Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα;

[Nozomi]

Αυτός διάβασα ότι σπουδάζει στο Μαϊάμι και είχε έρθει Ελλάδα αυτές τις μέρες. Καλύτερα να είχε μείνει εκεί... Η Porsche ήταν του πατέρα του, ιδιοκτήτη του Jumbo.

Αν έτρεχε έτσι σε αυτοκινητόδρομο της Αμερικής, φαντάζομαι οι μπάτσοι θα τον είχαν σταματήσει και θα περνούσε αυτόφωρο... Στο Ελλαδιστάν μπορείς να τρέχεις όσο θέλεις.

Τέτοια νοοτροπία του στυλ "γ@μώ και δέρνω με τα λεφτά μου" την έχουν παντού οι λεφτάδες, απλά στο Αμέρικα, αν τολμήσουν να την επιδείξουν στις "Αρχές", θα βρεθούν με τα μούτρα μπρούμυτα στον δρόμο και στα χέρια περασμένα τα βραχιολάκια:



Οπότε έρχονται Ελλάδα που γνωρίζουν ότι τους παίρνει και θα τους ξελασπώσει ο μπαμπάς.

[Burning Skies]

Και τι με αυτό;

Θες απάντηση; Εγώ την πληροφορία παρέθεσα... Δεν έχω διάθεση να την σχολιάσω.

[achilleas13]

Θα δεις αύριο τους τίτλους των εφημερίδων και των λοιπών social media να αναφέρονται στον Μακελλάρη με την Πόρσε, στο Δολοφόνο με την Πόρσε, κλπ. Έχει ξαναγίνει στο παρελθόν με δυστύχημα στην παραλιακή όπου το αυτοκίνητο που ενεπλάκη ήταν πάλι Πόρσε. Αίμα, χρήμα, κοινωνικό/ταξικό μίσος --> πουλάμεεεεεε

Κρίμα για τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους

Ο συγκεκριμένος κάγκουρας δολοφόνος είναι. Έβρεχε και πήγαινε με παραπάνω από 200. Rich kids logic.
ΥΓ. Μακάρι να παίζει η τηλεόραση τέτοια βίντεο για να τα βλέπει ο κάθε κάγκουρας που νομίζει ότι το αυτοκίνητο είναι προέκταση της ψ@λής του.

[29gk]

Περα απο τις φωνες, τις κραυγες και την απαιτηση για αιμα, που πολυ ευκολα βλεπω να προκυπτει, υπαρχει ενας ανθρωπος, νεος που εχασε ολη του τη ζωη με τον χαμο της 30χρονης συζηγου του οπως και του 3χρονου παιδιου του, αλλα και μια μανα κι ενας πατερας που νομιζαν οτι παρεχοντας απλετα καθε τι το υλικο θα εξασφαλιζαν και την υγεια κι ευτυχια των παιδιων τους.

Δεν εχει να κανει με αστυνομευση το ζητημα, ουτε και με την κατασκευη του δρομου, τα τυχον απροοπτα ή τις καιρικες συνθηκες. "Ετρεχε" λεμε και συνοψιζουμε ολο το αιμα και την θλιψη σε μια και μονο λεξη. "Ετρεχε" οπως ετρεχαν αλλοι χτες και θα τρεχουν κι αλλοι αυριο. Αυτο !

[PopManiac]

Περα απο τις φωνες, τις κραυγες και την απαιτηση για αιμα, που πολυ ευκολα βλεπω να προκυπτει, υπαρχει ενας ανθρωπος, νεος που εχασε ολη του τη ζωη με τον χαμο της 30χρονης συζηγου του οπως και του 3χρονου παιδιου του, αλλα και μια μανα κι ενας πατερας που νομιζαν οτι παρεχοντας απλετα καθε τι το υλικο θα εξασφαλιζαν και την υγεια κι ευτυχια των παιδιων τους.

Δεν εχει να κανει με αστυνομευση το ζητημα, ουτε και με την κατασκευη του δρομου, τα τυχον απροοπτα ή τις καιρικες συνθηκες. "Ετρεχε" λεμε και συνοψιζουμε ολο το αιμα και την θλιψη σε μια και μονο λεξη. "Ετρεχε" οπως ετρεχαν αλλοι χτες και θα τρεχουν κι αλλοι αυριο. Αυτο !

