Επιστροφή στο Forum : Το τέλος για τους αγρότες στην Ευρώπη το 2013(?)
Σελίδες :
1
[
2]
3
4
5
6
7
8
9
Καλά να πάθουν. Αφού θα τους ξαναψηφίσουν!
Με΄τα από τις πλλές πιέσεις όμως που ασκήθηκαν, η κυβέρνηση φαίνεται να παίρνει πίσω άρον-άρον το μέτρο αυτό:
Δεν αλλάζει το καθεστώς επιδότησης αγροτικών δανείων από ΑΤΕ, ξεκαθαρίζει το ΥΠΟΙΟ (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=923962&lngDtrID=251)
Δεν αλλάζει το καθεστώς επιδότησης αγροτικών δανείων από ΑΤΕ, ξεκαθαρίζει το ΥΠΟΙΟ
«Το καθεστώς της επιδότησης των αγροτικών δανείων από την Αγροτική Τράπεζα παραμένει ως έχει», τονίζει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, αναφορικά με δηλώσεις στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για την επιδότηση του επιτοκίου των αγροτικών δανείων.
Επίσης, το υπουργείο αναφέρει ότι εξετάζει την επέκταση της επιδότησης των αγροτικών δανείων και στις υπόλοιπες εμπορικές τράπεζες για λόγους ανταγωνισμού.
«Επομένως, οι αιτιάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν έχουν καμία βάση. Και για μια ακόμη φορά πέφτουν στο κενό» καταλήγει η ανακοίνωση.
Προηγουμένως ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων κ. Βασίλης Εξαρχος είχε δηλώσει μεταξύ άλλων ότι με την αποφαση της κυβέρνησης η προνομιακή σχέση των αγροτών με την Αγροτική Τράπεζα αλλάζει καθώς τα επιτόκια των ταμείων θα εναρμονιστούν με εκείνα της τραπεζικής αγοράς.
Ο κ. Εξαρχος συμπλήρωσε ότι χωρίς διάλογο και αιφνιδιαστικά η κυβέρνηση προχωρά σε ένα ακόμα μέτρο που αυξάνει το κόστος παραγωγής και μειώνει την ανταγωνιστικότητα της αγροτικής μας οικονομίας.
Για υπαναχώρηση μιλά το ΠΑΣΟΚ
Αμεση ήταν η απάντηση του ΠΑΣΟΚ.
Όπως τονίζει «όσον αφορά στην επιδότηση του επιτοκίου των αγροτικών δανείων, παραπέμπουμε τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών στην απόφαση που υπέγραψε στις 23/07/2008, σύμφωνα με την οποία, από 1/07/2008, παύει να ισχύει η επιδότηση επιτοκίου».
»Καθίσταται, λοιπόν, σαφές πως, μετά τις παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ, η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας υπαναχώρησε. Στο κενό έπεσε η προσπάθεια του κ. Αλογοσκούφη να καταργήσει εν κρυπτώ την επιδότηση επιτοκίου στα αγροτικά δάνεια».
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δείτε και 2 πολύ ενδιαφέροντα άρθρα σχετικά με τις προωθούμενες πολιτικές για τους αγρότες παγκοσμίους:
Οι ευθύνες της πλούσιας Δύσης (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=68649552)
Οι ευθύνες της πλούσιας Δύσης
Του ΛΟΥΤΣΙΑΝΟ ΓΚΑΛΙΝΟ
Πριν από καιρό, ο τότε πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζέιμς Γούλφενσον είπε ότι, όταν το μισό του κόσμου κοιτάζει στην τηλεόραση το άλλο μισό, που πεθαίνει από πείνα, ο πολιτισμός έχει φτάσει στο τέλος του.
Στις μέρες μας η επισιτιστική κρίση σε δεκάδες χώρες θα μπορούσε να ανεβάσει το σύνολο των προσώπων που πεθαίνουν από πείνα σε πάνω από ένα δισεκατομμύριο.
Η φράση του Γούλφενσον έγινε, έτσι, ακόμη πιο ρεαλιστική. Με μια διευκρίνηση: το δικό μας μισό του κόσμου δεν περιορίζεται στο να κοιτάει αυτό που συμβαίνει. Συμβάλλει στο να παραχθεί υλικά το πραγματικό σενάριο, που έπειτα το παρουσιάζει η τηλεόραση προς θέαση...
Μολονότι ποικίλες συγκυριακές αιτίες -οι κλιματικές μεταβολές, η κερδοσκοπία, Κινέζοι και Ινδοί που τρώνε περισσότερο κρέας, τα εκατομμύρια εκταρίων που προορίζονται όχι για τρόφιμα αλλά για βιοκαύσιμα- την έχουν κατά κάποιον τρόπο επιδεινώσει, η πείνα στον σημερινό κόσμο δεν είναι διόλου μια φάση ύφεσης στο κύκλωμα παραγωγή τροφίμων-αγορές-κατανάλωση.
Μπορεί, μάλιστα, να λεχθεί ότι για περισσότερο από δύο δεκαετίες η πείνα παράγεται με κριτήρια βιομηχανικά από τις αμερικανικές, αλλά και από τις ευρωπαϊκές πολιτικές.
*Η αποφασιστική παρέμβαση, που άρχισε να προωθείται ενεργητικά ήδη από τη δεκαετία του '80, έγκειται στην καταστροφή των περιφερειακών γεωργικών συστημάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες.
*Πλούσια σε βιοποικιλότητα, εναρμονισμένα με τα τοπικά οικοσυστήματα, εύκολα προσαρμόσιμα στις παραλλαγές του κλίματος, τα περιφερειακά γεωργικά συστήματα θα μπορούσαν να θρέψουν καλύτερα έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό προσώπων που ζουν στον αντίστοιχο τόπο.
*Επρεπε να αναπτυχθούν με παρεμβάσεις που θα στόχευαν στην αύξηση της παραγωγικότητας των τοπικών καλλιεργειών, με μιαν επιλογή μηχανικών και οργανικών τεχνολογιών εναρμονισμένων με τα αιωνόβια χαρακτηριστικά τους.
*Αντίθετα, τα περιφερειακά γεωργικά συστήματα εξαλείφθηκαν με τρόπο συστηματικό από την όψη της γης. Από την Ινδία ως τη Λατινική Αμερική, από την Αφρική ώς την Ινδονησία και τις Φιλιππίνες, εκατομμύρια εκτάρια γης οδηγήθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια από τις παραδοσιακές εντατικές καλλιέργειες που εφαρμόζονταν από μικρές γεωργικές επιχειρήσεις, σε εκτατικές καλλιέργειες, που τις διαχειρίζονται οι μεγάλες εταιρείες σιτοπαραγωγής.
*Η παραγωγικότητα ανά εκτάριο αυξήθηκε εντυπωσιακά, αλλά τα οφέλη της σε μεγάλο βαθμό πήγαν στις μεγάλες εταιρείες του τομέα, στις διάφορες Μονσάντο (πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια κέρδη το 2007), Κάργκιλ (παρομοίως), Τζένεραλ Μάιλς, Αρτσερ Ντάνιελ Μίντλαντ, Σιντζέντα -η μοναδική μη αμερικανική επιχείρηση της ομάδας αυτής.
*Από τη μεριά τους, οι αγρότες, αφού εκδιώχθηκαν από τα χωράφια τους, πάνε να διογκώσουν τις απέραντες παραγκογειτονιές των πόλεων. Ή αυτοκτονούν, επειδή δεν κατορθώνουν να πληρώσουν τα χρέη στα οποία έχουν βυθιστεί, στην απελπισμένη προσπάθειά τους να ανταγωνιστούν στην αγορά με τις τιμές που επιβάλλουν -στους σπόρους, στα λιπάσματα, στις μηχανές- οι εταιρείες της γεωργικής βιομηχανίας.
*Μόνο στην Ινδία, στο διάστημα από το 1995 ώς το 2006, έγιναν τουλάχιστον διακόσιες χιλιάδες αυτοκτονίες μικροκαλλιεργητών.
*Είναι γνωστό ότι ο εκτελεστικός βραχίονας της διάλυσης των περιφερειακών γεωργικών συστημάτων ήταν η Παγκόσμια Τράπεζα, που, με τις χρηματοδοτήσεις της για οποιοδήποτε έργο -φράγμα, αυτοκινητόδρομο, πετρελαιαγωγό κ.λπ.-, υπηρετούσε αυτόν τον σκοπό.
*Ηταν επίσης το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με την επιβολή των δομικών διορθώσεων των δημόσιων προϋπολογισμών (που μεταφράζονταν σε υποχρεωτική ιδιωτικοποίηση γης, νερού, υπηρεσιών) ως προϋπόθεση επαχθών δανείων. Ηταν, ακόμη, η Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου.
*Και, όχι τελευταία, κυρίως σε ό,τι αφορά την Αφρική, έρχεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η κοινή γεωργική πολιτική της οποίας συνέβαλε στη συντριβή εκατομμυρίων αφρικανών αγροτών, αφού λειτούργησε έτσι ώστε, με τις επιδοτήσεις και με τις διμερείς συμφωνίες, τα προϊόντα της Βαυαρίας ή του Πουατού να κοστίζουν λιγότερο, σε πολλές ζώνες της Αφρικής, από τα τοπικά προϊόντα.
Ολα αυτά, με τη θερμή υποστήριξη των εθνικών κυβερνήσεων, οι οποίες προτιμούν να έχουν καλές σχέσεις με τις πολυεθνικές, παρά να φροντίζουν για τη συντήρηση των αγροτικών πληθυσμών στην επικράτειά τους.
*Ιδεολογικός βραχίονας του ίδιου εγχειρήματος ήταν οι χιλιάδες οικονομολόγοι, οι οποίοι κατά ένα μέρος δρουν σε εξάρτηση από αυτές τις οργανώσεις και κατασκευάζουν στα πανεπιστήμια άπειρες παραλλαγές της αρχής του Συγκριτικού Πλεονεκτήματος. Αρχικά (το 1817!) αυτή η αρχή υποστήριζε κάτι πολύ λογικό: αν οι Αγγλοι είναι καλύτεροι στην εριουργία παρά στην κατασκευή λιμανιών και οι Πορτογάλοι κατασκευάζουν καλύτερα λιμάνια από όσο υφαντά, συμφέρει και στους δύο να αποκτούν από την άλλη χώρα το προϊόν που αυτή φτιάχνει καλύτερα.
*Αλλά ο έντιμος χρηματιστής Ντέιβιντ Ρικάρντο θα είχε συγκλονιστεί αν έβλεπε ότι αυτή η αρχή, μετενσαρκωμένη σε πολύπλοκα και ψηφιοποιημένα οικονομετρικά μοντέλα, εφαρμόζεται σήμερα προκειμένου να καταδειχθεί ότι στον σενεγαλέζο ή ινδό αγρότη συμφέρει να καλλιεργεί ένα μοναδικό είδος φυτού για την παγκόσμια αγορά, αντί να καλλιεργεί τις δεκάδες τροφίμων και φρούτων που θα ικανοποιούσαν τις ανάγκες της τοπικής κοινότητας.
Από τη στιγμή που χιλιάδες, στον έναν ή στον άλλο βαθμό αυτάρκη, περιφερειακά γεωργικά συστήματα αντικαταστάθηκαν από ένα παγκόσμιο γεωργικό μεγασύστημα, το οποίο θεωρούσε βέβαιο ότι θα μπορεί να αυτορυθμίζεται, όλα τα υπόλοιπα ακολούθησαν ως φυσική συνέπεια.
*Το τίμημα του παγκόσμιου γεωργικού συστήματος το πληρώνουν οι φτωχοί. Η σημερινή επισιτιστική κρίση δεν οφείλεται στην έλλειψη τροφής. Αυτή ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο άφθονη στον κόσμο. Είναι ένα πρόβλημα πρόσβασης στην τροφή. Με άλλα λόγια αποτελεί πρόβλημα φτώχειας, το επίπεδο της οποίας ανέβηκε τρομερά εξαιτίας του παγκόσμιου γεωργικού συστήματος.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 03/08/2008
Εξεγέρσεις για ψωμί και ρύζι (http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=76475344)
Εξεγέρσεις για ψωμί και ρύζι
Του ΖΑΝ ΖΙΓΚΛΕΡ
Οι αιτίες που έχουν προκαλέσει την τωρινή κρίση της παραγωγής τροφίμων έχουν από πολλές πλευρές γεννήσει μια παραβίαση του δικαιώματος στην τροφή: Από τον Φεβρουάριο του 2007 ώς τον Φεβρουάριο του 2008, η τιμή του σιταριού στη διεθνή αγορά αυξήθηκε 130%, η τιμή του ρυζιού 74%, εκείνη της σόγιας 87%, εκείνη του καλαμποκιού 31%. Κατά μέσο όρο, σε αυτή την περίοδο, η τιμή των προϊόντων πρώτης ανάγκης για τους πληθυσμούς αυξήθηκε πάνω από 40%.
*Υπάρχουν τρεις σημαντικές πλευρές του φαινομένου, που πρέπει να τις εξετάσουμε. Πρώτα απ' όλα, ισχυρές χώρες όπως η Ινδία, η Κίνα, η Αίγυπτος και άλλες είναι σήμερα σε θέση να προσφέρουν στον πληθυσμό τους τα τρόφιμα πρώτης ανάγκης, αν και αυτό δεν θα είναι μια μακροπρόθεσμη διαδικασία. Αλλά οι περισσότερες από τις πιο φτωχές χώρες δεν έχουν την ίδια δυνατότητα.
Η Αϊτή καταναλώνει 200 χιλιάδες τόνους αλεύρι και 320 χιλιάδες τόνους ρύζι το χρόνο. Το 100% του αλευριού που καταναλώνεται είναι εισαγόμενο, όπως εισαγόμενο είναι και το 75% του ρυζιού. Στο διάστημα από τον Ιανουάριο του 2007 μέχρι τον Ιανουάριο του 2008 η τιμή του αλευριού στην Αϊτή αυξήθηκε 83% και εκείνη του ρυζιού 69%. Εξι από τα εννέα εκατομμύρια των κατοίκων της Αϊτής ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Πολλοί από αυτούς κατέληξαν να τρέφονται με πίτες ζυμωμένες με λάσπη!
*Σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάλυσης, οι συμφωνίες για τις εξαγωγές προβλέπουν ότι γύρω στο 90% των προϊόντων πρώτης ανάγκης θα πωλούνται «free on board», δηλαδή με το κόστος μεταφοράς να βαραίνει τον αγοραστή. Ορισμένα, αλλά μόνο λιγοστά, θα πωλούνται «Cost insurance and freight», δηλαδή με το κόστος μεταφοράς να βαραίνει τον πωλητή.
*Αυτό σημαίνει ότι γενικά πρέπει να προσθέτουμε το κόστος μεταφοράς στην ήδη υψηλότατη τιμή των τροφίμων στον κόσμο, πράγμα που επιδεινώνει την κατάσταση, αν πάρουμε υπόψη μας την τιμή του πετρελαίου. Για παράδειγμα, πολλές χώρες της Δυτικής Αφρικής, όπως το Μάλι, και η Σενεγάλη, εισάγουν μέχρι και το 80% των ειδών διατροφής από το εξωτερικό, κυρίως το ρύζι από την Ταϊλάνδη και από το Βιετνάμ.
*Τρίτο σημείο: η επικείμενη τραγωδία της αύξησης των τιμών παροξύνει μιαν ήδη συντελούμενη τραγωδία, εκείνη της πείνας που το 2007 σκότωσε έξι εκατομμύρια παιδιά κάτω των δέκα ετών.
Οι στατιστικές της Παγκόσμιας Τράπεζας λένε ότι πάνω από τα 2,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και ότι το κόστος διατροφής φτάνει το 80 με 90% του οικογενειακού τους εισοδήματος.
Στην Ευρώπη η αναλογία αλλάζει: μόνον το 10-15% του οικογενειακού εισοδήματος ξοδεύεται για το σκοπό της διατροφής. Η κατάσταση των φτωχών, πολλοί από τους οποίους ζουν στα αστικά κέντρα, είναι επομένως αυτή: εξαιτίας της πελώριας αύξησης των τιμών αυτοί σιγά σιγά γλιστρούν στην άβυσσο της πείνας.
*Ποια είναι η αιτία αυτής της αύξησης; Μια από τις κυριότερες είναι η κερδοσκοπία που γίνεται στο χρηματιστήριο των γεωργικών πρώτων υλών του Σικάγο, όπου καθορίζονται οι τιμές όλων σχεδόν των τροφίμων του κόσμου.
Μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου του 2007 η παγκόσμια χρηματιστηριακή αγορά κατέρρευσε και πάνω από χίλια δισεκατομμύρια δολάρια που είχαν επενδυθεί σε αυτήν έγιναν καπνός.
Συνεπώς, οι περισσότεροι από τους μεγάλους κερδοσκόπους, όπως εκείνοι που επένδυαν σε hedge funds, κατέληξαν να επενδύουν στα ακατέργαστα γεωργικά προϊόντα και στα είδη πρώτης ανάγκης. Το 2000 η συνολική εμπορική αξία των γεωργικών προϊόντων στα διάφορα χρηματιστήρια ανερχόταν κατά προσέγγιση στα δέκα δισεκατομμύρια δολάρια. Τον Μάιο του 2008 έφτασε τα 175 δισ. δολάρια.
*Ολα τα είδη πρώτης ανάγκης ελέγχονται κατά κύριο λόγο από οκτώ τουλάχιστον μεγάλες πολυεθνικές. Η πιο μεγάλη εταιρεία που εμπορεύεται σιτάρι είναι η Κάργκιλ στην Μινεζότα, που τον προηγούμενο χρόνο ήλεγχε το 25% όλων των δημητριακών που παράγονται στον κόσμο. Τα κέρδη της Κάργκιλ στο πρώτο τρίμηνο του 2008 έφτασαν το 1 δισεκατομμύριο 300 εκατ. δολάρια.
*Η δεύτερη αιτία της έκρηξης των τιμών είναι η μαζική καταστροφή προϊόντων, όπως τα δημητριακά και το καλαμπόκι, με σκοπό την παραγωγή βιοαιθανόλης και βιοντίζελ (βιοκαυσίμων).
Μόνο στον προηγούμενο χρόνο, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτέφρωσαν 138 εκατομμύρια τόνους καλαμποκιού, δηλατή το ένα τρίτο της ετήσιας συγκομιδής, για να το μετατρέψουν σε βιοαιθανόλη. Και η Ευρωπαϊκή Ενωση κινείται προς την ίδια κατεύθυνση.
*Ο Τζον Λίπσκι, ο δεύτερος στην ιεραρχία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, υποστηρίζει ότι η χρήση των γεωργικών προϊόντων για την παραγωγή βιοαιθανόλης ευθύνεται για την αύξηση των τιμών των γεωργικών προϊόντων κατά 40%. Αλλά γι' αυτή την ολέθρια αύξηση δεν είναι λιγότερο υπεύθυνα τα προγράμματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και οι πολιτικές της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εμπορίου.
*Για πολλά χρόνια αυτές οι οργανώσεις έδιναν προτεραιότητα στην εξαγωγή προϊόντων όπως το βαμβάκι, η ζάχαρη, ο καφές, το τσάι και αυτό γέννησε επικίνδυνες ολιγωρίες σε βάρος της επισιτιστικής ασφάλειας. Τον περασμένο χρόνο, για παράδειγμα, το Μάλι εξήγαγε 380 χιλιάδες τόνους βαμβάκι και εισήγαγε το 82% των ειδών διατροφής.
*Αυτή η εσφαλμένη γεωργική πολιτική που επιβλήθηκε στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι σήμερα σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την καταστροφή.
Επειδή οι ενδιαφερόμενοι πληθυσμοί δεν είναι σε θέση να αντέξουν το υψηλότερο κόστος των τροφίμων.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 03/08/2008
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 2 λεπτά και 16 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Δείτε επίσης και ένα πολύ καλό άρθρο, που είχα ξαναποστάρει εδώ, αλλα είναι πολύ σχετικό με το ζήτημα:
http://www.inclusivedemocracy.org/pd/is4/issue_4_comments_pavlos.htm
Μία είναι η αλήθεια. Οι περισσότεροι Έλληνες αγρότες πήραν τις επιδοτήσεις και αντί να κάνουν επενδύσεις για να έχουν όταν θα τελειώσουν καλύτερα και περισσότερα προϊόντα, αγόρασαν αυτοκίνητα και έφτιαξαν σπίτια. Και τώρα που τελειώνουν οι επιδοτήσεις (αλήθεια γιατί θα έπρεπε να συνεχιστούν; ) διαμαρτύρονται; Τι ωραία!!!!
«Το κόστος παραγωγής και η ψαλίδα των τιμών (παραγωγού - καταναλωτή) έχουν φτάσει σε πολύ άσχημο σημείο τον αγροτικό τομέα. Αν δεν παρθούν μέτρα πιστεύω ότι θα πιάσουμε πάτο, αν δεν τον έχουμε πιάσει ήδη», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζ. Καραμίχας, σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση του προεδρείου της ΠΑΣΕΓΕΣ με τον πρωθυπουργό.
...
http://www.naftemporiki.gr/news/static/08/08/26/1555483.htm
Ένα "πρωτότυπο" περιστατικό:
ΣΤΙΣ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Η ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΔΥΟ ΑΓΡΟΤΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΥΛΟΥΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΕΦΑΛΟΤΥΡΙ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=902573)
Με αφορμή υγειονομικές διατάξεις οι αρχές επιχειρούν και πάλι να απαγορεύσουν τη διάθεση και στην ουσία την παραγωγή των παραδοσιακών προϊόντων του νησιού. Την Τρίτη 26/08, η αστυνομία συνέλαβε δυο παραγωγούς που επί χρόνια πουλούν το τυρί τους στην άτυπη λαϊκή της Χώρας, ενώ ξεκίνησαν έλεγχοι από την κτηνιατρική υπηρεσία και το υγειονομικό σε εστιατόρια και ταβέρνες που διαθέτουν ντόπια τυριά και κρέατα.
Η αθλιότητα σε όλο της το μεγαλείο: Μετά από καταγγελίες ιδιωτικών τυροκομείων για λόγους ανταγωνισμού, οι αργόσχολοι χαρτογιακάδες απειλούν το βιος χιλιάδων βοσκών και των οικογενειών τους. Όταν μάλιστα πριν δυο χρόνια οι ίδιοι οι αγρότες απευθύνθηκαν στην κτηνιατρική υπηρεσία και στο επαρχείο προκειμένου να ενημερωθούν για τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να συνεχίσουν να τυροκομούν παραδοσιακά σκόνταψαν πάνω στο τείχος άγνοιας και αδιαφορίας των γραφειοκρατών. Κι ενώ στην αρχή τους κορόιδευαν λέγοντας ότι ο νόμος απαγορεύει την τυροκόμιση από νωπό γάλα, στο τέλος, μετά από τις πιέσεις των παραγωγών, αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Απάντηση πάντως για τους όρους της παραδοσιακής τυροκόμισης δεν πήραν ποτέ.
Παράλληλα, κρατάνε τους αγρότες έρμαια σε έναν παράλογο γραφειοκρατικό κυκεώνα με ασαφείς νομοθεσίες που δεν αναγνωρίζουν την ιδιαιτερότητα του μικρού κλήρου στα νησιά κι έτσι αποκλείονται από επιλογές και δυνατότητες. Τρανό παράδειγμα είναι ότι με τους όρους που υπάρχουν σήμερα ελάχιστοι ναξιώτες μπορούν να βγάλουν άδεια σταβλικών εγκαταστάσεων αφού δεν υπάρχουν οι εκτάσεις που απαιτούνται. Επίσης, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις αλλαγές της χρήσης γης κάτω από την τουριστική πίεση που συμπιέζουν ακόμα περισσότερο την επιβίωση των αγροτών.
Από την άλλη οι μηχανισμοί ελέγχου και επιβολής ισχυροποιούνται και αναβαθμίζονται. Ο ΕΦΕΤ επιβάλλει συνεχώς πρόστιμα και πραγματοποιεί κατασχέσεις στο όνομα της ασφάλειας των καταναλωτών. Για να δώσουν μάλιστα κίνητρα στους ελεγκτές, τούς υποσχέθηκαν μερίδιο το 50% από τα πρόστιμα που θα επιβάλλουν..
Στην πραγματικότητα ο ασφυκτικός έλεγχος εκτοπίζει τους μικρούς παραγωγούς όλους εκείνους που δεν εντάσσονται ολοκληρωτικά στο σύστημα της οικονομίας της αγοράς. Ταυτόχρονα, η σύγχρονη διατροφική κρίση με τις διοξίνες στα κρέατα, με τις τρελές αγελάδες, με την καλλιέργεια και τη διάδοση των μεταλλαγμένων και πρόσφατα με τα μηχανόλαδα στο ηλιέλαιο είναι πλέον φαινόμενο συστημικό που συνυπάρχει με όλα τα συστήματα πιστοποίησης, τυποποίησης, ασφάλειας και υγιεινής (ISO, HACCP).
Μέσα από τον έλεγχο της αγοράς και της παραγωγής οι βιομηχανίες σήμερα ιδιοποιούνται προϊόντα που χαρακτήριζαν ολόκληρες περιοχές όπως το αρσενικό τυρί εδώ στο νησί, το κρασί στη Σαντορίνη, η φέτα και πολλά άλλα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες όπου τα βιομηχανικά τυριά έχουν εξοβελίσει τις μικρές παραγωγές των τυροκομικών προϊόντων. Οι παραγωγοί, έρμαιο του διεθνούς ανταγωνισμού και εξαρτημένοι από τις βιομηχανίες οδηγούνται σε αφανισμό. Ταυτόχρονα μέσα στην απέραντη χοάνη της ομογενοποίησης εκτοπίζεται για πάντα ο γευστικός πλούτος που μας χαρίζει η ποικιλομορφία, οι ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου, η γνώση, το κέφι και το μεράκι του κάθε παραγωγού.
Σε αυτό ακριβώς το σκηνικό συνεπικουρούν εκείνοι που μ’ ευκολία κατηγορούν τους αγρότες ότι δεν εκμεταλλεύτηκαν τις δήθεν ευκαιρίες που τους δίνονται από την ευρωπαϊκή ένωση, ότι σπατάλησαν τις επιδοτήσεις και δεν βελτίωσαν τις υποδομές τους ώστε να μπορούν να επιβιώσουν στις νέες συνθήκες. Όμως, οι κοινοτικές ενισχύσεις ούτε αθώες είναι, ούτε αποδεικνύουν καμιά γενναιοδωρία της ε.ε.. Άλλωστε οι έλληνες αγρότες έχουν το μισό εισόδημα από τους ευρωπαίους συναδέλφους τους.
Εξάλλου μέσω των επιδοτήσεων, η ε.ε. χαράσσει συγκεκριμένες πολιτικές που τα αποτελέσματά τους τα ζούμε από πρώτο χέρι μέσα στα τελευταία 20 χρόνια. Η σύγχρονη αγροτική κρίση στη χώρα έχει να κάνει με το ξεκλήρισμα 182.000 αγροτικών νοικοκυριών την τελευταία εικοσαετία και άλλων 70.000 που είναι υπερχρεωμένοι στην Αγροτική Τράπεζα, έχει να κάνει με την συγκεντροποίηση της παραγωγής και των γεωργικών εκμεταλλεύσεων στα χέρια λίγων, έχει να κάνει με τη μετατροπή των αγροτών σε κολίγους των εταιρειών, έχει να κάνει, τέλος, με την απόλυτη κυριαρχία των μεγάλων αγροτο-διατροφικών επιχειρήσεων. Το πρόβλημα είναι σύνθετο και είναι σαφώς πολιτικό αφού στο όνομα της ασφάλειας των καταναλωτών στην πραγματικότητα πριμοδοτούνται τα συμφέροντα των βιομηχανιών από τη μια και από την άλλη οι αγρότες απαξιώνονται και εξανδραποδίζονται ενώ εξαλείφεται παντελώς κάθε δυνατότητα κοινωνικού ελέγχου πάνω στη διατροφή μας.
Κατά τ’ άλλα, στη Νάξο κανείς δεν διαμαρτύρεται για τις τιμές του γάλακτος που παραμένουν σταθερές εδώ και πολλά χρόνια, ενώ το κόστος των εργαλείων, των λιπασμάτων, των ζωοτροφών και των σπόρων κάθε χρόνο ανεβαίνει. Κανείς επίσης από τις αρχές δεν μιλάει για το γεγονός, ότι έτσι όπως δίνονται οι επιδοτήσεις έχουν δημιουργήσει έναν υπερτροφικό κτηνοτροφικό τομέα με αποτέλεσμα την υπερβόσκηση και την εξάρτηση των παραγωγών από αμφιβόλου ποιότητας ζωοτροφές που πρόθυμα τους πωλούν, κερδοσκοπώντας, ο συνεταιρισμός αλλά και οι ιδιώτες έμποροι. Ειδικά τον περασμένο χειμώνα οι αυξήσεις στις ζωοτροφές ήταν κατακόρυφες και έγιναν μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις σε όλη την ευρώπη
Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των κτηνοτρόφων της ορεινής Νάξου είναι υπερχρεωμένοι και απλά αναπαράγουν το βιος τους προς όφελος των δανειστών τους. Τα τυροκομιά είναι από τις τελευταίες ζωντανές παραδόσεις του τόπου και αποτελούν το μοναδικό συνδετικό κρίκο που διατηρεί τον κοινωνικό ιστό της ορεινής Νάξου.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 12πμ.
Στο 10,9% από 17% ο αγροτικός πληθυσμός
Συρρικνώνεται η απασχόληση στην αγροτική οικονομία την τελευταία δεκαετία. Tην τετραετία 2004-2007 το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 8,1%
"Η" 22/9
Της Μαρίας Γιουρουκέλη
Kαθοδική πορεία ακολουθούν την τελευταία τετραετία όλοι οι δείκτες της αγροτικής οικονομίας. Σύμφωνα με στοιχεία της ΠAΣEΓEΣ, τη διετία 2006-7 περίπου 40.000 γεωργοί και κτηνοτρόφοι εγκατέλειψαν το επάγγελμα, ενώ μέσα στην τελευταία δεκαετία ο αγροτικός πληθυσμός από το 17% των απασχολουμένων στη χώρα έφθασε στο 10,9%.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&tag=9510&pubid=3233165
Με κινητοποιήσεις απειλούν οι κτηνοτρόφοι
...
Όπως εκτιμήθηκε κατά τη διάρκεια της συνάντησης στη Λαμία, η ξηρασία της χρονιάς που πέρασε έχει επιβαρύνει σημαντικά το κόστος και ζητούν την κάλυψη με ενισχύσεις από τα προγράμματα ξηρασίας.
Συγχρόνως βλέπουν ότι οι διαμορφωμένες τιμές στα κτηνοτροφικά προϊόντα δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος παραγωγής και ζητούν από την πλευρά της πολιτείας να ληφθούν άμεσα μέτρα.
Οι κτηνοτρόφοι έχουν δώσει νέο ραντεβού την ερχόμενη Τετάρτη στο Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης όπου στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας τους θα μοιράζουν κτηνοτροφικά προϊόντα και γάλα ενώ ανάλογα με τις εξελίξεις απειλούν να κατέβουν στην Αθήνα στις αρχές του επόμενου μήνα.
Όπως εξήγησε ο πρόεδρος της συντονιστικής επιτροπής των κτηνοτροφικών συλλόγων όλης της χώρας κ. Καμπούρης «Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης αν και δεν είναι αρνητικό στα συγκεκριμένα αιτήματα με βάση την επιστολή που έχει αποσταλεί, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει προωθήσει και της απαιτούμενες ενέργειες».
Ο πρόεδρος της συντονιστικής επιτροπής κάλεσε σε επιφυλακή όλους τους κτηνοτρόφους από όλη τη χώρα σημειώνοντας ότι «οι κινητοποιήσεις μας είναι πλέον ο μοναδικός δρόμος».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_05/10/2008_250921
alexandrozz
08-10-08, 21:42
Μία είναι η αλήθεια. Οι περισσότεροι Έλληνες αγρότες πήραν τις επιδοτήσεις και αντί να κάνουν επενδύσεις για να έχουν όταν θα τελειώσουν καλύτερα και περισσότερα προϊόντα, αγόρασαν αυτοκίνητα και έφτιαξαν σπίτια. Και τώρα που τελειώνουν οι επιδοτήσεις (αλήθεια γιατί θα έπρεπε να συνεχιστούν; ) διαμαρτύρονται; Τι ωραία!!!!
