Επιστροφή στο Forum : Τί θα κάνατε αν είχατε 1.000.000 ευρώ;
Θα νοίκιαζα 1 ευρώ σε 1.000.000 ανθρώπους πρως 1 δολάριο το μήνα με συμβόλαιο ενώς χρόνου!
Γιατι να το κανεις αυτο?
Μηπως ειναι το μαρκετινγκ αυτο?
Εχεις τοσα και θελεις και αλλα ,ε?
Ξερω θα εκανες και αρκετες δωρεες,
αλλα παντα για την βιτρινα του μαρκετινγκ.
Δεν πιστευω να εισαι καπιταλιστης?
τσ τσ τσ...
ΜΑλιστα...
Μαλιστα...
μαλιστα...
ποσα θα ηθελα να γραψω τωρα αλλα ας κρατηθω γιατι παιζει λογοκρισια...
Ουτε να γραψω τι θα τα εκανα δεν μπορω γιατι νιωθω πολυ ματαιος.
Μπορω να γραψω ομως τι θα εκανα αν μου μεναν 1.000.000 δευτερολεπτα ζωης.
Θα τα αφιερωνα ολα μεχρι και το τελευταιο ms για να σου γραψω ,
τι θα εκανα αν τα ειχα.
Θα τα έβαζα στην άκρη χωρίς να τα ξοδεύω, για τα πάρω μαζί μου φεύγοντας (ναι, ναι, τα έχω δει τα συμβόλαιά μου):p:p:p:p:p.
Χωρίς πλάκα τώρα, "μασούρι" δεν θα τα έκαναν όσοι άνθρωποι ζουν για το χρήμα; (Μου αρέσουν οι Τούρκικες λέξεις σε τέτοιες φράσεις!)
ΥΓ. Διευκρινίζω πως δεν αναφέρομαι στους ανθρώπους που βλέπουν το χρήμα ως μέσο, αλλά ως σκοπό της ζωής τους.
kadronarxis
15-02-06, 22:41
Θα έδινα τα 700,000 ευρώ σε ιδρύματα για τα ανάπηρα παιδιά, και για αυτά που πάσχουν από καρκίνο.
Σε καινούργια παιχνίδια κατευθείαν από το Harrods του Λονδίνου.
Τα 300,000(μπορεί και λιγότερα...) θα τα κρατούσα να χτίσω ένα σπίτι.
johnkall69
15-02-06, 23:02
Eγώ θα τα κράταγα όλα για την πάρτη μου μέχρι που να πεθάνω .. θα άνοιγα πολλά μαγαζιά,βίλλες ,αυτοκίνητα κλπ και θα βοηθούσα αποκλειστικά κοντινούς μου ανθρώπους.
Θα νοίκιαζα 1 ευρώ σε 1.000.000 ανθρώπους πρως 1 δολάριο το μήνα με συμβόλαιο ενώς χρόνου!
και θα περνανε πολλοι ε?
καντο καλυτερα , θα δανειζα 100.000 σε 10 υπερχρεωμενους επειχηρηματιες προς 20.000 το μηνα , και θα φροντιζα να χω καμια δεκαρια σωματοφυλακες με ουζι και εισαι μεσα
Θα τα ετρωγα οσο δυνατον πιο γρηγορα, Δεν θα εμενε ουτε σεντσακι.
Δωσε μου τα περιττα και μπορω να ζησω και χωρις τα απαρετητα (η υγεια , φυσικα παντα εξω απο αυτο το σκεπτικο)
Σε όσους κάνουν όνειρα μεγάλης ζωής, το 1εκ ευρώ δεν είναι ποσό για να πεις ότι έχεις εξασφαλιστεί για μια ζωή...
Αν το θες για εξτρα εισόδημα, π.χ. το βάλεις σε ομόλογα (γιατί ο τόκος στο ταμιευτηριο ειναι πρακτικά μηδέν), θα παίρνεις κάπου 3% το χρόνο (προ φόρων κλπ), δηλ. 30.000 ευρώ το χρόνο.
Δεν ειναι κι άσχημα, αλλά 30.000/ετος προ φόρων ειναι λιγότερα από τον μέσο μισθό σε Αμερική και Δυτική Ευρώπη. Οποτε δεν επιτρέπουν όνειρα για "μεγάλα σαλονια". Απλα δεν θα εχεις το αγχος του βιοπορισμου.
Οπως είχε πει προ ετών εισηγμένος... "και ποιος δεν έχει 100εκ ευρω σημερα?" ή ένας άλλος "τώρα με το ευρώ, με το ζόρι είμαστε δισεκατομμυριουχοι"...
