Ελληνική συμμετοχή σε νατοϊκή επιχείρηση στη Λιβύη!

[nfotis]

Μα τι πλευρα να επιλεξεις? Παρ'τη μια και χτυπα την αλλη ειναι. Ο λαος εχει εγκλωβιστει μεταξυ ισλαμιστων και στρατιωτικων. Το ελεος.

Πέστο ψέματα... Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη, ο ένας χειρότερος από τον άλλο είναι.

Δεν έχει άδικο και ο Στουρνάρας που είπε προχτές (αν θυμάμαι καλά) 'ευτυχώς που δεν είμαστε Αίγυπτος!' (ή κάτι τέτοιο).

Ν.Φ.

[vgiozo]

Μα τι πλευρα να επιλεξεις? Παρ'τη μια και χτυπα την αλλη ειναι. Ο λαος εχει εγκλωβιστει μεταξυ ισλαμιστων και στρατιωτικων. Το ελεος.

Η πλακα ειναι η αναλυση της ΟΑΚΚΕ: http://www.oakke.gr/global/2013-02-1...B1%CE%BF%CF%85

...για αλλη μια φορα, φταινε οι Ρωσοι

Δεν θα τό'λεγα έτσι ακριβώς...δεν είναι κενός υποκειμενικότητας ο λαός για να εγκλωβιστεί ανάμεσα σε δύο άλλους...

Άλλο πράγμα να κάνει πραξικόπημα ο στρατός από μόνος του, άλλο να ανακοινώνει πραξικόπημα δυο μέρες πριν - με διαβουλεύσεις να έχουν προηγηθεί με την αντιπολίτευση - και η τελευταία να ζητωκραυγάζει στους δρόμους αναμένοντας το αναπόφευκτο...
...διανοείσαι τί διχασμός δημιουργείται όταν μια πολιτική φράξια επικροτεί την κατάλυση της κυβέρνησης με στρατιωτικό πραξικόπημα;
...διανοείσαι τί υποκρισία χρειάζεται για να εξανίστανται που τα τακιμιάσανε στρατός και Μουσουλμανική Αδελφότητα και εντωμεταξύ να προσκαλούν ένα χρόνο τώρα το στρατό να παρέμβει, διαγκωνιζόμενοι στη πραγματικότητα για την εύνοιά του;

Δεν κάνω αναγωγή από τις επιλογές της "ηγεσίας" προς τον λαό, αλλά πόσο μαλάκας πρέπει να είσαι δλδ για να πανηγυρίζεις με την εικόνα του πρώην επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών και να αναγγέλεις την νέα εποχή της συμφιλιωτικής πολιτικής στο όνομα της επανάστασης; η απάντηση είναι μάλλον πολύ...
Βέβαια για κάποιους εξορισμού αποκλείεται η μουσουλμανική αδελφότητα, οπότε δεν υπάρχει αντίφαση

Πλάκα έχει η επίκληση των στατιστικών των διαδηλώσεων για την επικύρωση της "δημοκρατικότητας του στρατιωτικού πραξικοπήματος"...αυτό προέρχεται από εκείνους που τρέμουν κάθε εκλογική αναμέτρηση που καταγράφει σαφώς τη λαϊκή ψήφο....όπως επικαλείται εδώ η κυβέρνηση της δημοσκοπήσειςλέγοντας πως οι πολίτες τη στηρίζουν.

Επιστρέφοντας στα τεκταινόμενα της Αιγύπτου, ενδιαφέρον παρουσιάζει κι ένα άλλο μοτίβο που αναδείχθηκε στις εξεγέρσεις της Λιβύης και της Συρίας....στις αρχικές φάσεις της σύρραξης αρχίζει ο ψυχολογικός πόλεμος με ανακοινώσεις και πληροφορίες πως ο αποδέκτης των διαμαρτυριών έχει πανικοβληθεί τόσο ώστε αναζητεί την έξοδο από την χώρα!
Έτσι κυκλοφορούν διάφορες ψιλο-παπαριές για συμφωνία της Αδελφότητας να εγκαταλείψει την Αίγυπτο με ανταλλαγμα να μην διωχθεί.

[vgiozo]

How the Egyptian Opposition Learned to Stop Worrying and Love Its New Military Overlords

Η σύνοψη του άρθρου:
Η αντιπολίτευση από καιρό επιζητούσε την επέμβαση του στρατού και τον "μηδενισμό" των πολιτικών εξελίξεων που είχαν λάβει χώρα από την εκλογή του κοινοβουλίου και την ανάδειξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε κυρίαρχη δύναμη.
Καταγράφεται η αλλαγή της στάσης απέναντι στον στρατό που φτάνει μέχρι και την άρνηση πως τελέστηκαν εγκλήματα κατά τη μεταβατική περίοδο της επίσημης στρατιωτικής εξουσίας και την καταστολή και απομάκρυνση των επαναστατικών δυνάμεων που συνέχιζαν να κατακρίνουν τον στρατό.
Ύποπτη η λειτουργία της οργάνωσης "Tamarod", που πρωτοστάτησε σε αυτή τη φάση διαμαρτυριών και η απροϋπόθετη στήριξη που προσφέρει στον στρατό.

