Εγέρθητι, η δημοκρατία του Αρχηγού (Führer)

[alekan]

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Αυτός είναι πιο χαζός κι από τα λάχανα ρε...

[konenas]

https://pbs.twimg.com/media/BnDXrDUCQAAZ6qv.jpg

[Zus]

Σαν πολλοί Ήρωες και Άξοι, μαζεύτηκαν τελευταία στην ελλάδα. Κάτι φαίνεται να αλλάζει.

[Φανερός Πράκτωρ]

[OxAp0d0]

Ζήτω η Χρυσή Αυγή , Ζήτω η Ελλάς

[Bhaal]

Αντιγράφω από το jungle report. Υπενθύμιση για όσους παραμυθιάζονται πως ο Μπαλτάκος στην ΝΔ είναι μεμονωμένο περιστατικό


http://jungle-report.blogspot.gr/201...atopsyxia.html

Ξύλο που της χρειάζεται - θα 'λεγε η γιαγιά μου.

[FuS]

Mη πέφτετε στη παγίδα και τρέφετε το κάθε troll (την Σιδέρη εννοώ) γιατί αυτός είναι ο σκοπός του. Να προκαλέσει και να ασχοληθείτε μαζί του. Το πιο αποτελεσματικό είναι να το αγνοήσετε (μαζί και τις π@π@ριες που λέει) και να μην του δίνετε την σημασία που -διακαώς- ζητάει

[zoxir]

Πω με έκοβε ο proxy στη δουλεία και δεν μπορούσα να δω το βίντεο καλά που θυμήθηκα να το δω από το σπίτι θα είχα χάσει

[alekan]

Το χρυσαυγίτικο πογκρόμ τον Μάη του 2011 μετά τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη

[8anos]

Με μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή τόσο της γενιάς της Αντίστασης αλλά και νεότερων γενεών και ιδιαίτερα νεολαίων της ΚΝΕ πραγματοποιήθηκε, την παρασκευή 9 Μαϊου , το «Στρογγυλό Τραπέζι» με θέμα «Κίνδυνοι του φασισμού στην Ευρώπη», που διοργάνωσε η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, για την επέτειο των 69 χρόνων της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.



Το «άνοιγμα» της εκδήλωσης και το καλωσόρισμα στις ξένες αντιπροσωπείες έκανε ο Χρήστος Τσιντζιλώνης, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, που σημείωσε χαρακτηριστικά: «Η Σοβιετική Ενωση σήκωσε το κύριο βάρος αυτού του πολέμου και διαδραμάτισε τον κύριο, τον αποφασιστικό και καθοριστικό ρόλο στη συντριβή των φασιστικών δυνάμεων και στη νίκη των λαών. Το γεγονός αυτό δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, όσες προσπάθειες και αν γίνονται για τη διαστρέβλωση και την παραποίηση των ιστορικών γεγονότων και την υποβάθμιση του ρόλου της».

Την εισαγωγική τοποθέτηση έκανε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας , ενώ παρεμβάσεις έκαναν αγωνιστές και ερευνητές από την Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Λετονία. Ο βουλευτής του ΚΚ Ουκρανίας Αλεξάντρ Πρισιαζνιούκ εμποδίστηκε από την αντιδραστική κυβέρνηση της Ουκρανίας να ταξιδέψει στη χώρα μας και ο Α' Γραμματέας του ΚΚ Ουκρανίας, Πέτρο Σιμονένκο, έστειλε μήνυμα στη συνάντηση.

Στην ημερίδα παραβρέθηκαν και έκαναν παρεμβάσεις οι: Σεργκέι Κιριτσούκ, επικεφαλής της οργάνωσης «Μποριτμπά» («Αγώνας») από την Ουκρανία, Ιγκορ Μέλνικοφ, βουλευτής του Κοινοβουλίου της Λετονίας από το «Κέντρο Ομόνοιας», Βλαντιμίρ Κορνίλοφ, διευθυντής του Κέντρου Ευρασιατικών Μελετών, Γιεβγκένι Κοπατκό, κοινωνιολόγος από το Κίεβο που εξήγησε την άνοδο του φασισμού, Στανισλάβ Μπισόκ, Ρώσος συγγραφέας, Τατιάνα Ντροζντόφσκαγια, εκπρόσωπος του Ιδρύματος «Λαϊκή διπλωματία», Ολεγκ Μπονταρένκο, διευθυντής του Κέντρου Ρωσο-ουκρανικών Ερευνών, Μιχαήλ Ποπόφ, πανεπιστημιακός, πρόεδρος του Ιδρύματος Εργατικής Ακαδημίας, και εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας. Επίσης, παρέμβαση έκανε ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής, Γενικός Γραμματέας του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής.

