκδόσεις.
simon singh -Big Bang
εκδόσεις ΤΡΑΥΛΟΣ
Επίσης προτείνω ανεπιφύλακτα
Κάθριν Νέβιλλ - 8
Stephen King - Ο Μαύρος Πύργος (τρομερή επταλογία -σύντομα κυκλοφορεί το 5ο βιβλίο από τις εκδόσεις Bell)
:D
Παιδιά, να κάνω μια ερώτηση, χωρίς παρεξήγηση;
Αν θέλετε να διαβάσετε για τον Λεωνίδα και τους Σπαρτιάτες γιατί δε διαβάζετε κατευθείαν Ηρόδοτο (Μηδικοί Πόλεμοι), αλλά προτιμάτε τα δήθεν ιστορικά μυθιστορήματα, τα οποία απευθύνονται σε αμόρφωτο κοινό και κυρίως αποσκοπούν στο να γίνουν ταινία στιλ "Τροίας";
Θέλω να πω, το βρίσκω λίγο παρανοϊκό. Για παράδειγμα, είναι σα να θες να διαβάσεις για τον Εμφύλιο Πόλεμο της Αμερικής και αντί να πάρεις βιβλίο γραμμένο από Αμερικάνο ιστορικό, παίρνεις κάποιο από Έλληνα.
Για τον ιδιο λογο που δεν διαβαζω (ισως να το κανω καποτε) την ιστορια του Β'ΠΠ του Ουινστον Τσωρτσιλ, αλλα βιβλια απο τους Μπηβορ, Αμπροουζ, Κηγκαν, κα...
Γιατι ακριβως ειναι πιο προσιτα. Βεβαια υπαρχουν και οι μεταφρασεις του κακτου για τα ρχαια κειμενα, οποτε και δεν στεκει η παραπανω δικαιολογια... Δεαρ γιου χαβ ιτ...
Τζανερμαν
Επίσης παλαιότερα κυκλοφορούσε από τον Κέδρο μία δίτομη "Θουκυδίδου Ιστορία" σε μετάφραση Άγγελου Βλάχου.
Εξαιρετική μετάφραση.
Ο Τσόρτσιλ ήταν πολιτικός, δεν ήταν ιστορικός. Καλύτερα να διαβάζει κανείς τους ιστορικούς. Πάρτε, ρε παιδιά, βιβλία του Χόμπσμπαουμ και του Μπροντέλ να δείτε τι εστί ματιά στην Ιστορία και την κοινωνιολογία της Ιστορίας.
Κι αυτές οι φράσεις, "προσιτό", "μέσος αναγνώστης" κλπ. κάτι προς το ηλίθιο μου φέρνει η αποκωδικοποίησή τους. Δηλαδή, βαριέμαι να σκεφτώ, οπότε θέλω κάτι "εύπεπτο". Ε, καλά τότε, αλλά όχι να'χεις άποψη και τουπέ.
Δεν τα λεω για σένα, tzanerman. Θυμήθηκα κάτι αυτοαποκαλούμενους κριτικούς βιβλίων που λένε και γράφουν κάτι του στιλ, Έστω κι ένα Αρλεκιν καλό είναι, από το τίποτα. Ε, βέβαια. Αν θες να κρατήσεις το αναγνωστικό κοινό αμόρφωτο και να μην διαβάζει με κριτική ματιά --γιατί διαφορετικά δε θα αγοράσει τις εγχώριες σάχλες και μπούχλες-- κάτι τέτοια λες για να το @υν@νίσεις.
Καλως ή κακως, ο μεσος αναγνωστης, ιδιαιτερα στην Ελλαδα, θελει κατι ευπεπτο, κατι που να κυλαει ευκολα και απλα. Βεβαια το Βερολινο:1945 και το Σταλινγκραντ, και τα δυο του Μπηβορ, σε καμια περιπτωση δεν μπορουν να θεωρηθουν ευπεπτα, καθαρα και μονο απο το θεμα τους. Αλλα το Crete: The Battle and the Resistance by Antony Beevor ειναι πολυ πιο ευκολοδιαβαστο απο το The Lost Battle: Crete 1941 by Callum MacDonald. Εχω και τα δυο αλλα προτιμο το πρωτο γιατι ειναι πιο προσιτο...
Τζανερμαν
μιας και μιλαμε για ιστορικο μυθιστορημα, σας προτεινω τους καβαλαρηδες της σκιας του μπερναρντ κορνγουελ (εκδ. ψυχογιος).
Bασιζεται σε γεγονοτα που διαδραματιστηκαν στον εκατονταετη πολεμο, πολυ στρωτο βιβλιαρακι, καλοκαιρινο αναγνωσμα εντελως. ρεαλιστικοτατο.
Tωρα εχει βγει και το 2ο της σειρας.
Για οσους εχουν παιξει Ad&d θα ελεγα για το 1ο που εχω διαβασει, οτι ειναι δομημενο σαν περιπετεια..
supermario
05-07-05, 00:00
εχει διαβασει κανεις το "θεοποιοι" του νταν μπριταιν;;;;
μιλαμε οτι σου φευγει το κεφαλι με αυτα που γραφει μεσα!!!!
μεσες, ακρες λεει για το πως η πραγματικοτητα ειναι ουσιαστικα δημιουργημα της συλλογικης πραγματικοτητας αρα δημιουργημα του μυαλου μας.