Συμφωνώ με την έννοια πως το τραγικό αυτό περιστατικό, λίγο χρησιμεύει για να μιλήσει κανείς για παθογένειες και να ξεσπαθώσει με μία ρητορεία για το τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα και πόσο πίσω είμαστε (που είναι γεγονός, δεν το αμφισβητώ).

Πάντοτε θα υπάρχει κάπου κάποτε ένας (συνήθως νέος ή νεότερος αλλά όχι και απαραίτητα) με συμπλέγματα κατωτερότητας, βλακεία στη νιοστή, μ@λ@κία, σκατοψυχιά (γράψτε ό,τι θέλετε) που θα κάνει μία τέτοια ενέργεια με τις χειρότερες συνέπειες.

Δεν πάνε 5 χρόνια από τότε που στο παλιό μου σπίτι Βρυξέλλες, 4 το πρωί μας ξύπνησε ένας κρότος και φωτιά κυριολεκτικά στην εξώπορτα της πολυκατοικίας μου (!) από μία Πόρσε που πήρε μία στροφή μέσα στην πόλη με 100+ σε δρόμο που έχει όριο 50, να αναποδογυρίσει και να αναφλεγεί, και το ζευγάρι μέσα στο αυτοκίνητο να πεθάνει επιτόπου. Ευτυχώς κάτι ταξιτζήδες τριγύρω έσπευσαν με πυροσβεστήρες, εμείς οι κάτοικοι ούτε που θα προλαβαίναμε.

Κρίμα στις δύο οικογένειες, περισσότερο στην οικογένεια και στον άτυχο άνθρωπο που έχασε γυναίκα και παιδί (τι να πει κανείς) από ένα καλόπαιδο με ό,τι συμπλέγματα κουβαλούσε. Και κρίμα και στον(ην) συνεπιβάτη(ιδα) της Πόρσε.

[eqvus]

Spoiler:

Για μια ακόμα φορά, η χώρα ολόκληρη συγκλονίζεται από ένα τροχαίο. Αυτή τη φορά, νεκρός δεν είναι ένας γνωστός τραγουδιστής, αλλά μια μάνα με το μωρό της, καθώς και άλλοι δύο. Οι τελευταίοι, επιβάτες μιας Porsche, η οποία έφυγε ανεξέλεγκτη με τρομερή ταχύτητα μέσα στο πάρκινγκ της Εθνικής Οδού, στο 83ο χιλιόμετρο, στο Ύπατο Θηβών. Το βίντεο που κυκλοφόρησε (και το οποίο το TopSpeed.gr δεν αναδημοσιεύει, σεβόμενο τον πόνο των οικογενειών που έχασαν τους ανθρώπους τους) είναι συγκλονιστικό.


Και τώρα, η μισή Ελλάδα αναρωτιέται: "Ποιος φταίει για το τροχαίο με την Porsche"; Γιατί έγινε αυτή η τραγωδία; Και θα αρχίσουν οι ειδικοί και οι "ειδικοί". Από το "οι Porsche είναι σκοτώστρες", μέχρι "φταίνε οι πλούσιοι". Και, τι έγινε αλήθεια, γιατί η Porsche μπήκε στο πάρκινγκ έχοντας χάσει ήδη τον έλεγχο; Λάστιχο με πολλά χιλιόμετρα; Αδιαθεσία του οδηγού; Προσπαθούσε να φωτογραφήσει το καντράν; Είχε πάει στην ευθεία της Θήβας να τελικιάσει; Απλά το "έχασε"; Μάλλον δεν θα το μάθουμε. Όλοι αυτό συζητάνε και δηλώνουν σοκαρισμένοι. Δήθεν. Ναι, δήθεν σοκαρισμένοι.

Κι εσύ, δήθεν σοκαρισμένος/η είσαι. Αν δεν ξέρεις ήδη το γιατί, η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως και θα ξαναεξηγήσω κάποια πράγματα που έχω ξαναγράψει για την υποκρισία των Ελλήνων στο κλάψιμο των νεκρών και τραυματιών από τροχαία. Γιατί, να ξέρεις, μικρή σημασία έχει το ποιος φταίει στο συγκεκριμένο τροχαίο. Και το ποιος θα φταίει στο επόμενο. Και στο μεθεπόμενο.