Spoiler:

CAIRO -- It wasn't that long ago that Mohamed was protesting against Egypt's generals. Now he's welcoming their overthrow of the country's elected president.

"They [the military] learned from their experience, and we need the military to push Morsy out," said Mohamed Arafat, an organizer for the opposition Social Democrats.

The role of the Egyptian military in the protest movement -- what Morsy and his supporters have described as nothing short of a coup -- was almost inevitable. It was an intervention that many who wanted Morsy gone had contemplated, though few were willing to commit the faux pas of demanding it bluntly. Now, finally, they're speaking their minds.

For months, high-ranking members of the formal opposition made hints and suggestions and uttered flattering praise to the generals, stopping short only of calling for the Egyptian Army to park its tanks outside Morsy's federal palace in posh Heliopolis and take him away, though something akin to that scenario may have occurred on Wednesday, when Morsy was reportedly held in a Republican Guard facility -- incommunicado, according to top aides -- after refusing to step down.

After Morsy issued an explosive set of unilateral decrees placing himself above judicial scrutiny in November, the opposition's suggestions of military intervention increased. In February, after security forces were filmed ruthlessly stripping and beating a man while forcefully breaking up anti-Morsy protests at the palace, the secretary-general of the main opposition coalition, the National Salvation Front (NSF), said that it was the military's responsibility to protect civilians, though not to play a political role. By March, with many in the NSF convinced that Morsy's days were numbered and the opposition preparing to boycott parliamentary elections, Free Egyptians Party chief Ahmed Said promised that Morsy "will be forced one day to leave office," suggesting it could easily occur if unrest bred enough chaos to force the Army's hand. Even Mohamed ElBaradei -- for many a beacon of principled, progressive democracy and an opponent of Army intervention -- allowed that military rule would be better than Islamist militias.

Privately, Free Egyptian and Social Democrat party operatives mused that if they simply stayed out of the political fray, the Muslim Brotherhood would bear sole responsibility for the country's post-uprising decline. If that decline caused the military to become involved, so be it.

After months of stalemate and the opposition's repeated rejection of barely serious dialogue offers from the presidency, a group of low-profile activists appeared to come out of nowhere, launching a nationwide signature-gathering campaign called Tamarod ("Rebel") that managed to mold Egypt's widespread malaise into one objective: end Morsy and the Brotherhood's rule.

On July 1, a day after millions of Egyptians rallied by Tamarod took to the streets against Morsy, the opposition's quiet wishes came true: The military, watching as demonstrations swelled far beyond the size that brought down Hosni Mubarak, offered a 48-hour ultimatum for the two sides to reach consensus. The statement was addressed to "everyone," but it was clearly aimed at Morsy.

"The armed forces warns that if the demands of the people are not met, it will be obligated ... out of respect for the demands of the great Egyptian people, to announce a road map and measures for the future that it would oversee," the statement said.

To drive the point home, the military dispatched helicopters to Tahrir Square two days in a row. Some dropped flags on the packed masses to raucous cheering; others trailed them from ropes. The generals took cockpit film showing the massive crowds and dispatched them to CBC, a widely viewed and sympathetic television station. CBC aired the footage, coupled with patriotic music, to acclaim.

The about-face in the military's reputation on the street was stunning. During the 2011 uprising against Mubarak, the lone military helicopter in near-constant rotation over the square was jeered. Protesters on the ground angrily waved the soles of their shoes in the air, while those who had taken up residence on surrounding rooftops ducked out of sight behind satellite dishes. They watched in anger as soldiers stationed around the city allowed opposing crowds to collide in the massive street fight known as the Camel Battle. Behind the hopeful chants of "the people and the army are one hand" were fear and a strong suspicion that the military never had any of the revolution's interests in mind.

In recent days, the whiplash shift in sentiment left many committed leftists and progressives stunned and worried. Posters of Defense Minister Abdel Fattah al-Sisi, a general elevated by Morsy who had once defended the military's "virginity tests" on female protesters arrested in Tahrir Square, began appearing around Cairo. They were pasted to the back of cars, taped on the walls of fast-food restaurants, and hoisted by protesters in Tahrir Square. Marchers chanted "come down, Sisi," encouraging the military chief to oust the Brotherhood. When the critical moment came on Wednesday night, it was Sisi who took the podium first, backed by four flags of the Egyptian armed forces, to tell the nation that the military had brought down the government.

In the days leading up to the announcement, protesters offered various explanations for the military's return to politics, but none suggested it was unwelcome. A crowd of a few hundred camped outside the Defense Ministry were ecstatic at Sisi's 48-hour deadline, marching in long loops around the boulevard outside the barbed wire with low-ranking officers leading chants against the Brotherhood. Elsewhere, those who had protested against the military during the bloody 18 months of post-uprising rule, when it led the country as the Supreme Council of the Armed Forces (SCAF), said they hoped the generals would do a better job this time.

"I don't trust the SCAF, and I will protest them again, but Sisi is a different man than Tantawi," said Arafat, the Social Democrat organizer, referring to Field Marshal Mohamed Hussein Tantawi, who led the SCAF during the transition. By the time the military oversaw the June 2012 election that delivered Morsy to the presidency, Tantawi had become the target of protesters' rage, his face spray-painted next to Mubarak's on Tahrir Square graffiti.