Έχεις δίκιο 100%. Έτσι είναι. Όμως ξέρεις τι, έχει και η πολιτεία ευθύνη μεγάλη (μιλάω και για τις 2 κυβερνήσεις ε...). Δεν μπορείς να δίνεις σε κάποιον χρήμα 'δωρεάν' και να περιμένεις ότι αυτός ο κάποιος ξέρει να το αξιοποιήσει σωστά. Δυστυχώς πολλοί αγρότες δεν έχουν τελειώσει καλά καλά το γυμνάσιο, πώς περιμένεις να γνωρίζουν πώς θα αξιοποιήσουν σωστά τα χρήματά τους? Εδώ καλά καλά άνθρωποι με πτυχία-μεταπτυχιακά και εμπειρία και κάνουν λάθη στη διαχείριση, πώς περιμένεις ότι ο αγρότης θα τα πάει καλά με τα οικονομικά? Το καλά να πάθουν γιατί δεν τους έκοψε είναι μια άποψη, αλλά πολλοί αγρότες μεγάλωσαν σε διαφορετικό περιβάλλον, τέτοιο έτσι ώστε πολλοί από εμάς αν βρισκόμασταν στη θέση τους να κάναμε το ίδιο. Το θέμα είναι το εξής, όπως όλα τα πράγματα, έτσι και αυτό (το θέμα των επιδοτήσεων) έγινε πρόχειρα, χωρίς πολιτική, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς τίποτα.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΓΙΑ 500.000 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ
Στην αγροτιά να δεις κρίση
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=40839184
Και κάτι από το "ένδοξο" παρελθόν - "για γέλια και για κλάματα" - δεκαετία 80':
http://kazani.gr/uploads/posts/thumbs/1224781579_ejjknb25.jpg
«Μετάνιωσα που έγινα αγρότης»
Άφησαν τα χωράφια τους και κατέβηκαν στα Τέμπη γιατί «έφθασαν σε αδιέξοδο»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Βουνάτσος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008
Τελευταία ενημέρωση: 05/12/2008 13:32
«Δουλεύω από μικρό παιδί στα χωράφια με τον πατέρα μου. Αγάπησα αυτή τη δουλειά και για τον λόγο αυτό σπούδασα και Τεχνολόγος Γεωπονίας. Πίστευα ότι υπήρχαν προοπτικές αρκεί να έχεις μεράκι για τη δουλειά σου. Έκανα όμως λάθος».
O Αβραάμ Παπαδόπουλος, 28 ετών, αγρότης από τη Λάρισα, χθες άφησε τα χωράφια του και πήγε μαζί με πολλούς ακόμη συναδέλφους του- δύο με δυόμισι χιλιάδες, σύμφωνα με εκτιμήσεις- στην εθνική οδό, στα Τέμπη. Είναι επαγγελματίας αγρότης από το 2006 και σήμερα, δύο μόλις χρόνια μετά, ακούγεται απογοητευμένος. Όπως λέει, «δεν αρκεί να προσπαθείς χωρίς να υπάρχει αποτέλεσμα. Τα προβλήματα πρέπει να λύνονται, όχι να χρονίζουν και να τα φορτώνονται οι επόμενες γενιές. Ζητάμε να ξέρουμε με ποιους κανόνες παίζεται το παιχνίδι. Δεν ζητάμε καμία χάρη. Εμείς κατεβήκαμε εδώ για τα προβλήματά μας, όχι για αντιπολίτευση. Έχω δοκιμάσει πολλές καλλιέργειες, αλλά χωρίς να μπορώ να έχω από καμία έσοδα που θα καλύψουν το κόστος παραγωγής και θα δώσουν και κέρδος. Τα αγροεφόδια όλα έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, ενώ οι τιμές των προϊόντων μας πέφτουν...».
Διαφορετικές απόψεις
Στα Τέμπη χθες οι διαδικασίες για τη λήψη των αποφάσεων διήρκεσαν πολλές ώρες. Ακούστηκαν πολλές διαφορετικές απόψεις για το αν έπρεπε να αποκλεισθεί η κυκλοφορία και για πόσο ή αν έπρεπε να αποχωρήσουν οι αγρότες δίνοντας πίστωση χρόνου έως ότου λάβουν, έστω, κάποιες δεσμεύσεις. «Από τη στιγμή που δεν υπάρχει κομματική γραμμή για το τι θα γίνει, είναι φυσικό να ακούγονται πολλές γνώμες», σχολίαζαν οι συγκεντρωμένοι, επισημαίνοντας ταυτόχρονα και τον διαφορετικό χαρακτήρα των τωρινών αγροτικών κινητοποιήσεων: Όπως είχε προβλέψει άλλωστε ο «στρατηγός» Θανάσης Κοκκινούλης, στα Τέμπη το 2005 είχε επέλθει «τέλος εποχής» και στη νέα εποχή βασικό ρόλο παίζουν οι νέοι αγρότες. Αυτοί εξέλεξαν χθες Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή με τρεις εκπροσώπους ανά νομό.
Ανάμεσα στους συγκεντρωμένους αγρότες- μέλος της Παν θεσσαλικής Επιτροπής από χθες- είναι και ο κ. Γιώργος Δρόσος από τα Φάρσαλα. Πριν από αρκετά χρόνια ο κ. Δρόσος επέλεξε να αφήσει την καριέρα του χρηματιστή στο Λονδίνο για να επιστρέψει στα πατρικά χωράφια και να ασχοληθεί με τη γη. «Τα προβλήματα είναι τόσο μεγάλα που δεν πάει άλλο. Δεν είχα καμία διάθεση να τρέχω στους δρόμους και να δημιουργούμε σε κάποιους συνανθρώπους μας πρόβλημα, αλλά είναι αυτή η μορφή κινητοποίησης μονόδρομος», λέει στα«ΝΕΑ» και προσθέτει: «Δεν μας δίνουν σημασία. Όλες οι υποσχέσεις που δόθηκαν μέχρι σήμερα παρέμειναν λόγια και υποσχέσεις...». Θυμωμένοι από τον τρόπο που αντιμετωπίζονται και φοβισμένοι για τις χειρότερες μέρες που περιμένουν δήλωναν οι περισσότεροι συγκεντρωμένοι αγρότες. «Έχω δύο παιδιά. Το ένα σπουδάζει και το άλλο είναι τώρα φαντάρος», λέει ο 49χρονος Γρηγόρης Βασιλόπουλος από τη Γιάννουλη της Λάρισας. «Δουλεύω από το 1985 στα χωράφια που είχε τότε ο πατέρας μου και στη συνέχεια εγώ. Δοκίμασα μέχρι σήμερα σχεδόν όλες τις καλλιέργειες. Γιατί κάποιοι μάς κατηγορούν ότι δεν δοκιμάζουμε τίποτα άλλο, μόνο βαμβάκι και σιτάρι με καλαμπόκι. Δεν είναι έτσι. Δοκίμασα με πεπόνια, καρπούζια, ντομάτες, ροδάκινα, καλαμπόκι, βαμβάκι, σιτάρι, κριθάρι, φασολάκια, τριφύλλι και τώρα τελευταία μόνο αυτά τα κτηνοτροφικά φυτά μάς δίνουν κάτι για να ζήσουμε. Πώς να στείλω χρήματα στο παιδί μου που σπουδάζει όταν παρέδωσα το βαμβάκι χωρίς προκαταβολή με ανοικτή τιμή; Τελευταία μάλιστα ακούω συναδέλφους που ζητούν από τους εκκοκκιστές χρήματα να δέχονται πιέσεις να κλείσουν στα 17 λεπτά το βαμβάκι. Ούτε τα πετρέλαια δεν καλύπτονται με αυτή την τιμή. Φθάσαμε σε αδιέξοδο».
...
«Δεν μπορούμε να ζήσουμε»
ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός κόσμος καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τις υπόλοιπες επιλογές. Ο 28χρονος Παναγιώτης Παπαευαγγέλου, από την Καρδίτσα, αγρότης από το 2005 με το πρόγραμμα νέων αγροτών, λέει πως «δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να σκεφτώ για οικογένεια. Εδώ δεν μπορώ να τα φέρω βόλτα μόνος μου. Σκέφτομαι τους φίλους και γνωστούς μου συναδέλφους που έχουν παιδιά και τους λυπάμαι. Αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα. Δεν ξέρω τι θα πει καφές στην καφετέρια, ρούχα, παπούτσια. Προσπάθησα να καλλιεργήσω πιπεριές, καπνό παλαιότερα, βαμβάκι, σιτάρι και τώρα οπωροκηπευτικά, αλλά κανένα δεν μου έδωσε κέρδος γιατί συνεχώς οι τιμές κατρακυλάνε ενώ οι καταναλωτές αγοράζουν πολύ ακριβότερα. Τη στιγμή που όλα ακριβαίνουν, δεν γίνεται να πουλάς φθηνότερα. Δεν καλύπτεται το κόστος παραγωγής. Αυτό φωνάζουμε τόσο καιρό και κανείς δεν ακούει. Μόνο στις τράπεζες ξέρουν να δίνουν δισεκατομμύρια ευρώ. Δώσαμε το βαμβάκι και θέλουν να κλείσουμε στα 17-20 λεπτά το κιλό. Δεν μπορούμε να ζήσουμε...». O 43χρονος Θωμάς Μπακαλάκης, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, μιλά με απόγνωση για το μέλλον του και των παιδιών του. «Ξεκίνησα το 1990 σαν αγρότης. Τότε τα πράγματα ήταν καλά. Δεν περιμέναμε να μας πάρει τέτοια κατηφόρα. Ήδη έχω έξοδα για φροντιστήρια, ξένες γλώσσες για τα παιδιά. Τώρα χρειάζομαι 1.000 ευρώ για να πληρώσω και εγώ παρέδωσα το βαμβάκι χωρίς να πάρω προκαταβολή. Καταλαβαίνετε σε τι δύσκολη θέση βρισκόμαστε. Και προκαταβολή να πάρω τώρα, τι να πρωτοπληρώσω. Τα δάνεια της ΑΤΕ, τα έξοδα για το σπίτι, για τα παιδιά, για τις γιορτές, τα αγροεφόδια... Καλλιεργώ βαμβάκι και τεύτλα».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4490565&ct=1
Praetorianos
06-12-08, 21:33
O Αβραάμ Παπαδόπουλος, 28 ετών, αγρότης από τη Λάρισα [..] Είναι επαγγελματίας αγρότης από το 2006 και σήμερα, δύο μόλις χρόνια μετά, ακούγεται απογοητευμένος. Έχω δοκιμάσει πολλές καλλιέργειες, αλλά χωρίς να μπορώ να έχω από καμία έσοδα που θα καλύψουν το κόστος παραγωγής και θα δώσουν και κέρδος.
Μάλιστα. 2 χρόνια αγρότης, έχει προλάβει να δοκιμάσει πολλές καλλιέργειες οι οποίες μάλιστα δεν του βγάζουν κέρδος από την αρχή.. Μόνο εγώ βλέπω το παράλογο εδω..?
«Δουλεύω από το 1985 στα χωράφια που είχε τότε ο πατέρας μου και στη συνέχεια εγώ. Δοκίμασα μέχρι σήμερα σχεδόν όλες τις καλλιέργειες. Γιατί κάποιοι μάς κατηγορούν ότι δεν δοκιμάζουμε τίποτα άλλο, μόνο βαμβάκι και σιτάρι με καλαμπόκι. Δεν είναι έτσι. Δοκίμασα με πεπόνια, καρπούζια, ντομάτες, ροδάκινα, καλαμπόκι, βαμβάκι, σιτάρι, κριθάρι, φασολάκια, τριφύλλι και τώρα τελευταία μόνο αυτά τα κτηνοτροφικά φυτά μάς δίνουν κάτι για να ζήσουμε. Πώς να στείλω χρήματα στο παιδί μου που σπουδάζει όταν παρέδωσα το βαμβάκι χωρίς προκαταβολή με ανοικτή τιμή; Τελευταία μάλιστα ακούω συναδέλφους που ζητούν από τους εκκοκκιστές χρήματα να δέχονται πιέσεις να κλείσουν στα 17 λεπτά το βαμβάκι.
Δοκίμασε με όλα αυτά που λέει, παραδέχεται ότι μόνο με το τριφύλλι και τα κτηνοτροφικά προϊόντα βγάζει κέρδος αλλά παράγει βαμβάκι, οκ.
Θα μπορούσα να κάνω quote και άλλα σημεία, αλλά έδειξα νομίζω αυτό που θέλω. Καταλαβαίνω ότι γενικά οι εποχές είναι δύσκολες και ότι μερικοί δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, ιδιαίτερα οι αγρότες, αλλά μερικές δηλώσεις χτυπάνε πολύ έντονα..
Πρετοριανέ, ξέρεις αλήθεια τι ήταν οι πρετοριανοί, ποια είναι η ιστορία τους?
Ο Πραιτοριανός -η, -ον επίθετο, ο σχετικός με τον πραίτορα, πληθυντικός πραιτοριανοί, οι μισθοφόροι του ρωμαϊκού στρατού (σήμερα) στρατιωτικοί στην υπηρεσία δικτατόρων.
Λεξικό Τεγόπουλος-Φυτράκης
Πραιτοριανοί: Στρατιωτικό σώμα των Ρωμαίων, πού δημιουργήθηκε προπάντων στους χρόνους της αυτοκρατορίας, όταν αποτελούσε την αυτοκρατορική φρουρά. Οι πραιτοριανοί απέκτησαν μεγάλη δύναμη, και πολλές φορές ανέβαζαν ή κατέβαζαν αυτοκράτορες.
Εγκυκλοπαίδεια Δομή
Γιατί αν ξέρεις την ιστορία των πρετοριανών, τότε θα ξέρεις -ίσως- και το τι συνέβαινε στη Ρωμαική Αυτοκρατορία στην εποχή της παρακμής της (και) με τους αγρότες...
Και αν το ξέρεις αυτό Πρετοριανέ, τότε ψιλοεύκολα θα καταλάβεις τι γίνεται σήμερα με τους αγρότες...
Αλλά μάλλον δε το ξέρεις (ή ίσως το ξέρεις αλλά δεν έχεις μάθει από την ιστορία - τι πρετοριανός θα ήσουν άλλωστε?), και γι' αυτό τα λες αυτά που λες...
Τέλος πάντων, το θέμα είναι πολύ μεγαλύτερο από το αγροτικό, οπότε το αφήνω - εξάλλου η ιστορία είναι ξεκάθαρη
http://img399.imageshack.us/img399/6673/fallofromeqc7.gif
http://www.hermes-press.com/rome2.jpg
http://www.libertyfilmfestival.com/libertas/wp-content/uploads/2008/04/fall-of-rome.jpg
Η Ρώμη καταστρέφεται - είναι στο χέρι των λαών αν θα αντικατασταθεί από κάτι καλύτερο, ή από κάτι χειρότερο...
Δυστυχώς οι αγρότες ιδίως τυ Θεσσαλικού κάμπου έχουν μάθει στην ευκολία της επιδότησης. Αν δεν αλλάξουν νοοτροπία, ναι το 2013 θα είναι το τέλος της αγροτιάς στην Ελλάδα όπως την ξέρουμε.
Θα πρέπει και οι αγρότες στην Ελλάδα να γίνουν επιχειρήσεις, όπως στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο, και να επενδύσουν στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα.
Αντί όμως αυτό είχανε μάθει στο έυκολο χρήμα της χωματερής και της επιδότησης και τώρα τους έρχονται δύσκολα.
Η κάθοδος των αγροτών
Πυκνώνουν τα μπλόκα των αγροτών στον θεσσαλικό κάμπο και στη Βόρεια Ελλάδα, ενώ μπροστά στο ενδεχόμενο νέων αποκλεισμών δρόμων ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αλ. Κοντός, συναντά τις συντονιστικές επιτροπές, αρχής γενομένης σήμερα με τους «κόκκινους» της ΠΑΣΥ και αύριο με τους Νέους Αγρότες.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=1988785
Θα μοιράσουν γάλα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας...
Τα επί καιρό ανεπίλυτα και μάλιστα διευρυνόμενα προβλήματα των κτηνοτρόφων, που έχουν πλέον λάβει τη μορφή χιονοστιβάδας, ωθούν τον κλάδο σε σειρά κινητοποιήσεων.
Στο πλαίσιο αυτών των κινητοποιήσεων, σήμερα, στις 11.30 το πρωί, αγροκτηνοτρόφοι από τους Νομούς Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας θα μοιράσουν 6.000 μπουκάλια φρέσκο ελληνικό γάλα, της τοπικής γαλακτοβιομηχανίας "Πρώτο". Η νέα αυτή μορφή διαμαρτυρίας, που προτιμάται τελευταία, έναντι της τακτικής τού να χύνεται το γάλα στο οδόστρωμα, όπως συνέβαινε επί χρόνια, θα λάβει χώρα στην είσοδο του λιμανιού της Πάτρας, στην πλατεία Γεωργίου και στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρ. Όλγας).
Παράλληλα, θα διανέμονται εκεί ενημερωτικά φυλλάδια και ψήφισμα, στα οποία, μεταξύ άλλων, τονίζεται ότι ο κτηνοτροφικός κόσμος ζητά ελάχιστα από τα 28 δισ. ευρώ που προσφέρονται στις τράπεζες γενναιόδωρα, ελάχιστα σε σχέση με αυτά που προσφέρουν οι 150.000 οικογένειες κτηνοτρόφων, που ζουν στην ύπαιθρο. Εξάλλου, την ολόθερμη συμπαράστασή του στον αγώνα των κτηνοτρόφων εξέφρασε χθες, μέσω συνέντευξης του προέδρου του. Γ. Σιγαλού, το παράρτημα Δ. Ελλάδος του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου.
http://www.simerini.gr/?section=32&category=1&newsid35=13533
Praetorianos
09-12-08, 22:45
Πρετοριανέ, ξέρεις αλήθεια τι ήταν οι πρετοριανοί, ποια είναι η ιστορία τους?
Αλλά μάλλον δε το ξέρεις (ή ίσως το ξέρεις αλλά δεν έχεις μάθει από την ιστορία - τι πρετοριανός θα ήσουν άλλωστε?), και γι' αυτό τα λες αυτά που λες...
Το τι ξέρω και τι δεν ξέρω για τους Πραιτωριανούς και την ιστορία τους άσε να το ξέρω καλύτερα, δεν σου επιτέθηκα προσωπικά αν είδες το μήνυμα μου.
Διόρθωσε με αν κάνω λάθος, αλλά εκτός από το να μου την πεις για τους Πραιτωριανούς δεν βλέπω να απάντησες με επιχειρήματα σε αυτά που έκανα quote. Δεν τα βγαλα από το μυαλό μου, έκανα quote αυτά που εσύ παρέθεσες. Αν μπορούσες να στηρίξεις τις απαντήσεις σου θα ήμουν ικανοποιημένος.
Αν μπορούσες να στηρίξεις τις απαντήσεις σου θα ήμουν ικανοποιημένος.
Το τι ξέρω και τι δεν ξέρω για τους Πραιτωριανούς και την ιστορία τους άσε να το ξέρω καλύτερα
Δηλαδή εγώ να απαντήσω στις ερωτήσεις σου για να είσαι ικανοποιημένος, αλλά εσύ να μην απαντήσεις στις δικές μου.
Ωραίος.
Εγώ σου απαντάω - οι αγροτές έχουν σοβαρό πρόβλημα. Σε λίγο θα μας φτάσουν στο σημείο να είναι οικονομικά ασύμφορο ακόμα και το να μαζέψεις ελιές στο χωριό σου.
Δε θέλεις να τους πιστέψεις όταν βγαίνουν έξω στο δρόμο κα στο λένε?
Δε θέλεις να τους πιστέψεις όταν μοιράζουν γάλα στο δρόμο, και μαζεύονται μιλιούνια ο κόσμος?
Μην τους πιστεύεις. Σαν τους πραίτορες και εσύ...
«Μπλόκο» αγροτών την Πέμπτη
Σε αποκλεισμό της παλαιάς εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Βέροιας, στο ύψος της Χαλκηδόνας, προσανατολίζονται να προχωρήσουν την Πέμπτη το μεσημέρι αγρότες του νομού
...
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=65141
Πέτυχε, παρά τα εμπόδια
Υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, με δεδομένο το εξαιρετικά τεταμένο κλίμα που επικρατεί αυτές τις μέρες και στην Πάτρα, πραγματοποίησαν χθες το πρωί την προγραμματισμένη κινητοποίησή τους δεκάδες κτηνοτρόφοι, από την Αχαΐα, την Ηλεία και την Αιτωλοακαρνανία, που εκφράζουν και με αυτό τον τρόπο την αγανάκτησή τους για το γεγονός ότι οι τιμές στις οποίες πωλούνται τα παραγόμενα από αυτούς προϊόντα (γάλα – κρέας) έχουν κατρακυλήσει σε επίπεδα δεκαετίας 1990, μολονότι οι καταναλωτές τα αγοράζουν πανάκριβα.
Όπως ανέφερε στη "Σ" ο γραμματέας του Συνδέσμου Αγελαδοτρόφων Ελλάδος, Γιάννης Αντωνάκος, πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά κινητοποίηση αυτού του είδους, που διοργανώνεται από το Σεπτέμβριο στη χώρα, καθώς είχαν προηγηθεί αντίστοιχες στη Θεσσαλονίκη και τη Λάρισα, ενώ θα κορυφωθούν προσεχώς στην Αθήνα.
ΚΑΙ ΦΥΛΛΑΔΙΑ
Η ιδιαιτερότητά τους, σε σχέση με άλλες κινήσεις διαμαρτυρίας των κτηνοτρόφων, κατά το παρελθόν, είναι ότι έχουν πλέον επιλέξει, αντί να χύνουν μεγάλες ποσότητες γάλακτος στο δρόμο, να τις διανέμουν στους πολίτες. Έτσι, μετά τη συμβολική κατάληψη που έκαναν στην πύλη 1 του λιμανιού, μοίρασαν 6.000 μπουκάλια γάλα της τοπικής γαλακτοβιομηχανίας "Πρώτο", τόσο επιτόπου όσο και στις πλατείες Γεωργίου και Εθνικής Αντίστασης (πρ. Όλγας).
Παράλληλα, οι περίπου 200 κτηνοτρόφοι έδιναν στους διερχόμενους πολίτες ενημερωτικά φυλλάδια, καθώς και ψήφισμα, με τα αιτήματά τους, ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνονται η λήψη άμεσων μέτρων από την κυβέρνηση, το πάγωμα των χρεών τους προς τις τράπεζες για τρία χρόνια, η στήριξη με 50 ευρώ για κάθε αιγοπρόβατο και 250 ευρώ για κάθε αγελάδα και χοιρομητέρα, για ζωοτροφές, καθώς και ο αυστηρός έλεγχος των εισαγωγών κρέατος και γάλακτος, ώστε να αποτραπεί το βάπτισμά τους σε ελληνικά.
Μιλώντας στη "Σ", ο κ. Αντωνάκος χαρακτήρισε πολύ χρήσιμη τη χθεσινή κινητοποίηση, σε συνδυασμό με τη διανομή φυλλαδίων, που δείχνουν ποια είναι η αξία του φρέσκου γάλακτος, σε σχέση με το συμπυκνωμένο. Εκτίμησε ακόμη ότι «υπάρχει μεγάλη παραπλάνηση στον καταναλωτή, διότι βάλλεται από πάρα πολλά εισαγόμενα γάλατα, αμφιβόλου ποιότητας και τα οποία, μάλιστα, βαφτίζονται ελληνικά». Και πρόσθεσε:
«Ο κτηνοτροφικός κόσμος της Ελλάδας και με το γάλα και με το κρέας έχει χάσει την αξιοπρέπειά του.
Αποδεκατίζεται και αναγκάζεται να εγκαταλείπει τις δουλειές του». Όπως είπε, ο κλάδος των κτηνοτρόφων ευελπιστεί οι αρμόδιοι φορείς να νομοθετήσουν κάποια προστασία για τα προϊόντα τους. Ειδάλλως, προανήγγειλε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
http://www.simerini.gr/?section=32&category=1&newsid35=13567
Praetorianos
10-12-08, 22:22
Δηλαδή εγώ να απαντήσω στις ερωτήσεις σου για να είσαι ικανοποιημένος, αλλά εσύ να μην απαντήσεις στις δικές μου.Ωραίος.
Πραγματικά πιστεύεις ότι οι γνώσεις μου για τους πραιτωριανούς την ρωμαϊκή εποχή θα ωφελήσει σε κάτι την συζήτηση? Αν ναι οκ να σου απαντήσω και το τι είναι και το τι έκαναν και για τον λόγο σύστασης τους αν και φαντάζομαι για τους άλλους θα είναι παντελώς αδιάφορο. Αν με έλεγαν δηλαδή farmerboy θα έκανε διαφορά?
Εγώ σου απαντάω - οι αγροτές έχουν σοβαρό πρόβλημα. Σε λίγο θα μας φτάσουν στο σημείο να είναι οικονομικά ασύμφορο ακόμα και το να μαζέψεις ελιές στο χωριό σου.
Αν και προσωπικά δεν βρίσκω κάτι κακό σε αυτό (δηλαδή τόσα και τόσα προϊόντα που είναι ασύμφορο να μαζέψεις από το χωριό σου δημιούργησε πρόβλημα?), δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις-αιτιολογήσεις αν δεν θέλεις.
Δε θέλεις να τους πιστέψεις όταν βγαίνουν έξω στο δρόμο κα στο λένε?
Δε θέλεις να τους πιστέψεις όταν μοιράζουν γάλα στο δρόμο, και μαζεύονται μιλιούνια ο κόσμος?
Μην τους πιστεύεις.
Τους πιστεύω ότι είναι οικονομικά ασύμφορο δεν είπα αυτό. Είπα ότι εφόσον είναι οικονομικά ασύμφορο γιατί δεν στρέφονται κάπου αλλού αφού από τα λεγόμενα τους δεν το έχουν δοκιμάσει ή δεν θέλουν να το δοκιμάσουν.
Αν εγώ καλλιεργώ ανανάδες στο χωριό μου θα είναι ή δεν θα είναι ασύμφορο? Το να πετάω όμως τους ανανάδες στο δρόμο δεν σημαίνει ότι έχω και δίκιο.
Σαν τους πραίτορες και εσύ..
Λένε ότι αν δεν μπορείς να επιτεθείς στα επιχειρήματα κάποιου, κάνε επίθεση στο πρόσωπο του.. Άσε το Νick μου δεν σχετίζεται.
Πραγματικά πιστεύεις ότι οι γνώσεις μου για τους πραιτωριανούς την ρωμαϊκή εποχή θα ωφελήσει σε κάτι την συζήτηση? Αν ναι οκ να σου απαντήσω και το τι είναι και το τι έκαναν και για τον λόγο σύστασης τους
Για πέσε λοιπόν.
Αν με έλεγαν δηλαδή farmerboy θα έκανε διαφορά?
Όχι ιδιαίτερη.
Αλλά είναι ιστορική ειρωνεία να εμφανίζεται κάποιος με το nickname Praetorianos στη σημερινή ιστορική περίοδο και να υποστηρίζει των αφανισμό των αγροτών.
Αν και προσωπικά δεν βρίσκω κάτι κακό σε αυτό (δηλαδή τόσα και τόσα προϊόντα που είναι ασύμφορο να μαζέψεις από το χωριό σου δημιούργησε πρόβλημα?), δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις-αιτιολογήσεις αν δεν θέλεις.
...Ένα τέτοιο έγκλημα ξεπερνά κάθε δημόσια καταγγελία. Μια τέτοια πίκρα είναι ανίκανα τα δάκρυα να τη συμβολίσουν. Όλες μας οι επιτυχίες καταρρέουν μπροστά σ' αυτή μας την αποτυχία. Εύφορη γη, ολόισιες αράδες δέντρα, ρωμαλέοι κορμοί, καρποί ωριμασμένοι. Και τα ετοιμοθάνατα παιδιά από πελλάγρα πρέπει να πεθάνουν, γιατί δε βγαίνει κέρδος από τα πορτοκάλια. Και οι γιατροί της δημαρχίας συμπληρώνουν τα πιστοποιητικά -πέθανε από υποσιτισμό- γιατί τα τρόφιμα πρέπει να σαπίσουν, πρέπει να σαπίσουν με το ζόρι.
Οι άνθρωποι έρχονται με δίχτυα να ψαρέψουν πατάτες από το ποτάμι, μα οι φύλακες τους συγκρατούν μακριά· έρχονται με αυτοκίνητα που βροντολογούν για να πάρουν τα πεσμένα πορτοκάλια, μα είναι ποτισμένα με πετρόλαδο. Και στέκονται σιωπηλοί να παρακολουθούν τις πατάτες να πλέουνε μπροστά τους, ακούν τις στριγκλιές των γουρουνιών που τα σφάζουν μέσα σ' ένα λάκκο, και χύνουν πάνω ασβέστη, βλέπουν βουνά πορτοκάλια να λιώνουν σ' ένα σάπιο πολτό· και ο λαός βλέπει τη σημερινή χρεωκοπία· και μες στα μάτια του πεινασμένου λαού η οργή μεστώνει. Μες στην ψυχή του λαού μεστώνουν και βαραίνουν τα σταφύλια της οργής, βαραίνουν για τον τρύγο...
-Τα σταφύλια της οργής - Τζων Στάινμπεκ
Και ένα άρθρο που είχα ξαναβάλει παλιότερα - μάλλον δεν το διάβασες...
Αγροτικές κινητοποιήσεις
ΠΑΥΛΟΣ ΦΡΑΓΚΟΣ
Για μία ακόμη χρονιά γίναμε μάρτυρες των μαζικών αγροτικών κινητοποιήσεων οι οποίες απασχόλησαν όλους μας. Κινητοποιήσεις οι οποίες έρχονται σαν συνέχεια προηγουμένων κινητοποιήσεων, αφού στην ουσία τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου της χώρας παραμένουν άλυτα. Οι εξεγέρσεις όμως αυτές δεν αφορούν απλώς τα αιτήματα των αγροτών για πρόσκαιρη βελτίωση των αγροτικών εισοδημάτων. Το πρόβλημα είναι πέρα από τα μπλόκα και τις διεκδικήσεις για 300 ή 600 δις που ορισμένοι βολεμένοι τεχνοκράτες καριέρας προσπαθούν να μας πείσουν. Επίσης το πρόβλημα είναι πέρα από το «δικαίωμα του οικογενειάρχη να πάει εκδρομή» όπως έντεχνα τα ΜΜΕ προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω. Το πρόβλημα ξεπερνά τους αγρότες, ξεπερνά την συγκεκριμένη οικονομική κοινωνική τάξη και μας αφορά όλους.