Μια χώρα που θρηνεί 1.600 νεκρούς και 20.000 τραυματίες σε τροχαία κάθε χρόνο, (κατά μ.ο., γιατί έχουν αρχίσει να μειώνονται, λόγω μείωσης της κυκλοφορίας οχημάτων) πώς μπορεί να υποκρίνεται ότι συγκλονίζεται; Και γιατί δεν κάνει κάτι για να μην πάνε χαμένα τα παιδιά της, όπως πήγαν και αυτά; Γιατί στους Έλληνες αρέσει να κλαίνε τα παιδιά, τα αδέρφια, τους γονείς, τους συγγενείς τους;

"Μα, τι λες;", θα πουν κάποιοι. Σε ποιον αρέσει να κλαίει τους ανθρώπους του; Κι όμως! Στους 9 στους 10 Έλληνες, αρέσει. Γιατί το αποδεικνύουν καθημερινά και δίνουν το παράδειγμα στους γύρω τους. Κι αμα τους πεις κουβέντα, θα τ' ακούσεις.


Σκέψου ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών που σήμερα "θρηνούν", αύριο θα περάσουν με κόκκινο, θα παραβιάσουν το STOP, δεν θα φορέσουν ζώνη, θα μπουν ανάποδα στο μονόδρομο, θα παρκάρουν στη γωνία, θα το πατήσουν λίγο παραπάνω, θα πάρουν το αυτοκίνητο αφού έχουν πιει "δυο ποτηράκια", θα κάνουν σφήνες και χίλια δυο ακόμα. Και, όταν κάποιος τους ζητήσει το λόγο, θα πουλήσουν "τσαμπουκά". Ψέματα;

Αισθάνομαι σχεδόν γραφικός που με κάθε πολύνεκρο τροχαίο αναγκάζομαι να επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα και τίποτα να μην αλλάζει γύρω μου: Οι Έλληνες δεν έχουμε οδηγική παιδεία. Γενικώς έχουμε χαμηλό επίπεδο παιδείας (το οποίο, θεωρώ, ευθύνεται για τα κακά αντανακλαστικά μας στην κρίση), αλλά στην οδηγική, το χουμε τερματίσει. Οι αριθμοί, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές: Σε ό,τι αφορά τα τροχαία δυστυχήματα/ατυχήματα και την οδική ασφάλεια, η Ελλάδα βρίσκεται στην 28η, την τελευταία δηλαδή θέση της Ε.Ε. Κάθε μέρα, θρηνούμε πέντε νεκρούς, πέντε τετραπληγικούς, 10 παραπληγικούς, 60 τραυματίες, ενώ δεκάδες χιλιάδες ευρώ είναι το κόστος σε υλικές ζημιές.

Γιατί οδηγούμε έχοντας χεσμένους τους γύρω μας και σα να μη μας ενδιαφέρει αν κάποιος/α μας περιμένει σπίτι; Τι φταίει;

Τα πάντα. Όλοι μας. Ο καθένας μας ξεχωριστά, που, έστω μια φορά θα πει "δε βαριέσαι". Που δεν παίρνει την οδήγηση στα σοβαρά. Που γράφει τον ΚΟΚ και τη λογική στα παλιά του τα παπούτσια, είτε οδηγεί νταλίκα ή λεωφορείο (ακόμα και σχολικά, ρε αθεόφοβοι) με φθαρμένα λάστιχα, είτε αυτοκίνητο όπως του γουστάρει, είτε μηχανάκι/μηχανή ξεφτιλίζοντας τον ΚΟΚ, είτε ποδήλατο κινούμενος όπως και όπου του καπνίσει (αλήθεια, για εσάς τα φανάρια δεν ισχύουν, ή είστε απέθαντοι, είτε ακόμα και ως πεζός που "προλαβαίνω να περάσω απέναντι". Γιατί είμαστε μάγκες. Είμαστε έξυπνοι εμείς. Οι άλλοι δεν ξέρουν. Οι άλλοι είναι υπερβολικοί. Γιατί "ντάξει μωρέ τώρα να πούμε".

