Επιστροφή στο Forum : Αναπτυξη! Εσεις τι προτεινετε??
Μετά την μετανάστευση αρκετών "νέων και ικανών" Ελλήνων, φαίνεται πως σειρά έχουν οι επιχειρήσεις. Από συζητήσεις με φίλους και γνωστούς, διαπιστώνω πλέον "μετανάστευση" αρκετών μεσαίου μεγέθους βορειοελλαδικών επιχειρήσεων εκτός Ελλάδας.
Σχετικά με την "μετανάστευση επιχειρήσεων" που ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου, μόλις διάβασα το εξής για την "Αργυρομεταλλευμάτων & Βαρυτίνης" :
http://www.capital.gr/news.asp?id=1449200
"Κεραυνός εν αιθρία" από την S&B, εξετάζει την μεταφορά έδρας
Χάρη Φλουδόπουλου
Τη μεταφορά της έδρας της S&B εκτός Ελλάδος εξετάζει η διοίκηση της εταιρείας, όπως ανακοίνωσε προ ολίγου ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας κ. Κρίτων Αναβλαβής.
Όπως είπε, η διοίκηση έχει υποχρέωση απέναντι στους μετόχους της να εξετάσει το ενδεχόμενο αυτό προκειμένου να προφυλαχτεί η εταιρεία. Διευκρίνισε ότι οι δραστηριότητας της εταιρείας δεν πρόκειται να φύγουν από την Ελλάδα με την δημιουργία μιας νέας holding εταιρείας, η οποία θα έχει έδρα στο εξωτερικό και ότι η εταιρεία θα συνεχίσει να πληρώνει φόρους και να διατηρεί τους εργαζόμενούς της που έχει στην Ελλάδα.
«Εφόσον υπάρχουν οι δραστηριότητες του βωξίτη και οι δραστηριότητες στη Μήλο η εταιρεία θα παραμείνει ως η θυγατρική μιας μεγάλης holding», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Άλλωστε, όπως είπε, η εταιρεία είναι ήδη «φευγάτη» όταν το 95% του κύκλου εργασιών της πραγματοποιείται εκτός Ελλάδας σε ΗΠΑ, Βραζιλία, Κίνα, Ινδία και Ευρώπη.
Ο κ Αναβλαβής ανέφερε ότι οι αιτίες που οδηγούν στην εξέταση ενός τέτοιου σεναρίου προέρχονται ακριβώς από τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η ελληνική κρίση και όχι μόνο, αναφέροντας χαρακτηριστικά το θέμα της αναχρηματοδότησης δανείων ύψους 90 εκατ. ευρώ που λήγουν τον Ιούνιο και τα οποία η εταιρεία καλείται να αναχρηματοδοτήσει με επιτόκια 4-5 % υψηλότερα σε σχέση με πριν.
«Αντιμετωπίζουμε δυσπιστία ως διεθνής εταιρεία και στις εμπορικές μας δραστηριότητες», πρόσθεσε ο κ. Αναβλαβής.
Σημειώνεται ότι ο όμιλος πέρυσι ήταν κερδοφόρος, η μητρική, ωστόσο, κατέγραψε ζημιές που σύμφωνα με την διοίκηση αποδίδονται σε μεγάλο βαθμό σε προβλήματα που προκάλεσε το ελληνικό κράτος, όπως για παράδειγμα οι καθυστερήσεις στις αδειοδοτήσεις του βωξίτη.
Παράλληλα το κράτος χρωστάει επιστροφές ΦΠΑ ύψους 18 εκατ. ευρώ, τις οποίες η εταιρεία αναγκάζεται να χρηματοδοτεί για τον πρόσθετο λόγο ότι καθυστερεί ο έλεγχος της χρήσης του 2010 με διάφορα προσχήματα και δεν μπορεί να προχωρήσει συμψηφισμός.
Ο Κ. Αναβλαβής, πάντως, τόνισε ότι για την φετινή χρήση δεν πρόκειται να δοθεί μέρισμα και εξετάζονται άλλοι τρόποι επιστροφής αποδόσεων προς τους μετόχους, πιθανότατα μέσω επιστροφής κεφαλαίου που θα αποφασίσει η γενική συνέλευση στις 31 Μαΐου με πιθανή ημερομηνία τον Ιούλιο.
Από όσο ξέρω η εταιρία αυτή είναι ένας κολοσσός (από τις αρχαιότερες και ισχυρότερες επιχειρήσεις στην ελλάδα). Το μνημόνιο σε λίγο δεν θα αφήσει ούτε ...κολυμπηθρόξυλο στην χώρα μας. Αυτά είναι...ανάπτυξη.
Είναι η εταιρεία που έχει καμιά 50αρία ορυχεία παγκοσμίως και μεταξύ άλλων δίνει βωξίτη (πρώτη ύλη για το αλουμίνο) στο Αλουμίνο της Ελλάδος και σε καμιά 100αριά εταιρείες ανά το κόσμο. Ίσως η σημαντικότερη πολυεθνική εταιρεία που έχει την έδρα της στην Ελλάδα και σε τομέα υπερευαίσθητο όπως αυτός των πρώτων υλών (έχει αυτούς τους τύπους στο χρηματηστίριο των μετάλλων και ανεβοκατεβάζει τις τιμές ανάλογα τις ορέξεις ένα πράγμα). Κατρακύλα χωρίς τέλος, δυστυχώς.
Γιαυτι φεύγει; Για φορολογικούς λόγους. Καλό ειναι να ξέρει μερικές λεπτομέρειες ο κοσμάκης. Βάση κοινοτικής οδηγίας, εαν κάποιος μέτοχος με ύψος > 10% νομίζω μετοχών, βρίσκεται σε άλλη χώρα (εντός ΕΕ), τότε φορολογούνται τα μερίσματα στην χώρα της έδρας του. Η κοινοτική οδηγία αυτή υπάρχει βασικά για να διευκολύνει τις πολυεθνικές, που έχοντας έδρα σε φορολογικούς παραδείσους (πχ Κύπρος) κερδίζουν απο μειωμένη φορολογία στα μερίσματα.
Και λίγη ιστορία. Μειώσανε στην Ελλάδα την φορολογία επιχειρήσεων (νομικό πρόσωπο) στο 25%. Ηταν αν θυμάμαι καλά στο 40%, μετά πήγε 35% και τέλος επι Καραμανλή το κατεβάσανε στο 25% με στόχο αυτό να αποτελέσει, ντε και καλά, πόλο ανάπτυξης. Η φορολογία επιχειρήσεων δεν διέπεται απο κάποια κοινοτική οδηγία, και φυσικά εντάσσεται εκεί που δραστηριοποιείται η επιχείρηση. Για να μειώσουν το χάσιμο, βάλανε φορολογία στα μερίσματα ύψους 10%. Η φορολογία σε ευρωπαικό επίπεδο δεν ήταν υψηλή, και έτσι δεν υπήρξε κύμα φυγής επιχειρήσεων.
Ελα όμως που τα σαίνια του ΓΑΠ σκεφτήκανε ότι μπορούνε να βγάλουν περισσοτερα... Ανεβάσανε την φορολογία μερισμάτων στο 20%, και βάλανε τον όρο ότι δεν φορολογούνται εαν επενδυθουν (δηλαδή δεν μοιραστούν μερίσματα). Καλό ως μέτρο για ανάπτυξη, αλλά σκεφτήκανε χωρίς τον ξενοδόχο. Βάση της κοινοτικής οδηγίας, οποιαδήποτε επιχείρηση μπορεί να αλλάξει έδρα. Αυτό σημαίνει ότι πλέον τα μερίσματα θα φορολογούνται εκεί. Εαν πχ έχει 10 εκ μετοχές, με μέρισμα 1 ευρώ => 10 εκ ευρώ, με φορολογία 20% αυτό σημαίνει ότι τα 2 εκατ ευρώ πάνε σε φόρους, εαν πάει την έδρα του πχ στην Κύπρο, με φορολογία 10% (δεν ξέρω πόσο ακριβώς είναι μπορεί ναναι και λιγότερο), κερδίζει (γλυτώνει) αυτομάτως 1 εκατομύριο ευρώ!!!
Τώρα τι άλλο σημαίνει αυτό; Οτι εκεί που το κράτος θα έπαιρνε 1 εκ ευρώ (με τον προηγούμενο φόρο του 10%) τώρα παίρνει τίποτε. Και εκεί που έπρεπε να έχει Χ έσοδα, για να πληρώνει τα έξοδα και τους τραπεζίτες, τώρα θα έχει λιγότερα, άρα θα πρέπει αυτοί που δεν μπορούν να φύγουν στο εξωτερικό τα έσοδά τους, δηλαδή οι πληβείοι (εμείς), να πληρώσουν παραπάνω. Γιατί όπως βλέπετε, υπάρχουν πλήστα όσα παραθυράκια προκειμένου οι πλούσιοι να φοροδιαφεύγουν. ΝΟΜΙΜΑ... Για αυτούς είναι το σύστημα... Και εσείς περιμένετε ανάπτυξη. Και παρόλο που τους δόθηκε η δυνατότητα να μην φορολογηθούν τα μερίσματα (με επανεπενδυση δηλαδή ανάπτυξη).
Το ζουμι ειναι εδω:
Διευκρίνισε ότι οι δραστηριότητας της εταιρείας δεν πρόκειται να φύγουν από την Ελλάδα με την δημιουργία μιας νέας holding εταιρείας, η οποία θα έχει έδρα στο εξωτερικό και ότι η εταιρεία θα συνεχίσει να πληρώνει φόρους και να διατηρεί τους εργαζόμενούς της που έχει στην Ελλάδα.
...απ'τη στιγμη που η πρωτη υλη ειναι στην Ελλαδα, η εταιρεια δε μπορει πρακτικα να φυγει γιατι αυτο ειναι το αντικειμενο της δουλειας της. Αυτο δε προκειται να αλλαξει (ασχετως που δηλωνει οτι εχει την εδρα της).
Εταιρειες πρωτων υλων, υποδομων κτλ δε "φευγουν" ποτε γιατι το αντικειμενο τους εχει "γεωγραφικο" δεσιμο.
φεύγει ο φόρος επι των μερισμάτων. Ειναι 20% στα κερδη που διανέμονται. τόσο απλό. Οι πλούσιοι (και οι εταιρίες τους) φοροδιαφεύγουν, νομιμα. Πλήρωνε λαέ.
Εγώ δε καταλαβαίνω το εξής. Ο φόρος των μερισμάτων (20-21% κάπου εκεί) ίσως έφευγε και πριν, αναλόγως του ποιάς χώρας μόνιμος κάτοικος είναι ο κάθε μέτοχος/δικαιούχος. Ο 24% που είναι ο φόρος του νομικού προσώπου θα παραμείνει ως έχει?
Τι θέλω να πω. Είτε σήμερα είτε πριν ο φόρος των μερισμάτων φορολογείται στη χώρα διαμονής του δικαιούχου. Σε μια πολυεθνική οι μέτοχοι μπορεί να είναι οπουδήποτε είτε να είναι δικαιούχος μια offshore δικιά τους. Οπότε γιατί να βγει μιά εταιρεία και να κάνει μια τέτοια δήλωση, αφού είναι κάτι το αυτονόητο και κοινή πρακτική.
Αν αυτό που λέει ο MNP ισχύει τότε ο 24% φόρος στη πηγή παραμένει ως έχει όπως και ο φόρος μερισμάτων παραμένει επίσης ως έχει (με τη δυνατότητα του κάθε δικαιούχου/μετόχου να βρίσκεται σε οποιαδήποτε χώρα). Προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς θα αλλάξει. Θα αλλάξουν χώρα φορολόγησης τα φυσικά πρόσωπα?