Οι μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών αλλά και οι αντίστοιχες κινητοποιήσεις των επαγγελματοβιοτεχνών, των μισθωτών, των συνταξιούχων και των εργατών δεν είναι ούτε παροδικές, ούτε άσχετες μεταξύ τους. Αποτελούν στην ουσία τμήμα της βαθιάς κρίσης του μεταπολεμικού μοντέλου ανάπτυξης. Στην πραγματικότητα, η κρίση αυτή αφορά στην βαθμιαία καταστροφή της παραγωγικής δομής μας, εφόσον, μετά την δραστική αποβιομηχάνιση της χώρας, η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) φέρνει σήμερα την αποσύνθεση και του αγροτικού τομέα. Το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποίησαν κατά κόρον τόσο οι διάφοροι «εκσυγχρονιστές» όσο και οι συμπαθούντες «προοδευτικοί» διανοούμενοι συνοψίσθηκε από τον Υπ. Γεωργίας, που με μία συνειδητή απόπειρα συσκότισης της πραγματικότητας, δήλωσε ότι η Ελλάδα ωφελείται καθοριστικά από την Κοινοτική πολιτική, είναι χώρα που μόνο λαμβάνει στον γεωργικό τομέα. Όμως, οι Κοινοτικές επιδοτήσεις είναι μόνο η μία πλευρά της εξίσωσης. Η άλλη πλευρά –η σημαντικότερη– είναι η μετά την ένταξή μας στην ΕΟΚ παράλληλη αποσύνθεση του αγροτικού τομέα. Πρώτα, στα χέρια της Κοινοτικής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), που ανέκαθεν καθοριζόταν με βάση τα συμφέροντα των ισχυρών «Βορείων» εταίρων μας, και σήμερα, στο έλεος των δυνάμεων της αγοράς που, μέσω της GATT, οδηγεί στη σταδιακή εξαφάνιση κάθε προστασίας της αγροτικής παραγωγής, είτε σε εθνικό είτε σε Κοινοτικό επίπεδο. Πράγμα που σημαίνει ότι η ΚΑΠ πνέει τα λοίσθια και η αγροτική παραγωγή στην ΕΕ ενσωματώνεται σταδιακά στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς. Οι μεταβιβάσεις επομένως από την ΕΕ προς τον αγροτικό τομέα (επιδοτήσεις κ.λπ.), για τις οποίες καμαρώνουν οι «εκσυγχρονιστές» και οι «προοδευτικοί» διανοούμενοι, έπαιξαν κατ’ αρχήν τον ίδιο ακριβώς ρόλο που παίζουν γενικότερα οι μεταβιβάσεις της ΕΕ σε σχέση με την ελληνική οικονομία. Ουσιαστικά, συγκαλύπτουν την προϊούσα καταστροφή της παραγωγικής μας δομής δημιουργώντας μία τεχνητή ευμάρεια μέσω της παροδικής αύξησης των εισοδημάτων. Στην πραγματικότητα όμως οι επιδοτήσεις, ως τμήμα της ΚΑΠ και των περιορισμών που επέβαλε στο τι παράγουμε και πόσο παράγουμε, συνέβαλαν σε κάτι πολύ σημαντικότερο: στην απόκρυψη της διαστρέβλωσης της παραγωγικής δομής μας που επέφερε η Κοινοτική πολιτική. Διότι σήμερα το τι και πόσο παράγουμε έχει πολύ μεγαλύτερη σχέση με τις ανάγκες των «Βορείων» εταίρων μας παρά με τις δικές μας ανάγκες σε αγροτικά προϊόντα. Γενικά, η ΚΑΠ θέτει συνεχή όρια για τη φυτική και ζωική παραγωγή, για τη συνεχή μείωση εκτάσεων και αγροκαλλιεργειών, όχι μόνο για πλεονασματικά, αλλά ακόμη και για ελλειμματικά προϊόντα όπως ο καπνός και το βαμβάκι. Έτσι οι επιδοτήσεις, με τη βοήθεια του άνισου σε βάρος των αγροτών μας ανταγωνισμού από τις ανταγωνιστικότερες μονάδες του Βορρά, «έπεισαν» τους αγρότες μας να ξεριζώσουν δεκάδες χιλιάδες σταφίδες και αμπέλια στην Κρήτη και την Πελοπόννησο, να συρρικνώσουν την παραγωγή και ποσότητα εξαγωγών καπνού, να μειώσουν την παραγωγή σκληρού σταριού, να παράγουν οπωροκηπευτικά για τις χωματερές κ.λπ.
Η φιλολογία υπέρ του ελευθέρου εμπορίου (δηλ. της αγοραιοποίησης της γεωργίας, είτε στο πλαίσιο της ΕΕ είτε στο παγκόσμιο επίπεδο) βασίζεται στη θεωρία ότι οι εισαγωγές από πιο ανταγωνιστικές χώρες θα κρατήσουν τις τιμές χαμηλές προς όφελος των καταναλωτών, ενώ οι ανταγωνιστικές εξαγωγές μας θα ωφεληθούν αντίστοιχα, σύμφωνα με την αρχή του συγκριτικού πλεονεκτήματος. Στην πραγματικότητα, όμως όσον αφορά στα αγροτικά προϊόντα, το εμπόριο διαμορφώνεται όχι με βάση το συγκριτικό πλεονέκτημα αλλά τη συγκριτική επιδότηση, πράγμα που σημαίνει ότι οι παραγωγοί των πλούσιων χωρών του Βορρά διαθέτουν ένα απόλυτο πλεονέκτημα έναντι των λοιπών. Οι παγκόσμιες τιμές είναι αυτές των βαριά επιδοτούμενων προϊόντων του πλούσιου Βορρά που εκτοπίζουν τους ανεξάρτητους μικροπαραγωγούς του Νότου καταστρέφοντας την οικονομική αυτοδυναμία τους και δημιουργώντας νέες μορφές εξάρτησης από τον Βορρά. Ακόμη, αντίθετα με τα υποστηριζόμενα από τους διεθνείς οργανισμούς, η διεθνοποίηση των προϊόντων διατροφής δεν αποτελεί απάντηση στο πρόβλημα της φτώχειας. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν τα αποτελέσματα της διεθνοποίησης αυτής είναι η καταδίκη ενός τέταρτου του παγκόσμιου πληθυσμού σε πείνα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με το World Food Programme του ΟΗΕ υπάρχουν τρόφιμα για να θρέψουν μιάμιση φορά τον πληθυσμό της γης!
Όμως, η ΚΑΠ απλώς συνέβαλε στη διαστρέβλωση της αγροτικής μας δομής, με τη μεταβίβαση του ελέγχου της αγροτικής παραγωγής σε εξωτερικά κέντρα. Ο βασικός λόγος που οδήγησε στην πρόωρη αποσύνθεση του αγροτικού τομέα είναι η μετά την ένταξή μας αγοραιοποίηση του αγροτικού τομέα, δηλαδή η ανάθεση βασικά της τύχης του στις δυνάμεις της αγοράς, διαδικασία που θα ενταθεί τα προσεχή χρόνια και θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, ως αποτέλεσμα της μείωσης της παραγωγής και της παράλληλης μείωσης των επιδοτήσεων. Η αγοραιοποίηση αυτή σημαίνει ότι οι μόνοι που θα επιβιώσουν στον ανταγωνισμό είναι οι οικονομικά ισχυρότεροι, δηλαδή οι τεράστιες αγρο-επιχειρήσεις που εξαπλώνονται σήμερα παντού στον Βορρά και οι οποίες με τη συγκέντρωση κεφαλαίου και καλλιεργούμενων εκτάσεων που διαθέτουν είναι ασυναγώνιστες. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η αγοραιοποίηση της γεωργίας που εισάγει η GATT στην πραγματικότητα δεν εμποδίζει τη συνέχιση της υψηλής επιδότησης των αγροτικών προϊόντων του Βορρά, όπου οι έμμεσες επιδοτήσεις με βάση τις τιμές απλώς αντικατεστάθησαν από τις άμεσες επιδοτήσεις στον παραγωγό οι οποίες εξαιρούνται από τις διατάξεις για τη μείωση των επιδοτήσεων. Έτσι, όποιος έχει την οικονομική δύναμη να πληρώνει τις μεγαλύτερες επιδοτήσεις επιπλέει στον αγροτικό ανταγωνισμό. Αν προσθέσουμε λοιπόν στις αυξημένες Κοινοτικές επιδοτήσεις υπέρ του Βορρά, σε σχέση με τον Μεσογειακό Νότο, τις υψηλότερες εθνικές επιδοτήσεις τις οποίες οι πλούσιες χώρες έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν στους αγρότες τους, τότε μπορούμε ν αντιληφθούμε σε τι είδους ελεύθερο ανταγωνισμό ρίχνεται η ελληνική γεωργία όταν για τα προϊόντα του Βορρά η συνολική στήριξη φθάνει σχεδόν τα δυο τρίτα της αξίας παραγωγής (25% Κοινοτικής στήριξης συν 40% εθνικής στήριξης) –και αντίστοιχη είναι η στήριξη των προϊόντων των ΗΠΑ– ενώ για τα ελληνικά προϊόντα η συνολική στήριξη μόλις ξεπερνά το ένα τρίτο της αξίας παραγωγής (20% Κοινοτική συν... 17% εθνική).
Η μόνη «επιλογή» επομένως που έχουν οι μικρομεσαίοι αγρότες μας, στο σημερινό θεσμικό πλαίσιο, είναι να αφεθούν στις δυνάμεις της αγοράς που θα οδηγήσουν στην αναπόφευκτη συγκέντρωση όσον αφορά στο μέγεθος αγροτικών εκμεταλλεύσεων και οι ίδιοι, εγκαταλείποντας τη γη τους, να προστεθούν στους χιλιάδες ανέργους των πόλεων. Και είναι αυτή η επιλογή, στην οποία καταδικάζονται οι αγρότες μας, που τους έχει φέρει σε απόγνωση και στις μαζικές κινητοποιήσεις, υπερασπίζοντας ουσιαστικά το πραγματικό συμφέρον της χώρας.
Είναι επομένως φανερό ότι η βαθιά αυτή κρίση είναι συστημική και αφορά στο ίδιο το σύστημα της οικονομίας της αγοράς και δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί με μέτρα όπως πλασματικές αυξήσεις της παραγωγής με σκοπό τις πρόσκαιρες αυξήσεις στην «Ευρωπαϊκή Ελεημοσύνη» που λέγεται επιδότηση. Μόνο μέσα σ’ ένα σύστημα όπου οι ίδιοι οι πολίτες, ως παραγωγοί και καταναλωτές, θα αναλάβουν άμεσα τον έλεγχο της παραγωγής-διανομής-κατανάλωσης με βάση τις δικές τους επιλογές, τις ανάγκες και τις προτεραιότητες και όχι με βάση τις «επιταγές» της αγοράς (δηλαδή των οικονομικών ελίτ που την ελέγχουν, όπως σήμερα), πράγμα που δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο στο πλαίσιο της Περιεκτικής Δημοκρατίας – ενός συστήματος ριζοσπαστικής οργάνωσης της κοινωνίας στα πλαίσια της οποίας θα παράγονται προϊόντα όχι για τα τεράστια κέρδη που θα αποφέρουν στις οικονομικές ελίτ, αλλά για την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων, όπως οι ίδιοι τις καθορίζουν.
Στο ενδιάμεσο στάδιο οι αγρότες μας θα πρέπει να οργανωθούν σε ένα αδέσμευτο από κόμματα μαζικό κίνημα που θα επιδιώξει την εξασφάλιση της επιβίωσης του αγροτικού μας τομέα μέσω της στροφής του προς την κάλυψη των εσωτερικών αναγκών και όχι της εξωτερικής αγοράς με βάση τις ποσοστώσεις της ΕΕ όπως σήμερα. Όπως έδειξαν και οι τελευταίες κινητοποιήσεις, το γεγονός ότι το αγροτικό κίνημα είναι απόλυτα εξαρτημένο από τα κόμματα εξουσίας ήδη οδήγησε στην αποτελμάτωση των αγώνων τους. Η ανάπτυξη επομένως ενός ανεξάρτητου αγροτικού κινήματος με απώτερο στόχο την Περιεκτική Δημοκρατία είναι επιτακτική ανάγκη για την ίδια την επιβίωση των αγροτών μας και το σταμάτημα του μαρασμού του αγροτικού τομέα.
http://www.inclusivedemocracy.org/pd/is4/issue_4_comments_pavlos.htm
Τη Δευτέρα επανακάμπτουν δριμύτεροι οι αγρότες του κάμπου
ΛΑΡΙΣΑ
Στους αγρότες επανέρχεται η σκυτάλη των κινητοποιήσεων, μετατρέποντας τον Δεκέμβριο σε ένα θερμό μήνα για την κυβέρνηση.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=53505364
Praetorianos
13-12-08, 18:27
Για πέσε λοιπόν.
Πολύ συνοπτικά: Οι πραιτωριανοί ήταν αποσπασμένοι στρατιώτες από τις ρωμαικές κοόρτεις, συνασπισμένοι σε ένα σώμα με σκοπό δημιουργίας τους την προστασία του αυτοκράτορα και την συνοδεία του. Πληρώνονταν καλύτερα από τον μέσο λεγεωνάριο και είχαν περισσότερα προνόμια. Μετά από την στέψη ενός συγκεκριμένου αυτοκράτορα (μου διαφεύγει το όνομα) οι Πραιτωριανοί άρχισαν να αποκτούν περισσότερη δύναμη, άρχισαν να ανεβοκατεβάζουν αυτοκράτορες, να δίνουν οι ίδιοι προνόμια στον εαυτό τους, να δωροδοκούνται και αντί για τον αυτοκράτορα να προστατεύουν την τσέπη τους.
Όχι ιδιαίτερη.
Αλλά είναι ιστορική ειρωνεία να εμφανίζεται κάποιος με το nickname Praetorianos στη σημερινή ιστορική περίοδο και να υποστηρίζει των αφανισμό των αγροτών.
Δεν υποστηρίζω τον αφανισμό των αγροτών υποστηρίζω να μην στηρίζονται στην καλλιέργεια μη βιώσιμων οικονομικά καλλιεργειών περιμένοντας την Θεία επιδότηση της μαμάς ΕΕ να τους σώσει.
Το nick το έχω από τότε που ξεκίνησα να γράφω στο διάφορα blogs/forums και δεν θα το αλλάξω μόνο και μόνο για να μην χαλάει τη μόστρα στα γραφόμενα μου.
Έτσι οι επιδοτήσεις, με τη βοήθεια του άνισου σε βάρος των αγροτών μας ανταγωνισμού από τις ανταγωνιστικότερες μονάδες του Βορρά, «έπεισαν» τους αγρότες μας να ξεριζώσουν δεκάδες χιλιάδες σταφίδες και αμπέλια στην Κρήτη και την Πελοπόννησο, να συρρικνώσουν την παραγωγή και ποσότητα εξαγωγών καπνού, να μειώσουν την παραγωγή σκληρού σταριού, να παράγουν οπωροκηπευτικά για τις χωματερές κ.λπ.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η αγοραιοποίηση της γεωργίας που εισάγει η GATT στην πραγματικότητα δεν εμποδίζει τη συνέχιση της υψηλής επιδότησης των αγροτικών προϊόντων του Βορρά, όπου οι έμμεσες επιδοτήσεις με βάση τις τιμές απλώς αντικατεστάθησαν από τις άμεσες επιδοτήσεις στον παραγωγό οι οποίες εξαιρούνται από τις διατάξεις για τη μείωση των επιδοτήσεων. Έτσι, όποιος έχει την οικονομική δύναμη να πληρώνει τις μεγαλύτερες επιδοτήσεις επιπλέει στον αγροτικό ανταγωνισμό.
Τελικά δεν κατάλαβα είσαι υπέρ ή κατά των επιδοτήσεων και της παρέμβασης της ΕΕ με επιδοτήσεις? Φαίνεσαι μπερδεμένος..
Είναι επομένως φανερό ότι η βαθιά αυτή κρίση είναι συστημική και αφορά στο ίδιο το σύστημα της οικονομίας της αγοράς και δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί με μέτρα όπως πλασματικές αυξήσεις της παραγωγής με σκοπό τις πρόσκαιρες αυξήσεις στην «Ευρωπαϊκή Ελεημοσύνη» που λέγεται επιδότηση. Μόνο μέσα σ’ ένα σύστημα όπου οι ίδιοι οι πολίτες, ως παραγωγοί και καταναλωτές, θα αναλάβουν άμεσα τον έλεγχο της παραγωγής-διανομής-κατανάλωσης με βάση τις δικές τους επιλογές, τις ανάγκες και τις προτεραιότητες και όχι με βάση τις «επιταγές» της αγοράς (δηλαδή των οικονομικών ελίτ που την ελέγχουν, όπως σήμερα), πράγμα που δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο στο πλαίσιο της Περιεκτικής Δημοκρατίας – ενός συστήματος ριζοσπαστικής οργάνωσης της κοινωνίας στα πλαίσια της οποίας θα παράγονται προϊόντα όχι για τα τεράστια κέρδη που θα αποφέρουν στις οικονομικές ελίτ, αλλά για την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων, όπως οι ίδιοι τις καθορίζουν.
Συμφωνώ ότι είναι το καλύτερο σύστημα από όλα. Μέχρι όμως να το δω να εφαρμόζεται ή να αρχίζει να εφαρμόζεται έστω και κατά μέρος εγώ προσωπικά το θεωρώ ουτοπικό.
Και εκτός αυτού οι άνθρωποι δεν μπορούν/δεν ξέρουν ποιες είναι οι πραγματικές τους ανάγκες ώστε να τις ικανοποιήσουν. Θεωρία της "Τραγωδίας των κοινών" ονομάζεται και στηρίζονται πολλές θεωρίες πάνω του. Συνοπτικά:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B4%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD. Θα βγω offtopic όμως αν επεκταθώ.
Τελικά δεν κατάλαβα είσαι υπέρ ή κατά των επιδοτήσεων και της παρέμβασης της ΕΕ με επιδοτήσεις? Φαίνεσαι μπερδεμένος..
Καθόλου μπερδεμένος
οι Κοινοτικές επιδοτήσεις είναι μόνο η μία πλευρά της εξίσωσης. Η άλλη πλευρά –η σημαντικότερη– είναι η μετά την ένταξή μας στην ΕΟΚ παράλληλη αποσύνθεση του αγροτικού τομέα. Πρώτα, στα χέρια της Κοινοτικής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), που ανέκαθεν καθοριζόταν με βάση τα συμφέροντα των ισχυρών «Βορείων» εταίρων μας, και σήμερα, στο έλεος των δυνάμεων της αγοράς που, μέσω της GATT, οδηγεί στη σταδιακή εξαφάνιση κάθε προστασίας της αγροτικής παραγωγής, είτε σε εθνικό είτε σε Κοινοτικό επίπεδο. Πράγμα που σημαίνει ότι η ΚΑΠ πνέει τα λοίσθια και η αγροτική παραγωγή στην ΕΕ ενσωματώνεται σταδιακά στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς. Οι μεταβιβάσεις επομένως από την ΕΕ προς τον αγροτικό τομέα (επιδοτήσεις κ.λπ.), για τις οποίες καμαρώνουν οι «εκσυγχρονιστές» και οι «προοδευτικοί» διανοούμενοι, έπαιξαν κατ’ αρχήν τον ίδιο ακριβώς ρόλο που παίζουν γενικότερα οι μεταβιβάσεις της ΕΕ σε σχέση με την ελληνική οικονομία. Ουσιαστικά, συγκαλύπτουν την προϊούσα καταστροφή της παραγωγικής μας δομής δημιουργώντας μία τεχνητή ευμάρεια μέσω της παροδικής αύξησης των εισοδημάτων. Στην πραγματικότητα όμως οι επιδοτήσεις, ως τμήμα της ΚΑΠ και των περιορισμών που επέβαλε στο τι παράγουμε και πόσο παράγουμε, συνέβαλαν σε κάτι πολύ σημαντικότερο: στην απόκρυψη της διαστρέβλωσης της παραγωγικής δομής μας που επέφερε η Κοινοτική πολιτική. Διότι σήμερα το τι και πόσο παράγουμε έχει πολύ μεγαλύτερη σχέση με τις ανάγκες των «Βορείων» εταίρων μας παρά με τις δικές μας ανάγκες σε αγροτικά προϊόντα. Γενικά, η ΚΑΠ θέτει συνεχή όρια για τη φυτική και ζωική παραγωγή, για τη συνεχή μείωση εκτάσεων και αγροκαλλιεργειών, όχι μόνο για πλεονασματικά, αλλά ακόμη και για ελλειμματικά προϊόντα όπως ο καπνός και το βαμβάκι. Έτσι οι επιδοτήσεις, με τη βοήθεια του άνισου σε βάρος των αγροτών μας ανταγωνισμού από τις ανταγωνιστικότερες μονάδες του Βορρά, «έπεισαν» τους αγρότες μας να ξεριζώσουν δεκάδες χιλιάδες σταφίδες και αμπέλια στην Κρήτη και την Πελοπόννησο, να συρρικνώσουν την παραγωγή και ποσότητα εξαγωγών καπνού, να μειώσουν την παραγωγή σκληρού σταριού, να παράγουν οπωροκηπευτικά για τις χωματερές κ.λπ.
οι Πραιτωριανοί άρχισαν να αποκτούν περισσότερη δύναμη, άρχισαν να ανεβοκατεβάζουν αυτοκράτορες, να δίνουν οι ίδιοι προνόμια στον εαυτό τους, να δωροδοκούνται και αντί για τον αυτοκράτορα να προστατεύουν την τσέπη τους.
Γεια σου πρετωριανέ
http://exandas.ert.gr/templates/exandas_0/images/exandas1.gif
Αυτή την Τετάρτη - δε μπορώ προκαταβολικά να γνωρίζω πόσο καλό θα είναι, αλλά έως τώρα ο «Εξάντας» κάνει πολύ καλά ντοκυμαντέρ, και αυτό φαίνεται ενδαφέρον.
http://img176.imageshack.us/img176/3276/fasasiteoi4.jpg
«Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε έθνη.
Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο».
Χένρι Κισινγκερ 1974
Μια χούφτα πολυεθνικές εταιρείες έχουν καταφέρει να ελέγξουν την «καρδιά» του φαγητού που βάζουμε στο καθημερινό μας τραπέζι: Τον ίδιο τον σπόρο και ως εκ τούτου την παγκόσμια γεωργική παραγωγή.
Οι χρηματιστές στον ανεπτυγμένο κόσμο τζογάρουν με τα τρόφιμα, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές, παίζοντας με το θεμελιώδες δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν πρόσβαση στο φαγητό.
Την ίδια στιγμή σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποσιτίζονται και 25.000 πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα.
Μήπως η Γη αδυνατεί πλέον να θρέψει τους κατοίκους της; Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο! Η κρίση των τροφίμων, όπως θα περάσει στην ιστορία, συμβαίνει την στιγμή που ο πλανήτης παράγει περισσότερο φαγητό από ποτέ.
Το «Πεθαίνοντας στην Αφθονία» ξεδιπλώνει μπροστά σας το βασίλειο του Παραλόγου, τις διαπλοκές ενός συστήματος, στο οποίο υπάρχει μεν επάρκεια φαγητού, αλλά είναι τόσο ακριβό που οι φτωχοί δεν μπορούν να το αγοράσουν.
«Εμείς, οι επικεφαλής των Κρατών και των κυβερνήσεων, επιβεβαιώνουμε το δικαίωμα καθενός να έχει πρόσβαση σε ασφαλή και θρεπτική τροφή, συναφές με το δικαίωμα σε επαρκή τροφή και το θεμελιώδες δικαίωμα καθενός να μην υπόκειται σε καθεστώς πείνας».
Διακήρυξη της Ρώμης, Παγκόσμια Σύνοδος για το Φαγητό, 1996
Ποιές μπορεί να είναι οι συνέπειες όταν ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα μετατρέπεται σε εμπορεύσιμο αγαθό στο παγκόσμιο χρηματιστηριακό καζίνο; Την άνοιξη του 2008, σχεδόν ταυτόχρονα, σε 33 χώρες σε όλο τον κόσμο, ξέσπασαν πρωτόγνωρες διαδηλώσεις, με ένα κοινό αίτημα. Άνθρωποι στα όρια της απόγνωσης κατέλαβαν τους δρόμους, σε κάποιες περιπτώσεις και τα όπλα, προκειμένου να διεκδικήσουν το όπως φαίνεται όχι αυτονόητο δικαίωμά τους, να έχουν πρόσβαση στο φαγητό.
Τη δυνατότητά τους αυτή δεν τους τη στέρησε κανένας δικτάτορας, ούτε προέκυψε από πραγματική έλλειψη αποθεμάτων τροφίμων. Οι ειδικοί μιλούν για μια «τέλεια θύελλα», στο πλαίσιο της λειτουργίας της αγοράς, η οποία είχε ως συνέπεια τη ραγδαία αύξηση των τιμών των τροφίμων. Μέσα σε ένα χρόνο, ως τον Μάρτιο του 2008, η τιμή του καλαμποκιού είχε ανέβει κατά 31%, του ρυζιού κατά 74% και του σιταριού κατά 130%!Τα τρόφιμα βρίσκονταν σε πληθώρα στα ράφια των μαγαζιών, αλλά οι άνθρωποι δεν είχαν τα χρήματα για να τα αγοράσουν. Το πρόβλημα ένιωσαν κατά πρώτο λόγο οι κάτοικοι των αναπτυσσόμενων χωρών του Τρίτου Κόσμου, αλλά και οι κάτοικοι στις μεγαλουπόλεις της Δύσης.
«Κάποιοι άνθρωποι και κάποια ταλαιπωρημένα από τη φτώχεια έθνη βρέθηκαν σε μια πολύ άβολη κατάσταση; Ναι, όντως βρέθηκαν! Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της αγοράς», παραδέχεται ο Ντένις Γκάρτμαν, ένας διεθνούς φήμης γκουρού της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, που με τις προβλέψεις του συχνά κατευθύνει τις τάσεις της αγοράς.
Το μεγαλύτερο χρηματιστήριο τροφίμων στον κόσμο βρίσκεται στο Σικάγο. Εκεί καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό η τιμή του φαγητού που βάζουμε κάθε μέρα στο τραπέζι μας. Το χρηματιστήριο του Σικάγο γνώρισε πρόσφατα πρωτόγνωρη εισροή κεφαλαίων, καθώς μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στράφηκαν σε αυτό προκειμένου να αντισταθμίσουν τις απώλειές τους μετά την «κρίση των στεγαστικών δανείων» και να αυξήσουν και πάλι τα κέρδη τους. Αυτή τη φορά κερδοσκόπησαν πάνω στη δυνατότητα των ανθρώπων να εξασφαλίσουν με αξιοπρέπεια την καθημερινή τους τροφή .
Ως αποτέλεσμα της ραγδαίας αύξησης της τιμής των τροφίμων που ακολούθησε, 75 εκατομμύρια άνθρωποι προστέθηκαν μέσα στο 2007 σε όσους βρίσκονταν ήδη αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας παγκοσμίως. Έτσι, ο μαστιζόμενος από την πείνα πληθυσμός της γης προσέγγισε πια σε σύνολο το ένα δισεκατομμύριο. Αναλογιστείτε, ένα παιδί πεθαίνει σήμερα από την πείνα κάθε 30 δευτερόλεπτα.
Η Ινδία, με περίπου 700 εκατ. ανθρώπους να ασχολούνται με τη γεωργία, είναι η πατρίδα του μεγαλύτερου σώματος μικροκαλλιεργητών στον κόσμο. Δεύτερη μετά την Κίνα σε παραγωγή ρυζιού και σιταριού, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς τροφής. Κι όμως, είναι ταυτόχρονα η πατρίδα και των περισσότερων υποσιτισμένων ανθρώπων, ξεπερνώντας πια στην κατάταξη τις χώρες της Αφρικής. Παράλογο; Πάντως επιβεβαιώνει το ποσοστό που θέλει το 80% των μαστιζόμενων από την πείνα ανθρώπων παγκοσμίως να είναι αγρότες ή εργάτες της γεωργίας.
Στο μικρό χωριό Παρόντα της Ινδίας, η γιαγιά Σαρασβάτι έχει να θρέψει τα 4 εγγόνια της. Δεν γνωρίζει από χρηματιστήρια και κανόνες της αγοράς, ξέρει μόνο πως τα τρόφιμα στο μαγαζάκι του χωριού έχουν ακριβύνει τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ.
«Οι φτωχοί έχουν μεγάλο πρόβλημα, έχουμε πολύ άγχος. Η κατάσταση είναι δραματική. Ο φτωχός τι μπορεί να κάνει, να κοιτάξει το στομάχι του, να ξοδέψει τα λεφτά για τις αρρώστιες ή να ταΐσει τα παιδιά του; Είναι μέρες που δεν μπορούμε να χορτάσουμε, πάμε στο κρεβάτι νηστικοί», μας λέει. Πίσω στο Σικάγο, ο χρηματιστής Βίκτορ Λισπανέσε μας εξηγεί τους κανόνες του παιχνιδιού: «Αυτό δεν είναι κάτι που μπαίνει στο σκεπτικό μου. Αν είναι λογικό ή όχι, δεν είναι το ζήτημα. Εγώ κοιτάω πώς αυτό το γεγονός επηρεάζει την αγορά».
Οι κάτοικοι των αναπτυσσόμενων χωρών ξοδεύουν ήδη σχεδόν το 80% των εισοδημάτων τους για να εξασφαλίσουν το καθημερινό τους φαγητό. Έτσι, όταν οι τιμές των τροφίμων ανεβαίνουν, δεν έχουν ποια άλλα έξοδα να περικόψουν και κόβουν το φαγητό. Το ερώτημα επανέρχεται αμείλικτο: πώς ανέχεται ο πολιτισμός μας να πεθαίνει έστω κι ένας άνθρωπος από την πείνα, σήμερα που παράγεται περισσότερος πλούτος από ποτέ;
«Η πείνα, που έχει γίνει μόνιμη και παγκόσμια, είναι ολοκληρωτικά δημιουργία του παγκόσμιου επισιτιστικού συστήματος, το οποίο δεν έχει δημιουργηθεί για να θρέφει τους λαούς του κόσμου, αλλά για να μεγιστοποιεί τα κέρδη της Μονσάντο, για τους σπόρους, της Κάργκιλ, για το εμπόριο, για να πουλάνε παρασιτοκτόνα, φυτοκτόνα, λιπάσματα. Την περίοδο 2007-08 ενώ οι τιμές των τροφίμων διπλασιάστηκαν, τα κέρδη αυτών των εταιριών επίσης διπλασιάστηκαν», καταγγέλλει η Ινδή ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Βαντάνα Σίβα.
Η Ρετσέα ζει σ' ένα μικρό αγροτικό χωριό. Έχει ανάψει τη φωτιά για να ετοιμάσει το βραδινό φαγητό για την οικογένεια. «Ετοιμάζω ίσα-ίσα για να μας φτάσει, φτιάχνω ψωμί και φακές, ψωμί και λαχανικά, όσο με βγάλει. Δεν μπορώ να ξοδεύω πολλά λεφτά.», εξηγεί. Ο άντρας της αυτοκτόνησε πριν δύο χρόνια, πνιγμένος από τα χρέη. Είναι ένας από τους περίπου 200.000 αγρότες που έχουν αυτοκτονήσει στην Ινδία τα τελευταία 15 χρόνια, μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στα όλο και αυξανόμενα έξοδα της αγροτικής παραγωγής. Η αγορά του σπόρου, των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων, αποτελεί πια ένα δυσβάσταχτο κόστος, αφού οι αγρότες είναι πλέον υποχρεωμένοι να απευθύνονται στις εταιρίες για να τα προμηθευτούν και έχουν μετατραπεί και οι ίδιοι από παραγωγοί σε καταναλωτές.
«Επιτυχία μας είναι η επιτυχία των αγροτών», απαντά ο εκπρόσωπος της Μονσάντο στην Ινδία, Κρίστοφερ Σάμιουελ. Τον συναντήσαμε στη Γιαβατμάλ, «την πόλη του βαμβακιού», όπου καλλιεργούνται ευρέως οι μεταλλαγμένοι σπόροι βαμβακιού της εταιρίας. «Η παραγωγή τροφής πρέπει να διπλασιαστεί μέσα σε 40 χρόνια και πιστεύουμε ότι έχουμε ένα ρόλο να παίξουμε καθώς είμαστε οι μεγαλύτεροι επενδυτές στην έρευνα στον τομέα της γεωργίας», υποστηρίζει. Κι όταν επισημαίνουμε ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι η αγροτική παραγωγή είναι σήμερα επαρκής? «Υπονοείτε ότι υπάρχει αρκετό φαγητό για όλους; Τότε γιατί υπάρχουν τόσα εκατομμύρια ανθρώπων που πεινάνε;», μας ρωτά με γνήσια απορία.
923 εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη γη υποσιτίζονται. Μόνο το 2007, από 3 έως 5 εκατομμύρια υπολογίζονται τα παιδιά κάτω των πέντε ετών που πέθαναν από την πείνα καθώς στο σιτάρι η αύξηση άγγιξε το 130%, στο ρύζι το 74% και στο καλαμπόκι το 31%. Ταυτόχρονα, 75 εκατομμύρια άνθρωποι διολίσθησαν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Σήμερα, εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, κι ενώ οικονομολόγοι και αναλυτές συζητούν για τον εάν η κρίση θα παραμείνει στο επίπεδο των χρηματιστηρίων ή θα μετακυλισθεί και στην πραγματική οικονομία, δείχνει να ξεχάστηκαν σύντομα οι κοινωνικές συγκρούσεις που ξέσπασαν την περασμένη άνοιξη, σε πολλές χώρες από όσους θα έλεγε κανείς περιγράφοντας παραστατικά την κατάστασή τους, «δεν έχουν ούτε ένα κομμάτι ψωμί». Για αυτούς, η κρίση είχε ήδη μετακυλίσει στην πραγματική οικονομία.
