Τρισδιάστατη επανάσταση στην παραγωγή

[ciaoant1]

Αργά αλλά σταθερά οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές πραγματοποιούν μια συγκλονιστικών διαστάσεων τεχνολογική επανάσταση στις παραγωγικές δυνάμεις, που καθιστά εξαιρετικά φθηνό το κόστος κατασκευής όχι μόνο των καθημερινών προϊόντων, αλλά επιπλέον των τροφίμων ακόμη και των κτιρίων. Ως αποτέλεσμα η αγορά χειρωνακτικής εργατικής δύναμης τείνει να εκτοπίζεται από την αγορά πνευματικής εργατικής δύναμης.

Στις τρισδιάστατες εκτυπώσεις το μέλλον
Εκρηκτικές δυνατότητες

«Διαθέτουμε τεχνολογία που μπορεί να φτιάξει πιο πολύπλοκα πράγματα από ό,τι μπορούμε να σχεδιάσουμε».Τα λόγια ανήκουν στον επικεφαλής της Ερευνητικής Ομάδας Προσθετικής Παρασκευής του βρετανικού πανεπιστημίου του Loughborough καθηγητή Richard Hague και αναφέρονται στην τεχνολογία εκτύπωσης ...τρισδιάστατων αντικειμένων. Η προσθετική παρασκευή (additive manufacturing), αλλιώς και τρισδιάστατη εκτύπωση, λειτουργεί με την ίδια λογική που λειτουργούν οι σημερινοί εκτυπωτές. Μόνο που στη θέση του μελανιού χρησιμοποιείται ένα υλικό, όπως μέταλλο σε σκόνη ή πλαστικό. Ο εκτυπωτής στερεοποιεί το υλικό σε αλλεπάλληλες στρώσεις μέχρι που προκύπτει ένα πραγματικό τρισδιάστατο αντικείμενο. Η τεχνική μπορεί ήδη να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε καταναλωτικό προϊόν που αποτελείται από ένα υλικό, από κοσμήματα μέχρι έπιπλα. Οι προοπτικές είναι ανεξάντλητες, καθώς μηχανικοί οραματίζονται ήδη την εκτύπωση ολόκληρων ...κτιρίων.

Οι εκτυπωτές τριών διαστάσεων έχουν ηλικία τριάντα ετών. Το υπέρογκο κόστος τους, όμως, έκανε απαγορευτική τη χρήση τους για μαζική παραγωγή προϊόντων. Χρησιμοποιούνταν κυρίως για παραγωγή μικρών προτύπων σε κλίμακα, όπως αυτοκινήτων, με σκοπό την πραγματοποίηση δοκιμών πριν την τελική είσοδο του προϊόντος στη γραμμή παραγωγής. Τα τελευταία χρόνια το κόστος των εκτυπωτών έχει πέσει δραματικά ταυτόχρονα με την εκπληκτική διεύρυνση των δυνατοτήτων τους.

Τα προϊόντα που μπορούν να τυπωθούν δεν γνωρίζουν όρια ως προς το σχέδιο, το σχήμα και τη λειτουργικότητά τους. Ο εκτυπωτής μπορεί να τυπώσει οτιδήποτε μπορεί να σχεδιαστεί σε έναν υπολογιστή από ένα πρόγραμμα τρισδιάστατης σχεδίασης. Οι δυνατότητες, όμως, ακόμη και των σημερινών εκτυπωτών είναι μεγαλύτερες από τις σχεδιαστική δυνατότητα των σημερινών προγραμμάτων!

Δεν είναι μακρυά η εποχή που θα μπορεί κανείς με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπάρχοντα υπολογιστή του, να τυπώσει ένα αντικείμενο που δεν μπορεί να κατασκευάσει και το πιο σύγχρονο εργοστάσιο. Δεν απέχουμε πολύ από το να μπορούμε να μπαίνουμε στο διαδίκτυο και να κατεβάζουμε λ.χ. το σχέδιο ενός παπουτσιού, να το επεξεργαζόμαστε, επιλέγοντας μέγεθος, χρώμα, υλικό και ποιος ξέρει τι άλλο. Ίσως να μπορούμε π.χ. να σκανάρουμε το πόδι μας με την κάμερα του κινητού μας και να περνάμε τα δεδομένα αυτά στο σχέδιο του παπουτσιού, με αποτέλεσμα ένα εντελώς εξατομικευμένο προϊόν, το οποίο θα τυπώνουμε στο γραφείο μας ή σε κάποιο τοπικό κέντρο τρισδιάστατης εκτύπωσης.

Θαύμα; Επιστημονική φαντασία; Καθόλου! Υπάρχουν ήδη διαδικτυακοί τόποι που τυπώνουν τις δημιουργίες σας με τη διαδικασία που μόλις περιγράψαμε. Είμαστε μία ανάσα από μία μεγάλη επαναστατική αλλαγή στις παραγωγικές δυνάμεις.

Ούτε θαύμα, ούτε επιστημονική φαντασία

Σε σχέση με τις παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής αντικειμένων η τρισδιάστατη εκτύπωση προσφέρει στρατηγικά πλεονεκτήματα. Πρώτα από όλα κάνει περιττή την παραδοσιακή γραμμή παραγωγής και τις διαδικασίες της, επιτυγχάνοντας δραματική μείωση του κόστους. Έπειτα, ο ίδιος εκτυπωτής μπορεί να τυπώσει πολύ διαφορετικά αντικείμενα χωρίς παραμετροποίηση του μηχανήματος για καθένα από αυτά. Αντίθετα, η εργοστασιακή γραμμή παραγωγής μπορεί να παράξει ένα μόνο προϊόν. Για να παράξει ένα ελαφρώς διαφορετικό αντικείμενο απαιτείται πολυδάπανη παραμετροποίηση των μηχανημάτων. Στην τρισδιάστατη εκτύπωση χρησιμοποιείται ακριβώς τόσο υλικό όσο στερεοποιείται στο τελικό προϊόν, με αποτέλεσμα την εξοικονόμηση έως και 90% στην πρώτη ύλη. Στην παραδοσιακή γραμμή παραγωγής, το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης ύλης πετιέται. Όλα αυτά κάνουν την τρισδιάστατη εκτύπωση πιο οικονομική. Επιπλέον, δεν υπάρχει διαφορά στο κόστος εκτύπωσης ενός αντικειμένου ή πολλών.

Η τρισδιάστατη εκτύπωση επιτρέπει την δημιουργία αντικειμένων κατά πολύ καλύτερων από τα αντίστοιχα που μπορούν να παραχθούν με συμβατικές μεθόδους. Η υπεροχή τους εντοπίζεται τόσο στο σχεδιασμό, όσο και στην ποιότητα του αντικειμένου, άρα και στη λειτουργικότητά του. Οι μορφές και τα σχήματα που μπορούν να τυπωθούν είναι ανεξάντλητα και με δυνατότητα να επιτυγχάνεται εκπληκτική λεπτομέρεια. Σύμφωνα με τον Hague, η τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης δίνει στο σχεδιαστή σχεδόν απεριόριστη ελευθερία. «Σε απαλλάσσει από τους περιορισμούς των παραδοσιακών μεθόδων παρασκευής. Αλλάζει το είδος των προϊόντων που μπορείς να φτιάξεις και τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζεις πράγματα. Μπορείς να κάνεις εξαιρετικά πολύπλοκες γεωμετρίες. Είναι σχεδόν τόσο κοντά στο Νιρβάνα όσο μπορείς να φτάσεις» (Jon Excell, Stuart Nathan, «The rise of additive manufacturing: In-depth», http://www.theengineer.co.uk).