Εγώ θα τα εβαζα στην τράπεζα, με κάποιο επιτόκιο, και θα συνέχιζα να δουλέυω,
mastermind
16-02-06, 00:06
Δεν θα μπορούσα να συμφωνίσω περισσότερο με τον @dhatz. Δεν φτάνουν και για πολλές πολυτέλειες εκτος αμα εβρησκες εναν τρόπο να τα αυξήσεις οπότε θαχες και κατι ν'ασχολείσαι!!
Όταν τα εφτανα σε ενα ικανοποιητικό ποσό θα εκανα μια δωρεά και μια μακροχρόνια επένδυση. Αν διατηρήσω το βιοτικό επίπεδο που μου προσφέρουν οι γονείς μου δεν θαμαι και πολύ δυσαρεστημένος.
πόσες σταγόνες fairy άραγε αγοράζεις;
1 εκατομμύριο ευρώ μπορεί να επιταχύνει πολλές διαδικασίες. Θα έφτιαχνα ένα πολύ ωραίο σπίτι (δηλαδή ένα σπίτι όπως το θέλω εγώ, όχι απαραίτητα παλάτι), θα έπαιρνα ένα καλό αυτοκίνητο με άνεση, θα έπαιρνα και μια βαρκούλα για ψάρεμα τις Κυριακές, και θα ξεκινούσα οικογένεια γύρω στα 25-26 μου. Φυσικά, θα δούλευα μέχρι να συνταξιοδοτηθώ. 1 εκ. ευρώ δεν σε κάνει πάμπλουτο, αλλά μπορεί να σε βοηθήσει να ζήσεις τις καλύτερες στιγμές της ζωής σου από νωρίς. Τώρα... για το πώς θα έρθει 1 εκατομμύριο απ' τον ουρανό... αυτό είναι ΑΛΛΟ θέμα!
immortal1979
16-02-06, 00:26
Θα αγοραζα την bugatti veyron!!!! βεβαια θα μου λειπανε ακομα 200000euro!! αλλα καποιος θα μου τα εδενε απο εδω μεσα για να συμπληρωσω!!!! :lol:
Θα νοίκιαζα 1 ευρώ σε 1.000.000 ανθρώπους πρως 1 δολάριο το μήνα με συμβόλαιο ενώς χρόνου!
Σε ποιόν ISP δουλεύεις???? Αυτό κάνουν όλοι οι Έλληνες ISP :)
θα αγόραζα επιτέλους το Macbook Pro
....τα υπόλοιπα σε δωρέες και σε καμιά επένδυση(π.χ. ακίνητα)
Θα αρχιζα δικια μου θρησκεια, τον :worthy: Σταρχιδισμο.
Οσοι πιστοι προσελθετε... Αν δεν θελετε, να κι εγω!
ααααα.....
Άμα δεν έχει δημοσκόπηση δεν απαντάω:twisted:
Aν είχα 1.000.000 ευρώ θα έκανα την ζωή μου καλύτερη, με το να διώξω απ'την πλάτη μου διάφορες υποχρεώσεις που έχουν 'κατσικωθεί' και καμιά φορά το βάρος είναι δυσβάχτατο!
Κι όλα όσα θα έμεναν θα τα επένδυα κάπως... αρκεί να μου φέρνουν εισόδημα! Όταν έχεις οικογένεια σκέφτεσαι πάντα το καλύτερο! ;)
Θα υιοθετούσα μία οικογένεια πιγκουίνων,
θα επιδοτούσα πολλά προγράμματα ανοικτού κώδικα καλών πιγκουίνων,
θα έφτιαχνα μία βιβλιοθήκη για πιγκουίνους,
Θα χρηματοδοτούσα το σύλλογο που λέγαμε.
θα χρηματοδοτούσα το δικό μου πιγκουινο-πρόγραμμα ανοικτού κώδικα που τώρα το κάνω στα αραλίκια της δουλειάς-χαρτζιλίκι που έχω και θα έγραφα και το βιβλίο που θέλω.
θα επισκεύαζα το penguin-mobile μου (mini clubman estate του 76)
θα δοκίμαζα διάφορες κουφαμάρες που πάντοτε ήθελα να κάνω (ταξίδι με zeppelin, καλό τηλεσκόπιο, πατίνι με ανάρτηση και χοντρά λάστιχα για κατάβαση πλαγιών, mountain bike με υδροπνευματική αποθήκευση ενέργειας, δικό μου 3D effects studio.)
