Υπερχρεωμένος Πλανήτης... [Αρχείο] - Σελίδα 35

ciaoant1

23-03-10, 19:02

Λόγω αλλαγής δουλειάς + κάποιων τεχνικών προβλημάτων (χάλασε η κάρτα γραφικών του υπολογιστή μου και τώρα την άλλαξα) έμεινα τις τελευταίες μέρες λίγο "απέξω" από τα γεγονότα, οπότε θα ασχοληθώ κυρίως με κάποιες γενικές παρατηρήσεις και προτάσεις για το τι να κάνουμε, και λιγότερο με παρουσίαση άρθρων, γεγονότων/απόψεων, κτλ.

Καταρχήν λοιπόν να δούμε ότι η αιτία του ξεσπάσματος της κρίσης είναι η υπερσυσσώρευση πλούτου στα χέρια λίγων κεφαλαιοκρατών, που δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να βρουν το που θα τα επενδύσουν όλα αυτά τα κεφάλαια ώστε να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο, έχοντας ένα ικανοποιητικό (για αυτούς) ποσοστό κέρδους.

Όμως, το κεφάλαιο δε μπορεί να μένει συνεχώς αδρανές, πρέπει να επενδυθεί κάπου, αλλιώς παύει να είναι κεφάλαιο, χάνει το νόημα του. Πρέπει δηλαδή κεφάλαια που τώρα είναι σε κατάσταση αδράνειας (πχ σε μορφή χρήματος, χρυσού, κτλ) να τα πάρουν οι ιδιοκτήτες τους και να τα επενδύσουν σε μια παραγωγική δραστηριότητα, ώστε να πούμε ότι η κρίση του καπιταλισμού ξεπεράστηκε, και επιστρέφουμε στο "business as usual".

Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει ο ιδιοκτήτης του χρήματος να πειστεί ότι αν επενδύσει στην Α ή στη Β επένδυση, θα βγάλει τα λεφτά του + κάποιο κέρδος.

Πώς θα πειστεί λοιπόν για αυτό το πράγμα?

Ξεκάθαρη στρατηγική δεν υπάρχει, ωστόσο η γενική κατεύθυνση είναι φανερή: Πρέπει να βρει φτηνότερους εργάτες, ώστε το ποσοστό κέρδους του να είναι μεγαλύτερο.

Αυτό είναι, σε μία πρόταση, το "μυστικό" για να καταλάβει κανείς τι γίνεται.

Ειδικά για τους εργαζόμενους στη δύση, η πτώση θα είναι ραγδαία και πολύ μεγάλη, καθώς στις χώρες αυτές είχαμε στο παρελθόν τεράστιους αγώνες (πχ εξέγερση εργατών στο Σικάγο για το 8ωρο, Επανάσταση των Μπολσεβίκων, κτλ) που διασφάλιζαν στους εργάτες καλύτερη -σχετικά- ζωή.

Οι αγώνες αυτοί όμως δεν "ανανεώθηκαν", δε συνεχίστηκαν

http://img141.imageshack.us/img141/6641/19056471.gif http://static.seekingalpha.com/uploads/2010/2/21/saupload_9_9_09poverty_f1_1.jpg

Τα συνδικάτα άδειασαν από κόσμο, τα εργατικά-κομμουνιστικά κόμματα παρήκμασαν.

Όταν έπεσε και ο "υπαρκτός", και χάθηκαν και οι "βάρβαροι" που "ήταν τουλάχιστον μια κάποια λύση" που έλεγε και ο Καβάφης, είχαμε την επέκταση του καπιταλισμού σε νέες αγορές, τόσο στο πρώην "ανατολικό μπλοκ", όσο και στην Ασία.

Τρισεκατομμύρια εργάτες παράγουν αυτά που παράγετε και εσείς, μόνο που το κάνουν για μισθούς, ωράρια και δικαιώματα που περισσότερο μοιάζουν με τα "δικαιώματα" των κολίγων του μεσαίωνα, παρά με αυτά που είχαν κερδηθεί στη δύση από τους εργάτες κάποτε.

Οπότε, γιατί να δώσει ο εκάστοτε κεφαλαιοκράτης "ένα σωρό λεφτά" στους "καλομαθημένους" εργάτες της δύσης?

Το κεφάλαιο μεταναστεύει για Κίνα - γιατί να δίνεις 1000 ευρώ στο Γιώργο ή 1500$ στο George, όταν μπορείς να δίνεις 30$ στον Χου Τσι?
Ακόμα άλλωστε και αν προτιμήσεις το Γιώργο και το George, μετά θα πρέπει τα προιόντα που αυτοί έφτιαξαν να ανταγωνιστούν τα [φτηνότερα] προιόντα που έφτιαξε ο Χου Τσι, κάτι που προφανώς είναι αδύνατον.

Οπότε, ξαναγυρνώντας στο αρχικό θέμα, για το κεφάλαιο που πρέπει να [επαν]επενδυθεί, καταληγούμε στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι για να πειστεί ο κεφαλαιοκράτης να επενδύσει πχ στην Ελλάδα, ο εργάτης στην Ελλάδα θα πρέπει να πειστεί να δεχτεί χαμηλότερους μισθούς, χειρότερα ωράρια, γενικά χαμηλότερο "βιοτικό επίπεδο" (που θα προσεγγίζει πχ τα επίπεδα Βουλγαρίας, ειδικά για δουλειές που δεν απαιτούν ιδιαίτερες δεξιότητες, μιας και σε χώρες εκτός Δύσης λείπει ακόμα εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, αν και σιγά σιγά εννοείται ότι η άρχουσα τάξη εκπαιδεύει Κινέζους, Ινδούς, κτλ σε ένα σωρό νέες δεξιότητες που την ενδιαφέρουν).

Όλα τα υπόλοιπα ζητήματα που μπαίνουν είναι συνέπειες αυτής της αλήθειας:

Πχ ο εργάτης πρέπει να συνηθίσει από μικρός να είναι πιο εντατικοποημένος, με μικρότερη κριτική ικανότητα και λιγότερες ιστορικές/οικονομικές/πολιτικές γνώσεις, εξ ου και τα αντίστοιχα φαινόμενα στην εκπαίδευση (που μάλιστα προκαλούν και κάποια προβλήματα στους ίδιους τους κεφαλαιοκράτες, διότι αν οι εργάτες έχουν μειωμένη κριτική σκέψη, αυτό προφανώς επηρεάζει αρνητικά το κομμάτι αυτό των εργατών που χρειάζεται κριτική σκέψη στη δουλειά του, μάλιστα έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί κεφαλαιοκράτες εκφράζουν όντως παράπονα επειδή δε μπορούν να βρουν εύκολα τέτοιου είδους εργαζόμενους, που συνήθως προορίζονται και για πιο "εποπτικές" βέβαια εργασίες)

Η "πτώση της ποιότητας" των παροχών σε ότι αφορά την υγεία, τα ασφαλιστικά δικαιώματα (κυρίως στις συντάξεις) είναι και αυτή ένα φαινόμενο που φέρνει τους εργάτες της δύσης πιο κοντά σε αυτούς της Ασίας, της Λατ. Αμερικής, της πρώην "ανατολικής" Ευρώπης, κτλ.
"Ναι", σου λέει ο κεφαλαιοκράτης, "το ξέρω ότι βασανίζεσαι, αλλά αυτό το βάσανο είναι απαραίτητο, αλλιώς δεν αυξάνει ο πλουτισμός μου, και αν δεν αυξάνει ο πλουτισμός μου, μπορώ να σηκωθώ και να φύγω για Ασία, όπου δε μου ζητάνε περίθαλψη, σύνταξη και χίλια-δυο άλλα τέτοια πράγματα"

Η πτώση στον πολιτισμό, από τη μουσική και την ποίηση μέχρι τα τηλεοπτικά σίριαλ (και τα τηλερηάλιτι, τα παιδικά προγράμματα, κοκ) είναι και αυτή απαραίτητη, διότι ο κοινωνικά αμόρφωτος εργάτης είναι πιο εκμεταλλεύσιμος.

Η ανεργία που αυξάνεται είναι επίσης απαραίτητο ως φαινόμενο, διότι αν οι εργάτες στη δύση μείνουν άνεργοι και φτωχύνουν (όσο οι κεφαλαιοκράτες πηγαίνουν στην Ασία), γίνονται πιο δεκτικοί σε μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων, "αρκεί να βρουν μια δουλειά".
Η εγκληματικότητα είναι απλά παράγωγο της φτώχειας.

Η εισροή φτηνών εργατικών χεριών από χώρες της Αφρικής, ή το Αφγανιστάν, Ιράκ, κτλ που έχουν κατακτηθεί/κατακτιούνται ρίχνει τα μεροκάματα.

Η αύξηση της καταστολής (ΜΑΤ, κάμερες, "αντιτρομοκρατικοί" νόμοι, κτλ) επίσης χρειάζεται ώστε να χτυπηθούν όσοι δε δέχονται τη διαρκή επιδείνωση της κατάστασης τους για χατίρι μιας ολιγαρχίας.

Οι διαρκείς ιδιωτικοποιήσεις, και γενικότερη η δύσκολη κατάσταση τόσο "απλών πολιτών" όσο και κρατών (πχ Ισλανδία, αλλά και Ελλάδα) είναι ευκαιρία για τους όποιους καλούς παίχτες της "Μονόπολυ" να αρπάξουν ότι έχουν οι παίχτες που δεν τα πάνε καλά σε αυτό το παιχνίδι. Οι παίχτες αυτοί χάνουν ότι έχουν, και μετά απλά πληρώνουν νοίκι σε όποιο τετράγωνο πέφτουν. Για να συνεχίζουν να παίζουν, δίνουν στην (ντόπια και ξένη) ολιγαρχία την ιδιοκτησία των πάντων, και έτσι απλά πληρώνουν, χωρίς να εισπράττουν τίποτα. Νομοτελειακά, τα πράγματα οδηγούνται σε χρεωκοπία κάποιων (ολοένα και περισσότερων) παιχτών (είτε μιλάμε για εργάτες ή και κεφαλαιοκράτες, είτε για κράτη) και ενδυνάμωση κάποιων άλλων (λίγων) παιχτών. Η χρεωκοπία αυτή αναγκάζει τους εργάτες να δεχτούν να δουλέψουν με χειρότερους όρους («στην ανάγκη»...)

κτλ.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κάποια στρατηγική που να διασφαλίζει ότι ο λαός δε θα φτωχύνει εντός του καπιταλιστικού συστήματος.

Ακόμα πχ και αν ο λαός δε δεχτεί να μειωθούν ακόμα περισσότερο οι -ήδη χαμηλοί- μισθοί του , το κεφάλαιο απλά θα πάει αλλού. Αν ο λαός δε δεχτεί την περαιτέρω αύξηση της φορολογίας, και ζητήσει τη φορολόγηση εφοπλιστών, τραπεζιτών, κτλ, αυτοί θα πάνε αλλού (κάτι που άλλωστε έχουμε δει ότι ήδη συμβαίνει σε παλιότερα ποστ). Οι φεουδάρχες άλλωστε δεν πληρώνουν φόρους, μόνο εισπράττουν (επιδοτήσεις, κτλ). Αντίθετα, φόρους πληρώνουν [μόνο] οι κολίγοι...Και επειδή μόνο αυτοί πληρώνουν, πρέπει να πληρώνουν ολοένα και περισσότερους (μιας και οι κάτοχοι του χρήματος δεν φορολογούνται-φορολογούνται ολοένα και λιγότερο, αλλιώς εκβιάζουν ότι θα πάρουν τα λεφτά τους και θα φύγουν).

Αυτός είναι ο καπιταλισμός, δημιουργεί εντελώς αντίρροπα συμφέροντα ανάμεσα στους ανθρώπους, και επειδή η τάξη των κεφαλαιοκρατών έχει σήμερα επικρατήσει σε τεράστιο βαθμό, είναι εντελώς μα εντελώς αδύνατον να βρεθεί «μέση λύση».
Όταν βλέπεις έναν εργοστασιάρχη πχ να πηγαίνει στην Κίνα, να πληρώνει μεροκάματο 1-2 δολλάρια την ημέρα σε έναν εργάτη, και μετά να έρχεται σε ΗΠΑ ή Ευρώπη και να ζητά να γίνει ένας «δημοκρατικός διάλογος» για το εργασιακό, το ασφαλιστικό, κτλ, η κατάσταση είναι κωμικοτραγική, ο άνθρωπος αυτός ξεκάθαρα έχει συμφέρον εντελώς αντίθετο από αυτό του εργάτη.
Δείγμα των αντίρροπων συμφερόντων που υπάρχουν είναι και το ότι όσο περισσότερο κυριαρχεί ο κεφαλαιοκράτης στην παραγωγή, τόσο περισσότερο η παραγωγή ξεφεύγει από τον κανόνα περί «προσφοράς και ζήτησης»:
Στόχος του κάθε κεφαλαιοκράτη δεν είναι η παραγωγή να συμπίπτει με τις ανάγκες του κόσμου, και να εναρμονίζεται με την αντίστοιχη ζήτηση. Αντίθετα, στόχος του είναι η παραγωγή να ΜΗΝ εναρμονίζεται με αυτή τη ζήτηση, αλλά να εναρμονίζεται με το δικό του συμφέρον (ατομικός πλουτισμός).
Έτσι, σήμερα που οι αποφάσεις για τι παράγεται, πως παράγεται, που παράγεται, κτλ λαμβάνονται με τεράστιο βαθμό από την άρχουσα τάξη, παρατηρούμε ότι αλλού κόσμος πεινάει, αλλού περισσεύουν plasma τηλεοράσεις, παρατηρούμε επίσης τη μεγάλη άνοδο του χρηματοπιστωτικού τομέα, κτλ (ο χρηματοπιστωτικός τομέας απλά δίνει λεφτά σε επιχειρηματίες που, επειδή ακριβώς τα προϊόντα που παράγουν οι εργάτες στις επιχειρήσεις τους δεν έχουν σχέση με τη ζήτηση, παίρνουν λεφτά (πίστωση) ώστε να συνεχίζουν να παράγουν. Για παράδειγμα, η φούσκα στο στεγαστικό των ΗΠΑ δείχνει ότι ο κόσμος δεν είχε λεφτά, λόγω χαμηλών μισθών ανεργίας, κτλ για να αγοράσει τα σπίτια σε αυτές τις τιμές, αλλά, για να μη χάσουν τον πλουτισμό τους, οι τραπεζίτες, κτηματομεσίτες, κτλ έριξαν λεφτά (με πίστωση-δάνεια) ώστε να καλύψουν τεχνητά την έλλειψη ζήτησης)
Και είναι δείγμα της κατάπτωσης του λαικού κινήματος σε όλο τον κόσμο το ότι κανείς δεν τολμάει να πει ότι ειδικά όταν οι κεφαλαιοκράτες φτάνουν σε τέτοια σημεία εκμετάλλευσης, πρέπει να απαντήσει ο λαός με το να τους κόψει το κεφάλι με τη γκιλοτίνα, όπως στη Γαλλική Επανάσταση όπου πράγματι σημειώθηκε ένα μεγάλο βήμα προς το εμπρός, με το (αιματηρό) πέρασμα από το φεουδαρχισμό στον καπιταλισμό - αν το πει κάποιος αυτό, αντιμετωπίζεται λες και λέει κάτι «περίεργο» ή «κακό», ενώ στην πραγματικότητα αυτή είναι (ιστορικά αποδεδειγμένο) η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση ανθρώπων που έχουν φτάσει στο σημείο να σκλαβώνουν εργάτες για ένα πιάτο φαΐ (και αν) - το ένα δολλάριο την ημέρα είναι-δεν είναι ισοδύναμο με ένα πιάτο φαΐ.

Η αριστερά δείχνει την ανεπάρκεια της, καθώς καλεί τον κόσμο να βγει στο δρόμο, κάτι που βέβαια είναι σωστό, ωστόσο δεν είναι αρκετό:
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι εμφανής η αναγκαιότητα να υπάρξει ένα κόμμα που πέρα από κοινωνικούς αγώνες (πορείες, κτλ), θα βάζει και πολιτικά αιτήματα και θα τα διεκδικεί, με τελικό σκοπό την κατάληψη της εξουσίας από το λαό.

Σε αυτό τον τομέα, το ΚΚΕ δείχνει ότι είναι πολύ πιο μπροστά από τις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς, διότι τουλάχιστον είναι μια υπαρκτή πολιτική δύναμη, βγάζει κάποιον (έστω και την Αλέκα, «από τα ολότελα, καλή και η Παναγιώτενα») να μιλήσει στο λαό και να πει «είμαστε αυτοί, λέμε αυτά, και καλούμε τον κόσμο σε «ξεσηκωμό», όπως το λέει το ΚΚΕ.
Για το ΣΥΡΙΖΑ δεν έχω να πω και πολλά, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε λέει και πολλά: Οι απόψεις του για την ευρωζώνη είναι ολοένα και περισσότερο εκτός πραγματικότητας, και όσο και αν γκρινιάζουν για μια ευρωζώνη με «δικαιοσύνη» και «ισότητα», κτλ, η Γερμανία γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι δεν έχει τέτοια πράγματα στο μυαλό της. Η ΠΑΣΟΚική τάση του είναι πληγή, και θα πρέπει να αποβληθεί.

Όσο για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι φανερή η έλλειψη αυτού του πράγματος που έχει το ΚΚΕ: Δεν αναφέρομαι μόνο στο μέγεθος (που και αυτό παίζει ρόλο), αλλά και στο ότι δεν υπάρχει κάποιος (έστω η «Αλέκα») να βγει και να πει κάτι πιο πολιτικό από το «όλοι στους δρόμους», που το λέει και η κουτσή Μαρία.

Όσο για τα αιτήματα, το πιο άμεσο βέβαια αίτημα θα ήταν κατά την άποψη μου να γίνει δημοψήφισμα για τα νέα μέτρα.

Ως κεντρικό αίτημα όμως, η αριστερά θα πρέπει να έχει την επιστροφή στο μοντέλο των δασμών στις εισαγωγές (προστατευτισμός).

Το αίτημα για επανάσταση και μετάβαση στον κομμουνισμό είναι μακρινό, η αριστερά σήμερα αδυνατεί να το ορίσει, πόσο μάλλον να το διεκδικήσει. Οι συνθήκες βέβαια είναι κάτι παραπάνω από ώριμες, καθώς οι ανισότητες είναι σε σημείο ρεκόρ, και ο καπιταλισμός για να λειτουργήσει απαιτεί [τεράστια] μείωση του «βιοτικού επιπέδου» των εργατών της δύσης. Αν είναι λοιπόν ο λαός να ματώσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ας ματώσει για να «σπάσει τα δεσμά του», και όχι να ματώσει για το χατίρι των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, και των λοιπών αρπαχτικών.

Όσο περνούν τα χρόνια, και καθώς θα έχουμε μια δεκαετία τουλάχιστον με τεράστια ανεργία, πτώση μισθών, άνοδο φορολογίας για τους εργάτες, κτλ, είναι στοίχημα για την αριστερά και το λαό το αν και το κατά πόσο θα τα δεχτούν όλα αυτά.

Από τη στιγμή που δεν υπάρχει όμως σήμερα η αριστερά που θα οδηγήσει το λαό στην ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, το πιο άμεσο αίτημα είναι να διασφαλιστεί η όσο το δυνατόν «καλύτερη» (= λιγότερο κακή) θέση του λαού εντός του καπιταλισμού, ώστε κατόπιν να γίνει σχετικά πιο εύκολη η ανατροπή των εκμεταλλευτών μας.

Ειδικά για την Ελλάδα, οι «λύσεις» που παρουσιάζονται είναι χονδρικά οι εξής:

Το «πακέτο σταθερότητας» είναι η προτιμητέα λύση για το κεφάλαιο, μιας και φτωχαίνει τους εργάτες, και διασφαλίζει και την υποταγή σε όσους δανείζουν (με το αζημίωτο εννοείται - βλέπω να αποκαλούν τις κινήσεις της Γερμανίας, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, κτλ ως «βοήθεια» προς την Ελλάδα και δε ξέρω αν πρέπει να γελάω ή να κλαίω).

Η χρεωκοπία: Η χρεωκοπία θα ρίξει κατά πολύ τους μισθούς, και γι’ αυτό είναι μια «καλή λύση», ώστε να υπάρξει ανάπτυξη (καπιταλιστική) στην Ελλάδα.
Η «λύση» αυτή δεν προτιμάται από τους τοκογλύφους που έχουν δανείσει λεφτά στην Ελλάδα, διότι αυτοί χάνουν τα λεφτά τους. Κράτη όπως η Γερμανία, η Γαλλία, κτλ δε θέλουν χρεωκοπία, ο δανεισμένος είναι υποτελής. Σαφώς και μια κυβέρνηση που δεν είναι υποτελής στα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κράτη θα μπορούσε να απειλεί με χρεωκοπία.

Όσο για το ερώτημα εντός ή εκτός της ευρωζώνης, δραχμή ή ευρώ, κτλ, καταρχήν να θυμίσω μια θέση που εδώ και καιρό έχουμε δει σε αυτό το blog ή όπου αλλού γράφω (πχ http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/02/blog-post_6798.html), ότι δηλαδή το ενδεχόμενο διάσπασης της ευρωζώνης αφορά κυρίως την περίπτωση που η Γερμανία πιεστεί να φύγει και να επαναχρησιμοποιήσει το μάρκο.
Η Ελλάδα πράγματι θα μπορούσε να επαναφέρει τη δραχμή βέβαια, η δραχμή θα έπεφτε (υποτίμηση), ο εργάτης θα φτώχαινε και το κεφάλαιο θα ερχόταν να επενδύσει στην Ελλάδα, όπου η εργατική δύναμη θα πουλιέται φτηνά.

Η Γερμανία, που το ξέσπασμα της κρίσης αποκάλυψε ακόμα και στους πιο ανίδεους ότι τελικά αυτή κουμαντάρει τα πράγματα εντός της ευρωζώνης, έχει τη λύση του μάρκου, που σαφώς και δε θα υποτιμηθεί, αντίθετα θα ελέγχεται πολύ πιο άμεσα από τη Γερμανία, ώστε να βρίσκεται ακριβώς στο σημείο που αυτή επιθυμεί (τώρα η Γερμανία εμφανίζεται απρόθυμη να τυπώσει πληθωριστικό χρήμα, όπως έχουμε δει, αρνούμενη να αφήσει το ευρώ να πέσει σε τόοοσο χαμηλό σημείο όσο θα ήθελαν όλοι οι υπόλοιποι).
Αν μάλιστα υλοποιηθεί το σενάριο περί ενεργοποίησης του (αμερικανοκίνητου) ΔΝΤ, τότε σαφώς και αυτό είναι, εκτός των άλλων, και σημάδι ότι η Γερμανία ετοιμάζεται να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, αφού βλέπει ότι δε θέλει να μπλέξει με «πακέτα σωτηρίας» για Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία, κτλ. Ανάλογα με το πόσο πολύ θα πιέσει ο λαός των χωρών αυτών εναντίον της «φτωχοποίησης» του, πόσο θα δεχτούν οι Γερμανοί εργάτες τα «πακέτα σωτηρίας» για χάρη του ευρώ (που εννοείται ότι έφερε μεγάλη ακρίβεια [και] σε αυτούς και δεν το προτιμούν, θα ήθελαν πίσω το μάρκο) και πόσο μεγάλη θα είναι η πίεση ΗΠΑ-Αγγλίας εναντίον της Γερμανίας, η Γερμανία θα μπορούσε να σπάσει την ευρωζώνη. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και η Γαλλία γκρινιάζει για τον ερχομό του ΔΝΤ στα εσωτερικά της ευρωζώνης, όπως γκρινιάζει για το πόσο ψηλά είναι το ευρώ, κτλ, η Γερμανία έχει χαράξει το δικό της δρόμο, μακριά από την υπόλοιπη ευρωζώνη.

Ο μόνος τρόπος διατήρησης της ευρωζώνης, από τη σκοπιά της Γερμανίας, είναι με τη Γερμανία να κυβερνά όλους τους άλλους, και ως εκ τούτου η παραμονή εντός ευρωζώνης ισοδυναμεί με μετατροπή σε προτεκτοράτο.

Η λιγότερο κακή λύση εντός καπιταλισμού είναι η εφαρμογή του προστατευτισμού, για τους εξής λόγους:

-Αποφυγή μετατροπής σε προτεκτοράτο - απαλλαγή, σε σημαντικό βαθμό, από ξένους εκμεταλλευτές.

-Αποφυγή της περαιτέρω διάλυσης του παραγωγικού ιστού της Ελλάδας, που τόσα χρόνια στην Ευρώπη έχει μειωθεί κατά πολύ. Τόσο η βιομηχανία, όσο -κυρίως- η αγροτική παραγωγή έχουν συρρικνωθεί κατά πολύ, στην Ελλάδα παράγονται ολοένα και λιγότερα προιόντα, με κύρια αιτία το ότι υπάρχουν εισαγόμενα προιόντα από άλλες χώρες που είναι φτηνότερα (πχ Κίνα) ή καλύτερα (πχ Γερμανία). Από τη στιγμή που η Γερμανία έχει κλειδώσει τα νομίσματα όλων των υπόλοιπων χωρών σε μια υψηλή ισοτιμία του ευρώ, που μόνο αυτή μπορεί να αντέξει, οι υπόλοιπες οικονομίες βγαίνουν νοκ-άουτ, δε μπορούν να γίνουν «ανταγωνιστικές», διότι απλούστατα δε μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμα και έτσι να διασφαλίσουν ότι ο μισθός του εργάτη θα πέσει, για να τον προτιμήσει το κεφάλαιο, και έτσι το κεφάλαιο απλά πάει αλλού, όπου είναι φτηνότερα. Άλλωστε, η νομισματική κρίση που έχει αρχίσει ήδη να βγαίνεις την επιφάνεια, δεν είναι τίποτα άλλο από μια μορφή έμμεσου προστατευτισμού, το κάθε κράτος υποτιμά το νόμισμα του για να φτωχύνουν έτσι οι εργάτες, και το κεφάλαιο να προτιμήσει την τίνα ή την τάδε χώρα για να κάνει επενδύσεις.

Επειδή η ΕΕ απαγορεύει την εφαρμογή δασμών στις εισαγωγές, τυχόν παραμονή απλά θα οδηγήσει σε περαιτέρω διάλυση του παραγωγικού ιστού. Αυτή η απώλεια, το τίμημα για τις «δωρεάν» (εδώ γελάνε - από πότε το να διαλύεται ο παραγωγικός σου ιστός είναι «δωρεάν» επιδότηση?) επιδοτήσεις της ΕΕ, δεν μπορεί να υποκατασταθεί με τίποτα, ειδικά σε μια συγκυρία όπως αυτή, όπου το κεφάλαιο πρέπει να επαν-επενδυθεί σε παραγωγική δραστηριότητα.
Η έξοδος από την ΕΕ και το ευρώ είναι μια «λύση» (εντός του καπιταλιστικού συστήματος) ώστε να φτωχύνουν οι εργάτες (υποτίμηση δραχμής), αλλά να μη μπορεί ο κεφαλαιοκράτης να απειλεί (και να υλοποιεί αυτές τις απειλές) ότι θα φύγει και θα πάει Βουλγαρία, Κίνα, Ταϊβάν ή ξέρω και εγώ που αλλού λόγω των δασμών.

Οι δασμοί θα εμποδίσουν τους κεφαλαιοκράτες να μετακομίζουν την παραγωγή όπου τα εργατικά χέρια είναι φτηνότερα, ενώ παράλληλα θα πρέπει να επαναλειτουργήσουν και εργοστάσια που έχουν κλείσει/κλείνουν, με τον έλεγχο τους να περνά αν όχι στους εργάτες, στο κράτος, που θα τα λειτουργεί χωρίς κέρδος, «απλά» για να βγάζει τα έξοδα των εργατών + τα λειτουργικά έξοδα, προκειμένου να υπάρξει παραγωγή (καπιταλιστικού τύπου βέβαια) και να μειωθεί η ανεργία.

Παράλληλα, οι δασμοί θα βοηθήσουν στη γεωργία/κτηνοτροφία, καθώς ναι μεν θα χαθούν οι περιβόητες επιδοτήσεις, αλλά ταυτόχρονα δε θα έχουμε τα [πάμφτηνα] εισαγόμενα προιόντα να έρχονται, διαλύοντας την εγχώρια παράγωγη (τις τελευταίες 2-3 δεκαετίες έχουν εγκαταλείψει τη γεωργία 1000000 αγρότες - που να βρουν δουλειά αυτοί?).

Σύμμαχος σε μια τέτοια πολιτική, θα είναι και ένα κομμάτι του κεφαλαίου, αυτό που πλήττεται από τις φτηνές εισαγωγές από Κίνα, Βουλγαρία, κτλ:
Όσοι κεφαλαιοκράτες δε μπορούν να φύγουν για εκεί, απλά μαραζώνουν και πεθαίνουν, ως εκ τούτου έχουν συμφέρον να υποστηρίξουν αυτοί την εκδοχή του καπιταλισμού, η οποία είναι [σχετικά] ευνοϊκότερη και για εμάς, καθώς (α) διασφαλίζει ότι θα υπάρξει κάποιος παραγωγικός ιστός στην Ελλάδα και (β) δίνει την ευχέρεια στους εργαζόμενους να κινητοποιηθούν εναντίον του εγχώριου κεφαλαίου, χωρίς να έχουν το φόβο ότι «ο εργοδότης μου θα σηκωθεί και θα φύγει για Κίνα αν εγώ κινητοποιηθώ».

Συγνώμη για το μάλλον «χαοτικό» αυτό ποστ, το έγραψα σχετικά βιαστικά, δεν έχω πολύ χρόνο, καθώς η νέα δουλειά είναι σε νέο αντικείμενο, και πρέπει να διαβάσω για να είμαι εντάξει σε αυτή τη δουλειά. Βάζω και μερικά λινκ, εντελώς σκέτα όμως, για περαιτέρω διάβασμα:

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, η γερμανική πολιτική και επιχειρηματική ηγεσία έχει θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο, που τείνει να μετατρέψει τα επόμενα χρόνια όλες τις χώρες της Ευρωζώνης σε φτηνές βάσεις παραγωγής της Γερμανίας
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-03-18-23-10-27-2010031821260/

Η Λατινοαμερικανοποίηση της Ελλάδος μέσα στην ΟΝΕ
http://axinosp.blogspot.com/2010/03/blog-post_14.html

Η Έξοδος από την Κρίση Περνά Μέσα από την Έξοδο από την ΕΕ
Επιτέλους! Βρέθηκε ο ένοχος για την υπερχρεωμένη Ελλαδίτσα. Είναι οι κερδοσκόποι! Έλα όμως που καπιταλισμός χωρίς κερδοσκόπους είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο, αφού η δουλειά τους είναι να βρίσκουν τους πιο αδύνατους κρίκους στο σύστημα και εκεί να χτυπάνε, εφόσον έτσι πραγματοποιούν τα πελώρια κέρδη τους. Όλη η λογοδιάρροια των τελευταίων εβδομάδων στα ΜΜΕ, στοχεύει στην συσκότιση και τον αποπροσανατολισμό για τα πραγματικά αίτια της πρώτης παγκοσμιοποιημένης οικονομικής κρίσης γενικά και της Ελληνικής κρίσης ειδικότερα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ανταλλάσσουν νηπιακού τύπου «επιχειρήματα» και μομφές, όπου απλά ο ένας τα ρίχνει όλα στον άλλο, αλλά για την ταμπακιέρα όμως ούτε κουβέντα.
http://axinosp.blogspot.com/2010/03/blog-post_18.html

Γερμανική βοήθεια πριν από τη διάλυση
Η Γερμανία θα συμφωνήσει να στηρίξει ένα κράτος-μέλος που δεν έχει πρόσβαση στις αγορές ομολόγων, για να αποτρέψει φαινόμενο ντόμινο στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, θα αντισταθεί στις πιέσεις για μια οικονομική ένωση, καθώς κάτι τέτοιο θα περιλαμβάνει μεταφορά κεφαλαίων από τις «ισχυρές» στις «αδύναμες» χώρες σε συνεχή βάση.
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_9472.html

Angela Merkel defies IMF and France as anger rises over German export surplus
"Where we are strong, we will not give up our strengths just because our exports are perhaps preferred to those of other countries," she told the German Bundestag.
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/7467198/Angela-Merkel-defies-IMF-and-France-as-anger-rises-over-export-surplus.html

«Τι είδους Ευρώπη θέλει άραγε σήμερα η Γερμανία;»
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10735006

Τι έπαθαν οι άλλοι
Η Λετονία προσέφυγε στο ΔΝΤ. Τα αποτελέσματα υπήρξαν ολέθρια για το λαό της. Το ΑΕΠ της χώρας μέσα στο 2009 καταβαραθρώθηκε υπό το καθεστώς του ΔΝΤ κατά το πρωτοφανές ποσοστό μείωσης του 10%. Ούτε πόλεμος να είχε γίνει δεν θα είχε τέτοια μείωση!
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=26515151

«Φόρος διάσωσης» στις γερμανικές τράπεζες;
Άλλο ένα δείγμα ότι αυτοί ετοιμάζονται να φύγουν... Όχι εμείς, αυτοί...
Ο νόμος είναι επιπέδου νομοσχεδίου Dodd και απόλυτα συμβατός με το ΔΝΤ (εντάξει, το ίδιο είναι αυτοί οι δύο) και οι Γερμανοί επιλέγουν να τον επιβάλλουν εσωτερικά αντί ευρωπαϊκά.
Νομίζω ότι αρχίζουν και κινούνται τελειώς εκτός Ευρώπης... Στην εγχώρια πολιτική ορολογία το λένε "εσωστρέφεια".
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_7143.html

το ένα τρίτο σχεδόν των Γερμανών πιστεύει ότι θα πρέπει να ζητηθεί από την Ελλάδα να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, ενώ το 40% θεωρεί ότι θα η γερμανική οικονομία θα ήταν σε καλύτερη θέση εκτός ευρώ. Μόλις το 20% των Γερμανών εξάλλου τάσσεται υπέρ ενός σχεδίου στήριξης της Ελλάδας.
http://axinosp.blogspot.com/2010/03/financial-times-61.html

Την έκπληξή του για τη διάσταση που έχει λάβει στη Γερμανία ο αντιευρωπαϊσμός εξέφρασε, μιλώντας στο naftemporiki.gr, ο αρθρογράφος των Financial Times, Βόλφγκανγκ Μούντσαου.
«Δεν με εκπλήσσει που κάποιοι εξακολουθούν να είναι αντίθετοι με το ευρώ , αλλά αυτό που με έχει αφήσει έκπληκτο είναι το πόσοι άνθρωποι τηρούν αυτή τη στάση», όπως λέει χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στη Γερμανία
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_344.html

Sarkozy Opposes IMF Greek Loan, Widens German Rift
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=ark9WDJuCJGA&pos=6

Γερμανία: Το ΔΝΤ είναι ήδη στην Ελλάδα, με ρόλο συμβούλου
«Το ΔΝΤ εμπλέκεται ήδη» στην ελληνική κρίση, δηλώνει ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών Μίχαελ Όφερ.
«αν δεν σεβόμαστε το Σύμφωνο, αυτό θα καταρρεύσει» και μαζί του η ίδια η ιδέα του ενιαίου νομίσματος, σύμφωνα με τον Σόιμπλε. «Έχουμε ανάγκη από ένα ισχυρό ευρωπαϊκό νόμισμα», υπογράμμισε.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_19/03/2010_329365

Στα χρόνια της Αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ έσκουζε υστερικά για το πακέτο των 28 δις ευρώ που προσέφερε η Ν.Δ στις τράπεζες. Σήμερα, διαβάζουμε στα ΝΕΑ ότι τα 16 δις από εκείνο το πακέτο, θα διατεθούν μετά από απόφαση της κυβέρνησης του Γ.Παπανδρέου; Οι ολιγάρχες πρέπει να προστατευτούν, χωρίς ολιγάρχες δεν υπάρχει ολιγαρχία και χωρίς καπιταλιστές δεν υπάρχει καπιταλισμός: Ας πληρώσουν οι κολίγοι, αλλά χωρίς δάνεια από τις τράπεζες, όσες επιχειρήσεις βασίζονται στο δανεισμό (δηλαδή άπειρες) θα μαραζώσουν
http://www.parapolitiki.com/2010/03/blog-post_1703.html

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε στην Ελλάδα κυκλοφορούν ακάλυπτες επιταγές και συναλλαγματικές αξίας περίπου 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τα κανόνια θα αρχίσουν σιγά-σιγά να σκάνε και ετοιμαστείτε για πολύ μεγάλες εκπλήξεις. 'Όλα αυτά θα έχουν άμεση συνέπεια στην κοινωνία.
http://www.parapolitiki.com/2010/03/blog-post_14.html

Λονδίνο, Αμστερνταμ και Βερολίνο, από κοντά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αξιώνουν από τους ισλανδούς πολίτες να πληρώσουν δισεκατομμύρια ευρώ στους 450.000 βρετανούς, ολλανδούς και άλλους ξένους καταθέτες που έχασαν τις επισφαλείς οικονομίες τους όταν το «ταχύπλοο» των ισλανδικών τραπεζών, ιδίως η διαδικτυακή «φούσκα» Ιcesave, προσέκρουσε σε παγόβουνο. Και βούλιαξε σαν Τιτανικός.
Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο στο μακρινό Ρέικιαβικ έβρεχε καταρρακτωδώς και φυσούσε αέρας παγωμένος, ακόμη και για τους πιο σκληροτράχηλους Ισλανδούς. Οι απόγονοι των Βίκινγκς όμως αψήφησαν το κρύο και τις απειλές και πήγαν ομαδικά στις κάλπες για να πουν «Οχι», με ένα απίστευτο 93%, στους (κατά γενική ομολογία επαχθέστατους) όρους αποζημίωσης των βρετανών και ολλανδών καταθετών για την οποία είχε δεσμευθεί η κυβέρνησή τους. Το «Ναι» πήρε μόλις 1,8%- ακόμη και τα λευκά ήταν περισσότερα.
«Το “Οχι” μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε στην κοινωνικοποίηση του χρέους των ιδιωτών.Δείχνει ότι είναι πλέον καιρός η Βρετανία να μας αντιμετωπίσει ως κυρίαρχο κράτος και όχι σαν αποικία της. Και ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να μας εκβιάζουν για την υπόθεση “Ιcesave”» τονίζει η αριστερή βουλευτής Μπιργκίτα Γιονσντοτίρ.
Στις απειλές των κυβερνώντων πως αν πουν «Οχι» θα γίνουν... «Κούβα του Βορρά» απαντά με χιούμορ μια 22χρονη φοιτήτρια, η Ελισαμπέτ Ρουν Σιγκουρντοτίρ, πίνοντας τον καφέ της σε ανοιχτό(!) καφενείο του Ρέικιαβικ. «Και λοιπόν; Στη χειρότερη περίπτωση, σε 20 χρόνια θα γίνουμε πράγματι σαν την Κούβα, με παλιά αυτοκίνητα στους δρόμους. Μόνο που τα δικά μας παλιά αμάξια θα είναι Range Rover!» λέει χαμογελώντας. Οι απειλές είχαν λοιπόν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και τώρα η Ισλανδία των 320.000 κατοίκων προκαλεί πονοκεφάλους, ανάβει φωτιές. Τι θα συνέβαινε, αλήθεια, αν αυτοί οι ανυπότακτοι απόγονοι των Βίκινγκς βρουν μιμητές, αν οι πολίτες και άλλων χωρών αρνηθούν να πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών ή τα χρέη που στοιβάζουν εν ονόματί τους οι διαπλεκόμενες κυβερνήσεις τους; Μήπως έχουμε όλοι μέσα μας έναν... Βίκινγκ και δεν το ξέρουμε;
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_1746.html

Moody's fears social unrest as AAA states implement austerity plans
The world's five biggest AAA-rated states are all at risk of soaring debt costs and will have to implement austerity plans that threaten "social cohnesion", according to a report on sovereign debt by Moody's.
http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/7450468/Moodys-fears-social-unrest-as-AAA-states-implement-austerity-plans.html

Bank of England warns families to expect fall in living standards θα σας πάρουμε και τα σώβρακα, αλλά τουλάχιστον μην πείτε ότι δε σας το είπαμε
Families have been warned by the Bank of England to expect an effective pay cut in the coming months because of the economic climate.
http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/7450009/Bank-of-England-warns-families-to-expect-fall-in-living-standards.html

Η σύγκρουση του αμερικανικού με τον κινεζικό καπιταλισμό είναι αναπόφευκτη. Απλώς, μετατοπίζεται στο μέλλον.
Επί χρόνια, οι Αμερικανοί πρόεδροι αντιμετωπίζουν ένα γρίφο σχετικό με την Κίνα. Πώς να αντιμετωπίσουν μία χώρα που ασκεί επιθετική πολιτική εμπορικών εξαγωγών χωρίς να απελευθερώσουν τις δυνάμεις του προστατευτισμού; Η οργή προς την Κίνα οξύνεται και ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν δικαιώνει όσους θα θωρακιστούν από τις πολιτικές της χώρας με μέτρα προστατευτισμού.
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_7755.html

Renminbi revaluation: it’s a world war out there
http://ftalphaville.ft.com/blog/2010/03/17/177526/renminbi-revaluation-its-a-world-war-out-there/

China has succumbed to hubris. It has mistaken the soft diplomacy of Barack Obama for weakness, mistaken the US credit crisis for decline, and mistaken its own mercantilist bubble for ascendancy. There are echoes of Anglo-German spats before the First World War, when Wilhelmine Berlin so badly misjudged the strategic balance of power and over-played its hand.
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/7442926/Is-Chinas-Politburo-spoiling-for-a-showdown-with-America.html

Κοσμική ισορροπία πλούτου
http://histologion-gr.blogspot.com/2010/03/blog-post_11.html

Κατά την δεκαετία του 90, μετά την κατάρρευση του μπλοκ των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού, η έκφραση "ταξική πάλη" μεταμορφώθηκε από όργανο θεωρητικής ανάλυσης σε μέσο γελοιοποίησης του υποτιθέμενου αρτηριοσκληρωτικού φανατισμού της κομμουνιστικής οπτικής. Στην δεκαετία αυτή, διαμορφωμένη από την ταυτόχρονη υπαναχώρηση των απελευθερωτικών ενεργειών των αντιαποικιοκρατικών κινημάτων του λεγόμενου "τρίτου" κόσμου και την πολιτική αποσάθρωση του "δεύτερου", η "κοινή λογική" υπαγόρευσε ότι ο κόσμος είναι ένας, ότι όποιες και αν είναι οι ανισότητες και οι αντιθέσεις του τούτες μπορούν να επιλυθούν συναινετικά, με κοινή συμμετοχή και προσπάθεια, ή, στην χειρότερη περίπτωση, δια του συναινετικού πολέμου των πεφωτισμένων υπερασπιστών της ενότητάς του ("we are the world") ενάντια στους υποκινητές του διχασμού και του μίσους.
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/03/blog-post_19.html

1. Από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, στα τέλη του 2007, και έως περίπου τα μέσα του 2009, οι φαφλατάδες και κομπογιαννίτες που ονομάζονται "οικονομολόγοι" και "επενδυτικοί σύμβουλοι" διακήρυσσαν διεθνώς και σε κάθε δοθείσα ευκαιρία ότι είναι περαστική και εφήμερη και επικαλέστηκαν πλειάδα δήθεν σημαδιών ανάκαμψης. Οι "τεχνοκράτες" της κακιάς ώρας, έχοντας δει τις μάσκες τους να πέφτουν, έχοντας αποκαλυφθεί ως θλιβερά ιδεολογικά δεκανίκια της τάξης πραγμάτων την οποίο υποτίθεται ότι αναλύουν, έχουν πλέον σιγήσει. Κάποιοι ασχολούνται ενεργά με την κερδοσκοπία, εκμεταλλευόμενοι τις ευνοϊκές συνθήκες. Θέση πρώτη λοιπόν: Η κρίση αυτή δεν είναι εφήμερο και παροδικό φαινόμενο. Και ο υπολογισμός της διάρκειάς της δεν επαφίεται σε τεχνοκρατικές γνώσεις γιατί δεν αφορά απλώς αριθμητικά μεγέθη αλλά πολιτικές βουλήσεις.
2. Πίσω από την ερώτηση "πόσο θα διαρκέσει η κρίση;" κρύβεται ένα σοφιστικό τέχνασμα: η μετατροπή της κρίσης σε ένα φαινόμενο που αφού φτάσει μια κορύφωση, θα αρχίσει να υποχωρεί. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι η κρίση είναι τέτοιου είδους φαινόμενο. Η κρίση δεν είναι πυρκαγιά ώστε, αφού κάψει ότι είναι να κάψει, να σβήσει μόνη της.
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/03/2010.html

ciaoant1

25-03-10, 17:20

http://surajneupane.com.np/wisdom/images1/Dark%20Side%20of%20the%20Moon_dark_side.jpg

Στις 24/03/73 (σαν χθες) κυκλοφόρησε το "The Dark Side of the Moon" των Pink Floyd, και το βάζω όχι μόνο για τη μουσική του αξία, αλλά και γιατί αυτές τις μέρες ο κόσμος θα μπορούσαμε να πούμε ότι (ξανα)γνωρίζει τη σκοτεινή (αθέατη) πλευρά του φεγγαριού.

Η αλήθεια είναι πως αυτή η γνωριμία γίνεται με αργούς ρυθούς, άλλωστε οι σημερινές γενιές όταν σκέφτονται τον καπιταλισμό δε σκέφτονται ούτε τα κάτεργα στην Κίνα, ούτε την κατάσταση σε Ευρώπη και ΗΠΑ πριν έναν αιώνα (μισθοί πείνας, απάνθρωπα ωράρια, απαγόρευση απεργιών/κινητοποιήσεων, κτλ), ούτε τους πολέμους που προκαλεί ο καπιταλισμός ("να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ"...).
Μετά άλλωστε από το Β Παγκόσμιο, υπήρχαν δουλειές γενικά στη δύση, διότι χρειαζόταν να γίνει ανοικοδόμηση, να εξοπλιστούν τα νοικοκυριά με ηλεκτρικές συσκευές και αυτοκίνητα, πολλοί εργάτες είχαν πεθάνει στα πεδία των μαχών και άρα δεν απαιτούνταν να υπάρχουν και πολλές θέσεις εργασίας, ενώ το λαικο κίνημα μαχόταν, ο απεργοσπάστης ήταν ο "περίεργος", όχι ο απεργός, κτλ.

Εννοείται λοιπόν πως δεν είναι και τόσο εύκολο να καταλάβουν τι ακριβώς βλέπουν, όταν αντικρίζουν ολοένα και πιο καθαρά τη "σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού", θέλει προσπάθεια.

http://coto2.files.wordpress.com/2009/12/imf-trapping-countries-in-debt.jpg http://www.economicdisasterarea.com/wp-content/uploads/2009/07/IMF021202.gif

Το μεγάλο νέο της ημέρας ήταν βέβαια η παραπομπή της Ελλάδας στο ΔΝΤ (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=axL4p2CBauFE&pos=5):

Γαλλία και Γερμανία μας «παραδίδουν» στις φλόγες του ΔΝΤ
Η «έξυπνη μπλόφα», λοιπόν, της μεγαλειώδους οικονομικής διπλωματίας της κυβέρνησης Παπανδρέου αποδίδει καρπούς. Η Γαλλία και η Γερμανία μας «στέλνουν» στο ΔΝΤ. Συμφώνησαν, τελικά, οι δύο χώρες, όπως ανέφερε αξιωματούχος του γερμανικού υπουργείου Οικονομίας, να υπάρξει υποστήριξη (!) στην Ελλάδα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επιλέγοντας τη γερμανική άποψη πάνω στο μείζον ζήτημα που μας αφορά. Οι δύο χώρες πηγαίνουν με ταυτόσημη άποψη στην κρίσιμη ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιείται αύριο Πέμπτη στις Βρυξέλλες.
Οντως, δεν υπήρξε συνεδρίαση κυβερνητικού οργάνου στην οποία να μην αναφερθεί το ΔΝΤ. Λέγεται, επίσης, ότι δεν περνούσε καν εβδομάδα που να μην επικοινωνήσει ο πρωθυπουργός με τον Ντομινίκ Στρος - Καν. Υπάρχουν και οι φημολογούμενες εισηγήσεις του Τζόζεφ Στίγκλιτς. Ετσι, λοιπόν, τα περί ΔΝΤ ξεκίνησαν ως μπλόφα για να αισθανθούν πίεση οι Ευρωπαίοι και να προσφέρουν πρακτικά τη στήριξή τους, προκειμένου να μην υποστεί η Ευρωζώνη την ταπείνωση να διασώσει η Ουάσιγκτον ένα μέλος της.
Ομως, αξίζει να επισημανθούν ορισμένες «λεπτομέρειες».
Η οικονομική πολιτική μιας χώρας που έχει προσφύγει στο ΔΝΤ καθορίζεται από τους υπαλλήλους του Ταμείου, οι οποίοι αξιολογούν τις επιδόσεις της χώρας και προτείνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα πακέτο διορθωτικών μέτρων. Οι πολιτικοί της χώρας αυτής εκτελούν τις συστάσεις, αναλαμβάνοντας να περνούν το πακέτο μέτρων από το Κοινοβούλιο. Κερδίζουν έτσι την τμηματική οικονομική στήριξη του ΔΝΤ (το Ταμείο εκταμιεύει με δόσεις το αρχικό δάνειο που έχει εγκρίνει, και μόνο εφόσον έχουν ψηφιστεί τα μέτρα που έχει προτείνει). Κερδίζουν ταυτόχρονα την πολιτική εγγύηση, έτσι ώστε να συνεχίσει η χώρα τους να δανείζεται από τις αγορές (διότι το ΔΝΤ δεν προσφέρει όλα τα κεφάλαια που χρειάζεται μια χώρα), ασφαλώς με «μεγάλο» επιτόκιο (κανένας δανειστής δεν δανείζει φθηνά σε χώρα που βρίσκεται υπό καθεστώς χρεοκοπίας).

Τώρα, οι «σβηστές μηχανές», ο φόβος της βαθιάς ύφεσης, η κοινωνική αναταραχή είναι μπροστά. Τα σκληρά μέτρα αυξάνουν μακροπρόθεσμα τον κίνδυνο της βαθιάς ύφεσης και θα χρειαστεί ένας «από μηχανής θεός» για να ξεπεραστεί η κρίση ρευστότητας. Η έκταση της δημοσιονομικής προσαρμογής που επιχειρείται στην Ελλάδα (μείωση κατά 10,9% του ΑΕΠ του δημοσιονομικού ελλείμματος μέσα σε λίγα χρόνια), είναι κάτι που δεν έχει επιτευχθεί μεταπολεμικά από καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση χωρίς την υποτίμηση του νομίσματος και τη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής.

Οταν, πάντως, τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα, τα μεγάλα χρέη και η χαμένη αξιοπιστία οδήγησαν την Ελλάδα σε αδιέξοδο, οι αγορές ήταν πεπεισμένες ότι η χώρα ήταν παραδομένη στις φλόγες. Και πράγματι είχαν δίκιο. Η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει και αργά ή γρήγορα θα οδηγηθεί ακόμη και στην αγκαλιά του ΔΝΤ. Η ύφεση μπορεί να οδηγήσει σε φαύλο κύκλο την οικονομία, καθώς ο λόγος του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ θα μπορούσε να συνεχίσει να αυξάνεται, αφού ο αριθμητής θα μεγαλώνει ταχύτερα από τον παρονομαστή. Τα πράγματα δείχνουν λοιπόν ότι, καθώς παραμένουμε σε μια οικονομία με «σβηστές μηχανές», θα πρέπει τώρα οι «μηχανές» αυτές να λειτουργήσουν και πάλι προτού να είναι πολύ αργά.

Πάντως, μια έρευνα που έγινε από μελετητές της γερμανικής τράπεζας, της Deutsche Βank, υποστηρίζει ότι χώρες σαν την Ελλάδα, με πολύ «μαύρη οικονομία», τα πάνε πολύ καλύτερα σε περιόδους υφέσεων, γιατί προσφέρουν μέσα από την παραοικονομία κρυφές εναλλακτικές λύσεις στην ανεργία και στη φτώχεια! "παρηγοριά στον άρρωστο"

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_24/03/2010_395222

Η είσοδος πάντως του ΔΝΤ είναι σημάδι ότι, εκτός των άλλων, η Γερμανία απομακρύνεται από την ευρωζώνη (αλλιώς σιγά μην άφηνε να αναμιχθεί στα εσωτερικά της ευρωζώνης η Αμερική μέσω του ΔΝΤ).

Τα έχουμε ξαναπεί για την έξοδο της Γερμανίας από το ευρώ, αξίζει απλά να δούμε και μερικές δηλώσεις του Μπερλουσκόνι, που φανερώνουν το πως το "ενωτικό" (επιφανειακά) εγχείρημα της ευρωζώνης απομάκρυνε και απομακρύνει τους λαούς:

Η "νομισματική ένωση" ανάμεσα στα κράτη ουσιαστικά κλειδώνει τους πάντες σε ένα νόμισμα που ελέγχεται από ένα (τη Γερμανία), που είναι και το μοναδικό που μπορεί να αντέξει να έχει το ισχυρότερο νόμισμα του κόσμου, οι άλλοι δεν αντέχουν και "τα φτύνουν". Αυτό δεν είναι ένωση, είναι υποταγή των κρατών στο ισχυρότερο, εξ ου και θα πρέπει να στηριχθεί η διάσπαση της ευρωζώνης, προκειμένου οι λαοί να αποδεσμευτούν από τον έλεγχο της Γερμανίας, που τους έβαλε στο "ενωτικό" εγχείρημα της εύκολα (λίγα λογιστικά κόλπα και βουαλά, είσαι μέλος της ευρωζώνης, όπως αποδεικνύει η περίπτωση της Ελλάδας), η έξοδος όμως είναι άλλο θέμα...

http://christiannaloupa.files.wordpress.com/2009/08/silvio-berlusconi-adjusting-tie.jpg

Τέλος πάντων, δείτε τις δηλώσεις Μπερλουσκόνι σε άρθρο (http://www.independent.co.uk/news/business/news/berlusconi-euro-screwed-everyone-500629.html) της Independent με τίτλο "Berlusconi: Euro 'screwed everyone'".

Εκεί, ο Μπερλουσκόνι λέει τα εξής:

Silvio Berlusconi launched an astonishing attack on the euro yesterday when he blamed the Europe's single currency for Italy's economic woes in the starkest comments to date, saying it "screwed everybody".
The Italian Prime Minister has frequently blamed the euro for pushing up prices and choking off exports.

Ο Μπερλουσκόνι βέβαια τα λέει αυτά από [ακρο]δεξιά σκοπιά, άλλωστε οι φυγόκεντρες δυνάμεις από την ευρωζώνη μπορεί να είναι και από αντιδραστική άποψη (παρατηρείστε το πως αρχίζουν να μεγιστοποιούνται ρατσιστικά-εθνικιστικά στερεότυπα όπως πχ "[όλοι]οι Έλληνες είναι λαμόγια" στη Γερμανία, "[όλοι] οι Γερμανοί θέλουν να μας κατακτήσουν" στην Ελλάδα, κτλ).

Όμως, αυτά που λέει ο Μπερλουσκόνι είναι όλα σωστά, το ευρώ όντως έφερε ακρίβεια (πληθωρισμό), και όντως μείωσε τις εξαγωγές τόσο της Ιταλίας, όσο και όλων των άλλων, διότι λόγω του πολύ ακριβού ευρώ, κανείς δεν προτιμά προιόντα από ευρωζώνη (πλην τα made in Germany), και έτσι η παραγωγή στις χώρες της Ευρωζώνης απλά χάνεται.

Το μοναδικό βέβαια που λέει λάθος ο Μπερλουσκόνι είναι ότι το ευρώ "διέλυσε τους πάντες", εννοετία πως αυτό δεν ισχύει, κάποιοι ευνοήθηκαν και εξακολουθούν να ευνοούνται (κυρίως ο γερμανικός ιμπεριαλισμός).

Εννοείται βέβαια πως η περιβόητη "ευρωπαϊκή διεύρυνση" είναι νεκρή, "όποιος μπήκε μπήκε", μην περιμένετε να δείτε άλλες χώρες μέσα (αντίθετα, να προετοιμάζεστε για εξόδους από ευρωζωνη, και θα πρέπει οι λαοί να πιέσουν για έξοδο της Γερμανίας από το ευρώ, μην αποδεχόμενοι τα μέτρα προτεκτορατοποίησης τους).

Στη Γερμανία είδαμε (http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_344.html) χθες ότι ολοένα και περισσότεροι θέλουν να φύγουν, ενώ για πρώτη ίσως φορά μετά από χρόνια, τα ποσοστά αποδοχής του ευρώ σε χώρες που βρίσκονται εκτός του μειώνονται - πχ δείτε (http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=24/03/2010&id=144789) τη Νορβηγία, που βέβαια δεν τα πάει και άσχημα (συγκριτικά), και γι' αυτό και ο κόσμος εκεί δε θέλει πλέον και πολύ να μπει στο ευρώ...

Και πιο ευρώ δηλαδή, τώρα λένε για "ευρωδραχμές" (http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-03-23-22-42-30-2010032321399/), παλιότερα ο Ρουμπίνι έλεγε για ευρώ 2 ταχυτήτων, κτλ, κτλ, κτλ. Η πραγματικότητα είναι πως όχι μόνο υπάρχει χάσμα, αλλά αυτό το χάσμα ολοένα και μεγαλώνει, διότι το ισχυρό νόμισμα το αντέχει μόνο η Γερμανία, με όλους τους άλλους να πέφτουν ένας-ένας (μετά την Ελλάδα, έχουμε τώρα την Πορτογαλλία (http://ftalphaville.ft.com/blog/2010/03/24/183831/portugal-vs-greece-on-sovereign-risk/) και έπεται συνέχεια...).

http://images.tanea.gr/assetservice/Image.ashx?c=14162175&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=600&h=

ο οικονομολόγος Μπερνάρ Κοντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό, μιλάει για μια διαδικασία «τριτοκοσμοποίησης» των λαών της Ευρώπης. Μια διαδικασία που είναι βέβαιος πως θα προσκρούσει σε κοινωνικά εμπόδια.
«Ο λαός...

... είναι τόσο απλοϊκός κι υποταγμένος στις άμεσες ανάγκες του, που ένας ηγεμόνας πάντα βρίσκει θύματα για να ξεγελάσει» (Μακιαβέλι).

Η ανάπτυξη...

... μπορεί λοιπόν να περιμένει. Ώσπου να εξασφαλίσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι σαράφηδες τα κεφάλαια και τους τόκους τους για να αναζητήσουν κι άλλα τέτοια εύκολα κέρδη αλλού. Όπου εφαρμόστηκαν μέτρα λιτότητας, με ή χωρίς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν οδήγησαν στην ανάπτυξη αλλά στην υπανάπτυξη. Τα πειραματόζωα για την περίφημη νεοφιλελεύθερη προσαρμογή ήταν μέχρι σήμερα οι αναπτυσσόμενες χώρες του Τρίτου Κόσμου. Τώρα βρίσκουμε μπόλικα τέτοια πειραματόζωα και στο ευρωπαϊκό κλουβί. Μάλιστα, ο οικονομολόγος Μπερνάρ Κοντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό, μιλάει για μια διαδικασία «τριτοκοσμοποίησης» των λαών της Ευρώπης. Μια διαδικασία που είναι βέβαιος πως θα προσκρούσει σε κοινωνικά εμπόδια.

Για την αποφυγή...

... του πολιτικού και κοινωνικού ρίσκου, λοιπόν, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης έχει εδώ και χρόνια επεξεργαστεί έναν μακιαβελικό οδηγό προς τους σύγχρονους ηγεμόνες, για τον οποίο γράφει ο Κρίστιαν Μόρισον στο βιβλίο του «Η πολιτική εφαρμοσιμότητα της προσαρμογής»: «Η μείωση των μισθών και της απασχόλησης στον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι συνήθως ένα από τα κυριότερα μέτρα προσαρμογής. Είναι λιγότερο επικίνδυνο πολιτικά, επειδή πλήττει περισσότερο τις μεσαίες τάξεις από τις φτωχές. Σε περίπτωση προβλημάτων (απεργιών), η κυβέρνηση μπορεί πάντα να εξηγήσει πως έχει μόνο δύο επιλογές, είτε να απολύσει είτε να μειώσει τους μισθούς και να πει πως προτιμά τη δεύτερη προς το συμφέρον όλων. Αν μειώσει τις δημόσιες δαπάνες, πρέπει να φροντίσει να μη μειωθούν οι υπηρεσίες. Μπορεί, ας πούμε, να μειώσει τις πιστώσεις για τα σχολεία ή τα πανεπιστήμια, αλλά θα ήταν επικίνδυνο να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ή των φοιτητών. Οι γονείς θα αντιδράσουν βίαια αν δεν μπορούν να εγγράψουν τα παιδιά τους, αλλά δεν θα αντιδράσουν σε μια βαθμιαία πτώση της ποιότητας της εκπαίδευσης, η οποία θα μπορούσε προοδευτικά να χρηματοδοτηθεί και από τους ίδιους. Μια κυβέρνηση δύσκολα μπορεί να κάνει τις προσαρμογές παρά τη θέληση της κοινής γνώμης. Πρέπει να εξασφαλίζει την υποστήριξη ενός μέρους της, προκειμένου να το στρέφει εναντίον των άλλων. Ένα πρόγραμμα που θα έπληττε το ίδιο όλες τις κοινωνικές ομάδες, θα ήταν πιο δύσκολο να εφαρμοστεί απ΄ όσο ένα επιλεκτικό πρόγραμμα που θα έπληττε μεν μερικές κοινωνικές ομάδες, αλλά θα άφηνε άλλες στο απυρόβλητο, εξασφαλίζοντας έτσι την υποστήριξή τους προς την κυβέρνηση».

Ένα δικτατορικό...

... καθεστώς είναι ιδανικό για την επιβολή των μεταρρυθμίσεων, καταλήγει ο Κρίστιαν Μόρισον, συγκρίνοντας τις δημοκρατικές με τις δικτατορικές χώρες όπου εφαρμόστηκαν. Στη δημοκρατική Αργεντινή (1987), οι λαϊκές διαμαρτυρίες ήταν τριπλάσιες απ΄ όσες ήταν στη δικτατορική Αργεντινή (1981). Θα το ζήσουμε λοιπόν κι αυτό; Όχι. Κανένας φόβος. Η συναίνεση της ήπιας Δεξιάς με την Αριστερά πολυτελείας έχει εξασφαλίσει στην Ευρώπη μια αψεγάδιαστη δημοκρατική λύση.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4566578&ct=2

Μια ενδιαφέρουσα είδηση από το ΣΥΡΙΖΑ, καθώς φαίνεται πως πλέον η αριστερή τάση πάει να κάνει στροφή εναντίον του Μάαστριχτ (το οποίο είχε στηρίξει ο Συνασπισμός), και η "Ανανεωτική πτέρυγα" (ή αλλιώς η πτέρυγα που "όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει ΠΑΣΟΚ") γκρινιάζει. Γενικά, μια σοβαρή ριζοσπαστική αριστερά θα μπορούσε να τραβήξει τους αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ μακρυά από τους κρυφοπασόκους, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι 2 αντίρροπα ημι-κόμματα στη συσκευασία του ενός και εδώ χρειάζονται ξεκάθαρες θέσεις. Είναι πάντως σημαντικό το ότι ακόμα και η κεντροαριστερά αλλάζει θέση, καθώς βέβαια για να αναπτυχθεί το κεφάλαιο στην Ελλάδα, όντως χρειάζεται να καταργηθεί το Μάαστριχτ και το ισχυρό ευρώ, αλλιώς, αν δε γίνει επανάσταση, θα υπάρξει τεράστια αποπληθωριστική κρίση στην Ελλάδα:

Αυτοκριτική ΣΥΝ για το «ναι» έναντι του Μάαστριχτ
Εντονες αποχρώσεις αυτοκριτικής, για πρώτη φορά μετά το 1992, σχετικά με την τότε στάση του κόμματος και τη μη καταψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, θα εμπεριέχονται στο κείμενο που επεξεργάζεται η Επιτροπή Θέσεων του ΣΥΝ εν όψει του έκτακτου συνεδρίου. Στο κείμενο, που θα τεθεί το Σάββατο προς έγκριση στη συνεδρίαση της ΚΠΕ, θα επισημαίνεται σαφώς ότι δεν επιβεβαιώθηκαν έως σήμερα η θέση του Συνασπισμού και η υπερψήφιση της συνθήκης που εκφράστηκε με το «κριτικό Ναι» των βουλευτών του κόμματος στο Κοινοβούλιο.
Η συγκεκριμένη αναφορά αναμένεται να προκαλέσει ισχυρούς τριγμούς και έντονες αντιδράσεις από πλευράς Ανανεωτικής Πτέρυγας, ενώ ήδη στελέχη της στη χθεσινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας έκαναν λόγο για ιδεολογική στροφή του κόμματος με άξονα τον αντιευρωπαϊσμό.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100076_24/03/2010_395336

Επειδή μάλιστα η Ελλάδα πάει ολοταχώς για τεράστια αποπληθωριστική κρίση και το χτύπημα θα ήταν τεράστιο για τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να φοβούνται όλοι ότι τα "κορόιδα" θα ξυπνήσουν, έως και η "Καθημερινή" φτάνει στο σημείο να ζητά προστατευτισμόσε άρθρο της, αν και πάντα εντός της ευρωζώνης:

http://4.bp.blogspot.com/_UOPj--p4_QA/SGXyoyzJCfI/AAAAAAAAAH0/MKDQltdvaFM/s400/MortalKombat4Portable.jpg

Η ανάγκη ενός νέου προστατευτισμού
«η Ευρώπη θα έπρεπε να έχει προ πολλού συνειδητοποιήσει ότι το καθεστώς του ελεύθερου διεθνούς εμπορίου έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε μπούμερανγκ… Παλαιότερα, κυριαρχούσε η θεωρία ότι στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας οι δυτικές οικονομίες (και η ιαπωνική) θα διατηρήσουν το προνόμιο της υψηλής τεχνολογίας και ότι στις χώρες της περιφέρειας θα μετακινηθούν μόνον οι βιομηχανίες εντάσεως εργασίας, λόγω του χαμηλού κόστους. Μετά τις περιβόητες «τίγρεις» της Απω Ανατολής, η δυναμική είσοδος της Κίνας στη διεθνή αγορά καταδεικνύει ότι η διάκριση αυτή δεν αντέχει στον χρόνο. Η Κίνα δεν είναι Τρίτος Κόσμος. Διαθέτει τις προϋποθέσεις για να υποκαταστήσει όλα σχεδόν τα δυτικά προϊόντα. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου.
Μεσο-μακροπρόθεσμα, η Ευρώπη δεν διαθέτει καμία απάντηση σ' αυτήν την κλιμακούμενη οικονομική πρόκληση. Οταν ισχύουν τόσο μεγάλες διαφορές σε ό, τι αφορά τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις και τις συνθήκες εργασίας, δεν έχει έννοια το ελεύθερο εμπόριο. Οσο δραστικά και αν μειωθούν οι αποδοχές και τα εργασιακά δικαιώματα των Ευρωπαίων, η διαφορά κόστους θα παραμείνει καταλυτική...
Την 1η Ιουλίου 2005 δημοσιεύθηκε στην πρώτη σελίδα της «Κ» άρθρο με τον ίδιο τίτλο και την ίδια υπογραφή. Γυρίζουμε τόσο πίσω, επειδή το θέμα εκείνου του άρθρου συνδέεται με τις σημερινές αντιθέσεις στην Ε. Ε. για τη διάσωση της Ελλάδας, οι οποίες τροφοδοτούνται από τη σμίκρυνση της «πίτας». Σμίκρυνση, η οποία προκλήθηκε από τη διεθνή κρίση, αλλά στην πραγματικότητα αντανακλά το γεγονός ότι η Ευρώπη χάνει συνεχώς έδαφος στο διεθνές εμπόριο. Η Γερμανία όμως μια χαρά τα πάει, έχει βρει και τις ωραίες της αποικίες...

Οπως γράφαμε τότε, «η Ευρώπη θα έπρεπε να έχει προ πολλού συνειδητοποιήσει ότι το καθεστώς του ελεύθερου διεθνούς εμπορίου έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε μπούμερανγκ… Παλαιότερα, κυριαρχούσε η θεωρία ότι στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας οι δυτικές οικονομίες (και η ιαπωνική) θα διατηρήσουν το προνόμιο της υψηλής τεχνολογίας και ότι στις χώρες της περιφέρειας θα μετακινηθούν μόνον οι βιομηχανίες εντάσεως εργασίας, λόγω του χαμηλού κόστους. Μετά τις περιβόητες «τίγρεις» της Απω Ανατολής, η δυναμική είσοδος της Κίνας στη διεθνή αγορά καταδεικνύει ότι η διάκριση αυτή δεν αντέχει στον χρόνο. Η Κίνα δεν είναι Τρίτος Κόσμος. Διαθέτει τις προϋποθέσεις για να υποκαταστήσει όλα σχεδόν τα δυτικά προϊόντα. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου.

«Μεσο-μακροπρόθεσμα, η Ευρώπη δεν διαθέτει καμία απάντηση σ' αυτήν την κλιμακούμενη οικονομική πρόκληση. Οταν ισχύουν τόσο μεγάλες διαφορές σε ό, τι αφορά τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις και τις συνθήκες εργασίας, δεν έχει έννοια το ελεύθερο εμπόριο. Οσο δραστικά και αν μειωθούν οι αποδοχές και τα εργασιακά δικαιώματα των Ευρωπαίων, η διαφορά κόστους θα παραμείνει καταλυτική... Η Κίνα διαθέτει μία τεράστια υπανάπτυκτη ενδοχώρα, ο πληθυσμός της οποίας θα λειτουργήσει εκ των πραγμάτων ως εφεδρικός στρατός εργασίας, που θα διατηρήσει για πολλές δεκαετίες τους μισθούς σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

« Η Ευρώπη κινδυνεύει να γίνει το πρώτο μεγάλο θύμα αυτού του άνισου ανταγωνισμού. Η παραγωγική της δομή απειλείται με συρρίκνωση. Το σημερινό επίπεδο ευημερίας, που αποτελεί κορυφαία κατάκτηση στην ανθρώπινη ιστορία, δεν μπορεί να διατηρηθεί με μερίσματα. Επειδή ακριβώς οι επιπτώσεις διαγράφονται καταστροφικές, αργά ή γρήγορα θα τεθεί θέμα αναβίωσης ενός προστατευτισμού σε ευρύτερη βάση, που θα περιλαμβάνει την Ε. Ε. και τις συνδεδεμένες με αυτήν χώρες. Οσο νωρίτερα αρχίσει αυτή η -προς το παρόν εκτός ατζέντας- συζήτηση τόσο το καλύτερο για τους Ευρωπαίους».

Από τον κανόνα δεν εξαιρείται ούτε η Γερμανία. Πρώτον, επειδή μεσο-μακροπρόθεσμα ούτε αυτή μπορεί να αντέξει τον ανταγωνισμό των ανερχόμενων βιομηχανικών χωρών. Και δεύτερον, επειδή εάν δεν υπήρχε η ανοικτή ευρωπαϊκή αγορά και το ευρώ, οι γερμανικές εξαγωγές θα ήταν πολύ μικρότερες. Αντί, όμως, το Βερολίνο να ψάχνει ευρωπαϊκή λύση, προτιμάει τον εύκολο δρόμο της οπισθοδρόμησης στην εθνική ιδιοτέλεια. Οπισθοδρόμηση, που αποσταθεροποιεί και το ευρώ και συνολικά το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η Γερμανία θέλει το ευρωπαικό αυτό "οικοδόμημα" για πάρτυ της, με εμάς προτεκτοράτο

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_23/03/2010_395152

Βασική δομική μονάδα στον καπιταλισμό είναι το έθνος-κράτος, που προσπαθεί να επιβληθεί στα άλλα. Η υποταγή ενός κράτους σε ένα άλλο, η προτεκτορατοποίηση του είναι τεράστιο βήμα προς τα πίσω, και η αριστερά θα πρέπει ως πρώτο βήμα να στηρίξει μια στρατηγική "εθνικής ανεξαρτησίας", που με προστατευτισμό (κυρίως επί της Κίνας, αλλά και Γερμανίας, κτλ) θα διασφαλίσει ότι δε θα έχουμε πλήρη προτεκτορατοποίηση κρατών (ανάμεσα στα οποία είναι και η Ελλάδα), αλλά και το ότι η εκδοχή του καπιταλισμού στο επόμενο διάστημα θα μπορεί να στηρίξει μια [καπιταλιστική έστω] ανάπτυξη, κάτι που μπορεί να συμβεί μόνο μέσω δασμών στις εισαγωγές

Ενδιάφερον έχει πάντως και το ότι υπέρ του προστατευτισμού τάσσεται και ο "πολύς" Κρούγκμαν (http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/jeremy-warner/7483177/Paul-Krugman-the-Nobel-prize-winner-who-threatens-the-world.html), διότι εκεί οδηγεί τα πράγματα ο καπιταλισμός, όσο δεν ανατρέπεται από τα θύματα του: Αν δεν μπουν δασμοί, ποιος κεφαλαιοκράτης θα επενδύσει το κεφάλαιο που κρατά στις ΗΠΑ, ή στην Ευρώπη, όταν μπορεί να το επενδύσει στην Ασία?

When the self-proclaimed "conscience of liberal America" and a one-time free trader to boot starts arguing for protectionism, you know that things have come to a pretty pass. But that's what's happened over the past week.
Paul Krugman, a Nobel Prize-winning economist, has taken to advocating a 25 per cent "surcharge" – he refuses to use the more descriptive term of "import tariff" – on goods from China as a way of bringing the Chinese leadership to heel over currency reform. και οι μάχες σε νομισματικό επίπεδο είναι και αυτές μια μορφή προστατευτισμού βέβαια, ρίχνουν το νόμισμα για να γίνουν πιο φτηνά τα προιόντα που εξάγουν τα κράτη και έτσι να αυξήσουν το μερίδιο τους. Πάντως, σαφώς και η μεγάλη σύγκρουση παγκοσμίως είναι ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσσία-Κίνα, άλλο αν προς το παρόν το μεγάλο ενδιαφέρον είναι στην ευρωζώνη. Οι ΗΠΑ έχουν σοβαρά προβλήματα (στεγαστικό, ανεργία, κτλ), πλά επειδή ελέγχουν οίκους "αξιολόγησης", ΜΜΕ, κτλ αλλά και επειδή αν πέσουν οι ΗΠΑ πέφτουν όλοι, οι ΗΠΑ στηρίζονται για τώρα, προς το παρόν έχουμε Ισλανδία, Ελλάδα, κτλ. Αλλά το ντόμινο φτάνει μέχρι Αγγλία, ΗΠΑ, κτλ, ακόμα και η Κίνα δε μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη (http://ftalphaville.ft.com/blog/2010/03/25/186756/is-china-blowing-bubbles/).

http://www.juegomania.org/Mortal+Kombat+4/fotos/pc/1/1083_t/Foto+Mortal+Kombat+4.jpg

An important part of the job fraud is to make the people feel like the loss of jobs is due to the recession, not off-shoring.
We lost one-third of our manufacturing jobs during President George W. Bush’s eight-year term. Corporate America was rushing pell-mell to China. With a stimulated economy, a manufacturer going to the bank for a loan, the first question the banker asks is: “Can your product meet the China price?” If not, no matter how innovative the product, someone will go to China in a couple of years and import the same article at a lower price, putting you out of business and making the bank lose on its loan. Today, it doesn’t pay to produce in the United States. ούτε και στην Ευρώπη, πλην Γερμανίας, που έχει μεν υψηλές τιμές, αλλά προσφέρει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα
An important part of the job fraud is to make the people feel like the loss of jobs is due to the recession, not off-shoring. Long before the recession, South Carolina lost its textile industry; North Carolina lost its furniture industry; Detroit its automobile industry, and California its computer industry, etc. President Obama wants to increase exports, but we have nothing to export. Today, the United States has the export profile of an eighteenth century colony, with the only value added products exported being chemicals, agriculture and airplanes. Last week The Wall Street Journal announced that the largest chemical producer in the United States was off-shoring. Most of the job loss is from off-shoring, not the recession. But Washington acts as if nothing can be done to limit the off-shoring and protect our economy.

http://economyincrisis.org/content/washingtons-job-fraud

Σινοαμερικανική σύνοδος τον Μάιο στο Πεκίνο
Σινοαμερικανική συνάντηση σε επίπεδο υψηλόβαθμων αξιωματούχων -υπουργών Εξωτερικών και Οικονομικών και αντιπροέδρου της κυβέρνησης- αναμένεται να πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Μάιο στο Πεκίνο.
Η συνάντηση αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Πεκίνου επικρατεί ένταση με αφορμή σειρά ζητημάτων. Μεταξύ αυτών, η νομισματική πολιτική της Κίνας, η πώληση αμερικανικών όπλων στην Ταϊβάν, το καθεστώς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, η στάση του αμερικανικού κολοσσού του Διαδικτύου Google έναντι του Πεκίνου, αλλά και η επίσκεψη του Δαλάι Λάμα στην Ουάσιγκτον.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100088_24/03/2010_395312

http://www.mhs.mb.ca/docs/mb_history/12/canadianlabour.jpg
Από παλιότερους εργατικούς αγώνες - τι χαζοί κι αυτοί οι εργάτες, γιατί κινητοποιούνταν άραγε? Αφού ο καπιταλισμός είναι καλός, γιατί να τρώγεσαι με τα ρούχα σου και να τρέχεις από δω και από κει? Ή μήπως δεν είναι έτσι, και άλλοι είναι οι "χαζοί" της υπόθεσης, όχι αυτοί που πάλευαν?

Tim Geithner and Christina Romer tried to paint another rosy economic picture in front of the House Appropriations Committee ("there's progress, though it's challenging"), but even their own fellow Democrats don't buy into it anymore.
We have a baby boomer generation that has just about all the money that's left in our societies. Their children, though, have nothing. Except for some hand-outs from their parents (I’m not talking individuals here). Unemployment among young people in many countries is downright scary, often in the 40%-50% range. No jobs, no money, no prospects. The younger generation has no money and no power, but they also have nothing left
We've seen tear gas in Athens recently, and that was just a little taste. As you may know, I’m spending some time in France right now, and it's not hard to predict what will happen here if and when the government starts slashing salaries (as it must soon). The French simply won't understand what's happening, and mass protests will be the result, some peaceful, some violent. It’s every democratic politician's ultimate conundrum: if you don’t tell people the truth, they'll turn against you down the line; if you do tell them, they'll turn against you right away. That makes it obvious to figure out which politicians actually do get elected. Where the government is left, it will swing right, and vice versa, in ever more extreme denominations.

And yet, it's all just a prologue. There's nothing easier for politicians than to play people against each other, in order to divert -negative- attention away from themselves. And so they will.

That is a dangerous combination, and how we deal with it will be what decides our futures. Our societies, already barely able to survive current debt and deficit loads, are slowly -though increasingly faster- being eaten up by the monster of unfunded liabilities: healthcare and pensions. Be it the US Medicare, Medicaid and Social Security varieties, or their European and Japanese counterparts, we're looking at ticking explosives counting down the hours, days and years. Down here at the Automatic Earth we've long said that nobody presently under 50 (and planning to retire at 65) will ever see a penny from pensions or government retirement plans (well, perhaps that one penny).

The world's pension plans have lost fortunes in the 2008/9 crash, and they will lose more going forward (they're playing double or nothing now to make up the losses).

Government obligations will not be honored, because the younger generation must and will at some time take over, through elections or otherwise, and vote themselves (again, through elections or otherwise) an ever bigger piece of the pie. And the pie will have gotten a lot smaller to boot. If time is money, and money is power, than time will be power too at some point: the young have the final advantage.

Most people are far too complacent when it comes to the consequences of a shrinking economic system. Many claim that we can easily downsize to smaller homes and smaller lives, since there's so much we don't really need anyway, that we will move in together and return to "good" conversations, growing our own tomatoes and all that. But that's just not going to happen voluntarily, not on a large and wide scale. The human mind has no reverse. It doesn't even have a steering wheel. We are built for one of two things: go forward or crash. It looks like there's no forward left before a major crash happens first. It also looks like there's not a whole lot of people who realize this.

http://theautomaticearth.blogspot.com/2010/03/march-17-2010-forward-or-crash.html

http://www.thessaliko-theatre.gr/img/11-2008/Barcode1.jpg

Το ΚΚΕ βρήκε τα λεφτά
Ο Ριζοσπάστης (http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5535982&publDate=7/3/2010) στις 7/3 μας λέει και ακριβώς που είναι κρυμμένα τα λεφτά:

“Ενώ τα κέρδη της πλουτοκρατίας ξεχειλίζουν από τις θυρίδες και θησαυροφυλάκια, η κυβέρνηση ξαφρίζει το λαό. Χτες φόρτωσε με μια μονοκοντυλιά αλλά 4,8 δισ. ευρώ στις πλάτες του λαού. Την ώρα που λεηλατεί και τα τελευταία υπολείμματα του λαϊκού μόχθου αφήνει ανέγγιχτο το συσσωρευμένο πλούτο των κεφαλαιοκρατών.
• Το ενεργητικό των τραπεζών το 2009 καταγράφηκε στα 579 δισ. ευρώ. Χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν 120 φορές τη χτεσινή αφαίμαξη που υπέστη ο λαός.
• Οι 166 εισηγμένες μεγάλες επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο, έχουν κέρδη 11,8 δισ. ευρώ. Ενα ποσό που θα μπορούσε να καλύψει 2,5 φορές τη χτεσινή αρπαγή.
• Το ενεργητικό των μεγαλύτερων επιχειρήσεων στη χώρα έχει φτάσει στα 700 δισ. ευρώ. Χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν 145 φορές τη χτεσινή κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων.
• Οι ανείσπρακτοι φόροι αγγίζουν σήμερα τα 30 δισ. ευρώ, με τη μερίδα του λέοντος να τη χρωστούν οι ανώνυμες εταιρείες και οι μεγάλες επιχειρήσεις. Ποσό που αν το έπαιρνε η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει αποτρέψει έξι φορές τη χτεσινή βαρβαρότητα.
• Τα 28 δισ. ευρώ που χάρισε στις τράπεζες η κυβέρνηση είτε με τη μορφή ζεστού χρήματος είτε με τη μορφή εγγυήσεων είναι περίπου 6 φορές περισσότερα από τη χτεσινή λεηλασία.
• Τα 10 δισ. με τα οποία ενίσχυσε η κυβέρνηση τους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω του ΕΣΠΑ είναι 2 φορές περισσότερα από τη χτεσινή σφαγή.”

Tσάμπα αποκαλύψεις

Μόνο που απ’ αυτά δεν βγαίνει το συμπέρασμα ότι “υπάρχουν λεφτά” στα δημόσια ταμεία. Το γεγονός μάλιστα ότι οι καπιταλιστές έχουν θησαυρίσει αυτό πέρα από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης οφείλεται και στη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας. Το ελληνικό κεφάλαιο αναμφισβήτητα έχει κάνει μια τεράστια συσσώρευση τα τελευταία χρόνια. Ένα μεγάλο μέρος από τα κέρδη βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε τράπεζες του εξωτερικού. Άλλα είναι τοποθετημένα σε πάσης φύσεως τίτλους, όπως τα περιβόητα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ευελπιστώντας να αυγατίσουν εισπράττοντας τους εξωφρενικούς τόκους των 6,5%. Ο ελληνικός εφοπλισμός επίσης ζει πλανητικές δόξες χτίζοντας αυτή τη στιγμή υπερσύγχρονα πλοία αξίας 1 δις δολαρίων το μήνα.
Σε όλα αυτά συμφωνούμε, παρόλο που το ΚΚΕ ξεχνάει τα 20 δις των ολυμπιακών, τα δομημένα ομόλογα, τη Ζήμενς, και τα δεκάδες δις κάθε χρόνο στις στρατιωτικές δαπάνες. Ας υποθέσουμε ότι δεν σημαίνει η παράληψη αυτή κάτι περισσότερο. Ωστόσο το να αραδιάζει κανείς τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών ή των εισηγμένων επιχειρήσεων δεν απαντά στην ουσία του προβλήματος. Και τέλος πάντων ακόμα κι αν παραθέτει στοιχεία θα πρέπει να το κάνει σωστά.

Για παράδειγμα το ενεργητικό των τραπεζών ή των εισηγμένων δεν είναι ζεστό χρήμα που μπορούμε ακριβώς να το απαλλοτριώσουμε, ακόμα κι αν παίρναμε την εξουσία. Επομένως δεν είναι “χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν 145 φορές τη χτεσινή κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων” αφού τέτοια “χρήματα” δεν υπάρχουν. Όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις λογιστικής εταιρειών θα γνωρίζει ότι στο “ενεργητικό” περιλαμβάνονται εκτός από τα πάγια στοιχεία κάθε είδους απαιτήσεις προς τρίτους. Για τις τράπεζες ιδιαίτερα είναι οι απαιτήσεις από δάνεια που έχουν χορηγηθεί σε επιχειρήσεις και ιδιώτες, όπως επίσης και κάθε τίτλος που έχουν στη διάθεση τους (πχ. κρατικά ή άλλα ομόλογα). Όμως οι τράπεζες εκτός από απαιτήσεις και ενεργητικό έχουν όπως και κάθε άλλη εταιρεία και παθητικό δηλαδή υποχρεώσεις προς τρίτους (πιστωτές, δανειστές, καταθέτες κλπ). Επιπλέον οι απαιτήσεις μετά την έκρηξη της φούσκας των στεγαστικών δανείων δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα εισπραχθούν, όπως επίσης τώρα επισφαλής γίνεται και η είσπραξη των τοκοχρεολυσίων που απειλεί να τινάξει τη φούσκα γύρω από τα κρατικά ομόλογα και τα τραπεζικά πρoϊόντα που έχουν φτιαχτεί γύρω από αυτά (cds). Η διόγκωση των ιδίων κεφαλαίων (καθαρή περιουσία) επίσης δεν βγάζει ασφαλή συμπεράσματα όσον αφορά την κερδοφορία του τραπεζικού κεφαλαίου γιατί μπορεί να έχει προέλθει από μια αύξηση κεφαλαίου, που αποτελεί ένα είδος δανεισμού μέσω της έκδοσης και πώλησης νέων μετοχών. Αυτό μάλιστα ενώ φέρνει ζεστό χρήμα στην τράπεζα, δημιουργεί ταυτόχρονα νέες υποχρεώσεις και μειώνει τη κερδοφορία ως ποσοστό επί των επενδυόμενων κεφαλαίων.
Επομένως το μόνο ουσιαστικό στοιχείο που έχει νόημα εδώ είναι τα κέρδη χρήσης. Πράγματι οι τράπεζες τα τελευταία 6-7 χρόνια πριν την κρίση παρουσίαζαν διαρκώς αυξανόμενα κέρδη που μέσα στην παρούσα δεκαετία έτρεχαν με 2-4 δις το χρόνο, και για όλο αυτό το διάστημα γύρω στα 20 δις. Αυτό είναι λοιπόν το ζεστό χρήμα που θα μπορούσε να βρεθεί από τις τράπεζες και όχι τα 579 δις του ενεργητικού τους. Αλλά και αυτά τα δις έχουν ήδη γίνει καπνός αφού είτε έχουν διανεμηθεί είτε έχουν επενδυθεί σε νέα ανοίγματα αυτών των τραπεζών. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τράπεζες όπως και πολλές εισηγμένες προκείμενου να μην γκρεμιστούν οι μετοχές τους παρουσιάζουν κέρδη, ακόμα και αν δεν έχουν όπως έκανε επί χρόνια η Enron στις ΗΠΑ. Άσφαιρα πυρά λοιπόν να ζητάς οτιδήποτε από αυτά τα κέρδη. Προπαγανδιστικά βεβαίως τα στοιχεία αυτά έχουν την αξία τους για να δούμε πόσο άπληστο είναι το κεφάλαιο.
Επίσης τα περιβόητα 28 δις δεν αποτελούν ζεστό χρήμα. Αν ήταν έτσι το έλλειμμα για το 2009 δεν θα ήταν 30 δις αλλά τουλάχιστον 50δις για να ξέρουμε και τι λέμε. Μόνο 5 από αυτά ήταν ζεστό χρήμα που δεν χαρίστηκε στις τράπεζες αλλά τα διέθεσε το κράτος για να αγοράσει προνομιούχες μετοχές. Από κει και πέρα τα υπόλοιπα είναι εγγυήσεις δηλαδή ομολογιακοί τίτλοι υπέρ των τραπεζών που τους δάνεισε το δημόσιο για να δανειστούν με τη σειρά τους στη διεθνή χρηματαγορά ή και από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%. Φυσικά πρόκειται για βοήθεια προς τις τράπεζες, που ειδάλλως θα είχαν καταρρεύσει, όπως έγινε με την Leaman Brothers.
Οι ανείσπρακτοι φόροι μπορεί να είναι 30 δις αλλά πολλές από τις επιχειρήσεις που τις χρωστάνε έχουν χαθεί τα ίχνη τους, άλλες έχουν χρεοκοπήσει και επίσης ένα μέρος δεν είναι ακριβώς φόροι που χρωστάει το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά χιλιάδες μικρέμποροι και βιοτέχνες που αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα και το (πρώην) ΤΕΒΕ τους. Σε ένα άλλο άρθρο ο Ριζοσπάστης (21/2) μας λέει ότι τελικά τα “ληξιπρόθεσμα χρέη προς τις εφορίες, τα 15 δισ. ευρώ, δηλαδή πάνω από το 85% της φοροδιαφυγής, προέρχονται από 6.000 μεγαλο-οφειλέτες”. Ωραία να τους κυνηγήσουμε αλλά αυτό θα πάρει χρόνο και με αμφίβολα αποτελέσματα ακόμα κι αν το κυνήγι αναλάβει ο κόκκινος στρατός. Αλλά ακόμα και να μαζευτούν κάποια από αυτά τα συσσωρευμένα χρέη (και όχι χρέη μιας χρήσης) πάλι θα καλυφθεί ένα πολύ μικρό μέρος από το δημόσιο χρέος που θα είναι κατά πολύ μικρότερο από το αναμενόμενο φετινό έλλειμμα των 20 δις και των επιπλέον 15 δις που θα πληρωθούν μόνο σε τόκους. Μετά ποιον θα κυνηγήσουμε;
Τα 10 δις του ΕΣΠΑ είναι κοινοτικά προγράμματα, η συνέχεια των ΚΠΣ (Κοινοτικά πλάισια στήριξης). Απ’ αυτά καταρχήν πήρε και ο κάθε πικραμένος εκτος από το “μεγάλο κεφάλαιο” αρκεί φυσικά να είχε τις άκρες. Επιπλέον πήραν και οι δήμοι για να φτιάξουν διάφορα έργα αλλά και το κράτος για δρόμους λιμάνια, αεροδρόμια, τούνελ, προαστιακούς κ.ο.κ. Ακόμα και το ΚΚΕ να ήταν στην κυβέρνηση, δεν θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για οποιοδήποτε σκοπό και ειδικά για να πληρώσει τα ελλείμματα. Και αν δεν το πιστεύει ας ρωτήσει το σύντροφο Χριστόφια. Επομένως και εδώ ο Ριζοσπάστης ρίχνει τουφεκιές στον αέρα, χωρίς να ιδρώνει κανενός το αφτί.
Είναι φανερό ότι το ΚΚΕ είτε δεν αντιλαμβάνεται τα πραγματικά μεγέθη είτε συνειδητά προτιμά να σφυρίζει κλέφτικα. Το μόνο που καταφέρνει έτσι είναι να συμβάλει στην αυταπάτη ότι “μπόρα είναι θα περάσει”.
Η κατάρρευση των δημοσίων ταμείων δεν είναι μπλόφα

Παρόλα αυτά όμως στην αριστερά η καπιταλιστική χρεοκοπία παρουσιάζεται σαν ένα παραμύθι, ή σαν μια μπλόφα. Η Παπαρήγα αυτό ακριβώς δηλώνει λέγοντας τη μέρα της απεργίας ότι “λένε ψέματα, τρομοκρατούν το λαό”. Ότι απλώς μας δουλεύουν, ενώ στην πραγματικότητα όλα είναι μέλι γάλα. Η αριστερά μοιάζει πιο σίγουρη για τις δυνατότητες επιβίωσης του καπιταλιστικού συστήματος ακόμα και από τα golden boys της Γουόλ Στρίτ.
Στην πραγματικότητα λεφτά δεν υπάρχουν, υπήρξαν και φαγώθηκαν. Στο χρηματιστήριο, στην ολυμπιάδα, στα μεγάλα έργα, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις μίζες της Ζήμενς, στο βατοπέδι, στα μεγάλα έργα. Επί χρόνια παρακολουθούμε μια απίστευτη λεηλασία του δημοσίου πλούτου με κάθε τρόπο, στην οποία δεν συμμετείχε απλώς το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες πονηράντζες που κονόμησαν εξοχικά με πισίνες, βίλες στην Πεντέλη, κότερα και τζιπ 4 επι 4. Αυτοί τώρα κριμένοι πίσω από τις ανώνυμες αγορές είναι που δάνεισαν και εξακολουθούν να δανείζουν το ελληνικό δημόσιο και απαιτούν τώρα από απόσταση ασφαλείας να χυθεί το αίμα του προλεταριάτου για να πληρώνονται οι τόκοι και αυτοί να συνεχίζουν να δανείζουν με τα πλέον ληστρικά επιτόκια.

Και εν πάση περιπτώσει αφού υπάρχουν λεφτά ας πάμε να τους τα πάρουμε, μιας και ο Παπανδρέου δεν έχει καμία όρεξη να μας τα δώσει. Λοιπόν ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Το ΚΚΕ βεβαίως αρνείται να λύσει τέτοιου είδους πρακτικά ζητήματα. Στην αερολογία όμως είναι εξπέρ.
Και το επόμενο ερώτημα είναι πως θα τους τα πάρουμε. Συγκεκριμένα πράγματα όχι θεωρίες και τρελίτσα. Για παράδειγμα, να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες. Με αποζημίωση ή χωρίς; Ας πούμε χωρίς. Να το πούμε στα ίσα, βάζουμε χέρι στην ατομική ιδιοκτησία. Τι λεει η υπάρχουσα αριστερά ναι ή ου; Αλλά ακόμα κι αν γίνει αυτό, τα χρέη παραμένουν. Τα κέρδη των προηγούμενων ετών έχουν διανεμηθεί. Τώρα είναι περίοδος ισχνών αγελάδων. Εξάλλου ένα μελλοντικό δημόσιο πιστωτικό σύστημα δεν θα έχει κέρδη, αφού δεν θα επιβάλει εξοντωτικά επιτόκια. Όπως και να χει οι πιστωτές θα επιμένουν να ζητάνε τους τόκους από τα ομόλογα, από τα 300 δις που έχουν δανειστεί οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Με αυτά τι θα γίνει; Εδώ η αριστερά κάνει τον κινέζο. “Εεε, να πάμε να μαζέψουμε τους ανείσπρακτους φόρους”. Ούτε 5 δις δεν πρόκειται να μαζευτούν. “Να φορολογηθεί σκληρά το μεγάλο κεφάλαιο”. Τώρα είναι ήδη αργά. Ακόμα κι αν γίνει έστω και τώρα απλά οι καπιταλιστές θα προχωρήσουν σε λοκ άουτ. Δεν αξίζει να κάνουν μπίζνες για να πληρώνουν φόρους.
Είναι προφανές για κάθε νοήμων εγκέφαλο ότι αν πραγματικά θέλουμε να βάλουμε χέρι στο κεφάλαιο ο μόνος δρόμος είναι η απαλλοτρίωση των κινητών και ακίνητων περιουσιακών τους στοιχείων. Στην τελική η απόσπαση των μέσων παραγωγής από τα χέρια τους και η παραγωγική αναδιοργάνωση της οικονομίας σε σοσιαλιστική βάση (σχεδιασμένη οικονομία, κοινωνικοποιημένη και συνεταιριστική ιδιοκτησία με κίνητρο την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας).
Βεβαίως η αριστερά μας και ο τρεϊντγιουνίστικος κινηματισμός ούτε καν μπαίνει σε τέτοιες σκέψεις. Που να μπλεκόμαστε, δε βαριέσαι τώρα. Ας συνεχίζουμε να ζητάμε 1400 ευρώ βασικό μισθό και ας ζήσουνε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Οι προκηρυξούλες μας, τα 25 παντός καιρού αιτήματα στο τέλος και άγιος ο θεός. Είναι απίστευτο! Έρχεται το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης και σου λεει μες τα μούτρα ότι φαλήρησαν και δεν υπάρχει μια και αντί να τους πιάσουμε στις κλωτσιές και να τους στείλουμε στον αγύριστο η απάντηση είναι ότι μας κάνουν πλάκα για να μην μας δώσουν αυτά που ζητάμε τα τελευταία 20 χρόνια.

Στάση πληρωμών εδώ και τώρα Αυτή η λύση σίγουρα έχει πλεονεκτήματα, καθώς ξεχνάμε το χρέος, ένα σωρό τραπεζίτες και ιμπεριαλιστικά κράτη θα έχουν πρόβλημα, και όμως για ένα διάστημα ο κόσμος θα ζήσει μέσα σε μεγάλη φτώχεια, κάτι που βέβαια ο καπιταλισμός θα το "εκτιμήσει δεόντως", με διάφορους επενδυτές να μαζεύονται για να επενδύσουν στη 'φτηνή Ελλάδα' (λόγω χρεωκοπίας), με τα μεροκάματα να πέφτουν

Λοιπόν για να τελειώνουμε. Οι κλέφτες τα έφαγαν και τα πήγαν στην Ελβετία και από κει παριστάνουν τις ανώνυμες αγορές που δανείζουν το δημόσιο για να “μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις”, μαζί βεβαίως με 15 τουλάχιστον δις τοκοχρεολύσια κάθε χρόνο. Ένας και μοναδικός τρόπος υπάρχει για να συννενοηθούμε. Στάση πληρωμών εδώ και τώρα!!! Ότι πήρατε πήρατε. Από δω και πέρα δεν έχει μια. Να πάτε να πνιγείτε. Αυτή είναι η μόνη σοβαρή πρόταση. Και για να διευκρινίσουμε κάτι γιατί και αυτό το σύνθημα κοντεύει ήδη να ξεφτιλιστεί. Όταν λέμε στάση πληρωμών το λέμε και το εννοούμε. Δεν μπλοφάρουμε για να πιεστεί η ΕΕ, ο Τρισέ, ο Σαρκοζί και η Μέρκελ να εκδώσουν ευρωομόλογο ή να αναθεωρήσουν τη Λισσαβόνα και να ενισχύσουν κατευθείαν τις χώρες με ελλείμματα. Αυτά είναι παραμυθάκια της χαλιμάς, που ικανοποιούν μόνο τις φαντασιοπληξίες των οπαδών του Μπερλιγκουέρ. Το πρόβλημα δεν είναι να συνεχίζει το προλεταριάτο να φορτώνεται νέα έστω και με 4% δάνεια. Τίποτα, πάει και τελείωσε.
Ας το πάρουμε χαμπάρι, κι ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Η κρίση αυτή δεν έχει σχέση με το πολιτικό έλλειμμα της ΕΕ, ούτε με το ότι δεν υπάρχει ένας ευρωπαϊκός προϋπολογισμός. Όποιος τα λεει αυτά απλά είναι πονηρός, αν δεν είναι ανόητος. Η γερμανικός καπιταλισμός δεν έχει καμία υποχρέωση να πληρώνει τα κερατιάτικα του ελληνικού, και αυτό το γνωρίζει οποιοσδήποτε έχει περισσότερο από 10 γραμμαρία εγκέφαλο. Η αριστερή εκδοχή του καταφερτζή έλληνα που τυλίγει τους κουτόφραγκους σε μια λαδόκολλα μπορεί να έχει πέραση στη ντόπια αγορά, αλλά έξω προκαλεί μόνο τα γέλια. Και εν πάση περιπτώσει η ιδέα να βοηθήσει η Γερμανία την Ελλάδα μπορεί να πραγματοποιηθεί όχι με κάποιον εκβιασμό ούτε λόγω κάποιας υποχρέωσης, αλλά γιατί θα το επιθυμεί το ίδιο το Βερολίνο. Πάντως οι διάφοροι πονηροί που για έναν παράξενο λόγο διαρκώς πληθαίνουν μέρα με τη μέρα, πιστεύουν ότι η απειλή για στάση πληρωμών θα υποχρεώσει τους Γερμανούς και τους Γάλλους να “μας” βοηθήσουν γιατί δεν θέλουν να καταρρεύσει η ευρωζώνη. Ακόμα μια ελληνική (αν και αριστερή) φαντασίωση. Η Γερμανία και η Γαλλία συζητάνε ήδη εκεί που πρέπει βεβαίως το ενδεχόμενο αυτό, της επιστροφής στα εθνικά στους νομίσματα, και να είναι οι πάντες σίγουροι ότι θα το κάνουν οποιαδήποτε στιγμή γράφοντας όλες τις Συνθήκες της ΕΕ στα παλιά τους τα παπούτσια, αν θεωρήσουν ότι έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα του καπιταλισμού τους. Για να μην πούμε ότι η Ελλάδα θα τους δώσει και το άλλοθι.
Το τι θα κάνει ωστόσο η Μέρκελ είναι δικό της θέμα και σε τελευταία ανάλυση δεν είναι αυτή το πρόβλημα όπως θέλουν να μας πείσουν τα δαιμόνια της ελληνικής κουτοπονηριάς. Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι η κυβέρνηση που κόβει μισθούς και μας απειλεί με ισόβια φτώχεια για να εξυπηρετηθούν οι ανώνυμες χρηματαγορές που κατά τα άλλα είναι και “κερδοσκοπικές”. Λοιπόν το θέμα από δω και πέρα πρέπει να μπει ορθά κοφτά. Δεν έχει φράγκο. Αμέσως θα εμφανιστούν οι πιστωτές, οι κερδοσκόποι και όλο το σκυλολόι της διεθνούς και εγχώριας παρασιτικής τοκογλυφίας να ζητάνε τα ρέστα. Φυσικά άρση πληρωμών μπορεί να κηρύξει μόνο η νόμιμη κυβέρνηση της χώρα. Προς το παρόν κυβέρνηση είναι ο Παπανδρέου. Ας υποχρεωθεί να το κάνει αυτός. Ας το απαιτήσει το κίνημα. Αν δεν θέλει, δεν μπορεί, τον πονάει η κοιλιά του ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να πάρει δρόμο. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Η μάλλον υπάρχει να ζούμε από δω και στο εξής με τα μισά απ’ όσα ζούσαμε ως τώρα. Ας διαλέξουμε, ας διαλέξει και η αριστερά.
Και με τους πιστωτές τι θα γίνει;

Καταρχήν θα γνωριστούμε μαζί τους. Στη συνέχεια αφού τους ξεκαθαρίσουμε ότι δεν θα πάρουν κανέναν επιπλέον τόκο θα συζητήσουμε για το κεφάλαιο, δηλαδή τα ομόλογα που έχουν στα χέρια τους. Από την ονομαστική αξία αυτών των ομολόγων θα αφαιρεθεί ένα σημαντικό μέρος που αφορά τα ληστρικά επιτόκια δανεισμού που έχουν ήδη προεισπραχθεί. Στην συνέχει θα αφαιρεθούν οι μίζες που εισέπραξαν τα στελέχη αυτών των τραπεζών και η επίσημη αμοιβή της τράπεζας. Αν μετά απ’ αυτά περισσεύει κάτι, θα το πάρουν όποτε έχουμε. Μέχρι τότε ας μας κόψουν και την καλημέρα. Και αν τολμήσουν να το πάρουν χρησιμοποιώντας άλλα μέσα τότε θα πρέπει να ξέρουν ότι διαγράφονται όλα τα χρέη αυτομάτως.
Για όσους τώρα όλα αυτά τους ακούγονται από μη ρεαλιστικά έως τρελά σενάρια, ή ακόμα ότι θα μπλέξουμε σε περιπέτειες, ένα πράγμα τους λέμε: η νοσταλγία των χρυσών δεκαετιών του μεταπολεμικού καπιταλισμού, όπως επίσης και του τουρμπονεοφιλελεύθερου καπιταλισμού των δύο τελευταίων δεκαετιών, δεν θα τους βοηθήσει σε τίποτα. Το πανηγύρι τελείωσε μαζί και οι αυταπάτες μια αιώνιας ταξικής ειρηνικής συνύπαρξης. Ο καθένας δικαιούται βεβαίως να αναπολεί το χαμένο όνειρο και να ζητάει από τον Σαρκοζί και τη Μέρκελ μια ακόμα ευκαιρία. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και οι προσκυνημένοι απλώς θέλουν να επιβιώσουν. Όχι όμως στις πλάτες αυτών που θέλουν να πολεμήσουν.

http://avantgarde2009.wordpress.com/2010/03/13/το-κκε-βρήκε-τα-λεφτά/

http://static.businessinsider.com/image/4b8be5827f8b9ad555ec0000/old-elderly-lady-glasses-book-grandmother.jpg

Και άλλες τράπεζες χρεωκόπησαν (http://www.marketwatch.com/story/four-more-bank-failures-bring-2010-tally-to-37-2010-03-19) στις ΗΠΑ την προηγούμενη Παρασκευή, και πλέον η λεηλασία για να επιβιώσουν σπάει ένα ακόμα ρεκόρ, καθώς ετοιμάζονται να αρπάξουν λεφτά από τα ασφαλιστικά ταμεία για να τα δώσουν στις τράπεζες για να επιβιώσουν:

Failed Banks May Get Pension-Fund Backing as FDIC Seeks Cash (http://www.businessweek.com/news/2010-03-08/failed-banks-may-get-pension-fund-backing-as-fdic-seeks-cash.html)
The Federal Deposit Insurance Corp. is trying to encourage public retirement funds that control more than $2 trillion to buy all or part of failed lenders, taking a more direct role in propping up the banking system, said people briefed on the matter.

http://www.juegomania.org/Mortal+Kombat+4/fotos/pc/1/1083/Foto+Mortal+Kombat+4.jpg

Στην Ελλάδα, μιλάμε για επιδρομή, όποια εφημερίδα και αν ανοίξεις έχει και από κάτι:

Κατά 160.000 αυξήθηκαν οι νέοι άνεργοι μέσα σε δώδεκα μήνες (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_24/03/2010_395248)

«Καταιγίδα» απολύσεων και λουκέτων (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=10794955)
Ενας στους 3 εργαζόμενους στις 40.000 βιοτεχνίες της Αθήνας βιώνει τον Γολγοθά της απόλυσης, αφού μέσα στο 2010 θα βρεθούν στον δρόμο 20.000, πλάι στους 50.000 ήδη απολυμένους της διετίας. Ο εφιάλτης του λουκέτου απειλεί 16.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις

Ψαλίδι στις συντάξεις σε 3 δόσεις
Οι ανατροπές που προβλέπει το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4566728)

Ερχεται νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=26509179)

Μαζικά στρέφονται στην ΕΚΤ οι ελληνικές τράπεζες για να δανεισθούν 15-20 δισ ευρώ στην δημοπρασία του Μαρτίου (http://athenstock.blogspot.com/2010/03/15-20.html)
To ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να δανεισθεί από τις αγορές τις τελευταίες ημέρες. Αυτό πλέον είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα ωστόσο αν δεν υπήρχε μια λύση το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα κινδύνευε να βρεθεί προ αδιεξόδου.
Η λύση έρχεται στα τέλη Μαρτίου και λέγεται δημοπρασία 6μηνης διάρκειας που θα υλοποιήσει η ΕΚΤ.

Απειλούνται με κατάργηση οι συλλογικές συμβάσεις (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=26071252)
Την «κερκόπορτα» της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας ανοίγει η κυβέρνηση καθώς τις καταστρατηγεί ευθέως σε ΝΠΙΔ και στις ΔΕΚΟ, όπου το Δημόσιο κατέχει πάνω από το 50%.

http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2010/03/04/article-1255162-088BFFD2000005DC-743_634x419.jpg
Optical illusion: All is not what it seems in this shop window in Whitley Bay Στην Αγγλία βάφουν (με μπογιά) τις βιτρίνες των καταστημάτων που έχουν βάλει λουκέτο ώστε να φαίνονται γεμάτες, για να μην καταλαβαίνει ο κόσμος, όσο αυτό είναι δυνατόν, την πραγματική κατάσταση

Fake shopfronts built to cover up High St stores that have been closed down
As High Streets are decimated by the recession - fake business facades have been installed to create the illusion that shops are still occupied.
North Tyneside Council is trialling the new window treatment that at first glance gives the impression that units are occupied.
The crumbling facade of a vacant clothing store in the centre of Whitley Bay has made way for a smart shop front with the question 'Delicatessen?' and close by 'This retail space could be yours ...'
http://www.dailymail.co.uk/news/article-1255162/Fake-shopfronts-built-improve-look-recession-hit-high-streets.html

http://www.irishmoneytalk.com/pictures/jobless%20lines%20Ireland.jpg

Research shows a third of Londoners are jobless
http://www.independent.co.uk/news/uk/home-news/research-shows-a-third-of-londoners-are-jobless-1925193.html

Europe's banks brace for UK debt crisis
UniCredit has alerted investors in a client note that Britain is at serious risk of a bond market and sterling debacle and faces even more intractable budget woes than Greece.
"I am becoming convinced that Great Britain is the next country that is going to be pummelled by investors," said Kornelius Purps, Unicredit 's fixed income director and a leading analyst in Germany.
Mr Purps said the UK had been cushioned at first by low debt levels but the pace of deterioration has been so extreme that the country can no longer count on market tolerance.
Britain's AAA-rating is highly at risk.
We think they will have to do more QE as recovery falters τυπώστε χρήμα...Η Αγγλία βέβαια ως μεγαλύτερη χώρα θα στηριχθεί περισσότερο, χώρες όπως η Αγγλία, ή πολύ περισσότερο οι ΗΠΑ, κτλ θα πέσουν στο τέλος, διότι ως τότε θα στηρίζονται, αφού αν πέσουν αυτές, πέφτουν όλοι
http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/7423138/Europes-banks-brace-for-UK-debt-crisis.html

http://www.mapsofworld.com/images/world-countries-flags/germany-flag.gif

Η Γερμανία, όπως ήταν αναμενόμενο, θα δημιουργήσει ένα δικό της "οίκο αξιολόγησης"

Προτάσεις για δημιουργία οίκου αξιολόγησης της Ε.Ε.
Την επιρροή των διεθνών οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης θέλουν να παραμερίσουν οι χώρες της Ευρωζώνης, σύμφωνα με σημερινό γερμανικό δημοσίευμα.
Η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, επικαλούμενη πηγές από τα υπουργεία οικονομικών της ΕΕ, αναφέρει ότι υπάρχουν αξιωματούχοι που υποστηρίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να συστήσει το δικό της τμήμα αξιολόγησης των χωρών-μελών της
Έτσι, η Ευρωζώνη, υποστηρίζεται, θα διαθέτει εναλλακτικό φορέα αξιολόγησης, όπως οι γνωστοί οίκοι Fitch, Moody's και Standard and Poors'. που είναι αμερικανοκινούμενοι, εξ ου και το "άριστα" που παίρνουν οι ΗΠΑ, η Αγγλία, κτλ
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_1358.html

Όσο για το ποιους θα στοχεύσει η Γερμανία, αυτό είναι φανερό - πρώτος (μεγάλος) στόχος η Αγγλία - δείτε δύο πρόσφατα δημοσιεύματα του "Spiegel", όπου ξεκάθαρα κινείται εναντίον της Αγγλίας:

A Prayer from the Death Bed
Great Britain Stars in Its Own Greek Tragedy
Greece's budget deficit is impossibly high. But Great Britain's is even higher. Prime Minister Gordon Brown has his work cut out for him in this election year -- and the coming cuts will be painful.
http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,683832,00.html

How Safe Is Britain's Proud Pound?
First the euro, now the pound. Britain's currency is coming under massive pressure as speculators bet that the UK's national debt will soon get out of hand. Like Athens, London has its share of problems -- and the Brits don't have any euro zone partners to back them up. βέβαια εδώ ισχύει το γνωστό ρητό "με τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς"
http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,681597,00.html

Κλείνουμε με μια πρόβλεψη του K. Rogoff, πρώην στελέχους του ΔΝΤ:

Rogoff Foresees A Wave of Sovereign Debt Defaults
Kenneth Rogoff, former IMF chief economist warned that a series of sovereign debt defaults is likely to be in the offing.
From Bloomberg (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aAd.sSfnhpTA&pos=6):

Following banking crises, “we usually see a bunch of sovereign defaults, say in a few years. I predict we will again,” Rogoff,…said at a forum in Tokyo today.

He said financial markets will eventually drive interest rates higher, and European countries such as Greece and Portugal will “have a lot of troubles….

“It’s very, very hard to call the timing, but it will happen,” Rogoff, 56, said in the speech. “In rich countries – - Germany, the United States and maybe Japan — we are going to see slow growth. They will tighten their belts when the problem hits with interest rates. They will deal with it.”…

Rogoff said Japanese fiscal policy is “out of control.” Japan has the world’s largest public debt, with gross liabilities that are approaching twice the size of the economy.

Rogoff is far from alone in seeing sovereign defaults as likely, but so far, the chorus of concern comes mainly from analysts and investors rather than well-known economists (Willem Buiter was notable exception in that regard). One correspondent said that one of his sources, with impeccable contacts, anticipates 12 sovereign debt defaults in the EU. And while Rogoff puts Greece and Portugal as top of his hit list, a recent Bridgewater report (no online source) took a hard look at Spain, and did not like what it saw:

On net, Spain owes the world about 80% of GDP more than it has external assets. As a frame of reference, the degree of net external debt Spain has piled up in a currency it cannot print has few historical precedents among significant countries and is akin to the level of reparations imposed on Germany after World War I. We don’t know of precedents for these types of external imbalances being paid back in real terms.

In the Great Depression, the debtor countries, who both defaulted and devalued their currencies by leaving the gold standard fairly early, did better than creditor countries (as in they suffered smaller drops in GDP and recovered faster). But it is not clear how this will play out in the EU, where the debtors cannot depreciate their currencies (and as we also noted, the recent example of Sweden v. Norway also suggests that currency devaluations are not always the tonic they are assumed to be).

Another complicating factor is that European bank will need to refinance over €1 trillion of debt in the next two years. This not only will pressure spreads on sovereign credits, but conversely, will lead to higher bank borrowing costs. Since banks in the eurozone on the whole are even more thinly capitalized than those in the US (they are even less are along in writing down dud assets), this will at a minimum dampen lending and has the potential to put pressure on particularly weak institutions. From Ambrose Evans-Pritchard at the Telegraph

Roughly €560bn of EU bank debt matures in 2010 and €540bn in 2011. The banks will have to roll over loans at a time when unprecedented bond issuance by governments worldwide risks saturating the debt markets. European states alone must raise €1.6 trillion this year.

“The scale of such issuance could raise a significant ‘crowding out’ issue, whereby government bonds suck up the vast majority of capital,” said Graham Secker, Morgan Stanley’s equity strategist. “The debt burden that prompted the financial crisis has not fallen; rather, we are witnessing a dramatic transfer of private-sector debt on to the public sector. The most important macro-theme for the next few years will be how easily countries can service and pay down these deficits. Greece may well prove to be a taste of things to come.”

This is going to be an interesting next couple of years

http://www.nakedcapitalism.com/2010/02/rogoff-foresees-a-wave-of-sovereign-debt-defaults.html

ciaoant1

27-03-10, 20:49

http://img7.footnote.com/img/thumbnail/100513527/400/400/0_0_461_319.jpg
Κάποτε...

http://img340.imageshack.us/img340/6638/albundyp.jpg
Ο Αλ Μπάντυ, από τους πιο πετυχημένους σατυρικούς τηλεοπτικούς χαρακτήρες της σημερινής παρακμής, που πάντα νοσταλγεί πάντως το "ένδοξο παρελθόν"

http://i231.photobucket.com/albums/ee271/caldwelljones/AlBundy33.jpg
"Κάποτε" - θυμάμαι ακόμα και τώρα ένα επεισόδιο που ο Αλ Μπάντυ τσαντίστκηε που τον έβγαζαν "άχρηστο" στο να κάνει σεξ με τη γυναίκα του, και γυμνάστηκε, ετοιμάστηκε, και μετά της έκανε σεξ για 2-3 μερόνυχτα συνεχόμενα (εντάξει, σατυρική σειρά στην τηλεόραση είναι). Τι θα γίνει όμως με τους σημερινούς εργαζόμενους? Είναι "άχρηστοι" ή θα βρουν λίγη υπερηφάνεια και δύναμη να "κάνουν σεξ"?

Έως τότε πάντως, η εκμετάλλευση πάει σύννεφο - εδώ η επίσημη απόφαση για είσοδο του ΔΝΤ στην Ελλάδα ανακοινώθηκε στις 25 Μάρτη, και είχαμε το κωμικοτραγικό θέαμα από τη μία να γίνονται παρελάσεις για την Επανάσταση του 1821 και την απελευθέρωση, και από την άλλη τα ντόπια και τα ξένα αρπαχτικά συζήταγαν με ποιο τρόπο θα μας προτεκτορατοποιήσουν καλύτερα (και μάλιστα το παρουσιάζουν αυτό ως "βοήθεια προς τη Ελλάδα", και προσπαθούν να μας πείσουν (http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_35.html) ότι μας "έσωσαν" (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/03/2010_330316)!!!)

http://www.homefood.gr/picture_files/articles/486//Untitled-1.jpg
Μετά το θέμα της "Titlos (http://www.zerohedge.com/article/titlos-spv-back-spotlight)", τώρα αποκαλύφθηκε ότι το [κρατικό] Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο επένδυε πάνω στο ενδεχόμενο χρεωκοπίας της Ελλάδας (http://www.zerohedge.com/article/biggest-greek-cds-speculator-has-been-uncovered-culprit-greek-state-controlled-hellenic-post) - κατά τα άλλα, "πρέπει να πιάσουμε τους κερδοσκόπους"...