Στο τέλος του 2007, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων, 923 εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονταν.
Από το σχεδόν 1 δισεκατομμύριο πεινασμένων ανθρώπων, 3-5 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας κάτω των πέντε ετών πέθαναν το 2007, λόγω «οξέως υποσιτισμού».
Η παγκόσμια αύξηση των τιμών των τροφίμων, ευθύνεται εν πολλοίς για τη «διολίσθηση» 75 εκατομμυρίων ανθρώπων κάτω από το όριο της φτώχειας σε ένα μόνο έτος (2007).
O μέσος όρος αύξησης των τιμών στα προϊόντα πρώτης ανάγκης, το 2007, ήταν 40%. Οι τιμές βασικών ειδών διατροφής εκτοξεύθηκαν σε εντυπωσιακά νούμερα.. Στο σιτάρι η αύξηση αγγίζει το 130%, στο ρύζι το 74% και στο καλαμπόκι το 31%.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που ξοδεύουν έως και το 80% των εισοδημάτων τους για τις βασική τους τροφή, γίνεται εύκολα αντιληπτό το γιατί αυτή η αύξηση των τιμών, οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να έχουν ως βασική τροφή πίτες από λάσπη.
Δείχνει παράλογο το ότι η κρίση χτύπησε, ως επί το πλείστον, χώρες στις οποίες η παραγωγή των βασικών αγαθών -ρύζι, σιτάρι, καλαμπόκι- είναι από τις πιο υψηλές παγκοσμίως.. Η Ινδία, η Ταϊλάνδη και η Αίγυπτος, είναι χώρες με υψηλό ρυθμό ανάπτυξης, απ' τη μια όμως οι πολιτικές των κυβερνήσεών τους, κι απ' την άλλη οι επιταγές οικονομικών οργανισμών όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχουν οδηγήσει τις οικονομίες τους σε αδιέξοδο.
Και για όσους θεωρούν ότι η εικόνα ανθρώπων που λιμοκτονούν εκλιπαρώντας για ένα κομμάτι ψωμί, είναι ένα ζήτημα που αφορά τις «υπανάπτυκτες χώρες», τα στοιχεία είναι συντριπτικά και στις αναπτυσσόμενες χώρες: 146 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών είναι λιποβαρή στις χώρες που δεν κατατάσσονται στις υπανάπτυκτες, ενώ στην Ευρώπη 43 εκατομμύρια άνθρωποι (το 8,5% του πληθυσμού) υποσιτίζονται.
Ταυτόχρονα, το προβλεπόμενο ετήσιο κόστος των ΗΠΑ για τον πόλεμο του ΙΡΑΚ φτάνει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, ενώ για τον περιορισμό της πείνας αρκούν 30 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων.
Τα τελευταία 5 χρόνια οι τιμές των τροφίμων βρίσκονται σταθερά σε άνοδο. Διάφοροι παράγοντες θεωρείται ότι έχουν συντελέσει σε αυτό: η αύξηση του πληθυσμού, οι κλιματικές αλλαγές και οι ανά τον πλανήτη ξηρασίες, η λανθασμένη επιλογή της λύσης των βιοκαυσίμων που οδήγησε το καλαμπόκι στα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων αντί στα πιάτα των ανθρώπων, η αύξηση της ζήτησης τροφίμων από τις αναπτυσσόμενες χώρες, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου που έκανε ακριβότερη τη μεταφορά τους, η πτώση του δολαρίου κλπ.. Υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ ή κατά του βαθμού επιρροής καθενός από τους παραπάνω παράγοντες.
Και όλα θα πρέπει να απαντηθούν κάτω από το αμείλικτο ερώτημα «πως είναι δυνατόν ενώ η τροφή που υπάρχει στη γη αρκεί για να ταΐσει τον διπλάσιο από τον σημερινό πληθυσμό της, εκατομμύρια άνθρωποι να πεθαίνουν από την πείνα;»
Χαρακτηριστικό είναι ότι, για πολλούς αναλυτές, και μόνο η λανθασμένη στρατηγική του Δυτικού κόσμου να στηρίζει τη διατροφή του στο κρέας, αρκεί για να δικαιολογήσει το γιατί ο πλανήτης ακόμη και μετά την τωρινή κρίση θα συνεχίσει να πεινάει: Σε Ευρώπη και Αμερική εκτρέφονται 55 χιλιάδες εκατομμύρια αγελάδες προοριζόμενες για σφαγή, κάθε αγελάδα χρειάζεται 8 κιλά τροφή για να παράξει ένα κιλό κρέας ή γάλα, άρα και η γενικότερη κατανάλωση του «πολιτισμένου κρεατοφάγου κόσμου» είναι 8 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του -κατ? ανάγκη- χορτοφάγου υπό ανάπτυξη. /u]
[u]Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ελάχιστες σε αριθμό πολυεθνικές εταιρείες, σχεδόν μονοπωλιακά ελέγχουν όχι μόνο το εμπόριο των τροφίμων (η Αμερικανική Κάργκιλ, ελέγχει το 25% όλων των δημητριακών που παράγονται στον κόσμο), αλλά και την ίδια την διαδικασία παραγωγής τους (η Μονσάντο κατασκευάζει και διακινεί το το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων σε όλο τον πλανήτη). Κι ότι οι εταιρείες αυτές κατά τη διάρκεια της κρίσης (2007-2008) σχεδόν διπλασίασαν τα κέρδη τους, ενώ εκατομμύρια άνθρωποι πέθαιναν από την πείνα.
Όπως και να έχει όμως όλοι οι αναλυτές συμφωνούν ότι η εκρηκτική άνοδος που σημειώθηκε στις τιμές πρόσφατα και οδήγησε σε παγκόσμια κοινωνική αντίδραση την άνοιξη του 2008, δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο βάσει μακροπρόθεσμων παραμέτρων, αλλά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα φαινόμενα κερδοσκοπίας που έλαβαν χώρα στην αγορά των τροφίμων το τελευταίο διάστημα.
Μετά την «πετρελαϊκή κρίση» και την «κρίση των στεγαστικών» τα διάφορα hedge funds, τα οποία λόγω της νομικής τους φύσης ξεφεύγουν διαφόρων ρυθμιστικών ελέγχων ως προς τα όρια κερδοσκοπίας, στράφηκαν στην «αγορά των τροφίμων» για να αντισταθμίσουν τα κέρδη τους.
Έτσι, οι τιμές βασικών αγαθών ανεβαίνουν μεν σταθερά από το 2000, αλλά αυξήθηκαν δραματικά απ? όταν στην Αμερική άρχισε να σημειώνεται η σειρά των αλλεπάλληλων οικονομικών κρίσεων. Από την αρχή του 2006, η μέση τιμή του ρυζιού παγκοσμίως αυξήθηκε κατά 217%, του σιταριού κατά 136%, του καλαμποκιού κατά 125% και της σόγιας κατά 107%. Μόνο μέσα στο 2008 η τιμή του ρυζιού ανέβηκε κατά 74%, του σιταριού κατά 130% και του καλαμποκιού κατά 31%!
Εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών (UN, WFP κλπ.) μιλάνε πια ανοιχτά για φαινόμενα κερδοσκοπίας που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων και ζητούν να ληφθούν σχετικά μέτρα. Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία, 75 εκατ άνθρωποι άνθρωποι προστέθηκαν στους πεινασμένους του πλανήτη μόνο το 2007.
Το φαινόμενο πήρε τέτοια έκταση που άρχισε να προκαλεί την αντίδραση ακόμα και των ανθρώπων της χρηματιστηριακής αγοράς των βρώσιμων προϊόντων, καθώς αυτή δεν μπορεί πια να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των φυσικά εμπλεκόμενων αγροτών, για την προστασία των οποίων άλλωστε υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε περίπου 150 χρόνια πριν.
Βέβαια τα λεγόμενα hedge funds αρνούνται ότι μπορούν να έχουν τέτοια επίδραση στο σύστημα, αλλά και μέλη της αρμόδιας Commodity Futures Trading Commission αρχικά υποστήριζαν ότι κανένα φαινόμενο κερδοσκοπίας δεν έλαβε χώρα, και ότι η άνοδος των τιμών πρέπει να ερμηνευτεί με βάση τον κλασσικό νόμο της αγοράς και της ζήτησης.
Πλέον όμως και η Αμερικανική Γερουσία διαμαρτύρεται έντονα ότι η αρμόδια επιτροπή δεν έπραξε εγκαίρως τα αναγκαία ώστε να σταματήσει την άνοδο των τιμών στα τρόφιμα και το πετρέλαιο.
Εντωμεταξύ, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αναγνωρίζουν μεν το πρόβλημα αλλά είναι σαφείς: δεν πρέπει να υπάρξει καμία παρέμβαση στη λειτουργία της ελεύθερη αγοράς, το αντίθετο μάλιστα.
Σύμφωνα με τους Οργανισμούς αυτούς, το κύριο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι ακριβώς η μανία που έπιασε παραγωγούς χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία, το Βιετνάμ, η Ινδονησία κλπ να περιορίσουν τις εξαγωγές τους σε σιτηρά και βρώσιμα έλαια, ανεβάζοντας έτσι ακόμα περισσότερο την τιμή των τροφίμων?
Η σπέκουλα και τα χρηματιστήρια των Commodities
«Έπρεπε, για κάποιο θεατρικό έργο να περιγράψω το χρηματιστήριο σιτηρών του Σικάγου. Νόμιζα πως γρήγορα θα μπορούσα ν' αποχτήσω τις απαραίτητες γνώσεις, ρωτώντας μερικούς ειδικούς χρηματιστές.
Αλλιώς όμως ήρθαν τα πράγματα. Κανένας - ούτε διάφοροι γνωστοί οικονομολόγοι και επιχειρηματίες
- κανένας απ' όσους ρώτησα δε μπόρεσε να μου εξηγήσει τους νόμους που κυβερνούν το xρηματιστήριο. Άρχισα να πιστεύω ότι το πράγμα ήταν ανεξήγητο, άπιαστο απ'το νου - άρα λοιπόν παράλογο. Ο τρόπος δηλαδή που διατιθόταν η παγκόσμια παραγωγή σιτηρών ήταν, απλούστατα, ακατανόητος! Κατάσταση ανυπόφορη για όλους, έξω από μια φούχτα κερδοσκόπους.»
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
Για τη Φιλοσοφία και τον Μαρξισμό
Πρόσφατα, θέλοντας να αντισταθμίσουν τις απώλειές τους από τη «φούσκα» των στεγαστικών δανείων, οι διάφοροι managers στράφηκαν για επενδύσεις στο πεδίο των τροφίμων, αδιαφορώντας για το ότι αυτή τη φορά τζογάρουν πάνω σε αγαθά στοιχειώδη για την ίδια την ανθρώπινη ζωή.
Η βασική λειτουργία της αγοράς των βρώσιμων προϊόντων είναι απλή. Η αγορά αυτή συγκροτήθηκε περίπου 150 χρόνια πριν καθώς οι αγρότες χρειάζονταν ένα εργαλείο που θα τους προστάτευε από τις ακραίες αυξομειώσεις των τιμών των προϊόντων τους.
Οι αυξομειώσεις των τιμών (που οφείλονταν στη συρίκνωση ή την υπερπληθώρα της προσφερόμενης παραγωγής ανάλογα με τις επιπτώσεις των καιρικών συνθηκών στις καλλιέργειες), δημιουργούσαν όπως είναι λογικό σοβαρότατα προβλήματα. Kαι τα λεγόμενα «προθεσμιακά συμβόλαια» αποτέλεσαν το εργαλείο που θα εξυπηρετούσε τους αγρότες.
Παραδοσιακά λοιπόν τα τελευταία 150 χρόνια, μέσω των «προθεσμιακών συμβολαίων», οι αγρότες έχουν τη δυνατότητα να πωλούν εκ των προτέρων τη σοδειά τους, σε ποσότητες, τιμές και ημερομηνίες παράδοσης που καθορίζονται κάποιες φορές ακόμα και πριν τη σπορά των καλλιεργειών. Έτσι μπορούν εν πολλοίς να αντισταθμίσουν τη ρευστότητα των καιρικών συνθηκών αλλά και των αναγκών της αγοράς και να σχεδιάσουν τις καλλιέργειές τους για ένα διάστημα.
Από το πρώτο σύγχρονο χρηματιστήριο προθεσμιακών συναλλαγών στα hedge funds
Το Σικάγο, εν μέσω των Μεγάλων Λιμνών, κοντά στις γεωργικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις της Μεσοδυτικής Αμερικής, ανέκαθεν αποτελούσε φυσικό κόμβο για τη μεταφορά, τη διανομή και το εμπόριο των αγροτικών προϊόντων. Έτσι, ήταν φυσικό το 1848 να φιλοξενήσει το πρώτο σύγχρονο χρηματιστήριο προθεσμιακών συναλλαγών.
Μέχρι σήμερα, το Chicago Board of Trade αποτελεί το νευραλγικό κέντρο της παγκόσμιας προθεσμιακής αγοράς, στην οποία πια, πέραν των αγροτικών προϊόντων, συναλλάσσεται απ? οτιδήποτε βρώσιμο μέχρι πετρέλαιο, χρυσός, πρώτες ύλες κλπ.
Στο πλαίσιο του μηχανισμού των προθεσμιακών συναλλαγών, το σύστημα προβλέπει ένα ποσοστό κερδοσκοπίας, καθώς θεωρείται ότι αυτό συνεισφέρει στην κινητικότητα της αγοράς. Όμως αρκετοί ειδικοί καθώς και εμπλεκόμενοι φορείς, επισημαίνουν ότι στην πραγματικότητα η αγορά τα τελευταία χρόνια έχει καταληφθεί από μιας νέας κοπής τυχοδιώκτες-επενδυτές. Οι τελευταίοι, άρχισαν να επενδύουν σε προθεσμιακά εμπορεύματα σε ανεξέλεγκτο βαθμό ανεβάζοντας κατακόρυφα τις βραχυπρόθεσμες τιμές των προϊόντων.
Πρόκειται για τα λεγόμενα hedge funds, τα οποία εξαιρούμενα λόγω της νομικής υφής τους από πολλούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, διαχειρίζονται πρωτοφανή για την προθεσμιακή αγορά ποσά, προερχόμενα από θεσμικά, συνταξιοδοτικά, τραπεζικά και άλλα ταμεία. Αποτέλεσμα; Η αγορά έγινε τελικά προβληματική ακόμα και για τους, θεωρητικά τουλάχιστον επωφελούμενους μέχρι τώρα, αγρότες, παραγωγούς και μικρότερους επενδυτές.
Η Αμερικανική Επιτροπή για την Ασφάλεια της Πατρίδας και τις Κυβερνητικές Υποθέσεις διεξήγαγε την άνοιξη του 2008 ακροάσεις προκειμένου να εξετάσει κατά πόσο λάμβαναν πραγματικά χώρα τέτοια κερδοσκοπικά φαινόμενα που οδηγούσαν στην όξυνση της παγκόσμιας κρίσης τροφίμων. Ο Michael Masters, και ο ίδιος διαχειριστής ενός hedge fund, που όμως επιλέγει να μην επενδύει σε βασικά αγαθά, κατέθεσε προσκομίζοντας στοιχεία που προκάλεσαν έντονες συζητήσεις στον κύκλο των επενδυτών: «Υπολογίζουμε ότι οι βάσει δεικτών κερδοσκόποι (Index speculators) πλημμύρισαν τις αγορές με 55 δις δολάρια μέσα στις μόλις 52 πρώτες μέρες εμπορικών συναλλαγών του 2008. Με αυτόν τον τρόπο σημαντικά προθεσμιακά συμβόλαια αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 1 δισ δολάρια την ημέρα. Δεν δείχνει πιθανό μια τέτοιου μεγέθους αύξηση της ζήτησης στις προθεσμιακές αγορές να εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τις ασυνήθεις αυξήσεις στις τιμές των εμπορευμάτων στις αρχές του έτους;
Στο πόρισμά του, ο πρόεδρος της Αμερικανικής Επιτροπής για την Ασφάλεια της Πατρίδας επεσήμανε ότι πράγματι οι κατά δείκτες κερδοσκόποι (index speculators) ήταν υπεύθυνοι σε μεγάλο βαθμό για την άνοδο των τιμών και ότι το Κογκρέσο όφειλε να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον προκειμένου να συμβάλλει στην κάθοδο των τιμών των τροφίμων και των πετρελαίων.
Στον αντίποδα, η κατ? εξοχήν αρμόδια αμερικανική Επιτροπή για το Εμπόριο Προθεσμιακών Εμπορευμάτων, απεφάνθη ότι δεν υπάρχει κανένα ζήτημα κερδοσκοπικής συμπεριφοράς και ότι η εκρηκτική άνοδος των τιμών των τροφίμων μπορεί να εξηγηθεί βάσει του παραδοσιακού μηχανισμού προσφοράς-ζήτησης. Σε καμία δε περίπτωση δεν θα έπρεπε να υπάρξουν κρατικές ρυθμίσεις παρεμβατικές στη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς.
Όλα αυτά μέχρι που από την «κρίση των στεγαστικών» και την «κρίση των τροφίμων», φτάσαμε στην «παγκόσμια οικονομική κρίση» και οι κερδοσκόποι ένιωσαν και οι ίδιοι τις συνέπειες του παιχνιδιού τους.
Κι ενώ ο πλανήτης δείχνει να διέρχεται μια από τις μεγαλύτερες επισιτιστικές κρίσεις της σύγχρονης τουλάχιστον ιστορίας του, την περίοδο 2007-2008 εταιρείες όπως η Μονσάντο και η Κάργκιλ σχεδόν διπλασίασαν τα κέρδη τους.
Οι πολυεθνικές αυτές εταιρείες που εμπορεύονται από γενετικά τροποποιημένους σπόρους μέχρι παρασιτοκτόνα και φυτοκτόνα λιπάσματα, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της ίδιας της αγροτικής παραγωγής, δραστηριοποιούνται εδώ και δεκαετίες σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων κατασκευάζεται και ανήκει στην αμερικανική εταιρεία Μonsanto, την εταιρεία που έχει δεχτεί δριμύτατη κριτική για την τακτική της να αποκρύπτει τα στοιχεία για τα μεταλλαγμένα προϊόντα που βρίσκονται στην τροφή μας.
Στην Ινδία, η Μονσάντο μέσα από μια σειρά συμφωνιών με τις εκάστοτε κυβερνήσεις και πάντοτε με την πίεση διεθνών οργανισμών όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, κατάφερε να αναγκάσει τους αγρότες να καλλιεργούν χρησιμοποιώντας αποκλειστικά και μόνο τους δικούς της σπόρους. Οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι της εταιρείας δεν μπορούν να αποθηκευτούν από τους αγρότες και να χρησιμοποιηθούν για τη σπορά της επόμενης σεζόν? είναι μόνο για μια σεζόν. Την επόμενη, ο αγρότης θα πρέπει να αγοράσει ξανά από την εταιρεία τους σπόρους για να σπείρει το χωράφι του. Και φυσικά τα νέα παρασιτοκτόνα χημικά λιπάσματα. Με αυτό τον τρόπο η εταιρεία κατάφερε να ελέγχει ταυτόχρονα όχι μόνο το είδος της καλλιέργειας (φυσικά και την ποιότητα των τροφίμων), αλλά και το κόστος της αγροτικής παραγωγής.
Στον Παγκόσμιο Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) η Συμφωνία για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας σε σχέση με το Εμπόριο (Trade related intellectual property rights Agreement) που υποστηρίχτηκε σθεναρά από τη Μονσάντο, στην πραγματικότητα έθεσε σε καθεστώς παρανομίας τους αγρότες που συνέχιζαν να κρατάνε στις αποθήκες τους τους φυσικούς σπόρους ώστε να μπορούν να σπείρουν ξανά με αυτούς την επόμενη σεζόν!
Ταυτόχρονα, το εμπόριο όλων των ειδών πρώτης ανάγκης του πλανήτη ελέγχεται κατά κύριο λόγο από οκτώ μεγάλες πολυεθνικές. Η μεγαλύτερη εταιρεία εμπορίας σιταριού είναι η Αμερικανική Κάργκιλ, που τον προηγούμενο χρόνο έλεγξε το εμπόριο του 25% όλων των δημητριακών που παράχθηκαν στον πλανήτη. Τα κέρδη της Κάργκιλ μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2008 όπου τα θύματα της πείνας αυξάνονταν ραγδαία, έφτασαν το 1 δισεκατομμύριο 300 εκατ. δολάρια.
Η πολυεθνική Κάργκιλ λοιπόν, υποστήριξε σθεναρά τη Συμφωνία Για Τη Γεωργία του ΠΟΕ μιας και μέσω αυτής κατάφερε να μπει στις αγορές όλων των χωρών. Χώρες όπως η Ινδία υποχρεώθηκαν να άρουν τους φραγμούς στις εισαγωγές των αγροτικών προϊόντων και εταιρείες όπως η Κάργκιλ, μπορούσαν άνετα πλέον να συμπιέζουν τις τιμές των προϊόντων διεθνώς. Έτσι είχαν τη δυνατότητα, σε αγορές σαν την Ινδική, να ρίχνουν τις τιμές σε προϊόντα όπως το βαμβάκι με αποτελέσματα ολέθρια για τους αγρότες.
Φυσικά δε μιλάμε για μια απλή «οικονομική ζημιά». Στην Ινδία τα τελευταία χρόνια 200.000 αγρότες αυτοκτόνησαν. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν καλλιεργητές βαμβακιού. Και καθώς αλέθονταν ανάμεσα στις δύο μυλόπετρες, της Μονσάντο που έκανε ακριβή τη σπορά και της Κάργκιλ που μετέτρεπε σε πάμφτηνο το προϊόν που παρήγαγαν? απλά δεν άντεξαν.
Εντωμεταξύ, εν μέσω καταγγελιών ότι η Μονσάντο πιάστηκε στην Ινδονησία, να εξαγοράζει αξιωματούχους με 175.000 δολάρια, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στην αγορά του γενετικά τροποποιημένου βαμβακιού? η ζωή στο δυτικό μέρος του πλανήτη συνεχίζονταν.
Περίπου το 95% όλων των μεταλλαγμένων σπόρων που πουλιούνται σήμερα διεθνώς, ελέγχονται από τη Μονσάντο που ακάθεκτη συνεχίζει να αγοράζει κάθε εταιρία παραγωγής σπόρων στον κόσμο. Η Κάργκιλ, πάλι, ελέγχει περίπου το 75% του εμπορίου βασικών τροφίμων. Τελικά, σχεδόν μονοπωλιακά 5 μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες έχουν φτάσει να ελέγχουν τόσο την παραγωγή όσο και το εμπόριο των τροφίμων του πλανήτη. Κι οι τιμές των τροφίμων ανεβαίνουν και κατεβαίνουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με τις επιθυμίες τους.
Σύμφωνα με τις μελέτες της Παγκόσμιας Τράπεζας η αρχή της σημερινής καταστροφικής πείνας, έγινε με την προτροπή χωρών όπως οι ΗΠΑ, οι καλλιέργειες να προσανατολιστούν προς τη σόγια και το καλαμπόκι όχι όμως για την παραγωγή τροφίμων, αλλά για την παραγωγή βιοκαυσίμων.
Έτσι, όταν έφτασε η κρίση των στεγαστικών δανείων στην Αμερική, οι επενδυτές βγήκαν γρήγορα από την κτηματική και τη στεγαστική αγορά και μπήκαν στην αγορά των πρωταρχικών αγαθών, των διατροφικών αγαθών.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο μονοπωλιακός έλεγχος των αγροτικών προϊόντων από τις εταιρείες του είδους «τράβηξε» τις τιμές ψηλά. Το φαγητό των ανθρώπων μπήκε στο παγκόσμιο καζίνο και η τελευταία φούσκα της Γουόλ Στριτ οδήγησε στην πείνα και τον θάνατο.
Η Ινδία που θα μπορούσε να είναι αυτάρκης σε φαγητό μιας και καλλιεργεί 91 εκατ τόνους ρυζιού, 74 εκατ τόνους σιτάρι, όλα τα όσπρια, τα έλαια, τα φρούτα και τα λαχανικά και έχει 600 εκατομμύρια αγρότες, ενώ έχει δείκτη ανάπτυξης 6%, έχει νεκρούς από την πείνα και περισσότερα από τα μισά παιδιά της υποσιτισμένα.
Ο υποσιτισμός του πληθυσμού στην Ινδία, αποτελεί αυτή τη στιγμή το «καρκίνωμα» σε μια χώρα που παλεύει να εδραιώσει τη θέση της ανάμεσα στα ταχύτερα αναπτυσσόμενα κράτη διεθνώς.
Η Ινδία είναι όντως μία από τις χώρες που επέβαλε περιορισμούς στις εξαγωγές της, όταν οξύνθηκε η επισιτιστική κρίση στο εσωτερικό της, κατηγορήθηκε μάλιστα σφόδρα γι' αυτό. Η αλήθεια είναι ότι χώρες που εξαρτώνταν από τις εξαγωγές της Ινδίας, όπως το Μπαγκλαντές, αντιμετώπισαν με τη σειρά τους πρόβλημα.
Ο εκπρόσωπος της Ινδικής κυβέρνησης στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Εξάντα απάντησε ότι έπρεπε η χώρα να δώσει προτεραιότητα στο δικό της λαό. Πολύ νωρίτερα, Ινδοί αξιωματούχοι, απολογούμενοι στους Ινδούς για την οξεία πείνα που επικρατεί στη χώρα, είχαν ήδη δηλώσει ότι η Ινδία έφτασε να αντιμετωπίζει πρόβλημα ακολουθώντας τις πολιτικές που της «προτάθηκαν» από την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις αρχές της δεκαετίας του '90. «Αν δεν το κάναμε, θα μας αντιμετώπιζαν σαν απολυταρχική χώρα», απάντησε και πάλι ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης στην ανάλογη ερώτηση του Εξάντα.
Η Ινδία, με το 80% του πληθυσμού της να είναι αγρότες, είναι μία από τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου που τελευταία προσπαθεί να πάρει κάποια μέτρα για να τους προστατέψει, όσο κι αν κάποια από αυτά δείχνουν αντιφατικά.
Η χειρότερη συνέπεια της οικονομικής κρίσης, που περιβάλλει τον αγροτικό πληθυσμό της Ινδίας, είναι ο υποσιτισμός των παιδιών και η αδυναμία των οικογενειών να παρέχουν τα κατάλληλα τρόφιμα στα νεογέννητά τους.
Σε μια αποστροφή του λόγου της τον Αύγουστο του 2008, η εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης για τις Γυναίκες και τα Παιδιά, Loveleen Kacker, δήλωσε «δε λάβαμε σοβαρά υπ' όψη μας την κρίση, σκεφτόμαστε να πράξουμε τώρα, αυτό που έπρεπε να πράξουμε 10 χρόνια πριν».
Τα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά:. Στην Madhya Pradesh, τη δεύτερη μεγαλύτερη πολιτεία της χώρας, από τα 10 εκατομμύρια παιδιά που ζουν εκεί, το 60% αυτών υποσιτίζεται. Φυσικό επακόλουθο του υποσιτισμού των παιδιών είναι ο θάνατος από πείνα.
Στην ίδια περιοχή, σύμφωνα με στοιχεία Μη Κυβερνητικών Οργανισμών, από το Μάιο έως το Σεπτέμβριο του 2008, 80 παιδιά έχουν πεθάνει από την έλλειψη τροφής, ενώ ανάλογος ήταν ο ετήσιος αριθμός θανάτου παιδιών το 2006 και το 2007, σύμφωνα με την Στατιστική Υπηρεσία Υγείας της Πολιτείας.
Σύμφωνα με τη UNICEF, το 30% των παιδιών στην Ινδία γεννούνται με λιγότερο από το κανονικό βάρος και το 50% του συνόλου των παιδιών παραμένουν λιποβαρή μέχρι την ηλικία των τριών. Φυσικά, αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι στις πατριαρχικές αγροτικές περιοχές της Ινδίας? προτεραιότητα στην τροφή έχουν οι άντρες. Ως αποτέλεσμα, ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών (50%) πάσχει από αναιμία, και μεταδίδει την ασθένεια και στα νεογνά.
Από το 1996 και μετά, 200.000 Ινδοί αγρότες έχουν αυτοκτονήσει λόγω χρεών, καθώς το κόστος των καλλιεργειών ανέβηκε κατακόρυφα όταν στη χώρα εισήχθη η corporate agriculture. Πρόκειται για τη λεγόμενη «εκβιομηχανισμένη» αγροτική παραγωγή, την αγροτική παραγωγή που στηρίζεται σε αλυσίδες προϊόντων (σπόρους, λιπάσματα κλπ) που παράγονται από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Ενώ από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ρυθμίζεται και η διανομή των ίδιων αγροτικών προϊόντων. Άρα συχνά και οι τιμές αγοράς και πώλησής τους.
Στην Ινδία, απ' την επιβολή αυτής της νέας αγροτικής πολιτικής κι έπειτα, οι αγρότες πρέπει πλέον κάθε χρόνο να αγοράζουν σπόρους, λιπάσματα και παρασιτοκτόνα, και μάλιστα σε υψηλότατες τιμές.
Οι διεθνείς οργανισμοί και τα βιοκαύσιμα
Στην πολιτική της κυβέρνησης αναφορικά με την ανάπτυξη, κρύβεται το παράλογο του να πεινάει ο πληθυσμός μιας χώρας, της οποίας η παραγωγικότητα σε γεωργικά προϊόντα είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως. Για την ακρίβεια, η Ινδία είναι δεύτερη σε παραγωγή ρυζιού και τρίτη σε παραγωγή σιταριού χώρα στον κόσμο. Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, τα γεωργικά προϊόντα της Ινδίας είναι ικανά να ταΐσουν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της γης, αδυνατούν όμως να καλύψουν τις ανάγκες του πληθυσμού της ίδιας της χώρας.
Ακολουθώντας τις περί ανταγωνιστικότητας επιταγές των Διεθνών Οργανισμών, η κυβέρνηση της Ινδίας μετά το 2002 έστρεψε την ακραιφνώς γεωργική μέχρι τότε οικονομία της χώρας, προς τη βιομηχανική ανάπτυξη.
Η «βιομηχανική ανάπτυξη», όμως, στη συγκεκριμένη τουλάχιστον περίπτωση, σήμανε παράλληλα και την υποτίμηση και υποβάθμιση της γεωργικής παραγωγής της χώρας. Έτσι, η έλλειψη υποδομών ύδρευσης, δρόμων και μέσων μεταφοράς στις αγροτικές επαρχίες, σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση και την κατακόρυφη αύξηση των τιμών των τροφίμων, οδήγησαν τον γεωργικό πληθυσμό της χώρας σε περεταίρω οικονομικό μαρασμό.
Απ' την άλλη πλευρά, η πρόσφατη (12/09/08) απόφαση της Ινδικής κυβέρνησης, για κάλυψη του 20% των αναγκών της χώρας σε κινητήρια δύναμη από την παραγωγή βιοκαυσίμων, αναμένεται αντί να βελτιώσει την κατάσταση των καλλιεργητών να την επιδεινώσει. Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, η αγορά των νεοφερμένων λιπασμάτων και των σπόρων από τις πολυεθνικές εταιρίες που τα εμπορεύονται, θα επιβαρύνει αβάσταχτα τον αγροτικό πληθυσμό καθώς το κράτος δεν παρεμβαίνει αρκούντως ώστε να ενισχυθούν οι αγρότες.
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, ο υπερπληθυσμός, η φτώχεια, η περιβαλλοντική καταστροφή, το χαμηλό επίπεδο μόρφωσης, η ανισότητα των φύλων, καθώς και η αδυναμία πρόσβασης του αγροτικού πληθυσμού στα Κέντρα Υγείας, έχει οδηγήσει τη χώρα στο να κατέχει το θλιβερό προνόμιο του να κατοικεί στην επικράτειά της το 40% των υποσιτιζόμενων παιδιών του πλανήτη που η ηλικία τους δεν ξεπερνά τα 5 έτη.
