Εκλογές στην Ευρώπη 2017: ο φασισμός επιστρέφει;

[tzelen]

Επανέρχομαι για να σας αποδείξω ότι είμαι μεγάλο μέντιουμ NOT (το έχω διαπιστώσει από τους πολλούς κουβάδες που με οδήγησαν στο να ξεχάσω δια παντώς το Πάμε Στοίχημα).

Συνημμένο Αρχείο 180289

Πείτε μου τι άλλο θέλετε να γίνει για να προβλέψω το αντίθετο και να σας κάνω μάγκες

Γράψε καμιά 40ρια νούμερα βρε 'συ να παίξω εγώ τα υπόλοιπα => profit

[lewton]

Η λίστα μέχρι στιγμής, από την Wikipedia.

Βόρεια Ιρλανδία - εκλογές για το τοπικό κοινοβούλιο στις 2 Μαρτίου (δεν είναι κυρίαρχη χώρα αλλά έχει σημασία για το Brexit)
Ολλανδία - εθνικές εκλογές στις 15 Μαρτίου
Σερβία - εκλογή προέδρου στις 9 Απριλίου (δεν είναι στην ΕΕ αλλά έχει τη σημασία της, βλ. σχέσεις με ΕΕ ή Ρωσία κλπ)
Γαλλία - εκλογή προέδρου στις 23 Απριλίου
Γαλλία - εθνοσυνέλευση στις 11 Ιουνίου
Νορβηγία - εκλογές για το κοινοβούλιο στις 11 Σεπτεμβρίου (ως χώρα στενά συνδεδεμένη με την ΕΕ έχει τη σημασία της και έχει και κάτι ωραίους ακροδεξιούς)
Γερμανία - εθνικές εκλογές στις 24 Σεπτεμβρίου
Τσεχία - εκλογές για το κοινοβούλιο τον Οκτώβρη του 2017 (μικρή χώρα αλλά και οι μικρές έχουν τη σημασία τους)
Σλοβενία - προεδρική εκλογή τον Δεκέμβρη του 2017 (ο,τι για την Τσεχία)

Δεδομένες είναι και οι εκλογές στην Ιταλία, μένει να διαλέξουν ημερομηνία. Όπως και μπορεί να πέσουν οι εύθραυστες κυβερνήσεις στην Ισπανία ή την Πορτογαλία.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού αλλά και από τη Μόσχα έχουν ήδη δηλωθεί οι προτιμήσεις: Le Pen, Wilders κλπ.
Στο τέλος του χρόνου θα κάνουμε τον απολογισμό.

Είχαμε τις πρώτες εκλογές από την παραπάνω λίστα στη Βόρεια Ιρλανδία.
Το DUP (υπέρ παραμονής στο UK) έχασε πολλές έδρες λόγω ενός σκανδάλου αλλά παραμένει πρώτο κόμμα με μόλις μια έδρα διαφορά από το εθνικιστικό (όχι με την έννοια της ΧΑ) Sinn Fein.
Τώρα τα δύο κόμματα πρέπει και πάλι να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Δυστυχώς όμως η διατήρηση του DUP στην πρώτη θέση δείχνει ότι η Βόρεια Ιρλανδία δε θεωρεί το Brexit αρκετά σημαντικό και επικύνδυνο για να αποχωρήσει από το UK. Με άλλα λόγια προτιμού να ρισκάρουν την επιστροφή σε ένα χωρισμένο στα δύο νησί με πραγματικά σύνορα μεταξύ Βόρειας Ιρλανδίας και Δημοκρατίας της Ιρλανδίας.

[aroutis]

Η δική μου λίστα περιλαμβάνει Κόστα Ρίκα (αλλά χωρίς ένοπλες δυνάμεις είναι στο έλεος κάθε τρελού γείτονα δικτάτορα), Καναδά, Ισλανδία, Νέα Ζηλανδία και ως πιο πιθανές την Αργεντινή και την Ουρουγουάη. Ωραίο θέμα συζήτησης.