" Αντίθετα η ομάδα της αστικής τάξης που κυβερνούσε και νομοθετούσε με τα κοινοβούλια, είχε άμεσο συνφέρον στη καταχρέωση του κράτους , είχε άμεσο συμφέρον στη καταχρέωση του κράτους. Το κρατικό έλλειμα, αυτό ήταν ίσα - ίσα το καθαυτό αντικείμενο της κερδοσκοπίας της και η κύρια πηγή του πλουτισμού της. Κάθε χρόνο κι από ένα νέο έλλειμα. Ύστερα από κάθε τέσσερα - πέντε χρόνια κι απο ένα νέο δάνειο. Και κάθε νέο δάνειο πρόσφερε στη χρηματιστική αριστοκρατία μία καινούργια ευκαιρία να κατακλέβει το κράτος, που κρατιόταν τεχνικά στο χείλος της χρεωκοπίας - και που ήταν υποχρεωμένο να διαπραγματεύται με τους τραπεζίτες κάτω από τους ποιο δυσμενείς όρους. Κάθε νέο δάνειο της πρόσφερε μιαν ακόμη ευκαιρία να καταληστεύει με χρήματηστηριακές εταιρίες το κοινό που τοποθετούσε τα κεφάλαια του σε κρατικά ομόλογα και που μυστικά τους ήταν μπασμένες η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της Βουλής. Γενικά η αστάθεια της κρατικής πίστης και η γνώση των κρατικών μυστικών, έδινε στους τραπεζίτες και στους συνεταίρους τους στα κοινοβούλια και στο θρόνο τη δυνατότητα να προκαλούν εξαιρετικές , απότομες διακυμάνσεις στην τρέχουσα των κρατικών τίτλων, που δεν μπορούσαν να’χουν κάθε φορά άλλο αποτέλεσμα παρά την καταστροφή της μάζας μικρότερων κεφαλαιούχων και το μυθικό γρήγορο πλουτισμό των μεγάλων παιχτών...Τα τεράστια ποσά που κυλούσαν έτσι μέσα από τα χέρια του κράτους, έδιναν επιπλέον ευκαιρίες για δόλια συμβόλαια προμηθειών, για δωροδοκίες, καταχρήσεις και για κάθε λογής παγαποντιές. Οι σχέσεις ανάμεσα στη Βουλή και στην κυβέρνηση πολλαπλασιαζόνταν σα σχέσεις ανάμεσα σε ξεχωριστές διαχειρίσεις και σε ξεχωριστούς εργολάβους. "
Karl Marx. Οι ταξικοί αγώνες στην Γαλλία 1848-1850

Η Ελλάδα βγαίνει στο σφυρί σε τιμή ευκαιρίας
Η μοίρα της Ελλάδας έχει πλέον προγραφεί να επιβιώνει όπως - όπως από δανεισμό σε δανεισμό. Ουσιαστικά από μήνα σε μήνα. Αρκεί να παίρνει μέτρα που ευχαριστούν τις αγορές.
Οι Ευρωπαίοι επίτροποι και τραπεζίτες δεν έρχονται να «διασώσουν» την Ελλάδα, αλλά για να επιμεληθούν την κατάσχεση της χώρας και τη δήμευσή της. Αυτό είναι το κύριο όφελος που προσδοκούν όσοι θα συμμετάσχουν ή θα στηρίξουν ενεργά το σχέδιο «διάσωσης».
Ο Γιόζεφ Σάρλμαν, στέλεχος της κυβερνώσας Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της Μέρκελ, δήλωσε ότι «κάποιος που έχει χρεωκοπήσει πρέπει να χρησιμοποιήσει ό,τι έχει και δεν έχει για να βρει τα λεφτά προκειμένου να πληρώσει τους δανειστές του» (Bloomberg, 4 Μαρτίου).

Ο κύριος αυτός δεν είναι καθόλου τυχαίος ούτε γραφικός. Είναι ο... Μίχαλος της Γερμανίας. Εκπροσωπεί ένα από τα ισχυρότερα λόμπι της Γερμανίας, όπου συμμετέχουν 40 χιλιάδες από τους πιο σημαντικούς Γερμανούς επιχειρηματίες και διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων που έχουν συνασπιστεί για τη στήριξη της κυβέρνησης Μέρκελ. «Η Ελλάδα κατέχει κτίρια, επιχειρήσεις και πολλά ακατοίκητα νησιά, που τώρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πληρωθεί το χρέος» δήλωσε ο Σάρλμαν.

Με τα μέτρα της κυβέρνησης όχι μόνο οι εργαζόμενοι Έλληνες καλούνται σε αιματηρές «θυσίες» προκειμένου να συνεχίσει η χώρα να δανείζεται επ’ άπειρον και να πληρώνει τον φόρο αίματος στους διεθνείς κερδοσκόπους δανειστές της, αλλά προετοιμάζεται και η εκχώρηση της χώρας με αποικιοκρατικές συμβάσεις στους διεθνείς κερδοσκόπους επενδυτές. Αυτό είναι το κυρίως γεύμα για το οποίο ετοιμάζονται όλοι: τραπεζίτες, κερδοσκόποι, επενδυτές και επίτροποι.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται ήδη στον διεθνή οικονομικό Τύπο, η οργανωμένη εκποίηση της χώρας προς όφελος των δανειστών της από το καθεστώς κηδεμονίας από την Ε.Ε. και την Κομισιόν περιλαμβάνει:

1. Την τιτλοποίηση των βασικών χρηματικών ροών του ελληνικού κράτους. Αυτό σημαίνει ότι μια σειρά σταθερών χρηματικών ροών του Δημοσίου (δημόσια έσοδα) θα δεσμευτούν από τράπεζες και αγορές προκειμένου να εκδοθούν ομόλογα που θα βοηθήσουν το κράτος να συνεχίσει να εξυπηρετεί τα δάνειά του. Η τιτλοποίηση αυτή δεν γνωρίζει όρια. Πρακτικά όλα τα πραγματικά και εν δυνάμει έσοδα του Δημοσίου μπορούν να τιτλοποιηθούν.

Για παράδειγμα, μια ιδέα που αρέσει ιδιαίτερα στις αγορές είναι η παλιά σκέψη του υπουργού Οικονομίας των κυβερνήσεων Σημίτη, Νίκου Χριστοδουλάκη, ο οποίος είχε θελήσει να τιτλοποιήσει τα έσοδα από την Ακρόπολη.

Τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά και τουριστικά αξιοθέατα της χώρας είναι πρώτα στις λίστες των διεθνών επενδυτών για τέτοιου τύπου συμφωνίες (business deals). Φυσικά σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί η τυπική κυριότητα να παραμένει στο ελληνικό Δημόσιο, αλλά ο επενδυτής έχει καθοριστικό λόγο στην αξιοποίηση του τιτλοποιημένου παγίου, ώστε να εισπράξει τουλάχιστον αυτά που του έχουν υποσχεθεί.

2. Τη μετοχοποίηση του Δημοσίου, των οργανισμών και των υπηρεσιών του. Αυτό που ζητούν επισταμένα οι συντελεστές του σχεδίου «διάσωσης» είναι όχι μόνο η διάθεση του πακέτου των μετοχών που κατέχει το Δημόσιο, αλλά και η δημιουργία εταιρειών χαρτοφυλακίου στις οποίες θα ανατεθεί η διαχείριση δημόσιων οργανισμών, υποδομών και παρεχομένων υπηρεσιών.

Τυπικό παράδειγμα, η ανακοινωθείσα από την κυβέρνηση εταιρεία χαρτοφυλακίου (holding) που θα αναλάβει τα λιμάνια του Πειραιά, της Ελευσίνας, του Λαυρίου και της Ραφήνας. Οι εταιρείες αυτές διεθνώς στήνονται για δυο λόγους:

* Πρώτον, επιτρέπουν την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης και αξιοποίησης υποδομών, οργανισμών και έργων με μόνη την παραχώρηση ενός πακέτου μετοχών σε ιδιώτες με συμφωνίες συχνά κάτω από το τραπέζι.

* Δεύτερον, συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των πιο κερδοσκοπικών κεφαλαίων διεθνώς, που αποβλέπουν σε μια γρήγορη μπάζα παίζοντας με τη χρηματιστική αξία της επένδυσης και όχι με το όποιο τυχόν επιχειρηματικό κέρδος. Η πράξη έχει αποδείξει ότι οι εταιρείες αυτές, μαζί με τις υπεράκτιες εταιρείες (off shore), είναι οι καλύτεροι τρόποι ξεπλύματος πολιτικού και μη χρήματος διεθνώς. Ενώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε κάθε μορφή επένδυσης.

Στις υπερχρεωμένες χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής εταιρείες holding, μέσω των οποίων το κράτος εγγυάται τα κέρδη των ιδιωτών επενδυτών, χτίζουν νοσοκομεία, σχολεία, δρόμους, αεροδρόμια, λιμάνια κ.ο.κ.

3. Την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, την οποία οι εκτιμήσεις της αγοράς ανεβάζουν στα 300 δισ. ευρώ. Κι εδώ δεν πρόκειται απλώς για κτίρια και εγκαταστάσεις που ανήκουν στο Δημόσιο, αλλά και για το σύνολο της δημόσιας γης. Εδώ εντάσσεται και η απαίτηση για πώληση των ακατοίκητων νησιών της χώρας, η οποία δεν είναι τωρινή πρόταση.

Αυτός που πρώτος την έθεσε στο τραπέζι ήταν ο Στ. Μάνος ως υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο οποίος θεώρησε ότι έτσι όχι μόνο θα εισέρρεαν λεφτά για τους δανειστές, αλλά θα ξεκαθάριζε μια και καλή το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και των «γκρίζων ζωνών» με την όμορη Τουρκία.

Μια άλλη πρόταση που έχει ήδη πέσει στο τραπέζι και συζητά σοβαρά η αγορά είναι ο δανεισμός του κράτους με εγγύηση τη δημόσια γη. Στο πακέτο περιλαμβάνονται και προτάσεις αξιοποίησής της με ποικίλους τρόπους, από θεματικά πάρκα μέχρι ιδιωτικά θέρετρα. Σε αυτή την περίπτωση η γη θα δεσμευτεί εξαρχής από τους επενδυτές προς αξιοποίηση μέχρις ότου το κράτος αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του.

4. Την εφαρμογή καθεστώτος Fast Track για ιδιωτικές επενδύσεις στον ελληνικό χώρο. Αυτό σημαίνει την αξιοποίηση της Ελλάδας για ιδιωτικές επενδύσεις υψηλής όχλησης για το περιβάλλον και την κοινωνία. Πρόκειται για επενδύσεις των οποίων κανονικά η εθνική νομοθεσία θα απαγόρευε ρητά την υλοποίηση για λόγους δημόσιας υγείας, προστασίας του περιβάλλοντος ή ωμής παραβίασης των ανθρώπινων και εργατικών δικαιωμάτων.

Η νομοθεσία Fast Track ψηφίστηκε ήδη το προηγούμενο καλοκαίρι από την κυβέρνηση Καραμανλή και με βάση αυτή κινείται η Λούκα Κατσέλη, που αναζητά τέτοιου είδους επενδύσεις ανά τον κόσμο.

Με βάση αυτόν τον νόμο οι προσφυγές πολιτών, αλλά και οι αποφάσεις των δικαστηρίων, μπορούν να παρακάμπτονται ως «γραφειοκρατικά εμπόδια» προκειμένου να προχωρήσουν αυτές οι επενδύσεις γρήγορα. Στη διεθνή αγορά σήμερα ακμάζει η έκδοση ομολόγων για την υποστήριξη της βιομηχανίας μεταποίησης πυρηνικών και τοξικών αποβλήτων.

5. Την εκχώρηση των πιο σημαντικών πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας. Σ’ αυτούς εντάσσεται πρώτα και κύρια ο ορυκτός πλούτος. Τον περασμένο μήνα στο Λονδίνο έγινε άτυπη σύσκεψη επενδυτών όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, υπήρξε ενδιαφέρον για την ιδιωτική αξιοποίηση των λιγνιτικών αποθεμάτων της Ελλάδας. Για τον σκοπό αυτόν προτάθηκε να συσταθούν εταιρείες με έδρα το Μπαχρέιν και τα Αραβικά Εμιράτα.

Αυτού του τύπου τις επενδύσεις προτίθεται να προσελκύσει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Ιδιώτες κερδοσκόπους που θα αναλάβουν να πουλούν στην Ελλάδα τον δικό της φυσικό πλούτο. Αν και το κύριο ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα γνωστά, αλλά και στα πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και αλλού.

Ενδιαφέρον γι’ αυτά εκδηλώνουν κατά κύριο λόγο αμερικανικές εταιρείες που θεωρούν ότι σ’ αυτό το επίπεδο της διεθνούς τιμής του πετρελαίου, αλλά και στην προοπτική ανόδου της, ακόμη και κοιτάσματα που είχαν εκτιμηθεί παλιότερα ως ασύμφορα προς εκμετάλλευση σήμερα κρίνονται διαφορετικά.

6. Την ιδιωτικοποίηση ολόκληρων περιφερειών της χώρας, όπως συμβαίνει εδώ και χρόνια σε μια σειρά υπερχρεωμένων χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, όπου εκχωρείται σε πολυεθνικές ή σε διεθνείς οίκους η διαχείριση και εκμετάλλευση περιοχών ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την παγκόσμια αγορά.

Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η περίφημη αξιοποίηση των «πράσινων νησιών» του κ. Παπανδρέου. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση βιάζεται να προωθήσει το σχέδιο «Καλλικράτης», μια και η επιβολή καθεστώτος περιφερειακής αυτονομίας ή ημιαυτονομίας – «τοπικών κυβερνήσεων» – υπήρξε πάντα το πρώτο βήμα γι’ αυτού του είδους τις ιδιωτικοποιήσεις.

Το σχέδιο «Καλλικράτης» δεν αποδυναμώνει την κεντρική εξουσία υπέρ μιας δήθεν αποκέντρωσης των περιφερειών. Στην πραγματικότητα έχει στόχο να δυναμώσει τον αντικοινωνικό χαρακτήρα της κεντρικής εξουσίας, απαλλάσσοντάς την από την υποχρέωσή της να ασκεί εθνική πολιτική υγείας, παιδείας, πρόνοιας και υποδομών. Έτσι οι περιφέρειες θα πρέπει να κόψουν τον λαιμό τους να βρουν χρήματα για να ασκήσουν πολιτικές υγείας, παιδείας, πρόνοιας και για να επενδύσουν σε αναγκαίες υποδομές. Με αυτόν τον τρόπο η κεντρική εξουσία θα απομείνει ένας καθαρός φοροεισπρακτικός μηχανισμός χωρίς κοινωνικές ή εθνικές υποχρεώσεις.

Στον διεθνή οικονομικό Τύπο δημοσιεύονται όλο και περισσότερες πληροφορίες για συμφωνίες που βρίσκονται στα σκαριά σχετικά με ορισμένες περιφέρειες της χώρας, ιδίως για εκείνες με υψηλή τουριστική ανάπτυξη, όπως είναι, π.χ., τα Δωδεκάνησα, αλλά και για περιοχές ιδιαίτερου στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως είναι, π.χ., η Θράκη.

Ο «Καλλικράτης» έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τέτοιου είδους συμφωνίες. Διαμελίζει το ενιαίο της ελληνικής επικράτειας, της ασκούμενης εθνικής κυριαρχίας, και διευκολύνει έτσι την αποδέσμευση εθνικού εδάφους πρώτα και κύρια για οικονομικούς λόγους. Η διεθνής πρακτική έχει δείξει ότι οι «τοπικές κυβερνήσεις», ιδίως των ακριτικών περιφερειών, προκειμένου να βρουν τα αναγκαία χρήματα, είναι πιο επιρρεπείς και ανοιχτές σε συμφωνίες αυτού του είδους.

Το σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδας που έχει εκπονήσει η Ε.Ε. δεν θα βάλει μόνο τους Έλληνες εργαζόμενους, ιδίως τους μισθοσυντήρητους και συνταξιούχους, να πληρώσουν ακριβά, αλλά θα αφήσει το κράτος και τη χώρα σε χειρότερα χάλια από τα σημερινά. Με ακόμη μεγαλύτερο χρέος και υπό καθεστώς γενικευμένης διάλυσης. Αυτός είναι ο λόγος που η συντριπτική πλειονότητα των ανεξάρτητων οικονομικών αναλυτών διεθνώς, που δεν έχουν άμεσο συμφέρον από το πώς θα πάνε τα ελληνικά ομόλογα ούτε από το αν θα χρεωκοπήσει ή όχι η Ελλάδα, είναι σχεδόν ομόφωνοι στην κρίση τους για το σχέδιο «διάσωσης».

Το εκφράζει καθαρά ένας από αυτούς, ο Μάρσαλ Άουερμπακ από τη γνωστή διεθνώς εταιρεία επενδυτικών συμβούλων RAB Capital Plc, όταν στις 15 Φεβρουαρίου γράφει για τη συμφωνία της Ελλάδας με το Eurogroup: «Η Ελλάδα υπογράφει τη συμφωνία της Εθνικής Αυτοκτονίας της».

http://www.topontiki.gr/Articles/view/3971

http://www.mapsofworld.com/images/world-countries-flags/germany-flag.gif

Mε διθυραμβικά σχόλια ακούσαμε την απόφαση (http://www.zerohedge.com/article/so-much-ecb-prudence-trichet-continue-accepting-crap-collateral-after-2010) της ΕΚΤ να δέχεται τα ομόλογα που δεν είναι βαθμολογημένα με Α - αναμενόμενο ήταν όμως να αλλάξει τους κανόνες, διότι τώρα η ευρωζώνη εξαρτιέται πλήρως από τους 3 [αμερικανοκίνητους] οίκους "αξιολόγησης", οπότε, έως ότου η Γερμανία φτιάξει τον δικό της, θα αλλάζει τους κανόνες προκειμένου να μην εξαρτιέται απ' αυτούς, και να κρατά την [εκάστοτε] Ελλάδα υπό τον έλεγχο της

Πρέπει να διαβάζεις πίσω από τις γραμμές για να κατανοήσεις το ακριβές περιεχόμενο των ανακοινώσεων των Συνόδων Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι σαν το παιχνίδι «το κυνήγι του θησαυρού». Κρύβουν αυτό που θέλουν να πουν πίσω από διατυπώσεις δυσνόητες και ενίοτε επαμφοτερίζουσες- σαν τους χρησμούς της Πυθίας. Καμιά φορά το βασικό μήνυμα δεν βρίσκεται καν στο κείμενο και είναι βασικό ακριβώς γιατί δεν συμπεριελήφθη. Με αυτή τη μέθοδο συντάχθηκε και η δήλωση του Γιουρογκρούπ, για την Ελλάδα. Είναι μια ηχηρή προειδοποίηση: ή συμμορφώνεστε με τις απαιτήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας ή ετοιμαστείτε να αποχαιρετήσετε την Αλεξάνδρεια που θα χάσετε.
Από πλευράς πολιτικής ουσίας το κείμενο επαλήθευσε όσους έλεγαν ότι αυτό που κρίνεται στην πραγματικότητα είναι η προοπτική παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη. Ακριβώς γιατί τους κανόνες της παραβιάζουν οι ελληνικές δημοσιονομικές επιδόσεις. Για την τήρησή τους η Ελλάδα θα δεχθεί κοινοτική συνδρομή- ελεγχόμενη και υπό αυστηρή επιτήρηση. Στην ούγια ήδη γράφει: ΔΝΤ.
Και δεν παρέχεται για να χαλαρώσει όπως νομίζουν πολλοί. Αλλά για να συνεχίσει την πορεία της στον δρόμο που είναι σπαρμένος με σπασμένα γυαλιά. Το δίχτυ ασφαλείας θα ανοίξει μόνο όταν θα πέσει από το συρματόσκοινο. Θα την κρατήσει.
Αλλά θα έχει πέσει.
Ότι η έκβαση κρίθηκε την τελευταία στιγμή αφορά τις κλασικές διαπραγματευτικές πρακτικές της κοινοτικής Ευρώπης. Κατ΄ ουσίαν τα πράγματα πήγαν όπως είχαν προαποφασιστεί. Ο Τρισέ έδωσε το φιλί της ζωής στις ελληνικές τράπεζες. Ο Μπαρόζο με τον Γιούνκερ έδωσαν στην Ελλάδα αυτό που ήθελαν η Μέρκελ με τον Σαρκοζί να πάρει: την τελευταία ευκαιρία να δημιουργήσει οικονομία που θα παράγει πλεονάσματα, ώστε κάποτε να πληρώσει τα χρέη της. Η επιτυχία του Προγράμματος Σταθερότητας είναι η πρώτη προϋπόθεση, αλλά όχι και η τελευταία. Στο τέλος του 2012 το έλλειμμα θα είναι 2,7% του ΑΕΠ- δηλαδή θα είναι πάντα έλλειμμα. Και το χρέος θα έχει φτάσει κάπου στα τετρακόσια δισεκατομμύρια (400,000,000,000) ακριβώς, γιατί θα βρίσκουμε να δανειστούμε. Ε όχι και να μη δανειστεί η Ελλάδα - μετά θα χάσουν τα δανεικά 9και μέσω αυτών και την κυριαρχία τους) οι δανειστές (κυρίαρχοι) μας
Αυτά που έδωσαν οι Ευρωπαίοι δεν είναι και λίγα. Αλλά δεν θα διστάσουν να τα πάρουν πίσω από μια χώρα που δεν μπορεί να μείνει στο καλούπι του Συμφώνου Σταθερότητας. Η απειλή υπάρχει στο κειμένο, ανάμεσα στις λέξεις. Απλώς όπως έλεγε ο Βολταίρος «Η μεγάλη χρησιμότητα των λέξεων είναι να κρύβουν τις σκέψεις μας».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4567117

http://www.iss.tu-darmstadt.de/staff/mjung/pics/dilbert.gif

Η "σωτηρία" μας περιλαμβάνει πτώση στους μισθούς, "μαθητεία" για τους νέους που μπαίνουν στη δουλειά ώστε να εργάζονται χωρίς να πληρώνονται, ευκολότερες απολύσεις, κτλ, σύμφωνα με τις θέσεις του ΟΟΣΑ:

Την υιοθέτηση χαμηλότερου βασικού μισθού για τους νεοπροσλαμβανόμενους, τη χαλάρωση των περιορισμών για την απόλυση και την επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου ως μέσου απόκτησης εργασιακής εμπειρίας προτείνει στην ετήσια έκθεσή του για την Ελλάδα ο ΟΟΣΑ με τίτλο «Δουλειές για τους νέους».
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=322267&dt=25/03/2010

Γενικώς βέβαια η "σωτηρία" μας εντός του καπιταλισμού περιλαμβάνει την "βουλγαροποίηση" των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων - όπου και αν κοιτάξεις, βλέπεις ένα σωρό προτάσεις που πλήττουν τον εργάτη. Και βέβαια, η αύξηση της ανεργίας και η μείωση των μισθών να μειώσει και την κατανάλωση, οπότε θα χαθούν και άλλες θέσεις εργασίας (φαύλος κύκλος), διότι αν ο εργάτης δεν έχει λεφτά, δε ψωνίζει, άρα τα καταστήματα δεν πουλάνε, οι εταιρείες δεν πουλάνε, και κάνουν απολύσεις ή και βάζουν λουκέτο:

1,5 εκατ. εργαζόμενοι στη μαύρη εργασία Χαράς ευαγγέλια για τους εργοδότες, που κανείς ως τώρα δεν αγγίζει, φαίνεται ότι "δεν τρέχει και τίποτα"
Περισσότεροι από ενάμισι εκατομμύριο εργαζόμενοι απασχολούνται παράνομα ή χωρίς ασφάλιση στη χώρα μας, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Στο έλεος των εργοδοτών, σε συνθήκες σύγχρονου δουλεμπορίου, δεν απολαύουν των εργασιακών δικαιωμάτων που προβλέπονται για όλους και δεν είναι εγγεγραμμένοι στα σωματεία, από τα οποία δεν αναγνωρίζονται. Εχουν μεταχείριση εργαζομένων... β' κατηγορίας, ενώ βαριές είναι οι συνέπειες για τα ασφαλιστικά ταμεία (απώλεια άνω των 6 δισ. ευρώ ετησίως).
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=26/03/2010&id=145375

http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif

Επιστροφή στο βερεσέ και το τεφτέρι
Η δύσκολη οικονομική συγκυρία αναγκάζει τους περισσότερους στις γειτονιές της Αθήνας να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι, να αγοράζουν μόνο τα απαραίτητα και μάλιστα επί πιστώσει...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=10752973

«Θα πάρω σύνταξη στα 150 μου!»
«Είμαι 54 ετών και έχω τρία παιδιά.Δουλεύω από το 1972, όμως σύνταξη υπολογίζω ότι θα πάρω στα 150 μου χρόνια! Εχω πάει διακοπές μόνο μία φορά στη ζωή μου.Και εγώ και η γυναίκα μου είμαστε άνεργοι και πληρώνουμε για το στεγαστικό δάνειο 870 ευρώ τον μήνα. Δυστυχώςζούμε με δανεικά και ντρεπόμαστε να βγούμε έξω». Οπως και για τους περισσότερους πενηντάρηδες της Νάουσας, έτσι και για τον κ. Θ. Μπίνο τα τελευταία χρόνια η ζωή και η καθημερινότητά του άλλαξε άρδην. Το ίδιο συμβαίνει σε χιλιάδες ελληνικά σπίτια.
Οπως κάνουν εκατοντάδες άνθρωποι στους Νομούς Ημαθίας και Πέλλας, έτσι και ο κ. Μπίνος, ο οποίος, όπως λέει, μεγάλωσε «με το καροτσάκι, τα μπετά, το φτυάρι και το σκερπάνι», βρίσκει δουλειά πια μόνο τη θερινή περίοδο στα διαλογητήρια των φρούτων, ως εποχικός εργάτης. Η δουλειά του διαρκεί μερικούς μήνες, οι οποίοι αρκούν για να συμπληρωθούν τα απαραίτητα 100 ένσημα ούτως ώστε άμα τη απολύσει του, τον επόμενο χειμώνα να εισάγεται στο ταμείο ανεργίας του ΟΑΕΔ και να διάγει έστω και με το ταπεινό μηνιαίο επίδομα των 450 ευρώ μερικούς μήνες. Τα συναισθήματά του; Ανασφάλεια, παραίτηση ανάμεικτη με οργή, αμφιβολίες.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=321367&ct=32&dt=21/03/2010

http://sas-origin.onstreammedia.com/origin/gallupinc/GallupSpaces/Production/Cms/POLL/msws_ocps0wgbcl-s34rca.gif
Η ανεργία + η part-time εργασία στις ΗΠΑ είναι τώρα στο 20%. Απλά η παραγωγή μεταφέρεται εδώ και χρόνια εκεί που τα περιθώρια κέρδους είναι μεγαλύτερα (Κίνα, κτλ). Να τους αφήνουμε να συνεχίσουν να το κάνουν αυτό?

Underemployment Hits 20% in Mid-March
The findings underscore why Americans say the most important problem facing the nation today is jobs and unemployment.
http://www.gallup.com/poll/126821/Underemployment-Hits-20-Mid-March.aspx

http://youngprofessionalsblog.files.wordpress.com/2009/04/sleeping-at-work.jpg
Μέσω της πίεσης που ασκεί η ανεργία στους εργαζόμενους, η εργοδοσία μπορεί να τους εκμεταλλευτεί όλο και περισσότερο (δούλεψε κι άλλο, αλλιώς θα μείνεις άνεργος, ξέρεις πόσοι περιμένουν απ' έξω για τη θέση σου?). Και όσο δεν υπάρχει απάντηση, η κατάσταση απλά θα χειροτερεύει

«Για να τα βγάλω πέρα αναγκάζομαι να κάνω δύο δουλειές, το πρωί υπάλληλος σε γραφείο και το βράδυ “ντελίβερι” σε σουβλατζίδικο. Διαρκώς βρίσκομαι υπό πίεση και κοιμάμαι το πολύ έξι ώρες την ημέρα. Τις προάλλες οι συνάδελφοί μου με “έπιασαν στα πράσα” να κοιμάμαι πάνω στο γραφείο μου. Δεν ξέρω πώς συνέβη, απλώς έκλεισαν τα μάτια μου!» μας λέει ο Γιώργος Π., 30 χρόνων, ιδιωτικός υπάλληλος.
Η περίπτωσή του είναι κάθε άλλο παρά «μεμονωμένο περιστατικό». Εν μέσω οικονομικής κρίσης, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εξουθενώνονται σωματικά και ψυχικά προσπαθώντας να αντεπεξέλθουν στις δύσκολες εργασιακές συνθήκες. Αποτέλεσμα; Μάτια που μισάνοιχτα κοιτάζουν τον υπολογιστή χωρίς να καταλαβαίνουν καν... τι διαβάζουν, κεφάλια που γνέφουν καταφατικά κατά τη διάρκεια της σύσκεψης χωρίς να μπορούν να συγκεντρωθούν σε όσα ακούν και εργαζόμενοι που παίρνουν άθελά τους έναν υπνάκο με το κεφάλι ακουμπισμένο πάνω στους φακέλους του γραφείου!
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=321403&dt=21/03/2010

http://images.tanea.gr/assetservice/Image.ashx?c=14165887&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=232&h=250
Τι να τους κάνουμε τους άνεργους? Βάλτους στο στρατό, ειδικά τώρα που πολλοί ΕΠΟΠ και λοιποί μισθοφόροι θα φύγουν λόγω του ότι πλήττονται μισθοί-συντάξεις (όχι και πολύ βέβαια, το κράτος δε θα χτυπήσει πολύ το στρατό, διότι εκεί βασίζεται αν ο λαός επαναστατήσει). Ήδη υπάρχει κύμα αποχωρήσεων στο στράτευμα, και προσωπικά δεν αποκλείω και επαναφορά της θητείας των φαντάρων σε μεγαλύτερα επίπεδα από το 9μηνο.

Νέο μοντέλο πρόσθετης εθελοντικής θητείας με μισθό και εξάμηνη διάρκεια - μετά όμως την ολοκλήρωση της εννεάμηνης υποχρεωτικής στράτευσηςεξετάζει το Γενικό Επιτελείο Στρατού με αφορμή και την... οικονομική κρίση.
Οι εμπνευστές του νέου μοντέλου που στις βασικές κατευθύνσεις βρίσκει σύμφωνο τον αρχηγό ΓΕΣ, αντιστράτηγο Φραγκούλη Φράγκο, θεωρούν ότι στις σημερινές οικονομικές συνθήκες (αλλά και όπως διαγράφονται για τα επόμενα χρόνια) οι πιστώσεις για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες για Επαγγελματίες Οπλίτες δεν θα επαρκούν. Παράλληλα εκτιμούν στις εισηγήσεις τους ότι στο ενδιάμεσο μεταξύ της κανονικής θητείας και του περάσματος στην αγορά εργασίας μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα που κατά τεκμήριο, όπως λένε, περνάει ανεκμετάλλευτο. «Με τις 5-6.000 ευρώ που θα πάρει στο εξάμηνο θα μπορεί να κινηθεί πιο εύκολα μετά για να κάνει τα επαγγελματικά σχέδιά του» λέει αρμόδια πηγή.

Αλλά και ο στρατός από την πλευρά του έχει οφέλη από ένα τέτοιο μοντέλο: οι συμμετέχοντες δεν θα χρειάζονται πρόσθετη εκπαίδευση, ρουχισμό, περίοδο προσαρμογής και έξοδα για διαγωνισμό κατάταξης. Επίσης, υπολογίζουν ότι αν ο θεσμός πετύχει, μπορεί να αποδώσει έως και 6.000 άτομα το έτος και να μειώσει αντιστοίχως τις προσλήψεις ΕΠ.ΟΠ. (σήμερα είναι 17.500 συν 2.000 που θα προσληφθούν εντός του Απριλίου).

Αυτό θα έχει ως συνέπεια να «αραιώσουν» σταδιακά και οι τάξεις των ΕΠ.ΟΠ. και να μη δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα με το μαζικό πέρασμά τους σε «αντιπαραγωγικές»- για το στράτευμα- ηλικίες και εν συνεχεία σε αργομισθίες ή πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Η μελέτη μόλις ολοκληρωθεί θα υποβληθεί στους κ.κ. Βενιζέλο και Μπεγλίτη για οριστικές αποφάσεις.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4566522&ct=1

http://www.reuters.com/resources/r/?m=02&d=20100325&t=2&i=81625731&w=460&r=2010-03-25T123457Z_01_BTRE62O0JJR00_RTROPTP_0_AGE-EUROPE
Το Reuters έχει ένα μίνι-αφιέρωμα σε γέρους ανθρώπους που ξαναβγαίνουν στη δουλειά, γιατί δεν τα βγάζουν πέρα:

From the age of labor to the labor of age
Terry Robinson is about three-quarters of the way through his second apprenticeship. His first, when he was 15, was as a carpenter and joiner: now he's building the skills to attain supervisor status in retail.
He will be 71 in June.
http://www.reuters.com/article/newsOne/idUSTRE62O0SO20100325

http://static.howstuffworks.com/gif/house-selling-1.jpg

Ο Independent μας λέει (http://www.independent.co.uk/life-style/house-and-home/property/no-place-like-home-the-generation-who-cant-afford-to-buy-1921781.html) ότι η νέα γενιά δε μπορεί να αγοράσει δικό της σπίτι - λες και η προηγούμενη μπορούσε (αν και όντως ήταν σε λιγότερη κακή θέση από τη σημερινή):

Η αλήθεια είναι ότι ούτε η προηγούμενη γενιά μπορούσε, οι μισθοί έχουν πέσει εδώ και χρόνια

http://img141.imageshack.us/img141/6641/19056471.gif

Απλά για να μη μείνουν απούλητα όλα αυτά τα σπίτια, ή για μη χάσουν τα λεφτά τους οι κτηματομεσίτες και οι τραπεζίτες, έδιναν δάνειο για να συμπληρώσει ο εργαζόμενος το -ολοένα και μικρότερο- εισόδημα του και να μπορέσει έτσι να πάρει σπίτι (ή και αυτοκίνητο, κτλ).

Αν δεν είχαν δώσει, θα είχαμε κρίση υπερπαραγωγής, καθώς τα προιόντα θα έμεναν απούλητα, μιας και παράγονται με βάση το πως θα πλουτίσει η εκάστοτε επιχείρηση, ότι το τι χρειάζεται ο κόσμος.

Τελικά αυτό βέβαια γίνεται σήμερα, η πτώση στις τιμές των σπιτιών είναι τεράστια πλέον.

Οι τράπεζες έχουν τεράστια χρέη διότι αν πχ είχαν δώσει ένα δάνειο 100.000$ για ένα σπίτι, ακόμα και αν μετά το κατασχέσουν αν ο δανειολήπτης δεν το αποπληρώσει, το σπίτι αυτό αξίζει πλέον πολύ λιγότερα. Γι' αυτό και ΟΛΕΣ (ναι, ΟΛΕΣ) οι τράπεζες είναι χρεωκοπημένες, και γι' αυτό και αρπάζουν ότι μπορούν ("πακέτα διάσωσης") από τα κορόιδα.

Κάποιες επιβιώνουν και βγαίνουν και ενισχυμένες, κάποιες (εκατοντάδες έως τώρα - και συνεχίζουμε) κλείνουν.

Επίσης, όπως έχω ξαναπεί (http://www.adslgr.com/forum/showthread.php?t=370267) το στεγαστικό δεν τελείωσε ακόμα, γι' αυτό ο κόσμος ας ετοιμαστεί για νέες επιδρομές τρισεκατομμυρίων.

Ζήστε στη φτώχεια ή αγωνιστείτε

http://riverdaughter.files.wordpress.com/2009/08/bernanke.jpg

Lehman chief warns of more big bank failures
http://www.creditwritedowns.com/2010/03/lehman-chief-warns-of-more-big-bank-failures.html

Bernanke says economy still needs Fed's help (μετάφραση: Θα τυπώσω κι άλλα χρήματα από το πουθενά, ώστε να πέσει το δολλάριο, και άρα να μειωθεί η αξία του μισθού του εργαζόμενου, και έτσι θα γίνει πιο ελκυστικός για το κεφάλαιο και θα επανέλθουμε στο "business as usual")
A modest U.S. economic recovery still warrants the Federal Reserve's ultra-low interest rate policy, but the central bank stands ready to remove stimulus once the expansion looks solid, Chairman Ben Bernanke said on Thursday.
http://www.reuters.com/article/idUSTRE62O2T520100325

Πάντως, είχαμε και μια σχετικά θετική είδηση, καθώς η FED υποχρεώθηκε να δώσει στη δημοσιότητα το ποιες τράπεζες και εταιρείες πήραν τα "πακέτα σωτηρίας" από το κράτος:

Federal Reserve Must Disclose Bank Bailout Records
The Federal Reserve Board must disclose documents identifying financial firms that might have collapsed without the largest U.S. government bailout ever, a federal appeals court said.
The U.S. Court of Appeals in Manhattan ruled today that the Fed must release records of the unprecedented $2 trillion U.S. loan program launched primarily after the 2008 collapse of Lehman Brothers Holdings Inc.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=a2rzjENZQV5k

Eν τω μεταξύ, το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται, με τα κυρίαρχα ΜΜΕ να προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα "πακέτα σωτηρίας" στο στεγαστικό βοηθούν τους δανειολήπτες (στους οποίους δε δίνουν τίποτα, ίσα ίσα τους αφήνουν άνεργους μεταφέροντας την παραγωγή στην Κίνα) και όχι τους δανειοδότες, δηλαδή τις τράπεζες (στις οποίες καταλήγουν τα "πακέτα σωτηρίας" ώστε να μην χρεωκοπήσουν όλες). Τώρα δίνοντα "πακέτα σωτηρίας" ώστε να προστατευτούν οι τράπεζες από ένα νέο φαινόμενο που το έχουμε ξαναπεί, το φαινόμενο πολλών δανειοληπτών που απλά παρατούν το σπίτι τους, δεν αποπληρώνουν το δάνειο τους, διότι η αξία του σπιτιού τους έχει πέσει τόσο πολύ, που δε συμφέρει πλέον να πληρώσουν το αρχικό δάνειο (πχ αν πήραν ένα σπίτι για 100.000$, και έχουν πληρώσει 25.000$, τότε τους μένουν 75.000$, αλλά αν το σπίτι αυτό πλέον αξίζει 50.000$, γιατί να πληρώσουν 75.000$?). Οι τιμές των σπιτιών στις ΗΠΑ θα πέσουν κι άλλο, όταν η ανεργία θεριεύει, τα χρέη μαζεύονται, και οι τράπεζες έχουν ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ χρεών να καταγράψουν, εξ ου κι η επιδρομή εις βάρος μας:

A Bold U.S. Plan to Help Struggling Homeowners
The new measures, announced by financial policy makers at the White House on Friday, are among the boldest to date. They are aimed not only at the seven million households that are behind on their mortgages but, in a significant expansion of aid that proved immediately controversial, the 11 million that simply owe more on their homes than they are worth.
http://www.nytimes.com/2010/03/27/business/27modify.html?hp

Σε Fannie Mae - Freddie Mac 130.000 σπίτια
Ολόκληρες «πόλεις» έχουν πλέον στην κατοχή τους οι δύο μεγαλύτερες κρατικές εταιρείες στεγαστικής πίστης των ΗΠΑ, η Fannie Mae και η Freddie Mac, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία που κατέθεσαν. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά, οι δύο όμιλοι είχαν στην κατοχή τους 131.000 κατοικίες στα τέλη του 2009, αριθμός αισθητά υψηλότερος από το 2008 (92.878), ο οποίος αντιστοιχεί στο σύνολο των ιδιοκτησιών μιας πόλης όπως το Σαν Φρανσίσκο. Η κρίση της αγοράς κατοικίας οδήγησε πολλούς δανειολήπτες σε χρεοκοπία, με αποτέλεσμα οι κατοικίες τους να περάσουν στα χέρια των πιστωτών τους, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν οι δύο κρατικά ελεγχόμενες Fannie Mae και Freddie Mac. ποιος χρηματοδοτεί αυτές τις αγορές? Α ναι, τα κορόιδα, που σώζουν τους τραπεζίτες και πεθαίνουν οι ίδιοι, αφού τους αρπάζουν τα λεφτά σε απίστευτη κλίμακα/COLOR]
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/fannie-mae-freddie-mac-130000.html

http://img176.imageshack.us/img176/9856/vehomeprices.png (http://www.ritholtz.com/blog/wp-content/uploads/2010/02/ve-home-prices.png)
κλικ για μεγέθυνση - το γράφημα δείχνει τη φούσκα των ακινήτων στις ΗΠΑ: Ενώ πχ το 1975 η αξία ενός σπιτιού στις ΗΠΑ ήταν ίση με το 297% του ετήσιου εισοδήματος ενός εργάτη, το 2007, στην αρχή της κρίσης, η αξία του σπιτιού ήταν ίση με το 473% του ετήσιου εισοδήματος του, που βέβαια ήταν ολοένα και μικρότερο. Ποιος να αγοράσει σπίτι έτσι? Οι τιμές έχουν ακόμα πολύ να πέσουν

http://thumb18.shutterstock.com.edgesuite.net/display_pic_with_logo/60000/60000,1141421897,3/stock-photo-printer-with-dollar-bills-1045237.jpg

[COLOR="Red"]Για όσους δεν το έχουν δει, καλό θα ήταν να δουν ένα ωραίο βιντεάκι, με ελληνικούς υπότιτλους, για το τραπεζικό σύστημα, με τίτλο "money as debt". Εκεί, θα δείτε ότι οι τράπεζες ΔΕΝ έχουν όλα αυτά τα χρήματα που δανείζουν σε εσάς, ο νόμος ορίζει ότι πρέπει να έχουν από 3% έως 9%, ανάλογα τη χώρα, των όσων δανείζουν. Επειδή τώρα χρειάζονται ολοένα και περισσότερα λεφτά, ο Μπέρνακι πρότεινε να καταργηθεί ΕΝΤΕΛΩΣ το όριο αυτό, και άρα οι τράπεζες δε θα χρειάζονται καθόλου χρήματα ως αποθεματικά για να δανείζουν, προκειμένου να καλύψουν έτσι τη μειωμένη ζήτηση που υπάρχει από τους -υπό πτώχευση- εργαζόμενους

Money as Debt (Greek Subtitles)
http://vimeo.com/2795500

Bernanke Wants to Eliminate Reserve Requirements Completely
"The Federal Reserve believes it is possible that, ultimately, its operating framework will allow the elimination of minimum reserve requirements, which impose costs and distortions on the banking system."
http://www.federalreserve.gov/newsevents/testimony/bernanke20100210a.htm#fn9

http://www.oneinchpunch.net/wordpress/wp-content/uploads/2008/09/made-in-china.jpg

http://www.instablogsimages.com/images/2009/09/17/china-usa-final_gowHw_20104.jpg

China and U.S. on ‘Collision Course’ Over Yuan, Roubini Says
The U.S. and China are on a “collision course” over the Chinese currency and investors are underestimating the “consequences” for global financial markets, according to Nouriel Roubini. Θυμίζομυε πως και ο Κρούγκμαν έφτασε στο σημείο να ταχθεί (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/03/blog-post_2144.html), εμμέσως πλην σαφώς, υπέρ του προστατευτισμού, το κεφάλαιο πάει Κίνα και οι ΗΠΑ δε θα το πάρουν αυτό και τόσο καλά. Και το μόνο όμως που τελικά έχουν, είναι τα όπλα
http://www.businessweek.com/news/2010-03-25/china-and-u-s-on-collision-course-over-yuan-roubini-says.html

http://4.bp.blogspot.com/_Z6vgN-J_BOI/SkD7Gj-TBqI/AAAAAAAAF0g/JlmL0oYNf18/s400/assets_LARGE_t_1401_590008_type11598.jpg

Ο Άνταμ Σμιθ, που εκτός από πατέρας της πολιτικής οικονομίας υπήρξε ηθικός φιλόσοφος και τελικά ηθογράφος της αστικής τάξης της εποχής του, επεσήμανε ότι η κυριότερη απόλαυση του πλούτου για τους πλούσιους έγκειται στην επίδειξή του.
Ο κανόνας αυτός διατηρήθηκε στο πέρασμα των αιώνων και σε περιόδους κρίσης και σε καταστάσεις εκρηκτικής ευημερίας. Οι άνθρωποι της ολιγαρχίας δεν έκαναν καμία προσπάθεια να κρύψουν τα πλούτη τους από τα πλήθη της φτώχειας και της ανέχειας. Το αντίθετο. Πολλές από τις προκλητικές δαπάνες τους -τα πανάκριβα κοσμήματα, οι επιβλητικές επαύλεις τους, τα πολυτελή χόμπι τους, οι πολυδάπανες συλλογές τους σε έργα τέχνης- δεν είχαν άλλη χρησιμότητα για τους ίδιους, παρά μόνο σαν αποδεικτικά στοιχεία του σφετερισμού του κοινωνικού πλούτου, σαν λάφυρα της νίκης τους στον κοινωνικό ανταγωνισμό έναντι άλλων.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ το σαφώς σαδιστικό στο αίσθημα αυτό, αλλά με τον καιρό και κυρίως με τη διαμεσολάβηση των ΜΜΕ οι υποτελείς τάξεις συνήθισαν όχι μόνο να ανέχονται τα τεκμήρια του σφετερισμού, αλλά και να τα θαυμάζουν. Να απολαμβάνουν την απόλαυση των άλλων. Έτσι, ξεφυλλίζοντας για παράδειγμα μια κυριακάτικη εφημερίδα βάρους ενός κιλού, αφού αφομοιώσει κανείς τα διδακτικά μηνύματα της κυρίως πολιτικής ύλης της, τα οποία καλούν σε ασκητική και καρτερική αποδοχή της λιτότητας για το καλό της πατρίδας, περνά στις οικονομικές σελίδες όπου, ανάμεσα στα μαύρα σενάρια για την επερχόμενη χρεοκοπία και την προσφυγή στο ΔΝΤ, που θα φέρει κι άλλα -ακόμη πιο επώδυνα- μέτρα, ανοίγουν φωτεινές παρενθέσεις για τις επενδυτικές ευκαιρίες που υπάρχουν στις αγορές ομολόγων και λοιπών χρεογράφων, για μικρές και μεγάλες νησίδες πλουτισμού που θα επιβιώσουν της ύφεσης, ακόμη και της χρεοκοπίας. Ύστερα, περνάει απαλά στις lifestyle σελίδες με τη ζωή των celebrities στα ταπεινά καταφύγια των 400 τετραγωνικών στη Μύκονο ή στους μύθους των ηρώων της επιχειρηματικότητας που έγιναν Κροίσοι από το μηδέν, «από μια τρύπα λίγων τετραγωνικών», χάρη και μόνο στην ευφυΐα και την υπομονή τους (όπερ σημαίνει ότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε προφανέστατα βλάκες. Δεν θα διαφωνήσω σ’ αυτό, αλλά για άλλους λόγους). Ακολουθεί το ξεφύλλισμα των ιλουστρασιόν ένθετων περιοδικών για γυναίκες ή άνδρες, μέσα στα οποία κάθε υποψία λιτότητας εξατμίζεται, για να διαφημιστούν ακριβά προϊόντα ευμάρειας – ένα ρολόι αξίας 10.000 ευρώ και άνω, ένα πολυτελές αυτοκίνητο άνω των 50.000 ευρώ, ρούχα, καλλυντικά, αξεσουάρ που ακόμη και ένα αξιοπρεπές ρεπορτάζ αγοράς ντρέπεται να αναφέρει την τιμή τους. Και τέλος, λίγο πριν από τις κοσμικές στήλες στις οποίες φωτογραφίζεται χαμογελαστή η κοινωνική ελίτ, γίνονται μερικές προτάσεις για ένα ταξίδι, το κόστος του οποίου υπερκαλύπτει τη μέση ετήσια απώλεια εισοδήματος δημοσίου υπαλλήλου μετά το πρώτο πακέτο μέτρων. Φυσικά δεν λείπει και μια διακριτική φωτογραφική επίδειξη ακριβού και καλού γούστου στο σπίτι ενός celebrity, που μπορεί να σας δώσει λαμπερές αρχιτεκτονικές ιδέες για να μεταμορφώσετε σε ανεκτό χώρο το μπετονένιο αχούρι των 80 τετραγωνικών, που πάντως θα φορολογηθεί κανονικά ακόμη και ως πρώτη κατοικία.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ στον κόπο να εξηγήσει πώς συμβιβάζεται το πρωτοσέλιδο κήρυγμα πατριωτικής λιτότητας με τη διαρκή πρό(σ)κληση πολυτελούς κατανάλωσης στις επόμενες σελίδες. Κανείς δεν σκέφτεται αν η αξιοπιστία του κουρελιάζεται όταν θεωρεί απόλυτα δικαιολογημένες ή τουλάχιστον αναπόφευκτες τις περικοπές μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, την επέκταση των μέτρων και στον ιδιωτικό τομέα, αλλά ταυτόχρονα θεωρεί απολύτως φυσιολογικό να προβάλλει ως δημόσια αρετή κάθε δαπανηρή παραξενιά της κοινωνικής ελίτ, κάθε προκλητική επίδειξη πλούτου. Και η σχιζοειδής ισορροπία ανάμεσα στη λιτότητα των πολλών και στη χλιδή των λίγων συνεχίζεται και γίνεται ακόμη πιο κραυγαλέα, όταν επιστρατεύεται η φορολογική ηθική ως πανάκεια της εθνικής μας ασθένειας. Α, ναι! Για όλα φταίει η φοροδιαφυγή των ταξιτζήδων, των υδραυλικών, των εμπόρων, των μανάβηδων και φυσικά των γιατρών – ο περιούσιος λαός της μεσαίας τάξης κατέβηκε κακήν κακώς από τον πολιτικό θρόνο του «μεσαίου χώρου» και έχει εγκατασταθεί στο εδώλιο του εθνικού φορολογικού δικαστηρίου. Δικάστηκε και εκρίθη ένοχος εσχάτης προδοσίας και η ποινή του είναι να εκδίδει αποδείξεις, να έχει ταμειακή μηχανή, να απειλείται με λουκέτο και απώλεια επαγγελματικής αδείας. Ωραία. Και ποιος θα εκτελέσει την ποινή; Το κράτος που έκανε τα στραβά μάτια μέχρι τώρα, διότι το «μαύρο χρήμα» -κακά τα ψέματα- όλο και κάτι πρόσθετε στους δείκτες της επίπλαστης ανάπτυξης; Οι πολιτικές ηγεσίες που του χάιδευαν τ’ αυτιά γιατί προσέβλεπαν σ’ αυτό το φορολογικά ασύλληπτο εισόδημα ως κινητήρα της κατανάλωσης; Όχι βέβαια. Οι εκτελεστές της ποινής, οι δήμιοι του φορολογικού δικαστηρίου, είναι τα συνήθη φορολογικά υποζύγια, τα κορόιδα που θα πληρώσουν μία με την αδυναμία τους να φοροδιαφύγουν, δύο με τη μείωση του εισοδήματός τους, τρεις με την αύξηση της άμεσης φορολογίας, τέσσερις με την αύξηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων, πέντε με την ύφεση στην οποία βυθίζουν την οικονομία οι μαθητευόμενοι μάγοι της άτυπης πτώχευσης. Η έκτη υποχρέωσή τους προς την πατρίδα είναι να γίνουν και φοροεισπράκτορες για να καλύψουν την αναπηρία του κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού, αλλά -το σπουδαιότερο- την απόλυτη απροθυμία της κυβέρνησης να φορολογήσει πλούτο που πραγματικά υπάρχει, στη μορφή που τόσο στιλάτα μας τον εκθέτουν τα εικονογραφημένα περιοδικά lifestyle των εφημερίδων, αλλά και σε μορφές που δεν τις υποψιαζόμαστε.

ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ως φοροεισπράκτορες του κράτους -και μάλιστα επ’ απειλή φορολογικού προστίμου- αφορούν φυσικά το σπορ της συλλογής αποδείξεων. Παρουσιάζονται ως μηχανισμός απονομής φορολογικής δικαιοσύνης, κατά την οποία όμως δεν τιμωρείται ο θύτης αλλά το θύμα του. Σε μια ακραία αναλογία, θα ήταν σαν να τιμωρείται για έναν φόνο όχι ο δολοφόνος, αλλά ο φονευθείς (αν και ποια παραπάνω τιμωρία μπορεί του επιβληθεί πέρα από τον ίδιο του τον θάνατο; Η σκύλευση νεκρού;). Σ’ αυτή την ακραία αναλογία κινείται πάντως και η επιχείρηση «φορολογική συνείδηση». Δεν έχεις την απόδειξη; Πλήρωνε για τη μικρή «μαύρη τρύπα» στις δαπάνες σου. Ο καταναλωτής-φορολογούμενος γίνεται έτσι σάντουιτς ανάμεσα στον φοροφυγάδα και το κράτος. Και κερατάς και δαρμένος.

ΥΠΑΡΧΕΙ, ΒΕΒΑΙΩΣ, και μια δεύτερη, υπόρρητη προσδοκία σ’ αυτή τη διαδικασία αναγκαστικής μετατροπής μας σε εισπρακτικές εταιρείες του κράτους: μια μεταφορά της «πάλης των τάξεων» από τους χώρους εργασίας, παραγωγής και κατανάλωσης στα γκισέ της εφορίας. Αν θέλω να πιάσω το ελάχιστο των αποδείξεων και ν’ αποφύγω τη φορολογική «ποινή», πρέπει να τσακωθώ με τον φούρναρη, να ρισκάρω με τον γιατρό που θα εγχειρίσει τη μάνα μου, να πλακωθώ με τον ταξιτζή, να καρφώσω τον μανάβη και να ανεχθώ τη μεγαλύτερη αμοιβή του μηχανικού που επισκευάζει το σπίτι μου, αν επιμείνω για απόδειξη. Έτσι, παρ’ ότι τα ταξικά σύνορα της ελληνικής κοινωνίας είναι αδρά χαραγμένα εδώ και δεκαετίες στο φορολογικό σύστημα, αλλά και στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο (με τη μέση φορολογία των μισθωτών σταθερά καρφωμένη πάνω από το 25% και τη μέση φορολογία των επιχειρήσεων μεταξύ 9% και 12%), η κυβέρνηση επιχειρεί να τα επαναχαράξει σε ένα νέο, βολικό πεδίο: φορολογούμενοι εναντίον φοροφυγάδων. Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτή η διαχωριστική γραμμή είναι ανύπαρκτη και φορολογικά αδιάφορη. Αλλά, η υπόθεση της φορολογικής δικαιοσύνης δεν περνάει κυρίως απ’ αυτήν. Περνάει πρωτίστως από τη νόμιμη φορολογική ασυλία που απολαμβάνουν οι άρχοντες του χρήματος εν ονόματι της ανάπτυξης, την οποία φυσικά δεν πρόκειται να δούμε για πολλά, πολλά χρόνια…

http://kibi-blog.blogspot.com/2010/03/2032010_20.html

http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/1119774_b.jpg

Καθώς η επίθεση του κεφαλαίου συνεχίζεται, με όλο και πιο λυσσασμένο τρόπο, έχουμε ξαναπεί εδώ και καιρό ότι το "πολιτικό σκηνικό" θα αλλάξει - παλιές πολιτικές δυνάμεις θα βυθιστούν, νέες πολιτικές δυνάμεις θα ανέβουν, που θα έχουν κάτι σοβαρό να πουν, είτε από την σκοπιά του κεφαλαίου, είτε από τη σκοπιά της εργατικής τάξης:

Πτώση-ρεκόρ για τον κυβερνητικό συνασπισμό της Ανγκελα Μέρκελ
Έξι μήνες μετά τις εκλογές (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1119774&lngDtrID=245)

Οι εκλογείς τιμώρησαν τον Νικολά Σαρκοζί λόγω ύφεσης και ανεργίας
«Προειδοποίηση», «Απαξίωση», «Χαστούκι» είναι οι λέξεις που κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα του γαλλικού Τύπου την επομένη του πρώτου γύρου των περιφερειακών εκλογών.
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_1050.html

Άρχισαν ξανά πόλεμο στον Σαρκοζί τα συνδικάτα
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ από 175 διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Σαρκοζί πραγματοποιήθηκαν χθες, με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών σε ολόκληρη τη Γαλλία, όπου τα συνδικάτα προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν τη δεινή ήττα που υπέστη το κυβερνών κόμμα στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4566787&ct=2

http://sheikyermami.com/wp-content/uploads/erdogan.jpg

Erdogan urges German Turks not to integrate
The Turkish government has reportedly angered Turkish-German politicians by inviting them to an Istanbul conference and then urging them to resist political and social integration in their adopted homeland.
http://www.thelocal.de/society/20100317-25933.html

Το ρήγμα μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας βαθαίνει
Η πρόσφατη αναγνώριση της αρμενικής γενοκτονίας προκαλεί νέους τριγμούς
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100018_21/03/2010_394988

Το Ισραήλ προκαλεί, οι ΗΠΑ δυστροπούν...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=26515157

Geopoltical Update: South Korean Ship Likely Hit By North Korean Torpedo, Emergency Security Meeting Held In Seoul
http://www.zerohedge.com/article/geopoltical-update-south-korean-ship-likely-hit-north-korean-torpedo-emergency-security-meet

http://www.reuters.com/resources/r/?m=02&d=20100323&t=2&i=80585176&w=460&r=2010-03-23T162531Z_01_BTRE62M19MP00_RTROPTP_0_US-EUROZONE-GREECE-WARSHIPS-analysis

Broke? Buy a few warships, France tells Greece
In a bizarre twist to the Greek debt crisis, France and Germany are pressing Greece to buy their gunboats and warplanes, even as they urge it to cut public spending and curb its deficit. ευτυχώς μας "βοηθούν"...
http://www.reuters.com/article/idUSTRE62M1Q520100323

ciaoant1

29-03-10, 18:30

http://4.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/S6Kp48d8hcI/AAAAAAAALUg/UkKIhmYDusI/s400/mfg1.jpg
Το διάγραμμα αναφέρεται στις ΗΠΑ, αλλά παρόμοια κατάσταση ισχύει και στη συντριπτική πλειοψηφία των "δυτικών' χωρών, με τις παραγωγικές δουλειές να μειώνονται (στις ΗΠΑ, παρά την αύξηση του πληθυσμού, σήμερα οι παραγωγικές δουλειές είναι λιγότερες απ ότι ήταν το 1941!!!), λόγω της μεταφοράς της παραγωγής όπου τα μεροκάματα ήταν φτηνότερα (κυρίως Κίνα, Ινδία, κτλ).
Και στην Ελλάδα, έχουμε εκατομμύρια αγρότες που άφησαν την παραγωγή (διότι τα εισαγόμενα προιόντα από χώρες με φτηνά εργατικά χέρια τους έβγαλαν εκτός ανταγωνισμού), λουκέτα σε βιοτεχνίες-βιομηχανίες (που επίσης δε μπορούν να αντέξουν σε σύγκριση με τα κόστη πχ της Βουλγαρίας, της Κίνας, και άλλων αγαπημένων προορισμών των εργοδοτών). Και η ανεργία θα αυξηθεί, καθώς όταν ο κόσμος δεν έχει λεφτά, δε ψωνίζει, δε πολυβγαίνει για καφέ, κτλ. Πολλά καταστήματα πάνε για περικοπές/λουκέτα, διότι χωρίς παραγωγή δεν υπάρχει κατανάλωση.
Αλλά ξέχασα, μπορούμε να δώσουμε δάνεια, εξ ου και η γιγάντωση του "χρηματοπιστωτικού" τομέα...

Ενδιαφέρον έχει και ένα άρθρο από κάποιο παλιό στέλεχος εταιρείας στα "Νέα", που βέβαια υπερασπίζεται την υπάρχουσα κατάσταση (δε βλέπει κανένα πρόβλημα με τη συγκέντρωση πλούτου/εξουσίας στα χέρια των λίγων, το πρόβλημα που βλέπει΄είναι πως σήμερα η συγκέντρωση αυτή είναι πιο μεγάλη από κάποτε, κάτι που όμως είναι νομοτελειακό ότι θα συνέβαινε όταν μια χούφτα άνθρωποι κουμαντάρουν την κατάσταση), ωστόσο παρατηρεί και αυτός ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει γιγάντωση του χρηματοπιστωτικού τομέα (διότι πολύ απλά όταν δεν υπάρχει χρήμα, πρέπει να δωθούν δάνεια, αλλιώς άστα να πάνε...Ούτε αυτό βέβαια το κατανοεί, δεν κατανοεί δηλαδή το γιατί συνέβη αυτή η γιγάντωση, αλλά πάντως συναισθάνεται τη διαφορά):

Η κρίση που δεν ήλθε ακόμη
Αιτία η συσσώρευση μεγάλων κεφαλαίων που ζητούν γρήγορο κέρδος
Πριν από χρόνια συμμετείχα στο Δ.Σ. μιας διεθνούς εταιρείας. Ένα βράδυ χαλάρωσης άκουσα τη συζήτηση που διεξαγόταν μεταξύ δύο μελών που εκπροσωπούσαν πολυεθνικούς κολοσσούς. Ήσαν και οι δύο συνταξιούχοι πλέον, που είχαν εργαστεί όλη τη ζωή τους στις εταιρείες τους και, όπως συνηθίζεται, είχαν τοποθετηθεί σε Δ.Σ. εταιρειών, στις οποίες συμμετείχαν οι παλαιοί εργοδότες τους. Και οι δύο προβληματίζονταν για τον τρόπο που οι διάδοχοί τους διοικούσαν. Καθισμένοι οι νέοι- και σε ηλικία- στα γραφεία τους, είχαν για βασική ενασχόλησή τους τις χρηματιστηριακές εξελίξεις, ενώ η παραγωγή ελάχιστα τους ενδιέφερε. Μόνο οι διακυμάνσεις και οι τιμές των μετοχών. Τα εργοστάσια ήσαν γι΄ αυτούς αδιάφορα. Εκεί που είχε παραχθεί κάποτε ο πλούτος. Και στα οποία είχαν εργαστεί και οι δύο πριν φτάσουν στα υψηλά διοικητικά επίπεδα πριν από τη σύνταξη. Αυτούς λοιπόν τους χώρους δημιουργίας τούς θεώρησαν οι νέοι διοικούντες ασύμφορους. Και είτε τους κατήργησαν, είτε τους μετακόμισαν σε χώρες φτηνού εργατικού δυναμικού και φορολόγησης και χαμηλού ερευνητικού επιπέδου. Με πόνο ψυχής οι δυο παλαίμαχοι προέβλεπαν ότι η πορεία που καθοριζόταν από τη γρήγορη κερδοφορία μέσω χρηματιστηρίου και παραγώγων, οδηγούσε σε καταστροφή.
Η νέα στρατηγική επεβλήθη και τα κέρδη ήσαν μεγάλα για πολλά χρόνια.

Πριν από λίγους μήνες ο Ευρωπαίος Ρουμπίνι, καθηγητής Οtte, που είχε προβλέψει τη χρηματοοικονομική κρίση του 2007, έγραφε ότι η πραγματική κρίση, η οικονομική, είναι προ των πυλών και η παγκόσμια οικονομία θα τη βιώσει με τραγικό τρόπο. Σύντομα. Αιτία είναι η συσσώρευση μεγάλων κεφαλαίων που ζητούν γρήγορο κέρδος και που οδηγούν τις τράπεζες και τα funds στο να επενδύουν σε μη παραγωγικές δραστηριότητες, έχοντας παραμελήσει τις παραγωγικές επενδύσεις. Έτσι δημιουργήθηκε η φούσκα των βουνών από χρέη που θα σκάσει με πάταγο.

Έτσι φτάσαμε στη σημερινή σχιζοφρενική κατάσταση της συμπεριφοράς κρατών και τραπεζών, που αφού δάνεισαν ανεξέλεγκτα κράτη και επιχειρήσεις, δεν είναι σε θέση πια να αντιδράσουν για να ελέγξουν τις τρομακτικές απώλειες που θα υποστούν αν μια χώρα ή μια μεγάλη εταιρεία χρεοκοπήσει. Έτσι εξηγείται η σχιζοφρενική συμπεριφορά τραπεζών που κατέχουν ομόλογα δισεκατομμυρίων, την ίδια στιγμή να «στοιχηματίζουν» στην καταστροφή και των δανειοληπτών αλλά και τη δική τους.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4566976&ct=1

http://tomdiaz.files.wordpress.com/2009/08/chinese-factory-worker.jpg

Στην Αγγλία, όπως βέβαια και αλλού, υπάρχει συζήτηση για ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού της χώρας, που όπως και αλλού, έχει μεταφερθεί αλλού, όπου το ποσοστό κέρδους είναι μεγαλύτερο. Για να γίνει όμως αυτή η ανασυγκρότηση, ειδικά αν δεν υπάρχουν δασμοί, πρέπει να πέσουν οι μισθοί των εργατών, αυτή είναι η "λύση" της άρχουσας τάξης:

Is British industry the new financial services?
Manufacturing is back on the political agenda, but it will be tough turning rhetoric into reality
Manufacturing has long been the poor relation of the British economy, often characterised as a sector in inexorable decline, overshadowed by the booming modernity of super-sexy high finance. But in the wake of the collapse of the banks, politicians from across the spectrum are turning back to making things, in an effort to "re-balance" the British economy. And to coincide with "Manufacturing Week", business is laying out what is needed to turn the rhetoric into reality.
http://www.independent.co.uk/news/business/analysis-and-features/is-british-industry-the-new-financial-services-1916472.html

http://www.mostateparks.com/statecapcomplex/statemuseum/se_pics/beating.jpg
Εικόνες από το παρελθόν...ή μήπως από το μέλλον?

Η μεγάλη ανατροπή
Στην πραγματικότητα, το κατά κεφαλήν κόστος εργασίας θα μειωθεί για τουλάχιστον 5 ή και 6 χρόνια. Ευλόγως αντιδρούν όσοι ακούν παρόμοιες προβλέψεις.
Το μόνο αντίβαρο στη δυσάρεστη αυτή κατάσταση είναι η διεύρυνση της απασχόλησης. Πρέπει να αυξήσουμε κατά τουλάχιστον δέκα εκατοστιαίες μονάδες την απασχόληση, ιδιαίτερα στις γυναίκες και στους νέους. Ομως, για να συμβεί αυτό, χρειάζεται να απελευθερωθεί η ελάχιστη αμοιβή και να περιοριστεί το κόστος απασχόλησης, κυρίως στην πλευρά των ασφαλιστικών κρατήσεων.
Πριν μπούμε στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση, όταν με την υποτίμηση της δραχμής «κλειδώσαμε» την ισοτιμία προς το ευρώ, οι τόκοι που πλήρωνε το κράτος επί του δημόσιου χρέους πλησίαζαν το 12% του ΑΕΠ. Με την είσοδό μας, η αναλογία αυτή έπεσε καταπληκτικά, κοντά στο 5%. Στα αμέσως επόμενα χρόνια, θα ανέβει και πάλι, πιθανότατα μέχρι και στο 9%. Η άνοδος αυτή ορίζει μια αφόρητη κατάσταση για τις άμεσες προοπτικές της οικονομίας. Είναι εξίσου προφανές πως η μείωση του τρέχοντος κρατικού ελλείμματος δεν θα ξεπεράσει το 6% του ΑΕΠ στα δύο - τρία επόμενα χρόνια. Ο συνδυασμός των δύο αυτών εξελίξεων δημιουργεί μια τανάλια για την Ελλάδα. Κυρίως όμως για το κράτος και τους μηχανισμούς του. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει πολλές εναλλακτικές λύσεις, όπως ίσως κάποιοι στους κόλπους της πιστεύουν. Με την κοινή δήλωση των Eυρωπαίων αρχηγών, πήρε μια βαθιά ανάσα. Τίποτε άλλο!

Στις αρχές του 2012, αν δεν έχει επιτύχει εντυπωσιακές αλλαγές στην πραγματική οικονομία, η χώρα θα βρεθεί, πιθανότατα, υποχρεωμένη να ζητήσει την ενεργοποίηση μηχανισμών αναδιάρθρωσης του χρέους υπό την εποπτεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τη χρονιά εκείνη, η κυβέρνηση θα χρειαστεί να επαναδανειστεί ποσό μεγαλύτερο των 70 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν μάλιστα εμφανίσει τα κρυφά χρέη ορισμένων οργανισμών παροχής υπηρεσιών, νοσοκομείων, Ταμείων, δήμων και νομαρχιών, το ποσό θα είναι ακόμη μεγαλύτερο. Το πιθανότερο είναι ότι η Ελλάδα δεν θα έχει βρει το λιμάνι της δημοσιονομικής ηρεμίας και της επιχειρηματικής ανάταξης. Ο Γιώργος Παπανδρέου εξήγησε ότι το μήνυμα των Eυρωπαίων ηγετών προς τις αγορές ήταν «Μην παίζετε με την Ελλάδα».

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι αυτό ήταν το μήνυμα της Ευρώπης προς τις αγορές, το μήνυμα που έστειλε σε εμάς το συμβούλιο κορυφής «Ελληνες, μην παίζετε με τις αγορές». Γι’ αυτό άλλωστε μας έστειλαν να συνεχίσουμε το δανεισμό μας εκεί που τον είχαμε αφήσει. Ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, επιμένει ότι το επιτόκιο των ελληνικών ομολόγων έφτασε όπου έφτασε λόγω κερδοσκοπικών επιθέσεων.

Ως πρωθυπουργός μιας μικρής χώρας με μεγάλα προβλήματα, θα είχε προσέξει καλύτερα ότι το κόστος δανεισμού αυξάνεται μαζί με τα κρατικά ελλείμματα, αλλά και κατ’ αντίστροφο λόγο προς την απομείωση του εθνικού εισοδήματος. Θα παραμείνουμε θηράματα των αγορών όσο η οικονομία μας παραμένει εχθρική προς τα παραγωγικά κεφάλαια, ενώ θα συνεχίσει να ματώνει για να συντηρεί ένα σπάταλο κράτος.

Είναι αλήθεια ότι στο πεδίο αυτό, η Ελλάδα δεν διαφέρει πάρα πολύ από τα προβλήματα που έχει ολόκληρη η Ευρώπη, μαζί και η Γερμανία. Το κόστος συντήρησης των μηχανισμών κοινωνικής αλληλεγγύης είναι πιθανόν ασήκωτο για τους πληθυσμούς, οι οποίοι καλούνται να επιτύχουν δύο στόχους ταυτοχρόνως: Να πληρώσουν πολύ περισσότερους φόρους προκειμένου τα κράτη να σταθεροποιήσουν τα χρέη τους. Και, ταυτοχρόνως, να συγκρατήσουν τις αμοιβές τους ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής.

Και όλα τούτα, ώστε να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Στο πλαίσιο της οποίας, ως γνωστόν, δεν επιτρέπεται η υποτίμηση. Πόσο αλήθεια, αν μπορούσε, θα έπρεπε να υποτιμήσει το νόμισμά της; Ορισμένοι υπολογισμοί δείχνουν ένα ποσοστό ίσο με 40%. Που σημαίνει μια νέα ισοτιμία με το ευρώ κοντά στις 500 δραχμές. Αν κάτι τέτοιο γινόταν εκτός Ευρωζώνης, θα είχαμε έκρηξη του πληθωρισμού, του δημόσιου χρέους και των επιτοκίων. Το πιθανότερο είναι να περιέλθει η χώρα σε κατάσταση αφόρητου στασιμοπληθωρισμού. Για τον απλό αυτό λόγο, χρειαζόμαστε ένα νέο μείγμα πολιτικής.

Πριν από αρκετά χρόνια, ο Νίκος Γκαργκάνας, προηγούμενος διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, είχε προτείνει να αυξάνονται οι μισθοί κατά μισή μονάδα λιγότερο από τον μέσο πληθωρισμό της Ευρωζώνη. Η σκέψη εξαφανίστηκε μέσα στους βρυχηθμούς του κατεστημένου. Στην πράξη, τα πολλά τελευταία χρόνια, οι αμοιβές αυξήθηκαν πολλαπλασίως του ευρω-πληθωρισμού.

Τώρα, όμως, θα υποχρεωθούμε να εφαρμόσουμε τη σκληρότερη εκδοχή αυτού του κανόνα. Οι ελληνικές αμοιβές θα προσαρμόζονται λιγότερο από τις γερμανικές. Στην πραγματικότητα, το κατά κεφαλήν κόστος εργασίας θα μειωθεί για τουλάχιστον 5 ή και 6 χρόνια. Ευλόγως αντιδρούν όσοι ακούν παρόμοιες προβλέψεις.

Το μόνο αντίβαρο στη δυσάρεστη αυτή κατάσταση είναι η διεύρυνση της απασχόλησης. Πρέπει να αυξήσουμε κατά τουλάχιστον δέκα εκατοστιαίες μονάδες την απασχόληση, ιδιαίτερα στις γυναίκες και στους νέους. Ομως, για να συμβεί αυτό, χρειάζεται να απελευθερωθεί η ελάχιστη αμοιβή και να περιοριστεί το κόστος απασχόλησης, κυρίως στην πλευρά των ασφαλιστικών κρατήσεων.

Πρόκειται για μια μεγάλη ανατροπή, την πλέον σημαντική αναδιάρθρωση που έχουμε μπροστά μας. Πόσο έτοιμοι είμαστε να συζητήσουμε κάτι παρόμοιο; Ελάχιστα! Ποιος γόνος «περήφανης» ελληνικής οικογένειας θα μαζέψει τη φράουλα στην Ηλεία, θα στρώσει τα κρεβάτια στη Ρόδο ή θα καθίσει στη ρεσεψιόν της Μυκόνου. Σίγουρα όχι όσοι μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα, δράττοντας ευκαιρίες για πρόθυμους και υψηλής μόρφωσης νέους εργαζομένους. Τώρα καταλάβατε: Οι καλοί θα μεταναστεύσουν και οι λιγότερο καλοί θα πρέπει να κάνουν δουλειές που σήμερα κάνουν οι φιλοξενούμενοι μετανάστες.

http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_4072.html

Η Κίνα τώρα τάσσεται εναντίον του προστατευτισμού, που βέβαια αυτή θα βλάψει περισσότερο, καθώς αυτή είναι που εξάγει (και η Γερμανία εξάγει βέβαια, αλλά η Γερμανία έχει εξασφαλισμένη μια αγορά, την ΕΕ, για τα προιόντα της, άσε που η Γερμανία δε βασίζεται τόσο στη χαμηλή τιμή, όσο στην υψηλή ποιότητα). Η ειρωνεία βέβαια είναι πως την ίδια ώρα που γκρινιάζει, εφαρμόζει [και] αυτή, όπως όλοι, προστατευτισμό των εξαγωγών της, με έμμεσο τρόπο, μέσω της τεχνητη΄ς υποτίμησης του γουάν:

Η Κίνα βάλλει κατά του προστατευτισμού
Την περασμένη Κυριακή ο υπουργός Εμπορίου της Κίνας Τσεν Ντεμίνγκ απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση προς την Ουάσιγκτον να πάψει να πολιτικοποιεί την ισοτιμία τού γουάν και να αντιληφθεί ότι η αναβίωση του προστατευτισμού απειλεί την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας. Την επομένη ο πρωθυπουργός Γουέν Ζιαμπάο συνέστησε... υπομονή μέχρι να φθάσει ο Μάιος. Διότι τον μήνα αυτόν πρόκειται να γίνει μια «πολύ σημαντική» σινοαμερικανική συνάντηση- λέγεται ότι στην κινεζική πρωτεύουσα θα μεταβούν η Χίλαρι Κλίντον και ο Τίμοθι Γκάιτνερ.
Η επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας και ο υπουργός Οικονομικών θα αναζητήσουν από κοινού με την κινεζική ηγεσία τρόπους για την εξεύρεση ενός modus operandi των δύο οικονομικών υπερδυνάμεων του πλανήτη σε ό,τι αφορά το εμπόριο και τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Διότι μπορεί το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ έναντι της Κίνας να μειώνεται, λόγω της κάμψης του ηθικού των αμερικανών καταναλωτών, όμως η Ουάσιγκτον κλιμακώνει τις πιέσεις προς το Πεκίνο να συνεχίσει την πολιτική ανατίμησης του γουάν που έχει αναστείλει από το μέσον του 2008 εξαιτίας της κρίσης. Πρόκειταιβεβαίωςγια κάτι που ούτε να ακούει δεν αντέχει το Πεκίνο! Διότι είναι πολύ πιθανό, από τον Μάρτιο κιόλας, το εμπορικό ισοζύγιο της Κίνας (με τον υπόλοιπο κόσμο, όχι αποκλειστικά με τις ΗΠΑ) να είναι αρνητικό!
Χρόνια τώρα η Ουάσιγκτον παραπονείται ότι το Πεκίνο διατηρεί υποτιμημένο το νόμισμά του για να μην πληγεί η ανταγωνιστικότητα των κινεζικών προϊόντων στην αμερικανική αγορά. Από την άλλη πλευρά, το Πεκίνο κατηγορεί την Ουάσιγκτον ότι πράττει ακριβώς το ίδιο σε μια περίοδο που το κινεζικό εμπορικό πλεόνασμα με τις ΗΠΑ συρρικνώνεται θεαματικά.

Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας με το σύνολο των εμπορικών εταίρων της (με τον υπόλοιπο κόσμο δηλαδή) κατέρρευσε στα 7,6 δισ. δολάρια έπειτα από μια πτώση κατά 34% που σημείωσε πέρυσι. Εναντι των ΗΠΑ το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας είχε διαμορφωθεί τον Ιανουάριο στα 37,2 δισ. δολάρια, ενώ τον Αύγουστο του 2006 είχε φθάσει στο επίπεδο ρεκόρ των 67,8 δισ. δολαρίων. Το Πεκίνο θεωρεί πλέον ότι και οι ΗΠΑ παίζουν το χαρτί του υποτιμημένου νομίσματος για να τονώσουν τις εξαγωγές τους. Οι Κινέζοι ωστόσο δεν ανησυχούν τόσο για το εμπορικό ισοζύγιό τους με τις ΗΠΑ όσο για το γεγονός ότι απαξιώνονται οι επενδύσεις τους σε αμερικανικά ομόλογα. Διότι ένα φθηνότερο δολάριο ισοδυναμεί με εξαγωγή του αμερικανικού χρέους σε χώρες όπως η Κίνα ή η Ιαπωνία, που αποτελούν παραδοσιακούς πελάτες της αμερικανικής κυβέρνησης σε κάθε έκδοση ομολόγων που κάνει. Επιπλέον, η Κίνα διατηρεί σε δολάρια το μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγματικών της διαθεσίμων. Σύμφωνα με στοιχεία του Βloomberg, τα συνολικά συναλλαγματικά διαθέσιμα της Κίνας σε αμερικανικό νόμισμα φθάνουν στο επίπεδο ρεκόρ των 2,4 τρισ. δολαρίων. Και η αξία των αμερικανικών ομολόγων που έχει το Πεκίνο στα θησαυροφυλάκιά του υπολογίζεται στα 889 δισ. δολάρια.

Δεν είναι όμως μόνον οι Κινέζοι που αγανακτούν από την πολιτική του φθηνού δολαρίου. Είναι και πολλοί ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι που επίσης συνιστούν μεγάλους επενδυτές σε αμερικανικό νόμισμα και σε χρέος (σε κρατικά ομόλογα δηλαδή). Αυτοί οι ξένοι οικονομικοί παράγοντες έχουν ήδη προειδοποιήσει δημοσίως και επανειλημμένως για τον κίνδυνο που συνιστά η δυναμική αυτή του δολαρίου. Και απειλούν ότι δεν θα ανέχονται εσαεί να βλέπουν τις επενδύσεις τους να απαξιώνονται. Από την άλλη πλευρά, οι Κινέζοι έχουν τα τελευταία χρόνια επιτρέψει τη σταδιακή ανατίμηση του γουάν έναντι του δολαρίου. Διότι μπορεί να κρατούν την ισοτιμία των δύο νομισμάτων σταθερή στα 6,83 γουάν ανά δολάριο από το μέσον του 2008 για να προστατεύσουν τους εξαγωγείς τους από την παγκόσμια οικονομική ύφεση και τη συνεπαγόμενη πτώση της κατανάλωσης και εν γένει των διεθνών εμπορικών συναλλαγών, αλλά την τριετία 2005- 2008 επέτρεψαν την ανατίμηση του γουάν κατά 21% έναντι του δολαρίου!

Μια από τις φαιδρές εκδοχές της σινοαμερικανικής εμπορικής διαμάχης είναι η ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου για οικονομικό προστατευτισμό. Πού έγκειται η φαιδρότητα; Στο ότι οι Αμερικανοί έφθασαν στο σημείο να απευθύνουν στους Κινέζους την κατηγορία του εχθρού του ελευθέρου εμπορίου! Μα η Κίνα διοικείται από ένα κομμουνιστικό, μονοκομματικό καθεστώς, το οποίο καλοδέχεται μεν τα ξένα επενδυτικά κεφάλαια, αλλά εξακολουθεί να ασκεί ασφυκτικό πολιτικό έλεγχο σε κάθε οικονομική δραστηριότητα στη χώρα. Γιατί τότε συνωστίζονται οι αμερικανικές και άλλες ξένες επιχειρήσεις για να βάλουν πόδι στην κινεζική αγορά; Μα επειδή πρόκειται για μια αγορά 1,3 δισ. εν δυνάμει καταναλωτών και επιπλέον επειδή τα μεροκάματα των κινέζων εργατών παραμένουν σε εξευτελιστικά χαμηλά επίπεδα συγκριτικά με εκείνα των εργατών της Δύσης.

Από την άλλη πλευρά, φαιδρά είναι τα μαθήματα καπιταλισμού που παραδίδουν οι Κινέζοι στους Αμερικανούς, καλώντας τους να τιμήσουν τη δική τους πολιτικοϊδεολογική ιστορία και να πάψουν να ασκούν μια πολιτική την οποία κατακεραύνωναν ως καταπιεστική και αποτυχημένη επί τέσσερις συναπτές δεκαετίες που διήρκεσε ο Ψυχρός Πόλεμος. Η προβληματική αυτή όμως αν ετίθετο επί τάπητος στις σινοαμερικανικές συνομιλίες του Μαΐου θα δημιουργούσε υπαρξιακά προβλήματα σε αμφότερες τις αντιπροσωπείες.

Οι Ηρακλείς της «νέας ορθοδοξίας»

Ηχηρούς γέλωτες θα προκαλούσαν- αν δεν ήταν τόσο εξοργιστικές...- οι επιδόσεις των ιδεολογικοπολιτικών πατέρων της αποκληθείσης «νέας οικονομικής ορθοδοξίας» και των πειθαναγκαστικών πρεσβευτών της ελεύθερης αγοράς Αμερικανών στον προστατευτισμό. Θα αντιλαμβανόταν όντως κάποιος γιατί η Ουάσιγκτον στο μέσον της προηγούμενης δεκαετίας κίνησε γη και ουρανό για να αποτρέψει για λόγους «εθνικής ασφαλείας» την υπαγωγή πέντε μεγάλων αμερικανικών λιμανιών στην Dubai Ρorts World. Είναι κατανοητή η ευαισθησία των Αμερικανών σε θέματα ασφαλείας- και τα λιμάνια αναμφίβολα αποτελούν τομέα εθνικής ασφάλειας- μετά το πάθημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Γιατί όμως η Ουάσιγκτον επιβάλλει επανειλημμένως προστατευτικούς δασμούς σε μια σειρά από προϊόντα ευρείας κατανάλωσης που εισάγονται από χώρες «ασφαλείς» μεν, αλλά με φθηνά εργατικά χέρια; Για παράδειγμα οι ΗΠΑ κόπτονται για τους περιορισμούς που βάζει η Ευρώπη στις εισαγωγές μπανάνας από τη Λατινική Αμερική προκειμένου να προστατεύσει την παραγωγή στις πρώην αποικίες της στη Βόρεια Αφρική, αλλά δασμολογούν ανελέητα τους κινεζικούς στηθόδεσμους και τις... κουρτίνες για να προστατεύσουν τους αμερικανούς κλωστοϋφαντουργούς! Το 2005 έδιωξαν κακήν κακώς τους Κινέζους της CΝΟΟC που ενδιαφέρονταν να εξαγοράσουν τη συγκριτικά μικρή (πέμπτη σε παραγωγή) αμερικανική πετρελαϊκή εταιρεία Unocal. Αλλά και χρόνια πριν από την 11η Σεπτεμβρίου είχαν φθάσει στα πρόθυρα εμπορικού πολέμου με τους Ιάπωνες, επιβάλλοντας εξοντωτικούς δασμούς στις εισαγωγές ιαπωνικού χάλυβα.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artId=322780&dt=28/03/2010

http://www.filetransit.com/images/screen/7d07d55544b3035494f10b4c79cb467e_Monopoly_3.jpg
Αγόρασε πολλές -και καλές- οδούς, και βγες νικήτης, άσε τους άλλους που χρεωκοπούν να ψάχνονται - καταπληκτικό παιχνίδι, έτσι δεν είναι?

Στην κινεζική Geely πωλήθηκε η Volvo
Η σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία Volvo πωλήθηκε σήμερα από την αμερικανική Ford στην κινεζική Geely αντί 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/03/2010_330635

Κανείς δεν έδωσε σημασία όταν, στις αρχές του 2009, η Κίνα και η Σερβία υπέγραψαν μια συμφωνία «στρατηγικής συνεργασίας».
Λόγια του αέρα, σκέφτηκαν πολλοί. Τα πράγματα άλλαξαν όμως τους τελευταίους μήνες, όταν στο πλαίσιο μιας συνοδευτικής σινο-σερβικής συμφωνίας οικονομικοτεχνικού χαρακτήρα εξαγγέλθηκαν κινεζικά έργα στη Σερβία ύψους άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10396998

Ενεργειακή συμφωνία - ρεκόρ ανάμεσα σε Αυστραλία και Κίνα
Για εξαγωγή φυσικού αερίου
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=144903

http://4.bp.blogspot.com/_1MCrGvVK5Xs/SsO2rYwpXCI/AAAAAAAAAS8/FZfxJym3hwE/s400/Πάνελ-2.jpg

Η κατ' εξακολούθηση ΠΑΣΟΚική εξαπάτηση του λαού συνεχίζεται και εντείνεται, προφανώς σε αναλογία με το καθημερινά διογκούμενο κύμα της λαϊκής αγανάκτησης κατά του προγράμματος «σταθερότητας και ανάπτυξης».
Και αυτό, παρά τα επικοινωνιακά τρικ τελευταίας κοπής που χρησιμοποιούν οι δεκάδες συμβουλάτορες του πρωθυπουργού, τα οποία επαναλαμβάνουν στη συνέχεια τα καλοθρεμμένα παπαγαλάκια στα κανάλια, ιδιαίτερα τα κρατικά. Οσο δηλαδή τα «μέτρα» φθάνουν και στην τελευταία λαϊκή τσέπη και θα αποκαλύπτεται σταδιακά το μέγεθος της απάτης για τις δήθεν καλύτερες μέρες που έρχονται, τόσο η αγανάκτηση θα διογκώνεται και θα πάρει μαζικότερες διαστάσεις, προϋποτιθεμένου, βέβαια, ότι θα ξεπεραστούν «από κάτω» οι ελεγχόμενες από το κόμμα συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες σήμερα αποσυντονίζουν τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Θα άξιζε, όμως, να δούμε συστηματικότερα τους άξονες στους οποίους στηρίζεται η σημερινή εξαπάτηση.
Η αρχική εξαπάτηση αφορούσε την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου πριν από μερικούς μήνες, με κατάφωρα ψευδείς υποσχέσεις, και ενώ η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, όπως και η πολιτική ελίτ γενικότερα, είχαν πλήρη γνώση για την κρίση, η οποία ήταν από καιρό έτοιμη να εκραγεί. Δηλαδή, από τη στιγμή που έγινε κοινή συνείδηση αυτό που από παλαιότερα υποστηρίζαμε1, ότι το μεταπολιτευτικό «αναπτυξιακό μοντέλο» της Ελλάδας ήταν μια «φούσκα» που βασικά στηριζόταν, πρώτον, στον δανεισμό, ο οποίος έγινε φθηνότερος με την ένταξη στο ευρώ, και δεύτερον, στις κοινοτικές επιχορηγήσεις, που στην πραγματικότητα δινόντουσαν από τις ευρωπαϊκές ελίτ, όχι για να βοηθήσουν την «ανάπτυξή» μας (ευκαιρία που, σύμφωνα με τη ρεφορμιστική Αριστερά και τμήμα της «ελευθεριακής», απλώς σπατάλησε η δική μας «διεφθαρμένη και ανίκανη» ελίτ), αλλά για να συγκαλυφθεί η αναπόφευκτη παράλληλη αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής της χώρας. Αναπόφευκτη, διότι η δομή αυτή ήταν βασικά δασμοβίωτη, εφόσον ο ιδιωτικός τομέας μας, για ιστορικούς λόγους, που δεν είναι του παρόντος, δεν δημιούργησε ποτέ μια παραγωγική και ανταγωνιστική -με βάση τα διεθνή καπιταλιστικά πρότυπα- παραγωγική δομή στη μεταποίηση και τη γεωργία. Ετσι, όταν ο δανεισμός έγινε πολύ πιο δύσκολος, εξαιτίας των συνεπειών της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 (η οποία ήδη μετατρέπεται σε δημοσιονομική κρίση, αφού πρώτα υποχρεώθηκε ο δημόσιος τομέας «να πληρώσει τα σπασμένα» του ιδιωτικού), ενώ παράλληλα οι κοινοτικές επιχορηγήσεις άρχισαν να στερεύουν, εξαιτίας της επέκτασης της Ε.Ε. στην Ανατολική Ευρώπη, τότε ήλθε η ώρα να σκάσει η ελληνική «φούσκα» (όπως πρόβλεψε και η στήλη προεκλογικά).

Στη συνέχεια, ακολούθησε η εξαπάτηση για τη δικαιολόγηση των μέτρων. Ετσι, για να αιτιολογηθεί το αρχικό ψέμα τής δήθεν άγνοιας για τα μέτρα (που και τα δύο κόμματα εξουσίας ήξεραν πολύ καλά ότι θα έπαιρνε οποιοδήποτε κόμμα εκλεγόταν, αφού άλλωστε όλες οι εκθέσεις των θεσμών της υπερεθνικής ελίτ -ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κ.λπ.- από καιρό μιλούσαν γι' αυτά) ξεκίνησε μια εκστρατεία πατριδοκαπηλείας στην οποία μόνο χούντες συνήθως καταφεύγουν. Επρεπε λοιπόν να συστρατευθούν «όλοι, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο πολίτη», για να σωθεί δήθεν η «πατρίδα» που κινδύνευε, και να δεχτούν τα άγρια μέτρα που καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης δεν εισήγαγε ή σχεδιάζει να εισαγάγει. Ομως, όχι μόνον εξαιρέθηκαν, ουσιαστικά, τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα από τη συστράτευση, αλλά και αν κινδυνεύει σήμερα η χώρα, κινδυνεύει από τους «εταίρους» της στην ΟΝΕ που της αφαίρεσαν και το τελευταίο ίχνος οικονομικής κυριαρχίας, ενώ ο πρωθυπουργός θρασύτατα βαφτίζει «απελευθέρωση» της χώρας την απαρέγκλιτη εφαρμογή των ληστρικών μέτρων που μας επέβαλε το διευθυντήριο στις Βρυξέλλες -όπως ακριβώς στο οργουελικό «1984» ο δικτάτορας βάφτιζε τον πόλεμο ειρήνη! Αντίθετα, όπως πρότεινε η στήλη, αλλά και διεθνείς οικονομολόγοι, με την έξοδο από την ευρωζώνη και ένα συμπληρωματικό πακέτο μέτρων που θα υποχρέωνε τα προνομιούχα στρώματα να πληρώσουν το χρέος θα αποφευγόταν τόσο η μαζική ανεργία όσο και η αντίστοιχη φτώχεια, όπου καταδικάζουν τα μέτρα αυτά την πλειονότητα του ελληνικού λαού. Ακόμη και η Βρετανία, που διαθέτει νόμισμα πολύ πιο ευάλωτο από τη δραχμή στην κερδοσκοπία (γιατί είναι αποθεματικό νόμισμα), δεν είχε πρόβλημα να αγνοήσει τις «συστάσεις» της Κομισιόν για (σημαντικά μικρότερο) πετσόκομμα των δημοσίων δαπανών, ακριβώς γιατί δεν είχε τον «κορσέ» της ευρωζώνης να την εμποδίζει στις κινήσεις της. Είναι όμως χαρακτηριστικό της εξάρτησης της ελληνικής ελίτ από τις ευρω-ελίτ ότι, ενώ θεωρεί καταστροφή την εθελουσία έξοδο από την ευρωζώνη (που θα γινόταν με τους όρους μας), θα δεχόταν ασυζητητί (όπως τώρα δέχεται ακόμη και την παραπομπή στο ΔΝΤ!), την αποπομπή μας από την ΟΝΕ, αν την επέβαλλαν (με τους δικούς τους όρους, βέβαια) οι ελίτ αυτές, όπως ήδη συζητούν.2

Τέλος, ήλθε η εξαπάτηση για τη δήθεν «φορολογική επανάσταση» που επικαλείται η (συστηματικά και ασύστολα) ψευδόμενη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, την οποία μάλιστα παρουσίασε και σαν «αντιστάθμισμα» για το πετσόκομμα των εισοδημάτων. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που κάνει το φορολογικό νομοσχέδιο είναι κάποια «αναδιανομή» του φορολογικού βάρους από τα χαμηλά στρώματα στα μεσαία, αφήνοντας στο απυρόβλητο μεγάλα εισοδήματα και περιουσίες. Δηλαδή, τα μεσαία στρώματα, τα οποία στην Ελλάδα, λόγω της απουσίας ισχυρού ιδιωτικού τομέα, ανήκουν είτε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, είτε στα αλληλοπλεκόμενα με αυτόν ιδιωτικά επαγγέλματα, όχι μόνον κτυπιούνται αλύπητα από τα δημοσιονομικά μέτρα, αλλά καλούνται να πληρώσουν και επιπλέον φόρους. Από την άλλη μεριά, οι δήθεν σημαντικές φορολογικές επιβαρύνσεις για τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα αποτελούν στην πραγματικότητα θεωρητικές ασκήσεις επί χάρτου. Και αυτό, διότι η απόκρυψη των μεγάλων εισοδημάτων και περιουσιών είναι σήμερα δυνατή όχι μόνο στην Ελλάδα, με το γνωστό χάλι του φορολογικού μηχανισμού, αλλά και σε κάθε καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, λόγω των ανοικτών και απελευθερωμένων αγορών κεφαλαίου που προσφέρουν δεκάδες, νομότυπους ή μη, τρόπους -καθώς και χιλιάδες θέσεις εργασίας σε σχετικά ειδικευμένους φοροτεχνικούς κ.λπ. Ο μόνος, επομένως, αποτελεσματικός τρόπος για την πραγματική σύλληψη της πελώριας φοροδιαφυγής των οικονομικών ελίτ και των προνομιούχων στρωμάτων, που είναι άλλωστε οι κυρίως ωφελημένοι από την αναπτυξιακή «φούσκα» και έπρεπε κατ' αρχήν να πληρώσουν αντί για τα συνήθη «υποζύγια», είναι αυτός που δεν θα επιχειρήσουν ποτέ τα κόμματα εξουσίας, τα οποία άμεσα ή έμμεσα χρηματοδοτούνται από τις ίδιες ελίτ. Δηλαδή, αρχικά, η γενική απογραφή της μεγάλης ακίνητης και κινητής περιουσίας (σκάφη, πολυτελή αυτοκίνητα κ.λπ.), καθώς και των καταθέσεων, επενδύσεων σε ομόλογα, μετοχές, τίτλους κ.λπ. στην Ελλάδα ή το εξωτερικό και, στη συνέχεια, η επιβολή έκτακτου δραστικού φόρου περιουσίας.

Σε όλα αυτά ήλθε να προστεθεί και η εξαπάτηση για τη δήθεν λαϊκή νομιμοποίηση των μέτρων. Εδώ το θράσος της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ ξεπερνά κάθε όριο. Οχι μόνον εξαπάτησε τον λαό για να κερδίσει τις εκλογές, αλλά και αγνόησε τις προτάσεις για δημοψήφισμα πάνω στα μέτρα, παρ' όλο που επανειλημμένα προκλήθηκε γι' αυτό. Ομως, το κυβερνών κόμμα είναι το κατ' εξοχήν κόμμα που στηρίχθηκε στα μεσαία στρώματα, τα οποία δεν κατεβαίνουν μεν συνήθως στους δρόμους, αλλά είναι σίγουρο ότι, αν τους δοθεί η ευκαιρία, θα κάνουν το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν για την κατ' εξακολούθηση εξαπάτησή τους: να τιμωρήσουν με εξοστρακισμό από τα κόμματα εξουσίας το κόμμα αυτό, στη σημερινή τουλάχιστον μορφή του. Γεγονός που, με δεδομένο τον παρόμοιο ρόλο που παίζει ολόκληρη η πολιτική ελίτ, οδηγεί σε ριζική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στο μέλλον...

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=27/03/2010&s=analysh-sta-gegonota

http://www.mapsofworld.com/images/world-countries-flags/germany-flag.gif

Προς μια Ευρώπη πιο γερμανική
Οι μάσκες έπεσαν. Στο εξής, όλοι θα ζούμε σε μια Ευρώπη πιο γερμανική, με οικονομική πολιτική που θα την καθορίζει το μοντέλο «εξαγωγές ή θάνατος» του ασκητικού Βερολίνου. Αυτό είναι το μάθημα από τη συμφωνία των ηγετών της Ευρωζώνης για ένα οικονομικό δίχτυ ασφαλείας για την Ελλάδα, το οποίο υιοθετήθηκε κυρίως στη βάση των γερμανικών προϋποθέσεων την Πέμπτη, έπειτα από μήνες έντονων διαβουλεύσεων, που έπληξαν την εμπιστοσύνη στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Σύμφωνα με τον αναλυτή της RBS Τίμοθι Ας, «η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης υφίσταται σήμερα θεμελιώδη αλλαγή, με τη Γερμανία να γίνεται όλο και πιο πρόθυμη να απαλλαγεί από τα δεσμά του παρελθόντος και να κάνει τη φωνή της να ακουστεί».
Σύμφωνα με την Ουλρίκε Γκέροτ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, «αυτό θα οδηγήσει τελικά σε μια καθόλου εξευγενισμένη γερμανική πολιτική και οικονομική ηγεμονία. Επί σειρά ετών, διοικούσαμε την Ευρώπη από τα παρασκήνια, είχαμε όμως παραδώσει το προσκήνιο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στη Γαλλία και στις μικρότερες χώρες».
Η Γαλλία έκανε τις περισσότερες παραχωρήσεις για να πείσει την κ. Μέρκελ, όχι να ανοίξει το βιβλιάριο επιταγών της, αλλά ακόμη και για να το δείξει. Ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, είχε αντιδράσει σε κάθε ρόλο του ΔΝΤ εντός Ευρωζώνης, θεωρώντας μια τέτοια εξέλιξη πολιτική ταπείνωση και επικίνδυνο δεδικασμένο, που θα έδινε στον παγκόσμιο δανειστή με έδρα την Ουάσιγκτον «πάτημα» στην οικογένεια του ευρώ. Σύμφωνα με Γάλλο αξιωματούχο, «η παροχή δικαιώματος παρατήρησης της Ευρωζώνης σε έναν οργανισμό όπου έχουν δικαίωμα βέτο οι Αγγλοσάξονες (ΗΠΑ και Βρετανία) δεν περιλαμβανόταν στην αρχική ατζέντα μας». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το Παρίσι είχε διαπραγματευθεί σκληρά για να κρατήσει το ΔΝΤ σε ρόλο μειονότητας σε οποιαδήποτε διάσωση.

Η Γαλλία μπορεί επίσης να ισχυριστεί ότι σιωπηρά εξουδετέρωσε την πιο ριζοσπαστική γερμανική απαίτηση, για αλλαγή της συνθήκης της Ε. Ε. ώστε να μπορεί να αποβληθεί από την Ευρωζώνη ένας κατά συρροήν παραβάτης. Ο κ. Σαρκοζί αντιστάθηκε στον πειρασμό να διαφωνήσει δημοσίως με την κ. Μέρκελ, όταν εκείνη διατύπωσε τέτοιες ιδέες, εν γνώσει του ότι η καγκελάριος αντιμετωπίζει τεράστια λαϊκή αντίδραση σε κάθε απόπειρα διάσωσης της Ελλάδας ενόψει των δύσκολων περιφερειακών εκλογών του Μαΐου, όπου διακυβεύεται η πλειοψηφία του κεντροδεξιού κυβερνώντος συνασπισμού. Η αδυναμία της κ. Μέρκελ εντός της χώρας ίσως έκανε την ίδια πιο δογματική στις Βρυξέλλες και τους ομολόγους της πιο πρόθυμους να τη διευκολύνουν. Σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους της Ε. Ε., ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, έπαιξε επίσης καίριο ρόλο μεσάζοντος στο συμβιβασμό, προειδοποιώντας δημοσίως για τους κινδύνους για τη σταθερότητα του ευρώ σε μία στιγμή που η κ. Μέρκελ απέρριπτε οποιαδήποτε βοήθεια στην Ελλάδα. Η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και εκείνη που θα συνεισέφερε περισσότερο –με 28%– σε οποιοδήποτε πακέτο διάσωσης.

Οταν η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ, υπέδειξε στους Γερμανούς να τονώσουν την εγχώρια κατανάλωση αντί να επικεντρώνονται στην αύξηση των εξαγωγών προς τους εταίρους στην Ευρωζώνη και στον κόσμο, δέχθηκε «χαστούκια» από Γερμανούς υπουργούς με αθλητικές μεταφορές. Ο υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δήλωσε ότι αυτό ήταν σαν να ζητάς από την Μπάγερν Μονάχου να παίξει λιγότερο καλά. Ο υπουργός Οικονομίας, Ράινερ Μπρίντερλε, ότι ήταν σαν να λες σ’ έναν πρωταθλητή στο σπριντ να βάλει βαρίδια στις τσέπες του. Αμφότεροι κάλεσαν τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Βερολίνου και να μειώσουν το κόστος εργασίας και πρόνοιας, για να κάνουν τις οικονομίες τους πιο ανταγωνιστικές και να αυξήσουν τις εξαγωγές τους. Η σκέψη ότι τα γερμανικά πλεονάσματα έπαιξαν ρόλο στα ελληνικά ή τα ισπανικά ελλείμματα απορρίφθηκε μετά βδελυγμίας.

«Οι Γερμανοί βρίσκονται σε κατάσταση άρνησης. Πιστεύουν ακόμα ότι οι γερμανικές αρετές της λιτότητας, της συγκράτησης των μισθών και της σκληρής δουλειάς φέρουν αποτέλεσμα οικονομικά και πολιτικά. Αν το αμφισβητήσεις αυτό στη Γερμανία, πέθανες», τονίζει η κ. Γκέροτ.

Οι γαλλικές εκκλήσεις για μια «οικονομική κυβέρνηση της Ευρώπης», που θα συντονίζει τις οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές στην Ευρωζώνη, έτυχαν μόνο μιας αναφοράς στο γαλλικό κείμενο της συμφωνίας. Για να καθησυχασθούν οι Γερμανοί και οι Βρετανοί που αντιδρούσαν στον κεντρικό οικονομικό σχεδιασμό, η αγγλική έκδοση γράφει «διακυβέρνηση» αντί για «κυβέρνηση», ενώ στο γερμανικό κείμενο η λέξη είναι η γερμανική «Steuerung», δηλαδή καθοδήγηση.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_13_28/03/2010_395785

http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif

The big problem with this non-bailout bailout is that it appears designed to provide Greece with air cover so it can roll its debts coming due (April and May are crucial months) without adequately addressing the underlying problems. The problem is that deep budget cuts are almost certain to worsen rather than improve deficit to GDP ratio. They will simply put the economy into a deflationary tailspin, with the GDP contraction assured.Ναι, αλλά η Ελλάδα δε θα χρεωκοπήσει, οι δανειστές δηλαδή δε θα χάσουν τα λεφτά τους, και θα έχουν χρόνο για να λεηλατήσουν ότι απέμεινε στα επόμενα χρόνια, όταν ο δανεισμός απλά αυξάνεται, και θα ξεπουλιέται ότι έχει απομείνει "σε τιμή ευκαιρίας" Wolfgang Munchau, whose initial reaction to the deal was skeptical, is even more critical (http://www.ft.com/cms/s/0/6a1a4952-3a8d-11df-b6d5-00144feabdc0.html) upon further reflection:
The aspect that puzzled me most was the announcement that a rescue would come in the form of a loan at market interest rates. This surely must imply that the market would not be willing to lend money to Greece at market interest rates. That is an absurd proposition.

In fact, it is hard to imagine even a hypothetical scenario in which the European Union would disburse the emergency aid….

Judging from some of the comments from Greece, I suspect the big idea is to try to get by without help, using the promise of an emergency fund as a psychological support for the market. This is a dangerous confidence trick. It will backfire, perhaps not right away, but at some point. It was no surprise that Standard & Poor’s, the rating agency, concluded that its rating of Greek government debt would be unaffected by the deal….

When a country adopts an austerity package of such magnitude it needs some form of relief, simply to make it through the recession. This would normally come either through devaluation or from a low-interest loan, usually from the International Monetary Fund, or ideally both. Greece will have neither.

Under these circumstances there may come a point when the Greek government concludes that default is the financially superior option, especially since 70 per cent of Greek debt is held by foreigners. If they are smart, they will take the EU money and then default. In any case, default is still the true backstop, not the emergency loan. Bond market investors should be well aware of that…

I must admit that the late-night meetings, the dramatic announcement of an agreement, and the press conferences by European leaders are highly effective tools to impress the outside world. Ms Merkel in particular is a very persuasive politician. But the politics of smoke and mirrors cannot fool all the people all of the time. This will not end well.

Ambrose Evan-Pritchard savages the plan with his usual vigor:

The Frankfurter Allgemeine summed up the deal succinctly: “No member of Europe’s monetary union should be liable for the debts of another state. Bilateral credit from Berlin for Athens is not the same as German acceptance of responsibility for Greek debt.”

This shatters the assumption since Maastricht that monetary union leads inexorably to fiscal union. By drawing the IMF into Euroland’s affairs, Germany has broken the spell and reduced EMU to a fixed-exchange system with knobs on, like the 1930s Gold Standard that it so resembles….

The ‘rescue’ resolves nothing for Greece, either short-term or long-term…Greece is worse off than before. It cannot decide when to invoke the mechanism. It has given up its right as an IMF member to go to the fund when it wants, leaving it prisoner to Europe’s deflation dictates. “The IMF would be a lot softer than Europe,” said Ken Rogoff, the fund’s former chief economist….

Mr Nielsen said Greek data released last month show that the budget deficit is 16pc of GDP on a “cash basis”, rather than the official 12.7pc on an “accrual basis”. The IMF is watching closely, having warned last June that Greece’s “cash fiscal data show consistently weaker results than accrual data, which has been inadequately explained.” Translation: the real deficit is 16pc. Greece is drowning…Mr Nielsen said Greece would have to carry out an “internal devaluation of at least 20pc to 25pc” to claw back competitiveness lost over a decade. This means wage cuts…

I suspect that Greece has already gone beyond the point of no return with a public debt nearing 135pc of GDP by 2011 (Commission data). If so, the most likely way out is default within EMU. Athens can craft a “pre-emptive debt-restructuring” with the help of the IMF along the lines of Uruguay’s controlled default in 2003. But first we must go through the etiquette of exhausting all the options. “The game plan is to hope for miraculous growth,” said Mr Rogoff. Let us pray.

http://www.nakedcapitalism.com/2010/03/greece-rescue-smoke-and-mirrors.html

ΔΝΤ: Στο τέλος θα έρθετε σ’ εμάς...
Αξιωματούχος του ΔΝΤ προέβλεψε ότι η απόφαση των Βρυξελλών δεν πρόκειται να μειώσει τα spreads και η Ελλάδα θα αναγκαστεί να συνεχίσει να δανείζεται με επιτόκιο 5-6% και άνω.
Αξιωματούχοι του ΔΝΤ αλλά και αναλυτές υποστηρίζουν πως η Ευρωπαϊκή Ενωση θα επιβάλει επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας για να προσφέρει την παραμικρή βοήθεια στην Ελλάδα. Την ίδια άποψη κατέθεσε και ο κ. Ρουμπίνι, ο οποίος σημείωσε πως δεν είναι λογική η ευρωπαϊκή θέση για προσφορά βοήθειας μόνο σε περίπτωση κινδύνου.
«Η ανησυχία μου», αναφέρει ο Αμερικανός καθηγητής, «είναι ότι η Ε.Ε. θα επιβάλει περισσότερα μέτρα (στην Ελλάδα), ακόμα περισσότερα και από αυτά που απαιτούνται» και έτσι θα βυθιστεί στην ύφεση.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=10868956

http://static.michaelmoore.com/posted_img/10/03/bofreeride.jpg334200

Την ίδια ώρα που "όλοι φταίμε για την κρίση", μερικοί εξακολουθούν να μην πληρώνουν καθόλου ή ελάχιστους φόρους - ποιοι άραγε είναι αυτοί?

2/3rds of US Corporations paid ZERO tax between 1998 and 2005
The study by the Government Accountability Office, expected to be released Tuesday, said about 68 percent of foreign companies doing business in the U.S. avoided corporate taxes over the same period.
Collectively, the companies reported trillions of dollars in sales, according to GAO's estimate.
"It's shameful that so many corporations make big profits and pay nothing to support our country," said Sen. Byron Dorgan, D-N.D., who asked for the GAO study with Sen. Carl Levin, D-Mich.
http://www.cbsnews.com/stories/2008/08/12/national/main4342535.shtml

Όπως κάθε φεουδάρχης που σέβεται τον εαυτό του, δεν πληρώνουν, απλά εισπράτουν:

Bank of America, Wells Fargo probably won't pay income tax for 2009
Annual reports suggest BofA and Wells Fargo won't have to pay federal income taxes for 2009.
http://www.charlotteobserver.com/2010/03/26/1337021/billions-in-tax-benefits-for-banks.html

Βέβαια μερικοί "μικροί" φεουδάρχες φεύγουν από το παιχνίδι, απορροφούνται από τους μεγαλύτερους, αλλά εντάξει, και αυτό μέρος του παιχνιδιού είναι, προκειμένου να στηθεί ένα ακόμα πιο σκληρό ολιγοπωλιο σε κάθε κλάδο - όπως λοιπόν κάθε εβδομάδα, έτσι και αυτό το Σάββατο είχαμε μερικές ακόμα τράπεζες να χρεωκοπούν:

Four bank failures bring 2010 total to 41 (http://www.marketwatch.com/story/four-bank-failures-bring-2010-total-to-41-2010-03-28)

Και βέβαια, δε θέλουμε και ενοχλητικούς μικρούς ή μεγάλους πειορισμούς στη δράση μας ως φεουδάρχες, εμείς κάνουμε κουμάντο - πληρώνουμε λοιπόν και μερικούς λομπίστες και καταργούμε και ότι περιορισμούς πάνε να μας επιβληθούν:

http://huffpostfund.org/sites/default/files/images/graphics/payingforinfluence-022510.png
ετήσια αύξηση των ποσών που δαπανόνται για lobbying

Profiting From Recession, Payday Lenders Spend Big To Fight Regulation
The influential $42 billion-a-year payday lending industry, thriving from a surge in emergency loans to people struggling through the recession, is pouring record sums into lobbying, campaign contributions, and public relations - and getting results.
As the Senate prepares to take up financial reform, lobbyists are working to exempt companies that make short-term cash loans from proposed new federal regulations and policing. In state capitals around the country, payday companies have been fighting some 100 pieces of legislation aimed at safeguarding borrowers from high interest rates and from falling into excessive debt.
http://www.huffingtonpost.com/2010/03/02/profiting-from-recession_n_482297.html

Αυτό πάντως (το σπάσιμο μεγάλων τραπεζών-εταιρειών) το είχαμε δει και στην κρίση του 1929, είναι υπέρ μας, διότι βάζει μερικούς περιορισμούς, αν και προφανώς δε χτυπά το πρόβλημα στη ρίζα του, όπως η ίδια η ιστορία απέδειξε, καθώς κάποιες τράπεζες καιεταιρείες ξαναγίνονται μεγάλες και άντε πάλι απ' την αρχή. Έστω και έτσι βέβαια, το υποστηρίζουμε ως μέτρο:

Top Fed Official Says Megabanks Need To Shrink Or Crises Will Keep Occurring
The U.S. financial system is tilted in favor of the biggest banks, compromising the "very foundation of the economic system" and putting the nation at risk of continued crises, a top Federal Reserve official said Wednesday.
Thomas M. Hoenig, president of the Federal Reserve Bank of Kansas City and the current longest-serving regional Fed chief, has been an outspoken advocate on behalf of community and regional banks. Megabanks, he's long argued, benefit from the kinds of implicit and explicit government guarantees that hurt their smaller competitors, distorting the market and crippling Main Street.
http://www.huffingtonpost.com/2010/03/24/top-fed-official-says-meg_n_511579.html

και ξαναγυρίζοντας στην Ελλάδα, όπου χωρίς ρευστό ισχύει το γνωστό "νηστικό αρκούδι δε χορεύει":

Διπλασιάσθηκαν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια το 2009
Οι προβλέψεις των τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών ήταν αυξημένες από 25% έως και 103% σε σχέση με τις προβλέψεις του 2008
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=26545229

Μεγάλες εκπτώσεις στην αγορά, με πασχαλινές προσφορές έως 50% Οι τιμές θα πέσουν κι άλλο, διότι ο κόσμος δε θα έχει λεφτά να αγοράσει. Τις προάλλες μίλαγα με ένα γείτονα που έχει μάντρα μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, και μου έλεγε ότι όχι μόνο δεν αγοράζει ο κόσμος αυτοκίνητα, αλλά πολλοί έρχονται σε αυτόν και του πουλάνε τα αυτοκίνητα τους, διότι δε μπορούν να τα συντηρήσουν πλέον
Οι έμποροι μιλούν ήδη για πτώση του τζίρου που κυμαίνεται στο 15% σε σχέση με το 2009
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1120734&lngDtrID=251

Αδεια τα μαγαζιά, έρημοι οι δρόμοι εντάξει υπερβάλλει το 'Έθνος", αλλά τέλος πάντων, υπάρχει όντως μείωση σε σχέση με περασμένα χρόνια
Οι φοιτητές μαζεύονται στα σπίτια τους, τρώνε στις πανεπιστημιακές λέσχες, τα DVD, τα επιτραπέζια και το Διαδίκτυο έχουν την τιμητική τους, ενώ όταν (σπάνια) αποφασίζουν να βγουν, βάζουν ρεφενέ για τον καφέ ή το ποτό τους
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=10868973

Ολο το σχέδιο αξιοποίησης των ακινήτων του Δημοσίου Στη "μονόπολυ" αυτό δε λέγεται πάντως "σχεδιο αξιοποίησης", λέγεται εκποίηση της περιουσίας του παίχτη που έχει οικονομικό πρόβλημα
Μόνο από 20 κτίρια Tαμείων αναμένεται όφελος από προσέλκυση επενδύσεων ύψους 150 εκατ.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100051_28/03/2010_395692

Το υπ. Οικονομικών επικεντρώνεται στις ιδιωτικοποιήσεις των ΕΥΑΘ, ΛΑΡΚΟ και καζίνου της Πάρνηθας προσδοκώντας έσοδα της τάξης του 1,25 δισ. ευρώ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=10862993

http://media2.feed.gr/filesystem/images/20100327/engine/assets_LARGE_t_942_16356776_type11585.jpg

Σοκ και δέος σε πωλήσεις και τιμές ακινήτων το 2010 Οι τιμές δεν έχουν πέσει σε αντίστοιχο ποσοστό πάντως, καθώς οι κτηματομεσίτες ζουν ακόμα με τα τεράστια κέρδη των προηγούμενων ετών. Αυτό όμως το απόθεμα δε θα διαρκέσει ρποφανώς για πάντα...
Η πτώση των αγοραπωλησιών ακινήτων κατά 40% συνολικά το 2009 που κατέγραψε η Τράπεζα της Ελλάδος είναι μόνο η αρχή. Επεται ακόμη μεγαλύτερο σοκ για την αγορά μέσα στο 2010. Αυτή είναι το βασικό συμπέρασμα των αναλυτών της αγοράς ακινήτων οι οποίοι, βλέποντας την υποτονική κίνηση των τριών πρώτων μηνών και περιμένοντας την κακή χρονιά για την εξοχική κατοικία, αρχίζουν και κάνουν «μαύρες» σκέψεις.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12930&subid=2&pubid=26693149

Άντε γεια (ρε κορόιδα)

Και τρίτο κύμα φυγής καταθέσεων
Κομβικό ρόλο στο τελευταίο κύμα φυγής καταθέσεων παίζουν δικηγορικά γραφεία στην Κύπρο. Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι αποστολές στο νησί, κυρίως Ελλαδιτών δικηγόρων, οι οποίοι πηγαίνουν εκεί για έναν και μοναδικό σκοπό: τη σύσταση εταιρειών στις οποίες μεταφέρονται περιουσιακά στοιχεία ή μέσω των οποίων γίνεται η μεταφορά κεφαλαίων σε τράπεζες του νησιού. Ηδη, καταθέσεις 8 - 10 δισ. ευρώ έχουν φύγει από τη χώρα, είπαν στην «Κ» κορυφαίες τραπεζικές πηγές.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_28/03/2010_395731

Κρίσιμος μήνας για τις ασφαλιστικές
Καλούνται μέχρι τα τέλη Μαρτίου να αυξήσουν τα αποθέματά τους,
όπως προβλέπει η νομοθεσία
Το επιπλέον απόθεμα υπολογίζεται σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια και έχει προβλεφθεί από το 2009 όταν η Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης (ΕΠΕΙΑ) έθεσε σε εφαρμογή τους νέους εποπτικούς κανόνες. Με βάση τους κανόνες για το περιθώριο φερεγγυότητας οι ασφαλιστικές εταιρείες κάλυψαν στις 31 Μαρτίου του 2009 το 30% του ελλείμματος που είχε προσδιοριστεί κατά τον περσινό έλεγχο. Οπως προβλέπει η σχετική απόφαση, φέτος θα πρέπει να καλύψουν το 70% των αναγκαίων αποθεμάτων, ενώ το 2011 θα πρέπει να καλυφθεί το 100%, προκειμένου ο ασφαλιστικός κλάδος να προετοιμαστεί για την προσαρμογή στους κανόνες του Solvency από το 2012.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_2_25/03/2010_395369

Πάντως, υπάρχει μια -ανοργάνωτη και υποτονική- κινητοποίηση των εργαζόμενων ανά τον κόσμο. Βέβαια, δεν είναι σε καμία περίπτωση "στο ύψος των περιστάσεων", αλλά πάντως είναι αξιοσημείωτο το ότι κάθε λίγο και λιγάκι έχουμε απεργίες στην Αγγλία (πχ British Airways ή σιδηρόδρομοι (http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8576346.stm)), ή επίσης συνταξιούχοι στη Γερμανία απαγάγουν αυτούς που τους έφαγαν τα λεφτά παρότι καταδικάστηκαν από τα δικαστήρια (http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8583222.stm).

Βέβαια, χρειάζονται να γίνουν πολλά ακόμα - και καταρχήν να ανασυκγροτηθεί ο συνδικαλισμός, να πεταχτούν γραφειοκράτες στυλ Παναγόπουλου, που μάλιστα επανεκλέγει πρόεδρος της ΓΣΕΕ (κάνει καλή δουλειά φαίνεται και δεν(?) υπάρχει λόγος αλλαγής του). Κλείνουμε με το "πόθεν έσχες" του γιαουρτομένου προέδρουν της ΓΣΕΕ:

http://4.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S5KTUeGOTfI/AAAAAAAAOFU/sVtqMc0NoJY/s320/image002.jpg

«Η συμμετοχή του σε πλείστα όσα διοικητικά συμβούλια φορέων και οργανισμών –με τη συνδικαλιστική του ιδιότητα κυρίως αυτήν του προέδρου της ΓΣΕΕ- εκτοξεύει το ετήσιο εισόδημα του σε ποσοστό που υπολογίζεται άνω των 150.000 ευρώ».
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/03/blog-post_06.html

KLG

29-03-10, 18:50

Πολύ ενδιαφερουσα αυτή η διαμάχη του παραλόγου μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας... Ξαφνικά οι Αμερικανοί θυμήθηκαν οτι η Κίνα είναι υπερπροστατευτική και κλειστή οικονομία, και ξαφνικά οι Κινέζοι καταγγέλουν τους Αμερικανους σαν κακους καπιταλιστες... Συνέπειες της πτώσης του δολλαρίου έναντι του γουαν η μειωση του χρεους προς Κινα, και των συναλλαγματικών αποθεμάτων, η αυξηση των εξαγωγών, η μείωση των εισαγωγων που δημιουργει αναγκες που πρεπει να καλυπτουν απο την εγχωρια αγορα... Όταν πεφτει το γουαν συμβαίνουν τα ανάποδα... Βέβαια οταν πέφτουν τα νομισματα οι κάτοικοι των χωρών γίνονται φτωχότεροι...

