Παράθεση Αρχικό μήνυμα από dempap Εμφάνιση μηνυμάτων
Καλησπέρα και πάλι και ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις απαντήσεις σας.
Συγνώμη αν παρεξηγήθηκα σε μερικά από τα λεγόμενά μου...

Μπορεί να σας φανούν λίγο περίεργα αυτά που θα σας γράψω παρακάτω, αλλά, δυστυχώς ή ευτυχώς, έτσι είναι ο χαρακτήρας και η ιδιοσυγκρασία μου.

Μερικοί λόγοι για τους οποίους θέλω να φύγω είναι οι εξής:

1. Καταρχήν, δεν μπορώ καθόλου να κυκλοφορήσω στο κέντρο της Αθήνας, όπου και μένω, λόγω υψηλής εγκληματικότητας. Δεν μπορώ να αλλάξω και περιοχή, γιατί αφενός και έχω δικό μου σπίτι στο κέντρο (ευτυχώς) και αφετέρου δεν έχω λεφτά να πληρώσω νοίκια στο επόμενο. Σκέφτηκα να πάω να μείνω επαρχία, αλλά από ό,τι μου έχουν πει κάποιοι που φύγανε από την Αθήνα, δεν τους άρεσε ιδιαίτερα...
2. Εκτός από την εγκληματικότητα, στην Ελλάδα φοβάμαι και τον ίσκιο μου και σε άλλα θέματα. Την έχω πατήσει πολλές φορές από δήθεν σωτήρες, στους οποίους στράφηκα για τα προβλήματά μου (και όχι μόνο τα ψυχολογικά), με αποτέλεσμα να βρεθώ ζημιωμένος και ακόμα σε χειρότερη κατάσταση.
3. Κάθε φορά που μπαίνω στο λεωφορείο, φοβάμαι μήπως στριμωχθώ μέσα σαν σαρδέλα, μήπως με κάνει ρεζίλι ο κόσμος και ο οδηγός, μήπως μπει κανένας ελεγκτής και με αγριεμένο ύφος με ξεφτιλίσει μπροστά σε όλους που δεν έχω λεφτά να πληρώσω το εισιτήριό μου.
4. Σιχάθηκα τον τρόπο που με αντιμετώπιζαν όλα αυτά τα χρόνια οι άνθρωποι στην Ελλάδα, λες και ήμουν κανένας τρελός ή ψυχοπαθής ή βρομύλος. Είτε οι καθηγητές στο πανεπιστήμιο, είτε γενικά ο έξω κόσμος, είτε, είτε κλπ... Κι όμως πιο καθαρός και πιο τίμιος στην ψυχή και στο σώμα, από αυτούς τουλάχιστον, δεν νομίζω ότι υπήρχε.
5. Η αλήθεια είναι ότι ζω μόνο με το επίδομα αναπηρίας, το οποίο δεν μου φτάνει καθόλου για να ζήσω. Και θεώρησα πηγαίνοντας σε μία άλλη χώρα, της οποίας τη γλώσσα μιλάω σχετικά καλά, ότι θα μπορούσα να βοηθηθώ και στην καθημερινότητά μου, μέσω της συναναστροφής με άλλους καλύτερους ανθρώπους αλλά και στη σίτιση, αφού μου είπανε ότι στη Σκωτία, το σούπερ μάρκετ είναι σαφώς φθηνότερο από αυτό της Ελλάδας.

Αν έκανα κάπου λάθος ή αν μου είπανε κάτι λάθος και δεν κατάλαβα καλά, δεν το ξέρω ακόμα.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να φύγω από εδώ, όσο το δυνατόν γρηγορότερα...

Έστω, παρότι μου είναι αδύνατον να το κάνω, ακόμα και σαν οδοκαθαριστής να δουλέψω στην αρχή, χωρίς να το λέω επ' ουδενί για να μειώσω κάποιον που δουλεύει έτσι, μέχρις ότου πάρω κάποια ένσημα, για να μπορέσω να πάρω και ένα καλύτερο επίδομα στην πορεία.

Είμαι πραγματικά σε απελπισία, είμαι μπερδεμένος και δεν ξέρω τι να κάνω πια.
Καταρχάς να μην πανικοβάλλεσαι και μην αγχώνεσαι. Όλοι πάνω κάτω στα ίδια κόπρανα κολυμπάμε. Και μόνο που γουστάρεις να το ψάξεις προσωπικά είμαι μαζί σου 1000%. Το να κάτσεις στο καβούκι σου είναι το χειρότερο και η εύκολη λύση που δε θα σου προσφέρει και τίποτα όπως βλέπεις.

Όσον αφορά τη Σκωτία. ΜΗ νομίζεις πως τα πράγματα είναι ρόδινα. Όσον αφορά τα σούπερ μάρκετ και τις τιμές, αυτό είναι κάτι που αν μιλάμε για λεφτά Βρετανού, ναι ισχύει. Αλλά αν σκέφτεσαι σε ευρώ και στα δικά μας επίπεδα, ειδικά αυτή τη στιγμή, αυτό είναι κακός μύθος. Κάποια είδη είναι ελάχιστα φθηνότερα, κάποια είναι αρκετά ακριβότερα. Το άμεσα πολύ πιο ακριβό στην καθημερινή ζωή που μπορώ να σκεφτώ τώρα, είναι το να πείς πως θα φάς έξω μετά τις 17:00. Στον πιάνουν και με τα 2 χέρια. Τα ενοίκια της Ελληνικής επαρχίας είναι το 1/3 των ενοικίων του Εδιμβούργου.

Το Εδιμβούργο έχει τρομερή ποιότητα ζωής παρ'όλα αυτά, είναι μια πόλη που θα ήθελα ΠΑΡΑ πολύ να ζήσω μόνιμα (με γλύκανε το quartermile που έμενα) αλλά δεν είχα την υπομονή να περιμένω παραπάνω από 6 μήνες στο ψάξιμο.

Αν θές να το ψάξεις και έχεις όρεξη παρ'όλα αυτά, οπλίσου με σιδερένια υπομονή και ξεκίνα να κοιτάς πρίν ανέβεις πάνω. Είναι κάτι που θέλει φανατικό αγώνα και πλήρη αφιέρωση για να το καταφέρεις έστω να κληθείς σε συνέντευξη.

Και μην περιμένεις ιδιαίτερο σεβασμό. Γαιδούρια υπάρχουν παντού, δεν είναι και Γλασκώβη στο θέμα τρελοκομείο, αλλά να θυμάσαι πως για κάποιους από αυτούς είσαι Έλληνας (με ότι σημαίνει αυτό για τη φήμη που μας συνοδεύει). Είναι τυπικοί, ευγενικοί κτλ αλλά κατά κύριο λόγο δε χαρίζονται ούτε υπάρχει το λεγόμενο φιλότιμο. Ο καθένας κοιτάει τη δουλίτσα του και η πρώτη εντύπωση για εμάς είναι ολίγον τί καχύποπτη.

Καλή τύχη ότι και αν αποφασίσεις να κάνεις.