ξερω πως αυτα που γραφω ακουγονται πολυ "αντε γεια" αλλα δεν μπορεις ευκολα να το περιγραψεις αυτο το βιβλιο.
οποιος το πετυχει ας το διαβασει.
μιας και μιλαμε για ιστορικο μυθιστορημα, σας προτεινω τους καβαλαρηδες της σκιας του μπερναρντ κορνγουελ (εκδ. ψυχογιος).
Bασιζεται σε γεγονοτα που διαδραματιστηκαν στον εκατονταετη πολεμο, πολυ στρωτο βιβλιαρακι, καλοκαιρινο αναγνωσμα εντελως. ρεαλιστικοτατο.
Tωρα εχει βγει και το 2ο της σειρας.
Για οσους εχουν παιξει Ad&d θα ελεγα για το 1ο που εχω διαβασει, οτι ειναι δομημενο σαν περιπετεια..
Εμ, μπορουμε να εχουμε και τους Αγγλικους τιτλους πληζ; (Οχι οτι δεν μπορουμε να τους βρουμε απλα για να ειμαστε πληρεις). Ο Κορνγουελ ειναι ο ιδιος που εχει γραψει τι σειρα Sharpe με ηρωα τον ομωνυμο;
Τζανερμαν
Εμ, μπορουμε να εχουμε και τους Αγγλικους τιτλους πληζ; (Οχι οτι δεν μπορουμε να τους βρουμε απλα για να ειμαστε πληρεις). Ο Κορνγουελ ειναι ο ιδιος που εχει γραψει τι σειρα Sharpe με ηρωα τον ομωνυμο;
ναι αυτος ειναι
Τιτλος πρωτοτυπου
HARLEQUIN (ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ :evil: :evil: Απαραδεκτη μεταφραση)
Συγγραφεας
Bernard Cornwell
Εχει βγει και το 2ο (Οι τοξοτες της πιστης.)
Δεν το χω διαβασει, λενε πως ειναι το ιδιο καλο
Καλως ή κακως,
Κάκιστα, κατά τη γνώμη μου.
ο μεσος αναγνωστης,
Αυτό το περιβόητο "μέσος αναγνώστης" έχει επινοηθεί για να απευθυνόμαστε κάπως ευγενικά σε ένα κοινό που αρέσκεται να λέει ότι διαβάζει, την ίδια στιγμή που στην πραγματικότητα όχι μόνο βαριέται το διάβασμα, αλλά δε διαθέτει στοιχειώδες κριτικό πνεύμα ώστε να καταλάβει τι διαβάζει. Δηλαδή, σε ψιλο-αμόρφωτους και ψιλο-βλάκες. Και το λεω αυτό διότι οι Έλληνες δε διαθέτουν αναγνωστικό επίπεδο. [Δε νομίζω ότι χρειάζεται να διευκρινίσω ότι ΔΕΝ αναφέρομαι σ' εσένα, αλλά μιλώ γενικά, έτσι; :smile: ]
Και ποιος εφηύρε τον όρο "μέσος αναγνώστης"; Ο εκδοτικός κόσμος, βεβαίως, ώστε να ανεβάσουν τις πωλήσεις οτιδήποτε χρήσιμου ή άχρηστου που έχει σχήμα βιβλίου. Και ο νοών νοείτω.
ιδιαιτερα στην Ελλαδα, θελει κατι ευπεπτο, κατι που να κυλαει ευκολα και απλα.
Με το "εύπεπτο", εκείνο που "κυλάει εύκολα και απλά" ο εγκέφαλος δεν παίρνει ερεθίσματα, ο άνθρωπος δεν εμπνέεται. Και το βιβλίο είναι για να εμπνέει και να διευρύνει τους ορίζοντές μας, να ονειροπολούμε και η σκέψη μας, ασυναίσθητα, να παίρνει μια πρόταση του συγγραφέα και να την επεκτείνει, να την προεκτείνει και να την οδηγεί σε ένα άλλο μέρος.
Και, "ιδιαίτερα στην Ελλάδα", η πλειονότητα των βιβλιοαγοραστών απέχει πολύ από αυτό που θα αποκαλούσες πραγματικό Αναγνώστη. Το διάβασμα έχει γίνει μόδα, ένα trend της τελευταίας δεκαετίας. Τώρα πια όλοι κυκλοφορούν με ένα βιβλιαράκι στις διακοπές του, διότι "Δεν μπορεί, κάτι σημαίνει που όλοι αυτοί οι τουρίστες κατεβαίνουν στην παραλία μ' ένα βιβλίο στο χέρι". Ναι, ναι, το έχω ακούσει κι αυτό -- κι ύστερα πήγα και βούτηξα για να γλιτώσω το εγκεφαλικό.[Τέλος πάντων, όποιος θέλει "εύπεπτα" που "κυλούν εύκολα και απλά" ας πάρει ένα περιοδικό να ξεμπερδεύει.]
Βεβαια το Βερολινο:1945 και το Σταλινγκραντ, και τα δυο του Μπηβορ, σε καμια περιπτωση δεν μπορουν να θεωρηθουν ευπεπτα, καθαρα και μονο απο το θεμα τους.
Άρα, μη μου υποστηρίζεις το "μέσο αναγνώστη" με τόσο πάθος και τόση θέρμη, γιατί έχουν σφίξει και οι ζέστες...
