aroutis
25-09-05, 03:36
Μαλλον ειμαι ο μοναδικος που δεν ευχαριστηθικα την νικη, ε;;;
Για να εξηγηθω.
Τοσες μερες δεν εχω δει ουτε ενα παιχνιδι της Εθνικης. Ουτε στο Ακροπολις, ουτε στο Ευρωμπασκετ(το φετινο, οχι του 87).
Αντιθετα μαθαινα τι γινοταν απο τις εφημεριδες. Διαβαζοντας λοιπον για την Εθνικη ειχα σχηματισει την εντυπωση οτι η Εθνικη μας εχει γινει σουπερ!
Καθησα λοιπον σημερα να την απολαυσω.
Και τι ειδα;;;; Οτι εβλεπα τα τελευταια χρονια. Βραχυκυκλωμα απενταντι σε πιεστικες αμυνες, τραγικα λαθη, αστοχια που θα εβγαζε εξω απο τα ρουχα του ακομα και τον πιο ψυχραιμο και τελευταιο και αρκετα σημαντικο: ελλειψη ψυχης.
Ο ΜΟΝΟΣ ο οποιος μου εδειξε (εμενα, ετσι οτι εχει οχι μονο ψυχη αλλα και αρχ.... ηταν ο Παπαλουκας. Ο μονος που κατεβαζε την μπαλα με σιγουρια, που εκανε μπασιματα και γενικα ο μονος που εδειχνε οτι το πιστευει. Ολοι οι αλλοι ετρεμαν να σουταρουν. Κανεις δεν ειχε σιγουρια στο βλεμμα του. Τελος παντων.
Τελος(για την ωρα καλο), ολα καλα.
Απλα θα ηθελα να δω τι θα λεγατε αν δεν εμπαινε το 3-ποντο του Διαμαντιδη. Ολοι τοτε θα θυμομασταν οτι δεν παιξαμε μπασκετ, οτι δεν μπορουσαμε να βαλουμε βολες, δεν μπορουσαμε να βαλουμε 2-ποντα, δεν μπορουσαμε να βαλουμε 3-ποντα, οτι ειμασταν κοντα 5 λεπτα στους 44 ποντους, κτλ,κτλ.
Απογοητευτηκα γιατι απ' οσα ειχα διαβασει ειχα ενθουσιαστει και περιμενα να δω μια ομαδα που "δαγκωνε" στον λαιμο τους Γαλλους. Αντιθετα ειδα μια ομαδα που κερδισε στα τελευταια 3'' με ενα τριποντο.
Δεν θα με πειραζε αν τουλαχιστον ειχαμε παιξει και καλο μπασκετ. Αυτο παντως που ειδα δεν μ' αρεσε και σιγουρα ειναι προσβολη να συγκρινουμε την σημερινη ομαδα με την ομαδα του ΄87.
Ελπιζω στο τελικο να παιξουμε καλυτερα και να ξαναδουμε το Ευρωπαικο στην Ελλαδα.Ε λοιπον δεν είναι έτσι.
Η ομάδα στο συγκεκριμένο παιχνίδι επαιξε απέναντι σε μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Γαλλίο που ουδεμία σχέση είχε με το πρώτο παιχνίδι. Επίσης η συγκεκριμένη ομάδα ΑΚΟΜΗ δεν έχει μεγάλη πείρα από μεγάλα παιχνίδια, πόσο μάλλον από ημιτελικούς Ευρωπαϊκων, και είχαν ολη την πίεση πάνω τους και αυτό φάνηκε από τα φαουλ.ΚΑΙ ΟΜΩΣ ο αριθμός των λαθών ήταν ΠΟΛΥ μικρός ,και ας ειχαν χαμηλά ποσοστα ευστοχίας.
Μιλάς για το 87 και λοιπά και την Εθνική που έχει κατακτήσει τους τίτλους και τις διακρίσεις κλπ. Μαζί σου ΟΜΩΣ ξεχνάς οτι η συγκεκριμένη ΟΜΑΔΑ είναι νεα, ανανεωμένη και χτίζεται. Επίσης, αυτό που δεν βλέπω να επισημαίνεις είναι οτι δεν εγκαταλήψαν εκεί που σε άλλα χρόνια θα ΕΙΧΑΝ εγκαταλείψει, και αυτο φέτος το βλέπουμε συνέχεια. Ειναι μια ομάδα παιδιων που πιστεύουν στο οτι το basket παιζεται μέχρι το τελευταίο δεκατο. Και αυτό θέλει ψυχη, αυτό είναι δουλειά του Δράκου.
Φυσικά και θέλει ακόμη δουλειά, αλλά προσωπικά ειμαι ΚΑΤΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΣ που μια ΝΕΑ εθνική ομάδα κατάφερε μετά ΤΟΣΑ χρόνια να βρίσκεται στον τελικό του Πανευρωπαϊκου. Και ελπίζω οτι αύριο με τυχη και ικανότητες θα γιορτάζουμε όλοι την κατάκτηση του τροπαίου, γιατι ΑΥΤΑ τα παιδιά πραγματικά το αξίζουν.