Έπειτα, είναι το κράτος. Είναι αυτοί οι άσχετοι καρεκλοκένταυροι, που συμπεριφέρονται στους ιδιοκτήτες ΙΧ σαν να έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα. Που τους έχουν μουρλάνει στη φορολογία, ωθώντας τους, ουσιαστικά, να οδηγούν επικίνδυνα σαπάκια. Μα, βρε μπαγλαμά, δεν αντιλαμβάνεσαι ότι με το να υπερφορολογείς το αυτοκίνητο σε μια χώρα που έχει τρισάθλιες δημόσιες συγκοινωνίες, αναγκάζεις τον ιδιοκτήτη να επιλέξει το πιο παλιό, πιο κακοσυντηρημένο, πιο αν-ασφαλές αυτοκίνητο που υπάρχει; Δεν σου λέει τίποτα βρε πανάσχετε ότι γεμίσαμε με τα μεταχειρισμένα που πέταξαν στα σκουπίδια οι Γερμανοί και οι δικοί μας εξυπνάκηδες γύρισαν τα χιλιόμετρα και τα πουλάνε ως "σχετικά καινούρια"; Γιατί απαγορεύεις στον Έλληνα οικογενειάρχη να αγοράσει καινούριο αυτοκίνητο για να μετακινεί την οικογένειά του; Γιατί απαγορεύεις στο νέο να αγοράσει το αυτοκίνητο που αγαπά;


Και, συνεχίζοντας με τους φταίχτες, σιγά μην τους ξέχναγα: Φταίνε οι πολιτικοί- άρχοντες της μίζας (όχι μόνο της κεντρικής, αλλά και της τοπικής σκηνής) που παραλαμβάνουν δρόμους -λαιμητόμους, με απίστευτες κακοτεχνίες που οδηγούν σε θανάτους. Και δεν έχει μπει ποτέ, κανένας φυλακή γι' αυτό! Άνθρωποι πληρώθηκαν για να παραδώσουν κατσικόδρομους! Και οι "εκπρόσωποί μας" τους παρέλαβαν!

Φταίει το σύστημα που επιβάλλει και διατηρεί ηλίθια όρια ταχύτητας -σε πολλά σημεία- μόνο και μόνο για να παραβιαστούν. Που μονοδρομεί δρόμους ανάλογα με το "δόντι" που έχει στο δημαρχείο κάποιος κάτοικος.

Φταίει η Τροχαία που στήνει καρτέρια για να κόψει κλήσεις, αντί να φροντίσει να επιμορφώσει: Να κάνει συστάσεις για κράνος- ζώνη, να βελτιώσει, με αστυνόμευση, τη συμπεριφορά των οδηγών.

Φταίνε οι δάσκαλοι οδήγησης και όλο το σάπιο κύκλωμα το οποίο χορήγησε έναν σκασμό άδειες οδήγησης σε ανθρώπους που δεν θα έπρεπε, επειδή έπεσε το "λαδάκι".

Φταίνε οι διοργανωτές αγώνων αυτοκινήτου που μετέτρεψαν το άθλημα σε έναν κλειστό κύκλο. Μια κλίκα. Που δεν γίνονται οι οδηγοί, οι δάσκαλοι της οδικής ασφάλειας σε αυτή τη χώρα. Γιατί, ο κάθε οδηγός και ιδιαίτερα ο νέος, θα ακούσει με δέος τον "θεό" των ράλλυ. Αλλά, ξέχασα: Αντί να δουν πώς θα μαζέψουν κόσμο στις αναβάσεις και τις πίστες, σφάζονται μεταξύ τους, λες και είναι πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και μετά αναρωτιόμαστε γιατί τα νέα παιδιά εξελίσσονται σε γίδια τα οποία δίνουν διαδικτυακά ραντεβού στο Riba's για να ξεσπάσουν.

Και φυσικά, φταίμε και οι δημοσιογράφοι, που είμαστε ό,τι να ναι. Φταίω κι εγώ, πιο πολύ απ' όλους, που, παρότι έχω το βήμα, δεν σου πιπιλάω το μυαλό σε κάθε δοκιμή και παρουσίαση που κάνω ότι το γρήγορο αμάξι θα το ευχαριστηθείς στην πίστα. Ότι το καλό αμάξι είναι αυτό που σε κρατάει πιο ασφαλή. Ότι καλός οδηγός είσαι όταν δεν θέτεις σε κίνδυνο εαυτόν και άλλους. Ότι το υπεργρήγορο αμάξι που σου περιγράφω πώς ανοίγει, μπορούν να το χαρούν μόνο ζωντανοί. Ότι μάγκας είσαι μόνο στην πίστα. Που δεν τα γράφω αυτά και πολλά ακόμα. Βέβαια, αν το κάνω αυτό, δεν θα μου δώσεις ούτε ένα κλικ. Τουλάχιστον όμως, θα κοιμάμαι ήσυχος τις νύχτες.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την παραδοσιακή για τον Έλληνα αδιαφορία για ό,τι κακό γίνεται γύρω του (μέχρι να αγγίξει το σπίτι του) έχουν δημιουργήσει ένα είδος κουλτούρας. Με την κακή έννοια. Δηλαδή, κάνουμε όλοι τα στραβά μάτια στην παρανομία, επειδή, παρακάτω, θα την κάνουμε κι εμείς.