Να γυρίσεις ελλάδα και να πολεμήσεις για Ελλάδα χωρίς Ευρώ!

[lewton]

Να γυρίσεις ελλάδα και να πολεμήσεις για Ελλάδα χωρίς Ευρώ!

Έτσι όπως τα κάνατε δεν γυρνάω, και με ευρώ και χωρίς.

[Papadopoulos6128]

O Φασισμος ως πολιτικο κινημα εχει πεθανει επισημως μετα την ληξη του ΒΠΠ , αλλα και οι περισσοτεροι μελετητες της ιστοριας δεν μπορεσαν να του δωσουν ακριβη χαρακτηριστικα
Ο καθενας σημερα τον ερμηνευει κατα το δωκουν πλαθωντας δικες του θεωρειες που δεν ανταποκρινωνται στην πραγματικοτητα, οπως συμβαινει ακριβως και με την θρησκευτικη πιστη
Για παραδειγμα αν ρωτησεις 1000 ανθρωπους πως αντιλαμβανωνται τον ΘΕΟ - την πιστη στην Χριστιανικη Θρησκεια θα παρεις 1000 διαφορετικες απαντησεις

Η κατάρρευση της Παγκοσμιοποίησης και η «αριστερά»…


«Ένα άλλο χαρακτηριστικό της σημερινής εποχής και της αδιέξοδης κρίσης του συστήματος (κρίση κατάρρευσης) είναι τούτο: Η σύγκρουση των παραγωγικών εθνικών οικονομικών μονάδων (των ισχυρών εθνικών ιμπεριαλιστικών μονάδων) με το παρασιτικό κεφάλαιο της πλανητικής χρηματιστηριακής μαφίας…
Σήμερα η πλανητική χρηματιστηριακή μαφία, η ΥΠΕΡ-εθνική ελίτ εξουσίας (Νέα Τάξη), υπονομεύει την ίδια την παραγωγική υπόσταση του καπιταλισμού, την ίδια την ύπαρξη της καπιταλιστικής παραγωγής: Οδηγεί στην αποβιομηχάνιση…
Υπάρχει, λοιπόν, και μια νέα «ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση»: Ανάμεσα στην πλανητική, παρασιτική, χρηματιστηριακή μαφία με τους ίδιους τους οικονομικούς (παραγωγικούς) και κοινωνικούς ΟΡΟΥΣ ύπαρξης του καπιταλισμού…».

Η «αριστερά» της Παγκοσμιοποίησης δεν μπορεί να διακρίνει τις βαθύτερες, εσωτερικές αντιφάσεις της Παγκοσμιοποίησης που οδηγούν στην κατάρρευσή της και δαιμονοποιεί τον Τραμπ και τις «ακροδεξιές» δυνάμεις.
Χάνει το οικονομικό και κοινωνικό ΑΙΤΙΟ, την εσωτερική διαλεκτική, και μένει στο πολιτικό αποτύπωμα: Στην ανάπτυξη της «ακροδεξιάς» και των «εθνικιστικών» δυνάμεων!!!
Ούτε εδώ, όμως, μπορεί να διακρίνει τούτο: Ότι αναπτύσσονται αυτές οι δυνάμεις λόγω της δικής της ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ.

Και το σπουδαιότερο: Δεν μπορεί να διακρίνει αυτή η «αριστερά» ότι έχει εγκαταλείψει ΠΑΝΤΕΛΩΣ τα «εθνικά ζητήματα» που έχει φέρει ξανά στην πρώτη γραμμή η βαρβαρότητα της Παγκοσμιοποίησης.
Έτσι αυτή η αξιοθρήνητη «αριστερά» ενώ στα λόγια μιλάει εναντίον της Παγκοσμιοποίησης, στην ΠΡΑΞΗ την στηρίζει και γίνεται δεκανίκι της…
Οι μηχανισμοί της Παγκοσμιοποίησης ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ και οι «αριστεροί» κτυπούν, λυσσωδώς, τους πολιτικούς εκφραστές αυτής της κατάρρευσης, τις πολιτικές διεργασίες που ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ την Παγκοσμιοποίηση…

