Σπουδες στην Ελλαδα η στο εξωτερικο?

[nickolas2005]

Μιας και ανοιγουν συνεχεια θεματα γυρω απο σπουδες είπα να ανοιξω και εγω ένα.

Εστω ότι υπαρχει η οικονομικη δυνατοτητα για σπουδες εκτός Ελλάδος, αξίζει τελικα να τα "σταζει" κάποιος σε ιδιαίτερα και φροντιστήρια αντι να παει κατευθειαν στο εξωτερικο? Ολα αυτά για ένα επαγγελμα που δεν με ενδιαφέρει απλως πρέπει να το σπουδασω για να συνεχιστεί στην οικογενεια (φαρμακοποιος)......

Αν το δουμε απο την "πρακτική" πλευρα του πραγματος πας πχ Αγγλια ή Μπρατισλαβα περνεις το πτυχιο και γυρνας κυριος και ασχολείσε με άλλου είδους δουλειες....

Απο την άλλη το να περάσει κάποιος στο ελληνικό πανεπιστήμιο ειδικά σε μία υψηλοβαθμη σχολή δυστηχώς ακόμα αποτελει πηγη κυρους και υπερηφανειας κυριως για τους γονεις. Μία φυγη κατευθειαν στο εξωτερικό σηματοδοτει την έναρξη σχολίων ,απο γνωστους και συγγενεις, του στυλ : " Δεν μπορουσε να τα καταφερει στην χωρα του για αυτό έφυγε", "Αν δεν μπορεις στην πατρίδα σου δεν μπορεις πουθενα" , " Πηγε να καλοπερασει" κτλ.


Ποια η άποψη σας στο θεμα?

υγ Ποσα χρονια είναι η φαρμακευτική στην Ελλάδα και ποσα στο εξωτερικό?

[Νικαετός]

Eφόσον έχεις την δυνατότητα να πας σε κάποιο καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού , δεν γνωρίζω περί φαρμακευτικής , αλλά μιλάμε για καλό ... πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να το κάνεις . Μην νομίσεις όμως πως δεν θα χρειαστείς και στην περίπτωση αυτή φροντιστήρια και μαθήματα (ξένης γλώσσας στην καλύτερη αν υποθέσουμε ότι διαβάζεις στο σχολείο .

Προσωπική άποψη , μιας και το ίδιο ερώτημα μου το έχουν θέσει εκατοντάδες γονείς έως τώρα :

Τελειώνεις Ελλάδα πρώτα και μετά συνεχίζεις έξω . Νομίζω πως είναι ο καλύτερος συνδυασμός ... εκτός αν έχεις ΑΡΚΕΤΑ χρήματα , ώστε να πας US ...

Ας ακούσουμε και άλλες απόψεις και θα επανέλθω .

Υ.Γ.: Επαναλαμβάνω πως τα παραπάνω είναι γενικές προσωπικές απόψεις και οπωσδήποτε ενδέχεται τα πράγματα να είναι διαφορετικά κατά περίπτωση .

[aesir]

Κατ'αρχάς πρέπει να ρωτήσεις τον εαυτό σου αν σου αρέσει ή οχι το επάγγελμα του φαρμακοποιού, που θα σου προσφέρει ένα αρκετά καλό εισόδημα, χωρίς να δουλεύεις για κάποιον άλλο και να αγχώνεσαι αν θα βρεθείς άνεργος κλπ, αφού είναι ήδη στρωμένο. Αν δεν σου αρέσει, τότε να αναλογιστείς αν θα αντέξεις να επαγγέλλεσαι κάτι που δεν θα σου προσφέρει καμμιά άλλη ευχαρίστηση εκτός οικονομικής, ή αν θέλεις να κάνεις κάτι τελείως διαφορετικό, κάτι που σου αρέσει. Για μένα είναι λάθος να ακολουθείς το επάγγελμα των γονιών αν δεν είναι κάτι που σε "γεμίζει"...

[Νικαετός]

Συμφωνώ με τον aesir 100% , θεωρώ πως προϋπόθεση είναι να επιλέξεις κάτι που θα το αγαπάς και θα το κάνεις συνειδητά !