But few shared even Arafat's conditional skepticism. The Tamarod opposition group blatantly claimed allegiance to the military; leader Mamdouh Badr said Sisi's ultimatum "crown[ed] our movement." The Egypt of Gamal Abdel Nasser, the former president and army colonel who helped lead the 1952 revolution, would defeat the Egypt of Morsy, Badr said.

Tamarod made it known that it would not allow criticisms of the military, and in rallies leading up to the mass June 30 protest, those who disagreed or shouted the well-used post-uprising slogan, "down, down with military rule," were forcibly removed. Now is not the time, others told them.

At a Tuesday protest outside another of Cairo's presidential palaces, Haitham Omar and Alaa Farid insisted that Egypt needed the military to be the guarantor of the transition after ousting Morsy and that the generals would only serve as "supervisors," not rule themselves.

"If Mohamed ElBaradei or anyone takes the prime ministership, who will guarantee that the country accepts that? The military," said Omar, a 30-year-old mechanical engineer.

They rejected the idea that the Army had committed crimes during their 18 months in power, such as beating and torturing protesters or bringing thousands of civilians before military trials for crimes ranging from theft to civil disobedience.

"I went down on the 28th [of January 2011] and was against the police," said Farid, a 29-year-old chemist holding a sign bearing a QR code that linked to a website that wrote "leave" in 14 languages. "And by the way, I'll tell you something: In the period when the Army took over, there wasn't any propaganda made against the military except by the Muslim Brotherhood. Eighty-three years. They were looking to rule."

Other demonstrators said they were confident that the military was working on their behalf -- that the generals were a tool in their hands, rather than the other way around.

"The Army is part of the Egyptian people.... [Sisi] is doing our will," said David Michel, an engineer and Free Egyptians member who was helping coordinate supplies for the sit-in protest at the federal palace. "We don't have the force to make this president go ... and maybe the kind of mechanism is military force."

Michel said only a small number of people had actually protested against the military during the transition and that they lacked vision and an understanding of politics.

"I hate this kind of word, ‘military rule,'" he said. "They are Egyptians. They are not military. They are our sons and friends.... I don't want the military to rule, but they can be part of this."

He allowed that the generals may have made mistakes when they assumed control of the country but explained that it had been a "critical time" and that the officers had always acted to support the Egyptian people.

"They are from us, Egyptians, not like Brotherhood. The Muslim Brotherhood are not Egyptians; they are always doing things for their group, only."

At the headquarters of the Free Egyptians on Tuesday, just 24 hours before Sisi would announce the end of Morsy's presidency, Said, the party president, sounded assured and confident. For he and others in the opposition, the goal they had harbored since the Brotherhood began to make serious political gains in late 2011 -- restarting the transition period -- was about to be achieved.

"I don't consider this a coup, but it is a response to the Egyptian will," he said, enumerating the post-Morsy "road map" -- a technocratic cabinet, the chief justice as interim president, a committee to amend the Constitution -- that Sisi would read nearly verbatim the following evening.

He said he was "very hopeful" that the generals would run the transition period successfully and predicted that the mass anti-Morsy protests spelled the retreat of political Islam in Egypt for decades, unless it managed to restructure itself completely.

"We're starting from the very beginning certain things that went wrong in the past year," he said. "Luckily we found out what the intentions of the Muslim Brotherhood were."

[yiapap]

Η απουσία κάθε συζήτησης στο φόρουμ για τα γεγονότα στην Αίγυπτο εδώ και μέρες (με την εξαίρεση του vgiozo που μόνος του τα λέει, μόνος του τα διαβάζει, δυστυχώς) δείχνει ότι μάλλον έχουμε πρόβλημα να συμμετάσχουμε σε ένα θέμα που δεν έχει ξεκάθαρες πλευρές. Είναι κατάσταση αυτή να μην μπορούμε να πλακωθούμε μεταξύ μας;

Αρκετοί τα διαβάζουμε. Απλά όπως λες παρακάτω... τι να σχολιάσουμε;

[vgiozo]

Μετά τα αιματηρά γεγονότα της Δευτέρας, για τα οποία η Διεθνής Αμνηστία κατηγόρησε τον στρατό και την αστυνομία για δυσανάλογη χρήση βίας, χρήση σκόπιμης θανάσιμης βίας και μη παρέμβαση για τον διαχωρισμό των αντιμαχόμενων πλευρών σε άλλα σημεία της Αιγύπτου, αναγγέλθηκε μια συνέντευξη από τον στρατό...
Πριν την έναρξη οι δημοσιογράφοι εξαγριώθηκαν όταν ένας συνάδελφός τους από το Al Jazeera βρέθηκε στην αίθουσα και βάλθηκαν να τον απομακρύνουν με τη βία...κατά την έξοδο του δημοσιογράφου ο στρατιωτικός υπεύθυνος τύπου φώναζε "Η Αίγυπτος είναι μια χώρα ελευθερίας και δημοκρατίας"...
Το σκηνικό έληξε με χειροκροτήματα προς τον εκπρόσωπο του στρατού