Oσο ο φόρος μερισμάτων ήταν μηδεν ή χαμηλά (πχ 10% ή λιγότερο), δεν συνέφερε να πάς να κάνεις holding σε άλλη χώρα για να επωφεληθείς μικρότερης φορολογίας, μιας και θα υπήρχε και στον φορολογικό παράδεισο μια φορολογία πχ 8%... Η διαφορά του 2% δεν ήταν επαρκής για να μπείς στον κόπο (για μεγάλες εταιρίες μιλώ) να έχουν Holding στον φορολογικό παράδεισο, μιας και υπάρχουν και κόστη διαδικαστικά, λειτουργίας της holding κλπ κλπ.. Το όποιο κέρδος εξανεμίζεται έτσι ή μένει μικρό, οπότε δεν αξίζει τον κόπο. Εαν όμως η διαφορά είναι σημαντική, μεγαλύτερη απο πχ 6-8%, τότε αξίζει, και ειδικά εαν μιλάμε για μεγάλα ποσά. Επίσης έχει να κάνει εαν η εταιρία δίνει μερίσματα ή όχι. Εαν μια εταιρία δεν δίνει μερίσματα (συνήθως) αλλά επανακεφαλαιοποιεί τα κέρδη, τότε γιατί να κάνει ιστορία με holding στο εξωτερικό; Δεν έχει νόημα.
Αρα όπως βλέπεις παίζουν πολλοί παράμετροι. Το ασταθές γενικά και σε παγκόσμια κλίμακα οικονομικό τοπίο αποθαρρύνει τις επενδύσεις (δηλαδή τις επανακεφαλαιοποιήσεις), αντιθέτως προωθούνται παγκοσμίως εδώ και μερικά χρόνια οι επενδύσεις σε τραπεζικά/χρηματιστηριακά προιόντα που έχουν μεγαλύτερες αποδόσεις, και άμεσα. Οι εταιρίες λοιπον προσπαθούν να βγάλουν τα κέρδη τους σε ρευστό και να το χρησιμοποιήσουν σε επενδύσεις, όχι στην ανάπτυξη, αλλά σε αυτά τα προιόντα, γιαυτό η πρεμούρα για τα μερίσματα.
Επίσης η δυνατότητα φορολόγησης μερισμάτων σε άλλη χώρα έχει αρκετούς περιορισμούς, δεν είναι εύκολο για ένα φυσικό πρόσωπο. Πρέπει να έχεις απο όσο ξέρω πάνω απο το 10% των μετοχών. Γιαυτό λοιπόν παίζει παιχνίδι με εταιρίες holding, όπου η κανονική εταιρία γίνεται θυγατρική της holding, και εφόσον κατέχει >10% μετοχών η holding, τότε τα μερίσματα της φορολογούνται στην έδρα της holding. Αυτό είναι κοινοτική οδηγία/νόμος, που δεν μπορεί να παρακάμψει η εθνική νομοθεσία.
Η παρουσία τόσο διαφορετικών συστημάτων φορολόγησης εντός ΕΕ είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να υπάρχει, μιας και λόγω της απαιτούμενης ελευθερίας διακίνησης κεφαλαίων, εταιριών κλπ, δημιουργεί αφαίμαξη φορολογικών εσόδων απο φορολογικούς παραδείσους εντός ΕΕ. Για περιπτώσεις όπως στην Ελλάδα, που απο την μια θέλει να το παίξει χώρα με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές επιχειρήσεων, και πάει να φορολογήσει τα έσοδα (μερίσματα) εαν και ποτέ αυτά υπάρχουν, όμως λόγω της ευρωπαικής νομοθεσίας, και αυτά τα έσοδα τα χάνει, γιατί όποια εταιρία έχει τέτοια έσοδα, μπορεί κάλλιστα, νόμιμα και ηθικά, να τα πάει αλλού και να φορολογηθούν αλλού. Εαν αύξανε την φορολογία του νομικού προσώπου πχ στο 35% ή 40% όπως ήταν πριν, και κρατούσε τα μερίσματα αφορολόγητα, ή ακόμα καλύτερα, στο 35% τις επιχειρήσεις, αλλά τα μερίσματα στο 5%, τότε αυτά δεν θα φεύγανε, μιας και όπως είπα, και αλλού θα φορολογούνταν. Αντιθετως μπορεί να είχαμε το αντίθετο, με χαμηλή φορολογία μερισμάτων, μπορεί να το παίζαμε και φορολογικός παράδεισος για άλλες επιχειρήσεις σε άλλες χώρες εντόε ΕΕ!! Και οι εταιρίες που θα φορολογούνταν με παραπάνω φόρο; Μα η εταιρία δεν μπορεί να φύγει! Ειναι αυτό που λέμε τόσο καιρό, αλλά ελάχιστοι καταλαβαίνουν. Οι εταιρίες που μπορούν να φύγουν, είναι εντάσεως ανθρώπινου δυναμικού, έχουν φύγει ήδη, ή θα φύγουν νομοτελειακά, μιας και δεν έχουμε μισθούς Κίνας ή Βουλγαρίας. Οι λοιπές εταιρίες θα μείνουν. Αναγκαστικά. Η' θα κλείσουν (εαν δεν είναι βιώσιμες), ή θα δουλέψουν. Ακόμα και εαν είχαν φόρο 60%. Αρα η ιστορία μείωσης του φόρου επιχειρήσεων, καιμε τα μερίσματα ποιόν βοηθάει; Follow the money! Αποκλειστικά τους επιχειρηματίες. Τους δίνει την δυνατότητα να πληρώνουν, νομιμα, λιγότερους φόρους, ειτε στο νομικό πρόσωπο, είτε στα μερίσματα (μέσω φορολογικών παραδείσων). Και αφού αυτοί πληρώνουν λιγότερα, κάπου πρέπει να βρεθούν τα λεφτά, κάποιοι πρέπει να πληρώσουν, γιατί δεν φτάνουν. Μαντέψτε ποιός πληρώνει την νύφη...
Λοιπόν, ένα μικρό παραδειγματάκι που δείχνει γιατί αυτή η χώρα θα παραμείνει ένα τεραστιο μπουρδέλο:
Controloc 28tab x 40mg (παντοπραζόλη). Πρωτότυπο φάρμακο. Τιμή: 32,52 ευρώ
Praz-Up 28tab x 40mg (παντοπραζόλη). Αντίγραφο φάρμακο. Τιμή: 57,12 ευρώ
3 μήνες μετά την επισήμανση της εξωφρενικής τιμής του αντιγράφου (μόνο ΜΙΑΣ εταιρείας), ακόμα δεν έχει διορθωθεί η τιμή. Περισσότερα εδώ (http://farmakopoioi.blogspot.com/2012/03/blog-post_905.html). Τα λαμόγια της εταιρείας balu που παράγει το αντίγραφο αυτό, τακιμιάσανε με τα λαμόγια του Υπουργείου Υγείας.
Εντωμεταξύ, οι γιατροί του ΙΚΑ δεν προλαβαίνουν να κόβουν συνταγές με Praz-Up. Τρίμηνες, σε όποιον περνάει από εκεί, άσχετα με το αν είχε ποτέ πρόβλημα με το στομάχι του. "Πάρε και ένα φάρμακο για το στομάχι", του λέει ο καλός γιατρός. Και για χοληστερίνη επίσης. Παππούδες και γιαγιάδες, όταν πάνε στο φαρμακείο, ανακαλύπτουν ότι ο καλός γιατρός τους έχει δώσει και φάρμακο για την χοληστερίνη. Χωρίς εξετάσεις βέβαια... τους έκοψε για χοληστερινάτους με το μάτι.
Και μετά μιλάμε για ανάπτυξη... Ποτέεεε, ποτέ - ποτέ - ποτέεεεεεεε...
Και για όσους δεν κατάλαβαν, πέρα από τις ύποπτες υπερτιμολογήσεις, οι φαρμακοβιομηχανίες αντιδρούν στη μείωση των κερδών τους και με άλλο τρόπο: Μου μειώνεις τις τιμές των φαρμάκων; Μου περιορίζεις τα κουτιά που μπορεί να γράψει ο γιατρός; Οκ, no problem! Για να δούμε αν μπορεις να μου περιορίσεις και τις ασθένειες! Θα φορτώσω σε όλους τους ασθενείς έλκος και υπερχοληστερολαιμία! Για να σε δούμε τώρα, τί θα κάνεις;
Όχι παίζουμε.
φεύγει ο φόρος επι των μερισμάτων. Ειναι 20% στα κερδη που διανέμονται. τόσο απλό. Οι πλούσιοι (και οι εταιρίες τους) φοροδιαφεύγουν, νομιμα. Πλήρωνε λαέ.
Πες μου 1 (μια) εταιρια που δινει μερισμα μετα το 09.
Πες μου 1 (μια) εταιρια που δινει μερισμα μετα το 09.
Χωρίς διάθεση αντιπαράθεσης αρκετές. Δεν είναι εύκολο το να μη δώσει μέρισμα μια κερδοφόρα εταιρία. Ούτε είναι εύκολο να κάνουν όλες οι εταιρίες αλαξοκολιές μεταξύ θηγατρικών χωρών και transfer pricing και όλα αυτά τα καλούδια που κάνουν οι πολυεθνικές.
Όσες Ελληνικές κυρίως μικρομεσαίες εταιρίες ηταν κερδοφόρες άντε να μη δώσουν μέρισμα μια χρονιά, την επόμενη θα δώσουν και θα φορολογηθούν και τα παλαιότερα που δε δώσαν.
Τώρα το πόσες ήταν κερδοφόρες, άλο ζήτημα.
Πες μου 1 (μια) εταιρια που δινει μερισμα μετα το 09.
Motor Oil: http://www.capital.gr/news.asp?id=1204060
ΟΠΑΠ: http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=184755
Τράπεζα της Ελλάδος: http://www.express.gr/news/business/578621oz_20120320578621.php3
Eurobank: http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=6&artid=109835
Πλαίσιο: http://article.wn.com/view/WNATc6cb3171d0f3fa443d99dbafdd43ceaa/
MIG Real Estate: http://www.reporter.gr/Ειδήσεις/Επιχειρήσεις/item/196643-MIG-Real-Estate-Merisma-0,25-eyrw-metochh-gia-th-chrhsh-2011
Ελληνικά Πετρέλαια: http://www.axortagos.gr/xrisi-xrisi-elpe-metoxi-ipsous.html
Τιτάνας: http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=6&artid=94618
Έτσι για μεζεδάκι. Αλλά είναι σωστό ότι πολλές εταιρίες δεν έδωσαν, ειδικά πέρσυ (φέτος).
Τι μεζεδακι; Ουτε για πατατακι δεν ειναι αυτα τα μερισματα, εκτος και αν θεωρεις υπερκερδη τα 25εκ ευρω της motor oil για ενα ολοκληρο ετος (που θεωρειται και blue chip). Ειναι γεγονος οτι οι εταιριες στην Ελλαδα απλα ΝΑΥΑΓΟΥΝ, και με το να φορολογεις τα κερδη εις διπλουν μονο καλο δεν κανεις.
Σημείωση: οι περισσότερες εταιρείες που είχαν κέρδη πέρυσι έκαναν επιστροφή κεφαλαίου στους μετόχους τους, καθώς αυτό δεν φορολογείται, σε αντίθεση με το μέρισμα.