Α, θα έπαιρνα και ένα bull terrier.
Θα υιοθετούσα μία οικογένεια πιγκουίνων,
Κι εγώ άλλη μία για να μην μείνει παραπονεμένη! :-)
Επίσης, 500 000 σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς
200 000 για να φτιαχτούν ελεύθερης διακίνησης προγράμματα - αντικαταστάτες για την κάθε είδους εφαρμογής της MS, που να δουλεύουν σε PC (σε Linux υπάρχουν ήδη τέτοια).
και τα υπόλοιπα, για να κλείσουν ηλίθιες ιστοσελίδες όπως το insomnia.gr
Αν ειχα 1000000 ευρω θα γινομουν διευθυντης στην εταιρεια
Αν είχα 1.000.000 ευρώ θα άνοιγα μία off shore στο όνομα του αδερφού μου .... είναι και της μοδός ακόμα
θα τα δινα σε κάποιον έγκυρο χρηματοοικονομικό οίκο να τα επενδύει και θα τους έδινα ρητές εντολές να μη με αφήσουν να τα "σηκώσω" γιατί σταντάρε θα τα τρωγα σε λίγους μήνες :redface:
nippletwister
17-02-06, 17:57
Render Farm...
Stardusted
17-02-06, 21:28
Εγω θα τα δωσω στον hadderakk για την ανεγερση της Μεγαλης Εκκλησιας του Σταρχιδισμου. Καλα το καταλαβατε. Ειμαστε πολλοι. Κι αν δεν μας πιστευετε, να κι εμεις! :p
Μμμμμ,
Θα επερνα 2-3 μισθωμενες να'χα και το κεφαλι ησυχο.
Τα άλλα επενδύσεις!
Λοιπόν, μέχρι στιγμής έχουμε:
1. Έναν που τολμά να δηλώσει πως θα τα φυλάξει για τον εαυτό του, ελπίζοντας πως φεύγοντας θα τα πάρει μαζί του.
2. Ελάχιστους που θα βοηθούσαν ανθρώπους, ανεξαρτήτως εάν τους γνωρίζουν ή όχι.
3. Ελάχιστους που θα τα χαιρόντουσαν, και τέλος:
4. Η συντριπτική πλειοψηφία θα τα έβαζε στην άκρη να αυγατίσουν, ώστε ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙ; Να τα πάρουν κι αυτοί μαζί τους, σαν τον (1);
Παιδιά, πραγματικά λυπάμαι που βλέπω τέτοια παραδοπιστία...
Μια στιγμή. Νομίζω πως αδικείς όσους λένε ότι θα τα επένδυαν. Μπορεί να έχουν στο νου τους να τα αφήσουν στα παιδιά τους ή να τα δωρήσουν κάπου όταν πια έχουν ζήσει τη ζωή τους.
Stardusted
18-02-06, 02:05
Γιωργο τα θες ? :p
Λοιπον εγω αλλαζω, τα δινω στον Γιωργο.
Μια στιγμή. Νομίζω πως αδικείς όσους λένε ότι θα τα επένδυαν. Μπορεί να έχουν στο νου τους να τα αφήσουν στα παιδιά τους ή να τα δωρήσουν κάπου όταν πια έχουν ζήσει τη ζωή τους.
Ας περιμένουμε λοιπόν την άποψή τους.
Μιλάω με τέτοιον τρόπο επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι που έχω γνωρίσει, ειδικότερα όσοι ανήκουν στα υψηλότερα οικονομικά ή κοινωνικά στρώματα, απαιτούν ένα πράγμα: Τον ΕΛΕΓΧΟ.
Τόν έλεγχο, που πραγματικά ποτέ δεν θα αποκτήσουν στο βαθμό που τον επιζητούν. Αυτό που τελικά καταφέρνουν να έχουν, είναι να ασκούν έλεγχο στους ευτελείς ανθρώπους του περιβάλλοντός τους, που πιστεύουν πως το χρήμα μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα του κόσμου. Και οι τελευταίοι, φοβάμαι ότι ποτέ δεν θα καταλάβουν πως το ίδιο το χρήμα είναι άλλος ένας τρόπος εκβιαστικού ελέγχου...
Θυμίζει το γρίφο της κότας και του αυγού; Πληροφοριακά, ΠΑΝΤΟΤΕ υπάρχει μία λύση παραπάνω, από όσες έχουμε ήδη σκεφτεί.
Αυτός είναι ίσως ο λόγος που μπήκα σε αυτό το νήμα, με ένα τόσο καυστικό πνεύμα.