Η κατάσταση του αγροτικού πληθυσμού της Ινδίας, οδήγησε πρόσφατα τον πρωθυπουργό της Ινδίας Manmohan Singh, να χαρακτηρίσει το φαινόμενο του υποσιτισμού των παιδιών στη χώρα του «εθνική ντροπή».
http://exandas.ert.gr/
Πτώση 50% στο λάδι
Η πτώση της τιμής του λαδιού αγγίζει το 50%. Για τον άσο (λάδι οξύτητας ενός βαθμου) δίνονται 2,10 ευρώ το κιλό, όταν πέρυσι την ίδια εποχή το λάδι αυτό είχε πάνω από 3,5 ευρώ το κιλό.
Η πτώση της τιμής του λαδιού προκαλεί αναβρασμό στους παραγωγούς. Ηδη η ΠΑΣΕΓΕΣ ζήτησε την άμεση χρηματοδότηση των ενώσεων στις ελαιοπαραγωγούς περιοχές, με άτοκο δάνειο 200 εκατ. ευρώ, κατά το πρότυπο της δανειοδότησης των Ενώσεων για την παρέμβαση στα δημητριακά.
Στην πτώση των τιμών συντελούν τα αποθέματα (πάνω από 30.000 τόνοι) η φετινή υπερπαραγωγή στη χώρα μας και τις Ισπανία-Ιταλία και η μείωση της κατανάλωσης του προϊόντος, λόγω της οικονομικής κρίσης (στην Ιταλία το προηγούμενο τρίμηνο καταγράφηκε μείωση της τυποποίησης λαδιού κατά 20%).
Το γάλα της οργής
Σημαντική πτώση, κοντά στο 40%, παρατηρείται και στο αγελαδινό γάλα. Αυτή τη στιγμή, η τιμή του γάλακτος έχει πέσει κάτω από τα 30 λεπτά, όταν πριν από ένα χρόνο είχε γύρω στα 45 λεπτά. Η πτώση των τιμών στα κτηνοτροφικά προϊόντα έχει και μακροχρόνιες συνέπειες, καθώς καταγράφεται εγκατάλειψη της κτηνοτροφίας από παραγωγούς. Γεγονός που οδηγεί και στην πτώση της παραγωγής κτηνοτροφικών προϊόντων (πέρυσι η χώρα για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια δεν έπιασε το πλαφόν παραγωγής των 730.000 τόνων).
Μεγάλα προβλήματα υπάρχουν και στην παραγωγή βαμβακιού, καθώς οι τιμές κυμαίνονται γύρω στα 25 λεπτά έναντι 32-35 λεπτά πέρσι. Ηδη οι βαμβακοπαραγωγοί διεκδικούν μια ενίσχυση 30-40 ευρώ το στρέμμα, κατά το πρότυπο της κυβέρνησης Σημίτη το 2003, με ένα κόστος περίπου 100 εκατ. ευρώ.
Η κατάσταση των αγροτών είναι αρκετά δύσκολη. Το εισόδημά τους μειώνεται και ετοιμάζονται κινητοποιήσεις. Η περίοδος των εορτών, λόγω και της πληρωμής της ενιαίας ενίσχυσης, μεταθέτει τις δυναμικές κινητοποιήσεις τους για τις αρχές του 2009.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=50595204
Praetorianos
13-12-08, 22:21
Καθόλου μπερδεμένος
Υποθέτω τότε ότι συμφωνείς μαζί μου, ωραία αν και για διαφορετικούς λόγους φαντάζομαι. Έτσι θα καλλιεργηθεί στην Ελλάδα ότι πραγματικά είναι αναγκαίο και χρήσιμο τόσο για τους αγρότες όσο και για τους καταναλωτές. Αφήνεις βέβαια απέξω ότι είμαστε σε μια ένωση άρα πρέπει να δρούμε όσο το δυνατόν συλλογικά σε πολλούς τομείς μεταξύ των οποίων και ο αγροτικός (για φαντάσου κάθε χώρα να προσπαθούσε να παράγει ότι ήταν απαραίτητο για αυτήν) αλλά φαντάζομαι θα απαντηθεί κάποια άλλη στιγμή.
Η πτώση της τιμής του λαδιού προκαλεί αναβρασμό στους παραγωγούς. Ηδη η ΠΑΣΕΓΕΣ ζήτησε την άμεση χρηματοδότηση των ενώσεων στις ελαιοπαραγωγούς περιοχές, με άτοκο δάνειο 200 εκατ. ευρώ, κατά το πρότυπο της δανειοδότησης των Ενώσεων για την παρέμβαση στα δημητριακά.
Στην πτώση των τιμών συντελούν τα αποθέματα (πάνω από 30.000 τόνοι) η φετινή υπερπαραγωγή στη χώρα μας και τις Ισπανία-Ιταλία και η μείωση της κατανάλωσης του προϊόντος, λόγω της οικονομικής κρίσης (στην Ιταλία το προηγούμενο τρίμηνο καταγράφηκε μείωση της τυποποίησης λαδιού κατά 20%).
Λοιπόν διαφωνείς με τις επιδοτήσεις και εφόσον εσύ δεν μιλάς ευθέως για να είσαι καλλυμένος από παντού σημαίνει ότι αφήνεις τα quote σου να μιλήσουν για σένα. Συμπεραίνω ότι θέλεις και πρέπει να δοθεί το δάνειο 200 εκατ. Μα αυτό δεν είναι βοήθεια για την καλλιέργεια συγκεκριμένων αγαθών? (λέγε με και επιδότηση)?
Υπάρχει υπερπαραγωγή αγαθών, αποθέματα και μειωμένη ζήτηση άρα υπερπροσφορά στην αγορά τι πρέπει να γίνει για αντιμετώπιση του προβλήματος. Η πτώση τιμής εκτός του ότι δεν είναι λογική είναι και κατακριτέα. Επειδή εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ ας ακούσω άλλες λύσεις.
Όσο για τα υπόλοιπα μακρυνάρια αν και διάβασα μερικά αποσπασματικά και είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα αν δεν απομονώσεις και σχολιάσεις κάτι για να υποστηρίξεις αυτά που θέλεις να πεις είτε θέματα για τους αγρότες ποστάρεις είτε συνταγή για σουτζουκάκια το ένα και το αυτό είναι. Εκτός αν έχεις την ψευδαίσθηση ότι για να καταλάβουμε τι θέλεις να πεις θα διαβάζουμε ατέλειωτα κατεβατά με μη συγκεκριμένες θέσεις.
Σου λέω παραπάνω απάντησε ναι ή όχι αν είσαι υπερ των επιδοτήσεων και μου κάνεις copy paste πάλι το κείμενο που με έβαλες να διαβάσω 3η φορά, έλεος.
Γεια σου πρετωριανέ
Γεια σου ονειροπόλε (Ε μα δεν άντεξα πλεόν με τις ψευτοεξυπνάδες σου)
Υποθέτω τότε ότι συμφωνείς μαζί μου
Πολλά υποθέτεις
διαφωνείς με τις επιδοτήσεις
Διαφωνώ με ολόκληρη την πολιτική της ΕΕ για τους αγρότες. - οι επιδοτήσεις ήταν το τυρί για να πέσουν τα "ποντίκια" στη φάκα.
Την ίδια ώρα που τα "ποντίκια" έτρωγαν το τυράκι τους (επιδοτήσεις), η ΕΕ έκλεινε τη "φακα" πάνω τους (βλέπε την εξάρθρωση της υπαίθρου και τη δραματική μείωση του αγροτικού πληθυσμού και της παραγωγής,που ήταν ένα ακόμα χτύπημα στη διάλυση του παραγωγικού ίστου στην Ελλάδα)
Υπάρχει υπερπαραγωγή αγαθών, αποθέματα και μειωμένη ζήτηση άρα υπερπροσφορά στην αγορά τι πρέπει να γίνει για αντιμετώπιση του προβλήματος. Η πτώση τιμής εκτός του ότι δεν είναι λογική είναι και κατακριτέα. Επειδή εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ ας ακούσω άλλες λύσεις.
Αχ πρετωριανέ, ώστε έχουμε "υπερπαραγωγή αγαθών, αποθέματα και μειωμένη ζήτηση άρα υπερπροσφορά στην αγορά" ε?
Πράγματι έχουμε πολλά αγαθά (και όχι μόνο στη γεωργία).
Πώς γίνεται όμως - και εδώ είναι το πρόβλημα πρετωριανέ- να έχουμε υπερπαραγωγή αγαθών στη γεωργία, και την ίδια στιγμή ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού να πεινάνε?
Εδώ είναι πρετωριανέ που δημιουργείται χάσμα.
Γιατί μερικοί θα πουν ότι αυτό δεν είναι και πολύ ορθολογικό πρετωριανέ.
Και θα προσπαθήσουν να αλλάξουν την κατάσταση - αφού υπάρχουν τρόφιμα, να δωθούν ορθολογικά προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του λαού σε τροφή.
Μερικοί άλλοι θα υπερασπιστούν τον ανορθολισμό της "αγοράς" και θα υπερασπιστούν ότι πρέπει να περιοριστεί η παραγωγή, γιατί είναι "οικονομικά ασύμφορο" (για ποιον? όχι πάντως για το λαό).
Γεια σου ονειροπόλε
Γεια σου πρετωριανέ - τουλάχιστον εγώ ονειρεύομαι, και μάλιστα ρεαλιστικά και ορθολογικά - δεν αναπαράγω τη λογική του "αόρατου χεριού" της "ελεύθερης αγοράς".
(Ε μα δεν άντεξα πλεόν με τις ψευτοεξυπνάδες σου)
Και που' σαι ακόμα
Praetorianos
14-12-08, 17:24
Διαφωνώ με ολόκληρη την πολιτική της ΕΕ για τους αγρότες. - οι επιδοτήσεις ήταν το τυρί για να πέσουν τα "ποντίκια" στη φάκα.
Την ίδια ώρα που τα "ποντίκια" έτρωγαν το τυράκι τους (επιδοτήσεις), η ΕΕ έκλεινε τη "φακα" πάνω τους (βλέπε την εξάρθρωση της υπαίθρου και τη δραματική μείωση του αγροτικού πληθυσμού και της παραγωγής,που ήταν ένα ακόμα χτύπημα στη διάλυση του παραγωγικού ίστου στην Ελλάδα)
Άρα κακώς και δεχτήκαμε να τις πάρουμε αφού με αυτό τον τρόπο μπόρεσαν και χειραγώγησαν την παραγωγή μας. Δεν είδα όμως κανένα να βγει να αρνηθεί τότε την καταβολή των επιδοτήσεων, όλοι άπλωσαν και πήραν ότι μπορούσαν. Όσα χρόνια τρώγαμε καλά ήταν, μόλις έκλεισε η κάνουλα βγαίνουν για διαμαρτυρία. Εγώ δεν το θεωρώ λογικό όπως δεν θεωρώ και σωστό να είσαι σε μια Ένωση και να θέλεις να δρας μόνος σου.
Πώς γίνεται όμως - και εδώ είναι το πρόβλημα πρετωριανέ- να έχουμε υπερπαραγωγή αγαθών στη γεωργία, και την ίδια στιγμή ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού να πεινάνε?
Εδώ είναι πρετωριανέ που δημιουργείται χάσμα.
Γιατί μερικοί θα πουν ότι αυτό δεν είναι και πολύ ορθολογικό πρετωριανέ.
Και θα προσπαθήσουν να αλλάξουν την κατάσταση - αφού υπάρχουν τρόφιμα, να δωθούν ορθολογικά προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του λαού σε τροφή.
Μερικοί άλλοι θα υπερασπιστούν τον ανορθολισμό της "αγοράς" και θα υπερασπιστούν ότι πρέπει να περιοριστεί η παραγωγή, γιατί είναι "οικονομικά ασύμφορο" (για ποιον? όχι πάντως για το λαό).
Δεν πιστεύω ότι έστω και ένας νοήμων άνθρωπος θα προτιμήσει την αγορά από τους ανθρώπους, το θέμα μου ήταν εξαρχής άλλο και δεν το πήγαινα τόσο γενικά. Έτσι που το πας συμφωνώ αν και νομίζω ότι το σύστημα πρέπει να αρχίσει την αλλαγή με άλλους τρόπους και όχι ξεκινώντας από την σπατάλη αγαθών αφού αυτή την στιγμή η υπερπαραγωγή οδηγεί σε εξαθλιωμένους αγρότες, πολύ χαμηλές τιμές, καταστροφή πλεονάζοντος προϊόντος και εγκατάλειψη της υπαίθρου.
Γεια σου πρετωριανέ - τουλάχιστον εγώ ονειρεύομαι, και μάλιστα ρεαλιστικά και ορθολογικά - δεν αναπαράγω τη λογική του "αόρατου χεριού" της "ελεύθερης αγοράς".
Ορθολογικά σαφώς, ρεαλιστικά δυστυχώς δεν το νομίζω γιατί στην θεωρία όλα τα συστήματα καλά είναι. Η λογική του αόρατου χεριού και της ελεύθερης αγοράς είναι επίσης καλό σύστημα αλλά μόνο στην θεωρία γιατί δεν παίρνει υπόψιν του τον παράγοντα "άνθρωπο" και πολύ, όπως και μερικά άλλα συστήματα δεν παίρνουν υπόψιν την ανθρώπινη ψυχολογία. (είπαμε "τραγωδία των κοινών").
Ευχαριστώ για την κατάθεση ξεκάθαρης σκέψης και άποψης αυτή την φορά με απάντηση επι μέρους quote.
Στους δρόμους και χθες οι αγρότες
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100010_16/12/2008_296188
Praetorianos
17-12-08, 00:09
Αυτούς τους αγρότες θέλουμε
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Στην εκπομπή EcoNews του ΣΚΑΪ υπήρξε ρεπορτάζ για κάποιους αγρότες του Κιλκίς που, απελπισμένοι από την έλλειψη δουλειάς στην καλιέργεια καπνού, στράφηκαν σε μια εναλλακτική καλλιέργεια: τις ροδιές. Έκαναν σεμινάρια με τη βοήθεια Ισραηλινής εταιρείας, και ξεκίνησαν την παραγωγή.
Φέτος, τη δεύτερη χρονιά μετά τη στροφή στην καλλιέργεια της γης τους, πήραν μια σοδειά πλούσια και αρκετά κερδοφόρα. Ένας παραγωγός βαμβακιού λέει στο ίδιο ρεπορτάζ ότι δεν μπορεί πλέον να βγάλει το κόστος από την παραγωγή και σκέφτεται να στραφεί σε μια τέτοια καλλιέργεια. H κατανάλωση της ροδιάς έχει αρχίσει να διαδίδεται και στην Ελλάδα με έντονους ρυθμούς.
Αυτοί οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι, με το να κατεβαίνουν στις πόλεις και να αδειάζουν τη σοδειά τους σε δρόμους και πλατείες διαμαρτυρόμενοι για την έλειψη “δίκαιων τιμών” δεν θα βγουν πουθενά. Αποφάσισαν ότι η επιχειρηματικότητα είναι μονόδρομος και κανείς δεν τους χρωστάει λεφτά για προϊόντα που δεν θέλει να αγοράσει.
Λίγες μέρες νωρίτερα είδα μέσω του Παναγιώτη την είδηση για το Ελβετικό θαύμα της Μαγνησίας.
Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.
[...]Συμφωνώ ότι υπάρχουν περιπτώσεις αγροτών που αντικειμενικά δεν μπορούν να κάνουν ούτε αλλαγή καλλιέργειας. Τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση για αυτούς στις Βρυξέλλες? Θα ζητούσε να τους επιδοτεί για προϊόντα που δεν πουλάνε? Ας πούμε ότι το κάνει. Για πόσο χρονικό διάστημα - για ένα χρόνο, για δέκα χρόνια, για τριάντα? Κάποια στιγμή δεν πρέπει να βρεθεί μια άλλη λύση που θα είναι αμοιβαία επωφελής και για τους παραγωγούς και για το κοινωνικό σύνολο?
Ποια είναι σήμερα η απάντηση των αγροτων και ποια η κατεύθυνση που η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προσδώσει? Ο ανέξοδος λαικισμός πρέπει κάποτε να δώσει την θέση του στον πραγματισμό και την καινοτομία.
Ομολογώ ότι δεν γνώριζα για το Ελβετικό θάυμα της Μαγνησίας και τώρα έχω έναν λόγο να είμαι περισσότερο αισιόδοξος…
Ολόκληρο το κείμενο εδώ:
http://www.nylon.gr/society/kilkis-farmers/
ΣΚΑΙ: Στροφή στις βιώσιμες καλλιέργειες
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=100881
Στην εκπομπή EcoNews του ΣΚΑΪ υπήρξε ρεπορτάζ για κάποιους αγρότες του Κιλκίς που, απελπισμένοι από την έλλειψη δουλειάς στην καλιέργεια καπνού, στράφηκαν σε μια εναλλακτική καλλιέργεια: τις ροδιές. Έκαναν σεμινάρια με τη βοήθεια Ισραηλινής εταιρείας, και ξεκίνησαν την παραγωγή.
Φέτος, τη δεύτερη χρονιά μετά τη στροφή στην καλλιέργεια της γης τους, πήραν μια σοδειά πλούσια και αρκετά κερδοφόρα. Ένας παραγωγός βαμβακιού λέει στο ίδιο ρεπορτάζ ότι δεν μπορεί πλέον να βγάλει το κόστος από την παραγωγή και σκέφτεται να στραφεί σε μια τέτοια καλλιέργεια. H κατανάλωση της ροδιάς έχει αρχίσει να διαδίδεται και στην Ελλάδα με έντονους ρυθμούς.
...
Λίγες μέρες νωρίτερα είδα μέσω του Παναγιώτη την είδηση για το Ελβετικό θαύμα της Μαγνησίας.
Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.
Εκτός από ροδιές, βλέπω ότι η ΕΕ είναι πολύ καλή και στην καλλιέργεια [ψεύτικων] προσδοκιών...
"το Ελβετικό θαύμα της Μαγνησίας", "σοδειά πλούσια και αρκετά κερδοφόρα", κτλ, κτλ, κτλ.
Αυτό που "ξεχνούν" βέβαια να μας πουν (και, συνάμα, ελπίζουν ότι το έχουμε ξεχάσει και εμείς) είναι πως κάθε λίγο και λιγάκι μας παρουσιάζουν ως "λύση" στα προβλήματα των αγροτών (που οι ίδιοι δημιούργησαν με τις πολιτικές τους) κάποια "μαγική" καλλιέργεια.
Τώρα, είναι ο ροδιές.
Παλιότερα, ήταν διάφορα άλλα, πχ το βαμβάκι - τα ίδια βλέπετε έλεγαν και πριν μερικά χρόνια "καλλιεργήστε βαμβάκι και θα πλουτίσετε".
Τώρα όμως...
Ένας παραγωγός βαμβακιού λέει στο ίδιο ρεπορτάζ ότι δεν μπορεί πλέον να βγάλει το κόστος από την παραγωγή και σκέφτεται να στραφεί σε μια τέτοια καλλιέργεια.[ροδιές]
Και οι "πλούσιοι καλλιεργητές των ροδιών", που τώρα παρουσιάζονται να πανηγυρίζουν, μετά από λίγο θα δουν και αυτή την καλλιέργεια να αλλάζει από μια άλλη, κτλ.
Την ίδια ώρα, ο αγροτικός πληθυσμός διαρκώς μειώνεται.
Έτσι, έχουμε το εξής "παράδοξο" φαινόμενο:
-ένα ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού πεινάει
-υπάρχουν καλλιεργήσημες εκτάσεις
-υπάρχουν καλλιεργητές
-υπάρχουν σπόροι
-υπάρχουν λιπασματα, γεωργικά εργαλεία (και μάλιστα πολύ πιο προηγμένα σε σχέση με τα αλέτρια του παρελθόντος)
Ποιο ήταν το συμπέρασμα των κυβερνώντων: ότι δεν πρέπει να καλλιεργηθεί η γη, γιατί είναι οικονομικά ασύμφορο. Όσοι αγρότες - λιγότεροι εννοείται από τον αρχικό αριθμό- θέλουν να συνεχίσουν, ας καλλιεργήσουν...ροδιές (ή κάτι άλλο μετά από κάποια χρόνια, κτλ)
Και ρωτάω εγώ: Τι σόι σύστημα είναι αυτό που θεωρεί ασύμφορο το να καλλιεργηθεί η γη ώστε να τραφεί ο λαός, και προτείνει ως απάντηση τις ροδιές?
Αυτούς τους αγρότες θέλουμε
Ναι, όπως παλιότερα ήθελαν αγρότες που καλλιεργούν βαμβάκι, καλαμπόκι, πορτοκάλια, κτλ.
Α.υτοί οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι, με το να κατεβαίνουν στις πόλεις και να αδειάζουν τη σοδειά τους σε δρόμους και πλατείες διαμαρτυρόμενοι για την έλειψη “δίκαιων τιμών” δεν θα βγουν πουθενά. Αποφάσισαν ότι η επιχειρηματικότητα είναι μονόδρομος και κανείς δεν τους χρωστάει λεφτά για προϊόντα που δεν θέλει να αγοράσει.
Μωρε πολύ θα τα ήθελε ο κόσμος τα αγαθά αυτά (γάλα, κτλ), αλλά δε μπορεί να τα αγοράσει - οι μισθοί είναι χαμηοί και οι "μεσάζοντες" βγάζουν ασσύληπτα κέρδη από την παραγωγή στην κατανάλωση.
Αλλά τέλος πάντων, οι αγρότες φταίνε που δεν έχουν καταλάβει ότι θα ζήσουν "το Ελβετικό θαύμα της Μαγνησίας" αν καλλιεργήσουν ροδιές (ή κάτι άλλο μελλοντικά).
Όλα τα άλλα "πάνε καλά"
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 2 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα αργότερα ........
http://exandas.ert.gr/templates/exandas_0/images/exandas1.gif
http://img176.imageshack.us/img176/3276/fasasiteoi4.jpg
Praetorianos
18-12-08, 16:25
Εκτός από ροδιές, βλέπω ότι η ΕΕ είναι πολύ καλή και στην καλλιέργεια [ψεύτικων] προσδοκιών...
"το Ελβετικό θαύμα της Μαγνησίας", "σοδειά πλούσια και αρκετά κερδοφόρα", κτλ, κτλ, κτλ.
Δεν το λέει η ΕΕ, το λένε οι αγρότες που δοκίμασαν την καλλιέργεια, την οποία αναπαράγει και συμμερίζεται ο συγγραφέας την οποία αναπαράγω και συμμερίζομαι κι εγώ.
Αυτό που "ξεχνούν" βέβαια να μας πουν (και, συνάμα, ελπίζουν ότι το έχουμε ξεχάσει και εμείς) είναι πως κάθε λίγο και λιγάκι μας παρουσιάζουν ως "λύση" στα προβλήματα των αγροτών (που οι ίδιοι δημιούργησαν με τις πολιτικές τους) κάποια "μαγική" καλλιέργεια.
Τώρα, είναι ο ροδιές.
Παλιότερα, ήταν διάφορα άλλα, πχ το βαμβάκι - τα ίδια βλέπετε έλεγαν και πριν μερικά χρόνια "καλλιεργήστε βαμβάκι και θα πλουτίσετε".
Τώρα όμως...
Ποιος αμφισβητεί ότι μετά από 10 χρόνια οι απαιτήσεις θα είναι άλλες? Όπως πριν από 50 χρόνια η καλλιέργεια ντομάτας μπορεί να ήταν συμφέρουσα αλλά μετά λόγω τεχνολογίας και εισαγωγών έπρεπε να αλλάξουμε το ίδιο γίνεται πάντα. Όταν ασχολείσαι με την καλλιέργεια, όπως κάθε δραστηριότητα ή προσαρμόζεσαι ή δεν επιβιώνεις. Μάντεψε τι θα γίνει στους καλλιεργητές καπνού μετά την εφαρμογή των αντικαπνιστικών μέτρων ή αν υπάρξει νόμος που να απαγορεύει το κάπνισμα.
Και οι "πλούσιοι καλλιεργητές των ροδιών", που τώρα παρουσιάζονται να πανηγυρίζουν, μετά από λίγο θα δουν και αυτή την καλλιέργεια να αλλάζει από μια άλλη, κτλ.
Φυσικά. Κι εγώ θα ήθελα να σπουδάζω μια ζωή αλλά πρέπει να προχωρήσω. Θα ήθελα να δουλεύω σε μια δουλειά όλη μου την ζωή ήρεμα κι ωραία αλλά πρέπει να προχωρήσω. Ο καθένας θα ήθελε η δουλειά του να μην αλλάζει καθόλου αλλά δεν γίνεται.
Την ίδια ώρα, ο αγροτικός πληθυσμός διαρκώς μειώνεται.
Έτσι, έχουμε το εξής "παράδοξο" φαινόμενο:
-ένα ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού πεινάει
-υπάρχουν καλλιεργήσημες εκτάσεις
-υπάρχουν καλλιεργητές
-υπάρχουν σπόροι
-υπάρχουν λιπασματα, γεωργικά εργαλεία (και μάλιστα πολύ πιο προηγμένα σε σχέση με τα αλέτρια του παρελθόντος)
Ποιο ήταν το συμπέρασμα των κυβερνώντων: ότι δεν πρέπει να καλλιεργηθεί η γη, γιατί είναι οικονομικά ασύμφορο. Όσοι αγρότες - λιγότεροι εννοείται από τον αρχικό αριθμό- θέλουν να συνεχίσουν, ας καλλιεργήσουν...ροδιές (ή κάτι άλλο μετά από κάποια χρόνια, κτλ)
Και ρωτάω εγώ: Τι σόι σύστημα είναι αυτό που θεωρεί ασύμφορο το να καλλιεργηθεί η γη ώστε να τραφεί ο λαός, και προτείνει ως απάντηση τις ροδιές?
Ειλικρινά πιστεύεις ότι αν ο ελληνικός λαός συνεχίσει να καλλιεργεί καπνό (?!), βαμβάκι (?!) και διάφορα άλλα λαχανικά θα λυθεί το πρόβλημα της πείνας των λαών ή έστω της Ελλάδας? Αδυνατώ να συλλάβω τον συλλογισμό σου.
Το σύστημα δεν θεωρεί ασύμφορο την καλλιέργεια γης, το σύστημα όπως λες, θεωρεί ασύμφορο να μην χρησιμοποιήσεις το συγκριτικό πλεονέκτημα για να παράγεις κάτι που θα φέρει έσοδα και στον παραγωγό και ωφέλεια στον καταναλωτή. Αν στη Αίγυπτο δεν παράγουν μήλα δεν το κάνουν γιατί θέλουν να πεινάσει ο λαός το κάνουν γιατί στην θέση των μήλων μπορούν να παράγουν μπανάνες και να τα ανταλλάξουν με άλλες χώρες. Αντί να παράγουν και να καταναλώνουν 5 μήλα, παράγουν 10 μπανάνες και τις ανταλλάσουν με 10 μήλα.
Αποδεδειγμένα στο παρελθόν όταν κάθε χώρα αποφάσισε να κάνει του κεφαλιού της (πλήρης ιδιωπαραγωγή) στο τέλος βγήκε ζημιωμένη και αυτή και οι παραγωγοί της.
Αλλά τέλος πάντων, οι αγρότες φταίνε που δεν έχουν καταλάβει ότι θα ζήσουν "το Ελβετικό θαύμα της Μαγνησίας" αν καλλιεργήσουν ροδιές (ή κάτι άλλο μελλοντικά).
Όλα τα άλλα "πάνε καλά"
Όχι φταίει η αγορά, για όλα και πάντα. Ακόμα όμως δεν έχω ακούσει μια εναλλακτική εφαρμόσιμη, ρεαλιστική και οικονομικά βιώσιμη λύση. Φυσικά η αγορά είναι τυρρανική λύση με άπειρα άσχημα, όμως όσο δεν υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές προσαρμόζουμε τις ήδη υπάρχουσες.
Δεν το λέει η ΕΕ, το λένε οι αγρότες που δοκίμασαν την καλλιέργεια, την οποία αναπαράγει και συμμερίζεται ο συγγραφέας την οποία αναπαράγω και συμμερίζομαι κι εγώ.
Ναι, αλλά και οι αγρότες που παραγουν (πχ) βαμβάκι τα ίδια με αυτούς έλεγαν πριν μερικά χρόνια. Τώρα όμως?
Το σύστημα δεν θεωρεί ασύμφορο την καλλιέργεια γης, το σύστημα όπως λες, θεωρεί ασύμφορο να μην χρησιμοποιήσεις το συγκριτικό πλεονέκτημα για να παράγεις κάτι που θα φέρει έσοδα και στον παραγωγό και ωφέλεια στον καταναλωτή. Αν στη Αίγυπτο δεν παράγουν μήλα δεν το κάνουν γιατί θέλουν να πεινάσει ο λαός το κάνουν γιατί στην θέση των μήλων μπορούν να παράγουν μπανάνες και να τα ανταλλάξουν με άλλες χώρες.
Και γιατι η πείνα διαρκώς μεγαλώνει αν όλα είναι τόσο υπέροχα όσο μας λες?
Φυσικά η αγορά είναι τυρρανική λύση με άπειρα άσχημα, όμως όσο δεν υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές προσαρμόζουμε τις ήδη υπάρχουσες.
...Ένα τέτοιο έγκλημα ξεπερνά κάθε δημόσια καταγγελία. Μια τέτοια πίκρα είναι ανίκανα τα δάκρυα να τη συμβολίσουν. Όλες μας οι επιτυχίες καταρρέουν μπροστά σ' αυτή μας την αποτυχία. Εύφορη γη, ολόισιες αράδες δέντρα, ρωμαλέοι κορμοί, καρποί ωριμασμένοι. Και τα ετοιμοθάνατα παιδιά από πελλάγρα πρέπει να πεθάνουν, γιατί δε βγαίνει κέρδος από τα πορτοκάλια. Και οι γιατροί της δημαρχίας συμπληρώνουν τα πιστοποιητικά -πέθανε από υποσιτισμό- γιατί τα τρόφιμα πρέπει να σαπίσουν, πρέπει να σαπίσουν με το ζόρι.
Οι άνθρωποι έρχονται με δίχτυα να ψαρέψουν πατάτες από το ποτάμι, μα οι φύλακες τους συγκρατούν μακριά· έρχονται με αυτοκίνητα που βροντολογούν για να πάρουν τα πεσμένα πορτοκάλια, μα είναι ποτισμένα με πετρόλαδο. Και στέκονται σιωπηλοί να παρακολουθούν τις πατάτες να πλέουνε μπροστά τους, ακούν τις στριγκλιές των γουρουνιών που τα σφάζουν μέσα σ' ένα λάκκο, και χύνουν πάνω ασβέστη, βλέπουν βουνά πορτοκάλια να λιώνουν σ' ένα σάπιο πολτό· και ο λαός βλέπει τη σημερινή χρεωκοπία· και μες στα μάτια του πεινασμένου λαού η οργή μεστώνει. Μες στην ψυχή του λαού μεστώνουν και βαραίνουν τα σταφύλια της οργής, βαραίνουν για τον τρύγο...
-Τα σταφύλια της οργής - Τζων Στάινμπεκ
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 0 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις οι κτηνοτρόφοι
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=66477
Praetorianos
19-12-08, 04:36
Ναι, αλλά και οι αγρότες που παραγουν (πχ) βαμβάκι τα ίδια με αυτούς έλεγαν πριν μερικά χρόνια. Τώρα όμως?
"Ποιος αμφισβητεί ότι μετά από 10 χρόνια οι απαιτήσεις θα είναι άλλες? Όπως πριν από 50 χρόνια η καλλιέργεια ντομάτας μπορεί να ήταν συμφέρουσα αλλά μετά λόγω τεχνολογίας και εισαγωγών έπρεπε να αλλάξουμε το ίδιο γίνεται πάντα. Όταν ασχολείσαι με την καλλιέργεια, όπως κάθε δραστηριότητα ή προσαρμόζεσαι ή δεν επιβιώνεις. Μάντεψε τι θα γίνει στους καλλιεργητές καπνού μετά την εφαρμογή των αντικαπνιστικών μέτρων ή αν υπάρξει νόμος που να απαγορεύει το κάπνισμα."