Πιθανότατα θα γίνει το ίδιο και φέτος, καθώς δεν έχει αλλάξει η αντιμετώπιση (από όσο ξέρω)
(με τη παραδοχή βέβαια ότι έχουν κέρδη...)
Ν.Φ.
μπορούν να αποφύγουν την φορολογία με επανακεφαλαιοποίηση των κερδών. Κάτι που είναι καθαρά αναπτυξιακό. Ομως δεν το κάνουν.. γιατί;;;;;;
μπορούν να αποφύγουν την φορολογία με επανακεφαλαιοποίηση των κερδών. Κάτι που είναι καθαρά αναπτυξιακό. Ομως δεν το κάνουν.. γιατί;;;;;;
Μάλλον θεωρούν σε περίοδο κρίσης πιο σίγουρη επένδυση σε μετοχές υγιών επιχειρήσεων που δίνουν μέρισμα. Εδώ δάνειζαν με αρνητικό επιτόκιο την Δανία και την Γερμανία προ κάποιων μηνών.
Αλλά ναι, σε περίοδο ανάπτυξης τους συμφέρει η επανακεφαλαιοποίηση των κερδών αντί του μερίσματος (στο οποίο θα φορολογηθούν) με το σκεπτικό ότι έτσι θα αυξηθεί η αξία της μετοχής τους και άρα ο πλούτος τους κάτι το οποίο δεν φορολογείται, εκτός από την συγκεκριμένη στιγμή όταν θα εξαργυρώσουν, δλδ θα πουλήσουν, τις μετοχές.
Eνώ σε περίοδο ύφεσης συμφέρει η απόδοση μερισμάτων και η χρήση των κερδών σε κερδοφόρες (τζογαδόρικες θα έλεγα εγώ) επενδύσεις, άρα οι εταιρίες πρέπει ντε και καλά να δίνουν μέρισμα, οπότε καλό είναι να μην φορολογείται το μέρισμα. Καπίσι; :wink:
Το χωράφι μέσα στην πόλη (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=13893)
φεύγει ο φόρος επι των μερισμάτων. Ειναι 20% στα κερδη που διανέμονται. τόσο απλό. Οι πλούσιοι (και οι εταιρίες τους) φοροδιαφεύγουν, νομιμα. Πλήρωνε λαέ.
Δυστυχώς έτσι είναι. Οι μεγάλες εταιρίες μπορεί να μη φοροδιαφεύγουν σε μεγάλη κλίμακα, όμως μέσω της διαπλοκής με πολιτικούς, ψηφίζονται νόμοι που τις ευνοούν.
Δείτε και αυτό:
Ο όμιλος Δαυίδ ετοιμάζεται για τη μεγάλη έξοδο;
Από τον Βασίλη Γεώργα
http://www.kourdistoportocali.com/articles/10534.htm
όπως και αυτό
Μεγαλοκαρχαρίες ορέγονται το κέντρο της Αθήνας
Από τον Δημ. Καζάκη
http://www.kourdistoportocali.com/articles/10530.htm
Συμπέρασμα. Η κρίση κρύβει όντως ευκαιρίες, αν και μάλλον για όσους έχουν λεφτά, κεφάλαια, προσβάσεις κτλ.
Δείτε και αυτό:
Ο όμιλος Δαυίδ ετοιμάζεται για τη μεγάλη έξοδο;
Από τον Βασίλη Γεώργα
http://www.kourdistoportocali.com/articles/10534.htm
Συμπέρασμα. Η κρίση κρύβει όντως ευκαιρίες, αν και μάλλον για όσους έχουν λεφτά, κεφάλαια, προσβάσεις κτλ.
Στην περίπτωση μετανάστευσης επιχειρήσεων (βάσιμη υπόθεση για την 3Ε, που έχει όμως γίνει πραγματικότητα για δεκάδες άλλες -πρώην- ελληνικές επιχειρήσεις) δεν νομίζω ότι το σωστό συμπέρασμα είναι ότι "η κρίση κρύβει όντως ευκαιρίες", όπως αντίστοιχα δεν θα έλεγα ότι "η κρίση κρύβει ευκαιρίες" για όσους Έλληνες μεταναστεύουν σε άλλες χώρες ...
Η 3Ε είναι από τους μεγαλύτερους εμφιαλωτές της Coca Cola στην Ευρώπη. Υπάρχει επειδή η πολυεθνική έκανε μια επένδυση στην Ελλάδα. Με δεδομένο ότι είναι, ταυτόχρονα, από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς (μοιράζει Coca-Cola σε Βαλκάνια, Τουρκία, ανατολική ευρώπη) το φυσικό είναι να «μεταναστεύσει» και όχι να μείνει. Απορώ πώς δεν το είχαν κάνει μέχρι σήμερα.
Με τη Βουλγαρία από πάνω μας έχουμε καμία ελπίδα;
Η 3Ε είναι από τους μεγαλύτερους εμφιαλωτές της Coca Cola στην Ευρώπη. Υπάρχει επειδή η πολυεθνική έκανε μια επένδυση στην Ελλάδα. Με δεδομένο ότι είναι, ταυτόχρονα, από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς (μοιράζει Coca-Cola σε Βαλκάνια, Τουρκία, ανατολική ευρώπη) το φυσικό είναι να «μεταναστεύσει» και όχι να μείνει. Απορώ πώς δεν το είχαν κάνει μέχρι σήμερα.
Υπενθυμίζεται πως πρόσφατα η Coca-Cola 3Ε αποφάσισε να προχωρήσει στο κλείσιμο των γραμμών παραγωγής σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα και να μεταφέρει τον όγκο παραγωγής στις αντίστοιχες μονάδες του Σχηματαρίου, του Βόλου και του Ηρακλείου. Η απόφαση της Coca-Cola 3Ε είναι αποτέλεσμα της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και κατά συνέπεια της σημαντικής πτώσης των πωλήσεων της εταιρείας κατά τα τελευταία τρία έτη και, ειδικότερα, κατά το 2011, όπου ο τομέας των αναψυκτικών υποχώρησε κατά 8,9%, οι χυμοί κατά 10,1% και τα εμφιαλωμένα νερά κατά 5,7%. Για το σύνολο του 2011 ο όγκος πωλήσεων της Coca-Cola 3E στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 12%, λόγω των μέτρων λιτότητας, της αύξησης του ΦΠΑ αλλά και της μείωσης του αριθμού των καταστημάτων λιανικής
Πηγη http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12334&subid=2&pubid=112842090
Ουτε εργατικο κοστος ουτε τιποτε αλλο που φαντασιωνονται διαφοροι.
Τώρα πιστεύουμε την Κόκα-Κόλα και τα στοιχεία της μόνο και μόνο για να την πούμε στον άλλον, ε? Αβυσσος....
Τα στοιχεία του άρθρου που παρατίθεται για μείωση της αγοραστικης δύναμης κλπ, η εταιρεία η ίδια τα ανακοίνωσε για να εξηγήσει/δικαιολογήσει τις κινήσεις και τις αποφάσεις της. Αποφασίστε αν πιστεύουμε τις ανακοινώσεις των εταιρειών ή όχι.
Τώρα πιστεύουμε την Κόκα-Κόλα και τα στοιχεία της μόνο και μόνο για να την πούμε στον άλλον, ε? Αβυσσος....
Τα στοιχεία του άρθρου που παρατίθεται για μείωση της αγοραστικης δύναμης κλπ, η εταιρεία η ίδια τα ανακοίνωσε για να εξηγήσει/δικαιολογήσει τις κινήσεις και τις αποφάσεις της. Αποφασίστε αν πιστεύουμε τις ανακοινώσεις των εταιρειών ή όχι.
Εσυ τα πιστευεις ή οχι; Θεωρεις οτι δεν εχει το θαρος να πει την αληθεια; Θα την τιμωρησει κανεις αν το κανει;
Συγνώμη ρε παιδιά αλλά αν η 3E είναι από τους μεγαλύτερους εμφιαλωτές της περιοχής των Βαλκανιών και Τουρκίας και εξάγει σε αυτές τις περιοχές, πόσο ακριβώς έχει γαργαληθεί με την μείωση της αγοραστικής δύναμης 11 εκατ ανθρώπων, όταν και μόνο με τις μειώσεις μισθοδοσίας έχει βγάλει ήδη τα σπασμένα;
Έχω αρχίσει να ενοχλούμαι πάρα πολύ όταν σε κάθε συζήτηση ανάπτυξης εισέρχονται θέσεις που σχετίζονται με πολυεθνικές και τράπεζες όταν η πραγματική ανάπτυξη ενός έθνους είναι ο Νο1 εχθρός τους.
Δεν με ενδιαφέρει αν λέει αλήθεια ή όχι. Απλώς επεσήμανα ότι έσπευσες να υιοθετήσεις αυτολεξί την ανακοίνωσή της, ενώ σε άλλες περιπτώσεις απορρίπτεις αβλεπί τους ισχυρισμούς των μεγάλων εταιρειών. Και μαντεύω ότι το κάνεις μόνο και μόνο επειδή θες «να την πεις» σε άλλο μέλος. Δεν πειράζει, βαριέμαι τις αντιπαραθέσεις.
Επί της ουσίας, η πτώση της κατανάλωσης 10% και των εσόδων κατά 12% (σύμφωνα με την εταιρεία πάντα) αντικειμενικά δεν είναι λόγοι για τόσο δραστικά μέτρα, ειδικά όταν θυμόμαστε τις θριαμβικές ανακοινώσεις των προηγούμενων ετών για αύξηση κατανάλωσης, εσόδων και κερδών. Αλλά το τι κάνουν είναι δική τους απόφαση.
Η ουσία του αρχικού μου σχολίου, πάντως, είναι ότι η 3Ε υπάρχει επειδή είναι εμφιαλωτής της Κόκα-Κόλα. Μάλιστα είναι συγχωνευμένες στην Coca Cola Beverages (πράγμα που αλλάζει σύμφωνα με τις νέες ανακοινώσεις) που έχει δραστηριότητες σε 28 χώρες.
Σε κάθε περίπτωση, αυτά είναι λογιστικές και επιχειρηματικές κινήσεις μιας πολυεθνικής. Η 3Ε έχει πάψει εδώ και χρόνια να είναι ελληνική εταιρεία, οτιδήποτε κάνει είναι μέρος του γενικότερου πλαισίου της μητρικής.
Σε ολη την ανακοινωση της εταιριας δεν υπαρχει ουτε φευγαλεα υποψια για μεγαλο εργατικο κοστος.
Αν τωρα βολευει τους μνημονιακους να το βλεπουν ετσι ας το βλεπουν.
Εργατικό κόστος και coca cola δε πανε μαζί. Η διαδικασία παραγωγής εμφιάλωσης και συσκευασίας είναι η επιτομή της αυτόματοποίησης.
Οι εμποράκοι της δυστυχίας (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=14041)
του Σταύρου Θεοδωράκη
Ιδού λοιπόν τι έχουμε καταφέρει. Στην Αυστραλία μαζεύουν ρούχα στις εκκλησίες για τους έλληνες που κρυώνουν. «Ένα μπουφάν για τους Έλληνες»! Όπου νάναι θα φτάσουν τα κοντέινερ. Τα αμερικάνικα κανάλια υποστηρίζουν ότι «ο φωτορεπόρτερ που γύρισε όλο τον κόσμο ζει σε ένα παγκάκι στην Αθήνα». Ούτε όνομα δίνουν βέβαια, ούτε άλλα στοιχεία. Η Γαλλική τηλεόραση κάνει ρεπορτάζ στην πλατεία Θεάτρου και αποκαλύπτει ότι η πορνεία στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 80%. Όχι γιατί είναι ορεξάτοι οι έλληνες αλλά γιατί πεινάνε οι ελληνίδες. Στην Ισπανική τηλεόραση παρουσιάζουν ως μαρτυρία ντοκουμέντο την αφήγηση ενός Έλληνα που δεν έχει περίθαλψη, δεν έχει ασφάλιση, δε έχει σπίτι, δεν έχει δουλειά, δεν έχει επίδομα ανεργίας. Μικρή λεπτομέρεια ο «Έλληνας» είναι ένας μετανάστης –μάλλον Μαροκινός -που μιλάει σπαστά ελληνικά. Οι Τούρκοι δείχνουν τα συσσίτια στην Πειραιώς και ισχυρίζονται ότι ένας στους δέκα έλληνες τρώει όρθιος σε πλαστικό πιατάκι. «Στείλτε κονσέρβες».