Είμαι περίεργος τι είδους ασφάλειες θα συμφωνήσουν μεταξύ τους..

ciaoant1

29-03-10, 18:57

Και ποος σου λέει ότι θα συμφωνήσουν?

Τελικά, μπορεί και να μην τα βρουν, ο καθένας κοιτάει το δικό του συμφέρον. Και ένας πόλεμος δεν είναι άσχημος, πεθαίνουν άνεργοι εργάτες (πάει και η ανεργία και η γκρίνια των εργατών), αναζωογονείται η παραγωγή, και η πίτα ξαναμοιράζεται.

Απλά πιστεύω ότι το σκέφτονται πολύ, διότι (α) η ατομική βόμβα είναι πολύ σοβαρό όπλο και (β) υπάρχουν πάρα πολλές χώρες όπου ο λαός απλά θα αρνηθεί να πολεμήσει είτε για το ΝΑΤΟ είτε για τους Ρώσους-Κινέζους, και θα έχουμε ανταρσία στο στράτευμα

ciaoant1

30-03-10, 20:47

Elizabeth Warren: Half of commercial RE (Real Estate) mortgages to be underwater
By the end of 2010, about half of all commercial real estate mortgages will be underwater, said Elizabeth Warren, chairperson of the TARP Congressional Oversight Panel, in a wide-ranging interview on Monday.
“They are [mostly] concentrated in the mid-sized banks,” Warren told CNBC. “We now have 2,988 banks—mostly midsized, that have these dangerous concentrations in commercial real estate lending."
As a result, the economy will face another “very serious problem” that will have to be resolved over the next three years, she said, adding that things are unlikely to return to normalcy in 2010. το ξαναέχουμε δει πολλές φορές το ζήτημα με το στεγαστικό στις ΗΠΑ, οι τράπεζες χρειάζονται τρισεκατομμύρια $ ακόμα - και μαντέψτε από που θα προσπαθήσουν να τα πάρουν
Speaking on troubled mortgage lenders, Warren said it’s time for the government to "pull the plug" on mortgage lenders Fannie Mae and Freddie Mac.
http://bubblemeter.blogspot.com/2010/03/elizabeth-warren-half-of-commercial-re.html

Η Fannie Mae και η Freddie Mac έχουμε επίσης δει ότι έχουν αποροφήσει τεράστια ποσά από τα κρατικά ταμεία, για να μη χρεωκοπήσουν, αλλά η κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να σταματήσει τη ληστεία εις βάρος μας (είπαμε: Οι τράπεζες χρειάζονται τρις $ για να επιβιώσουν) αν δεν τη σταματήσουμε εμείς, και έτσι τα "πακέτα διάσωσης" συνεχίζονται:

Fannie & Freddie: The biggest bailout
Fannie Mae and Freddie Mac recently announced fresh losses, bringing their total since the fall of 2008 to $126 billion.
It barely registered as news -- although taxpayers are completely on the line for the bad debt of these government-sponsored enterprises.
the chances are slim to none that Fannie or Freddie will be able to pay back the funds. It is highly likely that taxpayers will lose well over $200 billion -- and it may well pass $300 billion. When the history of the crisis is all written, these two institutions will turn out to be the most costly of the financial sector -- worse than AIG, Citigroup or Bank of America/Merrill Lynch.
So where is the outrage? φαντάσου - ακόμα και η NY Post αναρωτιέται γιατί ο κόσμος δεν τους έχει πάρει στο κυνήγι ακόμα
http://www.nypost.com/p/news/opinion/opedcolumnists/fannie_freddie_the_biggest_bailout_rAyIYVNxCGXc4UrUntXkCK

http://online.umwblogs.org/files/2008/08/life-is-good-parody.jpg

Όπως εύστοχα σχολιάζει (http://www.nytimes.com/2010/03/29/opinion/29krugman.html) και ο Πωλ Κρουγκμαν, η ζωή πρέπει να είναι πολύ ωραία όταν η κυβέρνηση εγγυάται ότι δε θα χρεωκοπήσεις:

as the financial system plunged into crisis, the government stepped in to rescue troubled financial companies, so as to avoid a complete collapse. And you should bear in mind that the biggest bailouts took place under a conservative Republican administration, which claimed to believe deeply in free markets. There’s every reason to believe that this will be the rule from now on: when push comes to shove, no matter who is in power, the financial sector will be bailed out. In effect, debts of shadow banks, like deposits at conventional banks, now have a government guarantee.

ΗΠΑ: ασφαλέστερα για τους επενδυτές τα εταιρικά ομόλογα
Μείζονα ανατροπή καταγράφεται στην αγορά ομολόγων των ΗΠΑ, καθώς αντιστρέφεται η συνήθης τάση των επενδυτών να εμπιστεύονται περισσότερο τα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου από εκείνα των επιχειρήσεων - ένα φαινόμενο που όπως τονίζουν αναλυτές είναι εξαιρετικά σπάνιο. Την προτίμησή τους έχουν πλέον εταιρικά ομόλογα όπως εκείνα της εταιρείας του Γουόρεν Μπάφετ Berskhire Hathaway.
Kαι είναι κατανοητό το γιατί: τα κράτη ..πτωχεύουν, ο εταιρείες όχι! (γιατί τα κράτη πριν πτωχεύσουν τις σώζουν!)
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_9171.html

http://www.bankruptcylitigationblog.com/uploads/image/barclays-logo_54.jpg
Η Barclays ως τράπεζα είναι γνωστή και για τη χορηγία της στο αγγλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, καθώς η δύναμη αυτών των ανθρώπων είναι τόσο μεγάλη, που επηρεάζουν, αν όχι ελέγχουν ακόμα και πράγματα που φαινομενικά είναι "άσχετα".
Τώρα λοιπόν η Barclays, μετά τα "πακέτα σωτηρίας", αρπάζει λεφτά από τα συνταξιοδοτικά ταμεία των εργαζόμενων (που την ίδια ώρα βλέπουν την Barcays Premiership, μιλάμε για παράνοια):

Barclays raids pensions to offset bonuses tax
A raid by Barclays on the pension benefits of 17,000 branch and other frontline staff has been used to offset the bonus tax for its high-earning investment bankers.
http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/banksandfinance/7533046/Barclays-raids-pensions-to-offset-bonuses-tax.html

http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/47557000/jpg/_47557294_royalbankofscotland.jpg

Ένα προστιμο έφαγε η RBS στη Σκοτία, αλλά τελικά παραβάσεις τέτοιου είδους θα συνεχίζουν να γίνονται και να γιγαντώνονται, διότι απλούστατα τα λεφτά που μπορούν να βγάλουν είναι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ από τα πρόστιμα που θα φάνε. Άρα, γιατί να μη συνεχίσουν?

RBS fined £28.6m for breaking competition law
Royal Bank of Scotland has been fined £28.6m by the Office of Fair Trading (OFT) after breaking competition law
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8594231.stm

Στην Ιταλία, περιέργως, κάνουν κάτι σωστό, και αντίστοιχες κινήσεις θα έπρεπε να γίνουν και αλλού (και στην Ελλάδα):

Συγκλονίζει το σκάνδαλο μεγαλοτραπεζιτών
11 ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ DEUTSCHE ΒΑΝΚ-UBS-JP MORGAN ΚΑΙ DEPFA ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ SWAP ΥΨΟΥΣ 1,68 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ
ΠΡΟΒΑ ΤΖΕΝΕΡΑΛΕ για διαλεύκανση του σκοτεινού κόσμου των χρηματιστηριακών παραγώγων θεωρείται η δίκη κατά των υπευθύνων τεσσάρων γνωστών τραπεζών (Deutsche Bank, Depfa, UBS και JP Morgan), που ξεκίνησε πρόσφατα στο Μιλάνο.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=28/03/2010&id=145872

A UK fiscal crisis would represent the kind of crack that finally weakens the dam to the point of catastrophe. The likely outcome of such a crisis is that investors will flee to the illusory safety of the $US, before finally realising that the $US is in the line of the deluge.
the underlying problems in the structure of the world economy simply would not go away, and no policy can reverse the underlying problems without considerable pain.
At its most basic, we can see the problems in the growth of the service sector in much of the developed world, all of which was designed to service debt fuelled economies, and the growth in manufacturing in emerging Asia to supply the debt fuelled economies with goods. Few now doubt that this structure was, in the end, unsustainable.
Many of the jobs that are supported and growing on the back of government borrowing and spending are simply unsustainable.

In trying to consider scenarios, they must all confront these problems, and I simply do not see a positive outcome. The other problem is that, in trying to create scenarios, I kept on bumping up against the ongoing denial of the situation by policymakers. It seems that, whatever happens, they seem to be willing to resort to ever more extreme policy. In the UK, for example, the Bank of England has printed money to buy over a year of UK debt issuance, and there is still the possibility of more money printing to come. The trouble with policy extremes is that the extreme policy of country 'x' does not operate in a bubble, but eventually impacts on the policy of country 'y'.

The more extreme the policy of country 'x', the more likely that country 'y' will see an extreme policy response. An example of this is interest rates and the carry trade. If country 'x' has loose monetary policy in conjunction with low interest rates, this encourages the 'carry trade', in which money from country 'x' goes to country 'y' to benefit from higher interest rates. Money floods out of country 'x', enters into country 'y', potentially causing overheating of the economy, and currency appreciation. The policymakers of country 'y' then have to come up with a policy response to counteract the results of the policy of country 'x', and it will be an extreme response, as the impact of country 'x's policy is extreme. That extreme policy response will not only effect country 'x', but many other countries, who will, in turn, have to respond.

In such a system, although each policy takes a while for the effects to become apparent, there will be a steady ratcheting up of extremes of policy. At this stage, we are starting to see the effects of initial responses to the economic crisis, and the lagging responses in policy as the effects become apparent. The problem is now that there is less and less in the hands of the policymakers with which to respond - the only ammunition left is printing more money. All over the world, there is a massive demand for credit to fund government debt, but how might such a wall of debt be funded? The borrowing of country 'a' impacts upon the borrowing of country 'b'.

In other words, the massive issuance of debt in country 'a' is acting in competition with country 'b', and investors face a beauty contest with many of the entrants looking like the ugly sisters of fairytale fame. The UK is just slightly more ugly than the other contestants. The risk is that investors will look at the contestants, and decide that they are all too ugly to be worth their vote. Within this competition, the uber-judge is China, and China has now added the Euro to its concerns about the safety of the $US. Yesterday's Cinderella is today's ugly sister. And sitting in the middle of the ugly sisters is the UK.

For the moment, the Greek crisis is on pause, but a more serious crisis is developing in the UK. If the UK should topple, as is looking increasingly likely as the UK election unfolds, it is very likely that it will commence the final stage of the economic crisis.

http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2010/03/uk-as-catalyst-for-crisis.html

http://www.news247.gr/data/content/12/cnt124824/159307_b.jpg

Πρώτοι σε όλη την Ευρώπη οι Έλληνες
Το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν ποσοστό αυτοκινήτων Πόρσε Καγιέν σε όλη την Ευρώπη, έχει η χώρα μας, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του στην Deuche Velle, ο πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής της Ευρωβουλής για την Χρηματοπιστωτική και Οικονομική κρίση, Βολφ Κλιντς.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που συμβαίνει στους δρόμους της Αθήνας με τις Καγιέν, είναι μια απόδειξη για το ότι η οικονομική κρίση και τα έκτακτα μέτρα δεν αφορούν όλους τους πολίτες με τον ίδιο τρόπο.
http://www.news247.gr/a/4!124824

http://www.enchantedlearning.com/asia/turkey/flag/Flagbig.GIF

Όχι στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. από τη Μέρκελ βασικά η διεύρυνση έχει ουσιαστικά τελειώσει για την ΕΕ, πόσο μάλλον για την περίπτωση της Τουρκίας
Αντίθεση στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ δηλώνει η καγκελάριος της Γερμανίας, που ζητά τη λύση του Κυπριακού.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/03/2010_330808

Αυτή πάντως η δήλωση είναι ωραία:

Turkey Faults France and Germany on Arms Sales to Greece
Egemen Bagis, Turkey’s chief negotiator with the European Union, has criticized Germany, along with France, for seeking to sell military equipment to Greece while pressing the government in Athens to make drastic public spending cuts as a result of its dire financial crisis.
“One of the reasons for the economic crisis in Greece is because of their attempt to compete with Turkey in terms of defense expenditures,” Mr. Bagis said.
“Even those countries that are trying to help Greece at this time of difficulty are offering to sell them new military equipment,” he added. “Greece doesn’t need new tanks or missiles or submarines or fighter planes, neither does Turkey. It’s time to cut military expenditure throughout the world, but especially between Turkey and Greece. Neither Greece nor Turkey needs neither German nor French submarines.”
http://www.nytimes.com/2010/03/30/world/europe/30iht-turkey.html

http://graphics8.nytimes.com/images/2010/03/29/opinion/29oped_art/29oped_art-articleInline.jpg

Euro Trashed
Germany to lead its fellow stable states out of the euro and into a new and stronger currency bloc.
If Germany were to take that opportunity and pull out of the euro, it wouldn’t be alone. The same calculus would probably lure Austria, Finland and the Netherlands — and perhaps France — to leave behind the high-debt states and join Germany in a new, stable bloc, perhaps even with a new common currency.
http://www.nytimes.com/2010/03/29/opinion/29Starbatty.html

ΔΝΤ: Σωστή η Πολωνία να καθυστερήσει την υιοθέτηση του ευρώ
Σωστή χαρακτηρίζει ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, την επιλογή της Πολωνικής κυβέρνησης να καθυστερήσει σε αυτή τη φάση την υιοθέτηση του ευρώ, καθώς - όπως υποστηρίζει - οι ευέλικτές ξένες ισοτιμίες βοήθησαν την οικονομία της χώρας να απορροφήσει τις επιπτώσεις που προκάλεσε η παγκόσμια οικονομική κρίση. Δηλαδή μπορούσε να τυπώσει χρήμα, υποτιμώντας το εθνικό της νόμισμα
Ωστόσο, όπως δηλώνει- στην εφημερία Gazeta Wyborcza - η υιοθέτηση του ευρώ θα πρέπει να παραμείνει ο μακροπρόθεσμος στόχος της Πολωνίας. Καλά, το μέλλον αργεί ακόμα, έχουμε πολλά επεισόδια μέχρι τότε
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=26729188

Τράπεζες: Στο τραπέζι τα 28 δισ.
Ενα ακόμη «όπλο» στην προσπάθεια να αποφευχθεί η βαθιά ύφεση επιστρατεύει η κυβέρνηση σε συνεργασία με το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες με το υπουργείο Οικονομικών εξετάζουν τη χρήση των αδιάθετων κεφαλαίων από το «πακέτο» των 28 δισ. ευρώ, ώστε τα ποσά αυτά να διοχετευθούν στην πραγματική οικονομία. ναι, ναι, στην πραγματική οικονομία
Η κυβέρνηση, αλλά και παράγοντες της αγοράς ζουν την περίοδο αυτή με τον φόβο της βαθιάς ύφεσης, αφού η αγορά έχει «παγώσει», με αποτέλεσμα να είναι ορατός ο κίνδυνος του ντόμινο στις πτωχεύσεις επιχειρήσεων, που σαν επακόλουθο θα έχει την εκτίναξη της ανεργίας σε επίπεδα Ισπανίας. Αυτή είναι η μία παράμετρος του θέματος, διότι η άλλη είναι η μείωση των φορολογικών εσόδων, ως αποτέλεσμα της συρρίκνωσης της παραγωγικής δραστηριότητας, καθιστώντας το Πρόγραμμα Σταθερότητας αβέβαιο ως προς την υλοποίησή του.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=26723152

Ενας στους πέντε Ισπανούς είναι άνεργος (επίσημα στοιχεία)
Ολο και μεγαλύτερες γίνονται οι ουρές έξω από τα γραφεία εύρεσης εργασίας στην Ισπανία, καθώς ο αριθμός των ανέργων εξακολουθεί να αυξάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς. Τον Φεβρουάριο αυξήθηκε κατά 82.132 άτομα φθάνοντας πλέον στα 4,13 εκατ., αριθμό που αντιπροσωπεύει το 18,8% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.
http://athenstock.blogspot.com/2010/03/blog-post_5331.html

http://www.stratega.co.uk/assets/images/workplace-banner.jpg

Στοιχεία σοβαρού κοινωνικού προβλήματος αποτελούν τα κρούσματα κατάθλιψης και ψυχικών ασθενειών που σχετίζονται με τις συνθήκες στον χώρο εργασίας, διαπιστώνουν ψυχολόγοι και ψυχοθεραπευτές στη Γερμανία και έτσι πρέπει πλέον να αντιμετωπίζονται, αναφέρει σχετικό δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε.
σαφή δείγματα ότι τα περιστατικά των ψυχικά ασθενών έχουν αυξηθεί εξαιτίας των συνθηκών στον χώρο της εργασίας, κυρίως στον τομέα της παροχής υπηρεσιών
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=27/03/2010&id=145708

Ασφαλιστικό χαράτσι για διπλοεργαζόμενους
ΑΦΟΡΑ 600 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΤΟΜΑ - ΣΤΟΧΟΣ, Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο και με μοναδικό στόχο την αύξηση των εσόδων των ταμείων, το υπουργείο Εργασίας θα υποχρεώσει όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων να ασφαλίζονται εκτός από τον κύριο φορέα τους και στο αντίστοιχο κλαδικό ταμείο της δεύτερης απασχόλησής τους.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=28/03/2010&id=145848

http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=14206592&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=

Βουλιάζει στην ύφεση η Ιρλανδία
Η οικονομία του «κέλτικου τίγρη» υποχώρησε κατά 7,1% το 2009 μετά το-3% του 2008 - Επανέρχεται στο «μοντέλο» της εξαγωγής εργατικών χεριών, αλλά όχι πλέον ανειδίκευτων
Το 1996 ήταν η ιστορική καμπή που, για πρώτη φορά, στην ιστορία της Ιρλανδίας οι μετανάστες που έμπαιναν στη χώρα ήταν περισσότεροι από όσους έβγαιναν. Τώρα επανερχόμαστε στο παραδοσιακό ιρλανδικό «μοντέλο» της εξαγωγής εργατικών χεριών. Με τη διαφορά- και είναι σημαντική ότι τα παραδοσιακά ιρλανδικά εργατικά χέρια ήταν ανειδίκευτης εργασίας, ενώ τώρα είναι περισσότερο μια αιμορραγία «εγκεφάλων» όπως καταγγέλλει η αντιπολίτευση.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artid=322561&dt=27/03/2010

Την ίδια ώρα, η Ιρλανδία κινείται να κρατικοποιήσει τράπεζες, των οποίων η τιμή των μετοχών τους πέφτει, διότι οι ιδιώτες επενδυτές χάνουν πλέον τη δυνατότητα επένδυσης και κέρδους που είχαν ως τώρα σε αυτές τις τράπεζες:

Irish bank stocks fall before government announcement
Shares in two Irish banks have fallen sharply, a day before the Republic of Ireland government is expected to say it will raise its stakes in the banks.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8593413.stm

Ιρλανδία: Δημιουργία "τοξικής τράπεζας"
Την λειτουργία της ξεκινά σήμερα η «τοξική τράπεζα» της Ιρλανδίας η οποία θα «απορροφήσει» επισφάλειες που σχετίζονται με στεγαστικά δάνεια συνολικού ύψους 81 δισ. ευρώ. Ποιος τα πληρώνει αυτά είπαμε? Α ναι, τα "κορόιδα"
Η «τοξική τράπεζα» θα φέρει την ονομασία National Asset Management Agency, η οποία θα αναλάβει τις επισφάλειες που προέρχονται από την παροχή στεγαστικών δανείων. Μετά την ολοκλήρωση αυτής της «απορρόφησης», ο υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας αναμένεται ότι θα ανακοινώσει τα νέα μέτρα που θα ισχύουν για τον τραπεζικό κλάδο της χώρας κυρίως σε ό,τι αφορά τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας.
Σύμφωνα με τους «Financial Times» ο ελάχιστος δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας που θα πρέπει να έχει μία ιρλανδική τράπεζα θα τοποθετηθεί στο 7%, δηλαδή αρκετά υψηλότερα από τα τρέχοντα επίπεδα.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/575565/ArticleNewsWorld.aspx

http://www.russiablog.org/GazpromSovietTankPutin.jpg

Gazprom to bid for Total's fuel supply business
Russian state-owned gas titan OAO Gazprom is expected to make an offer this week for Total SA's U.K. fuel supply business, which includes 800 petrol stations and the Lindsey oil refinery, The Sunday Times reports without citing sources.
The asset sale is part of a shakeup in Britain's oil refining and distribution business, the newspaper said, noting that half of the U.K.'s refining capacity is up for sale as energy companies look to sever ties with the low-margin, low growth U.K. market.
http://www.marketwatch.com/story/gazprom-to-bid-for-totals-fuel-supply-business-2010-03-28

http://media.gold-trading-online.info/media/1/20090726-gold1.jpg

Kάποια χρόνια ρπιν, όπως έχουμε ξαναδεί, ο χρυσός ήταν "ξεπερασμένη" επένδυση, διότι δεν δημιουργεί κέρδος, μένει σταθερός, σε αντίθεση με τα "δομημένα ομόλογα", κτλ. Όμως, σε καταστάσεις όπου το κεφάλαιο δεν επενδύεται σε "δομημένα ομόλογα", ούτε στην παραγωγή, διότι δε βγάζει λεφτά από αυτό, ο χρυσός είναι πολύ χρήσιμος, διότι δε χάνεις τα λεφτά σου, εξ ου και η αναθέρμανση του ενδιαφέροντος. Πριν λίγα χρόνια, πολλές κυβερνήσεις είχαν πουλήσει χρυσό, δεν τον ήθελαν (ανάμεσα τους και η Ελλάδα, δες εδώ (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=153541&dt=31/08/2003) και εδώ (http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=21&la=1&artid=71602&catid=3)).
Η πιο γνωστή περίπτωση ήταν αυτή της Αγγλίας, με τον Μπράουν ως -τότε- υπουργό Οικονομίας είχε πουλήσει πολύ χρυσό, και τώρα ο Μπράουν κριτικάρεται (εν όψει και εκλογών στην Αγγλία) για αυτό το πράγμα, καθώς τα ευρώ που πήρε αντί για χρυσό έπεσαν, ενώ ο χρυσός τα πήγε καλύτερα:

Gordon Brown's decision to sell gold questioned as euro reserves drop
Gordon Brown is facing fresh criticism over his decision to sell most of Britain’s gold reserves after Treasury figures showed the euro currency he bought instead lost more than £1 billion last year.
Official Treasury figures published this week show that during 2009, the euro assets in the national reserve fell in value from $24 billion to $22.2 billion. That left the UK with a paper loss of £1.2 billion.
By contrast, Britain’s remaining gold reserves gained more than £1.6 billion in value last year. At the start of 2009, the gold reserves were worth $8.6 billion. At the end of the year, the value was $11 billion.
http://www.telegraph.co.uk/finance/personalfinance/investing/gold/7528074/Gordon-Browns-decision-to-sell-gold-questioned-as-euro-reserves-drop.html

http://1.bp.blogspot.com/_H2DePAZe2gA/S46FyDHEJ9I/AAAAAAAAMBA/C3YLMdmSwkA/s320/britishameropound2.JPG

Bank of England Plans to Sell 3-Year Bonds in Dollars είναι της μόδας, σου λέει τα δολλάρια θα πέσουν, οπότε ας βγάλω ομόλογα σε δολλάρια και όταν είναι να τα ξεπληρώσω η αξία τους θα έει μειωθεί και θα μου έρθει πιο φτηνά
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2010/03/england-to-sell-3-year-bonds-in-us.html

http://2.bp.blogspot.com/_H2DePAZe2gA/S4_p8iSuI5I/AAAAAAAAMCY/miTXfV62J_w/s400/RUSSIANAU_jan_opt.jpg
Η Ρωσσία (όπως και η Κίνα, η Ινδία, κτλ) αυξάνει το χρυσό που κατέχει

Russia, India, China and some of the BRIC-like countries will continue to push hard for a gold and silver content in the new formulation of the SDR this year. The US and UK are vehemently opposed. Το SDR ως λογγιστιό χρήμα θα αντικατοπτρίζει προφανώς τους συσχετισμούς ανάμεσα στους δημιουργούς τους. Αν και όταν λοιπόν δημιουργηθεί, η Κίνα/Ρωσσία, κτλ θέλουν να έχει χρυσό, διότι αυτοί μπορούν να τον αποκτήσουν, ενώ οι υπόλοιποι τον χάνουν, διότι τον πουλάνε για να βρουν λεφτά
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2010/03/russia-continues-to-build-its-gold.html

http://www.aquarianonline.com/Reviews/video/Witness.jpg
Έχετε δει κάτι ταινίες με μάρτυρες σε δίκες που τους κυνηγούν ώστε να μην καταθέσουν? Κάπως έτσι γίνεται και εδώ, με μάρτυρα να έχει "ατύχημα" πριν καταθέσει για "ατασθαλίες" προκειμένου να ελεγχθεί η τιμή στην αγορά ασημιού

Whistleblower to CFTC in JPM Silver Manipulation Struck by Hit and Run Car In London
I am glad that although Mr. Maguire and his wife are shaken they will apparently be all right.
The related story on his allegations regarding manipulation in the silver market is here (http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2010/03/bombshell-whistleblower-steps-forward.html).
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2010/03/whistleblower-in-silver-manipulation.html

Και δεν είναι μόνο στο ασήμι, χαμός και στην αγορά χρυσού, όπου αποκαλύφθηκε ότι ο χρυσός που πουλιέται μέσω "μετοχών" (αγοράζεις ένα χαρτί ιδιοκτησίας χρυσού, όχι τον ίδιο το χρυσό που υποτίθεται ότι κατέχεις) δεν υπάρχει όλος, υπάρχει ένα μέρος, σαν τα αποθέματα των τραπεζών. Για κάθε 100 ουγγιές χρυσού που πουλιέται σε χάρτινη μορφή, υπάρχει..λιγότερο από 1!

Former Goldman Commodities Research Analyst Confirms LMBA OTC Gold Market Is "Paper Gold" Ponzi
When we put up a link to last week's CFTC hearing webcast little did we know that it would end up being the veritable (physical) gold mine (no pun intended) of information about what really transpires in the commodities market. First, we obtained direct evidence from Andrew Maguire (who may or may not have been the target of an attempt at "bodily harm" as reported yesterday) of extensive manipulation in the silver market. Today, Adrian Douglas, director of GATA, adds to the mountain of evidence that the commodities market, and the CFTC, stand behind what is potentially the biggest market manipulation scheme in the history of capital markets (we are assuming for the time being that all allegations of the Fed manipulating the broader equity and credit markets are completely baseless). Using the testimony of a clueless Jeffrey Christian, formerly a staffer at the Commodities Research Group in the Goldman Sachs Investment Research Department and now head and founder of the CPM Group, Douglas confirms that the "LBMA trades over 100 times the amount of gold it actually has to back the trades."
http://www.zerohedge.com/article/former-goldman-commodities-research-analyst-confirms-lmba-otc-gold-market-paper-gold-ponzi

China's demand for gold 'will double'
Demand for gold from China will double within the next decade, according to a report from the World Gold Council.
http://www.telegraph.co.uk/finance/personalfinance/investing/gold/7535802/Chinas-demand-for-gold-will-double.html

Investing in Gold: Protection from Runaway Inflation
Since the feds can’t grow their way out of debt…they’ll have to try to inflate their way out.
Trouble is, first…central bankers don’t have that good a grasp of inflation. They can control the amount of money in the monetary base at the Fed. But they don’t really control what happens to it next. For a long time, prices don’t necessarily react…because, in a depression, the velocity of money slows down to a crawl. The banks don’t lend; the money doesn’t get around…and it doesn’t feed into consumer prices. Then, all of a sudden, people realize that there dollars are losing value…suddenly, they are eager to send them on their way. Velocity increases – fast. It is as if they had put cash in a particle accelerator. Instead of 6% inflation, the CPI goes to 12%…or 25%…or 100%.

impressed Bill Clinton that he said that if he died, he wanted to be reincarnated as a bond trader. Because those guys are the ones with the real power, he noticed.

America is going to need to borrow an additional $1.6 trillion this year. And then keep borrowing $1 trillion-plus for years and years to come. There are no surpluses – ever again – in any plausible budget forecasts.

But what will the bond vigilantes make of this? What if they see inflation increasing? What if they no longer want to lend? What if yields on the 10-year notes (which go up when bond prices go down) rise to 5%, or to more than 15%, as they did in the early ’80s?

Then, instead of a deflationary depression we will have an inflationary depression. How it will play out exactly is beyond the scope of today’s Daily Reckoning. Besides, we don’t know. But one thing is almost certain – that gold will go up.

Gold is what people buy when they fear a crack-up in the monetary system. As the day of reckoning draws near, gold will shift from being a means of storing wealth…to a hedge against inflation and/or a monetary crisis…to a speculative play.

Currently, you see ads for companies that offer to buy your gold – in exchange for paper dollars. The public still has no idea; if they knew what was coming they’d want to hold onto every piece of gold they own.

Sometime in the future you’ll see ads with the opposite message. Companies will want to sell you gold – at prices far higher than those today. Then, cab drivers will give you tips on which is the best penny mining share to own…and hair dressers will opine on their favorite gold coins.

When that happens, we will have to remember to sell. But that is still way in the future…

http://dailyreckoning.com/investing-in-gold-protection-from-runaway-inflation/

http://www.vectorology.com/images/Flag_Map_Of_The_USA.png

«Να λέμε και όχι στις ΗΠΑ», δηλώνουν Βρετανοί βουλευτές Kαλά, δύσκολο το βλέπω για την Αγγλία αυτό, ωστόσο και μόνο η δήλωση, έστω και προεκλογική, κάτι δείχνει, οι ΗΠΑ χάνουν επιρροή σε σχέση με το παρελθόν, χάνουν μεγάλο μέρος του ελέγχου που είχαν, εδώ υπάρχουν Άγγλοι βουλευτές που ζητούν να πουν όχι - για φαντάσου, Άγγλοι να λενε όχι στις ΗΠΑ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/03/2010_330598

http://www.christianworldwideweb.com/languages/images/iran-map.gif

Νέοι πυρηνικοί σταθμοί από το Ιράν, σύμφωνα με δημοσίευμα
Η εφημερίδα The New York Times υποστηρίζει πως επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών αναζητούν στοιχεία για την ύπαρξη δύο ιρανικών πυρηνικών σταθμών.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/03/2010_330597

Και πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι από αυτό το άρθρο των NY Times, η ίδια εφημερίδα έχει ένα ακόμα, όπου περιγράφει μια πιθανή εισβολή του Ισραήλ στο Ιράν:

Washington ratchets up war threats against Iran
The Obama administration is ratcheting up its war threats against Iran in a calculated effort to provoke a crisis with Tehran that could produce a general war in the Middle East.
In multiple venues—planted articles in the press, the release of a think tank study on military options, speeches at the pro-Israel lobby AIPAC, and congressional declarations—Washington is building a case for a new eruption of US military aggression.
The appearance of two articles in the Sunday edition of the New York Times underscored this campaign. The paper published a front-page lead reporting CIA and State Department allegations that Iran is accelerating its nuclear development; as well as the summary of a war game based on an Israeli air strike against Iran, published in the Week in Review section.
The lead story, written by David Sanger and William Broad, contains no evidence about Iranian nuclear development, but instead takes as its point of departure that “international inspectors and Western intelligence agencies say they suspect that Tehran is preparing to build more sites in defiance of United Nations demands.”
In its Week in Review section, the Times publishes in diagram form the findings of a war game conducted by the Saban Institute in Washington, a think tank on the Middle East founded by a major Democratic Party fundraiser. The actual course of events outlined in the scenario is far less apocalyptic than many such exercises: an Israeli air strike on Iran leads to retaliatory attacks by Hamas and Hezbollah, and some disruption of Persian Gulf shipping, but no general war.
The two Times articles come at the end of a week of anti-Iran agitation in Washington, focused on the annual conference of the American Israeli Political Action Committee (AIPAC), the principal pro-Zionist lobby, which was addressed by Secretary of State Hillary Clinton and a slew of Democratic and Republican congressmen and senators.
http://www.wsws.org/articles/2010/mar2010/iran-m29.shtml

anon

31-03-10, 10:54

Πρώτοι σε όλη την Ευρώπη οι Έλληνες
Το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν ποσοστό αυτοκινήτων Πόρσε Καγιέν σε όλη την Ευρώπη, έχει η χώρα μας, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του στην Deuche Velle, ο πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής της Ευρωβουλής για την Χρηματοπιστωτική και Οικονομική κρίση, Βολφ Κλιντς.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που συμβαίνει στους δρόμους της Αθήνας με τις Καγιέν, είναι μια απόδειξη για το ότι η οικονομική κρίση και τα έκτακτα μέτρα δεν αφορούν όλους τους πολίτες με τον ίδιο τρόπο.

H΄εαν θέλουμε να το δούμε ποιό σωστά, ποιό ειναι το ποσοστό των Cayenne στο σύνολο των SUV σε ελλάδα και πόσο σε εξωτερικό. Και πόσο ειναι το ποσοστό των SUV επίσης σε Ελλάδα και εξωτερικό επίσης.

Γιατι μπορεί πχ στην Ελλάδα να έχουμε αναλογία σε 100 έλληνες, 6 SUV, και τα 5 ναναι Cayenne, και στην υπόλοιπη Ευρώπη να έχουμε σε 100 πολίτες 1 SUV και τα 3 ναναι Cayenne. Μετρώντας μόνο τα Cayenne δίνει μια λάθος εντύπωση ως προς τον πλούτο του Ελληνα (εκτός και εαν έχουμε πραγματικά περισσότερα SUV), αλλά αυτό που σίγουρα αμέλησε ο γερμανός να αναφέρει είναι ότι τι καλή αγορά για τα γερμανικά προιόντα είναι η ελλάδα, η οποία στέλνει τόσο χρήμα εκεί αγοράζοντας cayenne και άλλα γερμανικά αυτοκίνητα, υποβρύχια, τανκσ, τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό, με δεδομένο κιόλας ότι όλα αυτα γίνονται αναξιοκρατικά (βλε δίκες και διώξεις γερμανικών εταιριών διεθνώς για αθέμιτες και παράνομες πρακτικές).

Irish bank stocks fall before government announcement
Shares in two Irish banks have fallen sharply, a day before the Republic of Ireland government is expected to say it will raise its stakes in the banks.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8593413.stm

Αχ ρε JimSlip να θαυμάσεις τον κελτικό τίγρη, το παράδειγμα του σωστού καπιταλισμού, που με πολύ μικρούς φόρους επιχειρήσεων τροφοδοτεί την ανάπτυξη (μόνο σε καιρούς των παχιών αγελάδων όμως), που καταλήγει χειρότερος και απο εμάς πηγαίνοντας να κρατικοποιήσει τις καημένες τράπεζες, εις βάρος των πολιτών, και να "διώχνει" τα σπουδαγμένα και καταρτισμένα παιδιά της σε άλλη γη σε άλλα μέρη για να μπορέσουν να ζήσουν.. Α ρε Ισλανδία που τους χρειάζεται. Ομως εκεί ήταν εύκολα, τι είναι, μισο εκατομύριο κόσμος όλο το κράτος.

ciaoant1

02-04-10, 12:25

http://imgsrv.gocomics.com/dim/?fh=a668a77435c809f39de10ebd7251d8e5

Επειδή πρέπει να προετοιμαστώ για τη νέα μου δουλειά (θέλει διάβασμα), σταματώ για κάποιο διάστημα το ποστάρισμα, και απλά σήμερα βάζω μερικά λινκς:

-------------------------

Η ελεγχόμενη πτώχευση της χώρας δεν είναι μονόδρομος
Το ιδεώδες για τις αγορές θα ήταν να συνεχιστεί στο διηνεκές αυτή η κατάσταση. Αυτό θέλουν να εγγυηθεί η κηδεμονία της χώρας από το ΕΕ και το ΔΝΤ. Επιζητούν δηλαδή μια ελεγχόμενη πτώχευση σαν αυτή που επέβαλε το ΔΝΤ στην Ουραγουάη το 2003, η οποία την μετέτρεψε σε μια από τις φτωχότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής, χωρίς να την γλυτώσει από το χρέος της.
http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/04/blog-post_01.html

The growing danger of trade war
This slide toward trade and currency wars, militarism, neo-colonial wars and broader global conflagration is the inevitable product of the fundamental, irresolvable contradiction of the outmoded capitalist system—that between global economy and the division of the world into nation states. The only alternative is the socialist reorganisation of the world by the international working class so that its vast resources can be mobilised to meet the pressing social needs of humanity, rather than the private profits of a wealthy few.
http://www.wsws.org/articles/2010/mar2010/pers-m31.shtml

σατυρικό άρθρο, από το χιουμοριστικό "theonion" - πιο σοβαρή η πρόταση πάντως από πολλά "σοβαρά" άρθρα:

U.S. Government To Save Billions By Cutting Wasteful Senator Program
In an effort to reduce wasteful spending and eliminate non-vital federal services, the U.S. government announced plans this week to cut its long-standing senator program, a move it says will help save more than $300 billion each year.
"The answer was obvious," Obama added. "The U.S. Senate just needed to go."
Established in 1789 as a means of overseeing the passage of bills into law, the once-promising senator program has reportedly failed to contribute to the governing of the nation in any significant way since 1964. Last year alone, approximately $450 billion was funneled into the legislative chamber, an amount deemed fiscally unsound considering how few citizens actually benefit in any way from its existence.
http://www.theonion.com/articles/us-government-to-save-billions-by-cutting-wasteful,17171/

the state of the US states
http://theautomaticearth.blogspot.com/2010/03/march-30-2010-states-of-bewilderment.html

ΚΕΔΚΕ
«Αδυνατούμε να δώσουμε μισθούς και δώρο»
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=322991&dt=30/03/2010

US Congress allows jobless benefits to expire
The Senate’s failure to approve the measure means that more than 200,000 people who have been out of work for more than six months will have their checks cut off beginning next week.
http://www.wsws.org/articles/2010/mar2010/unem-m30.shtml

End of a QE Era
Yes, the sun is still shining, birds still chirp and the hype over Apple’s iPad is still building beyond an already insufferable level. Your world may appear normal. But there’s a qualitative difference to the economy today, brought on by the absence of “quantitative easing,” or QE — our favorite acronym of 2010.
Under the program, the Federal Reserve graciously bought $1.25 trillion of mortgage-backed securities from panicky banks and hedge funds over the last 12 months. But now, it’s over. Today, the stock market lost an important undergarment… and we suspect it will begin sagging dramatically, soon.
In more direct terms, the Fed has stopped “funneling new fiat money into the mortgage-backed security market,” explains short side strategist Dan Amoss, “which, in turn, freed up extra cash for portfolio managers to recycle into bonds and stocks. This fiat money is the illusion of real savings. It goes a long way toward explaining how a country deficient in savings can fund massive government deficits at low rates and aggressively bid up the prices of stocks.”
So what happens now?
“We’ll see a more natural relationship between savings, money flows and stock and bond prices,” says Dan. “It probably won’t be good for bulls.”
That is, if the Fed sticks to the plan.
http://dailyreckoning.com/end-of-a-qe-era/

Οικειοθελώς... άδωροι οι ταξιτζήδες γιατί κανένας δε θα πληρώσει τόσα λεφτά για ταξί πλέον)
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=322988&dt=30/03/2010

Το θέμα αυτό, όπως και γενικά οι εκπτώσεις, η πτώση των τιμών στα προιόντα από ακταστήματα, τα λουκέτα, κτλ, πάει μαζί με αυτό το μικρό αλλά σημαντικό λινκ:

Κανένας δεν είχε αγωνιστεί στις μέρες του Ιούνη για την σωτηρία της ιδιοκτησίας και για την αποκατάσταση της πίστης πιο φανατικά από τους Παρισινούς μικροαστούς – τους καφετζήδες, τους εστιάτορες, τους ταβερνιάρηδες τους μικροέμπορους, πραγματευτάδες επαγγελματίες κλπ. Το μαγαζί ανασκουμπώθηκε και βάδισε ενάντια στο οδόφραγμα για να αποκαταστήσει την κυκλοφορία που οδηγεί από το δρόμο στο μαγαζί. Πίσω όμως από το οδόφραγμα στέκοταν οι πελάτες και οι οφειλέτες, μπρος του οι πιστωτές του μαγαζιού. Κι οταν τα οδοφράγματα γκρεμίστηκαν και οι εργάτες συντρίφτηκαν, κι όταν οι μαγαζάτορες, μεθυσμένοι από τη νίκη, έτρεξαν πίσω στα μαγαζιά τους, βρήκαν την είσοδο φραγμένη από ένα σωτήρα της ιδιοκτησίας, έναν επίσημο πράκτορα της πίστης, που τους παρουσίαζε τις απειλητικές επιστολές: ληξιπρόθεσμο γραμμάτιο! ληξιπρόθεσμο νοίκι! ληξιπρόθεσμη τραβηχτική! χρεοκοπημένο μαγαζί ! χρεοκοπημένος μαγαζάτορας!

Διάσωση της ιδιοκτησίας! Όμως το σπίτι όπου κατοικούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Το μαγαζί που φυλάγανε δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Τα εμπορεύματα που πουλούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Ούτε το μαγαζί τους, ούτε το πιάτο που τρώγανε, ούτε το κρεβάτι που κοιμούνταν άνηκαν σε αυτούς. Απ’ αυτούς ακριβώς έμπαινε ζήτημα να σωθεί η ιδιοκτησία προς όφελος του ιδιοκτήτη που τους είχε νοικιάσει το σπίτι, του τραπεζίτη που τους είχε προεξοφλήσει το γραμμάτιο, του κεφαλαιούχου που τους είχε δανείσει μετρητά χρήματα, του εργοστασιάρχη που τους είχε εμπιστευθεί σ’ αυτούς τους λιανοπωλητές εμπορεύματα για πούληση, προς όφελος του μεγαλέμπορα που είχε παραδώσει επί πιστώσει τις πρώτες ύλες σ’αυτούς τους επαγγελματίες. Αποκατάσταση της πίστης! Μα η ξαναδυναμωμένη πίστη αποδείχτηκε ένας ζωηρός και γεμάτος ζήλο θεός, ακριβώς γιατί έδιωξε από τους τέσσερεις τοίχους του τον αναξιόχρεο οφειλέτη μαζί με την γυναίκα και τα παιδιά του, παραδίνοντας την εικονική ιδιοκτησία του στο κεφάλαιο και ρίχνοντας τον ίδιο στη φυλακή για χρέη, στη φυλακή που ξαναϋψώθηκε απειλητικά πάνω από τα πτώματα των εξεγερμένων του Ιούνη

Οι μικροαστοί είδαν με τρόμο ότι τσακίζοντας τους εργάτες, παράδωσαν τους εαυτούς τους χωρίς αντίσταση στα χέρια των πιστωτών τους. Η χρεοκοπία τους, που από το Φλεβάρη και ύστερα κέρδιζε χρόνο και που είχε φαινομενικά αγνοηθεί, κηρύχθηκε ανοιχτά ύστερα από τον Ιούνη.
Η ονομαστική ιδιοκτησία τους είχε αφεθεί απείραχτη τόσο καιρό, όσο χρειάζοταν για να τους οδηγήσουν στο πεδίο της μάχης, εν ονόματι της ιδιοκτησίας. Τώρα που είχε ξεκαθαριστεί ο μεγάλος λογαριασμός με το προλεταριάτο, μπορούσε να ξαναξεκαθαριστεί ο μικρός λογαριασμός με τον μπακάλη. Στο Παρίσι, το συνολικό ποσό των γραμματίων που εκκρεμούσε η πληρωμή τους ήταν πάνω από 21 εκατομμύρια φράγκα, στις επαρχίες πάνω από 11 εκατομμύρια. Οι ιδιοκτήτες πάνω από 7.000 εμπορικών επιχειρήσεων του Παρισιού δεν είχαν πληρώσει το νοίκι τους από το Φλεβάρη.
Karl Marx: Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία 1848-1850.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1149895

European Banks Face $209 Billion Shortfall on Real Estate Debt από που θα τα βρουν αυτά είπαμε?
http://www.businessweek.com/news/2010-03-28/european-banks-face-209-billion-shortfall-on-real-estate-debt.html

PIIGS Claims On European Banks: $1.5 Trillion; France Most On Hook In PIIGS Implosion
http://www.zerohedge.com/article/piigs-claims-european-banks-15-trillion-france-most-hook-piigs-implosion

Ireland Stunned To Uncover "Truly Shocking" Information By Its Banks, Institutes Austerity
http://www.zerohedge.com/article/ireland-stunned-uncover-truly-shocking-information-its-banks-institutes-austerity

Ευρωζώνη: Στο 10% η ανεργία, άνοδος του πληθωρισμού στο 1,5%
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_31/03/2010_331117

How European is Angela Merkel?
Chancellor Abandons Germany's Post-War EU Policy
Is the chancellor abandoning the post-war German policy of giving European unity precedence over domestic concerns and public opinion?
http://www.spiegel.de/international/germany/0,1518,686167,00.html

Μια άδικη ανάκαμψη
«Ο Ομπάμα και ο Μπράουν λένε πως επιδιώκουν μια πιο δίκαιη κοινωνία. Αποτελεί, λοιπόν, τραγική ειρωνεία ότι ηγούνται της πιο άδικης ανάκαμψης στη σύγχρονη οικονομική ιστορία» (Τζαβάλ Ζόσι, αναλυτής της βρετανικής RΑΒ Capital).
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4567616&ct=2

Ολες αυτές οι θυσίες για... 0,3%;
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10907000

Ξανά για την Κίνα… (για το κινεζικό imperium)
http://aformi.wordpress.com/2010/04/01/ξανά-για-την-κίνα…-για-το-κινεζικό-imperium/

Η πτώχευση είναι τελικά η πιο απλή λύση;
«Η μόνη λογική ερμηνεία για την ακολουθούμενη γερμανική πολιτική είναι να εκτιμά η γερμανική κυβέρνηση ότι η Ελλάδα έτσι ή αλλιώς θα κηρύξει πτώχευση, άρα εξοικονομεί μια κίνηση οικονομικής στήριξης για να μην χάσει δυο φορές χρήματα.»
http://axinosp.blogspot.com/2010/03/blog-post_5815.html

Αλλάζει η διάταξη για τη φορολόγηση των bonus των τραπεζικών στελεχών
Μόλις τέσσερις μήνες άντεξε η διάταξη για την φορολόγηση με συντελεστή 90% των bonus των μεγαλοστελεχών που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός τον περασμένο Δεκέμβριο στο Ζάππειο Μέγαρο.
Σήμερα στη Βουλή επήλθε ανατροπή της συγκεκριμένης διάταξης από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου ο οποίος δήλωσε ότι τα bonus που λαμβάνουν τραπεζικά στελέχη θα φορολογούνται βάσει κλίμακας που ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών.
http://axinosp.blogspot.com/2010/03/bonus.html

U.K. Banks' Election Angst
As Election Approaches, Banks Try to Ward Off Taxes; the 'Prawn Cocktail Offensive'
http://online.wsj.com/article/SB10001424052702303601504575153792866742312.html?mod=WSJEUROPE_hpp_MIDDLETopStories

Περιουσία 8 μόνον μοναστηρίων=22,35 δισ. €υρώ (πείνα…)
http://roides.wordpress.com/2010/04/02/2apr10/

BP Begins Big Push to Revive Iraq's Oil
http://online.wsj.com/article/SB10001424052702303601504575154030706013588.html?mod=WSJEUROPE_hpp_LEFTTopStories

Israel lobby presses Congress to soften Obama's tough stance on Netanyahu
American Israel Public Affairs Committee circulates letter urging White House to 'reinforce' relationship with Israel
http://www.guardian.co.uk/world/2010/mar/30/us-israel-lobby-pressure-obama

Is a US attack on Iran imminent?
http://www.wsws.org/articles/2010/mar2010/pers-m30.shtml

A nuclear Iran / How far will the world go?
Six world powers, including China, agreed Wednesday to begin drafting a UN Security Council resolution for new sanctions against Iran, in an effort to halt its nuclear program
http://www.haaretz.com/hasen/spages/1160342.html

Obama’s visit underscores US crisis in Afghanistan
http://www.wsws.org/articles/2010/mar2010/afgh-m30.shtml

Και μιας και πριν λίγες μέρες (28 Μάρτη) είχαμε την επέτειο ενός μεγάλου ιστορικού γεγονότος, που βέβαια δε διδάσκεται στα σχολεία ακόμα και σήμερα είναι ουσιαστικά λογοκριμένο από τις κυβερνήσεις των κρατών, δείτε και ένα σχετικό κείμενο-αφιέρωμα για την παρισινή κομμούνα:
http://www.scribd.com/doc/18455647/-

ciaoant1

12-04-10, 11:20

http://img100.imageshack.us/img100/999/lenin000.jpg
“Comrade Lenin sweeps the world clean of filth," 1920 Soviet poster.

Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο (http://blogs.reuters.com/felix-salmon/2010/04/08/does-the-crisis-portend-communism/) του Felix Salmon, γνωστού παπαγάλου με δική του στήλη στο reuters, όπου έκανε αναφορά σε μια πιθανή επιστροφή του κομμουνισμού, με αφορμή ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε τις ΗΠΑ ο Harvey (κάποιος μαρξιστής καθηγητής πανεπιστημίου, δε ξέρω περισσότερα, αν και προφανώς θα είναι γνωστός για να μπήκε στον κόπο να τον αναφέρει ο "πολύς" Felix Salmon).

Και μου ήρθε στο μυαλό αυτή η αφίσσα, γιατί δείχνει την επιθυμία του κόσμου για να απαλλαχθεί από τα προβλήματα που του προκαλούν οι διάφοροι πρωθυπουργοί, βασιλιάδες, κεφαλαιοκράτες, δεσπότες, επίσκοποι, κτλ.

Τα προβλήματα παραμένουν - η αλήθεια είναι πως ο Λένιν και οι Μπολσεβίκοι τελικά δεν κατάφεραν να απαλλάξουν τον κόσμο από την άρχουσα τάξη, όπως δείχνει η αφίσσα. Μάλλον η άρχουσα τάξη ήταν αυτή που κόντεψε [σχεδόν] να πετάξει έξω τους μπολσεβίκους.

Τα προβλήματα όμως παραμένουν, και ζητούν σήμερα πιο επιτακτικά από ποτέ λύση. Οι λαοί κάποτε αγωνίστηκαν, έδειξαν ότι μπορούν να πολεμήσουν, να ανατρέψουν, και ακόμα και τώρα υπάρχει αυτός ο φόβος της ανατροπής στους κυβερνώντες. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα φωνάζουν για την "κακή ΕΣΣΔ" που απέτυχε (αλλά οι ίδιοι άνθρωποι δε βγάζουν άχνα για το ότι ο χριστιανισμός έχει που εφαρμόζεται 2000 χρόνια(!!!), ο καπιταλισμός 2 αιώνες, και ρημάζει ολοένα και περισσότερους. Φαίνεται μερικές αποτυχίες μετράνε, άλλες όχι... Αλλά θα μου πεις, από εκεί ψηλά που μας κοιτάζουν, τα πράγματα κυλούν με μεγάλη επιτυχία, ο καπιταλισμός κάνει μια χαρά τη δουλειά του).

Γιατί όμως ο κόσμος επαναστάτησε? Γιατί ακόμα και στις ΗΠΑ δημιουργήθηκε (http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1401408) κομμουνιστικό κόμμα κάποτε, μετά από σειρά λαικών αγώνων (κορυφαία στιγμή η εξέγερση των εργατών του Σικάγο, που έφερε το 8ωρο)?

Ήταν τρελός ο κόσμος?

Τον ξεγέλασαν με τα ψέματα τους οι κομμουνιστές? (σε αντίθεση με τις αλήθειες που εννοείται διδάσκουν οι κυβερνώντες και οι εκάστοτε παπαγάλοι τους)

Γιατί έβαλαν οι άλλοι το Λένιν να παίρνει το σκουπόξυλο και να πετάει έξω όλη την άρχουσα τάξη?

Γιατί έλεγαν για αγώνες και επαναστάσεις, που τόσο δύσκολες και κοπιαστικές και αιματηρές είναι?

Και όχι μόνο τα έλεγαν, σε επίπεδο συζήτησης, αλλά τα έκαναν κιόλας. Γιατί?

Τι ήταν αυτό που τόσο πολύ τους ενοχλούσε? Τι θεωρούσαν άραγε ότι τους έκαναν όλοι αυτοί που ήθελαν να τους διώξουν από προσώπου γης?

Σήμερα αυτή η ερώτηση απαντιέται με ολοένα και πιο καθαρό τρόπο. Ο κόσμος μοιάζει ολοένα και περισσότερο με αυτόν έναν αιώνα πίσω, με αυτόν που κάποτε ανέλυσε (http://www.scribd.com/doc/24484555/Lenin-Imperialism) ο Λένιν: Όλος ο κόσμος διοικείται από μια χούφτα ιμπεριαλιστές, και οι λαοί ζουν με τα αποφάγια τους.

Πολλοί λένε για την κρίση του 1929, και το Β Παγκόσμιο που ακολούθησε - ωστόσο ένας ενδεχόμενος (και πολύ πιθανός) πόλεμος σήμερα θα έμοιαζε περισσότερο με τον Α παγκόσμιο, όχι τον Β. Υπάρχουν βέβαια σοβαρά εμπόδια (πχ οι ζημιές από τα πυρηνικά θα ήταν υπερβολικά μεγάλες, επίσης πολλοί λαοί δε θα πολέμαγαν ούτε για τις ΗΠΑ ούτε για Ρωσσία/Κίνα, θα είχαμε λιποταξίες δηλαδή, πιθανόν και κινητοποιήσεις, κάτι επικίνδυνο για τους κυβερνώντες. Α, και παρεμπιπτόντως, εννοείται ότι αυτά περί 'παγκόσμιας διακυβέρνησης' και άλλα τέτοια τα ακούω βερεσέ, ο κόσμος χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα, δεν ενώνεται σε ένα: Αυτό μόνο ο κομμουνισμός μπορεί να το πραγματοποιήσει, να ενώσει όλους τους λαούς, ο καπιταλισμός τους χωρίζει και τους βάζει να πολεμούν ανάμεσα τους. Και τώρα που σιγά-σιγά οι ΗΠΑ βάζουν (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/04/2010_332209) και δασμούς εναντίον της Κίνας, το ρήγμα θα είναι μεγαλύτερο: Και μη νομίζετε, εγώ έχω υποστηρίξει τους δασμούς, ώστε να περιοριστεί το προνόμιο των εργοδοτών να μετακινούν την παραγωγή προς όπου είναι φτηνότεροι οι εργάτες, ώστε αυτοί να μπορέσουν να κινηθούν πιο άνετα, ωστόσο σαφώς και οι ιμπεριαλιστές θα σκυλιάσουν με τους δασμούς, και θα έχουν έναν επιπλέον λόγο να πολεμήσουν ο ένας τον άλλο)

Τέλος πάντων, ο Β παγκόσμιος πόλεμος είχε πολύ διαφορετικό ιδεολογικό υπόβαθρο, οι εργάτες είχαν επαναστατήσει εναντίον της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, στη Γερμανία οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες χρηματοδοτούσαν τους φασίστες του Χίτλερ ώστε να εμποδίσουν την πιθανή "μετάδοση" της επανάστασης και στην Ευρώπη, υπήρχε βέβαια η αστική δημοκρατία, που συμμάχησε με τους Μπολσεβίκους, γενικώς ο κόσμος ήταν χωρισμένος, δεν ήταν ένας.

Στον Α παγκόσμιο ο κόσμος ήταν ένας, όλος ιμπεριαλιστικός. Δεν υπάρχει ακόμα επανάσταση, οι ιμπεριαλιστές κάνουν κουμάντο παντού, και απλά φαγώνονται μεταξύ τους (εξ ου και ο πόλεμος) για το ποιος θα πάρει τι. Εγώ εναντίον εσένα, εσύ εναντίον του άλλου, κτλ. Μονομαχία για το ποιος θα πάρει τα περισσότερα λάφυρα ("να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαί"). Γι' αυτό και έχω την εντύπωση ότι οι περισσότεροι δυσκολεύονται να ονομάσουν με ακρίβεια ποιος πολέμησε εναντίον ποιου στον Α παγκόσμιο - υπάρχουν και άλλοι παράγοντες βέβαια (πχ έχει περάσει 1 αιώνας, η μόρφωση στα σχολεία είναι άθλια, κτλ), ωστόσο ο βασικός λόγος είναι πως όταν τα διάφορα μέλη μιας αγέλης λύκων δαγκώνουν ο ένας τον άλλο, είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιος είναι ποιος. Όλοι λύκοι της ίδιας αγέλης είναι, δεν είναι και εύκολο να τους ξεχωρίσεις.

Και ο Α παγκόσμιος είναι μάλλον "η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι", καθώς δε μπορούσαν οι λαοί να δεχτούν τόσο εύκολα να πολεμήσουν για το χατήρι των αφεντάδων τους, η εκμετάλλευση ήταν πλέον ασύλληπτη. Και πήρε σάρκα και οστά η επανάσταση - αποτυχημένη θα μου πείτε τώρα, αλλά έτσι είναι αυτά. Μόνο οι θρασύδειλοι υποστηρικτές της βαρβαρότητας θα υποστηρίξουν ότι πρέπει να σταματήσει η πάλη εναντίον της εκμετάλλευσης, τι βολικό που θα ήταν αυτό για τους εκμεταλλευτές! Να συνεχίζουν να αρπάζουν, να κάνουν αν χρειαστεί και έναν ωραίο πόλεμο, και να ζήσουμε μια μια χούφτα ολιγοπώλια-μονοπώλια ανά κλάδο, και τους εργαζόμενους να ζουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Τα προβλήματα παραμένουν, παραμένει λοιπόν και η ανάγκη επίλυσης τους. Αλλά αυτή η ρημάδα η επίλυση έχει κόστος, θέλει ανθρώπους δυνατούς, όχι κακομοίρηδες.

Είδα πριν λίγες μέρες μια φίλη, ή μάλλον γνωστή (φίλη ενός φίλου): Η κοπέλα αυτή δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ, την έχουν ξεπατώσει δηλαδή, και, όπως το έθεσε και η ίδια "δε ζω, απλά δουλεύω". Γενικά είναι αυτό που λέμε "χαμηλών τόνων" ως άτομο, αλλά δυστυχώς έχει την ίδια κακομοιρίστικη νοοτροπία που υπάρχει σε πολλούς: Σε
κάποια φάση λοιπόν μου λέει για την κρίση ότι "φταίω και εγώ που ζω πέρα από τις δυνατότητες μου"!

Και μιλάμε για ένα εργαζόμενο άτομο, που ούτε δάνεια έχει πάρει, ούτε τίποτα: Απλά αυτό της είπαν στην τηλεόραση, αυτό λέει και αυτή (και μάλιστα χρησιμοποιεί και τα ίδια λόγια).

Εντάξει, αυτό δεν είναι μόνο η δύναμη της προπαγάνδας, αυτό δείχνει παράλληλα και το πόσο ιδεολογικά χρεωκοπημένος είναι αυτός ο λαός, ή μάλλον ένα σημαντικό κομμάτι του:

Μου θύμισε το γνωστό παιδικό παραμύθι με τα 3 γουρουνάκια που φτιάχνουν το καθένα από ένα σπίτι, και έρχεται ο κακός λύκος, και προσπαθεί να τα γκρεμίσει για να φάει μετά τα γουρουνάκια: Το πρώτο γουρουνάκι είχε ένα αχυρένιο σπίτι, και ο λύκος απλά φύσηξε δυνατά και το σπίτι έπεσε. Το δεύτερο γουρουνάκι είχε σπίτι από ξύλο, ο λύκος το έριξε και αυτό σχετικά εύκολα. Το τρίτο γουρουνάκι όμως είχε σπίτι από τούβλα και τσιμέντο, και ο λύκος δε μπορούσε να το ρίξει.

Ε λοιπόν άνθρωποι όπως αυτή η κοπέλα ζουν, από ιδεολογικής άποψης, σε σπίτια από άχυρο, ένα ψέμα τους είπαν και αμέσως κατέρρευσαν, παρότι η ίδια μόνη της λέει ότι την εκμεταλλεύονται τόσο πολύ που πλέον "δε ζει, απλά δουλεύει". Αλλά, κατά τα άλλα, "χρεωκόπησε τη χώρα διότι ζει πέρα από τις δυνατότητες της".

Γι' αυτό και χρειάζεται κάτι αντίστοιχο με τους Μπολσεβίκους, γιατί πρέπει να δίξουν στον κόσμο τα ψέματα, να τον οργανώσουν, να του πουν την αλήθεια, να τον βάλουν σε κίνηση, ώστε να πάρει τέλος ο παραλογισμός.

Έχει κόστος, ναι, και θέλει και χρόνο, αλλά τώρα που ότι κατακτήθηκε με αγώνες και αίμα μας το παίρνουν πίσω, είναι αδύνατον από τους εργαζόμενους, ειδικά στην Ευρώπη, να μη θυμούνται, έστω αμυδρά, ότι τίποτα δε χαρίστηκε, αντίθετα όλα κατακτιούνται, και ας βρίζουν, ας χτυπούν, ας, ας, ας.

Και παρότι υπάρχει, ειδικά στις ΗΠΑ, μεγάλη παρακμή (μερικοί σου δίνουν την εντύπωση ότι ακόμα και πόλεμος να γίνει, ακόμα και χρεωκοπία να γίνει, ακόμα και αυτό ή εκείνο να γίνει, θα τον μάθουν με 1-2 μέρες καθυστέρηση διότι είναι απασχολημένοι βλέποντας μπάλα ή μαθαίνοντας τα νεότερα για τη Τζούλια, τη Μενεγάκη, τον Πρέκα και τη γυναικα του Άδωνη), ο κόσμος είναι τελικά όπως ήταν και πάντα: Ικανός για να ψηφίσει το Χίτλερ στην εξουσία, αλλά ικανός και για να επαναστατήσει, να φέρει τον κόσμο ανάποδα, όπως έκανε με τη Γαλλική Επανάσταση, ή με τη Επανάσταση των Μπολσεβίκων.

Και η αλήθεια είναι πως ο κόσμος αυτός πρέπει να έρθει ανάποδα, πάμε για μια άλλη εποχή πλέον: Και αυτή ακόμα η ήττα με τον "υπαρκτό" ναι μεν πονάεια κόαμ τους λαούς, αλλά από την άλλη το τραύμα επουλώνεται:

Ο 40άρης-50άρης δέχτηκε μεγάλο ιδεολογικό πλήγμα, δεν είναι εύκολο να υποστηρίξεις κάτι που στην πρώτη εφαρμογή του το έχεις δει να καταρρέει μπροστά στα μάτια σου. Επίσης, ο άνθρωπος αυτός δούλεψε με σχετικά καλύτερες συνθήκες (μικρότερη ανεργία, καλύτεροι μισθοί-ωράρια-δικαιώματα, ενώ οι ακόμα πιο μεγάλες γενιές τώρα παίρνουν και την ωραία τους σύνταξη). Για πιο λόγο να παλέψει "στα γεράματα" για την επανάσταση?

Τι γίνεται όμως με τους 20ρηδες? Ο σημερινός 20άρης γεννήθηκε το 1990. Φοβερό ε? Γεννήθηκε μετά την πτώση του τείχους που κάθε λίγο και λιγάκι φροντίζουν να μας τη θυμίζουν, αφού απέτυχε αυτό, θα αποτύχουν και όλα τα υπόλοιπα, μην προσπαθήσετε λοιπόν, παραιτηθείτε και αφήστε μας να σας ποδοπατήσουμε.

Ο 20άρης τη βλέπει την ποδοπάτηση, ανεργία, μισθοί-ωράρια-δικαιώματα που θυμίζουν άλλες, σκοτεινές εποχές, βλέπει ότι δε θα βγει στη σύνταξη όπως ο μπαμπάς ή ο παππούς του. Και όσο και να σκούζουν για τη ΕΣΣΔ, το βλέπει ότι δε ήταν άσχημο να επαναστατούσε, άλλο να ακόμα δεν υπάρχει ένα όραμα για να ακολουθήσει. Ποια ΕΣΣΔ? Δες κάτι Γκουαντάναμο σήμερα, δες "εκδημοκρατιστικούς" πολέμους, δες καταστολή, δες παρακολούθηση-φακέλωμα, δες ψέματα δες ανεργία, δες φτώχεια. ΣΗΜΕΡΑ. ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. Δε μπορεί ο καπιταλιστής να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αλλά και οι δικαιολογίες από το παρελθόν τελειώνουν πλέον.

Δεν είναι τυχαίο που η νέα γενιά εμφανίζει μεγαλύτερη αγωνιστικότητα, σε σχέση με τα "παιδιά του νεοφιλελευθερισμού", την προηγούμενη γενιά. Και πέρα από τα οικονομικά προβλήματα, μέσα στις οικογένειες παρατηρείται τσακωμός και χάσμα όχι μόνο ανάμεσα στους γονείς (η κρίση του καπιταλισμού δεν είναι μόνο οικονομική, αφορά όλα τα επίπεδα, εξ ου και η κρίση στο θεσμό του γάμου – ο καπιταλισμός ούτε στα πιο βασικά του(μονογαμία) δε μπορεί να δώσει μια απάντηση της προκοπής, αλλά κατά τα άλλα «η ανάκαμψη έρχεται», όπως μας λένε κάθε λίγο και λιγάκι, μπας και ανέβει λίγο η ψυχολογία των μαζών), αλλά και ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά, που βλέπουν ότι οι γονείς τους λειτουργούν με δεδομένα που απλά δεν ισχύουν, και μάλλον και οι γονείς το ξέρουν ότι είναι τυφλοί, και άντε να συμβουλέψουν τα παιδιά τους. Αλλά σίγουρα δύσκολα "τα παιδιά του νεοφιλελευθερισμού" θα αφήσουν τα παιδιά τους να πάνε σε αγώνες, έλα όμως που οι εξελίξεις είναι τέτοιες που το καθιστούν ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ αν θέλουν ένα μέλλον της προκοπής για αυτά. Αυτό πάντως είναι τελικά και το πιο απλό χαρακτηριστικό μιας ιδεολογικής χρεωκοπίας, το να μη ξέρεις να ξεχωρίσεις την αλήθεια από το ψέμα. Και μη νομίζετε, δεν είναι μόνο η Ελλάδα, αλλού είναι τα ίδια και χειρότερα, και αυτό θα φανεί...

Τι φοβερό πράγμα και αυτό πάντως για την πιο συμβιβασμένη γενιά εδώ και πολλά χρόνια, μια γενιά που ξαφνικά διαπιστώνει ότι έχει φτάσει κοντά στη χρεωκοπία, και τα περισσότερα μέλη της δεν έχουν βγει ούτε σε μια πορεία στη ζωή τους, μάλλον δε θα είδαν κάτι ιδιαίτερα ενοχλητικό προκειμένου να κινητοποιηθούν εναντίον του κατά τη διάρκεια της ζωής τους(?!):
Να περνάς τη ζωή σου μακριά από την πολιτική, και ξαφνικά να πιάνεσαι αδιάβαστος: Είναι όμως τελικά κάπως σαν τη γραφή και ανάγνωση - πρέπει να τα μάθεις, θα σου χρειαστούν αργά ή γρήγορα, αν εσύ τα απαρνηθείς, μετά ένα σωρό προβλήματα θα σου έρχονται στη ζωή. Έτσι και η πολιτική, πρέπει να μάθεις στη ζωή να διεκδικείς τα δικαιώματά σου, αλλιώς...

http://i.ytimg.com/vi/Az55sPXyhLo/0.jpg
"τι έγινε ρε παιδιά?" - η κλασσική ατάκα του Σπύρου στους "Απαράδεκτους", ένα φοβερό σατυρικό σίριαλ στην τηλεόραση: Ο Σπύρος είναι η ο πιο εύστοχος χαρακτήρας, πρώην αγωνιστής του Πολυτεχνείου, που πλέον ζει σα φουκαράς. Πόσοι "Σπύροι" υπάρχουν, και πόσα "τι έγινε ρε παιδιά" να έχουν αναφωνήσει από μέσα τους, ειδικά το τελευταίο διάστημα που το περνούν μπροστά στην τηλεόραση για να μάθουν αν χρεωκοπούμε και πόσο ψηλά είναι τα spreads (που πριν λίγους μήνες ούτε ήξεραν ότι υπάρχουν)...

http://img517.imageshack.us/img517/6065/8hoursdaybanner1856.jpg http://img190.imageshack.us/img190/9996/wanam.jpg
"Προς Θεού παιδί μου, μακρυά απ' αυτά" - η κλασσική ατάκα της μάνας μου εδώ και χρόνια. Δεν έπιασε βέβαια και πολύ στην περίπτωση μου, αλλά σίγουρα έπιασε σε πολλές άλλες. Τι κρίμα, να οδηγείς το λατρευτό σου παιδί στο να γίνει ένας κολίγος χωρίς καν να διαμαρτυρηθεί, και μετά να να απορείς γιατί και πως συνέβη αυτό, λες και οι μοντέρνοι φεουδάρχες υπήρχε περίπτωση να μην εκμεταλλευτούν την αδυναμία του κόσμου να αγωνιστεί.

Η κρίση μπορεί όντως να ιδωθεί ως ευκαιρία, που λένε καμιά φορά οι κυβερνώντες - είναι ευκαιρία για όποιον έχει δύναμη να κάνει την κίνηση του. Και οι λαοί πιάστηκαν με κατεβασμένα τα σώβρακα, επανάσταση και κομμουνισμό δε(?) θέλουν, σωματεία δε(?) θέλουν, συνδικαλιστική δράση δε(?) θέλουν, κινητοποιήσεις δε(?) θέλουν, οπότε...είναι εύκολη λεία για την άρχουσα τάξη που έχει φτάσει στο σημείο να δίνει μισθούς 1-2 ευρώ την ημέρα στην Κίνα, και βέβαια σιγά μη και δεν ισοπέδωνε τους μισθούς και τα δικαιώματα στη δύση, λες και εδώ οι εργάτες είναι οι εκλεκτοί του Θεού, ή λες και θα τους σώσει ο σούπερμαν. Ή λες και θέλουν το "κοινό μας καλό"...Ή λες και υπάρχει τέτοιο πράγμα, "κοινό καλό" ανάμεσα στο θύμα και το θύτη...

Αν και δεν πολυδιαβάζω πλέον, λόγω έλλειψης χρόνου, τα ΜΜΕ, ειδικά τα ελληνικά, βάζω και αρκετά άρθρα - είναι μπόλικα, αλλά θα αργήσω μάλλον να ξαναποστάρω, οπότε θα έχετε μπόλικο χρόνο για να διαβάσετε αν θέλετε:

Τι σημαίνει στάση πληρωμών και γιατί είναι αναγκαία (πολύ καλό άρθρο)
http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/04/blog-post_11.html

http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif

Γιατί τρελαίνονται έτσι τα spread;
Τώρα που αποκαλύπτεται πεντακάθαρα, σχεδόν κρυστάλλινα, ότι όσες θυσίες και να αποφασιστούν στο βωμό των αγορών τα spread δεν υποχωρούν, καλό είναι να δούμε πέρα από τη σκόνη και τα στερεότυπα που αναπαράγονται (τεμπέληδες, αντιπαραγωγικοί κλπ), τι πραγματικά καθορίζει τα επιτόκια δανεισμού.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=26921146
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1152042

Γαλλία, Γερμανία και Βρετανία έχουν 1,5 τρισεκατομμύρια λόγους να διασωθεί η Ελλάδα!
Είναι παρατραβηγμένο λοιπόν απλά να σκεφτεί κανείς πως, έαν καταρρεύσουν τα PIIGS, κινδυνεύει με κατάρρευση, τόσο η Deutsche Bank (άρα και η Γερμανία) όσο και οι τρεις ηγέτιδες του γαλλικού τραπεζικού συστήματος (αρά και η Γαλλία);
λινκ (http://www.reporter.gr/Ειδήσεις/Οικονομία/item/147600-Γαλλία,-Γερμανία-και-Βρετανία-έχουν-1,5-τρισεκατομμύρια-λόγους-να-διασωθεί-η-Ελλάδα)
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1151142

«Μόνο οι επιπλέον τόκοι που θα καταβληθούν για την αποπληρωμή των δανείων που συνήφθησαν το πρώτο τρίμηνο του έτους φτάνουν για να εξανεμίσουν όλα τα οφέλη από την εφαρμογή του σκληρού πακέτου μέτρων που ανακοίνωσε προσφάτως η κυβέρνηση. Η επιπλέον επιβάρυνση, που προκύπτει από το υψηλό κόστος δανεισμού του Ιανουαρίου - Μαρτίου, υπολογίζεται σε 4 δισ. ευρώ. Οσα δηλαδή και τα έσοδα (4,1 δισ.) που θα προκύψουν από τις μειώσεις των μισθών σε στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, τις αυξήσεις στον ΦΠΑ, καθώς και στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης».
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/blog-post_5371.html

Οι χρυσές ευκαιρίες της Κατοχής
«Υπάρχει πολλή κρυμμένη δυστυχία. Οι παλιές μεσαίες τάξεις φθίνουν οικονομικά, ζούνε ξεπουλώντας περιουσιακά στοιχεία, έργα τέχνης, έπιπλα κ.λπ. σκεύη και ρούχα και τουαλέτες που αγοράζουν οι καινούριοι πλούσιοι της μαύρης αγοράς. Ουσιαστικά, αυτές οι τάξεις βρίσκονται σε πτώχευση. Οι καινούριοι πλούσιοι είναι άτομα τυχοδιωχτικά, που δρουν μέσα σε μια ζούγκλα κι ό,τι αρπάξει ο καθένας. Φυσικά, αρκετοί είναι οι παλαιοί πλούσιοι που προσαρμόστηκαν και ξανακάνουν χρήματα με τη μέθοδο των νεόπλουτων»
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=03/04/2010&s=ios-kyriakhs

Στις ΗΠΑ:

Front page headline on Friday’s Wall Street Journal proclaimed a big up-tick worldwide in the manufacturing sector.

According to the paper, everybody is making more and more stuff. This helps assure that the recovery “has legs.”

Auto sales, too, came in stronger than expected in March. So it sounds like the recovery has wheels too.

What we want to know: does it have a brain? Who’s buying this stuff and where are they getting the money?

At least the economic model of the bubble era made sense. The producers produced. The consumers consumed. That worked great until the consumers ran out of money. Then, they had to borrow from the producers. And eventually, the whole thing blew up when it became clear that the spenders had borrowed and spent too much, while the producers had expanded and produced too much.

So far, so good. But now, the world economy needs a new model, right?

The consumers can’t really go back to borrowing, can they? Nope. Not without digging themselves deeper in the hole…or actually earning more money. So, the producers can’t exactly go back to producing either, can they? Nope. Not without customers.

Well, who the heck are all these manufacturers making stuff for?

Darned if we know. In theory, there are billions of ready consumers in Asia and Africa. Except they don’t have much money. And don’t have much credit. And don’t have shopping malls. And don’t have any way to get to the malls if they existed.

In India, for example, half the population lives on less than $3 per day. You can do the math yourself…even if they spent every cent on “stuff,” it would mean total spending of $500 billion, more or less – which is less than the US trade deficit in 2007. Of course, they can’t spend their money on ’stuff’ – they need it just to eat.

On the other hand, India’s middle class is already as big as the middle class in America – and it’s growing fast. But how does it make its money? By producing, we assume. So as it gets wealthier, doesn’t it add to the world’s supply of stuff…as well as consuming it? And since Asia is more of a producer, in general, than a consumer…isn’t it adding to the world’s supply of stuff faster than it consumes stuff? And since labor costs are so low, doesn’t it add more cheap stuff?

The point we are making is that it takes time for one group of consumers to get out of the way and for another group to take its place. Even if you believe that Asian consumers will replace buying from the US and the UK, you still have to admit that this ain’t gonna happen overnight.

First, because Asian would-be consumers need to earn more money. Second, because they need to change their habits – from saving to consumption. Third, because the factories need to switch from making things US consumers want to making things that Asian consumers want. Fourth, because they also need to set up new channels of distribution and sales.

In the meantime, who’s consuming more than he is producing? We don’t know. But someone must be doing so…otherwise all this extra manufacturing just adds to the world’s inventory of unsold merchandise.

This is just a reminder about the way an economy actually works. The meddlers in China think they can stimulate production. The meddlers in America think they can stimulate consumption. Then they accuse each of “manipulation.”

We’ve seen at least four or five different arguments about what the value of the yuan ’should’ be. One hundred and thirty Congressmen think they know. Paul Krugman thinks he knows. Everyone seems to think he knows. But the truth is – none of them knows.

http://dailyreckoning.com/mutual-manipulation/

At least our president has his feet on the ground. Obama believes the US has “turned the corner” on the jobs issue.

But wait. The private sector added 123,000 jobs last month. According to our sources it needs to create 100,000 just to stay even with population growth.

So, we’re not at all sure that 23,000 jobs is really that great after two years, 8 million job losses and $10 trillion of stimulus.

Let’s see, at that rate, it will take approximately 320 years to get back to full employment…doesn’t sound like ‘escape velocity’ to us. We’ve seen Amtrak trains going faster. Maybe we’re missing something.

http://dailyreckoning.com/summers-to-the-us-economy-bang-zoom-straight-to-the-moon/

And look at what is happening in the gold market. While everyone has been watching health care…and stocks…and bonds, gold has been moving up. It rose another $17 yesterday to bring the price up to $1,151.

Why is gold moving up? Because it anticipates higher inflation? Because it is afraid of government defaults?

Most likely, it has no more idea than we do. It doesn’t know what’s going to happen…but with the feds borrowing more than 10% of GDP each year, it ain’t going to be pretty.

The S&P is now trading at a P/E over 23, according to the most recent Barron’s report. Dave Rosenberg:

“No matter how we slice it, whether on a Shiller P/E, Tobin Q or historical profit basis, the US market is anywhere between 20% and 30% overvalued.”

Emerging markets are soaring. Oil is over $85. And the temperature here in Baltimore is 83 degrees.

The heat is on. Something’s gonna blow.

But Goldman Sachs is as cool as a cucumber. Goldman released its annual report earlier this week. The firm said it hadn’t done anything wrong. It hadn’t bet against its own clients. Nor had it expected any help from the government.

Here at The Daily Reckoning, we’ve always taken Goldman’s side. We’ve always had a weak spot for cripples, lamebrains and predatory lenders. Besides, Goldman stole the money fair and square. αχαχαχαχ, καλό

Critics charge that Goldman ‘perverted’ capitalism. But they just don’t understand how kinky capitalism can be on its own.

http://dailyreckoning.com/goldman-style-capitalism-separating-fools-from-their-money/

Μα καλά, έως τώρα πως αγόραζαν οι εξαθλιωμένοι εργάτες? Α ναι, με δανεικά...

http://www.mybudget360.com/wp-content/uploads/2010/04/revolving-credit1.png
Credit Cards the Opiate of the American Middle Class – The Withdrawal is in And the Wall Street Dealers are Raking in Trillions of Dollars. 2 Credit Cards for Every Man, Woman, and Child in the U.S.
http://www.itulip.com/forums/showthread.php?t=15049

http://blogs.reuters.com/rolfe-winkler/files/2010/04/gyw26j.jpg
Student debt keeps rising Μπα? Και τα δίδακτρα που επιβλήθηκαν με δανεικά τα ξεπλήρωναν οι φοιτητές? Και τώρα που η εύρεση μιας δουλειάς είναι ολοένα και δυσκολότερη, και οι μισθοί ολοένα και χαμηλότεροι, πώς θα τα ξεπληρώσει όλα αυτά ο πρώην φοιτητής και νυν εργαζόμενος?
http://blogs.reuters.com/rolfe-winkler/2010/04/01/student-debt-keeps-rising/

Equipment movers in demand as factories shut
As one of a handful of truckers with the equipment and know-how to move heavy machinery, Lawson has a bird's-eye view of the region's industrial landscape.
What he sees alarms him. Instead of moving machinery into the Bay Area, he said, firms like his are increasingly being hired to dismantle factories.
http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2010/04/03/BU491CO3TD.DTL

http://www.ritholtz.com/blog/wp-content/uploads/2010/04/big-bank-lobbying-money-.gif

“We Are in a Cabal… Five or Six Players … Own the Regulatory Apparatus. Everybody Is Afraid to Regulate Them”
a bevy of bailed-out firms, including Citigroup, JPMorgan and Goldman Sachs, formed a new lobby calling itself the Coalition for Business Finance Reform. Its goal: to stand against heavy regulation of “over-the-counter” derivatives
http://www.nakedcapitalism.com/2010/04/guest-post-“we-are-in-a-cabal-five-or-six-players-own-the-regulatory-apparatus-everybody-is-afraid-to-regulate-them.html

California's $500-billion pension time bomb συντάξεις? Ποιες συντάξεις?
http://www.latimes.com/news/opinion/la-oe-crane6-2010apr06,0,6247734.story

Los Angeles Likely To Exhaust Reserve Fund By May 10, To Be In The Red By End Of June
LA's controller Wendy Greuel just announced that she expects LA's general fund to be "out of money" by May 10, and that LA will likely deplete all reserve funds by the end of Q2.
http://www.zerohedge.com/article/los-angeles-likely-exhaust-reserve-fund-may-10-be-red-end-june

Πώς η Fed έσωσε την Bear Stearns
Απορρόφησε όλα τα επικίνδυνα περιουσιακά της στοιχεία για να εξαγοραστεί από την JP Morgan
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/fed-bear-stearns.html

AIG Gets Away With It
What a surprise. CBS News is reporting (http://www.cbsnews.com/8301-31727_162-20001705-10391695.html) there will be no criminal charges against AIG
http://www.economicpopulist.org/content/aig-gets-away-it

Quotes From 1929-1930: Buy, Buy, Buy
Courtesy of David Rosenberg, here is how the media propaganda scene looked like the last time the US stock market was about to enter a 10 year bear market culminating with world war.
http://www.zerohedge.com/article/quotes-1929-1930-buy-buy-buy?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+zerohedge%2Ffeed+%28zero+hedge+-+on+a+long+enough+timeline%2C+the+survival+rate+for+everyone+drops+to+zero%29&utm_content=Bloglines

Στην Κίνα:

"today every job-seeker has four openings to choose from"
It didn’t take Zhang Qin (22) long to find himself a job after his 18-hour train ride to the southern Chinese city of Shenzhen. “I suspected it would be no problem at al,” he said. “I read on the internet you could just walk into any factory here and get a job.”
Macro-economic consequences of the labour shortage in China’s core industrial regions are not hard to predict, Xie said. “Wages are up, so prices will go up too. Inflation will also rise more quickly than the three to five percent currently predicted. Factories producing for export will try to pass some of their rising costs on to consumers in the US and Europe. But they should be careful. Competition is cutthroat and the economic recovery weak.” Current developments are good news for many Chinese labourers, however. Their purchasing power will improve as a result.
In any case, China will become less attractive a country for businesses requiring cheap labour. The rising wages and technological developments will hurt China’s competitive advantage. “This process has been underway for quite some time already. It is an inevitable and welcome development,” Xie said.
http://www.nrc.nl/international/article2496895.ece/Chinese_labour_shortage_drives_up_wages

Apple-Supplier Factory Worker Tries To Kill Herself -- That's 4 In 4 Weeks
Four employees at Apple supplier Foxconn's factory in China have tried to killed themselves in the last month.
http://www.businessinsider.com/henry-blodget-another-apple-supplier-factory-worker-tries-to-kill-herself-thats-4-in-4-weeks-2010-4?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+businessinsider+%28Business+Insider%29

Europe laments craftsmen’s demise
Europe’s luxury goods makers have warned that numbers of skilled craftsmen – prized by dressmakers, perfumiers and watchmakers for their expertise – are dwindling rapidly as suppliers have sourced more production from Asia.
http://www.ft.com/cms/s/0/3a6af8ee-3e8b-11df-a706-00144feabdc0.html

Ever-increasing inequalities in France in recent years
The rich are becoming richer, the poor get poorer. This is noted a study by the INSEE published on Friday indicates that inequality has widened between the richest French and the rest of the population between 2004 and 2007, lone parent families, households of immigrants and the unemployed remains very vulnerable to poverty.
http://translate.google.com/translate?hl=en&sl=fr&tl=en&u=http%3A%2F%2Fwww.20minutes.fr%2Farticle%2F395384%2FEconomie-Etude-Insee-Toujours-plus-d-inegalites-en-France-ces-dernieres-annees.php

French workers threaten to blow up closing factory
Plant closings have led French workers to increasingly militant behavior, with numerous cases of boss-nappings over the past year and one other case of a threat to blow up a factory.
http://www.usatoday.com/money/world/2010-04-02-frecnh-workers-threaten_N.htm

Τελικά, ...... ποιός έλεγε την αλήθεια για την Ευρωπαϊκή Ένωση ?
http://redflyplanet.blogspot.com/2010/04/blog-post_07.html

Πολιτική κόλαση στη Βουλγαρία
http://origin.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10962999

Μισθοί 336 ευρώ στα ξενοδοχεία!
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/336.html

«διέσπειρε ταξικό μίσος κατά του εργοδότη»
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/blog-post_08.html

ΦΑΓΕ: με κέρδη α'εξαμήνου 2009 6.200.000.ευρώ, απέλυσε 15 εργαζόμενους
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1152458

Ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί για το Αιγαίο
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/blog-post_6602.html

«Έχουν χάσει την αποτελεσματικότητά τους» οι κυρώσεις σε βάρος του Ιράν, δηλώνει ο διαπραγματευτής για το πυρηνικό του πρόγραμμα.
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathbreak_1_04/04/2010_331488

Former Deputy Defense Minister Says Israel May Be Compelled To Attack Iran's Nuclear Facilities By November
http://www.zerohedge.com/article/former-deputy-defense-minister-says-israel-may-be-compelled-attack-irans-nuclear-facilities-

Iraq War Vet: "We Were Told to Just Shoot People, and the Officers Would Take Care of Us"
http://www.truthout.org/iraq-war-vet-we-were-told-just-shoot-people-and-officers-would-take-care-us58378

Εξέγερση στην Κιργιζία
http://aformi.wordpress.com/2010/04/10/εξέγερση-στην-κιργιζία/

http://www.bloomberg.com/apps/data?pid=avimage&iid=igZUWJ_TeW1g

Thai Protesters Battle Tear Gas, Restore TV Signal
Thai authorities restored the signal of an anti-government satellite television station after tear gas and water cannons failed to thwart protesters defying an emergency decree in a monthlong push for a fresh election.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=ax8hLyayIy4Y&pos=8

uncharted

12-04-10, 11:34

Στις ΗΠΑ:

Μα καλά, έως τώρα πως αγόραζαν οι εξαθλιωμένοι εργάτες? Α ναι, με δανεικά...

Credit Cards the Opiate of the American Middle Class – The Withdrawal is in And the Wall Street Dealers are Raking in Trillions of Dollars. 2 Credit Cards for Every Man, Woman, and Child in the U.S.
http://www.itulip.com/forums/showthread.php?t=15049
νομιζω τωρα λυθηκε η απορια οσων (δικαιως) διαμαρτυρονται οτι τα 70s/80s δουλευε μονο ο πατερας τους και εκανε μεγαλες διακοπες ολη η φαμιλια...

το φαινομενο ειναι παγκοσμιο (απλα ειχε μια μικρη διαφορα φασης -οπως παντα- η ελλαδα, εδω η πιστωτικη επεκταση ξεκινησε στα 90s ουσιαστικα)

ciaoant1

14-04-10, 22:11

Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ του Αυγερόπουλου για τον “EΞΑΝΤΑ” γυρισμένο το 2002 για την περίπτωση της Αργεντινής.

Βέβαια, κυκλοφορούν και άλλα αρκετά αξιόλογα ντοκυμαντέρ για το θέμα (δείτε πχ εδώ (http://video.google.com/videoplay?docid=4353655982817317115&ei=h4Z1S4utNZWz-Aayp4ncBw&q=argentina+collapse#)), ωστόσο παρότι ο Αυγερόπουλος είναι από άλλη χώρα, έχει ένα μεγαλύτερο "βάθος" στην παρουσίαση που κάνει.

Για παράδειγμα, δείχνει πλάνα και δηλώσεις των εξαθλιωμένων, που δύσκολα θα ειδωθούν αλλού, τέτοιου είδους απόψεις και γεγονότα συνήθως παραλείπονται.

Ως μεγαλύτερη έλλειψη βέβαια αξίζει να σημειωθεί το φαινόμενο του λεγόμενου "κενού εξουσίας" που παρατηρήθηκε τότε στην Αργεντινή - ο λαός ήθελε "να φύγουν όλοι", όπως έλεγε και ένα σύνθημα σε πορείες, οι πορείες τραβούσαν για χρόνια, αλλά όσο δεν υπήρχε μια άλλη πολιτική δύναμη προκειμένου να δώσει την απαραίτητη οργάνωση, ο λαός δε μπόρεσε να ανατρέψει την κατάσταση, καθώς δε φτάνει να λες "να φύγουν όλοι", αλλά και να πεις ποιος να έρθει.

Ο λαός δε μπόρεσε να φτάσει στο επίπεδο του να τους διώξει και να έρθει αυτός στην εξουσία.

Παρόλα αυτά, οι αγώνες και τα γεγονότα που περιγράφονται αξίζει να ειδωθούν από όλους:

http://ciaoant1.blogspot.com/2010/04/blog-post.html

ciaoant1

16-04-10, 23:06

http://ioannou.files.wordpress.com/2010/04/atvo-13-4-10-gemato-pistoli.jpg?w=450&h=329

As I write (on Saturday), it appears that EU experts have agreed on a package of €20bn to €25bn at 350 points above the IMF tariff, or 5pc. This achieves nothing. Such wishful thinking has plagued the Greek/EMU crisis from the start. Simon Johnson, the IMF's former chief economist, said Greece needs €110bn to have any hope of pulling itself out of a tail-spin, given that the twin cures of default and devaluation are blocked. Even that may not work.
Greece must squeeze a further 13pc of GDP from the budget to stabilise debt costs by 2012, and do so during a slump when every euro of tightening leads to €1.5 to €2 in lost demand. "The risk is of a viscious downward cycle," Mr Johnson wrote in the Huffington Post.
Mr Johnson says they will have to transfer 8pc to 9pc of GDP each year to foreign creditors from 2012 onwards.
No nation will tolerate such debt servitude for long.
He likens the crisis to Argentina's slide before default in 2001, a fiasco that led to calls for the abolition of the IMF itself. The Fund concluded in a post-mortem that it should never again throw good money after bad to prop up an unworkable structure with an overvalued exchange rate.

EU officials react with outrage to comparisons with Argentina, but as Mr Johnson says "Greece is far more indebted, is much less competitive in global markets, and needs a greater fiscal and wage adjustment".

Greece is just "the tip of the iceberg", in the words of China's central bank. The design faults of EMU have left all Club Med trapped in debt deflation or perma-slump. Europe's banks are in turn stuck with fatal exposure. You cannot safely uncork Greece without risking a chain reaction.

This has echoes of Credit Anstalt, the Austrian bank that collapsed in June 1931, exposing the underlying rot of Europe's banks. It set off an earthquake across Germany and Central Europe. Contagion spread back into the Anglosphere, snuffing out the recovery of early 1931.
The global financial order came crashing down. The Great Depression began in earnest.

Liaquat Ahamed recounts in Lords of Finance how rescue talks succumbed to geo-politics. France held up a loan for Austria, using it as leverage to stop a customs union with Germany. (Paris secretly withdrew funds from Vienna to force capitulation.) Disputes over German war reparations poisoned everything. By the time France, Britain and the US could agree on anything, events were out of control.

This time Germany is proving difficult, refusing to be led by the nose into an EU debt union. Chancellor Angela Merkel cannot bend the rules even if she wants to. German professors are itching to launch a complaint at their constitutional court for breach of the EU's "no bail-out" clause the day any rescue is activated.

Yet let us be honest. This is not a bail-out for Greece. It is a bail-out for European creditors that account for most of Greece's €391bn external debt (163pc of GDP). As such it is the first line of defence against greater sums at risk across Club Med. The EU rescue shifts the debacle onto taxpayers in order to prevent a systemic crisis, just like the bank bail-outs after the Lehman failure. The question is whether German Landesbanken with wafer-thin capital ratios can withstand a second crisis after losing so much already on US subprime debt.

As for blaming Greece, let us remember that the European Central Bank stoked property booms in much the same way as the Greenspan Fed. It let the growth rate of M3 money balloon to 12.3pc by late 2007, against a 4.5pc target, pouring petrol on the fire in Club Med, Ireland, and Eastern Europe. Greece can perhaps claim its entry terms into the euro were violated by the ECB. Yet the Greeks are being singled out for punishment under the rescue terms. Mr Johnson says they will have to transfer 8pc to 9pc of GDP each year to foreign creditors from 2012 onwards.
No nation will tolerate such debt servitude for long.

This crisis stems from the original sin of EMU and the collective self-deception that lured debtors and creditors alike into excess. To lecture Greece gets us nowhere. Default will happen one way or another. So will contagion.

http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/7578938/The-Greek-people-are-being-punished-for-Europes-errors.html

http://2.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S8Qqe8K4xvI/AAAAAAAAO4g/95upLzNQpEI/s400/image002.jpg
Πόσο είπαμε ότι είναι ο μέσος μισθός στη Βουλγαρία? Και γιατί εσύ να παίρνεις τόσο "πολλά", όταν στη Βουλγαρία ο εργάτης παίρνει έναν "κανονικό" μισθό 400 (πχ) ευρώ, ώστε να έχει πολύ περισσότερα περιθώρια κέρδους ο εργοδότης?

Περικοπές μισθών και στον ιδιωτικό τομέα συνιστά ο Όλι Ρεν
Δεν υπάρχει πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας μη χάσουν τα λεφτά τους οι πιστωτές..., επανέλαβε την Πέμπτη ο Ευρωπαίος επίτροπος, Όλι Ρεν, επισημαίνοντας, παράλληλα, ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους κατά 10% στο Δημόσιο είναι «ένα σημαντικό σήμα, που πρέπει να υιοθετηθεί και στον ιδιωτικό τομέα.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/blog-post_4158.html

«Μειωμένες από 15% και πάνω και μάλιστα μετά από 40 χρόνια ασφάλισης θα είναι οι συντάξεις που θα εκδίδονται με τον νέο τρόπο υπολογισμού και τα περιορισμένα ποσοστά αναπλήρωσης τα οποία σκοπεύει να καθιερώσει η κυβέρνηση».
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/blog-post_7884.html

Πιο αναλυτικά, κοινοτικοί και στελέχη του ΔΝΤ αναμένεται να ζητήσουν τα ακόλουθα μέτρα.

Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τις οποίες θα αντικαταστήσουν ατομικές ή τοπικές συμβάσεις.

Ενίσχυση των ευέλικτων μορφών εργασίας (μερική και εκ περιτροπής).

Κατάργηση κατώτατων ημερομισθίων και αποδοχών.

Απελευθέρωση απολύσεων με απάλειψη του πλαφόν του 2%.

Περικοπές αποζημιώσεων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση έχει διαμηνύσει πως δεν τίθεται θέμα να μπει ψαλίδι στις αποζημιώσεις και να απελευθερωθούν οι απολύσεις.

Μείωση συντάξεων.

Αύξηση ορίων συνταξιοδότησης και κατάργηση όλων των μορφών πρόωρης συνταξιοδότησης. Με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προωθείται θα έχουμε και νέο υπολογισμό των συντάξεων, ο οποίος θα οδηγήσει σε μείωσή τους αλλά και αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης.

Κατάργηση 13ης και 14ης σύνταξης.

Πλήρης κατάργηση 13ου και 14ου μισθού. Πρόκειται για δύο πάγια αιτήματα τόσο του Ταμείου όσο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα οποία η ΕΕ είχε συστήσει και φέτος, με το οικονομικό επιτελείο να προχωρεί σε μείωση κατά 30% όλων των δώρων στο Δημόσιο εξαιρώντας τις συντάξεις.

Μείωση 10% στις αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα, όπως άλλωστε ανέφερε χθες ο κ. Ρεν.

Κλείσιμο ζημιογόνων ΔΕΚΟ - οργανισμών και απολύσεις εργαζομένων σε αυτές.

Αρση μονιμότητας στο Δημόσιο, μέτρο το οποίο θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να επιβληθεί.

Πλήρες άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων, με τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Οικονομίας να έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα προχωρήσουν εντός του έτους.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=11178944

http://sizzup.com/blogs/wp-content/uploads/2009/02/dracula.jpg
Ο βρυκόλακας τρέφεται με αίμα - χωρίς αίμα δε ζει. Είναι θέμα επιβίωσης για αυτόν το να σου "ρουφήξει το αίμα", και γι' αυτό ποτέ δε θα σταματήσει από μόνος του. Ή θα αποδεχτείς ότι θα σου ρουφάει το αίμα, ή θα τον πολεμήσεις, η "ευτυχισμένη συμβίωση" είναι αδύνατη

http://downloads.naftemporiki.gr.edgesuite.net/static/10/04/15/daskalopoulos.jpg
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος: Ναι, φρέσκο αίμα για να τραφούμε! Ζήτω τα νέα μέτρα! Ζήτω η εξαθλίωση των εργατών, καθώς αυτή αυξάνει τα δικά μας κέρδη!

Υπέρ της ενεργοποίησης του μηχανισμού στήριξης ο πρόεδρος του ΣΕΒ
Υπέρ της υποβολής αιτήματος για την άμεση ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης από ΕΕ και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τάχθηκε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, κάνοντας λόγο για ρεαλιστικότερη επιλογή σε σχέση με τη σημερινή ενέργεια της κυβέρνησης.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/blog-post_3091.html

X.A.: Αλμα των τραπεζών
Ριζική μεταστροφή του κλίματος σημειώθηκε στο Χ.Α. ύστερα από τη δημοσιοποίηση της επιστολής που απέστειλε ο υπουργός Οικονομικών στην Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ
Η έναρξη του διαλόγου για πιθανή χρησιμοποίηση του μηχανισμού συνέβαλε στην αποκλιμάκωση των spread, γεγονός το οποίο έδωσε ώθηση στις τραπεζικές μετοχές.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/xa.html

Δεν βλέπεις πλέον πολλά χαμόγελα στο δρόμο. Πολλοί αξύριστοι, πολλοί σκυθρωποί. Κάποιος είχε σταματήσει στη μέση του δρόμου και τα ξυνε. Το ρολόϊ περίπου εικοσιπέντε, εικοσιέξι χρόνια πίσω. Στο τσαγκάρικο πλήρωσα τριάντα σεντ. Το πρόσωπο της τσαγκάρισας καθώς έκανε τη δουλειά της, βουβό, αναιμικό. Ασθενική τρυφερότητα πίσω από ένα ταμείο στη θέα ηλικιωμένου. Συμπυκνωμένη σκληρότητα στο σταθμό του τραίνου. Φθίνουσες υπολήψεις παντού. Κάποιος ζητιάνευε αποδείξεις στο καφέ. Σε αόρατα διαμερίσματα, με θέα στα σκουπίδια του ακάλυπτου, μια κρυφή κλεψύδρα αδειάζει από άμμο. Οι πατεράδες με τις πυτζάμες τους βουβοί. Οι εφημερίδες γεμάτες τρύπια λόγια. Τα αυτιά συνάμα ερμητικά κλειστά και τεντωμένα σαν αντένες.
Τι περιμένουν όλοι;
http://throughtheloophole.blogspot.com/2010/04/119.html

http://4.bp.blogspot.com/_ZOCD5PfKc80/S8WeE0RpPfI/AAAAAAAAA04/c7Ng_QyT12E/s320/original.jpg

Η πατρίς κινδυνεύει! Αγοράστε επαύλεις στο Λονδίνο!
Την ώρα που οι θούριοι υπέρ της πατριωτικής αυτοθυσίας ηχούν για τους φτωχούς, οι πλούσιοι βγάζουν τα λεφτά τους απ' την Ελλάδα κατά συρροή.
Οι ελβετικές τράπεζες θα φανούν όπως πάντα εχέμυθες, αλλά η αγγλική αγορά ακινήτων είναι μάλλον φλύαρη. Ιδού λοιπόν περήφανο δείγμα της εθνικής ομοψυχίας μπροστά στον κίνδυνο του οικονομικού ολέθρου:
"Οι Βρετανοί ιδιοκτήτες ακινήτων μπορεί να ανησυχούν ακόμη για την αξιοπιστία της βρετανικής οικονομίας, αλλά από την σκοπιά της Αθήνας αυτή εμφανίζεται ως σχετικό καταφύγιο, και τα ακριβά ακίνητα στο Λονδίνο, παραδοσιακό σπίτι της πλούσιας εφοπλιστικής κοινότητας της Ελλάδας, αγοράζονται με πρωτοφανή ρυθμό από πλούσιους Έλληνες που επιδιώκουν απελπισμένα να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους. Η συσσώρευση οικοπέδων έχει εκπλήξει τους μεσίτες, πολλοί από τους οποίους αναφέρονται στους νέους αγοραστές κατοικιών ως 'Ελληνες με ρευστό' εξαιτίας της προθυμίας τους να αποχωριστούν μεγάλα ποσά σε χρόνο ρεκόρ για να εξασφαλίσουν ακίνητα αξίας ενός εκατομμυρίου στερλίνων και πάνω. 'Είναι όλοι τους αγοραστές με ρευστό, σοβαροί παίχτες που ενδιαφέρονται μόνο για την ακριβή αγορά ακινήτων γύρω από το Regent's Park, το Mayfair και την Marylebone', είπε ο Πάνος Κουτσογιαννάκης στα γραφεία των κτηματομεσιτών του κεντρικού Λονδίνου Fraser & Co'".
Αυτά αναφέρει ο Guardian σε άρθρο (http://www.guardian.co.uk/business/2010/apr/13/greek-debt-crisis-capital-outflow?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter) της 13ης Απρίλη. Τώρα, ίσως φταίει ο εμφύλιος με τα εθνικά τραύματά του και τις κατηγορίες για ενδοτισμό. Ίσως φταίει κάτι άλλο• αλλά ξεχνάμε διαρκώς ότι αν ο Μαρξ μίλησε για την ανάγκη να χτιστεί διεθνιστική συνείδηση ανάμεσα στης γης τους κολασμένους δεν ήταν απλά επειδή οραματιζόταν μια εργατική τάξη που να είναι αφηρημένα προοδευτικότερη από την αστική αλλά επειδή κατάλαβε ότι όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, η αστική τάξη είναι πάντα πρόθυμη να απεμπολήσει κάθε ηθική δέσμευση ως προς το έθνος-κράτος, τόσο όσο είναι ταυτόχρονα πρόθυμη να επικαλεστεί το εθνικό συμφέρον όταν αυτό σημαίνει την νομιμοποίηση της καταστολής των εργατικών αγώνων.
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/blog-post_14.html

«Έκρηξη» 285% στο ύψος των ακάλυπτων επιταγών Έχουμε να δούμε πολλά κανόνια, λουκέτα, ανεργία, κτλ. Ζήστε σαν τους κολίγους κατά το μεσαίωνα όμως, και το κεφάλαιο θα έρθει για επενδύσεις - με απλά λόγια, αν θέλετε καπιταλισμό, θα πρέπει να δεχτείτε οπισθοδρόμηση σε φουδαρχικού τύπου εκμετάλλευση
Σημαντική άνοδο σημείωσαν το Μάρτιο του 2010 οι ακάλυπτες επιταγές, το συνολικό ποσό των οποίων ξεπέρασε τα 150,8 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα η Τειρεσίας ΑΕ η άνοδος στα ποσά των ακάλυπτων επιταγών έφθασε το 285,10%...
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/285.html

http://agrino.org/esc/2009/germany-flag.gif

"Οι δυνατοί έχουν την τάση να διαχωρίζονται ενώ οι αδύνατοι να ενώνονται"
-Νίτσε

Morgan Stanley Warns Germany May Decide To Secede From EMU
Seceding from the euro area to devalue is very costly and risky. But seceding to revalue and introduce a harder currency is easier. Germany might opt to do so one day.
The road to such a break-up scenario leads through even more fiscal profligacy and divergence in the euro area, a politicisation of monetary policy, and a weaker currency. Recent events suggest that the trip down this road has started.
Obviously, we have not reached the end-game yet. However, with the recent developments, such a break-up scenario has clearly become more likely, for two reasons. First, the lesson for other euro area members from the Greek bail-out package is that no matter how badly you violate the SGP guidelines, financial help will be forthcoming, if push comes to shove. This introduces a serious moral hazard problem into the European equation. Fiscal slippage in other countries has now become more rather than less likely.

Second, the ECB’s climb-down on its collateral rules regarding lower-rated bonds, which ensures that Greek government bonds will still be eligible as collateral in ECB tenders beyond 2010, adds to this moral hazard problem and confirms that the ECB is not immune to political considerations and pressures.

Don’t get us wrong: It is quite obvious that if Greece had not received a financial backstop package and if the ECB had stuck to its previous pronouncements on the collateral rules, the consequences not only for Greece but the whole euro area financial system and the economy could have been dire. However, the unintended consequence of such action is that it sows the seeds for potentially even bigger problems further down the road.

What are the signposts that would indicate our break-up scenario is in fact unfolding?
First, watch fiscal developments in other euro area countries closely: Our suspicion is that the aid package for Greece lessens other governments’ resolve to tighten fiscal policy, especially in an environment of ongoing economic stagnation or recession.
Second, watch ECB policy closely: If the ECB turns out to be slow in raising interest rates once inflation pressures return, this would be a sign of a politicisation of monetary policy.
Third, watch the political debate in Germany: Support for Greece has been extremely unpopular and fears that the euro will turn into a soft currency abound. If the aid package for Greece, which so far is a backstop credit line, becomes activated, eurosceptic forces would receive a significant further boost. And, needless to say, if other countries also needed financial support, this would further strengthen euro opposition.

Bottom line: To be clear, we neither advocate a euro break-up, nor is this our main scenario. However, the risk that it happens is far from negligible and the consequences for financial markets would be very severe. Hence, investors ignore the euro break-up risk at their own peril.

http://www.zerohedge.com/article/morgan-stanley-warns-germany-may-decide-secede-emu

Σόρος: Από τη Γερμανία εξαρτάται η ενότητα της Ευρωζώνης
Κίνδυνο διάσπασης της Ευρωζώνης και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης «βλέπει» ο Τζορτζ Σόρος, σε περίπτωση που η Γερμανία αρνηθεί να παίξει τον ρόλο που έπαιζε πάντα και να κάνει υποχωρήσεις.
«Οι Γερμανοί έκαναν πάντα τις υποχωρήσεις που χρειαζόταν για να προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν όλοι επιζητούσαν μια συμφωνία. Δεν το κάνουν τώρα πια», ανέφερε ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Corriere della Sera.
«Γι’ αυτό έμεινε στάσιμο το ευρωπαϊκό σχέδιο. Και αν δεν μπορεί να προχωρήσει από δω και πέρα, θα πάει προς τα πίσω. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι αν δεν γίνουν τα επόμενα βήματα για το ευρώ, αυτό θα διαλυθεί όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση», ανέφερε ο Σόρος.
Παρατήρησε επίσης ότι, αν και στο παρελθόν υπήρχε η πολιτική βούληση να προχωρήσει το θέμα, «σήμερα υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για το αν εξακολουθεί να υπάρχει».
"Δώστε το ok να κόψει χρήμα ο Τρισσέ!" λέει ο Σόρος και εκβιάζει με τη συνέχιση των κερδοσκοπικών επιθέσεων που θα διαλύσουν και το ευρώ και την Ένωση.
Μάλλον κάπου εδώ είναι το ζουμί τελικά.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/blog-post_8971.html

αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σόρος ζητά (http://athenstock.blogspot.com/2010/04/soros.html) υποτίμηση και της λίρας Αγγλίας, γενικά η λύση του κεφαλαίου είναι να υποτιμηθεί το νόμισμα, για να πέσει έτσι ο μισθός του εργάτη

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/ce/Morgan_cartoon-1.png

I saw that JPMorgan announced a $3.3 billion profit, while the bank still owes the US taxpayer $41 billion+ (http://www.huffingtonpost.com/2010/04/12/jpmorgan-chase-argues-aga_n_534898.html). Now, I can't speak for you, but if someone owes me a big wad of cash, and instead of paying me back first, goes all prancing about town ordering champagne and farm fish eggs, I’m thinking kneecaps.
Not the White House, though. And I know why. The $41 billion (and a lot more if you include the WaMu and Bear Stearns takeovers) is not owed to the White House. It’s owed to you, poor sodding anonymous you.
http://theautomaticearth.blogspot.com/2010/04/april-14-2010-fragile-teetering-tower.html

http://www.leas.green.net.au/images/39003small.jpg

Πριν διαβάσετε (κάτι που το θεωρώ απαραίτητο, το επόμενο άρθρο από το πολύ καλό blog theautomaticearth (http://theautomaticearth.blogspot.com/2010/04/april-15-2010-foreclosures-wil-be.html) είναι εξαιρετικό και πολύ σημαντικό), δείτε και ένα παλιότερο άρθρο (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/03/option-arm.html) για τη συνέχεια του "σίριαλ" του στεγαστικού στις ΗΠΑ. Μιλάμε για εκατομμύρια ανθρώπων που έμαθαν με τον πιο πικρό τρόπο ότι τα "σπίτια τους" ΔΕΝ τους άνηκαν, τώρα είναι άστεγοι, φτωχοί, οι τράπεζες τα πήραν όλα ως ιδιοκτήτες, και είναι πιο φανερό από ποτέ το ότι για να βρεθεί λύση για τα προβλήματα του λαού, θα πρέπει να πολεμήσουν την ιδιοκτησία, να τα πάρουν από τις τράπεζες, καταργώντας την εξουσία τους. Αλλιώς, ας ζήσουν ως κολίγοι, το άρθρο του zerohedge πιο κάτω τα λέει "με το νι και με το σίγμα" ότι πλέον δε μπορείς να ζήσεις στις ΗΠΑ παρά μόνο ως σύγχρονος κολίγος...

Foreclosures will be the wrecking ball for the American economy
Seven million American households are presently behind on their mortgage payments. Foreclosure filings were reported on 367,056 properties in March (that’s 4.4 million annualized). 1 million repossessions are foreseen in 2010.
One in every 138 US homes received foreclosure filings just in the first quarter alone. Of the 230,000 or so "lucky" few who got a mortgage modification done (1.2 million began the program over the past year), 75% already, or still, owe more on the loan than the home is worth. The Obama administration's foreclosure prevention program is "worth" $75 billion. That so far then comes to $326,000 per lucky owner, who has a 3 in 4 chance (s)he's underwater regardless. How does one gauge the success of a plan like that?
The foreclosure flood has been temporarily stalled, that's all there ever was, and now the gates are opening. There were ill-conceived and ill-fated federal programs, states introduced moratoriums and most of all banks delayed foreclosure proceedings either because they liked a full face value loan on their books better than a broken one or because they didn't like the foreclosure costs (which can run into the tens of thousands of dollars), or perhaps because they're simply completely overwhelmed and don’t have the people to process all the paperwork.
But the respite is over. Two weeks ago, the Irvine Housing Blog stated (http://www.irvinehousingblog.com/blog/comments/bank-of-america-to-increase-foreclosure-rate-by-600-in-2010/) in Bank of America to Increase Foreclosure Rate by 600% in 2010 that Bank of America's OREO department said that the bank would increase its foreclosure activity from 7500 per month to 45,000 per month. That’s 540,000 annualized for just one bank (granted, the biggest one). If this is substantiated, one of two things is true: either 2010 foreclosures will go well over 1 million, or 2011 ones will go so far over it should scare us all breathless. Moreover, there's a solid chance that numbers like these in 8 months time will have debilitating effects on the overall economy, even before New Year's.
Not only are foreclosures, short sales and the like devastating for homeowners, they are a death knell for many banks. For the past three years, Washington's policy has been to sweep anything toxic under the carpet. Well, we’ve run out of carpet. And pondering this unequaled mess, it shouldn’t surprise anyone that jobless claims come in far worse than projected. The very foundations are starting to shake.
And most and worst of all, the banks which hold large portions of the loans, and which have already received untold trillions of dollars in hand-outs courtesy of the house, will need to come knocking for more, because the process of increasing foreclosures will function to draw toxic paper out of vaults all over the nation, and beyond. Yes, there is a fake recovery in banking, and yes, consumers are fooled enough to go out and buy some more stuff on their credit cards. But there are not nearly enough buyers for all those millions of homes that are now part of the inventory, be it the official or the real one.

How do you get those buyers? Let prices drop 50% from where they are now, that might move some things along. But it would also eradicate the financial system as it is, and, more importantly, as the administration has elected to try and maintain it. There is no smooth solution here, it will get real ugly, and the government's not on your side. If attitudes and policies don't change real quick, it's going to cost you a whole lot of trillions more. Keeping up hugely inflated home prices at all cost has de facto been declared a matter of national security. And to an extent it may well be. But it still must fail. Or not nearly enough people can afford to buy a home. Catch 22. It makes no difference what the next smart way is to keep up appearances even longer: the outcome is as clear as it is inevitable. Real estate built America, and it's going to take it down. Foreclosures will be the wrecking ball for the American economy.

http://theautomaticearth.blogspot.com/2010/04/april-15-2010-foreclosures-wil-be.html

http://news.kathimerini.gr/kathnews/photos/16-04-10/16-04-10_397667_1.gif
Ουρές χιλιάδων, όπως στη φωτογραφία, σχηματίζονται στις ΗΠΑ, σε κάθε σταθμό της περιοδείας «Σώστε το όνειρο». Δεν είναι κάποιο μουσικό σχήμα, είναι εκατοντάδες σύμβουλοι από διάφορες εταιρείες παροχής στεγαστικών δανείων, οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να βοηθήσουν τον κόσμο να αποφύγει την κατάσχεση της κατοικίας τους. Η πρωτοβουλία ανήκει στη μη κερδοσκοπική οργάνωση Neighborhood Assistance Corporatioof America, η οποία παρέχει δωρεάν συμβουλευτικές υπηρεσίες και συναντήσεις με εκπροσώπους των δανειστών, την ώρα που στοιχεία δείχνουν ότι οι αγωγές για κατασχέσεις κατοικιών εκτινάχθηκαν το πρώτο τρίμηνο κατά 16%, σε ετήσια βάση στις ΗΠΑ.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_16/04/2010_397667

http://3.bp.blogspot.com/_9ZzZquaXrR8/S8YmluzE_zI/AAAAAAAAFxw/N_TgLK-gifA/s640/SoulTrailer1940.jpg

It's Impossible To "Get By" In The US
While the market cheers on the fantastic job “growth” of March 2010, the more astute of us are concerned with a growing tide of personal bankruptcies. March 2010 saw 158,000 bankruptcy filings. David Rosenberg of Gluskin-Sheff notes that this is an astounding 6,900 filings per day.
This latest filing is up 19% from March 2009’s number which occurred at the absolute nadir of the economic decline, when everyone thought the world was ending. It’s also up 35% from last month’s (February 2010) number.
Given the significance of this, I thought today we’d spend some time delving into numbers for the “median” American’s experience in the US today. Regrettably, much of the data is not up to date so we’ve got to go by 2008 numbers.
In 2008, the median US household income was $50,300. Assuming that the person filing is the “head of household” and has two children (dependents), this means a 1040 tax bill of $4,100, which leaves about $45K in income after taxes (we’re not bothering with state taxes). I realize this is a simplistic calculation, but it’s a decent proxy for income in the US in 2008.

Now, $45K in income spread out over 26 pay periods (every two weeks), means a bi-weekly paycheck of $1,730 and monthly income of $3,460. This is the money “Joe America” and his family to live off of in 2008.

Now, in 2008, the median home value was roughly $225K. Assuming our “median” household put down 20% on their home (unlikely, but it used to be considered the norm), this means a $180K mortgage. Using a 5.5% fixed rate 30-year mortgage, this means Joe America’s 2008 monthly mortgage payments were roughly $1,022.

So, right off the bat, Joe’s monthly income is cut to $2,438.

According to the US Department of Agriculture, the average 2008 monthly food bill for a family of four ranged from $512-$986 depending on how “liberal” you are with your purchases. For simplicity’s sake we’ll take the mid-point of this range ($750) as a monthly food bill.

This brings Joe’s monthly income to $1,688.

Now, Joe needs light, energy, heat, and air conditioning to run his home. According to the Energy Information Administration, the average US household used about 920 kilowatt-hours per month in 2008. At a national average price of 11 cents per kilowatt-hour this comes to a monthly electrical bill of $101.20.

Joe’s now down to $1,587.
Now Joe needs to drive to work to make a living. Similarly, he needs to be able to drive to the grocery store, doctor, etc. According to AAA, the average cost per mile of driving a minivan (Joe’s a family man) in 2008 was 57 cents per mile. This cost is based on average fuel consumption, tires, maintenance, insurance, license and registration, and average loan finance charges.

Multiply this cost by 15,000 miles per year and you’ve got an annual driving bill of $8,550. Divide this into months (by 12) and you’ve got a monthly driving bill of $712.

Joe’s now down to $877 (I’m also assuming Joe’s family only has ONE car). Indeed, if Joe’s family has two cars (one minivan and one sedan) he’s already run out of money for the month.

Now, assuming Joe’s family is one of the lucky ones (depending on your perspective) they’ve got medical insurance. Trying to find an average monthly medical insurance premium for a family in the US is extremely difficult because insurance plans have a wide range in deductibles, premiums, and co-pays. But according to eHealth Insurance, the average monthly premium for family policies in February 2008 was $369.

So if Joe has medical insurance on his family, he’s now down to $508. Throw in cell phone bills, cable TV and Internet bills, and the like, and he’s maybe got $100-200 discretionary income left at the end of the month.

This analysis covers all of the basic necessities of the average American household: mortgage payments, food, energy, gas, driving expenses, and medical insurance. It also assumes that Joe:

1) Didn’t overpay for his house
2) Made a 20% down-payment of $45K on his home purchase
3) Has no debt aside from his mortgage (so no credit card debt, student loans, etc)
4) Only has one car in the family and drives 15,000 miles per year
5) Keeps his energy bill reasonable
6) Does not eat out at restaurants ever/ keeps food expenses moderate
7) Has no pets
8) Pays for health insurance but has no monthly medical expenses (unlikely with two kids)
9) Keeps his personal budget under control regarding cable TV, Internet, and the like
10) Doesn’t spoil his kids with toys, gadgets, trips to the movies, etc.
11) Doesn’t take vacations.

Suffice to say, I am assuming Joe maintains EXTREMELY conservative spending habits. Personally, I know NO ONE who meets all of the above criteria. However, even if the above assumptions applied to the average American, you’re still only looking at $100-200 in “wiggle” room for spending per month!

If Joe:

1) Overpaid on his house
2) Didn’t have a full 20% down payment
3) Owns two cars
4) Eats at restaurants
5) Splurges on heating & A/C bills
6) Has any medical expenses aside from monthly premiums…

… he is running into the red EVERY month.

I also wish to note that my analysis didn’t include real estate taxes and numerous other expenses that most folks have to pay. So even if you are extremely frugal and careful with your money, it is impossible to “get by” in the US without using credit cards, home equity lines of credit or burning through savings. The cost of living is simply TOO high relative to incomes.

