Επιστροφή στο Forum : Ηλεκτρονική βία
Πιστεύετε πως η βια στα παιχνίδια μπορεί απο μόνη της να εππηρεάσει ενα παίδι ; Είναι αλήθεια πως ενα μικρό παίδι είναι δύσκολο να ξεχωρίσει τη αλήθεια απο το ψέμα ( γιαυτό άλλωστε υπάρχουν και όρια ηλικίας για κάθε παιχνίδι τα οποία αναγράφονται στη συσκευασία ), αλλα για να φτάσει να κάνει εγκληματικές πράξεις αρκεί μόνο το παιχνίδι ; Πιστεύω πως μεγάλο ρόλο παίζει και το περιβάλον του παιδιού.
Ωχ! θα γινει της κακομοιρας τωρα!!!!
Πιστεύω πως μεγάλο ρόλο παίζει και το περιβάλον του παιδιού.
Μονο το περιβαλλον παιζει ρολο αντε και ελαχιστα η γεννετικη προδιαθεση (που δεν ξερω αν εχει αποδειχτει)
Αφηστε τα παιχνιδακια στην ησυχια τους.
Οι πιτσιρικαδες εχουν σαλταρει. Βλεπεις προσφατα τα θεματα στην τηλεοραση, με αυτους που κανουν παρατολμες πραξεις και τα μαγνητοσκοπουν? Τι φταιει το παιχνιδι που ο αλλος ο στοκος, πηδαει στη γραμμη του τρενου?
Μα και εγώ συμφωνώ πως πρέπει να αφήσουν τα παιχνίδια στη υσηχία τους, είναι βλακεία να καταδικάσουμε τα παιχνίδια. Απλώς θα πρέπει οι γονείς οι ίδιοι να προσέχουν λιγάκι τι παίζει το παιδί. Τα όρια ηλικίας υπάρχουν για κάποιο λόγο.
KLG, σε συμβουλεύω να κόψεις το πολύ άλτερ, βλάπτει
η πλάκα είναι το θέμα που θίγεις το παρουσίασε (σε τελείως διαφορετική διάσταση) το σταρ, που έλεγε ότι ο τυπάκος που έβγαινε από το παράθυρο πήρε κλήση για υπερβολική ταχύτητα, ότι θέλει να γίνει κασκαντερ κτλπ
alexis2044
16-07-05, 21:25
Αντιθετως απο οτι εχω διαβασει τα παιχνιδια εξασκουν την λογικη του παιδιου και το βοηθανε....
http://abcnews.go.com/WNT/Health/story?id=814080&page=1
Αναφορα:
Children who play such video games ( εννοει με αιμα και πολεμο κτλ) exhibit what experts call "fluid intelligence," or problem solving.
damianos007
16-07-05, 23:23
βρε παιδια εγω ως παιδι (17χρονο) καλονικος gamer τοσα χρονια πιστευω οτι απλα αλλαξε ο τροπος παιχνιδιου επειδη δλδ εδω πυροβολω στο pc και δεν πεταω πετρες>>>??
σημερα μπορεις να πεις οτι ειμαστε ποιο απομονομενοι αλλα εχω να πω οτι ο αδερφος που ειναι 26 και αλλοι που ξερω (30-36 χρονων ) μου λεγανε οτι στην ηλικια μου πεζαν ΠΕΤΡΟΠΟΛΕΜΟΥΣ και αλλα ποιο αγρια και οχι αυτα τα χαζα που εισαι μπροστα στην οθονη .......με αυτο το πολυ απλο παραδηγμα τη εχετε να πειτε και πραγματι αν τηχει να παιξουμε ετσι πλεον δεν τολμαμε να πιασουμε πετρα αντε τπτ σε κουκουναρια και ετσι δλδ εχουμε μαλθακωσει περισσοτερο......
(γκουχ *ορθογραφία* γκουχ)
Όχι, εμείς πάντως δεν παίζαμε πετροπόλεμο :D
Πέρα από την πλάκα, αν οι γονείς δεν επιβλέπουν/ξέρουν τι κάνει το παιδί τους με τον υπολογιστή υπάρχει πρόβλημα.
Μιας που -συνήθως- στην Ελλάδα δεν αγοράζουν αλλά κλέβουν, δεν ξέρεις.
Από την άλλη υποθέτω ότι η σούπερ μεγάλη πλειοψηφία των γονιών είναι τελείως computer illiterate.
Οπότε, αν δεν έχουμε πρόβλημα εδώ που ο έλεγχος είναι δύσκολος, τότε οι ανεπτυγμένες (sic) χώρες δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν.
Αντιθετως απο οτι εχω διαβασει τα παιχνιδια εξασκουν την λογικη του παιδιου και το βοηθανε....