Το έκανα μάλιστα, γνωρίζοντας επίσης πως είναι πραγματικά ελάχιστοι οι άνθρωποι που μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοιες αλήθειες με ειλικρίνεια, και όχι κάνοντας χρήση του εύθραυστου τρόπου επικοινωνίας "μεταξύ σοβαρού και αστείου", ο οποίος καταδυκνύει έναν -αν μη τι άλλο- αδύναμο χειριστή.
Φίλε Stardusted,
Είσαι σίγουρος πως γνωρίζεις για εμένα εάν ποτέ τα είχα, εάν τα έχω ήδη, ή εάν πρόκειται να τα έχω;
Ή το τι σκέπτομαι, πού έχω καταλήξει, και τι έχω κάνει για όλα αυτά;
Τουλάχιστον, από ό,τι φαίνεται, προσπαθώ να τεκμηριώνω λογικά τις απόψεις μου.
Οκ. Σεβαστό αυτό. Όντως οι περισσότεροι λεφτάδες έχουν κόμπλεξ με το ένστικτο εξουσίας ή ελέγχου αν θες. Τα χρήματα είναι απλά ένα (αρκετά λειτουργικό) μέσο για την επίτευξη των ευτελών και μάλλον ανούσιων τελών των, ένα μέσο που είναι ταυτόχρονα τροχοπέδι για την εξέλιξή τους. Αυτό συνεπάγεται τη δημιουργία ενός φαύλου κύκλου που τους καθηλώνει στην ατέρμονη αναζήτηση όλο και περισσότερων χρημάτων και όλο και περισσότερης δύναμης.
Όντως ο έλεγχος που επιζητούν (χωρίς πολλές φορές οι ίδιοι να έχουν επίγνωση της επιθυμίας αυτής) δεν θα βρεθεί στους άλλους. Δε λέω, το ένστικτο αυτό είναι ανθρώπινο και απόλυτα φυσιολογικό, όμως όταν διοχετεύεται με τον τρόπο αυτό, είναι παθολογικό και καταστρεπτικό, τόσο για τον κάτοχό του όσο και για τα άτομα του περίγυρού του. Ο έλεγχος που ποθούμε έγκειται στον έλεγχου του εαυτού μας και μόνο. Αν λόγω της θέση μας μπορούμε να ελέγχουμε και άλλους (είναι δηλ. μέσα στις ευθύνες/αρμοδιότητές μας) τότε οφείλουμε να το κάνουμε με γνώμονα την αίσθηση του Καθήνοντος που έχουμε, και όχι την επιθυμία για έλεγχο. Όποιος την έχει αφυπνίσει (πράγμα που δεν του το καταλογίζω σε καμία περίπτωση) έχει την πραγματική δύναμη (η οποία εκφράζεται και με την ύπαρξη χρημάτων στην ζωή του), όμως η δύναμη αυτή του δίνει ταυτόχρονα και την δυνατότητα να ελέγχει την επιθυμία εκείνη που αφύπνισε. Έτσι, η επιθυμία για έλεγχο δεν είναι καταστρεπτική.
Παντώς καλό είναι να μην βιαστείς να κρίνεις τους άλλους απ' το ύφος τους. Σε τέτοιο thread όπως ετούτο, θα ήταν άδικο να περιμένεις από όλους τους συμμετάσχοντες να αναπτύσουν ποστς αμιγή από χιούμορ και ελαφριάς διάθεσης.
Σημείωση: καλή η λογική, αλλά δίχως διαίσθηση δεν είναι παρά μια έκφραση της επιθυμίας για έλεγχο των όποιον την έχουν σε μικρότερο βαθμό.
Αρχικά ένα μικρό ποσό θα το διασκέδαζα (θα αγόραζα μια dSLR που τόσο θέλω και ίσως ένα καλούτσικο αυτοκίνητο, κάτω από 30-35.000€).
Με τα υπόλοιπα θα προσπαθούσα να ανοίξω μια δική μου δουλειά.
Αν η δουλειά πήγαινα καλά θα φρόντιζα να βοηθήσω μέσα από αυτήν κόσμο σε σοβαρό επίπεδο (το κέρδισα λεφτά πάρε τα μισά είναι βοήθεια αλλά όχι σοβαρή).
Αν περίσσευε τίποτα θα προσπαθούσα να αγοράσω ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα... :roll:
Λοιπόν, μέχρι στιγμής έχουμε:
1. Έναν που τολμά να δηλώσει πως θα τα φυλάξει για τον εαυτό του, ελπίζοντας πως φεύγοντας θα τα πάρει μαζί του.