Όπως και να'ναι, δεν είμαι κατά των ψυχαγωγικών βιβλίων, έχω διαβάσει αστυνομικά διηγήματα ουκ ολίγα. Όμως, είμαι κατά των ηλίθιων συγγραφέων και βιβλίων (βλ. Κώδικας Νταβίτσι του Νταν Μπράουν) που γίνονται μπεστ-σέλερ και όσων νιώθουν υπερήφανοι που το διάβασαν, χωρίς να αναρωτιούνται Τι ήταν αυτό που διάβασαν. Και αν τους πεις ότι δε συγκρίνεται με Το Εκκρεμές του Φουκό, του Ουμπέρτο Έκο, θα σε στραβοκοιτάξουν από πάνω.
Τζάνερμαν, δεν υπάρχει λόγος να διαφωνούμε. Αν θες στ' αλήθεια να καταλάβεις πως εννοώ τη σχέση αναγνωστών-κριτικών-συγγραφέων, πήγαινε κάποια στιγμή και πάρε το βιβλίο που συνέστησα πιο πάνω, τον "Παπαγάλο του Φλωμπέρ", του Τζούλιαν Μπαρνς.
Στο ίδιο μοτίβο, από άλλη οπτική γωνία, τα δυο δοκιμιακά βιβλία του Μίλαν Κούντερα:
1. Η Τέχνη του Μυθιστόρηματος (εκδόσεις Εστία)
2. Οι Προδομένες Διαθήκες (εκδόσεις Εστία)
Όμως, είμαι κατά των ηλίθιων συγγραφέων και βιβλίων (βλ. Κώδικας Νταβίτσι του Νταν Μπράουν) που γίνονται μπεστ-σέλερ και όσων νιώθουν υπερήφανοι που το διάβασαν, χωρίς να αναρωτιούνται Τι ήταν αυτό που διάβασαν. Και αν τους πεις ότι δε συγκρίνεται με Το Εκκρεμές του Φουκό, του Ουμπέρτο Έκο, θα σε στραβοκοιτάξουν από πάνω.
Συμφωνω απολυτα μαζι σου
Δεν νομιζω οτι διαφωνουμε, αλλα με την ιδια λογικη δεν θα υπηρχαν και ταινιες, ας πουμε, διασκεδασης, παρα μονο ταινιες, παλι ας πουμε, σινεφιλ (συγγνωμη για τις ταμπελες). Θα μπορουσαν να τις δουν ολοι; Οχι. Το ιδιο ισχυει και με τα βιβλια. Δεν νομιζω να κυκλοφορεις με τον Κουντερα στη παραλια; ;)
Οπως υπαρχουν βιβλια με δοκιμια, ετσι υπαρχουν και βιβλια ελαφρολαικα, γιατι υπαρχει ενα κοινο που τα διαβαζει και τα χαιρεται. Αυτο δεν με ενοχλει και δεν θα επρεπε να με ενοχλει (πχ δεν μπορω να εχω την απαιτηση η μανα μου, που εχει τελειωσει το δημοτικο, να διαβασει Εκο αντι ενος βιβλιου Μπελλ).
Επειτα υπαρχουν βιβλια ευπεπτα λογω περιεχομενου και ευπεπτα λογω γραφης. Δεν αντεχουν ολοι να διαβασουν για τις σφαγες στο Σταλινγκραντ ή να ακολουθησουν τη ροη ενος βιβλιου του Εκο, οποτε αναγκαστικα θα στραφουν αλλου. Ο μεσος αναγνωστης δεν ειναι μια κατασκευη, ειναι μια οντοτητα υπαρκτη, και στην Ελλαδα αλλα και στο εξωτερικο.
Μηπως με την μικρη αναγνωσιμοτητα που εχουμε στη Ελλαδα χρειαζομαστε και αλλους μεσους αναγνωστες;
Μετα τιμης,
Τζανερμαν
Και, "ιδιαίτερα στην Ελλάδα", η πλειονότητα των βιβλιοαγοραστών απέχει πολύ από αυτό που θα αποκαλούσες πραγματικό Αναγνώστη. Το διάβασμα έχει γίνει μόδα, ένα trend της τελευταίας δεκαετίας. Τώρα πια όλοι κυκλοφορούν με ένα βιβλιαράκι στις διακοπές του, διότι "Δεν μπορεί, κάτι σημαίνει που όλοι αυτοί οι τουρίστες κατεβαίνουν στην παραλία μ' ένα βιβλίο στο χέρι".
Όπως και να'ναι, δεν είμαι κατά των ψυχαγωγικών βιβλίων, έχω διαβάσει αστυνομικά διηγήματα ουκ ολίγα. Όμως, είμαι κατά των ηλίθιων συγγραφέων και βιβλίων (βλ. Κώδικας Νταβίτσι του Νταν Μπράουν) που γίνονται μπεστ-σέλερ και όσων νιώθουν υπερήφανοι που το διάβασαν, χωρίς να αναρωτιούνται Τι ήταν αυτό που διάβασαν. Και αν τους πεις ότι δε συγκρίνεται με Το Εκκρεμές του Φουκό, του Ουμπέρτο Έκο, θα σε στραβοκοιτάξουν από πάνω.
Πρεπει παντως να πω οτι και εγω ειμαι εναντια τυπων "φετος θα διαβασω το ΧΧΧ" οπου ΧΧΧ ειναι το βιβλιο με της μεγαλυτερες πωλησεις της χρονιας (θυμαστε πριν μερικα χρονια τι ειχε γινει με τον Αλχημιστη;).