[nickolas2005]

Ευχαριστώ για την απαντηση Νίκο.

όταν λετε αρκετά χρηματα πόσα εννοείτε περίπου?

Βασικά το επαγγελμα του φαρμακοποιου είνα λίγο ιδιορυθμο. Ειναι ένα "κλειστο" επαγγελμα με πολυ καλο ειδοδημα που ειναι μεγαλη βλακεια να το αφήσεις όταν έχει απο πίσω σου φαρμακεια με υπαλληλους κτλ..

Εμενα το συγκεκριμένο επαγγελμα δεν με συγκινει. Ωστοσο αποτελει μία καλη πιστευω πηγη χρηματος τα οποία θα μπορέσεις εσύ να τα επενδύσεις όπως πιστεύεις. Οποτε δεν σκεφτομαι να το αποριψω..

Ανεκαθεν μου αρεσαν τα οικονομικα και παντα ασχολιουμουν με πραγματα που δεν ταιριαζαν στην ηλικια μου αλλα σε πολυ μεγαλυτερους..Παντα μου άρεσε η ιδέα να ασχοληθώ με πράγματα περα απο τα συνορα της Ελλάδος. Αλλα παντα η νοοτροπια που επικρατει με έβαζε και με βαζει σε σκέψεις..Ωστοσο θελω και θα κανω ένα μεταπτυχιακο στα οικονομικά που θα με βοηθήσει σε ό,τι ασχοληθώ.

Όχι ότι δεν έχουμε λεφτά να παω στο εξωτερικό ακόμα και αμερική. Το θεμα είναι ότι οι γονεις μου δεν καταλαβαινουν ούτε και εγω πολλες φορές τα οφέλη που θα αποκομίσεις απο την φοιτηση σου σε ένα μεγάλο και ακριβό πανεπιστήμιο..Οι γνωριμίες που θα αποκτήσεις είναι τελικά αυτό που προσελκύει του φοιτητές στα "μεγάλα" πανεπιστήμια της Αμερικής?

[nickolas2005]

@ aesir, Nikoseagle Δοξα το θεω οι γονείς μου έχουν στρωσει πολλές καλες δουλειές και σε σχεση με το φαρμακειο και γενικότερα. Αν γινω φαρμακοποιός δεν προκειται να κατσω πισω απο έναν παγκο. Εχουμε υπαλληλους για αυτό. Το επάγγελμα θα το έχω απο ότι φαντάζομαι και μου λενε οι γονείς μου μόνο σαν πηγη εισόδων για άλλες ασχολίες...Για αυτό αναρωτιέμαι αν αξίζει να κάτσω και να τα σταξω στους καθηγητές και στα φροντιστήρια αντι να παω στο εξωτερικό.

Off Topic

Με το σχολείο τα παω, θα μπορουσα να πω, υπερβολικά καλα.

[emav]

Εστω ότι υπαρχει η οικονομικη δυνατοτητα για σπουδες εκτός Ελλάδος, αξίζει τελικα να τα "σταζει" κάποιος σε ιδιαίτερα και φροντιστήρια αντι να παει κατευθειαν στο εξωτερικο? Ολα αυτά για ένα επαγγελμα που δεν με ενδιαφέρει απλως πρέπει να το σπουδασω για να συνεχιστεί στην οικογενεια (φαρμακοποιος)......

Πολύ κακή βάση για να χτίσεις τη σταδιοδρομία σου.

Αν το δουμε απο την "πρακτική" πλευρα του πραγματος πας πχ Αγγλια ή Μπρατισλαβα περνεις το πτυχιο και γυρνας κυριος και ασχολείσε με άλλου είδους δουλειες....

Για τη Μπρατισλάβα δεν ξέρω αλλά στην Αγγλία υπάρχουν πανεπιστήμια που σε παρακαλάνε να γραφτείς. Αν επιθυμείς να εγγραφείς σε κάποιο από αυτά τα ευαγή ιδρύματα, ξανασκέψου το. Για τα υπόλοιπα χρειάζονται πολύ καλοί βαθμοί και όρεξη για διάβασμα.