2. Ελάχιστους που θα βοηθούσαν ανθρώπους, ανεξαρτήτως εάν τους γνωρίζουν ή όχι.
3. Ελάχιστους που θα τα χαιρόντουσαν, και τέλος:
4. Η συντριπτική πλειοψηφία θα τα έβαζε στην άκρη να αυγατίσουν, ώστε ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙ; Να τα πάρουν κι αυτοί μαζί τους, σαν τον (1);
Παιδιά, πραγματικά λυπάμαι που βλέπω τέτοια παραδοπιστία...
Το να έχει κανείς τόσο πλούτο είναι μεγάλη ευθύνη κατά τη γνώμη μου. Για μένα, οι χειρότεροι άνθρωποι είναι αυτοί που θέλουν να κάνουν λεφτά και να αποσυρθούν καταναλώνοντάς τα στην καλοπέρασή τους και μόνο εξασφαλίζοντας τον εαυτούλη τους. Όχι αυτό είναι άσχημο, αν ο Θεός σου έφερε αυτά τα χρήματα στην κατοχή σου στα έδωσε για να τα επενδύσεις πίσω στην κοινωνία και να δώσεις δουλειά σε νέα παιδιά που τόσο πολύ την χρειάζονται.
Και δεν εννοώ να τα δώσεις να τα επενδύσουν άλλοι για σένα όπως είπε κάποιος προηγουμένως, αλλά να ανοίξεις μία εταιρεία και να προσλάβεις κόσμο και να εργαστείς και εσύ σαν ιδιοκτήτης της. Έτσι τα χρήματα αυτά τα πιάσουν τόπο γενικότερα... Αντί να πας να τα δώσεις και να αγοράσεις μία βίλλα σε ένα νησί που δεν θα πηγαίνεις ούτε για 10 μέρες το χρόνο που λέει ο λόγος, ή ακόμα χειρότερα να τα βγάλεις έξω όπως κάνουν κάποιοι επιφανείς Έλληνες και να τα "ασφαλίσεις" σε καμία Ελβετική τράπεζα την στιγμή που υπάρχει τόση μεγάλη ανεργία στην χώρα μας.
Υπάρχουν πολλοί που έχουν πολλά λεφτά και δεν κάνουν τίποτα και υπάρχουν πολλοί που έχουν πολλά λεφτά και τρέχουν από το πρωί ως το βράδυ για να συντηρήσουν τις εταιρείες τους και με αποτέλεσμα να έχουν εργασία οι υπάλληλοί τους. Απλά σκεφτείτε ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να αποσυρθούν και αυτοί και να ζήσουν καλά τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους μέχρι και τα τρισέγγονά τους χωρίς να χρειαστεί να εργαστούν ποτέ τους. Αλλά όμως δεν το κάνουν. Σε αυτούς τους αξίζει η διαχείρηση και η κατοχή μίας μεγάλης περιουσίας, στους άλλους όμως που παρασιτούν και να τρώνε μόνο ξέρουν, δεν τους αξίζει και είναι άδικο για όλους.
Αυτά... Νομίζω ότι σου απάντησα στην ερώτησή σου. ;)
Το ερώτημα που έθεσα στην συγκεκριμένη παράγραφο είναι ρητορικού περισσότερο χαρακτήρα, αφού ακολουθείται από συμπερασματική πρόταση. Σπανίζουν εξάλλου τα ερεθίσματα για τέτοιου είδους αναζητήσεις, σήμερα. Άφησα βέβαια ένα τέτοιο περιθώριο για διάλογο, περιμένοντας να απαντήσουν τα ισχυρότερα των πνευμάτων που συμμετέχουν. Καταλαβαίνω φυσικά πως μια τέτοια συζήτηση αποτελεί ακροβασία από μόνη της, αφού το θέμα είναι ταμπού, ή τουλάχιστον, φαίνεται να είναι κάτι το αυταπόδεικτο. Βρίσκομαι λοπόν από δίπλα, προσπαθώντας να κρατήσω τη ροή μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια, δίνοντας παράλληλα, παράδοξα ερεθίσματα. Πιστεύω πως οι δύσκολες καταστάσεις είναι αυτές που αφήνουν την μεγαλύτερη κληρονομιά.