Απο την αλλη, για να δεχτει καποιος ερεθισμα απο ενα βιβλιο, οτι και αν ειναι αυτο, θα πρεπει να υπαρχει κατι αναμεσα στα αυτια του για να ερεθιστει, σωστα;
Τζανερμαν
ΥΓ: Ημουν τυχερος γιατι διαβασα αλχημιστη και ντα βιντσι πριν γινουν μοδα και τα διασκεδασα και τα δυο...
από έλληνες, αγαπημένη μου είναι η Ευγενία Φακίνου
το βιβλίο που εχω πάντα δίπλα στο κρεβάτι μου είναι
η μεγάλη πράσινη το έχω πολλά χρόνια, η 17 έκδοση που έχω στα χέρια μου είναι από τον καστανιώτη. Δεν ξέρω αν σήμερα κυκλοφορεί από αλλες εκδόσεις ή από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Αυτό το βιβλίο (μυθιστόρημα) το λατρευω, μιλά για το κυνήγι του ανεκπλήρωτου.
2 Πάλι από την Φακίνου, το διάβασα φέτος το χειμώνα. Ερως, Θερος,Πολεμος ΄πάλι από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ουσιαστικά είναι η ιστορία μιας γυναίκας από την στιγμή που ξεκινά η ζωή της μέχρι τα γηρατειά της, η ιστορία "τρέχει" σε όλα τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την ελλάδα αλλά και την ανθρωπότητα. Υπάρχουν πολλά στοιχεία από την ζωή της Φακίνου μέσα στις σελίδες του. Το χειμώνα το διάβασα μέσα σε 2 μέρες, μελαγχώλησα ιδιαίτερα, ο τρόπος που γράφει αυτή η γυναίκα με συναρπάζει.
3 η άλλη πλευρά του λόφου Από τον Μπαο Νινχ, εκδόσεις ψυχογιός.
Αντιπολεμικό διηγημα πάνω στον πόλεμο του βιετνάμ, ιδιαίτερα δυνατό εργο. ο Νινχ είχε ζήσει από την πρωτη γραμμή του πυρός τον πόλεμο, σε αυτό το βιβλίο δεν χαρίζετε σε κανέναν
4 Αυτοί που βούλιαξαν και αυτοί που σώθηκαν του Primo Levi από τις εκδόσεις Αγρα
ο λεβί εζησε από πρωτο χέρι τα ναζιστικά στρατόπεδα και σε αυτό το βιβλίο εξιστορεί τα γεγονότα. Επειδή πάντα με ενδιέφερε ο τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει κτήνος το διάβασα με μεγάλη προσοχή. το θεωρώ αρκετά σημαντικό σαν βιβλίο μνήμης.
5 Rom και φυλετικές διακρίσεις του Δημήτρη Ντούσα από τις εκδόσεις Gutenberg.
Μια μελέτη πάνω στους τσιγγάνους, γιατί δικαιώματα δεν έχουν μόνο οι έλληνες
6 A people's history of the world του chris harman εκδόσεις bookmarks (μόνο στα αγγλικά) η παραγγελία μόνο στο διαδίκτυο. Προσοχή το amazon το έχει σε διπλή τιμή ουσιαστικά σε σχέση με την σελίδα του bookmarks. είναι ιστορικό βιβλίο από αριστερή πλευρά (λογική/ τρόπο σκέψης). Αναφορικά με το βιβλίο ο Howard Zinn γράφει:
I have had many people ask me if there is a book which does for world history what my book A people's history of the U.S. does for this country. I always respond that i know of only one book that accomplishes this extremely difficult task, and that is chris harman's A people's history of the world
προτεινω ανεπιφυλακτα το Αλμπατρος της Σωτης Τριανταφυλλου..
Πολυ καλο μυθιστορημα, με ενδιαφερουσες ιστορικες λεπτομερειες για το φεμινιστικο και εργατικο κινημα στην Βρετανια του τελους της Βικτωριανης εποχης... Παντοτε με ενθουσιαζαν βιβλια που οι ιστοριες που περιγραφουν, διαδραματιζονται σε μεταβατικες ιστορικες περιοδους. Αυτο το βιβλιο ειναι ενα απο αυτα.
Υπαρχουν μπεστ-σελερ που αξιζουν... οπως π.χ αυτο το βιβλιο. Ο χαρακτηρισμος ενος βιβλιου ως εμπορικο δεν αμαυρωνει την αξια του. Επειδη ο Ιουδας φιλουσε υπεροχα και βιβλια της Τριανταφυλλου ειναι εμπορικα δεν σημαινει οτι εχουν την ιδια αξια...
Και στο κατω κατω της γραφης μην ξεχνατε οτι ολοι μπορουν να αγορασουν ενα βιβλιο για να το μοστραρουν στη βιβλιοθηκη τους (...να φτιαξουν βιβλιοθηκη που λεμε) αλλα το θεμα ειναι ποσοι καταλαβαινουν αυτο που διαβαζουν...
οφ τοπικ! Με εχει κουρασει αφανταστα ο Κοελιο. Εχει τυποποιηθει αφανταστα... και βλεπω και τη Τριανταφυλλου να περνει εναν επικινδυνο δρομο....