This is why there simply cannot be a sustainable recovery in the US economy. Because we outsourced our jobs, incomes fell. Because incomes fell and savers were punished (thanks to abysmal returns on savings rates) we pulled future demand forward by splurging on credit. Because we splurged on credit, prices in every asset under the sun rose in value. Because prices rose while incomes fell, we had to use more credit to cover our costs, which in turn meant taking on more debt (a net drag on incomes).

And on and on.

Does this mean the market is about to tank? Not necessarily, stocks have been disconnected from reality since November if not July. Bubbles (and we ARE in a bubble) take time to pop and this time around will be no different.

http://www.zerohedge.com/article/guest-post-its-impossible-get-us

http://static.guim.co.uk/sys-images/Guardian/About/General/2009/12/9/1260398263362/Pre-budget-report-Public--001.jpg

Since the start of the Great Recession in December 2007, the U.S. economy has shed 8.4 million jobs and failed to create another 2.7 million required by an ever-larger pool of potential workers.
That leaves us more than 11 million jobs behind. (The number is worse if you include everyone working part-time who’d rather it be full-time, those working full-time at fewer hours, and people who are overqualified for the jobs they’re in.)
What’s likely to slow the jobs recovery most, however, is the indubitable reality that many of the jobs that have been lost will never return.
The only way many of today’s jobless are likely to retain their jobs or get new ones is by settling for much lower wages and benefits. The official unemployment numbers hide the extent to which American workers are already on this downward path. But if you look at income data you’ll see the drop.

Among those with jobs, more and more have accepted lower pay and benefits as a condition for keeping them. Or they have lost higher-paying jobs and are now in new ones that pay less. Or new hires are paid far lower wages than the old. (In January, Ford Motor Co. announced that it would add 1,200 jobs at its Chicago assembly plant but didn’t trumpet that the new workers will be paid half of what current workers were paid when they began.) Or they have become consultants or temporary workers whose pay is unsteady and benefits nonexistent.

http://robertreich.org/post/515783472/the-future-of-american-jobs

Ο λαός πνίγεται σε ανήμπορη οργή
ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ και κατήφεια επικρατεί την Πορτογαλία. «Η διάθεση είναι άθλια, ο κόσμος τρέχει στους δρόμους με τις γροθιές σφιγμένες μέσα στις τσέπες», γράφει χαρακτηριστικά ακόμη και η δεξιά γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Εχει δίκιο. Σύμφωνα με το «Ευρωβαρόμετρο», το 95% των ερωτηθέντων Πορτογάλων βλέπουν ζοφερές τις προσωπικές οικονομικές τους προοπτικές και το 92% κρίνει ως κακή τη συνολική οικονομική κατάσταση της χώρας. Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα κοινωνικής έκρηξης. «Οι Πορτογάλοι είναι βασικά ειρηνικός λαός. Τα προγράμματα λιτότητας όμως του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες, τα οποία ενέκρινε το κοινοβούλιο, τους οδηγούν στα οδοφράγματα!», ομολογεί η συντηρητική «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=11071008

Ισπανία: Πάνω από 40% το ποσοστό ανεργίας στους νέους
Χιλιάδες άνθρωποι συνωστίζονται καθημερινά στα γραφεία τους, αναζητώντας μια θέση στον ήλιο. Από την πλευρά τους, οι νέοι άνεργοι, που διαβιούν στην Ισπανία, προσπαθούν να… ξορκίσουν το κακό, είτε υπογράφοντας συμβάσεις έργου περιορισμένης διάρκειας, είτε κάνοντας ακόμη και αμισθί πρακτική εξάσκηση. Άλλωστε, ο ένας στους δύο εργαζομένους ηλικίας 20 έως 24 ετών εργάζεται με σύμβαση περιορισμένου χρόνου.
Ο Ενρίκε ανήκει στη λεγόμενη γενιά των χιλίων ευρώ (σ.σ.: το ισπανικό αντίστοιχο της ελληνικής γενιάς των 700 ευρώ). Τώρα, όμως, αυτός ο μισθός είναι ένα μακρινό όνειρο. Στέκεται στην ουρά του γραφείου εργασίας και περιμένει τη σειρά του να μιλήσει με το σύμβουλο απασχόλησης. «Είμαι νέος, δεν έχω οικογένεια να φροντίσω. Μέχρι τώρα τα κατάφερνα. Ζω σ' ένα κοινόβιο και δεν έχω αγοράσει κάποιο ακίνητο, ώστε να πληρώνω δόσεις», είπε χαρακτηριστικά.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_14/04/2010_332802

Αγγλία:

Millions of private sector workers face poverty in retirement
• 62.9% of private sector workers do not save into a pension plan
• 85% of staff in public sector contribute to a retirement scheme
Almost two thirds of private sector workers are failing to save for a pension, according to official figures. While almost all public sector workers are scheduled to receive a guaranteed pension, most workers in the private sector are without a pension at all.
For many private sector workers the situation could leave them only a modest top up to their state pension and close to the threshold for means tested benefits.
http://www.guardian.co.uk/business/2010/apr/11/private-sector-pensions-retirement-planning

Σερβία: Kατάθλιψη προκαλεί η οικονομική κρίση
Η κακή οικονομική κατάσταση επιδρά καταστρεπτικά στην ψυχική υγεία των ανθρώπων, προειδοποιούν Σέρβοι ειδικοί και σε σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας του Βελιγραδίου «Press» παρατίθενται στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ένας στους τέσσερις κατοίκους της Σερβίας πάσχει από κατάθλιψη.
Ετησίως, οι Σέρβοι καταναλώνουν περισσότερα από 5 εκατομμύρια κουτιά ηρεμιστικών φαρμάκων, σημειώνεται στο δημοσίευμα και τονίζεται ότι η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει επιδημία κατάθλιψης στη χώρα, αλλά και σημαντική αύξηση των νευρώσεων και της βίας.
Οι συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, στην οποία βρίσκεται η χώρα εδώ και δεκαετίες, έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τους πολίτες, την οικογένεια και όλη την κοινωνία, σύμφωνα με την έρευνα της εφημερίδας, η οποία δείχνει ότι πολλοί Σέρβοι έχουν καταφύγει στον αλκοολισμό και στα ναρκωτικά.
Επίσης, ο τζόγος έχει γίνει καθημερινή ενασχόληση για το 70% των εφήβων και το 44% των ενήλικων.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_12/04/2010_332459

Japan mulls monetisation of public debt and yen devaluation Τυπώστε χρήμα - έτσι θα πέσει και ο μισθός του εργάτη, και θα γίνει πιο ελκυστικός για το κεφάλαιο
Japan’s ruling party has called for drastic monetary easing to devalue the yen by 30pc and halt the slide into deflation, putting it on a collision course with the Bank of Japan.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/financialcrisis/7587346/Japan-mulls-monetisation-of-public-debt-and-yen-devaluation.html

Επιβεβαιώνεται, πλέον και επισήμως, ότι η Αμερική του Ομπάμα έχει αγκαλιάσει θερμά την Κίνα και αποσιωπά το αιχμηρό σημείο τριβής ανάμεσα στις δύο πλευρές: την ισοτιμία δολαρίου - γουάν. Η φημολογία περί «μυστικής συμφωνίας» παίρνει αιχμηρές διαστάσεις, καθώς ο υπουργός Οικονομικών ανέβαλε χθες τη θεσμοθετημένη κατάθεση της εξαμηνιαίας έκθεσης στο Κογκρέσο για τη «χειραγώγηση» εκ μέρους του Πεκίνου της επίμαχης ισοτιμίας.
Η Αμερική του Ομπάμα φαίνεται να «παρέδωσε» την οικονομική σωτηρία της στην Κίνα, αποδεχόμενη ταπεινωτικά την εξάρτησή της. Ωστόσο, δεν είναι ποτέ εύκολο να έρθει κανείς σε συνεννόηση με μια αναδυόμενη υπερδύναμη.
Ο υπό αμερικανικό έλεγχο μονοπολικός κόσμος που προέκυψε από το απότομο τέλος του Ψυχρού Πολέμου ανήκει ήδη στην Ιστορία. Ο νέος αυτός κόσμος είναι πλέον εμφανής. Και οι χώρες έχουν το περιθώριο επιλογής μεταξύ του αμερικανικού ή του κινεζικού δρόμου. Η Κίνα δεν έχει ανησυχίες ή ενδοιασμούς για την πολιτική της Αμερικής. Εάν η συναίνεση της Ουάσιγκτον είναι ιδεολογικά παρεμβατική, η αναδυόμενη συναίνεση του Πεκίνου μοιάζει ιδεολογικά αγνωστικιστική. Οι πιστοί σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως η Iαπωνία, η Nότια Kορέα και η Aυστραλία, υφίστανται ήδη την ελκτική δύναμη ενός νέου γεωπολιτικού «μαγνητικού πεδίου». Και η αναπνοή του κινεζικού δράκου γίνεται αισθητή και σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις. Oι φόβοι για την Kίνα είναι βαθιά ριζωμένοι στην Aμερική.

Ολα αυτά θα μπορούσαν να παραλληλιστούν με τον φόβο της Iαπωνίας που κυριάρχησε τη δεκαετία του ’80 για να αποδειχθεί ανεδαφικός στη συνέχεια. Eνώ, όμως, στην περίπτωση της Iαπωνίας η «κίτρινη απειλή» είχε αποκλειστικά οικονομική διάσταση, η Kίνα συσπειρώνει απέναντί της ένα ευρύ φάσμα ανησυχιών και αντιπάλων: Oι ηθικολόγοι νεοσυντηρητικοί αντιτάσσονται στην αμερικανική πολιτική έναντι της Kίνας από την εποχή των ιστορικών ανοιγμάτων του Nίξον, τη δεκαετία του ’70. Στελέχη του Πενταγώνου ανησυχούν για την εξέλιξη των κινεζικών εξοπλιστικών προγραμμάτων. Oι χριστιανοί φονταμενταλιστές οργίζονται για τη δημογραφική εξοντωτική πολιτική (παρόμοια της κατεχόμενης Κύπρου από τους Τούρκους) που εφαρμόζει το Πεκίνο απέναντι στο Θιβέτ. Oι εκκλήσεις για προστατευτικούς δασμούς, για αντίποινα στον αθέμιτο ανταγωνισμό ενός τεχνητά υποτιμημένου, έναντι του δολαρίου, κινεζικού νομίσματος (γουάν) και πάει λέγοντας, έχουν πάρει πελώριες διαστάσεις. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η Αμερική δεν πρέπει να μπει σε τροχιά σύγκρουσης με την Κίνα, αλλά να προσπαθήσει να επιτύχει έναν συμβιβασμό. Ολες όμως οι σχετικές προσπάθειες μέχρι σήμερα ναυάγησαν. Μάλιστα, ο Κινέζος πρωθυπουργός Γουέν Τζιαμπάο έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι το γουάν δεν είναι υποτιμημένο και κατηγόρησε «άλλα κράτη» ότι κρατούν τα δικά τους νομίσματα υποτιμημένα προκειμένου να ενισχύσουν τις εξαγωγές τους. Οι ΗΠΑ είχαν αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα το 1971, όταν και θέσπισαν προσωρινό φόρο 10% στις εισαγωγές, έως ότου να εξαναγκαστούν η Ιαπωνία και η Γερμανία να αυξήσουν την ισοτιμία των νομισμάτων τους έναντι του δολαρίου. Κάτι ανάλογο μπορεί να γίνει και σήμερα για τις εισαγωγές από την Κίνα, μόνο που ο ειδικός αυτός φόρος θα χρειαστεί να είναι πολύ υψηλότερος, περίπου 25%.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_16/04/2010_397638

China hit by 1st trade deficit in 6 yrs Που θα τα πουλήσουν? Οι κινέζοι εργάτες δεν έχουν λεφτά, σε ΕΕ, ΗΠΑ οι εργάτες φτωχαίνουν, ποιος θα αγοράσει? Εξ ου και το έλλειμμα που εμφανίζει τώρα και η Κίνα. Και που να εφαρμοστούν και δασμοί - τότε θα "γελάσουμε", καθώς η Κίνα θα πληγεί πάρα μα πάρα πολύ
China's trade balance turned red in March, the country's first monthly trade deficit in six years, the General Administration of Customs (GAC) said here Saturday.
http://www.chinadaily.com.cn/china/2010-04/10/content_9711324.htm

http://www.nicholsoncartoons.com.au/cartoons/new/2002-10-08%20Housing%20bubble%20markets%20flatten%20a%20bit%20530.JPG

«Καμπανάκι κινδύνου» αναλυτών για τις τιμές ακινήτων στην Κίνα
«Καμπανάκι κινδύνου» κρούουν οι αναλυτές για την έντονη αύξηση των τιμών των ακινήτων στην Κίνα, αναφέροντας ότι ίσως να είναι η επόμενη φούσκα που θα επηρεάσει τον κόσμο.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/blog-post_536.html

http://www.reuters.com/resources/r/?m=02&d=20100413&t=2&i=91266855&w=460&r=2010-04-13T155424Z_01_BTRE63C0WIX00_RTROPTP_0_NUCLEAR-SUMMIT

Chinese Turbines in Texas Spur ‘Buy American’ Push τσακώνονται για το ποιος θα πάρει συμβόλαια σε ολοένα και περισσότερα πεδία
hinese turbines powered by west Texas winds are sparking a debate over whether “Buy American” rules should be imposed on renewable-energy investments backed by the U.S. government.
A-Power Energy Generation Systems Ltd., based in Shenyang, China, will supply turbines to a joint venture planning to build a $1.5 billion wind farm in Texas. The group, which includes two U.S. partners, says it may seek financial aid from the Obama administration because the project will create at least 1,000 American jobs.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=aVraSz6MyqU0&pos=10

http://ryanericsongcanlas.files.wordpress.com/2009/06/liar_liar_ver1.jpg

Big Banks Mask Risk Levels εντάξει μωρά, λέμε και κανά ψεματάκι, δε βαριέσαι
Major banks have masked their risk levels in the past five quarters by temporarily lowering their debt just before reporting it to the public, according to data from the Federal Reserve Bank of New York.
A group of 18 banks—which includes Goldman Sachs Group Inc., Morgan Stanley, J.P. Morgan Chase & Co., Bank of America Corp. and Citigroup Inc.—understated the debt levels used to fund securities trades by lowering them an average of 42% at the end of each of the past five quarterly periods, the data show.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052702304830104575172280848939898.html?mod=WSJEUROPE_hpp_LEFTTopWhatNews

Fed Shouldn’t Reveal Crisis Loans, Banks Vow to Tell High Court Πρόσφατα βγήκε μια δικαστική απόφαση που υποχρέωνε τη FED να ανακοινώσει δημόσια πόσα λεφτά έδωσε και σε ποιες τράπεζες - οι τράπεζες τώρα καταπολεμούν αυτή την απόφαση, ε όχι και να μάθει ο κόσμος μερικές τέτοιες αλήθειες, άσε τα "κορόιδα" να κοιμούνται καλύτερα...
The biggest U.S. commercial banks will take their fight against disclosure of Federal Reserve lending in 2008 to the Supreme Court if necessary, the top lawyer for an industry-owned group said.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=ax8ulGXswn4E&pos=13

http://trueslant.com/allisonkilkenny/files/2009/10/000-0923180345-goldman-sachs-cartoon-taxpayer.png

SEC Sues Goldman for Fraud Έφαγε μια μήνυση η Goldman Sachs, τώρα για τι απ' όλα δε ξέρω, βασικά και μόνο η ύπαρξη τέτοιων φαινομένων είναι ακρετή, αλλά υποθέτω ότι είναι θετικό βήμα το ότι έστω το πιο έντονο παράδειγμα (η εν λόγω τράπεζα είναι η πιο πετυχημένη, κατά τα άλλα δε διαφέρει από τις υπόλοιπες) χτυπιέται. Το πόσο πολύ βέβαια θα χτυπηθεί ή όχι, θα το δούμε
Goldman Sachs, which emerged relatively unscathed from the financial crisis, was accused of securities fraud in a civil suit filed Friday by the Securities and Exchange Commission, which claims the bank created and sold a mortgage investment that was secretly devised to fail…
The instrument in the S.E.C. case, called Abacus 2007-AC1, was one of 25 deals that Goldman created so the bank and select clients could bet against the housing market…
http://www.nakedcapitalism.com/2010/04/sec-sues-goldman-for-fraud.html

http://4.bp.blogspot.com/_AkJIk-OYfMQ/SvZcaC4DJvI/AAAAAAAAAWY/uYOGvXuYHbs/s400/nyse-2008-jump-you-fuckers.jpg
Υπάρχει πάντως οργή εναντίον της άρχουσας τάξης, απλά, ειδικά στις ΗΠΑ, δεν υπάρχει οργάνωση και όραμα για να καταπολεμηθεί

JP Morgan mortgage business CEO mobbed by angry borrowers
The mortgage chief of the United States' second largest bank was mobbed by angry borrowers on Tuesday after he invited customers to speak to him if they feared foreclosure of their homes.
The JPMorgan Chase & Co executive was at a congressional hearing in Washington when a lawmaker asked him who mortgage borrowers could turn to if they felt his bank's employees were not helping them hold onto their homes.
"Come to me," said David Lowman, chief executive for JPMorgan Chase & Co's home mortgage business in response to the question from Massachusetts Democrat Barney Frank.
Minutes later, around 50 borrowers burst from the audience and presented Lowman with a 6-page document alleging his bank reneged on a pledge to help struggling homeowners.
The activist who organized the protest said Lowman did not want to talk and left the hearing.
"He ran. He ran like a dog with its tail between his legs,"
http://www.reuters.com/article/idUSTRE63C5LO20100413

http://ioannou.files.wordpress.com/2010/04/ski-e-15-4-10-yes-comments.jpg?w=450&h=373

Οι κάμερες ξεκινούν να παρακολουθούν κι επίσημα τους δημόσιους χώρους Παίρνουν τα μέτρα τους...Εμείς?
Όπως τονίζει η Ανεξάρτητη Αρχή, η εγκατάσταση και λειτουργία των συστημάτων επιτήρησης σε δημόσιους χώρους γίνεται μόνο από δημόσιες αρχές με σεβασμό στην αρχή της αναλογικότητας. αχαχαχ, καλό
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1154608

Δε διαβάζω τις τελευταίες μέρες ελληνικές εφημερίδες (ούτε και πολλές ξένες, μερικές ειδήσεις που βλέπω "σκόρπια" παραθέτω). Επίσης, δε βλέπω και τηλεόραση, οπότε δεν έχω παρακολουθήσει την ιστορία με τους τρομοκράτες. Παρατηρώ όμως μια μεγάλη αλλαγή στον κόσμο, που αναφέρεται στο θέμα ως εξής: "Μας κοροιδεύουν, μας έχουν ζαλίσει με την τρομοκρατία, περνάνε μέτρα απομακρύνουν και την κουβέντα από τα προβλήματα του κόσμου, αμάν πια". Μεγάλη αλλαγή από παλιότερα...

Δείτε και ένα σατυρικό, αλλά πολύ εύστοχο άρθρο από το εξαιρετικό blog "Ροίδη Εμμονές":

γιάφκα fitness club (http://roides.wordpress.com/2010/04/15/15apr10/)

NaGR

17-04-10, 00:58

όπως τα βλέπω εγώ, δεν υπάρχει λύση για την Ελλαδίτσα
έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου οτι οι λογαριασμοί που έχουν ανοίξει μόνο με πόλεμο λύνονται
και σε αντίθεση με σχεδόν όλους που δείχνουν προς το Ιράν βλέπω ένα πιστόλι (Τουρκία) και πυρομαχικά (ΠΓΔΜ) έτοιμα για εναλλακτικό στόχο (Ελλάδα)

έτσι ή αλλιώς αναίμακτα δεν θα τη βγάλουμε καθώς αν το σχέδιο είναι να ξεπληρώσουμε κάνοντας διαιτα και οικονομία (και όχι κάνοντας τον Τρισε μεγάλο τυπογράφο) η Βουλγαρία θα μοιάζει γη της επαγγελίας

και στραβός είναι ο γιαλός και στραβά αρμενίζουμε μόνο που δεν ζούμε σε δυαδικό κόσμο και δύο μείον δεν κάνουν ένα συν

πιστεύω οτι η φετινή Πρωτομαγιά θα μας δείξει πολλά.

anon

17-04-10, 10:57

Παντού γίνεται "επίθεση" στα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Εσκεμμένα φυσικά. Ειτε θα κερδίσουν ακόμα περισσότερα, είτε θα γίνει κανας χαμός, οπότε και πάλι κερδισμένοι θαναι οι ίδιοι.

ciaoant1

17-04-10, 14:24

όπως τα βλέπω εγώ, δεν υπάρχει λύση για την Ελλαδίτσα
έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου οτι οι λογαριασμοί που έχουν ανοίξει μόνο με πόλεμο λύνονται
και σε αντίθεση με σχεδόν όλους που δείχνουν προς το Ιράν βλέπω ένα πιστόλι (Τουρκία) και πυρομαχικά (ΠΓΔΜ) έτοιμα για εναλλακτικό στόχο (Ελλάδα)

Σε καμία περίπτωση, η Ελλάδα είναι αποικία, να ρημάξουν θέλουν, όχι ρίξουν βόμβες εδώ

........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 1 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Ειτε θα κερδίσουν ακόμα περισσότερα, είτε θα γίνει κανας χαμός, οπότε και πάλι κερδισμένοι θαναι οι ίδιοι.
Δηλαδή? Από που και ως που είναι πάντα "αυτοί" κερδισμένοι?

Όταν πχ έγινε χαμός και κερδήθηκε το 8ωρο κέρδισαν αυτοί ή εμείς? (απλό/ενδεικτικό παράδειγμα)

anon

18-04-10, 12:23

Αλλον χαμό εννοώ ciaoant1, αυτόν που επίσης έχουν προδιαγράψει αυτοί με σκοπό μια ακόμα αναδιανομή του πλούτου. Και ξέρεις τι εννοώ. Βέβαια αυτό θα βοηθήσει και τον απλό λαουτζίκο δίνοντας μια ανάσα ανάπτυξης και αναδιανομής πλούτου για αρκετά χρόνια, αλλά αλλοίμονο, με πολύ μεγάλο τίμημα, και μάλιστα σε ανθρώπινες ζωές...

uncharted

18-04-10, 15:30

ciaoant1

18-04-10, 22:28

http://photo.kathimerini.gr/kathnews/photos/21-03-04/21-03-04_1282646_161.jpg
Tορναδόροι σε μηχανουργικό εργοστάσιο, στην aθήνα της δεκαετίας 1930. Στα χρόνια του Mεσοπολέμου το βιοτικό επίπεδο των Eλλήνων εργατών βρισκόταν περίπου στο όριο επιβίωσης

Οι εγκλωβισμένοι
Στην Κύπρο, εγκλωβισμένοι λέγονται οι ελληνοκυπριακοί πληθυσμοί που παρέμειναν στα χωριά τους στο Βορρά μετά την εισβολή του 1974. Στην Ελλάδα, εγκλωβισμένοι είναι όσοι ζουν και εργάζονται στην χώρα χωρίς να έχουν τα οικονομικά, οικογενειακά ή εκπαιδευτικά μέσα να μεταναστεύσουν με καλές οικονομικές προϋποθέσεις στο εξωτερικό. Είναι αυτοί που θα αποτελέσουν τα πρότυπα θύματα της ασιατικοποίησης του Κεφαλαίου στην Ευρώπη: τρομοκρατημένοι μην χάσουν την πενιχρότατα αμοιβόμενη δουλειά τους, με δραστικές περικοπές στην κοινωνική πρόνοια για την υγεία τους και τα παιδιά τους, χωρίς ελπίδα για βιώσιμη σύνταξη, ζώντας με τον συνεχή φόβο της επόμενης δόσης, στοιχειωμένοι απ' τις φρικτές φήμες σεναριών καταστροφής, με το μυαλό στις σκηνές τραγωδίας που εξελίσσονται καθημερινά στις δημοπρασίες περιουσιών, θα μάθουν να ζουν και να εργάζονται με λιγότερα χρήματα, λιγότερα δικαιώματα, λιγότερες ελπίδες. Όσοι ξεφεύγουν από την νέα φουκωική πειθαρχία που επιβάλλει η οικονομική ανάγκη θα διαπομπεύονται, έτσι δείχνουν τα πράγματα, με όλο και μεγαλύτερη ξεδιαντροπιά, χωρίς την στοιχειώδη τήρηση δεοντολογικών κανόνων: όνομα, επίθετο, φωτογραφία προσώπου αρκούντως ταλαιπωρημένου ώστε να δείχνει εκ των προτέρων ένοχο, ενοχοποιητικά περιεχόμενα βιβλιοθήκης.
Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν: το έδαφος είναι έτοιμο για το χτίσιμο μιας εύκρατου κλίματος εργασιακής φυλακής στα νοτιοανατολικά της Ε.Ε που θα τροφοδοτεί με φτηνή εργασία τις δοκιμαζόμενες οικονομίες των αναπτυγμένων κρατών, οι οποίες τρέφουν ακόμα ελπίδες ότι μπορούν να τονώσουν τις αγορές τους μέσα από την διαμόρφωση ενός νέου κύματος οικονομικιστικού ιμπεριαλισμού απέναντι στην ημιναναπτυγμένη περιφέρεια.

Η αντίληψη της χρονικότητας που έχουν επιβάλλει επί χρόνια τα ΜΜΕ είναι ότι και η μεγαλύτερη καταστροφή δεν μας αφορά για περισσότερο από τρία εικοσιτετράωρα. Ε, αυτή η καταστροφή είναι εξαίρεση στον κανόνα του μηντιακού short attention span και της φαστ φουντ πολιτικής των επιφυλλίδων. Έχει εξελιξιμότητα, έχει διακυμάνσεις, κορυφώσεις, επίπεδα εκδήλωσης, γκρανταρισμένα βάθη απελπισίας. Όσοι από μας αντέχουν, για όσο αντέχουν, για όσο οι συγκυρίες και τα μέσα τους τους το επιτρέπουν, έχουν ένα καθήκον να εκπληρώσουν: να εκθρέψουν μία νέα πολιτική βούληση μέσα από τις στάχτες της προ πολλού χρεοκωπημένης "αριστεράς". Να κρατήσουν παρέα στους απελπισμένους, να ενημερώνουν, να ενθαρρύνουν, να διασπείρουν, να ενώνουν τις αδύναμες υπάρξεις των ανώνυμων με μια κλωστή πίστης, με μια ίνα ελπίδας. Ο δρόμος που απλώνεται τώρα μπροστά μας θα είναι μακρύς και δύσβατος, γεμάτος πίκρα και απογοητεύσεις, γεμάτος ανήμπορη οργή και αδιέξοδη απελπισία. Μπορεί να μη ζήσουμε να δούμε το τέλος του --ποιος να το ξέρει; Αλλά ορισμένα πράγματα στη ζωή δεν τα διαλέγεις. Σε διαλέγουν αυτά.

http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/blog-post_17.html

http://oraclespeak.files.wordpress.com/2009/11/rocky-iv.jpg

...το βασικό καθήκον της κυρίαρχης ιδεολογίας στην παρούσα κρίση είναι να επιβάλλει ένα αφήγημα το οποίο θα αποδώσει το φταίξιμο για την κατάρρευση όχι στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα ως τέτοιο, αλλά σε δευτερογενείς και ενδεχομενικές αποκλίσεις (υπερβολικά χαλαρούς φορολογικούς νόμους, διαφθορά μεγάλων οικονομικών ινστιτούτων, κλπ). Παρόμοια, στην εποχή του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, οι κομισάριοι του σοσιαλισμού προσπάθησαν να σώσουν την ιδέα του σοσιαλισμού υποστηρίζοντας ότι η αποτυχία των "λαϊκών δημοκρατιών" ήταν αποτυχία μιας μη αυθεντικής εκδοχής του σοσιαλισμού και όχι της ίδιας της ιδέας• και έτσι τα υπάρχοντα σοσιαλιστικά καθεστώτα χρειάζονταν δραστικές μεταρρυθμίσεις και όχι ανατροπή ή κατάργηση. Δεν λείπει η ειρωνεία από την παρατήρηση ότι οι προπαγανδιστές που κάποτε κορόϊδευαν αυτή την κριτική άμυνα του σοσιαλισμού ως φενάκη, και που επέμεναν ότι θα πρέπει να αποδώσουμε το φταίξιμο στην ίδια την ιδέα (του σοσιαλισμού), τώρα προσφεύγουν στην ίδια γραμμή άμυνας: διότι δεν είναι ο καπιταλισμός ως τέτοιος που είναι χρεοκοπημένος, μόνο η παραμορφωτική του υλοποίηση...
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/shock-therapy-feat-slavoj-zizek.html

http://images.nymag.com/news/business/goldmansachs090803_560.jpg
Η μήνυση στη Goldman Sachs ήταν το γεγονός της ημέρας στις ΗΠΑ - και όχι μόνο βέβαια, και δείχνει ότι υπό το φόβο κινητοποιήσεων, οι κυβερνώντες βάζουν μερικούς περιορισμούς, όπως άλλωστε έχουν ξανακάνει τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν. Πρόκειται για σημαντική επιτυχία, που μάλιστα θα έχει και συνέχεια, στο βαθμό που ο κόσμος κινητοποιείται. Βέβαια, δε λύνει το πρόβλημα, απλά ανακουφίζει κάπως την κατάσταση, με σκοπό να δωθεί η εντύπωση στον κόσμο ότι "έγιναν και μερικά λάθη, αλλά τώρα τα διορθώνουμε:

Goldman case likely to unleash torrent of lawsuits
The charges will unleash a torrent of lawsuits, and likely signal that the government is prepared to file more lawsuits related to the overheated market that preceded the financial crisis, experts said.
"This is just the tip of the iceberg," said James Hackney, a professor at Northeastern University School of Law. "There are a lot of folks out there in different deals who played similar roles, and once it starts building steam, plaintiffs' lawyers will figure out this is where the money is and there should be a lot of action."
http://news.yahoo.com/s/ap/20100418/ap_on_bi_ge/us_goldman_sachs_legal_storm

The U.S. is destined to endure a new economic crisis that sticks taxpayers with the bill unless Congress tightens oversight of the financial industry, President Barack Obama said Saturday.
For the first time, the government would regulate derivatives, those financial instruments whose value depends on an underlying asset, such as mortgages or stocks. Derivatives can help hedge risks. But derivatives can produce steep losses, or huge profits, if the value of their underlying asset sinks.
http://news.yahoo.com/s/ap/us_obama_financial_reform

Germany to Review Possible Legal Steps Against Goldman
Germany may take legal action against Goldman Sachs Group Inc., German government spokesman Ulrich Wilhelm said today by phone. Germany’s Bafin financial regulator will ask the U.S. Securities and Exchange Commission for information on the Goldman case, Wilhelm said.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aAzO2w7dx42Q&pos=5

http://static.businessinsider.com/image/4bca4a0f7f8b9a20222a0000-307-230/philip-murphy.jpg
Η ειρωνεία είναι πως ο πρεσβευτής που έχουν τοποθετήσει οι ΗΠΑ στη Γερμανία είναι...πρώην στέλεχος της Goldman Sachs!

Philip D. Murphy was confirmed by the U.S. Senate as U.S. Ambassador to the Federal Republic of Germany on August 7, 2009 and presented his credentials on September 3, 2009.
From 1993-1997, Ambassador Murphy headed Goldman Sachs’ Frankfurt office, where he had oversight responsibility for activities in Germany, Switzerland and Austria, as well as in the then-emerging nations of Central Europe. From 1997-1999, Ambassador Murphy served as the President of Goldman Sachs (Asia). In all, he spent 23 years at Goldman Sachs and held a variety of top-level positions before becoming a Senior Director of the firm in 2003, a position he held until his retirement in 2006.
http://www.businessinsider.com/philip-d-murphy-goldman-sachs-2010-4?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+businessinsider+%28Business+Insider%29

Βίος και πολιτεία των οίκων
ΠΟΛΛΟΙ ΠΙΑ ΘΕΤΟΥΝ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
πρόκειται για καθαρά ιδιωτικές, κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και οι τρεις κολοσσοί του κλάδου, οι Standard & Poors, Moody's και Fitch, αμερικανικής «κατασκευής και προελεύσεως» -αν και ο τελευταίος από το 1997 βρίσκεται στα χέρια γάλλου επενδυτή:
*Μοιράζονται το 90% της παγκόσμιας αγοράς και μάλιστα με περιθώρια κέρδους που φτάνουν το 50%, δηλώνει στη γαλλική εφημερίδα «Liberation» ο διευθύνων του ασφαλιστικού ομίλου Scor .
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=18/04/2010&id=152555

http://cdn.mgsrvr.com/funnies/redridinghood/wolf_spying_on_little_red_riding_hood_hg_wht__ST.gif

Το ΔΝΤ από την σκοπιά του... "καλού λύκου"
Στα παραμύθια δεν λείπει η φαντασία. Ο "κακός λύκος" μπορεί να ήταν θύμα παρεξήγησης στην ιστορία της κοκκινοσκουφίτσας. Βάλτε το ΔΝΤ στη θέση του "κακού λύκου", την Ελλάδα στη θέση της "κοκκινοσκουφίτσας", την "γιαγιά" στη θέση της ΕΕ και δείτε το παραμύθι από την σκοπιά... των κοφτερών δοντιών. Πόσο παρεξηγημένα είναι;
«Το δάσος ήταν το σπιτικό μου. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι' αυτό. Προσπαθούσα να το διατηρώ τακτικό και καθαρό. Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι σκουπίδια που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα.

Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι. Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.

Ερευνα

Φυσικά, την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, πού πήγαινε, από πού ερχόταν κλπ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά, που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό. Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ' αυτά τα ρούχα.

Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία. Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της.

Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα, της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι, την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά.

Καλαμπούρι

Το κορίτσι ήλθε, με τα κόκκινα μαγουλά της, και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά. Με είχαν προσβάλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λέει. Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια.

Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι' αυτό το κορίτσι, που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο, αλλά ήταν τόσο κακοήθης.

Παρ' όλα αυτά, έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο, και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλλίτερα.

Η επόμενη προσβολή στ' αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου, αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φάω καλύτερα.

Ας είμαστε ειλικρινείς

Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμήσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς, αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα.

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του.

Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω μου και την κοπάνησα. Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία.

Όμως, αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα».

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=27255149

Το ΔΝΤ απέκτησε χρήμα...
Την ενίσχυση του ΔΝΤ με τριπλασιασμό των πόρων την πέτυχε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα στη Σύνοδο του G20.
συμφωνήθηκε η χορήγηση 250 δισ. δολαρίων προς το ΔΝΤ για βοήθεια σε δανειακά κεφάλαια προς χώρες - μέλη. Το ποσό είναι βέβαια πολύ μεγάλο, και φανερώνει το πόσα χρήματα χρειάζονται για να διασωθεί η άρχουσα τάξη. Όσο για το ποιος θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό, αυτό μάλλον το έχουν πλέον καταλάβει οι λαοί...
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/blog-post_3438.html

http://sup.kathimerini.gr/kathnews/photos/06-09-09/06-09-09_295510_1.jpg
"Πιο γρήγορα, θα αργήσουμε στη δουλειά"

«Αν δεν παρέμβουμε, το 2015 δεν θα μπορούν να δοθούν συντάξεις»
Αυτό δηλώνει ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος, σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, επισημαίνοντας πάντως πως τα τρία "δεν" ισχύουν: «δεν αυξάνουμε τις εισφορές, δεν αυξάνουμε τα όρια ηλικίας, δεν μειώνουμε τις χαμηλές συντάξεις». και τι κάνετε δηλαδή? Χτυπάτε εφοπλιστές και τραπεζίτες? Δε το βλέπω...
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1804114

http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=14408309&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=
Η συνεχής συρρίκνωση του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας οδηγεί εκατοντάδες «πενηντάρηδες» στην ανεργία.

Το «ξήλωμα» της κλωστοϋφαντουργίας συνεχίζεται και με τη Φαρμπετέξ
Αίτηση πτώχευσης έχει καταθέσει η βορειοελλαδίτικη επιχείρηση- Στον αέρα 102 εργαζόμενοι ας δεχτούν να δουλέψουν με μισθούς Βουλγαρίας και τότε τα ξαναλέμε
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=19&artId=326313&dt=17/04/2010

Δείτε τι ωραία που εξηγεί τα πράγματα στέλεχος της JP Morgan, σχετικά με το πώς οι σύγχρονοι φεουδάρχες, όπως και οι προκάτοχοί τους, μόνο εισπράττουν, ποτέ δεν πληρώνουν, η πληρωμές αφορούν μονάχα τους κολίγους:

"When profits fall too sharply then capital will move somewhere else, where there is more money to be earned, for example non-regulated markets,"
Jamie Dimon, head of JP Morgan/Chase (http://market-ticker.denninger.net/archives/2212-May-Jamie-Dimon-Get-His-Wish.html)

http://4.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S8iEUvZfX3I/AAAAAAAAPAY/en1fPAJsEwQ/s320/getImageCAGJF0HG.jpg

«Με την καταβολή φόρου 5% και χωρίς έλεγχο του «πόθεν έσχες» οι Ελληνες θα μπορούν να επαναπατρίσουν τα κεφάλαια που έχουν στο εξωτερικό.
Τα κίνητρα τέθηκαν σε ισχύ από χθες, ενώ αυστηρότερο γίνεται το καθεστώς των ενδοομιλικών συναλλαγών με τις νέες αλλαγές που έκανε χθες ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, λίγο πριν από την ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου κατ’ άρθρο» γράφει το σημερινό «Εθνος» σε άρθρο του που το τιτλοφορεί: "Aσυλία για επαναπατρισμό κεφαλαίων".
Και τι σημαίνει αυτό; Ότι οι εγκληματίες του λευκού κολάρου μπορούν να κάνουν νόμιμα ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Και δεν το λέμε εμείς αυτό αλλά ο σημερινός πρωθυπουργός. Οποιος ανατρέξει στα πρακτικά της βουλής της 22 Δεκέμβρη τότε που η κυβέρνηση της Ν.Δ με τον νόμο 3259/2004, νομιμοποιούσε (όπως κάνει το ΠΑΣΟΚ σήμερα) την εισαγωγή βρώμικου χρήματος, χωρίς κανέναν έλεγχο του «πόθεν έσχες», με ένα συμβολικό φόρο ύψους 3%, θα συναντήσει την ομιλία του Γ. Παπανδρέου που ανάμεσα στα άλλα τόνιζε:
«Με την επαναφορά των κεφαλαίων, με τον νόμο που φέρατε εσείς, επιβραβεύετε και τις χειρότερες συμπεριφορές, όχι μόνον των φοροφυγάδων αλλά και ξεπλύματος χρήματος από εμπόρους ναρκωτικών, από εμπόρους όπλων και λευκής σαρκός».
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/blog-post_4284.html

http://media2.feed.gr/filesystem/images/20100418/engine/assets_LARGE_t_420_9209543_type11495.jpg

Συγχώνευση περίπου 4.000 νομικών προσώπων και μεγάλη μείωση προσωπικού θα φέρει το νέο σχέδιο
Σύμφωνα με υπολογισμούς του υπουργείου Εσωτερικών η εξοικονόμηση πόρων από τη μεταρρύθμιση θα αγγίξει το 1,8 δισ. ευρώ. Αυτό, άλλωστε, εξηγεί και το ειδικό ενδιαφέρον για τον «Καλλικράτη» που έδειξε το κλιμάκιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα.
Αναλυτικότερα, από τις συνενώσεις των δήμων και των κοινοτήτων, τη συγχώνευση περίπου 4.000 νομικών προσώπων και τη μείωση του έκτακτου προσωπικού υπολογίζεται ότι θα εξοικονομηθούν 1,025 δισ. ευρώ. Από την κατάργηση της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης θα εξοικονομηθούν 311 εκατ. ευρώ και από τις θεσμικές αλλαγές στις περιφέρειες 218 δισ. ευρώ. Επίσης, εκτιμάται ότι η αποδοτικότερη λειτουργία των ΟΤΑ θα μειώσει περαιτέρω το κόστος κατά 250 εκατ. ευρώ. Γενικά θα αυξήσει την ανεργία (απολύσεις), επίσης όμως, καια υτό και πολυαναφέρετε, θα μει΄ώσει τα κονδύλια για τους δήμους, και θα τους βάλει να βρίσκουν μόνοι τους λεφτά. Πώς θα τα βρουν? Με "χορηγούς", με το "αζημίωτο" βέβαια...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=11208978

http://www.auralexploits.com/ebay_images/lp/SaintEtienne_TravelEdition_1.jpg

Χρεοκόπησε η γαλλική πόλη Σεντ Ετιέν
Σε πολλές χώρες, οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν χάσει δισ. από συμφωνίες αναδιάρθρωσης του χρέους τους
Η ηλικίας 800 ετών πόλη βρέθηκε να χρωστάει στην Deutsche Bank 1,18 εκατ. ευρώ εξαιτίας συμφωνίας που είχε συνάψει με τη γερμανική τράπεζα και αρχικά φαινόταν ευνοϊκή. Αναγκάσθηκε, έτσι, να μην αποπληρώσει το χρέος της, αφήνοντας σε εκκρεμότητα 10 πιστωτικά παράγωγα τόσο επισφαλή ώστε καμία τράπεζα δεν θα τα αγόραζε πλέον.
Είναι μία από τις χιλιάδες περιπτώσεις δημοσίων φορέων σε όλη την Ευρώπη που προσπάθησαν να περιορίσουν το κόστος του δανεισμού τους, μετατρέποντάς το σε πιστωτικά παράγωγα, των οποίων τη διακινδύνευση δεν ήταν σε θέση να αποτιμήσουν.
Σε παρόμοια θέση βρίσκεται η γερμανική πόλη Πφορτζχάιμ στα πεδινά του Μέλανος Δρυμού στη Γερμανία καθώς και η ιταλική πόλη Απουλία στην Αδριατική. Και ίσως πληρώσουν οι επόμενες γενιές τα παράτολμα ρίσκα που ανέλαβαν αυτές οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές. Από τη Μεσόγειο μέχρι την ακτή των ΗΠΑ που βρέχεται από τον Ειρηνικό, κυβερνήσεις, κρατικές υπηρεσίες και μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί έχουν χάσει δισεκατομμύρια εξαιτίας συμφωνιών αναδιάρθρωσης του χρέους τους τις οποίες αδυνατούσαν να κατανοήσουν.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_17/04/2010_397847

http://3.bp.blogspot.com/_jrAP18Gt8nw/S5jufJT4UnI/AAAAAAAAATo/WG4YfwJqz4o/s400/radio-arvyla-thumb-large.jpg
φαντάσου, είναι τόσο κάτω το επίπεδο στην τηλεόραση, τόσο πολύ έχουν πολλαπλασιαστεί τα κουτσομπολιά, ο κιτρινισμός, ο Πρέκας και η Μανωλίδου, η μαγειρική και η Τζούλια που μια εκπομπή που προσφέρει μια στοιχειώδη (χωρίς ιδιαίτερο πολιτικό βάθος) ξεχωρίζει τόσο πολύ και ενοχλεί τόσο που χτύπησαν και τον Κανάκη...

Έβαλαν φωτιά στο αυτοκίνητο του Κανάκη!
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=22770&catid=10

Και, εντελώς συμπτωματικά, μαζί με το ΔΝΤ βρέθηκε και μια γιάφκα που θα μας ανατίναζε όλους στον αέρα...

Γιάφκα του «Επαναστατικού Αγώνα» στον Βύρωνα

Bρέθηκαν 180 κιλά εκρηκτικής ύλης
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1804080

http://www.filmwad.com/fw_images/buddy_cop/buddy2_fw.jpeg http://s.enet.gr/resources/2010-04/glover-thumb-medium.jpg

Πέρασαν χειροπέδες στον διαδηλωτή Ντάνι Γκλόβερ
Στη σύλλληψη του Αμερικανού ηθοποιού Ντάνι Γκλόβερ και άλλων έντεκα διαδηλωτών, που διαμαρτύρονταν εναντίον της γαλικής εταιρείας Sodexo, προχώρησε η αστυνομία, με την αιτιολογία ότι πέρασαν τη γραμμή που είχε χαράξει η αστυνομία μπροστά στην έδρα της εταιρείας τροφίμων και υπηρεσιών στις ΗΠΑ.
"Είμαστε εδώ σήμερα για να πούμε όχι στους ελεεινούς μισθούς και στις ελεεινές συνθήκες εργασίας. Αυτή είναι μια παγκόσμια επιχείρηση με παγκόσμια ευθύνη και θα τους αναγκάσουμε να αναλάβουν τις ευθύνες που συνεπάγεται η ευθύνη αυτή", δήλωσε ο Γκλόβερ στους εκατοντάδες διαδηλωτές.
"Η Sodexo βγάζει χρήματα μετατρέποντας καλές, καλοπληρωμένες, πλήρους απασχόλησης θέσεις εργασίας με όλες τις παροχές σε θέσεις χαμηλόμισθων, ωρομίσθιων, χωρίς παροχές", δήλωσε από την πλευρά του ο Στερν Οι κινέζοι παίρνουν λιγότερα, άρα μπορείτε και εσείς να παίρνετε λιγότερα
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=152537

http://paulie187.files.wordpress.com/2009/08/robbie-fowler1.jpg
Με αφορμή τη σύλληψη του Ντάνι Γκλόβερ, βάζω και μια περίπτωση που μου ήρθε στο μυαλό, με έναν παλιότερο ποδοσφαιριστή της Λίβερπουλ, που την υποστήριζα κιόλας μικρός, το Ρόμπι Φάουλερ, ο οποίος κάποτε είχε φάει πρόστιμο (http://libcom.org/library/robbie-fowler-fined-supporting-liverpool-dockers) διότι...είχε ένα μπλουζάκι που υποστήριζε απολυμένους εργάτες του λιμανιού της πόλης (Λίβερπουλ). Η ΟΥΕΦΑ απαγόρευσε πολιτικά συνθήματα (προφανώς το να διαφημίζετε η nike και η coca-cola βέβαια δεν είναι πολιτική, γι' αυτό και επιτρέπεται, αν όχι επιβάλλεται, αλλιώς δεν έχεις μέλλον). Αλλά ακόμα χειρότερο είναι πως ελάχιστοι είναι πλέον οι "διάσημοι" που παίρνουν το μέρος του λαού, είναι απλά celebrities που ζουν στον κόσμου τους

http://si.wsj.net/public/resources/images/MI-BC805_HICKS__D_20100416181046.jpg
Και μιας και πιάσαμε τη Λίβερπουλ, πωλείται - δείτε αυτό το πολύ καλό άρθρο από το "Βήμα" για την κατάσταση στην Αγγλία:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=5&artId=321412&dt=21/03/2010

http://2.bp.blogspot.com/_Q6TZq05jaX8/SxTCxmcBrEI/AAAAAAAAAOI/oc90dvdAXRQ/s320/unemployment.jpg
Πογκρόμ εργαζομένων στις ΗΠΑ
Τις 821.000 έφθασαν πέρυσι οι απολύσεις των 500 μεγαλυτέρων επιχειρήσεων
Συναγερμός για την απασχόληση από το ΔΝΤ- Αλίμονο στους νέους, εκτιμά ο ΟΟΣΑ αχ, "συμπάσχουν" και αυτοί - άλλο αν αυτοί είναι που αρπάζουν από τους εργαζόμενους ότι έχουν και δεν εχουν
Την επιστροφή του αμερικανικού επιχειρηματικού κόσμου στην κερδοφορία διακηρύσσει σε πανηγυρικό τόνο το αμερικανικό περιοδικό «Fortune». Οι 500 μεγαλύτερες σε πωλήσεις εισηγμένες στη Wall Street εταιρείες κατάφεραν να αυξήσουν την κερδοφορία τους το 2009 κατά 335% στα 391 δισ. δολάρια. Πρόκειται για το δεύτερο άλμα κερδοφορίας (301 δισ. δολαρίων) που καταγράφουν οι κορυφαίες αμερικανικές επιχειρήσεις στην 56χρονη ιστορία της λίστας Fortune 500. Θα ήταν μια πολύ ενθαρρυντική για το μέλλον εξέλιξη, αν δεν συνοδευόταν από την εξής πολύ απογοητευτική εξέλιξη: τη στιγμή που οι αμερικανικές επιχειρήσεις ανακτούσαν την κερδοφόρο δυναμική που είχαν χάσει το 2008- πολλές εξ αυτών χάρη στα χρήματα των αμερικανών φορολογουμένων που έλαβαν ως κρατική αρωγή-, προχωρούσαν στις ιστορικά δραστικότερες περικοπές προσωπικού, απολύοντας 821.000 εργαζομένους. Πρόκειται για το 3,2% του εργατικού τους δυναμικού. Και αυτό είναι όντως ρεκόρ!
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artId=326098&dt=16/04/2010

ECB Worries About U.S. Debt
The European Central Bank widened its focus beyond Greece, warning that major economies such as the U.S. and Japan which recently emerged from a severe financial crisis already face a new one in government debt markets. Αλήθεια είναι αυτό, αφού οι κυβερνήσεις άδειασαν τα κρατικά ταμεία για να δώσουν χρήματα στις τράπεζες, τώρα έχουν πρόβλημα
"We may already have entered into the next phase of the crisis: a sovereign-debt crisis following on the financial and economic crisis," ECB executive board member Jürgen Stark, from Germany, said Thursday. Η Γερμανία είναι η μόνη δυτική δύναμη που τα λέει αυτά, η μοναδική που έχει εξαγωγές και πλεονάσματα, και βέβαια γι' αυτό αρνείται να πληθωρίσει όσο οι άλλοι
http://online.wsj.com/article/SB10001424052702304628704575186000835798596.html?mod=WSJ_hpp_LEFTTopStories

http://www.absoluteitaly.it/images/vatican.jpg

Ιερές φούσκες: κίνδυνος χρεοκοπίας για ενορίες στην Αμερική
Με κατάσχεση των περιουσιακών τους στοιχείων ή ακόμα με χρεοκοπία απειλείται ολοένα μεγαλύτερος αριθμός ενοριών της Καθολικής Εκκλησίας στην Αμερική, καθώς αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, ξεπληρώνοντας τα δάνεια τα οποία έχουν λάβει για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης ή και πριν από αυτή.
Οι εκκλησίες θεωρούνταν ανέκαθεν αξιόπιστοι δανειολήπτες, με αποτέλεσμα να λάβουν πολλά χρήματα σε δάνεια, τα οποία και επένδυσαν στον τομέα της ακίνητης περιουσίας, χτίζοντας κυρίως νέους μεγαλοπρεπείς ναούς. Τώρα, όμως, με την οικονομική κρίση, οι επενδύσεις αυτές σταμάτησαν να αποδίδουν, με αποτέλεσμα οι υπερχρεωμένες εκκλησίες να μην έχουν τρόπο να ξεπληρώσουν τα δάνεια που έχουν συνάψει.
Περισσότερες, συνεπώς, από 100 εκκλησίες έχουν δηλώσει χρεοκοπία τον περασμένο χρόνο, ενώ οι κατασχέσεις ακίνητης περιουσίας των αμερικανικών ενοριών έχουν τριπλασιαστεί σε σχέση με την αρχή της κρίσης, στα τέλη του 2007.
http://tvxs.gr/node/56619

http://www.pv-tech.org/images/uploads/ge_solar/ge.jpg

After Getting Bailed Out By American Taxpayers, General Electric Pays ZERO U.S. Taxes, Pretending that All of Its Profits are Overseas
General Electric got bailed out by American taxpayers.
Specifically, it was given $139 billion in FDIC guarantees and support by the Federal Reserve for it’s commercial paper (see this).
So you’d think that GE would return the favor by paying American taxes, right?
Wrong. GE paid no U.S. taxes for 2009.
http://www.nakedcapitalism.com/2010/04/guest-post-after-getting-bailed-out-by-american-taxpayers-general-electric-pays-zero-u-s-taxes-pretending-that-all-of-its-profits-are-overseas.html

http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=14410648&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=
Στην Αγγλία, πλησιάζουν οι εκλογές, και ο κόσμος γυρίζει την πλάτη στα δύο "μεγάλα" κόμματα, και ψάχνει άλλες λύσεις, μόνο που στην Αγγλία δεν υπάρχει παρά ένα λιγότερο δεξιός κλώνος των δύο μεγάλων κομμάτων, το κόμμα των φιλελευθερων. Αξίζει πάντως να δούμε τη στροφή του κόσμου [και] στην Αγγλία, είναι αδύνατον όλα τα κόμματα που κυριαρχούσαν ως τώρα να συνεχίζουν "σα να μη συμβαίνει τίποτα"...

Καθαρός νικητής του πρώτου ντιμπέιτ στην πολιτική ιστορία της Βρετανίας ο επικεφαλής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Νικ Κλεγκ. Οχι μόνο διέψευσε τις προβλέψεις ότι «θα είναι ο πρώτος από τους τρεις που θα ιδρώσει» αλλά βλέπει και τα ποσοστά του κόμματός του να εκτοξεύονται στο 21%
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=326238&dt=17/04/2010

http://www.independent.co.uk/multimedia/archive/00355/soldier_355177t.jpg
Όπως σωστά παρατηρεί και ο Independent, κανένα κόμμα δε μιλά για το Αφγανιστάν, αν και πλέον το 77% του λαού στην Αγγλία επιθυμεί την επιστροφή των στρατευμάτων

Afghanistan: A conspiracy of silence
An IoS poll shows 77 per cent of Britons want our forces to come home and a majority believe our presence makes UK streets less safe from terrorist attack. Yet all three parties are ducking this most critical issue
http://www.independent.co.uk/news/uk/politics/afghanistan-a-conspiracy-of-silence-1947857.html

http://engine.feed.gr/?catid=11381&imgid=9203546&srcid=420&type=11495

Τo 65% δεν θέλει επανεκλογή Σαρκοζί
Μετά την ήττα στις περιφερειακές εκλογές και τις προσπάθειες της συζύγου του και άλλων κοντινών του προσώπων να τον αποτρέψουν από μια δεύτερη θητεία, δημοσκόπηση έδειξε χθες ότι δύο στους τρεις Γάλλους δεν θα ήθελαν να δουν τον Νικολά Σαρκοζί να ξανακατεβαίνει ως υποψήφιος για τον προεδρικό θώκο της Γαλλίας το 2012.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=11204965

http://globaleconomy.foreignpolicyblogs.com/files/2009/06/bric_nations.jpg

BRICs call for more say in world affairs
"We advocate the need for the G-20 to be proactive and formulate a coherent strategy for the post-crisis period," the BRIC leaders said in the statement. "Reforming these institutions' governance structures requires first and foremost a substantial shift in voting power in favor of emerging-market economies," the communiqué said.
http://www.marketwatch.com/story/brics-call-for-emerging-nations-to-have-more-say-2010-04-16

http://www.ahwazna.org/images/IRAN_USA2007.jpg

US puts economic squeeze on Iran
In recent weeks a number of countries and companies have cut back on their imports of Iranian crude oil. They include some of Iran's most important trading partners: China, Japan and India.
At the same time more companies have stopped supplying Iran with refined petroleum. Because of a shortage of refining capacity, Iran relies on such imports to meet domestic demand.
The move was explained in unusually blunt terms this week by a senior US official.
William Burns, US Under-Secretary of State, told a Congressional committee: "What we've been doing is to try to use every lever that we already have at our disposal to encourage foreign companies, foreign entities to cut their ties with the Iranian economy."
"The squeeze is on," said Kate Dorian, Dubai bureau chief for the energy analysts Platts. "Very few people are willing to deal with Iran directly."
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8625621.stm

http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/47658000/jpg/_47658509_irnarefinery466.jpg
για φαντάσου, να υπάρχει πετρέλαιο και να μένει απούλητο λόγω της "πολιορκίας" των ΗΠΑ

Iran Hoarding Oil At Sea Because They Can't Sell It
Iranian officials say this is due to refinery overhauls and seasonality, but some industry players believe it's due to an inability to sell all of their production right now.
http://www.businessinsider.com/iran-hoarding-oil-at-sea-because-they-cant-sell-it-2010-4?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+businessinsider+%28Business+Insider%29

http://weblogs.sun-sentinel.com/news/politics/dcblog/Sarah%20Palin.jpg

ΗΠΑ
Ο Νότος ξαναγράφει (όπως θέλει...) την αμερικανική ιστορία
Ο ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ τρίτος πρόεδρος των ΗΠΑ Τόμας Τζέφερσον αξίζει να διαγραφεί από τη λίστα των «σπουδαίων Αμερικανών». Ο υπερσυντηρητικός Ρόναλντ Ρέιγκαν, όχι. Ηλθε η ώρα να επανεκτιμήσουμε τον κομμουνιστοφάγο γερουσιαστή Τζο Μακ Κάρθι:υπήρξε ένας «εθνικός ήρωας». Επίσης η κάντρι μουσική των λευκών καουμπόιδων είναι ένα «σημαντικό
πολιτισμικό κίνημα της εποχής μας». Η αθυρόστομη και πολιτικοποιημένη χιπ-χοπ των οργισμένων νεαρών μαύρωνείναι «χωρίς καλλιτεχνική αξία». Και βέβαιαο βιολόγος Κάρολος Δαρβίνος, αυτός κι αν είναι ένας «διεστραμμένος υλιστής» και η «Θεωρία της εξέλιξης των ειδών» διαβολικό βιβλίο. Καχύποπτος και οπλισμένος σαν αστακός, ο αμερικανικός Νότος ξαναγράφει την Ιστορία.God bless the Αmerican South!
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=326410&dt=18/04/2010

Στις ΗΠΑ, η ανυπαρξία αριστεράς οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση τον κόσμο, μέχρι και κινητοποιήσεις κάνουν ακροδεξιοί ρεπουμπλικάνοι (teabaggers όπως αποκαλούνται). Έγινε και μια δημοσκόπηση, και το 57% αυτών των ανθρώπων είναι υπέρ του Μπους (http://www.ritholtz.com/blog/2010/04/the-only-tea-party-stat-you-need-to-know/), κτλ...

http://wwp.greenwichmeantime.com/images/time/asia/kyrgyzstan.jpg

Το Κιργιζιστάν ζητεί βοήθεια από το εξωτερικό
Η επικεφαλής της νέας μεταβατικής κυβέρνησης του Κιργιζιστάν παραδέχτηκε ότι η χώρα της έχει χρεοκοπήσει και ότι ο πρώην πρόεδρος, ο οποίος ανετράπη στην εξέγερση της 7ης Απριλίου, άφησε μόνο 80 εκατομμύρια δολάρια στον προϋπολογισμό.
Η Ρόζα Οτουνμπάγεβα απηύθυνε έκκληση για επείγουσα οικονομική βοήθεια, ώστε το φτωχό κεντροασιατικό έθνος της να μπορέσει να πληρώσει τους λογαριασμούς του. «Αύριο θα πρέπει να πληρώσουμε συντάξεις. Είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα», τόνισε.
Ο ανατραπείς πρόεδρος, Κουρμανμπέκ Μπακίεφ, όπως είπε η κ. Οτουνμπάγεβα σε συνέντευξή της στον Guardian, είναι υπεύθυνος για τη διάλυση της οικονομίας, αφού διόρισε τους γιους του σε θέσεις-κλειδιά της κυβέρνησης, ξεπουλώντας στρατηγικής σημασίας βιομηχανίες του κράτους. Η μεγαλύτερη εταιρεία τηλεπικοινωνιών της χώρας πωλήθηκε σε μια εταιρεία offshore στις Κανάριες νήσους, ιδιοκτησίας ενός φίλου του Μαξίμ Μπακίεφ, γιου του προέδρου. Η κ. Οτουνμπάγεβα, πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρεσβευτής στο Λονδίνο από το 1997 έως το 2002, εξήγησε επίσης ότι η λαϊκή οργή κατά του προέδρου και των συγγενών του ξέσπασε μετά την αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και του ζεστού νερού. Η εξέγερση ξεκίνησε από την παγωμένη ορεινή πόλη Ταλάς στις αρχές Μαρτίου και εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα. Τώρα, η νέα ηγέτις δεσμεύεται να ανανεώσει την άδεια λειτουργίας της αμερικανικής αεροπορικής βάσης του Μανάς, σημαντικού σταθμού ανεφοδιασμού του αμερικανικού στρατού στο Αφγανιστάν. Η βάση έχει προκαλέσει τριβές με τη Ρωσία, που θεωρεί την Κεντρική Ασία πεδίο της επιρροής της και θα ήθελε την αποχώρηση των Αμερικανών. Ο Μπακίεφ έχασε την εύνοια του Κρεμλίνου πέρυσι, αφού παρότι είχε υποσχεθεί να καταργήσει την αμερικανική βάση σε αντάλλαγμα για κολοσσιαία δάνεια, ξέχασε τη συμφωνία όταν η κυβέρνηση Ομπάμα υποσχέθηκε να αυξήσει αισθητά την τιμή του «ενοικίου».
Η Οτουνμπάγεβα, πάντως, άφησε να εννοηθεί ότι η νέα κυβέρνηση θεωρεί τη Ρωσία τον πιο σημαντικό στρατηγικό συνεργάτη. Αρνήθηκε ότι οι Ρώσοι υποκίνησαν την εξέγερση, ενώ ο Βλαντιμίρ Πούτιν έσπευσε να αναγνωρίσει το νέο καθεστώς. Οι ΗΠΑ απέρριψαν με τη σειρά τους τις φήμες για ρωσικό δάκτυλο. «Δεν πρόκειται για κάποιο αντιαμερικανικό πραξικόπημα, είμαστε βέβαιοι γι’ αυτό», δήλωσε ο Μάικλ Μακφάουλ, αρμόδιος της κυβέρνησης Ομπάμα για ρωσικά ζητήματα. «Ούτε πρόκειται για κάποια πληρωμένη από τους Ρώσους εξέγερση. Δεν υπάρχουν στοιχεία γι’ αυτό».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_18/04/2010_398006

Η Κίνα χρηματοδοτεί τη Βενεζουέλα Η Βενεζουέλα είναι ξεκάθαρα στο πλευρό Κίνας-Ρωσσίας
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες ανακοίνωσε συμφωνία με την Κίνα για μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση ύψους 20 δις δολαρίων για την υλοποίηση μεγάλων αναπτυξιακών έργων στη Βενεζουέλα
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=152768

Ισημερινός: Εθνικοποίηση των κοιτασμάτων πετρελαίου σκέφτεται ο Ρ. Κορέα Σημαντικές οι κινήσεις του Κορέα, προς τη σωστή κατεύθυνση
Η κυβέρνηση του Ισημερινού θα καταρτίσει νομοσχέδιο το οποίο θα προβλέπει πως οι δραστηριότητες των ξένων πετρελαϊκών εταιριών στη χώρα θ' αναληφθούν καθ' ολοκληρίαν από το κράτος στην περίπτωση που οι εταιρίες δεν υπογράψουν τις νέες συμφωνίες, που προβλέπουν αύξηση των φορολογικών εισφορών τους, προειδοποίησε χθες Σάββατο ο πρόεδρος της χώρας, Ραφαέλ Κορέα.
Ο Κορέα έχει συγκρουστεί αρκετές φορές με επενδυτές. Το 2008, είχε προκαλέσει έντονες αναταράξεις στις αγορές, κηρύσσοντας στάση πληρωμών σε ομολογιακά δάνεια συνολικού ύψους 3,2 δις δολαρίων, ενώ έχει ταχθεί υπέρ των εναγόντων στην μήνυση εναντίον της αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρίας Chevron Corp που ζητά την καταβολή 27 δις δολαρίων για ζημιές στο περιβάλλον.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_18/04/2010_333371

ciaoant1

20-04-10, 20:54

http://www.tonyawards.com/images/pics/large/b_p_TheGrapesOfWrath.jpg
“Κι η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη. Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα, για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου, δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα, δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί, ούτε η πείνα μαζί με το πάχος”
«Σταφύλια της οργής» - Τζον Στάϊνμπεκ

Κάτι θα γίνει, θα δείτε
ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΧΩΡΑ έχουμε γίνει δημοφιλής (με την κακή έννοια), μιας και μας επισκέπτεται κόσμος και κοσμάκης, από τους καλωδιωμένους ρεπόρτερ γερμανικών καναλιών μέχρι τους ατσαλάκωτους τεχνοκράτες του ΔΝΤ ή της Κομισιόν (όλοι γεμάτοι περιέργεια και όρεξη να ανακαλύψουν την άγνωστη Ελλάδα της χλίδας, της σπατάλης, της ρεμούλας, της λαμογιάς και της ελεγχόμενης χρεοκοπίας), θα πρότεινα να τους συστήσουμε εναλλακτικό πρόγραμμα ξενάγησης. Μακριά από τους υψηλούς ορόφους των υπουργείων και των κρατικών υπηρεσιών, μακριά από τις μαρίνες με τα ακριβά σκάφη αναψυχής, μακριά από τους περιβόλους των βορείων προαστίων και τις αυλές των νότιων, μακριά και από τους «ναούς» της νυχτερινής ζωής όπου καίγονται τα τελευταία αποθέματα λίπους της μεσοαστικής Ελλάδας.
ΥΠΑΡΧΕΙ, ΒΛΕΠΕΤΕ, μια Ελλάδα εξοβελισμένη από τα δελτία των 8, από τα σίριαλ με τους υστερικούς μικροαστούς, από τις λάιφ στάιλ εκπομπές του μεσημεριού, από τα παγερά (χαλκευμένα ή όχι) στατιστικά στοιχεία του κράτους, από την ειδησεογραφία των εφημερίδων, από τους στίχους των τραγουδιών, ακόμη και από τη σύγχρονη λογοτεχνία που έχει μια έμμονη προτίμηση στις υπαρξιακές αγωνίες και νευρώσεις ανθρώπων που, αν μη τι άλλο, δεν διανοήθηκαν ποτέ ότι θα μείνουν με άδειες τσέπες.
Υπάρχει μια Ελλάδα που σπάει την κρούστα της επικοινωνίας μόνον όταν έχει να διαθέσει αρκετούς νεκρούς για τα βραδινά δελτία. Μια Ελλάδα που σήμερα τη θεωρούμε φθίνουσα και περιθωριακή, αλλά είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η κρίση θα της δώσει και πάλι τις καταθλιπτικές διαστάσεις μιας υποτελούς και μίζερης πλειοψηφίας. Μια Ελλάδα που μένει στο Πέραμα, στην Κοκκινιά, στο Κερατσίνι, στα Καμίνια, στη Δραπετσώνα, στις γειτονιές του Πειραιά που έδωσαν άφθονο υλικό στους προλεταριακούς μύθους του παρελθόντος μας, αλλά σήμερα νομίζουμε ότι είναι θαμμένες κάτω από τα αλλεπάλληλα στρώματα εκσυγχρονισμού.

ΞΕΝΑΓΟΣ σ’ αυτή την απρόσμενη ξενάγηση είναι ο Χρήστος Οικονόμου (δημοσιογράφος, πολιτικός συντάκτης, αλλά και συγγραφέας) που έχει επιλέξει το δύστροπο και όχι τόσο δημοφιλές είδος του διηγήματος για να συνθέσει μια τοιχογραφία για την κατάσταση της εργατικής τάξης στις γειτονιές του Πειραιά. Σπαράγματα πραγματικότητας, αντιήρωες του «μειοψηφικού» προλεταριάτου, απολυμένοι, άνεργοι, άνθρωποι θυμωμένοι, φοβισμένοι, εκδικητές, συμβιβασμένοι, υποταγμένοι, προδομένοι, χρεωμένοι δανειολήπτες, εγκαταλελειμμένες σύζυγοι, συνταξιούχοι του ΙΚΑ είναι οι πρωταγωνιστές των 16 ιστοριών της συλλογής «Κάτι θα γίνει, θα δεις» του Χρήστου Οικονόμου.

Η ΣΤΗΛΗ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ βήμα κριτικής λογοτεχνίας -όπως δεν προορίζεται για κριτική σινεμά, θεάτρου, εικαστικών, παρ’ ότι έχει κλέψει πολλές φορές την αφορμή από αυτά για να δώσει όψεις του οικονομικού πολιτισμού που διαπερνά διάφορες διαστάσεις της ύπαρξής μας. Δεν έχω, λοιπόν, προθέσεις λογοτεχνικής αξιολόγησης αυτού του βιβλίου, αλλά βρήκα στις ιστορίες αυτές μια γλαφυρή, ολοζώντανη συνηγορία για την καταστροφή που συντελείται εδώ και χρόνια στο ανθρώπινο δυναμικό αυτής της χώρας, καταστροφή κρυμμένη πίσω από βιτρίνες ευδαιμονίας. Καταστροφή σωματική, ψυχική, συναισθηματική, που τις ακραίες της εκφράσεις, πριν τις δούμε στις ιστορίες «τρομοκρατίας» που γέμισαν τις τελευταίες μέρες τις τηλεοπτικές μας οθόνες, τις αναγνωρίζουμε στις εκμυστηρεύσεις απελπισίας αλλά και μίσους αρκετών από τους ήρωες του Χρήστου Οικονόμου.

Η ΕΛΛΗ, που μόλις την έχει εγκαταλείψει ο σύντροφός της μαζί με τις οικονομίες του κοινού κουμπαρά τους, τρώει το σιμιγδαλένιο ομοίωμα του φυγάδα. Συντροφιά της πια η «η μοχθηρή φτώχεια η πρόστυχη. Πλάσμα του σπιτιού τώρα κι αυτή, κατοικίδιος αρουραίος». Ένας αγριεμένος έφηβος γίνεται σύγχρονη προσομοίωση του παραμυθιού των παιδικών του χρόνων κι αναρωτιέται αν «μπορεί οι εργάτες και οι φτωχοί τού σήμερα να ’ναι τα μολυβένια στρατιωτάκια της επόμενης χιλιετίας». Ο Μάο έχει γίνει ο ακοίμητος φρουρός μιας γειτονιάς βυθισμένης στον φόβο του άλλου, αν και ο ίδιος απλώς παραμονεύει για μιαν εκδίκηση. Ο Παυλάκης ονειρεύεται ότι γίνεται ο αόρατος ληστής των τραπεζών κι ότι φτιάχνει ένα μεγάλο σπίτι, μια έπαυλη με πισίνα και κήπο και χώρο για όλους τους φίλους του – μικρό όραμα ιδιοτελούς αλληλεγγύης. Ένας πατέρας προσεύχεται μπροστά στο ΑΤΜ της τράπεζας να γίνει ένα θαύμα και να του δώσει ο κενός λογαριασμός του τα λεφτά που δεν έχει. Ένας σιδεράς κάνει την «πιο αποτυχημένη διαδήλωση από καταβολής κόσμου», στημένος μ’ ένα άγραφο πλακάτ στη μνήμη του κεραυνοβολημένου από 24.000 βολτ συναδέλφου του. Ο Μάικ, που ονειρεύεται να πάει στην Ισπανία, συσκευάζει παγάκια και διαπιστώνει πως «γι’ ανθρώπους σαν κι εμάς τα όνειρα λιώνουν σαν τα παγάκια». Η Νίκη υπόσχεται στον άντρα της ότι «κάτι θα γίνει, θα δεις, δεν παίρνουν έτσι τα σπίτια οι τράπεζες. Δεν είναι Αμερική εδώ». Πέντε συνταξιούχοι κάνουν ολονυκτία στην είσοδο ενός ιατρείου του ΙΚΑ κι ο αφηγητής ακτινογραφεί τα πράγματα που κουβαλάνε πάνω τους – σε αφθονία κουβαλάνε «φόβο και άγχος και αγωνία για τον χρόνο και την αρρώστια», αλλά και μίσος βαθύ για τον εαυτό τους «επειδή ήταν μικροί και ασήμαντοι». Ο Τάκης, με τη βοήθεια άφθονου τσίπουρου, θυμοσοφεί για τα δεινά της εργασίας: «Μέρα νύχτα βλέπω τσακισμένους απ’ τη δουλειά, κουρασμένους ανθρώπους φοβισμένους. Λες και δεν γίνεται πια να δουλέψεις χωρίς φόβο». Ο Βασίλης παρηγορεί με ολονύχτιες αφηγήσεις και παραμύθια τη Λένα, που θέλει να πιστεύει πως είναι προσωρινή η διαμονή τους στην πνιγμένη στο μπετόν Νίκαια. «Να σε διώχνουν απ’ τη δουλειά είναι σαν κάταγμα», λέει ο Άρης, «στην αρχή δεν νιώθεις τίποτα… Ο πόνος κι ο φόβος έρχονται αργότερα, όταν κρυώσει το τραύμα». Ένας γέρος που πρόσφατα έχει θάψει τη γυναίκα του υποθέτει πως θα την έσωζε αν είχε λεφτά και διαπιστώνει: «Οι τράπεζες δεν το ’χουν πιάσει το νόημα. Έπρεπε να δίνουν καρκινοδάνεια». Κι ένας ακόμη αντιήρωας πνιγμένος στα χρέη, στους απλήρωτους λογαριασμούς, αλλά και στους απλήρωτους μισθούς του, αποφαίνεται πώς «το πιο τρομαχτικό πράμα είναι η δουλειά. Που περιμένεις κάθε δεκαπέντε και τριάντα να πληρωθείς. Που μετράς τη ζωή σε δεκαπενθήμερα».

ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ, δεν υπάρχει ίχνος σοσιαλιστικού ρεαλισμού σ’ αυτή τη σκοτεινή καταγραφή της «κατάστασης της εργατικής τάξης στον Πειραιά». Δεν υπάρχουν οι ευκολίες των συνθημάτων, των αναλύσεων, των εξωραϊσμών, των θετικών ηρώων, των χάπι εντ. Υπάρχει συμβιβασμός, θυμός, χαμηλή αυτοεκτίμηση και πάνω απ’ όλα φόβος. «Γιατί τι νομίζετε ότι είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου; Ο θάνατος; Τα λεφτά; Όχι βέβαια. Ο φόβος. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός». Αυτό είναι η διαπίστωση ενός από τους ήρωες των 16 ιστοριών της κρυμμένης καθημερινότητας, αλλά είναι και η βασική ερμηνεία του σημερινού παράδοξου της σχεδόν κατατονικής αντίδρασης της κοινωνίας στη νέα πραγματικότητα της «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» της χώρας. Η οποία υπόσχεται να γεμίσει με Περάματα και Κερατσίνια και Κοκκινιές όλα τα ανήσυχα θερμοκήπια της μεσαιοχώρας και να πυρπολήσει πολλές νησίδες επίπλαστης ευημερίας.

ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του Χ. Οικονόμου υπάρχει μια αυθεντική απεικόνιση της εργασιακής και οικονομικής ζούγκλας που επικρατούσε ακόμη και π.Κ. (προ Κρίσης) στα χαμηλότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Σκεφτείτε τι έχει να συμβεί αν η πολιτική ηγεσία πάρει τοις μετρητοίς την υπόδειξη του άρχοντος του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, του επίσημου κοινοτικού επιτηρητή μας Όλι Ρεν και αρκετών άλλων εκπροσώπων της μονεταριστικής ορθοδοξίας περί «αποπληθωρισμού μισθών» ως μόνου μέσου θεραπείας της κρίσης του χρέους. Σκεφτείτε τι ιστορίες, όχι λογοτεχνικές, αλλά εφιαλτικά πραγματικές, θα γίνουν πρωτοσέλιδα, αν η ανεργία εκραγεί στο 15% ή στο 20% κι αν ο «μεταρρυθμιστικός» ολετήρας συνθλίψει τα τελευταία οχυρά της εργασίας: τις συμβάσεις, τα όρια απολύσεων, τη στοιχειώδη συνταξιοδοτική ασφάλεια, ένα ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς ζωής.

ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ πως δεν θα το ζήσουμε αυτό. Ας ελπίσουμε πως ο Χ. Οικονόμου, μετά τις ιστορίες του Πειραιά, δεν θα χρειαστεί να γράψει τα «Σταφύλια της Οργής» ή τον «Δρόμο με τις φάμπρικες» αλά ελληνικά. Προσωπικώς, το ελπίζω. Προσδοκώ ανάσταση ζωών, με τον τρόπο που και ο Χ. Οικονόμου βλέπει πίσω από τους πολλούς και μικρούς θανάτους που περιγράφει, πίσω από τη μελαγχολική διαπίστωση του μέσου νεοπρολετάριου πως «κομμάτι κομμάτι του παίρνουν τον κόσμο του», μια λαχτάρα για ζωή άξια να τη ζεις. Τελικά, κάτι θα γίνει, θα δείτε…

http://kibi-blog.blogspot.com/2010/04/1742010_18.html

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/LudlowMassacreMonument.jpg/280px-LudlowMassacreMonument.jpg
μνημείο για τη "σφαγή του Λάντλοου" στις ΗΠΑ

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/0/00/Ludlow_teny_colony_group_shot.jpg/320px-Ludlow_teny_colony_group_shot.jpg
A group of Ludlow strikers in front of the Ludlow Tent Colony Site

Σαν σήμερα, είναι η επέτειος της λεγόμενης "σφαγής του Λάντλοου", μιας από τις πιο ιστορικές στιγμές για το παγκόσμιο εργατικό κίνημα. Το είχαμε δει και πέρσι τέτοια μέρα το ζήτημα (περισσότερες πληροφορίες μπορούν να βρεθούν πχ εδώ (http://www.sansimera.gr/articles/84) και εδώ (http://en.wikipedia.org/wiki/Ludlow_massacre)).

Το 1914 ανθρακωρύχοι που δούλευαν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες ξεσηκώθηκαν όταν ένας συνδικαλιστής σκοτώθηκε το φθινόπωρο του 1913. Οι εργαζόμενοι των ορυχείων CFI, που ανήκαν στην οικογένεια Ροκφέλερ, κατέβηκαν σε απεργία.
Οι Ροκφέλερ προσέλαβαν μισθοφόρους για να χτυπήσουν τους απεργούς εργάτες, με οπλισμένους φρουρούς, ελεύθερους σκοπευτές, πράκτορες, επαγγελματίες προβοκάτορες, ακόμη μ' ένα τεθωρακισμένο όχημα με πολυβόλο.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/2/2c/Ludlow_Death_Car.jpg/320px-Ludlow_Death_Car.jpg
το τεθωρακισμένο της εποχής εκείνης

Οι επιθέσεις των ανθρώπων της εργοδοσίας ήταν καθημερινό φαινόμενο στις κατασκηνώσεις, που εν τω μεταξύ είχαν στήσει οι απεργοί. Στις 17 Οκτωβρίου 1913 ένας απεργός σκοτώθηκε και δύο παιδιά τραυματίσθηκαν από τους πολυβολισμούς του τεθωρακισμένου οχήματος. Η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο με τους απεργούς να μην υποχωρούν. Στις 28 Οκτωβρίου ο κυβερνήτης του Κολοράντο, Ιλάιας Άμονς, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Απέστειλε την Εθνοφρουρά στο Λάντλοου για να επιβάλει την τάξη και να διαλύσει την απεργία.

Η Εθνοφρουρά με τη νέα της σύνθεση αποφάσισε να ισοπεδώσει τις τεντουπόλεις, αν και ήταν σε χώρο ιδιοκτησίας των ανθρακωρύχων. Επελέγη η κατασκήνωση Λάντλοου, 30 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης Τρίνινταντ. Το πρωί της 20ης Απριλίου οι εθνοφρουροί άνοιξαν πυρ, την ώρα που η ελληνική κοινότητα των ανθρακωρύχων γιόρταζε το Πάσχα με τον πατροπαράδοτο τρόπο.

Οι απεργοί ανταπέδωσαν το πυρ και η μάχη διήρκεσε επί ώρες. Ο ελληνικής καταγωγής συνδικαλιστής Λούης Τίκας, επικεφαλής της κατασκήνωσης, ζήτησε αργά το απόγευμα εκεχειρία από την Εθνοφρουρά. Ο επικεφαλής της, υπολοχαγός Λίντερφελντ, χτύπησε με τον υποκόπανο του όπλου τον Τίκα και τον έριξε στο έδαφος. Τρεις σφαίρες από όπλα εθνοφρουρών βρήκαν στην πλάτη τον πεσμένο συνδικαλιστή και τον αποτελείωσαν, σε ηλικία 30 ετών. Οι εθνοφρουροί επέδραμαν στη συνέχεια στην κατασκήνωση του Λάντλοου και την παρέδωσαν στις φλόγες. 17 άνθρωποι από την πλευρά των ανθρακωρύχων σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα, που έμεινε στην ιστορία ως «Η σφαγή του Λάντλοου».

Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα απ' άκρου εις άκρον των ΗΠΑ. Οπλισμένοι εργάτες από παρακείμενα ανθρακωρυχεία κινήθηκαν εναντίον της εθνοφρουράς του Κολοράντο, πολλοί άνδρες της οποίας αρνήθηκαν να χτυπήσουν τους απεργούς. Ομάδες απεργών δυναμίτισαν ανθρακωρυχεία και κατέλαβαν πόλεις του Κολοράντο. Στο Κογκρέσο, ο σοσιαλιστής βουλευτής του Ουισκόνσιν Βίκτωρ Μπέργκερ ζήτησε απ' τους εργαζομένους να πάρουν τα όπλα για να υπερασπισθούν τους εαυτούς τους.

Αυτά είναι μεγάλα επιτεύγματα, που αντέχουν στο χρόνο: Έτσι κερδήθηκαν δικαιώματα που αφελώς σήμερα παρουσιάζονται περίπου ως "ουρανοκατέβατα", ή ως "δώρο" της άρχουσας τάξης προς τους εργαζόμενους.

http://www.energia.gr/photos/rio%20antirio%202.jpg
Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου - ένα μεγάλο τεχνικό επίτευγμα, από τα πολλά της εποχής μας. Όσο μεγάλα κι αν είναι όμως τα τεχνικά επιτεύγματα, είναι αδύνατον να ξεπεράσουν το επίτευγμα του να μπορέσει μια κοινωνία να αξιοποίησει την τεχνική πρόοδο προς όφελος της, και όχι προς όφελος μιας μικρής μειοψηφίας. Έναν αιώνα πριν, η γέφυρα αυτή θα ήταν αδιανόητη, όπως και πολλά άλλα - και όμως, με πολύ κατώτερα τεχνικά μέσα, διεκδίκησαν -και πήραν- ένα 8ωρο στο Σικάγο. Σήμερα, τα τεχνικά μέσα "φτάνουν και περισσεύουν", λείπει όμως από το λαό η "τέχνη" του να τα βάλει να δουλέψουν για λογαριασμό του...

http://4.bp.blogspot.com/_ZOCD5PfKc80/S8z2Xz3a-jI/AAAAAAAAA2I/c96vtuwmEGs/s320/Arayat+and+Cabiao+US+halt+muddy+road.jpg
"Η ιστορία είναι αυτό που πονάει. Είναι αυτό που απαρνείται την επιθυμία και θέτει αδήριτα όρια για την ατομική και συλλογική πράξη."
Fredric Jameson, Το πολιτικό ασυνείδητο

Για αρκετό καιρό, η φράση του Jameson είχε χάσει την αιχμηρότητα που της αρμόζει. Οι δυτικές κοινωνίες, κορυφές ενός παγκόσμιου παγόβουνου του οποίου τα συχνά εξαθλιωμένα βάθη είχαν πάψει καν να αντιλαμβάνονται, είχαν εισέλθει σε μια φάση ακατάσχετης ευφορίας.
Η ευφορία αυτή είχε πάνω από όλα μια βασική ιδεολογική συνέπεια: την ιδέα ότι δεν υπάρχουν πραγματικές συνέπειες, ότι ουσιαστικά τα βασικά προβλήματα της ζωής είχαν πλέον επιλυθεί, και ότι το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ζούμε σε μια κατάσταση μεταξύ αφασικής αμνησίας και αγγελικής αθωότητας, κοιτάζοντας το παρελθόν με ένα μείγμα συγκατάνευσης και συμπόνοιας για όσους --άτυχους-- έζησαν και πέθαναν για μάταιες αφαιρέσεις (αλλιώς, ιδέες) χωρίς ποτέ να δοκιμάσουν αυτό που μας προσφέρθηκε: την απτή καλυτέρευση των συνθηκών ζωής.
Στις ανθρωπιστικές επιστήμες, η θεωρητική δραστηριότητα συνεχίστηκε αμείωτα, αλλά για λόγους επαγγελματικής υποχρέωσης ή νοσταλγίας για το ένδοξο παρελθόν παρά εξαιτίας μιας αίσθησης του επίπονα κατεπείγοντος. Στην ευρύτερη κοινωνία, κυρίαρχησε η αντίληψη ότι η θεωρητική γνώση είναι απλό επαγγελματικό εργαλείο, εξειδικευμένη δραστηριότητα για μια συγκεκριμένη και ολιγομελή τάξη. Και δικαίως. Για ολόκληρη την δεκαετία του 90 και για μεγάλο κομμάτι της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, το να γεννηθείς στην δύση σήμαινε ότι έχεις αρκετές πιθανότητες να ζήσεις άνετα χωρίς να χρειαστεί ποτέ να ματώσεις το μυαλό σου απέναντι σε ανεπίλυτα προβλήματα. Και έτσι, τα χρόνια αυτά ήταν χρόνια μιας κάποιας χαλαρότητας και ανεκτικότητας, βασισμένης σε τελική ανάλυση στην πεποίθηση ότι τίποτε δεν απειλούσε πραγματικά τα κεκτημένα και ότι το μόνο που απομένει σε ό,τι αφορά την σκέψη είναι να μας βοηθά να περνάμε κάποιες στιγμές με την αίσθηση ότι κάνουμε κάτι αξιόλογο, ηθικό, υψιπετές, και τέλος πάντων αρμόζον στο επίπεδό μας. Ο εκλεκτικισμός, η αίσθηση ότι οι ιδέες είναι κάτι σαν τα εδέσματα σε ένα πλουσιοπάροχο μενού που σου επιτρέπουν να δοκιμάσεις λίγο απ' όλα, συνδυάζοντας γεύσεις, ήταν η αναντίρρητη προδιάθεση της εποχής.

Στο τέλος αυτής της εποχής, το τέλος μιας ουτοπίας η οποία γνώρισε βέβαια ένα σημαντικό βαθμό υλοποίησης στις αναπτυγμένες κοινωνίες χωρίς όμως να πάψει να είναι βασισμένη στην θεμελιώδη παρανάγνωση των βασικών νόμων της οικονομίας στην οποία βασίστηκε, το διανοητικό πεδίο εισήλθε --όπως είναι αναμενόμενο-- σε σύγχυση. Είναι πλέον απλώς αδύνατον να εξακολουθήσει κανείς να σπαταλάει τον χρόνο του και τον χρόνο των άλλων μιλώντας για τα πράγματα που πριν από δέκα χρόνια περνούσαν για την αιχμή του δόρατος στην κοινωνική και πολιτική θεωρία: τι νόημα έχει σήμερα η φιλολογία γύρω από την περιώνυμη "κοινωνία των πολιτών"; Ή ένα ακόμα βιβλίο για την πράσινη ανάπτυξη; Ή μία ακόμα διερεύνηση των ιδεολογικών παραμορφώσεων του εθνικισμού; Ή ένας ακόμα παιάνας στο όραμα της πολυπολιτισμικότητας; Η ρήση του Μαρξ ότι κάθε κοινωνία επιλύει τα προβλήματα που έχει την δυνατότητα να επιλύσει θα έπρεπε να συμπληρωθεί ως εξής: η συζήτηση συγκεκριμένων προβλημάτων εγκαταλείπεται όχι όταν αυτά επιλύονται αλλά όταν δημιουργηθούν άλλα που τα εκτοπίζουν. Το ότι το κυρίαρχο "πρόβλημα" της περιόδου 2001-08, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός και η τρομοκρατία, έχει πλέον περιθωριοποιηθεί δραστικά για παράδειγμα, δεν σημαίνει ότι οι πραγματικές του διαστάσεις έχουν αλλάξει. Απλώς, οι δυτικές κοινωνίες έχουν απωλέσει την πολυτέλεια να φοβούνται τους ισλαμιστές τρομοκράτες περισσότερο από ό,τι τον τραπεζίτη ή τον υπουργό οικονομικών.

Η δομική συνέπεια του νέου προβλήματος --της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης-- ήταν διπλή: ανέδειξε τα κενά στην διανοητική παραγωγή που κυριαρχούσε, αλλά υπογράμμισε επίσης την φτώχεια τόσο της κυρίαρχης πολιτικο-οικονομικής ιδεολογίας όσο και αυτής που είχε νομιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση στα προβλήματα που δημιουργούσε η πρώτη. Έτσι, όπως έχω τόσο εγώ ο ίδιος όσο και άλλοι παρατηρήσει, η κρίση του καπιταλισμού με την μορφή που είχε κατά την πρώτη δεκαετία του αιώνα συνοδεύτηκε από την κρίση --εξίσου δραματική-- των πολιτικών και κομματικών σχηματισμών που υποτίθεται ότι αποτελούσαν ιδεολογικές δικλείδες ασφαλείας για το μέλλον των κοινωνιών. Αυτό που αποκαλύφθηκε, και που θα συνεχίσει να αποκαλύπτεται όλο και πιο έντονα, είναι ότι η φαινομενικά πολύχρωμη και πολυσυλλεκτική μας πολιτική ζωή ήταν στην πραγματικότητα βαθιά μονόχρωμη, εφόσον προϋπέθετε, σχεδόν στο σύνολό της, την αταραξία του κεφαλαίου. Μετά το 1989, η "αριστερά", έγινε πάνω από όλα το κωδικό όνομα της ιδεολογικής δυσπεπτικότητας, ένας τρόπος του να κωδικοποιεί κανείς πολιτικά τον γκρινιάρη της παρέας που ναι μεν τρώει ό,τι και μεις και με την ίδια όρεξη, αλλά του αρέσει να δηλώνει πάντοτε ότι δεν του άρεσε.

Είναι φυσικό ότι έχοντας απεμπολήσει θεληματικά όλο σχεδόν το μαρξιστικό ή μαρξίζον θεωρητικό της οπλοστάσιο, έχοντας εξοβελίσει την θεωρία της ιστορίας στην οποία είχε στρατευτεί σε καιρούς για τους οποίους δεν θέλει πλέον να μιλά, και έχοντας περιορίσει εαυτόν στον ρόλο του δύστροπου μέλους της παρέας που συμμορφώνεται μεν με τους υπόλοιπους αλλά με λίγη ναρκισιστική γκρίνια παραπάνω, η αριστερά αποκάλυψε την ως τώρα κοινωνικά αποδεκτή γύμνια της από περιεχόμενο στην πιο ακατάλληλη στιγμή. Κακά τα ψέμματα, πίστευε περισσότερο στο σύστημα από ό,τι το ίδιο το σύστημα αποδείχθηκε πως πίστευε στον εαυτό του. Διότι την ώρα που η αριστερά κοίταζε αλλού σαστισμένη και αρκετά συγχισμένη απ' το απότομο ξεβόλεμα, οι θεματοφύλακες της παγκόσμιας τάξης έσπευδαν τρέχοντας να προασπίσουν τους πυλώνες της που κλυδωνίζονταν, όπως γνωρίζουν ενστικτωδώς να κάνουν.

Με το πέρασμα του χρόνου βέβαια, και καθώς η κρίση βαθαίνει, οι απαιτήσεις για κάποιου είδους ανταπόκριση εντείνονται και δεν είναι εύκολο να προσποιηθεί κάποιος τον κωφό χωρίς πολιτικό (και προσωπικό) κόστος. Ποιες ήταν ως τώρα οι βασικές στρατηγικές, τουλάχιστον στην εγχώρια αριστερά; Πρώτον, τα ευχολόγια χωρίς καμμία απολύτως απτή βάση για πράγματα στα οποία δεν πιστεύει εδώ και πολύ καιρό κανείς: κοινωνική αληλλεγγύη, αλληλοβοήθεια, ενεργοποίηση της κοινωνικής συνείδησης --πράγματα με τα οποία κανείς δεν έχει πρόβλημα, ιδιαίτερα εφόσον δεν μεταφράζονται σε καμμία απειλή για την εύρυθμη λειτουργία των πραγμάτων. Η άλλη κατεύθυνση είναι αυτή που προειδοποιεί με βλοσυρότητα ότι θα πρέπει να κινηθούμε όχι στην κατεύθυνση αναστύλωσης "αποτυχημένων" ή "ξοφλημένων" ιδεών, αλλά σε αυτή της δημιουργίας νέων.

Καμμία όμως ιδέα, και αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα, δεν γεννιέται ex nihilo, χωρίς να πατάει κάπου --σε μια παράδοση ιδεών, σε μια αλυσίδα σκέψεων που έχει προηγηθεί της δικής μας. Η προσήλωση στην επιδίωξη του αμιγώς νέου είναι μια πολύ καλή εγγύηση ότι δεν θα προκύψει απολύτως τίποτε, τίποτε περισσότερο από ό,τι θα προέκυπτε αν κάποιος ο οποίος δεν είχε δει ποτέ πρωτοβάθμιες εξισώσεις αποπειρώταν να επιλύσει τα προβλήματα στα οποία προσέκρουσε ο Μπέρτραντ Ράσελ στο Principia Mathematica. Το καινούργιο είναι εφικτό εφόσον όμως έχει κανείς αφομοιώσει και προσπεράσει ήδη το παλιό --και αυτό δεν γίνεται με ανακλαστική φοβία, εκ προοιμίου αποκύρηξη ή άρνηση.

Το δεύτερο πρόβλημα, και αυτό για το οποίο υπάρχει ακόμα λιγότερη καλή πίστη και διάθεση να συζητήσουμε ανάμεσά μας, είναι ότι αν το κριτήριο απόρριψης παλιών λύσεων είναι όντως η πρακτική αποτυχία τους, τότε δεν υπάρχει στον ορίζοντα καμμία απολύτως βάση για να ξεκινήσει οτιδήποτε. Διότι δεν είναι μόνο ο υπαρκτός σοσιαλισμός που κατά τεκμήριο μας άφησε χρόνους. Στην πενηνταετία-εξηνταετία που πέρασε έφαγαν χώμα επίσης ο φιλελευθερισμός, ο σοσιαλδημοκρατία, τα αμερικανικά πειράματα με την ιμπεριαλιστική μονομέρεια, το ακροαριστερό αντάρτικο πόλεων, το εγχείρημα μιας ΕΕ που θα ξέφευγε από τον οικονομισμό, η κοινωνία των πολιτών ή της πληροφορίας, η "πράσινη ανάπτυξη" ως αντίβαρο στα παραγωγικά αδιέξοδα, κλπ κλπ. Εάν δεν είχαν αποτύχει όλα αυτά, δεν θα βρισκόμασταν αυτή τη στιγμή σε αναζήτηση του "ολότελα νέου". Η επιθυμία για το νέο προϋποθέτει την αποδοχή μιας γενικευμένης αποτυχίας, από την οποία καμμία παρελθοντική προσπάθεια και κανένα παρελθοντικό όραμα δεν μένει αλώβητο.

Πώς γίνεται λοιπόν να λέμε ότι θέλουμε το νέο όταν δείχνουμε επίσης ότι φοβόμαστε εκ προοιμίου κάθε τι που θυμίζει την αποτυχία; Αν η αποτυχία δεν ήταν γενικευμένη, τότε δεν θα είχαμε λόγο να αναζητήσουμε το νέο. Και αν το νέο ήταν εφικτό χωρίς την επίπονη επιστροφή στο έδαφος που διανύθηκε προς την αποτυχία, θα το είχαμε ήδη εντοπίσει (δεν είμαστε δα και τόσο χαζοί εμείς, οι άνθρωποι της "κοινωνίας της γνώσης"!) Η ιστορία όμως δεν θέτει ερωτήματα για τα οποία έχουν προγραφεί οι απαντήσεις. Δεν διενεργεί κουίζ γνώσεων. Η ιστορία είναι ένας λασπότοπος όπου πετιέται η ανθρωπότητα, προσπαθώντας να βρει τόπο να πατήσει και να σταθεί όρθια καθώς τα ρούχα της γεμίζουν λάσπη. Μέσα στο λασπότοπο αυτό, οι άνθρωποι γλιστράνε διαρκώς. Πού να δοκιμάσουν να σταθούν, ποιο μέρος του εδάφους μπορεί να τους κρατήσει; Είναι μια πολιτική απόφαση, η πρώτη που αναγκάζεται ο καθένας να πάρει αυτή τη στιγμή, είτε το παραδέχεται είτε όχι. Και είναι μια απόφαση που ενέχει ρίσκο και κινδύνους για όλους ανεξαιρέτως.

Φτωχοί από βεβαιότητες, βρισκόμαστε αβοήθητοι πίσω στον λασπότοπο. Τον βρίσκουμε πηχτό απ' τα φαντάσματα όσων γεννήθηκαν και θάφτηκαν εκεί μέσα. Διάλεξα να συρθώ ως στο κομμάτι όπου βρίσκονται θαμένοι ο Σπάρτακος, η Υπατία, ο Thomas More, ο Swift, ο Vico, ο Heine, ο Mayakovsky, ο Cantor, ο Platonov, ο Gramsci κι η Luxemburg. Eίναι ανήσυχα φαντάσματα, αλλά δεν είναι άσχημη παρέα. Και σίγουρα δεν με ενοχλούν περισσότερο από αυτούς που εξακολουθούν να προσποιούνται ότι βρεθήκαμε εδώ για spa.

http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/blog-post_20.html

http://www.hri.org/news/europe/bbc/2002/_1783392_potsap300.jpg

Οι καλοί τρόποι έχουν κι αυτοί τα όριά τους. Οι νοικοκυρές της Αργεντινής ήταν κι αυτές κάποτε κυρίες, όσο ήταν ακόµη οι κατσαρόλες τους γεµάτες. Μέχρι το 2001. Τότε, όταν κλήθηκαν ξαφνικά να πληρώσουν το κόστος για µια κρίση που δεν ήταν δική τους, άρπαξαν τις κατσαρόλες τους και βγήκαν στους δρόµους.
Η εκστρατεία...

...που έχει αναληφθεί από τις κυβερνήσεις του δυτικού κόσµου για την επιβολή µέτρων λιτότητας στους λαούς τους είναι ψευδεπίγραφη: έχει ονοµαστεί «προσπάθεια για την αντιµετώπιση του χρέους». Οµως αυτά τα µέτρα εφαρµόζονται απαράλλαχτα παντού, ανεξάρτητα πόσο είναι κάθε χώρα χρεωµένη. Παντού - στη Γερµανία, στη Γαλλία, στη Βρετανία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης - βάζουν χέρι στους µισθούς, στις συντάξεις, στις συλλογικές συµβάσεις, στη δηµόσια περιουσία, στα κοινωνικά ταµεία. Σαν να µην είναι η παγκόσµια κρίση του χρέους τίποτα άλλο από ένα πρόσχηµα γι αυτή την τεράστια µεταβίβαση πλούτου που γίνεται µπροστά στα µάτια µας από τους πολλούς στους λί γους, από τους φτωχούς στους πλούσιους, από τους αθώους στους ενόχους. Και τα µεγάλα θύµα τα αυτής της κλοπής είναι παντού τα θύµατα του µόχθου: η µεσαία και η εργατική τάξη. Οσο όµως η µεσαία τάξη συνθλίβεται προς τα κάτω και οι τύ χες της γίνονται ένα µε τις Στη µέση...
τύχες της εργατικής τά ξης, τόσο γεννιέται ένα εκρηκτικό κοινωνικό µείγµα. Στη µέση...
...της κρίσης, το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο εξέδωσε µια σύσταση προς τις δυτικές κυβερνήσεις «να επιταχύνουν τη δράση τους για την αντιµετώπισή της, αλλιώς η καθυστέρηση της ανάκαµψης θα πυροδοτήσει βίαιες αντιδράσεις στους δρό µους». Ο διευθυντής του ΔΝΤ προειδοποιούσε πως «θα µπορούσαν να ξεσπάσουν βίαιες εκδηλώσεις διαµαρτυρίας, αν το χρηµατοπιστωτικό σύστηµα δεν αναδιοργανωθεί προς όφελος όλων και όχι µόνο µιας µικρής ελίτ». Και ήταν βέβαια αυ τή η προειδοποίηση υποκριτική, αφού αυτός και ο θεσµός του βρίσκονται στην υπηρεσία εκείνης ακριβώς της «µικρής ελίτ» που ωφελείται περισσότερο από το χρηµατοπιστωτικό σύστηµα. Το πόσο ωφελήθηκε φάνηκε από την εξέλιξη της µεσαίας τάξης τις τελευταίες δεκαετίες. Στην ουσία, λέει ο Αντριου Γκάβιν Μάρσαλ του Κέντρου Ερευνών της Παγκοσµιοποίησης, η περίφηµη και πολυπληθής µεσαία τάξη υπήρχε µόνο θεωρητικά: ζούσε µε πίστωση, κατανάλωνε µε πίστωση, σπούδαζε µε πίστωση, καταβάλλοντας τόκους και πανωτόκια στους τραπεζίτες. Τώρα πια που έσκασε η φούσκα του χρέους, η µεσαία τάξη που έτρεφε τους τραπεζίτες θυσιάζεται για τη διάσωσή τους. Οι άλλοτε αξιοπρεπείς νοικοκυρές της, οι άλλοτε ασφαλείς εργαζόµενοί της, η άλλοτε χρυσή νεολαία της, οι άλλοτε ελπιδοφόροι φοιτητές της αναγκάζονται να ζήσουν σε έναν πρωτόγνωρο γι αυτούς κόσµο: τον κόσµο της φτώχειας.

Η µεσαία...

...τάξη απορροφάται ραγδαία από την κατ εξο χήν τάξη της φτώχειας: την εργατική τάξη. Οι αντι δράσεις της αναµένονται βίαιες, λέει ο ιστορικός του Χάρβαρντ Νάιαλ Φέργκιουσον. Οσο είναι βίαια και τα µέτρα του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου, που δεν υπόσχονται εργασία αλλά µονάχα ανεργία.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4570731&ct=2

Γειτονιές φτωχών τα εξωτερικά προάστια της Μελβούρνης
Χωρισμένη στα δύο η Μελβούρνη.
Στις παρυφές της πόλης εξοστρακίζονται, εδώ και πολλά χρόνια οι φτωχοί με αποτέλεσμα η Μελβούρνη να έχει χωριστεί στα δύο. Από τη μια πλευρά, στα εσωτερικά και πλησιέστερα στο κέντρο προάστια οι έχοντες και κατέχοντες και, από την άλλη, στα απόμακρα οι φτωχοί.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, αν δεν ληφθούν εγκαίρως μέτρα, το πρόβλημα θα πάρει διαστάσεις και θα απειλήσει την κοινωνική συνοχή και αρμονική διαβίωση των κατοίκων της.
Η μετατροπή των απόμακρων προαστίων της πόλης σε γκέτο φτωχών και ανέργων, έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια και συνεχίζει με εντατικότερους ρυθμούς, όσο η απόκτηση κατοικίας γίνεται όνειρο απλησίαστο λόγω της συνεχιζόμενης αύξησης της αξίας των ακινήτων και των επιτοκίων.
Για πρώτη φορά, η έρευνα έδειξε ότι τα νέα προάστια, γνωστά ως «McMansions», έχουν αρχίσει να μετατρέπονται σε παγίδες φτωχών, λόγω της αύξησης της τιμής των σπιτιών και των εξόδων μετακίνησης.
Η ίδια έρευνα που έγινε για λογαριασμό του Melbourne Community Foundation κατάδειξε ακόμα ότι:

-Πάνω από το 10% των κατοίκων της πόλης ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αύξηση κατά 3% την τελευταία δεκαετία.

-Κατακόρυφη αύξηση παρουσίασε τόσο η αύξηση των τιμών των σπιτιών όσο και η αύξηση του αριθμού των αστέγων. Σε 24.000 ανέρχονται αυτή τη στιγμή οι άστεγοι στη Μελβούρνη.

-Στις πιο πάνω περιοχές κατοικεί και ο μεγαλύτερος αριθμός ανέργων στην πόλη.

-Η οικονομική άνθηση της τελευταίας δεκαετίας δεν άγγιξε τους μη προνομιούχους και φτωχούς κατοίκους των πιο πάνω προαστίων. Αντίθετα, τους έπληξε οικονομικά, αφού αυξήθηκαν δυσανάλογα οι τιμές όλων των καταναλωτικών προϊόντων, με αυτόν της στέγης να ξεπερνά κάθε ρεκόρ.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_19/04/2010_333431

http://allisonkilkenny.files.wordpress.com/2009/02/citigroup-eco.jpg

Είχαμε δει παλιότερο άρθρο (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/03/citigroup.html) με έγγραφο της Citigroup, στο οποίο τα έλεγε "έξω από τα δόντια", περιγράφοντας τον κόσμο ως "πλουτονομία", όπου η citigroup ανήκε στη μικρή μειοψηφία που έχει συγκεντρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι πλούτου και εξουσίας. Όπως βέβαια έλεγε και η citigroup στο έγγραφο αυτό του 2005, ακόμα και κρίση να ξεσπάσει, έχουν τόση εξουσία που θα "τα βολέψουν".

Όντως λοιπόν, τώρα που η citigroup αντιμετώπισε πρόβλημα, πήρε ένα τεράστιο "πακέτο σωτηρίας" (από ποιον άραγε?), και ανακοίνωσε σήμερα και κέρδη-ρεκόρ για τα 3 τελευταία χρόνια! Στην υγειά των κορόιδων...

Citigroup Profit More Than Doubles
Citigroup Inc., reporting its strongest results in nearly three years, said the fallout from the financial crisis and the bank's massive strategic repositioning is settling.
The U.S. bank's first-quarter profit more than doubled from a year earlier as Citigroup was able to reduce its cost for bad loans and benefit from an improving economy abroad. Citigroup reported a profit of $4.43 billion, or 15 cents a share, from a profit of $1.59 million a year earlier.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704671904575193713691602280.html?mod=WSJEUROPE_hpp_LEFTTopWhatNews

http://www.taxfreegold.co.uk/images/2001germany1markrev240.jpg

Must Germany bail out Portugal too?
Portugal, not Greece, poses the greater existential threat to Europe's monetary union. "Κάθε μέρα και μια νέα κίντερ-έκπληξη". Ειδικά αγγλικά ΜΜΕ επιτίθονται, αλλά όσο η κρίση γιγαντώνεται, τόσο η Γερμανία θα σκέφτεται να φύγει, το κόστος είναι πολύ μεγάλο
Mr Moec said Portugal has been blighted by entering EMU at an overvalued exchange rate: "Portuguese exporters have never been able to recover". The country has plugged the perma-gap with foreign loans. This cannot go on. The current account deficit is still running at 10pc of GDP, and the patience of global investors is snapping.

Euro enthusiasts are mystified at why Portugal's catch-up growth stalled in the 1990s. Productivity has been stuck at 64pc of the EU-15 level, refuting the cardinal assumption of EMU that North and South must converge over time.

This should be no surprise. A study of the Latin Monetary Union after 1865 by Kee-Hong Bae and Warren Bailey showed there was no convergence for half a century. Weak states cheated, inflating stealthily by dumping silver coins on others. The project was kept alive by French subsidies. That is what haunts Germany today.

http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/7604196/Must-Germany-bail-out-Portugal-too.html

Οι Γερμανοί νοσταλγούν το μάρκο τους
Κίνημα εξόδου από το ευρώ αναπτύσσεται στη μεγαλύτερη οικονομία της Γηραιάς Ηπείρο
«Το μάρκο επανέρχεται στη μόδα, το ευρώ είναι ώριμο για το μουσείο» λέει χαρακτηριστικά αναλυτής εκφράζοντας μια μειοψηφική, αλλά σαφώς ανερχόμενη τάση στη συντηρητική κοινή γνώμη. «Από τότε που έγινε σαφέςότι ο γερμανός φορολογούμενος θα πληρώσει για την Ελλάδα, εξαφανίζεται και η τελευταία στήριξη προς το ευρώ» προσθέτει πιο δραστικά η εφημερίδα «Die Welt».
Επικεφαλής των οπαδών της επαναφοράς του μάρκου είναι ο γνωστός «δήμιος του ευρώ» Γιόαχιμ Σταρμπάτι, ένας αρχικά άσημος οικονομολόγος, ο οποίος έγινε πασίγνωστος στη Γερμανία μετά την προσφυγή που έκανε προ δεκαετίας στο συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης εναντίον της εισαγωγής του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Τότε ο κ. Σταρμπάτι έφαγε κυριολεκτικά τα «μούτρα» του: οι συνταγματικοί δικαστές απέρριψαν ασυζητητί το αίτημά του. Τώρα όμως δηλώνει σίγουρος ότι η νέα προσφυγή που προετοιμάζει θα έχει επιτυχία. «Η στήριξη της Ελλάδας αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των ευρωπαϊκών συνθηκών» λέει. «Οι δικαστές δεν έχουν άλλη επιλογήαπό το να με δικαιώσουν. Και αυτό θα σημάνει έξοδο από την ευρωζώνη όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και άλλων χωρών». Την «αιρετική» αυτή άποψη συμμερίζονται και οικονομολόγοι οι οποίοι έως τώρα ήταν ένθερμοι υποστηρικτές του ευρώ. Π.χ., ένας από τους αρχισυντάκτες της οικονομικής εφημερίδας «Βoersenzeitung», ο οποίος μιλάει για την «αρχή του τέλους» της ευρωζώνης και ζητεί από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να προχωρήσει στην εκτύπωση νέας σειράς μάρκων.

Οι «Κασσάνδρες»- πάντα λόγω της Ελλάδας- βρίσκουν ξαφνικά ευήκοον ους στη Γερμανία. Σε αυτές ανήκει και ο Θόρστεν Πολάιτ, επικεφαλής των οικονομολόγων της Βarclays-Capital. «Το ευρώ είχε σχεδιαστεί ως προπύργιο εναντίον του πληθωρισμού και των κρατικών χρεών» λέει. «Τώρα βλέπουμε ότι καταρρέει σαν τραπουλόχαρτα. Αντίστοιχα μεγάλη είναι και η απογοήτευση των υποστηρικτών του». Με το ευρώ δεν μπορεί πάντως κανένας πλέον να κάνει, όπως παλιά, «χρυσές δουλειές» δημοσίως. Ετσι, ορισμένοι από τους «πατέρες» του, όπως ο πρώην πρόεδρος της Βundesbank Χανς Τιτμάγερ, επιλέγουν τώρα τη σιωπή.

Ο αριθμός των ειδικών που ξεσπαθώνουν κατά του ευρώ είναι βέβαια ακόμη μικρός. Ωστόσο το «αόρατο» μέτωπο εναντίον του αυξάνεται από μέρα σε μέρα.

Το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο δεν θέλει βέβαια- προς το παρόν τουλάχιστον- να ακούσει κουβέντα για αυτό. Τόσο τα κόμματα όσο και οι ενώσεις των εργοδοτών και των εργαζομένων τάσσονται αναφανδόν υπέρ του ευρώ. «Για τη Γερμανία το ευρώ είναι η κότα με το χρυσό αβγό » λέει γνωστός βιομήχανος. Παρόμοια άποψη έχει και ο καθηγητής Οικονομικών Πέτερ Μπόφινγκερ. «Πολλοί Γερμανοί δακρύζουνόταν ακούν για το μάρκο» λέει. «Οι οικονομικές συνέπειες της επαναφοράς του όμως θα ήταν καταστρεπτικές».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=18&artid=326794&dt=20/04/2010

http://faculty.weber.edu/kmackay/p02.gif

Weber Said to Tell German Lawmakers Greece May Need More Aid
Bundesbank President Axel Weber told German lawmakers that Greece may need more aid than the 30 billion euros ($40 billion) promised by the European Union as the government in Athens struggles to push through planned spending cuts, two people present at the briefing said. Όπως είχαμε δει και σε προηγούμενη ανάρτηση, "η Ελλάδα θα πρέπει να δίνει 8-9% του ΑΕΠ κάθε χρόνο στους ξένους πιστωτές, από το 2012 και μετά" για να αποπληρώνει τα χρέη της.
Αυτό παρατηρεί ο Simon Johnson, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, και όπως εύστοχα σχολιάζει ο Ambrose Evans-Pritchard σε σχετικό άρθρο του στη συντηρητική "Telegraph", "κανένας λαός δε μπορεί να ανεχτεί τέτοια υποδούλωση στους δανειστές του για πολύ" ("No nation will tolerate such debt servitude for long")...
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=a2FoYRWKwGc4&pos=2

Δύο τα στρατόπεδα στον ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωπαϊκή Ενωση 2 κόμματα στη συσκευασία του ενός - σαφώς και το πιο αριστερό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να σκεφτεί να αποχωρήσει και να συμβάλλει στη δημιουργία μιας αντικαπιταλιστικης αριστεράς, αντί να κάθεται με τους επίδοξους ΠΑΣΟΚους
Από τη μια πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί ότι «η έξοδος από την Ευρωζώνη, υπό τις σημερινές συνθήκες, θα σήμαινε δραματική επιδείνωση των κοινωνικών ανισοτήτων» και από την άλλη ο Αλέκος Αλαβάνος υποστηρίζει ότι «δεν μπορούμε να παραμείνουμε με τους σημερινούς όρους».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=11246972

«Το κεφάλαιο τρομάζει όταν έλθει αντιμέτωπο με την ανυπαρξία κερδών, όπως ακριβώς τρομάζει η Φύση μπροστά στο κενό. Με την προοπτική κάποιων κερδών ξυπνάει από το λήθαργό του, με κέρδος 20% ζωντανεύει, με 50% ρισκάρει, με 100% λειώνει κάτω από το πόδι του όλους τους ανθρώπινους νόμους και με 300% δεν υπάρχει καμία εγκληματική ενέργεια που να μην ρισκάρει – ακόμη και με τον κίνδυνο να οδηγηθεί στην γκιλοτίνα»
Κ. Μαρξ - "Κεφάλαιο"

«Δεν κινείται φύλλο». Αυτήν ήταν η πρώτη αντίδραση επικεφαλής επιχειρηματικής πίστης τράπεζας με μεγάλα μερίδια στην ελληνική αγορά όταν ερωτήθηκε για την πορεία των χρηματοδοτήσεων στον τομέα της ευθύνης του. δεχτείτε να δουλεύετε σε συνθήκες Βουλγαρίας, και τότε "όλα θα πάνε καλά"
Από τη μία πλευρά η ζήτηση για δάνεια από φερέγγυους πελάτες έχει περιοριστεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα ελέω επενδυτικής «άπνοιας», και από την άλλη οι νέοι αυστηρότεροι κανόνες που ακολουθούν οι τράπεζες, σε σχέση με τις εξασφαλίσεις που ζητούν για τη χρηματοδότηση ακόμη και υγιών επιχειρήσεων, ευθύνονται για τη «βουτιά» των ρυθμών ανάπτυξης των υπολοίπων της κατηγορίας σε ιστορικά χαμηλά στην εποχή του ευρώ. Η σημαντική άνοδος των spreads των ελληνικών ομολόγων καθιστά απαγορευτικό για τα πιστωτικά ιδρύματα το κόστος άντλησης κεφαλαίων από τις χρηματαγορές, εξέλιξη με άμεσο αντίκτυπο στους δείκτες ρευστότητάς τους που τις αναγκάζει να παίξουν «άμυνα», με αποτέλεσμα να υποχρηματοδοτείται η εγχώρια επιχειρηματική κοινότητα.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=326776&dt=20/04/2010

http://s.enet.gr/resources/2010-04/el200410p001-thumb-medium.jpg

Με βάση τα κυβερνητικά σχέδια οι συντάξεις του μέλλοντος θα περικόπτονται με δύο τρόπους:
α) με τους νέους συντελεστές αναπλήρωσης (σύνταξης), οι οποίοι από 2% το χρόνο και 70% την 35ετία διαμορφώνονται πλέον από 0,9% για τα πρώτα 10 έτη και φτάνουν, το πολύ, έως 1,5% για ασφάλιση κατά την τελευταία τριετία, από το 38ο έως το 40ό έτος, και

β) τη νέα βάση υπολογισμού του συντάξιμου μισθού (υπολογισμός των εισφορών καθ'ολόκληρη την 35ετία έναντι της καλύτερης 5ετίας που είναι σήμερα).

Ετσι, για εργασία έως 35 ετών, διάστημα που σήμερα θεωρείται ικανός χρόνος ασφάλισης και το σύστημα σου παρέχει πλήρεις αποδοχές, η ανταποδοτική σύνταξη θα κυμαίνεται από 400 έως 830 ευρώ για καταληκτικό μισθό από 1.000 έως 2.200 ευρώ αντιστοίχως. Απλώς, κατά το 65ο έτος θα έρχεται το κράτος και θα παρέχει επιπλέον ένα ποσό γύρω στα 360 ευρώ (βασική σύνταξη), όχι σε σημερινές τιμές, αλλά ονομαστικά κατά τη χρονολογία συνταξιοδότησης. (Για παράδειγμα, κατά τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του νέου συστήματος, το 2018, τα 360 ευρώ θα έχουν αγοραστική δύναμη όση τα 270 ευρώ σήμερα, καθώς ο πληθωρισμός κατά το μεσοδιάστημα υπολογίζεται ότι θα τρέχει άνω του 2,5% σε ετήσια βάση και 25% αθροιστικά την 8ετία.

http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=153388

Χάθηκαν 40.000 θέσεις εργασίας στις κατασκευές το 2009
Το παζλ της κατάρρευσης της ελληνικής κατασκευαστικής αγοράς συμπληρώνεται από το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των εργοληπτικών επιχειρήσεων αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας και παράλληλα αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις του έναντι των πιστωτριών τραπεζών.
Επισημαίνεται ότι λόγω των δημοσιονομικών αδιεξόδων, το ελληνικό Δημόσιο καθυστερεί για πολλούς μήνες να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του έναντι των εργοληπτικών επιχειρήσεων για δημόσια έργα που έχουν ολοκληρωθεί εδώ και πολύ καιρό. Οι υποχρεώσεις αυτές ανέρχονται, σύμφωνα με στοιχεία των κατασκευαστικών εταιρειών, σε 2 δισ. ευρώ.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4570737&ct=3

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
2.500 κενές οργανικές θέσεις στα ΕΛΤΑ
Οι κενές οργανικές θέσεις σήμερα στα ΕΛΤΑ υπολογίζονται σε περίπου 2.500, ενώ αναμένεται να αυξηθούν στις 3.000 έως το τέλος του μήνα, οπότε λήγουν και οι τελευταίες συμβάσεις των έκτακτων εποχικών υπαλλήλων, ανέφερε χτες ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταχυδρομικών (ΠΟΣΤ) Γιώργος Βασιλόπουλος.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη διανέμεται για μεγάλο χρονικό διάστημα η καθημερινή αλληλογραφία ακόμα και σε περιοχές στην Αττική, καθώς τα ανεκτέλεστα δρομολόγια φτάνουν τα 500 ημερησίως, ενώ αναμένεται να διπλασιαστούν τον επόμενο μήνα.
Σύμφωνα με την ΠΟΣΤ, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις πολιτών που πηγαίνουν οι ίδιοι στο ταχυδρομείο αναζητώντας την αλληλογραφία τους, ενώ καθυστερούν ακόμα και λογαριασμοί ΔΕΚΟ, οι οποίοι στη συνέχεια καθίστανται ληξιπρόθεσμοι! Προβλήματα από τη μη έγκαιρη καταβολή των συντάξεων αντιμετωπίζουν και ορισμένοι συνταξιούχοι στις περιοχές αυτές, καθώς και σε απομακρυσμένα χωριά της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4570738&ct=3

Την ίδια ώρα, στις ΗΠΑ, το #1 θέμα είναι η Goldman Sachs, που δέχτηκε ένα χτύπημα, και υπάρχει συζήτηση για περιορισμούς και περαιτέρω χτυπήματα, για να ικανοποιηθεί το "λαικό αίσθημα". Μάλιστα, και στην Ευρώπη η Αγγλία και η Γερμανία ερευνούν τη Goldman, που βέβαια λειτουργεί ως "αποδιοπομπαίος τράγος". Θετικό το χτύπημα, δείχνει άλλωστε ότι θέλουν να δώσουν "κάτι" στον κόσμο φοβούμενοι μεγαλύτερες αντιδράσεις - έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα...