Μια ιδέα μας δίνει το εργαστήριο καινοτομίας της αεροναυπηγικής εταιρείας EADS –παράγει μεταξύ άλλων τα αεροσκάφη Airbus– όπου η τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης χρησιμοποιείται για την παρασκευή εξαρτημάτων του συστήματος προσγείωσης των αεροσκαφών. Καθώς ο τρισδιάστατος εκτυπωτής μπορεί να εκτυπώσει πολύ πιο περίπλοκα σχήματα και με μεγαλύτερη ακρίβεια από αυτά που μπορούν να παραχθούν στο εργοστάσιο, η εκτύπωση περιορίζεται στα μέρη του εξαρτήματος που δέχονται το φορτίο. Το αποτέλεσμα είναι ένα εξάρτημα που ζυγίζει λιγότερο από το μισό σε σχέση με το αντίστοιχο που παράγεται με συμβατικές μεθόδους, έχει ακριβώς τη ίδια απόδοση ενώ για την παρασκευή του χρησιμοποιείται 26 φορές λιγότερο υλικό.

Σε έναν άλλο απαιτητικό χώρο, στην παραγωγή τεχνητών οστών, αξιοποιείται η δυνατότητα να επιτυγχάνεται διαφορετική πυκνότητα του υλικού σε διαφορετικά σημεία του ίδιου τεχνητού οστού. Έτσι γίνεται δυνατό να τυπώνονται τεχνητά κόκκαλα με πορώδη επιφάνεια στο σημείο που ενώνονται με το ζωντανό οστό, έτσι ώστε να αναπτύσσεται το οστό μέσα στους πόρους του προθέματος.

Άλλο πλεονέκτημα της τρισδιάστατης εκτύπωσης είναι ότι κάθε αντικείμενο που τυπώνεται μπορεί να είναι διαφοροποιημένο από το προηγούμενο χωρίς έξτρα κόστος – κάτι που θεωρείται αδιανόητο για τη μαζική παραγωγή. Έτσι γίνεται δυνατή η εκτύπωση εξατομικευμένων αντικειμένων σε χαμηλό κόστος - δυνατότητα που αξιοποιεί ήδη από σήμερα η ιατρική.

Οι προοπτικές της τεχνικής τρισδιάστατης εκτύπωσης είναι εντυπωσικές, καθώς βρισκόμαστε μόνο στην αρχή. Σε ορίζοντα δεκαετίας αναμένεται να περάσουμε από την εκτύπωση ενός μόνο υλικού στην ταυτόχρονη εκτύπωση πολλών πρώτων υλών. Γίνεται έτσι δυνατή η παραγωγή αντικειμένων αποτελούμενων από διαφορετικά υλικά, διαφορετικών ιδιοτήτων καθώς και η εκτύπωση μέσα στο προϊόν ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, οπτικών ινών, ακόμη και αισθητήρων. Γίνεται δυνατή η εκτύπωση ηλεκτρονικών εξαρτημάτων ή και ολόκληρων ηλεκτρονικών συσκευών. Το εργαστήριο καινοτομίας της EADS σκοπεύει λ.χ. στην εκτύπωση ολόκληρων φτερών των αεροσκαφών, διατηρώντας τη λειτουργικότητα τους και τα ηλεκτρονικά τους κυκλώματα και μειώνοντας κατά πολύ το βάρος τους. Αλλά και στην εξέλιξη των ίδιων των εκτυπωτών αναμένονται τρομακτικές βελτιώσεις στην ταχύτητα και την ποιότητα της εκτύπωσης.

Η τεχνική δεν φαίνεται να γνωρίζει όρια ούτε ως προς το μέγεθος του παραγόμενου αντικειμένου. Στο Κέντρο Τεχνολογιών Ταχείας Αυτοματοποιημένης Παραγωγής του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας χρησιμοποιείται η τεχνική τρισδιάστατης εκτύπωσης σε ένα πρόγραμμα εκτύπωσης ολόκληρων ...κτιρίων ή οικισμών. Στο πρόγραμμα πειραματίζονται με οικοδομικά υλικά κατάλληλα για εκτύπωση από έναν γιγαντιαίο εκτυπωτή που μοιάζει με έναν μεγάλο γερανό από τον οποίο κρέμεται ένα ακροφύσιο. Στους τοίχους του οικοδομήματος εκτυπώνονται τα υδραυλικά και τα ηλεκτρικά του κτιρίου. Σκοπός του προγράμματος είναι να μπορεί ένα σπίτι 185 τ.μ. να τυπωθεί σε μία μόλις ημέρα χωρίς σχεδόν καθόλου ανθρώπινη εργασία! Αν το πρόγραμμα –ή άλλα παρόμοια– επιτύχει, θα μιλάμε για μια από τις πιο ουσιαστικές επαναστάσεις στον τομέα των κατασκευών, με συνέπειες στην αρχιτεκτονική των κτιρίων και των πόλεων.

Το ενδεχόμενο εκτύπωσης ακόμη και ...φαγητού μπορεί να φαίνεται ακραίο. Ο Πάμπλος Χόλμαν, πρώην χάκερ και νυν εφευρέτης της Ιντελέκτουαλ Βέντουρς, δουλεύει στην ιδέα ενός εκτυπωτή που θα παρασκευάζει ένα γεύμα, «μαγειρεύοντάς» το, σταγονίδιο προς σταγονίδιο και ελέγχοντας μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή κάθε λεπτομέρεια των θρεπτικών συστατικών του.

Το ερώτημα που εύλογα γεννάται λοιπόν, είναι αν η τεχνική τρισδιάστατης εκτύπωσης μπορεί να κυριαρχήσει στο χώρο όπου σήμερα βασιλεύει η μαζική παραγωγή. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η παραδοσιακή γραμμή παραγωγής δεν θα πάψει να υπάρχει. Σίγουρα όμως θα εμφανιστούν εγκαταστάσεις που θα χρησιμοποιούν αποκλειστικά την τρισδιάστατη εκτύπωση, ενώ τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα κάνουν την εμφάνισή τους στο χώρο του εμπορίου με τη μορφή π.χ. σταθμών τρισδιάστατης εκτύπωσης – κάτι σαν τα σημερινά φωτοαντιγραφικά κέντρα, αλλά για υλικά αντικείμενα.

Κατά την εκτίμησή μας, η νέα τεχνολογία θα εκτοπίσει σε μεγάλο βαθμό την παλιά, καθώς είναι οικονομικότερη και πιο αποτελεσματική, κυρίως όμως διότι ανταποκρίνεται στην τάση της εποχής για γενίκευση της χρήσης της πληροφορικής, και για αλλαγή του συσχετισμού μεταξύ επιστήμης και χειρονακτικής εργασίας στη διαδικασία παραγωγής. Και πράγματι, το πρώτο και πιο χτυπητό αποτέλεσμα της τρισδιάστατης εκτύπωσης, στο βαθμό που θα γενικευθεί και θα τελειοποιηθεί, είναι ο ακόμη μεγαλύτερος εκτοπισμός της χειρονακτικής εργασίας από την παραγωγή. Μάλιστα, κάποιοι εκτιμούν ότι οι χώρες με πολύ φθηνή εργατική δύναμη, όπως η Κίνα, θα χάσουν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα (The Economist, 12 Φεβ. 2011, σελ. 11). Ταυτόχρονα, η κατασκευή πληθώρας απλών και πολύπλοκων αντικειμένων γίνεται εξαιρετικά εύκολη και φθηνή.

Από την άλλη, αυτονομείται σχεδόν πλήρως η ιδέα ενός προϊόντος από την πραγματοποίησή του. Κάθε προϊόν μπορεί να αποτελεί ένα αρχείο στο φάκελο «τα έγγραφά μου» ή μάλλον «τα προϊόντα μου» ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, αδιάφορο για το πότε, πού ή πόσες φορές θα «εκτυπωθεί». Ακολούθως, όλες οι εταιρείες παραγωγής προϊόντων μετατρέπονται πρακτικά σε εταιρείες πληροφορικής. Τα προϊόντα τους δεν είναι απτά αντικείμενα, αλλά ηλεκτρονικά αρχεία που μπορούν να μετατραπούν σε απτά αντικείμενα, όπως ακριβώς ένα αρχείο κειμένου που μπορεί να τυπωθεί σε χίλιους διαφορετικούς εκτυπωτές ή ένα αρχείο μουσικής που μπορεί να παίξει σε άπειρες συσκευές.