εχω την εντυπωση οτι τα καλυτερα του κοελιο τα εχω διαβασει στην τελευταια σελιδα του Βmagazino (αν δεν κανω και λαθος στην εφημεριδα......)
Αν το βρειτε να διαβασετε το "ειμαι καλα το αυτο επιθυμω και για σας" και τα "λουλουδια της Χιροσιμα" της Εντιτα Μορρις... Ανετα για παραλια, και τσιμπανε κι ασχημα.... Κακα τα ψεμματα το καλοκαιρι δε σηκωνει βαρια βιβλια (εχω δοκιμασει να διαβασω Μαλατεστα καλοκαιρι και απλα δεν ημουν σε θεση να καταλαβω τιποτα... αυτα ειναι για χειμωνα και καναπε... αλλιως δε διαβαζονται!)
χμμμ μαλατεστα στη σεζ-λογκ....
οχι βαρυς και ο μαλατεστα :p
δοκιμασε λιγο Ενγκελς και θα λιωσεις.
Παντα τον συμπαθουσα τον Ενγκελς, κυριως γιατι χρηματοδοτουσε ασυστολα αυτο το ρεμαλι τον φιλο του τον Μαρξ, και ισως στη φιλια τους να διακρινεται καποιο αρχαιοελληνικο ιδεωδες της κλασσικης εποχης, αλλα δυστυχως δεν διαβαζεται ο ανθρωπος....
χμμμ μαλατεστα στη σεζ-λογκ....
οχι βαρυς και ο μαλατεστα :p
δοκιμασε λιγο Ενγκελς και θα λιωσεις.
Παντα τον συμπαθουσα τον Ενγκελς, κυριως γιατι χρηματοδοτουσε ασυστολα αυτο το ρεμαλι τον φιλο του τον Μαρξ, και ισως στη φιλια τους να διακρινεται καποιο αρχαιοελληνικο ιδεωδες της κλασσικης εποχης, αλλα δυστυχως δεν διαβαζεται ο ανθρωπος....
Με σαραντα βαθμους στην παραλια μερικα πραγματα δε διαβαζονται... Αντε να διαβασεις κανενα Λαφαργκ δηλαδη. Συνηθως προτιμω λογοτεχνια για τετοιες εποχες... Λατρεψα μια εποχη τον Τρυποκαρυδο του Ρομπινς (αυτο το βιβλιο η το λατρευεις η το μισεις) μεσα στη ζεστη κι ολας μια χαρα ητανε! Επισης ο Βιαν ταιριαζει πολυ με τον καυσωνα! Αν και τα τελευταια χρονια τα βιβλια που κουβαλαω στην παραλια ειναι επιπεδου Bell γιατι βαρεθηκα να αγοραζω βιβλια δυο φορες.... (Να δεις δυο σκυλους να τιναζονται απο τα νερα πανω στη Λιλιθ να παθεις σαραντα εγκεφαλικα μαζι!)
Δεν νομιζω οτι διαφωνουμε, αλλα με την ιδια λογικη δεν θα υπηρχαν και ταινιες, ας πουμε, διασκεδασης, παρα μονο ταινιες, παλι ας πουμε, σινεφιλ (συγγνωμη για τις ταμπελες). Θα μπορουσαν να τις δουν ολοι; Οχι. Το ιδιο ισχυει και με τα βιβλια. Δεν νομιζω να κυκλοφορεις με τον Κουντερα στη παραλια; ;)
Σχετικά με τις ταινίες θα συμφωνήσω. Όπως κάθε βιβλίο, έτσι και κάθε ταινία έχει τη στιγμή της. Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί το γεγονός ότι προβάλλονται μάπες άπειρης βλακείας.
Στην παραλία δεν "κυκλοφορώ" με τον Κούντερα, τον διαβάζω. Τις "Προδομένες Διαθήκες" τις διάβασα σε διακοπές στη Σέριφο.
Οπως υπαρχουν βιβλια με δοκιμια, ετσι υπαρχουν και βιβλια ελαφρολαικα, γιατι υπαρχει ενα κοινο που τα διαβαζει και τα χαιρεται. Αυτο δεν με ενοχλει και δεν θα επρεπε να με ενοχλει (πχ δεν μπορω να εχω την απαιτηση η μανα μου, που εχει τελειωσει το δημοτικο, να διαβασει Εκο αντι ενος βιβλιου Μπελλ).
Ούτε εγώ θα είχα τέτοια απαίτηση από τη μητέρα σου, και σίγουρα δεν αναφερόμουν σε τέτοιους ανθρώπους όταν έλεγα για τους ψιλο-βλάκες, ψιλο-αμόρφωτους. Μιλούσα για ανθρώπους που, τυπικά, έχουν τελειώσει πανεπιστήμιο, έχουν πάρει κι ένα μάστερ ή κάτι σχετικό, αλλά παρόλα αυτά παραμένουν ουσιαστικά απαίδευτοι.
Ο μεσος αναγνωστης δεν ειναι μια κατασκευη, ειναι μια οντοτητα υπαρκτη, και στην Ελλαδα αλλα και στο εξωτερικο.
Επέτρεψέ μου να επιμείνω ότι ο μέσος αναγνώστης είναι όρος προσδιορισμού απαίδευτου κοινού, που στην πραγματικότητα δεν ανήκει στην κατηγορία των βιβλιόφιλων αναγνωστών.