.
Τωρα πως εξασκει την λογικη του παιδιου το counter strike και τα αλλα doomοειδη που σκοτωνεις απλα οποιον βρεις μπροστα σου λυπαμαι αλλα δεν το καταλαβαινω.
Τωρα πως εξασκει την λογικη του παιδιου το counter strike και τα αλλα doomοειδη που σκοτωνεις απλα οποιον βρεις μπροστα σου λυπαμαι αλλα δεν το καταλαβαινω.
Παρατηρείς, εκτιμάς, αποφασίζεις
Αν υπάρχει πρόβλημα με το background του παιχνιδιού θα υπάρχει πρόβλημα γενικά. Αν δηλαδή το παιδί μου έχει πρόβλημα επειδή έχει καταντήσει ψυχωτικό με το Doom, γιατί δεν έχει πρόβλημα που κατάντησε ψυχωτικό με το Fame Story;
καλα αμα δουλευεις 15 ωρες την ημερα, το παιδι σου θα καταντησει ψυχωτικο με οτιδηποτε βρει μπροστα του... καλυτερα να ειναν ενα pc, που στο κατω κατω του χαλας και εναν driver της nvidia και το doom παει ακλαφτο....
τωρα αμα ο πιτσιρικας βρει τον τροπο να σε παρακαμψει, μαγκια του... εβαλε το μυαλο του και δουλεψε....
να θυμηθω τωρα τα δικα μας τα χαλια που παλευαμε να ξεκλειδωσουμε τα pc με τσιμπιδακια? ή τις ιστοριες των πιτσιρικαδων που παλευουν να σπασουν ta parental contrlos...
στο κατω κατω της γραφης μαθαινουν και κατι, και ας ειναι σκριπτακια τυφλοσουρτηδες, γιατι η βιολογια του σχολειου δεν ειναι τυφλοσουρτης???
:mrgreen: Obligatory quote :
Video games don't affect kids. If Pac Man had affected us as kids, we'd all be running around in darkened rooms munching magic pills and listening to repetitive, electronic music
Το πρόβλημα είναι η μορφή της ερώτησης, που οδηγεί σε περιθωριοποίηση του ρόλου του γονιού. "Δεν φταίω εγώ που το παιδί μου είναι αντικοινωνικό, φταίει το GTA/Doom/CS/Magic :the gathering κλπ." Πριν εμφανιστούν τα ρεαλιστίκά παιχνίδια της εποχής μας όλο και κάτι έβρισκαν να φορτώσουν την περιθωριοποίηση των παιδιών που έπασχαν κυρίως απο έλλειψη γονικής παρουσίας και εν μέρει σχολικής καθοδήγησης.
Πολλές φορές και μόνοι τους οι γονείς μπένουν στο περιθώρειο. Οι κόνσολες και οι υπολογιστές για τους περισσότερους γονείς είναι ενα μέσο για να κάτσει το παιδί ύσηχα και να μή το έχουν μέσα στα πόδια τους ... Αδιαφόροντας αν ο 12χρονός γίος τους "σκωτόνει" σατανάδες στο Doom η παριστάνει τον μαφίοζο στο GTA
Αυτό εννοούσα κι εγώ. Με το να ρωτάμε "Επηρρεάζει η ηλεκτρονική βια απο μόνη της τα παιδιά" ήδη έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για να αποποιηθούμε τις ευθύνες μας σαν γονιοί. Μετά, όταν έχει επέλθει η αποξένωση, αναρωτιόμαστε γιατί ο κανακάρης/η κορούλα μας είναι αυτός/αυτή που είναι και τα ρίχνουμε στην μουσική, στα παιχνίδια κτλ. Θα λεγε κανείς οτι η σημερινή γενια, που οι δικοί τους γονείς κατηγορούσε το ροκ τους ως σατανικό και βιαιογόνο, θα θυμούνταν τις γελοιότητες αυτές που πέρασαν.
Βασικά η βία υπάρχει μέσα στον άνθρωπο και δεν θα πρέπει μας ξενίζει ή να μας ξινίζει.
Εξάλλου όλοι μας ξεποδαριάζαμε μυρμήγκια, πλακωνόμασταν στο ξύλο, και άλλα διάφορα στα χρόνια της αθωότητας μας.