Μηνύματα επίσης απέστειλαν ο Σ. Γκαβρίλοφ, βουλευτής του ΚΚΡΟ, που για τεχνικούς λόγους δεν μπόρεσε να έρθει, και ο Γκ. Ζιουγκάνοφ, Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ.





Η εισαγωγική τοποθέτηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκδήλωση με θέμα: «Οι κίνδυνοι του φασισμού στην Ευρώπη»

Spoiler:

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Σαν σήμερα πριν από 69 χρόνια, η Κόκκινη Σημαία υψώθηκε στο Ράιχσταγκ, σφραγίζοντας το νικηφόρο τέλος μιας τιτάνιας μάχης που έδωσαν οι λαοί με μπροστάρη τη Σοβιετική Ενωση και τους κομμουνιστές όλης της Ευρώπης, ενάντια στην πιο φρικτή, στην πιο μισάνθρωπη, τη φασιστική ιδεολογία και πρακτική, που γέννησε ο ίδιος ο καπιταλισμός, που έφτασε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο στο αποκορύφωμα, στην απόλυτη καταρράκωση της ανθρώπινης ύπαρξης.

Στη μάχη αυτή, θυσιάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι, στα πεδία των μαχών και στα απάνθρωπα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σήμερα, τιμάμε όλους αυτούς που έπεσαν στα χαρακώματα, στα πεδία των μαχών, που αψήφησαν τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Το Λένινγκραντ και το Στάλινγκραντ στη Ρωσία, η Κοκκινιά και η Καισαριανή στην Ελλάδα, μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη των λαών, όπως και χιλιάδες άλλοι τόποι, όπου κρίθηκε και καθορίστηκε η έκβαση αυτής της σκληρής μάχης, όπου επιδείχτηκε, από τη μια, η βαρβαρότητα στην οποία οδηγεί ο καπιταλισμός και, από την άλλη, το μεγαλείο της λαϊκής πάλης ενάντια σ' αυτό το καπιταλιστικό δημιούργημα, στο φασισμό.
Η Ιστορία γράφτηκε με το αίμα των λαών

Κοντά 70 χρόνια μετά, κάποιοι κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να σβήσουν τη φλόγα της αληθινής Ιστορίας, που γράφτηκε με το αίμα των λαών. Κάνουν ό,τι μπορούν για να διαστρεβλώσουν την Ιστορία, να δικαιώσουν εμμέσως ή κι ευθέως τη φασιστική κτηνωδία. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη μαύρη προπαγάνδα της ψευτιάς παίζουν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με εξέχοντα τον ρόλο της ΕΕ. Η ΕΕ έφτασε μάλιστα στο σημείο να καθιερώσει την 9η Μάη από Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών ως «μέρα της Ευρώπης», επιδιώκοντας να σβήσει από τη μνήμη των λαών της Ευρώπης τον αντιφασιστικό χαρακτήρα αυτής της επετείου. Δε διστάζουν σ' αυτήν τη βρώμικη συκοφαντική ιδεολογικο - πολιτική επιχείρησή τους να ταυτίσουν το φασισμό με τον κομμουνισμό. Την ίδια ώρα η ΕΕ, όπως άλλωστε και οι ΗΠΑ, δεν έχουν κανέναν απολύτως ενδοιασμό να στηριχτούν και να στηρίξουν τις πιο μαύρες, τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις, που αναρριχήθηκαν πραξικοπηματικά στην κυβέρνηση της Ουκρανίας, όπως νωρίτερα είχε συμβεί σε χώρες της Βαλτικής, για την προώθηση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων στην περιοχή της Ευρασίας. Στις χώρες αυτές, τα τελευταία 25 χρόνια, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, διεξάγεται μια συστηματική ιδεολογική αντικομμουνιστική «πλύση εγκεφάλου», μέσω της οποίας οι «λεγεώνες των Ες-Ες» και οι άλλες ένοπλες φιλοφασιστικές ομάδες παρουσιάζονται ως «απελευθερωτές» της χώρας από τον μπολσεβικισμό.

Αποψη από τις εργασίες της ημερίδας
Ωστόσο, όση χολή και αν χύσουν, όσο μελάνι και αν ξοδέψουν, η αντικειμενική πραγματικότητα δεν αλλάζει. 69 χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο εκτιμούν την ανεπανάληπτη σε θυσίες προσφορά του κομμουνιστικού κινήματος στην ήττα του φασισμού. Βασική δύναμη του τιτάνιου αυτού αγώνα, ψυχή και καθοδηγητής ήταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα, με επικεφαλής το κόμμα των μπολσεβίκων. Εκατομμύρια κομμουνιστές και κομμουνίστριες έδωσαν και τη ζωή τους για έναν καλύτερο κόσμο.