Και φυσικά, αντί για κατάρες και "φταις", είναι ώρα περισυλλογής. Είναι ώρα να δούμε τι θα κάνουμε εμείς για την ασφάλειά μας και, όταν το φροντίσουμε αυτό και γίνουμε πολιτισμένοι άνθρωποι και όχι ούγκανα επάνω σε λαμαρίνες και πλαστικά, θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας για τους δρόμους- ανέκδοτα στους οποίους κινούμαστε. Και πώς θα τα καταφέρουμε;

Σίγουρα, δεν θα περιμένουμε κάτι από κυβερνήσεις και πολιτικούς. Αυτοί, δουλειά τους κάνουν. Χεσμένους μας είχαν και χεσμένους μας έχουν. Άλλωστε, να σου πω και μια αλήθεια, αν είσαι άνεργος/η, παίρνεις οποιοδήποτε επίδομα ή σύνταξη και σκοτωθείς μια μέρα, χάρη θα τους κάνεις. Θα εξοικονομήσουν πόρους. Τι, ψέματα;

Η αλήθεια είναι, άλλωστε, ότι σε αυτό το χάος που συντελεί το ελληνικό κράτος -και εσύ είσαι υπεύθυνος/η για αυτό το χάος, βέβαια- δεν υπάρχει ικανός πολιτικός ή πόλιτικός σχηματισμός που θα πάρει την ευθύνη να συγκρουστεί με συμφέροντα και να αλλάξει το γίγνεσθαι των μεταφορών.

Για παράδειγμα, η χώρα μας έχει ειδική Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, η οποία, μόνο φέτος, έχει συνεδριάσει έξι φορές και καμια δεκαριά πέρυσι. Σε αυτές τις φορές, έχει ενημερωθεί από ειδικούς και μη για ζητήματα οδικής ασφάλειας (λες και τα μέλη της είναι εξωγήινοι και κινούνται σε άλλους δρόμους), αλλά, όσο και αν αναζητήσαμε, δεν βρήκαμε κάποιο πόρισμα, ή ακόμα καλύτερα, κάποια δράση της για να φτιάξουν τα πράγματα και να σκοτώνεται λιγότερος κόσμος.

Παρακάτω, ανασύρουμε ένα (ακόμα) παλιό κείμενο από συνέντευξη του Ιαβέρη, ο οποίος εξηγεί ότι μέσα σε ένα χρόνο είχαμε 1.600 νεκρούς και 20.000 τραυματίες σε τροχαία ατυχήματα.

Είναι σαν να πέφτει κάθε μέρα σε μια κατοικημένη περιοχή, ένα μικρό αεροσκάφος της αεροπλοΐας με 20 επιβάτες.

Τα πιο πολλά τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν σε κατοικημένες περιοχές με ταχύτητες κάτω από 45 χλμ την ώρα. Και τα περισσότερα θύματα που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο, είναι κάτω των 30 ετών. Σύμφωνα μάλιστα με τα τελευταία στοιχεία, το 60 με 70% των θυμάτων από τροχαία ατυχήματα, είναι ηλικίας 15 - 29. Μας περισσεύουν ζωές νέων, φαίνεται, σε αυτή τη χώρα...

Αιτία; Οι τραγικοί δρόμοι και οι επικίνδυνοι οδηγοί που σε συνδυασμό με την άγνοια και την αδιαφορία οδηγούν σε ένα εγκληματικό αποτέλεσμα, όπως εξήγησε ο Ιαβέρης.

«Τον καρκίνο του δρόμου στη χώρα μας τον αντιμετωπίζουμε με παυσίπονο αντί χειρουργείου», είπε και έφερε ως παράδειγμα το γεγονός ότι, ενώ σε όλες τις χώρες έχουν μειωθεί τα τροχαία από 20% - 99,5%, όπως η Σουηδία, στην Ελλάδα είχαμε αύξηση ως και 60%.

«Το αυτοκίνητο γίνεται όπλο, όταν μπαίνει ένα βλήμα» είπε χαρακτηριστικά ο Ιαβέρης και εξήγησε: «Μέσα στα τελευταία 100 χρόνια, στην Ελλάδα που πέρασε και δύο πολέμους, έχασαν την ζωή τους σε ώρα μάχης 70.000 ελληνόπουλα. Στα 60 τελευταία χρόνια με το αυτοκίνητο έχασαν τη ζωή τους 140.000 άνθρωποι, δηλαδή τα θύματα ήταν τετραπλάσια, ενώ 350.000 έμειναν ανάπηροι».