28 εργαζόμενοι του Al Jazeera συνελήφθησαν αμέσως μετά την εξαγγελία του πραξικοκοπήματος, συνάδελφοί τους καταγγέλλουν ότι αστυνομικοί τους ρωτούσαν για τον εντοπισμό των άλλων δημοσιογράφων του Al Jazeera, οι αρχές τους έκοβαν τη ροή από τις κάμερες του Associated Press και έξω από τα γραφεία τους μοίραζαν φυλλάδια με αιματοβαμένο το λογότυπο του καναλιού, ενώ οι Αιγύπτιοι εργαζόμενοι δέχονταν "νουθετικά" τηλεφωνήματα να σκεφθούν την καριέρα τους, με αποτέλεσμα αρκετοί να πάψουν σταματήσουν "εθελοντικά" να εργάζονται για τον σταθμό

Τόση δημοκρατία - χωρίς αποκλεισμούς - είχαμε να δούμε από τη χούντα...

[vgiozo]

Και λίγο επιστροφή στην Συρία...

Nobel Peace Prize laureate Mairead Maguire tells her account of her visit to Syria. While Maguire was in Syria, she discovered that the people the U.S. is funding are violent groups and do not want peace in Syria. Her view is that Syria is being used as a proxy war by the U.S., Great Britain, Saudi Arabia and Qatar.

[vgiozo]

Από την αρχή φαινόταν, για τα γεγονότα στην Αίγυπτο, ότι η ανατροπή του Mohamed Morsi, η καταστολή σε βάρος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και η υιοθέτηση του λόγου περί "ασφάλειας" και "τρομοκρατίας" έκρυβε περισσότερες παραμέτρους...
Νωρίς είχε γίνει γνωστό ότι οι σχέσεις της ΜΑ με την Χαμάς της Γάζας στην Παλαιστίνη ήταν ένας από τους λόγους που έγινε το πραξικόπημα και πως το Ισραήλ πίεζε τις ΗΠΑ να μην χαρακτηρίσουν την στρατιωτική ανατροπή του εκλεχθέντος προέδρου ως πραξικόπημα

Διέρρευσε πλέον πως ο πρώην υπεύθυνος ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής, Mohamed Dahlan, γνωστός για την υπόσκαψη της ηγεσίας του Yasser Arafat σε συνεργασία με τον Mahmoud Abbas και τους Ισραηλινούς αλλά και για το σχεδιασμό του πραξικοπήματος σε βάρος της εκλεγμένης σε όλη τη Παλαιστίνη Χαμάς το 2007 (που απέτυχε και οδήγησε στην αποπομπή της Fatah από τη Γάζα) με τη συνεργασία της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (και της Ιορδανίας σε μικρότερο βαθμό) - αυτών των χωρών δλδ που πανυγύρισαν πρώτες την ανατροπή του Morsi και υποσχέθηκαν συνολική βοήθεια 12 δισ. δολαρίων μαζί με το Κουβέϊτ - εμπλέκεται σε νέες "ραδιουργίες" σε βάρος του Ισλαμικού Κινήματος Αντίστασης (της Χαμάς), στα πλαίσια των οποίων διεξάγονται επιθέσεις σε βάρος Αιγυπτιακών μονάδων στη Χερσόνησο του Σινά και κατά μήκος των συνόρων με τη Γάζα που θα οδηγήσουν σε μαζική κινητοποίηση τον Αιγυπτιακό στρατό στην περιοχή, ώστε να αποκατασταθεί ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας που είχε χαλαρώσει επί Morsi...
Ήδη πολλοί Παλαιστίνιοι απελαύνονται από την Αίγυπτο κι άλλοι εγκλωβίζονται στο εσωτερικό, ενώ η στόχευση των τούνελ που συνδέουν τη Γάζα με την Αίγυπτο έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές ελλείψεις σε ενέργεια εντός της Γάζας, που με τη σειρά της έχει πολλές συνέπειες: αδυναμία επεξεργασίας λυμάτων, ανεπαρκή λειτουργία νοσοκομειακών και ιατρικών μονάδων, αδυναμία άντλησης και επεξεργασίας πόσιμου νερού κοκ.
Σύμφωνα με τις διαρροές, εμπλέκεται και στη επικοινωνιακή καμπάνια στοχοποίησης της Χαμάς στην Αίγυπτο λόγω των δεσμών της με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Την προηγούμενη Παρασκευή καταγράφηκε η πρώτη στα χρονικά υπέρπτηση Αιγυπτιακού ελικοπτέρου πάνω από τη Γάζα, κάτι που δεν επέτρεπε ποτέ στο παρελθόν το Ισραήλ, ενώ οι κινητοποιήσεις του Αιγυπτιακού στρατου στη Γάζα έχουν την αναγκαία έγκριση (και συμπληρωματική παρότρυνση) του Ισραήλ...
...υπενθυμίζεται ότι βάσει της ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Αιγύπτου - Ισραήλ, το τελευταίο πρέπει να προ-εγκρίνει τις όποιες κινήσεις του αιγυπτιακού στρατού στην χερσονησο του Σινά.
....υπενθυμίζεται επίσης πως το πρόεδρο της Παλαιστιακής Αρχής Mahmoud Abbas ήταν από τους πρώτους που εξέφρασαν τη στήριξή τους στο πραξικόπημα στην Αίγυπτο

Με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια δλδ για τον Αιγυπτιακό Στρατό, το Ισραήλ, την ξεπουλημένη Φατάχ και τις ΗΠΑ στην περιοχή.