Η ιδέα μας περί προϊόντος, εργασίας, παραγωγής αλλάζει ριζικά. Συντελείται μια καθοριστική μετατόπιση προς το στάδιο της πνευματικής εργασίας για τη σύλληψη και το σχεδιασμό αγαθών και χάνει τη σημασία του –επειδή απλοποιείται, «εκφυλίζεται» στο επίπεδο ενός «κλικ»– το στάδιο κατασκευής των αγαθών, της υλοποίησης της ιδέας.
Η απλοποίηση αυτή της υλικής παραγωγής σε συνδυασμό με την εξοικονόμηση στις πρώτες ύλες σημαίνει και μια άνευ προηγουμένου δυνατότητα αφθονίας των αγαθών, με λιγότερη εργασία, με τις ίδιες ή λιγότερες πρώτες ύλες καθώς και με την κατανάλωση λιγότερης ενέργειας.

Μαζί με αυτή τη μετατόπιση συντελείται και μία νέα μορφή παραγωγικής και κοινωνικής συγκρότησης γύρω από το πανεπιστήμιο και το ερευνητικό κέντρο, πλάι στην παραδοσιακή συγκρότηση της κοινωνίας γύρω από το εργοστάσιο, τη βιομηχανική ζώνη ή την αγροτική παραγωγή. Η αγορά χειρονακτικής εργατικής δύναμης τείνει να εκτοπίζεται από την αγορά ιδεών, δηλαδή της πνευματικής εργατικής δύναμης. Χάνουν τη σημασία τους οι μεταφορές αγαθών εφόσον το αγαθό βρίσκεται εκεί που βρίσκεται ο εκτυπωτής του, ενώ κερδίζουν σε σημασία τα δίκτυα και κυρίως το διαδίκτυο.

Στους τομείς αντίθετα της πρωτογενούς παραγωγής, στη γεωργία και στην εξόρυξη πρώτων υλών, εξακολουθεί με τα μέχρι τώρα δεδομένα να κυριαρχεί η εκμηχανισμένη μεν παραγωγή, αλλά με καθοριστικό ακόμη το ρόλο της χειρονακτικής εργασίας.

Αμφισβητείται ο νόμος της αξίας
Περιορίζεται ασφυκτικά η δυνατότητα άντλησης υπεραξίας

Πολλοί βλέπουν στην τρισδιάστατοι εκτύπωση τη δυνατότητα μεταφοράς του εργοστασίου στο σπίτι ή το γραφείο, ή τη ρομαντική επιστροφή στην εποχή του μοναχικού παραγωγού που σχεδίαζε και κατασκεύαζε ο ίδιος το προϊόν του, χωρίς την αποξενωτική μεσολάβηση της μεγάλης παραγωγής.

Πράγματι, δίνεται στον καθένα μας η δυνατότητα να φτιάξει μεγάλο μέρος των αγαθών που χρειάζεται στο σπίτι του με το πάτημα ενός κουμπιού. Μάλιστα, μια διαδικτυακή κοινότητα (reprap.org) βασιζόμενη στις αρχές του ανοιχτού κώδικα έχει σχεδιάσει έναν εκτυπωτή που μπορεί κανείς να κατασκευάσει ο ίδιος με λιγότερο από 400 ευρώ. Το μηχάνημα παρασκευάζει πλαστικά αντικείμενα που μπορεί κανείς να σχεδιάσει με ανάλογο λογισμικό, το οποίο η κοινότητα παρέχει δωρεάν.

Τέτοιες δυνατότητες πραγματικά εντυπωσιάζουν. Το μέλλον όμως δεν βρίσκεται στο εργοστάσιο που μπορεί κανείς να φτιάξει στο σπίτι του, αλλά στις συλλογικότητες που συνεργάζονται για την ανάπτυξη προϊόντων, των οποίων η τελική υλική κατασκευή έχει γίνει τόσο εύκολη, που καθίσταται αδιάφορη.

Στο σημείο αυτό απλοποίησης της παραγωγής, οι εμπορευματικές σχέσεις γίνονται περιττό εμπόδιο, η ανταλλαγή προϊόντων με βάση την αξία τους παρωχημένη. Γίνεται πιο συμφέρον να διαθέτει κανείς δωρεάν στο διαδίκτυο το προϊόν της πνευματικής εργασίας της κοινότητας, της συλλογικότητας, της εταιρείας του, ένα ηλεκτρονικό αρχείο, δηλαδή, μερικά bytes, με αντάλλαγμα την ελεύθερη πρόσβαση στον αστερισμό των ηλεκτρονικών αρχείων που παράγουν άλλες ομάδες, κοινότητες ή εταιρείες. Ηλεκτρονικά αρχεία τα οποία μπορεί να μετατραπούν σε υλικά αντικείμενα πολύ απλά και πολύ φθηνά, με το πάτημα ενός κουμπιού.

Με άλλα λόγια, γιατί να διαθέσει κανείς δωρεάν στους άλλους το προϊόν της εργασίας του, εν προκειμένω ένα ηλεκτρονικό αρχείο στο διαδίκτυο, και να μην το πουλήσει για κάποιο αντάλλαγμα; Διότι πουλώντας το θα πάρει για αντάλλαγμα κάτι αντίστοιχο με αυτό που πουλάει. Ενώ διαθέτοντάς το δωρεάν θα έχει απεριόριστη δωρεάν πρόσβαση σε μια τεράστια δεξαμενή προϊόντων άλλων παραγωγών. Προϋπόθεση για μια τέτοια σχέση είναι η αντικειμενοποίηση των ψηφιακών αρχείων σε υλικά αγαθά να είναι πολύ απλή και φθηνή.

Με όρους πολιτικής οικονομίας, ο βαθμός αυτοματοποίησης της παραγωγής που συνεπάγεται η τρισδιάστατη εκτύπωση πληγώνει ανεπανόρθωτα το νόμο της αξίας και τη δυνατότητα άντλησης υπεραξίας. Η συμμετοχή ανθρώπινης εργασίας στην παραγωγή αγαθών γίνεται τόσο μικρή, ώστε τα περιθώρια κέρδους συρρικνώνονται. Αντίθετα, η κοινή χρήση μεθόδων παραγωγής και προϊόντων στο πλαίσιο της κοινότητας των παραγωγών διευκολύνει την ανάπτυξη και την παραγωγή προϊόντων για την κάλυψη των αναγκών με οικονομία στους φυσικούς πόρους και σεβασμό στο περιβάλλον.

Πατέντες η απάντηση
Αυξάνεται η εκμετάλλευση-Άνοδος ανεργίας

O καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δεν μπορεί να ενσωματώνει τέτοιου είδους τεχνολογικές επαναστάσεις παρά μόνο με αντιδραστικό τρόπο. Έτσι, ενώ η νέα τεχνολογία κάνει ακόμη περισσότερο δυνατή και αναγκαία την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και την κοινοκτημοσύνη στην τεχνογνωσία και τα προϊόντα της πνευματικής εργασίας, η ενσωμάτωσή της στο σημερινό τρόπο παραγωγής θα γίνει με μορφές οπισθοδρόμησης και αντίδρασης.