Αυτή λοιπόν είναι η Ελλάδα; Αυτή είναι η Αθήνα; Αυτήν την εικόνα θέλουμε να έχουνε οι ξένοι για εμάς; Στη λύπηση τους στοχεύουμε; Μήπως μας κόψουν κανένα επιτόκιο; Ή δεν μας ζητήσουν πίσω τα δανεικά;
«Η Ελλάδα πεινάει», αποφάνθηκε (και) ένας από τους γνωστότερους δημοσιογράφους της χώρας. Το είπε σχεδόν δακρυσμένος στις κάμερες για να καταλάβουν όλοι ότι και αυτός συμπάσχει με την Ελλάδα που πεινάει. Ο ίδιος βέβαια δεν πεινάει. Για την ακρίβεια είναι σκασμένος στο φαγητό. Πάντοτε ήτανε. Χαρακτηριστική περίπτωση του «μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου. Και αυτό είναι ένα από τα παράδοξα της ελληνικής τραγωδίας. Για πείνα μιλούν οι πιο χορτασμένοι. Και για «σκαμνιά» οι πλέον συνένοχοι. Είναι η μέθοδος του αντιπερισπασμού. Έχεις βγάλει τα λεφτά σου στο εξωτερικό, έχεις κρύψει για λίγο την κουρσάρα με τα φιμέ τζάμια και βγαίνεις και λες «ο κοσμάκης πεινάει και πρέπει να τιμωρήσει τους κλέφτες» (τους άλλους δηλαδή, όχι εσένα).
Η Ελλάδα όμως έχει ανάγκη από δουλειές, όχι από συσσίτια. Βεβαίως υπάρχουν κάποιοι συνάνθρωποι μας ανάμεσα τους και αρκετοί μετανάστες αλλά και ναρκομανείς, αλκοολικοί, γερόντια, άνθρωποι με ψυχιατρικά προβλήματα, που έχουν ανάγκη από αυξημένη φροντίδα. Καλύτερα θα ήταν όμως η εκκλησία και όσοι φιλεύσπλαχνοι την σιγοντάρουν, αντί να μοιράζουν κουβέρτες και τσάγια (Απρίλη μήνα) να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να βοηθήσουν να ανοίξουν κάποια από τα ιδρύματα που περιέθαλπαν αυτούς τους ανθρώπους πριν κλείσουν και τους πετάξουν στον δρόμο.
Πριν αρχίσει η προεκλογική περίοδος πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Από τους πολιτικούς δεν θέλουμε να το παίζουν «γιατροί του κόσμου σε αποστολή στην Ρουάντα». Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η πείνα, είναι η ανεργία. Οι οικογένειες περιθάλπουν ακόμη τα άνεργα μέλη τους, αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Τα κομποδέματα τελειώνουν και χρειάζονται δουλειές. Οι δουλειές όμως δημιουργούνται με σχέδια όχι με ευχέλαια. Πώς θα υπάρξει λοιπόν, ανάπτυξη. Πώς δεν θα γίνουμε Βουλγαρία; Γιατί αυτό είναι το επόμενο μεγάλο πρόβλημα. Η πτώση της μεσαίας τάξης. Σε ένα σπίτι που έμπαιναν δύο με τρεις χιλιάδες ευρώ το μήνα τώρα μπαίνουν χίλια. Κάποιοι μάλιστα από τους δανειστές μας, λένε ότι και αυτά είναι πολλά. Και πρέπει να μάθουμε να ζούμε με 400 ίσως και με 300ευρώ. Θα το δεχτούμε; Ή μάλλον «πώς θα το αποτρέψουμε»; Οι «κυβερνητικοί» δείχνουν να έχουν παραδοθεί στο «μοιραίο» και οι «αντιπολιτευόμενοι» μας καλούν να κηρύξουμε από το Σύνταγμα την παγκόσμια επανάσταση - τώρα και σε έκδοση κα(η)μένου επαναστάτη. Να πεινάσουμε δηλαδή αλλά με τα λάβαρα αγκαλιά. Κάποιο άλλο σχέδιο υπάρχει; Ή να σπεύσουμε να παραγγείλουμε μπουφάν στο μέγεθος μας στους αυστραλιανούς φίλους;
Η 3Ε είναι από τους μεγαλύτερους εμφιαλωτές της Coca Cola στην Ευρώπη. Υπάρχει επειδή η πολυεθνική έκανε μια επένδυση στην Ελλάδα. Με δεδομένο ότι είναι, ταυτόχρονα, από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς (μοιράζει Coca-Cola σε Βαλκάνια, Τουρκία, ανατολική ευρώπη) το φυσικό είναι να «μεταναστεύσει» και όχι να μείνει. Απορώ πώς δεν το είχαν κάνει μέχρι σήμερα.
Οχι μονο στην Ευρωπη αλλα στον κοσμο.Αν θυμαμαι καλα ειναι/ηταν Νο3.
Πριν χρονια (1999-2002) ειχε προχωρησει σε εξ-αγορες στην Αυστραλια-Αγγλια-Γερμανια.Και στην Νιγηρια ειναι(ηταν) ο αποκλειστικος εμφιαλωτης.
Οι εμποράκοι της δυστυχίας (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=14041)
του Σταύρου Θεοδωράκη
Οι «κυβερνητικοί» δείχνουν να έχουν παραδοθεί στο «μοιραίο» και οι «αντιπολιτευόμενοι» μας καλούν να κηρύξουμε από το Σύνταγμα την παγκόσμια επανάσταση - τώρα και σε έκδοση κα(η)μένου επαναστάτη. Να πεινάσουμε δηλαδή αλλά με τα λάβαρα αγκαλιά. Κάποιο άλλο σχέδιο υπάρχει;
Όχι, δεν υπαρχει άλλο σχέδιο. Υπάρχουν κάποια διεθνή και εγχώρια ρεμάλια, τα οποία ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα κερδίσουν περισσότερα λεφτά. Τί άλλο σχέδιο να υπάρχει δηλαδή; Ή κάνεις ό,τι γουστάρουν ή συγκρούεσαι ανοιχτά μαζί τους. Το ότι η σύγκρουση θα είναι κύρηξη "παγκόσμιας επανάστασης" είναι αρλούμπες του Θεοδωράκη. Αν ξέρει άλλο σχέδιο, ας μας το πει. Και αφού οι "κυβερνητικοί" και οι "αντιπολιτευόμενοι" δεν μπορούν να προσφέρουν λύση, σε ποιον απευθύνεται το ερώτημά του; Στους πολίτες;
Βαρέθηκα πια τον "καταγγελτικό λόγο" από μακροχρόνια βολεμένους.
Όχι, δεν υπαρχει άλλο σχέδιο. Υπάρχουν κάποια διεθνή και εγχώρια ρεμάλια, τα οποία ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα κερδίσουν περισσότερα λεφτά. Τί άλλο σχέδιο να υπάρχει δηλαδή; Ή κάνεις ό,τι γουστάρουν ή συγκρούεσαι ανοιχτά μαζί τους. Το ότι η σύγκρουση θα είναι κύρηξη "παγκόσμιας επανάστασης" είναι αρλούμπες του Θεοδωράκη. Αν ξέρει άλλο σχέδιο, ας μας το πει. Και αφού οι "κυβερνητικοί" και οι "αντιπολιτευόμενοι" δεν μπορούν να προσφέρουν λύση, σε ποιον απευθύνεται το ερώτημά του; Στους πολίτες;
Βαρέθηκα πια τον "καταγγελτικό λόγο" από μακροχρόνια βολεμένους.
Βολεμένος που από τον ιδιωτικό τομέα τον οποίο η αριστερή του ιδεολογία τον καταριέται έβγαλε και βγάζει καλά λεφτά. Τόσα χρόνια που ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα έπαιρνε και σπαταλούσε το ένα δάνειο μετά το άλλο που ήτανε; Δεν του πέρασε από το μυαλό να κάνει κανένα ρεπορτάζ;
Διαδικασίες ανάπτυξης - Του Νίκου Κοτζιά -> http://afterhistory.blogspot.com/2012/04/blog-post_09.html
Στην παγκόσμια ιστορία βλέπουμε ότι υπάρχουν περίοδοι ανάπτυξης και περίοδοι ύφεσης. Χαρακτηριστικό των περιόδων ανάπτυξης είναι ότι υπάρχει μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου, και οι πλούσιοι συνεισφέρουν στην κοινωνία όσο θαπρεπε να τους αναλογεί. Μια κοινωνική δικαιοσύνη, όχι απαραίτητα τέλεια, αλλά μια προσπάθεια προς τα εκεί. Το πολίτευμα δεν έχει να κάνει, έχει να κάνει όμως ότι στο κάθε πολίτευμα (δημοκρατία, ολιγαρχία ή μοναρχία) υπάρχει αυτή η κοινωνική δικαιοσύνη (πχ μιλάμε για φωτισμένους ηγέτες). Αντιθέτως βλέπουμε ότι στις περιόδους ύφεσης συμβαίνει συγκέντρωση πλούτου σε λίγους ανθρώπους, όπου χρησιμοποιούν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ως δούλους για την αύξηση του δικού τους πλούτου. Επίσης στις περιόδους ύφεσης βλέπουμε ότι αυτοί οι λίγοι που έχουν την οικονομική δύναμη είναι και που διαφθείρουν την κρατική μηχανή για όφελός τους. Απο την στιγμή που δεν γίνεται τίποτε προς μια πιο δίκαιη κατανομή πλούτου ή να προσφέρουν οι πλούσιοι αυτό που πρέπει απο τον πλούτο τους προς το κοινωνικό σύνολο, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη. Μπορεί να υπάρχει ανάπτυξη των αριθμών, αυτών που θα μεγαλώνουν τον πλούτο των λίγων, αλλά ανάπτυξη της κοινωνίας γενικότερα δεν υπάρχει.
Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, αλλά είναι όμορφο να το σκέφτεται κανείς έτσι.
Πάντως, οι λίγοι μπορούν να διαχειριστούν τον πλούτο προς όφελος των πολλών και οι πολλοί μπορούν να τον διαχειριστούν προς όφελος του εαυτού τους ο καθένας.
Συνήθως δε αυτό συμβαίνει, διότι οι λίγοι συνειδητοποιούν ότι απλά δεν χρειάζονται ΤΕΤΟΙΟ πλούτο, ενώ οι πολλοί υπό το βάρος της ανέχειάς τους πάντα χρειάζονται και την τελευταία δραχμή (να συνηθίζουμε την ιδέα).
Αυτό εξηγεί και τους ευεργέτες με το μεγάλο όραμα που άφησαν σπουδαία μνημεία πολιτισμού και σπουδαία ιδρύματα.
