Windows και Linux στο ίδιο PC - v2 - Age of virtualization and Windows 7

Σελ. 6 από 11:Οργάνωση Partitions

6. ΟΡΓΑΝΩΣΗ PARTITIONS

Ήρθε η στιγμή να αποφασίσουμε πώς θα είναι οργανωμένα τα partitions του συστήματός μας.

Καταρχήν ας ξεδιαλύνουμε μερικούς "μύθους" σχετικά με τα partitions:

Σημ.: Στα παρακάτω οι όροι "active" και "boot" σημαίνουν ακριβώς το ίδιο.

α. Ένας σκληρός δίσκος παθαίνει "λουμπάγκο" εάν έχει πάνω από ένα primary partition.

Λάθος.

Είναι μύθος και φοβία από τον καιρό των άχρηστων, ανίκανων και παλαιολιθικών DOS-9x-ME.

Τα primary partitions είναι πιο γρήγορα στην πρόσβαση από τα logical drives μέσα σε extended partitions. Επομένως συνιστάται εντονότατα σε όλους τους δίσκους των υπολογιστών μας να φτιάχνουμε extended partition ΜΟΝΟ εάν χρειαζόμαστε σε κάποιο δίσκο πάνω από τέσσερα συνολικά partitions.

β. Ας έχουμε όσα active (boot) partitions λάχει / μας καπνίσει στο μηχανάκι μας.

Λάθος.

Η εμπειρία δείχνει ότι εάν έχουμε πολλά active (boot) partitions σε ένα μηχανάκι μόνο δυνητικά προβλήματα προκαλούμε σε πολλά λειτουργικά συστήματα.

Επομένως συνιστάται εντονότατα σε έναν υπολογιστή το μοναδικό active (boot) partition να είναι ένα primary που θα βρίσκεται στον πρώτο φυσικό δίσκο, του πρώτου καναλιού, του πρώτου disk controller του συστήματος.

Αν και μόνο αν, έχουμε και Windows στο σύστημά μας, τότε και πάλι πρέπει να έχουμε ένα μόνο active partition σε όλον τον υπολογιστή, και πάλι πρέπει να είναι στον πρώτο φυσικό δίσκο, του πρώτου καναλιού, του πρώτου disk controller του συστήματος, αλλά δεν είναι απαραίτητο να είναι το πρώτο partition, αρκεί να είναι οπωσδήποτε primary. Μάλιστα, στην περίπτωση αυτή (που έχουμε και Windows) επιβάλλεται να είναι το partition όπου θα μπει η εγκατάστασή τους.

γ. Τα Windows και ο loader τους ο NT Loader είναι "φιλικά προς το χρήστη".

Λάθος.

Ο NT Loader, ειδικά από τα Vista (Windows NT 6.0) και μετά, είναι:

- εξαιρετικά στριφνός στη χρήση
- κλειστό binary format, που χρειάζεται ειδικά προγράμματα τρίτων κατασκευαστών για να έχετε πρόσβαση σε αυτόν
- παντελώς απρόβλεπτος στη συμπεριφορά (μή ντετερμινιστική), και γεμάτος πρωτοβουλίες χωρίς να σας ρωτά, και χούγια
- πολύ συχνά, στα καλά καθούμενα, θα σας αφήσει στα κρύα του λουτρού (NTLDR is missing or corrupt)

Με λίγα λόγια, είναι ο ορισμός της ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ.

δ. Το Linux και ο loader του το GRUB είναι "στριφνό" και "δύσκολο".

Λάθος.

Ίσα-ίσα, ακριβώς το ανάποδο ισχύει.

Το GRUB είναι:

- πολύ απλό στη χρήση
- άμεσα προσβάσιμο από παντού καθώς έχει ένα μόνο configuration αρχείο σε απλή μορφή κειμένου
- δεν έχει αυτοματισμούς, δεν παίρνει πρωτοβουλίες, είναι προβλέψιμο, το φτιάχνετε μια φορά για μια ζωή και μετά δεν το πειράζετε
- κάνει επακριβώς ό,τι του πείτε, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο

Με λίγα λόγια, είναι ο ορισμός της ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ.

Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, θα δομήσουμε τα partitions μας έτσι ώστε να έχουμε την ελάχιστη όχληση και ανάγκη συντήρησης λόγω του αναξιόπιστου Windows Loader, και να μην βρεθούμε ποτέ με σύστημα που δεν μπορεί να ξεκινήσει.