"Δεν μπορουσε να τα καταφερει στην χωρα του για αυτό έφυγε", "Αν δεν μπορεις στην πατρίδα σου δεν μπορεις πουθενα" , " Πηγε να καλοπερασει" κτλ.

Σε αυτή την περίπτωση απλά απαντάς: "Όσα δεν φτάνει η αλεπού..." Αλίμονο αν οι αντιδράσεις ορισμένων κακεντρεχών διαμορφώνουν τις αποφάσεις σου!

Το καλύτερο, βέβαια, είναι να σπουδάσεις στο εξωτερικό με υποτροφία οπότε και λεφτά γλυτώνεις αλλά και κλείνουν όλα τα στόματα.

υγ Ποσα χρονια είναι η φαρμακευτική στην Ελλάδα και ποσα στο εξωτερικό?

Οι σπουδές στα πανεπιστήμια Αγγλίας και ΗΠΑ είναι 3 χρόνια. Στις υπόλοιπες χώρες (συμπεριλαμβανομένων τμημάτων του ΗΒ όπως η Σκοτία) οι σπουδές διαρκούν 4 χρόνια (εκτός, βέβαια, από ορισμένες σχολές όπως τα Πολυτεχνεία μας που, όμως, σου παρέχουν δίπλωμα αντί για πτυχίο).

[nickolas2005]

@emav Ακουσα ότι στην Ελλαδα η φαρμακευτική είναι 5 χρόνια γεγονός που με προβλημάτισε..

Για τα υπόλοιπα χρειάζονται πολύ καλοί βαθμοί και όρεξη για διάβασμα

Οι καλοί βαθμοι αφορουν και τις Πανελλήνιες?

[WandereR]

Υπάρχουν δυο πράγματα που πρέπει να βάλεις κάτω.

Το πρώτο είναι η εκπαιδευση σου, και το δυετερο είναι οι υπόλοιποι τομείς της ζωής σου.

Στο πρώτο handsdown ή απάντηση είναι εξωτερικό, τα υπόλοιπα(αν χαθείς απο φίλους, αν σου αρέσει ο τρόπος ζωής εκεί κλπ) τα ξέρεις εσύ.
Τα ζυγίζεις και αποφασίζεις

[emav]

@emav Ακουσα ότι στην Ελλαδα η φαρμακευτική είναι 5 χρόνια γεγονός που με προβλημάτισε..

Ναι αλλά δεν είναι πέντε χρόνια σπουδών. Είναι 4+1. Όπως σημειώνει και ο ιστοχώρος του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών:

Η φοίτηση στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, έπειτα από το Π.Δ. 110/93, είναι πενταετής και διαρκεί δέκα (10) εξάμηνα. Τα μαθήματα του προγράμματος σπουδών διακρίνονται σε υποχρεωτικά και επιλογής, ενώ κατανέμονται στα πρώτα οκτώ (8) εξάμηνα. Τα δύο τελευταία εξάμηνα περιλαμβάνουν πρακτική εξάσκηση σε φαρμακείο "ανοικτό στο κοινό" και φαρμακευτική υπηρεσία νοσοκομείου.

Γι' αυτό και με την αποφοίτησή σου από το εν λόγω τμήμα παίρνεις πτυχίο και όχι δίπλωμα (μια βαθμίδα πιο πάνω).

Οι καλοί βαθμοι αφορουν και τις Πανελλήνιες?

Δυστυχώς, δεν παίρνεις απολυτήριο Λυκείου χωρίς να συμμετάσχεις στις Πανελλήνιες... Οπότε, οι καλοί βαθμοί εκεί είναι απαραίτητοι αν θέλεις να διεκδικήσεις με αξιώσεις την εισαγωγή σου σε ένα αξιοπρεπές πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Αλλιώς, οι κακές γλώσσες θα έχουν πολλά να λένε!