Ως εκ τούτου, αναφορικά με το θέμα της «δίκαιης» κατανομής του πλούτου, -- αλήθεια, τι είναι δίκαιη; η ΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ μήπως -- προκύπτει ότι λίγος πλούτος στα χέρια των πολλών ελάχιστα μπορεί να προσφέρει στο σύνολο.
Αντιθέτως, μεγάλος πλούτος στα χέρια ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΩΝ μπορεί να προσφέρει πολλά.
Οι περίοδοι της ανάπτυξης ήταν περίοδοι όπου αυτοί που είχαν ΟΡΑΜΑΤΑ και ΓΝΩΣΕΙΣ για να τα πραγματοποιήσουν, ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ. Π.χ. στην αρχαία Αθήνα οι έξυπνοι έμποροι πήραν τον πλούτο στα χέρια τους από τους προηγούμενους ηγεμόνες της και στην Βρετανία της βιομηχανικής επανάστασης οι έξυπνοι κάτοικοι των πόλεων πήραν τον έλεγχο της οικονομίας από τους παραδοσιακούς κτηματίες.
Αυτό είναι τελείως διαφορετικό. Πρόσφατα «προγραμματίστηκε» στο μυαλό μου μία επικίνδυνη γραμμή εντολών που λέει: «για ορισμένους ανθρώπους είναι ανήθικο το να τους αφήσεις να κατέχουν πλούτο» ή «είναι πολύ ηλίθιος για να είναι τόσο πλούσιος ή πλούσιος ή έστω και λίγο παραπάνω από τον μέσο όρο».
Π.χ. πάρα πολλοί από τους πολιτικούς μας και την κουστοδία τους βρέθηκαν πάμπλουτοι. Γιατί; λόγω εξαιρετικών ηγετικών ικανοτήτων; Ρίχτε τους, γδάρτε του μέχρι και την τελευταία δεκάρα (της δραχμής - να συνηθίζουμε την ίδεα) και δώστε αυτά τα λεφτά σε ανθρώπους που δεν θα τα κάνουν κοπριά για τα λάχανα.
Το πρόβλημά μας τώρα είναι ότι όπως ο μικρο-γεωργός έγινε κύριος επί του κυνηγού, ο μέγαλο-γεωργός κύριος επί του μίκρο-γεωργού, τώρα ο μεγαλο-βιομήχανος έγινε κύριος επί του μικρο-βιοτέχνη βιομηχάνου και επιπλέον πήρε και την βιομηχανία στην κίνα, εκεί που δεν μπορεί να πάει ο «μικρός».
Οπότε, πρέπει να βρεθεί μία νέα μέθοδος παραγωγής πλούτου που είναι πέραν της ΥΠΑΡΚΤΗΣ οικονομίας που θα τελειώσει τον μεγάλο της προηγούμενης μεθόδου όντας μικρή σε αυτό το νέο. Όπως δηλαδή ο μικροβιοτέχνης που έγινε μικροβιομήχανος τελείωσε τον τερατωδώς μεγάλο κτηματία αγρότη, έτσι πρέπει να γίνει για την βιομηχανία τώρα.
Να βρεθεί η μετά την βιομηχανία που θα τελειώσει τους «άρχοντες» της βιομηχανίας. Μαζί με τις οικονομικές θεωρίες τους και τα μοντέλα τους.
Είπαν ότι είναι η πληροφορία, το έκαψαν όμως με το dot com bust.
Μάλλον δεν ήταν.
υ.γ. ή μάλλον μπορεί να είναι συστατικό της νέας επανάστασης, αλλά όχι αυτή καθ'εαυτή.
Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, αλλά είναι όμορφο να το σκέφτεται κανείς έτσι.
Πάντως, οι λίγοι μπορούν να διαχειριστούν τον πλούτο προς όφελος των πολλών και οι πολλοί μπορούν να τον διαχειριστούν προς όφελος του εαυτού τους ο καθένας.
Συνήθως δε αυτό συμβαίνει, διότι οι λίγοι συνειδητοποιούν ότι απλά δεν χρειάζονται ΤΕΤΟΙΟ πλούτο, ενώ οι πολλοί υπό το βάρος της ανέχειάς τους πάντα χρειάζονται και την τελευταία δραχμή (να συνηθίζουμε την ιδέα).
Αυτό εξηγεί και τους ευεργέτες με το μεγάλο όραμα που άφησαν σπουδαία μνημεία πολιτισμού και σπουδαία ιδρύματα.
Ως εκ τούτου, αναφορικά με το θέμα της «δίκαιης» κατανομής του πλούτου, -- αλήθεια, τι είναι δίκαιη; η ΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ μήπως -- προκύπτει ότι λίγος πλούτος στα χέρια των πολλών ελάχιστα μπορεί να προσφέρει στο σύνολο.
Αντιθέτως, μεγάλος πλούτος στα χέρια ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΩΝ μπορεί να προσφέρει πολλά.
Οι περίοδοι της ανάπτυξης ήταν περίοδοι όπου αυτοί που είχαν ΟΡΑΜΑΤΑ και ΓΝΩΣΕΙΣ για να τα πραγματοποιήσουν, ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ. Π.χ. στην αρχαία Αθήνα οι έξυπνοι έμποροι πήραν τον πλούτο στα χέρια τους από τους προηγούμενους ηγεμόνες της και στην Βρετανία της βιομηχανικής επανάστασης οι έξυπνοι κάτοικοι των πόλεων πήραν τον έλεγχο της οικονομίας από τους παραδοσιακούς κτηματίες.
Αυτό είναι τελείως διαφορετικό. Πρόσφατα «προγραμματίστηκε» στο μυαλό μου μία επικίνδυνη γραμμή εντολών που λέει: «για ορισμένους ανθρώπους είναι ανήθικο το να τους αφήσεις να κατέχουν πλούτο» ή «είναι πολύ ηλίθιος για να είναι τόσο πλούσιος ή πλούσιος ή έστω και λίγο παραπάνω από τον μέσο όρο».
Π.χ. πάρα πολλοί από τους πολιτικούς μας και την κουστοδία τους βρέθηκαν πάμπλουτοι. Γιατί; λόγω εξαιρετικών ηγετικών ικανοτήτων; Ρίχτε τους, γδάρτε του μέχρι και την τελευταία δεκάρα (της δραχμής - να συνηθίζουμε την ίδεα) και δώστε αυτά τα λεφτά σε ανθρώπους που δεν θα τα κάνουν κοπριά για τα λάχανα.
Το πρόβλημά μας τώρα είναι ότι όπως ο μικρο-γεωργός έγινε κύριος επί του κυνηγού, ο μέγαλο-γεωργός κύριος επί του μίκρο-γεωργού, τώρα ο μεγαλο-βιομήχανος έγινε κύριος επί του μικρο-βιοτέχνη βιομηχάνου και επιπλέον πήρε και την βιομηχανία στην κίνα, εκεί που δεν μπορεί να πάει ο «μικρός».
Οπότε, πρέπει να βρεθεί μία νέα μέθοδος παραγωγής πλούτου που είναι πέραν της ΥΠΑΡΚΤΗΣ οικονομίας που θα τελειώσει τον μεγάλο της προηγούμενης μεθόδου όντας μικρή σε αυτό το νέο. Όπως δηλαδή ο μικροβιοτέχνης που έγινε μικροβιομήχανος τελείωσε τον τερατωδώς μεγάλο κτηματία αγρότη, έτσι πρέπει να γίνει για την βιομηχανία τώρα.
Να βρεθεί η μετά την βιομηχανία που θα τελειώσει τους «άρχοντες» της βιομηχανίας. Μαζί με τις οικονομικές θεωρίες τους και τα μοντέλα τους.
Είπαν ότι είναι η πληροφορία, το έκαψαν όμως με το dot com bust.
Μάλλον δεν ήταν.
υ.γ. ή μάλλον μπορεί να είναι συστατικό της νέας επανάστασης, αλλά όχι αυτή καθ'εαυτή.
Με λίγα λόγια ο καθένας μπορεί να διαχειριστεί τον πλούτο εύλογα. Δεν νομίζω να ισχύει κάτι τέτοιο.
Δεν υπάρχει κανένα ιστορικό παράδειγμα που να επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό σου εκτός ελαχίστων περιπτώσεων οι οποίοι επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Επίσης, δεν είναι ορθό να λαμβάνονται υπόψη αυτές οι περιπτώσεις για να βγάλουμε συμπέρασμα για τις διαδικασίες – διεργασίες από τις οποίες απορρέουν κοινωνικά αποτελέσματα (χάρη στην τριβή του χρόνου – προτσές) σε παγκόσμιο επίπεδο και όχι μόνο σε ελληνικό.
Πάντως μιας και έθιξες το ζήτημα του πότε ο πλούτος πιάνει τόπο, σίγουρα αυτό ισχύει όταν ο πλούτος αυτός ανήκει στα χέρια πολλών, ισοκαταμερισμένα με δίκαιο τρόπο μιας και έτσι αποφεύγεται η υπερ – συσσώρευσή, η οποία παρεμποδίζει την περαιτέρω κοινωνική πρόοδο αφού έτσι παραμένει ανεκμετάλλευτος.
«Αλήθεια, τι είναι δίκαιη – ίση κατανομή του πλούτου», είναι πολύ απλά κτήση του από αυτόν που τον παράγει. Εκτός και αν ακόμη δεν το έχουμε ξεκαθαρίσει αυτό και θεωρούμε ότι ο πλούτος πέφτει από τον ουρανό.
Η ιστορική αναδρομή αναφορικά με την εξέλιξη του οικονομικού συστήματος στο πέρασμα του χρόνου στην ανθρώπινη κοινωνία είναι πολύ σωστή στην οποία ωστόσο θα ήθελα να κάνω μια μικρή παρέμβαση. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο πλούτος ανήκει σε αυτόν που τον παράγει (κάτι που εσύ δεν δείχνεις να το λαμβάνεις) οι εξελίξεις αυτέ ς στην ιστορία δεν προέκυψαν από την συνειδητοποίηση του κόσμου ότι ο πλούτος άνηκε σε χέρια ανθρώπων που δεν άξιζαν, γιατί κάτι τέτοιο ισχύει και τώρα και ίσχυε από πάντα. Απλώς οι εξελίξεις ανέδειξαν νέες κοινωνικές ομάδες οι οποίες απέκτησαν αρκετή δύναμη έτσι ώστε να αποκτήσουν τον πλούτο αυτόν για ιδίων συμφέρον. Κάτι το οποίο και θα πρέπει σαφώς να επαναληφθεί μέχρις εκείνο το βαθμό όπου θα πάψουν να υφίστανται κοινωνικές τάξεις.
Αν ίσχυε αυτό που γράφεις τότε το εύλογο συμπέρασμα που θα προέκυπτε θα ήταν ότι εφόσον τα χρήματα πήγαν σε τσέπες οραματιστών τότε έπιασαν τόπο. Πού, πότε πώς, για ποιον; Η γαλλική επανάσταση ανέδειξε μία νέα κοινωνική τάξη στην εξουσία. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι λύθηκε το πρόβλημα της κοινωνίας. Απλώς άλλαξαν εκ νέου οι συσχετισμοί δυνάμεων αναφορικά με το υπαρκτό ζήτημα της ταξικής πάλης. Ανέδειξε άλλους ως εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Οι οικονομικοί κύκλοι του καπιταλισμού με τα πάνω και τα κάτω, η κρίση το 29 του 71 και του 2007 αποδεικνύουν ότι τα χρήματα εξακολουθούν να είναι σε τσέπες ανθρώπων που δεν αξίζουν να είναι και δείχνουν ότι χρειάζεται κάτι διαφορετικό.