Και γιατι η πείνα διαρκώς μεγαλώνει αν όλα είναι τόσο υπέροχα όσο μας λες?
Γιατί το σύστημα που υποστηρίζω, όπως ακριβώς και αυτό που υποστηρίζεις εσύ -ακόμα και αν δεν το παραδέχεσαι-, όπως και όλα τα συστήματα είναι καλά μόνο στην θεωρία. Στην εφαρμογή τους πάσχουν οπότε προσπαθείς να προσαρμόσεις το πιο ρεαλιστικό όσο πιο πολύ μπορείς στην πραγματικότητα. Το ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα είναι κορυφή δεν χωράει αμφιβολία. Το ότι υπάρχουν μερικοί που το έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους επίσης δεν χωράει αμφιβολία, όμως με το να προσπαθείς να το βγάλεις άκυρο και μάλιστα χωρίς αντιπρόταση δεν βοηθάει.ι
...Ένα τέτοιο έγκλημα ξεπερνά κάθε δημόσια καταγγελία. Μια τέτοια πίκρα είναι ανίκανα τα δάκρυα να τη συμβολίσουν. Όλες μας οι επιτυχίες καταρρέουν μπροστά σ' αυτή μας την αποτυχία. Εύφορη γη, ολόισιες αράδες δέντρα, ρωμαλέοι κορμοί, καρποί ωριμασμένοι. Και τα ετοιμοθάνατα παιδιά από πελλάγρα πρέπει να πεθάνουν, γιατί δε βγαίνει κέρδος από τα πορτοκάλια. Και οι γιατροί της δημαρχίας συμπληρώνουν τα πιστοποιητικά -πέθανε από υποσιτισμό- γιατί τα τρόφιμα πρέπει να σαπίσουν, πρέπει να σαπίσουν με το ζόρι.
Οι άνθρωποι έρχονται με δίχτυα να ψαρέψουν πατάτες από το ποτάμι, μα οι φύλακες τους συγκρατούν μακριά· έρχονται με αυτοκίνητα που βροντολογούν για να πάρουν τα πεσμένα πορτοκάλια, μα είναι ποτισμένα με πετρόλαδο. Και στέκονται σιωπηλοί να παρακολουθούν τις πατάτες να πλέουνε μπροστά τους, ακούν τις στριγκλιές των γουρουνιών που τα σφάζουν μέσα σ' ένα λάκκο, και χύνουν πάνω ασβέστη, βλέπουν βουνά πορτοκάλια να λιώνουν σ' ένα σάπιο πολτό· και ο λαός βλέπει τη σημερινή χρεωκοπία· και μες στα μάτια του πεινασμένου λαού η οργή μεστώνει. Μες στην ψυχή του λαού μεστώνουν και βαραίνουν τα σταφύλια της οργής, βαραίνουν για τον τρύγο...
-Τα σταφύλια της οργής - Τζων Στάινμπεκ
Φίλε μου δεν αμφισβητώ ότι έχεις διαβάσει κάποια βιβλία και χωρίς να θέλω να φανώ έξυπνος όλα αυτά που αναφέρει ο κος Στάινμπεκ τα έχω φάει στα μούτρα λόγω σπουδών στο αντικείμενο. Κάποια άλλη στιγμή θα σου παραθέσω και ένα κατανοητό παράδειγμα γιατί αυτή η καταστροφή θεωρείται """"φυσιολογική"""" αν και απάνθρωπη.
Αυτό εννοώ ότι πάσχει γι' αυτό και δεν την συμμερίζομαι απόλυτα, αλλά νομίζω έχεις μπερδευτεί. Άλλο το τι παράγουμε και άλλο το πως γίνεται η διανομή στους ανθρώπους. Εκτός όμως του να μου γράφεις ότι το σύστημα που λέω έχει κενά -κάτι που το γνωρίζω- γιατί δεν μου αναλύεις τι προτείνει το δικό σου?
...
Φυσικά. Κι εγώ θα ήθελα να σπουδάζω μια ζωή αλλά πρέπει να προχωρήσω. Θα ήθελα να δουλεύω σε μια δουλειά όλη μου την ζωή ήρεμα κι ωραία αλλά πρέπει να προχωρήσω. Ο καθένας θα ήθελε η δουλειά του να μην αλλάζει καθόλου αλλά δεν γίνεται.
...
Άσχετο με το θέμα, αλλά δε βαριέσαι δεν υπάρχει θέμα ούτως ή άλλως...
Σοβαρά θα ήθελες να δουλεύεις στο ίδιο πράγμα για όλη σου τη ζωή και αυτό να μην αλλάζει καθόλου; Νόμιζα ότι αυτό είναι π.χ. το - στο + της μονιμότητας του Δημοσίου, δεν είχα ποτέ σκεφτεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που *θέλουν* να κάνουν το ίδιο πράγμα 35 χρόνια και η δουλειά τους να μην αλλάζει καθόλου! Αν μπορείς να εξηγήσεις το γιατί θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον νομίζω....
Και για αυτό μου φαινότανε πολύ βαρετό παλιότερα να γίνω αγρότης, όπως το έβλεπα απλά εκμεταλλευόσουνα τους μετανάστες και τσέπωνες τις επιδοτήσεις από το βαμβάκι για μια ζωή, χωρίς καμία πρόκληση στη ζωή σου...Τελικά έχει και κάποιο ενδιαφέρον η ζωή στην ύπαιθρο!
Βασικά και στο να σπουδάζεις μια ζωή διαφωνώ αλλά σε αυτό μπορώ να κατανοήσω την άλλη άποψη :) Αλλά δε μπορούσα ποτέ να νιώθω βάρος στην κοινωνία και σε άλλους μετά τα 18 που υποτίθεται είμουνα ενήλικας και ώριμος για να ψηφίζω...
Praetorianos
19-12-08, 14:21
Σοβαρά θα ήθελες να δουλεύεις στο ίδιο πράγμα για όλη σου τη ζωή και αυτό να μην αλλάζει καθόλου; Νόμιζα ότι αυτό είναι π.χ. το - στο + της μονιμότητας του Δημοσίου, δεν είχα ποτέ σκεφτεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που *θέλουν* να κάνουν το ίδιο πράγμα 35 χρόνια και η δουλειά τους να μην αλλάζει καθόλου! Αν μπορείς να εξηγήσεις το γιατί θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον νομίζω....
Βασικά και στο να σπουδάζεις μια ζωή διαφωνώ αλλά σε αυτό μπορώ να κατανοήσω την άλλη άποψη :) Αλλά δε μπορούσα ποτέ να νιώθω βάρος στην κοινωνία και σε άλλους μετά τα 18 που υποτίθεται είμουνα ενήλικας και ώριμος για να ψηφίζω...
Νομίζω ότι από αυτά που έχω πει φαίνεται ξεκάθαρα ότι είμαι κατά του δημοσίου και της μονιμότητας του, άλλωστε δεν θα ήθελα (τουλάχιστον προς το παρόν) να δουλέψω εκεί.
Το να κάνω το ίδιο πράγμα επί 35 χρόνια δεν σημαίνει ότι κάθομαι πίσω από ένα γκισέ 35 χρόνια. Αν πχ είχα μια επιχείρηση θα ήθελα να αγοράζω και να πουλάω χωρίς σκαμπανεβάσματα στο εισόδημα μου και το να μην ξέρω αν αύριο θα πέσω έξω επειδή θα αλλάξουν οι προτιμήσεις των καταναλωτών. Γι αυτό δεν ξοδεύονται τόσα εκατομμύρια στις έρευνες αγοράς? Να μπορώ να την επεκτείνω ή να προσλαμβάνω άλλους χωρίς τον φόβο ότι θα πρέπει μετά να τους πετάξω στο δρόμο κτλ κτλ
Όσο για το είμαι βάρος στην κοινωνία με τις σπουδές δεν εννοώ φραπέ το πρωί, κλαμπ το βράδυ και λίγο διάβασμα την εξεταστική. Οι απανταχού ερευνητές που έχουν σαν κύρια ασχολία τους το διάβασμα, την έρευνα και την παραγωγή/επέκταση γνώσεων δεν είναι βάρος στην κοινωνία, απλά έχουν διαλέξει σαν δουλειά τους τις δια βιου σπουδές. Θα ήθελα να μπορούσα να συνεχίσω τις σπουδές μου γιατί με ενδιαφέρει πολύ το αντικείμενο μου αλλά επειδή ακριβώς δεν είμαι εισοδηματίας θα πρέπει να βγω και στην αγορά εργασίας κάποια στιγμή.
Αν και πάλι έχεις αμφιβολίες ή δεν μπορείς να πιάσεις το σκεπτικό μου εδώ είμαστε:)
μπλα, μπλα, μπλα
Δε μου απαντάς σε αυτό που σε ρώτησα Πραιτωριανέ:
Και γιατι η πείνα διαρκώς μεγαλώνει αν όλα είναι τόσο υπέροχα όσο μας λες?
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 5 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Άσχετο με το θέμα, αλλά δε βαριέσαι δεν υπάρχει θέμα ούτως ή άλλως...
Σοβαρά θα ήθελες να δουλεύεις στο ίδιο πράγμα για όλη σου τη ζωή και αυτό να μην αλλάζει καθόλου; Νόμιζα ότι αυτό είναι π.χ. το - στο + της μονιμότητας του Δημοσίου, δεν είχα ποτέ σκεφτεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που *θέλουν* να κάνουν το ίδιο πράγμα 35 χρόνια και η δουλειά τους να μην αλλάζει καθόλου!
Αν τους αρέσει η δουλειά τους, γιατί όχι?
Το πρόβλημα είναι όταν κάνεις -συχνά αναγκαστικά- κάτι που δε σου αρέσει, (πχ διότι δε βρίσκεις άλλη δουλειά, κτλ).
Έννοια σου πάντως και εσένα και του πραιτωριανού, πλέον ολοένα και περισσότεορι εργαζόμενοι ζουν σε ένα περιβάλλον εργασιακής περιπλάνησης, καθώς απολύονται μαζικά, εργαζόνται ως συμβασιούχοι για λίγους μήνες και μετά...game over, πρέπει να ψάξω για κάτι άλλο (και ΑΝ βρω)...
Γιούπι!
http://www.adslgr.com/forum/showpost.php?p=837069&postcount=1
http://www.youtube.com/watch?v=m_MkrED4qhM
Praetorianos
19-12-08, 22:25
Δε μου απαντάς σε αυτό που σε ρώτησα Πραιτωριανέ:
Με το να γράφεις μπλα μπλα μπλα περνιέσαι για έξυπνος ή διαβασμένος? Σου απάντησα συγκεκριμένα:
"Γιατί το σύστημα που υποστηρίζω, όπως ακριβώς και αυτό που υποστηρίζεις εσύ -ακόμα και αν δεν το παραδέχεσαι-, όπως και όλα τα συστήματα είναι καλά μόνο στην θεωρία. Στην εφαρμογή τους πάσχουν οπότε προσπαθείς να προσαρμόσεις το πιο ρεαλιστικό όσο περισσότερο μπορείς στην πραγματικότητα. Το ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα είναι κορυφή δεν χωράει αμφιβολία. Το ότι υπάρχουν μερικοί που το έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους επίσης δεν χωράει αμφιβολία, όμως με το να προσπαθείς να το βγάλεις άκυρο και μάλιστα χωρίς αντιπρόταση δεν βοηθάει."
Εδώ και τόσα post προσπαθείς να με βγάλεις λάθος είτε αποφεύγοντας να απαντήσεις είτε ποστάρωντας αποσπάσματα που δεν βοηθάνε στην συζήτηση. Ακόμα όμως δεν έχεις δώσει ούτε μια απάντηση στην ερώτηση: ΕΣΥ τι προτείνεις???? Αν δεν μπορείς να σκεφτείς κάτι ή αν η ρεαλιστικότερη απάντηση που μπορείς να δώσεις είναι κατώτατος μισθός 5000 ευρώ για όλους από αύριο, μπορείς να παραδεχτείς ότι δεν έχεις λύση στο θέμα που έθιξες και απλά συνέχισε να φέρνεις αντιρρήσεις.
Αν τους αρέσει η δουλειά τους, γιατί όχι?
Το πρόβλημα είναι όταν κάνεις -συχνά αναγκαστικά- κάτι που δε σου αρέσει, (πχ διότι δε βρίσκεις άλλη δουλειά, κτλ).
Μου αρέσει να καλλιεργώ μάνγκο και παπάγιες στο χωράφι μου, θα με πληρώσεις γι αυτό? Ναι ή όχι και γιατί.. Δεν μου αρέσει κάτι άλλο.
Έννοια σου πάντως και εσένα και του πραιτωριανού, πλέον ολοένα και περισσότεορι εργαζόμενοι ζουν σε ένα περιβάλλον εργασιακής περιπλάνησης, καθώς απολύονται μαζικά, εργαζόνται ως συμβασιούχοι για λίγους μήνες και μετά...game over, πρέπει να ψάξω για κάτι άλλο (και ΑΝ βρω)..
Αναμφίβολα λάθος, ποιος αμφιβάλει επ αυτού? Αλλά επειδή στα λόγια όλοι καλοί είμαστε ακούω εναλλακτικές. Ακόμα δεν έχεις καταλάβει ότι διαφωνώ μαζί σου όχι επειδή είμαι βολεμένος, αλλά επειδή δεν έχω ακούσει κάποια καλύτερη λύση και μέχρι να μου πεις μια θα επιμένω.
Ας κατέβουμε όλοι στους δρόμους να διεκδικούμε επιδοτήσεις για τα επαγγέλματα μας, δουλειά για όλους όπου θέλουμε, και κατώτατο μισθό 5000. Ωραία μαζί σας.. Τρόπος να τα πετύχουμε αυτά?
http://www.adslgr.com/forum/showpost.php?p=837069&postcount=1
http://www.youtube.com/watch?v=m_MkrED4qhM
Αν περίμενες από την Γιαννάκου να σου πει ότι τα πτυχία μας έτσι όπως έχουν γίνει έχουν 0 αξία σώθηκες.. Λυπηρό να το ακούς και από επίσημα χείλη πάντως...
Νομίζω ότι από αυτά που έχω πει φαίνεται ξεκάθαρα ότι είμαι κατά του δημοσίου και της μονιμότητας του, άλλωστε δεν θα ήθελα (τουλάχιστον προς το παρόν) να δουλέψω εκεί.
Το να κάνω το ίδιο πράγμα επί 35 χρόνια δεν σημαίνει ότι κάθομαι πίσω από ένα γκισέ 35 χρόνια. Αν πχ είχα μια επιχείρηση θα ήθελα να αγοράζω και να πουλάω χωρίς σκαμπανεβάσματα στο εισόδημα μου και το να μην ξέρω αν αύριο θα πέσω έξω επειδή θα αλλάξουν οι προτιμήσεις των καταναλωτών. Γι αυτό δεν ξοδεύονται τόσα εκατομμύρια στις έρευνες αγοράς? Να μπορώ να την επεκτείνω ή να προσλαμβάνω άλλους χωρίς τον φόβο ότι θα πρέπει μετά να τους πετάξω στο δρόμο κτλ κτλ
Οκ κατάλαβα και συγνώμη αν σε προσέβαλλα :)
ΙΜΗΟ αυτή η αβεβαιότητα και το κυνήγι να το προβλέψεις και να προετοιμαστείς όσο το δυνατόν καλύτερα είναι το σημαντικό όμως. Δεν είναι η Ιθάκη, αλλά ο δρόμος που είναι το πιο σημαντικό.
Αν είχα μια επιχείρηση και ηξερα ότι επί 35 χρόνια θα είμαι αποκλειστικός προμηθευτής του Δημοσίου για π.χ. τηλεφωνικά κέντρα (:whistle:) και στεκόμουνα σε αυτό, δε θα είμουνα ευτυχισμένος. Πλούσιος μεν, δυστυχισμένος δε.
Είναι άλλο πράγμα το να ελαττώσεις την αβεβαιότητα (και εκεί αποσκοπούν οι έρευνες αγοράς) και άλλο να έχεις *βεβαιότητα*, αυτό εννοώ. Αν έχεις βεβαιότητα P=1 και μείνεις σε αυτό δε μπορώ να σκεφτώ πως μπορείς να είσαι ευτυχισμένος. Αν θεωρείς ότι ο σχεδιασμός σου είναι καλός και πιστεύεις ότι πας καλά, έχεις υποκειμενικά ένα καλό ποσοστό P, αλλά και πάλι έχεις την πρόκληση που είναι το ζουμί.
Όσο για το είμαι βάρος στην κοινωνία με τις σπουδές δεν εννοώ φραπέ το πρωί, κλαμπ το βράδυ και λίγο διάβασμα την εξεταστική. Οι απανταχού ερευνητές που έχουν σαν κύρια ασχολία τους το διάβασμα, την έρευνα και την παραγωγή/επέκταση γνώσεων δεν είναι βάρος στην κοινωνία, απλά έχουν διαλέξει σαν δουλειά τους τις δια βιου σπουδές. Θα ήθελα να μπορούσα να συνεχίσω τις σπουδές μου γιατί με ενδιαφέρει πολύ το αντικείμενο μου αλλά επειδή ακριβώς δεν είμαι εισοδηματίας θα πρέπει να βγω και στην αγορά εργασίας κάποια στιγμή.
Αν και πάλι έχεις αμφιβολίες ή δεν μπορείς να πιάσεις το σκεπτικό μου εδώ είμαστε:)
Οι ερευνητές που αναφέρεις πληρώνονται για αυτό που κάνουν και μάλιστα αδρά και φυσικά δεν είναι βάρος στην κοινωνία και προσφέρουν πολλά περισσότερα από τους bloggers ή τους posters σαν εμένα π.χ. :(
Εκτός αν εννοείς ερευνητές σε φάση να προτιμούν την ανεξάρτητη έρευνα** από το να δουλεύουν για κάποιον άλλο. Εκεί έχεις δίκιο αλλά δυστυχώς δε μπορώ να βρω λύση...Αν τους δώσει λεφτά το κράτος να κάνουν ανεξάρτητη έρευνα θα γίνουν σαν τους αντιστασιακούς σε πλήθος...! Και φυσικά θα κάνω και γω έρευνα, κορόιδο είμαι να δουλεύω; :lol:
** γιατί κάτι γράφεις για δια βίου σπουδές. αυτό δεν υφισταται. Θα κάνεις προπτυχιακό/μεταπτυχιακό και μετά ή θα γίνεις καθηγητής ή Industry ή ανεξάρτητη έρευνα. Στο σπίτι μόνος σου να προσπαθείς να προχωρήσεις την επιστήμη ή κάπως έτσι...
Praetorianos
20-12-08, 16:44
Οκ κατάλαβα και συγνώμη αν σε προσέβαλλα :)
No problem, κουβέντα κάνουμε
Αν είχα μια επιχείρηση και ηξερα ότι επί 35 χρόνια θα είμαι αποκλειστικός προμηθευτής του Δημοσίου και στεκόμουνα σε αυτό, δε θα είμουνα ευτυχισμένος. Πλούσιος μεν, δυστυχισμένος δε.
Είναι άλλο πράγμα το να ελαττώσεις την αβεβαιότητα (και εκεί αποσκοπούν οι έρευνες αγοράς) και άλλο να έχεις *βεβαιότητα*, αυτό εννοώ.
Μετά από αυτά που έγραψες νομίζω ότι συμφωνούμε. Επειδή βγάζω απέξω το δημόσιο θεωρώ τα άλλα που είπες σωστά και κατάλαβες τι εννοώ. Επουδενί το p=1 πάντως.
Οι ερευνητές που αναφέρεις πληρώνονται για αυτό που κάνουν και μάλιστα αδρά και φυσικά δεν είναι βάρος στην κοινωνία και προσφέρουν πολλά περισσότερα από τους bloggers ή τους posters σαν εμένα π.χ. :(
Αυτούς εννοώ. Συγκεκριμένα έχω φίλους στο ΙΤΕ οι οποίοι πληρώνονται για τις έρευνες που λες και πιστεύω ότι χωρίς παρόμοια ιδρύματα θα ήμασταν 50 χρόνια πίσω.
Αυτοί εκτός από πρακτική έρευνα κάνουν ατέλειωτη βιβλιογραφική προκειμένου να ανακαλύψουν/αναπτύξουν/επεκτείνουν θεωρίες και να στηρίξουν και θεωρητικά τα αποτελέσματα τους. Με αυτό εννοώ την "δια βιου μάθηση", ότι δηλαδή αυτά που ήξεραν πριν από δύο μήνες δεν τους αρκούν για να συνεχίσουν την δουλειά τους σήμερα κάτι που ισχύει λίγο πολύ για τα υπόλοιπα επαγγέλματα.
ΕΣΥ τι προτείνεις????
-Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής για τον αγρότη, με έλεγχο των τιμών των αγροτικών εφοδίων και μηχανημάτων, με εκτέλεση βασικών αγροτικών έργων υποδομής από το κράτος
-Αναβάθμιση των Δημόσιων αγροτικών Οργανισμών και υπηρεσιών και δωρεάν επιστημονικοτεχνική στήριξη των αγροτών και των συνεταιρισμών.
-Εκδημοκρατισμό και στήριξη των συνεταιρισμών για να παίξουν ουσιαστικότερο ρόλο σε βάρος της κερδοσκοπίας των εμποροβιομηχάνων που γίνεται με τις πλάτες της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Μέτρα εναντίον των "μεσαζόντων" που βγάζουν κέρδη στις πλάτες των αγροτών και όλου του λαού βέβαια που τρώει αυτά τα αγαθά.
-Μέτρα εναντίον του ελέγχου από πολυεθνικές τύπου Monsanto της παραγωγής.
-Αμεσο διπλασιασμό των αγροτικών συντάξεων, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες
-Μετάταξη από τον ΟΓΑ στο ΙΚΑ όλων των εργατών γης που δεν έχουν και δεν καλλιεργούν για λογαριασμό τους γεωργική γη, νομιμοποίηση όλων των αλλοδαπών εργατών γης και εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας. Όχι στη μαύρη εργασία με εξευτελιστικούς μισθούς (δες πχ Μανωλάδα, κτλ).
Αυτά είναι μερικά "ενδιάμεσα" μέτρα στήριξης των αγροτών, καθώς είναι προφανές ότι μια ριζική αλλαγή της κατάστασης δε μπορεί αν έρθει "μόνο" για τους αγρότες, πρέπει να συμβεί μια πιο συνολική αλλαγή, ώστε και η κατάσταση των αγροτών να αλλάξει ριζικά.
Τώρα είναι η δική σου σειρά:
δεν έχω ακούσει κάποια καλύτερη λύση
Αφού η σημερινή "λύση" (που βέβαια εγώ την αποκαλώ πρόβλημα και όχι "λύση", αλλά τέλος πάντων) είναι...η "καλύτερη" που έχεις ακούσει, τότε πως γίνεται η εφαρμογή αυτής της "καλύτερης λύσης που έχεις ακούσει" να δημιουργεί ολένα και μεγαλύτερη πείνα σε ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού?
Απάντηση έχεις?
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 2 λεπτά και 49 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Οι τιμές των σιτηρών κατέρρευσαν, το ψωμί παραμένει στα ύψη
Ανατιμήσεις που φτάνουν ακόμη και το 10% παρατηρούνται στα ζυμαρικά τους τελευταίους μήνες, ενώ σε υψηλά επίπεδα διατηρούνται οι τιμές στο ψωμί, στα δημητριακά και στα άλευρα.
Οι αυξητικές τάσεις στις τιμές των παραπάνω βρίσκονται σε απόλυτη αναντιστοιχία με τις τιμές των σιτηρών, τόσο στη διεθνή όσο και στην εγχώρια αγορά. Τόσο οι τιμές εξαγωγής από τις ΗΠΑ και την Ε. Ε. όσο και οι χρηματιστηριακές τιμές για το σιτάρι και το καλαμπόκι έχουν υποχωρήσει κατά 40% και πλέον σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Ανάλογη είναι η μείωση στις τιμές παραγωγού για σιτάρι και καλαμπόκι στην εγχώρια αγορά.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_20/12/2008_296816
"η αγορά αυτορυθμίζεται"
Praetorianos
21-12-08, 18:10
Τώρα είναι η δική σου σειρά:
Η δική μου αντιπρόταση είναι:
-Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής για τον αγρότη και τον καταναλωτή με πλήρης εφαρμογή του κανόνα του συγκριτικού πλεονεκτήματος για όλες τις χώρες τις ΕΕ και εκτέλεση παντώς είδος έργων υποδομής.
-Πλήρης αναδιάρθρωση και ουσιαστική στήριξη των συνεταιρισμών καθώς και εκκαθάριση από τους παντός είδος "εκπροσώπους"-γκουρού που μπορούν αυτοί και μόνο να διαπραγματευτούν τις τιμές των αγροτικών προϊόντων στην αγορά.
-Δωρεάν ή επιδοτούμενη επιστημονικοτεχνική στήριξη όλων των αγροτών της ΕΕ και παροχή συμβουλών σε αυτούς προκειμένου να καλλιεργηθούν αυτά που πραγματικά είναι απαραίτητα και ζητούμενα από την αγορά.
-Μέτρα εναντίον του ελέγχου από παντώς είδους μονοπώλια, είτε λέγονται Monsanto, είτε συνεταιρισμοί, είτε μεσάζοντες.
-Όχι στη μαύρη εργασία με εξευτελιστικούς μισθούς (δες πχ Μανωλάδα, κτλ).
Όπως βλέπεις άλλαξα μόνο τα σημεία που δεν συμφωνώ ή αυτά που θέλω να αλλαξουν. Για τα υπόλοιπα που είπες θεωρώ ότι απλά μετακυλίεις το πρόβλημα σε άλλους τομείς (μετατροπή του ΟΓΑ σε εκλεκτό κλαμπ), είτε ευνοείς μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό (συνταξιοδότηση, επιλεκτική βοήθεια).
Αφού η σημερινή "λύση" (που βέβαια εγώ την αποκαλώ πρόβλημα και όχι "λύση", αλλά τέλος πάντων) είναι...η "καλύτερη" που έχεις ακούσει, τότε πως γίνεται η εφαρμογή αυτής της "καλύτερης λύσης που έχεις ακούσει" να δημιουργεί ολένα και μεγαλύτερη πείνα σε ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού?
Τι κρίμα που μιλάς χωρίς να ξέρεις..
The last century saw significant gains in the fight against hunger. In the past decade alone, 19 countries saw the number of hungry people decline by 80 million. These successes include more prosperous countries like Brazil and China, as well as smaller and poorer countries like Chad, Guinea, Namibia and Sri Lanka.
Though this achievement can be traced to many factors, the role of anti-hunger advocates and the wider advocacy community cannot be overemphasized. Indeed, the world today has a better understanding of hunger and poverty and is more focused on economic growth and investments in rural and agricultural development - all necessary to helping people escape hunger - but the key to fighting hunger has been and will continue to be building the political will necessary to bring about change.
In 1963, President Kennedy told delegates to the First World Food Congress, "We have the means, we have the capacity to eliminate hunger from the face of the earth in our lifetime. We need only the will."
http://www.bread.org/learn/hunger-reports/hunger-report-2004-executive-summary.html
Άρα το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό όπως το παρουσιάζεις αλλά καθαρά κοινωνικοπολιτικό. Το ότι η σύγχρονη οικονομία δίνει τα εργαλεία και ότι αν θέλαμε μπορούσαμε να λύσουμε το πρόβλημα προ πολλού, είναι εντελώς διαφορετικό με τον αν έχουμε την πολιτική θέληση. Όταν φταίει ο γάιδαρος δεν βαράς το σαμάρι.
Οπότε άλλη φορά όταν κάνεις βαρύγδουπες δηλώσεις, να παραθέτεις και αποσπάσματα να τις στηρίξεις γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι έχει διαβάσει ο άλλος και το αν μπορεί να σε πιάσει εσένα αδιάβαστο, παρόλα τα σεντόνια που κατα καιρός ποστάρεις.
Και για να μην νομίζεις ότι η πληροφόρηση μου γίνεται με παρωπίδες έχω διαβάσει πολλά άρθρα/αναφορές σαν τις παρακάτω
http://news.bbc.co.uk/2/hi/7284196.stm
http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1717572,00.html
http://www.guardian.co.uk/environment/2008/feb/26/food.unitednations
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=19614296
(Πάντως αν συμφωνείς στο τελευταίο πάτα "Cuba- Human Rights")
"η αγορά αυτορυθμίζεται"
Το «Δίλημμα του Φυλακισμένου» είναι το διασημότερο παράδειγμα παιγνίου. Σε δύο (προ)φυλακισμένους για κάποιο έγκλημα ο ανακριτής έχει ανακοινώσει, στον καθένα χωριστά, τα εξής: τα στοιχεία που υπάρχουν εναντίον τους είναι τέτοια ώστε το δικαστήριο θα τους καταδικάσει και τους δύο σε τρία χρόνια φυλάκισης. Αν όμως κάποιος από τους δύο ομολογήσει το έγκλημα, τότε αυτός δεν θα τιμωρηθεί αλλά ο συγκατηγορούμενός του θα καταδικαστεί σε δέκα χρόνια φυλάκισης. Αν όμως και οι δύο ομολογήσουν δεν ισχύει η «προσφορά», θα έχουν απλώς και οι δύο το ελαφρυντικό της ομολογίας και θα καταδικαστούν και οι δύο σε φυλάκιση επτά ετών.
Οι δύο (προ)φυλακισμένοι βρίσκονται σε χωριστά κελιά και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και να συνεννοηθούν για τη στάση τους. Ο κατηγορούμενος Α σκέπτεται: αν ο Β προδώσει κι εγώ σιωπήσω, τότε θα καταδικαστώ σε δέκα χρόνια φυλακή. Αν προδώσω κι εγώ, θα καταδικαστώ μόνο επτά. Αρα, αν ο Β προδώσει, με συμφέρει να προδώσω κι εγώ. Αν ο Β σιωπήσει, τότε αν σιωπήσω κι εγώ καταδικάζομαι τρία χρόνια· αν όμως προδώσω, τότε απελευθερώνομαι. Αρα, αν ο Β σιωπήσει, εμένα με συμφέρει να προδώσω.
Ητοι, το συμπέρασμα του Α είναι: «Ο,τι κι αν κάνει ο Β, εμένα με συμφέρει να προδώσω». Στο ίδιο όμως ακριβώς συμπέρασμα καταλήγει και ο Β όταν αναλύει τα ενδεχόμενα που υπάρχουν από τη δική του σκοπιά με αποτέλεσμα να οδηγηθούν και οι δύο να προδώσουν και να τιμωρηθούν με επτά χρόνια φυλάκισης, ενώ αν είχαν σιωπήσει, αν είχαν συνεργαστεί δηλαδή, θα είχαν καταδικαστεί σε τρία μόνο χρόνια φυλάκισης.
Η Θεωρία των Παιγνίων ασχολείται με το πρόβλημα το παλιό όσο και ο άνθρωπος του πώς θα βγει κανείς κερδισμένος σε καταστάσεις ανταγωνιστικές όπου περισσότεροι από ένας «παίκτες» προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη.
""στον καθένα ανάλογα με την εργασία του, ενώ ο καθένας εργάζεται ανάλογα με τις ικανότητές του".
Άρα το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό όπως το παρουσιάζεις αλλά καθαρά κοινωνικοπολιτικό.
Δε διαφωνώ καθόλου - αν και όλα αυτά σχετίζονται, δεν είναι ασύνδετα.
Το ότι η σύγχρονη οικονομία δίνει τα εργαλεία και ότι αν θέλαμε μπορούσαμε να λύσουμε το πρόβλημα προ πολλού, είναι εντελώς διαφορετικό με τον αν έχουμε την πολιτική θέληση.
Εδώ είναι το πρόβλημα πραιτωριανέ.
Δεν είναι όμως θέμα "πολιτικής θέλησης", που ως όρος είναι μάλλον νεφελώδης.
Είναι θέμα συμφερόντων.
Απλά μερικοί (λίγοι) διαπίστωσαν ότι είναι πιο συμφέρον για αυτούς να μείνουν και "μερικοί" χωρίς καν τα βασικά σε ότι αφορά (και) το φαγητό. Και προωθούν τις ανάλογες πολιτικές, με ασύλληπτα κέρδη για τους ίδιους.