Ο Ιαβέρης, έθεσε και μια άλλη σημαντική παράμετρο, την οικονομική καθώς όπως είπε, «το 40% του κόστους στην υγεία, είναι από τροχαία».

«Τα τροχαία ατυχήματα κοστίζουν 12 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Στα 50 χρόνια σημαίνει 600 δισ. ευρώ πεταμένα ματωμένα, στην άσφαλτο. Και μετά λέμε πώς να εξοικονομήσουμε λεφτά και βάζουμε ισοδύναμα, όταν όλα αυτά τα χρήματα πετιούνται άδικα στο δρόμο», επεσήμανε ο Ιαβέρης.

«Ένας γονιός που οδηγεί με πάνω από 10 χλμ την ώρα το αυτοκίνητο και αφήνει το παιδί του να κάθεται στη μέση των πίσω καθισμάτων και δεν το δένει κανονικά στο παιδικό κάθισμα είναι σαν το προορίζει για αναπηρικό καροτσάκι που θα το σπρώχνει σε όλη του τη ζωή, αν συμβεί ένα βίαιο φρενάρισμα», τόνισε χαρακτηριστικά.

Μίλησε, όμως, και για γενικότερη άγνοια που υπάρχει στη κοινή γνώμη, σε ότι αφορά την σημασία που έχει η ασφαλής οδήγηση, επικαλούμενος το εξής παράδειγμα: «Ρωτήσανε σε ένα τηλεπαιχνίδι 100 ανθρώπους για ποιο επάγγελμα χρειάζεται μικρότερη προσοχή και η πιο δημοφιλής απάντηση με ποσοστό 80% ήταν ο επαγγελματίας οδηγός. Δηλαδή, ο οδηγός του σχολικού που μεταφέρει τα παιδιά μας», ανέφερε.

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη, υπογραμμίζοντας ότι «είναι απόπειρα φόνου, είναι απόπειρα αυτοκτονίας».

Ο Ιαβέρης, υπογράμμισε ακόμα, ότι, μόνο αν αναληφθεί πρωτοβουλία σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, μπορεί το εθνικό αυτό πρόβλημα να πάρει σοβαρές διαστάσεις.

«Για να σταματήσει το έγκλημα και η γενοκτονία που συντελείται καθημερινά στους ελληνικούς δρόμους, πρέπει η Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας να πάει στο Μαξίμου και να ζητήσει από τον πρωθυπουργό να το πάρει πάνω του γιατί είναι μέγα εθνικό και πολιτικό ζήτημα», τόνισε και η πρόταση του αυτή έδειξε να έχει θετική αποδοχή από την Επιτροπή.

Κλείνοντας ο Ιαβέρης την ενημέρωση του, έδωσε μια συμβουλή σε όλους τους οδηγούς λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η λύση του προβλήματος είναι η αυτοεκτίμηση. Καθένας, πρέπει να ξέρει πόσο ανεκτίμητος και λατρεμένος είναι, και πόσο θα λείψει από τα παιδιά ή τους γονείς του, αν εμπλακεί σε μια ανόητη σύγκρουση, επειδή τα μυαλό του είναι στα κάγκελα. Αν θέλουμε άμεσα να μειώσουμε το οδικό έγκλημα, κάθε πρωί ας κοντοσταθούμε και ας σκεφτούμε πόσες αγκαλιές μας περιμένουν το απόγευμα».

http://www.topspeed.gr/2017/02/porsche.html

Τα γνωστά άρθρα μετά από κάθε ηχηρό δυστύχημα.

[euri]

Άδικο έχει;

[hemlock]

Άδικο έχει;

Αλλάζεις μυαλό και νοοτροπία ΜΟΝΑΧΑ όταν συμβεί σε σένα ή σε οικείους σου,βιωματικά...

[Nozomi]

Αν προσέξετε όμως, ανάμεσα στις σειρές που λέμε, προωθεί συγκεκριμένη ατζέντα (αδυναμία του Έλληνα οικογενειάρχη να αγοράσει ένα καλό αυτοκίνητο, του νέου να αγοράσει αυτό που ονειρεύεται), βλεπετε ο τζίρος των συναφών επιχειρήσεων έχει πέσει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια της κρίσης.