Το καπιταλιστικό σύστημα, οι ανταγωνισμοί, που αναπόφευκτα εκδηλώνονται στο εσωτερικό του ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές και στα μονοπώλια, πρέπει να καταγραφούν στη συνείδηση των λαών ως οι υπεύθυνοι, βαθιά στιγματισμένοι για τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Για τα εκατομμύρια των νεκρών, των αναπήρων, των ξεκληρισμένων. Δε δίστασαν, ούτε διστάζουν μπροστά σε κανένα έγκλημα, αρκεί να εξυπηρετήσουν τα κέρδη, την κυριαρχία και την καπιταλιστική εξουσία. Αυτή η αλήθεια ισχύει ακόμα περισσότερο σήμερα που οι ανταγωνισμοί και οι συγκρούσεις οξύνονται μεταξύ τους.

Η ιστορική αλήθεια δεν μπορεί να παραποιηθεί στις συνειδήσεις των λαών. Γιατί αυτή γράφηκε από την ίδια την πάλη των λαών, με το αίμα των λαών, των Εθνικοαπελευθερωτικών και Αντιφασιστικών Κινημάτων στις καπιταλιστικές χώρες, όπως το ηρωικό ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ στη χώρα μας που συσπείρωσαν και ξεσήκωσαν το λαό.

Ηταν αποτέλεσμα των συγκλονιστικών και τιτάνιων μαχών του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ, στο Κουρσκ, στο Λένινγκραντ, στη Σεβαστούπολη, σε όλα τα πεδία των μαχών μέσα στη Σοβιετική Ενωση και σε σειρά χωρών της καπιταλιστικής Ευρώπης. Η μεγάλη νίκη των λαών κατά του φασιστικού - ιμπεριαλιστικού άξονα Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας και των συμμάχων τους επιβλήθηκε κάτω από τον καθοριστικό ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης με τις αμέτρητες θυσίες, τα περισσότερα από 20 εκατομμύρια νεκρούς της.
Το φασιστικό τέρας είναι δημιούργημα του καπιταλισμού

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Βλέπουμε στις μέρες μας πως στην Ουκρανία, στις χώρες της Βαλτικής, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ο φασισμός επιδιώκει να σηκώσει κεφάλι, μεταξύ αυτών και στη χώρα μας, με το ναζιστικό - εγκληματικό μόρφωμα της ΧΑ.

Το φασιστικό τέρας και τότε και τώρα είναι δημιούργημα του καπιταλιστικού συστήματος, γεννιέται στα σπλάχνα του συστήματος, δεν είναι όπως θέλουν να το παρουσιάσουν κάτι έξω από αυτό. Ο φασισμός είναι η ακραία φωνή του κεφαλαίου που αξιοποιείται ως η «αιχμή του δόρατος» της καπιταλιστικής εξουσίας ενάντια στο εργατικό κίνημα.

Χρησιμοποιεί τις συνθήκες της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, για να δυναμώσει, έχοντας στήριξη από το κεφάλαιο, ή μερίδες του, καθώς κι από τον κρατικό μηχανισμό. Επιδιώκει να εφαρμόσει μια σκληρή μορφή άσκησης της εξουσίας των μονοπωλίων, όπως στο παρελθόν έκαναν τα εθνικοσοσιαλιστικά κόμματα των Χίτλερ και Μουσολίνι, για να καθυποτάξει το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Αυτό ήταν και είναι το κύριο χαρακτηριστικό του γνώρισμα και από εδώ προκύπτει το απροκάλυπτο αντικομμουνιστικό μίσος που διακρίνει όλες τις φασιστικές δυνάμεις διαχρονικά.

Βεβαίως, όπως και τα άλλα αστικά κόμματα, έτσι και τα εθνικοσοσιαλιστικά, αν και εκφράζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, παγιδεύουν στις γραμμές τους και λαϊκά στρώματα, επιδιώκοντας να αποκτήσουν ευρεία λαϊκή βάση. Το καταφέρνουν με «εργαλείο» την ανοιχτή τρομοκρατική δράση, τη ρατσιστική πολιτική, το σοβινισμό και μεγαλοϊδεατισμό, τη διαστρέβλωση της Ιστορίας κ.ά., εκμεταλλευόμενα την απότομη εξαθλίωση λαϊκών στρωμάτων, που είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας διαχείρισης των άλλων αστικών κομμάτων, για να συμπαρασύρουν στην επιρροή τους πολιτικά καθυστερημένα λαϊκά στρώματα.