Άρα λοιπόν, τί partitions χρειαζόμαστε:

Σημ.: Εδώ ασχολούμαστε μόνο με το είδος του partition (primary/logical ή boot/non-boot) καθώς και τον τύπο (Linux/NTFS/swap). Δεν μας ενδιαφέρει το filesystem. Το filesystem είναι αποκλειστικά εσωτερική υπόθεση του εκάστοτε εγκατεστημένου λειτουργικού.

Πάμε λοιπόν:

Χρειαζόμαστε:

Οπωσδήποτε στον 1ο δίσκο, του 1ου καναλιού, του 1ου disk controller του συστήματος:

- ένα κοινό "/boot" partition για όλες τις διανομές Linux.
Εδώ θα υπάρχει το μοναδικό μενού του GRUB menu.lst για όλο το σύστημα (το GRUB θα είναι στο MBR).
----> primary -> ΝΑΙ
----> boot/active -> ΟΧΙ
----> τύπος -> 83 Linux
Το GRUB λοιπόν είναι ο θεμέλιος λίθος της εκκίνησης για το σύστημά μας -> τα πάντα πηγάζουν και ξεκινούν από αυτό:
- όλες οι εγκατεστημένες διανομές Linux
- ο NT Loader και μέσω αυτού (αλυσιδωτά) όλες οι εγκαταστάσεις Windows.

- ένα partition που θα περιέχει τον μοναδικό NT Loader του συστήματος
Αυτό θα είναι το partition της 1ης (και καλό είναι της μοναδικής - γιατί πραγματικά δεν χρειάζεται παραπάνω από μία native) εγκατάστασης Windows.
----> primary -> ΝΑΙ
----> boot/active -> ΝΑΙ
----> τύπος -> 07 HPFS/NTFS

ΠΡΟΣΟΧΗ πολλή εδώ
1. Αν έχουμε πάνω από μία εγκατάσταση Windows, θα πρέπει εδώ να βάλουμε αυτή:
- που είναι νεότερη σε έκδοση
- που έχει τα περισσότερα bits
2. ΔΕΝ θα πρέπει να υπάρχει σε ολόκληρο το σύστημα άλλο boot/active partition -> σε κανένα δίσκο του συστήματος.

Τα υπόλοιπα partitions τα βάζουμε όπου θέλουμε:

Τί άλλο θα χρειαστούμε:

- ένα κοινό swap partition για όλες τις διανομές Linux που θέλουμε να εγκαταστήσουμε.
----> primary -> Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ/ΒΟΛΕΥΕΙ
----> boot/active -> ΟΧΙ
----> τύπος -> 82 Linux Swap / Solaris

- ένα κοινό pagefile partition για όλες τις εγκαταστάσεις Windows που θέλουμε να έχουμε.
----> primary -> Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ/ΒΟΛΕΥΕΙ
----> boot/active -> ΟΧΙ
----> τύπος -> 07 HPFS/NTFS

ΠΡΟΣΟΧΗ πολλή εδώ
1. Αν έχουμε 8GB RAM (ή περισσότερο), λογικά ΔΕΝ θα χρειαστούμε ποτέ καθόλου swap/pagefile.
2. Αν έχουμε δίσκους SSD, ΔΕΝ βάζουμε ΠΟΤΕ σε αυτούς τα swap/pagefile partitions. Τα swap/pagefile partitions τα βάζουμε ΠΑΝΤΑ, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ, ΟΧΙ ΣΕ SSD.

Συνεχίζουμε με τί άλλα partitions θα χρειαστούμε:

- ένα κοινό "/home" partition για όλες τις διανομές Linux.
----> primary -> Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ/ΒΟΛΕΥΕΙ
----> boot/active -> ΟΧΙ
----> τύπος -> 83 Linux

- ένα κοινό partition για τα αρχεία μας, για όλες τις εγκαταστάσεις Windows.
----> primary -> Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ/ΒΟΛΕΥΕΙ
----> boot/active -> ΟΧΙ
----> τύπος -> 07 HPFS/NTFS

Από εδώ και πέρα, προαιρετικά, μπορεί να χρειαστούμε:

- ένα partition για τα repos μας, για όλες τις διανομές Linux
----> primary -> Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ/ΒΟΛΕΥΕΙ
----> boot/active -> ΟΧΙ
----> τύπος -> 83 Linux

- partitions δεδομένων
----> primary -> Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ/ΒΟΛΕΥΕΙ
----> boot/active -> ΟΧΙ
----> τύπος -> 83 Linux ή 07 HPFS/NTFS -> Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ/ΒΟΛΕΥΕΙ