Goldman Sachs: From titan to punching bag
The SEC's decision to sue the investment bank should make the rest of Wall Street nervous. And that's a good thing
http://www.salon.com/technology/goldman_sachs/index.html?story=/tech/htww/2010/04/19/goldman_sachs_and_the_sec

Goldman May Face U.K., German Inquiries After Suit
Goldman Sachs Group Inc. faces a regulatory probe in Britain and scrutiny from the German government after the U.S. Securities and Exchange Commission sued the firm for fraud tied to collateralized debt obligations.
Prime Minister Gordon Brown called yesterday for the Financial Services Authority to start an inquiry, saying he was “shocked” at the “moral bankruptcy” indicated in the suit. ναι, λες και δεν το ήξερε...Χαζές δηλώσεις για χαζούς ανθρώπους. Τέτοιους θέλουν, σε τέτοιους απευθύνονται, τέτοιους προσπαθούν να δημιουργούν. Germany’s financial regulator, Bafin, asked the SEC for details on the suit, a spokesman for Chancellor Angela Merkel said.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aNSmRVxms8jg&pos=2

http://static.businessinsider.com/image/4b9f84107f8b9ac730ca0000/hillary-bill-clinton.jpg
"Συγνώμη, λάθος - δε φταίω εγώ όμως, έτσι μου είπαν: Άσε μας να βγάλουμε λεφτά μου είπαν, και εγώ τους αφησα χωρίς κανένα περιορισμό, τι άλλο να έκανα δηλαδή?"

Bill Clinton: Larry Summers And Bob Rubin Gave Me Lousy Advice About Derivatives
President Clinton was forthright on ABC's "This Week" yesterday when asked whether Larry Summers and Bob Rubin had given him bad advice about regulating derivatives (the advice was don't regulate them.)
http://www.businessinsider.com/henry-blodget-bill-clinton-larry-summers-and-bob-rubin-gave-me-lousy-advice-about-derivatives-2010-4?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+businessinsider+%28Business+Insider%29

Αποκλειστικο! Διαβαστε πρωτοι το γραμμα που εστειλε η Τζουλια στον πρωθυπουργο! (http://asimonis.wordpress.com/2010/04/19/αποκλειστικο-διαβαστε-πρωτοι-το-γραμ/)

http://asimonis.files.wordpress.com/2010/04/yiuorre.jpg?w=500&h=375

http://asimonis.files.wordpress.com/2010/04/u8t6.jpg?w=500&h=375
μου το' στειλαν, και το βάζω - είναι εύστοχη η σάτυρα για τον κιτρινισμό και πως ευνοεί την παρακμή - η Ιταλία "δειχνει το δρόμο"...

http://www.spiegel.de/images/image-74528-panoV9free-bylm.jpg

Merkel 'Only Now Realizes the Dimensions of Afghanistan'
The death of seven German soldiers in Afghanistan this month is likely to fuel public opposition to the Bundeswehr's deployment in the Hindu Kush. German papers take another look at what the country's troops are doing in Afghanistan.
The presence of German troops in Afghanistan has never been popular back home but with the deaths of seven soldiers in two weeks, public opposition to the mission looks likely to grow. Berlin is now facing increasing pressure to justify the eight-year deployment.
Yet the German government is not only contending with the public's distrust of the mission which began in 2002. There is also increased pressure on Germany from its NATO allies to become even more involved in Afghanistan.
While all political parties apart from the far-left Left Party have backed the mission up to now, there are signs of cracks in the political consensus.
http://www.spiegel.de/international/germany/0,1518,689817,00.html

http://assets.nydailynews.com/img/2009/04/14/alg_thailand.jpg

Απειλεί τους διαδηλωτές ο στρατός της Ταϊλάνδης
Ο στρατός απειλεί να σκληρύνει τη στάση του απέναντι στους αντικυβερνητικούς διαδηλωτές.
Ο στρατός ανέφερε μάλιστα ότι υπό ορισμένες συνθήκες θα χρησιμοποιήσει τα όπλα για να αντιμετωπίσει «αποφασιστικά» τους διαδηλωτές.
«Πρέπει να διατηρήσουμε μια απόσταση μεταξύ των στρατιωτών και των διαδηλωτών. Εάν προσπαθήσουν να σπάσουν τη γραμμή, θα αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε δακρυγόνα και εάν την σπάσουν όντως, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα για να τους αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά», ανέφερε ο εκπρόσωπος του στρατού, συνταγματάρχης Σανσέμ Καεουκάμνερντ, μιλώντας σε δημοσιογράφους.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_20/04/2010_333612

Χωρίς παπά και χωροφύλακα
Η Μαριναλέντα, µια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνοµικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται µε 15 ευρώ τον µήνα. Ο δήµαρχός της, ο κοµµουνιστής Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια.
Εδώ και πολλά χρόνια, την εβδοµάδα που οι άλλες πόλεις στην Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέντα γιορτάζουν την ειρήνη. «Ο δήµαρχός τους είναι τρελός», λένε στο γειτονικό χωριό. «Ενώ εµείς οι άλ λοι Ισπανοί κάνουµε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 µέρες πάρτι». Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν µε τους χωρικούς της Μαριναλέντας.

Οταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεώτερος δήµαρχος στην Ισπανία. Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώ νων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πά ρει από ένα γαιοκτήµονα 12.000 στρέµµατα γης και να δηµιουργήσει έναν αγροτικό συ νεταιρισµό από τον οποίο ζει σήµερα σχεδόν όλο το χωριό. «Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!», λέει ο δήµαρχος.

Στον συνεταιρισµό Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ηµέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδοµάδα. Ολοι έχουν τον ίδιο µισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκοµιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λπ.) συσκευάζονται στο µικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη µέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατµόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊό ντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσο δα του συνεταιρισµού δεν µοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στον συνεταιρισµό για να δηµιουργηθούν δουλειές. Γι αυτό στο χω ριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Οµως ακόµη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι µισθοί καταβάλλονται.

Στη Μαριναλέντα, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισµός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρού νται δικαίωµα. Μια θέση στον παιδικό σταθµό µε όλα τα γεύµατα κοστίζει 12 ευρώ τον µήνα. Από την άλλη, «εδώ δεν έχουµε χωροφύ λακες, θα ήταν µια άχρηστη σπατάλη», λέει ο δήµαρχος. «Δεν έχουµε ούτε παπά - δόξα τω Θεώ!», προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυηµένη και το Πάσχα έγινε µια µικρή θρησκευτική λιτανεία, η οποία πέρασε διακριτικά από τους δρόµους του χω ριού, χωρίς θεατές και αποφεύγοντας την πλατεία όπου γινόταν η γιορτή.

«Εφαρµόζουµε µια συµµετοχική δηµοκρατία, αποφασίζουµε για όλα, από τους φόρους ώς τις δηµόσιες δαπάνες, σε µεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες», λέει ο Γκορντίγιο. «Ξέρουµε πως οι άνθρωποι µπορούµε να δουλεύουµε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήµα».

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4570732&ct=2

ciaoant1

24-04-10, 20:52

http://1.bp.blogspot.com/_B2p_sAwKE44/SwpjYaZ33II/AAAAAAAANlk/mjve9Qp37JA/s400/kati_psinetai.jpg
Δεν έχει και άδικο ο τίλος - πράγματι "κάτι ψήνεται" - άσχετα αν η ύπαρξη και γιγάντωση τέτοιων εκπομπών είναι ένα από τα πολλά συμπτώματα κατάπτωσης της κοινωνίας.

Τώρα το τι ψήνεται, αυτό είναι άλλο θέμα βέβαια: Με τους λαούς σε όλο το "δυτικό κόσμο" να έχουν να διεκδικήσουν κάτι στην πολιτική εδώ και δεκαετίες (Ποιο αντίστοιχο κοινωνικό-πολιτικό επίτευμα έχουν να παρουσιάσουν σήμερα οι λαοί που να συγκρίνεται πχ με το 8ωρο και την εργατική πρωτομαγιά που πλησιάζει? Μάλλον κανένα...), τα πράγματα είναι δύσκολα: Οι λαοί είναι "απροπόνητοι", έχουν να αγωνιστούν εδώ και χρόνια για κάτι. Και το χειρότερο, είναι και η αριστερά "απροπόνητη", ενώ αυτή είναι που θα έπρεπε "να δίνει το παράδειγμα"

Παρατηρήστε το ξεχαρβάλωμα - δείτε πως οι κατώτερες τάξεις είναι κατακερματισμένες σε τρομερό βαθμό, αδυνατώντας να βρουν ένα κοινό σχέδιο και βηματισμό να ανατρέψουν την κατάσταση εναντίον τους

http://www.ssdec.nsw.edu.au/history/romanovs/images/socstructure.jpg
Παλιό αλλά κλασσικό σκίτσο

Ο Γουόρεν Μπάφετ, ο γνωστός επενδυτής είχε δηλώσει κάποτε ότι όταν ξεσπά μια κρίση, είναι σαν την παλίρροια, με την έννοια ότι όταν αποτραβηχτούν τα νερά, αποκαλύπτεται ποιος από τους κολυμβητές φοράει μαγιό και ποιος όχι.

Ε λοιπόν τώρα που "αποτραβιούνται τα νερά", αποκαλύπτεται ότι οι λαοί είναι ξεβράκωτοι - χωρίς οργάνωση, σχέδιο, πολιτικό κόμμα που να προωθεί τα συμφέροντα τους, κατακερματισμένοι σε απίστευτο βαθμό ("διαίρει και βασίλευε" - δεν είναι τυχαίο που τρώγονται μεταξύ τους, διότι ο ένας έκανε ρουσφέτι για να μπει στο δημόσιο, ο άλλος είναι "αιώνιος" φοιτητής, ο παράλλος είναι Αφγανός μετανάστης (κάτι που εξ ορισμού είναι κακό), κτλ, κτλ, κτλ).

Θα μου πείτε, μερικά είναι σωστά από αυτά, δηλαδή, όντως υπάρχουν κυφήνες στο δημόσιο, για παράδειγμα.
Ναι, καμία αντίρρηση, και θα πρέπει και να χτυπηθούν αυτοί τελικά, αλλά πραγματικά αν δει κανείς λίγο "αποστασιοποιημένα" τα πράγματα, μάλλον θα βάλει τα γέλια, ή τα κλάμματα:

Για φαντάσου να είσαι ο Λάτσης, Ο Εφραιμ, η Deutche Bank ή τέλος πάντων οποιοδήποτε μέλος οποιασδήποτε τάξης από την εικόνα πλην της κατώτερης, και να βλέπεις κάτι κουρέληδες (πχ Αφγανοί μετανάστες) ή κάτι ήμι-κουρέληδες (πχ οι κακοπληρωμένοι ή και άνεργοι εργάτες) να τσακώνονται μεταξύ τους για υπαρκτές ή μη λαμογιές, την ίδια ώρα που εσύ βγάζεις χοντρά λεφτά, και κανένας δεν τολμάει να σου αντιμιλήσει.

Τι θέαμα και αυτό, τα τρισεκατομμύρια $ που άλλαξαν χέρια το τελευταίο διάστημα είναι μια από τις μεγαλύτερες και πιο ωμές μεταφορές πλούτου στην παγκόσμια ιστορία, και προς το παρόν τη σκαπουλάρουν, έτσι δεν είναι?

Η ανεργία πως πάει? Τα ωράρια? Βάζουν άλλους να δουλεύουν 12 και 14 ώρες στην Κίνα για πενταλοδεκάρες, άλλους να είναι άνεργοι, άλλους να πληρώνονται με ολοένα και λιγότερα για να ανταγωνιστούν τους κινέζους εργάτες, κι όμως τη σκαπουλάρουν.

Αχ, πολλοί θα τον νοσταλγήσουν τον Λένιν. Γιατί όσο και αν τελικά η ΕΣΣΔ απέτυχε (μόνοι οι ΚΚΕδες δεν το έχουν πάρει χαμπάρι αυτό), ο Λένιν έβαλε τους εργάτες σε μια οργάνωση με πειθαρχία, αρχή μέση και τέλος, και έτσι (ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ-ΜΕ ΑΠΛΗ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΙΕΣ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ) τους οδήγησε σε αγώνες (είτε μιλάμε για αγώνες στους δρόμους, είτε για αγώνες σε φιλοσοφικό επίπεδο, κτλ, κτλ, κτλ), χτύπησε συμπεριφορές εργατών που ήταν λαμόγια (ας πούμε μερικά βύσματα, ρουφιάνους, γλείφτες, κτλ), αλλά τελικά χτύπησε και τον Τσάρο, τους υπουργούς, τους τραπεζίτες, και κάθε είδους αρπαχτικό κυκλοφορούσε.

Και μη νομίζετε, για να τα λέμε και όλα, ότι "όλοι" οι Λάτσηδες και οι Ντοιτσεμπάνκερς αυτού του κόσμου περνούν "μέλι-γάλα".

Πέρα από το ότι μερικοί βάζουν λουκέτο στα πλαίσια του μεταξύ τους ανταγωνισμού, υπάρχουν και ανάμεσα τους και αρκετοί που έχουν και γνώσεις, και κάπως βαθύτερη σκέψη, και καταλαβαίνουν ότι δεν είναι δυνατόν να διατηρηθεί η "μυωπία" των λαών για πολύ.

Ως ποτέ θα τους αφήνουν ανενόχλητους να ρημάζουν? Έχουμε δει άλλωστε πολλές φορές σε παλιότερα ποστ ότι θέλουν κι άλλα λεφτά, οι τράπεζες στις ΗΠΑ ζητούν τρις ακόμα $, οι εργοδότες δε θα ησυχάσουν αν δεν πέσουν τα μεροκάματα σε επίπεδο Βουλγαρίας, κτλ.

ΑΡΑ, δε χρειάζεται τελικά και πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι είναι ζόρικα τα πράγματα - ειδικά στην Ευρώπη ο κόσμος έχει κάποια υπολλείμματα έστω αγωνιστικότητας και πολιτικής/ιστορικής γνώσης. Γι' αυτό και έχουμε δει σειρά οργανισμών και διάφορων "ειδικών' να προειδοποιούν για κοινωνικές εκρήξεις, γιατί το καταλαβαίνουν ότι η κατάσταση διαρκούς ρημάγματος είναι αδύνατον να μείνει αναπάντητη.

Και ο κοσμος, μπορεί να είναι πολιτικά "αγύμναστος", αλλά αυτό είναι θέμα χρόνου, αρκεί να υπάρξει η θέληση για "γυμναστική" και πίστη στις ικανότητες του να πάρει αυτός την εξουσία. Αυτή η γενιά που φεύγει δε θα το κάνει ποτέ αυτό, είναι μια γενιά που μεγάλωσε σε μια ιστορική φάση του καπιταλισμού που τελειώνει, και μαζί της θα χαθεί και μια γενιά ανθρώπων που είδαν την πάλλαι ποτέ "ελπίδα των λαών" (τον "υπαρκτό") να πέφτει.

Τι θα κάνουν οι επόμενες γενιές θα φανεί: Θα πάρουν πίσω το 8ωρο? Θα κάνουν μια ακόμα επανάσταση?
Ποιος μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα, αλλά πάντως δύσκολο μου φαίνεται να καθίσουν να ακούνε το [κάθε] Γιωργάκη να τους λέει ότι..."βρήκε την Ιθάκη", όταν ουσιαστικά μας γυρίζουν σε μια σύγχρονη φεουδαρχία, με πολλούς κολίγους που δουλεύουν σκληρά για λογαριασμό ελάχιστων φεουδαρχών...

Ποιος θέλει να είναι κολίγος? Τι θα γίνει αν τυχόν συνειδητοποιήσουν οι λαοί ότι τους "κολιγοποιούν"? Για πόσο καιρό θα μείνουν άπραγοι, φοβισμένοι, κατακερματισμένοι, ανοργάνωτοι? Και γιατί να το κάνουν αυτό άλλωστε? Καλύτερα δε θα είναι να αγωνιστούν?

http://static.businessinsider.com/image/4bc4b18d7f8b9ad5035e0900-324-243/nouriel-roubini.jpg
Αφού σας το λέω, ακόμα και τα 700 ευρώ που παίρνει η "γενιά των 700 ευρώ" είναι πολλά, όταν δίπλα στη Βουλγαρία για παράδειγμα ψωνίζεις μερικούς εργάτες για 400 ευρώ

Roubini Explains The Simple Reason That Aid To The PIIGS Is Doomed To Failure
"These issues within the euro zone stem primarily from a loss of competitiveness, high wage growth and labor costs which outstripped productivity, undisciplined fiscal policies and, crucially, the appreciation of the euro between 2002 and 2008."
He goes on to note that since nothing the EU or IMF is doing actually addresses these issues, there's really very little hope that the problem is being solved. Ρε παιδιά, δεχτείτε τέλος πάντων μισθό 400-500 ευρώ, και μετά θα επενδύσουμε, γιατί γκρινιάζετε, δεν καταλαβαίνω, εδώ μας "έχετε πιει το αίμα" με τους πανάκριβους μισθούς σας, δείτε τι ωραίους μισθούς έχουν δίπλα σας, τι νομίζετε ότι ειστε εσείς? Οι εκλεκτοί του Θεού? 400 ευρώ και άμα σας αρέσει, αλλιώς απλά ΔΕ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ να επενδύσουμε στην Ελλάδα, πάμε Βουλγαρία, Τουρκία, Σκόπια, ή, ακόμα καλύτερα, Κίνα, Ινδία, κτλ
http://www.businessinsider.com/roubini-explains-the-simple-reason-that-aid-to-the-piigs-is-doomed-to-failure-2010-4?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+businessinsider+%28Business+Insider%29

http://news.kathimerini.gr/kathnews/photos/23-04-10/23-04-10_398548_1.gif

Πάντως, ο Ρουμπίνι στο άρθρο παραπάνω κάνει μια σημαντική διαπίστωση - ότι δηλαδή το χρέος δεν αποτελεί το κύριο θέμα. Άλλωστε, το χρέος της Ελλάδας δε μπορεί να αποπληρωθεί ποτέ, άλλωστε δανεισμένος σημαίνει και εξαρτημένος-υποταγμένος, και άρα δε θέλουν και να αποπληρωθεί. Θέλουν να είναι η Ελλάδα μια ζωή "στο χείλος' και να βγάζουν χρήματα από αυτό -'Αλλωστε ένα σωρό άρθρα υπάρχουν στον τύπο που περιγράφουν το πως πλουτίζει το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο από τη σημερινή κατάσταση. Δείτε ένα (http://techiechan.com/?p=299) από το τechiechan.com που περιγράφει το πιο πρόσφατο παράδειγμα με την Τράπεζα της Ελλάδας:

Γυμνός: Το έγκλημα της Τράπεζας της Ελλάδος σε ταλιράκια.
"Ήρθε η ώρα της πληρωμής. Για όλους. Η Τράπεζα της Ελλάδος αποκαλύφθηκε πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο επέτρεπε τη χειραγώγηση της ελληνικής αγοράς ομολόγων. Σκόπός αυτού του κειμένου είναι να το εξηγήσει με απλά λόγια, προκειμένου να γίνει κατανοητό το μέγεθος του σκανδάλου. Κανένα οικονομικό παιχνίδι δεν είναι πέραν της κατανόησης ενός φιλομαθή αποφοίτου λυκείου, εάν του το παρουσιάσουν χωρίς τις χιλιάδες τεχνικών όρων που στόχο έχουν να τον αποτρέψουν από το να μάθει πως το παιχνίδι είναι περίπλοκο αλλά απλό. Απολαύστε λοιπόν και αναρωτηθείτε γιατί κανείς -της αριστεράς συμπεριλαμβανομένης- δεν ασχολείται με το θέμα.
Για αρχή ας εξηγήσουμε με τους ορισμούς.

Repo: Ο Άγγελος έχει ένα 10ετες ομόλογο του ελληνικού δημοσίου που αγόρασε το 2008 και το οποίο κρατά για να σπουδάσει τα παιδιά του. Έρχεται ο Ξερόλας και του λέει. Άγγελέ μου, θέλεις να μου δανείσεις το ομόλογό σου για ένα μήνα? Σου υπόσχομαι πως θα στο επιστρέψω πλυμένο γυαλισμένο και ατόφιο και μάλιστα για τον κόπο σου θα σου δώσω κι ένα μικρό ποσό που θα το συμφωνήσουμε από τώρα (ας πουμε 20ευρώ). Ο Άγγελος συμφωνεί και έτσι το ομόλογο έρχεται στα χέρια του Ξερόλα που για ένα μήνα μπορεί να το κάνει ό,τι θέλει, φτάνει στο τέλος του μήνα να το επιστρέψει στον Άγγελο μαζί με το ποσό που συμφωνήσανε. Αυτό είναι ένα ρέπο.

Spread: τα ομόλογα, περίπου όπως και οι προθεσμιακές καταθέσεις έχουν ένα επιτόκιο το οποίο καθορίζεται τη στιγμή της έκδοσής τους. Όταν λέμε 5ετές ομόλογο 1000 ευρώ με απόδοση 5%, εννοούμε πως αυτός που θα το αγοράσει για τα επόμενα 5 χρόνια θα βγάζει 50 ευρώ το χρόνο. Το spread είναι η διαφορά του επιτοκίου που πληρώνει ένα κράτος σε σχέση με το επιτόκιο που πληρώνει ένα άλλο κράτος το οποίο θεωρούμε ως βάση. Δηλαδή εάν η γερμανία για το 5ετες ομόλογο πληρώνει σήμερα 3% και η Έλλάδα 5%, τότε το spread είναι 2% ή 200 μονάδες βάσης (πρακτικά 200εκατοστά).

Εδώ δεν θα εξηγήσω κάτι για να μη μακρυγορούμε και μπλεκόμαστε, όχι όμως γιατί είναι δύσκολο να εξηγηθεί: Η τιμή ενός (παλιού) ομολόγου, πέφτει όσο ανεβαίνει το σημερινό επιτόκιό της ίδιας τάξης ομολόγων. Με λίγα λόγια, όταν ανεβαίνουν τα spread στα 5ετη ομόλογα, αυτόματα ο πρώτος χαμένος δεν είναι το δημόσιο, αλλά όλοι όσοι έχουν στα χέρια τους παλιότερα ομόλογα της ίδιας τάξης (δηλαδή 5ετή). Το δημόσιο, ζημιώνεται έμμεσα με δύο τρόπους. Α) από τη μειωμένη αξιοπιστία του (όσοι αγοράζουν τα ομολογά του χάνουν) και Β) όταν ξαναβγεί στην αγορά να εκδόσει καινούργια ομόλογα, επειδή τα ομόλογα αυτά θα έχουν υψηλότερο επιτόκιο.

Short Selling: Ο Ξερόλας με το δανεικό ομόλογο του Άγγελου στα χέρια του, πάει στην αγορά και το πουλάει 1000 ευρω. Περιμένει μερικές μέρες, και η τιμή του ομολόγου πέφτει στην αγορά. Τότε ξανα-αγοράζει ένα ίδιο ομόλογο (10ετες εκδόσεως 2008) με μολις 900 ευρώ. Ο Ξερόλας λοιπόν, πούλησε ένα δανεικό ομόλογο 1000 ευρώ, αγόρασε το ίδιο ομόλογο 900 ευρώ μερικές μέρες αργότερα, και τώρα έχει στα χέρια του ένα ομόλογο ίδιο με αυτό που έχει δανειστεί, συν 100 ευρώ στην τσέπη (1000-900=100). Επιστρέφει στο τέλος του μήνα το ομόλογο στον Άγγελο, του δίνει και τα συμφωνημένα 20 ευρώ από τα 100 που κέρδισε και κρατά τα 80 για τον δικό του κόπο.

Από την παραπάνω διαδικασία, καταλαβαίνουμε πως ο πρώτος χαμένος είναι ο Άγγελος που έχει το ομόλογο στα χέρια του και ο πιο κερδισμένος είναι ο Ξερόλας που κέρδισε από αυτή την πτώση.

Naked Short Selling: Επειδή ο Ξερόλας είναι φύσει άπληστος και θέλει να κερδίσει παραπάνω από τα 100 ευρώ που κέρδισε με την παραπάνω διαδικασία κάνει το εξής. Ενώ έχει δανειστεί από τον Άγγελο μόλις ένα 5ετες ομόλογο αξίας 1000ευρώ, πάει στην αγορά και πουλάει 10 ομόλογα αξίας 1000ευρώ το καθένα. Στην ουσία τα 9 από αυτά τα ομόλογα που πούλησε δεν υπάρχουν, είναι δηλαδή γυμνά (naked). Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη πρακτική short selling, καθώς δεν μπαίνει κανένα όριο στα πόσα γυμνά ομόλογα μπορεί κάποιος να πουλήσει. Στο απλό short selling, το όριο είναι τα πόσα ομόλογα υπάρχουν διαθέσιμα για πρόχειρο δανεισμό (repo).
Με αυτόν τον τρόπο μπορεί κάποιος να δημιουργήσει μια εικονική υπερπροσφορά ομολόγων στην αγορά και η ίδια αυτή η υπερπροσφορά να ρίξει τις τιμές. Πρακτικά η πτώση των τιμών γίνεται μια αυτο-εκπληρούμενη προφητεία και αυτός που εκτέλεσε την γυμνή πώληση το μόνο που έχει να κάνει, είναι -εκμεταλλευόμενος τον πανικό που δημιούργησε- να αγοράσει αυτά τα 10 ομόλογα πίσω σε σημαντικά χαμηλότερες τιμές.

Τώρα η Τράπεζα της Ελλάδος, μετά από μία μακροσκελή και επίτηδες δυσνόητη επιστολή παραδέχθηκε πως η παραπάνω πρακτική (το naked short) ήταν ανεκτή με ένα παραθυράκι που είχε αφήσει και θα εξηγήσουμε αμέσως.

Όταν κάποιος πουλάει ένα ομόλογο στην αγορά (Ηλεκτρονικη Δευτερογενης Αγορα Τίτλων που ανήκει στην ΤτΕ), είναι υποχρεωμένος μέσα σε διάστημα 3 ημερών να το παραδώσει στους διαπραγματευτές, προκειμένου να περιέλθει στα χέρια του αγοραστή. Αυτό είναι το λεγόμενο Τ+3. Υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα, να πουλήσεις ένα ομόλογο σήμερα που δεν διαθέτεις. Αρα χρωστάς στον διαπραγματευτή ένα ομόλογο και πρέπει να το παραδώσεις σε 3 μέρες. Αν το ξανα-αγοράσεις μετά από δύο μέρες από τον ίδιο διαπραγματευτή, τότε ο διαπραγματευτής κάνει τα στραβά μάτια και πρακτικά ακυρώνει το χρέος σου (διότι ένα ομόλογο πουλησες, ένα αγόρασες, το άθροισμα σε ομόλογα είναι μηδέν).
Αυτό πρακτικά είναι μία πράξη naked short selling καθώς την ώρα που πουλούσες το ομόλογο, δεν είχες την υποχρέωση να το διαθέτεις (εστω και δανεικό όπως περιγράψαμε με τα repo).
Επειδή 3 μέρες είναι συνήθως ένα μικρό διάστημα για να αλλάξουν οι τιμές των ομολόγων σε κανονικές συνθήκες, κανείς δεν ασχολείται με το να κάνει naked short selling με αυτόν τον τρόπο. Για να κερδίσεις από μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να πέσει αρκετά η τιμή μέσα σε μόλις 3 μέρες.

Η μπαλκονόπορτα της ΤτΕ

Αυτή είναι η κανονική διαδικασία. Όμως σε αυτή τη διαδικασία υπήρχε ένα παραθυράκι που η ΤτΕ είχε αφήσει ανοιχτό. Και αυτό το παραθυράκι ονομαζόταν failed εντολές. Όταν λοιπόν κάποιος πουλάει ένα ομόλογο, πρέπει σε 3 μέρες να το παραδώσει. Εάν δεν το κάνει, τότε η συναλλαγή θεωρείται failed, δηλαδή αποτυχημένη. Αποτυχημένη όμως δεν σημαίνει πως ακυρώνεται, διότι η πώληση έχει γίνει και υπάρχει ένας αγοραστής που περιμένει το ομόλογό του. Άρα στην ουσία η εντολή παραμένει εκκρεμής μέχρι ο πωλητής να φέρει το ομόλογο που έχει υποσχεθεί. Εάν ο πωλητής κάνει τον κινέζο, αυτό μπορεί να παραμείνει μέχρι και για 10 μέρες. Εάν το παρακάνει, τότε ο διαπραγματευτής έχει υποχρέωση να αγοράσει ένα ομόλογο ο ίδιος, να το δώσει στον αγοραστή και να στείλει τον λογαριασμό στον πωλητή. Όμως αυτό συνήθως δεν γίνεται διότι ο πωλητής που κάνει τον κινέζο, ξέρει μέχρι που τον παίρνει.
Με αυτόν τον τρόπο, ένας πωλητής ελληνικών ομολόγων μπορούσε να διατηρεί τη θέση του ανοιχτή για 10και μέρες χωρίς να έχει στα χέρια του το ομόλογο που είχε πουλήσει. Πρακτικά μπορούσε δηλαδή να έχει μια naked short εντολή χωρίς σχεδόν κανείς να τον ελέγχει.

Τον Οκτώβρη του 2009 η ΤτΕ πήρε μία απόφαση να απλοποιήσει ακόμα περισσότερο αυτή τη διαδικασία, διευκολύνοντας θεωρητικά οποιονδήποτε ήθελε να παίξει με αυτό το παραθυράκι. Τώρα, επειδή πιο πάνω εξηγήσαμε πόσο επικίνδυνο και πρακτικά παράνομο παιχνίδι είναι οι naked short εντολές. Εάν το συνδυάσουμε και με τη μπαλκονόπορτα που άνοιξε η ΤτΕ και τα απανωτά δημοσιεύματα για την ελληνική κρίση, καταλαβαίνουμε πως αυτό ήταν μία συνταγή που επέτρεπε σε οποιονδήποτε να εκτελέσει naked short εντολές για τουλάχιστον 10 συνεχείς ημέρες.

Αυτό συνεχίστηκε για κάμποσο, μέχρι που στις 8 Απρίλη το πράγμα ξεχείλωσε. Τότε, η επιτροπή που ελέγχει τον ΗΔΑΤ αποφάσισε να κλείσει το παράθυρο των failed εντολων με τον εξής απλό τρόπο. Για κάθε εντολή πώλησης, ο πωλητής θα πρέπει να προσκομίζει ένα ρέπο ημέρας αντίστοιχου ομολόγου (ένα δανεικό ομόλογο μίας ημέρας δηλαδή) μέχρι να προσκομίσει το πραγματικό ομόλογο που έχει στα χέρια του.
Πόρισμα πρώτο:
Η ΤτΕ είχε αφήσει ανοικτό ένα πολύ επικίνδυνο παράθυρο στην αγορά ομολόγων. Είτε το έκανε τον Οκτώβρη, είτε πιο πριν, αυτό το παράθυρο είχε τη δυνατότητα σε συνθήκες κρίσης να δημιουργήσει καταστάσεις υποτιμητικής κερδοσκοπίας στην αγορά ελληνικών ομολόγων. Άρα ο κ.Προβόπουλος είναι απολύτως υπεύθυνος γιαυτό το παράθυρο και θα πρέπει να παραιτηθεί.
Εάν δεν μπορούσε να καταλάβει τις συνέπειες αυτού του παράθυρου, είναι ανίκανος. Εάν ήξερε, τότε είναι συνένοχος και θα πρέπει να μιλήσει με τον εισαγγελέα.
Και ειλικρινά σε τέτοιες θέσεις, και σε τόσο απλές έννοιες σαν αυτές που μόλις εξήγησα, μου φαίνεται απίθανο κάποιος να μην καταλαβαίνει..."

Δείτε και παλιότερη ανάρτηση (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/03/titlos.html) εδώ

http://techiechan.com/?p=299

Και επειδή το χρέος δε θα αποπληρωθεί, απλά θα χρησιμοποιηθεί ως μοχλός πλουτισμού διάφορων εγχώριων και αλλοδαπών αρπαχτικών, ένα ακόμα άρθρο σχετικά με το γιατί η στάση πληρωμών, σε συνδυασμό με τη διάλυση της ευρωζώνης είναι απαραίτητη, προκειμένου ναι μεν να υπάρξει προσωρινά πρόβλημα στην Ελλάδα (το κράτος δε θα μπορεί να πληρώνει για ένα διάστημα μισθούς, κτλ), αλλά μέσο/μακροπρόθεσμα θα απαλλαχθούμε από το χρέος και το εξαντλητικό άρμεγμα των "δανειστών".
Ο Simon Johnson από το ΔΝΤ μας λέει (http://dialogoi.enet.gr/post/η-ελλάδα-θα-πρέπει-να-δίνει-8-9-του-αεπ-κάθε-χρόνο-από-το-2012) ότι η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώνει 8-9% του ΑΕΠ της κάθε χρόνο στους δανεισές της, και όπως ο γνωστός σχολιαστής της Telegraph Amrose Prichard παρατηρεί, κανένας λαός δε μπορεί να αντέξει τέτοια αιμορραγία για πολύ

Τέρμα πια τα ψέματα
Με την επιστολή του κ. Παπακωνσταντίνου στις 15/4 σύμφωνα με την οποία «οι ελληνικές αρχές ζητούν διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ πάνω σε ένα πολυετές πρόγραμμα οικονομικών πολιτικών», οι μάσκες έπεσαν. Η πολυδιαφημισμένη «διάσωση» από την ΕΕ δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης που οδηγεί αναγκαστικά στην αγκαλιά του ΔΝΤ. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να βρει τα χρήματα που χρειάζεται για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες, αλλά ομολογεί πια ανοιχτά ότι αδυνατεί να εξυπηρετήσει το χρέος συνολικά. Αυτός είναι ο λόγος που αναφέρεται σε «ένα πολυετές πρόγραμμα οικονομικών πολιτικών.»
Τι έμεινε απ’ όλα όσα κατά καιρούς ισχυρίστηκε η κυβέρνηση; Απολύτως τίποτε. Θυμόμαστε όλοι με τη στόμφο ο κ. Παπανδρέου, μαζί με την κ. Μέρκελ και τον κ. Σαρκοζί αναλάμβανε διεθνή πρωτοβουλία εναντίον των βδελυρών κερδοσκόπων. Τι απέγινε; Η ίδια η ΕΕ έκανε ότι ήταν δυνατό για να αποθρασύνει κάθε είδους κερδοσκοπική επίθεση εναντίον της Ελλάδας. Οι ηγέτες της ευρωζώνης με την τακτική τους πέταξαν συνειδητά στα σκυλιά της κερδοσκοπίας την Ελλάδα με την ελπίδα να τα αποσπάσουν από το ευρώ και τους άλλους εταίρους. Με την Ελλάδα να συγκεντρώνει τα κύρια πυρά της διεθνούς κερδοσκοπίας και τοκογλυφίας, οι ευρωκρατούντες προσπάθησαν αφενός να αποτρέψουν την πλήρη κατάρρευση του ευρώ και αφετέρου να πετύχουν ότι οι άλλες χώρες της ευρωζώνης που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με την Ελλάδα δεν θα υποστούν τα ίδια. Βλέπετε μια μαζική επίθεση της κερδοσκοπίας ενάντια σ’ όλες αυτές τις χώρες, είναι μάλλον σίγουρο ότι θα οδηγούσε το ευρώ στα τάρταρα.

Και η κυβέρνηση τι έκανε; Η κυβέρνηση το μόνο που έκανε όλο αυτόν τον καιρό ήταν να θριαμβολογεί για την «στήριξη» που δήθεν παρέχει η ΕΕ και να συνεχίζει την συστηματική κατεδάφιση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας σύμφωνα πάντα με τις εντολές από τα επιτελεία της ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Το αποτέλεσμα είναι η χώρα σήμερα να βρίσκεται σε πολύ χειρότερη θέση από ότι ήταν πριν αρχίσει η περιπέτεια της «αποκατάστασης της αξιοπιστίας της στις αγορές».

Ο πρωθυπουργός δεν αισθάνθηκε κανένα ενδοιασμό όταν είπε στην Βουλή (15/4): «Ας μη γελιόμαστε, το ΔΝΤ είναι σήμερα ήδη εδώ.» Απ’ ότι φαίνεται τελικά αυτή ήταν η επιδίωξη ευθύς εξαρχής. Να βρεθεί η Ελλάδα σε τέτοια κατάσταση, να οδηγηθεί σε τέτοιο αδιέξοδο, ώστε να φανεί η «λύση» του ΔΝΤ ως μονόδρομος. Κι όχι μόνο αυτό. Η Ελλάδα έχει κατρακυλήσει σε τέτοιο σημείο που η προσφυγή της χώρας στις αγορές για δανεισμό είναι πια ουσιαστικά αδύνατη. Με κάθε προσπάθεια της χώρας να βγει και να δανειστεί από τις αγορές το μόνο που καταφέρνει είναι να μεταθέτει, να μετακινεί το πρόβλημα του χρέους με πολλαπλάσιο τρόπο. Και μάλιστα όχι μέσο-μακροπρόθεσμα, αλλά στο πολύ άμεσο μέλλον.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση εν μέσω μιας έξαλλης αγοράς που έχει εκτοξεύσει τα επιτόκια στα ουράνια, βγαίνει να δανειστεί για μια ακόμη φορά από τις αγορές. Βγάζει σε δημοπρασία έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου 3μηνης διάρκειας για να εισπράξει 1,5 δις ευρώ. Η Γερμανία αυτή τη στιγμή δανείζεται με 0,15% για τα δικά της έντοκα γραμμάτια 3μηνης διάρκειας, ενώ η Ελλάδα θα είναι τυχερή αν δανειστεί με 4,0%. Ποια κυβέρνηση βγαίνει να δανειστεί 1,5 δις ευρώ που θα πρέπει να επιστρέψει σε τρεις μήνες πληρώνοντας μάλιστα και τόκο πάνω από 60 εκατ. ευρώ; Μόνο μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε πλήρη απόγνωση. Μόνο μια κυβέρνηση που γνωρίζει ήδη ότι τον Ιούλιο δεν θα βρίσκεται στο τιμόνι του κράτους, ή έστω το δημόσιο χρέος της χώρας δεν θα είναι υπ’ ευθύνη της.

Προς το παρόν, η κυβέρνηση έχει εμπλακεί για μια ακόμη φορά στα γρανάζια μιας διαπραγματευτικής διαδικασίας με την ΕΕ και το ΔΝΤ για τις «λεπτομέρειες». Όσο διαρκεί αυτή η διαπραγμάτευση η Ελλάδα θα συνεχίζει να τσακίζεται από τους κερδοσκόπους στις αγορές με την κυβέρνηση απλά να παρακολουθεί αμέριμνη. Είναι ενδεικτικό ότι στις 19/4 το 3ετές ελληνικό ομόλογο χτύπησε ιστορικό ρεκόρ και κατέγραψε spread της τάξης των 652 bps, την ίδια ώρα που το 10ετές ομόλογο έφτασε σε spread της τάξης των 470 bps ως προς τα γερμανικά ομόλογα, δηλαδή διαπραγματευόταν με επιτόκιο 7,8%.

Με τον τρόπο αυτό οι αγορές επιχειρούν τρία πράγματα:
Πρώτο, να επισπεύσουν την είσοδο του ΔΝΤ και να εξαναγκάσουν την ευρωζώνη να εγγυηθεί την κατάσταση στην Ελλάδα διαθέτοντας τα αναγκαία κονδύλια. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουν ότι μπορούν να συνεχίσουν την κερδοσκοπία με σχετικά υψηλά επιτόκια χωρίς να κινδυνεύουν από μια ξαφνική πτώχευση της χώρας. Όπως εξηγούσε πρόσφατα ο Φρανκ Χάγκενσταιν διευθύνων σύμβουλος της Γερμανικής Deka Investment, «το βασικό μας σενάριο στηρίζεται στο ότι δεν θα πτωχεύσει η Ελλάδα…. Η κατάσταση θα παραμείνει ασταθής. Με βάση αυτό το σενάριο, θέλουμε όπως είναι φυσικό να αγοράζουμε ομόλογα σε φάσεις ‘εξαιρετικής αδυναμίας’ και να τα πουλάμε πίσω σε φάσεις ‘δυναμικής εγκράτειας’.» (Manager Magazin, 19/4) Βασικό λοιπόν στοιχείο για να διατηρηθεί το ενδιαφέρον των επενδυτών στους ελληνικούς τίτλους είναι να διατηρηθεί η αστάθεια στην Ελλάδα υπό την εγγύηση και την κηδεμονία της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Δεύτερο, να διευκολύνουν την επανατοποθέτηση των ελληνικών τίτλων στην αγορά. Σε συνθήκες όπου κυριαρχεί η στρατηγική του βραχυπρόθεσμου κέρδους και η αστάθεια των ομολόγων, πολλοί επενδυτές που προτιμούν πιο σταθερές αποδόσεις σε μάκρος χρόνου, εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν την αγορά και να ξεφορτωθούν μέρος ή και το σύνολο των ομολόγων τους. Αυτό συμβαίνει αυτή την περίοδο. Με τον τρόπο αυτό ενισχύουν τη θέση τους πιο κερδοσκοπικά επενδυτικά κεφάλαια που ειδικεύονται στην κερδοσκοπία με τους τίτλους. Τα επενδυτικά κεφάλαια αυτά έχουν κάθε συμφέρον να ενισχύσουν την δεδομένη αστάθεια της Ελλάδας και να κερδίσουν από αυτήν.

Τρίτο, να οδηγήσουν την χώρα σε μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους της υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ. Τι σημαίνει αναδιάρθρωση του χρέους; Σημαίνει ότι ένα κράτος δηλώνει αδυναμία πληρωμής του ληξιπρόθεσμου χρέους του και προχωρεί σε μια διαδικασία ανταλλαγής των παλιών ομολόγων που δεν μπορεί να πληρώσει με νέα μακρύτερης διάρκειας. Η έκδοση αυτή των νέων ομολόγων συνήθως συνοδεύεται από αυξημένα επιτόκια και αποζημιώσεις πιστωτικού κινδύνου προς τους κατόχους των ομολόγων, ώστε οι τελευταίοι να δεχτούν τα νέα ομόλογα. Ωστόσο, όπως μας εξηγεί Ροντρίγκο Ολιβάρες-Καμινάλ καθηγητής της νομικής και σύμβουλος πολλών Hedge Fund, «υπάρχει συχνά ένα κομμάτι των πιστωτών που θα αρνηθούν την ανταλλαγή και θα επιδιώξουν μια καλύτερη συμφωνία από αυτή που έχει προτείνει το συγκεκριμένο κράτος. Οι αρνητές αυτοί είναι συνήθως ειδικοί στο προβληματικό χρέος – τα επενδυτικά κεφάλαια γύπες. Τα τελευταία 20 χρόνια υπήρξε ένας αριθμός σημαντικών υποθέσεων όπου τα επενδυτικά κεφάλαια γύπες έχουν παρέμβει στην αναδιάρθρωση κρατικών χρεών. Σε πολλές περιπτώσεις αποκόμισαν εξαιρετικές αποδόσεις.» (The Hedge Fund Journal, March 2010)

Όλα αυτά δημιουργούν συνθήκες έντασης στις αγορές χρέους και σπρώχνουν διαρκώς τα επιτόκια προς τα πάνω. Κι αυτό γιατί, όπως εξηγεί στις 18/4 ο αναλυτής των Financial Times, Βολφγκανγκ Μίνχαου, «οι αγορές κεφαλαίου έχουν κατανοήσει ότι, με διάσωση, ή χωρίς διάσωση, η Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα χρεοκοπημένη. Η διάσωση αποτρέπει την πτώχευση αυτόν τον χρόνο, αλλά δεν παίζει κανένα στη πιθανότητα μιας κατοπινής πτώχευσης.»

Την άποψη αυτή σήμερα την συμμερίζονται σχεδόν όλοι οι αναλυτές της αγοράς και κυρίως οι σύμβουλοι επενδύσεων. «Βρισκόμαστε σε άγνωστα νερά. Αν η Ελλάδα πρόκειται να πτωχεύσει με ελεγχόμενο τρόπο, με μια συμφωνημένη αναδιάρθρωση του χρέους, τότε οι συνέπειες τουλάχιστον θα μπορούν να περιοριστούν στην Ελλάδα», λέει στις Financial Times (19/4) o Γκάρι Τζένκινς της Evolution Securities. «Οι επενδυτές και οι αναλυτές τρέχουν τώρα τους αριθμούς για να δουν ποια μείωση στην αξία των ομολόγων θα υπάρξει», λέει με τη σειρά του Στήβεν Μέιτζορ, επικεφαλής αναλυτής της HSBC. «Δεν πιστεύω ότι είναι πιθανό ότι η αναδιάρθρωση θα γίνει φέτος» εξηγεί ο κ. Μέιτζορ. «Όσο περισσότερο συνεχίσει η αβεβαιότητα σχετικά με την Ελλάδα τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η δυνατότητα δανεισμού και οι αγορές θα σπρώχνουν διαρκώς για αναδιάρθρωση. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί αφεθεί να πτωχεύσει με κανένα τρόπο λόγω του κινδύνου μετάδοσης και ζημιάς στο κοινό νόμισμα…»

Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το πλήρες αδιέξοδο της χώρας. Βρίσκεται ανάμεσα σε δυο συμπληγάδες. Έχει μπει σε μια διαδικασία όπου από τη μια οι αγορές πιέζουν διαρκώς για παύση πληρωμών και αναδιάρθρωση του χρέους υπό το ΔΝΤ, ενώ η ΕΕ δεν επιτρέπει επ’ ουδενί να πτωχεύσει η Ελλάδα. Όπως είπε πρόσφατα και ο Γερμανός υπουργός οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε συνέντευξή του στο Der Spiegel (19/4), «δεν μπορούμε να αφήσουμε την χρεωκοπία ενός κράτους μέλους του ευρώ, όπως είναι η Ελλάδα, να μετατραπεί σε μια δεύτερη Lehman Brothers… Διότι η Ελλάδα είναι ένα από τα μέλη της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης. Τα χρέη της Ελλάδας είναι όλα εκφρασμένα σε ευρώ, αλλά δεν είναι καθαρό ποιος και πόσα κατέχει από αυτά τα χρέη. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι συνέπειες μιας εθνικής χρεωκοπίας θα είναι ανυπολόγιστες. Από την άποψη του συστήματος η Ελλάδα είναι το ίδιο σημαντική όσο και μια μεγάλη τράπεζα.»

Αυτό είναι και το ζητούμενο των διαπραγματεύσεων που έχουν ξεκινήσει ήδη ανάμεσα στην ΕΕ και το ΔΝΤ για την Ελλάδα. Τόσο η Κομισιόν, όσο και η ΕΚΤ δεν θέλουν να χάσουν τον έλεγχο της κατάστασης. Γι’ αυτό και η δήλωση του Γιούργκεν Σταρκ της ΕΚΤ στις 16/4 στο Rueters ότι «το ΔΝΤ θα πρέπει να αποδεχτεί τους κανόνες της ευρωζώνης.»

Μπορεί όμως να αποφύγει η χώρα την παύση πληρωμών και την αναδιάρθρωση του χρέους της. Η αγορά σήμερα έχει πειστεί πώς δεν μπορεί. Κι αυτό είναι αλήθεια. Κανένα μέτρο, καμμιά εσωτερική ή νομισματική υποτίμηση, κανένα ξεπούλημα της χώρας, καμμιά συμπίεση των αμοιβών και καμμιά περικοπή των δαπανών δεν είναι σε θέση να αναχαιτίσουν το χρέος. Ας δούμε τον Πίνακα ο οποίος καταρτίστηκε με βάση τις πιο αισιόδοξες διεθνείς προβλέψεις για την πορεία της Ελλάδας έως το 2014. Διαπιστώνουμε ότι μέχρι το 2014 το χρέος θα έχει εκτιναχθεί στο 167% του ΑΕΠ από 125% που ήταν το 2009. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι για να εξυπηρετηθεί το χρέος θα χρειαστούν για την περίοδο 2010-2014 σχεδόν 420 δις ευρώ! Λίγο λιγότερα από δυο φορές το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας. Πώς και από πού θα βρεθούν; Αν προσθέσουμε επίσης και το συσωρευτικό πρωτογενές έλλειμμα της περιόδου 2009-2014, που υπολογίζεται να ανέρχεται σε 12,5 δις ευρώ, τότε οι συνολικές δανειακές ανάγκες της περιόδου ανέρχονται σε πάνω από 432 δις ευρώ! Πράγμα που σημαίνει πώς για τη συνολική περίοδο η Ελλάδα χρειάζεται να δανειστεί 432 δις ευρώ. Κι αυτό με την προϋπόθεση ότι οι κυβερνήσεις της χώρας πιάνουν τους δημοσιονομικούς στόχους τους για την περίοδο αυτή.

Το «πακέτο στήριξης» από τη μεριά του έχει υποσχεθεί μόλις 40-45 δις ευρώ, τα οποία ίσα που θα φτάσουν για τις δανειακές ανάγκες του φθινοπώρου. Μετά τι γίνεται; Πολλοί ελπίζουν στο ΔΝΤ. Η αλήθεια είναι ότι η μεγαλύτερη δανειοδότηση που έχει κάνει το ΔΝΤ σ’ ολόκληρη την προηγούμενη περίοδο είναι τα 30 δις δολ. που έδωσε στη Βραζιλία το 2002. Από την άποψη των δανειακών αναγκών της χώρας τα 30 δις δολ. είναι ψίχουλα και η Ελλάδα δεν είναι Βραζιλία.

Το σίγουρο είναι ότι το ΔΝΤ έχει κληθεί για να προχωρήσει σε αναγκαστική παύση πληρωμών και αναδιάρθρωση του χρέους υπό την κηδεμονία του. Μια αναδιάρθρωση που θα τραβήξει προς τα πίσω τις προθεσμίες του χρέους ώστε η Ελλάδα να μπει ξανά σε πρόγραμμα αποπληρωμής του. Η χρονική διάρκεια αυτής της αναδιάρθρωσης που συζητείται θα κυμανθεί από μια δεκαετία έως τριάντα

χρόνια. Μόνο που κοστίσει αρκετά για τη ρημαγμένη Ελλάδα. Το ΔΝΤ έρχεται να εξασφαλίσει ότι η αναδιαπραγμάτευση του χρέους που αναγκαστικά θα προηγηθεί της αναδιάρθρωσης, θα γίνει με όρους συμφέροντες για τους βασικούς κατόχους ομολόγων και ότι θα αποζημιωθούν επαρκώς για τον πιστωτικό κίνδυνο που θα αναλάβουν έτσι ώστε να γίνει δυνατή η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές. Βεβαίως σ’ όλο αυτό το διάστημα τα επιτόκια θα τρέχουν σαν τρελά και ο λαός θα κληθεί να πληρώσει με αίμα τον όλο διακανονισμό. Ενώ το μόνο πιθανό αποτέλεσμα είναι να αρχίσει ένας νέος φαύλος κύκλος υπερχρέωσης για την Ελλάδα, όπως άλλωστε συνέβη με όλες τις χώρες όπου το ΔΝΤ αναδιάρθρωσε το χρέος τους.

Αν λοιπόν όλα τα πράγματα δείχνουν ότι πορευόμαστε ολοταχώς προς μια ελεγχόμενη πτώχευση υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ και την εποπτεία της ΕΕ, όπου μέσα από μια προσωρινή στάση πληρωμών και αναδιάρθρωση των ομολόγων θα κληθούν οι δανειστές του ελληνικού δημοσίου να αποζημιωθούν για την αδυναμία αποπληρωμής του χρέους, τότε το ερώτημα που μπαίνει είναι απλό: Γιατί πρέπει να αφήσουμε τη χώρα να ξεπουληθεί έως και την τελευταία πέτρα της μαζί με το λαό της για ένα χρέος που έτσι ή αλλιώς δεν μπορεί να ξεπληρωθεί;

Ας προχωρήσουμε αμέσως σε άρνηση της πληρωμής του χρέους, σε άρνηση της κηδεμονίας από το ΔΝΤ και την ΕΕ που μόνο στην καταστροφή μπορεί να οδηγήσει και ας διεκδικήσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μέσα από μια γενναία αναδιανομή πλούτου προς όφελος των εργαζομένων. Όσο βαθαίνει το αδιέξοδο, όσο περισσότερο πιέζουν οι αγορές και όσο ο απλός κόσμος θα υπόκειται στο καταστροφικό παιχνίδι που παίζουν η ΕΕ και το ΔΝΤ, τόσο περισσότερο η λύση αυτή θα αποδεικνύεται ως η μόνη σωτήρια για τη χώρα και το λαό.

http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/04/blog-post_23.html

"Το πιστωτικό σύστημα, με κέντρο τις δήθεν "εθνικές" τράπεζες και με γύρω του τους μεγάλους δανειστές χρήματος και τοκογλύφους αποτελεί μια τεράστια συγκεντροποίηση και δίνει σε αυτή την τάξη παρασίτων μια μυθική δύναμη, τη δύναμη όχι μόνο να αποδεκατίζει κατά περιόδους τους βιομήχανους κεφαλαιοκράτες, αλλά και να επεμβαίνει με τον πιο επικίνδυνο τρόπο στην πραγματική παραγωγή - και η συμμορία αυτή δεν έχει ιδέα από την παραγωγή και δεν έχει καμία δουλειά μαζί της"
-Καρλ Μαρξ, "Το Κεφάλαιο"

Σοκαριστική ήταν η δήλωση του Αλεξάντερ Ντιμπέλιους, επικεφαλής στην Γκόλντμαν Ζαξ των χρηματοπιστωτικών πράξεων που αφορούν στη Γερμανία: "Οι τράπεζες δεν έχουν καμία υποχρέωση να προωθούν το δημόσιο καλό!" δήλωσε χωρίς περιστροφές.
Με αυτόν τον αλαζονικό τρόπο αντιμετώπιζε τις κατηγορίες ότι η αμερικανική Γκόλντμαν Ζαξ είναι υπεύθυνη για τις απώλειες 150 εκατομμυρίων δολαρίων γερμανικής τράπεζας, η οποία στη συνέχεια διασώθηκε με χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων. Αλλα 840 εκατομμύρια δολάρια στοίχισε παιχνίδι της Γκόλντμαν Ζαξ στη βρετανική RBS, η οποία επίσης διασώθηκε με δεκάδες δισεκατομμύρια στερλίνες των φορολογουμένων. Ληστές των δημόσιων ταμείων...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=11321006

O πρόεδρος Ομπάμα και η Ευρώπη ανακαλύπτουν την Goldman Sachs
Οι κατηγορίες των αμερικανικών αρχών επικεντρώνονται σε ένα απίθανο χρηματοπιστωτικό «προϊόν» της εταιρείας, που άκουγε στο όνομα «Abacus 2007» (όπως λέμε: φάγαμε τον άμπακο). «Τα επενδυτικά προϊόντα ήταν περίπλοκα και καινοφανή, αλλά η απάτη απλή και αρχαία», ανέφερε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Ο πυρήνας του κατηγορητηρίου είναι ότι η Goldman Sachs βοηθούσε, με το αζημίωτο, ορισμένους πελάτες της να στοιχηματίσουν πάνω στην απαξίωση άλλων «προϊόντων», τα οποία πουλούσε σε άλλους, αφελέστερους, πελάτες. Οπως δήλωσε ο πρόεδρος επιτροπής του Κογκρέσου που ασχολείται με τη θρυλούμενη απάτη: «Είναι σαν να πουλάς μεταχειρισμένο αυτοκίνητο με φθαρμένα φρένα και μετά να αγοράζεις την ασφάλεια του αυτοκινήτου»!
Στο άκουσμα της βαρύτατης κατηγορίας, ο πρόεδρος της Goldman Sachs, Λόιντ Μπλάνκφαϊν, αντί άλλης απάντησης, αρκέστηκε να σηκώσει τους ώμους και να δηλώσει: «Αυτό θα πει ελεύθερη αγορά»! Οπως θα λέγαμε και στην Ελλάδα, «ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό»!
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_21/04/2010_398241

"Παρακαλούν" για αναδιάρθρωση χρέους όσοι αγόρασαν ελληνικά CDS ύψους 8,3 δισ. δολαρίων
Τρίβουν τα χέρια τους όσοι αγόρασαν τα credit default swaps της Ελλάδας, διαβάζοντας τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους που πλέον αναπαράγονται ευρέως από ξένα μέσα ενημέρωσης και εκθέσεις των επενδυτικών οίκων του εξωτερικού.
Η αναδιάρθρωση χρέους θα σημάνει σχεδόν αυτόματα την αποπληρωμή CDS (δηλαδή ασφαλίστρων έναντι του ενδεχομένου της χρεοκοπίας) ύψους περίπου 8,3 δισ. δολαρίων, επισημαίνει στο Bloomberg ο Peter Chatwell, στρατηγικός αναλυτής της Agricole CIB.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/cds-83.html

Standard & Poor's
«Δεν αναμένεται να χρεοκοπήσει η Ελλάδα» πόσο μάλλον στάση πληρωμών - γενικά δεν πρέπει να συμβεί κάτι που θα αποτελεί χασούρα για εμάς, έχουμε πολλά κερδη να βγάλουμε ακόμα, "σφίξτε εσείς το ζωνάρι" για να πλουτίσουμε εμείς, τελικά "η ζωή είναι ωραία", ειδικά αν παρασιτείς εις βάρος του άλλου
«Εάν τα συμπεράσματά μας είναι λάθος και η Ελλάδα αναδιαρθρώσει το χρέος της, οι επιπτώσεις θα είναι εκτεταμένες, ιδιαίτερα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα» συμπλήρωσε ο Τσάμπερς μιλώντας στο Reuters.
Παράλληλα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επανέλαβε σήμερα Τετάρτη την άποψή του ότι δεν θα πρέπει να αφεθεί να χρεωκοπήσει η Ελλάδα.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=327126&dt=21/04/2010

Ισπανία: Τόκοι 110 εκατ. ευρώ ετησίως από Ελλάδα
Η Ισπανία θα κερδίσει 110 εκατ. ευρώ τον χρόνο σε τόκους από την συμμετοχή της στο πρόγραμμα δανεισμού της Ελλάδας από την ευρωζώνη, στην περίπτωση πάντα που η Αθήνα ζητήσει τα χρήματα, δήλωσε ο πρωθυπουργός Χοσέ Λουί Θαπατέρο.
http://axinosp.blogspot.com/2010/04/110.html

http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif

Στην προκειμένη περίπτωση, όταν δηλαδή το «έδαφος» είναι εκ των πραγμάτων «πρόσφορο» (υπάρχουν διαρκώς αυξανόμενα χρέη, δημόσια ελλείμματα κλπ), οι κερδοσκοπικές επιθέσεις μπορούν να αυτοεκπληρώνονται -
οπότε, το να ακολουθεί κανείς μία οικονομική πολιτική που στηρίζεται στα θεμελιώδη μεγέθη της Οικονομίας του, δεν αρκεί για να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη της «αγοράς» (γεγονός που αποδεικνύεται από την κίνηση των «ελληνικών spreads»).
Αντίθετα, η ανάγκη μίας χώρας να κερδίσει τη χαμένη εμπιστοσύνη της αγοράς, μπορεί στην πραγματικότητα να την εμποδίσει να εφαρμόσει «λογικές πολιτικές». Είναι δηλαδή πιθανόν να την αναγκάσει να ακολουθήσει πολιτικές οι οποίες, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα ήταν εντελώς παράλογες – για παράδειγμα, προγράμματα σταθερότητας του είδους που προτείνει συνήθως το ΔΝΤ, εν μέσω παγκόσμιας κρίσης, τα οποία οδηγούν με «ασφάλεια» σε εξαιρετικά επικίνδυνες, σε καταστροφικές καλύτερα υφέσεις.
θεωρούμε ότι οφείλουν όλοι οι Πολίτες να «επαγρυπνούν», εάν δεν επιθυμούν να αφήσουν στις επόμενες γενιές μία χώρα βομβαρδισμένη, πάμπτωχη, γεμάτη ερείπια, χρεοκοπημένες επιχειρήσεις, κλειστά σχολεία, εγκαταλειμμένα νοσοκομεία και ανθρώπινη δυστυχία.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-21-22-40-35-2010042122333/

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/War_of_wealth_bank_run_poster.jpg/300px-War_of_wealth_bank_run_poster.jpg
A bank run (also known as a run on the bank) occurs when a large number of bank customers withdraw their deposits because they believe the bank is, or might become, insolvent. As a bank run progresses, it generates its own momentum, in a kind of self-fulfilling prophecy (or positive feedback): as more people withdraw their deposits, the likelihood of default increases, and this encourages further withdrawals. This can destabilize the bank to the point where it faces bankruptcy.
http://en.wikipedia.org/wiki/Bank_run

Oι τράπεζες αρπάζουν και τα υπόλοιπα από το πακέτο των 28 δις που το (χρεωκοπημένο για όλα τα υπόλοιπα) κράτος του έδωσε - ειδικά τώρα που ο κόσμος είναι φοβισμένος και αποσύρει τις καταθέσεις του. Είναι, όπως έχουμε γράψει και για το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα "ο θάνατος σου η ζωή μου". Αν δεν κατακλέψουν τον κόσμο, θα πτωχεύσουν. Οπότε μας κατακλέβουν. Εμείς τι να κάνουμε άραγε? Να καθόμαστε να τους κοιτάμε?

Τράπεζες: Εγγραφο της EKT εκπέμπει το "SOS" (Reuters)
"Η κατάσταση της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών παραμένει δύσκολη και θα μπορούσε να επιδεινωθεί", αναφέρεται στο έγγραφο
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12334&subid=2&pubid=27481157

Και στις ΗΠΑ, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι τράπεζες, ακόμα και οι μεγάλες που έχουν κερδοφορία, έχουν πρόβλημα, με την έννοια ότι δε βγάζουν όσα θα ήθελαν. Κοινώς, θέλουν κι άλλα, και από που άραγε θα προσπαθήσουν να τα βρουν?[/COLOR]

Πάνω από τις προβλέψεις τα κέρδη της Goldman Sachs
Σχεδόν διπλάσια κέρδη ανακοίνωσε για το πρώτο τρίμηνο του 2010 η Goldman Sachs μόλις τέσσερις ημέρες μετά τη μήνυση που κατέθεσε η αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) εναντίον της αμερικανικής τράπεζας για εξαπάτηση επενδυτών.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/goldman-sachs_20.html

Δείτε το παρακάτω άρθρο του Reggie Middleton, γνωστού αναλυτή/επενδυτή - το άρθρο έχει αρκετές τεχνικές λεπτομέρειες και δε το παραθέτω ολόκληρο, απλά βάζω τον τίτλο ("είναι τα αποτελέσματα των τραπεζών τόσο καλά όσο λένε?") και το λινκ για όσους θέλουν μια τόσο λεπτομερειακή/τεχνική ανάλυση:

Do Bank of America’s Blowout Earnings Actually Blow?
http://boombustblog.com/reggie-middleton/1356/

http://www.bavaria.org/images/uscompanies.gif

ΗΠΑ: Κέρδη 335% λόγω... κρίσης!
Αποπληξία κινδυνεύει να πάθει όποιος διαβάζει την περιβόητη λίστα των 500 μεγαλύτερων επιχειρήσεων των ΗΠΑ που δημοσιεύει κάθε χρόνο το αμερικανικό οικονομικό περιοδικό "Φόρτσιουν".
Διαπιστώνει εμβρόντητος ότι την ώρα που μαίνεται η κρίση και που δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενοι απολύονται στα ανεπτυγμένα βιομηχανικά κράτη, ενώ χώρες ολόκληρες βυθίζονται βαθύτερα στο τέλμα του δημόσιου χρέους και λαοί απειλούνται με κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου τους, οι επιχειρηματικοί κολοσσοί των ΗΠΑ κυριολεκτικά... θησαυρίζουν με πρωτοφανείς ρυθμούς εκμεταλλευόμενοι ακριβώς την κρίση!
Οι αριθμοί είναι συντριπτικοί, αλλά και ανατριχιαστικοί ταυτόχρονα. Οι συνολικές πωλήσεις αυτών των 500 γιγάντων παρουσίασαν κατά το 2009 συνολική πτώση πωλήσεων έναντι του 2008 κατά 8,7%.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πτώση εδώ και τριάντα ολόκληρα χρόνια - από το 1983, ακριβέστερα.
Πτώση πωλήσεων, άρα πτώση και των κερδών, σκέπτεται ο κοινός νους. Λάθος. Λάθος μεγάλο: το 2009 οι 500 αυτοί επιχειρηματικοί όμιλοι σημείωσαν απίστευτη... έκρηξη κερδών!
Οσο και αν ακούγεται απίστευτο, μέσα στο έτος της κρίσης, το 2009, τα κέρδη αυτών των 500 αμερικανικών κολοσσών αυξήθηκαν έναντι του 2008 κατά... 335%! Οχι, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους. Αύξηση κερδών 335% με πτώση του τζίρου κατά 8,7%! Η δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση εδώ και εξήντα χρόνια!
Εδώ αρχίζει το ανατριχιαστικό μέρος αυτής της ιστορίας. Αφού ο τζίρος μειώθηκε και τα κέρδη απογειώθηκαν, είναι προφανές ότι μειώθηκαν τα έξοδα των επιχειρήσεων. Με ποιο τρόπο; Με τον απλούστερο: τη μαζική σφαγή των εργαζομένων. Αυτές οι 500 επιχειρήσεις που μέσα στο 2009 συσσώρευσαν αστρονομικά κέρδη... απέλυσαν 821.000 εργαζόμενους!
Πρόκειται για φρικιαστικό δείγμα της κοινωνικής αναλγησίας του συστήματος, αλλά και της θεαματικής αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσίων και εις βάρος των εργαζομένων που συντελείται στο πλαίσιο της κρίσης.
Εκεί δε που γίνεται κανείς κυριολεκτικά έξαλλος είναι όταν βλέπει στην πρώτη δεκάδα των 500 να επανέρχονται η Μπανκ οβ Αμέρικα και η Τζ. Π. Μόργκαν Τσέις (στις θέσεις 5 και 9 αντιστοίχως).
Πρόκειται για δύο τράπεζες που έναν χρόνο νωρίτερα βρίσκονταν στα όρια της χρεοκοπίας και διασώθηκαν απορροφώντας δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια κρατικής στήριξης - παίρνοντας δηλαδή μέσω της αμερικανικής κυβέρνησης όλους τους φόρους που κατέβαλαν στο κράτος δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες για σχολεία, νοσοκομεία, δρόμους κ.λπ.
Δεν συζητάμε για τις φαρμακοβιομηχανίες. Κάποιες από αυτές σημείωσαν αύξηση κερδών μέσα στο 2009 έως και... 1.000% (!!!) χάρη στην καλοστημένη και έξοχα διαφημισμένη ιστορία της "πανδημίας" της γρίπης της πλάκας, η οποία γέμισε με δισεκατομμύρια δολάρια κέρδη τους τραπεζικούς λογαριασμούς των φαρμακοβιομηχανιών.
Τα "λαμόγια" του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορεί να προκάλεσαν την παγκόσμια κρίση μαζί με τους Ευρωπαίους ομοίους τους, αλλά πάντως σήμερα κάνουν πάρτι.
Η Γκόλντμαν Ζαξ για παράδειγμα, η διαβόητη αμερικανική επενδυτική τράπεζα, σημείωσε αύξηση κερδών το πρώτο τρίμηνο του 2010 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009 κατά 91%! Και αυτό παρόλο που την περασμένη Παρασκευή η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ κατέθεσε αγωγή για απάτη εναντίον της Γκόλντμαν Ζαξ και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν χαρακτήρισε την τράπεζα αυτή "ηθικά χρεοκοπημένη".[COLOR="Red"] πσσσ, "σιγά μη σκίσουν κανά καλσόν" που θα' λεγε και ο παππούς μου
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=11321006

http://s.enet.gr/resources/2009-07/unemployment-thumb-medium.jpg

Άλμα της ανεργίας στο 11,3% τον Ιανουάριο
Στο 17,5% η πραγματική ανεργία λέει η ΓΣΕΕ. Όπως επισημαίνει η Συνομοσπονδία, η ανεργία αυξάνεται ανησυχητικά, δημιουργώντας σοβαρά κοινωνικά προβλήματα και αβεβαιότητες.
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=153502

Η ανεργία σαρώνει τους νέους με ποσοστό ρεκόρ άνω του 30%
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=16&artId=299448&dt=21/04/2010#ixzz0lhtIh39a

http://assets.theatlantic.com/static/mt/assets/business/assets_c/2010/04/under%2025%20looking%20job%20world-thumb-570x399-25132.png
Αυτά είναι τα επίσημα στατιστικά - που παντού όμως μαγειρεύονται και όλοι το ξέρουν. Πχ εδώ (http://www.wsws.org/articles/2010/feb2010/yout-f08.shtml) δείτε για τις ΗΠΑ (More than half of young people aged 16-24—52.2 percent—do not have jobs, the highest since World War II) και εδώ (http://www.businessinsider.com/fully-70-of-american-households-are-still-experiencing-financial-problems-2010-4#ixzz0lkG6VUcg) ένα ακόμα άρθρο που λέει ότι:

A majority now says that someone in their household has been without a job or looking for work (54%); just 39% said this in February 2009. Only a quarter reports receiving a pay raise or a better job in the past year (24%), while almost an equal number say they have been laid off or lost a job (21%).

http://static.businessinsider.com/image/4bcde8187f8b9ad1105a0000/chart.gif

"Μια από τα ίδια" και στην Αγγλία:

UK unemployment increases to 2.5 million
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8634241.stm

London's richest people worth 273 times more than the poorest
Academic argues in new book that society has the widest divide since the days of slavery
http://www.guardian.co.uk/uk/2010/apr/21/wealth-social-divide-health-inequality

http://z.about.com/d/politicalhumor/1/0/W/v/2/obama-speech-congress.gif
Στις ΗΠΑ, ο Ομπάμα...υπόσχεται ως συνήθως. Για κάποιο λόγο όμως η επέλαση συνεχίζεται

First of all, if you call a big press cabal together and you announce a major speech by the president all over the place and you make sure it’s televised to a billion homes, could you maybe at least actually say something in that speech? Blah, blah, we’ll prevent the next crisis, blah blah, and to do that we need the cooperation of the guys who caused the latest crisis.
Nothing about breaking them up, nothing about talking their toys away that did untold trillions of dollars in damage, nothing about threatening them with anything at all if they ever do it again, nothing about looking closely at the legal status of what they did in the past few years, nothing whatsoever. That speech could just as easily have been written by a 14-year old highschool girl in her contemporary history class. What’s the idea? That we stop listening altogether, knowing that paying attention is a waste of time anyway?
The message, however, that shone through, was clear enough. The economy had better start growing, because we’re running out of them trillions, and we draw a blank on any ideas that do not involve risking another downfall by sticking it to you Wall Street guys, so we’ll let you carry on as usual and hope and pray that a bone or two might fall from your luxuriously overladen dinner tables. If the American economy is to grow again (and God forbid if it doesn't), then America's big banks will have to lend out the money that finances that growth.

Not their own money, of course, we’ll keep providing it at close to zero percent, while you can then charge your clients pretty much any rate you want. As for the American people who voted me into office, feel free to charge them 29% rates on their credit cards while you pick up their own money for free at the Federal Reserve discount windows. Business as usual, don’t let’s rock that boat. (To me, that sounds eerily similar to "let them eat cake".)

I think perhaps the best incidence of this, frankly, amoral attitude, lies in the president's refusal to give back the money, $1 million, that Goldman Sachs donated to his campaign (let alone the $23 million more from other financial institutions). Look, buddy, Goldman Sachs has been accused of fraud. That alone should be enough to reconsider, and return the loot. A president's moral behavior shouldn’t be just OK, it should be impeccable. You're supposed, make that required, to set the example for everyone.

I know it's not yet a criminal case, it’s still civil court, but that should not make any difference. And you know why? Because it's not like it's Kim Jong-il or Tony Soprano who are the accusers, it's a branch of your own bleeding government! And no matter how you might want to twist and turn it, it doesn't exactly look like moral high ground if one branch of government files a complaint for fraud against a party, while another one rakes in that party's cash, which for all anybody knows might have been "earned" with that same fraud. And certainly not if that other branch is the president himself.

You can’t do it, it looks awful, and it doesn't matter one bit if Goldman has been found guilty or not, or if the case is civil, not criminal (for now). A presidency should not be tainted with even the suggestion or suspicion that it takes money derived from questionable activities. And I’m sure we can all agree that Goldman's ACA/Paulson deal was at the very least questionable, whether or not it's illegal and/or criminal. As soon as someone, or some party, is accused of a crime, a president needs to sever all ties with that person or persons, unless it’s his own family (and even then).

Alternatively, you can continue to hold bland speeches that don't say or mean anything, keep accepting -at least potentially- tainted money, and degrade the office of President of the United States ever more in the process. Yes, it meant something once. And yes, we know you’re by no means the first to do so, but how is that an excuse?

You have a chance, you have the power, to make sure this crisis that we're, let's say, somewhere in the 2nd or 3rd inning of, will not happen again in the foreseeable future. Instead, you elect to tell your voters that we're in the 9th inning. And many believe you, after all, you’re the boss. But that by itself doesn’t all of a sudden make it true.

You're weakly whining about too many lobbyists when you have the power to chase them all out of town to the last guy, and turn K-Street into a ghost town. You can reinstate Glass-Steagall or initiate its 21st century sibling, you can break up the 6 big banks into units small enough to not pose systemic risk, you can form your own Pecora Commission with carte blanche fact-finding power of attorney for the likes of for example Bill Black, Elizabeth Warren, Eliot Spitzer and Ted Kaufman (and many more decent and smart Americans).

You can turn the nation's mood around on this 180 degrees. You can make people believe in the country again, in its political system which once promised equal representation for everyone, in the judicial system which still to this day somewhat faintly promises to hold everyone equally accountable to the law no matter how rich, poor, powerful or destitute they are.

But you're not doing any of this. You hold empty speeches which derive their only semblance of importance from media overkill, window dressing and ancient Japanese theater (that’s how you sell bad detergent and crappy cars, and yes, no contest there, they do sell well). Well, sir, history will judge you too.

http://theautomaticearth.blogspot.com/2010/04/april-23-2010-30-pieces-of-silver-and.html

http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/scale_span8/images/story/goldmansachs_5.jpg
Χαχαχα, σιγά μη μας πιάσουν, αφού εμείς τους χρηματοδοτούμε, και τους μεν και τους δε. Τώρα μάλιστα για να μάθουν οι Δημοκρατικοί, ας δώσουμε περισσότερα στους Ρεπουμπλικάνους

Goldman Q1 2010 Political Campaign Donations Double To $1.2 Million, Firm Shifts From Democrat To Republican
Among other lobbying activity were issues relating to housing finance reform, issues related to financial services taxation, issues related to carbon pricing and renewable energy, issues related to ERISA and Build America Bonds.
Its campaign spending favored Republicans over Democrats by a margin of 58 percent to 42 percent both for March and the first three months of the year.
http://www.zerohedge.com/article/goldman-q1-2010-political-campaign-donations-double-12-million-firm-shifts-democrat-republic

http://www.thewashingtonnote.com/twn_up_fls/dominoes.JPG

Goldman Recommends Betting On Contagion Risk In Portuguese, Spanish And Italian Banks
Earlier we pointed out the surge in CDS on a variety of PIIGS banks, mostly in Portugal and Spain. Now we know why: Goldman's Charles Himmelberg has just reiterrated his call for Long CDS on local banks in Portugal, Spain and Italy, hedged by selling Main (iTraxx) protection. It is our view that as accounts plough into this trade and as bank spreads blow out, it will only accelerate the funding complexities, the bank runs and the inevitable collapse of the financial systems in all of the other imparied peripheral countries, ultimately leading to the collapse of the EMU. Will Goldman be accused next of destroying Europe? Stay tuned.
http://www.zerohedge.com/article/playing-contagion-ii-goldman-recommends-betting-contagion-risk-portuguese-spanish-and-italia

Όπως κάθε Σαββατοκύριακο (η ανακοίνωση γίνεται τότε που τα χρηματηστήρια είναι κλειστά, για να μην επηρεάζονται πολύ), έτσι και τώρα ανακοινώθηκαν νέα λουκέτα, στο τέλος λίγες τράπεζες θα μείνουν, και θα ελέγχουν ολιγοπωλιακά το τραπεζικό σύστημα

Πέντε τράπεζες έκλεισαν στο Ιλινόι
Οι ρυθμιστικές αρχές ανακοίνωσαν το κλείσιμο πέντε τραπεζών του Ιλινόι, ανάμεσά τους και εκείνης που ανήκει στην οικογένεια Γιαννούλια, του διεκδικητή της έδρας του Ομπάμα στη Γερουσία.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_24/04/2010_334372

http://coto2.files.wordpress.com/2009/12/imf-trapping-countries-in-debt.jpg

Το ΔΝΤ εν τω μεταξύ, για να περιορίσει αυτή την κατάσταση, πρότεινε φόρο στις τράπεζες σε παγκόσμια κλίμακα, ώστε οι καταρρεύσεις να αντιμετωπίζονται από αυτό το ταμείο. Κάτι σαν ασφάλεια του αυτοκινήτου δηλαδή. Όμως, αυτές οι προτάσεις πρέπει να εφαρμοστούν σε παγκόσμια κλίμακα, αλλιώς οι τράπεζες θα μετακομίσουν για όπου δεν υπάρχει φόρος. Γι' αυτό και τέτοιες προτάσεις, παρότι μακροπρόθεσμα συμφέρουν συνολικά το τραπεζικό σύστημα, δύσκολα περνούν, διότι η κάθε τράπεζα κοιτά το ατομικό της συμφέρον. Δείτε αντιδράσεις:

IMF proposes two big new bank taxes to fund bail-outs
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8633455.stm

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες επέκριναν την πρόταση του ΔΝΤ, σε παγκόσμιο επίπεδο, να φορολογηθούν οι τράπεζες, ώστε να μπορεί από ειδικό Ταμείο να χρηματοδοτούνται οι ζημιές τους από ενδεχόμενη νέα κρίση, τόνισαν δε με αυτήν την ευκαιρία ότι εάν αυτή η πρόταση υλοποιηθεί, "τότε οι ίδιες θα δυσχεραίνονται να δανείζουν". Μη μας φορολογείτε, το πολύ πολύ αν χρεωκοπήσουμε να αρπάξουμε λεφτά από τα κρατικά ταμεία
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1157064

Στην G20 «σκόνταψε» η πρόταση του ΔΝΤ για φορολόγηση των τραπεζών διεθνώς
Οι υπουργοί της G20 δεν συμφώνησαν στην πρόταση του ΔΝΤ για φορολόγηση των τραπεζών διεθνώς.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_24/04/2010_334367

http://nationalpride.files.wordpress.com/2010/02/naythlia.jpg

Ειδικά για την Ελλάδα, το ΔΝΤ πρότεινε να φορολογηθούν οι εφοπλιστές, που τώρα είναι αφορολόγητοι. Καλή πρόταση θα μου πείτε, μόνο που αν πραγματοποιηθεί οι εφοπλιστές θα σταματήσουν να έχουν ελληνική σημαία (το πατριωτισμό τον θυμούνται μόνο όταν είναι να ρημάξουν τους εργαζόμενους για να έχουν αυτοί κέρδη...εεε, συγνώμη "για να σωθεί η πατρίδα". Αν είναι να πληρώνουν αυτοί, απλά φεύγουν για αλλού)

Η ελληνική Ναυτιλία στο στόχαστρο του ΔΝΤ
Σύμφωνα με ναυτιλιακούς κύκλους στο axiaplus.gr "εάν φορολογηθούν οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες που προστατεύονται και από το Σύνταγμα, θα μεταφερθούν στο εξωτερικό" και προσθέτουν:
" Οι εταιρείες διαχείρισης management companies υπάγονται στον νόμο 89 και βάση του Συντάγματος δεν φορολογούνται. Και δεν έχει να κάνει με ποια σημαία κυματίζει στα πλοία της κάθε εταιρείας. Ακόμη και ξένη σημαία να έχουν οι εταιρείες αυτές δεν φορολογούνται. Εάν αλλάξει το καθεστώς τότε θα αναγκαστούν οι Έλληνες εφοπλιστές και όχι μόνο να φύγουν στο εξωτερικό, και πάνε στο Μονακό, στην Κύπρο ή τη Σιγκαπούρη για παράδειγμα, όπου θα είναι αφορολόγητες". ΑΣ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΜΙΣΘΩΤΟΙ. ΜΟΝΟ ΟΙ ΚΟΛΙΓΟΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ, ΟΙ ΦΕΟΥΔΑΡΧΕΣ ΑΠΛΑ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ
http://www.axiaplus.gr/Default.aspx?id=188629&nt=108&lang=1

http://www.e-radio.gr/repository/2010/SkaiNea_480.jpg
Ο Αλαφούζος δείχνει ότι "έχουν βγει τα μαχαίρια" πλέον...

Κομμένο το ΚΚΕ από τον ΣΚΑΙ
Ο διευθυντής του ΣΚΑΪ Μπάμπης Παπαδημητρίου ανακοίνωσε από την εκπομπή του ότι «το ΚΚΕ είναι κόμμα που δεν σέβεται τη νομιμότητα, γι’ αυτό και δεν πρόκειται να μεταδοθεί ξανά από την εκπομπή του ανακοίνωση του Κόμματος».
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=15460&subid=2&pubid=27611152
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1157494

ciaoant1

26-04-10, 22:58

http://www.clendrivecarvaleting.co.uk/images/30%25-Discount.jpg
Από όλους τους εμπόρους, υπάρχει ένας -και μόνο ένας- στον καπιταλισμό που πρέπει να πουλήσει στη μικρότερη δυνατή τιμή: Ο εργάτης, όταν πουλά το μοναδικό πράγμα που έχει, την εργατική του δύναμη, στον εργοδότη.

Ψάχνουν για σκοτεινές συνωμοσίες, αλλά πέρα από τις συμφωνίες πάνω από τραπέζι και κάτω από το τραπέζι, τις συμμαχίες και τις έριδες, η βαθύτερη αιτία που κινεί τα πράγματα είναι αυτή:
Δεν είναι τυχαίο που φωνάζουν για έλλειψη ανταγωνιστικότητας, πώς να κονομήσουν στη Δύση όταν έχουν βρει εργάτες στην Ασία που δουλεύουν χειρότερα και από σκλάβοι του προηγούμενη αιώνα?

"Είμαστε όλοι προνομιούχοι" (και άρα πρέπει να χτυπηθούμε διότι τα "ρετιρέ" πρέπει να χτυπιούνται για λόγους..."κοινωνικής δικαιοσύνης"!!!)

Ρίξτε "τις τιμές σας" εργάτες, κάντε μας μια "έκπτωση" και τα ξαναλέμε. Πάρτε μισθούς Βουλγαρίας και μπορεί και να "ψωνίσουμε" από εσάς...

Ως τότε...μπουκοτάζ των "προιόντων" σας (σας αφήνουμε στην ανεργία και καθώς ο χρόνος θα κυλά και εσείς δε θα κινητοποιήστε εναντίον μας, θα γίνεστε ολοένα και πιο απελπισμένοι, φτωχοί και "αργά αλλά σταθερά" θα δεχτείτε να πουλήσετε την εργατική σας δύναμη για ωραιότατους μισθούς Βουλγαρίας)

http://www.treehugger.com/yes-we-can.jpg

Ο κύριος Κόυνερ διέσχιζε μια κοιλάδα, όταν έξαφνα πρόσεξε πως πατούσε στα νερά. Και τότε κατάλαβε πως η κοιλάδα του ήταν στην πραγματικότητα ένα θαλάσσιος βραχίονας, και πως πλησίαζε η ώρα της πλημμυρίδας. Σταμάτησε, λοιπόν, κοιτάζοντας γύρω του μήπως δει καμιά βάρκα, κι όσο κράτησε η ελπίδα του για τη βάρκα, δεν έκανε βήμα. Και καθώς η βάρκα δε φαινόταν πουθενά, εγκατέλειψε την πρώτη ελπίδα, κι άρχισε να ελπίζει πως το νερό δεν θα ανέβαινε άλλο. Μα όταν το νερό του έφτασε ως το σαγόνι, εγκατέλειψε κι αυτή την ελπίδα και κολύμπησε. Είχε καταλάβει, επιτέλους, πως αυτός ήταν η βάρκα.
-Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Ιστορίες του κ. Κόυνερ» (http://kibi-blog.blogspot.com/2010/04/2442010.html)

Φυσικά φαινόμενα
Ζούμε κάτω από το ηφαίστειο. Μερικοί ζούμε ακριβώς πάνω σ’ αυτό, ίσως και μέσα στον κρατήρα του. Όλη η Ευρώπη είναι ένα ηφαίστειο. Εν μέρει ενεργό, εν μέρει σβηστό. Προς το παρόν, καπνίζει στον Αρκτικό Κύκλο, καπνίζει και στον ευρωπαϊκό νότο, σαν φουγάρο, εκλύοντας εκατομμύρια τόνους τοξικά αέρια με τα οποία έχουμε συνηθίσει να συνυπάρχουμε. Χύνει επίσης χείμαρρους ηφαιστειακής λάσπης, ρυάκια λάβας που περνούν ανάμεσά μας, ανάμεσα στα πόδια μας, αλλά με κάποιο τρόπο ταχυδακτυλουργικό, ακροβατικό, έχουμε μάθει να τ’ αποφεύγουμε χωρίς να τσουρουφλιστούμε. Συνεχίζουμε να υπάρχουμε καταχωνιάζοντας τους φόβους δεν ξέρω κι εγώ πού, αναβάλλοντας τη μαζική φυγή μας σε χώρους πιο ασφαλείς, ελπίζοντας πως, τελικά, η μεγάλη έκρηξη δεν θα γίνει. Όχι τουλάχιστον στον δικό μας κύκλο ζωής. Ίσως στις μέρες των παιδιών μας ή των εγγονιών μας. Το ίδιο κάνουμε με όλα τα φυσικά φαινόμενα που αποδεσμεύουν ενέργεια απίστευτα καταστροφική, ικανή να μας αφανίσει ως είδος. Με τον σεισμό, με τους τυφώνες, με το τσουνάμι, με τους αστεροειδείς που ενδεχομένως κάποια στιγμή θα προσκρούσουν στον πλανήτη, επιφυλάσσοντας για εμάς την τύχη των δεινοσαύρων.

ΟΠΩΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕ η έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου με το περίεργο όνομα που αρνούμαι και να το γράψω, με τα φυσικά φαινόμενα δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Προς το παρόν, τουλάχιστον. Μπορούμε ενδεχομένως να ελαχιστοποιήσουμε τις παρενέργειές τους, τις ανθρώπινες απώλειες, τις οικονομικές ζημιές που μας προκαλούν. Τα καταφέρνουμε πάντως πολύ καλύτερα από τους προϊστορικούς προγόνους μας, που ήσαν θανάσιμα εκτεθειμένοι στα ξεσπάσματα της φύσης. Μπορούμε να φτιάξουμε καλύτερες υποδομές, να στήσουμε τις πόλεις μας σε ασφαλέστερα μέρη, να περιορίσουμε τις αστοχίες που το έλλειμμα γνώσης ή η μεταφυσική των ανθρώπων του παρελθόντος τους επέτρεπε να ζουν με αμεριμνησία δίπλα στον Βεζούβιο, τις χαρούμενες τελευταίες μέρες της Πομπηίας. Αλλά δεν μπορούμε να φτιάξουμε μια γιγάντια ηλεκτρική σκούπα που θα ρουφήξει το νέφος ηφαιστειακής στάχτης πάνω από την Ευρώπη, ούτε να υψώσουμε ένα Σινικό Τείχος στη θάλασσα για να αποκρούσουμε το επόμενο τσουνάμι. Γενικά, στα φυσικά φαινόμενα αντιδρούμε με επίγνωση των ορίων μας.

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τα πάντα φυσικά φαινόμενα. Τα spreads των ομολόγων δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Ούτε το διπλό παιχνίδι που παίζουν οι έμποροι των εθνών τύπου Goldman Sachs, πουλώντας χρέη κρατών και ποντάροντας ταυτόχρονα στη χρεοκοπία τους. Ούτε η κερδοσκοπία εις βάρος των κοινωνιών είναι φυσικό φαινόμενο. Και η οργάνωση των διεθνών αγορών σαν αρένες με άγρια θηρία έτοιμα να κατασπαράξουν και το τελευταίο σπάραγμα κοινωνικού πλούτου δεν προέκυψε από κάποια φυσική αιτία. Οι εθνικές και η παγκόσμια κρίση του χρέους δεν είναι επίσης φυσικό φαινόμενο. Ούτε ήταν φυσικό φαινόμενο η επιλογή των κυβερνήσεων να διασώσουν με δισεκατομμύρια δημόσιου χρήματος τις τράπεζες από την κατάρρευση το 2008. Και φυσικά δεν ήταν αποτέλεσμα φυσικής επιλογής το γεγονός ότι οι τράπεζες, αφού παντελόνιασαν τις κρατικές ενισχύσεις, επέστρεψαν στην κερδοφορία, αφήνοντας στους κρατικούς προϋπολογισμούς νέα κληρονομιά χρεών. Δεν είναι φυσικό φαινόμενο, ακόμη, ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούν οι κυβερνήσεις στις δημοσιονομικές τους κρίσεις. Δεν είναι νόμος της φύσης να επιλέγονται ως λύσεις η περικοπή των μισθών, η υποβάθμιση της κοινωνικής ασφάλισης, η διεύρυνση της εργασιακής ανασφάλειας, η συρρίκνωση των κρατικών δαπανών για την πρόνοια, την περίθαλψη, την παιδεία. Δεν είναι φυσικό φαινόμενο οι εθνικοί ανταγωνισμοί που έχουν σαρώσει και τα τελευταία ίχνη αλληλεγγύης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και φυσικά δεν είναι φυσικό φαινόμενο η αποικιοκρατική αλαζονεία με την οποία οι ισχυρές οικονομίες επιβάλλουν όρους υποτέλειας στις χώρες που δανείζουν, ούτε πολύ περισσότερο το γεγονός ότι τόσο η Ε.Ε. όσο και το ΔΝΤ λύνουν το «ελληνικό πρόβλημα» για λογαριασμό της διεθνούς τοκογλυφίας και με όρους επίσης τοκογλυφίας.

ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Όλα είναι αποτελέσματα ανθρώπινων δραστηριοτήτων, οργανωμένων συμφερόντων που άλλοτε δρουν συναινετικά και άλλοτε συγκρούονται χαοτικά, αδιαφορώντας για το αν ολόκληρες κοινωνίες οδηγούνται στην υποβάθμιση ή και στην καταστροφή. Είναι αποτελέσματα επιλογών της διεθνούς «πλουτονομίας», αυτής της απίστευτης οικονομικής ισχύος που έχει συγκεντρωθεί στα χέρια του 1% της ανθρωπότητας από την εποχή της πρωταρχικής συσσώρευσης μέχρι το σημερινό, αδιαβάθμητο στάδιο του καπιταλισμού, που δεν γνωρίζουμε αν είναι το ύστερο ή απλώς μια ακόμη πρωτεϊκή του μετάλλαξη. Είναι επίσης αποτελέσματα επιλογών της πολιτικής ελίτ που κυριαρχεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου, με τη μονοδιάστατη αντίληψή της για την οικονομία της αγοράς και την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού στη σκέψη της. Είναι, τέλος, αποτελέσματα των επιλογών εκατομμυρίων παραπλανημένων ανθρώπων που εμπιστεύονται αυτές τις ελίτ, συγχωρούν ανώδυνα τα θεμελιώδη ψεύδη της, κι όταν απογοητεύονται, αποσύρονται από τις κάλπες ή στρέφονται σε γραφικούς «σωτήρες», πρόθυμους μόνο να διασώσουν τα συστήματα εξουσίας.

ΦΥΣΙΚΑ, κάποιοι νόμοι διαπερνούν και αυτό το άναρχο σύστημα οργάνωσης των οικονομιών και των κοινωνιών, κάποιοι άγραφοι κανόνες εξηγούν την ανθρώπινη συμπεριφορά, ατομική και συλλογική (η απληστία, ο ταξικός ανταγωνισμός, το ποσοστό κέρδους…), αλλά κι αυτοί δεν αποτελούν την αναπότρεπτη, φυσική τάξη των πραγμάτων. Είναι υπόθεση επιλογών. Το αν θα χρεοκοπήσει ή όχι η Ελλάδα είναι θέμα επιλογής που θα κάνουν οι επενδυτές των κρατικών ομολόγων στη Νέα Υόρκη ή στο Λονδίνο, είναι υπόθεση των συμβουλών που θα δώσουν οι διαχειριστές κεφαλαίων στους πελάτες τους. Αλλά είναι και υπόθεση της στάσης που θα επιλέξουν οι κυβερνήσεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ για τα όρια ελευθερίας στην κίνηση των κεφαλαίων. Το αν την κρίση του χρέους στην Ελλάδα θα την πληρώσουν η μισθωτή εργασία, οι μικρομεσαίοι, τα φτωχότερα στρώματα, οι μέλλουσες γενιές ή, αντίθετα οι πιστωτές της χώρας, η πολιτική και κομματική νομενκλατούρα που δημιούργησε την κρίση, τα στρώματα που έκαναν πάρτι πλουτισμού πάνω στην υπολανθάνουσα εθνική μας χρεοκοπία, προφανέστατα είναι θέμα επιλογής, κι όχι μιας ηφαιστειακής έκρηξης ή ενός σεισμού που δεν έχουμε παρά να την περιμένουμε.

ΑΝ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ εξαπατηθήκαμε κατ’ αρχάς επειδή πειστήκαμε ότι έχουμε καβαλήσει μια για πάντα τη γραμμική εξέλιξη της προόδου κι ότι από εδώ μέχρι την αιωνιότητα μας περιμένουν μικρότερες ή μεγαλύτερες δόσεις ευημερίας, τώρα πέφτουμε θύματα μιας χειρότερης απάτης: ότι η κρίση του χρέους δεν παίρνει άλλο τρόπο διαχείρισης εκτός απ’ αυτόν που είμαστε παθητικοί θεατές του. Ότι είναι μονόδρομος η παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ και εμμέσως στους πιστωτές της. Ότι δεν υπάρχει τρόπος να βγει η Ελλάδα από τον φαύλο κύκλο του χρέους. ‘Ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα ακατανίκητο και ότι κάθε αντίσταση σ’ αυτό είναι περιττή σπατάλη δυνάμεων. Ότι για να αφανιστεί το χρέος πρέπει να αφανιστούν και τα στοιχειώδη δικαιώματά μας. Ότι πρέπει «να πληρώσουμε όλοι», παρ’ ότι στους «όλους» δεν βλέπουμε άλλους εκτός από τα συνήθη υποζύγια. Πρόκειται για κραυγαλέα ψέματα, αδιάφορο αν είναι προϊόντα αγνοίας και ηλιθιότητας ή πρόθεσης και δολιότητας.

ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ, άραγε, αν η κοινωνία αντισταθεί, με όση δύναμη της απομένει, σ’ αυτό το αφύσικο «φυσικό φαινόμενο»; Τι θα γίνει αν πει (και το εννοεί) «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω»; Τι θα συμβεί αν η κυβέρνηση διακόψει το παιχνίδι των πιστωτών και των Ευρωπαίων «χορηγών» και ζητήσει εδώ και τώρα αναδιαπραγμάτευση του χρέους; Τι θα γίνει αν αναζητήσει εναλλακτικές πηγές δανεισμού, έξω από τον μηχανισμό της διεθνούς κερδοσκοπίας; Τι θα γίνει αν, αντί να εκποιήσει την ήδη ισχνή δημόσια περιουσία, επιχειρήσει να τη διευρύνει με δημόσιο πλούτο που τον έχουν αποκτήσει κοψοχρονιά οι χρυσοκάνθαροι των ιδιωτικοποιήσεων; Τι θα συμβεί αν ανατρέξει σε εσωτερικό δανεισμό, επικαλούμενη (έστω) τον «πατριωτισμό των Ελλήνων»; Πόσο πατριωτικά θα αντιδράσουν τότε οι τράπεζες ή η σεβαστή ελληνική «πλουτονομία» που φυγάδευσε ήδη 20 δισ. ευρώ στο εξωτερικό και αναζητεί ασφαλείς επενδύσεις σε πανάκριβα ακίνητα του Λονδίνου; Τι θα συμβεί αν κινητοποιήσει παραγωγικά, υπέρ της απασχόλησης, εθνικούς και κοινοτικούς πόρους που σήμερα σκορπίζονται σε αμφίβολης απόδοσης «αναπτυξιακά κίνητρα»; Τι θα γίνει αν πει σε εχθρούς και εταίρους το εξής απλό: «Δεν θα αφανίσω την κοινωνία για να αφανίσω το χρέος»; Τι θα συμβεί; Θα κάνουν επέμβαση με Eurofighter στο Σύνταγμα; Θα κάνουν απόβαση με γερμανικά υποβρύχια στον Πειραιά; Θα κατασχέσουν την Ακρόπολη; Ή θα ενεργοποιήσουν το ηφαίστειο της Σαντορίνης;

http://kibi-blog.blogspot.com/2010/04/24102004.html

http://1.bp.blogspot.com/_BCsaeWGNwNI/Sn_3awSIAvI/AAAAAAAB4HE/3Go-dqOE-CU/s320/γεωργίου+γιώρ.jpg
"Ποια αριστερά ρε σεις? Τη ροζ αριστερά των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων", ή αυτούς που είναι τόσο ανώριμοι που μόνοι τους λένε ότι δε θέλουν την εξουσία, και άρα δε θέλουν να λαμβάνουν μέρος στη λήψη αποφάσεων? Ήμαρτον ρε σεις"

Έχετε ακούσει εσείς τέτοια πράγματα απ' την αριστερά που παιρνε τις τσουγκράνες και τη βίβλο και όποιον πάρει ο χάρος στον 14ο αιώνα; Από αυτή που καρατομούσε μονάρχες, έκανε καταλήψεις στα commons και απαιτούσε κατάργηση ιδιωτικής περιουσίας στον 17o; Από αυτή που έκοβε τα κεφάλια της αριστοκρατίας σαν καλαμπόκια στον 18ο; Από αυτή που οργάνωνε πρότυπες συνεργατικές κοινωνίες και διαδήλωνε την βεβαιότητά της για το αδιέξοδο της καπιταλιστικής κοινωνίας στον πρώιμο 19ο;
Έχω χάσει επεισόδια; Μα πόσο έχουμε προοδεύσει τελικά;
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/blog-post_6661.html

http://www.cartoonstock.com/lowres/ksc0020l.jpg

Η Εξουσία ως Θύμα
Προς στιγμήν είχα την εντύπωση ότι οι εμπαθείς επιθέσεις ενάντια στον αποκαλούμενο διεφθαρμένο λαό είχαν αρχίσει να ατονούν, λόγω του ότι, όπως φαντάστηκα, η κριτική με τα νέα στοιχεία που είχαν προστεθεί στην ανάγνωση της κρίσης, όπως η συμβολή των διαρθρωτικών προβλημάτων της ΕΕ στον οικονομικό μαρασμό της περιφέρειας, η απομύζηση του πλούτου μέσω του μηχανισμού των δανείων και χρεών κλπ, είχε προχωρήσει σε ανώτερα και πιο σύνθετα επίπεδα.
Έκανα λάθος. Οι βιτριολικές πένες, ενίοτε αυτοαποκαλούμενες και αριστερές συνεχίζουν ακάθεκτες το βιολί τους, βουτηγμένες μέχρι το λαιμό στις ηθικολογικές προκείμενες του νεοφιλελεύθερου λόγου.
Οι επιθέσεις αυτές, με τον τρόπο που διατυπώνονται αποκρύπτουν τις αιτίες της διαφθοράς που είναι εγγενείς στον τρόπο λειτουργίας του παρόντος συστήματος διακυβέρνησης, καθιστούν το λαό στον ίδιο βαθμό συνυπεύθυνο για την οικονομική παρακμή, και επιπλέον του ζητούν και τα ρέστα για το ότι δεν έδρασε εγκαίρως για ν’ ανατρέψει το σύστημα. Πώς γίνεται και επιλέγοντας μεμονωμένα τρανταχτά «παραδείγματα» να τα γενικεύουν και κατόπιν να εξομοιώνουν το λαό με το δείγμα;
Κι όλα αυτά εκ των υστέρων, όταν μέχρι χθες του ζητούσαν να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή να δανείζεται και να καταναλώνει πατριωτικά, για να συντηρείται η παραγωγική μηχανή και να δημιουργούνται θέσεις εργασίας (αυτή ήταν η ορθοδοξία, αυτό ήταν το δόγμα). Ποιος τώρα έρχεται να τον κατηγορεί ότι έτρωγε με δανεικά και με χρυσά κουτάλια, όταν οι ίδιες οι ανώτατες οικονομικές αρχές της Ευρώπης και Αμερικής με το να μειώνουν τα επιτόκια δανεισμού σε ιστορικά χαμηλά έσπρωχναν κράτη και λαούς στο να κάνουν ακριβώς αυτό, να δανείζονται δηλαδή ασύστολα για να καταναλώνουν; Με διαχρονικό φυσικά στόχο την παγίδευση των λαών στη χρηματιστηριακή αιχμαλωσία.
Οι επιθέσεις αυτές πρώτα πρώτα εξακοντίζονται από ένα άκρως απολιτικό επίπεδο εστιάζοντας σε πράξεις απομονωμένες από τις κοινωνικοπολιτικές τους συνιστώσες. Έτσι μένει η εντύπωση ότι η διαφθορά των ελλήνων οφείλεται είτε σε ένα σκάρτο διαχρονικό DNA είτε ότι έγινε ερήμην του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος στο οποίο η διαφθορά, ως γνωστόν, αποτελεί ενδημικό φαινόμενο.

Οι επιθέσεις αυτές, και ειδικά από αυτοαποκαλούμενους αριστερούς που απ’ ότι φαίνεται τα όπλα της κριτικής τους έχουν πάρει διαζύγιο από τη μαρξιστική θεωρία, γίνονται από τη σκοπιά της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας που εκλαμβάνει το λαό σαν Ηθικό και όχι σαν Πολιτικό υποκείμενο και την κοινωνία σαν έναν Αταξικό Όχλο. Κατά κανόνα δε, το κατώτερο στρώμα αντιμετωπίζεται σαν εχθρική μάζα, χωρίς την διαβρωτική επίδραση της οποίας το σύστημα θα λειτουργούσε σαφώς καλύτερα. Από πότε η Ηθική ήρθε να αντικαταστήσει την Πολιτική; Από πότε η κοινωνία έχασε την ταξική της δομή και έπαψε να απαρτίζεται από εκμεταλλευόμενες και εκμεταλλεύτριες τάξεις, εξουσιαζόμενους και εξουσιαστές;
...
Υπάρχει άραγε καπιταλισμός χωρίς διαφθορά; Ας θυμηθεί κάποιος το πού και πότε και ας μας πληροφορήσει. Και τώρα γιατί μας πειράζει τόσο πολύ που η διαφθορά του συστήματος εκδημοκρατίστηκε και κατέστη και κτήμα του λαού; Άπαξ και απλώθηκε και προς τα κάτω πάψαμε να βλέπουμε και την πηγή απ’ όπου συνεχίζει ν’ αναβλύζει;

Κι ας δούμε τελικά τι και ποιον τελικά εξυπηρετούν όσοι συνεχίζουν να εστιάζουν το πρόβλημα της κρίσης στην «ηθική παρακμή» του ίδιου του λαού. Παίζουν το ρόλο τιμωρών; Παίζουν το ρόλο ψυχαναλυτών, οι οποίοι ελπίζουν ότι στήνοντας ντιβάνια σε κάθε γωνιά της Αθήνας ο λαός θα συνέλθει και θα ανακάμψει ηθικά; Τι νομίζουν ότι τελικά θα πετύχουν; Την ηθική ανάκαμψη ενός λαού μέσα από ψυχολογικές προτροπές του τύπου: «να δει επιτέλους τον εαυτό του στον καθρέφτη;». Τι σόι καθρέφτης θα είναι όμως αυτός από τον οποίο θα απουσιάζει το δαιμονικό πρόσωπο της εξουσίας-μέδουσας;

Είναι θέμα ενός κακού λαού η διαφθορά τελικά, ή εγγενής ιδιότητα του συστήματος που εκμαυλίζοντας και εκμαυλιζόμενο εξασφαλίζει την αναπαραγωγή του; Είναι τελικά οι εκλογές το καθαρτήριο κάθε ανομίας; ‘Η η επικύρωση και η νομιμοποίηση προσώπων και πολιτικών που έχουν ήδη προαποφασιστεί και έχουν διοχετευθεί μέσα από κανάλια προπαγάνδισης σαν οι μόνες ορθές και επωφελείς για τον τόπο; Τελευταίο παράδειγμα, ο Nick Clegg στην Αγγλία. Υπάρχει καμιά αμφιβολία για το από πού ξεπήδησε, αν όχι μέσα από τα κανάλια και τα studio των τηλεοράσεων;

Αφού λοιπόν, ο λαός εκλέγει διεφθαρμένους, σύμφωνα με την τρέχουσα «θεωρία» δεν φταίνε οι διεφθαρμένοι πολιτικοί αλλά ο λαός που τους εκλέγει. Επομένως, δεν είναι δύσκολο να βρει κανείς ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός. Ο λαός φυσικά, ενώ οι άλλοι απλά «κάνουν τη δουλειά τους»!

Αν η Αριστερά ακόμα επιδιώκει την ανατροπή του συστήματος καλό θα κάνει να ξαναπιάσει στα χέρια της τα μαρξιστικά εργαλεία κριτικής και ν’ αρχίζει, μέσα από τη σούπα που λέγεται λαός, να ξεχωρίζει, τις τάξεις, τους ταξικούς συσχετισμούς, την ταξική πάλη και άλλα συναφή, ξεχασμένα από καιρό και ας βάλει όλη της την τέχνη στο να ξαναστήσει στα πόδια του αυτό που λέγεται ταξική συνείδηση και ταξικός εχθρός. Έννοιες, ξεχασμένες, συκοφαντημένες και αλεσμένες, χρόνια τώρα, στο μύλο του νεοφιλελευθερισμού και των ηθικών του κατηγοριών. Αυτό θα ήταν, όντως, ένα πολύ πιο χρήσιμο έργο!

http://e-cynical.blogspot.com/2010/04/blog-post_4449.html

http://www.antarsya.org/images/stories/antarsya_simees2.gif

Συνδικάτα πολύ σημαντικό άρθρο, αν και μεγάλο σε μέγεθος, καθώς παρέχει και μια σύντομη επισκόπηση των εργατικών συνδικάτων και της δράσης τους στην Ελλάδα για τον τελευταίο αιώνα περίπου
Τον λοιδόρησαν οι κοσμικοί, τον υπονόμευσαν οι γραφειοκράτες, τον υποτίμησαν οι κεφαλαιοκράτες, τον αξιοποίησαν για πάρτη τους τα κόμματα εξουσίας, τον αντιμετωπίζουν με δυσπιστία οι εργαζόμενοι - παλιοί και νέοι, τον καταγέλασαν οι κυβερνήσεις που τον καλούν ως συνομιλητή στο τραπέζι μόνον όταν έχει τελειώσει το γεύμα. Αλλά, αν ο συνδικαλισμός είναι χαμένη υπόθεση, γιατί οι εργοδότες επιμένουν να οργανώνονται σε ενώσεις και επιμελητήρια;
Πάρ' το απόφαση, βρε Στράτο, να γραφτείς στο συνδικάτο!» Ο στίχος που ο Φώντας Λάδης έγραψε μέσα στο αγωνιστικό κλίμα της Μεταπολίτευσης φέρνει στη μνήμη ξεθωριασμένες φωτογραφίες από εργατικές Πρωτομαγιές, άντρες με μισάνοιχτα πουκάμισα, μουστάκια και φαβορίτες, γυναίκες με εμπριμέ φορέματα, και τον Ρίτσο να απαγγέλλει από την εξέδρα της ΓΣΕΕ. Μια εποχή που η αισιοδοξία συνυπήρχε με την αυταπάτη, τα ζιβάγκο προλείαιναν το έδαφος για τα Αρμάνι, το «Εξω οι βάσεις» κοντραριζόταν με το καραμανλικό «Ανήκομεν εις την Δύσιν» και το «Πάγωσε η τσιμινιέρα» τραγουδιόταν ακόμα και από πεντάχρονα παιδιά.

Σήμερα, οι μπόμπιρες της Μεταπολίτευσης είναι τριανταπεντάρηδες των 700 ευρώ, της Ελλάδας του ΔΝΤ και των «κοινωνικών δικτύων». Ο σημερινός Στράτος, που μπορεί να λέγεται Κωνσταντίνα, Κάρμεν, Χασάν, δεν αρκεί να το πάρει απόφαση να γραφτεί στο συνδικάτο. Συνδικάτο μπορεί να μην υπάρχει καν στο χώρο όπου εργάζεται ή, κι αν υπάρχει, ο ίδιος μπορεί να μην το ξέρει, ειδικά αν είναι ενοικιαζόμενος ή ημιαπασχολούμενος. Μπορεί και να είναι εργοδοτικό ή σωματείο σφραγίδα ή, απλώς, να αρνείται να τον γράψει επειδή ο Στράτος της ιστορίας μας δουλεύει ως συμβασιούχος ή ως «μπλοκάκι», με δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Μπορεί, επίσης, να υπάρχουν όχι ένα αλλά πολλά συνδικάτα, και ο Στράτος του 2010 να μη γράφεται σε κανένα επειδή τα θεωρεί όλα εξίσου απαξιωμένα και αδύναμα ή απλώς επειδή έχει καταπιεί αμάσητο το δόγμα «αμύνεσθαι περί πάρτης». Στην περίπτωση που ο Στράτος, η Κάρμεν, η Κωνσταντίνα, ο Χασάν δραστηριοποιείται στο σωματείο του ή προσπαθεί με άλλους να στήσει ένα σωματείο, πρέπει να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα υποστεί διακρίσεις, χλεύη, πιέσεις, ακόμα και απόλυση. Η περίπτωση να βρεθεί με το κεφάλι σπασμένο ή το πρόσωπο σημαδεμένο από κάποιον τραμπούκο δεν είναι και τόσο απίθανη - κι ας μη δουλεύει σε μεξικάνικο καρτέλ, αλλά σε χώρα της Ευρωζώνης, στην πάλαι ποτέ «Ισχυρή Ελλάδα» της ΟΝΕ και στη νυν επιτηρούμενη Ελλάδα των ιπτάμενων σπρεντ.

Εκατόν τριάντα χρόνια μετά τις πρώτες εργατικές οργανώσεις, 100 χρόνια μετά την ίδρυση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (προηγήθηκε ο Βόλος και ακολούθησε ο Πειραιάς), 92 χρόνια μετά την ίδρυση της ΓΣΕΕ και 94 χρόνια μετά την ηρωική απεργία των μεταλλωρύχων της Σερίφου, που κέρδισαν με αίμα την καθιέρωση οχταώρου, οι αγώνες του κόσμου της εργασίας αριθμούν σχεδόν ενάμιση αιώνα ζωής - και περισσότερο, αν συνυπολογίσουμε τις πρώιμες αγροτικές εξεγέρσεις του 19ου αιώνα. Διανύοντας τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, έννοιες όπως συνδικάτα, συνδικαλισμός, εργατικό κίνημα, ταξική πάλη δεν είναι πια καινούργιες, αλλά μοιάζουν να επανανοηματοδοτούνται μέσα σε συνθήκες άγριας επίθεσης στο εισόδημα, στα δικαιώματα, στους όρους ύπαρξης των εργαζομένων.

Πίσω από τις ψυχρές χρηματιστηριακές συναλλαγές, τους οικονομικούς δείκτες, τα εθνικά χρέη και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των «αγορών», δημιουργός του πλούτου εξακολουθεί να είναι η ανθρώπινη εργασία και διάνοια. Οσο και αν η εργασία διανοητικοποιείται και ο νέος προλετάριος παύει να είναι αποκλειστικά χειρώναξ, άνθρωποι και όχι άυλα δίκτυα βρίσκονται πίσω από τα κέρδη, εργάζονται, καταναλώνουν, αναπαράγονται, παράγουν υπεραξία που τη νέμονται άλλοι. Ανθρωποι με σάρκα και οστά, που μπορεί να μη χύνουν αίμα, δάκρυα και ιδρώτα στις σκαλωσιές, στις φάμπρικες και στις στοές, αλλά να είναι καλωδιωμένοι με ένα hands-free ακουστικό πίσω από έναν τερματικό υπολογιστή, να χτυπάνε τιμές με λέιζερ σε ένα ταμείο σούπερ μάρκετ, να είναι «μάνατζερ του εαυτού τους» που κυνηγάνε πωλήσεις, ασφάλειες, δείγματα, σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή του εμποράκου με τη βαλίτσα. Η εργατική τάξη του 21ου αιώνα δεν περιμένει να πάει στον παράδεισο, αλλά αγοράζει την ψευδαίσθησή του με δόσεις ή προσπαθεί να αναβάλει την κόλαση με δάνεια και πιστωτικές. Δεν βροντοχτυπά τις χάντρες, ούτε κρατά μόνο πηλοφόρι και μυστρί, αλλά έχει καρφιτσωμένο ταμπελάκι με ονοματεπώνυμο, GPS και PDA. Δεν έχει πάντα ροζιασμένα χέρια, αλλά σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, αυχενικά και ισχυαλγίες από το χτύπημα των πλήκτρων, κιρσούς από την ορθοστασία, εργατικά ατυχήματα, τραυματισμούς και θανάτους, που βαφτίζονται «ατυχή περιστατικά». Η εργάτρια και ο εργάτης του 21ου αιώνα μπορεί να μη φοράνε τσεμπέρι και τραγιάσκα, αλλά να έχουν ράστα μαλλιά και σακίδιο πλάτης, σαν τον φυλακισμένο δάσκαλο Μάριο Ζέρβα. Μπορεί να μην ακούνε Καζαντζίδη, αλλά χιπ-χοπ ή μπορεί να αποκοιμιούνται με ρινγκ τόουν από τη Eurovision. Μπορεί να μη θέλουν να λέγονται εργάτες, να μην ξέρουν ή να μην τους νοιάζει αν ανήκουν στην εργατική τάξη. Στο κάτω κάτω, τι είναι η Ελλάδα και τι είναι οι τάξεις της... Τόσα χρόνια μας έχουν μάθει να στριμωχνόμαστε κάτω από την ταμπέλα «μεσαίοι», μικρομεσαίοι, μικρομαγαζάτορες και μικροϊδιοκτήτες και αυτοαπασχολούμενοι.

Η μισθωτή εργασία στην Ελλάδα παρουσιάζει χαμηλά ποσοστά σε σχέση με την Ευρώπη των 15· μόλις 60% έναντι του 80% που είναι ο κοινοτικός μέσος όρος. Οπως επισημαίνει ο πανεπιστημιακός Γ. Κουζής στο βιβλίο του «Τα χαρακτηριστικά του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος», το χαμηλό ποσοστό της μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, είναι ενδεικτικό του ειδικού βάρους που αυτή αντιπροσωπεύει στην ελληνική κοινωνία: «...η κρατική εξουσία στην Ελλάδα παρουσιάζει ιστορικά μειωμένη ευαισθησία απέναντι στα αιτήματα των μισθωτών συγκριτικά με χώρες με πολύ υψηλότερο ποσοστό μισθωτής απασχόλησης, στοιχείο που ενισχύεται και από τον σχετικά μέσο και χαμηλό βαθμό συνδικαλιστικής πυκνότητας που χαρακτηρίζει ιστορικά την ελληνική περίπτωση, σε συνδυασμό και με την επί μακρόν πλήρη χειραγώγηση του».

Τι σημαίνει, όμως, «συνδικαλιστική πυκνότητα» και γιατί θεωρείται χαμηλή στην Ελλάδα; Ο όρος αναφέρεται στο ποσοστό συμμετοχής των εργαζομένων στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά δεν υπάρχει ενιαία μέθοδος υπολογισμού, με αποτέλεσμα οι δείκτες να διαφέρουν. Ο Νίκος Παλαιολόγος, στο έργο του «Εργασία και συνδικάτα στον 21ο αιώνα», αναλύει τεκμηριωμένα τη διάρθρωση και τις αλλαγές στα συνδικάτα στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Οπως παρατηρεί, η συνδικαλιστική πυκνότητα στην Ελλάδα υπολογίζεται από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας στο 24% - ή ακόμα πιο χαμηλή, ώς 11% από άλλους αναλυτές. Σε κάθε περίπτωση θεωρεί ότι υποεκτιμάται και την τοποθετεί γύρω στο 29% - ή 25%, αν συνυπολογιστούν και οι άνεργοι. Αυτό σημαίνει ότι μόλις ο ένας στους τέσσερεις εργαζομένους στην Ελλάδα καλύπτεται από κάποιο συνδικάτο, όταν στη Φινλανδία τα ποσοστά αγγίζουν το 100%, στην Ιταλία το 70%, αλλά στη Γαλλία μέλη συνδικάτων είναι μόλις το 10% των μισθωτών.

Ιδιαίτερα χαμηλή είναι η συσπείρωση των εργαζομένων στα συνδικάτα στον ιδιωτικό τομέα, που δεν φαίνεται να υπερβαίνει το 18%, ενώ ισχυρή συνολικά είναι η παρουσία του δημόσιου τομέα που καλύπτει το 55% των συνδικαλισμένων. Ο Γ. Κουζής στο βιβλίο του αποδίδει την τάση μείωσης της συνδικαλιστικής πυκνότητας, που παρατηρείται και στα ευρωπαϊκά συνδικάτα, σε μια σειρά από αιτίες, εξωγενείς αλλά και ενδογενείς, δηλαδή απόρροια της ίδιας της λειτουργίας των συνδικάτων: το υψηλό ποσοστό ανεργίας, την υποχώρηση της απασχό- λησης στον βιομηχανικό τομέα, την ανάπτυξη ευέλικτων μορφών εργασίας σε συνδυασμό με την αύξηση της γυναικείας απασχόλησης. Η απασχόληση των γυναικών, ενώ αυξάνεται σταθερά τα τελευταία 15 χρόνια, δεν μεταφράζεται σε αύξηση της δύναμης των συνδικάτων. Τα καθήκοντα του σπιτιού, που εξακολουθούν να βαραίνουν κυρίως τη γυναίκα, και τα υψηλά ποσοστά μερικής απασχόλησης (το 70% των μερικώς απασχολουμένων είναι γυναίκες) είναι παράγοντες που αποθαρρύνουν τις γυναίκες από το να ενταχθούν στα συνδικάτα.

Η διεθνοποίηση της οικονομίας, που περιορίζει τη δύναμη παρέμβασης του παραδοσιακού συνδικαλιστικού κινήματος, η υποχώρηση των συλλογικών οραμάτων και η άνοδος των νεοφιλελεύθερων αξιών δυσχεραίνουν την προσέλκυση νέων μελών, ειδικά από τη λεγόμενη «νέα βάρδια» της εργασίας: πληροφορική, τηλεπικοινωνίες, ευέλικτοι, επισφαλείς, ενοικιαζόμενοι, συμβασιούχοι, μετανάστες, γυναίκες, νέοι. Σχεδόν ανύπαρκτος είναι ο συνδικαλισμός στον ιδιωτικό τομέα στις ηλικίες κάτω των 29 ετών, παρατηρεί ο Γ. Κουζής, ενώ στις στατιστικές των συνδικάτων δεν καταγράφονται οι νέοι μισθωτοί, ούτε υπάρχουν προγράμματα προσέλκυσης νέων. Η ένταση των αντιπαραθέσεων στο εσωτερικό των συνδικάτων, ο οργα- νωτικός κατακερματισμός και η διαιώνιση των δυσλειτουργιών, όπως η οικονομική εξάρτηση από το κράτος, η έντονη παραταξιοποίηση, η αμφισβήτηση της αυτονομίας και η εισαγωγή «συναινετικών» στοιχείων μειώνουν την αποτελεσματικότητα της δράσης των συνδικάτων, υποσκάπτουν την απήχησή τους, τα κάνουν λιγότερο αξιόπιστα στα μάτια των εργαζομένων.