Η ενίσχυση των φασιστικών κομμάτων στην Ουκρανία, του κόμματος «Σβόμποντα» και του «Δεξιού τομέα», όπως και της ΧΑ στην Ελλάδα, έχουν και κάποια κοινά: π.χ. εκδηλώθηκαν μετά την παταγώδη αποτυχία των υποσχέσεων που είχαν δώσει σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, που βρίσκονταν στην κυβέρνηση. Ποιος δε θυμάται π.χ. τις παραπλανητικές ΠΑΣΟκικές υποσχέσεις στην Ελλάδα, λίγο πριν την εκδήλωση της κρίσης; Οταν, όμως, η σοσιαλδημοκρατία, αλλά και τα φιλελεύθερα αστικά κόμματα, οι κάθε λογής αστικές κυβερνήσεις, υπόσχονται φιλολαϊκές ρυθμίσεις και στην πράξη ακολουθούν σκληρή, αντιλαϊκή πολιτική, υπηρετώντας τα μονοπώλια, τότε η απογοήτευση κατεστραμμένων λαϊκών στρωμάτων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, ανέργων, άπειρων τμημάτων της εργατικής τάξης, κυρίως νέων, μπορεί να στραφεί και προς αντιδραστικότερη κατεύθυνση. Ανάλογη εξέλιξη υπήρξε και στην Ουκρανία, με τις υποσχέσεις που είχε δώσει η κυβέρνηση του Γιανουκόβιτς.

Κι αυτή η εξέλιξη χρειάζεται την προσοχή μας σήμερα, όταν εδώ στη χώρα μας ακούμε πολλά περί μιας «πατριωτικής κυβέρνησης της Αριστεράς», που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, και η οποία μέσα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, πάνω στις «ράγες» του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, δήθεν θα ανακουφίσει τους εργαζόμενους, θα επιλύσει τα λαϊκά προβλήματα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη και, δυστυχώς, όπως ιστορικά αποδεικνύεται, μια τέτοια «αριστερή κυβέρνηση» κατά τα γνωστά πρότυπα της σοσιαλδημοκρατίας, μπορεί να αποδειχτεί «γέφυρα» για μια ακόμη πιο δεξιά, πιο σκληρή και αντιλαϊκή πολιτική.

Αυτό έχει επιβεβαιωθεί από την παλαιότερη και την πρόσφατη πείρα, αφού η συνθηματολογία, οι υποσχέσεις για φιλολαϊκές αλλαγές που διαψεύδονται στην πράξη από τη μια ή την άλλη διαχείριση των συμφερόντων του κεφαλαίου, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της στρατηγικής της ΕΕ τροφοδοτούν το πισωγύρισμα συνειδήσεων.

Σήμερα, που φασιστικές δυνάμεις αναδεικνύονται π.χ. στην κυβέρνηση της Ουκρανίας, αποδείχνεται με αδιάσειστα στοιχεία ότι ο φασισμός, όπως και πριν από 80 χρόνια, μπορεί να είναι η επιλογή των αστικών τάξεων, όχι μόνο ως δύναμη κρούσης και φόβου κατά του λαϊκού κινήματος, αλλά και ως δύναμη διαχείρισης της αστικής εξουσίας.

Γνωρίζουμε από την Ιστορία πως οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, τόσο οι παραδοσιακές δεξιές όσο και οι σοσιαλδημοκρατικές, υπήρξαν στιγμές που έδωσαν στήριξη στους φασίστες, οι οποίοι φάνηκαν ιδιαίτερα χρήσιμοι στο καπιταλιστικό σύστημα, σ' εκείνη την κρίσιμη στιγμή. Μπροστά στο φόβο της ανόδου του λαϊκού κινήματος, στον κίνδυνο να χάσει ο καπιταλισμός την εξουσία, επέλεξαν με ταξικά κριτήρια να εγκαταλείψουν προσωρινά τη μορφή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και δε δίστασαν να στηρίξουν τη φασιστική μορφή άσκησης της εξουσίας του κεφαλαίου.

Στην πράξη π.χ. βλέπουμε, τον Αμερικανό Πρόεδρο, για την εκλογή του οποίου πανηγύριζε πριν από μερικά χρόνια η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και τη διαχείριση του οποίου, κάθε λίγο και λιγάκι εκθειάζουν αυτό το κόμμα και ο αρχηγός του, να δίνει σαφή στήριξη στα φασιστοειδή του Κιέβου, με στόχο την ικανοποίηση των συμφερόντων των αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων στην Ουκρανία, στο φόντο του σκληρού ανταγωνισμού με τη Ρωσία, για τον έλεγχο των μεριδίων των αγορών, των ενεργειακών δρόμων, του πλούτου της περιοχής.
ΕΕ, ιμπεριαλιστές ενισχύουν τα φασιστικά μορφώματα

Η ΕΕ, και η ελληνική κυβέρνηση που προεδρεύει της ΕΕ, ανέλαβε ενεργητικό ρόλο σ' αυτούς τους σχεδιασμούς. Η ΕΕ ενώ χαρακτηρίζει ως «ολοκληρωτισμό» οποιαδήποτε κυβερνητική αλλαγή που δε στηρίζεται στις αστικές επιλογές, ενώ καταδικάζει τη βία, δε διστάζει ν' αξιοποιήσει και τη βία και την ανατροπή κυβερνήσεων όταν αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, όπως έγινε στην Ουκρανία. Δε διστάζει ν' αξιοποιήσει τη δράση ακραία εθνικιστικών - φασιστικών, αντικομμουνιστικών στοιχείων, των νοσταλγών του Χίτλερ και βέβαια την καταστροφή των μνημείων του Λένιν, των σοβιετικών και αντιφασιστικών μνημείων.