Κατ’ αρχάς η νέα τεχνολογία μπορεί να μην αξιοποιηθεί ή να αξιοποιηθεί μόνο περιθωριακά. Επειδή υπεραξία παράγει μόνο η ανθρώπινη εργασία, δεν αποκλείεται πολυεθνικοί κολοσσοί να κρίνουν ότι τους συμφέρει περισσότερο να παράγουν με απαρχαιωμένες μεθόδους που στηρίζονται στην εκμετάλλευση ανθρώπινης εργασίας, σε εργοστάσια - κάτεργα σε χώρες με φθηνά εργατικά χέρια.
Μάλιστα, επειδή θα πρέπει να συναγωνιστούν τις νέες αυτόματες μηχανές, η εκμετάλλευση των εργατών θα είναι ακόμη πιο έντονη.

Αν όχι εξ ολοκλήρου, ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής θα εξακολουθήσει να γίνεται με παρωχημένες μεθόδους παρότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί η νέα τεχνολογία. Εξάλλου, προσπαθώντας να εξισορροπήσουν την πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους από τη νέα τεχνολογία, οι εταιρείες θα προσπαθήσουν να εντείνουν την εκμετάλλευση στους κλάδους που η χειρονακτική εργασία διατηρεί το στρατηγικό της ρόλο.

Στην εξόρυξη πρώτων υλών και στη γεωργία η εργασία θα είναι ακόμη πιο απεχθής από ό,τι σήμερα. Αλλά και στο επίπεδο της σύγχρονης παραγωγικής πνευματικής εργασίας θα επιχειρηθεί η μέγιστη εκμετάλλευση, με τις πλέον ελαστικές εργασιακές σχέσεις και χωρίς εργατικά δικαιώματα.

Στο μέτωπο διαδικτυακής κυκλοφορίας ηλεκτρονικών αρχείων οι εταιρείες θα απαντήσουν με ένα πολύπλοκο σύστημα πατεντών και κατοχύρωσης πνευματικών δικαιωμάτων.
Ο Εκόνομιστ σημειώνει ότι «οι δικηγόροι, χωρίς αμφιβολία τρίβουν τα χέρια τους» καθώς το νομικό πλαίσιο για την πνευματική ιδιοκτησία και την καταπολέμηση της ηλεκτρονικής πειρατείας ίσως χρειάζεται επανεξέταση. Η μάχη της αστικής τάξης για την ανακοπή της τάσης κοινωνικοποίησης των ψηφιακών αγαθών –εν δυνάμει του συνόλου του πνευματικού πλούτου δηλαδή– θα ενταθεί, διότι σε αυτό το μωσαϊκό των ψηφιακών αγαθών θα ενταχθούν και τα σχέδια των υλικών εμπορευμάτων, ως αποτέλεσμα της παρασκευής τους με τη μέθοδο της τρισδιάστατης εκτύπωσης.

Η ανεργία θα είναι ίσως η πιο τραγική συνέπεια της τεχνολογίας της τρισδιάστατης εκτύπωσης στο πλαίσιο του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Η ανάγκη για λιγότερα εργατικά χέρια που σημαίνει η νέα τεχνολογία δεν θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των ωρών εργασίας και την αύξηση της ευημερίας.

Αντίθετα, η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους που θα ενταθεί, θα επιφέρει ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων, με περισσότερη δουλειά, λιγότερες επενδύσεις κεφαλαίων που θα λιμνάζουν καθώς δεν θα μπορούν να τοποθετούνται κερδοφόρα και αύξηση της μόνιμης ανεργίας – ενός μεγάλου μέρους του εργατικού πληθυσμού που θα είναι μόνιμα εκτός παραγωγής.

Τις προϋποθέσεις για μια ακόμη μεγαλύτερη κρίση από τη σημερινή θα δημιουργήσει η καπιταλιστική αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας. Ταυτόχρονα όμως, θα δημιουργηθούν ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία προϋποθέσεις στρατηγικής ηγεμονίας των εργατικών συμφερόντων μέσα στην ίδια τη σφαίρα της παραγωγής.

Αναδημοσίευση από το "Πριν" -εδώ και ένα διαφημιστικό βιντεάκι από μια τέτοια μηχανή:
http://www.metacafe.com/watch/727200/3d_printer/

[YiannisM]

Υπό μία έννοια και οι παραδοσιακοί εκτυπωτές και τα φωτοτυπικά μηχανήματα θα έπρεπε να κλείσουν τα τυπογραφεία και έτσι να προκαλέσουν κύμα ανεργίας και ένα σωρό παρόμοια *βραχυκυκλώματα* κατά τον ίδιο τρόπο.

Αντίθετα, προκάλεσαν πολύ περισσότερες εκτυπώσεις και φωτοτυπίες.
Τα τυπογραφεία παρέμειναν για τις εκτυπωτικές δουλειές που έχει νόημα, και φυσικά εκσυγχρονίστηκαν μετατοπίζοντας θέσεις εργασίες από την πρέσα στο μόνιτορ ελέγχου και στην καρέκλα του συγγραφέα.
Κ.ο.κ.



Αλλά και παλαιώτερα, η πρέσα του Γουτεμβέργιου θα έπρεπε να είχε προκαλέσει κύμα ανεργίας αφού όλοι εκείνοι που έγραφαν χειρόγραφα στους πάπυρους και σκάλιζαν επιγραφές στις μαρμάρινες πλάκες θα έμεναν τώρα άνεργοι!
Αντίθετα, προκάλεσε την έκρηξη της τυπογραφίας και την εκτύπωση ολοένα και περισσότερων βιβλίων/περιοδικών/εφημερίδων/αφισών/κλπ κλπ.

[ciaoant1]

Ανοησίες, και μάλιστα ανιστόρητες ανοησίες. Πχ διάβασε μια παλιότερη ανάλυση που είχα κάνει εδώ, ειδικά την ιστορική αναδρομή για το κίνημα των "λουδιτών" που έσπαγαν τις μηχανές επειδή ακριβώς η βιομηχανική επανάσταση καταργούσε πολλές από τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας.

Ήταν ανώριμοι ακόμα - σε μερικά χρόνια, οι εργάτες κατανόησαν ότι για να έχουν όλοι δουλειά, θα έπρεπε αντι να καταπολεμούν τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις, να τις εκμεταλλευτούν προς όφελος τους. Και πράγματι, είχαμε μεγάλες κινητοποιήσεις, όπου εργάτες εδωσαν το αίμα τους, και κερδήθηκε το 8ωρο, δημιουργώντας πολλές περισσότερες θέσεις εργασίας και καλύτερες συνθήκες για τους εργάτες

[YiannisM]

Ανοησίες, και μάλιστα ανιστόρητες ανοησίες. Πχ διάβασε μια παλιότερη ανάλυση που είχα κάνει εδώ, ειδικά την ιστορική αναδρομή για το κίνημα των "λουδιτών" που έσπαγαν τις μηχανές επειδή ακριβώς η βιομηχανική επανάσταση καταργούσε πολλές από τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας.

Ήταν ανώριμοι ακόμα - σε μερικά χρόνια, οι εργάτες κατανόησαν ότι για να έχουν όλοι δουλειά, θα έπρεπε αντι να καταπολεμούν τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις, να τις εκμεταλλευτούν προς όφελος τους. Και πράγματι, είχαμε μεγάλες κινητοποιήσεις, όπου εργάτες εδωσαν το αίμα τους, και κερδήθηκε το 8ωρο, δημιουργώντας πολλές περισσότερες θέσεις εργασίας και καλύτερες συνθήκες για τους εργάτες

Από πού κι ώς πού βρε ciao είναι "Ανοησίες, και μάλιστα ανιστόρητες" ότι η πρώτη εκτυπωτική μηχανή του Γουτεμβέργιου προκάλεσε την έκρηξη της τυπογραφίας και την εκτύπωση ολοένα και περισσότερων βιβλίων/περιοδικών/εφημερίδων/αφισών/κλπ, ενώ αντίστοιχα ο σύγχρονος εκτυπωτής πολλαπλασίασε ακόμη περισσότερο τον αριθμό των παραγόμενων εκτυπώσεων στις επιχειρήσεις/οργανισμούς/σπίτια, αφού μπορούν πια να εκτυπώνουν πανεύκολα και ταχύτατα χρήσιμα έγγραφα χωρίς την ανάγκη να τρέχουν στο τυπογραφείο;
Νομίζω ότι πρόκειται περί καταφανέστατου γεγονότος, και στις 2 περιπτώσεις.