Για να γίνει κάποιος βίαιος χρειάζεται να γίνει αποδέκτης βίας όχι να παίζει quake
Προσωπικά θεωρώ τις διάφορες ταινίες επικινδυνότερες από το χειρότερα παιχνίδι, ούτε όμως αυτές ξεφεύγουν από αυτό που είπα παραπάνω. Δεν προκαλούν τον άλλο να φερθεί βίαια απλά στη χειρότερη ίσως τον εξοικιώνουν με αυτήν. Και αυτό το τελευταίο δεν θα έλεγα οτι είναι κατα ανάγκη κακό, αλλά μάλλον το αντίθετο
Το παιδί που είναι να γίνει βίαιο θα γίνει βίαιο είτε παίζει με την Μπάρμπι είτε με το Ντουμ ,είτε με τα ξύλα και τις πέτρες. Αυτό που απεχθάνεται την βία θα την απεχθάνεται ότι και να κάνει. Τέλος.
Οι πιτσιρικαδες εχουν σαλταρει. Βλεπεις προσφατα τα θεματα στην τηλεοραση, με αυτους που κανουν παρατολμες πραξεις και τα μαγνητοσκοπουν? Τι φταιει το παιχνιδι που ο αλλος ο στοκος, πηδαει στη γραμμη του τρενου
Για αυτην την συμπεριφορα συμφωνα με ενα ντοκιμαντερ που παρακολουθησα οφειλεται σε καποιο γονιδιο.
alexis2044
17-07-05, 13:30
Το παιδι πρεπει να καταλαβαινει το οριο αναμεσα στο πραγματικο και στο ψευτικο.
Με το πακ μαν πoυ αναφερεται παραπανω δεν υπηρχε κανενα στοιχειο πραγματικου μεσα (μπορεις να δεις τον πακμαν στο δρομο???). Οταν μιλαμε ομως για counter strike και πολυ πιο σημαντικα το GTA, εκει ισως υπαχει προβλημα. Για αυτο ακριβως υπαρχει και το οριο ηλικιας.
Πειτε μου τι θα γινει αν βαλω εναν δεκαχρονο που νομιζει οτι υπαρχουν τα pokemon, να παιξει gta και doom.....
Πειτε μου τι θα γινει αν βαλω εναν δεκαχρονο που νομιζει οτι υπαρχουν τα pokemon, να παιξει gta και doom.....
Ε μα εδώ είναι το στοιχείο το γονιού που λέγαμε.
Κίνδυνοι για τα παιδιά υπάρχουν πάντα. Ο σωστός γονιός δεν θα διανοηθεί να αφήσει το 10χρονο παιδί του να παίξει GTA. Το ζητούμενο είναι αν τα βίαια παιγνίδια κάνουν βίαια άτομα. Δεν το πιστεύω αυτό. Αν ενα 10χρόνο παιδί έχει την δυνατότητα να παίξει GTA, και να μην έχει κάποιον ενηλικα έστω να του έξηγήσει τι βλέπει, τότε το προβλημα ξεκίνησε πρίν το παιχνίδι.
alexis2044
17-07-05, 15:00
Αν ενα 10χρόνο παιδί έχει την δυνατότητα να παίξει GTA, και να μην έχει κάποιον ενηλικα έστω να του έξηγήσει τι βλέπει...
Λες το παιδι να βγει στο δρομο και να ριχνει μπουνιες στον καθε περαστικο και να κλεβει αυτοκινητα? :D
Το παιδί που είναι να γίνει βίαιο θα γίνει βίαιο είτε παίζει με την Μπάρμπι είτε με το Ντουμ ,είτε με τα ξύλα και τις πέτρες. Αυτό που απεχθάνεται την βία θα την απεχθάνεται ότι και να κάνει. Τέλος.
Ρε φίλε, δεν μιλάμε για γεννημένους εγκληματίες...
Η 3 ετών κόρη μου, όταν έβλεπε παλαιότερα στην τηλεόραση κάποιους να μαλώνουν, έβαζε τα κλάματα, χωρίς να υπάρχει βεβαίως προϊστορία στο θέμα. Τώρα, το έχει συνηθίσει, κακώς βέβαια.
Ολα είναι θέμα συνήθειας. Αν κάποιος συνηθίσει από μικρός να βλέπει ότι το να πέφτουν μπούφλες είναι κάτι που συμβάινει συχνά (όπως στα παιχνίδια), τότε θα συνηθίσει να ρίχνει κι αυτός μπούφλες και όχι μόνο. Οσο καλό παιδί κι αν ήταν αρχικά.
Η αλήθεια είναι πως όσα πιτσιρίκια ξημεροβραδιάζονται παίζουντας CS ή άλλες π@π@ριές, αντί να παίξουν ποδόσφαιρο ή να κάνουν ποδήλατο ή άλλα, είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα αναπτύξουν βίαιη συμπεριφορά. Εδώ, μια ταινία με ξύλο βλέπουμε, και στο τέλος, όταν πέφτουν τα μεγάλα μπουκέτα φορτώνουμε κι εμείς, που είμαστε μεγάλοι, πόσο μάλλον τα πιτσιρίκια.