Αλλά και στη χώρα μας, δεν είναι λίγοι αυτοί που τα τελευταία χρόνια «δούλεψαν» για την ενίσχυση της φασιστικής Χρυσής Αυγής, όχι μόνο με την αδρή χρηματοδότησή της, αλλά και με την προετοιμασία του ιδεολογικού «εδάφους» για την ανάπτυξή της. Πρόκειται για όλους εκείνους που καλλιέργησαν το μίσος ενάντια στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ, ενάντια στη συλλογική, πολιτική και συνδικαλιστική οργάνωση και αντίσταση στην αντιλαϊκή πολιτική, εκθειάζοντας ταυτόχρονα την «τυφλή» αγανάκτηση, το «αυθόρμητο», βγάζοντας «λάδι» το καπιταλιστικό σύστημα για τις βαριές συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Μιλάμε ακόμη γι' αυτούς, που, όπως αποδείχτηκε, έστηναν πολιτικούς «διαύλους» με το φασιστικό μόρφωμα, υποσχόμενοι μέχρι και κυβερνητικά έδρανα, την ώρα μάλιστα που καλλιεργούσαν την απαράδεκτη «θεωρία των δύο άκρων».

Μετά από τόσα εγκλήματα, δολοφονίες μεταναστών, δολοφονικές επιθέσεις σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, τη δολοφονία του Π. Φύσσα, βλέπουμε να ακολουθείται από το σύστημα μια πολιτική «κλαδέματος» της Χρυσής Αυγής, αλλά όχι ουσιαστικής αντιμετώπισής της. Κι αυτό όχι μόνον από την κυβέρνηση, αλλά και από τα άλλα κόμματα, όπως δείχνει η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου της Αθήνας για τις προεκλογικές διευκολύνσεις. Αυτό κάτι λέει, κάτι δείχνει! Οτι το αστικό πολιτικό σύστημα δεν ενδιαφέρεται για το «ξερίζωμα», αλλά για τον «καλλωπισμό» και εξωραϊσμό αυτού του μορφώματος και δεν αποκλείει την προσεχή αξιοποίησή του σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Το ΚΚΕ θεωρεί πως είναι άμεσο και επιτακτικό καθήκον η απομόνωση της ΧΑ, που είναι ορκισμένος εχθρός του λαού και των αγώνων του, επιδιώκει να χτυπήσει το ΚΚΕ και το εργατικό λαϊκό κίνημα. Η ΧΑ δεν αντιμετωπίζεται από τη σκοπιά της υπεράσπισης δήθεν της αστικής δημοκρατίας, του καπιταλιστικού συστήματος που τη γεννά, αλλά από τη Λαϊκή Συμμαχία σε αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, από ένα λαϊκό κίνημα που θα αμφισβητεί και θα αντιπαρατίθεται με τη στρατηγική των μονοπωλίων.
Κόμμα ικανό σε όλους τους καιρούς

Φίλοι και σύντροφοι,

Διδασκόμαστε και προετοιμαζόμαστε, με ΚΚΕ ικανό να παλεύει σε όλες τις συνθήκες, σε όλους τους καιρούς.

Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή (Μ. Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Βαλκάνια, Ευρασία) είναι ραγδαίες και μπορεί τα επόμενα χρόνια να οδηγήσουν σε νέους τοπικούς, περιφερειακούς ή και γενικευμένους πολέμους. Σε συνθήκες προετοιμασίας πολέμων και γενικά ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της παίρνουν μέτρα κατά του εργατικού κινήματος, αξιοποιούν και τα εθνικιστικά - φασιστικά κόμματα, μπορούν να επιδιώξουν την επιβολή κατασταλτικών μέτρων σε βάρος του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος.

Γι' αυτό και το εργατικό κίνημα, οι σύμμαχοί του και το Κόμμα, πρέπει να είναι έγκαιρα προετοιμασμένο, να είναι δυνατό, προσηλωμένο στη χάραξη και υλοποίηση της δικής του στρατηγικής, που θα ανταποκρίνεται στην ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, μέσα από την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, από κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, με τον απεγκλωβισμό της από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Σ' αυτό το δρόμο κοντινότερος «σταθμός» μας είναι οι προσεχείς τοπικές εκλογές και ευρωεκλογές.