Όσο για το κίνημα των "λουδιτών" (που σωστά επισημαίνεις), να σου επισημάνω και τον παραλογισμό που το διακατείχε:

The term "Luddite fallacy" has become a concept in neoclassical economics reflecting the belief that labour-saving technologies (i.e., technologies that increase output-per-worker) increase unemployment by reducing demand for labour. Neoclassical economists believe this argument is fallacious because they assert that instead of seeking to keep production constant by employing a smaller and more productive workforce, employers increase production while keeping workforce size constant.[7]
Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Luddite#Criticism

Επίσης:

According to neoclassical economists, labour-saving technologies will increase output per worker and thus the production of goods, causing the costs of goods to decline and demand for goods to increase. As a result, the demand for workers to produce those goods will not decrease. Thus, the "fallacy" of the Luddites lay in their assumption that employers would keep production constant by employing a smaller albeit more productive workforce instead of allowing production to grow while keeping workforce size constant.[1] Economist Alex Tabarrok summarises the neoclassical presentation of the fallacy as such:
- If the Luddite fallacy were true we would all be out of work because productivity has been increasing for two centuries.[2]
However, the Luddite fallacy is fallacious only at the macroeconomic level: overall employment in the economy will not decrease, but individual workers who do not possess the skills to utilize new technologies may become unemployed.[1]
Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Luddite_fallacy

Που σημαίνει αυτό ακριβώς που έλεγα νωρίτερα.
Ότι δηλαδή η βιομηχανική επανάσταση ενώ καταργεί κάποιες από τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας, ταυτόχρονα δημιουργεί νέες!

[ciaoant1]

Ναι, αλλά είναι ανιστόρητο να πιστεύεις ότι η τεχνολογική πρόοδος από μόνη της δημιουργεί τόσες θέσεις εργασίας όσες αντικαθιστά.

Οι λουδίτες πχ γεννήθηκαν από το ότι πολλοί εργάτες έχαναν τη δουλειά τους. Ήταν μια ανώριμη - λανθασμένη κίνηση, απέναντι όμως σε ένα ΥΠΑΡΚΤΟ πρόβλημα.

Για να εξαφανιστούν οι λουδίτες, χρειάστηκε οι εργάτες να κατανοήσουν ότι έπρεπε να παλέψουν εναντίον των κεφαλαιοκρατών, και να διεκδικήσουν μικρότερα ωράρια (8ωρο).

Ετσι, και μόνο έτσι, δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας. Είναι ανιστόρητο να μιλά κανείς για την τεχνολογική πρόοδο, χωρίς να βλέπει ότι αν οι εργάτες δεν παλέψουν, τότε οι καπιταλιστες την εκμεταλλεύονται για να αυξήσουν τα δικά τους κέρδη, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων πολλούς εργάτες που πλέον είναι "περιττοί".

Σήμερα, οι εργάτες δεν παλεύουν για κάτι τέτοιο (ούτε καν 8ωρο δεν έχουν οι περισσότεροι), και βέβαια η ανεργία πέφτει την ανιούσα.

Η πραγματικότητα είναι πως η πρόοδος της τεχνολογίας επιτρέπει την παραγωγή πάμπολλων αγαθών χωρίς πολλές εργατοώρες.

Οι καπιταλιστές δε δέχονται βέβαια να μειώσουν τα ωράρια (παρά μόνο αν μειώσουν και τους ήδη χαμηλούς μισθούς), ώστε να κρατούν αυτοί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας του πλούτου.

Πρέπει οπωσδήποτε να καταπολεμηθούν, αλλιώς απλά πολλοί εργάτες "περισσεύουν", και θα εξοντωθούν.

[YiannisM]

Ναι, αλλά είναι ανιστόρητο να πιστεύεις ότι η τεχνολογική πρόοδος από μόνη της δημιουργεί τόσες θέσεις εργασίας όσες αντικαθιστά.

Εγώ νομίζω ακριβώς το αντίθετο ότι δηλαδή είναι ανιστόρητο να πιστεύεις ότι η τεχνολογική πρόοδος καταργεί μόνιμα θέσεις εργασίας οι οποίες δε θα αντικατασταθούν σύντομα από νέες (εφόσον η οικονομία το επιτρέπει).
Δηλαδή το κλειδί του αριθμού των θέσεων εργασίας είναι πάντα η κατάσταση της οικονομίας, και όχι οι τεχνολογικές δυνατότητες.

Και για του λόγου το αληθές ξέχνα για λίγο τους Λουδίτες και την εποχή τους (19ος αι), και δες την τεχνολογική εξέλιξη του ανθρώπου στο χρόνο συνολικά, π.χ. από την ανακάλυψη του τροχού και των πρώτων λίθινων εργαλείων ή ακόμη και της φωτιάς. Ενώ όλες αυτές οι τεχνολογικές ανακαλύψεις και όλες όσες τις ακολούθησαν καταργούσαν άμεσα συγκεκριμένες δουλειές (ή θέσεις εργασίας όπως θα το λέγαμε) παλαιού τύπου, εν τούτοις εμείς σήμερα όπως και οι Λουδίτες πριν 2 αιώνες έχουμε και είχαν δουλειά να κάνουν. Και πώς το εξηγείς αυτό;

Η εξήγηση είναι προφανής:
Αφενός οι τεχνολογικές εξελίξεις δημιουργούν κάποιες άμεσες θέσεις εργασίας προσανατολισμένες ακριβώς γύρω από την τεχνολογία που αφορούν (π.χ. τυπογράφος, τεχνικός η/υ, κλπ), κι αφετέρου το φτηνότερο κόστος των παρεχόμενων αγαθών αυξάνει την κατανάλωσή τους (π.χ. από τότε που απέκτησα εκτυπωτή στο σπίτι τυπώνω 100 φορές περισσότερες σελίδες από όσες πήγαινα πριν να αγοράσω ή να φωτοτυπήσω) και άρα και τις ανάγκες, και αυτό από μόνο του δημιουργεί νέες θέσεις ή ακόμη και νέα επαγγέλματα - αρκεί να υπάρχει η οικονομική κατάσταση που χρειάζεται να το υποστηρίξει.

Οι λουδίτες πχ γεννήθηκαν από το ότι πολλοί εργάτες έχαναν τη δουλειά τους. Ήταν μια ανώριμη - λανθασμένη κίνηση, απέναντι όμως σε ένα ΥΠΑΡΚΤΟ πρόβλημα.

Έχαναν τη δουλειά τους παλαιού τύπου και νόμιζαν ότι σπάζοντας τις μηχανές θα τις κρατούσαν αγνοώντας ότι σε μια καλή οικονομική κατάσταση μπορούσαν να διεκδικήσουν ή ακόμη και να δημιουργήσουν νεώτερου τύπου θέσεις εργασίας αρκεί να είχαν την ικανότητα να εξελιχθούν αφομοιώνοντας τις τεχνολογικές εξελίξεις της εποχής τους.

Δηλαδή ένιωσαν τό άμεσο αντίκτυπο αυτού που ειπώθηκε νωρίτερα ώς εξής:

However, the Luddite fallacy is fallacious only at the macroeconomic level: overall employment in the economy will not decrease, but individual workers who do not possess the skills to utilize new technologies may become unemployed.[1]

Αλλά δεν είχαν τη δυνατότητα να δούν πέρα από αυτό, ή τη διάθεση να το αντιμετωπίσουν μη σπάζωντας τις κακές μηχανές.