Αποσιωπάται φυσικά ότι οι κατασκευάστριες χώρς που μας τα πουλάνε (ΙΧ και τα συναφή) δεν επιδεικνύουν τέτοια ζέση για αυτά όσο τα χάπατα που τα αγοράζουν.

[euri]

Αλλάζεις μυαλό και νοοτροπία ΜΟΝΑΧΑ όταν συμβεί σε σένα ή σε οικείους σου,βιωματικά...

Δυστυχώς είναι πολύ αργά τότε...

Αν προσέξετε όμως, ανάμεσα στις σειρές που λέμε, προωθεί συγκεκριμένη ατζέντα (αδυναμία του Έλληνα οικογενειάρχη να αγοράσει ένα καλό αυτοκίνητο, του νέου να αγοράσει αυτό που ονειρεύεται), βλεπετε ο τζίρος των συναφών επιχειρήσεων έχει πέσει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια της κρίσης.

Οι τύποι αυτοί ότι οι κατασκευάστριες χώρς που μας τα πουλάνε (ΙΧ και τα συναφή) δεν επιδεικνύουν τέτοια ζέση για αυτά όσο τα χάπατα που τα αγοράζουν.

Ο επαγγελματίας από κάθε χώρο θα παραθέσει την άποψή του προβάλλοντας επιχειρήματα που υποστηρίζουν άμεσα ή έμμεσα τα συμφέροντά του. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι τα επιχειρήματα είναι λανθασμένα ή σαθρά.

Επίσης, οι δημοσιογράφοι του συγκεκριμένου χώρου ανέκαθεν προωθούσαν τη θέση σχετικά με τη μείωση της φορολόγησης των ιδιωτικών αυτοκινήτων και της παροχής κινήτρων για ανανέωση του στόλου. Από πιτσιρικάς που διάβαζα 4Τ, Drive και λοιπά περιοδικά, υπήρχε πάντα αυτή η άποψη, δεν είναι κάτι καινούργιο λόγω της κρίσης.

[XTCgr]

Αλλάζεις μυαλό και νοοτροπία ΜΟΝΑΧΑ όταν συμβεί σε σένα ή σε οικείους σου,βιωματικά...

αλλάζεις νοοτροπία μόνο όταν μπεις σε μια πίστα και κάνεις καμμια 30αρια γύρους.. έχεις "ξεχαρμανιάσει" και έχεις συνειδητοποιήσει ότι τελικά δεν έχεις τα "χέρια" ή/και το αυτοκίνητο να πας γρήγορα...

[PopManiac]

Πάντως προσωπικά θα επιμείνω στο ότι αν και το ατύχημα αυτό λόγω τραγικότητας και τρόπου που προέκυψε (θα) μονοπωλεί συζητήσεις, το θεωρώ γενικά outlier στην κατανομή των προβλημάτων που ταλανίζουν την Ελλάδα στο θέμα οδήγησης / ΚΟΚ κλπ.

Το παραπάνω άρθρο κάνει μια σούμα των γνωστών ζητημάτων και αν και συμφωνώ ότι στην Ελλάδα γενικά ΔΕΝ θέλουμε να αλλάξει το καθεστώς ασυδοσίας και θεωρούμε τους νεκρούς ως το τίμημα που πληρώνουμε (αν και δεν το παραδεχόμαστε), η συγκεκριμένη υπόθεση δεν αποτελεί μέρος αυτού.

Πάντοτε κάπου θα υπάρξει κάποιος με μία Πόρσε / Φερράρι / γουατέβα που θα κάνει την μέγιστη (και ασυνείδητη) κίνηση που θα οδηγήσει σε τραγικά αποτελέσματα. Συνήθως περιορίζεται στον εαυτό του και στον/ην συνοδηγό. Εδώ δυστυχώς είχαμε και παράπλευρες απώλειες και κρίμα πραγματικά στον άνθρωπο αυτό που έχασε γυναίκα και παιδί (κάτι που στο μυαλό μου δεν μπορώ να συλλάβω και ούτε θα μπορέσω ποτέ).

[hemlock]

αλλάζεις νοοτροπία μόνο όταν μπεις σε μια πίστα και κάνεις καμμια 30αρια γύρους.. έχεις "ξεχαρμανιάσει" και έχεις συνειδητοποιήσει ότι τελικά δεν έχεις τα "χέρια" ή/και το αυτοκίνητο να πας γρήγορα...