Η σημερινή κρίση των συνδικάτων δεν σημαίνει ότι ο συνδικαλισμός είναι ξεπερασμένος και πρέπει να καταργηθεί. Οπως και η οικονομική κρίση δεν θα ξεπεραστεί με την κατάργηση των στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων - όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο κόσμος της εργασίας πρέπει να πληρώσει ξανά το λογαριασμό. Οπως μας είπε ο Γιάννης Κουζής σε τηλεφωνική συνέντευξη, «η ύπαρξη των συνδικάτων είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Ο συνδικαλισμός είναι επίκαιρος όσο ποτέ. Αλλά πρακτικές και λειτουργίες των συνδικάτων που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες έχουν δημιουργήσει πρόβλημα αξιοπιστίας. Πρέπει να δούμε τα ελλείμματα που υπάρχουν και να ξεκινήσουν αλλαγές από τα ίδια τα συνδικάτα. Το γεγονός ότι δημιουργούνται σωματεία από το χώρο της επισφάλειας, πρωτοβάθμια σωματεία βάσης, είναι ελπιδοφόρο. Αν γίνουν αλλαγές στο συνδικαλιστικό κίνημα, θα ξεκινήσουν από τη βάση».

Γεγονότα-σταθμοί του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα

[Από το βιβλίο του Δημήτρη Α. Κατσορίδα «Βασικοί σταθμοί του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα (1870-2001)»]

1879: Δημιουργείται το πρώτο συνδικάτο από τους εργάτες ξύλου των ναυπηγείων της Σύρου, στην Ερμούπολη. Απαιτούν μείωση των ωρών εργασίας σε 10 και αύξηση του μεροκάματου. Μετά τους ναυπηγούς, απεργούν οι βυρσοδέψες της Σύρου με παρόμοια αιτήματα. Έπειτα από βίαιες συγκρούσεις με το στρατό και την αστυνομία, τα αιτήματά τους γίνονται δεκτά.

1882: Ιδρύονται στην Αθήνα τα πρώτα σωματεία: τυπογράφοι, μεταλλουργοί, εμποροϋπάλληλοι, ραφτάδες, σύλλογος μηχανικών και θερμαστών, με έδρα τον Πειραιά (1899), που εργάζονται στα πλοία κ.α. Δημιουργούνται συνδικάτα στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Πάτρα, στον Βόλο και αλλού.

1894: Η πρώτη εργατική Πρωτομαγιά. Το ψήφισμά της ζητά: οκτάωρο, ανάπαυση την Κυριακή, συντάξεις σε όλους τους απόμαχους εργάτες, κατάργηση της θανατικής ποινής και της προσωπικής κράτησης για χρέη.

1896: Απεργία στα Μεταλλεία Λαυρίου. Οι απεργοί ανατινάζουν την αποθήκη δυναμίτη και καταλαμβάνουν το εργοστάσιο.

1860-1910: Οι πρώτες εργατικές περιοχές: Αναφιώτικα, Πλάκα, Νεάπολη (Εξάρχεια), Μεταξουργείο, Γκάζι, Λαύριο (από το 1870 με τον βιομηχανικό οικισμό των μεταλλείων), η Ερμούπολη της Σύρου το 1870 και ο Πειραιάς, ο οποίος εποικίστηκε από νησιώτες, που έφτιαξαν τα Χιώτικα και τα Υδραίικα και, φυσικά, τα Μανιάτικα. Γύρω από τα εργοστάσια αναπτύσσονται εργατικοί οικισμοί. Σταδιακά δημιουργούνται οι βιομηχανικές περιοχές της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας και του Πειραιά, οι οποίες ακολουθούν, κατά κύριο λόγο, τη γραμμή του σιδηροδρόμου από τον Πειραιά μέχρι τα Πατήσια.

1906: Οι μεταλλωρύχοι Λαυρίου ιδρύουν σωματείο, το οποίο συγκεντρώνει 5.000 μέλη.

1908: Ιδρύεται ο Σύνδεσμος των Εργατικών Τάξεων της Ελλάδος (ΣΤΕΤ) από τον σοσιαλιστή Πλάτωνα Δρακούλη, με σκοπό την ιδεολογική διαπαιδαγώγηση της εργατικής τάξης.

Ιδρύεται το πρώτο Εργατικό Κέντρο στην Ελλάδα: το Εργατικό Κέντρο Βόλου, με συνδικαλιστική και μορφωτική δράση: διαλέξεις σε θέματα εργατικά, εκμάθησης της δημοτικής γλώσσας, θρησκείας, θεωρίας του σοσιαλισμού κ.ά.

1909: Ιδρύεται η Φεντερασιόν, στη Θεσσαλονίκη, όταν η πόλη υπαγόταν ακόμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Φεντερασιόν είναι πολιτικο-συνδικαλιστική σοσιαλιστική εργατική οργάνωση ομοσπονδιακής μορφής, η οποία αποτελείται από εργάτες Εβραίους, Ελληνες, Τούρκους, Βούλγαρους, Σλάβους κ.ά., με σκοπό την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Ιδρυτής της, ο πρωτοπόρος σοσιαλιστής Αβραάμ Μπεναρόγια.

1909: Ψηφίζεται ο Νόμος 3455 που καθιερώνει την Κυριακή αργία και το 1911 ο νόμος «Περί υγιεινής και ασφαλείας των εργατών και περί ωρών εργασίας».

1910: 26 Φεβρουαρίου ιδρύεται το Εργατικό Κέντρο Αθήνας από τέσσερα σωματεία: των ραφτάδων, των μαρμαρογλυπτών, των λατόμων και των τυπογράφων.

1912: Συγκροτείται το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, ενώ το 1914 αναγνωρίζεται το δικαίωμα σύστασης σωματείων.

1912: Συστήνεται η Επιθεώρηση Εργασίας. Θεσμοθετείται νομοθεσία που απαγορεύει την εργασία για παιδιά κάτω των 12 ετών και σε γυναίκες εγκύους 4 εβδομάδες πριν και 3-4 εβδομάδες μετά τον τοκετό. Επί πλέον, απαγορεύει τη νυκτερινή εργασία γυναικών και παιδιών και ορίζει ως χρονικό όριο για την ημερήσια εργασία γυναικών και ανηλίκων τις 10 ώρες.

1914: Ψηφίζεται ο νόμος «Περί σωματείων». Κατοχυρώνει το δικαίωμα του «συνεταιρίζεσθαι» για τους εργάτες, αναγνωρίζοντας τα σωματεία τους και αποκλείοντας από αυτά τους εργοδότες.

1914-1920: Μειώνεται κατά δύο ώρες ο χρόνος εργασίας, δηλαδή από σχεδόν 11 ώρες σε 9 ώρες ημερησίως.

1916: 21 Αυγούστου γίνεται η απεργία της Σερίφου, με πρωτεργάτη τον μεταλλωρύχο Κωνσταντίνο Σπέρα. Ζητούν οχτάωρο, αύξηση ημερομισθίου, προστασία της ζωής των εργατών (60 νεκροί εργάτες σε δύο χρόνια). Η χωροφυλακή σκοτώνει τέσσερεις απεργούς και τραυματίζει 38. Οι απεργοί αντεπιτίθενται, ο αρχηγός της χωροφυλακής πνίγεται στη θάλασσα. Τελικά, τα αιτήματα των απεργών έγιναν δεκτά. Επί 15 ημέρες την εξουσία στο νησί αναλαμβάνουν οι εργάτες.

1917: Ιδρύεται το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

1918: 21 έως 28 Οκτωβρίου 1918 ιδρύεται η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ).

1921: Ιδρύεται η Λέσχη των Δημοσίων Υπαλλήλων. Επίσης, λειτουργεί η Πανυπαλληλική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από 21 αντιπροσώπους και συντονίζει 13 σωματεία και δημοσιοϋπαλληλικές ενώσεις.

Τον Φεβρουάριο ξεσπούν τα γεγονότα του Βόλου. Η εξέγερση ξεκίνησε με μια συγκέντρωση του πληθυσμού εναντίον της ακρίβειας των ειδών πρώτης ανάγκης και κατά της συνέχισης του πολέμου. Το πλήθος υπερέβη τα 15.000 άτομα. Οι Αρχές με τη βοήθεια στρατιωτικών δυνάμεων κατέστειλαν την εξέγερση. Συλλαμβάνουν και βασανίζουν εκατοντάδες εργάτες.

1922: Μικρασιατική Καταστροφή. 1.200.000 πρόσφυγες προς την Ελλάδα αλλάζουν τα κοινωνικά δεδομένα. Εγκαθίστανται κυρίως στις πόλεις, σε παραγκογειτονιές σε άσχημες συνθήκες, και τροφοδοτούν την εργατική τάξη με νέο αίμα. Ταυτόχρονα συμβάλλουν σημαντικά στη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας. Δημιουργούνται οι προσφυγικές συνοικίες: από τη Νέα Φιλαδέλφεια ώς το Αιγάλεω, τη Δραπετσώνα, το Πέραμα, τον Σκαραμαγκά, το Δουργούτι και αλλού.

1923: 22 Αυγούστου. Η μεγαλύτερη σε έκταση και μαχητικότητα απεργία που είχε συμβεί μέχρι τότε στην Ελλάδα. Πανεργατική συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά στο Πασαλιμάνι. Καταστέλλεται βίαια από στρατό και αστυνομία. Εντεκα νεκροί, δεκάδες τραυματίες. Βασικά αιτήματα, αύξηση των ημερομισθίων, μείωση των ωρών εργασίας, βελτίωση των συνθηκών εργασίας -ιδιαίτερα για τους ανήλικους εργαζομένους- επαναπρόσληψη των απολυμένων κ.ά.

1926: Μεγάλη απεργία των καπνεργατών του Αγρινίου. Το βασικό τους αίτημα, να μη φύγουν τα καπνά ανεπεξέργαστα στις διεθνείς αγορές, το οποίο θα είχε ως συνέπεια την αύξηση της ανεργίας και τη μείωση της περιόδου της καπνεργασίας. Η αστυνομία σκοτώνει έναν καπνεργάτη και μία καπνεργάτρια.

Στις 28 Μαρτίου ξεκίνησαν οι εργασίες του 3ου Πανεργατικού Συνεδρίου της ΓΣΕΕ στον Πειραιά. Πολλά στελέχη του είναι στις φυλακές και στις εξορίες. Αρχίζει η διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος. Τα συντηρητικά στοιχεία διαγράφουν τα σωματεία που επηρεάζονται από τους αριστερούς.

Στις 2 Μαΐου πραγματοποιείται στην Αθήνα το ιδρυτικό συνέδριο της Συνομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων Ελλάδος (ΣΔΥΕ).

1927: Η πρώτη απεργιακή κινητοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση ψηφίζει το νόμο 3453/12-3-1928 «περί απεργούντων Δημοσίων Υπαλλήλων» και εξαπολύει κύμα διώξεων κατά των συνδικαλιστικών στελεχών.

1928: Στις 8 Μαΐου διεξάγεται το 4ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Με αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις αποκλείονται οι κομμουνιστές συνδικαλιστές. Συντελείται, ουσιαστικά, η διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος.

1928: Ναυτεργατική απεργία τον Ιούλιο. Δημιουργούνται στα καράβια οι περιβόητες Επιτροπές Καραβιών.

1929: Στις 3 Φεβρουαρίου ιδρύεται η Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΕΓΣΕΕ) από τους κομμουνιστές που εκδιώχθηκαν από τη ΓΣΕΕ. Ομως, στις 31 Ιανουαρίου 1930, με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο επικαλέστηκε το «ιδιώνυμο», διαλύεται η Ενωτική ΓΣΕΕ, η οποία έκτοτε λειτουργεί παράνομα.

1930: 5ο Πανελλαδικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Νέα διάσπαση. Αποχωρούν οι σοσιαλιστές και σε συνεργασία με άλλους συνδικαλιστές ιδρύουν την Πανελλαδική Συνομοσπονδία Εργασίας (ΠΣΕ). Από το 1931 έχουμε τρεις συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες: τη ΓΣΕΕ, την οποία ελέγχουν οι συντηρητικοί, την Ενωτική ΓΣΕΕ (ΕΓΣΕΕ) των κομμουνιστών και την ΠΣΕ των σοσιαλιστών με τους συνεργαζόμενους.

1931-35: Ξεκινά μια σειρά από μέτρα κοινωνικής προστασίας. Το 1931 ιδρύεται η Εργατική Εστία, το 1932 ψηφίζεται το οκτάωρο, το 1934 ψηφίζεται ο νόμος περί κοινωνικών ασφαλίσεων, ενώ από το 1935 αρχίζει να εφαρμόζεται το σύστημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

1934: Ιδρύεται η Πανελλήνιος Ομοσπονδιακή Ενωσις Ανέργων, με έδρα τη Θεσσαλονίκη και με 7.000 μέλη οργανωμένα σε 23 πρωτοβάθμια σωματεία.

1936: Εργατική εξέγερση τον Μάη στη Θεσσαλονίκη. Αιτίες της εξέγερσης, η ακρίβεια, οι χαμηλοί μισθοί, τα αλλεπάλληλα οικονομικά σκάνδαλα, η αυταρχική συμπεριφορά του κράτους και της αστυνομίας απέναντι στα χρόνια εργατικά αιτήματα. Ολη η πόλη καταλαμβάνεται από τον εξεγερμένο λαό. Τελικά, η εξέγερση καταστέλλεται βίαια, με 12 νεκρούς (κατ' άλλους 16) και δεκάδες τραυματίες εργάτες και εργάτριες. Την καταστολή της εξέγερσης ακολουθεί κύμα διώξεων και εκτοπίσεων συνδικαλιστών και εργατών. Την 4η Αυγούστου επιβάλλεται η δικτατορία του Ι. Μεταξά.

1941: Στις 16 Ιουλίου ιδρύεται το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ), το οποίο υπήρξε ο πρόδρομος του ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο). Συμμετέχει η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) με τον Ι. Καλομοίρη, η Ενωτική ΓΣΕΕ (ΕΓΣΕΕ) με τον Κ. Λαζαρίδη και τα Ανεξάρτητα Συνδικάτα με τον Δ. Στρατή. Αμεσοι στόχοι του Εργατικού ΕΑΜ ήταν η οργάνωση της καθημερινής πάλης της εργατικής τάξης σε κάθε χώρο εργασίας (και με βάση τη συνοικία για τους ανέργους), με σκοπό την επιβίωση του λαού, που αφορούσε τη διανομή συσσιτίων, την παροχή τροφίμων, την αύξηση των μισθών, την αντιμετώπιση της πολιτικής επιστράτευσης, το σπάσιμο της τρομοκρατίας στα σωματεία και την τιμωρία των συνεργατών των δυνάμεων Κατοχής.

1942: Ξεσπάει η πρώτη απεργία στην κατεχόμενη Ευρώπη. 24-25 Μαρτίου κηρύσσεται πανεργατική -πανυπαλληλική απεργία στην Αθήνα. Στις 16 Απριλίου η απεργία γενικεύεται στο σύνολο των δημοσίων υπηρεσιών της Αθήνας και του Πειραιά και στις 17 Απριλίου, με κάλεσμα της παράνομης Κεντρικής Πανυπαλληλικής Επιτροπής, παίρνει πανελλαδικό - πανεργατικό χαρακτήρα. Η απεργία έληξε στις 21 Απριλίου, με μερική ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών.

1943: Κατόπιν μαζικών κινητοποιήσεων, στις 24 Φεβρουαρίου και στις 5 Μαρτίου ξεκινά απεργία διαρκείας 27 ημερών, με σκοπό τη ματαίωση του διατάγματος για την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων, την οποία ήθελαν να επιβάλουν οι δυνάμεις Κατοχής, προκειμένου να στείλουν εργάτες στη Γερμανία. Ηταν η μοναδική περίπτωση επιτυχημένης κινητοποίησης σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη.

1946: Την 1η Μαρτίου, στην Αθήνα, γίνεται το 8ο Πανεργατικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Συνέδριο-σταθμός, ενωτικό και δημοκρατικό. Επικρατεί το ψηφοδέλτιο του Εργατικού Αντιφασιστικού Συνασπισμού (ΕΡΓΑΣ), το οποίο συσπειρώνει παρατάξεις προσκείμενες στην Αριστερά, συγκεντρώνοντας το 80-85% των εδρών. Γραμματέας εξελέγη ο Μήτσος Παπαρήγας.

Στις 27 Ιουνίου 1946 το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), κατόπιν κρατικής παρέμβασης, ακύρωσε το 8ο Συνέδριο και επέβαλε στη διοίκηση της ΓΣΕΕ τον συντηρητικό Φώτη Μακρή και την παράταξή του. Αρχίζει μια περίοδος αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων, αστυνομικών παρεμβάσεων, ελέγχου του επίσημου συνδικαλισμού από τον εργατοπατερισμό. Πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, διώξεις, εξορίες και φυλακίσεις συνδικαλιστών, περιορισμός των πολιτικών ελευθεριών, εργοδοτική τρομοκρατία και διαγραφή από τη δύναμη της ΓΣΕΕ των Εργατικών Κέντρων και των Ομοσπονδιών που επηρεάζονται από την Αριστερά. Ο Φώτης Μακρής θα παραμείνει στη διοίκηση της ΓΣΕΕ επί εικοσαετία, με εξαίρεση την περίοδο 1964-66.

1947: Ιδρύεται η ΑΔΕΔΥ.

1949: Τον Ιανουάριο δημιουργείται το Κίνημα Ελεύθερου Συνδικαλισμού (ΚΕΣ). Γραμματέας του ο Δημήτρης Στρατής. Στοχεύοντας στην ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν επιχειρεί την ίδρυση άλλης ΓΣΕΕ, έστω κι αν αυτή βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο του κράτους και της εργοδοσίας.

Στις 6 Απριλίου η ΑΔΕΔΥ προκηρύσσει απεργία, η οποία διαρκεί 13 ημέρες. Κατά τη διάρκεια της απεργίας επιστρατεύονται οι εργαζόμενοι στα ΤΤΤ («Τριατατικοί» - ταχυδρομεία, τηλεγραφεία, τηλεφωνεία), ενώ συλλαμβάνονται και δικάζονται μέλη του Γενικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ.

1950 και μετά: Εξαιτίας της εσωτερικής μετανάστευσης, οι παραδοσιακές εργατικές συνοικίες του Μεσοπολέμου ενισχύονται με επιπρόσθετο εργατικό δυναμικό. Η ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας στο Θριάσιο Πεδίο θα προσελκύσει νέο πληθυσμό και θα αναπτυχθούν περιοχές όπως το Πέραμα, τα Ικαριώτικα, τα Μανιάτικα και ο Ανω Κορυδαλλός.

1951: Στις 7 Ιουλίου η ΑΔΕΔΥ κηρύσσει απεργία με οικονομικά αιτήματα, η οποία διαρκεί 22 ημέρες. Η «τελευταία» 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση εκείνης της περιόδου γίνεται στις 2-3 Ιουλίου 1953. Εκτοτε οι απεργιακοί αγώνες της ΑΔΕΔΥ ατονούν, η λειτουργία της χαρακτηρίζεται από νόθα συνέδρια, ενώ η δράση της παίρνει κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, που περιλαμβάνει δεξιώσεις στο βασιλιά, επισκέψεις στα ανάκτορα κ.ά.

1955: Στις 13 Μαΐου δημιουργείται το Δημοκρατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα (ΔΣΚ), από την ενοποίηση του ΚΕΣ με το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα Ελλάδος (ΕΣΚΕ), που επρόσκειντο στην ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά). Ο Δ. Στρατής έγινε ο γραμματέας του νέου σχήματος. Στόχος, ο συντονισμός της δράσης αντιπολιτευτικών συνδικαλιστικών τάσεων (κομμουνιστές, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, τροτσκιστές, ανέντακτοι αριστεροί, δημοκράτες), με σκοπό την καθιέρωση της απλής αναλογικής στις εκλογές των συνδικάτων, τη βελτίωση των αποδοχών των μισθωτών κ.ά.

1960: Στις 1 και 2 Δεκεμβρίου γίνεται η μεγάλη απεργία των οικοδόμων, ενός κλάδου με περίπου 100.000 εργάτες, ο οποίος βρέθηκε στην πρωτοπορία των εργατικών αγώνων τη δεκαετία του '60. Βασικά αιτήματα είναι η υπαγωγή του κλάδου στα βαρέα και ανθυγιεινά, η καθιέρωση των εφτά ωρών εργασίας, η εξυγίανση και ο εκδημοκρατισμός του συνδικαλιστικού κινήματος.

1962: Τον Φεβρουάριο ιδρύεται η Κίνηση των 115 Συνεργαζόμενων Εργατοϋπαλληλικών Οργανώσεων (ΣΕΟ-115), με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού - Κοινής Ωφέλειας, της Ομοσπονδίας Εργατών Τύπου και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν από κοινού το νομοσχέδιο που έθιγε ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Η Κίνηση των 115 πίεσε για τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, διοργάνωσε και υποστήριξε πολλούς απεργιακούς αγώνες, συνέβαλε στις κινητοποιήσεις των Ιουλιανών του 1965 και διέκοψε τη λειτουργία της με τη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, έχοντας μέχρι τότε συσπειρώσει 682 συνδικάτα.

1968: Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο συνδικαλισμός είναι υπό διωγμόν. Η Αριστερά, μαζί με άλλες δημοκρατικές δυνάμεις, συγκροτεί κάποιες παράνομες αντιδικτατορικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Αυτές ήταν το Αντιδικτατορικό Εργατικό Μέτωπο (ΑΕΜ) και η Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση (ΕΣΑΚ), η οποία ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1968 στη Ρώμη.

1976: Στις 10-11 Απριλίου πραγματοποιείται το 18ο Πανελλαδικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Καβάλα, στο οποίο επικρατεί η ομάδα Καρακίτσου - Παπαγεωργίου, αφού προηγουμένως είχε δημιουργήσει πλασματικό συσχετισμό δύναμης, αποκλείοντας από τη δύναμη της ΓΣΕΕ πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Το ίδιο ισχύει και για τους δημοσίους υπαλλήλους.

Τον Μάιο ψηφίζεται ο νόμος 330, με τον οποίο εγκαινιάζεται μια πολιτική οργανωτικού ελέγχου των συνδικάτων μέσα από θεσμικές παρεμβάσεις. Ετσι, νομιμοποιούνται η ανταπεργία (λοκ άουτ) και οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί, με το πρόσχημα της προστασίας του δικαιώματος στην εργασία. Απαγορεύεται η πολιτική απεργία και η απεργία αλληλεγγύης και νομιμοποιείται η οργανωτική διάσπαση των συνδικάτων. Οι περισσότερες απεργίες κηρύσσονται παράνομες.

1977: Δημιουργούνται οι Συνεργαζόμενες Αγωνιστικές Δημοκρατικές Εργατοϋπαλληλικές Οργανώσεις (ΣΑΔΕΟ), ως αντίβαρο στην κυβερνητική ΓΣΕΕ. Αντίστοιχες κινήσεις γίνονται στους δημοσίους υπαλλήλους.

1982: Ψηφίζεται από τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ο νόμος 1264, καταργώντας το νόμο 330/76, σε μια προσπάθεια αποκατάστασης της ομαλότητας στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος.

1983: Μεταξύ 9-11 Δεκεμβρίου πραγματοποιείται το 22ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Αθήνα, ορόσημο στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Πήραν μέρος όλα τα Εργατικά Κέντρα και όλες οι Ομοσπονδίες, χωρίς αποκλεισμούς. Διεξήχθη για πρώτη φορά με απλή αναλογική, εκπροσωπήθηκαν όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις και έθεσε τις βάσεις για τη διεκδίκηση σημαντικών κοινωνικών αλλαγών. Κάτι ανάλογο έγινε και στην ΑΔΕΔΥ, στο 25ο Συνέδριό της.

1985: Νέα κρίση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ προκαλούν απεργιακούς αγώνες. Με προεδρικό διάταγμα απαγορεύονται μισθολογικές αυξήσεις πάνω από την εισοδηματική πολιτική που έχει καθορίσει η κυβέρνηση. Αλλάζουν οι συσχετισμοί δύναμης στο εσωτερικό της ΓΣΕΕ, στην οποία η πλειοψηφία περνά στην Αριστερά.

Υστερα από δικαστική απόφαση, ανατρέπεται η εκλεγμένη διοίκηση της ΓΣΕΕ και διορίζεται νέα μονοπαραταξιακή από στελέχη της ΠΑΣΚΕ, εφόσον η συνδικαλιστική αντιπολίτευση αρνήθηκε να μπει στη διορισμένη διοίκηση. Επέρχεται διάσπαση στον συνδικαλιστικό χώρο.

1989: Στις 15-16 Απριλίου, έπειτα από μια μακρά διαδικασία διαπαραταξιακών διαβουλεύσεων και συνεννοήσεων, πραγματοποιήθηκε ένα ενωτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ (το 25ο), με τη συμμετοχή όλων των συνδικαλιστικών παρατάξεων, μετά τη λήξη του οποίου επήλθε μια κάποια ομαλότητα.

1990: Από τις 1-2 Δεκεμβρίου πραγματοποιείται το 26ο Καταστατικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Σ' αυτό ελήφθησαν αποφάσεις για τον περιορισμό του κατακερματισμού των συνδικάτων, παρ' ότι στην πράξη δεν υλοποιήθηκαν.

1999: Στις 3 Απριλίου 1999, σε πανελλαδική σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών, δημιουργήθηκε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) από συνδικαλιστές κυρίως του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ και τμήματος της Ανανεωτικής Αριστεράς.

2001: Στις 26 Απριλίου και στις 17 Μαΐου ξεσπούν οι μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στο προτεινόμενο σχέδιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για το ασφαλιστικό σύστημα, η οποία επιχειρούσε να προβεί σε αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση των εργοδοτικών εισφορών, με την κατάργηση ουσιαστικά του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης.

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=154728

MNP-10

28-04-10, 04:26

Πριν περιπου 2 χρονια, ειχα διαβασει το Law of Supply and Demand is dead for Gold and Silver (http://seekingalpha.com/article/95496-law-of-supply-demand-is-dead-for-gold-silver)..το οποιο ελεγε οτι παρα το τι λεει "η αγορα" στις τιμες για τον χρυσο (ηταν πολυ πτωτικος τοτε, ανευ λογου - ενω εμφανιζονταν ιδιαιτερα ανατιμητικες τασεις στο $), ουσιαστικα, στην πραγματικοτητα, ο χρυσος ηταν ακριβοτερος + δυσευρετος (!). Το ολο σκηνικο εκανε μπαμ απο χιλιομετρα οτι προκειται για φιξαρισμα των αγορων.

2 χρονια αργοτερα, ενας insider, που ηταν να μιλησει σε επιτροπη του Κογκρεσου ως μαρτυρας, τελευταια στιγμη αφαιρεθηκε απ'τη λιστα.. Το clue της υποθεσης ειναι οτι υπαρχουν οικοι στις ΗΠΑ που κανουν τη δουλια της Fed στο να κρατανε υποτιμημενο το χρυσο και τον αργυρο προκειμενου το $ να παραμενει ανταγωνιστικο... Γενικα δε θα ηταν ευχαριστο για το Κογκρεσο το να αποκαλυφθουν οι μηχανισμοι για το πως οι ΗΠΑ ελεγχουν τις παγκοσμιες αγορες.. Οπως και η σχεση διαπλοκης των διαφορων χρηματοπιστωτικων ιδρυματων, με το αμερικανικο κρατος. Πχ απ'τη μια εχεις ιδρυματα που μανιπιουλαρον χρυσο+αργυρο, απ'την αλλη εχεις ιδρυματα/οικους που παιζουν στα cds, απ'την αλλη εχεις ιδρυματα/οικους που σε χτυπανε στο επιπεδο της πιστοληπτικης αξιολογησης και σε ονομαζουν σκουπιδι - κτλ κτλ.. μιλαμε για ομοβροντια μανιπιουλαρισματος των αγορων, σε ολα τα μετωπα - προκειμενου η Αμερικη να κρατηθει στην επιφανεια.

http://www.nypost.com/p/news/business/metal_are_in_the_pits_2arTlGNbMK7mb1uJeVHb0O

Metal$ are in the pits
Trader blows whistle on gold & silver price manipulation

By MICHAEL GRAY

Last Updated: 4:33 AM, April 11, 2010

EXCLUSIVE

There is no silver lining to the activities of JPMorgan Chase and HSBC in the precious-metals market here and in London, says a 40-year veteran of the metal pits.

The banks, which do the Federal Reserve's bidding in the metals markets, have long been the government's lead actors in keeping down the prices of gold and silver, according to a former Goldman Sachs trader working at the London Bullion Market Association.

Maguire was scheduled to testify last week before the Commodities Futures Trade Commission, which is looking into the activities of large banks in the metals market, but was knocked off the list at the last moment. So, he went public.

APBrokers and traders transact gold futures on the Comex floor of The New York Mercantile Exchange, Thursday, April 6, 2006. Gold prices topped $600 an ounce in Comex trading Thursday. (AP Photo/John Marshall Mantel)

Maguire -- in an exclusive interview with The Post -- explained JPMorgan's role in the metals pits in both London and here, and how they can generate a profit either way the market moves.

"JPMorgan acts as an agent for the Federal Reserve; they act to halt the rise of gold and silver against the US dollar. JPMorgan is insulated from potential losses [on their short positions] by the Fed and/or the US taxpayer," Maguire said.

In the gold pits, Maguire sees HSBC betting against the precious metal's price without having any skin in the game in the form of a naked short.

"HSBC conducts an ongoing manipulative concentrated naked short position in gold. Silver is much easier to manipulate due to its much smaller [market] size," Maguire added.

"No one at JPMorgan is familiar with Andrew Maguire," said Brian Marchiony, a company spokesman. HSBC declined to comment.

Also during the CFTC hearing, Jeff Christian, founder of the commodities firm CPM Group, said that the LBMA, the physical delivery market for gold and silver in the UK, has been using leverage, which is another way to depress the price of gold and silver.

Christian said that the LBMA -- the same market Maguire trades in -- has leverage of about 100-1 on the gold bars settled on the exchange. In layman's terms, that means if 100 clients requested their bullion bars be delivered, the exchange could only give one client the precious metal.

The remaining requests would have to be settled for cash equivalent. "That is tantamount to a default on the trade," says Bill Murphy, chairman of the Gold Antitrust Action committee.

Maguire goes further and calls it a fraud: "If you sell something you do not own, then that is fraud."

Back in 2007, Morgan Stanley agreed to settle a $4.4-million lawsuit brought by precious-metal clients, who alleged that Morgan offered to buy gold and silver and store it for the investors, but never purchased any metal and still charged them storage fees.

Morgan Stanley denied the charges at the time, but "settled the case to avoid the cost and distractions of continued litigation," the firm said.

Despite gold's rise each of the last 10 years, Murphy believes the price of gold today would be closer to $2,300 an ounce if the price just moved with inflation.

Maguire believes the price should be even higher given the fear trade that would have sent prices spiking during the financial crisis in 2008-09.

Both precious metals have seen a recent spike since Maguire's e-mails became public. Gold has gained 6.5 percent to close at $1,161.55, while silver has spiked 10 percent to $18.38.

According to the e-mails Maguire sent to CFTC regulators, he was spot-on in his expectations of how the precious metals would trade on release of the January jobs report.

This message is to "confirm that the silver manipulation was a great success and played out exactly to plan as predicted yesterday. How would this be possible if the silver market was not in the full control of the parties we discussed in our phone interview," Maguire wrote to a staff investigator after the trading day.

CFTC commissioner Bart Chilton said, "I'm appreciative of the information Mr. Maguire provided and I'm glad it was introduced into the investigation."

High, low silver

The prices of gold and silver have been allegedly suppressed by JPMorgan Chase and HSBC, according to a London whistleblower.

Andrew Maguire, who laid out the banks’ plan in e-mails to the CFTC prior to trading on the Comex on Feb. 5.

1.) From: Andrew Maguire

To: Ramirez, Eliud [CFTC]

Cc: BChilton [CFTC]

Sent: Wednesday, February 03, 2010 3:18 PM

Subject: Re: Silver today

Thought it may be helpful to your investigation if I gave you the heads up for a manipulative event signaled for Friday, 5th Feb. Scenario 1. The news is bad (employment is worse). This will have a bullish effect on gold and silver as the US dollar weakens and the precious metals draw bids, spiking them higher. This will be sold into within a very short time (1-5 mins) with thousands of new short contracts being added.

Scenario 2. The news is good (employment is better than expected). This will result in a massive short position being instigated almost immediately with no move up. This will not initially be liquidation of long positions but will result in stops being triggered, again targeting key support levels. Kind regards,

2.) From: Andrew Maguire

To: Ramirez, Eliud [CFTC]

Cc: BChilton [CFTC]; GGensler [CFTC]

Sent: Friday, February 05, 2010 3:37 PM

Subject: Fw: Silver today A final e-mail to confirm that the silver manipulation was a great success and played out EXACTLY to plan as predicted yesterday. How would this be possible if the silver market was not in the full control of the parties we discussed in our phone interview? Kind regards,

3.) Andrew T. Maguire

From: Ramirez, Eliud

To: Andrew Maguire

Sent: Tuesday, February 09, 2010 1:29 PM

Subject: RE: Silver today Good afternoon, Mr. Maguire, I have received and reviewed your email communications. Thank you so very much for your observations.

Raven84

28-04-10, 05:05

MNP-10 αυτά που λες να τα δουν όσοι πιστεύουν ότι τα ...αγγλοσάξονα είναι βλάκες....

Δυστυχώς οι άνθρωποι λειτουργούν με απίστευτο πλάνο και ορίζοντα δεκαετιών σε πλήρη αναντιστοιχία με την αφέλεια και μικροσυμφεροντολογικη νοοτροπία των Ευρωπαίων πράγμα που έτσι και συνεχιστεί είναι άκρως επικίνδυνο για την Ευρώπη.

Θα βάλει μυαλό η Ε.Ε μετά από όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα;ΤΟ ερώτημα για το μέλλον μας(αν δεν διαλυθούμε καταρχάς την υφιστάμενη στιγμή....)

ciaoant1

29-04-10, 15:13

2 χρονια αργοτερα, ενας insider, που ηταν να μιλησει σε επιτροπη του Κογκρεσου ως μαρτυρας, τελευταια στιγμη αφαιρεθηκε απ'τη λιστα..
Εδώ ένας άλλος έπαθε "ατύχημα" πριν μιλήσει, το είχα βάλει πριν κάποιο διάστημα το σχετικό λινκ

απ'την αλλη εχεις ιδρυματα/οικους που σε χτυπανε στο επιπεδο της πιστοληπτικης αξιολογησης και σε ονομαζουν σκουπιδι - κτλ κτλ.. μιλαμε για ομοβροντια μανιπιουλαρισματος των αγορων, σε ολα τα μετωπα - προκειμενου η Αμερικη να κρατηθει στην επιφανεια.
Μα οι αγορές δεν είναι "ελεύθερες", είναι μια ολιγοπωιακή κατάσταση, που την ελέγχουν λίγοι και το ονομάζουν αυτό "ελεύθερη αγορά"

Όσο για τις "αξιολογήσεις", τώρα παρατηρώ ότι ξαναπαίζει στην Ελλάδα η "αξιολόγηση" στην εκπαίδευση, δηλαδή η δημιουργία οίκου αξιολόγησης και στην εκπαίδευση, φαίνεται το μοντέλο στην παγκόσμια οικονομία είναι πολύ βολικό και πρέπει να το επεκτείνουμε και αλλού, ώστε να μανιπιουλάρουμε και εκεί ποιες σχολές θα κάνουν τι.

ΥΓ: Ο Αμούργης που έχουν βάλει ως υπεύθυνο της "αρχής αξιολόγησης" ποιος είπαμε είναι? (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=688795)

ΥΓ: Επιστρέφοντας στην οικονομία, η Γερμανία θεωρώ σύντομα θα αποκτήσει και αυτή έναν οίκο, το είχα γράψει παλιότερα, να "αξιολογεί" και αυτή όποιον θέλει, όπως θέλει

«Απ’ τα τσακάλια, δε γλυτώνεις μ’ εφκές ή παρακάλια»
-Κ. Βάρναλης

Λόγω έλλειψης χρόνου, μερικά πράγματα σε "τηλεγραφική" μορφή:

Για το χρέος της Ελλάδας, τα spreads, κτλ: Έχουμε ξαναπεί ότι αυτό το χρέος ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ να ξεπληρωθεί, ξεχάστε το. Αυτό το ξέρουν και οι δανειστές, και το προσεχές διάστημα θα δούμε πολλούς εξ αυτών να ζητούν "αναδιάρθρωση του χρέους". Ήδη υπάρχουν κάμποσοι που το ζητούν, παρά το ότι ο πρόεδρος της Ε (ποιος τον έβγαλε αυτόν πρόεδρο της ΕΕ είπαμε? Όχι πάντως ο "κυρίαρχος λαός", εγώ δε θυμάμαι να ερωτήθηκαν καν) το αρνείται (λέμε και κανά ψεματάκι, τόσο και τόσα τους έχουμε πει άλλωστε, προκειμένου να μην πάρει χαμπάρι ο κόσμος τι γίνεται):

Δεν τίθεται «κανένα θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους» της Ελλάδας, δήλωσε σήμερα Τετάρτη από το Τόκιο ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ, ο οποίος ανακοίνωσε επίσης ότι συγκάλεσε σύνοδο των χωρών της Ευρωζώνης για την δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας την 10η Μαΐου.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/04/2010_334888

ΟΜΩΣ, ένα σωρό τράπεζες το ζητούν αυτό το πράγμα (και επαναλαμβάνω ότι στο προσεχές διάστημα αυτές οι φωνές θα πολλαπλασιαστούν):

Deutsche Bank: Οι τράπεζες να διαγράψουν μέρος του ελληνικού χρέους
Οι τράπεζες και οι λοιποί πιστωτές της Ελλάδας θα μπορούσαν να μοιραστούν το κόστος διάσωσης της χώρας διαγράφοντας μέρος των χρημάτων που της έχουν δανείσει, πρότεινε την Τρίτη ο Τόμας Μάιερ, επικεφαλής οικονομολόγος της μεγαλύτερης ιδιωτικής τράπεζας της Γερμανίας Deutsche Bank.
«Αν μειωθεί το ύψους 300 δισ. ευρώ χρέος της Ελλάδας στο μισό, τότε η χώρα πιθανότατα θα μπορέσει να δανειστεί εκ νέου από τις αγορές», δήλωσε, τονίζοντας ότι τα χρήματα δεν είναι απαραίτητο να καλυφθούν από κρατικά ταμεία.
Ένα ποσό γύρω στα 50 δισ. ευρώ, δήλωσε, μπορεί να προέλθει από τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή από τράπεζες και λοιπούς πιστωτές που θα πρέπει να διαγράψουν χρήματα που έχουν δανείσει στην Ελλάδα κι επομένως να τα εμφανίσουν ως ζημιές.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/deutsche-bank_28.html

C. Suisse: Η Ελλάδα θα αποφύγει την αναδιάρθρωση χρεών έως το Μάρτιο του 2011
Η Ελλάδα θα αποφύγει την αναδιάρθρωση των χρεών της τουλάχιστον έως το Μάρτιο του 2011 σύμφωνα με την Credit Suisse.
Όπως αναφέρει το Dow Jones Newswires, η ελβετική τράπεζα προειδοποιεί πως το haircut θα είναι 50% ή μεγαλύτερο.
“Είτε το ελληνικό χρέος θα εξυπηρετηθεί, ή θα υπάρξει 50% haircut… δεν βλέπουμε κάποια μέση κατάσταση,” αναφέρει η τράπεζα.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/c-suisse-2011.html

Citi’s global economist, Willem Buiter, has done some serious, serious thinking on the issue of sovereign debt problems in the eurozone.
In the ‘game’ between Greece and the Euro Area member states (EA) (where EA is shorthand for all the other parties at the other side of a potential conditional financial rescue effort for Greece), we argue that the only plausible outcome is where Greece does not default unilaterally but adjusts, most likely with restructuring of its debt, where the EA offers financial support with tough conditionality (‘tough love’).
http://ftalphaville.ft.com/blog/2010/04/27/212871/buiter-on-greece-and-a-blueprint-for-a-new-europe/

Τι σημαίνουν όλα αυτά? Γιατί μερικοί από τους μεγαλύτερους δανειστές της Ελλάδας θέλουν να μειωθεί "λιγάκι" το χρέος, παρότι χάνουν κάποια από τα κέρδη τους?

Το κάνουν άραγε αυτοί οι τραπεζίτες επειδή νοιάζονται για εμάς? Όχι βέβαια, απλά ξέρουν ότι είναι αδύνατον να αποπληρωθεί το χρέος, και απλά κοιτάζουν να αρπάξουν όσα περισσότερα μπορούν, να περιορίσουν τις ζημιές τους στο μικρότερο δυνατό βαθμό.

Θα αρμέξουν το λαό όσο μπορούν, "και μετά βλέπουμε".

Φοβούνται άλλωστε μήπως τυχόν ο κόσμος καταλάβει ότι τον αρμέγουν κανονικά (ο Simon Johnson του ΜΙΤ και πρώην στέλεχος του ΔΝΤ υπολόγισε (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/8-9-2012.html) ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δίνει 8-9% του ΑΕΠ κάθε χρόνο στους ξένους πιστωτές, από το 2012 και μετά) και απλά αρνηθεί να πληρώσει.

Κάτι άκουσα ότι παρομοίασαν το ρήμαγμα μας με πικρό φάρμακο που πρέπει να πιούμε. Και η απάντηση είναι πως η στάση πληρωμών είναι το πικρό φάρμακο που θα πρέπει αυτοί να πιούνε.

Η φτωχοποίηση είναι δεδομένη, αλλά αν είναι να ματώσουμε, να ματώσουμε για χατήρι μας, όχι για χατήρι των κάθε λογής αρπαχτικών, ντόπιων και ξένων.

Η στάση πληρωμών θα είναι τρομερό χτύπημα για όλους αυτούς τους τραπεζίτες και τους κάθε λογής υποτακτικούς τους, που καθημερινά θα ζητούν να πάρουν ότι περισσότερο μπορούν.

Μεγάλο βάρος για έναν λαό, να πρέπει να δώσει το "πρώτο χτύπημα", τι να κάνουμε όμως, η Ελλάδα είναι ο αδύναμος κρίκος, εμείς είμαστε αυτοί που καλούμαστε κατά κύριο λόγο να πούμε ΟΧΙ μέσω της στάσης πληρωμών. Όχι χρεωκοπία, για να έρθουν μετά και να πάρουν κτίρια, ακίνητα, γη, κτλ, αλλά στάση πληρωμών.

Και μάλιστα όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα, ο χρόνος κυλά εναντίον μας από αυτή την άποΨη, με την έννοια ότι όσο το καθυστερούμε, τόσα περισσότερα μας αρπάζουν, και μετά από μερικά χρόνια απλά θα μας έχουν πιει "και την τελευταία σταγόνα αίματος".

Ποιος ο λόγος να δεχτεί κανείς να τον ρημάξουν για μερικά ακόμα χρόνια, και μετά να τον αφήσουν να χρεωκοπήσει, όταν μπορεί ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ να πει στάση πληρωμών και θα δώσει στους τοκογλύφους αυτό που τους αξίζει, δηλαδή μεγάλες ζημιές - και ακόμα περισσότερο, θα δώσει ώθηση και σε άλλους λαούς να κάνουν το ίδιο (το βλέπετε ήδη ότι η Ελλάδα είναι η "κορυφή του παγόβουνου", έχει συνέχεια το πράγμα).

Για την προχθεσινή μέρα, απλά οι δανειστές δε θέλουν να κρατούν στα χέρια τους το χρέος της Ελλάδας, διότι ξέρουν ότι θα χάσουν τα λεφτά τους, και έτσι το πουλάνε, εξ ου και η πτώση που σημειώθηκε.

Ο κόσμος "δεν ξέρει από που του ήρθε" (σε προσωπικό επίπεδο εγώ το βλέπω και από ανθρώπους που όταν τους έλεγε πριν κάποια χρόνια για καπιταλιστική κρίση και διάλυση της ευρωζώνης, κτλ με κοίταζαν περιφρονητικά ή σα να ήμουν εξωγήινους, τώρα με ρωτούν τι να κάνουν τις αποταμιεύσεις τους).

Εγώ τους απαντώ ότι και πριν τόσα χρόνια, δηλαδή χρυσό (άντε και κανά χωράφι σε κάποιες περιπτώσεις)

http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user5/imageroot/paulson/GLDEur%204.27_0.jpg
διάγραμμα χρυσού-ευρώ - ο χρυσός είναι σε επίπεδα ρεκόρ έναντι του ευρώ

Ο χρυσός, όπως τόσες και τόσες φορές έχουμε δει, είναι το υπέρτατο καταφύγιο αν κάποιος είναι ιδιοκτήτης χρήματος και δε θέλει να επενδύσει τα χρηματά του.

Το κεφάλαιο πρέπει να επενδύεται, αυτό λαχταρά, να επενδύεται ώστε να αυγατίζει, αυτός είναι ο καπιταλισμός. Πρέπει ο ιδιοκτήτης του χρήματος να πάρει τα λεφτά του και να πάρει μερικούς εργάτες και μερικά μέσα παραγωγής ώστε να παράγουν κάτι, και έτσι να βγάλει λεφτά.

Στη σημερινή συγκυρία όμως, υπάρχει το πρόβλημα ότι δεν επενδύει ο κεφαλαιοκράτης, διότι για να επενδύσει πρέπει να έχει προηγουμένως πειστεί ότι η επένδυση του αυτή θα "πιάσει τόπο" (δηλαδή θα τον κάνει πλουσιότερο).

Για να γίνει αυτό, για να πειστεί ο κεφαλαιοκράτης ζητά να πέσουν οι μισθοί και τα λοιπά δικαιώματα των εργατών σε επίπεδα Κίνας, ή έστω Βουλγαρίας. Έως ότου γίνει αυτό, ή έως ότου οι εργάτες καταλάβουν την εκμετάλλευση που υφίστανται και αποφασίσουν να δώσουν ένα τέλος, οι κεφαλαιοκράτες δε θα επενδύουν.

Το κεφάλαιο λοιπόν θα βρίσκεται σε κατάσταση "χειμερίας νάρκης", περιμένοντας να "βελτιωθούν οι συνθήκες" (δηλαδή να φτηνύνουν οι εργάτες ώστε οι εργοδότες να έχουν μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους). Εδώ είναι που μπαίνει ο χρυσός, ως το καλύτερο αποθηκευτικό μέσο.

Ο χρυσός δεν ανεβαίνει, ούτε κατεβαίνει γενικά. Αυτά που λένε περί "ανόδου του χρυσού" είναι παραπλανητικά - στην πραγματικότητα, όπως έχουμε ξαναπεί, τα νομίσματα είναι αυτά που πέφτουν έναντι του χρυσού (που μένει σταθερός), και όχι το αντίθετο. Απλά τους βολεύει να το παρουσιάζουν έτσι, διότι ο κόσμος αισθάνεται καλύτερα, ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ότι το νόμισμα που έχει στην τσέπη του είναι σταθερό, και απλά υπάρχουν και κάποιοι "περίεργοι επενδυτές" που έχουν κέρδος με το χρυσό. "Άστους όμως αυτούς, αυτοί είναι επενδυτές, εμείς ας μείνουμε στο ευρώ/δολλάριο/γιεν, κτλ".

Δεν καταλαβαίνει δηλαδή ο κόσμος ότι και τα νομίσματα ΕΠΕΝΔΥΣΗ είναι, όλα στον καπιταλισμό μπορούν να ειδωθούν ως επένδυση.

Και τα νομίσματα πέφτουν διότι τα πληθωρίζουν, και έτσι πέφτει η αξία του μισθού του εργάτη, ώστε να γίνει πιο φτηνός ("ανταγωνιστικός").

Ο χρυσός επίσης δείχνει και κάτι άλλο, την ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ, όταν ο κάτοχος κάποιου κεφαλαίου φοβάται, δεν επενδύει σε μετοχές, κτλ, το γυρίζει στο χρυσό. Όταν το κεφάλαιο φοβάται μήπως οι εργάτες καταλάβουν πόσο πολύ τους εκμεταλλεύονται και κινητοποιηθούν, το γυρίζει στο χρυσό, που αποδεικνύεται εκτός των άλλων και βαρόμετρο που μετρά την εμπιστοσύνη στο καπιταλιστικό σύστημα

Δεν είναι τυχαίο που έχουμε δει μέχρι και "ατυχήματα" που συμβαίνουν σε μάρτυρες δικών που αφορούν μανιπιουλάρισμα της τιμής του χρυσού, δε θέλουν να τον βλέπουν πολύ ψηλά.

Ειδικά για την Ελλάδα, παρότι "ποτέ μη λες ποτέ", προφανώς και ένα μέρος τουλάχιστον από τις αποταμιεύσεις του ο κόσμος πρέπει να τις έχει σε χρυσό, μιας και όπως είπαμε και πιο πάνω, οι δανειστές κρατούν την Ελλάδα επίτηδες σε ημιθανή κατάσταση, προκειμένου να αρπάξουν ότι μπορούν, και μετά θα την αφήσουν σε κατάσταση "καμμένης γης", με μια χούφτα ολιγάρχες να έχουν μαζέψει ότι υπάρχει και δεν υπάρχει και το λαό απελπισμένο να πεινάει. Και όσο δεν υπάρχει κινητοποίηση της κοινωνίας, έτσι θα πάει.

Πώς έχετε φανταστεί τη ζωή σας μετά από ένα χρόνο?

Μετά από 5 χρόνια?

Μετά από 10? Μετά από 20?

Για φανταστείτε μια κατάσταση συνεχούς ρημάγματος, non-stop, παρατεταμένη ανεργία, φτώχεια, εγκληματικότητα, προκειμένου να τρώνε και να πίνουν ο Μίχαλος και η Ντόιτσε Μπανκ.

Στάση πληρωμών τώρα, έξοδος-διάλυση του ευρώ (το ευρώ μάλιστα αν διαλυθεί θα μιλάμε και για μεγάλο ιδεολογικό πλήγμα, διότι πέρα από το καθαρά οικονομικό σκέλος, που το έχουμε δει, με τη Γερμανία να εξοντώνει όλους τους άλλους καθώς τους ανάγκασε να λειτουργούν με υπερβολικά ισχυρό νόμισμα για τις δυνατότητες τους, το ευρώ λειτουργούσε σε ιδεολογικό επίπεδο και σαν ένας τρόπος να αποκρυφτούν διαφορές που τώρα φαίνονται καθαρά - "είμαστε όλοι ευρωπαίοι" - μόνο που "μερικοί είναι πιο ευρωπαίοι από άλλους". Παρεμπιπτόντως, η Γερμανία μάλλον θα αναζητήσει άλλους καταναλωτές των προιόντων της, μιας και πολλοί θα φτωχύνουν στην ευρωζώνη. Μόνο που η Γερμανία, όπως και κάθε παραγωγός άλλωστε, θα έχει μεγάλο πρόβλημα τα επόμενα χρόνια σχετικά με το που θα πουλήσει τα προιόντα της, διότι οι εργαζόμενοι παγκοσμίως έχουν φτωχύνει σε επίπεδα 19ου αιώνα. Και γι' αυτό πολλοί καπιταλιστές πιέζουν την Κίνα να αυξήσει μισθούς (μέσω ανατίμησης του γουάν) στους εργάτες εκεί, ώστε να καταναλώνουν αυτοί, αλλά η Κίνα δεν το πολυδέχεται προς το παρόν, διότι αν ακριβύνουν τα μεροκάματα, θα χάσει επενδύσεις, αφού το κεφάλαιο θα μετακομίσει πχ σε Ινδία, κτλ που θα είναι πιο "ανταγωνιστικό" το "περιβάλλον", δηλαδή πιο μεγάλα τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών)

http://img517.imageshack.us/img517/6065/8hoursdaybanner1856.jpg

Σε δυο μέρες είναι και η εργατική Πρωτομαγιά - Για να δούμε ποιοι θα βγουν έξω.

Τα ΜΕΓΑΛΑ έργα, όπως πχ το 8ωρο, γίνονται από ΜΕΓΑΛΟΥΣ ανθρώπους. Οι εργάτες εκείνοι είχαν πίστη, αυπαπάρνηση, έδωσαν και το αίμα τους στο αγώνα για να βγουν και να χτίσουν μια καλύτερη ζωή.

Ούτε περίμεναν από το Θεό το "μάνα εξ ουρανού", ούτε κάθονταν μοιρολατρικά να τους ρημάζουν. Οργανώθηκαν, διάβασαν έγραψαν, πόνεσαν, βγήκαν στο δρόμο, έφτιαξαν συνδικάτα, πάλεψαν.

Σήμερα που είναι αυτά?

Οι κυβερνώντες και οι υποτακτικοί τους λένε στον κόσμο ΝΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΕΙ και να δεχτεί το βιασμό του, σαν τους βιαστές που ανοίγουν τα μπούτια της γυναίκας και της λένε την κλασσική φράση "μην παλεύεις, γιατί θα πονέσεις περισσότερο"

Εδώ μιλάμε για παρατεταμένο βιασμό όμως, σαν τις απαγωγές που παίρνουν κοριτσάκια και τα κλειδώνουν σε δωμάτια επί χρόνια και συνεχώς τους ρημάζουν τη ζωή.

Όσο και αν σήμερα οι νέοι δε μεγάλωσαν με την αφίσσα του Τσε Γκεβάρα αλλά κάποιου ποδοσφαιριστή, όσο απολιτίκ και αν είναι, όσο, όσο, όσο, είναι τέτοια η έκταση της εκμετάλλευσης που δε μπορεί να αγνοηθεί.

Πολλοί, είμαι σίγουρος, θα προσπαθήσουν όσο μπορούν να την αγνοήσουν, να μη βγουν στο δρόμο, άλλωστε οι ήττες και η οπισθοχώρηση της αριστεράς, του αγώνα, της διεκδίκησης είναι πολύ μεγάλη.

Για πόσο όμως?

Και τι να κάνουμε δηλαδή?

Να ζήσουμε σαν τους κολίγους?

Αυτό το ερώτημα θα απασχολήσει ολοένα και περισσότερο κόσμο, και θα τον απασχολήσει όχι ως ένα θεωρητικό ερώτημα, αλλά ως πρακτικό βίωμα.

Και ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΒΓΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

Αρκετά πια με το διαρκές σκύψιμο, η άρχουσα τάξη μας έχει φέρει σε συνθήκες φεουδαρχίας περασμένων αιώνων.

Υποχώρηση προς τα πίσω?

Πόσο πίσω?

Και μετά τι?

Οι φοβισμένοι εργάτες ούτε καν είχαν διανοηθεί ότι θα συνέβαιναν τέτοια πράγματα - αυτό εξάλλου ήταν και ένα βασικό όπλο της άρχουσας τάξης προκειμένου να τα πραγματοποιήσει όλα αυτά.

Να όμως που τώρα ερχόμαστε σε ζόρικες καταστάσεις, και παρά το αρχικό σοκ, θα πρέπει η αριστερά να βοηθήσει τον κόσμο να το ξεπεράσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, και να πει ως εδώ.

Μπορεί ο άλλος να μην είχε καν διανοηθεί ότι θα έβγαινε σε πορείες, ή μπορεί να μην είχε διανοηθεί ότι θα έπρεπε να μιλήσει στους γύρω του για αιτήματα του στιλ "στάση πληρωμών" για να αντιπαλέψει ντόπιους και ξένους τοκογλύφους. Ούτε με κόμματα ούτε με πολιτική ίσως να μην φανταζόταν ότι θα ασχοληθεί, έτσι είναι όμως η πολιτική - αν δεν ασχοληθείς εσύ με αυτή, θα "ασχοληθεί" αυτή με εσένα.

Αυτά καλούνται να κάνουν οι λαοί, και είπαμε, τα ΜΕΓΑΛΑ έργα θέλουν ΜΕΓΑΛΟΥΣ ανθρώπους, όχι φοβισμένα ανθρωπάκια.

Τι από τα δύο είναι οι λαοί? Θα το δούμε

"Το ΠΑΣΟΚ δέν διαθέτει δημοκρατική νομιμοποίηση για τα μέτρα που θα ανακοινωθούν τα επόμενα 24ωρα. Να κάνουμε εκλογές; Δέν είμαστε αυτόχειρες. Αρα τι μένει; Μία κυβέρνηση σαν και εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974, από όλους τους πολιτκούς χώρους. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να έχει έκτακτες εξουσίες, για να το πώ πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα άρθρα του συντάγματος πρέπει να βγούν "εκτός" η να ερμηνευτούν ανάλογα."
-Σχόλιο του γνωστού δημοσιογράφου-παπαγάλου Τάσου Τέλλογλου
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/blog-post_29.html

Και βέβαια ο Τέλλογλου δεν είναι ο μόνος, ο ΣΚΑΙ έκοψε τις ανακοινώσεις του ΚΚΕ (εντελώς).
Φαίνεται μόνο τους κατά συρροήν ψεύτες λωποδύτες και απατεώνες πρέπει να ακούμε, ΠΡΕΠΕΙ όλοι οι άλλοι να κοπούν, γιατί όπως ωραία το είχε θέσει και ο Όργουελ:

“During times of universal deceit, telling the truth becomes a revolutionary act”
(Σε εποχές πλήρους απάτης, το να λες την αλήθεια γίνεται επαναστατική πράξη)

Τι να κάνουμε λοιπόν, να βλέπουμε μπάλα (για τα αγοράκια) και κουτσομπολιό (για τα κοριτσάκια) , προσποιούμενοι πως "δεν τρέχει τίποτα"?

Μα αυτό το έκανε η κοινωνία εδώ και χρόνια, και πλέον μας έχουν ρημάξει.

Και ευτυχώς στην Ελλάδα η νεότερη γενιά έχει μια σχετική αγωνιστικότητα, όχι πολλά πράγματα βέβαια, εγώ δεν πετάω στα σύννεφα, αλλά σίγουρα κάτι υπάρχει:

Οι φοιτητές έκαναν μεγάλες κινητοποιήσεις, και απέκτησαν μεγάλη εμπειρία και γνώση για το πως οργανώνεσαι, πως απαντά το κράτος με λασπολογίες και αστυνομική βία.

Η εξέγερση το Δεκέμβρη έδειξε πως και οι πιο πιτσιρικάδες δεν πείθονται από το "όραμα" που τους "προσφέρουν".

Έδειξε βέβαια και το ότι είναι ανοργάνωτοι, χωρίς σχέδιο και κατεύθυνση, χωρίς θεωρητική κατάρτιση, κτλ. Κάπως σαν τα αδάμαστα άλογα που τρέχουν πιο γρήγορα, κλωτσάνε, κτλ, αλλά χωρίς σχέδιο και οργάνωση.

Αυτά όμως η αλήθεια είναι πως αν υπάρχει μια στοιχειωδώς σοβαρή αριστερά μπορούν να αποκτηθούν.

Αν κάποιος δεν έχει θεωρητικά κατάρτιση, μπορεί να διαβάσει μερικά άρθρα και βιβλία και να μάθει 5-6 βασικά πράγματα.

Αν δεν υπάρχει οργάνωση και σχέδιο, κάποιοι θα προτείνουν κάποιο, και θα το δοκιμάσουν, μέχρι κάποιο σχέδιο να πετύχει.

Όρεξη, διάθεση και πίστη στον αγώνα να υπάρχει, και τα υπόλοιπα γίνονται.

Και αυτό είναι τελικά που φοβούνται, δε φοβούνται τον σοκαρισμένο άβουλο παθητικό λαό (κάθε άλλο), αλλά έναν λαό που θα οργανωθεί με σκοπό να τους ανατρέψει.

Μερικά άρθρα, απλά με λινκς, λόγω έλλειψης χρόνου:

http://img58.imageshack.us/img58/3761/414pxhaymarketnewspaper.jpg
http://media.feed.gr/filesystem/images/20090426/engine/assets_LARGE_t_942_7006768_type11586.jpg

Εργατική Πρωτομαγιά
http://www.sansimera.gr/articles/256

H κρίση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας στα τέλη του 19ου αιώνα σήμανε και τη διεθνοποίηση του εργατικού κινήματος
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13774&subid=2&tag=10424&pubid=8053108

The Origins of May Day: A Story of Chicago, the First Labor Movement and the Bombing That Divided Gilded Age America
The things that we think were inevitable in the 20th century didn’t seem so in 1886.
So people organized the labor movement, and when they did that in 1877, they faced terrible, terrible violence. About 30 people were killed in Chicago by the Chicago police. And that sets the city down a road of tension, of struggle, that leads directly to Haymarket.
Yes, that’s where it started, and people had to sacrifice their lives for what took many, many years.
http://www.democracynow.org/2006/5/1/the_origins_of_may_day_a

http://engine.feed.gr/?catid=12128&imgid=3211137&srcid=420&type=11104

Η πρώτη οργανωμένη και μαζική Πρωτομαγιά Γιορτάστηκε στον Ρέντη με το νέο ημερολόγιο, παρά τον στρατιωτικό νόμο και τα εμπόδια των κρατικών αρχών
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=12128&subid=2&tag=8475&pubid=3276829

Aν και γενικά κατά την περίοδο των κρίσεων αφαιρούνται δικαιώματα, που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι σε περιόδους οικονομικής ανόδου, η τάση αυτή δεν έχει την ισχύ κάποιας νομοτέλειας. Oύτε πάντα ο κόσμος της εργασίας βρίσκεται σε άμυνα, παρά το γεγονός ότι πάντα δέχεται επιθέσεις, με στόχο τις κατακτήσεις του. H κυρίαρχη κατάσταση εξαρτάται από τους κοινωνικούς συσχετισμούς δυνάμεων.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13774&subid=2&tag=10424&pubid=8377217#

Ο Κώστας Καραμανλής επέλεξε τη φυγή επειδή γνώριζε την αλήθεια για την οικονομία, πιστεύει η συντριπτική πλειοψηφία (84,8%), όσων μετείχαν σε δημοσκόπηση της Alco για λογαριασμό του «Πρώτου Θέματος». Περισσότεροι όμως από το 65% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι και ο Γιώργος Παπανδρέου γνώριζε και επέλεξε να μην πει την αλήθεια, ενώ αντίστοιχο είναι το ποσοστό όσων ζητούν να αρνηθεί η κυβέρνηση τις προτάσεις για μείωση μισθών και συντάξεων, καθώς και για την απελευθέρωση των απολύσεων.
Ανάλογα είναι τα ευρήματα δημοσκόπησης της Rass για το "Παρόν της Κυριακής". Το 66,7% δηλώνει ότι δεν είναι διατεθειμένο για επιπλέον προσωπικές θυσίες, ενώ το 80,3% θεωρεί πιθανή την κοινωνική έκρηξη.
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=155235

http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=14481656&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=

«Παίρνουν πολλά οι συνταξιούχοι των 700 ευρώ»
Ποιοι είναι και τι λένε οι επικεφαλής των αποστολών του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=327857&ct=32&dt=25/04/2010

http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif

Εμπόριο:«Χάθηκε» τζίρος 9 δισ. ευρώ σε 15 μήνες
Περισσότερες από 16.000 εμπορικές επιχειρήσεις όλης της χώρας «έχασαν τη μάχη για την επιβίωση» και έβαλαν «λουκέτο» το τελευταίο δεκαπεντάμηνο. Το ίδιο διάστημα η «χασούρα» σε τζίρο του λιανικού εμπορίου ξεπέρασε πιθανότατα τα 9 δισ. ευρώ, ενώ η ανεργία στον κλάδο εκτινάχθηκε στο 5,5% από 2% που ήταν το 2008 και ο αριθμός των ανέργων εμποροϋπαλλήλων ανήλθε σε 38.000 άτομα
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12334&subid=2&pubid=27657153

Οι τράπεζες έγιναν μάντρες αυτοκινήτων
Καθημερινά εκατοντάδες πελάτες τους επιστρέφουν τα οχήματα που αγόρασαν με δάνειο
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=327852&ct=32&dt=25/04/2010

Διαταγές πληρωμής απειλούν χιλιάδες περιουσίες
Απειλή για τις περιουσίες χιλιάδων Ελλήνων που αδυνατούν να πληρώσουν χρέη προς τις τράπεζες, το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία αποτελούν οι διαταγές πληρωμής, που έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=11415021

Επιτόκια 20% και με τον νόμο
Επιτόκια-φωτιά, πλέον και με τον νόμο, χρεώνουν οι τράπεζες στις πιστωτικές τους κάρτες. Το κόστος του χρήματος για συναλλαγές με χρήση καρτών ξεπερνά στις περισσότερες περιπτώσεις το 20% τον χρόνο σε πραγματικούς όρους, ενώ οι τόκοι υπολογίζονται πλέον από την ημέρα πραγματοποίησης της συναλλαγής.
Η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου μάλιστα λύνει τα χέρια στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για αυθαίρετες αυξήσεις στα- ήδη υψηλά- επιτόκια των πιστωτικών καρτών.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/20.html

Δημοψήφισμα ζητά ο ΣΥΝ για τον μηχανισμό στήριξης Το δημοψήφισμα πρέπει να γίνει, με ερώτημα όχι μόνο την απόρριψη του ΔΝΤ και της ΕΕ, αλλά και τη στάση πληρωμών
H Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ στη σημερινή συνεδρίασή της ενέκρινε κατά πλειοψηφία το Σχέδιο της Πολιτικής Απόφασης που επεξεργάστηκε επιτροπή του κόμματος. Στην απόφαση της ΚΠΕ επαναδιατυπώνεται η έντονη κριτική του ΣΥΝ στο μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ-ΕΕ, καθώς και η πρόταση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την απόρριψή του.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/04/2010_334477

http://ioannou.files.wordpress.com/2010/04/ski-e-27-4-10-cf88cf85cf87cf89.jpg?w=450&h=363

New austerity a precondition for Greek aid: Germany
Greece must agree to tough new austerity measures before it receives any financial aid from the European Union and failure to do so would endanger such support, German Finance Minister Wolfgang Schaeuble told a newspaper.
http://www.reuters.com/article/idUSTRE63O0F620100425

http://www.istockphoto.com/file_thumbview_approve/5625902/2/istockphoto_5625902-euro-domino.jpg

Σενάρια χρεοκοπίας του Ευρωπαϊκού Νότου πλέκουν ανοικτά πλέον Γερμανοί αξιωματούχοι, αφήνοντας να διαφανεί με σαφήνεια η εγκατάλειψη παραδοσιακών φιλοευρωπαϊκών θέσεων των γερμανικών μεταπολεμικών ηγεσιών, που προκαλούν ακόμη και στην Γαλλία ανησυχίες για την ανάδυση του Τέταρτου Ράιχ, αυτή τη φορά με οικονομικά «όπλα».
«Ο πραγματικός κίνδυνος προέρχεται από το γεγονός, ότι για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Γερμανία οι αντιευρωπαϊκές διαθέσεις κερδίσουν ισχυρό πολιτικό έρεισμα», δήλωνε χθες στο Reuters ο Γερμανός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου Τόμας Στράουμπχαρ
Κοινός παρονομαστής όλων των σεναρίων που επεξεργάζεται η γερμανική ηγεσία, από την επιβολή αιματηρών προγραμμάτων λιτότητας στις «απείθαρχες» χώρες, μέχρι την πτώχευση, ή την έξοδό τους από τη ζώνη του ευρώ, ή ακόμη και ο ευσεβής πόθος ορισμένων για επαναφορά του μάρκου, είναι η ακραία υποτίμηση εισοδημάτων και αξιών, που θα διευκολύνει στα γερμανικά συμφέροντα να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας βιομηχανίες και περιουσιακά στοιχεία τεράστιας αξίας στο παρελθόν.
Κατάληξη αυτής της διεργασίας, όπως συνέβη και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, θα είναι να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η πλουτοπαραγωγική βάση της Γερμανίας, άρα και η θέση της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τις χώρες της Ασίας, που παράγουν όλο και ποιοτικότερα προϊόντα, με εξαιρετικά ανταγωνιστικό κόστος.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/blog-post_4527.html

Γερμανία: Το 57% λέει «όχι» στην βοήθεια
Το 57% των Γερμανών θεωρούν ως λανθασμένη απόφαση εκ μέρους της κυβέρνησής τους την παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δόθηκε στη δημοσιότητα.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/57.html

Goldman: Η Ελλάδα χρειάζεται 150 δισ.
Στα 150 δισ. ευρώ ανεβάζει τις δανειακές ανάγκες της Ελλάδας για τα επόμενα τρία χρόνια η Goldman Sachs. Όπως εκτιμά ο επικεφαλής οικονομολόγος του οίκου για την Ευρώπη, Erik Nielsen, το ΔΝΤ και η ΕΕ θα πρέπει να δώσουν κεφάλαια υπερτριπλάσια του ύψους του πακέτου διάσωσης.

Rogoff Says Greece May Not Be Europe’s Last Bailout
Greece is unlikely to be the last euro nation to need an International Monetary Fund bailout, with Ireland, Spain and Portugal “conspicuously vulnerable,” said Harvard Professor Kenneth Rogoff.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=aNRALsDsKiKc&pos=12

Roubini Says Rising Debt Leads to Inflation, Defaults
Nouriel Roubini, the New York University professor who predicted the U.S. recession more than a year before its start in December 2007, said rising sovereign debt from the U.S. to Japan and Greece will ultimately lead to higher inflation or government defaults.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601010&sid=a8BNhcJXJZW0

Πλουσιότεροι κατα 30% οι... πλούσιοι της Βρετανίας
Η περιουσία των πιο πλούσιων κατοίκων της Βρετανίας αυξήθηκε κατά 30% μέσα σε ένα χρόνο, σύμφωνα με μία ετήσια κατάταξη που δημοσιεύεται στους κυριακάτικους "Τάιμς".
http://www.capital.gr/News.asp?id=953350

Wealth has accumulated, but into very few pockets, leading to probably record inequality.
These are, in large part, consequences of the financialization of the economy since the 1970s and the corresponding hollowing out of domestic production. What people see before their eyes is that the bankers who are primarily responsible for the current crisis and who were saved from bankruptcy by the public are now reveling in record profits and huge bonuses, while official unemployment stays at about 10 percent and in manufacturing is at depression levels, one in six, with good jobs unlikely to return.
It's true that there is nothing fundamentally new in the process of deindustrialization. Owners and managers naturally seek the lowest labor costs; efforts to do otherwise, famously by Henry Ford, were struck down by the courts, so now it is a legal obligation.
Returning to the charges against "greedy bankers," in fairness, we should concede that they have a valid defense. Their task is to maximize profit and market share; in fact, that's their legal obligation. If they don't do it, they'll be replaced by someone who will. These are institutional facts, as are the inherent market inefficiencies that require them to ignore systemic risk: the likelihood that transactions they enter into will harm the economy generally.
Noam Chomsky
http://www.truthout.org/remembering-fascism-learning-from-past58724

Six Banks Control 60% of Gross National Product -- Is the U.S. at the Mercy of an Unstoppable Oligarchy?
http://www.alternet.org/story/146528/moyers%3A_six_banks_control_60%25_of_gross_national_product_--_is_the_u.s._at_the_mercy_of_an_unstoppable_oligarchy

Wholesale prices rose more than expected last month as food prices surged by the most in 26 years. But excluding food and energy, prices were nearly flat.
http://finance.yahoo.com/news/Wholesale-prices-rise-in-apf-299827519.html?x=0&.v=4

http://www.123posters.com/images/music/m-floyd7.jpg

Majority of Americans distrust the government
Nearly 80 percent of Americans say they do not trust the government to do what is right, expressing the highest level of distrust in Washington in half a century, according to a public opinion survey.
http://www.reuters.com/article/idUSTRE63I0FB20100419

Chicago Calls For Martial Law
Two state representatives called on Gov. Pat Quinn Sunday to deploy the Illinois National Guard to safeguard Chicago's streets.
Chicago Democrats John Fritchey and LaShawn Ford said they want Quinn, Mayor Richard Daley and Chicago Police Supt. Jody Weis to allow guardsmen to patrol streets and help quell violence. Weis said he did not support the idea because the military and police operate under different rules.
http://market-ticker.denninger.net/archives/2236-Chicago-Calls-For-Martial-Law.html

Αυγό πέταξε νεαρός στον ηγέτη των Βρετανών Συντηρητικών Ντέιβιντ Κάμερον
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1128543&lngDtrID=245

Fitch warns of debt 'shock' for Japan
Fitch Ratings has warned that Japan's sovereign debt is rising to ominously high levels as the workforce shrinks and deflation grinds deeper, while the government's reserve assets may prove unusable for defence in a funding crisis.

Cabinet support rate nose-dives to 25%
The Cabinet's support rate tumbled to 25 percent from 32 percent in March, as voters have become increasingly convinced Prime Minister Yukio Hatoyama cannot deliver on his promises, an Asahi Shimbun survey showed.
http://www.asahi.com/english/TKY201004190407.html

Γαλλία: Παρέμβαση στην κρατική τηλεόραση για την "απεργία των ανέργων"
Την προηγούμενη Τετάρτη 21 Απριλίου, κατά τις 22:40, η υψηλής θεαματικότητας εκπομπή «Η πέτρα του σκανδάλου» («L’objet du scandale») στο κρατικό τηλεοπτικό κανάλι France 2 διακόπηκε στον αέρα από μια συντονιστική ομάδα συλλογικοτήτων ανέργων κι επισφαλώς εργαζόμενων.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1158703

http://news.kathimerini.gr/kathnews/photos/28-04-10/28-04-10_399080_1.gif

Σειρές από τρακτέρ παρατάχθηκαν χθες στην Place de la Nation στο Παρίσι, καθώς οι Γάλλοι αγρότες διαμαρτύρονταν για τη μείωση των εισοδημάτων τους από την πτώση των τιμών των αγροτικών προϊόντων. Στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν περίπου 10.000 καλλιεργητές σιτηρών που έχοντας μπλοκάρει κεντρικές οδικές αρτηρίες της γαλλικής πρωτεύουσας με 1.300 τρακτέρ ζητούσαν από την κυβέρνηση να λάβει μέτρα για την ενίσχυση των τιμών των δημητριακών και να αναπληρώσει τις ζημιές που υπέστησαν τα τελευταία δύο χρόνια.
http://axinosp.blogspot.com/2010/04/blog-post_1967.html

Goldman Sachs executives 'boasted of crash profits'
Goldman Sachs executives boasted about the money the bank was making while the US housing market was collapsing in 2007, released company e-mails show.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8642413.stm

«Μπλόκαραν» τη συζήτηση νομοσχεδίου για την Γουόλ Στριτ οι Ρεπουμπλικάνοι
Οι Ρεπουμπλικάνοι κατόρθωσαν να σταματήσουν τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Γερουσία για την αύξηση των ρυθμιστικών ελέγχων σε τράπεζες και κεφαλαιαγορές.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/04/2010_334669

Goldman Sachs Emerges From Senate Showdown Ahead $549 Million
Goldman Sachs Group Inc. executives endured more than 10 hours of congressional grilling in one of the most public, and most hostile, political lashings in the firm’s 141-year history. By day’s end, the investment bank’s market value had risen by $549 million.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/goldman-sachs-emerges-from-senate.html

Deutsche Bank Profit Rises 48% on Investment Banking
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=ajCrz89dq0P4&pos=2

Lloyds Banking Group reports return to profit
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8645736.stm

BP profits double on oil price rises
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8645740.stm

Αλλαγές στην Παγκόσμια Τράπεζα
Σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, που συνοδεύτηκε με ταυτόχρονη αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων στις ψηφοφορίες για τη λήψη αποφάσεων, προχώρησε χθες η Παγκόσμια Τράπεζα, με αποτέλεσμα η Κίνα να γίνει η τρίτη ισχυρότερη δύναμη μετά τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, επάνω από τις Γερμανία, Βρετανία και Γαλλία.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=26/04/2010&id=155400

Saudis Tighten China Energy Ties to Reduce U.S. Dependence
China, the world’s second-largest oil consumer, and Saudi Arabia, holder of about a fifth of global crude reserves, are forging ever closer ties as the Persian Gulf kingdom responds to a Chinese drive to feed its rising energy needs. China in November overtook the U.S. as the main buyer of Saudi oil, and Saudi Arabian Oil Co. and Saudi Basic Industries Corp. are investing in refinery and petrochemicals projects in China.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=afA7qKyLK44s&pos=11

http://s.enet.gr/resources/2010-04/clipboard07-6-thumb-medium.jpg

Moscow, Kiev agree on gas-for-fleet tradeoff
In a dramatic sign of improving ties, Moscow and Kiev on Wednesday agreed to extend the lease on a Russian naval base in the Crimea in exchange for a 30% cut in gas prices for Ukraine.
http://en.rian.ru/world/20100421/158691069.html

Πυρηνική ένωση προτείνει η Ρωσία στην Ουκρανία
Ο Ρώσος πρωθυπουργός, Βλαντίμιρ Πούτιν πρότεινε σήμερα στην Ουκρανία, την ένωση των πυρηνικών τους εργοστασίων, λίγο πριν την επισφράγιση συμφωνίας για διατήρηση της ρωσικής στρατιωτικής βάσης στην Κριμαία.
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=156004

Oυκρανία: Σκηνές χάους στο κοινοβούλιο (φιλονατοικοί καπιταλιστές εναντίον φιλορωσικών καπιταλιστών)
Επεισόδια σημειώθηκαν στο κοινοβούλιο της Ουκρανίας εν μέσω διαδηλώσεων κατά της επέκτασης της παραμονής του ρωσικού ναυτικού σε ουκρανική επικράτεια.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1808233

ciaoant1

02-05-10, 17:24

Σημείωση: Μη ζώντας στην Αθήνα, αλλά στην επαρχία, δεν έχω εικόνα για τη χθεσινή κεντρική συγκέντρωση, και την αφήνω ασχολίαστη

http://www.ridgenet.org/crosscurric/business_peterjorgensen/images/basketball.jpg

Παρακολουθώντας την επιστροφή της πολιτικής σε μια εποχή που πολύ την είχαν "ξεχάσει", βλέπουμε πως όχι μόνο επιστρέφει, αλλά ρίχνει τον κόσμο και "στα βαθιά".

Για να το πούμε και με αθλητικούς όρους (καθώς η πολιτική παρουσιάζεται -ψευδώς- ως εντελώς αποστειρωμένη, και μόνο στον απολιτικ -άρα ακίνδυνο για τους κυβερνώντες, που αφήνουν τον κόσμο να εκτονώνεται εκεί- αθλητισμό υπάρχει ακόμα η έννοια της σύγκρουσης, της διεκδίκησης, της κυριαρχίας, κτλ), θα λέγαμε πως είναι σαν κάτι κρίσιμες στιγμές στο μπάσκετ που οι σχολιαστές λένε το κλασσικό "η μπάλα αρχίζει να γίνεται πολύ βαριά", και αναδεικνύονται οι ηγετικές προσωπικότητες, οι "μεγάλες ομάδες", κτλ.

Κάποτε είχα διαβάσει ένα κείμενο για τις κρίσεις του καπιταλισμού, και έλεγε -λίγο πολύ- ότι σε περιόδους κρίσεις, μόνο δύο τάξεις μπορούν να ασκήσουν πολιτική, η αστική τάξη και η εργατική τάξη.

Δεν είναι τυχαίο που μιλούν πολύ για το "θάνατο" της "μεσαίας τάξης", η εξαφάνιση της δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στα λουκέτα των μαγαζιών, αλλά και σε ιδεολογικό επίπεδο:

Δεν υπάρχουν περιθώρια συμβιβασμού, η επίθεση είναι αμείλικτη από την άρχουσα τάξη, και η μόνη τάξη που έχει απάντηση είναι αυτή που αποτελεί το θύμα της, δηλαδή η εργατική τάξη και το δικό της πολιτικό πρόγραμμα. Οι "κακόμοιροι" οι εκπρόσωποι της μεσαίας τάξης προσπαθούν να συμβιβάσουν τα πράγματα, αλλά αυτά διαρκώς χειροτερεύουν για εμάς. Η άρχουσα τάξη μέχρι και την ακροδεξιά επιστρατεύει στο πολιτικό της "οπλοστάσιο", στην Ελλάδα είδαμε και στο προηγούμενο ποστ ότι καλούν για "έκτακτη" κυβέρνηση, με "έκτακτες" εξουσίες και κατάργηση ορισμένων άρθρων του Συντάγματος (ποια άραγε? Μάλλον όχι αυτά που διασφαλίζουν τα προνόμια των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, τη Εκκλησίας, κτλ πάντως).

Ειδικά το τελευταίο "κρούσμα" με τον 13ο-14ο μισθό που ακούστηκε, αλλά και ένα σωρό άλλα (θα δούμε πόσα από αυτά θα αφήσει η κοινωνία να περάσουν) ουσιαστικά πρόκειται για ΣΚΙΣΙΜΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ:

Το συμβόλαιο αυτό, έστω και νοητό (δεν υπάρχει προφανώς χαρτί με υπογραφές, ήταν περισσότερο μια "άτυπη συμφωνία") το είχαν υπογράψει οι κυβερνώντες με πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, και τώρα πάνε να το παραβιάσουν.

Γι' αυτό και τα συγκεκριμένα μέτρα προκαλούν τόσο πολύ τον κόσμο, γιατί -νοητά- πολύς κόσμος είχε δεχτεί να τα "υπογράψει", και τώρα βλέπει ότι "άλλα υπέγραψε και άλλα παίρνει".

Και καθώς η κρίση (που κατά τα άλλα θα έληγε στο τέλος του 2009 - έτσι δεν έλεγαν?) θα βαθαίνει, και θα έχουμε και περαιτέρω όξυνση τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς (δεν είναι μόνο η Ελλάδα και αυτό θα φανεί πιο έντονα το επόμενο διάστημα) η απάντηση της άρχουσας τάξης θα είναι "ολομέτωπη επίθεση".

Παλιές κοινωνικές συμμαχίες θα σπάσουν, νέες θα δημιουργηθούν, καθώς κάθε μία από τις δύο μεγάλες τάξεις θα παρουσιάζει/εφαρμόζει το πρόγραμμα της.

Σε περιόδους κρίσεων τα πάντα κινούνται πιο γρήγορα, ο ιστορικός χρόνος συμπυκνώνεται - και όσο τα πράγματα προχωρούν, όλα θα είναι "στον αέρα" (και όταν λέω όλα εννοώ ΟΛΑ - πόλεμος, ειρήνη, κομμουνισμός, καπιταλισμός-φασισμός, διασπάσεις κρατών (πώς θα σας φαινόταν πχ αυτό (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4572460) - δεν είναι αδύνατο), επαναστάσεις, δικτατορίες, εξεγέρσεις), περιμένοντας το ποιος θα "αδράξει την ημέρα".

Αλλά για να την αδράξεις τη ρημάδα την ημέρα, πρέπει να έχεις οργάνωση, πρόγραμμα, και πίστη σε αυτό που κάνεις. Αυτά τα χρειάζεσαι για να πολεμήσεις μέχρι τέλους, και έως τώρα η άρχουσα τάξη σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνει ότι είναι -αναμενόμενα νομίζω- πολύ πιο μπροστά. Αναδιατάσσεται το πολιτικό σκηνικό, και έστω και πιεζόμενοι από τους λαούς, κλέβουν, κοροιδεύουν, χτυπούν, σε σημείο παραξυσμού, διότι καταλαβαίνουν τι γίνεται, και το πόσο ιστορικά κρίσιμη είναι η συγκυρία.

Οι εργαζόμενοι ακόμα δεν έχουν καταλάβει τι τους χτύπησε. Για να έχουν όμως ελπίδες, θα χρειαστεί να ματώσουν, και κανείς δε ματώνει (τουλάχιστον όχι με προοπτική νίκης) αν δεν έχει σοβαρή ηγεσία, όραμα, οργάνωση, πειθαρχία, πίστη σε ένα πολιτικό μόρφωμα και πρόταγμα.

H αριστερά σήμερα δεν τα έχει αυτά:

Είναι μειοψηφική, και μάλιστα αυτοορίζεται ως τέτοια σε μεγάλο βαθμό. Σε αντίθεση πχ με την αριστερά που έβγαλε ένα Ξυλούρη, ο οποίος μίλαγε σε όλο το λαό, σήμερα βλέπουμε πχ τον Αγγελάκα με τις Τρύπες να μιλάει για το "τι γυρεύουμε εμείς μέσα στη νύχτα των άλλων", για να το πω με μουσικούς όρους

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/el/e/e4/Tripesmesastinixta.jpg

Αυτό είναι μια περιθωριακή και εξ ορισμού μειοψηφική άποψη - δεν προσπαθεί να ξυπνήσει τον κόσμο ("πότε θα κάνει ξαστεριά"), απευθύνεται καθαρά σε αυτούς τους -εξ ορισμού- λίγους που είναι ξύπνιοι. Δεν έχω τίποτα με τον Αγγελάκα, ίσα ίσα που η πρώτη μου συναυλία ήταν στις Τρύπες, όντως πολύ μικρός (μόλις είχε κυκλοφορήσει και το συγκεκριμένο άλμπουμ τους, που έμμελε να είναι και το τελευταίο τους). Παρ' όλα αυτά, είναι εμφανής η υποχώρηση της αριστεράς σε πιο μειοψηφικές-περιθωριακές θέσεις. Και δεν είναι βέβαια μονάχα "μουσικό" το φαινόμενο αυτό, είναι σε όλους τους τομείς.

http://funrunrecords.files.wordpress.com/2009/06/john-connor.jpg

Βλέπεις την αριστερά σήμερα και σε μεγάλο βαθμό σου θυμίζει τον Τζων Κόννορ στον Εξολοθρυτή 2 - ένας ψιλοπεριθωριακός νέος, με καλές βέβαια προθέσεις και μαχητικότητα, αλλά "του περιθωρίου" (δε μπορεί να έχει μαζική απεύθυνση, δεν τον ενδιαφέρει καν να έχει μαζική απεύθυνση, απευθύνεται στους λίγους, και άρα αυτοκαταδικάζεται μια ζωή να είναι μειοψηφικός), χωρίς να ξέρει και πολλά πράγματα από θεωρία, χωρίς σχέδιο και οργάνωση ή πειθαρχία, χωρίς να κατανοεί την έννοια της ηγεμονίας ώστε να τραβήξει κοντά του τον κόσμο (αλλά ξέχασα, αυτό δεν μας πολυενδιαφέρει, "τι γυρεύουμε εμείς μέσα στη νύχτα των άλλων", άστους να κοιμούνται, εμείς απλά θα καθόμαστε στο περιθώριο χωρίς να αλλάζουμε αυτή την κατάσταση, λες και ο κόσμος είναι ανίκανος να αλλάξει).

Στην ταινία βέβαια (που μοιάζει λίγο ως λογική με αυτή που πρεσβεύει ο Αγγελάκας, δηλαδή έχει στοιχεία αμφισβήτησης, μαχητικότητας και έχει -αδιαμφισβήτητα- και ποιότητα, αλλά, έως ένα όριο) ο Τζων Κοννορ μεγαλώνει, τελικά προχωράει και νικά, κτλ, αλλά στη ζωή η ανατροπή γίνεται όταν υπάρχει πλειοψηφική αριστερά, όχι μόνο γκρίνια και "περιθώριο". Αριστερά χωρίς μια πρόταση για το μετά, δεν πρόκειται ποτέ να εμπιστευτεί ο κόσμος, διότι το καταλαβαίνει ότι μια τέτοια αριστερά θα τον οδηγήσει στο χάος, και αυτό προφανώς και το απορρίπτει (και καλά κάνει).

Δεν είναι τυχαία η μεγάλη διάδοση απολιτίκ και "αντικομματικών" αντιλήψεων - ακόμα και από ανθρώπους που κατά τα άλλα υποστηρίζουν το παρόν καπιταλιστικό σύστημα: Υποστηρίζουν δηλαδή ένα σύστημα όπου την πολιτική εξουσία την ασκεί κάποιο κόμμ,α αλλά..."δε θέλουν τα κόμματα". Μετάφραση: Αφήνω σε άλλους να οργανωθούν σε κόμμα να με κυβερνούν, εγώ απλά θα δέχομαι τις διαταγές τους, άντε να τις αμφισβητώ αν είμαι αριστερός, αλλά δε θέλω να οργανωθώ σε ένα πολιτικό οργανισμό που θα διεκδικήσει την πολιτική εξουσία, δε θέλω τέτοιες ευθύνες, είμαι "υπεράνω". Πεδίο δόξης λαμπρό λοιπόν για την άρχουσα τάξη, που εννοείται ότι δεν έχει τέτοια ευθυνοφοβία, ίσα ίσα που καταλαβαίνει την σημασία και την αξία της συνδικαλιστικής και της πολιτικής οργάνωσης, ώστε να διασφαλίσει τα συμφέροντα της, παίρνοντας στα χέρια της την εξουσία (την οποία δε(?) θέλουν να πάρουν τα "κορόιδα" από κάτω...).

http://www.ezeta.net/homosapiens/images/quarto-p.jpg

Για να γίνει η ανατροπή, η ιστορία δείχνει ότι δε χρειάζονται και τόοοσοι πολλοί άνθρωποι ως μια "πρώτη μαγιά". Χρειάζεται όμως αυτοί (οι λίγοι έστω) να το πιστεύουν και να μην είναι ευθυνόφοβοι, ούτε "σκορποχώρι"...

Ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από ένα άρθρο (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_02/05/2010_399492) της "Καθημερινής", που βέβαια είναι αντιδραστικό μέχρι αηδίας, αλλά λέει μερικές μεγάλες αλήθειες:

η χρηματοδότηση της Ελλάδας με 125-130 δισ. ευρώ για τρία χρόνια καλύπτει τις ανάγκες του κράτους, αλλά οι ανάγκες της οικονομίας είναι πολύ μεγαλύτερες εφόσον συνυπολογιστούν οι ανάγκες των τραπεζών σε κεφάλαια και ρευστότητα. Για να καλυφθούν, πρέπει να ανοίξουν οι αγορές. Αυτό θα συμβεί εφόσον, με τιτάνια προσπάθεια, αντιστραφεί η φθίνουσα πορεία των αξιολογήσεων της χώρας μας.

Αντιδράσεις θα εκδηλωθούν, απεργίες θα γίνουν, τίποτα δεν θα αποσπάσουν, θα καμφθούν, θα υποχωρήσουν (όπως έγινε με τους αγρότες), διότι κανείς δεν μπορεί να χάνει μεροκάματα χωρίς ελπίδα και, το σημαντικότερο, διότι δεν διαθέτουν την ομπρέλα μιας διαφορετικής ρεαλιστικής πολιτικής πρότασης εξόδου από την κρίση - ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία, συνδικαλισμός χωρίς πολιτική είναι καταδικασμένος σε ήττα. Η παραδοσιακή Αριστερά, που επί δεκαετίες περίμενε τη μεγάλη του καπιταλισμού κρίση, δεν διαθέτει τέτοια πολιτική ούτε τα 23 μέτρα της Ν. Δ. (μεταξύ των οποίων η διανομή κατοικιών από τον ΟΕΚ στους ανέργους και τους μετανάστες…) είναι εναλλακτική πολιτική πρόταση.

Οι κρίσιμες μεταβλητές είναι άλλες γράψτους στ' @ρχίδια σου τους εργάτες ρε Γιωργάκη, είναι ανοργάνωτοι (και άρα όχι και τόσο επικίνδυνοι), άλλα είναι αυτά που μας καίνε περισσότερο και εξαρτώνται από τον πρωθυπουργό: Αν, με ποιους μηχανισμούς, με ποιους ρυθμούς και σε ποιο βάθος χρόνου θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η «τρόικα» της ξένης αντιπροσωπείας από την Αθήνα διεμήνυσε στον κ. Στρος-Καν ότι η ελληνική διοίκηση είναι σε τόσο κακή κατάσταση ώστε η εφαρμογή όποιου προγράμματος να καθίσταται μια «εξαιρετικά ριψοκίνδυνη πρόβλεψη». Απαιτείται ισχυρό πολιτικό κέντρο. Ισως υπάρχουν στοιχεία υπερβολής στην εκτίμηση ορισμένων, με βάση αναλύσεις της κοινής γνώμης, ότι η κυβέρνηση «αν δεν αλλάξει κινδυνεύει να βουλιάξει» - διότι ενώ διατηρεί σαφή κυριαρχία (δημοσκοπικό προβάδισμα) έχει σημαντικές απώλειες στην εικόνα της ηγεμονίας.

Άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι το ότι έχουν διαρραγεί οι κοινωνική δεσμοί ενότητας/αλληλεγγύης στον κόσμο - το παρακάτω άρθρο (http://pitsirikos.net/2010/04/αλληλεγγύη/) το περιγράφει αυτό, παρά τα όποια λάθη/σημεία που διαφωνώ στην ανάλυση του:

Είναι πολύ δυνατός ο πειρασμός της αθωότητας. Πολλοί συμπατριώτες μας πιστεύουν πως το να είσαι Έλληνας είναι πιστοποιητικό αθωότητας. Δεν είναι. Είναι εύκολο και βολικό να παίζεις το θύμα, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να προχωρήσεις στη ζωή σου. Προχωράς, μόνο όταν παίρνεις πάνω σου την ευθύνη. Μάζευε επάνω σου τις ευθύνες – ακόμα και τις ευθύνες των άλλων- και θα γίνεις γίγαντας.

Τώρα ακούω φωνές και κλάματα για τους μισθούς και τις συντάξεις που χάνονται. Δεν έχω κανένα σεβασμό για ανθρώπους που διαμαρτύρονται μόνο όταν θίγεται το ατομικό τους συμφέρον και η τσέπη τους.

Αν είσαι πολίτης, διαμαρτύρεσαι και για την αδικία σε βάρος των συμπολιτών σου και των συνανθρώπων σου – πρώτα διαμαρτύρεσαι για τους άλλους και μετά για σένα. Περιέργως, οι μόνοι που χρησιμοποιούν σήμερα τη λέξη "αλληλεγγύη" -και την δείχνουν έμπρακτα- είναι οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές.

Σε ενοχλούσαν και σε εκνεύριζαν οι πορείες για τη Σερβία, για το Ιράκ και για τους Παλαιστίνιους, όπως σε ενοχλούσαν και οι διαδηλώσεις των άλλων κοινωνικών ομάδων που διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους. Δεν μπορούσες να περάσεις με το αυτοκίνητο και νευρίαζες – σου έκοβαν το δρόμο.

Τώρα θα πρέπει να βγεις εσύ στο δρόμο. Και μπορεί να κόβεις το δικό μου δρόμο. Να σου πω κάτι; Κόψε μου το δρόμο. Θα περπατήσω μαζί σου. Και θα φωνάξω μαζί σου. Και θα πλακωθώ με τους μπάτσους μαζί σου. Αλλά δεν σε γουστάρω καθόλου.

Αυτή η τελευταία πρόταση δείχνει νομίζω πως υπάρχει καχυποψία ακόμα και ανάμεσα σε όσους θα αγωνιστούν - και νομίζω πως ειδικά οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ο αδύναμος κρίκος (γι' αυτό και χτυπιούνται πρώτοι-πρώτοι), μιας και ουδέποτε έδειξαν σοβαρό ενδιαφέρον για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, και τώρα ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας τους γυρνάει την πλάτη, παρότι έρχεται και σειρά του (ειδικά μαγαζάτορες και υπάλληλοι καταστημάτων θα χτυπηθούν, καθώς πτώση των δημ. υπαλλήλων σημαίνει πτώση κατανάλωσης, άρα λουκέτα σε μαγαζιά, απολύσεις, ακόμα περισσότερα λουκτα και απολύσεις, ακόμα περισσότερα λουκέτα και απολύσεις (φαύλος κύκλος).

Παρ' όλα αυτά, όπως επισημαίνει η guardian, οι πολιτικές που εφαρμόζονται δύσκολα θα περάσουν από τον κόσμο στην Ελλάδα, που δεν είναι άβουλος στο βαθμό πχ που είναι άβουλος ο κόσμος στην Αμερική ή αλλού - φοβούνται οι κυβερνώντες τις λαικές κινητοποιήσεις, ειδικά αν πάρουν και πολιτικά χαρακτηριστικά, με την ανάδειξη νέου εργατικού κόμματος:

Angela Merkel is pushing Greece beyond the pain threshold
This is a crisis made in Athens, but it is in no one's interest to drive Greece into political chaos
The true eurozone interest is the empowerment of the Greek government to act. This is not achieved by a political crisis in Athens. The implosion of the governing party or strikes and riots on the streets do not offer a way to a stronger government able to take tough measures. The risk is that the eurozone, even after the deal expected in the next few days, will no better handle the coming months than it has the last.
A more informed assessment needs to be made as to what are feasible demands of Greece, and that means a close eye on the pain threshold. Otherwise, Merkel is leading the euro to self-defeating chaos.
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/apr/30/angela-merkel-greece-chaos

http://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2010/04/328441.jpg
Όλοι στους δρόμους - όχι όμως μόνο εκεί -> η ανατροπή έχει πολλά στάδια και επίπεδα

->

http://briefcase.pathfinder.gr/download/606034
Από την ίδρυση του ΣΕΚΕ - 1918, εργάτες αποφασίζουν να διεκδικήσουν την εξουσία

------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θεώρημα:
Έστω ότι έχουμε ένα σύστημα στο οποίο οι τιμές της ισχύος είναι έτσι κατανεμημένες ώστε η ολιγομελέστερη ομάδα α να συγκεντρώνει μεγαλύτερη ισχύ από την πολυπλεθέστερη ομάδα β. Θα ονομάσουμε το σύστημα συσχετισμών αυτό "κατάσταση."

Θα καλέσουμε "ενότητα" την αρχή με την οποία διατηρείται η συνοχή της κατάστασης, δηλαδή παρέχονται οι εγγυήσεις ότι η κατανομή της ισχύος παραμένει διχοτομημένη ανισομερώς.

Θα καλέσουμε "διάσπαση" την αρχή στην οποία βασίζεται οποιαδήποτε απόπειρα ανακατανομής της ισχύος ανάμεσα στις δύο ομάδες, οποιαδήποτε δηλαδή απόπειρα άρσης της κατάστασης ανισομερούς διχοτόμησης.

Θα καλέσουμε "νομιμότητα" το σύνολο των κωδίκων που εξασφαλίζουν την ενότητα της κατάστασης, δηλαδή την διχοτόμηση των ομάδων α και β βάσει ανισομερώς κατανεμημένης ισχύος.

Θα καλέσουμε "παρανομία" το σύνολο των πρακτικών που στόχο έχουν την διάσπαση της κατάστασης, δηλαδή την άρση της διχοτόμησης των ομάδων α και β βάσει ανισομερώς κατανεμημένης ισχύος.
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/theorema.html

Πρέπει όλοι να σεβαστούμε τη συνταγματική τάξη, το νόμο της δημοκρατίας. Τη νομιμότητα τη συνταγματική πρέπει να τη σεβαστούμε. Αυτή τη δύσκολη ώρα δεν επιτρέπεται ο καθένας να κάνει ό,τι νομίζει και να παραβιάζει. Κάνω έκκληση και στην αριστερά, να σεβαστεί τη δημοκρατική νομιμότητα. Ανυπακοή στη δημοκρατία δεν υπάρχει. Ανυπακοή, αν το πάρει κανείς στα σοβαρά - δεν το παίρνω και δεν νομίζω ότι και αυτοί το εννοούν -, σημαίνει επανάσταση, σημαίνει εμφύλιο πόλεμο.
[...]Στην αστική δημοκρατία, η πλειοψηφία κυβερνά. Δεν υπάρχει νόμος εκτός από το νόμο της δημοκρατίας και προσέξετε πάρα πολύ. Εγώ σας το λέω με αγάπη. Μην οξύνετε τα πράγματα. Σήμερα είναι μια δύσκολη κατάσταση που περνάει η χώρα. Εγώ που έχω παλιά πείρα αισθάνομαι ότι πρέπει να είμαστε όλοι πάρα πολύ προσεκτικοί και πάρα πολύ υπεύθυνοι. Χρειάζεται υπευθυνότητα, αυτοκυριαρχία και όχι ακρότητες. Και, πάντως, σας λέω ξεκάθαρα ότι δική μου θέση είναι ότι το κράτος δεν μπορεί να παραδίδεται σε οποιονδήποτε θέλει να παραβιάζει το νόμο. Πρέπει να γίνει σεβαστό και πρέπει και εσείς οι κομμουνιστές να το παραδεχθείτε, εκτός αν θέλετε να βρεθείτε πάλι σε αντίθεση με τον έννομο τάξη.
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, συνέντευξη στο mega channel, 29/4/2010
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/blog-post_30.html

http://3.bp.blogspot.com/_ie75brmQ2VY/Sq0fueESCLI/AAAAAAAAAKs/u2vnrz3hQcg/s400/annoula.jpg.jpg
Έλα ρε, αλήθεια?

http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif

Μέχρι το τέλος του 2012, θα πρέπει να έχει μειωθεί, βάσει του Προγράμματος, το δημόσιο έλλειμμα από το 13,6% στο 3,6% του ΑΕΠ, ώστε από το ίδιο έτος να σταματήσει και η ανοδική δυναμική του δημοσίου χρέους και να καταστεί βιώσιμη η χρηματοδότηση της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια από τις αγορές.
Αυτό σημαίνει, όμως, σύμφωνα με υπολογισμούς οικονομικών αναλυτών, ότι θα πρέπει να αφαιρεθούν με μέτρα λιτότητας από τη συνολική δαπάνη στην οικονομία περίπου 60 δις. ευρώ, ώστε να επιτευχθεί η συγκράτηση του ελλείμματος κατά 10 μονάδες του ΑΕΠ. Ουσιαστικά σε τρία χρόνια θα πρέπει σωρευτικά να χαθεί το ένα τέταρτο του ΑΕΠ του 2009, δηλαδή να εφαρμοσθεί ένα από τα σκληρότερα προγράμματα αποπληθωρισμού (για να θυμηθούμε και τη διατύπωση του Ντομινίκ Στρος Καν) όλων των εποχών!
Το πρόβλημα με αυτούς τους υπολογισμούς, όμως, είναι ότι τέτοιες δραστικές παρεμβάσεις αποπληθωρισμού θα φέρουν την οικονομία σε βαθιά ύφεση –εκτός αν ξαφνικά αποφασίσουν οι διεθνείς επενδυτές να συρρεύσουν στην Ελλάδα για παραγωγικές επενδύσεις, πράγμα απίθανο. Και όσο βυθίζεται η οικονομία στην ύφεση, τόσο θα δυσκολεύει μακροπρόθεσμα η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, φέρνοντας πάλι στην επιφάνεια τη δυναμική της χρεοκοπίας. Ζήστε μεσα στη φτώχεια εσείς, για να πλουτίζουν οι δανειστές, και μετά θα χρεωκοπήσετε κιόλας
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-29-22-53-46-2010042922689/

http://3.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S3RZhFA0dgI/AAAAAAAANfY/p0yQ6RgsEJI/s320/imperialism.jpg

η ΕΕ είχε (και έχει) τη δυνατότητα να αγοράσει άμεσα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, αυξάνοντας έτσι τις τιμές τους και μειώνοντας τα ασφάλιστρα τους. Στην περίπτωση αυτή, οι κερδοσκόποι θα ήταν αναγκασμένοι να αγοράσουν τα ομόλογα που πούλησαν ανοιχτά, για να τα επιστρέψουν στους κατόχους τους – γεγονός που θα λειτουργούσε επί πλέον αυξητικά στις τιμές τους. Παράλληλα, η αύξηση των τιμών και η αλληλέγγυα στάση της ΕΕ απέναντι στην Ελλάδα, θα μείωνε τις τιμές των ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) - με αποτέλεσμα να χάσουν διπλά οι κερδοσκόποι, οδηγούμενοι οι ίδιοι στη χρεοκοπία.
Η δυνατότητα αυτή δεν είναι θεωρητική, αφού έχει συμβεί στην περίπτωση της επίθεσης των «Hedge funds» στο Χονγκ Κονγκ. Οι κερδοσκόποι τότε είχαν «πουλήσει» ανοιχτά μετοχές του εκεί χρηματιστηρίου, αγοράζοντας δολάρια - με την προοπτική της αναγκαστικής υποτίμησης του νομίσματος εκ μέρους της κυβέρνησης, η οποία θα είχε σαν επί πλέον αποτέλεσμα την πτώση των τιμών των μετοχών. Όμως, η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ επενέβη ενεργητικά, αγοράζοντας μετοχές και διατηρώντας σταθερή την ισοτιμία του νομίσματος – με αποτέλεσμα να χάσουν τεράστια ποσά οι κερδοσκόποι, πολλοί από τους οποίους χρεοκόπησαν.
Σήμερα διαβάζουμε στον Τύπο τα παρακάτω:
«Οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι ενδεχομένως να χρειασθεί να διαθέσουν μέχρι και 600 δισ. Ευρώ, σε οικονομική βοήθεια ή να προχωρήσουν σε αγορές κρατικών ομολόγων, εάν πράγματι είναι αποφασισμένοι να αποτρέψουν την εξάπλωση της δημοσιονομικής κρίσης στο σύνολο της Ευρωζώνης», εκτιμούν οικονομολόγοι της JP Morgan και της Royal Bank of Scotland.
Η καγκελάριος της Γερμανίας είναι αυτή που «εμβολίζει» ολοκάθαρα τις προσπάθειες των υπολοίπων «εταίρων» μας για την παροχή του συμφωνηθέντος «πακέτου σωτηρίας»
Περαιτέρω, έχουμε αναφέρει σε πολλά κείμενα μας, τα οποία έχουν επιβεβαιωθεί τόσο από Γερμανούς, όσο και από Ευρωπαίους ή Αμερικανούς «ειδήμονες», την ύπουλη «εκμετάλλευση» της Ευρωζώνης, εκ μέρους της Γερμανίας, με στόχο την αποκόμιση οικονομικών πλεονεκτημάτων, χωρίς την παροχή των παραμικρών ανταλλαγμάτων

...
Ένα τρίτο ενδεχόμενο θα είναι η «μετάλλαξη» μας σε προτεκτοράτο, αφού ο δανεισμός μας όχι μόνο δεν θα αποπληρωθεί, αλλά θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, σαν αποτέλεσμα της λεηλασίας του εθνικού πλούτου μας (δημόσιου και ιδιωτικού), από τους εισβολείς.
(δ) Επομένως, το τέταρτο ενδεχόμενο είναι η λεηλασία της χώρας με διάφορες μεθόδους αφού, όπως έχουμε ήδη αναφέρει,
“Το ΔΝΤ, έχοντας ουσιαστικά σαν στόχο την εξόφληση των δανειστών της «υπό κατάληψη» χώρας, περιορίζει τα μέγιστα τις δαπάνες, αυξάνει τη φορολογία (κυρίως των χαμηλών εισοδηματικών τάξεων) και «εκποιεί» δημόσιο πλούτο - έτσι ώστε, αφενός μεν να μην «διογκώνεται» το χρέος από τα ελλείμματα, αφετέρου δε να αποπληρώνεται, τόσο από τη φορολόγηση, όσο και από την πώληση των παγίων του δημοσίου. Όπως είναι κατανοητό, τόσο η μία μέθοδος, όσο και η άλλη, έχουν σαν αποτέλεσμα την ύφεση – άρα τη μείωση του ΑΕΠ. Με δεδομένο τώρα ότι η μείωση του ΑΕΠ αυξάνει το χρέος ως προς το ΑΕΠ, η χώρα εισέρχεται σε ένα ανατροφοδοτούμενο καθοδικό ρεύμα, με άγνωστη κατεύθυνση”
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-30-20-56-09-2010043022746/

http://www.knowledgerush.com/wiki_image/4/47/DDR_Mark_Vorderseite_1Mark_kl.jpg

Μπορούν να πετάξουν όντως τη χώρα μας εκτός Ευρωζώνης; Από νομικής πλευράς, η απάντηση είναι κατηγορηματικά «όχι». Οι συνθήκες της Ε.Ε. δεν προβλέπουν απολύτως καμιά δυνατότητα και καμιά διαδικασία εκδίωξης μιας χώρας από την Ευρωζώνη, όσο χρέος ή ελλείμματα και αν έχει. Μόνο πρόστιμα. Τίποτα παραπάνω.
Από οικονομικής πλευράς όμως, αν το θελήσουν οι χώρες της Ευρωζώνης, μπορούν άνετα να στραγγαλίσουν αμέσως την ελληνική οικονομία σε τέτοιο βαθμό, ώστε να υποχρεώσουν την Αθήνα να εγκαταλείψει μόνη της το ευρώ. Αρκεί η συνεργασία των απατεώνων των οίκων αξιολόγησης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Μόνο με πολιτική απόφαση μπορεί φυσικά να γίνει κάτι τέτοιο. Πολιτική απόφαση από το Βερολίνο, εννοείται.
Το ότι θα διαφωνούν το Παρίσι, η Ρώμη, η Μαδρίτη κ.λπ. είναι βέβαιο, αλλά έχει μικρή σημασία. Για να αποφασίσει όμως κάτι τόσο εχθρικό για τη χώρα μας η Γερμανία τινάζοντας στον αέρα την Ευρωζώνη, θα πρέπει προηγουμένως να έχει αποφασίσει αλλαγή της στρατηγικής της στο θέμα της Ευρώπης.
Το κόλπο είναι απλό: οι οίκοι υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας εν μια νυκτί και η ΕΚΤ δεν κάνει πλέον δεκτά τα ελληνικά κρατικά ομόλογα για να χορηγεί ρευστότητα στις εμπορικές τράπεζες. Αυτομάτως, αυτό οδηγεί σε κατάρρευση όλες τις ελληνικές τράπεζες. Κόλαση! Μόνη λύση τότε η επιστροφή στη δραχμή.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=11497001

Ο Buiter της Citigroup λέει πως όλοι θα έχουν πρόβλημα με το χρέος στη δύση - γ΄' αυτό άλλωστε και η Γερμανία που δε θέλει υπερπληθωρισμό σκέφτεται "να την κάνει' από την ευρωζώνη

Unless the US, the UK, France, Japan (currently AA rated) and even Germany change course quite radically and sooner rather than later towards a sustained higher degree of fiscal tightening, there may not be a single AAA-rate sovereign left 5 years from now.
http://www.zerohedge.com/article/willem-buiter-issues-his-most-dire-prediction-yet-sees-unprecedented-fiscal-crises-rampant-u

Πώς γράφεται η Ιστορία; Και από ποιους; Το αγαπημένο ρητό των ισχυρών της γης (και των υποτελών τους) είναι πως η Ιστορία γράφεται από τους νικητές. Άρα, είναι μάλλον απίθανο να γράψουμε ιστορία ως κοινωνία, υποτασσόμενοι στο σενάριο ήττας και συνθηκολόγησης βάσει του οποίου πορεύεται η κυβέρνηση.
Το πιθανότερο είναι ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος δεν θα έχουν τη χαρά έστω και της ονομαστικής αναφοράς της Ελλάδας ανάμεσα στις περίπου 170 που είχαν την ευτυχία να δεχθούν τη «σωτηρία» του ΔΝΤ. Εκτός κι αν η «σωτηρία» της Ελλάδας δεθεί με κάτι πιο ισχυρό, όπως για παράδειγμα η κατάρρευση της Ευρωζώνης ή η διάλυση της Ε.Ε. Και πάλι, είναι μάλλον απίθανο να μας απονεμηθεί κάποιος πρωταγωνιστικός ρόλος σ’ αυτόν τον γεωπολιτικό Αρμαγεδδώνα. Αν οι ιστορικοί του μέλλοντος κάνουν τη δουλειά τους σωστά, θα αναγνωρίσουν ότι η Ελλάδα ήταν απλώς το υπομόχλιο σ’ αυτό το παγκόσμιο σκάκι απληστίας, ιμπεριαλιστικού κυνισμού και αποικιοκρατικής αλαζονείας. Στην καλύτερη περίπτωση, θα την περιλάβουν στα ιστορικά ανέκδοτα.
Yπάρχει μία και μοναδική ευκαιρία να γραφτεί η Ιστορία αλλιώς. Να σπάσει τον κλοιό του φόβου και της σιωπής η κοινωνία. Να βγει στο προσκήνιο, να υπερασπιστεί τον εαυτό της, τις μικρές κατακτήσεις της, την ισχνή της δημοκρατία, το δικαίωμά της στην πολιτική, στην αυτοδιάθεση, στην ανεξαρτησία, στην εθνική κυριαρχία, στη στοιχειώδη κοινωνική αλληλεγγύη. Αφού η επίσημη πολιτική παραιτήθηκε από την υποχρέωση να υπερασπίζεται αυτά υπέρ των οποίων [υποτίθεται ότι] υπάρχει, κάποιος άλλος πρέπει να πει το «όχι». Κάποιος πρέπει να πετάξει στα σκουπίδια της Ιστορίας το χρέος και τους πιστωτές, πριν αυτοί μετατρέψουν τις κοινωνίες σε χωματερές.
Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία της χώρας -όλη η ηγεσία, η πολιτική, η οικονομική, η επιχειρηματική, η πνευματική- είχε πολλές ευκαιρίες να γράψει ιστορία τις τελευταίες δεκαετίες. Αν, για παράδειγμα, επεδείκνυε μια στοιχειώδη αντίσταση στα «ρεύματα» που αντιλαμβανόταν ως «καλέσματα της ιστορίας». Αν το καραμανλικό «ανήκομεν εις την Δύσιν» δεν μεταφραζόταν σε μία άνευ όρων υποταγή στα ιμπεριαλιστικά κέντρα της ψυχροπολεμικής περιόδου. Αν το παπανδρεϊκό «η Ελλάδα στους Έλληνες» συνοδευόταν από πολλά και επίμονα «όχι» στις αναιδείς απαιτήσεις των ευρωατλαντικών εταίρων. Αν το διακομματικό ευρωπαϊκό όραμα δεν ταυτιζόταν με μια πολιτική ανοικτών θυρών. Αν η ένταξη στο ευρώ δεν συνοδευόταν από το προκλητικό ζεύγος δημοσιονομικής απάτης και υποτίμησης της δραχμής (από την οποία φτιάχτηκαν περιουσίες). Αν ο αναπτυξιακός πρωταθλητισμός δεν στηριζόταν στην αλόγιστη πιστωτική επέκταση και στην κατασκευή του τραπεζικού Λεβιάθαν. Αν το πολιτικό προσωπικό δεν υιοθετούσε ασμένως κάθε νεοφιλελεύθερη απάτη και αυταπάτη. Αν ο ελληνικός «λαϊκός καπιταλισμός» δεν εξελισσόταν στη μεγαλύτερη λεηλασία λαϊκού εισοδήματος μέσω Χρηματιστηρίου. Αν η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση δεν μεταφραζόταν στο «ανοίξαμε και σας περιμένουμε». Αν η εξυγίανση του πελατειακού κράτους δεν αποτελούσε άλλοθι για το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου. Αν τα αναπτυξιακά κίνητρα δεν είχαν γίνει ανύπαρκτες, άσκοπες ή αποτυχημένες επενδύσεις. Αν είχε λεχθεί ένα γενναίο «όχι» στο φαραωνικό ολυμπιακό έπος, που πρόσθεσε 20 δισ. χρέους στη χώρα. Αν είχε τεθεί φραγμός στη λεηλασία της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων από κράτος και ιδιώτες. Αν είχε μπει πραγματικά τέλος στη διαπλοκή και στους νταβατζήδες. Αν οι υπερτιμολογήσεις και υπερκοστολογήσεις των δημοσίων έργων και προμηθευτών δεν είχαν στεγνώσει τα δημόσια ταμεία. Αν είχαν καθίσει στο εδώλιο όλοι οι πολιτικά, οικονομικά και ποινικά εμπλεκόμενοι στα σκάνδαλα των ομολόγων, της Siemens, του Βατοπεδίου. Αν το κράτος δεν είχε γίνει παράρτημα των κομμάτων εξουσίας και τα κόμματα δεν είχαν κρατικοποιηθεί σε βαθμό παραλυτικής ώσμωσης. Αν η επιχειρηματικότητα δεν είχε ταυτιστεί με τη ρεμούλα, τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή και την εξουθένωση των μισθωτών. Αν υπήρχε ένα ελάχιστο όραμα της άρχουσας τάξης για τη διεθνή θέση της χώρας, χωρίς τον γραφικό βαλκανικό μικροϊμπεριαλισμό της και την ταπεινωτική εθελοδουλεία της στους συνήθεις ευρωατλαντικούς πάτρωνές της. Αν υπήρχε ένα στοιχειώδες σχέδιο για τον παραγωγικό της προσανατολισμό και τη θέση της στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Αν δεν θυσιαζόταν το κοινωνικό κράτος στην επίπλαστη ευημερία της περιούσιας μεσαίας τάξης. Αν το μόνο σχέδιο της εγχώριας πολιτικής και επιχειρηματικής τάξης δεν ήταν η άνευ όρων παράδοση στις ανεξέλεγκτες δυνάμεις της αγοράς.

Όλα αυτά τα «αν» κι άλλα τόσα απαντούν στα ηθικολογικά ερωτήματα που εκτονώνουν τον λαϊκό θυμό μπροστά στην απειλή χρεοκοπίας της χώρας. Πρώτον, γιατί θυμίζουν ότι δεν υπάρχει κανενός είδους συλλογική ενοχή στο έγκλημα που πραγματοποιήθηκε και πραγματοποιείται εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Και, δεύτερον, γιατί αν πράγματι εννοείται το ερώτημα «επιτέλους, θα πάει κάποιος φυλακή;», τότε φοβούμαι ότι οι φυλακές της χώρας δεν φτάνουν για να αποκατασταθεί το περί δικαίου λαϊκό αίσθημα.

Η πολιτική τάξη που κυβέρνησε τη χώρα από το 1974 είναι συγκεκριμένη. Έχει ονόματα και επίθετα – ανάμεσά τους κι αυτά που σήμερα εμφανίζονται ως μετά Χριστόν προφήτες και προτείνουν παιδαγωγικές θεραπείες-σοκ, υπεράνω πολιτικού κόστους, λες και δεν πέρασαν από υπουργικούς θώκους ή κυβέρνησαν σε μια άλλη χώρα. Επίσης, συγκεκριμένη είναι η κρατική και τεχνοκρατική γραφειοκρατία που πλαισίωσε τις κυβερνήσεις-συνενόχους των διαδοχικών εγκλημάτων – τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, σε μια βαρετή ανακύκλωση ρόλων και με συνεχείς (αλλά προσοδοφόρες) ιδεολογικές πιρουέτες μεταξύ σοσιαλδημοκρατίας και νεοφιλελευθερισμού. Και, τέλος, συγκεκριμένο και ευάριθμο είναι το ελληνικό star system της επιχειρηματικότητας που, ακόμη κι όταν της χαρίστηκαν κοψοχρονιά φιλέτα του εθνικού πλούτου, αφού τα απομύζησε τα μετέτρεψε σε προβληματικές. Αν όλοι αυτοί κάτσουν στο εδώλιο, οι φυλακές θα φρακάρουν, ενδεχομένως να κάνουμε και εξαγωγή κρατουμένων. Κι αν επεκτείνουμε την απονομή δικαιοσύνης στις πρωτογενείς πηγές του εγκλήματος (στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου που παίζουν την Ελλάδα στα ζάρια, στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις με τις κυβερνήσεις-ντίλερ των «εθνικών πρωταθλητών», στις έδρες της ευρωκρατίας που έφτιαξαν μια Ε.Ε. κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του «έξυπνου χρήματος»), τότε υπολογίζω πως θα χρειαστούμε μια ολόκληρη χώρα, έστω στο μέγεθος της Κύπρου, για να τη μετατρέψουμε σε φυλακή για τους ενόχους της παγκόσμιας κρίσης χρέους.