Αυτοί λοιπον οι λίγοι δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν την "πολιτική βούληση" να εξαλείψουν την πείνα, ή και ένα σωρό άλλα προβλήματα που οι ίδιοι δημιουργούν, συντηρούν και μεγαλώνουν. Γιατί δεν τους συμφέρει.
Την πολιτική βούληση για να λύσουν αυτά τα προβλήματα είναι αυτοί που τα αντιμετωπίζουν καθημερινά - οι ίδιοι οι λαοί.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/7284196.stm
http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1717572,00.html
http://www.guardian.co.uk/environment/2008/feb/26/food.unitednations
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=19614296
Το αν είναι ή δεν είναι κάποιος "διαβασμένος" δε σημαίνει ότι έχει και "κοινωνική μόρφωση".
Διαβασμένος μπορεί να είναι και το μεγαλύτερο καθήκι του κόσμου, και παρότι ξέρει ότι θα μπορουσε να λύσει το πρόβλημα της πείνας για τους λαούς όλου του κόσμου, να υποστηρίζει πολιτικές που θα κάνουν τον ίδιο πάμπλουτο εις βάρος των πολλών.
Από τη στιγμή που μόνο σου παραδέχεσαι ότι σήμερα η ανάπτυξη που έχει συντελεστεί (και) στη γεωργία φτάνει και περισσεύει για να λυθεί το πρόβλημα της πείνας, και παρόλα αυτά ισχύριζεσαι ότι "δεν έχω ακούσει κάποια καλύτερη λύση" από το σημερινό σύστημα, τότε κάπου υπάρχει πρόβλημα
"στον καθένα ανάλογα με την εργασία του, ενώ ο καθένας εργάζεται ανάλογα με τις ικανότητές του".
Αυτό είναι γνωστή θέση για το σοσιαλισμό, προκειμένου να περάσουμε μετά στον κομμουνισμό “από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του”.
Βλέπεις άραγε αυτό να ισχύει σήμερα? Γιατί το παρέθεσες? Ως πρόταση?
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 7 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα αργότερα ........
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=19614296
(Πάντως αν συμφωνείς στο τελευταίο πάτα "Cuba- Human Rights")
Παρότι έχω διαφωνίες με το καθεστώς της Κούβας, το οποίο δεν είναι κομμουνιστικό, ωστόσο σαφώς και στον συγκεκριμένο τομέα έχει εφαρμόσει πολύ ενδιαφέρουσες πολιτικές, σαφώς πιο φιλολαικές από οποιοδήποτε άλλο καθεστώς και αποτελεί παράδειγμα που θα πρέπει να μελετηθεί από τους λαούς και τα κινήματα σε όλο τον πλανήτη.
Praetorianos
22-12-08, 00:50
Το αν είναι ή δεν είναι κάποιος "διαβασμένος" δε σημαίνει ότι έχει και "κοινωνική μόρφωση".
Διαβασμένος μπορεί να είναι και το μεγαλύτερο καθήκι του κόσμου, και παρότι ξέρει ότι θα μπορουσε να λύσει το πρόβλημα της πείνας για τους λαούς όλου του κόσμου, να υποστηρίζει πολιτικές που θα κάνουν τον ίδιο πάμπλουτο εις βάρος των πολλών.
Τα άρθρα δεν στα παρέθεσα για να στο παίξω διαβασμένος ή έξυπνος, στα παρέθεσα για να σου δείξω πρώτον ότι δεν ισχύουν τα βαρύγδουπα "το σύστημα σου κάνει τους ανθρώπους πιο φτωχούς μέρα με την μέρα" και δεύτερον για να δεις ότι δεν είμαι κάποιος βαμένος που καταπίνει αμάσητα ότι τον ταίζουν ή διαβάζει μόνο επιλεκτικό Τύπο ανάλογα με τις προκαταλείψεις του. Πράγμα που θεωρώ A και Ω για σωστή σκέψη και λύση των προβλημάτων. Δυστυχώς το τελευταίο το έχω διαπιστώσει σε εσένα, ελπίζω να κάνω λάθος.
Από τη στιγμή που μόνο σου παραδέχεσαι ότι σήμερα η ανάπτυξη που έχει συντελεστεί (και) στη γεωργία φτάνει και περισσεύει για να λυθεί το πρόβλημα της πείνας, και παρόλα αυτά ισχύριζεσαι ότι "δεν έχω ακούσει κάποια καλύτερη λύση" από το σημερινό σύστημα, τότε κάπου υπάρχει πρόβλημα
Εξαρχής δεν ήταν πολιτικές οι παρατηρήσεις μου, εσύ τις έκανες να φαίνονται έτσι. Στο μόνο που διαφώνησα ήταν στη λύση "κατεβαίνω και μπλοκάρω-παραλύω την χώρα μου επειδή κάποτε με πληρώναν να παράγω κάτι ασύμφορο ενώ τώρα μου το κόψανε". Χωρίς να έχει προηγηθεί σχεδιασμός, χωρίς να υπάρχει κοινή λογική, χωρίς να υπάρχουν εναλλακτικές πρωτοβουλίες ο καθένας παράγει ανάλογα με το τι πληρώνει η ΕΕ. Πως περιμένεις λοιπόν από την μια να γίνουν αλλαγές που θα σε ωφελήσουν και από την άλλη ο μοναδικός λόγος που κάνεις κάτι είναι ανάλογα με το πόσο μεγάλη ελεημοσύνη θα πάρεις.
Αυτό είναι γνωστή θέση για το σοσιαλισμό, προκειμένου να περάσουμε μετά στον κομμουνισμό “από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του”.
Βλέπεις άραγε αυτό να ισχύει σήμερα? Γιατί το παρέθεσες? Ως πρόταση?
Ανέφερες ειρωνικά ότι η αγορά αυτορρυθμίζεται. Συμφωνούμε. Σου έδειξα όμως και ότι αυτό που λένε από την άλλη πλευρά ούτε αυτό ισχύει καθώς δεν λαμβάνει υπόψιν του ότι γενικά ο άνθρωπος -φυσικά με εξαιρέσεις- είναι παρτάκιας. Αν η ιδεολογία σου είναι κάποιας άλλης σχολής ευχαρίστως να το συζητήσουμε.
Παρότι έχω διαφωνίες με το καθεστώς της Κούβας, το οποίο δεν είναι κομμουνιστικό, ωστόσο σαφώς και στον συγκεκριμένο τομέα έχει εφαρμόσει πολύ ενδιαφέρουσες πολιτικές, σαφώς πιο φιλολαικές από οποιοδήποτε άλλο καθεστώς και αποτελεί παράδειγμα που θα πρέπει να μελετηθεί από τους λαούς και τα κινήματα σε όλο τον πλανήτη.
Προσωπικά θα αδιαφορούσα αν στην χώρα μου όλοι είχαμε εξασφαλισμένο παξιμάδι για πρωινό και ντομάτα για δείπνο αλλά φοβόμουν ανα πάσα στιγμή τι μπορεί να μου συμβεί, είχα περιορισμένες ελευθερίες και να ήξερα ότι ότι και να κάνω, όσο σκληρά και να προσπαθήσω, δεν θα μπορούσα να αλλάξω το οτιδήποτε στην ζωή μου. Αν και ακόμα και αυτό άλλαξε:
Μέχρι σήμερα, ο μέσος μισθός για όλους – από γιατρούς έως απλούς εργάτες – ανερχόταν περίπου στα 13 ευρώ το μήνα.
Όπως δήλωσε ο υφυπουργός Εργασίας της χώρας Κάρλος Ματέου, το σημερινό σύστημα που ισχύει από το 1959, δεν «εξυπηρετεί», ενώ τόνισε ότι η μισθολογική διαφοροποίηση θα βελτιώσει την παραγωγή και τις υπηρεσίες.
http://news.contra.gr/Finance/Cuba/201976.html
θα αδιαφορούσα αν στην χώρα μου όλοι είχαμε εξασφαλισμένο παξιμάδι για πρωινό και ντομάτα για δείπνο αλλά φοβόμουν ανα πάσα στιγμή τι μπορεί να μου συμβεί, είχα περιορισμένες ελευθερίες και να ήξερα ότι ότι και να κάνω, όσο σκληρά και να προσπαθήσω, δεν θα μπορούσα να αλλάξω το οτιδήποτε στην ζωή μου. Αν και ακόμα και αυτό άλλαξε:
http://news.contra.gr/Finance/Cuba/201976.html
1) Σου είπα και πριν ότι το καθεστώς δεν είναι κομμουνιστικό στην Κούβα, δε συμφωνώ μαζί του (αν και σαφώς είναι προτιμότερο για το λαό σε σχέση με άλλα, ειδικά αν σκεφτεί κανείς το πολυετές εμπάργκο, που θα είχε γονατίσει οποιαδήποτε άλλη χώρα, όπως πχ η Ελλάδα, αν εφαρμοζόταν εδώ και συνέχιζε εδώ να λειτουργεί το μοντέλο καπιταλισμού που λειτουργεί).
Παρότι όμως σου το είπα, εσύ το ρίχνεις στην κατάσταση στην Κούβα (και μάλιστα χωρίς να λες κουβέντα για το πολύ φιλολαικό αγροτικό πρόγραμμα της που εσύ παρέθεσες). Τέλος πάντων.
Αυτά τα φοβικά περί "φοβόμουν ανα πάσα στιγμή τι μπορεί να μου συμβεί" είναι απλά λαικίστικη λάσπη. Αυτοί που φοβούνται στην Κούβα είναι οι αντικαθεστωτικοί - αυτό γίνεται σε όλα τα καθεστώτα. Για ρώτα όσους βγαίνουν σε πορείες εδώ στην Ελλάδα αν φοβούνται για τη ζωη τους και θα δεις ότι κάθε καθεστώς κυνηγά όχι τους πάντες, αλλά όσους του αντιστέκεται.
Επίσης, ρώτα όσους δεν έχουν λεφτά να φάνε, έχου δάνεια, κτλ αν "φοβούνται ανα πάσα στιγμή τι μπορεί να τους συμβεί" και τα ξαναλέμε.
Επισης, ρώτα και τους περισσότερους στην Κούβα, και θα δεις ότι ΔΕ φοβούνται ανα πάσα στιγμή τι μπορεί να τους συμβεί".
Δε γνωρίζω πόσο ευχαριστημένοι είναι αλλά σαφώς και δεν είναι και τόσο χάλια όσο και αν χτυπιέσαι.
Δεν είναι κομμουνιστικό, και το καθεστώς θα εκφυλιστεί νομοτελειακά, διότι εφαρμόζει μια μορφή κρατικού καπιταλισμού, που αργά ή γρήγορα θα πέσει εις βάρος του λαού, αλλά από την άλλη έχει κάνει και πολλά βήματα σε ότι αφορά όχι μόνο σοσιαλιστικά πρόγραμματα (υγεία, εκπαίδευση, γεωργία, κτλ), και αυτά πρέπει να τα μελετήσει ο καθένας που θέλει μια καλύτερη ζωή.
Ακόμα και το άρθρο που παραθέτεις παρεπιπτόντως δείχνει η βαθμιαία αποσάθρωση του καθεστώτος, που χάνει σιγά - σιγά τα όποια σοσιαλιστικά προγράμματα, και τελικά θα οδηγηθεί σε καταστάσεις όπως αυτές που είχαμε στην "Σοβιετική" Ένωση.
Όσο για τους αντικαθεστωτικούς, ο όρος βέβαια κρίνεται εξ ορισμού από το πιο είναι το καθεστώς.
Οι αντικαθεστωτικοί που θέλουν να μετατρέψουν την Κούβα σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ, όπως ήταν παλιότερα, καλά να πάθουν αν ο λάος τους χτυπήσει. Πολύ καλά θα κάνουν να τους τσακίσουν.
Αντικαθεστωτικοί που υποστηρίζουν τον κομμουνισμό (και όχι τον "κομμουνισμό" της Κούβας), σαφώς και έχουν την υποστηριξή μου.
Ανέφερες ειρωνικά ότι η αγορά αυτορρυθμίζεται. Συμφωνούμε. Σου έδειξα όμως και ότι αυτό που λένε από την άλλη πλευρά ούτε αυτό ισχύει καθώς δεν λαμβάνει υπόψιν του ότι γενικά ο άνθρωπος -φυσικά με εξαιρέσεις- είναι παρτάκιας. Αν η ιδεολογία σου είναι κάποιας άλλης σχολής ευχαρίστως να το συζητήσουμε.
Μα σαφώς και είναι παρτάκιας. Απλά είναι υπέρ των συμφερόντων των πολλών να διεκδικήσουν το καλύτερο δυνατό για αυτούς όχι ατομικα (όπως πολύ θα ήθελαν οι λίγοι εκμεταλλευτές τους), αλλά συλλογικά.
Το «Δίλημμα του Φυλακισμένου»
είναι το διασημότερο παράδειγμα παιγνίου. Σε δύο (προ)φυλακισμένους για κάποιο έγκλημα ο ανακριτής έχει ανακοινώσει, στον καθένα χωριστά, τα εξής: τα στοιχεία που υπάρχουν εναντίον τους είναι τέτοια ώστε το δικαστήριο θα τους καταδικάσει και τους δύο σε τρία χρόνια φυλάκισης. Αν όμως κάποιος από τους δύο ομολογήσει το έγκλημα, τότε αυτός δεν θα τιμωρηθεί αλλά ο συγκατηγορούμενός του θα καταδικαστεί σε δέκα χρόνια φυλάκισης. Αν όμως και οι δύο ομολογήσουν δεν ισχύει η «προσφορά», θα έχουν απλώς και οι δύο το ελαφρυντικό της ομολογίας και θα καταδικαστούν και οι δύο σε φυλάκιση επτά ετών.
Οι δύο (προ)φυλακισμένοι βρίσκονται σε χωριστά κελιά και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και να συνεννοηθούν για τη στάση τους. Η άρχουσα τάξη πάντα προσπαθεί να χωρίσει τα θύματα της -"διαίρει και βασίλευε". Τι γίνεται όμως αν τα θύματα καταφέρουν να βρεθούν μαζί? Ο κατηγορούμενος Α σκέπτεται: αν ο Β προδώσει κι εγώ σιωπήσω, τότε θα καταδικαστώ σε δέκα χρόνια φυλακή. Αν προδώσω κι εγώ, θα καταδικαστώ μόνο επτά. Αρα, αν ο Β προδώσει, με συμφέρει να προδώσω κι εγώ. Αν ο Β σιωπήσει, τότε αν σιωπήσω κι εγώ καταδικάζομαι τρία χρόνια· αν όμως προδώσω, τότε απελευθερώνομαι. Αρα, αν ο Β σιωπήσει, εμένα με συμφέρει να προδώσω.
Ητοι, το συμπέρασμα του Α είναι: «Ο,τι κι αν κάνει ο Β, εμένα με συμφέρει να προδώσω». Στο ίδιο όμως ακριβώς συμπέρασμα καταλήγει και ο Β όταν αναλύει τα ενδεχόμενα που υπάρχουν από τη δική του σκοπιά με αποτέλεσμα να οδηγηθούν και οι δύο να προδώσουν και να τιμωρηθούν με επτά χρόνια φυλάκισης, ενώ αν είχαν σιωπήσει, αν είχαν συνεργαστεί δηλαδή, θα είχαν καταδικαστεί σε τρία μόνο χρόνια φυλάκισης.
ο καθένας παράγει ανάλογα με το τι πληρώνει η ΕΕ. Πως περιμένεις λοιπόν από την μια να γίνουν αλλαγές που ν από την μια να γίνουν αλλαγές που θα σε ωφελήσουν και από την άλλη ο μοναδικός λόγος που κάνεις κάτι είναι ανάλογα με το πόσο μεγάλη ελεημοσύνη θα πάρεις.
Μα εγώ σου είπα και πριν ότι ΔΕΝ είμαι υπέρ των επιδοτήσεων, και μάλιστα σου ανέφερα συγκεκριμένα ότι δεν τις θεωρώ "ελεημοσυνη", αλλά το "τυρί στη φάκα", ώστε να διαλυθεί ο (αγροτικός) παραγωγικός ιστός στην Ελλάδα.
Ο τελικός στόχος πρέπει να είναι η ανατροπή των πολιτικών της ΕΕ για τη γεωργία, καθώς ήδη έχει επιφέρει σημαντικό πλήγμα, και έπονται χειρότερα.
διαβάζει μόνο επιλεκτικό Τύπο ανάλογα με τις προκαταλείψεις του. Πράγμα που θεωρώ A και Ω για σωστή σκέψη και λύση των προβλημάτων. Δυστυχώς το τελευταίο το έχω διαπιστώσει σε εσένα, ελπίζω να κάνω λάθος.
Από που προκύπτει αυτό?
Τα άρθρα δεν στα παρέθεσα για να στο παίξω διαβασμένος ή έξυπνος, στα παρέθεσα για να σου δείξω πρώτον ότι δεν ισχύουν τα βαρύγδουπα "το σύστημα σου κάνει τους ανθρώπους πιο φτωχούς μέρα με την μέρα"
Και τι τους κάνει? Πιο πλούσιους? (σε όλα τα επίπεδα μάλισα, όχι μόνο οικονομικά).
Οι λίγοι βέβαια πράγματι γίνονται πιο πλούσιοι, εις βαρος όμως των πολλών.
Και μάλιστα την ίδια ώρα που ο πλούτος που παράγεται είναι πιο πολύς από ποτέ...
Δες και αυτό:
Praetorianos
22-12-08, 23:45
Παρότι όμως σου το είπα, εσύ το ρίχνεις στην κατάσταση στην Κούβα (και μάλιστα χωρίς να λες κουβέντα για το πολύ φιλολαικό αγροτικό πρόγραμμα της που εσύ παρέθεσες).
Εδώ ο κόσμος καίγεται και το [...] χτενίζεται. Όταν σαπίζουν στις φυλακές "αντιφρονούντες" και "αντικαθεστωτικοί", ξυλοκοπούνται άνθρωποι και βασανίζονται επειδή έχουν μια διαφορετική σκέψη, εσύ να πας να τους πεις "ναι αλλά δεστε τις ντομάτες τι ωραία που μεγαλώνουν, έχετε πολύ φιλολαϊκό αγροτικό πρόγραμμα." Και μένα και σένα αν σου δώσουν την εξουσία σε μια χώρα να παράγεις ότι θέλεις και να το διανέμεις όπως θέλεις πίστεψε με, δεν θα πεινάει κανείς. Κανένα ενδιαφέρον για τις προτιμήσεις, παράγουμε 100 κιλα το διαιρούμε δια 10 κατοίκους πάρτε να 'χετε.
Αυτά τα φοβικά περί "φοβόμουν ανα πάσα στιγμή τι μπορεί να μου συμβεί" είναι απλά λαικίστικη λάσπη. Αυτοί που φοβούνται στην Κούβα είναι οι αντικαθεστωτικοί - αυτό γίνεται σε όλα τα καθεστώτα.
Επισης, ρώτα και τους περισσότερους στην Κούβα, και θα δεις ότι ΔΕ φοβούνται ανα πάσα στιγμή τι μπορεί να τους συμβεί".
Δε γνωρίζω πόσο ευχαριστημένοι είναι αλλά σαφώς και δεν είναι και τόσο χάλια όσο και αν χτυπιέσαι.
Επειδή η Κούβα μου πέφτει μακριά και δεν μπορώ να ρωτήσω ο ίδιος εμπιστεύομαι Διεθνείς μη Κυβερνητικές οργανώσεις.
http://www.amnesty.org.gr/news/2005-03-18-1.htm
Στην Κούβα ποινικοποιείται η άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης. Σε αυτήν περιλαμβάνεται η δραστηριοποίηση σε οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η δημοσίευση άρθρων ή συνεντεύξεων σε μέσα ενημέρωσης που θεωρούνται επικριτικά προς την κουβανική κυβέρνηση, η επικοινωνία με υπαλλήλους των ΗΠΑ στην Κούβα ή με μέλη της εξόριστης κουβανικής κοινότητας στις ΗΠΑ.
«Το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς στην Κούβα για να φυλακιστεί επί μήνες ή και χρόνια, είναι να διαφωνεί με τις αρχές», δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία.
http://www.protothema.gr/content.php?id=13284
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CE%B1
Αυτό για το "λαϊκίστικη λάσπη" -σιχαίνομαι τον κάθε λογής λαϊκισμό-. Εσύ αλήθεια που ξέρεις τόσα για την ζωή στην Κούβα? Έχεις πάει, σε έχουν ενημερώσει οι σύντροφοι, έχεις αντικειμενική ενημέρωση, έχεις παρακολουθήσει ντοκυμαντέρ ή έβαλες το κασετοφωνάκι σου στο Play?
Όσο για τους αντικαθεστωτικούς, ο όρος βέβαια κρίνεται εξ ορισμού από το πιο είναι το καθεστώς.
Οι αντικαθεστωτικοί που θέλουν να μετατρέψουν την Κούβα σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ, όπως ήταν παλιότερα, καλά να πάθουν αν ο λάος τους χτυπήσει. Πολύ καλά θα κάνουν να τους τσακίσουν.
Αντικαθεστωτικοί που υποστηρίζουν τον κομμουνισμό (και όχι τον "κομμουνισμό" της Κούβας), σαφώς και έχουν την υποστηριξή μου.
Όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας και πόλεμος σε αυτούς. Ρε ποιος το 'λεγε πρόσφατα, ποιος το 'λεγε..
Είσαι εναντίον του αόρατου/αόριστου εχθρικού καταπιεστικού συστήματος αλλά πετάς την σκούφια σου για επιβολή με τη βία ενός καθεστώτος φτιαγμένο από "φωστήρες" που εκφράζουν το λαό, επειδή έτσι θέλεις. Ετσιθελικά βέβαια γίνεται και η κατάληψη των σχολών από την μειοψηφική θέληση του λαού -μπλιαχ-.
Μα σαφώς και είναι παρτάκιας. Απλά είναι υπέρ των συμφερόντων των πολλών να διεκδικήσουν το καλύτερο δυνατό για αυτούς όχι ατομικα (όπως πολύ θα ήθελαν οι λίγοι εκμεταλλευτές τους), αλλά συλλογικά.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος κλάδος εκανε διαδηλώσεις και πορείες για να συμπαρασταθεί στα δικαιώματα των άλλων κλάδων? Πρόσεξε δεν εννοώ τους φοιτητές/μαθητές και καθηγητές που βρέξει χιονίσει είναι στους δρόμους. Τι να σου πω ευελπιστώ να είναι έτσι, οι μέχρι τώρα εμπειρίες μου μου δείχνουν το αντίθετο.
Για να μην θυμηθώ ότι ακόμα και φοιτητικές (?!?!) παρατάξεις κάνουν ξεχωριστές διαδηλώσεις τάχα μου για επίδειξη δύναμης και διαφορετικές απόψεις (ΠΚΣ-ΡΑΣΕΑΚ). Τι πιο κοινό μπορεί να έχουν δυο φοιτητικές παρατάξεις?
Από που προκύπτει αυτό?
Τα άρθρα που παραθέτεις είναι κυρίως από το indymedia και άρθρα από 2-3 εφημερίδες, πέρα από του ότι κάνει μπαμ ποιας ιδεολογίας είσαι. -αυτό δεν είναι κακό βέβαια-. Εγώ πιστεύω σου έχω παραθέσει επιχειρήματα από διάφορες και ανεξάρτητες πηγές, ακόμα και διεθνείς. Μην προσπαθήσεις να βρεις σε ποια παράταξη ανήκω, άδικα θα ψάχνεις.
Δες και αυτό:
Σόρρυ δεν μπορώ να δω πλήρως το σχεδιάγραμμα, ίσως κάτι κάνω λάθος. Δεν έχω λόγο όμως να πιστεύω ότι το βγάζεις από το μυαλό σου, το δέχομαι. Κι εγώ πάντως σου έδειξα ότι οι άνθρωποι που πεινάνε λιγοστεύουν, δεν αυξάνονται κατά την πάροδο του χρόνου, άρα ερχόμαστε σε αδιέξοδο?
Εδώ ο κόσμος καίγεται και το [...] χτενίζεται. Όταν σαπίζουν στις φυλακές "αντιφρονούντες" και "αντικαθεστωτικοί", ξυλοκοπούνται άνθρωποι και βασανίζονται επειδή έχουν μια διαφορετική σκέψη
Πολλοί από αυτούς για μένα ορθά χτυπούνται - είναι υπερασπιστές του να (ξανα)γίνει η Κούβα προτεκτοράτο των ΗΠΑ.
Από εκεί και περά, εγώ σου είπα και πριν ότι δεν θεωρώ την Κούβα κομμουνιστική, και το σύστημα του κρατικού καπιταλισμού που έχει επιβληθεί, ναι μεν είναι πολύ καλύτερο από από της Ελλάδας ή ακόμα και των ΗΠΑ (πράγμα που αποδεικνύεται από το ότι αντέχει ακόμα και με ένα εμπάργκο δεκαετιών, που θα είχε διαλύσει οποιοδήποτε καπιταλιστικό κράτος του 'προηγμένου κόσμου"), αλλά ΔΕΝ είναι αυτό που εγώ υπερασπίζομαι.
Εσύ επιμένεις να με "χτυπάς" με το να μου μιλάς για την καταστολή στην Κούβα - την ίδια στιγμή, άχνα για την καταστολη στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, κτλ.
Και όμως, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑ, ΙΣΧΥΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΖΕΙΣ. Και μάλιστα, εδώ, οι αντιφρονούντες δεν είναι -κατά κύριο λόγο- υπερασπιστές της προτεκρατοποίησης της Ελλάδας, όπως στην Κούβα, εδώ αυτοί είναι οι καθεστωτικοί, όχι οι αντικαθεστωτικοί...
"ναι αλλά δεστε τις ντομάτες τι ωραία που μεγαλώνουν, έχετε πολύ φιλολαϊκό αγροτικό πρόγραμμα."
Μα όντως έχουν πολύ φιλολαικό αγροτικό πρόγραμμα. Πολύ προτιμότερο από αυτό που έχει επιβάλλει η ΕΕ.
Και όποιος θέλει ένα καλύτερο αύριο, θα πρέπει να το μελετήσει πολύ σοβαρά.
Και μένα και σένα αν σου δώσουν την εξουσία σε μια χώρα να παράγεις ότι θέλεις και να το διανέμεις όπως θέλεις πίστεψε με, δεν θα πεινάει κανείς. Κανένα ενδιαφέρον για τις προτιμήσεις, παράγουμε 100 κιλα το διαιρούμε δια 10 κατοίκους πάρτε να 'χετε.
Αυτό για το "λαϊκίστικη λάσπη" -σιχαίνομαι τον κάθε λογής λαϊκισμό-. Εσύ αλήθεια που ξέρεις τόσα για την ζωή στην Κούβα? Έχεις πάει, σε έχουν ενημερώσει οι σύντροφοι, έχεις αντικειμενική ενημέρωση, έχεις παρακολουθήσει ντοκυμαντέρ ή έβαλες το κασετοφωνάκι σου στο Play?
Μ' αρέσει που "σιχαίνεσαι το λαικισμό" και μετά ειρωνέυεαι ότι "έβαλα το κασετοφωνάκι στο play" και άλλα τέτοια γραφικά...
Σου προτείνω endeiktik;a αυτό για μια άλλη άποψη - υπάρχουν πολλές πηγές, πάντως:
http://www.imdb.com/title/tt0342213/
Oliver Stone - Comandante
Όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας και πόλεμος σε αυτούς. Ρε ποιος το 'λεγε πρόσφατα, ποιος το 'λεγε..
Πάλι λαικίζεις.
"Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους" (Κολοκοτρώνης)
Είσαι εναντίον του αόρατου/αόριστου εχθρικού καταπιεστικού συστήματος
Όχι, δεν είναι καθόλου αόριστο ή αόρατο. Είναι πολύ συγκεκριμένο (καπιταλισμός), και πολύ ορατό. Κια γίνεται όλο και πιο ορατό, σε ολοένα και περισσότερους.
αλλά πετάς την σκούφια σου για επιβολή με τη βία ενός καθεστώτος φτιαγμένο από "φωστήρες" που εκφράζουν το λαό, επειδή έτσι θέλεις.
Πάλι ψέματα.
Εγώ "πετάω τη σκούφια μου" για επιβολή με τη βία (διότι δε γίνεται αλλιώς - πάντα η άρχουσα τάξη θα πολεμήσει μέχρις εσχάτων προκειμένου να μη χάσει την εξουσία της) ενός καθεστώτος φτιααγμένο από το λαό για το λαό.
Ετσιθελικά βέβαια γίνεται και η κατάληψη των σχολών από την μειοψηφική θέληση του λαού -μπλιαχ-.
Όσο και αν αηδιάζεις από αυτό, η πλειοψηφία τάχθηκε υπέρ των κινητοπιήσεων, και το φοιτητικό κίημα νίκησε, με ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ (κάθε εβδομάδα συνέλευση).
Το σύστημα που θα επιβάλλει ο λαός θα βασίζεται στην απόδοση της εξουσίας σε γενικές αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις καισυμβούλια, όχι σε διάφορους "φωστήρες" και "σωτήρες", όπως σήμερα.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος κλάδος εκανε διαδηλώσεις και πορείες για να συμπαρασταθεί στα δικαιώματα των άλλων κλάδων?
Καλή ερώτηση, έχει χρόνια να συμβεί αυτό-τουλάχιστον οργανωμένα και μαζικά, αποτέλεσμα βέβαια και της γενικότερης αποδυνάμωσης του εργατικού κινήματος.
Τα πράγματα αρχίζουν να αλάζουν όμως πρετωριανέ...
Τα άρθρα που παραθέτεις είναι κυρίως από το indymedia και άρθρα από 2-3 εφημερίδες, πέρα από του ότι κάνει μπαμ ποιας ιδεολογίας είσαι. -αυτό δεν είναι κακό βέβαια-. Εγώ πιστεύω σου έχω παραθέσει επιχειρήματα από διάφορες και ανεξάρτητες πηγές, ακόμα και διεθνείς.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι γενικά στα ποστ μου όντως φαίνεται που ανήκω, κάτι που όντως δεν είναι κακό (καλό είναι), έλα όμως που οι πηγές μου είναι πολύ περισσότερες από το "indymedia(για το οποίο δεν έχω και την καλύτερη άποψη, εκεί γράφει κάθε καρυδιάς καρύδι) και 2-3 εφημερίδες".
Μάλιστα, αφού θέλεις και προσωπική κόντρα, μάλλον πήγες για μαλλί και βγήκες κουρεμένςο, καθώς οι πηγές που έχω ίσως να μην είναι τέλειες, αλλά σαφώ ςκια είναι πιο πλούσιες από τις δικές σου.
Σόρρυ δεν μπορώ να δω πλήρως το σχεδιάγραμμα, ίσως κάτι κάνω λάθος. Δεν έχω λόγο όμως να πιστεύω ότι το βγάζεις από το μυαλό σου, το δέχομαι. Κι εγώ πάντως σου έδειξα ότι οι άνθρωποι που πεινάνε λιγοστεύουν, δεν αυξάνονται κατά την πάροδο του χρόνου, άρα ερχόμαστε σε αδιέξοδο?
Οι ανισότητες αυξάνουν πρετωριανέ -και γι' αυτό, όπς και στη Ρωμη οι πρετωριανοί θα αποτελέσουν σύντομα ιστορία.
Praetorianos
25-12-08, 21:59
Πολλοί από αυτούς για μένα ορθά χτυπούνται - είναι υπερασπιστές του να (ξανα)γίνει η Κούβα προτεκτοράτο των ΗΠΑ.
Από εκεί και περά, εγώ σου είπα και πριν ότι δεν θεωρώ την Κούβα κομμουνιστική, και το σύστημα του κρατικού καπιταλισμού που έχει επιβληθεί, ναι μεν είναι πολύ καλύτερο από από της Ελλάδας ή ακόμα και των ΗΠΑ (πράγμα που αποδεικνύεται από το ότι αντέχει ακόμα και με ένα εμπάργκο δεκαετιών, που θα είχε διαλύσει οποιοδήποτε καπιταλιστικό κράτος του 'προηγμένου κόσμου"), αλλά ΔΕΝ είναι αυτό που εγώ υπερασπίζομαι.