Να σου παραθέσω ομιλίες του Ιαβέρη για το θέμα ?
Νοοτροπία σημαίνει παράβαση ΚΑΝΟΝΩΝ επειδή μπορώ/δεν με βλέπει κανένας/στα τρυφερά μου το πρόστιμο κλπ και οχι επειδή δεν έχω τα χέρια να "ορίσω" το αυτοκίνητο μου.

[PopManiac]

Για να εξηγηθώ, π.χ. περισσότερο "ελληνικό" θεωρώ το κλασικό φαινόμενο που λοκάλια σε επαρχιακές οδούς καταστρατηγούν την διπλή λωρίδα και προσπερνούν στα χειρότερα σημεία με όποια τραγικά αποτελέσματα, ή κλασικοί κομματιασμένοι από τα ξίδια να σκοτώνονται και να σκοτώνουν στην παραλιακή ή στη Συγγρού επειδή τα αλκοτέστ πλέον στην Ελλάδα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα.

[euri]

Πάντως προσωπικά θα επιμείνω στο ότι αν και το ατύχημα αυτό λόγω τραγικότητας και τρόπου που προέκυψε (θα) μονοπωλεί συζητήσεις, το θεωρώ γενικά outlier στην κατανομή των προβλημάτων που ταλανίζουν την Ελλάδα στο θέμα οδήγησης / ΚΟΚ κλπ.

Το παραπάνω άρθρο κάνει μια σούμα των γνωστών ζητημάτων και αν και συμφωνώ ότι στην Ελλάδα γενικά ΔΕΝ θέλουμε να αλλάξει το καθεστώς ασυδοσίας και θεωρούμε τους νεκρούς ως το τίμημα που πληρώνουμε (αν και δεν το παραδεχόμαστε), η συγκεκριμένη υπόθεση δεν αποτελεί μέρος αυτού.

Πάντοτε κάπου θα υπάρξει κάποιος με μία Πόρσε / Φερράρι / γουατέβα που θα κάνει την μέγιστη (και ασυνείδητη) κίνηση που θα οδηγήσει σε τραγικά αποτελέσματα. Συνήθως περιορίζεται στον εαυτό του και στον/ην συνοδηγό. Εδώ δυστυχώς είχαμε και παράπλευρες απώλειες και κρίμα πραγματικά στον άνθρωπο αυτό που έχασε γυναίκα και παιδί (κάτι που στο μυαλό μου δεν μπορώ να συλλάβω και ούτε θα μπορέσω ποτέ).

Όλα τα τροχαία ατυχήματα που περιλαμβάνουν θάνατο ή βαρύ τραυματισμό είναι τραγικά. Απλά κάποια μπορεί και να φανούν τραγικά σε μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού (όπως πχ αυτό).

Εδώ όμως θα έχουμε, ως συνήθως, ένα χορό πάνω στα πτώματα από τα μέσα ενημέρωσης, από τους "ειδικούς" και από τα κοινωνικά δίκτυα, διότι:
- το αυτοκίνητο ήταν από τα ακριβά (τι; τολμάς να έχεις πόρσε/φεράρι/μαζεράτι ενώ εγώ έχω τουότα; )
- ο οδηγός (φαίνεται ότι) είναι από τα "ανώτερα κοινωνικά/ταξικά στρώματα" (κακομαθημένο κεφάλαιο που πίνει το αίμα του κοσμάκη)
- άφθονο αίμα και ιστορία που κινείται γύρω από το δύστυχο άνθρωπο που έχασε την οικογένειά του σε δευτερόλεπτα

Δυστυχώς τέτοια ατυχήματα γίνονται στην Ελλάδα πολλά. Αλλά βλέπεις, δεν είναι πάντα με πόρσε ή με (ημι-)επώνυμους οδηγούς. Αν το αυτοκίνητο ήταν πχ ένα Mitsubishi Evo (ικανό να πιάσει αντίστοιχες ταχύτητες με την πόρσε) και το οδηγούσε ο Σταύρος από το Μπραχάμι, θα ήταν ένας ακόμα ατύχημα από τα πολλά που συνηθίσαμε, θα έλεγαν όλοι για την τραγικότητα του γεγονότος, φυσικά ως 16ο θέμα στα δελτία ειδήσεων και μετά θα πηγαίναμε στα υπόλοιπα νέα και τον καιρό. Τώρα όμως έχουμε λαυράκι.

Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά το παρελθόν άλλα έχει δείξει.