Θυμάμαι τον ευατό μου πάντως 10 ετών πάνω-κάτω ( καμμιά 20αρια χρόνια πρίν δηλαδή ) να παίζω ατέλειωτα "διπλά" με ενα φίλο μου στο international karate στο Spectrum 48k που είχα ( ναί αυτόν με τα πλήκτρα-γομολάστιχα :D ). Δε μου προκάλεσε ( ελπιζω :mrgreen: ) καμμία διαστρέβλωση προσωπικότητας.
Το περιβάλλον, και ίσως η γενετική προδιάθεση.
Εγώ παίζω παιχνίδια στο pc από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και θυμάμαι ότι μπορούσα να ξεχωρίσω τί είναι παιχνίδι και τι όχι.
Αν είναι δυνατόν να πήγαινα να δείρω κανέναν μετά από το Street Fighter II στα ουφάδικα.....
Α, και έπαιζα και φανατικά Doom στην 5η δημοτικού!
Το περιβάλλον και μόνο.
Το περιβαλον δεν εμπεριεχει και τα παιχνιδια αυτα;;;;
Για να μην ξεχνιωμαστε περιβαλον δεν ειναι μονο η οικογενεια, ειναι το σχολειο , οι φιλοι , ο συμμαθητες, η τηλεοραση, το PC , το PS2, η γειτονια. κλπ
Πιστευω οτι το μεγαλυτερο κακο που κανουν αυτα τα παιχνιδια ειναι οτι κανουν το παιδι να δεχεται την βια σαν κατι φυσιολογικο. Και αυτο δεν συνεπαγεται οτι θα γινει βιιαιο οποσδηποτε ,ισως και να δεχεται την βια αδιαμαρτυρητα, ειτε ασκειται στο ιδιο ειτε σε τριτους. και αυτο ειναι ακομα χειροτερο.
Το περιβαλον δεν εμπεριεχει και τα παιχνιδια αυτα;;;;
Για να μην ξεχνιωμαστε περιβαλον δεν ειναι μονο η οικογενεια, ειναι το σχολειο , οι φιλοι , ο συμμαθητες, η τηλεοραση, το PC , το PS2, η γειτονια. κλπ
Πιστευω οτι το μεγαλυτερο κακο που κανουν αυτα τα παιχνιδια ειναι οτι κανουν το παιδι να δεχεται την βια σαν κατι φυσιολογικο. Και αυτο δεν συνεπαγεται οτι θα γινει βιιαιο οποσδηποτε ,ισως και να δεχεται την βια αδιαμαρτυρητα, ειτε ασκειται στο ιδιο ειτε σε τριτους. και αυτο ειναι ακομα χειροτερο.
Εν μέρει συμφωνώ.
Όμως θα παραθέσω και τον εξής προβληματισμό: Αν το περιβάλλον του παιδιού, είναι τέτοιο που του δεν του ξεκαθαρίζεται ότι αυτό που βλέπει/παίζει/κάνει είναι έτσι και έτσι, τότε δεν φταίει το παιχνίδι αλλά αυτός που το παίζει (και κατ'επέκταση ο γονιός που δεν του εξήγησε κάποια πράγματα).
Γιατί παραδείγματος χάρην, το Mortal Kombat στα χρόνια μου μπορούσες να το παίξεις με έναν φίλο σου ή και ακόμα με τον γονιό σου διπλό στο δωμάτιό σου και να γελάσετε και να σας αρέσει, αλλά μπορούσες επίσης να το παίξεις και μεταμεσονύχτια στα υποχθόνια ηλεκτρονικά με την αλητο παρέα σου δίπλα στα κάθε λογής πρεζόνια/αλήτες/μάγκες/υπόκοσμο και να παίζετε και μπουνιές μεταξύ σας όταν το παιχνίδι τελείωνε για να δείξετε την μαγκιά σας.
Όπως αντιλαμβάνεσαι το παιχνίδι στη δεύτερη περίπτωση αφήνει μία εντελώς διαφορετική εικόνα στο παιδί από όσο η πρώτη. Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμη και εδώ οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφεσαι είναι το άλφα και το ωμέγα.
Εγώ έπαιζα παιχνίδια με πολύ ξύλο. Έπαιζα και Kick Off 2 (και τώρα παίζω) και δεν έγινα χουλιγκάνι.
The_StarGazer
19-07-05, 12:18
Δωστε Carmaggedon στον κοσμο βρεεεεε!!!! :thumb_dup
Εμεις 30παρά -30κάτι, μεγαλώσαμε με Νιλσ Χολγκερσον,Καντυ-Καντυ και Στρουμφάκια.