Προς το παρόν, οι μόνοι που τιμωρούνται είναι οι εξ ορισμού αθώοι. Τιμωρείται μια ολόκληρη κοινωνία για την ανοησία της να πιστέψει τους πολιτικούς, να παραπλανηθεί από τους τεχνοκράτες, να εξαπατηθεί από τους επιχειρηματίες και να υπνωτιστεί από τους πνευματικούς ηγέτες της στο παραμύθι της ανάπτυξης και της αδιατάρακτης ευημερίας. Τιμωρούνται αυτοί που δεν μπορούσαν να φοροδιαφύγουν, που δεν μπορούσαν να κλέψουν τον δημόσιο πλούτο, που πείστηκαν από τις τράπεζες να δανειστούν, που πειθαναγκάστηκαν από τους διαφημιστές να καταναλώσουν ό,τι χρήσιμο και ό,τι περιττό, που είχαν το μικρότερο μερίδιο απόλαυσης σ’ αυτό που κατ’ ευφημισμόν αποκαλείται «εποχή της ανεμελιάς». Ποιας ανεμελιάς; Δεν σταμάτησαν να δουλεύουν, δεν σταμάτησαν να αμείβονται με τους χαμηλότερους μισθούς στην Ευρωζώνη, δεν σταμάτησαν να φορολογούνται, δεν σταμάτησαν να πληρώνουν την πιο ακριβή αγορά της Ευρώπης, δεν σταμάτησαν τρέφουν τις υψηλές κερδοφορίες και την ευημερία των απατηλών αριθμών που έστησαν λαμπρές πολιτικές καριέρες και μεγάλες περιουσίες.

Τώρα, καλούνται να «γράψουν Ιστορία». Αποδεχόμενοι την επιστροφή στα χρόνια του Σικάγου του 1886 – μια βίαιη και μαζική υποτίμηση της εργασίας, μια αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους, μια πρωτοφανή υποβάθμιση της δημοκρατίας. Απειλούμενοι με απόρριψη της χώρας στα σκουπίδια της παγκόσμιας κοινότητας, ακριβώς όπως οι οίκοι αξιολόγησης πέταξαν στα «σκουπίδια» τα ελληνικά ομόλογα. Τρομοκρατούμενοι με τον ίδιο τους τον θυμό («έρχονται κοινωνικές εκρήξεις στην Ελλάδα», διαμηνύουν προληπτικά οι «ακτινολόγοι» του ελληνικού χρέους και αναπαράγουν σαν πειθήνια φερέφωνα τα εγχώρια ΜΜΕ. Φοβούνται ή φοβίζουν μ’ αυτή την προφητεία;)

Αλλά, πώς γράφεται η Ιστορία; Και ποιοι τη γράφουν; Στις συνθήκες ασφυξίας που διαμορφώνει ο κλοιός των αγορών, με τους όρους υποτέλειας που διαπραγματεύεται ο θίασος των μαθητευόμενων μάγων, η Ιστορία θα γραφτεί πάλι από την πλευρά των νικητών. Η Ελλάδα (κι ίσως κι άλλες κοινωνίες μετά απ’ αυτήν) μετατρέπεται σε μια τρύπα στη γεωγραφία. Υπάρχει μία και μοναδική ευκαιρία να γραφτεί η Ιστορία αλλιώς. Να σπάσει τον κλοιό του φόβου και της σιωπής η κοινωνία. Να βγει στο προσκήνιο, να υπερασπιστεί τον εαυτό της, τις μικρές κατακτήσεις της, την ισχνή της δημοκρατία, το δικαίωμά της στην πολιτική, στην αυτοδιάθεση, στην ανεξαρτησία, στην εθνική κυριαρχία, στη στοιχειώδη κοινωνική αλληλεγγύη. Αφού η επίσημη πολιτική παραιτήθηκε από την υποχρέωση να υπερασπίζεται αυτά υπέρ των οποίων υπάρχει, κάποιος άλλος πρέπει να πει το «όχι». Κάποιος πρέπει να πετάξει στα σκουπίδια της Ιστορίας το χρέος και τους πιστωτές, πριν αυτοί μετατρέψουν τις κοινωνίες σε χωματερές.

http://kibi-blog.blogspot.com/2010/05/3042010_01.html

http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user5/imageroot/Economist%20Cover.jpg
Το εξώφυλλο του τελευταίου τεύχους του συντηρητικού "Economist"

Αν δεν αποπληρώσετε τα δάνεια, σας παίρνουμε και τα σώβρακα:

Τα διμερή δάνεια θα είναι στηριγμένα στη νομοθεσία της χώρας που θα δώσει το δάνειο και στην βάση αυτής της νομοθεσίας θα λειτουργήσουν και οι εγγυήσεις της αποπληρωμής τους. Aυτό σημαίνει όπως εξήγησε στο Capital.gr αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος ότι η χώρα που δέχεται το δάνειο το εγγυάται με τις κινητές και ακίνητες αξίες που διαθέτει εντός και εκτός της επικράτειάς της
http://www.capital.gr/News.asp?id=957100

Την ίδια ώρα...

http://img690.imageshack.us/img690/9814/karamanlmpanioinside.jpg http://img.protothema.gr/C21F5CF573D87B2B36614F357554DEC6.jpg

Μας έστειλε στο ΔΝΤ και ... πήγε για μπάνιο
Το περασμένο Σάββατο, λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο, έκανε αυτό που του υπαγόρευε η συνείδησή του: έβαλε το ξεθωριασμένο μαγιό του και συνοδευόμενος από έναν άνδρα της προσωπικής του ασφάλειας έκανε το μπάνιο του στον μικροσκοπικό κολπίσκο που βρίσκεται κάτω από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στη Ραφήνα. Τι κι αν στο γκάλοπ της ALCO που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στο «ΘΕΜΑ» το 85% των πολιτών πίστευε ότι ο κ. Καραμανλής γνώριζε ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ και γι’ αυτό οργάνωσε τη… φυγή του.
http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=67312

http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user5/imageroot/PIIGS%20Funding%20Needs_0.jpg
Τα κράτη που τα έχουν ονομάσει "PIIGS" (ανάμεσα τους και η Ελλάδα βέβαια) έχουν συνολικές ανάγκες δανεισμού σχεδόν 2 ΤΡΙΣ (δες κάτω δεξιά στον πίνακα).
Το ΔΝΤ έχει στα ταμεία του 700δις.

ΚΟΙΝΩΣ, ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ.

http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user5/imageroot/Bofa%20IMF_0.jpg
Οι πίνακες αυτοί δείχνουν τους 2 μεγαλύτερους δανειστές που θα δώσουν λεφτά στο ΔΝΤ - τα κράτη αυτά είναι η ΗΠΑ και η Ιαπωνία, που έχουν τρομερά προβλήματα αποπληθωρισμού, και τους λείπουν λεφτά. Πώς θα τα δώσουν λοιπόν? Από που θα τα βρουν? Α ναι, θα τα τυπώσουν από το πουθενά, υποτιμώντας ακόμα περισσότερο (μέχρι τέλους) το δολλάριο και το γιεν αντίστοιχα

Οι εξελίξεις στο πεδίο του πολιτικού λόγου την εβδομάδα που πέρασε ήταν ραγδαίες και εντυπωσιακές, όσο ήταν και αυτές που καθόρισαν την ραγδαία επιδείνωση στο μέτωπο της οικονομίας. πολύ καλό άρθρο
Τόσο ο βασικός πυρήνας του ΠΑΣΟΚ, όσο και τα πιο ορθόδοξα φιλελεύθερα κομμάτια της ΝΔ (με το δίδυμο Μητσοτάκη- Ντόρας σε πρόδηλη θέση αιχμής), όσο, τέλος, και μια σειρά από δήθεν ιδεολογικά "αδέσμευτους" δημοσιογράφους (Παπαχελάς, Τέλλογλου, Μανδραβέλης και σία) και από γενικά και αφηρημένα "αριστερόστροφους" πολιτικούς και πολιτισμικούς μαϊντανούς, έχουν φτάσει σε κατά βάση συμφωνία για την φύση του κοινού αγώνα τους σε εντυπωσιακά σύντομο χρονικό διάστημα και έχουν καταστήσει τα διακυβεύματα του αγώνα αυτού και την αποφασιστικότητά του σαφέστατα.

Ο δεύτερος πόλος, αυτός ο οποίος λογικά θα βρεθεί στην θέση του τυριού μέσα στο σάντουιτς, είναι αυτός μιας αναποφάσιστης αριστεράς, της οποίας η συνεχιζόμενη αμηχανία πηγάζει από την αδυναμία της να πάρει την κατεξοχήν πολιτική απόφαση που συνοψίζεται στην ιδέα ότι η ομελέτα προϋποθέτει σπάσιμο αυγών. Τα διακριτικά σύμβολα αυτού του πόλου είναι η προσκόλληση σε ένα όραμα του "καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" σε μια ιστορική φάση κατά την οποία ο καπιταλισμός δεν δείχνει την παραμκρή διάθεση να ικανοποιήσει έστω προσχηματικά την φαντασίωση· και ταυτόχρονα, η προσήλωση σε αφηρημένα ιδανικά που έχουν εδώ και καιρό απωλέσει κάθε έμπρακτο πολιτικό νόημα: δημοκρατία, ανοιχτή κοινωνία, πολυπολιτισμικότητα, κλπ. Σε αντίθεση με τον πρώτο πόλο, ο οποίος έχει πλήρη συναίσθηση της πολιτικής του φύσης, και στον τρίτο, ο οποίος αρχίζει να δείχνει σημάδια διαμόρφωσης, ο δεύτερος παραμένει πεισματικά "πολιτισμικός" στη φύση του. Γι αυτόν τον πόλο, το πεδίο μάχης παραμένει ο πολιτισμός, το βασικό όπλο είναι η πολιτισμική ανάλυση, και το κατά βάση επιθυμητό είναι η διαμόρφωση όχι μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής τάξης αλλά ενός διαφορετικού, περισσότερο ανεκτικού και εκλεπτυσμένου, πολιτισμού που θα αναπτυχθεί, ανενόχλητος υποτίθεται, στην βάση της πολιτικής και κοινωνικής τάξης ως έχει. Αντιμέτωπη με την βαρβαρότητα των καιρών --από την ανοιχτά εγκληματική εισβολή στο Ιράκ ως την παρούσα παγκόσμια επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα-- η συσπείρωση αυτή αναστενάζει μελαγχολικά και αναδεικνύει ως βασικό υπαίτιο ένα ρητορικό σύμπλεγμα: για όλα φταίει το εποικοδόμημα του σκοταδιστικού λαϊκισμού, και αν υπήρχε περισσότερη καλλιέργεια και νοητική εκλέπτυνση, όλα θα ήταν σαφώς καλύτερα.

Ο τρίτος πόλος, αντίθετα, αρχίζει να δημιουργείται ακριβώς γύρω από το σημαίνον "λαός" --ένα σημαίνον που, σε ό,τι αφορά την "σκεπτόμενη" αριστερά, πέρασε σε ιδεολογική ανυποληψία για μεγάλο διάστημα ακριβώς επειδή η κυρίαρχη διάθεση της οικονομίας στην περίοδο 1990-2008 ήταν η --φαινομενική όπως αποδείχθηκε-- ευρωστία. Σήμερα όμως, το σημαίνον αυτό αναδύεται όχι μόνον στο πλαίσιο μιας ρητορικής της εθνέγερσης ή μιας ναρκισιστικής διάθεσης αλλά σ' αυτό της καταστροφικής απέκδυσης: ο "λαός" έχει τις προϋποθέσεις συγκρότησης ως αρνητικό σημαίνον, ως το όνομα όσων (ανεξαρτήτως εθνικότητας) νιώθουν ότι δεν έχουν πλέον τίποτε να χάσουν, το όνομα αυτών που γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν θα έχουν κανένα χώρο στην υπό διαμόρφωση κατάσταση πραγμάτων. Σε αντίθεση με την δεξιόστροφη και ακροδεξιά ρητορική, για την οποία ο "λαός" είναι σημαίνον πλησμονής (ένδοξη ιστορία, πολιτισμική ανωτερότητα, περήφανη ενότητα, κλπ), ο "λαός" αποκτά σήμερα τις προοπτικές να εξελιχθεί σε σημαίνον έλλειψης (χρεοκωπία, ανασφάλεια για το μέλλον, έλλειψη προστασίας από το κράτος, ευάλωτες συνθήκες ζωής, κλπ). Σε αντίθεση λοιπόν με τους δύο πρώτους πόλους, ο τρίτος είναι εσωτερικά αντιφατικός: συγκεντρώνει τόσο την παλιά γνωστή λαϊκιστική δεξιά (βλ. δηλώσεις Σαμαρά ότι για όλα φταίει ο νεοφιλευθερισμός) όσο και τα απομεινάρια του "απροσάρμοστου" αριστερού λαϊκισμού περασμένων δεκαετιών (με κυρίαρχο το ΚΚΕ και τους προσκολλούμενους σε αυτό σχηματισμούς).

Η φύση της συγκυρίας είναι τέτοια που αυτός ο τρίτος, ετερογενής πόλος έχει τις δυνατότητες να διεκδικήσει σημαντική μερίδα αποξενωμένων και απογοητευμένων οπαδών από τους πρώτους δύο. Είναι βέβαια πολύ νωρίς ακόμα για να μπορεί να διακριθεί το κατά πόσο θα καταφέρει να μετατρέψει τον στραπατσαρισμένο κυνισμό της μάζας των ψηφοφόρων σε πηγή πολιτικής δύναμης. Αυτό που είναι φανερό ήδη όμως είναι η ενδιαφέρουσα αντίφαση που αρχίζει να διαμορφώνεται γύρω από την δημόσια εικόνα του ΚΚΕ: από τη μία πλευρά, η κατηγορία εναντίον του είναι εδώ και χρόνια ότι είναι ένα κόμμα πλήρως συμβιβασμένο με την θέση του εκ του ασφαλούς θεατή των εξελίξεων, ένα κόμμα βαθιά απαρχαιωμένο, οπισθοδρομικό και ομφαλοσκοπικό, εν πλήρει αδυναμία να ανταπεξέλθει στη φύση των συνθηκών του ύστερου καπιταλισμού. Από την άλλη, το ίδιο αυτό κόμμα δέχεται αυτή τη στιγμή συντονισμένη επίθεση ως μόρφωμα προκλητικά ανυπάκουο, και ταυτοποιείται με χαρακτηριστική ομοφωνία ως ο υπαριθμόν ένα κίνδυνος για την συνταγματική ομαλότητα στη χώρα.

Πώς μπορεί να εξηγήσει κανείς την εξόφθαλμη αυτή πλέον αντίφαση; Είναι δεδομένο ότι όλες οι "αντισυστημικές" και φιλελεύθερες κριτικές απέναντι στο ΚΚΕ --ότι είναι απαρχαιωμένο θεωρητικά, ότι είναι βαθιά συντηρητικό στις δομές του, ότι έχει δείξει μηδενική προσαρμοστικότητα απέναντι στα νέα δεδομένα της κοινωνικής σύστασης στην εποχή της παγκοσμιοποίησης-- έχουν μεγάλη δόση αλήθειας. Με μια όμως εντυπωσιακή διαλεκτική ανατροπή των συσχετισμών, είναι αυτές ακριβώς οι ελειμματικές ποιότητες που αναδεικνύουν αυτή τη στιγμή το μεγάλο του πλεονέκτημα απέναντι σε πιο "προσαρμοστικές" αριστερές πολιτικές και θέσεις: ακριβώς επειδή απέτυχε να αλλάξει εδώ και αρκετές δεκαετίες, το ΚΚΕ είναι σαφώς πιο εξοπλισμένο να εκμεταλλευτεί την δραστική οπισθοδρόμηση που χαρακτηρίζει πλέον αντικειμενικά τα δεδομένα της "μετα-μεταπολιτευτικής" Ελλάδας. Ενδυναμώνεται δηλαδή ως πόλος πολιτικής όχι από την δική του διάθεση προσαρμογής στην μεταπολιτευτική εποχή, αλλά από την στροφή της τελευταίας σε ένα χρονικό ορίζοντα πριν την μεταπολίτευση, τέτοια ώστε το σύνθημα "νόμος και τάξη πάνω από όλα" να έχει εξελιχθεί σε εξέχουσας σημασίας προτεραιότητα ενός ως τώρα αυτάρεσκα χαλαρού πολιτικού mainstream (αξίζει να αντιδιαστείλει κανείς την εμβληματικά μαλθακή αντίδραση της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή στην εξέγερση του Δεκέμβρη με την νευρωτική προσήλωση στο καθήκον που χαρακτηρίζει τον νέο Υ.ΠΡΟ.ΠΟ)

Έτσι, η άκαμπτη πειθαρχία και ο συγκεντρωτισμός του ΚΚΕ ξανα-αναδεικνύουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα απέναντι στον ακατάσχετο ατομικισμό και την ανερμάτιστη ετερογένεια του αντισυστημικού και κινηματικού χώρου, την ίδια στιγμή που το αμετάπειστα, άκαμπτα ταξικό λεξιλόγιό του αρχίζει να εκθέτει την κενότητα της προοδευτικότητας της πολιτισμικής αριστεράς όταν οι συνθήκες κυριαρχούνται από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αυτό που οι πρόσφατες επιθέσεις ενάντια στο ΚΚΕ δηλώνουν συνεπώς είναι μια τάση εξώθησής του --με το ζόρι!-- σε ένα δυνητικά αληθώς επαναστατικό κοινωνικό ρόλο· ο πανικός των αρχόντων έχει απωλέσει τόσο πολύ την συναίσθηση του πολιτικού ρίσκου του να αναδεικνύεις μόνο σου τον επίφοβο αντίπαλο ώστε να αναδεικνύει ο ίδιος το ΚΚΕ ως τον μόνο απειλητικό για τις προτεραιότητες της άρχουσας τάξης εγχώριο πολιτικό σχηματισμό της αριστεράς, ανεξάρτητα μάλιστα από το αν το ΚΚΕ έχει την παραμικρή εγγενή δυνατότητα να ανταποκριθεί στην φαντασίωση ότι ο Περισσός κρύβει μέσα του έναν Λένιν. Απομένει να δούμε εάν αυτό που ξεκίνησε ως αντιπερισπαστική μπλόφα, με την πρόθεση να ξεριζώσει εν τη γεννέσει της οποιαδήποτε μελλοντική προσπάθεια συντεταγμένης και πειθαρχημένης ανατρεπτικής πολιτικής δράσης, καταλήξει τελικά να επιτρέψει στο Κομμουνιστικό Κόμμα να ξαναβρεί ένα πραγματικό ιστορικό ρόλο για τα σκοτεινά χρόνια που έρχονται.

http://radicaldesire.blogspot.com/2010/05/blog-post.html

Ελληνες ψωνίζουν σπίτια και καφέ στο Λονδίνο...
Αγοράζουν ό,τι κινείται με τα λεφτά που «φυγάδευσαν»
Πριν από λίγες εβδομάδες η εφημερίδα «Φαινάνσιαλ Τάιμς» αποκάλυψε ότι, το τελευταίο διάστημα που η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε κατάσταση πανικού, οι Ελληνες «φυγάδευσαν» στο εξωτερικό πάνω από δέκα δισεκατομμύρια ευρώ, και το ποσό αυτό συνεχίζει να αυξάνεται.
Πρώτος προορισμός των ελληνικών κεφαλαίων που φεύγουν από την Ελλάδα είναι το Λονδίνο, όπου επενδύονται σε ακίνητα, βασικά, σε καφετέριες και στη ναυτιλία.
Οι Ελληνες που αγοράζουν ακίνητα στο Λονδίνο είναι ιδιώτες που επενδύουν τις αποταμιεύσεις τους ή επιχειρηματίες οι οποίοι και αγοράζουν τα ακριβά ακίνητα. Πρόσφατα, όπως μας πληροφόρησε κτηματομεσίτης του Λονδίνου, γνωστός Ελληνας επιχειρηματίας αγόρασε στις περιοχές Μέιφερ και Νάιτμπριτζ τρία διαμερίσματα πληρώνοντας συνολικά επτά εκατομμύρια λίρες. Δύο άλλοι Ελληνες επιχειρηματίες έχουν κάνει προσφορές για να αγοράσουν διαμερίσματα στην πλέον ακριβή πολυκατοικία του Λονδίνου και της Ευρώπης, γνωστή ως «One Hyde Park».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=11496966

http://asset.tovima.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/1131753_b.jpg
Για φαντάσου - στις ΗΠΑ αυτά ήταν ανήκουστα, είναι πολύ πιο πίσω από την Ελλάδα ο λαός εκεί:

Μεγάλη διαδήλωση στη Νέα Υόρκη κατά των τραπεζών
Χιλιάδες άτομα διαδήλωσαν στο κέντρο της Νέας Υόρκης, αξιώνοντας από τις μεγάλες τράπεζες της Γουόλ Στριτ να λογοδοτήσουν για τα υπέρογκα κέρδη που αποκομίζουν, την ώρα που ο μέσος Αμερικανός αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Η διαδήλωση που έγινε στο επιχειρηματικό κέντρο της Νέας Υόρκης διοργανώθηκε από εργατικά συνδικάτα και οι συμμετέχοντες κρατούσαν πανό που έγραφαν συνθήματα, όπως «η Γουόλ Στριτ έδωσε επιταγές χωρίς αντίκρυσμα στην οικονομία» και «διεκδικήστε και πάλι την Αμερική- να λογοδοτήσουν οι τράπεζες».
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=329064&dt=30/04/2010

ciaoant1

04-05-10, 23:53

http://faculty.weber.edu/kmackay/p02.gif
"Μη βάλεις περισσότερα, γιατί θα βάλουμε και εμείς αυτό [τα όπλα]" - σκίτσο πριν έναν αιώνα σχεδόν. Μήπως έχουν βάλει ήδη πολλά?

Σώθηκε η Ελλάδα ή…οι πιστωτές της;
«Στο τέλος της θητείας μου, η Ελλάδα δεν θα είναι χρεοκοπημένη. Θα είναι αναγεννημένη», ανέφερε χθες ο Πρωθυπουργός στη δραματική ομιλία του ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά ήδη αυτή η αισιόδοξη πρόβλεψη αμφισβητείται: το «πακέτο» -ρεκόρ από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ είναι βέβαιο ότι θα σώσει τους πιστωτές της χώρας, αλλά απολύτως αβέβαιο αν θα αποτρέψει την ελληνική χρεοκοπία λίγα χρόνια αργότερα. όχι βέβαια, γιατί να το κάνουν αυτό/ Θα αρπάξουν ότι μπορούν, και μετά "άντε γεια". Στάση πληρωμών - καμία πληρωμή στους δανειστές
Η δυναμική αυτών των μέτρων είναι τόσο έντονα υφεσιακή, που μόνο αν γίνει κάποιο θαύμα ιστορικών διαστάσεων και ξαφνικά οι επενδυτές από τα πέρατα της… οικουμένης ανακαλύψουν την Ελλάδα ως επενδυτικό προορισμό, θα μπορούσε να αποφευχθεί μια πρωτοφανής κατάρρευση του ελληνικού ακαθάριστου προϊόντος. Είναι χαρακτηριστικό, ότι με ένα «μετριοπαθή» πολλαπλασιαστή 2-3, το ποσό των περικοπών θα αφαιρέσει τα επόμενα χρόνια 60-90 δις. ευρώ από την τελική δαπάνη στην ελληνική οικονομία, δηλαδή ένα ποσό που αντιστοιχεί σε 25-38% του ΑΕΠ!
Με αυτούς τους υπολογισμούς, μοιάζουν με… κατασκευές στην άμμο, που θα σαρωθούν αναπόφευκτα από τα κύματα της ύφεσης, οι υπολογισμοί του Γ. Παπακωνσταντίνου για μείωση του ΑΕΠ μόνο 4% φέτος, 2,6% το 2011 και οριακή αύξηση 1,1% το 2012.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-05-02-20-39-45-2010050222753/

http://img248.imageshack.us/img248/4480/visaweb.jpg

Οι μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού δεν άφησαν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει
Οι μεγάλες δανειστές της Ελλάδος δεν θα αφήσουν την χώρα να χρεοκοπήσει καθώς ελέγχουν το 82% του χρέους είχε τονίσει πρόσφατα στέλεχος της Royal bank of Scotland στο www.bankingnews.gr......
Είναι γεγονός ότι οι Γάλλοι έχουν δανείσει την Ελλάδα με 53 δις από 75 δισ μήνες νωρίτερα , οι Ελβετοί με 2,5 δις ευρώ από 64 δις που είχαν στο παρελθόν οι Γερμανοί με 30 δις από 43 δισ, οι Βρετανοί 10,4 δις από 12 δισ, οι αμερικανοί 11,2 δις από 16,4 δις ευρώ οι Βέλγοι 2,5 δις ευρώ από 7,5 δισ, οι Ολλανδοί 8,3 δις από 10 δις στο παρελθόν κ.α.
Από τα αξιοσημείωτα πάντως είναι ότι οι Ελβετικές τράπεζες ξεφόρτωσαν πολύ περισσότερο από ότι οι ΗΠΑ ή η μεγάλη Βρετανία.
Ως εκ τούτου μια χρεοκοπία της Ελλάδος θα είχε πολλαπλασιαστικές παρενέργειες σε όλη την Ευρώπη.
Πρωτίστως θα κλονιζόταν όλο το τραπεζικό σύστημα , θα κλονιζόταν η ΕΚΤ θα κλονιζόταν σοβαρά το οικονομικό οικοδόμημα της ΕΕ.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατείχαν στα χαρτοφυλάκια τους 120 δις ευρώ και οι ελληνικές κατέχουν 48 δις ευρώ. Άρα όλοι θα χάσουν. Να ληφθεί υπόψη ότι 30% μείωση του χρέους για τις ελληνικές τράπεζες σημαίνει 14 δις ευρώ απώλεια κεφαλαίου και αυτό θα οδηγούσε ακόμη και στην κατάρρευση τραπεζών.
Οι περισσότερες τράπεζες και τώρα η συντριπτικότατη πλειοψηφία χρησιμοποίησε τα ελληνικά ομόλογα ώστε να πάρει ρευστότητα από την ΕΚΤ.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες όταν διαπίστωσαν ότι οι εξελίξεις στην Ελλάδα λαμβάνουν αρνητική τροπή αποφάσισαν να ξεφορτωθούν άμεσα ελληνικά ομόλογα.
Ο μόνος τρόπος όπου θα μπορούσαν να μετριάσουν το ρίσκο στα χαρτοφυλάκια τους ήταν να τα χρησιμοποιήσουν ως εγγυήσεις.
Έτσι βρέθηκε ουσιαστικά η ΕΚΤ να «κατέχει» ελληνικά ομόλογα περί τα 150 δις ευρώ.
Οι ξένοι επιχείρησαν να πωλήσουν ομόλογα αλλά σε μια ρηχή αγορά οποιαδήποτε απόπειρα πωλήσεων θα συνέβαλλε στην εκτόξευση των spreads.
Έτσι λοιπόν βρέθηκε η ΕΚΤ με τα ελληνικά ομόλογα.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν επιθυμούν ούτε χρεοκοπία ούτε haircut ούτε δηλαδή αναδιάρθρωση χρέους.
http://axinosp.blogspot.com/2010/04/blog-post_5605.html

ΕΚΤ:Χωρίς αξιολόγηση αποδεκτά τα ελληνικά ομόλογα Θα μπορούσαν να το κάνουν και από την αρχή - αλλά πλέον (α) τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για το ευρώ και (β) έχουν ήδη καταφέρει να "κλειδώσουν" κάποια πράγματα, σχετικά με το πως θα προτεκτορατοποιήσουν την Ελλάδα
Τον κίνδυνο περαιτέρω υποβάθμισης των ελληνικών τίτλων από τους οίκους αξιολόγησης ακυρώνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με απόφαση αναστολής εφαρμογής της minimum αξιολόγησης με βάση την οποία θα γίνονται αποδεκτοί οι τίτλοι.
http://athenstock.blogspot.com/2010/05/blog-post_03.html

Ευρωπαϊκό οίκο αξιολόγησης επιθυμεί ο Γερμανός ΥΠΕΞ Το είχαμε προβλέψει πριν κάποιους μήνες, η Γερμανία, ειδικά για χώρες της ευρωζώνης +Αγγλία θέλει να έχει και αυτή έναν οίκο και να λέει και αυτή "τα δικά της"
Ο αντι-καγκελάριος κι υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γκίντο Βεστερβέλε, του κόμματος των Φιλελευθέρων, εύχεται να συσταθεί ευρωπαϊκός (ενιαίος) οίκος αξιολόγησης, με ανεξαρτησία από τις κυβερνήσεις, σε μία συνέντευξή του προς την τοπική εφημερίδα «Ριρ Ναχρίχτεν».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/04/2010_335228

http://s.enet.gr/resources/2010-05/12-1-thumb-medium.jpg

Spiegel: θα μείνει 10 έτη
Ο διεθνής οργανισμός προετοιμάζεται να παραμείνει στη χώρα 10 χρόνια μέχρις ότου οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις ολοκληρωθούν και φέρουν καρπούς. Είναι σαν τις ακρίδες, θα ρημάξουν ένα χωράφι μέχρι τέλους, και μετά θα πάνε αλλού
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=03/05/2010&id=157914

http://www.mapsofworld.com/images/world-countries-flags/germany-flag.gif

We now know the answer to Henry Kissinger's question: "Who do I call if I want to call Europe?" Only one person matters. The Chancellor of Germany.
Monetary union has delivered a 'German Europe' after all
Berlin was Europe's capital last week, basking in summer heat of 26 degrees. The heads of the European Central Bank and the International Monetary Fund (IMF) – both French, oddly – arrived as supplicants, pleading with Chancellor Angela Merkel and a stern finance committee of the Bundestag to save monetary union. Nowhere else mattered. The markets have stopped listening to Paris or Brussels.
It has taken a Club Med bond crash and a contagion threat to German Landesbanken to force Berlin to blink. Backing for the €100bn (£87bn) bail-out for Greece – or €120bn, or €140bn – will be rushed through the Bundestag this week.
Let us be clear what has happened. This is a one-off rescue. The money is in the form of bilateral loans, not an EU bond. Mrs Merkel has refused to be bounced into an EU debt union or into acceptance of fiscal federalism.
By defending German sovereignty – as she must under the 1993 Maastricht ruling of her consititutional court – Mrs Merkel has left the eurozone in exactly the same dysfunctional state as it was when the Greek crisis first erupted, and therefore equally ill-equipped to cope with the next tremor.
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/7669443/Monetary-union-has-delivered-a-German-Europe-after-all.html

http://img248.imageshack.us/img248/2006/ankyr648.jpg

«Βολική» η απαξίωση των πρώην ΔΕΚΟ
Η απαξίωση των εισηγμένων θα μπορούσε να διευκολύνει κάποια στιγμή ξένους ομίλους στην προσπάθειά τους να αγοράσουν φθηνά ελληνικές υποδομές και υπηρεσίες, λένε χρηματιστηριακοί κύκλοι.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=02/05/2010&id=157429

http://www.wahrheiten.org/blog/wp-content/uploads/2008/08/deutsche_mark00102.jpg

Η Ελλάδα δεν θα αποπληρώσει το δάνειο, εκτιμούν οι Γερμανοί
Το 76% των Γερμανών πιστεύει ότι η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ σε θέση να επιστρέψει τα χρήματα του δανείου που θα της δοθεί, προκειμένου να βγει από τη δημοσιονομική κρίση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που δημοσιεύθηκε σήμερα.
http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=42400

Eurosceptic Germany
in recent days, I’ve had the chance to talk to a few German politicians and senior civil servants at a dinner and a conference. What they had to say was very striking.
I have never known the German establishment be quite so open about the depth of Euroscepticism in their own nation. Normally, the Germans talk about Euroscepticism as some sort of nasty British disease - while stressing their own country’s level-headedness and “European vocation”. Not any more.
“Germany is deeply disillusioned with Europe,” I was told by one senior figure (who is herself, very pro-European). “What is the problem?”, I asked. More or less anything you care to name, apparently. The Greek mess obviously tops the list. But the enlargement that took the EU from 15 members to 27 is still unpopular; European regulation is unpopular; French lectures on the need for Germans to spend more are unpopular.

The Greek crisis, however, has given German Euroscepticism both a focus and an outlet. The focus is outrage that German taxpayers are being called upon to support a Greek state that is regarded as corrupt and inefficient. And the outlet is the German constitutional court. I was told that one of the main reasons why Angela Merkel was so slow to move on the Greek bail-out, was for fear that it would be ruled unconstitutional. It still might be, apparently. Imagine what the markets will make of that.

http://blogs.ft.com/rachmanblog/2010/05/eurosceptic-germany/

http://3.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S9NgfWqMJFI/AAAAAAAAPNY/SZkep6H-tx8/s400/1.jpg
Πόστερ από παλιότερo bank run πριν έναν αιώνα

http://4.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S9NgvQCBMXI/AAAAAAAAPNg/h_c03YA3eFw/s400/2.jpg
Ένα bank run στην Αγγλία πριν λίγα χρόνια

Είχαμε δει σε παλιότερα ποστ (πχ εδώ (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/bank-run.html)) ότι

"Ένα bank run (http://en.wikipedia.org/wiki/Bank_run) συμβαίνει όταν εμφανίζεται ένας μεγάλος αριθμός πελατών μιας τράπεζας και αποσύρουν τις καταθέσεις τους, διότι πιστεύουν ότι η τράπεζα είναι, ή μπορεί να καταστεί, αφερρέγγυα. Όσο περισσότεροι πελάτες το κάνουν αυτό, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στο να χρεωκοπήσει όντως η τράπεζα, σε ένα είδος αυτοεκπληρούμενης προφητείας."

και είχαμε συμπληρώσει ως σχόλιο ότι

"Παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα ολοένα και περισσότερους να αποσύρουν τις καταθέσεις του λόγω του φόβου χρεωκοπίας, και πλέον οι τράπεζες αρπάζουν και τα υπόλοιπα από το πακέτο των 28 δις που το (χρεωκοπημένο για όλα τα υπόλοιπα) κράτος τους έδωσε. Είναι, όπως έχουμε γράψει και για το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα "ο θάνατος σου η ζωή μου". Αν δεν κατακλέψουν τον κόσμο, θα πτωχεύσουν. Οπότε μας κατακλέβουν. Εμείς τι να κάνουμε άραγε? Να καθόμαστε να τους κοιτάμε?"

Διαβάζοντας λοιπόν τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, παρατηρούμε (χάρη στην εξαιρετική δουλειά του blog athenstock.blogspot.com) ότι περιλαμβάνεται και ΝΕΟ ΠΑΚΕΤΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΥΨΟΥΣ 30 ΔΙΣ

Πλέον το περίφημο πακέτο στήριξης των τραπεζών γίνεται, από €28δισ., €58δισ.
Καλά να είμαστε
http://athenstock.blogspot.com/2010/05/blog-post_9519.html

http://bloximages.chicago2.vip.townnews.com/pantagraph.com/content/tncms/assets/editorial/8/77/836/877836ee-bb71-11de-baf7-001cc4c03286.preview-300.jpg
Εργάτες πάνε στη δουλειά με τα καμιόνια - σιγά μην έχουν δικά τους μέσα μεταφοράς. Αχ, πόσοι εργάτες θα [ξε]πουλήσουν σπίτια, αυτοκίνητα, χωράφια, κτλ, διότι ως άνεργοι κακοπληρωμένοι και ξεζουμισμένοι από τη φορολογία απλά ΔΕ ΘΑ ΤΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΠΕΡΑ. Μην έχετε αυταπάτες, το σχέδιο είναι να ΜΗΝ τα βγάζουν όλοι πέρα, μερικοί μάλιστα θα πεταχτούν εντελώς "στα σκουπίδια"

Πωλούνται χύμα τσιγάρα
Στις ακρίβειας τον καιρό, υπάρχουν συμπολίτες που πηγαίνουν σε περίπτερα και ζητούν να αγοράσουν ένα, δυο ή τρία τσιγάρα καταβάλλοντας το ανάλογο αντίτιμο, καθώς η τσέπη τους δεν σηκώνει την αγορά ενός πακέτου!
Το κάπνισμα είναι μια βλαβερή συνήθεια, αλλά η επιστροφή σε παλιές εποχές με τα χύμα τσιγάρα, δείχνει την άσχημη οικονομική κατάσταση
Τι θα δούμε ακόμα…
http://www.trikalinanea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8197:2010-03-29-15-58-32&catid=5:2008-09-07-20-10-30&Itemid=7

http://4.bp.blogspot.com/_kttNrkCNLWo/S9npoMf4i8I/AAAAAAAACvw/knhsID_Q5VI/s1600/1505448.jpg

http://1.bp.blogspot.com/_kttNrkCNLWo/S9npqnZ7wjI/AAAAAAAACv4/y6KEtoB48KM/s1600/1505450.jpg

Μπαίνουμε σε φάση κοινωνικών συγκρούσεων
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΤΗΣ VPRC ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΗ
*Ο κόσμος της εργασίας είναι διαιρεμένος
*Οι άνεργοι δεν ανησυχούν γιατί δεν έχουν να χάσουν τίποτα
*Ποια είναι η στάση των εργαζομένων στα μέτρα και στις καταιγιστικές εξελίξεις;
-Υπάρχουν αποκλίνουσες συμπεριφορές και απόψεις. Ο κόσμος της εργασίας δεν είναι ενιαίος. Δεν ξεκινά από την ίδια βάση. Υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν -κατά κάποιον τρόπο- μόνιμη εργασία, με συνδικαλιστική εκπροσώπηση που στις σημερινές συνθήκες παίζει σημαντικό ρόλο, και από την άλλη πλευρά υπάρχει η πραγματικότητα του ιδιωτικού τομέα. Εκεί κυριαρχεί η ανασφάλεια των απολύσεων και το φάσμα της ανεργίας. Επίσης και στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα. Η μία κατηγορία είναι οι γυναίκες, οι οποίες βιώνουν πολύ περισσότερο το φάσμα των απολύσεων, ενώ μια άλλη κατηγορία είναι οι εργαζόμενοι μεγαλύτερων ηλικιών. Μετά υπάρχουν οι άνεργοι και οι ελαστικά απασχολούμενοι, που συνήθως είναι μικρότερων ηλικιών. Στην τελευταία κατηγορία, ειδικά στην ανεργία, η κατάσταση είναι απελπιστική. Κυριαρχεί ένα ψυχολογικά μαύρο περιβάλλον. Στους ελαστικά απασχολούμενους υπάρχει ο φόβος της έλλειψης ακόμα και αυτής της μερικής εργασίας. Αλλά και ότι αδυνατούν να κάνουν τον οποιονδήποτε προγραμματισμό ζωής. Δεν μπορούν να φύγουν από το σπίτι, δεν μπορούν να κάνουν οικογένεια... αξίζει να διαβαστεί και η συνέχεια του άρθρου, έχει σημαντική ανάλυση
*Ήδη το ακούω: νέοι άνθρωποι που είχαν φύγει από το σπίτι να ξαναγυρνούν σήμερα.
-Προφανώς, με 600 ευρώ και με το φάσμα της ανεργίας δεν είναι δυνατόν να προγραμματίσουν το αύριο. Υπάρχει, όμως, και ένα ακόμα στοιχείο. Τις νεότερες ηλικιακές ομάδες που κινούνται στα όρια της προσωρινής εργασίας ή της ανεργίας δεν τις αγγίζουν τα μέτρα, υπό την έννοια ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Ένας άνεργος δεν φοβάται ότι θα μειωθεί ο μισθός του, δεν έχει ανοιχτεί σε δάνεια, δεν έχει ευρύτερες υποχρεώσεις. Εκεί λοιπόν υπάρχει μια πολιτική κουλτούρα, η οποία λέει ότι θα αλλάξω τα καταναλωτικά μου πρότυπα, θα ξοδεύω λιγότερο, θα πίνω λιγότερο κ.λπ. Αναζητά δηλαδή λύσεις ατομικού χαρακτήρα. Κινείται σε λογικές αποξένωσης από το πολιτικό σύστημα. Έχει ταυτόχρονα μια ατομικιστική προσέγγιση με χαρακτηριστικά πολιτικής βίας. Λέει δηλαδή ότι στο κάτω κάτω αν τα πράγματα χειροτερέψουν θα σπάσουμε και μερικές τράπεζες. Το σίγουρο είναι ότι έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις και οπτικές.

*Μίλησες για διαφορετικά επίπεδα. Φαντάζομαι ότι υπάρχει ακόμα η διάσταση δημόσιου και ιδιωτικού.
-Ναι, οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν συκοφαντηθεί, ως αυτοί στους οποίους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η οικονομική κρίση. Υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα που αφορούν τη μείωση των επιδομάτων, των μισθών, τη μονιμότητα, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, που πολλοί άνθρωποι -κυρίως άνεργοι ή σε χαμηλές θέσεις εργασίας- τα βλέπουν με συμπάθεια. Δημιουργείται ένας κοινωνικός αυτοματισμός και αυτό επιτείνει την παρατήρηση ότι ο κόσμος της εργασίας αυτή τη στιγμή είναι διαιρεμένος σε διαφορετικές ομάδες συμφερόντων. Δυστυχώς, απουσιάζει στην παρούσα φάση το πολιτικό κόμμα, η πολιτική ιδεολογία, ο ενοποιητής των δυνάμεων της εργασίας. Δεν υπάρχει κοινό μέτωπο.

*Εξ ου και οι μικρές συγκεντρώσεις;
-Εξ ου οι μικρές συγκεντρώσεις, εξ ου και ότι ο συνδικαλισμός -τουλάχιστον στον ιδιωτικό τομέα- θεωρείται κομμάτι του πολιτικού συστήματος, άρα γενεσιουργός αιτία της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης.

*Τώρα που τα μέτρα αγγίζουν και τον ιδιωτικό τομέα αλλάζει το κλίμα ως προς τη διαίρεση του κόσμου της εργασίας;
-Είναι σωστή η παρατήρησή σου. Το ΔΝΤ είναι σημείο τομής. Η κυβέρνηση είχε πολιτικό χρόνο, είχε και ισχυρή πολιτική ανοχή. Γιατί αρχικά υπήρχε η αίσθηση ότι τα μέτρα είναι αναγκαία αλλά και προσωρινά. Αν δηλαδή έλεγε η κυβέρνηση “θα μειώσω τους μισθούς για ένα χρονικό διάστημα, αλλά θα εφαρμόσω αναπτυξιακή πολιτική για να βγούμε από την κρίση”, ενδεχομένως οι εργαζόμενοι να το αντιμετώπιζαν με ανοχή. Υπήρχε δηλαδή το προηγούμενο διάστημα το αίτημα ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου. Η κοινωνία θα μπορούσε να βάλει πλάτη όσο και αν θιγόταν από τα μέτρα αυτά, αν έβλεπε φως στον ορίζοντα. Αν πλήρωναν αυτοί που πρέπει να πληρώσουν, αν γινόταν μια δίκαιη αποτίμηση της κρίσης, αν έβλεπε ότι υπάρχει διέξοδος. Η κυβέρνηση, από τον Φεβρουάριο και μετά, έχασε αυτό το στοίχημα, το στοίχημα του κοινωνικού συμβολαίου. Η αίσθηση της προσωρινότητας έχει πλέον χαθεί. Η κοινωνία έχει αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι τα μέτρα έχουν μόνιμο χαρακτήρα και ότι δεν αποδίδονται πολιτικές αιτίες για όσα βλέπουμε και βιώνουμε σήμερα. Συνεπώς τους επόμενους μήνες θα έχουμε ανατροπές και στην εκλογική καταγραφή των κομμάτων. Θα έχουμε άλλου τύπου εξελίξεις.

http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/05/blog-post_3576.html

http://briefcase.pathfinder.gr/download/605989

Greece erupts in violent protest as citizens face a future of harsh austerity
May Day clashes in Athens as belt-tightening policies are set to reverse rights won by workers over 30 years
For the tens of thousands of demonstrators who took to the streets in rallies that quickly descended into clashes with riot police, the show of force was just the beginning – a prelude of the storm that will rock Greece if its Socialist government "caves in" to the dictates of the IMF and enforces policies that have been likened to "the coming of Armageddon".
http://www.guardian.co.uk/world/2010/may/02/greece-violence-bailout-imf-euro

http://1.bp.blogspot.com/_qFiyjwMlP0Y/Skl1_wP6xGI/AAAAAAAAA34/9hLX5s-8j2U/s400/aob-retirement-plan.jpg

Αγοράζουν... βερεσέ πετρέλαιο θέρμανσης
Γέμισε το «τεφτέρι» των βενζινοπωλών και εμπόρων καυσίμων από καταναλωτές που χρωστούν ακόμη και τις περσινές παραγγελίες. Διπλά χαμένοι οι πρατηριούχοι που έχουν φεσωθεί και από το κράτος που δεν τους επιστρέφει τη διαφορά του ΕΦΚ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=11415003

http://4.bp.blogspot.com/_B2p_sAwKE44/S98HesMMndI/AAAAAAAAQhE/Xpnayuuyj5I/s1600/alphaaa.jpg

ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΛΛΑ ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥΣ
Εως 50% ακριβότερα πουλάνε οι πολυεθνικές στην Ελλάδα
Μπορεί ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, να ζήτησε μείωση μισθών και τιμών σαν φάρμακο για να βγει η χώρα από την κρίση, όμως στην Ελλάδα φαίνεται ότι η μείωση ισχύει μόνο για τους μισθούς και όχι για τις τιμές των προϊόντων.
Και αυτό γιατί η ελληνική αγορά βασικών καταναλωτικών αγαθών παραμένει μη ανταγωνιστική, με ολιγοπωλιακή δομή στους βασικούς κλάδους της που ελέγχονται κυρίως από πολυεθνικές εταιρείες, γεγονός που τους επιτρέπει να πουλάνε ακριβότερα από ό,τι σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4572516

http://1.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S94J1ymhRQI/AAAAAAAAPbA/YHB3rt7DTC4/s320/image004.jpg
"παράπλευρες απώλειες" του λένε αυτούς στο Αφγανιστάν - στο στρατιωτικό επίπεδο του ιμπεριαλισμού. Στο οικονομικό του σκέλος όμως, που επίσης ρημάζει, θα βρουν κάποιο άλλο εξίσου "εύηχο" όνομα για να δικαιολογήσουν το ρήμαγμα

«Οι άνθρωποι έχουν πολλά χρέη, δεν έχουν εισοδήματα για να πληρώσουν και με τις πιέσεις που ασκούνται από τις τράπεζες και τις εισπρακτικές εταιρείες εξαναγκάζονται σε αυτοκτονία. Οι τράπεζες εκβιάζουν με ανέντιμο τρόπο τους πάντες και τα πάντα», δήλωνε σε εφημερίδα ο Θάνος Θανόπουλος, ένας άνθρωπος που έχει ασχοληθεί αναλυτικά μ’ αυτό το θέμα.
Σήμερα πάλι διαβάζουμε (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4572628), στην ηλεκτρονική έκδοση των «Νέων» ότι δυο άνθρωποι «βρέθηκαν απαγχονισμένοι, αναστατώνοντας τις τοπικές κοινωνίες όπου ζούσαν και στις οποίες ήταν κοινό μυστικό ότι βρίσκονταν αντιμέτωποι με τεράστια οικονομικά προβλήματα».
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/05/e.html

http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif

Ραγδαία μείωση παρουσίασαν τα κέρδη των επιχειρήσεων σε 40 κλάδους της ελληνικής οικονομίας για το 2008- χρονιά κατά την οποία άρχισε η διεθνής κρίση- καθώς μειώθηκαν συνολικά κατά 48,8% σε σχέση με το 2007.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4572514

Δυσοίωνες οι προοπτικές του ελληνικού τουρισμού για το 2010
Μειωμένα αναμένονται τα έσοδα του ελληνικού τουρισμού το 2010, ενώ πτώση θα καταγράψουν και οι αφίξεις τουριστών.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/2010_27.html

Ασκούμενοι δικηγόροι με 300 ευρώ
Την απόκτηση του πτυχίου Νομικής ακολουθεί ο 18μηνος ιδιότυπος εργασιακός μεσαίωνας και να' ταν μόνο για αυτούς, ή να διαρκούσε μόνο τόσο...
Απλήρωτοι ανειδίκευτοι εργάτες με πτυχίο Νομικής, με μισθό που μόλις αγγίζει τα 300-400 ευρώ και χωρίς δικαίωμα ασφάλισης, χιλιάδες ασκούμενοι δικηγόροι βιώνουν έναν εργασιακό μεσαίωνα για 18 μήνες μετά το πτυχίο. Μετά το πολυπόθητο πτυχίο Νομικής και την ορκωμοσία εγγράφηκαν ως ασκούμενοι στον Δικηγορικό Σύλλογο. Εβαλαν το καλό τους κοστούμι, παρουσιάστηκαν την πρώτη ημέρα στο γραφείο και κάπου εκεί τελείωσε το όνειρο και άρχισε ο εφιάλτης. Για τους επόμενους 18 μήνες έμελλε να δουλεύουν χωρίς δικαίωμα σε κατώτατο μισθό ή ασφάλιση, εκτελώντας κάθε είδους εργασίες- από τη σύνταξη δικογράφων και την κατάθεση διαταγών πληρωμής ως το να σηκώνουν τηλέφωνα, να φτιάχνουν καφέ και να πηγαίνουν το κοστούμι του εργοδότη τους στο καθαριστήριο- και όλα αυτά για 200-400 ευρώ τον μήνα (στην καλύτερη περίπτωση)!
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=328215&dt=27/04/2010

http://img220.imageshack.us/img220/7922/armym.jpg

Θερμό επεισόδιο με Αλογοσκούφη σε διάλεξη στο LSE
Καλεσμένος να μιλήσει για την ελληνική οικονομία αποποιήθηκε των όποιων ευθυνών του για την κατάρρευση της χώρας προκαλώντας το κοινό που ζήτησε την... εκτέλεσή του
Ο κ. Γιώργος Αλογοσκούφης μπορεί να μην εμφανίζεται στο κλεινόν άστυ, αλλά όπως φαίνεται επέλεξε να μιλήσει στο Λονδίνο - σε εκδήλωση του LSE- για την ελληνική οικονομία (!!!).
«Για τη Μικρασιατική Καταστροφή εκτελέστηκαν στου Γουδή έξι πολιτικοί. Για την οικονομική καταστροφή της Ελλάδας, ποιος θα πληρώσει;». Το ερώτημα προκάλεσε πανικό και ανακατωσούρα.
Ωστόσο, αυτό που άναψε τα αίματα ήταν η απάντηση που ήρθε από μια ακροάτρια: «Ο Αλογοσκούφης», φώναξε δυνατά να ακουστεί, «πρέπει να εκτελεστεί!». Η φράση αυτή προκάλεσε σούσουρο, με τη σύζυγο του κ. Αλογοσκούφη να απευθύνεται προς την κυρία λέγοντας, γιατί μιλάς με αυτό τον τρόπο. Η ακροάτρια, χωρίς να γνωρίζει ότι είναι η κ. Δίκα, σύζυγος του κ. Αλογοσκούφη, ακούστηκε να μιλά για «real estate» και άλλα συναφή...
Αυτό, πάντως, που προκάλεσε την έκπληξη όσων παρευρέθηκαν στην εκδήλωση, ήταν η εμφάνιση του κ. Γ. Αλογοσκούφη. Ο πρώην υπουργός προσήλθε στον χώρο της εκδήλωσης του LSE, συνοδευόμενος από σωματοφύλακες. Αλήθεια, τι φοβήθηκε ο πρώην τσάρος της Οικονομίας;
http://www.alfavita.gr/wn/des.php?kwdikos=2775

http://4.bp.blogspot.com/_kONxc1ElMjk/S98753cLvqI/AAAAAAAAw4Y/GFXJDoFoaZQ/s200/Untitled-1+copy.jpg http://3.bp.blogspot.com/_kONxc1ElMjk/S98773g-2NI/AAAAAAAAw4g/YuuLuxDQ3Wg/s200/Untitled-2+copy.jpg

ΤΣΑΛΑΚΩΣΑΝ ΤΗΝ "ΑΤΣΑΛΑΚΩΤΗ" ΤΩΝ 500.000 ΕΥΡΩ..
H "ατσαλάκωτη" τσαλακώθηκε πολύ άσχημα χθες το βράδυ. Για τη Διαμαντοπούλου πήγαιναν οι αδιόριστοι καθηγητές, στην Χούκλη την έπεσαν. Χωρίς να το καταλάβουν έστειλαν... το πιο σημαντικό μήνυμα στα κρατικοδίαιατα Golden boys και Golden girls της ΕΡΤ. Η κυρία Χούκλη των 500.000 ευρώ τον χρόνο προσωποιεί τη σπατάλη στο δημόσιο τομέα. Που να το φανταζόταν ότι το τέλος της καριέρας της θα συνοδευόταν με κατάληψη του στούντιο στο οποίο παρουσίαζε τις ειδήσεις και δεν θα προλάβαινε να πει ούτε καληνύχτα! To σφίξιμο στα χείλη πόσο κοστίζει;
http://axinosp.blogspot.com/2010/05/500000.html

http://1.bp.blogspot.com/_W_FOOBc3nmY/Se1RkSasovI/AAAAAAAAA5E/miMqZGBtIwU/s400/21,ο4+τανκσ+thecoopat40part1pic1.jpg
είχαμε δει πριν μερικές μέρες ότι το γνωστό παπαγαλάκι Τάσσος Τέλλογλου καλούσε την κυβέρνηση να καταργήσει μερικά άρθρα του Συντάγματος, όπως πχ αυτά για τις απεργίες, κτλ. Τώρα συνεχίζει:

Το ρίσκο της εφαρμογής και η επανεφεύρεση της Ελληνικής Δημοκρατίας
Χθες έγραψα σε ενα post ότι ίσως θα έπρεπε να ανασταλούν ή και να ερμηνευτούν ορισμένα άρθρα του συντάγματος για να διευκολυνθεί η διάσωση της χώρας. Αυτό δεν είναι εκ των προτέρων έγκριση των όποιων μέτρων προταθούν από το ΔΝΤ και την ΕΕ για τα οποία και πολιτικά και νομικά θεμιτή η αντίδραση. Το βασικό πρόβλημα είναι το άρθρο του άρθρου 110 του συντάγματος και ο τρόπος αναθεώρησης του συντάγματος.
-Ερμηνεία της παραγράφου 2 του άρθρου 11 για τον περιορισμό του δικαιώματος των υπαίθριων συναθροίσεων αν «απειλείται η κοινωνικοοικονομική ζωή». Όπως στη δυτική Ευρώπη ολες οι συγκεντρώσεις πρέπει να εγκρίνονται απο την αστυνομία.
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=2343&reftab=37&t=%CE%A4%CE%BF-%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%86%CE%

http://4.bp.blogspot.com/_ZOCD5PfKc80/S92rmfVbD1I/AAAAAAAAA6A/fzmaXdcm6WE/s320/lb.jpg
Απολαυστικό το άρθρο, αξίζει να διαβαστεί από όλους:

Ο μικρός Μαρξ: Η ώρα του Ναπολέοντα (τσέπης)
Ο μικρός Μαρξ! Διασκεδαστικό παιχνίδι που οξύνει την αντίληψη για την διαλεκτική της ιστορίας ως ιλαροτραγωδίας! Βρείτε τις ομοιότητες ανάμεσα στο 1852 και το 2010, ταυτοποιήστε το εγχώριο αντίγραφο του αντίγραφου του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και κερδίστε ένα ξεκαρδιστικό πραξικόπημα!
"Το Μάρτη η κατάσταση των βιομηχανικών νομών φαινόταν τόσο απελπιστική όσο και ύστερα από τις μέρες του Φλεβάρη, Το Μάη οι δουλειές δεν είχαν ακόμα ξαναζωντανέψει. Ακόμα και στις 28 του Ιούνη η κατάσταση της τράπεζας της Γαλλίας έδειχνε, με την τεράστια αύξηση των καταθέσεων και με την εξίσου μεγάλη ελάττωση των προκαταβολών πάνω σε γραμμάτια, το σταμάτημα της παραγωγής. Και μονάχα στα μέσα του Οκτώβρη άρχισε πάλι μια προοδευτική αναζωογόνηση των εργασιών. Η γαλλική αστική τάξη εξηγούσε αυτή την εμπορική στασιμότητα με καθαρά πολιτικούς λόγους, με την πάλη ανάμεσα στο κοινοβούλιο και την εκτελεστική εξουσία, με την αβεβαιότητα της προσωρινής κρατικής μορφής, με τη φριχτή προοπτική για τη δεύτερη Κυριακή του Μάη του 1852. [...] Ενώ στη Γαλλία έκλειναν τα εργοστάσια, στην Αγγλία ξεσπούσαν εμπορικές χρεοκοπίες. Ενώ στη Γαλλία ο βιομηχανικός πανικός αποκορυφωνόταν τον Απρίλη και το Μάη στην Αγγλία τον Απρίλη και το Μάη αποκορυφωνόταν ο εμπορικός πανικός. Όπως υπέφερε η γαλλική βιομηχανία μαλλιού, το ίδιο υπέφερε και η αγγλική, όπως υπέφερε η γαλλική βιομηχανία μεταξιού, το ίδιο και η αγγλική. [...] Ας φανταστούμε τώρα το γάλλο αστό, πώς μέσα σ’ αυτόν τον εμπορικό πανικό βασανίζεται, ζαλίζεται και θολώνεται το εμπορικά άρρωστο μυαλό του από τις φήμες για πραξικοπήματα και για την επαναφορά του γενικού εκλογικού δικαιώματος, από την πάλη ανάμεσα στο κοινοβούλιο και την εκτελεστική εξουσία, από το αλληλοφάγωμα των ορλεανικών και των νομιμοφρόνων, από τις κομμουνιστικές συνωμοσίες στη νότια Γαλλία, από δήθεν εξεγέρσεις χωρικών (Jaciqueries) στους νομούς του Νιέβρ και του Σερ, από τις διαφημίσεις των διαφόρων υποψηφίων για την προεδρία, από τα αγύρτικα συνθήματα των εφημερίδων, από τις απειλές των δημοκρατικών ότι θα υπερασπίζονταν με το όπλο στο χέρι το Σύνταγμα και το γενικό εκλογικό δικαίωμα, από τα ευαγγελικά κηρύγματα των φυγάδων ηρώων που βρίσκονταν στο εξωτερικό και που ανάγγελναν τη συντέλεια του κόσμου για τη δεύτερη Κυριακή του Μάη 1852 – ας τα φανταστούμε όλα αυτά και θα καταλάβουμε γιατί, μέσα σ’ αυτή την ανείπωτη, θορυβώδικη σύγχυση για συγχώνευση, αναθεώρηση, παράταση. Σύνταγμα, συνωμοσία, συνασπισμό, μετανάστευση, σφετερισμό και επανάσταση, ο αστός φωνάζει δαιμονισμένα στην κοινοβουλευτική του δημοκρατία: «Καλύτερα ένα φριχτό τέλος, παρά μια φρίκη χωρίς τέλος!»".
Karl Marx, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη (1852)

απειλούσαν μ’ ένα πραξικόπημα και όσο πλησίαζε η κρίση, τόσο δυνατότερος γινότανε ο τόνος της φωνής τους. Στα όργια, που έκανε κάθε νύχτα ο Βοναπάρτης με άνδρες και γυναίκες τυχοδιώκτες, κάθε φορά που ζύγωναν τα μεσάνυχτα και οι άφθονες σπονδές έλυναν τις γλώσσες και άναβαν τις φαντασίες, αποφασιζόταν το πραξικόπημα για την άλλη μέρα το πρωί. Έσερναν τα ξίφη, τσούγκριζαν τα ποτήρια, οι αντιπρόσωποι το έσκαζαν από τα παράθυρα, η αυτοκρατορική πορφύρα κάλυπτε τους ώμους του Βοναπάρτη, ώσπου το επόμενο πρωί έδιωχνε ξανά το φάντασμα και το κατάπληκτο Παρίσι μάθαινε από ελάχιστα επιφυλακτικές εστιάδες και ακριτόμυθους παλαδίνους, (σ. σ. Παλαδίνοι είναι οι 12 ήρωες στο μεσαιωνικό ποίημα του Ρολάνδου. Εδώ έχουν την έννοια των πιστών ιπποτών ή υπηρετών), τον κίνδυνο απ’ τον οποίο είχε ξεφύγει ακόμα μια φορά. Στους μήνες Σεπτέμβρη και Οκτώβρη οι φήμες για ένα πραξικόπημα κυνηγούσαν η μια την άλλη. Η σκια αποκτούσε χρώμα, σαν μια πολύχρωμη δαγκεροτυπία. Αν ξεφυλλίσουμε τις ευρωπαϊκές εφημερίδες του Σεπτέμβρη και του Οκτώβρη θα βρούμε λέξη προς λέξη πληροφορίες σαν τις ακόλουθες: «Το Παρίσι είναι γεμάτο από φήμες για ένα πραξικόπημα. Η πρωτεύουσα, λένε ότι θα γεμίσει τη νύχτα με στρατό και η αυγή θα φέρει διατάγματα για τη διάλυση της εθνοσυνέλευσης, για την κήρυξη του νομού του Σηκουάνα σε κατάσταση πολιορκίας, για την επαναφορά του γενικού εκλογικού δικαιώματος, καθώς και διάγγελμα στο λαό. Ο Βοναπάρτης λένε πώς ψάχνει να βρει υπουργούς για την εκτέλεση των παράνομων αυτών διαταγμάτων». Οι ανταποκρίσεις που αναγράφουν αυτές τις ειδήσεις τελειώνουν πάντοτε με τη μοιραία λέξη «αναβλήθηκε». Το πραξικόπημα ήταν πάντα η έμμονη ιδέα του Βοναπάρτη. Μ’ αυτή την ιδέα είχε ξαναπατήσει το γαλλικό έδαφος. Η ιδέα αυτή τον είχε κυριεύσει σε τέτοιο βαθμό, που την πρόδινε και τη φλυαρούσε ακατάπαυστα. Ήταν τόσο αδύνατος, που το ίδιο ακατάπαυτα την απαρνιότανε. Η σκιά του πραξικοπήματος είχε καταντήσει ένα φάντασμα τόσο οικείο στους παρισινούς, που όταν τέλος φανερώθηκε με σάρκα και οστά δε θέλανε να το πιστέψουν. Δεν ήταν λοιπόν ούτε η συνωμοτική επιφυλακτικότητα του αρχηγού της εταιρίας της 10 του Δεκέμβρη, ούτε ο απροσδόκητος αιφνιδιασμός της εθνοσυνέλευσης που έκαναν να πετύχει το πραξικόπημα. Αν πέτυχε, πέτυχε παρ’ όλη την αθυροστομία του πρώτου και εν γνώσει της δεύτερης, σαν αναγκαία αναπόφευκτη συνέπεια της προγενέστερης εξέλιξης."
Karl Marx, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη (1852)

"Δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τον εαυτό τους, πρέπει να εκπροσωπούνται. Ο εκπρόσωπός τους πρέπει την ίδια στιγμή να εμφανίζεται ως αφέντης τους, ως εξουσία επάνω τους, ως κάποια ατελεύτητη κυβερνητική ισχύς που τους προστατεύει από τις άλλες τάξεις και τους στέλνει τη βροχή και τη λιακάδα από ψηλά."
Karl Marx, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη(1852)

Κυβέρνηση «επιστρατευμένης ποιότητας»
Tου Χρηστου Γιανναρα
Καθημερινή, 1/05/2010 (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_01/05/2010_1291582)

"Η συνέντευξη Βγενόπουλου στους «Νέους Φακέλους» του ΣΚΑΪ (19 Απριλίου 2010) πρέπει, λογικά, να έδωσε ελπίδα σε νοήμονες Ελληνες: Είχαν την ευκαιρία να δουν, σε ζωντανή εικόνα, δείγμα ανθρώπινης ποιότητας και ηγετικού χαρίσματος από τους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, έξω από τις συντεχνίες των επαγγελματιών της πολιτικής.

Λόγος στέρεος, ευθύβολος, λιτός, εντόπιζε προβλήματα, έδειχνε λύσεις, δεν ενδιαφερόταν για τις εντυπώσεις. Κόμιζε συγκεκριμένες, ρεαλιστικές προτάσεις ο λόγος του Α. Βγενόπουλου, όχι ιδεολογήματα, επιφάσεις λύσεων και υπεκφυγές. Ηταν έκπληξη, σε συζήτηση για τα κοινά, η φανερή ειλικρίνεια του συνομιλητή, η προσωπική μετοχή του και έγνοια, έκτυπη στα λεγόμενα, αλλά και στο ύφος, στη φυσιογνωμική εκφραστική, στις αφτιασίδωτες εκρήξεις της οργής του.

Για τους νοήμονες Ελληνες ήταν σημάδι ελπίδας. Ακουγαν όχι έναν ιδιοφυή ίσως, αλλά άσχετον με την πράξη πολιτικό αναλυτή ή θεωρητικό της οικονομίας, είχαν μπροστά τους έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες του οικονομικού βίου της χώρας. Και μιλούσε γλώσσα, που ενώ αφορούσε στην οικονομία και στην πολιτική της διαχείριση, πρόδιδε βιωματική εμπλοκή, πόνο για ό,τι απηχεί η λέξη «πατρίδα», για την τιμή και υπόληψη του κοινού μας ονόματος. Γνωρίσματα ανύπαρκτα στον λόγο και των καλύτερων από τους επαγγελματίες της πολιτικής.

Ευδιάκριτα αυτά για τους νοήμονες. Γιατί οι παραιτημένοι από σκέψη και κρίση έχουν μάλλον υποταχθεί στη δόλια καλλιεργημένη προκατάληψη - επινόημα άμυνας των κομματανθρώπων: Είναι ο αυτο-προαλειφόμενος Ελληνας Μπερλουσκόνι! Ο παραλληλισμός θέλει να σπείρει έγκαιρα υπόνοιες, να εξουδετερώσει τη δυναμική της σύγκρισης, το μέτρο για την εκτίμηση της ασημαντότητας ή μετριότητας των πρωταγωνιστών του κομματικού παλκοσένικου. Αλλά σοφά ο Βγενόπουλος διαβεβαιώνει, επαναλαμβάνοντας πάλι και πάλι, ότι δεν πρόκειται ποτέ να κατέβει στην πολιτική. Σοφή η επίμονη επανάληψη, διότι κάθοδος στην πολιτική σημαίνει: εντάσσομαι σε κάποιο από τα υπάρχοντα κόμματα ή ιδρύω καινούργιο κόμμα στο δεδομένο πλαίσιο εξαχρείωσης και φαυλότητας του σημερινού κομματικού συστήματος. Και κατά συνέπεια: προσφέρομαι να με χειρισθείτε με τη μόνη άκρως προηγμένη επαγγελματική δεινότητα που διαθέτετε: τη ραδιουργία, τη σπίλωση.

Ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας αρνείται να κατέβει στην πολιτική, αλλά ταυτόχρονα, με ρεαλιστική δίχως συναισθηματισμούς φιλοπατρία, δηλώνει ενεργός πολίτης, έτοιμος να βοηθήσει σε ό,τι ποτέ του ζητηθεί. Διαφαίνεται, μάλλον με σαφήνεια, ποιες εξελίξεις προβλέπει: Η μετριότητα και ασημαντότητα του προσωπικού των κομμάτων είναι αδύνατο να αντιμετωπίσει τις συνθήκες ιστορικής καταστροφής που έχουν διαμορφωθεί για τη χώρα, ο ρόλος που διεκπεραιώνει ο «Γιωργάκης» (συνειδητά ή ανεπίγνωστα), με τους νεήλυδες επιλέκτους του, θα ολοκληρωθεί κάποια στιγμή ή θα προκαλέσει γνήσια κοινωνική εξέγερση (όχι καμώματα κουκουεδικού αμοραλισμού).

Τότε θα χρειαστεί, αν απομένουν περιθώρια, κάποια στιβαρά χέρια να πάρουν το τιμόνι, να διαχειριστούν τα απομεινάρια και τα ερείπια - θα καταφύγει η ελλαδική κοινωνία στην παροπλισμένη ποιότητά της, θα την επιστρατεύσει, θα συγκροτηθεί «κυβέρνηση προσωπικοτήτων». Εκεί θα κληθεί αυτονόητα κάποιος Βγενόπουλος, κάποιος Παπαδήμος, κάποιος Βασ. Μαρκεζίνης, αυτονόητα οι νέστορες ταλαντούχοι της διπλωματίας (κάποιος Χρ. Ζαχαράκης και Θεμ. Στοφορόπουλος), αυτονόητα ένας Αθαν. Γκότοβος για την Παιδεία, κάποιοι ανάλογοι για τη δημόσια διοίκηση, για την υγειονομική οργάνωση, κάποιος κέρβερος με υπερεξουσίες για το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. Το αυτονόητο της επιστράτευσης θα προκύπτει από τη διεθνή καταξίωση, την τεκμηριωμένη ανιδιοτέλεια, τη νηφάλια ρεαλιστική φιλοπατρία.

Το εγχείρημα να συγκροτηθεί κυβέρνηση επιστρατευμένων προσωπικοτήτων, αν είχε αναληφθεί προτού σπαταληθούν έξι ολόκληροι μήνες στα επιπόλαια τρεχαλητά και στην εξευτελιστική διεθνή ζητιανιά του ολίγιστου πρωθυπουργού, δεν θα είχαμε φτάσει στην αποφράδα 23η Απριλίου. Η ανάληψη των ευθυνών της χώρας από κυβέρνηση με ονόματα σαν τα παραπάνω, θα είχε πείσει τους συντελεστές της διεθνούς πολιτικής και οικονομίας για τη σοβαρότητα του εγχειρήματος ανάκαμψης. Θα περίττευαν οι σπασμωδικές αναξιοπρέπειες του κ. ΓΑΠ και του θιάσου του.

Αλλά με ποια θεσμική διαδικασία μπορεί να προκύψει εγχείρημα συγκρότησης κυβερνητικού σχήματος «επιστρατευμένων προσωπικοτήτων»; Αν την πρωτοβουλία αναλάβει το εκφαυλισμένο κοινοβούλιο, θα έχουμε μιαν επανάληψη του 1989: Οι μαριονέτες των αυτουργών της καταστροφής θα αναλάβουν να κουκουλώσουν τα κακουργήματα των εντολέων τους. Πώς, όμως, θα γίνει δυνατό να έχουμε ανυπότακτη στην τυραννική κομματοκρατία κυβέρνηση, χωρίς να παραβιαστεί το Σύνταγμα; Αλλά και πώς να αγνοήσουμε ότι το Σύνταγμα η κομματοκρατία το έχει κόψει και ράψει στα μέτρα της;

Τα ερωτήματα απαιτούν έκτακτη ευφυΐα ακομμάτιστων συνταγματολόγων και το είδος σπανίζει. Ο απλός πολίτης αποθέτει ελπίδες μόνο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας παρά την (φασιστικής έμπνευσης) κολόβωση των αρμοδιοτήτων του από την ανδρεϊκή συνταγματική αυθαιρεσία του 1985. Μοναδικό όπλο του Προέδρου είναι η απειλή παραίτησής του που θα επιφέρει εκλογές: πράγμα αδιανόητο σε συνθήκες πτώχευσης και πανικού. Με αυτή την απειλή μπορεί να «εκβιάσει» ο Πρόεδρος τη συγκατάθεση των καταστροφέων για ρεαλιστική ανάσχεση των συνεπειών της εγκληματικής τους ιδιοτέλειας. Προσφέροντάς τους αμνηστία, αν αποσυρθούν από την πολιτική, όπως συνετά προτείνει ο Α. Βγενόπουλος.

Μια έγκυρη δημοσκόπηση ευρύτατου δείγματος θα μπορούσε να διευκολύνει την πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας: Να φανερωθεί τεκμηριωμένα το ποσοστό των πολιτών που απαιτούν την υποχρεωτική απόσυρση των σημερινών κομματικών σχημάτων και του προσωπικού τους. Τον σχηματισμό κυβέρνησης «επιστρατευμένων προσωπικοτήτων» με διπλή εντολή: Να αναχαιτίσει τις συνέπειες της κρατικής χρεοκοπίας και διάλυσης. Να προκηρύξει, σε εύθετο χρόνο, Συντακτική Συνέλευση για να αποκτήσει η χώρα καινούργιο εξ υπαρχής Σύνταγμα που θα υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι τα συμφέροντα των κομματικών συντεχνιών. Σύνταγμα που θα επιβάλει τη λειτουργία μόνο δημοκρατικών κομμάτων, με δημοκρατική εσωτερική (οργανωτική) δομή και άρθρωση, με διαφανή οικονομικά, με ελεγχόμενη (από συνταγματικό δικαστήριο) την πιστότητά τους στις αρχές της δημοκρατίας.
Και οι υπόλοιποι? Στη Γυάρο?
Τότε, ίσως η αποφράδα 23η Απριλίου 2010 αποδειχθεί αφετηρία ρεαλιστικής νεκρεγερσίας του Ελληνισμού."

http://radicaldesire.blogspot.com/2010/05/blog-post_7597.html

http://3.bp.blogspot.com/_wS37j3i6EPM/S9_DOKZRnKI/AAAAAAAACrU/3C_kdYGxZts/s400/ey.jpg

Η νέα βαρβαρότητα
1. Η Φρανκφούρτη επιστρέφει. Ήρθε, κατά πως φαίνεται, ο καιρός να ανασύρουμε από τις βιβλιοθήκες μας τον Αντόρνο της Διαλεκτικής του διαφωτισμού, τον Χορκχάιμερ της Έκθλιψης του λόγου, τον Μπένγιαμιν των Θέσεων για τη φιλοσοφία της ιστορίας, τον Κρακάουερ των δοκιμίων της Βαϊμάρης και των Μισθωτών μαζών. Η νέα βαρβαρότητα είναι εδώ. Το δικαίωμα στο να σκέφτεσαι διαφορετικά δεν είναι καθόλου δεδομένο, δεν ήταν ποτέ δεδομένο. Κατακτιέται και τυγχάνει θαρραλέας υπεράσπισης ή συνθλίβεται.
2. Φόβος, ανεργία, καταστολή, απαρχαιωμένο και βουτηγμένο στον κυνισμό πολιτικό σύστημα, και παντού γύρω μας το φλερτ του γείτονά μας, του απέναντι στην καφετέρια, του εκατοστού ατάλαντου αρθρογράφου-μισθοφόρου, ή του επόμενου "κυνικο-ρεαλιστή" blogger, με τον αυταρχισμό. Η άνευ όρων παράδοση του δικαιώματος στην διαφωνία στον βίαιο ορυμαγδό της συναίνεσης. Οι απειλές και τα υπονοούμενα. Η ανάσα της αλεπούς στο λαιμό του λαγού.
3. Πέθανε ποτέ ο κομμουνισμός; Ίσως αυτό να μην είναι πλέον το ερώτημα. Ίσως το ζωτικότερο αυτή τη στιγμή ερώτημα είναι αν πέθανε ποτέ το μίσος του αντικομμουνισμού. Το μαύρο γυαλί του χαφιέ. Οι ψίθυροι πίσω σου όταν περπατάς στη γειτονιά. Η φαντασιακή προσκόλληση στην επιθυμία για φυλακές, ξερονήσια, ψυχιατρεία όπου θα κλείνονται οι απροσάρμοστοι. Αλήθεια, πόσοι ήταν αυτοί που μίλησαν ενάντια στη χούντα; Πόσοι ήταν αυτοί που συντήρησαν, δια της ανοχής τους ή ενεργητικά, το ακροδεξιό παρακράτος που κυριάρχησε στο μείζον κομμάτι της ιστορίας της χώρας; Πόσοι ήταν αυτοί που το στελέχωσαν; Πιστεύεις ότι οι ιδέες τους και οι πρακτικές τους εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνος πίσω τους; Πιστεύεις ότι βασίζεται κάπου η δημοκρατία αν όχι στην αντίσταση, ξεκάθαρα και εξ αρχής, σε κάθε δήθεν χιουμοριστική ή υπαινικτική ή μισοσόβαρη αναφορά στην ανάγκη για πογκρόμ αντιφρονούντων, τους οποίους blogger σήμερα συνδέει --ω, τόσο αθώα και ελαφρά τη καρδία!-- με την "νοητική καθυστέρηση" τμήματος του πληθυσμού;
4. Αν αφήσεις σήμερα χωρίς απάντηση την πρωτοφανή στα χρονικά της μεταπολίτευσης ρητορική που εγκαλεί για έσχατη προδοσία το ΚΚΕ και ζητά την πολιτική του θανάτωση, πόσο θ' αργήσει η σειρά σου; Τι κατάλαβες ότι είναι η προσήλωσή σου στην δημοκρατία; Το να εμφανίζεσαι στις κάλπες μια φορά στα τέσσερα χρόνια; Τι νομίζεις ότι προστατεύει την δημοκρατία; Κάποιο αόρατο χέρι σαν αυτό που προστάτευε, υποτίθεται, την αγορά; Ξέχασες ότι το σύνταγμα της Βαϊμάρης το αμφισβήτησαν οι κομμουνιστές αλλά το κατάργησαν οι φασίστες; Ξέχασες ότι το χέρι που όπλισε τους φονιάδες της Λούξεμπουργκ και του Λίμπνεχτ ήταν η "ώριμη", "εθνικόφρων", "μετριοπαθής" σοσιαλδημοκρατία που έβλεπε την απειλή μόνο στους σπαρτακιστές;
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/05/blog-post_2363.html

http://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2010/05/Battle_strike_1934.jpg

Διαίρει και Εξαθλίωνε
Χαίρεται ο ιδιωτικός που γλύτωσε τον 13ο και 14ο και σιχτιρίζει χαιρέκακα τον ως τότε βολεμένο του δημοσίου. Όποιοι όμως χαίρονται με την συμφορά του γείτονα, να πάρουν κι αυτοί μαύρο πουκάμισο. Αφού ο «ελληνικός σοσιαλισμός» καταπιεί τους δημόσιους θα ξεσκίσει και τους ιδιωτικούς. Διαίρει κι εξαθλίωνε.
Πλην όμως η αφραγκία, η βενζίνη που θα πουλιέται σε λίγο σε μπουκαλάκια γαλλικών αρωμάτων, η νέκρα στην αγορά, θα στείλει εκατοντάδες χιλιάδες απ’ τον ιδιωτικό τομέα, να λιάζονται στις πλατείες ή να ιδρώνουν στις πορείες μαζί με τους μπατιρημένους δημοσίους υπαλλήλους και τις στρατιές των απολυμένων συμβασιούχων. Η φτώχεια θα ενώσει αυτούς που προσπαθεί να διαιρέσει το σκοτεινό αμέρικαν λίμπεραλ κογκλάβιο του Γιώργου. Και θυμηθείτε το, οι νοικοκυραίοι έχουν βαρύ χέρι.
Πείτε μου, για ποιό απ’ όλα αυτά πήραν λαϊκή εντολή; Ήδη είμαστε στα όρια της εκτροπής. Πήραν την εξουσία με ενσυνείδητα ψεύδη. Κοινοί πολιτικοί απατεώνες και τώρα φονιάδες της κοινωνικής συνοχής.
Το ψηλό παιδί από τη Μινεσότα θα φέρει το κατόρθωμα του στην Βουλή: το παλούκι των μέτρων και τη συμφωνία στήριξης. Μόνος του τα περνάει, μόνος του τα εφαρμόζει, μόνος του θα εισπράξει τα «συχαρίκια» από το λαό, μαζί βέβαια με κάτι αλογοσκούφηδες κλπ.
http://www.antinews.gr/?p=43621

http://imgsrv.gocomics.com/dim/?fh=ecc610387d0a1a27085fbbacdd2b08e0
Σατυρικό σκίτσο, που περιγράφει πάντως ένα πραγματικό φαινόμενο: Έχουμε δει το πόσα σπιτια κατάσχονται στις ΗΑΠ από τις τράπεζες, και σαφώς και κάμποσα εξ αυτών ανήκουν και σε στρατιώτες που πολεμούν στο Αφγανιστάν: Για φαντάσου παρακμή - να πολεμάς για χάρη του #1 ιμπεριαλιστή παγκοσμίως, και αυτός να σου παίρνει και το σπίτι από πάνω, αφήνοντας σε στο πεζοδρόμιο...

http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/scale_span8/images/story/stratosi.jpg

Ο στρατός κατέβηκε στο δρόμο... για διαμαρτυρία Ούτε το στρατό δεν έχουν πλέον δεδομένο οι κυβερνώντες - και όταν μια αστική κυβέρνηση δε μπορεί να έχει ως δεδομένο το στρατό, τότε πάμε για αλλαγές, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο...
Διακλαδική συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στα νέα οικονομικά μέτρα πραγματοποίησαν, σήμερα, στην πλατεία Μοναστηρακίου, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Σημειώνεται ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των Ενόπλων Δυνάμεων που πραγματοποιείται μία τέτοια κίνηση. Οι στρατιωτικοί διαμαρτύρονται για τα νέα μέτρα, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και την εργασιακή ανασφάλεια.
http://tvxs.gr/node/57701

http://www.ultimatelightning.info/00495%20Stratego%20Original.jpg
Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Νάιαλ Φέργκιουσον, γνωστού ιστορικού από το Χάρβαρντ, που είχε προβλέψει και την καπιταλιστική κρίση. Αξίζει να διαβαστεί:

Q&A with Niall Ferguson
Q What are your thoughts on the U.K. economic situation as it relates to the election?

A The situation of the United Kingdom in fiscal terms η ΠΟΛΙΤΙΚΗ θέση όμως της Αγγλίας είναι πολύ ανώτερη, αν πέσει η Αγγλία,θα γίνει χαμός, καθώς αποτελεί βασικότατο πυλώνα του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος is in fact worse than the situation of Greece. That may come as a surprise to you, but if you look at the most recent paper on the subject published by the Bank for International Settlements, it is very clear. The trajectory of U.K. public debt over the next 30 years, absent a major change of policy, will take it to a mind-blowing 500% of GDP, which is about 100 percentage points worse than Greece. If Britain had done what many right-thinking people thought it should do and joined the euro, the situation of Britain would be worse than that of Greece today. The only reason that Britain isn’t an honourary member of the PIIGS club, along with Portugal, Ireland, Italy and Spain, is that it stayed outside the eurozone and therefore reserves the right to debase the currency as an exit strategy. I don’t know about you, but I don’t find that very cheery as a prospect

So, Britain has a massive fiscal crisis that is just about to break. Whoever wins this election … they are going to have a ghastly task on their hands to try to reform a system of entitlements and welfare and state subsidy that has hugely expanded under Gordon Brown since 1997. I think Britain was more ready for Thatcherism in 1979 than it is today, and yet it needs it more today than it did then.

The situation is so unpromising that I would anticipate the International Monetary Fund having to come into Britain as it did in 1976. Δεν είναι ο μόνος που το προβλέπει αυτό - το κόμμα των Συντηρητικών ήδη το ψιλοσκέφτεται (http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/7659925/Tories-urged-to-call-in-IMF-for-audit-of-UKs-debts-if-they-win-election.html), ενώ ο πρόεδρος της Τράπεζας της Αγγλίας καλεί (http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/10091952.stm) να περάσουν μέτρα οδοστρωτήρας (δεν τα αναλύω πολύ, εδώ στην Ελλάδα έχουμε αρχίσει να τα βιώνουμε από πρώτο χέρι άλλωστε) So there’s a great deal of smoke and mirrors about this subject. None of the candidates want to level with the British electorate, but the day after the election we’ll start seeing just how dire it is. And it will be a terrible indictment of Gordon Brown’s time as chancellor of the exchequer and as prime minister.

Q Now that you think the West has lost its grip, is the East going to dominate?

A It is not quite as simple as that because there’s a lag between economic shifts and geopolitical shifts. China might well end up with an economy larger than that of the United States in the next 20 years, but it is hard to imagine it having comparable military power since the gap is much larger in air power and naval power and land power. So, I don’t think China will be in a position to dominate, to use your word, the way that the United States was able to dominate substantial regions of the world, and indeed the way the Soviet Union did because of its military capability.

This is a more gradual process. I think it would be more correct to say the world is returning to equilibrium. To a period in which, for centuries, a small group of countries that I call the West had disproportionate power. We just have to get used to a world where, for the first time in centuries, China and India and Brazil are punching not above their weight, not below their weight, but at their weight.

Q How will the West react?

A First, by falling apart. By stopping being the West. And we already see that in the breakdown in harmony between the United States and the European Union on a range of issues, beginning with Iraq, then Afghanistan.

Then there is this kind of slap-in-the-face feeling, for example, the Copenhagen climate summit and the President of the United States arriving to discuss the highly sensitive issues with his Chinese counterpart and finding the Indians are already there, the South Africans are already there, the Russians are already there. It is kind of like: ‘Oh, who are you again?’

The President of the United States is no longer indisputably the most powerful man in the world. There is a sense he has to deal with his Chinese counterpart as an equal.

Q Are we there yet?

A I think we’re already there. Diplomatically, because of the financial interrelationship between the United States and China, the President cannot treat his Chinese counterpart anything other than an equal.

Q Do you think China’s threats to sell U.S. T-bills to inflict financial pain are real?

A I don’t think they are going to pull a lever as harsh as that over Taiwan. I think if the stakes were high enough, they might very well. If China announced tomorrow ‘we’re selling our Treasuries,’ the effect on the bond market would be explosive. And it would cost the Chinese because their dollar reserves would be worthless. But you have to remember most of China’s wealth is not in dollars, it is in renminbi. So they would lose on their international reserves, but they would gain on every other asset that they own. I think the question is: What issue is big enough to play that card?

Q What would prompt them to play it?

A There would need to be a major breakdown over something. For example, let’s conjure up a scenario where the United States finds itself having to support Israeli attacks on Iran’s nuclear facilities. Now, the Chinese would have some good options there. One would be to just let it play out and watch. Another would be to very publicly seek to [exert] their leverage over the United States by saying ‘no, no you can’t do this.’ And that would be a very high-risk strategy, but I could imagine how that would work

So, I think at some point, the currency issue and the U.S. debt issue does give the Chinese real power, just as the currency issue and the debt issue gave the United States power over Britain in the 1950s, particularly at the time of the Suez Crisis. So, you have to imagine a Suez Crisis — where the U.S. does something and the Chinese just decide ‘we’re not going to support that because by not supporting it we will make many friends.’ [T-bills] are a strategic lever and they can be used to deter military and other actions.

Q Is it one of their most powerful levers to deter action?

A Yes.

Q Is China’s rise to power a bad thing?

A It is not a bad thing that the most populous country in the world is emerging from grinding poverty and hundreds of thousands of people who were in subsistence agriculture now have better paying jobs. That can’t be a bad thing. The problem is that in the realm of politics, China’s [position] is not necessarily benign. They [do not] remotely share our ambitions to improve the quality of governance in Africa. They couldn’t care less. And they have a very different political model, which is neither democratic nor based on law in our sense, and if you want to know what Chinese power is about, ask any Tibetan.

Q How does Africa fit into all this?

A In the eyes of the Chinese, it is a place with a lot of commodities and very poor infrastructure, and the Chinese have figured out they can access the commodities if they provide the infrastructure. So, they have a pretty instrumental view of Africa.
...
http://www.vancouversun.com/business/fp/with+Niall+Ferguson/2972627/story.html#ixzz0mi0PGci7

Self-employed consider moving abroad, survey finds
A quarter of self-employed people in the UK would consider moving abroad in the next five years, a survey suggests. Γιατί, στην Ελλάδα τι γίνεται? Πόσοι και πόσοι θα ξαναπάρουν το δρόμο για ξενιτιάς...Το πιο ενδιαφέρον όμως θα είναι το προς τα που θα πάνε - που θα υπάρχουν δουλειές στο μέλλον?
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8657706.stm

Υψηλοί δασμοί στο κινεζικό εισαγόμενο χαρτί από τις ΗΠΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν νέους προσωρινούς (ουδέν μονιμότερον του προσωρινού) δασμούς, ύψους πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, στο ιλουστρασιόν χαρτί που εισάγεται από την Κίνα, όπως ανέφεραν πηγές από τις βιομηχανίες των δύο χωρών. Το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ επέβαλε στις κινεζικές εταιρείες δασμούς που κυμαίνονται από 30,82% έως 135,8% και στις ινδονησιακές εταιρείες δασμούς ύψους 10,62%, σύμφωνα με ένα δικηγόρο που εκπροσωπεί τις αμερικανικές εταιρείες.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/04/2010_335235

ciaoant1

09-05-10, 16:53

http://1.bp.blogspot.com/_B2p_sAwKE44/Sfq-qbeLCeI/AAAAAAAAKJM/nx0cth3fCTQ/s400/protomag003.jpg
Σαν σήμερα - Η ματωμένη Πρωτομαγιά του 1936:

Ήταν 1η Μαΐου του 1936 όταν οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης αποφασίζουν να κατέβουν σε απεργία για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Μέσα σε λίγες μέρες το απεργιακό κύμα είχε εξαπλωθεί σε Ξάνθη, Αγρίνιο, Κομοτηνή, Σέρρες και Ελευσίνα και η απεργία είναι πλέον πανεργατική.
Ο Ι. Μεταξάς σε επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη είναι απόλυτος: οι Αρχές πρέπει να χτυπήσουν τους διαδηλωτές στο ψαχνό.
Η απεργία συνεχίζεται και στις 9 του Μάη στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου από τις σφαίρες των οργάνων της τάξης πέφτει νεκρός ο οδηγός Τάσος Τούσης.
Οι διαδηλωτές εξοργισμένοι τοποθετούν το νεκρό πάνω σε μια πόρτα και τον περιφέρουν στους δρόμους της πόλης σε μια ιδιότυπη «λιτανεία» καταγγελίας, διαμαρτυρίας και αντίστασης. Οι νεκροί θα φτάσουν τους 12 και οι τραυματίες τους 300.
Στο σημείο της συμπλοκής θα στηθεί αργότερα το Μνημείο του Καπνεργάτη. Η μάνα του νεκρού Τάσου Τούση, που πληροφορήθηκε τα γεγονότα, τρέχει, πέφτει πάνω στο νεκρό παιδί της και μοιρολογεί.
Η εικόνα απαθανατίζεται από φωτογράφο της εποχής και περνάει στην ιστορία του εργατικού κινήματος...
Αυτή η εικόνα ενέπνευσε αργότερα τον Γιάννη Ρίτσο να γράψει τον ΕΠΙΤΑΦΙΟ
http://www.parapolitiki.com/2009/05/1936.html

http://img99.imageshack.us/img99/9824/1508188.jpg

Το πολιτικό σκηνικό αλλάζει άρδην
Το τέλος της αφασίας και του καναπέ
Tα τραγικά γεγονότα και οι πρώτοι νεκροί στην εποχή του ΔΝΤ που μπήκε η Ελλάδα, αλλάζουν άρδην το πολιτικό σκηνικό. Αφενός η λαϊκή οργή για τα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης και αφετέρου τα… τυχαία ή καθόλου τυχαία θύματα στην τράπεζα δημιουργούν νέα δεδομένα, που μέχρι το μεσημέρι της Τετάρτης δεν ήταν εμφανή.
Κατ’ αρχάς η οργή κατά των πολιτικών ταγών αυτής της χώρας προσλαμβάνει χαρακτήρα θύελλας και φανερής πλέον καταιγίδας. Οι νεκροί χρεώνονται στην κυβέρνηση, έστω κι αν οι φυσικοί αυτουργοί είναι οι παρακρατικοί με τις μαύρες κουκούλες. Κι ακόμη κι πρόσκαιρα ευνοείται η κυβέρνηση αφού μετατίθεται αλλού η συζήτηση κι όχι στην αναλγησία των μέτρων, εντούτοις πολύ σύντομα θα θερίσει θύελλες.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, το πολιτικό σύστημα εν γένει απαξιώνεται πλήρως, ο κόσμος πλέον έχει ξεπεράσει ταμπού και προκαταλήψεις ή φόβους και απειλεί να τινάξει στον αέρα κάθε παλαιοκομματική νοοτροπία.
Αν η οικονομική κρίση και η (επικείμενη) χρεοκοπία της χώρας είναι η αρχή του τέλους στο μεταπολιτευτικό οικονομικό, κρατικοδίαιτο σύστημα, οι κοινωνικές αναταράξεις, μεγαλύτερες από κάθε άλλη φορά, και οι νεκροί είναι το τέλος της κοινωνικής ειρήνης. Το τέλος της αφασίας και του καναπέ.
Αυτό αποδεικνύει η μεγαλύτερη πορεία μετά από 30 χρόνια, αυτό αποδεικνύει η απαξίωση της Βουλής και η επιχείρηση… κατάληψης των «Ανακτόρων». Αυτό δείχνει ο παλμός και η αγωνιστικότητα των συγκεντρωμένων αλλά και η βουβή οργή όλο και περισσότερων Ελλήνων.
«Δεν πάει άλλο», φωνάζει ο κόσμος για σύστημα που καταρρέει και που αναζητά κάτι καινούργιο.
Αν θα βρεθεί αυτό από τα υπάρχοντα κόμματα είναι άγνωστο. Αν οι υπάρχοντες πολιτικοί θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων θα το δείξει η ιστορία.
Αυτό που έχει, όμως, σημασία είναι ότι κάτι αλλάζει, μπορεί προς το χειρότερο ίσως προς το καλύτερο.
http://www.antinews.gr/?p=44084

Επιμελητής κειμένου
Το εξεγερμένο πλήθος είναι ένας επιμελητής κειμένου. Βρίσκει το κείμενο --την πόλη, την κοινωνία, την οικονομία, τους νόμους-- έτοιμο, γραμμένο από κάποιον άλλο. Και ο μόνος τρόπος που έχει για να παρέμβει σ' αυτό είναι να σβήσει φράσεις, να απαλείψει εδάφια, να μουντζουρώσει τη σελίδα, να θέσει ερωτήματα για όσα το κείμενο δεν απαντά.
Μπορεί ο επιμελητής να γράψει δικό του κείμενο και να πάψει να αναλώνεται στην προσπάθεια να διορθώσει αυτά που ό,τι και να γίνει, θα διατηρήσουν σημαντικό κομμάτι από το αρχικό τους στίγμα; Αυτή είναι μια πραγματικά σπάνια στιγμή στην πολιτική.
Κέλυφος
Η ελληνική κοινωνία που υπάρχει είναι ένα κέλυφος υπό το οποίο ασφυκτιά η ελληνική κοινωνία που έρχεται. Για την δεύτερη, δεν υπάρχει τρόπος να αναπτυχθεί παρά θρυμματίζοντας το άκαμπτο κέλυφος της πρώτης. Και σε αρκετές περιπτώσεις, αυτός που θρυμματίζει και αυτός που θρυμματίζεται είναι εμπειρικά ο ίδιος άνθρωπος.
Γυναικολογικά
Τι είναι αυτό που έρχεται, που πιέζει όλο και περισσότερο για να βγει από το σκοτάδι της μήτρας; Φρέσκια, αθώα ζωή; Μια φρικτή τερατογέννεση; Ένα βρέφος πρόωρα νεκρό; Κάθε γέννα πονάει, αλλά αυτό δεν εξασφαλίζει κάτι για τη φύση αυτού που γεννιέται.
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/05/132-133-134-55.html

http://frapezitis.files.wordpress.com/2010/05/focus1.jpg?w=143&h=274

Πριν από λίγους μήνες δημοσίευσαν για πρώτη φορά την αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας. Είναι περίπου 300 δις. Το χρέος μας αυτή τη στιγμή είναι αντίστοιχου ύψους. Όπως έχουν πει πολλοί έλληνες και ξένοι οικονομολόγοι έχουμε μπει στη λεγόμενη παγίδα χρέους. Ότι και να κάνουμε μόνο με ένα θαύμα μπορεί να αντιμετωπισθεί. Θα μεγαλώνει και δεν θα μικραίνει.
Το ύψος της “βοήθειας” δεν επαρκεί καλά καλά ούτε για την πληρωμή των δανείων που λήγουν την επόμενη πενταετία (περίπου 150 δις -βλέπε σ.4 στο Δελτίο Δημόσιου Χρέους http://www.mof-glk.gr/ekdoseis/dhmosio_xreos/56.pdf). Επομένως τέλειωσε και το παραμύθι ότι η “βοήθεια” είναι για τους μισθούς και τις συντάξεις. Η συμφωνία (με εγγύηση κάθε κινητή και ακίνητη αξία εντός και εκτός επικράτειας) που έκλεισε (και ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΜΕ) η πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνηση (με 2 εκ. περίπου ψήφους) σημαίνει μόνο ένα πράγμα: ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗ ΧΩΡΑ!
Και ερωτώ: Αν σε μερικά χρόνια το χρέος φτάσει τα 450 δις (όπως υπολογίζουν επίσης πολλοί οικονομολόγοι) θα φτάνει ούτε η ακίνητη περιουσία για να αποπληρωθεί το χρέος
Link (http://frapezitis.wordpress.com/2010/05/08/πωλητήριο-υπό-την-πίεση-margin-call/)

http://s.enet.gr/resources/2010-05/10-2-skitso-2-thumb-medium.jpg

Όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Τσε Γκεβάρα
1) Η οικονομία θα φτιάξει όταν θα αρχίσουν ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ να πεθαίνουν άνθρωποι. Η ψυχική εξάντληση άλλωστε οδηγεί στην σωματική αρρώστια. Η ήττα οδηγεί στην σωματική εξόντωση. Η "προσαρμογή" σημαίνει τον θάνατο ενός ποσοστού ανθρώπων που είτε θα πεθαίνουν στο σπίτι τους σιγά, σιγά βλέποντας τις ειδήσεις των 20.00, είτε θα πεθάνουν κυριολεκτικά από τις αρρώστιες της παρατεταμένης ύφεσης.

2) Ο κόσμος έχει καλή άποψη για την ελεύθερη οικονομία γιατί σκέφτεται την περίοδο που έριχναν δανεικά στην οικονομία (1998-2009)...Αυτό που βλέπουμε τώρα και θα βλέπουμε τα επόμενα 10 χρόνια θα είναι η πραγματική εικόνα χωρίς ψευδαισθήσεις...

3) Η Ελλάδα έχει χρεωκοπήσει 100% χωρίς κανένα πρόσχημα. Ό,τι λέγεται και ακούγεται είναι για όσους δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Απλά κάποιοι κερδίζουν χρόνο γιατί δεν χωράνε να φύγουν όλοι μαζί από μια μικρή πορτούλα...

4) Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που να μπορεί να γίνει για να σωθεί η χώρα με τους υπάρχοντες όρους διεθνούς οικονομίας, ούτε κάποια σοφή πρόταση από την αριστερά, ούτε από την δεξιά. Με εξαίρεση ίσως την μείωση του πληθυσμού κατά τουλάχιστον 1/3.....Η ιστορία θα γράψει για την αποβιομηχάνιση της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια, τα χαμηλότοκα δάνεια και την ακραία διαφθορά των πολιτικών που εξαχρείωσαν και την κοινωνία.

5) Ο μόνος λόγος που γίνονται όλα αυτά είναι επειδή τα επιχειρηματικά-επενδυτικά κεφάλαια διεθνώς δεν μπορούν να αποδεχτούν τη στασιμότητα των κερδών τους (άσχετα από την στενή περίπτωση της Ελλάδος). Θέλουν τα κέρδη τους να αυξάνονται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο ανεξαρτήτως κάθε άλλου παράγοντα. Γι' αυτό κάνουν όλα εκείνα που χρειάζεται για να πιέσουν αφόρητα τους λαούς. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.

6) Συνεπώς, παρόλα τα προβληματικά μας συμπτώματα, το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό αλλά κυρίως διεθνές. Το υπάρχον φιλελεύθερο μοντέλο επιχειρηματικής υπερελευθεριότητας έφτασε διεθνώς στο μη παρέκει. Τα δήθεν "φάρμακα" που μας προτείνουν μου θυμίζουν χημειοθεραπείες που θα εξοντώσουν τους κοινωνικούς οργανισμούς χωρίς να λύσουν κανένα πρόβλημα. Τα δημόσια χρέη στην Ιαπωνία, ΗΠΑ, Βρετανία, Ιταλία και αλλού καθώς και τα ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα που έχουν αποκαλύπτουν ότι το πρόβλημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο ΕΛΛΗΝΙΚΟ.

7) Τι σημαίνει σε βαθύτερο επίπεδο το ότι η διεθνής οικονομική κοινότητα φοβάται την μετάδοση της οικονομικής ελληνικής κρίσης; Σημαίνει ότι απέτυχε ο κρατικοδίαιτος ρυθμισμένος καπιταλισμός που είχαμε στην Ελλάδα (που απέτυχε) ή μήπως σημαίνει ότι απέτυχαν κυρίως αυτοί με τα υπερφιλελεύθερα μοντέλα τους; Γιατί αν δεν είχαν αποτύχει οι χώρες αυτές γιατί τότε φοβούνται τσουνάμι από μια λιμνούλα όπως η Ελλάδα;...

8) Η κυβέρνηση έλεγε ότι πολεμάει δήθεν για να διασφαλιστούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα και μετά είπε ότι όντως τα κατάφερε....Και μετά της είπαν από το ΔΝΤ ότι αυτοί ποτέ δεν έθεσαν τέτοιο θέμα! Μα καλά ακόμη και την τελευταία ώρα, πάνω από το νεκροκρέβατο τολμάνε να λένε τέτοια ψέμματα; Και κανένας δεν αντιδράει σε όλους φαίνεται φυσιολογικό; Η κυβέρνηση περνάει το λαό για νοητικά καθυστερημένο και του συμπεριφέρεται αναλόγως;

9) Οι μόνες λύσεις που είναι εφικτές θα υπάρξουν εκτός αγοράς και εκτός του φιλελεύθερου μοντέλου δημοκρατίας με διεθνείς συμφωνίες που θα απαγορεύσουν στα κεφάλαια να κινούνται ελεύθερα, και αυτό θα γίνει μόλις ξαναχτυπηθούν οι δυτικές οικονομίες και βρεθούν και αυτές σε αντίστοιχα αδιέξοδα. "Μα θα γίνουμε κομμουνιστές;", ρωτάνε τα κολεγιόπαιδα των στάρμπακς, και η απάντηση είναι ότι η καλύτερη περίπτωση τους είναι να γίνουν κομμουνιστές, γιατί η χειρότερη θα είναι να ψοφήσουν της πείνας. "Μα θα γυρίσουμε στα σοβιέτ;", ρωτάνε οι μεταμοντέρνοι της γενιάς των 700 ευρώ - που μόλις έχασαν 200 από τα 700- όχι βρε χαζά, δημοκρατία θα έχουμε και τότε, απλά οι πλούσιοι δεν θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν π.χ. να σας πηδάνε και να σας ζητάνε να πείτε και ευχαριστώ πολύ από πάνω.

10) Οι λύσεις είναι φοβερά απλές αν δεν έχουμε στερεότυπα και προκαταλήψεις και αν στην παγκόσμια κρίση που επιστρέφει και πάλι δυναμικά υπάρξει μια διεθνής συνεννόηση περικύκλωσης του κεφαλαίου με σκοπό να ελέγχεται με σφιχτούς κανόνες, τότε μπορεί να βγει άκρη από αυτό το χάος, αλλά μόνο τότε.

11) Και μια ερώτηση, αφού όλοι οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα σοκάρονται τόσο πολύ από τις διαμαρτυρίες του ΠΑΜΕ γιατί δεν τις καταστέλλουν; Αυτοί έχουν τα όπλα και τις δυνάμεις καταστολής. Τι φοβούνται; Μήπως φοβούνται ότι δεν έχουν την ελάχιστη λαϊκή νομιμοποίηση;
http://greekrider.blogspot.com/2010/05/blog-post.html

http://omadeon.files.wordpress.com/2010/05/dnt-junta3x.jpg

Η παρωδία «δημοκρατίας» και ο «μονόδρομος»
η συστημική βία στην Ελλάδα έχει πάρει διαστάσεις που έχουν οδηγήσει στη μετατροπή της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» σε σαφή κοινοβουλευτική Χούντα - ένα μόλις στάδιο πριν και την τυπική αναστολή βασικών διατάξεων του Συντάγματος. Οι λόγοι που εξηγούν αυτή τη μετατροπή είναι οι εξής:
- Η κυριολεκτική υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου τον Οκτώβρη με απατηλό προεκλογικό πρόγραμμα, που εάν είχε κάποια σχέση με το συνηθισμένο κρατικιστικό «σοσιαλιστικό» πρόγραμμα, οπωσδήποτε δεν είχε καμία σχέση με το αντίθετο νεο-/σοσιαλφιλελεύθερο πρόγραμμα της δραστικής συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα, που ξεδιάντροπα σήμερα ο πρόεδρος της «Σοσιαλιστικής» Διεθνούς τον ανάγει στον «μεγάλο ασθενή» που οδήγησε στη σημερινή χρεοκοπία. Και αυτό, όταν ακόμη και αστοί διεθνείς αναλυτές και οικονομολόγοι (καθώς και οι αγορές!) μιλούν για τη χρόνια διαρθρωτική κρίση της ελληνικής οικονομίας (που πράγματι αποτελεί την αιτία της συστημικής χρεοκοπίας και όχι ο δημόσιος τομέας, που είναι απλό σύμπτωμα)1.

- Η σαφής περιφρόνηση της βούλησης των εκατοντάδων χιλιάδων απεργών και διαδηλωτών, αλλά και του αιτήματος για δημοψήφισμα, που θα μπορούσε, έστω εκ των υστέρων, να νομιμοποιήσει τα εξοντωτικά μέτρα. Δηλαδή, τα μέτρα που επιβάλλουν σήμερα οι ντόπιες και ξένες ελίτ, μόνο και μόνο για ν' αποφευχθεί η χρεοκοπία των πιστωτών μας (γερμανικές, γαλλικές, αλλά και ελληνικές τράπεζες - π.χ. η Eurobank του Λάτση, που τώρα αγωνίζεται να αποκρύψει την «έκθεσή» της στον κίνδυνο ελληνικής χρεοκοπίας!)2, σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων ανάμεσα στα χαμηλά στρώματα στην Ελλάδα που καταδικάζονται, αντί των πιστωτών, στη χρεοκοπία!

- Η σχεδόν χουντική χρησιμοποίηση των καναλιών, και ιδιαίτερα των κρατικών, για να αποκρύψουν τη λαϊκή οργή στη συστημική βία και να συσκοτίσουν (με τη βοήθεια γνωστών κομισαρίων του συστήματος και παπαγαλακιών) τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, για τις οποίες αποκλειστικά ευθύνονται οι ντόπιες και ξένες οικονομικές και πολιτικές ελίτ, οι οποίες όμως δεν θα αναγκαστούν να θυσιάσουν ούτε μία... πισίνα από τις δεκάδες χιλιάδες που κοσμούν τις βίλες τους. Αντίθετα, πετσοκόβονται οι χαμηλοί (συγκριτικά με τα ευρωπαϊκά επίπεδα) μισθοί και συντάξεις, καταργούνται χιλιάδες θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα, διευκολύνονται οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, κ.λπ.

Είναι, επομένως, άκρον άωτον του θράσους η ΕΡΤ, που έχει μετατραπεί σε διαφημιστικό κανάλι της κοινοβουλευτικής Χούντας και του αρχηγού της, να καταγγέλλει τη σύντομη «κατάληψη» από αδιόριστους δασκάλους (που οι «σοσιαλιστές» τούς πετούν τώρα στον δρόμο) για «αντιδημοκρατικό διάλογο», όταν την Πρωτομαγιά, που όλα τα διεθνή κανάλια (BBC, AlJazeera κ.λπ.) είχαν πρώτη είδηση τις βίαιες συγκρούσεις στην Αθήνα, η γραφική ERT World τις παρουσίαζε σαν «μικροεπεισόδια» στα ψιλά των ειδήσεων, ενώ είχε σπαταλήσει μισή ώρα για να αναμεταδίδει τους... δεκάρικους «πατριωτικούς» λόγους του «σοσιαλιστή» πρωθυπουργού και παρακαθημένων του.

- Η αστυνομο-τρομοκρατία που επιβάλλεται δήθεν για την «προστασία» του πολίτη από την «τρομοκρατία», τους «κουκουλοφόρους» κ.λπ. Στην πραγματικότητα, όμως, η αστυνομο-τρομοκρατία μοναδικό στόχο έχει την κατατρομοκράτηση των μεσαίων στρωμάτων, που για πρώτη φορά ίσως στη ζωή τους ξεπερνούν τους επαγγελματίες πολιτικούς που τους εξαπάτησαν, καθώς και τους κομματικούς εγκάθετους στα συνδικάτα.

Οχείμαρρος οργής προχθές έξω από τη Βουλή, που δεν έκανε τις συνηθισμένες ανώδυνες (για τις ελίτ) πορείες, αποτελούσε εντελώς άλλο κόσμο από τον αμέριμνο κόσμο των ελίτ μέσα στη Βουλή και στα ΜΜΕ τους -γι' αυτό και αντιμετωπίστηκε με τόνους χημικών: για να καταλάβουν όλοι ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά στη «δημοκρατία» μας, που μπορούν να παίρνουν τις όποιες αποφάσεις σε βάρος τους...

- Το μεγαλύτερο όμως έγκλημα της κοινοβουλευτικής Χούντας είναι η κατάφωρη διαστρέβλωση της αλήθειας, χωρίς να δίνεται καν η δυνατότητα από τα ΜΜΕ, και ιδιαίτερα τα κρατικά, για οποιονδήποτε πραγματικό διάλογο - κάτι που ούτε η Θάτσερ τόλμησε όταν ισχυριζόταν ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Ετσι, ο πρωθυπουργός και τα παπαγαλάκια του (στα οποία παραδόξως φαίνεται ανήκει και η ανταποκρίτρια της εφημερίδας στο Λονδίνο, αν κρίνουμε από τις αχαρακτήριστες συνεντεύξεις που έδωσε στα βρετανικά ΜΜΕ) επαναλαμβάνουν συνεχώς το ασύστολο ψέμα ότι δήθεν τα κτηνώδη μέτρα του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης είναι «μονόδρομος» και ότι η εναλλακτική πορεία θα ήταν «καταστροφή, μεγαλύτερος πόνος για όλους». Ο πρωθυπουργός της κοινοβουλευτικής Χούντας δεν δίστασε μάλιστα να δηλώσει στη Βουλή ότι «δεν έχει ακούσει εναλλακτική λύση», πράγμα που υποδηλώνει είτε ασχετοσύνη είτε απόπειρα περαιτέρω εξαπάτησης. Οπως έχω αναφέρει σε σειρά παραθεμάτων στα τελευταία άρθρα μου, σημαντικοί διεθνείς αναλυτές και οικονομολόγοι -ακόμη και του Χάρβαρντ!- έχουν δείξει ότι είναι ακριβώς ο δήθεν μονόδρομος που είναι καταστροφικός για την Ελλάδα και όχι η εναλλακτική λύση. Προχθές ακόμη καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου3 υποστήριζε λύση παρόμοια με αυτή που πρότεινα από τη στήλη («Ε», 27/2/2010), δηλαδή τη λύση που ακολούθησε η Αργεντινή, η οποία αντί για καταστροφή οδήγησε σε ανάκαμψη - αφού όμως προηγούμενα την είχε οδηγήσει στην καταστροφή το ΔΝΤ! Αλλά αυτό ακριβώς το έγκλημα διαπράττει σήμερα η κοινοβουλευτική («σοσιαλιστική») Χούντα για χάρη δήθεν του εθνικού συμφέροντος, «ξεχνώντας» τη βασική σοσιαλιστική αρχή ότι στα οικονομικά θέματα υπάρχει μόνον ταξικό συμφέρον, ειδάλλως ο σοσιαλισμός δεν έχει νόημα. Και μάλιστα, όταν ακόμη και (αστοί) έγκυροι διεθνείς αναλυτές τονίζουν ότι «αυτό που ζητούν σήμερα από την Ελλάδα (ΕΕ/ΔΝΤ) είναι αυτό που έκανε η Λατινική Αμερική στη δεκαετία του 1980 (και) οδήγησε σε μια χαμένη δεκαετία, για χάρη των ξένων πιστωτών»4.

Ακόμη και τώρα όμως το έγκλημα αυτό των ελίτ θα μπορούσε να σταματήσει, μέσα από αγώνα, με επικεφαλής τους αποδιοπομπαίους τράγους του συστήματος στον δημόσιο τομέα, με στόχο τη γενική απεργία διαρκείας που θα παρέλυε τον κρατικό μηχανισμό, και με αιτήματα: α) άμεση έξοδο από το ευρώ, β) υποτίμηση δραχμής, γ) μετατροπή όλου του χρέους σε δραχμές, δ) επαναδιαπραγμάτευση του χρέους για δραστική περικοπή και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, ε) αυστηροί έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίου, στ) κοινωνικοποίηση τραπεζών, ζ) άγρια φορολόγηση (ύστερα από καταγραφή) κινητής και ακίνητης μεγάλης περιουσίας. Η εναλλακτική αυτή λύση βέβαια δεν σημαίνει, όπως τρομοκρατούν οι ελίτ τον λαό, ότι θα σταματούσε το Κράτος να πληρώνει μισθούς και συντάξεις! Απλώς θα σταματούσε να πληρώνει τα δισεκατομμύρια που χρωστά στους πιστωτές, μέχρι να πληρώσουν οι ντόπιες και ξένες ελίτ το χρέος, ενώ συγχρόνως θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για αυτοδύναμη ανάπτυξη που θα καταργούσε την ανάγκη δανεισμού από τους καρχαρίες των αγορών...

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=08/05/2010&s=analysh-sta-gegonota

Μερικές φορές οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες μοιάζουν να κάνουν τα πάντα προκειμένου να αναβάλουν μια στάση πληρωμών που μοιάζει αναπόφευκτη. Στην περίπτωση της Αργεντινής, για παράδειγμα, αναφέρεται ότι ακόμη και τραπεζίτες της Ουώλ Στρητ κόπιασαν πολύ να πείσουν τους ιθύνοντες να παραδεχτούν την πραγματικότητα και να αρχίσουν την αναδιάρθρωση του χρέους. Γιατί όλη αυτή η απροθυμία; Τα τεκμήρια δείχνουν ότι οι στάσεις πληρωμών προοιωνίζονται πτώση των υπουργών Οικονομικών και των κορυφαίων πολιτικών. Το υψηλό πολιτικό κόστος έχει δυο σημαντικές συνεπαγωγές.
Μια θετική, ότι αυξάνει την προθυμία των χωρών να πληρώσουν τους δανειστές τους, κι επομένως και το ύψος του εξυπηρετήσιμου χρέους. Και μια αρνητική, ότι οι πολιτικά επώδυνες στάσεις πληρωμών κάποτε κάνουν τους πολιτικούς να τα παίξουν όλα για όλα, κι ενδεχομένως να κάψουν και τη μπάνκα, με αποτέλεσμα ακόμη χειρότερο οικονομικό κόστος όταν χάνουν το στοίχημα. Το να καθυστερείς τη στάση πληρωμών μπορεί να κοστίσει ακριβά, για τρεις τουλάχιστον λόγους: (1) Οι μη πειστικές περιοριστικές δημοσιονομικές πολιτικές είναι αναποτελεσματικές όσον αφορά την αποτροπή της στάσης πληρωμών, κι επιπλέον φέρνουν πτώση της παραγωγής, (2) Η καθυστέρηση της στάσης πληρωμών παρατείνει το κλίμα αβεβαιότητας και τα υψηλά επιτόκια, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά τις επενδύσεις και τους ισολογισμούς των τραπεζών, και (3) Η αναβολή της στάσης πληρωμών μπορεί να βλάψει άμεσα τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Αυτό δείχνει ότι ένας πολιτικός που ενδιαφέρεται για την πολιτική του επιβίωση ίσως ζυγίζει τα πράγματα διαφορετικά από τον αντιπροσωπευτικό πολίτη της χώρας. Αντιμέτωποι με μια στάση πληρωμών που έχει πολιτικό κόστος, οι πολιτικοί που φροντίζουν την καριέρα τους προσπαθούν να την καθυστερήσουν, ακόμη και αν κάτι τέτοιο πλήττει την ευημερία της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα, η εξίσωση δείχνει ότι οι πολιτικοί που αδιαφορούν για την ευημερία της κοινωνίας προσπαθούν να καθυστερήσουν τη στάση πληρωμών ακόμη και όταν έχουν μηδενικές πιθανότητες επιτυχίας.