Σ' αυτές τις εκλογές πρέπει να υπάρξει άμεση, σαφής καταδίκη της ΕΕ, που στήριξε την όλη αντιδραστική εξέλιξη στην Ουκρανία. Και την στήριξε όχι τυχαία, όχι από παραδρομή, από κακό υπολογισμό ή εξαιτίας του «κακού συσχετισμού» στο εσωτερικό ή γιατί είναι «υπόδουλη» στις ΗΠΑ. Τη στήριξε γιατί είναι μια συμμαχία στην υπηρεσία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Είναι από τη φύση της βαθιά αντιδραστική, αφού έχει ως «ακρογωνιαίο λίθο» τη διαφύλαξη των καπιταλιστικών κερδών. Μηχανεύεται διαρκώς νέους τρόπους για το ξεζούμισμα του εργάτη, του επαγγελματία, του συνταξιούχου, της νεολαίας. Με το «τσάκισμα» εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων, των μισθών και των συντάξεων, με την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, με την ανεργία, τις ιδιωτικοποιήσεις, την ΚΑΠ και τόσα άλλα. Αντανάκλαση αυτής της εσωτερικής αντιδραστικής φύσης της είναι και η επιθετική αντιδραστική εξωτερική πολιτική της ΕΕ. Γι' αυτό φτιάχνει από τη μια μηχανισμούς επιτήρησης των χωρών, δηλαδή μνημόνια διαρκείας και από την άλλη ευρωστρατό και συνεργάζεται στενά με το ΝΑΤΟ.

Η πολύκροτη «σταθερότητα», την οποία επικαλείται η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, δεν είναι κάτι άλλο από τη συνέχιση αυτής της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής μέσα κι έξω από τα σύνορά της, στην πορεία σταθεροποίησης και ανάκαμψης των κερδών της πλουτοκρατίας. Να μην ξεγελαστεί ο λαός. Η όποια ανάκαμψη παρουσιάσουν τα κέρδη των λίγων, δεν θα αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.

Από την άλλη το δίλημμα των εκλογών που προβάλλει η αξιωματική αντιπολίτευση, «ΣΥΡΙΖΑ ή Μέρκελ», υπονοώντας ότι χωρίς να θιχτούν ΕΕ και κεφάλαιο, δηλαδή χωρίς να θιχτεί ο δρόμος εξέλιξης των πραγμάτων που μας έφερε έως εδώ, ότι δήθεν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει τη «σωτηρία», έχει σαφή πρόθεση να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους μέσα στην ΕΕ, μέσα στα αντιδραστικά πλαίσια μιας κοινωνίας που στηρίζεται στο Μινώταυρο του κέρδους.
Να σπάσουμε τις αυταπάτες

Αυτές τις αυταπάτες, ότι μπορεί να υπάρξει ένας καλύτερος καπιταλισμός, μια καλύτερη ΕΕ, τις έχουν βιώσει εδώ και χρόνια οι εργαζόμενοι κι έχουν πλήρως διαψευστεί. Η ΕΕ δεν μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο. Είναι σάρκα από τη σάρκα της καπιταλιστικής σαπίλας, που δεν μπορεί να καλυφτεί με το «μακιγιάζ» που προτίθεται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ζήτημα αλλαγής συσχετισμού στο εσωτερικό της.

Κι άλλη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σπείρει τέτοιες αυταπάτες, όπως πριν δύο χρόνια που πανηγύριζε για την εκλογή Ολάντ και τη διαμόρφωση του λεγόμενου μετώπου του νότου, του «ανέμου από το νότο». Σήμερα αυτά που έλεγε πριν δύο χρόνια για τον Ολάντ μόνο ως ανέκδοτο μπορούμε να τα εκλάβουμε. Οπως τώρα, ότι η υποψηφιότητα για τη θέση του επικεφαλής της Κομισιόν, του πιο σκληρού δηλαδή πυρήνα αυτού του αντιδραστικού οικοδομήματος, θα αλλάξει το όλο οικοδόμημα. Αυτά τα παραμύθια των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ, που ισχυρίζονται πως αν πάρουν ως «αντιπαροχή» τη λαϊκή ψήφο στις προσεχείς εκλογές θα οικοδομήσουν μια νέα ΕΕ, έναν καλύτερο καπιταλισμό, δεν έχουν καμία βάση, είναι πέρα για πέρα αυθαίρετα και επικίνδυνα για τα ίδια τα λαϊκά συμφέροντα.

Η ΕΕ είναι και θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη και σκληρότερη «κόλαση» για τους λαούς, είτε είναι πρώτος, είτε είναι δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Ο μόνος δρόμος είναι η ενδυνάμωση της πάλης ενάντια στην ΕΕ, για την αποδέσμευση απ' αυτήν, με μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση του πλούτου, με εργατική λαϊκή εξουσία.