Για να εξηγηθω.
Τοσες μερες δεν εχω δει ουτε ενα παιχνιδι της Εθνικης. Ουτε στο Ακροπολις, ουτε στο Ευρωμπασκετ(το φετινο, οχι του 87).
Αντιθετα μαθαινα τι γινοταν απο τις εφημεριδες. Διαβαζοντας λοιπον για την Εθνικη ειχα σχηματισει την εντυπωση οτι η Εθνικη μας εχει γινει σουπερ!
Καθησα λοιπον σημερα να την απολαυσω.
Και τι ειδα;;;; Οτι εβλεπα τα τελευταια χρονια. Βραχυκυκλωμα απενταντι σε πιεστικες αμυνες, τραγικα λαθη, αστοχια που θα εβγαζε εξω απο τα ρουχα του ακομα και τον πιο ψυχραιμο και τελευταιο και αρκετα σημαντικο: ελλειψη ψυχης.
Ο ΜΟΝΟΣ ο οποιος μου εδειξε (εμενα, ετσι οτι εχει οχι μονο ψυχη αλλα και αρχ.... ηταν ο Παπαλουκας. Ο μονος που κατεβαζε την μπαλα με σιγουρια, που εκανε μπασιματα και γενικα ο μονος που εδειχνε οτι το πιστευει. Ολοι οι αλλοι ετρεμαν να σουταρουν. Κανεις δεν ειχε σιγουρια στο βλεμμα του. Τελος παντων.
Τελος(για την ωρα καλο), ολα καλα.
Απλα θα ηθελα να δω τι θα λεγατε αν δεν εμπαινε το 3-ποντο του Διαμαντιδη. Ολοι τοτε θα θυμομασταν οτι δεν παιξαμε μπασκετ, οτι δεν μπορουσαμε να βαλουμε βολες, δεν μπορουσαμε να βαλουμε 2-ποντα, δεν μπορουσαμε να βαλουμε 3-ποντα, οτι ειμασταν κοντα 5 λεπτα στους 44 ποντους, κτλ,κτλ.
Απογοητευτηκα γιατι απ' οσα ειχα διαβασει ειχα ενθουσιαστει και περιμενα να δω μια ομαδα που "δαγκωνε" στον λαιμο τους Γαλλους. Αντιθετα ειδα μια ομαδα που κερδισε στα τελευταια 3'' με ενα τριποντο.
Δεν θα με πειραζε αν τουλαχιστον ειχαμε παιξει και καλο μπασκετ. Αυτο παντως που ειδα δεν μ' αρεσε και σιγουρα ειναι προσβολη να συγκρινουμε την σημερινη ομαδα με την ομαδα του ΄87.
Ελπιζω στο τελικο να παιξουμε καλυτερα και να ξαναδουμε το Ευρωπαικο στην Ελλαδα.Ε λοιπον δεν είναι έτσι.
Η ομάδα στο συγκεκριμένο παιχνίδι επαιξε απέναντι σε μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Γαλλίο που ουδεμία σχέση είχε με το πρώτο παιχνίδι. Επίσης η συγκεκριμένη ομάδα ΑΚΟΜΗ δεν έχει μεγάλη πείρα από μεγάλα παιχνίδια, πόσο μάλλον από ημιτελικούς Ευρωπαϊκων, και είχαν ολη την πίεση πάνω τους και αυτό φάνηκε από τα φαουλ.ΚΑΙ ΟΜΩΣ ο αριθμός των λαθών ήταν ΠΟΛΥ μικρός ,και ας ειχαν χαμηλά ποσοστα ευστοχίας.
Μιλάς για το 87 και λοιπά και την Εθνική που έχει κατακτήσει τους τίτλους και τις διακρίσεις κλπ. Μαζί σου ΟΜΩΣ ξεχνάς οτι η συγκεκριμένη ΟΜΑΔΑ είναι νεα, ανανεωμένη και χτίζεται. Επίσης, αυτό που δεν βλέπω να επισημαίνεις είναι οτι δεν εγκαταλήψαν εκεί που σε άλλα χρόνια θα ΕΙΧΑΝ εγκαταλείψει, και αυτο φέτος το βλέπουμε συνέχεια. Ειναι μια ομάδα παιδιων που πιστεύουν στο οτι το basket παιζεται μέχρι το τελευταίο δεκατο. Και αυτό θέλει ψυχη, αυτό είναι δουλειά του Δράκου.
Φυσικά και θέλει ακόμη δουλειά, αλλά προσωπικά ειμαι ΚΑΤΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΣ που μια ΝΕΑ εθνική ομάδα κατάφερε μετά ΤΟΣΑ χρόνια να βρίσκεται στον τελικό του Πανευρωπαϊκου. Και ελπίζω οτι αύριο με τυχη και ικανότητες θα γιορτάζουμε όλοι την κατάκτηση του τροπαίου, γιατι ΑΥΤΑ τα παιδιά πραγματικά το αξίζουν.