Αντί η «αριστερά» (αυτό θα έκανε αν υπήρχε Αριστερά) να μπει στην πρωτοπορία του αγώνα για την υπονόμευση και κατάρρευση των μηχανισμών του πλανητικού ιμπεριαλισμού, δηλαδή στην πρωτοπορία του αγώνα για την «εθνική κυριαρχία» και «εθνική απελευθέρωση», στην πρωτοπορία, δηλαδή των νέων ΕΘΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ που αντικειμενικά τίθενται από τον πλανητικό, νεοταξικό ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ των χρηματιστηριακών αποικιοκρατών, φωτογραφίζει τα οπίσθια των γεγονότων και το χειρότερο: Στηρίζει την Παγκοσμιοποίηση με πρόσχημα τις ανάπτυξη των «ακροδεξιών» και «εθνικιστικών» δυνάμεων…

Αυτή η θλιβερή «αριστερά» αφήνει όλους τους δρόμους ΑΝΟΙΚΤΟΥΣ στις αστικές «εθνικές» δυνάμεις και μετά χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την ανάπτυξη ακροδεξιών» καταστάσεων, στιγματίζοντας ταυτόχρονα και τις λαϊκές διεργασίες και κινήσεις εναντίον της Παγκοσμιοποίησης σαν «εθνικιστικές», «ρατσιστικές» και CIA…
Έτσι η ΑΠΟΥΣΙΑ και η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ Αριστεράς στις αντικειμενικές διαδικασίες ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ της Παγκοσμιοποίησης αφήνει το έδαφος ελεύθερο στις καπιταλιστικές δυνάμεις για να «οργανώσουν» την κατάρρευση του νεοταξικού οικοδομήματος προς δικό τους όφελος.

Διπλό όφελος: Από τη μία να υποτάξουν τους εργαζόμενους και τους λαούς στα συμφέροντα των δικών τους «εθνικών» αναπτύξεων, και από την άλλη να ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ εντελώς κάθε αριστερή δύναμη, αφού η υπάρχουσα και κυρίαρχη «αριστερά» θα είναι προσδεμένη στους μηχανισμούς κατάρρευσης της Παγκοσμιοποίησης…
Θα είναι ο Τραμπ και άλλοι εκφραστές του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου που θα μιλούν για τη σωτηρία των «εθνών», για «εθνική ανάπτυξη» και «εθνική κυριαρχία» και η «αριστερά» θα μιλάει «αντί-εθνικιστικά», εγκαταλείποντας και απαξιώνοντας και την αγωνιστική ΙΣΤΟΡΙΑ των εθνικό-απελευθερωτικών ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ…

Ακόμα και το ελληνικό κεφάλαιο διακρίνει αυτό που δεν μπορεί να δει η «αριστερά»: Την αναγκαιότητα της αποκατάστασης της «εθνικής κυριαρχίας».
Διακρίνει δηλαδή την κατάρρευση της Παγκοσμιοποίησης και προετοιμάζεται για αυτό.

«αν διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση επιτροπείας από ξένους τεχνοκράτες, η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη είτε θα παραμείνει στα χαρτιά, με υποκατάσταση της απουσίας ουσιαστικής συμμετοχής από κάποια ειδική επιτροπεία, είτε θα λυθεί κάποια στιγμή μέσω της αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση…».
Η Παγκοσμιοποίηση όχι μόνο δεν έλυσε τις αντιφάσεις του καπιταλισμού, αλλά τις βάθυνε και τις όξυνε σε τέτοιο σημείο που δρομολόγησε τις εσωτερικές διαδικασίες κατάρρευσής της…
Η Παγκοσμιοποίηση έφτασε σε τέτοιο σημείο που απειλεί την ίδια την ύπαρξη της καπιταλιστικής βάσης: Την καπιταλιστική παραγωγή…
Αυτή η κρίση ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη επαναστατικών ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, τις προϋποθέσεις να δοθεί στην ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ επαναστατική κατεύθυνση και προοπτική…
Γι αυτό, φυσικά, απαραίτητος όρος είναι η ΥΠΑΡΞΗ και ανάπτυξη ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ…
Αυτή η «αριστερά» που υπάρχει αποτελεί το ύστατο δεκανίκι της καταρρέουσας Παγκοσμιοποίησης…