Κι ένα «βήμα» σ' αυτή την κατεύθυνση είναι η αποφασιστική καταδίκη της ΕΕ στις προσεχείς εκλογές, μαζί με την καταδίκη του καπιταλισμού, που γεννά το φασισμό και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές, της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Γι' αυτό και από αυτό το βήμα σήμερα, του συμποσίου μας, καλούμε σε συστράτευση, συμπαράταξη, ενίσχυση του ΚΚΕ, της μοναδικής εγγύησης, για να γίνει ο ίδιος ο λαός ισχυρός, να μπορεί να καθορίζει το παρόν και το μέλλον του.

Ριζοσπαστης



Για την οργανωμένη σφαγή στην Οδησσό

Spoiler:

Ο Σεργκέι Κιριτσούκ, επικεφαλής της οργάνωσης «Μποριτμπά» («Αγώνας») από την Ουκρανία, αναφέρθηκε στις εξελίξεις στη χώρα του και σημείωσε ότι τόσο η οργανωμένη σφαγή στην Οδησσό στις 2 Μάη κατά αντικυβερνητικών διαδηλωτών όσο και οι επιθέσεις των δυνάμεων της πραξικοπηματικής κυβέρνησης στις ανατολικές επαρχίες δείχνουν ότι είναι αποτέλεσμα της σφοδρής σύγκρουσης στο εσωτερικό και στη διεθνή αρένα. Σημείωσε χαρακτηριστικά: «Η Ουκρανία είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα των εγκλημάτων του ιμπεριαλισμού που κάνει σε όλο τον κόσμο, όπως συμβαίνει στη Συρία, τη Βόρεια Αφρική, τη Βενεζουέλα που ανατρέπονται κυβερνήσεις όταν αποκλίνουν από την αμερικανική επιρροή. Ο Πρόεδρος Β. Γιανουκόβιτς ανατράπηκε από τους υποστηρικτές των ΗΠΑ και της ΕΕ, ενώ υπηρετούσε την πολιτική τους, όταν θέλησε να αναβάλει την υπογραφή σύνδεσης με την ΕΕ και να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους». Πρόσθεσε στη συνέχεια ότι «η Ευρώπη πρέπει να στρέψει τη ματιά της στη Νοτιοανατολική Ουκρανία. Χιλιάδες άνθρωποι θα μπορούσαν να πεθάνουν "στη μηχανή του κιμά", που διοργανώθηκε από τη χούντα του Κιέβου. Πρέπει να σταματήσει αυτή η σφαγή αμέσως, διαφορετικά η νέα "πανούκλα" θα εξαπλωθεί στην Ευρώπη». Ο ομιλητής ταυτόχρονα έθεσε και το ζήτημα ότι δεν αρκεί ένα κίνημα να είναι μαζικό. Για παράδειγμα το Ευρωμαϊντάν στην Ουκρανία ήταν μαζικό, αλλά ήταν ένα άκρως αντιδραστικό κίνημα που δεν έκρυψε από την αρχή τον αντικομμουνισμό του. Ανέφερε επίσης ότι «στο έγκλημα στην Οδησσό σκοτώθηκε ο σύντροφός μας Αντρέι Μπρεζόφσκι, που πήδηξε από παράθυρο στο Κτίριο των Συνδικάτων και τον σκότωσαν με ρόπαλα οι φασίστες όταν έπεσε στο έδαφος. Το τραγικό είναι ότι σε άλλο σημείο της πόλης η μητέρα του προστάτευσε με το σώμα της έναν άλλο νέο που επίσης χτυπούσαν οι φασίστες». Διατύπωσε την άποψη ότι οι κομμουνιστικές δυνάμεις δεν πρέπει να νομιμοποιήσουν με τη συμμετοχή τους τις εκλογές που ετοιμάζουν οι εθνικιστές και φασίστες για τις 25 Μάη. Κατέληξε ότι μετά τη φασιστική ανατροπή βρέθηκαν ανέτοιμοι να οργανώσουν τον κόσμο και ότι «χρειάζεται να δυναμώσει η προσπάθεια για στράτευση της εργατικής τάξης και της νεολαίας και για την ανατροπή του καπιταλισμού που γεννάει και το φασισμό».

Οι φασίστες έχουν «πλάτες» σε ΗΠΑ και ΕΕ

Ο Ιγκορ Μέλνικοφ, βουλευτής του Κοινοβουλίου της Λετονίας από το «Κέντρο Ομόνοιας», αναφέρθηκε στο γεγονός ότι στη χώρα του αναβιώνει ο φασισμός και βρίσκεται στην κυβέρνηση με τη στήριξη της ΕΕ. «Δυστυχώς, η ευρωπαϊκή κοινωνία έχει πάψει να θυμάται τα εγκλήματα του φασισμού, ως αποτέλεσμα ο νεοφασισμός σηκώνει κεφάλι στην Ουκρανία, τη Λετονία και άλλες χώρες. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, γι' αυτό πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να αντιμετωπίσει τη "φαιά πανούκλα"».