Όσο για τα VGames, προσχολικά παιζαμε Atari,ενώ στην εφηβεία adventures της Sierra και Street Fighter στα
ufaδικα.
Ίσως τελικά τα σύγχρονα ρεαλιστικά γραφικά και η βίαι παιχνιδιών όπως το GTA σε συνδυασμό με την πληθώρα σκουπιδιών απ'την TV, να έχουν αντίκτυπο στη συμπεριφορά των πιτσιρικάδων.
Προτρέψτε το πιτσιρίκι να παίξει μπάλα,παίξτε ΕΣΕΙΣ μαζί του, αν δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες παίξτε κανα Stratego ή Risk, τα λατρεύω αυτά τα επιτραπέζια ,κρατήστε τα παιδάκια μακριά από χαζοκούτια
(TV,PS2,PC).'Aλλωστε ,όταν θα είναι φοιτητές ;) και αργότερα συνταξιούχοι θα ΄εχουν όλο τον χρόνο να λιώσουν στα VGames.
Παν μέτρον άριστον!
Εμεις 30παρά -30κάτι, μεγαλώσαμε με Νιλσ Χολγκερσον,Καντυ-Καντυ και Στρουμφάκια.
Όσο για τα VGames, προσχολικά παιζαμε Atari,ενώ στην εφηβεία adventures της Sierra και Street Fighter στα
ufaδικα.
Ίσως τελικά τα σύγχρονα ρεαλιστικά γραφικά και η βίαι παιχνιδιών όπως το GTA σε συνδυασμό με την πληθώρα σκουπιδιών απ'την TV, να έχουν αντίκτυπο στη συμπεριφορά των πιτσιρικάδων.
Προτρέψτε το πιτσιρίκι να παίξει μπάλα,παίξτε ΕΣΕΙΣ μαζί του, αν δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες παίξτε κανα Stratego ή Risk, τα λατρεύω αυτά τα επιτραπέζια ,κρατήστε τα παιδάκια μακριά από χαζοκούτια
(TV,PS2,PC).'Aλλωστε ,όταν θα είναι φοιτητές ;) και αργότερα συνταξιούχοι θα ΄εχουν όλο τον χρόνο να λιώσουν στα VGames.
Παν μέτρον άριστον!
Μεγαλώσαμε και με Miami Vice(τέτοιο πιστολίδι σε τηλεοπτική σειρά δεν έχει ξαναπέσει), το Commando, το Rambo και αρκετές macho ταινίες του 70 και του 80 και με games στην Amiga και τον Atari που κοπάναγες το τραπέζι και το joystick σφαλιάρες. Μεγαλώσαμε και με το Larry, το Police Quest, το Renegade και πάει λέγοντας. To ότι τα γραφικά είναι καλά δεν έχει να κάνει σε τίποτε με την φαντασία του παιδιού. Άλλοι είναι οι λόγοι.
Το πόσα κρανία έχω ξεριζώσει από σώματα (με τη σπονδυλική στήλη ακόμη να κρέμεται, και το αίμα να τρέχει ποτάμι), δεν λέγεται. Έπαιζα Mortal Kombat 2 -χωρίς-να-κοιτάζω-την-οθόνη (τόσο καλά το ήξερα), και ο αντίπαλός μου έχανε.
Η κοπέλα μου αναγνωρίζει στο πρόσωπό μου το πιό φιλειρηνικό άτομο που έχει γνωρίσει.
Έχω μόνιμη σχέση, εδώ και 8-9 χρονάκια.
Έχω μόνιμη δουλειά.
Προσπαθώ να βοηθώ τους συνανθρώπους μου και δεν έχω ποτέ μου (μα, ποτέ βρε παιδί μου) εμπλακεί σε καυγά.
Τα βράδια επιστρέφω σπίτι και σκοτώνω σατανάδες στο Doom 3, σαπακιάζω στο ξύλο Γιαπωνέζες μυξοπαρθένες με τεράστια στήθη και εξατμίζω σατανικά ορφανά που προσπαθούν να... ανατινάξουν το σάπιο κουφάρι τους πλησίον μου, παίρνοντάς με μαζί τους στην ανίερη κόλαση της αθανασίας τους.
Πως συνδυάζονται όλα αυτά;
Είναι απλό...