[MNP-10]

Τοσο ο Μορσι οσο και ο στρατος, ελεγχομενοι ειναι. Μη γελιομαστε. Απλα στο βαθμο δουλικοτητας διαφερουν. Αν ποτε αναλαβει πραγματικα μη-ελεγχομενο καθεστως στην Αιγυπτο θα το καταλαβεις απο εναν απλο παραγοντα: Τη διακοπη στρατιωτικου εξοπλισμου προς την Αιγυπτο, ακομα και σε ανταλλακτικα, οπως κανουν σε αντιστοιχες περιπτωσεις μεταστροφης ενος καθεστωτος.

Αυτη τη στιγμη η Αιγυπτος ειναι, σχετικα, "αστακος" - αφου εχει δωσει πολυ χρημα για εξοπλισμο τελευταιας γενιας.

>1100 Abrams (!!)
>45 Apache Longbow D
>200 f16.

...μιλαμε για απολυτη εξαρτηση της πολεμικης μηχανης απ'την αμερικανικη υποστηριξη. Το ιδιο και για τα αεροσκαφη υποστηριξης / μεταφορας. Δεν υπαρχει περιπτωση να υπηρε "rogue" ηγετης στην Αιγυπτο, διπλα δλδ απ'το Ισραηλ, και να ηταν οι Αμερικανοι business as usual οσον αφορα τα εξοπλιστικα. Αν αναλαβει αντιαμερικανος, ουτε βιδα ανταλλακτικου δεν παει στη χωρα - οπως εγινε στο Ιραν παλαιοτερα, οπου κανιβαλιζαν το ενα τανκ για να εχει ανταλλακτικα το αλλο, και το ενα αεροπλανο για να εχει ανταλλακτικα το αλλο.

Δεν υπαρχει βασικα καλυτερη ενδειξη για το ποιος ειναι πιονι, απ'αυτο. Πχ και ο Παπανδρεας το παιζει αντιαμερικανος αλλα οι Αμερικανοι εστελναν οπλα κανονικα. Τον αφηναν ακομα και να εχει πυρηνικα οπλα, ενταγμενα στο πυρηνικο σχεδιασμο του ΝΑΤΟ, εντος της Ελληνικης επικρατειας. Αυτα ολα ειναι καμπανακια δουλικοτητας / μη-αυτονομιας. Αν εισαι αυτονομος και με ρηξη εναντι των αμερικανικων συμφεροντων, δεν υπαρχει περιπτωση να μη το "νιωσει" αμεσα μια χωρα.

[vgiozo]

Τοσο ο Μορσι οσο και ο στρατος, ελεγχομενοι ειναι. Μη γελιομαστε. Απλα στο βαθμο δουλικοτητας διαφερουν. Αν ποτε αναλαβει πραγματικα μη-ελεγχομενο καθεστως στην Αιγυπτο θα το καταλαβεις απο εναν απλο παραγοντα: Τη διακοπη στρατιωτικου εξοπλισμου προς την Αιγυπτο, ακομα και σε ανταλλακτικα, οπως κανουν σε αντιστοιχες περιπτωσεις μεταστροφης ενος καθεστωτος.

Αυτη τη στιγμη η Αιγυπτος ειναι, σχετικα, "αστακος" - αφου εχει δωσει πολυ χρημα για εξοπλισμο τελευταιας γενιας.

>1100 Abrams (!!)
>45 Apache Longbow D
>200 f16.

...μιλαμε για απολυτη εξαρτηση της πολεμικης μηχανης απ'την αμερικανικη υποστηριξη. Το ιδιο και για τα αεροσκαφη υποστηριξης / μεταφορας. Δεν υπαρχει περιπτωση να υπηρε "rogue" ηγετης στην Αιγυπτο, διπλα δλδ απ'το Ισραηλ, και να ηταν οι Αμερικανοι business as usual οσον αφορα τα εξοπλιστικα. Αν αναλαβει αντιαμερικανος, ουτε βιδα ανταλλακτικου δεν παει στη χωρα - οπως εγινε στο Ιραν παλαιοτερα, οπου κανιβαλιζαν το ενα τανκ για να εχει ανταλλακτικα το αλλο, και το ενα αεροπλανο για να εχει ανταλλακτικα το αλλο.

Δεν υπαρχει βασικα καλυτερη ενδειξη για το ποιος ειναι πιονι, απ'αυτο. Πχ και ο Παπανδρεας το παιζει αντιαμερικανος αλλα οι Αμερικανοι εστελναν οπλα κανονικα. Τον αφηναν ακομα και να εχει πυρηνικα οπλα, ενταγμενα στο πυρηνικο σχεδιασμο του ΝΑΤΟ, εντος της Ελληνικης επικρατειας. Αυτα ολα ειναι καμπανακια δουλικοτητας / μη-αυτονομιας. Αν εισαι αυτονομος και με ρηξη εναντι των αμερικανικων συμφεροντων, δεν υπαρχει περιπτωση να μη το "νιωσει" αμεσα μια χωρα.