Προφανώς το ίδιο αντιλαμβάνεσαι και εσύ, απλώς η κοινωνική εξέλιξη επιτάσσει ως οραματιστή τον ίδιο τον παραγωγό του πλούτου και το κράτος ως το εργαλείο για την ορθολογική αξιοποίησή του.
Δεν με ενδιαφέρει αν λέει αλήθεια ή όχι. Απλώς επεσήμανα ότι έσπευσες να υιοθετήσεις αυτολεξί την ανακοίνωσή της, ενώ σε άλλες περιπτώσεις απορρίπτεις αβλεπί τους ισχυρισμούς των μεγάλων εταιρειών. Και μαντεύω ότι το κάνεις μόνο και μόνο επειδή θες «να την πεις» σε άλλο μέλος. Δεν πειράζει, βαριέμαι τις αντιπαραθέσεις.
Επί της ουσίας, η πτώση της κατανάλωσης 10% και των εσόδων κατά 12% (σύμφωνα με την εταιρεία πάντα) αντικειμενικά δεν είναι λόγοι για τόσο δραστικά μέτρα, ειδικά όταν θυμόμαστε τις θριαμβικές ανακοινώσεις των προηγούμενων ετών για αύξηση κατανάλωσης, εσόδων και κερδών. Αλλά το τι κάνουν είναι δική τους απόφαση.
Το λογικό για όλους νομίζω είναι να βλέπουν κριτικά τα πάντα. πχ είμαι λίγο υποψιασμένος γιατί δεν είναι σαφές αν η μείωση όγκου 10% αναφέρεται στην ελληνική αγορά μόνο, όπως η μείωση εσόδων 12%. Πάντως στο άρθρο που παρατίθεται βλέπω αύξηση για τις συνολικές πωλήσεις του ομίλου το 2011 21.4% (απο 457 σε 555M Euro) και μείωση κερδών 3.3%. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι τα κέρδη "κρύβονται" πιο εύκολα (off-shore, τριγωνικές κλπ) απο τις πωλήσεις δε φαίνεται και τόσο άσχημα η εταιρεία.
Η ουσία του αρχικού μου σχολίου, πάντως, είναι ότι η 3Ε υπάρχει επειδή είναι εμφιαλωτής της Κόκα-Κόλα. Μάλιστα είναι συγχωνευμένες στην Coca Cola Beverages (πράγμα που αλλάζει σύμφωνα με τις νέες ανακοινώσεις) που έχει δραστηριότητες σε 28 χώρες.
Σε κάθε περίπτωση, αυτά είναι λογιστικές και επιχειρηματικές κινήσεις μιας πολυεθνικής. Η 3Ε έχει πάψει εδώ και χρόνια να είναι ελληνική εταιρεία, οτιδήποτε κάνει είναι μέρος του γενικότερου πλαισίου της μητρικής.
Στην πρώτη διαπίστωση συμφωνώ, και ρωτώ επ'αυτού: το ίδιο δε θα ισχύει για οποιαδήποτε ξένη επένδυση έρθει στην Ελλάδα επειδή θα είμαστε (πρόσκαιρα και με μεγάλο κοινωνικό κόστος) "ανταγωνιστικοί";
Επιπλέον, εφ'όσον η 3Ε που ξεκίνησε ως ελληνική εταιρεία αλλά στην πορεία επειδή είναι πρωτίστως εταιρεία και δευτερευόντως ελληνική, έγινε πολυεθνική γιατί αυτό εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ελλήνων (υποθέτω) (μέχρι τότε αν έγινε εξαγορά) ιδιοκτητών της, τι είναι αυτό που την καθιστά "ελληνική" εξ'αρχής; Που διαφοροποιείται δηλαδή μια ελληνική εταιρεία απο μία ξένη ως προς την επιχειρηματική της δραστηριότητα και την συνεισφορά της στην "ανάπτυξη"; Ποιες είναι οι ιδιότητες που προσδίδει το επίθετο "ελληνική" στο ουσιαστικό "εταιρεία";
Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, αλλά είναι όμορφο να το σκέφτεται κανείς έτσι.
Πάντως, οι λίγοι μπορούν να διαχειριστούν τον πλούτο προς όφελος των πολλών και οι πολλοί μπορούν να τον διαχειριστούν προς όφελος του εαυτού τους ο καθένας.
Συνήθως δε αυτό συμβαίνει, διότι οι λίγοι συνειδητοποιούν ότι απλά δεν χρειάζονται ΤΕΤΟΙΟ πλούτο, ενώ οι πολλοί υπό το βάρος της ανέχειάς τους πάντα χρειάζονται και την τελευταία δραχμή (να συνηθίζουμε την ιδέα).
Αυτό εξηγεί και τους ευεργέτες με το μεγάλο όραμα που άφησαν σπουδαία μνημεία πολιτισμού και σπουδαία ιδρύματα.
H εμπειρία πάντως δείχνει οτι κατα κανόνα αυτοί που έχουν τον ΠΟΛΥ πλούτο στα χέρια τους δεν τον διαχειρίζονται προς ώφελος των πολλών. Με τεχνικούς όρους μπορώ να πώ οτι μια αιτία αυτού είναι οτι το σύστημα έχει θετική ανατροφοδότηση: αυτοι που θα μαζέψουν ΠΟΛΥ πλούτο κατα κανόνα θα το κάνουν γιατί έχουν την επιθυμία, το κίνητρο και τον τρόπο να τον αποκτήσουν και να τον κατέχουν-απολαμβάνουν.
Απο την άλλοι, οι πολλοί μπορεί να σκεφτούν (κατα πλειοψηφία) οτι το συμφέρον του καθενός ατομικά συνάδει με το συνολικό, οπότε να συνεργαστούν για αυτό.
Αυτό που λές πάντως για την ανέχεια είναι λίγο προκλητικό. Αν το μεταγράψει κανείς λίγο πιο ακραία μπορεί να γίνει "μη δίνετε λεφτά στους φτωχούς γιατί θα τα σπαταλήσουν σε ψωμί"
Ως εκ τούτου, αναφορικά με το θέμα της «δίκαιης» κατανομής του πλούτου, -- αλήθεια, τι είναι δίκαιη; η ΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ μήπως -- προκύπτει ότι λίγος πλούτος στα χέρια των πολλών ελάχιστα μπορεί να προσφέρει στο σύνολο.
2 (διαφορετικές) προτάσεις για την κατανομή: "στον καθένα ανάλογα με την εργασία του" και "απο τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητες του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του"
Και οι 2 επιδέχονται ερμηνείας και επικαιροποίησης ανάλογα με τις τρέχουσες ικανότητες παραγωγής, πάντως είναι αρκετά σαφές οτι τώρα απέχουμε πολύ απο την 1η και παρα πολύ απο τη 2η.
Αντιθέτως, μεγάλος πλούτος στα χέρια ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΩΝ μπορεί να προσφέρει πολλά.
Οι περίοδοι της ανάπτυξης ήταν περίοδοι όπου αυτοί που είχαν ΟΡΑΜΑΤΑ και ΓΝΩΣΕΙΣ για να τα πραγματοποιήσουν, ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ. Π.χ. στην αρχαία Αθήνα οι έξυπνοι έμποροι πήραν τον πλούτο στα χέρια τους από τους προηγούμενους ηγεμόνες της και στην Βρετανία της βιομηχανικής επανάστασης οι έξυπνοι κάτοικοι των πόλεων πήραν τον έλεγχο της οικονομίας από τους παραδοσιακούς κτηματίες.
Απαντώ με τη φράση σου: Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, αλλά είναι όμορφο να το σκέφτεται κανείς έτσι. Αυτή η λογική βασίζεται σε φωτεινά παραδείγμα που πάνε τελείως κόντρα στο ρεύμα. Πρώτον, εγω δε θέλω η ζωή μου να εξαρτάται από ένα σύστημα που ως γενική κατεύθυνση τείνει να την μειώνει και να ελπίζω σε κάποιον ευεργέτη να πάει κόντρα. Δεύτερον, όπως είπα και πιο πάνω, η εμπειρία δείχνει οτι και οι ευεργέτες δεν έχουν ουσιαστική επίδραση στη συνολική κατάσταση. Με άλλα λόγια, δε θέλω να παίζω τη ζωή μου στα ζάρια, γιατί η πιθανότητα μου να κερδίσω είναι στατιστικά πολύ μικρή και τελικά the house always wins.
Αυτό είναι τελείως διαφορετικό. Πρόσφατα «προγραμματίστηκε» στο μυαλό μου μία επικίνδυνη γραμμή εντολών που λέει: «για ορισμένους ανθρώπους είναι ανήθικο το να τους αφήσεις να κατέχουν πλούτο» ή «είναι πολύ ηλίθιος για να είναι τόσο πλούσιος ή πλούσιος ή έστω και λίγο παραπάνω από τον μέσο όρο».
Π.χ. πάρα πολλοί από τους πολιτικούς μας και την κουστοδία τους βρέθηκαν πάμπλουτοι. Γιατί; λόγω εξαιρετικών ηγετικών ικανοτήτων; Ρίχτε τους, γδάρτε του μέχρι και την τελευταία δεκάρα (της δραχμής - να συνηθίζουμε την ίδεα) και δώστε αυτά τα λεφτά σε ανθρώπους που δεν θα τα κάνουν κοπριά για τα λάχανα.
Το πρόβλημά μας τώρα είναι ότι όπως ο μικρο-γεωργός έγινε κύριος επί του κυνηγού, ο μέγαλο-γεωργός κύριος επί του μίκρο-γεωργού, τώρα ο μεγαλο-βιομήχανος έγινε κύριος επί του μικρο-βιοτέχνη βιομηχάνου και επιπλέον πήρε και την βιομηχανία στην κίνα, εκεί που δεν μπορεί να πάει ο «μικρός».
Οπότε, πρέπει να βρεθεί μία νέα μέθοδος παραγωγής πλούτου που είναι πέραν της ΥΠΑΡΚΤΗΣ οικονομίας που θα τελειώσει τον μεγάλο της προηγούμενης μεθόδου όντας μικρή σε αυτό το νέο. Όπως δηλαδή ο μικροβιοτέχνης που έγινε μικροβιομήχανος τελείωσε τον τερατωδώς μεγάλο κτηματία αγρότη, έτσι πρέπει να γίνει για την βιομηχανία τώρα.
Να βρεθεί η μετά την βιομηχανία που θα τελειώσει τους «άρχοντες» της βιομηχανίας. Μαζί με τις οικονομικές θεωρίες τους και τα μοντέλα τους.
Είπαν ότι είναι η πληροφορία, το έκαψαν όμως με το dot com bust.
Μάλλον δεν ήταν.
υ.γ. ή μάλλον μπορεί να είναι συστατικό της νέας επανάστασης, αλλά όχι αυτή καθ'εαυτή.
Αυτή η καραμέλα της καινοτομίας - hi tech παραγωγής κλπ έχει νόημα όταν έχουμε λύσει τα βασικά και αγνοεί οτι ακόμα και τώρα ο κύριος όγκος της παραγωγής άρα και της "πραγματικής οικονομίας" είναι στα βασικά πράγματα. Ενδεικτικό αυτού είναι το ποια είναι η μεγαλύτερη εταιρεία σε πωλήσεις παγκοσμίως:
η Wal-Mart, δηλαδή σούπερ μάρκετ!