7-8 χρονών, έβλεπα ταινίες με Πήτερ Κάσινγκ, Βίνσεντ Πράϊς, Κρίστοφερ Λή, Μπέλα Λουγκόζι. Φανατικός του Twilight Zone και των παραπλήσιων σειρών. Με αυτά μεγαλώσαμε (ελάτε, μη κάνετε τους χαζούς). Γιατί δεν με επηρέασαν;
Διότι, όταν ήμουν μικρός και άβγαλτος, η μητέρα μου είχε τη λογική να μου εξηγήσει τη διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα. Είχε την προνοητικότητα να μου δώσει κάποιες αξίες, να με μάθει πως "δεν πρέπει να κάνεις ό,τι δεν θέλεις να σου κάνουν"... Άρα, όλα αυτά τα... αποτρόπαια και αποκρουστικά ήταν, απλά, "φανταστικά ψέματα", "περιπέτειες αγωνίας", "εικονική δράση" και όχι μία ανάπλαση της πραγματικότητας μέσα από ένα μικρό χαζοκούτι.
Τι, είπαμε, φταίει αν κάποια παιδάκια βγούν βαρεμένα;
Και, σχετικά με την πρόταση "να παίξουν ποδόσφαιρο", ακόμη θυμάμαι τους δύο "νταήδες" του σχολείου. Δεν είχαν καμία επαφή με υπολογιστές, μα είχαν φάει αρκετές αναβολές επειδή σάπιζαν στο ξύλο άλλα παιδιά, είχαν ανοίξει το κεφάλι ενός με κοτρώνα, είχαν κοπανήσει άλλον με ένα καδρόνι, είχαν βάλει φωτιά σε μία αίθουσα - και πάει λέγοντας. Μαντέψτε, πως διασκέδαζαν; Μήπως με ένα συγκεκριμένο άθλημα;
Χμμμμ...
Επαναλαμβάνω, λοιπόν:
Τι, είπαμε, φταίει αν κάποια παιδάκια βγούν βαρεμένα;
Φιλικά
Παπιάρχοντας
Υ.Γ.: Προς όποιον κατηγορεί τα παιχνίδια τύπου Doom βλέποντάς το... θρησκευτικά το ζήτημα: ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ "σατανάδες". Δεν σκοτώνεις "ιερείς" για να κυριαρχήσει "ο σατανάς". ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ "σατανάδες". Υπάρχει, βέβαια, και ο Δούκας ΡίχΤουςΤηνΠυρηνική... ;)
7-8 χρονών, έβλεπα ταινίες με Πήτερ Κάσινγκ...
Και γω.
Since you are reluctant to provide us with the location of the Duck base, I have chosen to test this station's destructive power on... :mrgreen:
...Κρίστοφερ Λή...
Α. Γι' αυτό τον επηρέασαν τα παρακρατικά Ούρουκ-Χάι της Δεξιάς. :mrgreen:
...με ένα καδρόνι...
Καδρονάρχηδες. :shock: :shock: :shock:
Μεγαλώσαμε και με Miami Vice(τέτοιο πιστολίδι σε τηλεοπτική σειρά δεν έχει ξαναπέσει), το Commando, το Rambo και αρκετές macho ταινίες του 70 και του 80 και με games στην Amiga και τον Atari που κοπάναγες το τραπέζι και το joystick σφαλιάρες. Μεγαλώσαμε και με το Larry, το Police Quest, το Renegade και πάει λέγοντας. To ότι τα γραφικά είναι καλά δεν έχει να κάνει σε τίποτε με την φαντασία του παιδιού. Άλλοι είναι οι λόγοι.
Συμφωνώ, αλλά μην ξεχνάτε ότι τότε το πρόγραμμα στην κρατική τηλεόραση
δεν άρχιζε απ΄τα χαράματα, (στις 17:30 ,νομίζω).Δύο κανάλια υπήρχαν και παίζαν φοβερές σειρες και ταινίες.
Ακόμα και την εποχή της βιντεοταινίας, με ραμπο,αμέρικαν νιντζα και τα συναφή (Κρις Σφέτας και Τζεβελέκος), υπήρχε ένα πρόγραμμα απ΄το σπίτι ,για το πότε θα δεις και πόσες.
Τώρα ότι ώρα και να'νοίξεις ττην TV ,γίνεται της ποπης από βία,αίμα,σεξ και άλλα καλούδια.
Όσο για τα Vgames, κάποτε έπρεπε ή να πας σε ηλεκτρονικάδικο ή να ξηλωθείς για μια κονσόλα,το PC ήταν πολυτέλεια και το μόνο που υπήρχε ήταν τα ηλεκτρονικά τσέπης (εθιστικότατα).
Αμφιβάλει κανείς ότι υπερβολική έκθεση των πιτσιρικιών σε TV και VGames τα επηρεάζει αρνητικά?
Γιατί περι υπερβολικής έκθεσης μιλάμε σήμερα.Από το game boy στο PS2, ργότερα κάνα 2ωρο στο pc, να μη δούμε και κανα 3ωράκι τηλεόραση, ή να πάμε στο φίλο που έχει x-box?Μιλάμε για ένα 5ωρο min αποχαύνωσης,μακριά από δραστηριότητες όπως,διάβασμα,κυνηγητό,κρυφτό,
σκαρφάλωμα σε δέντρα ή μπάλα σε αλάνα...