Εάν έχω απαντηθεί; Έχουν ήδη υπάρξει αξιόλογες κατά την άποψή μου τοποθετήσεις, που από μόνες τους τροφοδοτούν και ευθυγραμμίζουν την ροή της συζήτησης. Η δική σου απάντηση επίσης υποστηρίζει τη σωστή αξιοποίηση ενός τέτοιου "δώρου". Εάν φυσικά μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως δώρο, την ξαφνική κατοχή ενός σχετικά μεγάλου χρηματικού ποσού, χωρίς ίσως όμως να υπάρχει η ικανότητα διαχείρησής του. Αυτός, ίσως, θα πρέπει να είναι ο βαθύτερος λόγος που υπάρχουν αμήχανες και χιουμοριστικές απαντήσεις στο νήμα.
Κατά πόσο συμφωνώ με τη δική σου άποψη; Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω, επειδή η πρώτη σου πρόταση τα λέει όλα, και τα παραδείγματα που φέρνεις είναι αδιάσειστα. Συμπληρωματικά, η δική μου οπτική γωνία είναι η εξής: Όταν ένας άνθρωπος βρεθεί ξαφνικά με μεγάλη δύναμη στα χέρια του, και δεν γνωρίζει να τη διαχειριστεί συνετά, το πιθανότερο είναι να προκληθούν βλάβες. Παράλληλα λοιπόν, ο πλούτος σαφώς είναι μια δύναμη, που για να αξιοποιηθεί εποικοδομητικά χρειάζεται να υπάρχει επιδεξιότητα στη διαχείρησή του. Εκεί προσπαθώ να εστιάσω. Ή, ακόμη πιο σωστά, μαζί με την επιδεξιότητα να υπάρχουν γνώση και αρχές, αυτά ακριβώς που λείπουν από μια, συνήθως ενοχλητική, πολυσυζητημένη τάξη της κοινωνίας μας.
Δεν μπορώ μέχρι στιγμής να πω ότι ανησυχώ πολύ μήπως εκτροχιαστεί η συζήτηση. Ίσως βέβαια να μην έχω την απαιτούμενη εμπειρία για τέτοιου είδους, δημόσιες συζητήσεις. Εάν τώρα, έχω καταφέρει να ξεπεράσω τη γραμμή, σταματώ εδώ. Διαφορετικά, κάθε βοήθεια τη θεωρώ ευπρόσδεκτη.
Αρχικά ένα μικρό ποσό θα το διασκέδαζα (θα αγόραζα μια dSLR που τόσο θέλω και ίσως ένα καλούτσικο αυτοκίνητο, κάτω από 30-35.000€).
Με τα υπόλοιπα θα προσπαθούσα να ανοίξω μια δική μου δουλειά.
Αν η δουλειά πήγαινα καλά θα φρόντιζα να βοηθήσω μέσα από αυτήν κόσμο σε σοβαρό επίπεδο (το κέρδισα λεφτά πάρε τα μισά είναι βοήθεια αλλά όχι σοβαρή).
Αν περίσσευε τίποτα θα προσπαθούσα να αγοράσω ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα... :roll:
Καλό αυτό! Σχετικά με το αυτοκίνητο, θα σου συνιστούσα το Κόρσα της Όπελ (αν και το Πόλο της Βολκς δεν είναι κι άσχημο!). Πληροφοριακά, δεν έχω κάποιο από τα δύο όμως τα έχω οδηγήσει κατά καιρούς.
Αυτό με την δουλειά είναι πολύ καλή ιδέα. Όχι 100% ανιδιοτελής όμως σίγουρα αποτελεσματική, μακροπρόθεσμα. Όταν ανέφερα ότι θα έδινα τα 500 000 σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς, να είσαι βέβαιη ότι έχω υπόψη μου μέρη όπου θα πιάσουν τόπο και θα αποφέρουν μακροπρόθεσμο όφελος.
Σχετικά με το σπίτι μπροστά στη θάλασσα είναι σίγουρα μια καλή επένδυση. Τι θα γίνει όμως όταν λιώσουν οι πάγοι και ανεβεί η στάθμη; (μιλάω σοβαρά τώρα). Εντάξει, δεν θα γίνει αύριο κιόλας, όμως δεν θα ήταν καλύτερα ένα σπίτι στο βουνό;
Πιστεύω ότι ό,τι κι αν αποφασίσει κανείς σχετικά με το πως θα τα διαθέσει τα χρήματα αυτά έχει να κάνει με τον χρονικό ορίζοντα τον οποίο έχει. Όλα τ' άλλα είναι θέμα προσωπικών επιλογών.
nickolas2005
18-02-06, 11:39
Εγώ καταρχήν θα προσπαθούσα να τα πολλαπλασιάσω. Επειδή με 1,000,000 ευρώ δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα της ανεργείας στην Ελλάδα πιθανόν να τα τοποθετούσα σε μετοχές καμίας νεοεισακτέας εταιρείας στο Χρηματιστήριο.