Εδώ δεν παράγουμε ούτε καν το φαγητό που παράγουμε ( ή είναι πιο φτηνό να μας το δίνουν απ'έξω) και θα πάμε να φτιάξουμε διαστημόπλοια; Στην τελική ακόμα και αν φτιάξουμε διαστημόπλοια, εφ'όσον τα πουλάμε σε αυτούς που μας δίνουν γάλα, τρόφιμα κλπ, αναγκαστικά θα τα πουλάμε κοψοχρονιά!
Άρα είναι σημαντικό να υπάρχει σχετική αυτάρκεια στα βασικά είδη, τόσο για ικανοποίηση των εσωτερικών αναγκών όσο και για την αποφυγή εξάρτησης.
αναπτυξη θα εχουμε σιγουρα οχι με μειωση μισθων/συνταξεων
αναπτυξη θα εχουμε σιγουρα αν μειωθει η φοροδιαφυγη κτλ
θα συμφωνησω επισης με ενα φιλο πιο πανω που ειπε για αναπτυξη
α) Κλιμα (πχ τουρισμος κτλ)
β) Ορυκτος πλουτος (για καλυψη ενεργειακων αναγκων, εξαγωγες κτλ). Η Ελλαδα εχει αφθονο ορυκτο πλουτο πασης φυσεως (απο μαρμαρα ως βωξιτες και απο πετρελαιο ως ουρανιο).
γ) Θεση (και πολιτικο-οικονομικη σταθεροτητα) για να διαδραματισει η χωρα ηγετικο ρολο στα βαλκανια, οικονομικα, ενεργειακα ακομα και δικτυακα.
δ) Γεωφυσικα χαρακτηριστικα (για εκμεταλλευση απο καλλιεργειες που ευδοκιμουν στη χωρα ως τη δημιουργια αιολικων παρκων, φωτοβολταϊκων, γεωθερμικων, υδροκινητικων με θαλασσια ρευματα κτλ)
ε)...
οταν εχεις παραγωγη = τυποποιηση = εξαγωγες τοτε εχεις αναπτυξη
βεβαια υπαρχει και η παραμετρος που εφαρμοζουν οι φιλοι μας
να μας κανουν κινα....ωστε να εχουμε αναπτυξη χωρις σεβασμο ομως στην ανθρωπινη ζωη.
διαλεγουμε και παιρνουμε.
διαλεγουμε και παιρνουμε.
Υπάρχει και μια "τρίτη παράμετρος".
Έχω βαρεθεί να επαναλαμβάνω το πασιφανές ότι ανάπτυξη στον καπιταλισμό θα επιστρέψει μόνο όταν αποκατασταθεί η κερδοφορία στην οποία αποσκοπούν οι καπιταλιστές όταν κάνουν επενδύσεις.
Τέλος πάντων για να μην γίνομαι κουραστικός αυτή τη φορά θέλω να επαναφέρω στην μνήμη πολλών πως αντιμετώπισαν την κρίση οι εργαζόμενοι στην Αργεντινή σε παρόμοιες συνθήκες.
Εκεί όπως και εδώ ένα σωρό καπιταλιστές εγκατέλειψαν την επιχείρησή τους την περίοδο κρίσεως κρίνοντας το "περιβάλλον" μη κερδοφόρο και περιμένοντας τον επόμενο κύκλο ανάπτυξης για να επιστρέψουν και να βάλουν ξανά εμπρός την παραγωγή. Αυτοί βέβαια με τα κέρδη των εποχών των παχειών αγελάδων είχαν τη δυνατότητα να κρατήσουν στάση αναμονής. Εντελώς διαφορετική η κατάσταση για τους εργαζόμενους τους οποίους μια εκτεταμένη ανεργία τους συνθλίβει.
Αποφάσισαν λοιπόν οι εργαζόμενοι και άνεργοι να καταλάβουν τις επιχειρήσεις και να τις δουλεύουν μόνοι τους, χωρίς κέρδος, χωρίς αφεντικά, σε κόστος ίσα ίσα για να βγάλουν τον μισθό τους. Βέβαια αυτό δεν άρεσε καθόλου στους καπιταλιστές και βάζανε το κράτος να στέλνει αστυνομία και δικαιοσύνη για να αποκατασταθεί το συνταγματικό δικαίωμά τους της ιδιωτικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Οι εργαζόμενοι βέβαια αντέδρασαν και μαζί με τις τοπικές κοινωνίες οργάνωναν την αντίσταση και γινόταν το έλα να δεις. Μάλιστα σημαντικό θέμα των εκλογών που ακολούθησαν ήταν η στάση των υποψηφίων και των κομμάτων στα αιτήματα των εργαζομένων που συνέχιζαν την κατάληψη των χώρων δουλειάς.
Είχε βγει και ντοκιμαντέρ με το όνομα "The Take" πάνω στο θέμα αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=LEzXln5kbuw
Μεταρρυθμίσεις, μέρος πρώτο: οι ορφανές (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=14536)
του Αρίστου Δοξιάδη
Ο Αρίστος Δοξιάδης γράφει τέσσερα κείμενα για το μεγάλο θέμα που δεν συζητάμε σε αυτή την εκλογική μάχη: τις μεταρρυθμίσεις. Σήμερα γράφει για τη δημόσια διοίκηση, την Τετάρτη για το κοινωνικό κράτος, την Παρασκευή για την ανάπτυξη. Την Δευτέρα θα κλείσει με τις προτάσεις του για την ψήφο.
Φωνάζουν, διχάζουν και αλλάζουν βαρειές κουβέντες τα κόμματα σε τούτο τον εκλογικό αγώνα, αλλά αν πιστέψουμε τα λόγια τους συμπίπτουν σε μερικούς μεγάλους στόχους: έντιμη και αποτελεσματική διοίκηση, κοινωνική αλληλεγγύη, ανάπτυξη. Ποιός λέει όχι σε αυτά; Συμπίπτουν, αριστεροί και δεξιοί, μεταρρυθμιστές και αντι-μνημονιακοί (για να μην πω μνημονιακοί και αντι-μεταρρυθμιστές και στεναχωρήσω). Διαφέρουν στον τρόπο. Άλλοι ζητάν αλλαγή προσώπων, άλλοι ψάχνουν περισσότερους πόρους, άλλοι προτάσσουν μεταρρυθμίσεις.
Από αυτά τα τρία (πρόσωπα, πόροι, μεταρρυθμίσεις) το τρίτο έχει μακροπρόθεσμα την πιο μεγάλη σημασία -- ποιές θα είναι και αν θα γίνουν. Στο σημείωμα αυτό, και σε δύο επόμενα, γράφω για τις μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με τους μεγάλους κοινούς στόχους. Κατά σειρά, με τη δημόσια διοίκηση, το κοινωνικό κράτος, και την ανάπτυξη.
Δημόσια Διοίκηση
Από όλες τις αλλαγές που προβλέπει το Μνημόνιο, αυτές που έχουν συζητηθεί λιγότερο, και που είναι άφαντες στον εκλογικό αγώνα, είναι οι διοικητικές μεταρρυθμίσεις. Κανένας δεν εναντιώνεται σε αυτές ρητά. Ακόμα και οι πιο ακραία αντι-μνημονιακοί, λένε , «μα δεν αντιλέγω, φυσικά θάπρεπε να γίνουν αυτά» και μετά αλλάζουν την κουβέντα. Κανένας δεν εκλείσε τους δρόμους για να μη γίνουν, δεν φωνάζει στα κανάλια, δεν στοχοποιεί φανερά τους (λίγους) πολιτικούς που τις προωθούν. Τις ίδιες όμως, κανένας δεν τις υποστηρίζει σθεναρά. Είτε άρχισαν να υλοποιούνται είτε όχι, ελάχιστοι το έχουν μάθει. Αν κάπου σκαλώσουν κανένας δεν θα βγει να φωναξει και να ζητήσει ευθύνες. Είναι τα ορφανά της πολιτικής: όλοι λένε οτι τις συμπαθούν, και κανένας σχεδόν δεν σηκώνει το βάρος της υιοθεσίας.
Είναι η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, η ηλεκτρονική παρακολούθηση της αγοράς του φαρμάκου και των ιατρικών υλικών, οι ηλεκτρονικές δημοπρασίες. Είναι το μητρώο των δημοσίων υπαλλήλων και η ενιαία αρχή πληρωμών. Είναι η Διαύγεια (που, για να είμαστε δίκαιοι, την ξεκίνησε ο Γιώργος Παπανδρέου πριν το Μνημόνιο). Είναι το διπλογραφικό λογιστικό σύστημα σε νοσοκομεία και ΟΤΑ, και η κεντρική αναλογιστική παρακολούθηση των ασφαλιστικών ταμείων. Είναι η αυτοματοποίηση στις διαδικασίες έγκρισης των επιχορηγήσεων για επενδύσεις. Είναι οι αριθμητικοί δείκτες απόδοσης των ΔΟΥ, που θα μπορούσαν να επεκταθούν σε πολλές άλλες υπηρεσίες. Είναι οι μηχανισμοί παρακολούθησης του πετρελαίου που δυσχεραίνουν το λαθρεμπόριο. Είναι και πολλά παρόμοια που δεν έχουν μπει στο Μνημόνιο, αλλά που ισχύουν σε όλες τις αναπτυγμένες δημοκρατίες.
Μερικά μέτρα, όπως το διπλογραφικό, έχουν προταθεί από την αρχή της μεταπολίτευσης, και για τα πιο πολλά δεν υπάρχουν ισχυρές ιδεολογικές ενστάσεις (αν και κάποτε η ΕΙΝΑΠ θεωρούσε την κατάρτιση ισολογισμών των Νοσοκομείων πρόκριμα ιδιωτικοποίησης, λες και μόνο οι ιδιώτες πρέπει να ενδιαφέρονται για τον έλεγχο των δαπανών). Επρεπε όμως να φτάσουμε στο τέλος της μεταπολίτευσης, στη χρεοκοπία και στην τρόικα, για να αρχίσουν να εφαρμόζονται. Γιατί, άραγε;
Υπάρχει μια δευτερεύουσα και μια κύρια αιτία. Η δευτερεύουσα είναι οτι η διοικητική τεχνολογία χρειάζεται επιμονή και χρόνο για να εφαρμοστεί και να φέρει ορατό αποτέλεσμα. Η προεργασία που πρέπει να γίνει (π.χ. βάσεις δεδομένων και οι διαδικασίες για την ενημέρωση τους) είναι τελείως αόρατη. Οι υπουργοί δεν μπορούν να την διαφημίσουν στα κανάλια, και οι μεγαλοδημοσιογράφοι δεν μπορούν να επιδείξουν ούτε αγανάκτηση ούτε υπεροψία όταν την μελετάνε. Ο κόσμος χασμουριέται. Οι υπουργοί ξέρουν οτι θα έχουν φύγει μετά από 18 μήνες, και την δόξα του αποτελέσματος θα την καρπωθεί κάποιος επόμενος. Συνεπώς, το προσωπικό πολιτικό κίνητρο υπέρ αυτών των αλλαγών είναι μικρό.
Η κύρια αιτία είναι οτι οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν τον τρόπο δουλειάς εκατοντάδων χιλιάδων υπαλλήλων, και απειλούν είτε τις θέσεις εργασίας είτε τα άδηλα εισοδήματα πολλών από αυτούς. Για αυτό συναντούν αντιστάσεις, πότε πολλές και μικρές, πότε σθεναρές και αποφασισμένες, που είναι αρκετές να αποθαρρύνουν τους ετσι κι αλλιώς απρόθυμους υπουργούς.