http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.g...-post_744.html

- - - Updated - - -

Κατά τη γνώμη μου η Ευρώπη μπορεί ακόμα να σωθεί, αρκεί να ξυπνήσει η πολιτική ελίτ.
Πόσο πιθανό το θεωρώ αυτό; Κάτω του 10%.

Φοβάμαι για παράδειγμα ότι αν τελικά η Λεπέν χάσει στη Γαλλία με κανένα 45% έναντι 55% του αντιπάλου της στον δεύτερο γύρο, όλοι αυτοί θα βγάλουν έναν στεναγμό ανακούφισης και θα συνεχίσουν το business as usual. Αυτό έγινε πρόσφατα με την Αυστρία, όπου όλοι οι δημοκράτες φίλοι μου στο Facebook πανηγύριζαν που ο ακροδεξιός δεν έφτασε το 50%.

Τελευταία ελπίδα για εμένα είναι οι εκλογές στη Γερμανία. Θεωρώ ότι η Μέρκελ είναι επικίνδυνη και πρέπει να φύγει. Αν κερδίσει ένας συνασπισμός SPD-Grünen-Die-Linke ίσως και η Γερμανία αναλάβει τις ευθύνες της ως ηγέτης της ΕΕ (στην παρούσα μορφή της, ιδανικά σε μια μελλοντική ομοσπονδιακή μορφή καμία χώρα δεν θα έχει ρόλο ηγέτη).
Αν παραμείνει η Μέρκελ στην Καγκελαρία η ΕΕ είναι νεκρή και προσωπικά θα αρχίσω να κάνω τα κουμάντα μου για να έχω φύγει πριν the s**t hits the fan.

Δεν μπορω να καταλαβω ΓΙΑΤΙ Ο ΜΕΣΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ να μην ξαναψηφισει ΜΕΡΚΕΛ
Τα οικονομικα του δεν μπορουσαν να ηταν σε καλυτερη κατασταση
Ο καθεις κοιταει την χωρα του ετσι ειναι το πρεπον (ΙΣΤΟΡΙΚΑ) , μην κοιτας εμεις που καταντησαμε ζητιανοι και νομιζουμε οτι ολα περιστρεφονται γυρω μας
Η Γερμανια ακομα και αν διαλυθει η ΟΝΕ δεν θα εχει μεγαλο προβλημα , αφου ειναι παραγωγικη χωρα (βαρια βιομηχανια) χωρια το χρυσο που εχει μαζεψει
Να σου πω την αληθεια ενα υποτιμημενο νεο μαρκο , εναντι του δολλαριου - γιεν θα την βολευε καλυτερα , αφου πλεον οι κυριοτεροι πελατες της δεν ειναι στην Ευρωπαικη Ηπειρο

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

#menoumeevropi
Ευρώπη πολλών ταχυτήτων θέλουν οι ηγέτες των ισχυρότερων χωρών

[megahead13]

ευρωπαϊκά δημοκρατικά ιδεώδη, ευρωπαϊκή δημοκρατική παράδοση

[flamelab]

Νομιμοποίηση αυτού που ίσχυε από το 2010 δηλαδή. Σημαίνει πολλά αυτό γιατί ίσως σημάνει στο μέλλον αλλαγές στο πως λειτουργεί πραγματικά η ένωση.