Κάνεις ένα λάθος εδώ...
...αντιμετωπίζεις τη πολιτική ηγεσία και τον στρατό ως ένα και το αυτό, ενώ στην πραγματικότητα είναι διαφορετικά...

Η παροχή χρηματοδότησης και εξοπλισμού προς τον στρατό (σε ένα στρατοκρατούμενο κράτος στο οποίο η πολιτική πασχίζει να απαγκιστρωθεί/αυτονομηθεί) δεν θα διακοπτόταν ακόμη κι αν έβγαινε εχθρική ηγεσία (για τα δεδομένα της Αιγύπτου και της εποχής τέτοια ήταν η Μουσουλμανική Αδελφότητα)...κι λόγος: ακριβώς για να διατηρήσουν την επιρροή στον στρατό ο οποίος αναλαμβάνει να τηρήσει τις στρατηγικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ και να παρέμβει πραξικοπηματικά όταν χρειαστεί και παραστεί η ευκαιρία...
Γι αυτό άλλωστε αναλαμβανει και τα κρίσιμα υπουργεία, έχει τις δικές του επιχειρήσεις, στρατιωτικές και εμπορικές/πολιτικές και εν γένει οι στρατιωτικοί - οι ανώτεροι και ανώτατοι τουλάχιστον - συνιστούν ουσιαστικά ξεχωριστή κοινωνική κάστα...

Ο στρατός λειτουργεί ως αμερικανική "ασφάλεια" στις πολιτικές εξελίξεις στην Αίγυπτο...δεν θέλουν όμως να καούν κι όλας, αναλαμβάνοντας επί μακρόν ο ίδιος την διακυβέρνηση...θέλουν ένα υπάκουο ή συνεργάσιμο πολιτικό προσωπικό και η όλη προπαγάνδα σε βάρος της Μουσουλμανικης Αδελφότητας και η δαιμονοποίησή της έχει ακριβώς στόχο να πολώσει τις πολιτικές ομάδες και να αποκατασταθεί και να επανακυρωθεί η παρεμβατική λειτουργία του στρατού με ένα κάλυμμα "επαναστατικότητας" και λαϊκής νομιμότητας...

Η ροή της χρηματοδότησης είναι αυτή που εξασφαλίζει τα συμφέροντα των ΗΠΑ και δεν επρόκειτο να διακοπεί, όπως λες...αντίθετα, θα ήταν η διακοπή της που θα έπληττε τα συμφέροντά τους.

Η Μουσουλμανική Αδελφότητα προσπάθησε να βρει μια λειτουργική σχέση με τον στρατό, τέτοια που να μην νιώσει αφενός απειλούμενος και να στραφεί εναντίον της - την ώρα που η αντιπολίτευση ερίζει για την εύνοιά του - και ακολουθώντας μια αμυντική στάση, προσπάθησαν να εμπεδωθούν στους κρατικούς θεσμούς...αλλά σε αντίθεση με την Αιγυπτιακή αντιπολίτευση δεν επεδίωκε την εύνοια ή την ενίσχυση του στρατού, αλλά την σταδιακή "απασφάλισή του"

Τώρα η (πρώην) Αιγυπτιακή αντιπολίτευση έχει λυσσάξει τόσο, έχει παραδοθεί άνευ όρων σε έναν ιδεολογικό αυτισμό άνευ προηγουμένου σε βαθμό που να ισχυρίζονται ότι αυτοί που σκοτώθηκαν μπροστά στο κτίριο της Προεδρικής Φρουράς ηταν "τρομοκράτες" με εκρηκτικούς μηχανισμούς που αυτοκτόνησαν για να κατηγορήσουν τον στρατό...
...κι ενώ υποτίθεται πως "καιγόταν" για τα συμφέρονται των μειονοτήτων και των Χριστιανών Κοπτών τώρα υπερασπίζονται τόσο λυσσαλέα τον στρατό που αρνούνται πως διέπραξε εγκλήματα σε βάρος των πολιτών καθώς οι στρατιώτες είναι "Αιγύπτιοι, ένας απ' αυτούς"...
Κατέληξαν μάλιστα να αποδίδουν τη σφαγή στο Μασπέρο σε προπαγάνδα των Χριστιανών γιατί ο στρατός "δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο"...

Πολλές επαναστάσεις έχουν αποτύχει, αλλά θα έλεγα πως η Αιγυπτιακή έχει αποτύχει χειρότερα κι από τη Συριακή...η τελευταία παρήκμασε και διαστρεβλώθηκε από τη βία, η επανάσταση στην Αίγυπτο έχει αποτύχει "πνευματικά" προτού φτάσει σε παρόμοιες καταστάσεις

Εδώ ένα βίντεο όπου παρουσιάζεται συνοπτικά αλλά καίρια αυτή πόλωση στα Αιγυπτιακά μέσα ενημέρωσης

[vgiozo]

June 30 anti-Morsi crowd figures just don't add up

Despite the well-known difficulties of estimating large crowds, it is clear that the numbers game was played by the opposition and the military to orchestrate and justify the coup d’etat against President Mohamed Morsi. For whatever reason, several external parties also used the numbers claimed to validate their support for the military intervention.