Οι πρακτικές που θίγονται από τις τεχνικές αλλαγές βρίσκονται σε όλους τους τομείς του κράτους. Οι αξιωματούχοι και λειτουργοί θα χάσουν τη διακριτική ευχέρεια να δώσουν ένα επίδομα, να αρνηθούν μιά άδεια λειτουργίας, να γράψουν ένα ακριβό φάρμακο ή μια εξέταση, να κλείσουν μάτι στον γονιό οτι το παιδί πρέπει να κάνει ιδιαίτερο, να αναθέσουν ένα έργο, να αφήσουν να χτιστεί ένα σπίτι σε αμφισβητούμενη ζώνη, να προσλάβουν τρεις κηπουρούς για ένα στρέμμα τσιμέντο.
Μέχρι τώρα τις πρακτικές τους τις αποδέχονται σιωπηρά οι συνάδελφοι τους, και πολίτες που τις υφίστανται. («έτσι γίνονται οι δουλειές» -- «αυτή είναι η Ελλάδα»). Τις στηρίζει, έμμεσα, η πολιτική ηγεσία. Τις επιτρέπει ένα μεγάλο πλέγμα από νόμους και εγκυκλίους που δίνει την δυνατότητα στους υπαλλήλους ατομικά ή σε μικρές ομάδες να αποφασίζουν για την κατανομή πόρων στην κοινωνία, χωρίς πραγματική λογοδοσία. Τις υποστηρίζει η κρατούσα τεχνολογία στο δημόσιο, των χάρτινων αρχείων, των ελάχιστων ελέγχων, των πολλών υπογραφών και των αργών διαδικασιών. Η ουσία τους είναι η σχέση εξουσίας πάνω στον απέναντι, που επιτρέπει στον αξιωματούχο να αποσπάσει σημαντικό οικονομικό όφελος, ή στη πιο ήπια περίπτωση, να διατηρήσει τη θέση εργασίας του και το μισθό του χωρίς να προσφέρει παραγωγικό έργο.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών πάνω στο επίπεδο και στην κατανομή του εθνικού εισοδήματος είναι τεράστιο. Δεν είναι μόνο οι μίζες και οι αργομισθίες. Είναι το κόστος των προμηθειών του δημοσίου που εκτινάσσεται και πάει σε συγκεκριμένους προμηθευτές. Είναι οι ιδιωτικές επενδύσεις που δεν γίνονται γιατί τις αποτρέπει η γραφειοκρατία και η διαφθορά, και αυτές που γίνονται μόνο επειδή θα ζήσουν από τα προνόμια. Είναι οι εξόφθαλμα άδικες «κονωνικές παροχές» και τα περίεργα επιδόματα που κρύβονται στις υποπαραγράφους των υπουργικών αποφάσεων. Είναι τα ιδιαίτερα μαθήματα και τα περιττά φάρμακα. Αν κάποτε μετρηθούν όλα αυτά μαζί, θα βρεθεί οτι ανακατανέμουν προς το πλέγμα αυτής της άτυπης εξουσίας ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ (πολύ περισσότερο από την υπεραξία που καρπούνται οι σχετικά λίγοι μεγάλοι εγχώριοι εργοδότες). Και οτι αποτρέπουν πάμπολλες δραστηριότητες που θα έφερναν δουλειές και εισόδημα.
Οι πρακτικές είναι συχνές, καθημερινές, έχουν πολιτική στήριξη, ευνοϊκούς νόμους, σιωπηρή αποδοχή, κατάλληλη τεχνολογία, καταληγουν σε ιδιοποίηση πόρων σε μεγάλη έκταση, και σε διαμόρφωση της παραγωγικής βάσης. Δηλάδη το σύστημα έχει τα χαρακτηριστικά ενός «τρόπου παραγωγής» με τη μαρξιστική έννοια (όπως λέμε καπιταλιστικός, οικοτεχνικός, φεουδαρχικός).
‘Ενας τρόπος παραγωγής δεν εξαφανίζεται με ελέγχους σε συγκεκριμένες αποφάσεις και ούτε με ποινικές διώξεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Δεν αλλάζει όταν αλλάξουν τα πρόσωπα στις θέσεις εξουσίας, είτε στην κορφή είτε στη βάση. Δεν θα τον «πατάξει» ο τολμηρός ρεπόρτερ, ο αδέκαστος εισαγγελέας, ο ηθικός υπουργός: γιατί η «πάταξη» και οι διώξεις φέρνουν αποτέλεσμα μόνο όταν οι παραβάτες είναι λίγοι, όταν είναι εξαιρετικές περιπτώσεις.
Αυτός ο τρόπος παραγωγής, όπως και άλλοι στην ιστορία, θα κινδυνεύσει από αλλαγές στην τεχνολογία της πληροφορίας. Οπως η εξουσία και ο πλούτος της Καθολικής Εκκλησίας υπονομεύτηκε από την τυπογραφία, και η εξουσία του εκδότη πάνω στον συγγραφέα υπονομεύεται από το διαδίκτυο, έτσι και η εξουσία του αξιωματούχου (όχι του κράτους, αλλά του προσώπου) πάνω στους δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους θα υπονομευτεί από τις βάσεις δεδομένων, τις αυτόματες διαδικασίες και την ευρεία πρόσβαση σε αυτές (databases, workflow, web). Δεν πρόκειται για μηδαμινές αλλαγές, αλλά για μια μικρή επανάσταση.
Οι τεχνολογικές επαναστάσεις δεν συμβαίνουν αυτόματα. Πρέπει να υπάρχουν πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που τις προωθούν. Σήμερα, μια προωθητική δύναμη είναι η τρόικα. Σε αντίθεση με την πλειονότητα των ελλήνων πολιτικών, δεν συνδέεται με τις ομάδες που έχουν να χάσουν από αυτές τις αλλαγές. Το αν ταυτίζεται με τα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου ή του ευρωπαίου εργαζόμενου και φορολογούμενου δεν έχει σημασία για το συγκεκριμένο ζήτημα. Για εμάς έχει σημασία το αποτέλεσμα: η διοικητική τεχνολογία που ζητά να εφαρμόσουμε προάγει τον δημοκρατικό έλεγχο της διοίκησης, και εξοικονομεί πόρους είτε για την ανάπτυξη είτε για κοινωνική πολιτική.
Ωστόσο την εφαρμογή δεν μπορεί να την κάνει η τρόικα. Θα την επιβάλλουν, αν τα καταφέρουν, μερικοί έλληνες πολιτικοί. Ποιοί μπορεί να είναι αυτοί;
Μάλλον δεν θα είναι ο κύριος Παφίλης (από το twitter, @rozaed: “15 χρόνια δεν έχει καταθέσει ισολογισμό ο Οίκος Ναύτου κ ο Παφίλης ρωτά: αυτό είναι το θέμα;!; Ναι ρε καραγκιόζη, ακριβώς αυτό!!”). Δεν θα είναι οι αγανακτισμένοι Καμμένοι και Συριζαίοι που λένε “τα λαμόγια στη φυλακή”, αλλά που φωνάζουν για απώλεια εθνικής κυριαρχίας όταν η τρόικα λέει να παρακολουθούμε τις δαπάνες όπως το κάθε δυτικό κράτος. Πιθανότατα δεν θα είναι ούτε οι παλιοκαραβάνες που θεωρητικά συμφωνούν με τις μεταρρυθμίσεις, αλλά βρίσκουν κάθε δυνατό πρόσχημα να τις σταματήσουν μόλις διαμαρτυρηθεί ο Ιατρικός Σύλλογος και η ΑΔΕΔΥ, ή μόλις γράψει απειλητικό ρεπορτάζ μια φυλλάδα.
Θα είναι αυτοί οι λίγοι, με τις τεχνοκρατικές παρωπίδες, που σε κάθε εμπόδιο θα βάζουν το κεφάλι κάτω και θα σπρώχνουν. Που θα επιμένουν να εξηγούν γιατί το να μετράμε είναι φιλολαϊκό. Μονόχνωτοι και στοχοπροσηλωμένοι. Αυτούς να φοβάστε, λαμόγια.
(Στο επόμενο: Κοινωνικό Κράτος)
*Ο Αρίστος Δοξιάδης είναι οικονομολόγος.
Υπέρ της Δράσης έχει ταχθεί με άρθρο του στον κυριακάτικο Τύπο ο Απόστολος Δοξιάδης, ενώ φίλος του κόμματος θεωρείται και ο Αρίστος Δοξιάδης, ιδρυτικό μέλος της κίνησης “Κοινωνικός Σύνδεσμος”.
http://www.cretalive.gr/new/84915/crete/%C2%ABDrasi%C2%BB_kai_%C2%ABFileleutheri_Summachia%C2%BB_mazi_-_Oi_upopsifioi_stin_Kriti
Μεταρρυθμίσεις, μέρος πρώτο: οι ορφανές (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=14536)
του Αρίστου Δοξιάδη
...
Συμφωνώ απόλυτα με τον αρθρογράφο.
Thanks Ioanna.
Debate: Γιάνης Βαρουφάκης Vs Γιώργος Παπακωνσταντίνου (https://www.youtube.com/watch?v=y4UHfgo_8GQ&feature=youtube_gdata)
-Τι θα μπορουσε να αρχισει να παραγει αυτη η χωρα (εκ του μηδενος ή και καλυτερα) για να βγει απο το αδιεξοδο στο οποιο βρισκεται?
Θα μπορούσε να παράγει αρκετό ΤΝΤ ετσι ωστε να τιναχτούμε όλοι στον αέρα γιατι η βλακεία έχει πλήξει βαθιά αυτη τη χώρα και προσβάλουμε την μνήμη των μεγάλων σοφών που έχουν περάσει απο εδω.
Αν και προφανώς αφορά κυρίως συνεδριακό τουρισμό και λίγο off-season τουρισμό, ελπίζω ειλικρινά να μην είναι ενδεικτικό του τι θα συμβεί με τα τουριστικά έσοδα το προσεχές καλοκαίρι ...
http://www.skai.gr/news/finance/article/201297/meiomenes-kata-353-oi-eispraxeis-apo-ton-tourismo-/
Μειωμένες κατά 35,3% οι εισπράξεις από τον τουρισμό
25/04/2012 | 16:39
Παρά το μικρό μέγεθος του τουριστικού ρεύματος προβληματίζει η μεγάλη μείωση που καταγράφουν οι γερμανοί τουρίστες
Πτώση κατά 35,3% κατέγραψαν οι εισπράξεις από τον τουρισμό το Φεβρουάριο σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ).
Στις ταξιδιωτικές εισπράξεις, την περίοδο Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2012 σημειώνεται μείωση κατά 44,7% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011.
Στο μεταξύ, παρά το μικρό μέγεθος του τουριστικού ρεύματος προβληματίζει η μεγάλη μείωση κατά 61% που καταγράφουν οι ταξιδιωτικές εισπράξεις γερμανών τουριστών στη χώρα μας (Φεβρουάριος 2012: 10,3 εκατ. ευρώ, Φεβρουάριος 2011: 26,7 εκατ. ευρώ), ενώ κατά 42,6% μειώθηκαν και οι εισπράξεις από βρετανούς τουρίστες (Φεβρουάριος 2012: 9,1 εκατ. ευρώ, Φεβρουάριος 2011: 15,9 εκατ. ευρώ).
Επίσης, μείωση παρουσιάζουν οι εισπράξεις από την Ρωσία κατά 52% οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 1,3 εκατ. ευρώ.
Αναλυτικά τα στοιχεία ΕΔΩ http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Bank/News/PressReleases/DispItem.aspx?Item_ID=3934&List_ID=1af869f3-57fb-4de6-b9ae-bdfd83c66c95&Filter_by=DT
@ ADSLgr.com All rights reserved.