Ασίκαμιν, όχι, δεν εστιάζεται εκεί το πρόβλημα. "στα παιχνίδια".
Τα παιδιά παίζουν videogames διότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να κάνουν τα άλλα που λες. Είτε γιατι δεν υπάρχουν πια χώροι για κρυφτό, είτε διότι "τα άλλα παιδάκια `δεν τα παίζουν`", επειδή δεν φοράνε ασίκς και νάηκι όπως εκείνα. Ναι, γίνεται και αυτό - το βλέπω γύρω μου. Ζούμε τον αιώνα της αποξένωσης, της απομόνωσης του καθενός στο δικό του καβούκι και, όχι, δεν είναι κάτι που μου αρέσει. Τα πέρασα, όμως, και εγώ αυτά, και "βρήκα το δρόμο μου". Τα περνάνε χιλιάδες "geeks" και "βρίσκουν το δρόμο τους". Δεν πρέπει να δραματοποιούμε καταστάσεις. Αυτό, άστο για τους δημοσιόγραφους συγκεκριμένων καναλιώνε.
Όσο για την "υπερβολική έκθεση σε παιχνίδια", έ, και; Είναι αντίστοιχη με την "υπερβολική έκθεση στην τηλεόραση". Η διαφορά, ξέρεις ποια είναι;
Μπορώ να ασχοληθώ - και ασχολούμαι - όλη μέρα και όλη νύχτα με τα μηχανήματά μου, και μιλάμε για τον ελεύθερο χρόνο πάντα. Τι κάνω;
Μισή με μία ωρίτσα θα παίξω κανένα παιχνίδι
Μία - δύο ωρίτσες θα διαβάσω κάποια κείμενα από τα οποία θα βελτιώσω τις γνώσεις μου
Μία - δύο ωρίτσες θα ασχοληθώ με σχέδιο, σκίτσο, γραφικά και επεξεργασία βίντεο.
Μία ωρίτσα θα συνεχίσω να διαβάζω σχετικά με τις τεχνικές δικτύωσης υπολογιστών, ειδικά ανάμεσα σε Windows και Linux
Δύο - τρεις ωρίτσες θα δω μία ταινία
Μία - δύο ωρίτσες θα επισκεφθώ κάποια sites του γούστου μου και, παράλληλα, θα ενημερωθώ για ό,τι με ενδιαφέρει.
Όλα αυτά μέσα από ένα μηχάνημα, ένα "χαζοκούτι". Όποιος με βλέπει από μακριά, βλέπει πως θα ασχοληθώ από 3 μέχρι και 14 ώρες "με τον υπολογιστή". Όποιος κάθεται μαζί μου θα πει "βάλε και καμιά ταινία", "βάλε να δούμε κανένα παιχνίδι", "πάμε να μιλήσουμε με τον Μπάμπη που είναι στις Αζόρες" και τα ρέστα. Δυστυχώς ή (κατ'εμέ) ευτυχώς, οι υπολογιστές περιέχουν λειτουργίες από το τηλέφωνο, την τηλεόραση, τις παιχνιδομηχανές, μα και ασχολίες όπως η σχεδίαση, η δημιουργία μουσικής κ.λπ.
Αλλάζουν πολλά αν...
Δεις τηλεόραση για 2-3 ωρίτσες
Διαβάσεις ένα βιβλίο
Μελετήσεις (σε τυπωμένα χαρτιά) σχετικά με τη δουλειά σου
Παίξεις μια πασιέντζα μόνος σου
...από το να τα κάνεις στο PC;
Αν και, δεν κάνω τον ηλίθιο, η αποβλάκωση είναι αποβλάκωση, και πρέπει να γίνεται και με μέτρο... ;)
Όχι, όμως, και να κατακρίνουμε ένα παιδί που παίζει, γράφει, ζωγραφίζει, επικοινωνεί μέσω του υπολογιστή, δίνοντάς του ως παράδειγμα ένα άλλο που, απλά, είναι αραχτό στο κρεβάτι "μακριά από το χαζοκούτι" και απλά ακούει μουσική για 3-4 ώρες, πηγαίνοντας μετά να αποβλακωθεί με τα reality shows.