The Army presented a video to the media taken by military helicopter of demonstrations in Cairo to justify their coup; emphasising that the entire population had risen up against President Morsi and as such, it had no choice but to align itself with the people. No one questioned the fact that some of the video footage presented as evidence against Morsi was actually the filming of a pro-Morsi demonstration.

Disturbingly, certain countries in the west and leading political figures supported the argument without confirming the veracity of the figures quoted. They went along with the coup, which to all intents and purposes targeted not just the elected president but the entire process of democratic transition in Egypt, on the basis that this was the will of the overwhelming majority of the people.

To give their statistics an air of respectability and credence, the anti-Morsi alliance claimed that their crowd statistics were obtained from coverage and analyses conducted by Google Earth. Though never confirmed by the satellite giant, the estimates given ranged from 14.3 million to 33 million demonstrators. A search of the net revealed no official statement by Google Earth to confirm these claims. Meanwhile, MEMO requested a comment from Google but has not received a reply.

What made matters even more dubious was the intervention by former British Prime Minister Tony Blair, who said that the army had to choose between "intervention or chaos". He added that while "seventeen million" on the streets is not an election, "it is an awesome manifestation of people power."

Ten years ago, on 15 February 2003, the organisers and media reported that two million British citizens marched in London against the war in Iraq. The Metropolitan Police estimated the crowd to be at least 750,000. Notwithstanding, Mr Blair ignored his people with consummate disdain. The enormity of that historic demonstration was recorded by a Metropolitan Police helicopter. At the time, London was not alone in its opposition to the invasion. There were simultaneous demonstrations in 800 other cities around the world, and an estimated 30 million protesters participated in what was considered the largest global demonstrations in one day in the history of mankind. That said, comparing the videos of these demonstrations to that of 30/6, it seems highly improbable that 30 million people or even a tenth of that figure were mobilised in Egypt on 30 June.

Although Google is yet to confirm the huge figures quoted by the Salvation Front and Tamarod, western researchers had previously used Google Earth Ruler to measure the capacity of Tahrir Square and the accessible spaces surrounding it. Having used this method himself, Dr Clark McPhail an emeritus professor of Sociology at the University of Illinois, and an expert in the science of crowd-sizing, ruled out the possibility of fitting one million people into the square.

While Cairo is by no means representative of Egypt it has, like most capitals, been the centre of major national protests. The area of Tahrir Square is 53,000 square metres. While the area from its peripheries to the other side of the Nile across the Nile Palace Bridge is 13,000 sq m. The area from Tahrir Square to the 6 October Bridge is 20,000 sq m. Accordingly, the total area that contained the demonstrators was 86,000 square metres.

Assuming that the highest number of people which can be squeezed into one square meter is four, it means that the maximum capacity of Tahrir Square and its environs on 30 June was 344,000 demonstrators.

As for the area of the Presidential Palace and its environs, the video shown by the opposition revealed that the length of the demonstration was 1,400 metres (just under a kilometre and a half); it had a width of 45 metres, giving a total area of 63,000 sq m.

Added to this, there was another demonstration north of the palace in an area of 9,000 sq m. Altogether, therefore, the total area accessible to the demonstrators in the vicinity of the Presidential Palace was 72,000 square metres.

Accordingly, the total number of demonstrators around the Presidential Palace, using the base figure of four people per square metre, would be 288,000. The grand total from Tahrir Square and the Presidential Palace area would therefore be about 632,000 protesters on the day. These calculations are consistent with findings of various researchers and bloggers.

Even if the figures are stretched, the number of June 30 protesters could not have been more than a few million people in the whole country. In fact, no credible media, even those which inflated the numbers and exaggerated them, ever used anything other than the vague term, "millions of protesters". The Egyptian media, however, were not as restrained in their reporting. Muhammad Hasanayn Heikal, the veteran Egyptian writer and former information minister under Gamal Abdel Nasser described the demonstrations on June 30 as "unprecedented in the modern human politics, larger than whatever England or France had witnessed."

However, there is nothing in the conduct of the Egyptian media prior to June 30 that suggests that they would offer an impartial estimate of the crowds on the day. Their anti-Morsi and anti-Brotherhood campaign throughout last year and even after his overthrow, as well as the media's role in endorsing, publicising and cheering Tamarod's actions from its inception until the realisation of its aim, all prevent us from regarding the Egyptian media as a neutral and reliable source on the June 30 protests.

It is incredible that the coup plotters' reference to Google Earth has never been viewed critically in Egypt, the Middle East or indeed in the west. People in positions of authority and influence have accepted the figures without any critical analysis or corroboration. Whether this was on account of their own laziness or because of complicity with the anti-Morsi opposition is anyone’s guess.