Μηπως με την μικρη αναγνωσιμοτητα που εχουμε στη Ελλαδα χρειαζομαστε και αλλους μεσους αναγνωστες;
Όχι, δε χρειαζόμαστε περισσότερους "μέσους αναγνώστες". Εκείνο που χρειάζεται είναι ανώτερου επιπέδου παιδεία, "εκπαίδευση" του αναγνωστικού κοινού και --επιτέλους-- μια αυτοσυγκράτηση των εκδοτών, οι οποίοι έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο και εκδίδουν κάθε βλακεία και κάθε σκουπίδι ώστε να αυξηθεί η βιβλιοπαραγωγή τους.
προτεινω ανεπιφυλακτα το Αλμπατρος της Σωτης Τριανταφυλλου..
Όχι αριστουργηματικό, αλλά είναι πράγματι καλό. Και άσε τους Έλληνες βιβλιοκριτικούς να οδύρονται ότι υπάρχουν βιβλία Άγγλων, με την ίδια θεματολογία, πολύ καλύτερα... Τους πειράζει δηλαδή που η Τριανταφύλλου έχει τη θεματολογία των Ελλήνω ομότεχνών της γραμμένη στα παλιά της τα παπούτσια;
Υπαρχουν μπεστ-σελερ που αξιζουν... οπως π.χ αυτο το βιβλιο. Ο χαρακτηρισμος ενος βιβλιου ως εμπορικο δεν αμαυρωνει την αξια του. Επειδη ο Ιουδας φιλουσε υπεροχα και βιβλια της Τριανταφυλλου ειναι εμπορικα δεν σημαινει οτι εχουν την ιδια αξια...
Συμφωνώ κι επαυξάνω!
Και στο κατω κατω της γραφης μην ξεχνατε οτι ολοι μπορουν να αγορασουν ενα βιβλιο για να το μοστραρουν στη βιβλιοθηκη τους (...να φτιαξουν βιβλιοθηκη που λεμε) αλλα το θεμα ειναι ποσοι καταλαβαινουν αυτο που διαβαζουν...
Να μια δουλειά για να βγάλεις λεφτά: ανοίγεις βιβλιοπωλείο με μεταχειρισμένα του οποίου η κύρια δραστηριότητα είναι να φτιάχνει "βιβλιοθήκες" για τους πελάτες. Αυτό δηλαδή που κάνουν χρόνια τώρα βιβλιοπωλεία της Τσάρινγκ Κρος, στο Λονδίνο. Θα τους δίνεις και μια περίληψη του κάθε βιβλίου, και να δεις για πότε η Ελλάδα θα γεμίσει με "αναγνώστες" εξαιρετικού γούστου. :lol:
@ princess:
Ο "Τρυποκάρυδος" του Ρόμπινς ήταν μια χαρά βιβλίο. Μου το είχε κάνει δώρο ένας φίλος, και το είχα διαβάσει στις διακοπές μου.
Ό,τι βιβλίο και να πάρεις στις διακοπές θα επιστρέψει ταλαιπωρημένο. Λίγη αλμύρα εδώ, λίγη άμμος σε κάθε σελίδα... δε χρειάζεται να τα ξαναγοράζεις. Ακόμη και σε κακό χάλι, διηγούνται την ιστορία τους. Σε αρκετά δικά μου, για παράδειγμα, βρίσκεις επιπλέον και τρίχες γάτας. :smile:
Προτεινω το "Η Βερονικα αποφασιζει να πεθανει" του Paulo Coelho.Τιτλος πρωτοτυπου "Veronika decide morrer" Περιγραφει χαρακτηρες εγκλειστους σε ενα ψυχιατρειο με τον κεντρικο χαρακτηρα να διαπιστωνει οτι καθε στιγμη της υπαρξης αποτελει μια επιλογη για το αν θα ζησουμε ή αν θα τα παρατησουμε ολα και να ανακαλυπτει οτι παντα υπαρχει καποιο νοημα για τη ζωη.
Σχετικά με τις ταινίες θα συμφωνήσω. Όπως κάθε βιβλίο, έτσι και κάθε ταινία έχει τη στιγμή της. Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί το γεγονός ότι προβάλλονται μάπες άπειρης βλακείας.
Στην παραλία δεν "κυκλοφορώ" με τον Κούντερα, τον διαβάζω. Τις "Προδομένες Διαθήκες" τις διάβασα σε διακοπές στη Σέριφο.
Ούτε εγώ θα είχα τέτοια απαίτηση από τη μητέρα σου, και σίγουρα δεν αναφερόμουν σε τέτοιους ανθρώπους όταν έλεγα για τους ψιλο-βλάκες, ψιλο-αμόρφωτους. Μιλούσα για ανθρώπους που, τυπικά, έχουν τελειώσει πανεπιστήμιο, έχουν πάρει κι ένα μάστερ ή κάτι σχετικό, αλλά παρόλα αυτά παραμένουν ουσιαστικά απαίδευτοι.
Επέτρεψέ μου να επιμείνω ότι ο μέσος αναγνώστης είναι όρος προσδιορισμού απαίδευτου κοινού, που στην πραγματικότητα δεν ανήκει στην κατηγορία των βιβλιόφιλων αναγνωστών.