Βασικά θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι το ενεργητικό σου φέρνει τα λεφτά και όχι το παθητικό. Όταν σου δίνουν 1 εκατομμύριο και δεν έχεις τίποτα απο πίσω σου, η αγορά ενός πολυτελούς σπιτιού ή ενός ακριβού αυτοκινήτου είναι η χειρότερη κίνηση που μπορείς να κάνεις την οποία προτιμούν κατα κύριο λόγο οι φτωχοί-μικρομεσαίοι.
Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να τα αφήσεις στην Τράπεζα!!:down:
Εσύ μάλλον οικονομολόγος έχεις σπουδάσει ή έχεις ασχοληθεί με τα χρηματοοικονομική αρκετό καιρό. Επειδή κι εγώ από τέτοιο background προέρχομαι, θα αναγκαστώ να συμφωνήσω μαζί σου. Όμως, υπάρχουν και επενδύσεις που αποφέρουν άλλα είδους κέρδη (με τα οποία δεν ασχολείται η Θεωρία του Χρήματος ούτε η Ανάλυση Επενδυτικών Αποφάσεων). Αναφέρομαι στην επένδυση σε ανθρώπους που πιστεύω είναι ικανή να αποφέρει μεγαλύτερα οφέλη μακροπρόθεσμα.
Βέβαια μια στρατηγική που να συνδυάζει τις δύο παραπάνω τακτικές ίσως να ήταν η βέλτιστη εναλλακτική.
(Σχετικά με την "λύση" της Τράπεζας, δε νομίζω να ήταν κανείς τόσο αφελής ώστε να την θεωρήσει. Οι τράπεζες στις μέρες μας είναι μια νόμιμη μορφή μαφίας, τίποτα παραπάνω)
θα εχτιζα οσο το δυνατον περισσοτερα διαμερισματα (αυτα με το λιγο τσιμεντο και τις τσιπικες μπετοβεργες) και θα αραζα στο baraki μου...Τony's babes...
ο τύπος με τους πιγκουίνους is the best !
Stardusted
18-02-06, 13:19
Γιωργο εισαι λιγακι υπερβολικος. Καλα, αν δεν τα θελεις λοιπον δεν στα δινω :p ...
Σοβαρα ομως, υπαρχει καποιος που να νομιζει πως με 1εκ μπορει να λυση καποιο προβλημα οπως π.χ. ανεργια ? (εδω γελανε).
Εαν θελαμε να κανουμε καλο στην κοινωνια, θα αναλαμβανε ο καθε ενας λιγα ατομα, μια αλλη οικογενεια ή δυο. Αλλα θελουμε? Γιατι ειναι ευκολο να κανουμε folding π.χ. και μεσα στο μυαλο μας να νομιζουμε πως ετσι προσφερουμε. Γι αυτο καλυτερα να το ριχνουμε λιγο στην πλακα, αλλιως θα μελαγχολισουμε με τους ιδιους μας τους εαυτους. Οσοι μπορουμε ακομα, και δεν εχουμε παγωσει εντελως.
Υ.Γ. κανω μια προβλεψη τωρα, το θεματακι αυτο θα ξεπερασει σε σελιδες τις 60
Θα τα έριχνα στις επιχειρήσεις μου , έτσι ώστε να τις κάνω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κερδοφόρες και έτσι θα έδινα ένα ποσοστό κάθε χρόνο σε φιλανθρωπίες που θα μπορούσα να επιλέξω εγώ.
Όλοι φιλάνθρωποι είναι μέχρι να πάρουν το μπαγιόκο! αν θέλετε να βοηθήσετε με 1 εκ. ευρώ προτείνω να δώσετε κάτι λιγότερο απο 10 cent σε κάθε Έλληνα η αν θέλετε κάτι λιγότερο απο 1/10 του cent σε κάθε άνθρωπο!