Για να εξαφανιστούν οι λουδίτες, χρειάστηκε οι εργάτες να κατανοήσουν ότι έπρεπε να παλέψουν εναντίον των κεφαλαιοκρατών, και να διεκδικήσουν μικρότερα ωράρια (8ωρο).

Ετσι, και μόνο έτσι, δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας. Είναι ανιστόρητο να μιλά κανείς για την τεχνολογική πρόοδο, χωρίς να βλέπει ότι αν οι εργάτες δεν παλέψουν, τότε οι καπιταλιστες την εκμεταλλεύονται για να αυξήσουν τα δικά τους κέρδη, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων πολλούς εργάτες που πλέον είναι "περιττοί".

Δε συμφωνώ, και το ότι οι Λουδίτες είχαν δουλειά στην εποχή τους, μετά από δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια τεχνολογικών εξελίξεων από την ανακάλυψη του τροχού και των πρώτων λίθινων εργαλείων, και χωρίς 8ωρα ή άλλα εργασιακά δικαιώματα, είναι νομίζω απόδειξη αρκετή.

Αυτό δε σημαίνει ότι το 8ωρο δεν έπαιξε πρόσθετο ρόλο προς την ελευθέρωση θέσεων εργασίας.
Σημαίνει απλά ότι και χωρίς το 8ωρο θα υπήρχαν ανάλογα περισσότερες ώρες εργασίας από όσες υπάρχουν με το 8ωρο, και αντίστοιχες θέσεις εργασίας σε μια ανάλογη ισσοροπία διάθεσης & ζήτησης εργασίας.

Σήμερα, οι εργάτες δεν παλεύουν για κάτι τέτοιο (ούτε καν 8ωρο δεν έχουν οι περισσότεροι), και βέβαια η ανεργία πέφτει την ανιούσα.

Η πραγματικότητα είναι πως η πρόοδος της τεχνολογίας επιτρέπει την παραγωγή πάμπολλων αγαθών χωρίς πολλές εργατοώρες.

Η γνώμη μου είναι ότι η ανεργία γιγαντώνεται αποκλειστικά από την οικονομική κατάσταση.
Όταν η οικονομική κατάσταση είναι καλή θα υπάρχουν και δουλειές για την πλειοψηφία του κόσμου, ανεξαρτήτως των τεχνολογικών εργαλείων.

Οι καπιταλιστές δε δέχονται βέβαια να μειώσουν τα ωράρια (παρά μόνο αν μειώσουν και τους ήδη χαμηλούς μισθούς), ώστε να κρατούν αυτοί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας του πλούτου.

Πρέπει οπωσδήποτε να καταπολεμηθούν, αλλιώς απλά πολλοί εργάτες "περισσεύουν", και θα εξοντωθούν.

Ρίξε φλιτ στους καπιταλιστές. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

[nfotis]

Νομίζω ότι παραβλέπετε κάτι.

Αυτές οι μηχανές δίνουν νέες δυνατότητες δημιουργίας.

Εγώ π.χ. ασχολούμαι με τον τρενομοντελισμό.

Αν θέλω να προσομοιώσω ένα Ελληνικό τραίνο, οι επιλογές μου είναι οι ακόλουθες:
- κάνω χειροποίητη κατασκευή (εξαιρετικά επίπονο και με αμφίβολα αποτελέσματα ποιότητας)
- πληρώνω 500-700 Ευρώ κάποιον να μου το φτιάξει (χειροποίητο)
- βάζω 200.000 Ευρώ σε καλούπια κτλ. για μαζική παραγωγή, και ελπίζω ότι θα βρεθούν αρκετοί να αγοράσουν το μοντέλο στη περιορισμένη Ελληνική αγορά.

Το αποτέλεσμα; Δεν φτιάχνεται το μοντέλο.

Ένα τέτοιο σύστημα θα έλυνε τα χέρια για άτομα που θέλουν να φτιάξουν κάτι περιορισμένης παραγωγής:
- σχεδιάζω τα τμήματα του μοντέλου/πρωτότυπου στον υπολογιστή στο σπίτι
- στέλνω το σχέδιο στον '3D τυπογράφο'
- παραλαμβάνω το πρωτότυπο
- αν θέλω αντίγραφο, πληρώνω δεύτερη εκτύπωση

Αυτά τα συστήματα είναι για πολύ περιορισμένη παραγωγή και prototyping, αν θέλει κάποιος ποσότητα και ποιότητα αναγκαστικά θα καταφεύγει σε πιό παραδοσιακά συστήματα.
Όπως αυτοί που τυπώνουν φωτογραφικές εκτυπώσεις στο σπίτι, αν θέλουν περισσότερα αντίτυπα θα πάνε με το αρχείο για εκτύπωση στο φωτογραφείο.

Ν.Φ.

[prokopisboy]

Πολύ ενδιαφέρον κείμενο και βάζει το μεγάλο θέμα. Πόσο κοστολογείς μια υπηρεσία που η αξία αναπαραγωγής του, εκτός των υλικών, είναι σχεδόν μηδενική; Γιατί κάποιος που θα μπορεί να φτιάξει ρούχα με αυτή την τεχνολογία σε 20 χρόνια να πληρώσει 20 ευρώ για το design του 501; Και πόσο ο καπιταλισμός βάζει φραγμούς στην ενσωμάτωση τεχνολογιών που μπορούν να αυξήσουν κατακόρυφα την παραγωγή και να μειώσουν τις τιμές; Εδώ τόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και οι παραγωγοί καταστρέφουν τόνους τροφίμων για να μην πέσουν οι τιμές και μειωθεί το ποσοστό κέρδους τους.

[voithostyrempora2]

Μια τρισδιαστατη εκτύπωση της Catherine-Zeta Jones παρακαλώ .

[nfotis]

Πολύ ενδιαφέρον κείμενο και βάζει το μεγάλο θέμα. Πόσο κοστολογείς μια υπηρεσία που η αξία αναπαραγωγής του, εκτός των υλικών, είναι σχεδόν μηδενική;

Μη ξεχνάς και το κόστος απόκτησης και συντήρησης της μηχανής που θα κάνει αυτή τη δουλειά.
Δεν είναι τζάμπα το εργαλείο.

Εγώ π.χ. φτιάχνω μια μελέτη, και θέλω να την τυπώσω σε έγχρωμο εκτυπωτή laser, να μου τη τυπώσουν σε Α3 χαρτί, να τη δέσουν με καρφίτσα, κτλ.

Όταν πάω στο τυπογραφείο της γειτονιάς, δεν πληρώνω απλά το χαρτί και τα αναλώσιμα, αλλά και το μέρος της αξίας της εκτυπωτικής μηχανής-ντουλάπας που επένδυσε ο τυπογράφος που χρειάζεται για να αποσβέσει το κόστος της, συν το νοίκι, συν το μισθό του, κτλ.

Γιατί κάποιος που θα μπορεί να φτιάξει ρούχα με αυτή την τεχνολογία σε 20 χρόνια να πληρώσει 20 ευρώ για το design του 501;

Μήπως γιατί θα είναι ατάλαντος ή δεν θα έχει χρόνο να ασχολείται;

Δεν είμαστε όλοι καλοί σχεδιαστές τραίνων/παπουτσιών/whatever.

Και πόσο ο καπιταλισμός βάζει φραγμούς στην ενσωμάτωση τεχνολογιών που μπορούν να αυξήσουν κατακόρυφα την παραγωγή και να μειώσουν τις τιμές; Εδώ τόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και οι παραγωγοί καταστρέφουν τόνους τροφίμων για να μην πέσουν οι τιμές και μειωθεί το ποσοστό κέρδους τους.