Όχι, δε χρειαζόμαστε περισσότερους "μέσους αναγνώστες". Εκείνο που χρειάζεται είναι ανώτερου επιπέδου παιδεία, "εκπαίδευση" του αναγνωστικού κοινού και --επιτέλους-- μια αυτοσυγκράτηση των εκδοτών, οι οποίοι έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο και εκδίδουν κάθε βλακεία και κάθε σκουπίδι ώστε να αυξηθεί η βιβλιοπαραγωγή τους.
Mε το κυκλοφορεις εννοουσα διαβαζεις. Αν αντεχεις με τοσο ηλιο και τοσες ωραιες παρουσιες στη παραλια να διαβαζεις Κουντερα τοτε το μονο που μπορω εγω να πω ειναι :respekt: :worthy: :thumbsup1 , εισαι πιο δυνατος χαρακτηρας απο μενα.
Οσο για τους απαιδευτους, οπως θετεις τον ορο, εγω και παλι δεν εχω την απαιτηση να διαβαζουν με τις ωρες εφοσον δεν τους αρεσει. Εχω ομως την απαιτηση να μην το παιζουν μορφωμενοι και βιβλιοαναγνωστες τη στιγμη που δεν ειναι, και ευτυχως για μενα δεν εχω γνωρισει και πολλους τετοιους.
Και φτανουμε στο ζουμι: εχω, εν αντιθεση, γνωρισει πολλους που, παρολο που δεν εχουν τελειωσει καποια ανωτερη, ή και μεση ακομα, σχολη, προσπαθουν να διαβασουν βιβλια, τα οποια στις περισσοτερες περιπτωσεις ειναι μυθιστορηματα. Αυτοι ειναι για μενα οι μεσοι αναγνωστες και για αυτους μιλω οταν γραφω για μεσους αναγνωστες. Αν παρ' ολα αυτα επιμεινεις στο δικο σου ορισμο, θα πρεπει να συμφωνησουμε οτι διαφωνουμε :D
Παντως συμφωνω οτι χρειαζομαστε ανωτερου επιπεδου παιδεια, αλλα δεν νομιζω οτι θα βοηθησει πολυ τα πραγματα... Προσωπικη αποψη παντα... Αν και διαφωνω για τα σκουπιδια των εκδοτων. Τα πραγματικα σκουπιδια τα τρωει η μαρμαγκα, τα διαβαζουν αυτοι που τα γραφουν και οι γονεις τους. Το αναγνωστικο κοινο, μεσο ή οχι, εχει κριση για το τι ειναι καλο και τι οχι. Θα φερω σαν παραδειγμα τον Ντα Βιντσι: βιβλιο που εκμεταλλευθηκε την αγωνια του κοινου για την ιστορια της θρησκειας του, αλλα και βιβλιο με πολυ καλα δομημενη ιστορια και δραση... Επισης βιβλιο που με εκανε, να ψαξω λιγο βαθυτερα την αληθεια πισω απο το θεμα του, κατι που θελω να πιστευω οτι εκαναν και πολλοι αναγνωστες του... Αυτο δεν το κανει κακο, ετσι δεν ειναι;
Τζανερμαν
Υ.Γ. Αν θυμαμαι καλα,σε προηγουμενο ποστ εγραψες οτι διακεδαζεις με τα αστυνομικα. Σου προτεινω οτι εχει γραψει μεχρι σημερα ο John Connolly, Ιρλανδος, με γερη δοση μεταφυσικης στη γραφη του. Ανεπιφυλακατα.
Τζάνερμαν,
Ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε κυρίως στο εξής: Ο "Κώδικας Νταβίτσι" ΔΕΝ είχε καλή δομή, κάποιες σκηνές δράσης στο τέλος ήταν για τα μπάζα, σε άλλα σημεία "υπερπηδούσε" τις δυσκολίες σύνδεσης της αφήγησης με απλοϊκό αν όχι γελοίο τρόπο, κ.ο.κ.
Ναι, το διάβασα, και το βρήκα χάλι μαύρο. Προσωπική μου άποψη: έχασα το χρόνο μου, αλλά μου ικανοποιήθηκε η περιέργεια ως προς το με τι "εκστασιάστηκαν" τόσα εκατομμύρια ανθρώπων. :rolleyes:
Ευχαριστώ, πάντως, για την αναφορά στον Τζον Κόνολι. Κάποιο συγκεκριμένο βιβλίο του που προτείνεις;...
Υ.Γ. Η καλού επιπέδου παιδεία πάντα βοηθάει, κατά την άποψή μου.
Υ.Γ. Γιατί να μη διαβάζεις Κούντερα στην παραλία, αν σου αρέσει; Είναι πολύ σημαντικό να παίρνει κανείς στις διακοπές του βιβλία που του αρέσουν τόσο ώστε να διαβαστούν πριν επιστρέψει στο χάος (βλ. Αθήνα, ή όποια άλλη μεγάλη πόλη).
Ευχαριστώ, πάντως, για την αναφορά στον Τζον Κόνολι. Κάποιο συγκεκριμένο βιβλίο του που προτείνεις;...
ΟΛΑ! Ακουγεται υπερβολικο, αλλα ειναι πραγματικα καλος. Πρωτοδιαβασα βιβλια του απο τις εκδοσεις Μπελ, με παρα πολυ καλη μεταφραση και τα εχω τωρα και στα αγγλικα. Ξεκινα απο το Every Dead Thing, που ειναι και το πρωτο της σειρας για να δεις αν σου αρεσει και προχωρα στα υπολοιπα.