[lewton]

Και πως τον λένε αυτόν που σκίστηκε στην λιτότητα για να μείνει στο κλαμπ όταν όλοι οι άλλοι αποχωρούν;

[kerkiss]

Και πως τον λένε αυτόν που σκίστηκε στην λιτότητα για να μείνει στο κλαμπ όταν όλοι οι άλλοι αποχωρούν;

Επαναστάτη ;

[lewton]

Επαναστάτη ;

[MNP-10]

http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2017/03/h.html#more

H Ευρωπαϊκή Ένωση αποκαλύπτεται επίσημα ως ολοκληρωτικό μόρφωμα.

Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (9-10 Μαρτίου) αποκάλυψε το πραγματικό της πρόσωπο. Το πιο σημαντικό γεγονός της συγκεκριμένης συνόδου είναι ότι για πρώτη φορά προχώρησε σε αποφάσεις χωρίς την απαιτούμενη ομοφωνία.

Η πρωθυπουργός της Πολωνίας αρνήθηκε να υποστηρίξει την υποψηφιότητα για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ντόναλντ Τουσκ. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Πολωνικό τύπο, έθεσε σοβαρά ζητήματα αξιοπιστίας για τον Τουσκ, ο οποίος δεν χαίρει καθόλου καλής εκτίμησης στην χώρα του.

Κανείς δεν της έδωσε σημασία. Κι έτσι με υπόδειξη της Μέρκελ, η Σύνοδος προχώρησε στην εκλογή του Τουσκ με πλειοψηφία. Κάτι το οποίο γίνεται για πρώτη φορά σ' αυτό το επίπεδο κορυφής στα χρονικά της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από την εποχή της Συνθήκης της Ρώμης πριν από 60 χρόνια.

Σκεφτείτε το λίγο. Προτείνεται κάποιος να αναλάβει μια από τις πέντε ηγετικές θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η χώρα από την οποία προέρχεται θέτει βέτο για το πρόσωπό του και παρ' όλα αυτά οι υπόλοιποι τον εκλέγουν.

Το πρωτοφανές δεν σταματά εδώ. Η πρωθυπουργός της Πολωνίας προχώρησε κατόπιν στην άσκηση βέτο ως προς την έκδοση των συμπερασμάτων της Συνόδου. Για μια ακόμη φορά η Σύνοδος την αγνοεί και προχωρά παρά κι ενάντια στο βέτο της Πολωνίας.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Κάτι πολύ απλό. Τα κράτη μέλη πλέον της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν διαθέτουν τυπική ισοτιμία ούτε καν σε επίπεδο κορυφής, δηλαδή συνόδου ηγετών. Έτσι οι αποφάσεις ακόμη και σε επίπεδο συνόδου κορυφής θα παίρνονται με πλειοψηφία και έπειτα θα απαιτείται από τα κράτη μέλη να υπακούσουν, είτε έχουν συμφωνήσει, είτε όχι. Η ίδια η εσωτερική διαδικασία κοινοβουλευτικής νομιμοποίησης των κυβερνήσεων των κρατών μελών από τους λαούς τους, καταλύεται οριστικά υπέρ των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα μέσα μαζικής εξαπάτησης πέρασαν αυτό το πρωτοφανές ως επιτυχία της ΕΕ. Και πολλοί από δαύτους ζητωκραύγαζαν με το γεγονός ότι η Πολωνία απομονώθηκε. Προφανώς έτσι νιώθουν την περιβόητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Όσα κράτη διαφωνούν θα απομονώνονται. Ποιό είναι το επόμενο βήμα; Η παραδειγματική τους τιμωρία;

Γιατί όμως τέτοια εμμονή με τον κ. Τουσκ; Ο εν λόγω κύριος είναι από εκείνο το είδος των πολιτικών που λατρεύει το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες. Ο παππούς του φρόντισε να υπηρετήσει στα Βάφεν Ες Ες, όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την ελεύθερη πόλη του Ντάντσιχ με την εισβολή τους στην Πολωνία το 1939.