Αυτό είναι άλλο (πολύ μεγάλο) θέμα, που δε νομίζω ότι έχει νόημα να συσχετιστεί με την είδηση.

Ν.Φ.

[YiannisM]

Γιατί κάποιος που θα μπορεί να φτιάξει ρούχα με αυτή την τεχνολογία σε 20 χρόνια να πληρώσει 20 ευρώ για το design του 501;

Για τους ίδιους λόγους πάνω-κάτω που τα πληρώνει και σήμερα, παρότι κυκλοφορούν ραπτομηχανές και πατρόν στο εμπόριο, και μοδίστρες για να τα ράβουν.
Π.χ. #1: Η μάνα μου είναι μοδίστρα και είχε πάντα μια ραπτομηχανή, αλλά παρόλα αυτά όσο καιρό θυμάμαι τον εαυτό μου τα περισσότερα ρούχα της οικογένειας τα αγοράζουμε από το εμπόριο.
Π.χ. #2: Ακόμη και ψωμί αγοράζουμε από το φούρνο, παρότι κυκλοφορούν μηχανούλες που ψήνουν ψωμί στο σπίτι.
Κλπ

Αλλά ακόμη κι εάν φτάσουμε στο επίπεδο του να μη χρειάζεται καμμία απολύτως δουλειά από μοδίστρα επάνω στη ραπτομηχανή ή από φούρναρη στο φούρνο, και πάλι το σύστημα θα έχει βρει τον τρόπο να βγάζει κέρδος, είτε από τα σχέδια/software των προΙόντων που κα θα κατασκευάζονται αυτόματα, ή από την πρώτη ύλη (υλικά), ή επειδή θα έχει κάνει μόδα την απόλυτη διαφορετικότητα στα ρούχα για να πουλάει όλο και περισσότερα σχέδια, κλπ κλπ.
Στην πιο ακραία περίπτωση θα έχει απλά τελειώσει η αγορά ρούχων ή προϊόντων άρτου (όπως και η αγορά φύλων πάπυρου για γραφή, στο παρελθόν), και στη θέση τους θα αναπηδήσουν νέες αγορές νέων προϊόντων που θα έχουν δημιουργήσει οι πρώην μοδίστρες και οι πρώην αρτοποιοί όπως ακριβώς έκαναν και παλαιώτερα οι καλιεργητές και το εμπόριο πάπυρου, κλπ.

Και πόσο ο καπιταλισμός βάζει φραγμούς στην ενσωμάτωση τεχνολογιών που μπορούν να αυξήσουν κατακόρυφα την παραγωγή και να μειώσουν τις τιμές; Εδώ τόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και οι παραγωγοί καταστρέφουν τόνους τροφίμων για να μην πέσουν οι τιμές και μειωθεί το ποσοστό κέρδους τους.

Δε νομίζω ότι ο καπιταλισμός με τη γενική έννοια έχει τέτοια μεγάλη ανάγκη. Πάντα θα υπάρχει κάτι σε ζήτηση, ώστε να δουλεύει η αγορά και να βγάζει κέρδη ο καπιταλισμός.

Τα προϊόντα/αγαθά των αγορών, όπως και η ανάγκη για εργασία, μετασχηματίζονται συνεχώς ανάλογα με τις εξελίξεις και την πρόοδο του ανθρώπου, αλλά πάντα θα υπάρχουν.
Σκληροπυρηνικές λογικές που δεν αντιλαμβάνονται ή αδυνατούν να ακολουθούν την εξέλιξη και τείνουν να ... αντιστέκονται σε αυτήν είτε από την πλευρά των αγορών/καπιταλιστών ή των εργατών, θα είναι πάντα κάποια κολημένα μυαλά σαν τους Λουδίτες που συζητάγαμε με τον ciao, που οι εξελίξεις των πραγμάτων πάντα θα προσπερνούν (hopefully).

........Auto merged post: YiannisM πρόσθεσε 7 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Νομίζω ότι παραβλέπετε κάτι.

Αυτές οι μηχανές δίνουν νέες δυνατότητες δημιουργίας.

Εγώ π.χ. ασχολούμαι με τον τρενομοντελισμό.

Αν θέλω να προσομοιώσω ένα Ελληνικό τραίνο, οι επιλογές μου είναι οι ακόλουθες:
- κάνω χειροποίητη κατασκευή (εξαιρετικά επίπονο και με αμφίβολα αποτελέσματα ποιότητας)
- πληρώνω 500-700 Ευρώ κάποιον να μου το φτιάξει (χειροποίητο)
- βάζω 200.000 Ευρώ σε καλούπια κτλ. για μαζική παραγωγή, και ελπίζω ότι θα βρεθούν αρκετοί να αγοράσουν το μοντέλο στη περιορισμένη Ελληνική αγορά.

Το αποτέλεσμα; Δεν φτιάχνεται το μοντέλο.

Έτσι ακριβώς!

Ενώ όταν θα έχεις εύκολο το συγκεκριμένο μηχανάκι θα τυπώνεις και πράγματα που σήμερα δεν διανοήσε να τυπώσεις διότι δεν το αντέχεις οικονομικά ή τεχνικά, αυξάνοντας έτσι το συνολικό κύκλο εργασιών και ακριβώς όπως έκανε η ανθρωπότητα μετά την ανακάλυψη κι εξέλιξη της τυπογραφίας και όλων των άλλων τεχνολογιών!
Π.χ. Για φαντάσου πόσες σελίδες εκτυπώνονταν ανά τον κόσμο πριν 50 χρόνια που δεν υπήρχαν ή δεν ήταν τόσο διαδεδομένα τα σύγχρονα εκτυπωτικά μηχανήματα και οι σύγχρονοι φτηνοί εκτυπωτές, ή πόσα βιβλία/περιοδικά/εφημερίδες/αφίσες/κλπ. περισσότερες άρχισαν να τυπώνονται ανά τον κόσμο μετά την ανακάλυψη της πρέσας του Γουτεμβέργιου, εξελίσσοντας τη ζωή και τις ανάγκες της, και άρα και τις αγορές και τα επαγγέλματα, σε άλλα επίπεδα!

[ciaoant1]

Σκληροπυρηνικές λογικές που δεν αντιλαμβάνονται ή αδυνατούν να ακολουθούν την εξέλιξη και τείνουν να ... αντιστέκονται σε αυτήν είτε από την πλευρά των αγορών/καπιταλιστών ή των εργατών, θα είναι πάντα κάποια κολημένα μυαλά σαν τους Λουδίτες που συζητάγαμε με τον ciao, που οι εξελίξεις των πραγμάτων πάντα θα προσπερνούν (hopefully).

Οι λουδίτες εμφανίζονται πάντα όταν οι εργάτες δεν έχουν βρει έναν τρόπο να αξιοποιήσουν την εξέλιξη της τεχνολογίας.

Όταν οι εργάτες κινητοποιήθηκαν, και τελικά κέρδισαν το 8ωρο, δημιουργώντας νεες θε΄σεςι εργασίας, τότε ξεχάστηκαν.

Σήμερα, 1 αιώνα μετά, έχουμε χάσει ακόμα και το 8ωρο, την ίδια ώρα που η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι ακόμα μεγαλύτερη. Προφανώς πολλοί εργάτες αδυνατούν να βρουν δουλειά, και πετάγονται στον κάδο των αχρήστων.

Αν δεν παλέψουν εναντίον των εργοδοτών, ώστε να τελειώνουμε με αυτούς που μας βάζουν να δουλεύουμε απίστευτα ωράρια, ώστε να γεμίζουν αυτοί τις τσέπες τους, τότε οι εργάτες θα σπάνε μηχανές, θα πλακώνονται μεταξύ τους (ειδικό ρόλο θα παίξει και ο ρατσισμός), γενικώς "δε θα ξέρουν από που τους ήρθε", διότι απλούστατα ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ στον καπιταλισμό, και άρα "πρέπει" να αποδεκατιστούν.