Υ.Γ.1 Η καλού επιπέδου παιδεία πάντα βοηθάει, κατά την άποψή μου.
Υ.Γ.2 Γιατί να μη διαβάζεις Κούντερα στην παραλία, αν σου αρέσει; Είναι πολύ σημαντικό να παίρνει κανείς στις διακοπές του βιβλία που του αρέσουν τόσο ώστε να διαβαστούν πριν επιστρέψει στο χάος (βλ. Αθήνα, ή όποια άλλη μεγάλη πόλη).
1: Σαφεστατα
2: Δεν λεω οτι δεν πρεπει να διαβαζεις τον οποιοδηποτε ΧΧΧ συγγραφεα στη παραλια, απλα δε εχω τοσο δυνατο χαρακτηρα για να συγκεντρωθω στο βιβλιο αντι στις πανεμορφες υπαρξεις που κυκλοφορουν γυρω μου. Χωρια οτι γεμιζουν τα βιβλια αμμο... Βεβαια σαν μαζοχας που ειμαι εξακολουθω να διαβαζω βιβλια στη παραλια...
Τζανερμαν
Χέρμαν Έσσε - Ο λύκος της στέπας (μάλλον όμως όχι για παραλία και χαλαρότητα. μπορεί να σας χαλάσει τις διακοπές...)
Βίλχελμ Ράιχ - Άκου,Ανθρωπάκο (μικρό. διαβάζεται σε μία μέρα και ξαναδιαβάζεται την επόμενη και ξανά...)
Χέρμαν Έσσε - Ο λύκος της στέπας (μάλλον όμως όχι για παραλία και χαλαρότητα. μπορεί να σας χαλάσει τις διακοπές...)
Βίλχελμ Ράιχ - Άκου,Ανθρωπάκο (μικρό. διαβάζεται σε μία μέρα και ξαναδιαβάζεται την επόμενη και ξανά...)
Μπραβο, επιτελους.
Επισης:
Journey to the End of the Night - Celine.
Ο Ξενος - Καμυ
Βεβαια κανενα απο τα τεσσερα δεν ειναι ιδιαιτερα "καλοκαιρινο". Εκει θα προτεινα οτιδηποτε απο Tom Robins ή Kurt Vonnegut.
Χέρμαν Έσσε - Ο λύκος της στέπας (μάλλον όμως όχι για παραλία και χαλαρότητα. μπορεί να σας χαλάσει τις διακοπές...)
Ε, όχι να σου χαλάσει τις διακοπές ο Έσσε. Ο "Λύκος της Στέπας", όπως αρκετά βιβλία του Έσσε, είναι φιλοσοφικό. Ως εκ τούτου, εξαρτάται από τη διάθεση στην οποία βρίσκεται κανείς και τι θέλει να διαβάσει.
Συνιστώ, επίσης, το "Νάρκισσος και Γκόλντμουντ" -- ή αλλιώς "Νάρκισσος και Χρυσόστομος", όπως το επανέκδοσαν (πιο εξελληνισμένα).
O mavlok πρότεινε τον "Ξένο", εγώ θα πρότεινα ΟΛΑ τα βιβλία του Αλμπέρ Καμί.
Επίσης:
* "Το Τέλος του Δρόμου", του Τζον Μπαρθ, εκδ. Πόλις [the End of the Road]
* Όλα τα βιβλία του Χόρχε Λουί Μπόρχες (από τις εκδόσεις Libro). Ο μακαρίτης είναι αξεπέραστος.
* Great Tales of Horror and the Supernatural, edited by Phyllis Cerf Wagner and Herbert Wise, εκδόσεις The Modern Library (New York).
Ανθολογία υπερφυσικών και τρομακτικών (όπως λέει και ο τίτλος) ιστοριών γραμμένες από κλασσικούς συγγραφείς. Μεταξύ των ανθολογούμενων βρίσκουμε τους Wilkie Collins, Honore de Balzac, H. G. Wells, Edgar Allan Poe, Saki, Ambrose Bierce, Ernest Hemingway, Henry James, E. M. Forster, Isak Dinesen, H. P. Lovecraft, και άλλοι.
Είναι βιβλίο 1.000 σελίδων, όχι για διακοπές, αλλά διαμάντι για τους λάτρεις του είδους.
Δεν είναι όμως και ότι καλύτερο για να είσαι ξάπλα στην παραλία και να παιζεις στην άμμο με τα δαχτυλάκια των ποδιώνε. Απαιτεί κάποια συγκέντρωση. Ειδικά από ένα σημείο και μετά...... Παρόλα αυτά ειναι αξεπέραστο.
Θα προτεινα μερικα βιβλια επιστημονικης φαντασιας που θεωρω κορυφαια,κατ`αρχην το "κατασκευαστη των αστρων" του Ολαφ Σταπλετον απο τις εκδοσεις Αιολος.Στανισλαβ Λεμ το "Σολαρις" και "Τα ημερολογια των αστρων" ιστοριες με αφθονο χιουμορ.Απο Αρθουρ Κλαρκ το "Οδυσσεια 2001" τον πρωτο τομο και το "ραντεβου με το Ραμα" παλι τον πρωτο τομο.Καλο καλοκαιρι σε ολους.
Με ή χωρίς βιβλία, Καλό Καλοκαίρι κι από μένα!
@ ADSLgr.com All rights reserved.