Οι θεωρητικές παραδοχές περί χρήματος και η σχέση με τον άνθρωπο ή τις επιπτώσεις που έχει το χρήμα στη ζωή μας είναι ένα ζήτημα με τεράστιο εύρος. Όχι τόσο διότι η παραμετροι των αιτιών που ωθούν τον άνθρωπο να κερδίζει περισσότερα και να στρέφεται στην υλιστική απόλαυση, είναι πολλές, αλλά επειδή το χρήμα αποτελεί την κινητήριο δύναμη του κόσμου και ενέχεται σε όλες τις ανθρώπινες συναλλαγες. Έπειτα η φύση του ανθρώπου χαρακτηρίζεται από την πλεονεξία σε ατομικό επίπεδο από τον επεκτατισμό σε κοινωνικό ή κρατικό. Πίσω από αυτά λανθάνει η ανάγκη του ανθρώπου για επιβολή. Ασφαλώς η επιβολή εμπεριέχεται στην έννοια της εξουσίασης και της κυριαρχίας, μία ενστικτώδης λειτουργία των ζωντανών οργανισμών (όχι μόνο του ανθρώπου). Η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα έγκειται -πέρα των άλλων και στη διαστροφή και το ανικανοποίητο. Επομένως μιλώντας για το χρήμα και τον άνθρωπο το πρώτο αποτελεί το μέσο για την κυριαρχία του ανθρώπου την επιβολή και -ίσως να φανεί παράδοξο- την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Ο λόγος ότι το χρήμα είναι ίσως το πιο απτό μέσο επιβολής βρίσκει την εξήγηση του στο γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι το μόνο ον στη γη που δεν έχει κανένα σωματικό προσόν, σε αντίθεση μετα ζώα, ώστε να κυριαρχήσει και να εξουσιάσει το είδος του. Έχει μόνο το μυαλό, τον ορθολογισμό...
Θεωρώ λοιπόν ότι οι απαντήσεις δεν είναι αμήχανες αλλά αυθόρμητες και προσιδιάζουν στην φύση του ανθρώπου. Δε πιστεύω ότι -ανεξαρτήτως ηλικίας- θα υπήρχε κάποιος που εάν του περισσέυαν ή του έρχονταν ουρανοκατέβατα 1.000.000 ευρώ θα έμπαινε στην διαδικασία σκέψης να επενδύσει, όχι για να κερδίσει περισσότερα, αλλά για να βοηθήσει την κοινωνία, να προάγει την εργασία, να βγάλει από τη μιζέρια μερικούς ανέργους κλπ κλπ. Θεωρώ επίσης ότι κι οι φιλανθρωπίες είναι μέρος της διαδικασίας του μυαλού μας να νιώθουμε τύψεις...Δεν παραβλέπω βέβαια ότι μέρος των χρηματων θα διατεθεί για την κάλυψη των αναγκών ή εκκρεμοτήτων, αλλά κανόνα αποτελεί ότι αυξάνονται παράλληλα και οι ανάγκες όσο αυξάνεται η οικονομική δυνατότητα του ατόμου.
Συγγνώμη ρε παιδιά που τα βλέπω τόσο ωμά και κυνικά τα πράγματα. Προσπαθώ να αφήσω απέξω τον αλτρουισμό μου, την ιδεολογία μου και τις αρχές μου, ώστε έτσι να "συλλάβω" την ενστικτώδη μου αντίδραση στη σκέψη πως μου 'ρχονται 1.000.000 ευρώ!
Κι εγώ άλλη μία για να μην μείνει παραπονεμένη! :-)
Σχετικά με την «οικογένεια πιγκούινων», άμα ακούνε τίποτα πιγκουίνες, να μας πούνε...
(και θυμάμαι ένα περιοδικό που διάβαζα και είχε ένα πιγκουίνο με τα λουλούδια να κοιτάει μία πιγκουίνα, από πάνω τους καρδούλες και εκείνη να κρατάει μία τούρτα σε σχήμα καρδούλας με τη λεζάντα «free trial» :lol: )
Eγώ παιδιά παιδιά θα γινόμουν θεσμικός επενδυτής σε 2 καλα και σίγουρα χρηματηστήρια σε κανα 2 καλα 'χαρτια' και θα ξόδευα ποσοστά επι της απόδοσης γιατί μην ξεχνάμε πως θέλουμε και άυξηση κεφαλαίων αφου το χρήμα χάνει την αξία του.Ετσι λοιπόν απο 19χρονος επίδοξος ηχολήπτης,σε 10 χρόνια θα ήμουν ιδιοκτήτης δισκογραφικής και με εξασφαλισμένο μέλλον.Ή κανω λάθος?
Λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω όμως άμα η εταιρία σου δεν είναι διαδικτυακή, δεν βλέπω να έχει μέλλον. Σε λίγο καιρό κανείς δεν θα αγοράζει CD παρά μόνο online (αν και πάντα θα υπάρχουν αμερικανάκια που θα τα πιάνουν κότσους!).
@ ADSLgr.com All rights reserved.