Ο Βλαντιμίρ Κορνίλοφ, διευθυντής του Κέντρου Ευρασιατικών Μελετών, αναφέρθηκε ειδικότερα στο πώς οι φασίστες του «Σβόμποντα» και του «Δεξιού Τομέα» και κυβερνητικά στελέχη όπως ο Αντρίι Παρούμπι, γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας, διορισμένος από την πραξικοπηματική κυβέρνηση, καθοδήγησαν τους νεοναζί που επιτέθηκαν στο Κτίριο των Συνδικάτων στην Οδησσό. Επίσης φασίστας είναι ο εισαγγελέας του Κιέβου. Υπογράμμισε ότι ΗΠΑ και ΕΕ χρησιμοποιούν ανοιχτά τις φασιστικές δυνάμεις στην αντιπαράθεσή τους με τη Ρωσία, ενώ κάλεσε να εκφραστεί η αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό, που παλεύει για τα δικαιώματά του.

Ο Γιεβγκένι Κοπατκό, κοινωνιολόγος από το Κίεβο, εξήγησε την άνοδο του φασισμού στη χώρα του και υπογράμμισε ότι «την 9η Μάη θυμόμαστε τα εκατομμύρια των ανθρώπων που θυσίασαν τη ζωή τους για το μέλλον μας. Εκείνη την εποχή η Ευρώπη είχε προσχωρήσει στον αγώνα κατά του φασισμού. Μαζί μπορούμε να αντισταθούμε στο νεοναζισμό σήμερα. Ο αγώνας κατά του νεοναζισμού στην Ουκρανία έχει ανάγκη τη στήριξη των λαών όλης της Ευρώπης και του κόσμου».

Ο Στανισλάβ Μπισόκ, Ρώσος συγγραφέας, παρουσίασε το πλούσιο υλικό που έχει συγκεντρώσει μαζί με τον πολιτικό αναλυτή Αλεξέι Κοχέτκοφ (ιδρυτής του Ιδρύματος «Λαϊκή Διπλωματία») στο βιβλίο τους που εκδόθηκε μέσα στον Απρίλη με τίτλο «Νεοναζί και Ευρωμαϊντάν» (δηλαδή το «κίνημα» της πλατείας Ανεξαρτησίας του Κιέβου). Στην παρέμβασή του σημείωσε χαρακτηριστικά: «Τα διδάγματα από το παρελθόν δεν μαθαίνονται από όλους. Ως αποτέλεσμα των πρόσφατων γεγονότων στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος, το οποίο το αποκάλεσαν "δημοκρατική επανάσταση", ήρθαν στην εξουσία ακραίες δυνάμεις που είναι υπεύθυνες για την πυρπόληση δεκάδων πολιτικών αντιπάλων τους στην Οδησσό. Η Ευρώπη δεν έχει γνωρίσει κάτι παρόμοιο από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».

Ο Ολεγκ Μπονταρένκο, διευθυντής του Κέντρου Ρωσο-ουκρανικών Ερευνών, σημείωσε τον πρωτοπόρο ρόλο που πρέπει να παίξουν οι κομμουνιστές, που είναι οι πιο συνεπείς αντίπαλοι του φασισμού.

Ο Μιχαήλ Ποπόφ, πανεπιστημιακός, πρόεδρος του Ιδρύματος Εργατικής Ακαδημίας και εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, στάθηκε ιδιαίτερα στην παρέμβαση των ΗΠΑ στην περίπτωση της Ουκρανίας, που έχει στόχο να διευρύνει τα συμφέροντά της έναντι και των ανταγωνιστών της ΕΕ.

Ριζοσπάστης

[badweed]

το "μπουκουρας" , το ειχα ακουσει σαν υποτιμητικο χαρακτηρισμο οταν ημουν πιτσιρικας... δεν ειχε τυχει να το δω κιολας

[raspoutiv]

Το χρυσαυγίτικο πογκρόμ τον Μάη του 2011 μετά τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη

αχ αυτοί οι τυχαίοι κάτοικοι των παραθύρων

[badweed]

αχ αυτοί οι τυχαίοι κάτοικοι των παραθύρων

οσο ενδιαφερον ειναι το σκηνικο που παρουσιαζεται ,αλλο τοσο δυσκολευτηκα να δω το βιντεο. εχω κοψει την τηλεοραση εδω και πανω απο 10 χρονια και μολις ακουω πολους σαν σκυλολοι να μιλανε ταυτοχρονα , με πιανει αναγουλα .

[cuprakatos]

Αντε και με το Νόμο ! 6 και σήμερα ............http://www.kontranews.gr/politiki/it...ios-xrusi-aygi