Πέραν αυτών, ακόμη και αν απλά "παίζει", υπάρχουν άπειρες μελέτες που παραθέτουν όλα τα θετικά αυτής της πράξης. Στην προσπάθειά του να πυροβολήσει το... δαίμονα που του επιτίθεται ακονίζει τα αντανακλαστικά του, παίζοντας παιχνίδια οδήγησης μαθαίνει κάποια βασικά πράγματα για το πως δουλεύει το αυτοκίνητο και πως πρέπει να οδηγεί (αν έχει λογική - και, θυμηθείτε το... 10χρονο που πήρε το αμάξι της μαμάς για να νοικιάσει παιχνίδια και, το σημαντικότερο, το οδήγησε και το επέστρεψε από το βίντεο κλάμπ απολύτως φυσιολογικά και με... πρόβλημα μονάχα στο παρκάρισμα!). Παίζοντας adventures ακονίζει το μυαλό του με ορισμένους γρίφους, παίζοντας RPGs μαθαίνει πως σε κάθε κοινωνία κάθε άνθρωπος παίζει ένα ρόλο, και όλοι έχουν θέση σε αυτήν... And the list goes on and on...
Σε όλα αυτά, η σημαντικότερη των προϋποθέσεων είναι όταν θα πει ένα "μαμά" ή "μπαμπά", η απάντηση να μην είναι ένα βαρεμένο "μμμμμμ" ενώ στην τηλεόραση "βαράει" το Φταίμ Στόρυ...
Φιλικά
Παπιάρχοντας
Όσο για τα Vgames, κάποτε έπρεπε ή να πας σε ηλεκτρονικάδικο ή να ξηλωθείς για μια κονσόλα,το PC ήταν πολυτέλεια και το μόνο που υπήρχε ήταν τα ηλεκτρονικά τσέπης (εθιστικότατα).
Αμφιβάλει κανείς ότι υπερβολική έκθεση των πιτσιρικιών σε TV και VGames τα επηρεάζει αρνητικά?
Γιατί περι υπερβολικής έκθεσης μιλάμε σήμερα.Από το game boy στο PS2, ργότερα κάνα 2ωρο στο pc, να μη δούμε και κανα 3ωράκι τηλεόραση, ή να πάμε στο φίλο που έχει x-box?Μιλάμε για ένα 5ωρο min αποχαύνωσης,μακριά από δραστηριότητες όπως,διάβασμα,κυνηγητό,κρυφτό,
σκαρφάλωμα σε δέντρα ή μπάλα σε αλάνα...
Διαφωνώ. Δεν πήγαινες σε ηλεκτρονικάδικο, επαιρνες εναν home micro. Θυμάσαι την κλασσική ατάκα: Το παιδί μου θα κάθεται στο σπίτι αντί να τριγυρνάει στις αλάνες... Αυτό για τους υπολογιστές. Κι εμείς κοιτάγαμε να βρούμε όλα τα Midnight Stories στον CPC ή να σπάσουμε την μούρη στους αντιπάλους μας στο Target Renegade, το International Karate κλπ! Χε χε, τι θυμάμαι τώρα...
Κυνηγητό, κρυφτό κλπ δεν πρόκειται να δεις πλέον γιατί κάποτε υπήρχαν αλλάνες για να παίξουμε. Τώρα όλα είναι πήχτρα στις πολυκατοικίες και στουσ δρόμους. Εγώ μεγάλωσα επαρχία και το το έχω κάνει δεν περιγράφεται.
Αν θέλεις να σου πω τι πιστεύω εγώ. Οι γονείς σήμερα μεγαλώνουν μπούμπηδες. Τα παιδίά τα στέλνουν για κιθάρα, πιάνο, Γερμανικά, Αγγλικά, Κινέζικα, χορό, φροντηστήρια και σχολείο. Τι να κάνει ένα παιδάκι όταν πήζει τόσο? Για ποια παιχνίδια μιλάμε με τους φίλους του; Έτσι, όταν οι γονείς συντελούν ωστε το παιδί τους να μην κοινωνικοποιείται με τους φίλους του και να παίζει όπως πρέπει, φρικάρει. Καταλήγει λοιπόν να βλέπει ένα παιχνιδάκι στο XBox και να νομίζει ότι αυτό είναι το νόημα της ζωής. Ποιος φταίει? Oι νέοι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά σαν μπούμπηδες, οι γονείς που στέλνουν τα παιδια τους να γίνουν καλλιτέχνες κι επιστήμονες και τα πιέζουν με τέτοιο τρόπο που κάποτε αυτά θα ξεσπάσουν. Όσο συσσωρεύεται μέσα σου αυτή η μάπα ζωή αρρωσταίνεις. Σίγουρα φταίνε και οι ρυθμοί της ζωής σήμερα αλλά και γι'αυτό δεν φταίνε τα computer games. Το ότι η ζωή πχ στην Ελλάδα είναι σε 2-3 πόλεις και η επαρχία ερημώνει δεν φταίει ούτε η Ubisoft ούτε η EA.
@ ADSLgr.com All rights reserved.