Για να βρουν όλοι δουλειά, πρέπει να χτυπηθούν αυτοί που αρνούνται την δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω της ελάττωσης των ωραρίων. Αλλιώς, πολλοί απλά θα αποδεκατιστούν - άλλωστε, αυτό είναι πλέον εντελώς φανερό, καθώς έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικής επιδημίας

[YiannisM]

Καλά, εν μέσω κρίσης που στην Ελλάδα τουλάχιστον αυτές ακριβώς οι λογικές στρεβλώσεων των κανόνων προσφοράς και ζήτησης και του μέτρου παραγωγικότητας μας προκάλεσαν σταδιακά (και προβλέψιμα από κάποιους), ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ από τη διεθνή κρίση πίσω από την οποία προσπαθείς να τις κρύψεις, κι εσύ ονειρεύεσε "ελάτωση ωραρίων" και "να χτυπηθούν και να ξανα-χτυπηθούν οι μεν με τους δε" με θρησκευτική προσήλωση!


Χωρίς πραγματική διάθεση να ασχοληθώ με το ... θρησκευτικό/δογματικό κομμάτι και την ιδεολογικού τύπου θρησκεία σου , απαντώ σε κάποιες on-topic ανακρίβειες και λάθη (κατά τη γνώμη μου):

1) Τί σχέση έχει το 8-ωρο με το λουδιτισμό;
Το μεν ήταν ένα δίκαιο αίτημα και κατάκτηση εναντίον των άθλιων συνθηκών εργασίας των προηγούμενων αιώνων, ενώ το δε μια απίστευτης βλακείας βαρβαρώτητα ορισμένων που ξεκινούσε από έναν παραλογισμό και μια ακραία τεχνοφοβία συγκεκριμένης εποχής.

2) Η εξέλιξη της τεχνολογίας ΠΑΝΤΑ ήταν ακόμα μεγαλύτερη από πριν, και ΠΑΝΤΑ θα είναι, αυτό όμως σε βάθος χρόνου ΔΕΝ οδηγεί σε λιγότερη απασχόληση διότι καινούριοι τρόποι εργασίας και καινούριες ανάγκες και επαγγέλματα δημιουργούνται συνεχώς. Αρκεί λοιπόν οι άνθρωποι να αφομοιώνουν τις εξελίξεις της εποχής τους και να αναζητούν την καινοτομία, αντί να βολεύονται και να την αράζουν πίσω από στείρα και οπισθοδρομικά σκεπτικά "κεκτημένων" θεωρώντας ότι κάποιος τους χρωστάει να τους πληρώνει μόνο και μόνο επειδή ... υπάρχουν κι αναπνέουν! Αλλά πού;

3) Δυστυχώς δεν περίμενα και πολύ καλύτερη κοινωνική πρόταση από το ... να σπάνε οι εργάτες τις μηχανές.
Εδώ αλλού υποστηρίζεις "να φάμε τους πλούσιους και όσους τους υποστηρίζουν" υποδεικνύοντας και όσους διαφωνούν με αυτό ή άλλα σκεπτικά σου αφού πολύ εύκολα οι διαφωνίες αυτές ερμηνεύονται ώς ... "υποστήριξη προς τους πλούσιους"!
Με άλλα λόγια, τον θρησκευτικής προσήλωσης φανατισμό και τον (κυριολεκτικά) δολοφονικής διάθεσης φασισμό, η βαρβαρώτητα του σπασίματος των μηχανών τους μάρανε.

[Ioanna123]

Εκτύπωση ...νεφρού!

Επιστήμονες στις ΗΠΑ «τύπωσαν» πραγματικό ανθρώπινο νεφρό!

Ειδικοί του Ινστιτούτου Αναγεννητικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Γουέικ Φόρεστ στη Βόρεια Καρολίνα επέτυχαν να «τυπώσουν» έναν πραγματικό ανθρώπινο νεφρό! Η εξέλιξη αυτή θεωρείται άκρως σημαντική δεδομένης της παγκόσμιας έλλειψης οργάνων για μεταμόσχευση.

Οπως ανέφερε ο επικεφαλής του Ινστιτούτου δρ Αντονι Ατάλα κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ΤΕD στο Λονγκς Μπιτς της Καλιφόρνιας η όλη διαδικασία μοιάζει με την προετοιμασία ενός …κέικ. «Εμείς όμως …ψήσαμε έναν φρέσκο νεφρό στο εργαστήριο».

Ο δρ Ατάλα εξήγησε στην ομιλία του ότι αρχικώς η ερευνητική του ομάδα χρησιμοποιεί εξελιγμένα απεικονιστικά μηχανήματα τα οποία λαμβάνουν τρισδιάστατες εικόνες του νεφρού του ασθενούς που χρειάζεται αντικατάσταση. Στη συνέχεια αφαιρείται τμήμα ιστού σε μέγεθος μικρότερο από εκείνο ενός γραμματοσήμου το οποίο και τοποθετείται μέσα στον ειδικό «εκτυπωτή» οργάνων.

Το συγκεκριμένο μηχάνημα «ψεκάζει» στη συνέχεια τους ιστούς σε στρώματα, έως ότου δημιουργηθεί το ολοκληρωμένο όργανο.

Ο 20χρονος σήμερα φοιτητής Λιουκ Μασέλα ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που έλαβαν νεφρό – προϊόν εκτύπωσης σε ηλικία 10 ετών στο πλαίσιο πειράματος. Γεννήθηκε με δισχιδή ράχη (συγγενής ανωμαλία που αφορά αδυναμία σύγκλισης των σπονδύλων και κατ’ επέκταση ολοκλήρωσης σχηματισμού του νευρικού σωλήνα) και το αποτέλεσμα ήταν ότι οι νεφροί του δεν λειτουργούσαν σωστά.

«Τώρα σπουδάζω και προσπαθώ να ζήσω όπως ένας φυσιολογικός άνθρωπος» ανέφερε ο Μασέλα κατά τη διάρκεια του συνεδρίου TED και προσέθεσε: «η πρωτοποριακή αυτή επέμβαση έσωσε τη ζωή μου και με έκανε τον άνθρωπο που είμαι σήμερα».

Σύμφωνα με όσα είπε ο δρ Ατάλα στο συνέδριο η μέθοδος έχει τελειοποιηθεί την τελευταία δεκαετία και υπόσχεται μια λύση για εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως τα οποία βρίσκονται στις λίστες αναμονής για μόσχευμα. Ο ειδικός εξήγησε ότι σήμερα εννέα στους δέκα ασθενείς που έχουν ανάγκη μοσχεύματος αναζητούν έναν νέο νεφρό, γεγονός το οποίο μεταφράζεται σε μεγάλη έλλειψη των συγκεκριμένων μοσχευμάτων. «Υπάρχει τεράστια κρίση στον τομέα της δημόσιας υγείας σε ό,τι αφορά την έλλειψη οργάνων για μεταμόσχευση» σημείωσε ο δρ Ατάλα και συμπλήρωσε: «Η πρόοδος της ιατρικής έχει οδηγήσει σε αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Αυτό όμως παράλληλα σημαίνει ότι όσο πιο πολύ ζούμε, τόσο τα όργανά μας γερνούν και κάποια στιγμή μας …εγκαταλείπουν».

Τα συνέδρια TED (Technology, Entertainment, Design conferences) αποτελούν ένα πολύ γνωστό θεσμό στις ΗΠΑ ο οποίος συγκεντρώνει πλήθος προσωπικοτήτων που ασχολούνται με την καινοτομία σε διαφορετικούς τομείς.

[YiannisM]

Εκτύπωση ...νεφρού!

Επιστήμονες στις ΗΠΑ «τύπωσαν» πραγματικό ανθρώπινο νεφρό!

Απίστευτοι!