Ο κ. Τουσκ και οι απολογητές του νέου Ράιχ στην Ευρώπη συνηθίζουν να λένε ότι ο παππούς του υποχρεώθηκε να υπηρετήσει στο Γερμανικό στρατό, επειδή οι ναζί τον ανάγκασαν. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Όταν οι ναζί κατέλαβαν το Ντάντσιχ κατέταξαν όλους τους Πολωνούς και τους Εβραίους που ζούσαν στην πόλη στην κατηγορία των "υπανθρώπων". Οι ναζί ποτέ δεν στρατολόγησαν για το στρατό τους από την κατηγορία των "υπανθρώπων" κι επομένως δεν θα δέχονταν ποτέ τον παππού του Τουσκ, εκτός κι αν ήταν "Άρειος".

Ο εγγονός Ντόναλντ Τουσκ αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της πόλης του Γκντανσκ το 1980. Από τότε χάνονται τα ίχνη του. Κανείς δεν γνωρίζει πώς τα έβγαζε πέρα, μέχρις ότου την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Πολωνία, όπου εμφανίζεται με το δικό του κόμμα, το οποίο το 1991 κερδίζει 37 έδρες στην Κάτω Βουλή. Το συγκεκριμένο κόμμα ήταν ένα από τα δεκάδες κόμματα που στήθηκαν με την άμεση χρηματοδοτική και πολιτική βοήθεια της Ουάσινγκτον και του Βερολίνου στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού.

Από τότε η πολιτική του καριέρα απογειώνεται έως ότου καταλήξει να αναδειχθεί σε πρωθυπουργό της Πολωνίας (2007–2014). Από μια διαβολική σύμπτωση - που ακόμη και σήμερα προβληματίζει την Πολωνική κοινωνία και πολιτική - όντας πρωθυπουργός της χώρας, ο Τουσκ αρνείται να συνοδεύσει τον Πρόεδρο της Πολωνίας, το μεγαλύτερο μέρος του υπουργικού συμβουλίου, τον επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας και τους επικεφαλείς των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και άλλους κορυφαίους επισήμους της πολιτικής ελίτ της χώρας στο μοιραίο Τουπόλεφ της πολεμικής αεροπορίας που στις 10 Απριλίου 2010, επιχειρώντας να προσεγγίσει το αεροδρόμιο του Σμολένσκ θα καταπέσει.

Από αυτό το ξεκλήρισμα της επίσημης πολιτικής ελίτ της Πολωνίας, μόνο ο Τουσκ επιβιώνει μαζί με τους πιο στενούς του συνεργάτες στην κυβέρνηση και το κράτος. Την ίδια χρονιά και μόλις ένα μήνα μετά το τραγικό γεγονός, ο Τούσκ γεμάτος χαρά αποδέχεται το βραβείο του Καρλομάγνου στην πόλη του Άαχεν με την ίδια τη Μέρκελ να του πλέκει το εγκώμιο. Χαρακτηρίστηκε "πατριώτης και μέγας Ευρωπαίος", φαντάζομαι όπως κι ο Χίτλερ.

Από κει και πέρα άνοιξε ο δρόμος για τα ύπατα αξιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει τα καλύτερα προσόντα. Πώς να μην τον θεωρεί η Μέρκελ δικό της άνθρωπο; Και πώς να μην τον θέλει στα ινία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ειδικά σε μια εποχή που η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεφορτώνεται όλα τα φτιασιδώματα για να αποκαλύψει με τον πιο προκλητικό τρόπο την ολοκληρωτική της ιδεολογία και συγκρότηση.

[cool11]

Ολλανδικές εκλογές: Το πρώτο βήμα προς τα ακροδεξιά;
Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν οτι δε θα υπήρχε Brexit, οτι δε θα έβγαινε ο Τραμπ και τώρα οτι δε θα βγει ο Βίλντερς....
http://news247.gr/eidiseis/kosmos/di...a.4575873.html

[manicx]

Κάτι παίζει με το μαλλί...

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Ομολογώ πως με τα πολιτικά της Ολλανδίας είμαι noobας γι'αυτό και η εξής απορία:
Έχουμε καμιά ελπίδα να μην ξαναδούμε τον μπουκλάκια πρόεδρο Eurogroup;