What is absolutely certain is that today Egypt stands perilously close to the brink of national disaster. With no constitution, no parliament and a civilian president handpicked by the military, the country has become politically paralysed and polarised. Although the process of democratic transition which started on 25 January 2011 has clearly suffered a setback, it has not been aborted. The revolutionary Egyptians who brought down the Mubarak regime in 18 days will, in the fullness of time, regain the initiative and restore democratic legitimacy for the greater good. Unsubstantiated Google Earth estimates cannot replace the ballot box in ascertaining the real democratic will of the people
- See more at: http://www.middleeastmonitor.com/res....cvqalnHt.dpuf

[PetrosK]

http://www.efsyn.gr/?p=95846

Τί σκ@τά γίνεται εκεί πέρα?

Αν το έκανε ο Άσαντ, τέλειωσε...η επέμβαση είναι πια ζήτημα ημερών.

Αν το "έκανε" ο 'Ασαντ...

Αν το έκαναν οι αντάρτες/"αντάρτες"...

Με το ζόρι άνωθεν παρέμβαση, γμτ...Χημικά?

[zoxir]

Μη ξεχνάς ότι είναι απλά proxy war με την Ρωσία και πρόσφατα οι Ρώσσοι έδωσαν άσυλο στον Snowden.

[famous-walker]

Δεν βλέπω κανένα όφελος για τον Assad απο την χρήση χημικών, το αντίθετο θα λεγα.

Δυστυχώς το παραμύθι των παρανοϊκών "δικτατόρων", που κρατάει ακόμα από την εποχή του ψυχρού πολέμου, καλά κρατεί.

[Mike86]

Syria: The predictable and false "chemical" attack

21.08.2013

Syria: The predictable and false
Syrian opposition terrorists

To date, the only use of chemical weapons in Syria has been by the Syrian so-called opposition, you know, the same people (?) who indulge in cannibalism, who are rapists, torturers, thieves and terrorists, who recently sliced the heads off Kurdish children ... and why were the videos uploaded from outside Syria the day before the "attack" happened?

And just as the UN inspectors arrive... there is a so-called "chemical" incident, a false flag one of course, again, but once again, not a very intelligent ploy by the Syrian "opposition". If one is going to set up a false flag chemical weapons attack, one has to make sure it is deployed in an area where there is a massive advantage in using such weaponry, namely in an area where there is massive advantage to be gained in an active theatre of war.

So, in an area where there has been fighting until recently but where the Syrian Arab Army (Government) has been making steady progress and where the terrorist opposition forces have been getting hammered, it does not make sense for the Government forces to use nerve gas, and it makes no sense at all to use it against large numbers of civilians, including children, who appear to comprise the majority of the victims.


Therefore this morning's alleged chemical weapons attack in Ghouta, Eastern Damascus countryside, would not provide any advantage whatsoever to the Government forces, especially with the UN mission arriving in the country but it would provide a huge advantage for the "opposition" especially if the western media steamroller swings into action riding the crest of a drum-beating wave driven by politicians of the caliber of Obama, Cameron, Hague and no doubt their French poodles to justify a US intervention from Jordan.

We have seen the chemical weapons story before, only for the west to back down and refuse to investigate every time the Syrian "opposition" makes allegations the Government has used chemical weapons, when it then becomes obvious that the Government would not, did not, has not, does not and never will deploy chemical weaponry against its own people. Terrorists do, real soldiers do not.


Quite apart from all this, why were the "videos" providing "evidence" of this alleged chemical weapons attack posted on August 20, when the attack was supposed to be made in the early hours of August 21? They were certainly not uploaded from Syria.

And let us observe this from another angle: does the presence of the UN team in Syria to investigate use of weapons of mass destruction favour the Government? Yes, because it will discover the Government has not used any. Will it favour the terrorists? No, because they have used chemical weapons before and everyone knows so, that is why the west went silent about previous attacks after accusing the Government. After all, in May the UN investigation team leader, Carla del Ponte, stated there was evidence the "opposition" had used chemical agents, including Sarin gas. This came after two Syrian "opposition" leaders were caught on an audio recording of a phone conversation discussing attacks with chemical weapons and let us not forget the "opposition" laboratories last year filmed gassing rabbits with nerve agents. In this column I predicted today's event at the time.

The Syrian authorities strongly deny today's claim as being completely untrue. For the Government, these wild and absurd allegations denote the hysteria and demoralized state the "opposition" is in, as it is pressed back on all fronts.

Let us go further: with the US troops massing in Jordan, is this the event Washington needs to justify an intervention? We have seen it all before... and who would be surprised at anything Washington pulls out of the hat? After all the spectre of an August attack in Syria by Washington has been circulating for months.

And let us be intelligent here: if the attack was supposed to be launched in Syria on August 21, then why do the videos supposedly covering the supposed event show the date August 20? Because they were uploaded from London... or Washington?

Timothy Bancroft-Hinchey

Pravda.Ru

Το κείμενο είναι πολύ σημαντικό, από άποψη πληροφορίας και ενημέρωσης την οποία εγώ δεν βρήκα στα ελληνικά καθεστωτικά μμε

[Revolution]

Η κατάσταση είναι θολή, πραγματικά κανείς δεν ξέρει μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν, το πιθανότερο είναι η επίθεση να είναι στημένη αλλά έτσι κι'αλλιώς φανερώνει για ακόμη μία φορά την κτηνώδης φύση του ανθρώπου.