[nickolas2005]

Οποτε δηλ αν πεις ότι θες να περάσεις σε ένα καλο πανεπιστήμιο του εξωτερικού και όχι σε κάποιο που θα πας για να πας πρέπει να προετοιμαστείς και να δώσεις πανελλήνιες και στη συνέχεια να κάνεις την αίτηση..

[emav]

Είτε δίνεις πανελλήνιες είτε δίνεις για International Baccalaureate. Το International Baccalaureate αναγνωρίζεται παντού και με καλούς βαθμούς ανοίγουν όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού. Ως επί το πλείστον, το ίδιο συμβαίνει και με τις δικές μας πανελλήνιες αλλά ανάλογα με τους βαθμούς σου και τη σχολή στην οποία θέλεις να εισαχθείς, μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθήσεις κάποια προπαρασκευαστικά μαθήματα.

Πάντως χωρίς εξετάσεις δεν περνάς πουθενά. Το ζήτημα είναι πού θα περάσεις και αυτό εξαρτάται κατά πολύ από την προσπάθεια που θα καταβάλεις.

[Alfisti_GL]

Φαρμακοποιός εδώ!

Τελείωσα την Φαρμακευτική Αθηνών σε 5 χρονια (4 μαθήματα + 1 πρακτική που στην ουσία δινεις αυτα που χρωστάς). Τωρα γράφω την διπλωματική μου για το MA Marketing Kingston University Αγγλία.
Καταρχήν για σπουδές: Η φαρμακευτική της Αθήνας αλλά και των άλλων πόλεων είναι πολύ δύσκολη για να την τελειώσεις. Αλλά η πραγματικότητα είναι οτι σε προετοιμάζει παρα πολυ καλά για την βιομηχανία αλλά όχι καλά για το φαρμακείο. Τα πανεπιστήμια της Αγγλίας (4 χρόνἶα νομίζω) σου μαθαίνουν οτι πρέπει να ξέρεις για να είσαι καλός φαρμακοποιός φαρμακείου. Η φιλοσοφία στην εκπαιδευση είναι τελείως διαφορετική. Πρακτικά τώρα, Μπρατισλαβα δεν θα σου συνιστούσα να πας για να μην μπλέξεις με ΔΙΚΑΤΣΑ μετά και θα πρότεινα Αγγλία ή Ιταλία που έχει παράδοση στην φαρμακευτική. Ιταλία: 1) οσο πιο νότεια τοσο λιγότερο θα καταλάβεις πώς τελείωσες 2) τουλαχιστον παλιά μπορούσες να πάρεις μεταγραφή για ελλάδα (πολλά λεφτά ή καλό βυσμα)

Φαρμακείο : Σήμερα (και για 15-20χρόνια), Καλό επάγγελμα, σίγουρα πολλά λεφτα (για το δικό σου φαρμακείο). Αύριο δεν ξέρεις τι γίνεται... Αλυσίδες φαρμακείων, φεύγει το ΙΚΑ ή το νοσοκομείο απο διπλα σου κ.α Και τελικά ο φαρμακοποιός δεν είναι μονο πωλητής ή μονο επιστήμονας. Πρέπει να είναι και τα δύο και κατα την γνώμη μου λίγο παραπάνω επιστήμονας. Γι' αυτο πρεπει να σ' αρέσει και λίγο το επάγγελμα γιατι θα δυσκολευτείς να τελείωσεις τη όποια φαρμακευτική.

Έχω κι αλλα να πώ αλλά εχω και ένα deadline...



Υ.Γ Στείλε πμ για περισσότερες πληροφορίες.

[pelasgian]

1) Μία οικογενειακή παράδοση (και ένα έτοιμο στρωμένο φαρμακείο) είναι κακό να χαλάει.
2) Στην Αγγλία εάν γραφτείς σε ένα αξιοπρεπές πανεπιστήμιο (πρώτη 20άδα), οι σπουδές σου θα είναι δύσκολες, ακριβές και ουσιαστικές.
3) Για να βρεις «τι σου αρέσει» πρέπει να θέσεις κριτήρια αρεσκείας.