Το ότι αντέχει σε εμπάργκο είναι και θέμα της μοναρχίας που επικρατεί. Αυτό που εγώ λέω είναι ότι όλες οι χώρες θα έπρεπε να έχουν κοινή πολιτική και όχι καθε μια για την πάρτη της. Το παρελθόν έχει αποδείξει ότι η ευημερία βρίσκεται μέσα σε ενώσεις κρατών, εγώ δεν βλέπω την ΕΕ σαν εχθρό, εσύ την βλέπεις. Δεν μπορώ να σου αλλάξω γνώμη ότι εκτός Ε Ένωσης είναι ανόητο να πορεύονται οι χώρες, εσύ πιστεύεις ότι θα τα καταφέρναμε καλύτερα. Το αφήνω εδώ γιατί μετά από τόσες σελίδες δεν έχουμε βγάλει συμπέρασμα, καθένας παρέθεσε τα επιχειρήματα του και σχημάτισ άποψη.
Μα όντως έχουν πολύ φιλολαικό αγροτικό πρόγραμμα. Πολύ προτιμότερο από αυτό που έχει επιβάλλει η ΕΕ.
Και όποιος θέλει ένα καλύτερο αύριο, θα πρέπει να το μελετήσει πολύ σοβαρά.
Δεν αμφιβάλλω ότι μια χώρα που έχει αντέξει τόσα χρόνια εμπάργκο θα έχει αναπτύξει όλα της τα συστήματα κατά πολύ και όντως είναι πολύ μπροστά και το αγροτικό πρόγραμμα. Απλά έχει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα να λύσει αυτό τον καιρό.
Μ' αρέσει που "σιχαίνεσαι το λαικισμό" και μετά ειρωνέυεαι ότι "έβαλα το κασετοφωνάκι στο play" και άλλα τέτοια γραφικά...
Σου προτείνω endeiktik;a αυτό για μια άλλη άποψη - υπάρχουν πολλές πηγές, πάντως:
http://www.imdb.com/title/tt0342213/
Oliver Stone - Comandante
Πάλι λαικίζεις.
"Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους" (Κολοκοτρώνης)
Αν πρόσεξες τα αρχικά μου μηνύματα ήταν όσο μπορούσα πιο αντικειμενικά και αντιλαϊκίστικα. Πρώτος άρχισες τις προσωπικές επιθέσεις και την χρήση του "πραιτωριανέ" λες και μιλούσες σε χουντικό. Αντί να μου παραθέτεις ιστοσελίδες ή πηγές άρχισες και έλεγες για ρωμαίους αυτοκράτορες, άρα μετά από αυτά το "κασετοφωνάκι" δεν είναι τίποτα.
Πάλι ψέματα.
Εγώ "πετάω τη σκούφια μου" για επιβολή με τη βία (διότι δε γίνεται αλλιώς - πάντα η άρχουσα τάξη θα πολεμήσει μέχρις εσχάτων προκειμένου να μη χάσει την εξουσία της) ενός καθεστώτος φτιαγμένο από το λαό για το λαό.)
Ο λαός δεν ξέρει τι θέλει, δεν θα κάθομαι να το επαναλαμβάνω συνέχεια, τώρα πια μετά από τόσες θεωρίες το δέχομαι σαν αυταπόδεικτο. Εγώ. Τα άλλα περί επιβολής βίας και διαχωρισμό τάξεων/πάλη τάξεων/άρχουσα τάξη τα έχει πει πρώτος εκτός των άλλων και ο Μαρξ, κάτι το οποίο πάλι θεωρώ ξεπερασμένο.
Όσο και αν αηδιάζεις από αυτό, η πλειοψηφία τάχθηκε υπέρ των κινητοπιήσεων, και το φοιτητικό κίημα νίκησε, με ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ (κάθε εβδομάδα συνέλευση).
Το σύστημα που θα επιβάλλει ο λαός θα βασίζεται στην απόδοση της εξουσίας σε γενικές αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις καισυμβούλια, όχι σε διάφορους "φωστήρες" και "σωτήρες", όπως σήμερα.
Τώρα ψεύδεσαι εσύ και το ξέρεις. Ποιες είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες όταν σχολές με 10.000 φοιτητές αποφασίζουν κατάληψη με πλειοψηφίες των 500 και των 1000 ατόμων. Αν θες ζήσε στην ψευδαίσθηση ότι αντιπροσωπεύετε τον λαό όπως κλείσατε και τότε το ΕΜΠ για λίγο με απόφαση της ΕΑΚ μόνο. Και όποιος τολμούσε, ας έλεγε το αντίθετο.:down:
Όσο για τα "Δημοκρατικά Συμβούλια" και της "ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ" είναι ωραία να τα γράφουμε στα χαρτιά. Φοιτητής είμαι, σε συνελεύσεις έχω πάει, άποψη αντικειμενική έχω σχηματίσει.
Καλή ερώτηση, έχει χρόνια να συμβεί αυτό-τουλάχιστον οργανωμένα και μαζικά, αποτέλεσμα βέβαια και της γενικότερης αποδυνάμωσης του εργατικού κινήματος.
Τα πράγματα αρχίζουν να αλάζουν όμως πρετωριανέ....
Είδες που το παραδέχεσαι? Ο άνθρωπος είναι παρτάκιας, γι αυτό κανένα πολιτικό σύστημα που έχει σαν δεδομένο την ικανοποίηση όλων των επιθυμιών του λαού πρώτα δεν μπορεί να πετύχει. Έγιναν αρκετές προσπάθειες αλλά δεν μπορεί να πετύχει.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι γενικά στα ποστ μου όντως φαίνεται που ανήκω, κάτι που όντως δεν είναι κακό (καλό είναι), έλα όμως που οι πηγές μου είναι πολύ περισσότερες από το "indymedia(για το οποίο δεν έχω και την καλύτερη άποψη, εκεί γράφει κάθε καρυδιάς καρύδι) και 2-3 εφημερίδες".
Μάλιστα, αφού θέλεις και προσωπική κόντρα, μάλλον πήγες για μαλλί και βγήκες κουρεμένςο, καθώς οι πηγές που έχω ίσως να μην είναι τέλειες, αλλά σαφώ ςκια είναι πιο πλούσιες από τις δικές σου.
Λοιπόν το συγκεκριμένο το σταματάω εδώ, οκ έχεις αντικειμενική ενημέρωση και αντικειμενική άποψη, το παραδέχομαι. Αφού ούτε αυτό δέχεσαι πάω πάσο. Το ότι η Καθημερινή και το Indymedia είναι πιο πλούσια από την Διεθνή Αμνηστία και το bread.org συμφωνώ.
Οι ανισότητες αυξάνουν πρετωριανέ -και γι' αυτό, όπς και στη Ρωμη οι πρετωριανοί θα αποτελέσουν σύντομα ιστορία.
Η Ρώμη είναι ιστορία φίλε μου, το ίδιο και η κομμουνιστική Ρωσία, το ίδιο και ο καπιταλισμός όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα. Όλα τα συστήματα δοκιμάζονται και όταν αποτυγχάνουν αλλάζουν. Μερικοί προχωράνε μπροστά, άλλοι μένουν σε απόψεις προηγούμενων χρόνων καθένας αποφασίζει και διαλέγει..
Το παρελθόν έχει αποδείξει ότι η ευημερία βρίσκεται μέσα σε ενώσεις κρατών, εγώ δεν βλέπω την ΕΕ σαν εχθρό, εσύ την βλέπεις.
Η ευημερία ποιανού?
Όχι πάντως αυτών που εισέρχονται ολοένα και πιο φανερά σε έναν νέο Μεσαίωνα, ίσως βέβαια να κοιτάς αυτούς τους λίγους που πράγματι οφελούνται από την κατάσταση, εις βάρος των υπολοίπων.
Όσο για τις ενώσεις, ένωση είναι και ο ΣΕΒ, να τον υποστηρίξω?
Ο ΣΕΒ προωθεί τα συμφέροντα των βιομηχάνων.
Η ΕΕ προωθεί τα συμφέροντα γενικά της άρχουσας τάξης, των κυβερνώντων.
Αν θέλεις να υποστηρίξεις τα συμφέροντα σου, στήριξε ενώσεις εργαζομένων, όχι ενώσεις των εκμεταλλευτών τους.
Ο λαός δεν ξέρει τι θέλει, δεν θα κάθομαι να το επαναλαμβάνω συνέχεια, τώρα πια μετά από τόσες θεωρίες το δέχομαι σαν αυταπόδεικτο. Εγώ. Τα άλλα περί επιβολής βίας και διαχωρισμό τάξεων/πάλη τάξεων/άρχουσα τάξη τα έχει πει πρώτος εκτός των άλλων και ο Μαρξ, κάτι το οποίο πάλι θεωρώ ξεπερασμένο.
Εσύ.
Ίσως καποιοι αλλοι όμως (αυτοί που "δε ξέρουν τι θέλουν") να μη το θεωρούν και τόσο ξεπεραμένο.
Και θα φανεί αυτό ακόμα πιο καθαρά σύντομα
Είδες που το παραδέχεσαι? Ο άνθρωπος είναι παρτάκιας, γι αυτό κανένα πολιτικό σύστημα που έχει σαν δεδομένο την ικανοποίηση όλων των επιθυμιών του λαού πρώτα δεν μπορεί να πετύχει. Έγιναν αρκετές προσπάθειες αλλά δεν μπορεί να πετύχει.
Μα και βέβαια ο άνθρωπος είναι παρτάκιας, εγώ απλά επισημαίνω ότι ο καλύτερος τρόπος για να ικανοποιηθούν οι αναγκες μου είναι να παλέψω συλλογικά με άλλους που έχουν τις ίδιες λίγο-πολύ ανάγκες.
Είναι και το παράδειγμα με τη θεωρία παιγνίων που εσύ έφερες.
Λοιπόν το συγκεκριμένο το σταματάω εδώ, οκ έχεις αντικειμενική ενημέρωση και αντικειμενική άποψη, το παραδέχομαι. Αφού ούτε αυτό δέχεσαι πάω πάσο. Το ότι η Καθημερινή και το Indymedia είναι πιο πλούσια από την Διεθνή Αμνηστία και το bread.org συμφωνώ.
Ευτυχώς που το σταματάς εδώ.
Γιατί αν δε το σταμάταγες, μπορεί πχ να έλεγες (ψευδώς) ότι τάχα έχω ως μοναδικές πηγές την Καθημερινή και το Indymedia, εγώ να σε παρέπεμπα στα ποστ μου για να δεις ότι έχω πολύ περισσότερες, αλλά τέλος πάντων, ευτυχώς το σταμάτησες εδώ...
Η Ρώμη είναι ιστορία φίλε μου, το ίδιο και η κομμουνιστική Ρωσία, το ίδιο και ο καπιταλισμός όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα. Όλα τα συστήματα δοκιμάζονται και όταν αποτυγχάνουν αλλάζουν. Μερικοί προχωράνε μπροστά, άλλοι μένουν σε απόψεις προηγούμενων χρόνων καθένας αποφασίζει και διαλέγει..
Ακριβώς - μερικοί θα επιμένουν να μένουν με τον μπαμπούλα της κομουνιστικής Ρωσσίας, της Κούβας, και του "καλού" καπιταλισμού, που "ως δια μαγείας" έγινε "κακός".
Και θα τα λένε αυτά μέχρι την τελευταία στιγμή απέναντι σε όσους διεκδικούν κάτι καλύτερο, απορρίπτοντας με επιμονή την αλλαγή.
Μερικοί θα προχωρήσουν μπροστά
Α, και δεν είμαι φίλος σου όπως με αποκαλείς.
Αν πρόσεξες τα αρχικά μου μηνύματα ήταν όσο μπορούσα πιο αντικειμενικά και αντιλαϊκίστικα. Πρώτος άρχισες τις προσωπικές επιθέσεις και την χρήση του "πραιτωριανέ" λες και μιλούσες σε χουντικό. Αντί να μου παραθέτεις ιστοσελίδες ή πηγές άρχισες και έλεγες για ρωμαίους αυτοκράτορες, άρα μετά από αυτά το "κασετοφωνάκι" δεν είναι τίποτα.
Γεια σου πραιτωριανέ
Praetorianos
28-12-08, 04:00
Όσο για τις ενώσεις, ένωση είναι και ο ΣΕΒ, να τον υποστηρίξω?
Ο ΣΕΒ προωθεί τα συμφέροντα των βιομηχάνων.
Η ΕΕ προωθεί τα συμφέροντα γενικά της άρχουσας τάξης, των κυβερνώντων.
Εκτός του ΣΕΒ ένωση είναι και οι διάφορες ομάδες εργαζομένων, και οι αντικυβερνητικές οργανώσεις και οι σύλλογοι και οι συνεταιρισμοί που τόσο στηρίζεις.
Συνεχίζω να μην θεωρώ την ΕΕ καταστροφική και εκτός της αρχούσας τάξης προωθεί και καμιά φορά τον πολιτισμό, την διεθνή συνεργασία σε επιστημονικά θέματα (Gallileo, CERN κτλ), τις τέχνες και άλλα χρήσιμα.
Αν θέλεις να υποστηρίξεις τα συμφέροντα σου, στήριξε ενώσεις εργαζομένων, όχι ενώσεις των εκμεταλλευτών τους.
Αν ήμουν σίγουρος ότι οι ενώσεις εργαζομένων εξασφαλίζουν τα συμφέροντα μου, πίστεψε με θα τα στήριζα. Δεν είμαι καθόλου πεισμένος όμως ούτε από αυτούς, ούτε από ενώσεις του λαού, ούτε από λογής λογής σωτήρες που εμφανίζονται κατά καιρούς.
Εσύ.Ίσως καποιοι αλλοι όμως (αυτοί που "δε ξέρουν τι θέλουν") να μη το θεωρούν και τόσο ξεπεραμένο.
Και θα φανεί αυτό ακόμα πιο καθαρά σύντομα.
Σίγουρα εγώ. Σε τόσα ποστ εκφράζω καθαρά και μόνο δικές μου απόψεις, δεν εκπροσωπώ κανένα. Όσο για το σύντομα εδώ και πολλάαα χρόνια ετοιμάζεται να φανεί αλλά τίποτα, ελπίζω όσο δεν μπορείς να φανταστείς να αλλάξει. Δεν το πιστεύεις το ξέρω, αλλά θεωρώ ότι ο κομμουνισμός είναι το δεύτερο καλύτερο-ύψιστο πολίτευμα που μπορεί να υπάρξει και αν καταφέρουμε να το επιτύχουμε θα είναι ιδανικό. Από ρεαλισμό πάσχει..
Μα και βέβαια ο άνθρωπος είναι παρτάκιας, εγώ απλά επισημαίνω ότι ο καλύτερος τρόπος για να ικανοποιηθούν οι αναγκες μου είναι να παλέψω συλλογικά με άλλους που έχουν τις ίδιες λίγο-πολύ ανάγκες.
Είναι και το παράδειγμα με τη θεωρία παιγνίων που εσύ έφερες.
Μα και με άλλο ένα άτομο να καταφέρεις να συννενοηθείς -πράγμα δύσκολο- θα υπάρχουν χιλιάδες άλλες ενώσεις που την ίδια στιγμή θα έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα με σένα, με αυτούς όσο και να το θέλεις δεν μπορείς να έρθεις σε συμφωνία, πάντα θα υπάρχει αυτή η σύγκρουση. Η πεποίθηση μου αυτή, που μέχρι τώρα αποδεικνύεται καθημερινώς σε αναρίθμητα παραδείγματα, με έχει οδηγήσει και σε αυτό τον τρόπο σκέψης.
Ακριβώς - μερικοί θα επιμένουν να μένουν με τον μπαμπούλα της κομουνιστικής Ρωσσίας, της Κούβας, και του "καλού" καπιταλισμού, που "ως δια μαγείας" έγινε "κακός".
Και θα τα λένε αυτά μέχρι την τελευταία στιγμή απέναντι σε όσους διεκδικούν κάτι καλύτερο, απορρίπτοντας με επιμονή την αλλαγή.
Όπου προσπάθησε να υπάρξει κατέρρευσε. Ούτε η Ρωσία τότε, ούτε η Κίνα, ούτε η Κούβα πιο πρόσφατα τα κατάφεραν. Δεν έχω υπόψιν μου χώρες που να το έχουν καταφέρει, αν έχεις ευχαρίστως να τις ακούσω και να το ψάξω παραπάνω, και όρεξη έχω και θα σταματήσω αν δω ζωντανά παραδείγματα ότι μπορεί να υπάρξει και να επιβιώσει τέτοιο πολίτευμα.
Μην μου βάλεις την Κίνα και μερικές παρόμοιες ως κομμουνιστικές όμως ε?
By the way δεν έγινε "ξαφνικά" κακός ο καπιταλισμός, κάποιος που έχει διαβάσει τα στοιχειώδη ξέρει ότι η ύφεση και η κρίση είναι φυσικά επακόλουθα-μειονεκτήματα του καπιταλισμού. Είναι πρόβλημα από την ρίζα του, είναι το μέγεθος και ο βαθμός που γίνεται προσπάθεια να ελεγχθεί με μηδενική αποτελεσματικότητα μέχρι τώρα. Ποιος είπε ότι είναι καλός ο καπιταλισμός, σίγουρα όχι εγώ. Πάντως είναι ο λιγότερο κακός μεταξύ των υπαρχόντων λύσεων, αν δεν ήταν θα είχε καταρρεύσει όπως καθετι στραβό του παρελθόντος. Και η δημοκρατία με τον τρόπο που εφαρμόζεται σήμερα έχει μερικά μειονεκτήματα σαν πολίτευμα, αλλά σε σύγκριση με τα υπόλοιπα υπερτερεί, μέχρι να βρούμε κάτι καλύτερο.
Α, και δεν είμαι φίλος σου όπως με αποκαλείς..
Μην μου στεναχωριέσαι για ντεκόρ το έβαλα, τυπικά που λένε.
Γεια σου πραιτωριανέ
Εδώ θα νόμιζα ότι με αποκαλείς χουντικό (πράγμα εκτός από προσβλητικό και αδικαιολόγητο το θεωρώ και κομπλεξικό), αλλά είμαι καλός άνθρωπος.
Εκτός του ΣΕΒ ένωση είναι και οι διάφορες ομάδες εργαζομένων, και οι αντικυβερνητικές οργανώσεις και οι σύλλογοι και οι συνεταιρισμοί που τόσο στηρίζεις.
Δεν τους στηρίζω όλους,, αλλά ναι, ενώσεις είναι και όλοι αυτοί
Δεν είμαι καθόλου πεισμένος όμως ούτε από αυτούς, ούτε από ενώσεις του λαού, ούτε από λογής λογής σωτήρες που εμφανίζονται κατά καιρούς.
Όπως ο ίδιος απέδειξες, μέσω του παραδείγματος με τη θεωρία παιγνίων, "η ισχύς εν τη ενώσει".
"διαίρει και βασίλευε"
Όπου προσπάθησε να υπάρξει κατέρρευσε. Ούτε η Ρωσία τότε, ούτε η Κίνα, ούτε η Κούβα πιο πρόσφατα τα κατάφεραν. Δεν έχω υπόψιν μου χώρες που να το έχουν καταφέρει, αν έχεις ευχαρίστως να τις ακούσω και να το ψάξω παραπάνω, και όρεξη έχω και θα σταματήσω αν δω ζωντανά παραδείγματα ότι μπορεί να υπάρξει και να επιβιώσει τέτοιο πολίτευμα.
Και αυτή η χω΄ρα ήταν επί 400 χρόνια υπό κατοχή.
Όσες προσπάθειες έγιναν (και δεν ήταν λίγες_ για απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό απέτυχαν σε αυτά τα 400 χρόνια.
Ευτυχώς όμως κάποιοι δεν απογοητεύτηκαν, ούτε προσπάθησαν μεμανία να σπείρουν την ηττοπάθεια.
Και τελικά...
Μην μου βάλεις την Κίνα και μερικές παρόμοιες ως κομμουνιστικές όμως ε?
Όχι, και αυτή καπιταλιστική είναι
By the way δεν έγινε "ξαφνικά" κακός ο καπιταλισμός, κάποιος που έχει διαβάσει τα στοιχειώδη ξέρει ότι η ύφεση και η κρίση είναι φυσικά επακόλουθα-μειονεκτήματα του καπιταλισμού.
Και κάποιος που έχει διαβάσει διάφορα ποστ μου ξέρει ότι το έχω πει αυτό που λες εσύ τώρα εδώ και καιρό.
Επίσης, κάποιος που διαβάζει με σχετική προσοχή το προηγούμενο ποστ μου, θα δει ότι, επειδή ακριβώς ο καπιταλισμός δεν έγινε "ξαφνικά" κακός, έβαλα ειδαγωγικά στις λέξεις "καλός" και "κακός", ακριβώς για να δείξω ότι ο καπιταλισμός ποτέ δεν ήταν "καλός" και "ξαφνικά" μας προέκυψε "κακός"
Εδώ θα νόμιζα ότι με αποκαλείς χουντικό (πράγμα εκτός από προσβλητικό και αδικαιολόγητο το θεωρώ και κομπλεξικό), αλλά είμαι καλός άνθρωπος.
Όχι, χουντικός όχι, αλλά προσκολλημένος μέχρι τέλους στο "λιγότερο κακό" πολιτευμα...
"Οι καιροί ου μενετοί" όμως πραιτωριάνε...μείνε εκεί εσύ, αλλά κάποιοι άλλοι θα προχωρήσουμε μπροστά....
Α, και σχετικά με το θέμα του thread:
Κάθε χρόνο εγκαταλείπει το 15% των κτηνοτρόφων
Ο Κώστας Τζιόμαλλος περιγράφει τα αδιέξοδα των παραγωγών
Βαρύ αποδεικνύεται το τίμημα της παγκοσμιοποίησης για τους Ελληνες αγρότες, με την κυβέρνηση όχι μόνο να προσπαθεί να αποτρέψει την κρίση που βιώνει η αγροτική οικονομία, αλλά να «προσυπογράφει» το τέλος... εποχής για χιλιάδες παραγωγούς.
Το κόστος των ζωοτροφών εκτοξεύθηκε στα ύψη, ενώ από την άλλη οι τιμές των προϊόντων κρέατος μειώθηκαν γύρω στο 20%, λέει ο 32χρονος κτηνοτρόφος.
Λόγω της περσινής χρηματιστηριακής κρίσης, οι «επαγγελματίες» κερδοσκόποι έπαψαν να ασχολούνται με τις μετοχές και τα ομόλογα και έστρεψαν το βλέμμα τους στις πρώτες ύλες και τα αγροτικά προϊόντα. Αποτέλεσμα η ραγδαία αύξηση των διεθνών τιμών στα τρόφιμα, συμπαρασύροντας προς τα πάνω και τις τιμές των αγροτικών προϊόντων στην Ελλάδα. Αυτή η πρόσκαιρη όμως, όπως αποδείχτηκε, άνοδος, πάνω στην οποία πολλοί «έχτισαν» το μέλλον τους, έθεσε σε ομηρεία περισσότερους από έναν παραγωγικούς κλάδους στη χώρα μας.
Ο Κώστας Τζιόμαλλος είναι ένας νέος αγρότης από τις Σέρρες, που αν και 32 χρόνων μετρά ήδη δέκα χρόνια ενασχόλησης με την κτηνοτροφία.
Απίστευτο «Ηταν πραγματικά απίστευτο αυτό που συνέβη πέρυσι», λέει ο 32χρονος κτηνοτρόφος. «Εκεί που πριν από 2-3 χρόνια το κόστος ζωοτροφών κυμαινόταν στα 150-160 ευρώ ανά τόνο, πέρυσι εκτοξεύτηκε στα 300-320 ευρώ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, από την άλλη είχαμε μεγάλη μείωση στις τιμές των προϊόντων κρέατος γύρω στο 20% λόγω μιας ξαφνικής υπερπροσφοράς. Κι όμως, οι τιμές στα ράφια δεν έπεσαν».
Οπως μας λέει ο νεαρός κτηνοτρόφος, που κατέχει και τη θέση του προέδρου της ένωσης νέων αγροτών του Νομού Σερρών, «οι περισσότεροι παρασύρθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τους ανθρώπους του υπουργείου, που τους έπεισαν ότι αν ασχοληθούν με τον κτηνοτροφικό τομέα, τα κέρδη θα ήταν εγγυημένα. Δημιουργήθηκαν προσδοκίες και πολλοί ενίσχυσαν το ζωικό τους κεφάλαιο με νέα δάνεια, αλλά η εκτίναξη του κόστους των ζωοτροφών οδήγησε τελικά στο κλείσιμο πολλές μονάδες.
Κάθε χρόνο περίπου το 15% των κτηνοτρόφων αποσύρεται. Το 2013 δεν θα έχουμε μείνει ούτε οι μισοί. Και όσοι εντάχθηκαν τα τελευταία χρόνια πήγαν σαν πρόβατα στη σφαγή. Ηταν τότε που το υπουργείο και οι πέριξ διατυμπάνιζαν την επιτυχία της φέτας. Μας την παρομοίαζαν με ατμομηχανή, αλλά φαίνεται πως ξέχασαν ότι ζούμε στην εποχή της ηλεκτροκίνησης».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2098927
Praetorianos
31-12-08, 15:57
Και αυτή η χώρα ήταν επί 400 χρόνια υπό κατοχή.
Όσες προσπάθειες έγιναν (και δεν ήταν λίγες) για απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό απέτυχαν σε αυτά τα 400 χρόνια.
Ευτυχώς όμως κάποιοι δεν απογοητεύτηκαν, ούτε προσπάθησαν με μανία να σπείρουν την ηττοπάθεια.Και τελικά...
Εσύ βλέπεις ως κατοχή τα λεφτά, την κατανάλωση, την ΕΕ και τον καπιταλισμό. Εγώ βλέπω ως σκλαβιά το κράτος-άρχοντα, την υπόδειξη οδηγιών για το τι μου αρέσει και τι όχι, τον έλεγχο στο τι λέω και τι κάνω και την απομόνωση από τον έξω κόσμο.
Δεν μπορείς να μου αλλάξεις την γνώμη, δεν μπορώ να σου αλλάξω την δική σου. Ποια είναι σωστή και ποια λάθος θα κρίνει (ή μάλλον έκρινε) η ιστορία.
Επίσης, κάποιος που διαβάζει με σχετική προσοχή το προηγούμενο ποστ μου, θα δει ότι, επειδή ακριβώς ο καπιταλισμός δεν έγινε "ξαφνικά" κακός, έβαλα ειδαγωγικά στις λέξεις "καλός" και "κακός", ακριβώς για να δείξω ότι ο καπιταλισμός ποτέ δεν ήταν "καλός" και "ξαφνικά" μας προέκυψε "κακός"
Δεν είναι καλός ή κακός ο καπιταλισμός, είναι οικονομικό σύστημα όπως όλα τα άλλα με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του. Κάθε σύστημα έχει + ή - δεν μπορείς να τα στοιβάζεις σε καλά και κακά ανάλογα με τις πολιτικές σου πεποιθήσεις.
Όχι, χουντικός όχι, αλλά προσκολλημένος μέχρι τέλους στο "λιγότερο κακό" πολιτευμα...
"Λιγότερο κακό" για μένα, είπα ότι δεν υπάρχουν καλά και κακά συστήματα. Προσκολλημένος δεν είμαι σε κανένα πολίτευμα, συγκεκριμένα κάθε ένα που έχει εφαρμοστεί μέχρι τώρα το βρίσκω ελλιπές και προσωρινό. Άρα αρνούμαι να υποστηρίξω συστήματα που δεν κατάφεραν να επιβιώσουν στο παρελθόν, το ίδιο και τον καπιταλισμό όπως τον γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Όπως κρίνω τον θεωρητικό κομμουνισμό έτσι θα κρίνω και κάποιον που υπερασπίζεται την ιδέα της ελεύθερης αγοράς, η αγορά δεν αυτορρυθμίζεται, δεν υπάρχει τέλειος ανταγωνισμός και δεν υπάρχει τέλεια γνώση.
Ιδέες παρωχημένες που είναι καλές στα βιβλία και σαν θεωρητικά υποδείγματα.
Με την διαφορά ότι λόγω επιβολής τους ως εκπροσώποι μου και την πεποίθηση ότι είναι οι μοναδικοί σωτήρες της σχολής (κοινωνίας?), έχω μια αρνητική προδιάθεση σε οτιδήποτε προσπαθεί να προβληθεί ως μόνη διέξοδος -πόσο μάλλον με την βία.
"Οι καιροί ου μενετοί" όμως πραιτωριάνε...μείνε εκεί εσύ, αλλά κάποιοι άλλοι θα προχωρήσουμε μπροστά....
Καλό δρόμο λοιπόν και αν όντως είναι το καλύτερο σύστημα καλώς να επικρατήσει κιόλας. Με ενοχλεί όμως που μόνο εσείς θα προχωρήσετε μπροστά λες και όλος ο άλλος κόσμος είναι ηλίθιος ή θέλει να προχωρήσει προς τα πίσω. Αυτή η εκλεκτή γνώση που κατέχετε και η αλλαζονική συμπεριφορά είναι που με ενοχλέι περισσότερο στο πολίτευμα σου.
Εσύ βλέπεις ως κατοχή τα λεφτά, την κατανάλωση, την ΕΕ και τον καπιταλισμό. Εγώ βλέπω ως σκλαβιά το κράτος-άρχοντα, την υπόδειξη οδηγιών για το τι μου αρέσει και τι όχι, τον έλεγχο στο τι λέω και τι κάνω και την απομόνωση από τον έξω κόσμο.
Μαι και το κράτος είναι κάτι στο οποίο είμαι ενάντιος - το κράτος είναι σημιούργημα της αστικής τάξης (πριν υπήρχαν και άλλες δομές, όπως πχ τα φέουσα, δημιουργήματα και αυτά της τότε αρχουσας τάξης).
Όσο για τον "έλεγχο" και την "υπόδειξη οδηγιων", νομίζω πως ο καθενας μπορεί να κρίνει από την καθημερινή ζωή του αν αυτά υπάρχουν σήμερα ή όχι, καθώς και ποιος τα αντιπαλευει....
Ποια είναι σωστή και ποια λάθος θα κρίνει (ή μάλλον έκρινε) η ιστορία.
Τα πάντα ρει - όποιος το ξεχνά αυτό, είναι καταδικασμένος
Δεν είναι καλός ή κακός ο καπιταλισμός, είναι οικονομικό σύστημα όπως όλα τα άλλα με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του. Κάθε σύστημα έχει + ή - δεν μπορείς να τα στοιβάζεις σε καλά και κακά ανάλογα με τις πολιτικές σου πεποιθήσεις.
Ο καπιταλισμός είναι πολύ καλό συστημα για τους λίγους που ωφελούνται εις βάρος των πολλών.
Ο καπιταλισμός είναι πολύ κακό σύστημα για τους πολλούς που αδικούνται προς όφελος των λίγων
Με την διαφορά ότι λόγω επιβολής τους ως εκπροσώποι μου και την πεποίθηση ότι είναι οι μοναδικοί σωτήρες της σχολής (κοινωνίας?), έχω μια αρνητική προδιάθεση σε οτιδήποτε προσπαθεί να προβληθεί ως μόνη διέξοδος -πόσο μάλλον με την βία.
Καλό δρόμο λοιπόν και αν όντως είναι το καλύτερο σύστημα καλώς να επικρατήσει κιόλας. Με ενοχλεί όμως που μόνο εσείς θα προχωρήσετε μπροστά λες και όλος ο άλλος κόσμος είναι ηλίθιος ή θέλει να προχωρήσει προς τα πίσω. Αυτή η εκλεκτή γνώση που κατέχετε και η αλλαζονική συμπεριφορά είναι που με ενοχλέι περισσότερο στο πολίτευμα σου.
Μα υπάρχει όντως κόσμος που θέλει να μας γυρίσει πίσω - στο μεσαίωνα και ακόμα παραπέρα. Η άρχουσα ταξη βγαίνει πολύ ωφελημένη από αυτή την οπισθοδρόμηση.
Τα θύματά της όμως, οι λαοί, δε θα την ακολουθούν για πολύ ακόμα στο κατήφορο που μας στέλνει.
Όσο και αν σε ενοχλεί αυτό πρετωριανέ
@ ADSLgr.com All rights reserved.