Πάντως στις μέρες μας τα επαγγέλματα που μου αρέσουν εμένα, είναι αυτά που βγάζεις λεφτά, με αξιοπρέπεια και χωρίς να σε διαλύσουν ψυχοσωματικά.

Άλλη λύση, σπούδασε κάτι που θα τα κονομήσεις γουστάρωντας και πάρε για γυναίκα σου μία φαρμακοποιό που της αρέσει να είναι φαρμακοποιός στο φαρμακείο σου (Μένει στην οικογένεια το φαρμακείο και δε χρειάζεται να κάνεις πράγματα που δεν σου αρέσουν )

[turbo3hp]

Φίλε nickolas2005, θα πω λίγα πράγματα από την δική μου εμπειρία στην Αγγλία:

Αν είσαι μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού και υπάρχουν τα χρήματα, τότε μην το σκέφτεσαι. Να πας σε ένα αξιοπρεπές πανεπιστήμιο του εξωτερικού, το οποίο θα σου προσφέρει αυτά που απαιτεί η δουλειά σου. Θα αποκτήσεις σημαντικές εμπειρίες, όπως:

- η ζωή μακριά από το σπίτι. Όλα είναι απλά και όμορφα όταν μας μαγειρεύουν, σιδερώνουν, καθαρίζουν, μας επισκέπτονται κάθε τόσο οι δικοί μας, κτλ. Θα συνηθίσεις σε διάφορες "καθημερινές δυσκολίες". Θα γνωρίσεις έναν δαφορετικό τρόπο ζωής (των ξένων δηλαδή).

- η εξάσκηση σε μια ξένη γλώσσα. Καλά τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών, αλλά όσα χαρτιά και να πάρεις, αν δεν μιλήσεις με ξένους δεν θα μάθεις ποτέ να μιλάς όπως εκείνοι. Θα προτείνω να κάνεις περισσότερο παρέα με ξένους, παρά με Έλληνες. Έτσι, θα "μπείς στο κλίμα" ευκολότερα.

- Μπορεί να βρεις ευκαιρίες εργασίας τις οποίες δεν έχεις υπ' όψη σου αυτή την στιγμή.

- Όσο για εκείνους που θεωρούν ότι οι σπουδές στο εξωτερικό είναι της πλάκας: Πώς είναι σε θέση να κρίνουν; Σπούδασαν εκείνοι στο εξωτερικό για να έχουν εμπειρία; Μήπως τα παιδιά των άλλων πήγαν στο εξωτερικό για βόλτες, εκδρομές, πάρτυ, κτλ; Υπάρχουν βέβαια και τέτοιοι που δεν τελειώνουν τις σπουδές τους ή πάνε ίσα ίσα για να περάσουν. Εσύ θα βάλεις στόχο για καλό βαθμό, όχι για κωλόχαρτο. Κοίτα την δουλειά σου και κάνε παρέα με άτομα που έχουν όρεξη για δουλειά. Αν έχεις όρεξη για δουλειά, θα πας μπροστά, η προσπάθειά σου θα αναγνωριστεί, θα αποκτήσεις τα εφόδια που χρειάζεσαι και θα έχεις αυτοπεποίθηση. Και όταν αποφοιτήσεις θα έχεις σχετική εμπειρία, ώστε να δείξεις σε όλους αυτούς που κοροϊδεύουν γιατί δεν πρέπει να σε κοροϊδεύουν.

Αυτά που είπα δεν σημαίνουν ότι οι σπουδές στην Ελλάδα δεν προσφέρουν τίποτα. Υπάρχουν αξιόλογες σχολές που προσφέρουν σωστά εφόδια και στην Ελλάδα. Απλά, να ξέρεις ότι έξω θα αποκτήσεις συγκεκριμένες εμπειρίες, οι οποίες θα σε κάνουν να βλέπεις πολλά πράγματα με άλλο μάτι και όχι μόνο από την "Ελληνική" οπτική γωνία. Ό,τι και αν επιλέξεις, είτε Ελλάδα είτε έξω, ο κανόνας είναι: βάλε τα δυνατά σου.