Άραγε οι δικοί μας πολιτικοί μας κόβουν τους μισθούς και μας φορτώνουν φόρους επειδή είναι ανυποχώρητοι πατριώτες, όπως αδιάκοπα διακηρύσσουν, ή μήπως για τους πιο ιδιοτελείς λόγους τους οποίους κομψά υπαινίσσεται αυτή η μελέτη των δυο τραπεζιτών, που εκδόθηκε από το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;4 Ακόμη και η βρετανική Γκάρντιαν, εφημερίδα που δεν διακρίνεται για τον πολιτικό της ριζοσπαστισμό, στο προχτεσινό κύριο άρθρο της, αφιερωμένο στην υπεράσπιση της Ελλάδας απέναντι στις φτηνές κατηγορίες που εκτοξεύουν τα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια, μας παρότρυνε να προχωρήσουμε το ταχύτερο στην αναπόφευκτη στάση πληρωμών.5 Επομένως, το δεύτερο ενδεχόμενο δεν μοιάζει εντελώς απίθανο.

http://tvxs.gr/node/57949

http://www.nadir.org/nadir/initiativ/agp/free/imf/argentina/images/argentina191201.jpg

Προειδοποιήσεις για τα νέα μέτρα από την πρόεδρο της Αργεντινής
«Οι συνταγές που επιβάλλονται στην Ελλάδα είναι ταυτόσημε με αυτές που εφαρμόστηκαν εδώ το 2001» υπογράμμισε η Κίρχνερ, επισημαίνονας τις ομοιότητες μεταξύ της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα και την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση που συγκλόνισε την Αργεντινή προτού η χώρα κηρύξει στάση πληρωμών.
«Τα άγρια μέτρα λιτότητας θα συναντήσουν αντίσταση. Θα τελειώσουν άσχημα» τόνισε.
http://tvxs.gr/node/57926

http://dvd.easycinema.com/easy/images/products/4/71594-large.jpg

«Αν θες να μάθεις για το μέλλον της οικονομίας, μελέτησε την ιστορία»
Το δηνάριο που είχαν για νόμισμα οι Ρωμαίοι, ήταν από ατόφιο ασήμι στις αρχές του πρώτου αιώνα μετά Χριστόν.
Το 54 μ.Χ., όταν έγινε αυτοκράτορας ο Νέρων, το δηνάριο είχε 94% περιεκτικότητα σε ασήμι. Γύρω στο 100 μ.Χ., αυτή η περιεκτικότητα περιορίστηκε στο 85%. Οι αυτοκράτορες που διαδέχτηκαν τον Νέρωνα υπέκυψαν στον πειρασμό να υποτιμήσουν το νόμισμά τους προκειμένου να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους και να αυξήσουν τα πλούτη τους. Το 218 μ.Χ., η περιεκτικότητα του δηναρίου σε ασήμι ήταν πια μόλις 43%. Και το 244 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Φίλιππος ο Αραβας την περιόρισε ακόμη περισσότερο, στο 0,05%. Στην εποχή της κατάρρευσης της Ρώμης, η περιεκτικότητα του δηναρίου σε ασήμι ήταν 0,02% και ουσιαστικά κανείς πια δεν το δεχόταν ως μέσο συναλλαγής ή αποθεματικό νόμισμα.
Η ιστορία του δολαρίου λοιπόν δεν είναι καθόλου ρόδινη. Μέσα σε 97 χρόνια, λέει ο Στράκα, έχει χάσει το 97% της αρχικής αξίας του και εξακολουθεί μια καθοδική πορεία. Τόσο το δολάριο όσο και το ευρώ, μη μετατρέψιμα νομίσματα που τροφοδότησαν με εικονικό χρήμα τον πυρετό της παγκοσμιοποίησης και την πλεονεξία των τραπεζιτών και των χρηματιστών, απειλούνται σήμερα από την παγκόσμια «φούσκα» του χρέους.
Μια είδηση από τις πολλές αυτών των ταραγμένων ημερών, που πέρασε στα ψιλά της εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ», ήταν η κοινή ανακοίνωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της ελβετικής Εθνικής Τράπεζας σχετικά με τη σύγκληση μιας μεγάλης διεθνούς συνδιάσκεψης για το μέλλον του συστήματος των σύγχρονων νομισμάτων, που κανένα τους δεν είναι μετατρέψιμο.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4573629

http://www.pwned.com/gamecovers/pc/e0415ff8f0b64bdd7d0ed9c4bd87f7de-Medieval__Total_War.jpg

η «διαδικασία» της παροχής πιστώσεων, με ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης, συνεχίζεται ακόμη και σήμερα στις Η.Π.Α. - με διάφορα «τεχνάσματα», καθώς επίσης με τη συμμετοχή των κρατικών κυρίως τραπεζικών ιδρυμάτων (Freddy Mac και Fannie Mae).
Φυσικά, στο τέλος θα κληθούν ξανά οι αμερικανοί πολίτες να αναλάβουν τις συνέπειες των «χειρισμών» της κυβέρνησης τους - κρίνοντας από τα τεράστια ελλείμματα (άνω του 1,5 τρις $), το «τύπωμα» χρημάτων, καθώς επίσης από το συνεχώς αυξανόμενο δημόσιο χρέος της υπερδύναμης.
Περαιτέρω, τα διάφορα πιστωτικά ιδρύματα της «δύσης» (τράπεζες κλπ), αφού βρέθηκαν σε πραγματικά άθλια κατάσταση, διασώθηκαν τελικά από τα κράτη - με τη «βοήθεια» των χρημάτων (φορολογικών, πληθωριστικών) των Πολιτών τους, οι οποίοι δυστυχώς αποδέχθηκαν αδιαμαρτύρητα την «καταδίκη» τους (Αμερικανοί, Γερμανοί, Ιρλανδοί κα). Ουσιαστικά λοιπόν, «μεταφέρθηκαν» οικονομικοί πόροι από τους ιδιώτες στις τράπεζες, αυξάνοντας προφανώς το συνολικό ιδιωτικό χρέος. Στη συνέχεια, το τραπεζικό σύστημα αυτονομήθηκε, κατευθύνοντας τα ποσά της «διάσωσης» του όχι στην πραγματική Οικονομία (επενδύσεις, θέσεις εργασίας κλπ), αλλά στις κερδοσκοπικές χρηματοπιστωτικές αγορές - απειλώντας ταυτόχρονα τους «πάλαι ποτέ» σωτήρες του.
Η ενδεχόμενη «απόσυρση» της Γερμανίας από το Ευρώ διαγράφεται ήδη «αχνά» στον ορίζοντα, αφού έχει πλέον ολοκληρωθεί η λεηλασία των «εταίρων» της - ενώ η «παραγωγική μηχανή» της είναι μάλλον απαραίτητη σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς τα «εμπόδια» του κοινού νομίσματος. αξίζει να διαβαστεί αυτό το άρθρο
οι «καταληστευμένοι» από την κυβέρνηση τους Γερμανοί Πολίτες, οι οποίοι πλήρωσαν από τους δικούς τους πόρους τα σφάλματα των τραπεζών τους στις Η.Π.Α., ενώ υπέμεναν μειώσεις μισθών τα τελευταία 10 χρόνια, τοποθετούνται εναντίον των Ελλήνων Πολιτών - στα πλαίσια της «πλύσης εγκεφάλου» που τους ασκείται σκόπιμα, από ορισμένα «στρατευμένα» ΜΜΕ της χώρας τους.

Με τον «έξυπνο» αυτό τρόπο, η κυβέρνηση τους κατορθώνει σχετικά εύκολα να τους αποπροσανατολίσει - ισχυριζόμενη ότι, η σημερινή μείωση του βιοτικού επιπέδου τους, οφείλεται στα μελλοντικά δάνεια που ενδεχομένως θα δοθούν στην Ελλάδα – όχι στις ηγεμονικές βλέψεις του «πρωσικού κράτους» τους, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα.

Έτσι, «ξεχνούν» πως οι πραγματικοί μισθοί τους μειώθηκαν πάνω από 15% μετά την είσοδο της χώρας τους στην Ευρωζώνη (ένα απείρως μεγαλύτερο ποσόν, από το μέρος του δανείου που τους αναλογεί για την Ελλάδα), καθώς επίσης ότι οι ίδιοι έχουν κληθεί να πληρώσουν τις επισφάλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων € των τοπικών τραπεζών τους - οι οποίες ανήκουν στο γερμανικό δημόσιο και διευθύνονται από, ανεπαρκείς προφανώς, «δημόσιους λειτουργούς».

Το πέμπτο «μέτωπο» ορίζεται από τους «γηγενείς» Πολίτες στο εσωτερικό των χωρών τους (επίσης από τους αυτόχθονες και τους αλλοδαπούς, με έμμεσα επακόλουθα το ρατσισμό ή την ξενοφοβία), οι οποίοι τοποθετούνται έντεχνα, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις τους, σε αντιμαχόμενες «παρατάξεις». Για παράδειγμα, στην Ελλάδα διαπιστώνουμε ότι, ο τεράστιος δανεισμός του κράτους δημιουργεί, μέσα από την κρίση, δύο «σύγχρονες» τάξεις, με νέες «ταξικές» διαφορές – γεγονός που «συμβαδίζει» ουσιαστικά με το γνωστό μας «διαίρει και βασίλευε».

Οι τάξεις αυτές είναι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, με περίπου 1.000.000 μόνιμους «μισθοφόρους», «αιρετούς άρχοντες» και έμμισθα κομματικά στελέχη (αυτό που στην ουσία ονομάζουμε «Κράτος»), καθώς επίσης ο ιδιωτικός τομέας, με περίπου 4.000.000 εργαζομένους πολίτες, ελεύθερους επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες. Προς στιγμήν δε φαίνεται να έχει κερδίσει μία μάχη ο ιδιωτικός τομέας, αφού τα άμεσα μέτρα «εξυγίανσης» της Ελληνικής Οικονομίας περιόρισαν τις αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων – ενδεχομένως με στόχο να ικανοποιηθεί η μεγαλύτερη ομάδα, ο ιδιωτικός τομέας, ξεχνώντας και αυτός με τη σειρά του ότι, τόσο οι έμμεσοι φόροι, όσο και η ύφεση, θα απαιτήσουν επαυξημένα τη δική του επίσης «συνδρομή», στην «αιμοδοσία» του κρατικού χρέους.

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΤΑΔΙΑ

Το ότι ευρισκόμαστε ακόμη στο τρίτο στάδιο, δεν σημαίνει ότι όλα τα υπόλοιπα δεν εξελίσσονται «υπόγεια» - ανεξάρτητα δηλαδή από το εάν έχουν εμφανισθεί στην επιφάνεια ή όχι. Έτσι λοιπόν, οι πολλαπλές «κοινωνικές εξεγέρσεις» (4ο στάδιο) «κυοφορούνται», οι πολιτικές ανακατατάξεις (5ο στάδιο) επίσης, ενώ οι γεωπολιτικές εξελίξεις (6ο στάδιο) είναι μάλλον ορατές - ιδιαίτερα μετά την «επιβολή» του ΔΝΤ στην Ελλάδα (ουσιαστικά μία «πολεμική» βάση των Η.Π.Α., εντός της Ευρωζώνης), καθώς επίσης μετά τις «πιέσεις» που εξασκήθηκαν από τις Η.Π.Α. προς τη Γερμανία, για να αποδεχθεί την οικονομική «ενίσχυση» της χώρας μας.

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-05-04-22-59-54-2010050422863/

http://img121.imageshack.us/img121/9117/pontn.jpg

«Εργασιακό μεσαίωνα φέρνει το νομοσχέδιο»
«ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ» ΛΕΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Προσβολή της αρχής του κοινωνικού κράτους και του κοινωνικού δικαιώματος στην εργασία συνιστά η κατάργηση του κατώτατου ορίου αποδοχών, ενώ οι συμβάσεις μαθητείας μάς γυρίζουν στον εργασιακό μεσαίωνα με καθεστώτα εκμετάλλευσης ανέργων.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=07/05/2010&id=159415

Πιο σκληρό έγινε το Ασφαλιστικό ύστερα από παρέμβαση, την τελευταία στιγμή, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ανεβάζουν στα 40 τη σύνταξη χωρίς όριο ηλικίας
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=07/05/2010&id=159524

http://www.econ.kuleuven.be/public/ndaaf78/gap_rich_poor.jpg

Δεν θα παραστούν στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ
Μη σεβασμό των θεσμών καταλογίζει στα κόμματα της Αριστεράς ο Γ. Πεταλωτής
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι "δυστυχώς, η μόνη συμβολή τους στην τεράστια αυτή προσπάθεια του ελληνικού λαού είναι για άλλη μια φορά η πλήρης άρνηση καθώς και ο μη σεβασμός των δημοκρατικών θεσμών". Μετάφραση: Θέλουμε να αυξήσουμε κι άλλο τις κοινωνικές ανισότητες, να ρημάξουμε τους λαούς για να συνεχίζει να πλουτίζει η άρχουσα τάξη, αυτό το ονομάζουμε "δημοκρατία" και όποιος διαφωνεί με αυτές τις πολιτικές πρέπει να παταχθεί
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=159878

http://www.neolaia.gr/wordpress/wp-content/uploads/2009/12/nea-demokratia.jpg

Ο κ. Σαμαράς δηλώνει πως δεν συμφωνεί με την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Έχοντας εξασφαλίσει πως αυτό θα γίνει, αντιδρά εκ του ασφαλούς για να μπορέσει αύριο να αποτελέσει την εναλλακτική λύση όταν αποχωρήσει ο ΓΑΠ.
Ο τελευταίος τον διευκολύνει αρνούμενος να δεχτεί πως η ψήφιση μιας τόσο κεφαλαιώδους σύμβασης που εκχωρεί εθνική κυριαρχία σε ξένες δυνάμεις δεν μπορεί να κυρωθεί με 151 ψήφους σαν νυκτερινή τροπολογία στο νομοσχέδιο περί προστασίας των εγχωρίων οπωρολαχανικών. Ο ίδιος ο κ. Σαμαράς κοπτόμενος υποτίθεται για τη μη ψήφιση της σύμβασης δεν θέτει θέμα αυξημένης πλειοψηφίας όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Έχουμε λοιπόν μια υποκριτικά κοινωνική και πατριωτική Δεξιά, σοσιαλιστικότερη από το ΠΑΣΟΚ, που ενώ θέλει το ΔΝΤ για να διασώσει το τραπεζιτικό σύστημα στο οποίο ολόψυχα ανήκει, κάνει πως δεν το θέλει. Η Δεξιά των κ.κ. Ψωμιάδη, Μανώλη, Καμμένου, κόκκινου Πάνου και Σαμαρά, πείθει μόνο τους ηλίθιους και τους υποκριτές.
Ο κ. Σαμαράς χωρίς να έχει την παραμικρή πρόταση για μια εναλλακτική έξοδο από την κρίση, κάνει κλεφτοπόλεμο για να εξασφαλίσει πλαστά κοινωνικά πατριωτικά εύσημα. Έχοντας δαπανήσει ο ίδιος με αδιαφάνεια εκατομμύρια ευρώ ως Υπ Εξ, καλύπτοντας ακόμη και τώρα το αφορολόγητο της Εκκλησίας και υπέρμαχος των παρανοϊκών στρατιωτικών δαπανών, αρχηγός μιας παράταξης χωρίς κοινωνική ευαισθησία, σιωπηλός παρατηρητής των τελευταίων κυβερνητικών της σκανδάλων, υποδύεται το ρόλο του σοσιαλιστή ζεν πρεμιέ όντας ένα δεξιό χούφταλο.
http://roides.wordpress.com/2010/05/07/7may10/

http://franceshunter.files.wordpress.com/2009/12/guillotine.jpg
Γαλλική Επανάσταση - Στήσιμο Γκιλοτίνας

ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
«Τα πράγματα δυστυχώς εξελίσσονται πολύ πιο άσχημα απ΄ ό,τι θα ανέμενε κανείς» διαπιστώνει η πλειονότητα των βουλευτών όλων των κομμάτων, μετά τα τραγικά γεγονότα της περασμένης Τετάρτης και την απόπειρα μερίδας διαδηλωτών να εισβάλουν στη Βουλή. Αρχισαν ήδη να παίρνουν τα πρώτα μέτρα που αφορούν την προσωπική τους ασφάλεια...
Οι περισσότεροι βουλευτές των δύο μεγαλύτερων κομμάτων το τελευταίο διάστημα αποφεύγουν τις εξόδους, τα εστιατόρια στο κέντρο της Αθήνας, τις μετακινήσεις, τις επισκέψεις στις λαϊκές αγορές, εγκαταλείπουν στο γκαράζ της Βουλής τα βουλευτικά Lexus, τις Μercedes και τα Αudi και άρχισαν να χρησιμοποιούν αυτοκίνητα των συζύγων τους, ή αυτοκίνητα μικρού κυβισμού, για να μην προκαλούν, όπως λένε, αλλά κυρίως για να μη γίνονται αντιληπτοί. Οι περισσότεροι δεν κάνουν βήμα αν δεν συνοδεύονται από την προσωπική τους ασφάλεια, ακόμη και όταν πηγαίνουν στη Βουλή για κάποια ονομαστική ψηφοφορία.
http://fimotro.blogspot.com/2010/05/blog-post_2249.html

Οι φραστικές επιθέσεις, τα «γιουχαΐσματα», οι ύβρεις και οι προπηλακισμοί που τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσαν ένα μάλλον σπάνιο φαινόμενο, το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν όλο και περισσότερο, ενώ και οι ίδιοι οι πολιτικοί δεν διστάζουν να εκφράζουν δημοσίως τους φόβους τους. «Προνόμια επί προνομίων, ποτέ άρση της ασυλίας, συνταξιοδότηση σχεδόν σε τέσσερα χρόνια: ο κόσμος μάς βρίζει. Με γυαλιά και περούκα θα κυκλοφορούμε σε λίγο», δηλώνει σε συνέντευξή της η βουλευτής της Ν.Δ., Φωτεινή Πιπιλή. Υπερβολικό;
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=160186

Merkel urged to put struggling Germans first
As the cash-strapped state of North Rhine-Westphalia goes to the polls on Sunday, it is clear many Germans want to put national not European Union interests first, the BBC's Oana Lungescu reports. Το έχουμε ξαναπεί, το ευρώ χωρίζει, δεν ενώνει, διότι μόνο η Γερμανία μπορεί να το αντέξει, και αν, οι υπόλοιποι δεν αντέχουν τόσο υψηλή ισοτιμία, η Γερμανία δεν υποτιμά, και τώρα "ο καθένας μόνος του"
"This crisis in Wuppertal is only one of many crises to come nationwide," the theatre's artistic director Christian von Treskow explains.
"The quality of life goes down. That's what people feel bad about, when they say why are our cities going down and at the same time there are billions of euros going to Greece or to the banks."
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8667836.stm

http://www.wahrheiten.org/blog/wp-content/uploads/2008/08/deutsche_mark00102.jpg

Επανέρχονται τα σενάρια για Ευρωζώνη 2 ταχυτήτων
Μετά τη Morgan Stanley, τώρα και η BNP Paribas αρχίζει να βλέπει μεγαλύτερη πιθανότητα να εξέλθουν της Ευρωζώνης χώρες όπως η Γερμανία απ’ ότι η Ελλάδα.
«Δεν υπάρχει κανένα κίνητρο για την Ελλάδα να φύγει απ’ το ευρώ», δήλωσε ο στρατηγικός αναλυτής της BNP Paribas, Ian Stannard κατά τη διάρκεια συνεδρίου σήμερα στο Λονδίνο. «Αλλά για τις πλουσιότερες χώρες, που πρέπει να διασώσουν τις πιο αδύναμες, υπάρχει κάτι παραπάνω από κίνητρο», συμπλήρωσε.
http://athenstock.blogspot.com/2010/05/2.html

Τζ. Στίγκλιτς: Ίσως να ζούμε το τέλος του ευρώ
Απαισιόδοξος για το μέλλον του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος εμφανίστηκε ο Νομπελίστας οικονομολόγος, Τζόζεφ Στίγκλιτς. Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό BBC 4, εκτίμησε ότι η κρίση μπορεί να αποδειχτεί... θανατηφόρα για το ευρώ, αν η Ε.Ε. δεν επιλύσει θεμελιώδη θεσμικά προβλήματα. Προέβλεψε ότι η σκληρή λιτότητα που επεβλήθη στην Ελλάδα δεν θα εμποδίσουν την επέκταση της κρίσης.
"Οι προφανώς υπερβολικά σκληροί όροι που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα θα είναι στην πραγματικότητα αντιπαραγωγικοί όσον αφορά το να εμποδίσουν μια διάχυση", είπε. Σωστό - ο αποπληθωρισμός θα χειροτερέψει τα πράγματα και η κρίση θα διογκωθεί
http://axinosp.blogspot.com/2010/05/blog-post_05.html

Η στάση πληρωμών είναι η μόνη λύση για να σταματήσει το άρμεγμα - δεν είναι τυχαίο που ολοένα και περισσότεροι αστοί οικονομολόγοι παραδέχονται ότι οι μόνοι που όντως σώζονται από τα "πακέτα σωτηρίας" είναι οι δανειστές της Ελλάδας, όπως οι Γαλλικές τράπεζες, κτλ, που, όπως επίσης μας λένε οικονομολόγοι της άρχουσας τάξης (οι πιο ξύπνιοι τουλάχιστον) θα υποστούν τεράστιο πλήγμα - ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ- αν η Ελλάδα δεν πληρώσει:

Hugh Hendry: The Greek "Bailout" Is Really A Bailout Of French Banks
a mark to realistic market of Greek debt would wipe out E35 billion in French bank capital, "and it is questionable whether the French banking system would take such a hit." Hendry's solution, as has been the case from the solution, is for Greece to leave the euro, and points out that due to FX inflexibility, there will be no tourists in Greece this year as everything becomes painfully expensive, not in Drachmas but in Euros.
http://www.zerohedge.com/article/hugh-hendry-greek-bailout-really-bailout-french-banks

Expect Nothing
By Simon Johnson
After months of denial, the European policy elite finally begins to understand that something is seriously wrong in the eurozone.
But the prevailing definition of the problem is still too narrow – the consensus in France and, even more, in Germany is that “this is a Greek problem”. Even the most negative still think that Portugal and Spain can easily escape serious damage.
This is a major misconception, as we pointed out last week – and as we have been emphasizing, to anyone who would listen, for more than a year.
If you want to call for a “rescheduling” of Greece’s debts – a position that is becoming increasingly popular among leading north European intellectuals – that is fine. But you also need to recognize that the policy elite (central banks and ministries of finance) are completely unprepared to handle the consequences, which would be immediate and devastating for other weaker eurozone countries.
You simply cannot do a low-cost or small unilateral restructuring of government debt in this kind of situation; the market will at once take that as a signal that Portugal, Spain, Italy and perhaps even Ireland will face difficulties (in fact, this is exactly what spreads in the 2-year European government bond market are saying today). The French may smile upon such outcomes with a feeling of superiority, but they might also consider not throwing bricks in glass houses.
http://baselinescenario.com/2010/05/05/expect-nothing/

http://medias2.cafebabel.com/6110/thumb/355/-/jose-manuel-barroso-on-the-financial-crisis-national-borders-mean-little-barroso-official-statement-financial-crisis-europe.jpg
Ο Μπαρόζο, ως ευρωπαίος γραφειοκράτης λέει ότι "θα κάνουμε οτιδήποτε χρειάζεται"

EU to Set Up Fund to Prevent Spread of Greek Crisis
“We will defend the euro, whatever it takes,” European Commission President Jose Barroso told reporters early today after the leaders met in Brussels.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=ajq9UXE0UMkA&pos=1

http://www.independent.ie/multimedia/archive/00284/axelWeber_getty_284296t.jpg
Ο Άξελ Βέμπερ, ο ΕΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ μελλοντικός διάδοχος του Τρισέ στην ΕΚΤ, έχει άλλη γνώμη: Η Γερμανία ΔΕΝ θα κάνει "οτιδήποτε"

Weber Draws Battle Lines as Pressure Mounts on ECB
Bundesbank President Axel Weber fired the first shot in a brewing debate over how far the European Central Bank should go to defend the euro.
As the single currency plunged yesterday, Weber said the threat of contagion from Greece’s fiscal crisis doesn’t merit “using every means,” rebuffing calls for the ECB to consider buying government bonds.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aJQLAPZo88K8&pos=2

http://www.nps.gov/ozar/historyculture/images/Depression-Food-Line.jpg
Συσσίτια στις ΗΠΑ - 1929

Food-stamp tally nears 40 million, sets record
Nearly 40 million Americans received food stamps -- the latest in an ever-higher string of record enrollment that dates from December 2008 and the U.S. recession, according to a government update.
"This is the highest share of the U.S. population on SNAP/food stamps," said the anti-hunger group Food Research and Action Center, using the new name for food stamps, Supplemental Nutrition Assistance Program (SNAP). "Research suggests that one in three eligible people are not receiving ... benefits."
http://news.yahoo.com/s/nm/20100507/ts_nm/us_food_usa_stamps

http://images.huffingtonpost.com/2010-05-04-unemployment.png
Η ανεργία δε μειώνεται - κάθε άλλο: Το κεφάλαιο πάει Ασία, μιας και μόνο εκεί βρίσκει ικανοποιητικά ποσοστά κέρδους. Πότε θα έχουμε καπιταλιστική ανάπτυξη στη δύση? Αυτό θα συμβεί αν και όταν οι εργάτες αποδεχτούν να δουλεύουν σε συνθήκες Βουλγαρίας (λίγο-πολύ). Ως τότε, ή έως ότου το πάρουν απόφαση οι εργάτες και κάνουν την ανατροπή, το κεφάλαιο θα πηγαίνει αλλού

Long-Term Unemployment: 80 Percent Of People Jobless Last Summer Still Out Of Work
Just one in five people who were out of work last summer have found jobs since then.
Of the people who found work, only 13 percent found full-time jobs, and 61 percent said their new gig was just "something to get you by while you look for something better."
http://news.yahoo.com/s/huffpost/20100504/cm_huffpost/562493

http://vraseryzi.com/wp-content/uploads/2010/05/apple_ipad_store_new_york5.jpg
Τι ειρωνεία όμως - την ίδια ώρα που θεριεύουν οι ουρές ανεργίας, εξακολουθούν να υπάρχουν οι ουρές που περιμένουν να πάρουν ένα καινούργιο γκάτζετ: Εδώ, στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε μια ουρά στις ΗΠΑ με ανθρώπους να περιμένουν να πάρουν το ipad

More Than a Million in U.S. May Lose Jobless Benefits εν τω μεταξύ, στις ΗΠΑ οι άνεργοι δικαιούνται επίδομα ανεργίας για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, και παρότι το έχουν ψιλοαυξήσει, τώρα το επίδομα θα τελειώσει για ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ανέργους, που πλέον θα μείνουν χωρίς τίποτα
Since the U.S. recession began in December 2007, Congress has extended the length of unemployment benefits for the jobless three times. Now, the lawmakers may have reached their limit.
They are quietly drawing the line at 99 weeks of aid, a mark that hundreds of thousands of Americans have already reached. In coming months, the number of those who will receive their final government check is projected to top 1 million.
http://www.businessweek.com/news/2010-04-29/more-than-a-million-in-u-s-may-lose-jobless-benefits-update2-.html

http://www.planetizen.com/files/u1299/detroit_lot.jpg
Πολιτείες και πόλεις στις ΗΠΑ πάνε για χρεοκοπία - πιο γνωστό παράδειγμα η Καλιφόρνια, και το Ντιτρόιτ, αλλά είναι και -πολλές- άλλες...

Houston's budget
The coming shortfall in America’s fourth-largest city
On April 21st Stephen Klineberg, a sociologist at Rice University, brought out the 2010 edition of his Houston Area Survey, an annual measure of the civic temperature. Over a third of respondents said the economy is their main concern. It used to be traffic.
http://www.economist.com/world/united-states/displaystory.cfm?story_id=16015341&source=hptextfeature

http://farm1.static.flickr.com/30/38286805_3b17e10675.jpg

Local Government Fiscal Emergency: Fresno, CA
Tax revenue at state and local governments has plummeted. With house prices in California down substantially, it is even more dire for municipalities there. The result will be widespread budget cuts and, where possible, income tax hikes. Budget cuts alone won’t get you there.
Below is one specific example in Fresno, California. They are taking money from their reserve fund to make ends meet. That is not sustainable. They are an example of the fiscal emergency coming to a local municipality near you.
http://www.businessinsider.com/local-government-fiscal-emergency-fresno-ca-2010-5?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+businessinsider+%28Business+Insider%29

http://i95.photobucket.com/albums/l142/gstatejester/los_angeles_lakers_logo.png?t=1260332777

Los Angeles on the Brink of Bankruptcy
Los Angeles is facing a terminal fiscal crisis: Between now and 2014 the city will likely declare bankruptcy.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704608104575218392603082622.html?mod=WSJ_Opinion_LEFTTopOpinion

US tax collections bear bad news for states-report Δε μαζεύουν πολλούς φόρους - Πώς να μαζέψουν όμως φόρους, όταν έχουν φτωχύνει τους εργαζόμενους μέχρι αηδίας? Τι να πάρεις από κάποιον που δεν έχει τίποτα?
The low amount of income taxes the U.S. government collected in April, the most important month for tax filing, shows that states will have a devastating drop in their collections this year, the Rockefeller Institute of Government said on Tuesday.
http://www.reuters.com/article/idUSN0410217120100504

U.S. Banks in Four States Closed, Failure Count Climbs to 68 όπως κάθε σαββατοκύριακο, έτσι και τώρα έκλισαν μερικές ακόμα τράπεζες στις ΗΠΑ - όλο το τραπεζικό σύστημα έχει χρεωκοπήσει, εξ ου και τα ΤΡΙΣ που άντλησε και ανλτεί από εμάς για να ζήσει αυτό
Lenders in Arizona, California, Minnesota and Florida were closed by regulators and the Federal Deposit Insurance Corp. was named receiver, according to statements on the agency’s website. The failures cost the FDIC’s deposit insurance fund $213.7 million, a fraction of last week’s $7.3 billion total cost.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aRVsqkRolq1c&pos=6

http://www.marketingpilgrim.com/wp-content/uploads/2008/03/conspiracy-theory.jpg
Όχι, δεν είναι "συνομωσία" σε κάποιο σκοτεινό γραφείο μερικών "κακών ανθρωπων" - είναι συστημικό:

Was There a Plan to Blow Up the Economy?
The Subprime Conspiracy
Many people now believe that the financial crisis was not an accident. They think that the Bush administration and the Fed knew what Wall Street was up to and provided their support. This isn't as far fetched as it sounds. As we will show, it's clear that Bush, Greenspan and many other high-ranking officials understood the problem with subprime mortgages and knew that a huge asset bubble was emerging that threatened the economy. But while the housing bubble was more than just an innocent mistake, it doesn't rise to the level of "conspiracy" which Webster defines as "a secret agreement between two or more people to perform an unlawful act." It's actually worse than that, because bubblemaking is the dominant policy, and it's used to overcome structural problems in capitalism itself, mainly stagnation.
The whole idea of a conspiracy diverts attention from what really happened. It conjures up a comical vision of top-hat business tycoons gathered in a smoke-filled room stealthily mapping out the country's future. It ignores the fact, that the main stakeholders don't need to convene a meeting to know what they want. They already know what they want; they want a process that helps them to maintain profitability even while the "real" economy remains stuck in the mud.
http://www.counterpunch.org/whitney05032010.html

http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/45096000/jpg/_45096056_kaupthing226.jpg
Ισλανδία - Σύλληψη αρχιτραπεζίτη

Iceland arrests ex-chief of collapsed bank Kaupthing
The former chief executive of the collapsed Icelandic bank Kaupthing has been arrested, authorities say.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8665880.stm

http://artfiles.art.com/5/p/LRG/29/2919/FYGRD00Z/sex-pistols-god-save-the-queen.jpg

Mοιάζει να έχουν περάσει αιώνες, αλλά ήταν μόλις πριν από τρία χρόνια που η Βρετανία εμφανιζόταν ως η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης.
Οι ανοιχτές και ανταγωνιστικές αγορές της έκαναν τη χώρα το χρυσό παιδί της παγκοσμιοποίησης μεταξύ των πλούσιων χωρών. Η ανεξαρτησία της Τραπέζης της Αγγλίας και η υποτιθέμενη συνετή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών τη βοήθησαν να εδραιώσει μια περίοδο σταθερής και ραγδαίας μεγέθυνσης. Οι Βρετανοί εργαζόμενοι δεν είχαν καμία διάθεση να απεργήσουν, οι Βρετανοί υπουργοί Οικονομικών ήταν προθυμότατοι να διδάξουν τους λοιπούς Ευρωπαίους ομολόγους τους τις ανώτερες πολιτικές τους και η British Airways ήταν η πιο αγαπημένη αεροπορική εταιρεία του κόσμου. Τώρα, όμως, η αυτοπεποίθηση της χώρας είναι τόσο εύθραυστη όσο και η κατάταξη με κριτήριο την πιστοληπτική της ικανότητα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100085_08/05/2010_400178

UK budget deficit 'to surpass Greece's as worst in EU'
European commission's spring forecasts put UK budget deficit this year at 12% of GDP – the highest in the European Union and worse than Treasury estimates
http://www.guardian.co.uk/business/2010/may/05/uk-budget-deficit-worse-than-greece

http://www.mapsofworld.com/images/world-countries-flags/japan-flag.gif
Η Ιαπωνία τυπώνει κι άλλα γιεν - όλα τα κράτη τυπώνουν χρήμα, για να κλέψουν έτσι τους εργαζόμενους μέσω της πτώσης της αξίας του νομίσματος:

Currency Devaluation 101: Japan Pumps Liquidity For First Time Since December To Punish Surging Yen
http://www.zerohedge.com/article/currency-devaluation-101-japan-pumps-liquidity-first-time-december-punish-surging-yen

http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/47769000/jpg/_47769033_009033585-1.jpg
Η πολεμική βάση των ΗΠΑ στην Ιαπωνία - ο κόσμος δε τη θέλει, και την απορριπτέι. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση της Ιαπωνίας εκλέχθηκε υποσχόμενη να καταργήσει αυτή τη βάση, τώρα όμως "άλλαξε γνώμη" και πιέζει να μείνει η βάση

Japan mayors rebuff PM Hatoyama's Okinawa alternatives
Officials from a Japanese island have rejected the prime minister's proposal that they host US troops relocated from an unpopular base in Okinawa.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8668705.stm

http://www.bloomberg.com/apps/data?pid=avimage&iid=inXQO.ayCsCo

Thai Army Fires Rubber Bullets as Protesters Leave Bangkok Base
Thai troops fired rubber bullets in a clash with anti-government protesters, INN news agency reported, after the group sent about 2,000 members in pick-ups and motorcycles to rally support outside the capital.
http://athenstock.blogspot.com/2010/04/thai-army-fires-rubber-bullets-as.html

Ανυποχώρητοι οι κόκκινες διαδηλωτές στην Ταϊλάνδη, ανεβάζει τους τόνους ο πρωθυπουργός
Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το κέντρο της Μπανγκόκ οι «διαδηλωτές με τις κόκκινες μπλούζες», λέγοντας ότι δεν θα υποχωρήσουν εάν δεν παραιτηθεί ο πρωθυπουργός Αμπισίτ Βετζατζίβα.
«Από τώρα, αυτό που θα κάνει η κυβέρνηση μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις και απώλειες, αλλά η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει» ανέφερε ο Α.Βετζατζίβα, συμπληρώνοντας ότι «θα γίνει αυτό που πρέπει να γίνει». Δεν εξήγησε τι εννοούσε λέγοντας «απώλειες», σημειώνει το Reuters.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1132240&lngDtrID=245

Στα χαρακώματα Σίλβιο Μπερλουσκόνι και Τζιανφράνκο Φίνι Ο Μπερλουσκόνι απλά εκτρέφει το "αυγό του φιδιού" με το Φίνι, που είναι ακόμα πιο ακροδεξιός από αυτόν
Εύθραυστες ισορροπίες διαμορφώνει στους κόλπους του Λαού της Ελευθερίας (PDL) η ένταση στις σχέσεις του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και του Τζιανφράνκο Φίνι. Η σύγκρουση των δύο ισχυρών ανδρών της συντηρητικής παράταξης επιδειώνεται εξαιτίας της ισχυροποίησης της Λέγκας του Βορρά στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού της Ιταλίας.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1131623&lngDtrID=245

http://international.missouristate.edu/assets/china/china_map.gif

China May ‘Crash’ in Next 9 to 12 Months, Faber Says Υπάρχιε φούσκα στην Κίνα, στα ακίνητα, και σαφώς ο καπιταλισμός έχει εντελώς ανορθολογιστική ανάπτυξη, που τώρα οδηγεί τους παραγωγούς, όπως η Κίνα, στο να μην έχουν πελάτες (διότι όλοι οι εργάτες που παράγουν τον πλούτο είναι τόσο φτωχοί, που αδυνατούν να αγοράσουν αυτά που παράγουν
Investor Marc Faber said China’s economy will slow and possibly “crash” within a year as declines in stock and commodity prices signal the nation’s property bubble is set to burst.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aMbfBKW.uKn4&pos=6

Πεκίνο: Ένα μόνο διαμέρισμα ανά οικογένεια
Ένα μόνο διαμέρισμα για κάθε οικογένεια του Πεκίνου προκειμένου να πέσουν οι τιμές των ακινήτων.
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathbreak_1_30/04/2010_335295

http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/45728000/jpg/_45728106_evo_afp226b.jpg

Bolivia nationalises three private electricity firms Παρόμοιες εθνικοποιήσεις πρέπει να γίνουν και στην Ελλάδα
Bolivian President Evo Morales has ordered the nationalisation of four private electricity companies.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8656106.stm

ciaoant1

11-05-10, 01:07

http://2.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S3RZsPBzANI/AAAAAAAANfg/e2J394eaRBs/s320/phpbk8srjam.jpg

Σε μια σειρά από αναρτήσεις έχουμε δει ότι η Γερμανία θα σκεφτεί πολύ σοβαρά στο -σχετικά άμεσο- μέλλον το αν θα μείνει ή θα φύγει από την ευρωζώνη.

Για παράδειγμα, σε ανάρτηση με τίτλο "Η Ελλάδα δεν είναι πλέον παρά ένα προτεκτοράτο" (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/02/blog-post_6798.html) πριν από μερικούς μήνες, αναφέραμε μεταξύ άλλων τα εξής:

Αυτό δηλαδή που παρατηρούμε είναι πως επειδή η κυριαρχία της Γερμανίας έχει γονατίσει τους υπόλοιπους, όπως το άρθρο του spiegel παραδέχεται, το "επόμενο λογικό βήμα" για τη Γερμανία είναι να τους θέσει υπό τον έλεγχο της, να τους μετατρέψει σε προτεκτοράτα.

Τρεις είναι οι δυνάμεις που θα έχουν κάποια αντίρρηση σε αυτά τα σχέδια:

Α) Οι λαοί των χωρών που θα γίνουν προτεκτοράτα. Τις αποικίες τις θέλουν οι αποικιστές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, όχι οι λαοί. Ειδικά ο λαός της Ελλάδας έχει αποδείξει ιστορικά ότι πολεμά εναντίον της προτεκτορατοποίησης του, ενώ και σήμερα με την έκρηξη του Δεκέμβρη, δείχνει ότι [ειδικά η νέα γενιά] "ψάχνεται" για μια διαφορετικά πολιτική-κοινωνική πρόταση, και ασφυκτιά στο σημερινό περιβάλλον, το οποίο μάλιστα θέλουν να χειροτερεύσουν - και μάλιστα κατά πολύ. Δεν είναι τυχαίο που ο ιστορικός του Χάρβαρντ Ναιαλ Φέργκιουσον, αλλά και πολλοί άλλοι κάνουν λόγο (http://www.welt.de/finanzen/article6040608/Historiker-warnt-vor-blutigen-Griechenland-Revolten.html) για κοινωνικές εκρήξεις στην Ελλάδα, ειδικά αν δεν υπάρξει κάποιας μορφής "πακέτο σωτηρίας" από τη Γερμανία.

Β) Ο λαός της Γερμανίας, που θα "ματώσει" προκειμένου η Γερμανία να δώσει "πακέτα σωτηρίας", ώστε να κρατήσει τις αποικίες της υπό έλεγχο. Πώς θα μεταφέρουν κεφάλαια για επένδύσεις εδώ, αν δεν τα πάρουν από εκεί;

Γ) Οι ΗΠΑ (και οι σύμμαχοι τους, κυρίως η Αγγλία), που ουδέποτε είδαν με καλό μάτι την Ευρωπαική Ένωση, ή/και την ευρωζώνη, καθώς τα σχέδια αυτά αφενός προσέφεραν στις μεγάλες ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έλεγχο επί των υπόλοιπων στην Ευρώπη, και αφετέρου προσέφεραν ένα ανάχωμα απέναντι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/02/blog-post_11.html)

"Γιατί η Γερμανία να έχει την Ελλάδα ως προτεκτοράτο, όταν μπορούμε να την έχουμε εμείς?" θα λένε οι ΗΠΑ, και έτσι εξηγείται και το μπαράζ δημοσιευμάτων απο τον αμερικανικό-αγγλικό τύπο για διάλυση της ευρωζώνης και έλεγχο (http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-02-10-23-28-26-2010021019855/) της Ελλάδας από το (αμερικανοελεγχόμενο) ΔΝΤ.

Το ενδιαφέρον πάντως είναι είναι ότι όντως η ευρωζώνη έχει πρόβλημα, καθώς δεν είναι σίγουρο ότι η Γερμανία θα μπορέσει να ελέγξει την κατάσταση.
Το κόστος θα είναι μεγάλο, καθώς μια σειρά από χώρες θα θέλουν "πακέτα σωτηρίας" (μιλάμε για τρις ευρώ (http://www.zerohedge.com/article/deconstructing-europe-how-€20-billion-liquidity-crisis-set-become-€16-trillion-funding-crisi)), και κάθε φορά που η Γερμανία θα δέχεται, οι (αμερικανοελεγχόμενοι) οίκοι "αξιολόγησης" θα χτυπούν με τις "αξιολογήσεις" τους τη Γερμανία, και θα ανεβάζουν τα spread (ήδη οι φήμες για "πακέτο σωτηρίας" ανέβασαν το spread της Γερμανίας)

Αυτό ακριβώς το τελευταίο είναι που βλέπουμε σήμερα:

http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user5/imageroot/PIIGS%20Funding%20Needs_0.jpg

Τα κράτη που τα έχουν ονομάσει "PIIGS" (ανάμεσα τους και η Ελλάδα βέβαια) έχουν συνολικές ανάγκες δανεισμού σχεδόν 2 ΤΡΙΣ μέχρι και το 2013 (δες κάτω δεξιά στον πίνακα)
Το ΔΝΤ έχει στα ταμεία του 700δις. ΚΟΙΝΩΣ, ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ.

http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/user5/imageroot/Bofa%20IMF_0.jpg

Οι πίνακες αυτοί δείχνουν τους 2 μεγαλύτερους δανειστές που θα δώσουν λεφτά στο ΔΝΤ - τα κράτη αυτά είναι η ΗΠΑ και η Ιαπωνία, που έχουν τρομερά προβλήματα αποπληθωρισμού, και τους λείπουν λεφτά. Πώς θα τα δώσουν λοιπόν? Από που θα τα βρουν? Α ναι, θα τα τυπώσουν από το πουθενά, υποτιμώντας ακόμα περισσότερο (μέχρι τέλους) το δολλάριο και το γιεν αντίστοιχα

Παρά λοιπόν την είσοδο του (αμερικανοκίνητου) ΔΝΤ, μετά από παρέμβαση και της Γερμανίας (επειδή ακριβώς βλέπει ότι δε μπορεί να πληρώσει όλα αυτά τα λεφτά), τα νούμερα εξακολουθούν να μη βγαίνουν

Οι Γερμανοί παραμυθιάζονται ότι φταίνε οι "κακοί Έλληνες" και δε θέλουν τα πακέτα σωτηρίας (πχ σχετικό άρθρο του bbc (http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8667836.stm)), την ίδια ώρα που, όπως ο Βιλλιάρδος παρατηρεί (http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-05-04-22-59-54-2010050422863/):

οι «καταληστευμένοι» από την κυβέρνηση τους Γερμανοί Πολίτες, οι οποίοι πλήρωσαν από τους δικούς τους πόρους τα σφάλματα των τραπεζών τους στις Η.Π.Α., ενώ υπέμεναν μειώσεις μισθών τα τελευταία 10 χρόνια, τοποθετούνται εναντίον των Ελλήνων Πολιτών - στα πλαίσια της «πλύσης εγκεφάλου» που τους ασκείται σκόπιμα, από ορισμένα «στρατευμένα» ΜΜΕ της χώρας τους.

Με τον «έξυπνο» αυτό τρόπο, η κυβέρνηση τους κατορθώνει σχετικά εύκολα να τους αποπροσανατολίσει - ισχυριζόμενη ότι, η σημερινή μείωση του βιοτικού επιπέδου τους, οφείλεται στα μελλοντικά δάνεια που ενδεχομένως θα δοθούν στην Ελλάδα – όχι στις ηγεμονικές βλέψεις του «πρωσικού κράτους» τους, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα.

Έτσι, «ξεχνούν» πως οι πραγματικοί μισθοί τους μειώθηκαν πάνω από 15% μετά την είσοδο της χώρας τους στην Ευρωζώνη (ένα απείρως μεγαλύτερο ποσόν, από το μέρος του δανείου που τους αναλογεί για την Ελλάδα), καθώς επίσης ότι οι ίδιοι έχουν κληθεί να πληρώσουν τις επισφάλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων € των τοπικών τραπεζών τους - οι οποίες ανήκουν στο γερμανικό δημόσιο και διευθύνονται από, ανεπαρκείς προφανώς, «δημόσιους λειτουργούς».

Στους πολιτικούς της άρχουσας τάξης της Γερμανίας υπάρχει αυξανόμενο ρεύμα "ευρωσκεπτικισμού" (http://blogs.ft.com/rachmanblog/2010/05/eurosceptic-germany/), όπως οι Financial Times παρατηρούν.

Ο Μπαρόζο, ως γραφειοκράτης της ΕΕ που είναι, δήλωσε (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=ajq9UXE0UMkA&pos=1) ότι θα κάνουν "οτιδήποτε χρειαστεί" (“We will defend the euro, whatever it takes”), όμως ο κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας δήλωσε (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aJQLAPZo88K8&pos=2) ότι...ΔΕΝ θα κάνουμε και "οτιδήποτε" (Weber said the threat of contagion from Greece’s fiscal crisis doesn’t merit “using every means”).

Αυτό μάλιστα το καταλαβαίνουν σιγά σιγά και οι διάφοροι "οίκοι", πχ (http://athenstock.blogspot.com/2010/05/2.html)

Μετά τη Morgan Stanley, τώρα και η BNP Paribas αρχίζει να βλέπει μεγαλύτερη πιθανότητα να εξέλθουν της Ευρωζώνης χώρες όπως η Γερμανία απ’ ότι η Ελλάδα.

Ο Στίγκλιτς, κεντροαριστερό παπαγαλάκι-οικονομολόγος πλέον μιλά ανοιχτά για διάλυση του ευρώ, διότι όπως σωστά παρατηρεί (http://axinosp.blogspot.com/2010/05/blog-post_05.html) "Οι προφανώς υπερβολικά σκληροί όροι που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα θα είναι στην πραγματικότητα αντιπαραγωγικοί όσον αφορά το να εμποδίσουν μια διάχυση"

Τα μέτρα του αποπληθωρισμού έχουμε δει (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/05/blog-post_1417.html) ότι θα οδηγήσουν σε τρομερή ύφεση στην Ελλάδα, σε εξόντωση για το λαό, και άρα θα αποτελέσουν αιτία περαιτέρω αύξησης των ανισοτήτων μεταξύ των μελών της ευρωζώνης.

Όσο για το ποιος θα ωφεληθεί, πλέον, όπως έχουμε δει και εδώ (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/04/8-9-2012.html), οι ίδιοι οι καπιταλιστές παραδέχονται ότι αυτοί που όντως διασώζονται από τα "πακέτα διάσωσης" είναι οι δανειστές της Ελλάδας.

Και αν αυτά γίνονται τώρα, ακόμα μεγαλύτερο "ενδιαφέρον" θα έχουν τα πράγματα όταν γίνει αντιληπτό πως ΔΕΝ είναι μόνο η Ελλάδα - είναι πολλά τα κράτη που έχουν οικονομικό πρόβλημα, και οι πιστωτές θα έχουν τρομερό πρόβλημα (http://baselinescenario.com/2010/05/05/expect-nothing/), μιας και είναι αδύνατο να αποπληρώσουν αυτά τα χρέη.

Έρχονται "κανόνια", και η "δημιουργική καταστροφή" του καπιταλισμού αυτή τη φορά θα σαρώσει, αν δεν ανατρέψουν οι λαοί αυτή την κατάσταση, σε μια ιστορική στιγμή, όπου θα πρέπει να πουν ΟΧΙ μέσω της στάσης πληρωμών

Ο Λένιν είχε κάποτε πει ότι "Capitalists can buy themselves out of any crisis, so long as they make the workers pay", και αυτή τη φορά δε ζητούν απλά να πληρώσουμε, ζητούν να πληρώσουμε μέχρι αηδίας, μέχρι την επιστορφή σε μια μοντέρνα φεοδαρχία
http://www.youtube.com/watch?v=XkUaV9GZDuk&feature=player_embedded

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/05/blog-post_4991.html

http://www.boilr.net/wp-content/uploads/2009/09/too-big-to-fail.JPG
Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση του "πακέτου σωτηρίας"-μαμούθ της ευρωζώνης (+ΔΝΤ).

Η Γερμανία έδωσε λεφτά για τώρα, κάτι αναμενόμενο για τώρα, αλλά απλά καθυστερεί το πρόβλημα, με σκοπό να απορροφήσει ότι έχει απομείνει από κράτη όπως η Ελλάδα, και να διασφαλίσει χρόνο για να βρει άλλους πελάτες για τα προιόντα της (αυτό σημειωτέον είναι παγκόσμιο πρόβλημα του καπιταλισμού - έχουν φτωχύνει τόσο πολύ τους λαούς, που οι εργάτες αδυνατούν να αγοράσουν αυτά που παράγουν σε παγκόσμια κλίμακα)

Σε βάθος χρόνου η Γερμανία θα το σκεφτεί πολύ σοβαρά για το αν τη συμφέρει να κρατήσει τις αποικίες της. Στο κάτω κάτω της γραφής, τις ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΛΕΜΟΝΟΚΟΥΠΕΣ τις πετάς, δεν τις κρατάς, έτσι δεν είναι?

Και στόχος είναι ακριβός αυτός:

Κράτη όπως η Ελλάδα θα μείνουν σε ημιθανή κατάσταση, και με τις αποπληθωριστικές πολιτικές που ακολουθούνται, θα ξεπουληθούν τα πάντα (ότι έχει απομείνει), σε τιμή-ευκαιρία.

Το bloomberg μας λέει (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601010&sid=alxKmD3w0yqY) ενημερωτικά τα εξής:

European policy makers unveiled an unprecedented loan package worth almost $1 trillion and a program of bond purchases to stop a sovereign-debt crisis that threatened to shatter confidence in the euro.

The 16 euro nations agreed in a statement to offer as much as 750 billion euros ($962 billion), including International Monetary Fund backing, to countries facing instability and the European Central Bank said it will buy government and private debt.

“A very thick line has been drawn in the sand,” said Andrew Bosomworth, Munich-based head of portfolio management at Pacific Investment Management Co. and a former ECB official. “This is all in. What more could they have done?”

Αυτό λοιπόν το πρόγραμμα είναι κατά μία έννοια αντίστοιχο με το πρόγραμμα της FED στις ΗΠΑ, με εκτύπωση χρήματος από το πουθενά (προκειμένου να αγοραστούν τα κρατικά ομόλογα). Είχαμε δει στο άρθρο "Η Ελλάδα δεν είναι πλέον παρά ένα προτεκτοράτο" ότι

όλοι "κρέμονται" από τη Γερμανία πλέον, καθώς αυτή κουμαντάρει τα οικονομικά της ευρωζώνης (χαρακτηριστικό είναι το ότι όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τύπωσε (http://www.independent.co.uk/news/business/news/ecb-set-to-push-ahead-with-version-of-quantitative-easing-1693952.html) 60 δις, η Μέρκελ το σταμάτησε (http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/5434508/Germanys-Angela-Merkel-attacks-Bank-of-Englands-move-to-pump-money-into-UK-economy.html) αμέσως σχεδόν.

Η ΕΚΤ δηλαδή είχε ξανατυπώσει χρήμα παλιότερα, όπως είχαμε δει τότε, αλλά η Γερμανία είχε βάλει φρένο, και το πράγμα σταμάτησε. Τώρα, και η Γερμανία σέρνεται σε ένα παγκόσμιο "χορό" εκτύπωσης πληθωριστικού χρήματος, με μόνη εναλλακτική το χρυσό (είναι το μόνο πράγμα που θα μείνει σταθερό, μιας και δεν πληθωρίζεται. Η "άνοδος" του χρυσού είναι όπως έχουμε πει στην πραγματικότητα κάθοδος των νομισμάτων, που όμως δεν παρουσιάζεται έτσι στους λαούς, ώστε να μην καταλάβουν ότι στην πραγματικότητα χάνουν τον όποιον πλούτο τους επενδύοντας σε νομίσματα αντί να επενδύουν στο χρυσό).

Η χθεσινή απόφαση των 27 υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία πακέτου στήριξης των χωρών-μελών της Ευρωζώνης που πλήττονται από κερδοσκοπικές επιθέσεις αποτελεί «Déjà vu» της απόφασης που έλαβε το φθινόπωρο του 2008 ο Λευκός Οίκος για να στηρίξει τις αμερικανικές τράπεζες, λέει ο «γκουρού» των αγορών, Έντ Γιαρντένι.

Τότε, στον απόηχο της κατάρρευσης της επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers, λέει ο διάσημος οικονομολόγος, η Ουάσιγκτον αποφάσισε την ίδρυση ενός πακέτου στήριξης του χρηματοοικονομικού κλάδου, το περίφημο TARP, με συνολικούς πόρους 700 δισ. δολ., σε μια προσπάθεια να προκαλέσει «Σοκ και Δέος» στις παραπαίουσες τότε αγορές και να πυροδοτήσει την ανάκαμψή τους.

Το ίδιο επιδίωξαν να κάνουν και οι υπουργοί Οικονομικών των 27, προσθέτει ο κ. Γιαρντένι. Γι’ αυτό λέει συζητούσαν μέχρι τα ξημερώματα προκειμένου να συμφωνήσουν στην ίδρυση ενός ευρωπαϊκού πακέτου στήριξης και να ανακοινωθεί πριν το άνοιγμα των ασιατικών αγορών. Έτσι, θα επιτυγχάνονταν, όπως επιβεβαιώνει και το πάρτι που στήθηκε τη Δευτέρα στις ευρω-αγορές, το «Σοκ και Δέος Νο. 2!»

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13903&subid=2&pubid=28651147

Συνταγή ΗΠΑ και Βρετανίας για την αντιμετώπισης της κρίσης: Δημιουργία Ταμείου 750 δισ. ευρώ για τη Διάσωση Χωρών της Ευρωζώνης - Εν μια νυκτί μεταμόρφωση της ΕΚΤ, που πλέον θα αγοράζει ιδιωτικά και κρατικά ομόλογα από τη δευτερογεννή αγορά, τυπώνοντας κατ' ουσία χρήμα.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=28655171

Ο χρυσός βέβαια έπεσε αμέσως με την ανακοίνωση του πακέτου, η Κίνα πανηγύρισε (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/05/2010_336694), διότι δε θέλει καταρρεύσεις, κτλ και ανέβηκαν οι μετοχές (http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=160671) - αυτό όμως είναι βραχυπρόθεσμο:

Οι καπιταλιστές χαίρονται διότι θα έχουν χρήμα να επενδύσουν, και προσωρινά ο φόβος έλλειψης ρευστότητας απομακρύνθηκε: Άρα, γιατί να φυλάξουν τα χρήματα τους (χρυσό), αντί να τα επενδύσουν (μετοχές), και έτσι να πλουτίσουν? Αυτό είναι που τελικά θέλουν άλλωστε, η φύλαξη του πλούτου (με το χρυσό που μένει σταθερός) είναι προσωρινή, το κεφάλαιο θέλει να αυγατίζει, όχι να μένει στάσιμο.

Όμως, μακροπρόθεσμα, τα μέτρα αυτά δεν αρκούν:

Ο Jim Rickards εξηγεί στο παρακάτω βίντεο ότι όπως ο Σόρος κάποτε γονάτισε την αγγλική λίρα, έτσι και τώρα, αν θέλουν, μπορούν να "γονατίσουν" το ευρώ:

"Look at what Soros did to the Bank of England in 1992 - he went after them, they had a finite amount of dollars, he was selling sterling and taking the dollars, and they were buying the sterling and selling the dollars to defend the peg. All he had to do was sell more than they had and he wins. But he needed real money to do that. Today you can break a country, you don't need money you just need synthetic euroshorts or CDS. A trillion dollar bailout: Goldman can create 10 trillion of euroshorts. So it just dominates whatever governments can do. So basically Goldman can create shorts faster than Europe can create money."

Just wait until Europe finally realizes that the CDS "speculators" had all the cards in the poker game all along.

http://www.zerohedge.com/article/jim-rickards-goldman-can-create-shorts-faster-europe-can-print-money

Ο Simon Johnson, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ και τώρα στο ΜΙΤ παρατηρεί πως πολλά θέματα δε συζητήθηκαν καν (πχ η Ιρλανδία), ενώ μπαίνει και λίγο πιο 'βαθιά" στο πρόβλημα, λέγοντας (http://baselinescenario.com/2010/05/10/eurozone-the-kitchen-sink-goes-in-now-it’s-all-about-solvency/) ότι:

The eurozone apparently did not even discuss the situation in Ireland, which seems increasingly troubling.
...
The underlying problem in the euro zone is that Portugal, Ireland, Italy, Greece, and Spain are locked into a currency which means they are uncompetitive in trade terms while they are also running large budget deficits.

Πάνε να "σώσουν το ευρώ" - μα το ευρώ είναι πηγή ανισορροπιών, μόνο κράτη όπως η Γερμανία μπορούν να το αντέξουν τόσο ψηλά, οι υπόλοιποι υποφέρουν, μιας και τα προιόντα που παράγουν είναι μη ανταγωνιστικά με καθαρά καπιταλιστικούς όρους, είναι πιο ακριβά από αντίστοιχα άλλων χωρών, και χωρίς υποτίμηση μένουν απούλητα, επιχειρήσεις κλείνουν ή/και μεταναστεύουν.

Έτσι, τα χρέη όμως μεγαλώνουν, δε μικραίνουν. Αλλά θα μου πεις, μερικοί βολεύοτναι με τα χρέη, έτσι δεν είναι? Θα έρθουν ως "σωτήρες" να μας δανείσουν, θα αρπάξουν ότι βρουν, και μετά "άντε γειά"...

Ο Buiter της Citigroup το λέει ξεκάθαρα:

W. Buiter: "Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός δεν αρκεί από μόνος του"
Τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της στην επόμενη τριετία εκφράζει ο επικεφαλής των αναλυτών της Citigroup Willem Buiter.

http://athenstock.blogspot.com/2010/05/w-buiter.html

Επίσης, αξίζει να δούμε και τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Γερμανίας - αυτή ήταν θεωρώ "η πρώτη και τελευταία" φορά που η Γερμανία δίνει "πακέτο σωτηρίας":

Βαριά πολιτική ήττα υπέστη η Α. Μέρκελ
Οι Σοσιαλδημοκράτες δεν κατάφεραν να αποκομίσουν κέρδη, χάνοντας επίσης μέρος της εκλογικής τους επιρροής. Μεγάλοι κερδισμένοι τα κόμματα των Πρασίνων και της Αριστεράς, καθώς αμφότερα είδαν τα ποσοστά τους να διπλασιάζονται.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=28601151

Η Αριστερά συσπειρώνει το προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας, όμως τα κυβερνώντα κόμματα αδυνατούν να πείσουν για τα πακέτα σωτηρίας σε τράπεζες και σε κράτη τους Γερμανούς, που πολύ θα ήθελαν το μάρκο (όπως δείχνουν σχετικές δημοσκοπήσεις που έχουμε δει κατά καιρούς). Και όσο ο Γερμανικός λαός φτωχαίνει, και τα δις φεύγουν "από εδώ και από εκεί", αλλά όχι για αυτούς, θα φωνάζουν και μένει να δούμε αν -ίσως και από συντηρητική σκοπιά- θα ζητήσουν έξοδο από το ευρώ.

Αλλά και κομμάτια της γερμανικής άρχουσας τάξης, ειδικά τα λιγότερο διεθνοποιημένα κομμάτια του γερμανικού κεφαλαίου, καθώς και αυτοί που θυμούνται την ιστορία της Γερμανίας με τον υπερπληθωρισμό, δε βλέπουν με καλό μάτι όλα αυτά τα γεγονότα. Το spiegel για παράδειγμα γράφει (http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,694089,00.html) σήμερα τα εξής:

Euro Zone Could Still Fall Apart

It is also of concern that the European Central Bank (ECB) is to buy government bonds from deficit countries. That weakens the bank's credibility. After all, it is not just the financial markets but also many citizens who worry about whether the euro can remain stable in the face of all the member states' huge debts. The lesson from history, that governments like to use inflation as an escape route, makes many deeply wary. In that regard, any attack on the ECB's independence is fatal.

Whether the rescue package will protect the euro from collapsing in the long term depends on how seriously the deficit countries are about consolidating their budgets. If discipline is lacking, despite the IMF oversight, then the currency union could still break apart.

Countries like Germany that had a strong currency before the euro could then feel forced to leave the euro zone and push forward with a smaller and stronger currency union. That, however, looks far less likely after this weekend's events. Greece, Spain and Portugal have now agreed to make even more of an effort to clean up their public finances.

Επίσης, ο Τρισέ παραδέχτηκε (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=a9Lwqi3aoRzw&pos=4) ότι μερικά από τα μέτρα, και ειδικά στο θέμα της αγοράς ομολόγων (=εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος) ΔΕΝ πάρθηκαν με ομοφωνία (δεν είπε ποιος διαφώνησε, αλλά όλοι μπορούμε να μαντέψουμε με σχετική ακρίβεια, έτσι δεν είναι?):

European Central Bank President Jean- Claude Trichet indicated the bank’s decision to buy government and private bonds wasn’t supported by all 22 Governing Council members.

“On some of the decisions there was unanimity, I won’t give details, and on some there was an overwhelming majority,” Trichet said in an interview with Bloomberg Television today in Basel, Switzerland. “On bond purchases we had an overwhelming majority.”

Ενδιαφέρον έχει επίσης η στάση της Αγγλίας, που δε δέχεται να συνεισφέρει λεφτά (η ΗΠΑ δίνει μέσω του ΔΝΤ - τόσα και τόσα έχει εκτυπώσει άλλωστε, τόσα έχει αρπάξει από τους λαούς με τα "πακέτα σωτηρίας", ας δώσει και μερικά ακόμα για τους δανειστές μας, ώστε να μείνει το καπιταλιστικό σύστημα όρθιο λίγο ακόμα, μέχρι να μας τα πάρουν όλα, και μετά βλέπουμε):

Ντάρλινγκ: "Δεν θα στηρίξουμε το ευρώ"
Ο Βρετανός υπουργός Οικονομικών, Αλιστερ Ντάρλινγκ, δήλωσε σήμερα ότι είναι σημαντικό να γίνει ό,τι είναι δυνατό για τη σταθεροποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών, πρόσθεσε όμως ότι η χώρα του δεν θα προσφέρει στήριξη στο ευρώ.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=28577147

Η Σουηδία θεωρεί (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/05/2010_336693) "μη ρεαλιστική" τη στάση της Αγγλίας - λες και ζούμε σε "όμορφο κόσμο, αγγελικά πλασμένο":

Σουηδία: «Μη ρεαλιστική» η άρνηση της Βρετανίας να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό σχέδιο στήριξης

Ο Σουηδός υπουργός Οικονομικών έκρινε σήμερα «μη ρεαλιστική» την άρνηση της Βρετανίας να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό σχέδιο στήριξης των χωρών της ευρωζώνης ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ, υπογραμμίζοντας ότι οι χώρες που βρίσκονται εκτός της ζώνης του ευρώ, όπως η Σουηδία ή η Βρετανία, θα επηρεαστούν το ίδιο με τις χώρες της ευρωζώνης σε περίπτωση οικονομικής κατάρρευσης.

«Είναι εντελώς μη ρεαλιστικό να πιστεύει κανείς ότι δεν πρέπει να βοηθήσει», δήλωσε ο Άντερς Μποργκ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Στοκχόλμη.

«Το Λονδίνο είναι το οικονομικό κέντρο της Ευρώπης. Αν πάψουν να λειτουργούν η χρηματοδότηση και οι πληρωμές προς τις τράπεζες, δεν θα περάσουν παρά λίγες ημέρες προτού επηρεαστούν δραματικά οι οικονομικές αγορές του Λονδίνου», υπογράμμισε ο Μποργκ.

Αν και δεν είναι μέλος της ζώνης του ευρώ, η Σουηδία ανακοίνωσε χθες Κυριακή ότι είναι έτοιμη να συμμετάσχει «ανάλογα με την περίσταση» και σε περίπτωση ανάγκης ενεργοποίησης του μηχανισμού που δημιουργήθηκε για τις 16 χώρες μέλη της ευρωζώνης. Μία πιθανή ευρωπαϊκή οικονομική κρίση θα ανέτρεπε όλες τις σουηδικές εξαγωγές, δήλωσε ο Μποργκ δικαιολογώντας την απόφαση της χώρας του.

http://media2.feed.gr/filesystem/images/20090516/engine/assets_LARGE_t_420_3623098_type11495.jpg
άντε "τυχερούληδες", σας δανείσαμε πάλι - πάρτε τώρα και μερικά εξοπλιστικά από εμάς και δώστε μας πίσω τα δανεικά που σας δώσαμε (και τα οποία σας βυθίζουν ακόμα πιο πολύ στο χρέος)

1,3 δισ. ευρώ για νέους εξοπλισμούς
Σε προμήθειες από χώρες που συμμετέχουν στο πακέτο στήριξης προχωρά η κυβέρνηση. Παραγγελίες σε Γερμανία και ΗΠΑ, ενώ αναμένουν για τις φρεγάτες η Γαλλία και για τα τεθωρακισμένα η Ρωσία
Αργά, αλλά σταθερά συνεχίζονται οι αμυντικές προμήθειες από χώρες που συμμετέχουν στο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας! Εν μέσω οικονομικής κρίσης και ενώ ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι «θα ήταν παράδοξο σε αυτήν τη χρονική περίοδο να μιλάμε για περαιτέρω εξοπλισμούς», η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, έχοντας «λευκή επιταγή» από τη ΝΔ, προχωράει σε αγορές ύψους 1,3 δισ. ευρώ από Γερμανία και ΗΠΑ, ενώ περιμένουν στη «γωνία» Γαλλία και Ρωσία. Συγκεκριμένα, ήδη αποφασίστηκε η αγορά:
Δύο επιπλέον γερμανικών υποβρυχίων ύψους 1 δισ. ευρώ.
Ανταλλακτικών για τα F-16 από τις ΗΠΑ, ύψους 160 εκατομμυρίων δολαρίων.

Και τώρα βρίσκεται στην τελική ευθεία η αγορά πυρομαχικών για τα νέα άρματα μάχης (12.000 από τη Γερμανία και 3.000 από τις ΗΠΑ) ύψους 64 εκατομμυρίων ευρώ.

Στο μεταξύ, η Γερμανία την περίοδο που αντιδρούσε σφόδρα στο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα, ελάμβανε επιπρόσθετα «δώρα» από την ελληνική κυβέρνηση για τη στήριξη του γερμανικού ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα:
Αποδέχτηκε την παραλαβή του υποβρυχίου «Παπανικολής» με τα γνωστά τεχνικά προβλήματα, που ενώ κόστισε περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ, η ίδια η κατασκευάστρια εταιρεία (HDW) το κοστολογεί σήμερα 300 εκατομμύρια ευρω!
Ικανοποίησε το αίτημα των Γερμανών να λάβουν εντός του 2010 μία μεγάλη δόση χρημάτων (300 εκατομμύρια ευρώ), ενώ το υπουργείο Αμυνας είχε αρχικά συμφωνήσει χρονοδιάγραμμα πληρωμών σε βάθος εννιά ετών που δεν θα υπερέβαινε τα 200 εκατομμύρια ανά έτος.
Το Ελληνικό Δημόσιο αποδέχτηκε τη γερμανική απαίτηση να επιβαρυνθεί το κόστος των 117 εκατομμυρίων ευρώ των υλικών που είχαν ήδη αγοραστεί για το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων 209 που τελικώς ακυρώθηκε! Ωστόσο, η κυβέρνηση, για να αποφύγει τις επικρίσεις, βάφτισε «ανταλλακτικά» τα συγκεκριμένα υλικά που υποτίθεται θα χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη των υποβρυχίων 209 όσο αυτά βρίσκονται εν δράσει. Πάντως, εξειδικευμένοι τεχνίτες του ναυπηγείου Σκαραμαγκά θεωρούν ότι τα συγκεκριμένα υλικά είναι εντελώς άχρηστα για το Πολεμικό Ναυτικό διότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ανταλλακτικά!!

Στο μεταξύ, αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψη-καταγγελία του Ντανιέλ Κον - Μπεντίτ, Γάλλου ευρωβουλευτή και ηγέτη των Πρασίνων, ότι όπως του εκμυστηρεύτηκε ο Γ. Παπανδρέου στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, ο Γάλλος πρόεδρος και ο πρωθυπουργός του είπαν ότι για να τον βοηθήσουν θα πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει τα συμβόλαια για τους εξοπλισμούς που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή! Αν όντως ευσταθούν οι αποκαλύψεις Κον - Μπεντίτ, ο Ν. Σαρκοζί εννοούσε την αποπληρωμή των μεταφορικών ελικοπτέρων NH-90 ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς και την υλοποίηση των αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ που ελήφθησαν επί κυβέρνησης Καραμανλή για αγορά επιπλέον 15 ελικοπτέρων Super Puma ύψους 300 εκατομμυρίων ευρώ και κυρίως των φρεγατών FREMM που αναμένεται να αγγίξει τα 3 δισ. ευρώ.

Οι φρεγάτες
Ειδικότερα, για το πρόγραμμα κατασκευής στα ναυπηγεία Ελευσίνας τεσσάρων φρεγατών FREMM η Γαλλία δίνει μεγάλη σημασία. Δεν είναι τυχαίο ότι την περασμένη βδομάδα στην καθέλκυση της πρώτης φρεγάτας FREMM στα γαλλικά ναυπηγεία, ανάμεσα στην ολιγομελή αντιπροσωπεία που υποδέχτηκε τον Ν. Σαρκοζί ήταν και ο Ν. Ταβουλάρης, ιδιοκτήτης του ναυπηγείου Ελευσίνας. Υπέρ της άμεσης έναρξης υλοποίησης του συγκεκριμένου προγράμματος έχει ταχθεί ο Θ. Πάγκαλος και έχει συμφωνήσει στη Βουλή η Λούκα Κατσέλη ύστερα από σχετική επισήμανση του Γ. Καρατζαφέρη.

Ωστόσο, αδιευκρίνιστες παραμένουν οι πραγματικές προθέσεις του Χ. Παμπούκη που, αν και γαλλοτραφής, δεν έχει κάνει την τελική εισήγησή του στον Γ. Παπανδρέου σχετικά με την τύχη των FREMM.

Εκτός από τη Γαλλία, σε στάση αναμονής βρίσκεται και η Ρωσία, καθώς περιμένει την υλοποίηση της διακρατικής συμφωνίας για την προμήθεια 450 ΤΟΜΑ ύψους 1,2 δισ. ευρώ. Δεν αποκλείεται σύντομα να υπάρξει παρέμβαση από το Κρεμλίνο για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, καθ’ ότι υπηρεσιακοί παράγοντες του ελληνικού υπουργείου Αμυνας μέσω εσωτερικών σημειωμάτων σπεύδουν να προαναγγείλουν την ακύρωση του συγκεκριμένου προγράμματος.

Αμυντικές προμήθειες
«Λευκή επιταγή» από τη ΝΔ

«Λευκή επιταγή» από τη ΝΔ για τις αμυντικές προμήθειες! Την έδωσε ο Κ. Τασούλας, γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, στον Β. Βενιζέλο κατά την «κεκλεισμένων των θυρών» συζήτηση στην αρμόδια υποεπιτροπή της Βουλής για την αγορά ανταλλακτικών για τα F-16 ύψους 160 εκατομμυρίων ευρώ. Μάλιστα ο υπουργός Αμυνας ευχαρίστησε τον Κ. Τασούλα για το αναπάντεχο δώρο που του έδωσε...

Σύμφωνα με απόλυτα ακριβείς πληροφορίες, ο Κ. Τασούλας ξάφνιασε με την παρέμβασή του λέγοντας πως ό,τι και εάν αποφασίσει ο υπουργός Αμυνας θα επικριθεί από τα ίδια άτομα, είτε αγοράσει είτε δεν αγοράσει ανταλλακτικά για τα F-16. Στηριζόμενος πάνω στην καινοφανή αυτή άποψή του, ο Κ. Τασούλας παρότρυνε τον Β. Βενιζέλο: «Αρα, αφού θα σας επικρίνουν ούτως ή άλλως, προτείνω να επιλέξετε την αποτελεσματικότητα».

Βέβαια, ούτε ο Κ. Τασούλας, αλλά και ουδείς άλλος εκ των βουλευτών που συμμετέχουν στη συγκεκριμένη υποεπιτροπή της Βουλής ζήτησε να μάθει από τους παριστάμενους πτεράρχους αν για τη συγκεκριμένη αγορά-μαμούθ ανταλλακτικών ύψους 160 εκατομμυρίων δολαρίων έχει προηγηθεί οικονομοτεχνική μελέτη, πόσο θα αυξηθεί η διαθεσιμότητα των μαχητικών αεροσκαφών και για πόσο χρονικό διάστημα.

Προφανώς πρόκειται για «ψιλά γράμματα», τόσο για την Αεροπορία όσο και για τη Βουλή!

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=11815022

http://3.bp.blogspot.com/_FTtxJ0SB19A/S-WznSjqmyI/AAAAAAAABW4/4zgWL3hf1XA/s640/Sponsors.jpg

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο:

ΑΠΟ ΤΟ 1990, αν θεωρήσουμε ότι αποτελεί έτος καμπής στο πολιτικό σύστημα και κυρίως «εισβολής» της ενιαίας σκέψης του νεοφιλελευθερισμού (αγορά, ιδιωτικοποίηση, λαϊκός καπιταλισμός, λιγότερο κράτος) στις αντιλήψεις της κοινωνίας και της πολιτικής ελίτ, η Ελλάδα έχει ζήσει τρία μεγάλα κύματα λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου, με επιπτώσεις ασύλληπτες σ’ αυτό που σήμερα βιώνουμε ως κρίση κρατικού χρέους.
Μπορούμε να προσδιορίσουμε τον πλούτο που παράχθηκε στην εικοσαετία αυτή, πολύ σχηματικά και με μεγάλο βαθμό αφαίρεσης, περίπου σε 4 τρισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τη μαύρη οικονομία, που κι αυτή πάντως αντιστοιχεί σε πραγματικό πλούτο. Και φυσικά χωρίς να υπολογίζουμε τις υπεραξίες που προκύπτουν από εκείνο το μέρος του που «αντικειμενοποιείται» σε κινητές ή ακίνητες αξίες. Τουλάχιστον 4 τρισ. ευρώ, λοιπόν, πέρασαν από τα χέρια μας, έγιναν ιδιωτική κατανάλωση, κρατικές δαπάνες, δαπάνες δημοσίου χρέους. Και μπροστά σ’ αυτά, τα 60 δισ. ευρώ, που υποτίθεται ότι πήραμε και «φάγαμε» από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, δεν ξεπερνούν το 1,5%. Η αξία τους στην πραγματικότητα ήταν μόνο συμβολική, έστω κι αν είναι εκατοντάδες και χιλιάδες οι πινακίδες που μας θυμίζουν: «αυτό το έργο πραγματοποιήθηκε με τη συγχρηματοδότηση της Ε.Ε.» ΕΠΟΜΕΝΩΣ, το ερώτημα είναι: «Πού πήγαν τα λεφτά, οέο;
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΓΑΛΟ κύμα συντελέστηκε την περίοδο 1990-1993. Η σαρωτική εκποίηση του δημόσιου πλούτου που προώθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έστω κι ανολοκλήρωτη, μαζί με τη φάμπρικα των προγραμματικών συμφωνιών που εδραίωσε την ηγεμονία εθνικών προμηθευτών και εργολάβων στα δημόσια έργα, συνοδεύτηκε από μια εκτίναξη του δημοσίου χρέους. Για την ακρίβεια, οδήγησε στον υπερδιπλασιασμό του από τα 27 δισ. στα 68 δισ. ευρώ. Βάσει της νεοφιλελεύθερης συνταγής, θα έπρεπε να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Τα υποτιθέμενα έσοδα αποκρατικοποιήσεων θα έπρεπε να ελαφρύνουν το χρέος. Ο λόγος για τον οποίο δεν συνέβη αυτό δεν ήταν μόνο ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις εκποιήθηκαν κοψοχρονιά, αλλά και ότι το κράτος ουσιαστικά «επιδότησε» και τους αγοραστές. Αυτό το πρώτο κύμα που έσπασε το ταμπού της ιδιωτικοποίησης συνεχίστηκε αδιαλείπτως από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2004, οπότε ολοκληρώθηκε ο μεγαλύτερος κύκλος αποκρατικοποιήσεων στις τράπεζες, τις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ληστείας του κοινωνικού πλούτου κορυφώθηκε το 1999, όταν η εδραίωση του «λαϊκού καπιταλισμού» και της «δημοκρατίας των μετόχων» έγινε συλλογική αυταπάτη, στα όρια της υστερίας, για ένα σημαντικότατο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Στον χρηματιστηριακό πανικό του 1999 η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έφτασε το ιλιγγιώδες ποσό των 212 δισ. ευρώ, φρέσκο χρήμα που αντλήθηκε από το μικρομεσαίο εισόδημα περίπου ενός εκατομμυρίου νοικοκυριών. Δυο χρόνια μετά, τα τρία τέταρτα αυτού του πλούτου είχε κάνει φτερά και η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. έπιανε πάτο, κάτω από τα 60 δισ. ευρώ. Περίπου 150 δισ. ευρώ, ποσό που υπερέβαινε το ετήσιο ΑΕΠ σε τιμές 1999, δεν εξαερώθηκαν, αλλά άλλαξαν χέρια μέσω της φάμπρικας εισαγωγών και αυξήσεων κεφαλαίων στο Χ.Α. που, αντί για επενδύσεις, έγιναν ιδιωτικές περιουσίες και πολυτελής κατανάλωση των μεγαλομετόχων. Η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου υπέρ των ολίγων από καταβολής ελληνικού κράτους συνέβη την ίδια περίοδο που τα φτωχότερα νοικοκυριά υποβάλλονταν σε ασκήσεις λιτότητας μέσω του προγράμματος σύγκλισης και της υποτίμησης της δραχμής για την ένταξη στο ευρώ. Την ίδια περίοδο, το δημόσιο χρέος μένει «κολλημένο» στην περιοχή του 100% του ΑΕΠ, ανεξάρτητα από τις λαθροχειρίες υπολογισμού του και παρά τον πακτωλό εσόδων του κράτους.

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου κορυφώνεται το 2004, όταν η ελληνική κοινή γνώμη υποβάλλεται σε μαζικό υπνωτισμό από τις ολυμπιακές σειρήνες, καλείται να ζήσει το ολυμπιακό όνειρο, ενώ ταυτόχρονα φιμώνεται ως «αντεθνική» κάθε φωνή που προειδοποιεί ότι τα φαραωνικά ολυμπιακά έργα, πέραν της αμφίβολης ανταποδοτικότητάς τους, θα εκτινάξουν το δημόσιο χρέος και θα γεμίσουν τα ταμεία των ξένων και εγχώριων εργολάβων και προμηθευτών που, εκμεταλλευόμενοι το ολιγοπώλιό τους, έστησαν έναν απίστευτο μηχανισμό υπερτιμολογήσεων και υπερκοστολογήσεων. Τα 20 δισ. του κόστους των ολυμπιακών έργων πλαισιώνονται από ένα πολλαπλάσιο κόστος όλων των μεγάλων έργων που ξεκίνησαν από το 2000 και εξελίσσονται μέχρι σήμερα, και πέρα από τις (τελικά ισχνές) κοινοτικές επιδοτήσεις, προσέθεσαν σε εννιά χρόνια περίπου 150 δισ. ευρώ κρατικού χρέους, εδραίωσαν την ηγεμονία ενός ολιγάριθμου λόμπι εργολάβων και προμηθευτών που σήμερα όχι απλώς ελέγχει, αλλά και κατέχει τα μεγάλα έργα σαν κατακτητής που κατέλαβε τμήμα της εθνικής επικράτειας. Υποθέτω ότι το αντιλαμβάνεστε αυτό κάθε φορά που περνάτε, για παράδειγμα, από διόδια εθνικών οδών.

ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΥΜΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου. Και ταυτόχρονα, το πιο βίαιο και καταστροφικό ως προς τις επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό. Η τετραετία που ακολουθεί, με την Ελλάδα ενταγμένη στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. - ΔΝΤ, θα σημάνει μια μεταφορά πλούτου άνω των 150 δισ. ευρώ απευθείας από τα λαϊκά εισοδήματα και τα κρατικά ταμεία στα χαρτοφυλάκια ξένων και εγχώριων τραπεζών, αλλά και κερδοσκοπικών επενδυτικών κεφαλαίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Καθώς προβλέπεται ότι το χρέος θα φτάσει στο τέλος (αν υπάρξει τέλος) του κυβερνητικού προγράμματος, το 2014, στα 360 δισ. ευρώ (αύξηση 1000% από το 1991!), κάθε παραγωγική ικμάδα αυτής της χώρας, κάθε ευρώ που θα παραχθεί ή θα καταναλωθεί τα πέντε αυτά πέτρινα χρόνια, προορίζονται να διασώσουν και να τροφοδοτήσουν το πιο παρασιτικό τμήμα της οικονομίας, και μάλιστα κυρίως εκτός Ελλάδας. Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, στα τραπεζικά τους χαρτοφυλάκια, που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους. Για το μέγεθος της λεηλασίας, μερικοί ακόμη αριθμοί είναι ενδεικτικοί: από το 1991 μέχρι σήμερα, στην εικοσαετία των τριών κυμάτων λεηλασίας του εθνικού πλούτου, η «φτωχή πλην τιμία» Ελλάδα έχει καταβάλει τόκους περίπου 180 δισ. ευρώ στους δανειστές της. Στην πενταετία της «διάσωσης» καλείται να καταβάλει τόκους 75 δισ. (έναντι 150 δισ. χρέους σε ομόλογα που λήγουν την ίδια περίοδο). Τοκογλυφία ύψους 50% με την εγγύηση των (μόνον διασωζόμενων) «σωτήρων»!

ΠΟΣΑ ΚΥΜΑΤΑ λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου ακόμη αντέχει, άραγε, αυτή η κοινωνία; Κανένα. Αρκεί να προσπαθήσει κανείς να φανταστεί το τοπίο της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας στο απροσδιόριστο τέλος αυτού του τούνελ. Τι κρατικές υποδομές θα έχουν απομείνει; Τι παραγωγικές δομές θα μένουν ζωντανές και τι θα παράγουν με ύφεση πάνω από 4%; Σε τι κατάσταση θα είναι το ανθρώπινο δυναμικό, με την ανεργία πάνω από το 15% και την εργασία εξουθενωμένη από μισθούς πείνας και ανέχειας; Με ποια κίνητρα η νέα γενιά θα δώσει τη μάχη της γνώσης, της επαγγελματικής επάρκειας και αξιοπρέπειας, θα ονειρευτεί τη χώρα του μέλλοντός της; Ποιο ακριβώς όραμα θα βοηθήσει την κοινωνία να αντέξει τον βίαιο ακρωτηριασμό δικαιωμάτων που υφίσταται; Τι όραμα έχει να του προσφέρει το σημερινό πολιτικό σύστημα που την οδήγησε στην «ελεγχόμενη» χρεοκοπία;
Κανένα. Και η ταπεινή μου πρόβλεψή είναι πως, σε ένα χρόνο το πολύ, θα αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή, που θα ’γραφε κι ο Σαββόπουλος.

http://kibi-blog.blogspot.com/2010/05/852010_10.html

Στους αντίποδες του πακέτου κυβέρνησης-τρόικας-ΔΝΤ βρίσκονται οι προτάσεις των πολιτών για την αντιμετώπιση της κρίσης, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μεγάλης έρευνας της Vprc για το Tvxs . Σε συντριπτικό ποσοστό , ανάλογο με αυτό όσων εναντιώνονται στα μέτρα και παρουσιάστηκε χθες, οι ερωτηθέντες ζητούν αναδιαπραγμάτευση του χρέους, μείωση εξοπλισμών σε συνεννόηση με την Τουρκία, φορολόγηση εκκλησίας καθώς και ποινικοποίηση της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα και της φοροδιαφυγής. Λείπει όμως η πολιτική πλατφόρμα που με τη στήριξη του κοσμου θα το υλοποιήσει αυτό το πρόγραμμα
http://tvxs.gr/tvxs_downloads/vprc-070610/20.jpg

Στον παραπάνω πίνακα η πιο ριζοσπαστική από την αναδιαπραγμάτευση του χρέους(υπέρ το 55%) πρόταση για στάση πληρωμών συγκεντρώνει τις προτιμήσεις περίπου του 1/3 των ερωτηθέντων. Δείγμα της ριζοσπαστικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και της κακής δημόσιας εικόνας του τραπεζικού τομέα στην Ελλάδα, είναι το ποσοστό 48% των ερωτηθέντων που συμφωνεί με την κρατικοποίηση μεγάλων τραπεζών, ενώ αντίθετο είναι το 32% . Με την έκδοση λαικού ομολόγου συμφωνεί το 47% και με την δραστική μείωση των εξοπλισμών το 64%. Αυτό το τελευταίο ποσοστό αυξάνεται στο 72% αν υπάρξει διμερής συμφωνία με την Τουρκία, όπως προκύπτει από τον πίνακα που ακολουθεί.

http://tvxs.gr/tvxs_downloads/vprc-070610/21.jpg

Ο προηγούμενος πίνακας θα μπορούσε να έχει τον τίτλο «Τι δεν κάνει η κυβέρνηση» καθώς ακόμη πιο εντυπωσιακά είναι τα ποσοστά πολιτών που ζητούν φορολόγηση της εκκλησίας(87%) καθώς και ποινικοποίηση της μεγάλης φοροδιαφυγής(88%) και της διαφθοράς(88%).

Αποχώρηση από το ευρώ και Ελλάς-Γαλλία συμμαχία.

Εντυπωσιακά είναι και τα αποτελέσματα σε ερώτηση για τις επιπτώσεις του ευρώ στην ελληνική οικονομία, με το 55% να πιστεύει ότι επαιξε αρνητικό ρόλο και μόνο το 29% θετικό.

http://tvxs.gr/tvxs_downloads/vprc-070610/9.jpg

Ο «ευρωζωνοσκεπτικισμός» είναι εμφανής και στην ερώτηση για την οικιοθελή αποχώρηση από το ευρώ, με την οποία «μάλλον συμφωνεί» το 25%. Το 63% έχει αντίθετη γνώμη, αλλά η ισχυρή μειοψηφία του 25% δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για πολιτικές αμφοσβήτησης του ενιαίου νομίσματος και εξόδου από την ευρωζώνη.

http://tvxs.gr/tvxs_downloads/vprc-070610/22.jpg

Η αισιοδοξία, σπάνια στην συγκεκριμμένη δημοσκόπηση, επιστρέφει στην ερώτηση αν θα υποχρεωθεί η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ, αφού το 60% δεν το θεωρεί πιθανό. Στην ενδιαφέρουσα ερώτηση αν θα πρέπει να αποχωρήσει η Γερμανία από το ευρώ το 46% είναι κατά αλλά ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό(28%) μάλλον υπέρ.

http://tvxs.gr/tvxs_downloads/vprc-070610/23.jpg

http://tvxs.gr/tvxs_downloads/vprc-070610/24.jpg

Παρ οτι οι περισσότεροι δεν βλέπουν ευρώ χωρίς Γερμανία, η κρίση εμπιστοσύνης απέναντι στο Βερολίνο, το ΔΝΤ αλλά και τους ευρωπαικούς θεσμούς είναι εμφανής στον επόμενο πίνακα. Μόνο η Γαλλία διατηρεί μια σχετικά καλή εικόνα, αφού την πολιτική της εμπιστεύεται ένα όχι αξιοκαταφρόνητο ποσοστό του 37%. Βασικά η "καλή" σχέση της Γαλλιας οφείλεται στο ότι η Γαλλία έχει τις πιο εκτεθειμένες τράπεζες στην Ελλάδα, και άρα έχει τα περισσότερα να χάσει αν δεν πληρώσουμε. Γι' αυτό μας "καλοπιάνει"

http://tvxs.gr/tvxs_downloads/vprc-070610/12.jpg

Πηγή: tvxs (http://tvxs.gr/news/ελλάδα/vprc-αναδιαπραγμάτευση-χρέους-μείωση-εξοπλισμών-φορολόγηση-εκκλησίας)

http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/05/vprc_09.html

Δείτε σε βίντεο και μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του οικονομικού αναλυτή Δ. Καζάκη - πραγματικά αξίζει:

Δ. Καζάκης: εισήγηση στην συζήτηση για το χρέος που οργάνωσε το "Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής" στην ΑΣΟΕΕ 8/5/2010
http://eos-anadimosieyseis.blogspot.com/2010/05/852010_3596.html

http://engine.feed.gr/?catid=11379&imgid=9635547&srcid=420&type=11495

Οι παλιές... φιλίες της Lazard στην Ελλάδα
Οι παλαιότερες συνεργασίες και τα πρόσωπα - κλειδιά στην ανάμειξη του διεθνούς τραπεζικού οργανισμού στα οικονομικά της Ελλάδας
επιβεβαίωση της είδησης της συνεργασίας του ελληνικού κράτους με τον τραπεζικό οργανισμό Lazard.
Οι συνειρμοί που προκλήθηκαν ήταν εύλογοι: η Ελλάδα πρόκειται να αναδιαρθρώσει το χρέος της. Η επενδυτική αυτή τράπεζα έχει συνδέσει το όνομά της με κράτη που χρησιμοποίησαν τις υπηρεσίες της για να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους τους, πράγμα που πρόσφατα έκαναν η Αργεντινή, το Εκουαδόρ, η Ακτή Ελεφαντοστού και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής.
Η αναδιάρθρωση του χρέους «δεν ήταν ποτέ επιλογή υπό εξέταση» διευκρινίστηκε και εκ μέρους της εταιρείας. Οι «Financial Times» αναφέρουν δήλωση του Γ. Παπακωνσταντίνου σύμφωνα με την οποία η Lazard προσελήφθη για να παρέχει «γενικές οικονομικές συμβουλές».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=11770966

«Κόκκινα δάνεια» απειλούν τα τραπεζικά κέρδη
ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΦΟΒΟΙ ΟΤΙ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΔΥΣΒΑΣΤΑΚΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΘΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ
Σε συντονισμό με την ΕΚΤ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επεκτείνει το σκέλος παροχής εγγυήσεων του πακέτου στήριξης των 28 δισ. ευρώ με επιπλέον κονδύλια της τάξης των 5 με 10 δισ. ευρώ. Δηλαδή, το πακέτο στήριξης θα φθάσει στα 32 με 38 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 20 με 25 δισ. ευρώ θα είναι εγγυήσεις του Δημοσίου.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/05/2010&id=160105

Α. Το ότι οι τράπεζες παίρνουν μερικά δις ακόμα περνάει "στα ψιλά", να μην πάρει χαμπάρι ο κόσμος ότι τον κλέβουν μέχρι αηδίας. Επίσης στα ψιλά παιρνούν και δημοσκοπήσεις όπως αυτή παραπάνω που λένε πράγματα που δε θ΄λεει να τα ακούει η άρχουσα τάξη

β. Το πακέτο αυτό είναι μεγαλύτερο, είναι +30δις όπως είδαμε (http://athenstock.blogspot.com/2010/05/blog-post_9519.html)

Για «τελειωτικό χτύπημα στην όποια δημόσια ασφάλιση υπήρχε, υπέρ της ιδιωτικής» κάνει λόγο ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Κλαυδιανός αναφερόμενος στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, με βάση, όπως σημειώνει, όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα. Δίκιο έχει, απλά μας κλέβουν και μας λένε ότι δε γίνεται αλλιώς
Κατηγορεί δε την κυβέρνηση ότι «με βίαιο τρόπο κατεδαφίζει το υπάρχον αναδιανεμητικό σύστημα και το αντικαθιστά με το κεφαλαιοποιητικό».
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1814048

Στις ΗΠΑ:

Νέα «διάσωση» ζητά στις ΗΠΑ η στεγαστική Fannie Mae Πληρώστε "κορόιδα"...
Νέα κρατική ενίσχυση ζητά από το αμερικανικό Δημόσιο η στεγαστική τράπεζα Fannie Mae, μετά τις ζημίες ύψους 13,1 δισ. δολαρίων που παρουσίασε στο πρώτο τρίμηνο του 2010.
Για την κάλυψη των αυξανόμενων ζημιών, της η μεγάλης στεγαστική ζητά ενίσχυση 8,4 δισ. δολαρίων, που θα ανεβάσει το σύνολο των δημόσιων κονδυλίων που έχει λάβει στα 83,6 δισ. δολάρια.
Η Fannie Mae και η «αδελφή» στεγαστική Freddie Mac αποτελούν την πλέον «ακριβή» διάσωση από τη χρηματοοικονομική κρίση, καθώς το συνολικό ποσό που έχουν λάβει ανέρχεται στα 145 δισ. δολάρια.
Στα τέλη του περασμένου έτους, η κυβέρνηση Ομπάμα δεσμεύτηκε να καλύψει απεριόριστα τις ζημίες που θα παρουσιάσουν οι Freddie και Fannie έως το 2012.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/05/2010_336691

Civil And Criminal Probes Launched Against JP Morgan For Silver Market Manipulation Μετά τη Goldman, τώρα και η JPMorgan ερευνάται, για ένα "σκανδαλάκι" (πάντα έτσι κάνουν - ρίχνουν μερικά πρόστιμα, μερικές τιμωρίες στα πιο "κραχτά" σκλανδαλα όταν βλέπουν τον κόσμο να αγριεύει, ακόμα και αυτό όμως είναι σημαντικό). Έχει ενδιαφέρον και το ότι ερευνάται η χειραγώγηση της αγοράς ασημιού, μετά την αγορά του χρυσού. Το ασήμι είναι το "μικρό αδερφάκι" του χρυσού, και αυτό δηλαή είναι μέσο αποθήκευσης του κεφαλαίου όταν δεν επενδύεται από τους κεφαλαιοκράτες. Εξ ου και δε το συμπαθούν ιδιαίτερα και προσπαθούν να "κρατήσουν χαμηλά" την τιμή, γιατί θέλουν βασικά το κεφάλαιο να επενδυθεί
Yes, it is really happening. After years and years and years of market manipulation, JPMorgan is about to realize there is only so far you can push your luck against the criminal envelope.
http://www.zerohedge.com/article/civil-and-criminal-probes-launched-against-jp-morgan-silver-market-manipulation

Gordon Brown 'stepping down as Labour leader' Το κόμμα του, οι αυτοαποκαλούμενοι "εργατικοί", θέλει να κυβερνήσει μαζί με τους "φιλελεύθερους δημοκράτες", και επειδή ο Μπράουν έτσι "τσαλακωμένη" δημόσια εικόνα "θυσιάζεται" για να επιτευχθεί η συμφωνία
Gordon Brown is to step down as Labour leader by September - as his party opens formal talks with the Lib Dems about forming a government.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/election_2010/8672859.stm

http://s.enet.gr/resources/2010-05/46-5-thumb-medium.jpg

Μαζικές άρσεις απορρήτου "δημοκρατικά" πάντα...
Φύλλο και φτερό έχει κάνει η Αντιτρομοκρατική τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και τα sms χιλιάδων ανυποψίαστων κατοίκων της Αθήνας. Από τον περασμένο Οκτώβριο, τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. έχουν επιδοθεί ακόμη και σε αναδρομικές (προ τριετίας) άρσεις του απορρήτου των επικοινωνιών των πολιτών σε ευρείες περιοχές της πρωτεύουσας, ζητώντας αναλυτικά τα στοιχεία όλων των κλήσεων που κατέγραψαν οι κυψέλες των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα!
Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα τέθηκαν υπό αστυνομική επιτήρηση για λόγους «εθνικής ασφάλειας». Τα στίγματα της τηλεφωνικής επικοινωνίας όλων ανεξαιρέτως των πολιτών που κατοικούν ή βρέθηκαν μέσα σ' αυτές τις κατοικημένες περιοχές (όνομα καλούντος, καλουμένου, διάρκεια κλήσης, sms κ.λπ.) έχουν μπει στο στόχαστρο των αστυνομικών ερευνών.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=10/05/2010&id=160538

pt3

11-05-10, 12:13

Επίσης, αξίζει να δούμε και τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Γερμανίας - αυτή ήταν θεωρώ "η πρώτη και τελευταία" φορά που η Γερμανία δίνει "πακέτο σωτηρίας":

Βαριά πολιτική ήττα υπέστη η Α. Μέρκελ
Οι Σοσιαλδημοκράτες δεν κατάφεραν να αποκομίσουν κέρδη, χάνοντας επίσης μέρος της εκλογικής τους επιρροής. Μεγάλοι κερδισμένοι τα κόμματα των Πρασίνων και της Αριστεράς, καθώς αμφότερα είδαν τα ποσοστά τους να διπλασιάζονται.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=28601151
Η Αριστερά συσπειρώνει το προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας, όμως τα κυβερνώντα κόμματα αδυνατούν να πείσουν για τα πακέτα σωτηρίας σε τράπεζες και σε κράτη τους Γερμανούς, που πολύ θα ήθελαν το μάρκο (όπως δείχνουν σχετικές δημοσκοπήσεις που έχουμε δει κατά καιρούς). Και όσο ο Γερμανικός λαός φτωχαίνει, και τα δις φεύγουν "από εδώ και από εκεί", αλλά όχι για αυτούς, θα φωνάζουν και μένει να δούμε αν -ίσως και από συντηρητική σκοπιά- θα ζητήσουν έξοδο από το ευρώ.

Δηλαδή οι Γερμανοί που δεν ήθελαν να δοθει βοήθεια στην Ελλάδα δεν ψήφισαν την Μερκελ που έκανε ότι μπορούσε για να το αποφύγει - δυσκολέψει και αντιθέτως ψηφισαν αυτούς που από την πρώτη στιγμή ηταν υπερ του πακέτου βοηθείας και χωρίς το ΔΝΤ μαλιστα.
Λίγο περίεργη η αναλυσή σου .......

anon

11-05-10, 13:11

Κανένας δεν ήθελε να βοηθήσει την ελλάδα, χάρις τα λαικίστικα κιτρινόχαρτα που κυκλοφορούν εκεί, λες και η βοήθεια τσάμπα ήτανε, και όχι με σούπερ επιτόκιο 5%... Η Μέρκελ εισπράτει την λαικίστικη καμπάνια που αυτή και τα στελέχη της προώθησαν περισσότερο απο άλλους την δεδομένη στιγμή.

ciaoant1

11-05-10, 14:47

Δηλαδή οι Γερμανοί που δεν ήθελαν να δοθει βοήθεια στην Ελλάδα δεν ψήφισαν την Μερκελ που έκανε ότι μπορούσε για να το αποφύγει - δυσκολέψει και αντιθέτως ψηφισαν αυτούς που από την πρώτη στιγμή ηταν υπερ του πακέτου βοηθείας και χωρίς το ΔΝΤ μαλιστα.
Λίγο περίεργη η αναλυσή σου .......
Το κομμάτι του λαού που ήταν υπέρ της όποιας αριστεράς υπάρχει στη Γερμανία την ψήφισε, και μάλιστα το κομμάτι αυτό μεγάλωσε.

Το κομμάτι του λαού που ψήφιζε Μερκελ διασπάστηκε όμως, διότι πολλοί εξ αυτών δε συμφωνούν με τα πακέτα διάσωσης.

Αποτέλεσμα να πέσει η Μέρκελ

ciaoant1

13-05-10, 01:41

Αναδημοσίευση (http://sarantakos.wordpress.com/2010/05/05/katoxi/) από τον Δημήτρη Σαραντάκο, που έζησε στην Κατοχή και κάτι θυμάται και μας τα λέει και εμάς:

http://2.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S-mzqNIGpCI/AAAAAAAAPoQ/pY9PgzYrAQo/s400/dekemvris19441.jpg

Καινούργια Κατοχή λοιπόν;

Το άκουσα κι ακόμα δεν το πιστεύω. Στην εκπομπή του «Mega», στις 29 Απριλίου, ο γεν. γραμματέας της ΑΔΕΔΥ στην εκπομπή του γνωστού τηλεπαρουσιαστή Χατζηνικολάου είπε ότι σαν ρώτησε τον πρωθυπουργό της χώρας πώς θα ζήσουν οι συνταξιούχοι των 500 και 600 ευρώ τώρα που θα χάσουνε την 13η και 14η σύνταξη, αυτός του απάντησε:
«Για το θέμα αυτό να ρωτήσετε την αντιπροσωπεία της “τρόικας”, αυτοί θα σας πουν!»
Κάπως έτσι είχε απαντήσει, τον Δεκέμβριο του 1942, αν δεν κάνω λάθος, ο «Κουίσλινγκ» πρωθυπουργός Λογοθετόπουλος, όταν τον ρώτησε ο πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού πού θα βρεθούν τρόφιμα για τους πεινασμένους:
«Ρωτήστε επ’ αυτού τον κύριο Άλτενμπουργκ.»
Τότε δεν υπήρχε «τρόικα», γιατί οι δυνάμεις κατοχής ήτανε δύο και όχι τρεις. Έτσι κουμάντο κάνανε από μέρους των Γερμανών ο Άλτενμπουργκ και από μέρος των Ιταλών ο Γκίζι. Τώρα έχουμε τρεις δυνάμεις κατοχής: Την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ελληνιστί Κομισιόν), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Δεν μας κατέχουν στρατιωτικά, αυτά είναι πράγματα δαπανηρά, ξεπερασμένα και επικίνδυνα (βλέπε Ιράκ και Αφγανιστάν), αλλά μας έχουν υποδουλώσει οικονομικά.

Να το πάρουμε λοιπόν απόφαση. Είμαστε υπό κατοχήν. Δεν είναι και τόσο φοβερό όσο ακούγεται. Θυμάμαι πως στη Μυτιλήνη η έλευση των Γερμανών ήταν αναίμακτη και δε βρήκε καμμιά αντίσταση. Τις πρώτες μάλιστα βδομάδες οι «γερμανόφιλοι» πανηγύριζαν.
«Είδες που φοβόσουνα; Ήρθαν οι Γερμανοί και δεν άνοιξε ρουθούνι. Επιτέλους, θα μας βάλουν σε κάποια τάξη και θα μας φέρουν τη γερμανική τεχνολογία», έλεγε στον πατέρα μου ένας φίλος του, καλός μαιευτήρας (στην κλινική του γεννήθηκα) και παλιός αριστερός, που κατόπιν μεταλλάχθηκε σε ναζιστή!
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/05/blog-post_5391.html

Στρίβειν του χρέους δια του Δ.Ν.Τ…όχι για πολύ μα για 4 χρόνια
Το κόστος δανεισμού και η επιστροφή του αρχικά δανεισθέν κεφαλαίου θα φτάσουν τα 140 δις ευρώ τα επόμενα 7 χρόνια. Σύμφωνα με την συμφωνία που έχει υπογραφεί κάθε πληρωμή αποπληρώνεται σε οκτώ ισόποσες τριμηνιαίες δόσεις, αρχίζοντας 3 ¼ χρόνια μετά την καταβολή κάθε πληρωμής. Με απλά λόγια την επταετία που ακολουθεί, με την Ελλάδα ενταγμένη στον μηχανισμό στήριξης ΕΕ+ΕΚΤ+ΔΝΤ (για 3,5 χρόνια), θα σημάνει μια μεταφορά πλούτου άνω των 140 δισ. ευρώ απευθείας από τα λαϊκά εισοδήματα και τα κρατικά ταμεία στα χαρτοφυλάκια ξένων (κυρίως των ΗΠΑ και της Ευρώπης) και εγχώριων τραπεζών. Το αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής σύμφωνα με εκτιμήσεις του ίδιου του Δ.Ν.Τ θα είναι το χρέος της Ελλάδος να φτάσει το 150% του ΑΕΠ το 2013, πριν αρχίσει να αποκλιμακώνεται.

Στην πραγματικότητα αν κάποιος διαβάσει καλύτερα την συμφωνία η Ελλάδα έκανε αναδιάρθρωση του χρέους που έχει να πληρώσει την επόμενη τετραετία. Μέσα στο τετραετές αυτό διάστημα θα λήξουν και εικοσαετή και δεκαετή και τριετή και διετή και μονοετή ομόλογα. Όλα αυτά τα ομόλογα θα πληρωθούν στην ώρα τους ελέου του μηχανισμού ΕΕ+ΕΚΤ+ΔΝΤ αλλά η πραγματική αποπληρωμή τους για την Ελλάδα θα ξεκινά 3 ¼ χρόνια αργότερα σύμφωνα με τη συμφωνία που υπέγραψε το Ελληνικό κράτος με την ΕΕ+ΕΚΤ+ΔΝΤ.

Ωραία θα πείτε. Η Ελλάδα με ένα τρίσμπαρο (ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ) θα πετύχει πολλά τρυγόνια και κυρίως δημοσιονομικό νοικοκύρεμα, αναδιάρθωση χρέους με βάση το χρόνο και όχι το ίδιο το χρέος και μια μορφή οργανωμένου εισπρακτικού μηχανισμού (θα τον δείτε σε λίγα τέρμενα). Λάθος. Η Ελλάδα θα τα έχει πετύχει όλα αυτά στο τέλος του προγράμματος, όμως την στιγμή που θα πρέπει να περπατήσει μόνη της και θα χρειαστεί να ξοδέψει λεφτά είτε για επενδύσεις είτε για πληρωμή των χρεών προς ΕΕ+ΕΚΤ+ΔΝΤ είτε για πληρωμή χρεών προς τρίτους εκείνη τη στιγμή ακριβώς θα βρέθει στο λάθος χώρο την πιο ακατάλληλη στιγμή. Ο χώρος θα λέγετε διεθνείς αγορές χρήματος και η πιο ακατάληλη στιγμή θα έχει να κάνει με το ότι το χρέος της Ελλάδος θα είναι στο 150% του ΑΕΠ της σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΔΝΤ.

Το προδιαγεγραμένο δυστύχημα για την Ελλάδα που θα λάβει χώρα σε τέσσερα χρόνια από τώρα θα είναι ότι το 50% τους χρέους της θα το έχει υποθηκευμένο με κρατικά / εθνικά assets και το άλλο 50% θα είναι χωρίς εμπράγματη επιβάρυνση (good will), ενώ σήμερα το 100% του χρέους δεν έχει καμία υποθήκευση. Πότε θα είναι καλύτερα τα πράγματα πιστεύετε τότε ή τώρα;

Θα μου πείτε ότι δεν έχει η Ελλάδα ελπίδα να την σκαπουλάρει; Φυσικά και έχει. Τον μοναδικό τρόπο που έχει αυτή αλλά και οι άλλες όμοιες Ευρωπαικές μπανανίες του Νότου και του Βορά θα τον αναφέρω σε επόμενο άρθρο.
link (http://frapezitis.wordpress.com/2010/05/11/στρίβειν-του-χρέους-δια-του-δ-ν-τ-όχι-γι/)

http://3.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S3RZhFA0dgI/AAAAAAAANfY/p0yQ6RgsEJI/s320/imperialism.jpg

"Η Ελλάδα δεν είναι παρά ένα προτεκτοράτο" (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/02/blog-post_6798.html) λέγαμε, και να που τώρα μας το λένε "φόρα παρτίδα" ότι πλέον η Ελλάδα δεν είναι -έστω τυπικά- ανεξάρτητο κράτος:

Europe announced radical plans on Wednesday to pre-vet member states' budgets from next year, drawing decidedly mixed reactions from euro giants Germany and France.

The idea forms part of a post-recession drive towards pan-European 'economic governance,' aimed at reining in runaway state debts threatening the region's financial stability and wider economic recovery.

Uh, without sovereignty over the budget you do not have a sovereign nation. Period, end of discussion, full-stop.

German Chancellor Angela Merkel meanwhile said that budgets are "not secret anyway," pointing out that Brussels "can already today form an opinion about what governments put forward during budgetary debates."

Allowing the commission to comment earlier is, "I believe, not a bad thing," she added.

Her deputy, Foreign Minister Guido Westerwelle, had earlier stressed that the "right" to set budgets fell to "national parliaments," representing the "nucleus of state sovereignty."
No kidding.

http://market-ticker.denninger.net/archives/2310-Is-It-Tin-Or-Is-It-Real-Deutsch-Marks.html

Η Ελλάδα εξετάζει την πώληση κρατικής περιουσίας
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ορίσει την επενδυτική τράπεζα Lazard ως σύμβουλο για τα δημόσια οικονομικά της, στα οποία περιλαμβάνεται και η πώληση ενός αριθμού περιουσιακών στοιχείων κρατικής ιδιοκτησίας.
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=161516

Η αναδιάρθρωση του χρέους παγίδα για τις υπερχρεωμένες χώρες Ένα μεγάλο, αλλά πολύ περιεκτικό άρθρο που αξίζει να διαβαστεί από όλους
Η προηγούμενη Πέμπτη, 6 Μαΐου, που ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος η παράδοση της χώρας στο μηχανισμό κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ, θα καταγραφεί στην ιστορία με τα μελανότερα χρώματα. Όπως έχει ήδη καταγραφεί στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, που γνωρίζει τι σημαίνει αυτή η παράδοση. Ενώ όλοι εκείνοι που ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν τη βρώμικη δουλειά ελπίζοντας είτε σε κάποια θέση στο νέο καθεστώς κατοχής, είτε σε κάποιο κομμάτι από τη λεία, δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι οδηγώντας την χώρα στην καταστροφή έχουν ήδη καταστρέψει του εαυτούς τους. Η ιστορία δεν ανέχεται αυτουργούς ή μάρτυρες βρώμικων πράξεων. Κι αυτό θα το αντιληφθούν όλοι τους πολύ γρήγορα.
Τι ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα; «Δεν άκουσα και δεν έχει ακούσει κανένας εναλλακτική λύση. Πολύ θα το θέλαμε. Πείτε, εξηγήστε τι θα συμβεί αν χρεοκοπήσει η χώρα, αν κηρύξει στάση πληρωμών. Τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, που όλοι κοπτόμαστε, κατά τα άλλα; Τι θα γίνει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, με ένα κράτος που δεν μπορεί να δώσει τίποτα; Τι θα γίνει με τις καταθέσεις των κόπων του ελληνικού λαού σε μια οικονομία που θα καταρρεύσει;» (Βουλή, 6/4)

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο κ. Παπακωνσταντίνου: «Το πρόγραμμα το οποίο προτείνουμε σήμερα στους Έλληνες πολίτες, δεν είναι εύκολο, είναι δύσκολο και για πολλούς πολίτες είναι οδυνηρό. Μπορούσαμε να το είχαμε αποφύγει; Θα μπορούσαμε να είχαμε επιχειρήσει να συνεχίσουμε μόνοι μας, να κηρύξουμε μόνοι μας πτώχευση και στάση πληρωμών. Μάλιστα είναι μια επιλογή που προτείνεται από διάφορες μερίδες. Να πούμε «δεν έχω να πληρώσω» και να βάλουμε τη χώρα σε μια δεκαετία ύφεσης και απόλυτης εξαθλίωσης, ιδιαίτερα των πιο φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού. Η Κυβέρνηση επέλεξε να μη βιώσει η χώρα αυτήν την εμπειρία.» (Βουλή, 6/4)

Δεν περιμένουμε από τον κ. Παπανδρέου να αναγνωρίσει εναλλακτικές λύσεις. Ποτέ κυβερνήτης αυτού του τόπου δεν αναγνώρισε ότι υπάρχει εναλλακτική πορεία από τον καταστροφικό μονόδρομο που έχει επιλέξει. Άλλωστε ο κ. Παπανδρέου έχει αποδείξει σ’ όλη την πολιτική του θητεία ότι αδυνατεί να αντιληφθεί οτιδήποτε υπερβαίνει τις εκάστοτε εντολές έξωθεν και άνωθεν. Ούτε βέβαια θα περιμέναμε τίποτε καλύτερο από έναν υπουργό οικονομικών, ο οποίος αδυνατεί να αντιληφθεί ότι εκπροσωπεί κυρίαρχο κράτος και δεν είναι πλέον υπάλληλος της ΕΕ και του ΔΝΤ. Είναι δύσκολο να βρει κανείς στη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου πιο ανεύθυνο και ευφάνταστο υπουργό οικονομικών από τον σημερινό, που μόνο με τις δηλώσεις του, περί «τιτανικού», περί επενδυτών που «θα χάσουν το πουκάμισό τους» αν επενδύσουν κατά της Ελλάδας και άλλα τέτοια φαιδρά έφεραν – σκοπίμως ή μη θα το δείξει η ιστορία – τις αγορές σε παροξυσμό εκθέτοντας τη χώρα στις πιο άγριες κερδοσκοπικές πιέσεις.

Όλο αυτό το διάστημα, κάθε κίνηση της κυβέρνησης για την «αποκατάσταση της αξιοπιστίας μας στις αγορές» στοίχησε πανάκριβα στη χώρα και το λαό της. Ποιος θα λογοδοτήσει για τα 13 δις ευρώ που έχει στοιχίσει η πολιτική της κυβέρνησης μέχρι σήμερα μόνο από τα αυξημένα επιτόκια δανεισμού; Ο Μπάμπης; Ποιος θα κληθεί να τα πληρώσει; Φυσικά, όπως πάντα, το γνωστό υποζύγιο, ο Έλληνας εργαζόμενος, ο Έλληνας μικρομεσαίος, ο Έλληνας συνταξιούχος.

Μόνο που αυτή τη φορά οι Έλληνες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, δεν καλούνται απλά να πληρώσουν το μάρμαρο, αλλά να αποδεχτούν την επίσημη υποθήκευση της χώρας τους από την ΕΕ και το ΔΝΤ για να κερδίσουν οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες, οι διεθνείς τοκογλύφοι και κερδοσκόποι που κατέχουν τα ελληνικά ομόλογα. Δεν φτάνει που την τελευταία δεκαετία ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει κυριολεκτικά από το υστέρημά του μιάμιση φορά το τρέχον δημόσιο χρέος, με το καθεστώς κατοχής που εισήγαγε η κυβέρνηση προβλέπεται μέσα στην επόμενη τριετία να το πληρώσει εξολοκλήρου άλλη μια φορά! Και παρόλα αυτά το δημόσιο χρέος προβλέπεται να αυξηθεί μέσα στην τριετία περίπου κατά 100 δις ευρώ. Αυτό είναι που υπόσχεται η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό.

Όταν ο πρωθυπουργός δήλωσε στο υπουργικό συμβούλιο της 3ης Μαΐου ότι «η αποφυγή της χρεοκοπίας είναι η εθνική κόκκινη γραμμή», δεν σκεφτόταν το εθνικό συμφέρον της χώρας, αλλά το συμφέρον των τραπεζών, των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων. Σκεφτόταν επίσης και «τη σταθερότητα του κοινού μας νομίσματος, τη σταθερότητα της Ευρώπης», όπως δήλωσε ο ίδιος μετά την άτυπη σύνοδο στις 7 Μαΐου. Όποιος έχει παρακολουθήσει τα σημειώματά μας γνωρίζει πια πολύ καλά, βήμα το βήμα, τον δρόμο που επέλεξε να ακολουθήσει η κυβέρνηση για να εξυπηρετήσει, αφενός, τους διεθνείς κερδοσκόπους και, αφετέρου, τη «διάσωση του ευρώ».

Όταν λοιπόν ο πρωθυπουργός και οι δικοί του εκφράζουν την αγωνία τους για «αποφυγή της χρεωκοπίας», δεν εννοούν την δεδομένη πτώχευση της χώρας, αλλά τη διασφάλιση με κάθε μέσο και τρόπο των τεράστιων υπερκερδών που προσδοκούν να απομυζήσουν από τη χώρα οι αγορές. Έστω κι αν χρειαστεί να ξεπουληθεί ολόκληρη η χώρα, να καταστραφεί και να πολτοποιηθεί από τον «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Έτσι πιστεύουν οι ευρωκρατούντες ότι θα συγκρατήσουν το ευρώ, που μέρα με τη μέρα η επιβίωσή του γίνεται όλο και πιο προβληματική και αμφίβολη.

Το βασικό δηλαδή για όλους αυτούς είναι να επιβιώσει, κακήν κακώς, το ευρώ. Όσο για το αν θα επιβιώσει η Ελλάδα, όπως και η Πορτογαλία, η Ισπανία, κοκ, τους ενδιαφέρει μόνο στον βαθμό που θίγεται η κερδοφορία των μεγάλων τραπεζών και των αγορών. Αυτό έρχεται να εξασφαλίσει ο «μηχανισμός στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Πώς δηλαδή μέσα από την επίσημη πτώχευση της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών της ευρωζώνης σε παρόμοια κατάσταση, θα επιβιώσουν οι μεγάλες τράπεζες, οι αγορές των «ανοιχτών συνόρων» και το ευρώ.

Και μιλάμε για δεδομένη πτώχευση της χώρας, όχι μόνο γιατί οι αγορές την θεωρούν ως τέτοια και ποντάρουν σ’ αυτήν, αλλά κυρίως γιατί ο ίδιος ο χαρακτήρας του προγράμματος «στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ το εξασφαλίζει. Κι αυτό γιατί τα 110 δις ευρώ που υπόσχεται – στο βαθμό που θα δοθούν – όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της πλήρους αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους, αλλά το επιδεινώνουν. Πρόκειται στην ουσία για πρόσθετο δανεισμό της χώρας με όρους και προϋποθέσεις επαχθείς. Γι’ αυτό τον λόγο και ο κ. Παπακωνσταντίνου έφερε την τροπολογία στη Βουλή, που του δίνει εν λευκώ εξουσιοδότηση να κλείνει συμβάσεις με την «τρόικα» δίχως να είναι υποχρεωμένος να τις φέρνει στο κοινοβούλιο και να αποκαλύπτει έτσι το περιεχόμενό τους.

Όμως αυτό που σίγουρα εξασφαλίζει την επίσημη πτώχευση της χώρας είναι οι ίδιοι οι όροι του προγράμματος, που αντί να ανασυντάσσουν με κάποιο τρόπο τα οικονομικά της χώρας, την καταδικάζουν στη χειρότερη ύφεση της μεταπολεμικής ιστορίας της. Ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Κέντρου Μελετών για Ευρωπαϊκές Πολιτικές, ενός ινστιτούτου που χρηματοδοτείται από τις μεγαλύτερες τράπεζες της ΕΕ και την ίδια την Κομισιόν, εκτίμησε πρόσφατα ότι για κάθε 1% μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας σε κρατικές δαπάνες, η συνολική ζήτηση της χώρας πέφτει κατά 2,5% του ΑΕΠ. Αν λοιπόν η κυβέρνηση μειώσει πράγματι τις δαπάνες κατά 15% του ΑΕΠ, το αρχικό σοκ στη ζήτηση μπορεί να υπερβεί το 30% του ΑΕΠ. Ανάλογες εκτιμήσεις κάνουν σχεδόν όλοι οι διεθνείς αναλυτές που βλέπουν την πτώση του ΑΕΠ της χώρας για την τριετία ανάμεσα στο 25 και στο 37%. Αυτό σημαίνει εκτίναξη της επίσημης ανεργίας στο 30% και αντίστοιχη πτώση του καθαρού τζίρου της αγοράς με πάνω από τα 2/3 των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να κλείνουν. Τα δεδομένα αυτά θα σημάνουν αναπόφεχτα δημοσιονομική κατάρρευση και μια μακροχρόνια ύφεση, που πολλοί εκτιμούν ότι ίσως να μην είναι αντιστρέψιμη.

Αυτό έκανε τον Σάϊμον Τζόνσον, οικονομικό σύμβουλο του ΔΝΤ και του προέδρου των ΗΠΑ να γράψει στις 7 του μηνός ότι

«η Ελλάδα πρέπει να καταλήξει σε μια αναδιάρθρωση του χρέους. Το πρόγραμμα του ΔΝΤ το κάνει ολοφάνερο – πώς είναι δυνατό η Ελλάδα να πραγματοποιήσει ένα σύνολο από 19% του ΑΕΠ σε περικοπές, μόνο και μόνο για να καταλήξει με 149% του ΑΕΠ σε χρέος και έναν λογαριασμό στο διηνεκές για να πληρώνει στους Γερμανούς, Γάλλους και άλλους ξένους ομολογιούχους περίπου το 10% του ετήσιου εισοδήματος μόνο και μόνο για να καλύπτει τους τόκους;»

Το συμπέρασμα είναι απλό και το εξέφρασε καθαρά η Στέφανι Φλάντερς του BBC στις 6 του μηνός:
«Στην πράξη, βλέποντας το οικονομικό πρόγραμμα με το οποίο συμφώνησε η Ελληνική κυβέρνηση, πολλοί βετεράνοι παλιότερων κρίσεων χρέους θα έλεγαν ότι μια αναδιάρθρωση του χρέους είναι μόνο ζήτημα χρόνου.»

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εκατοντάδες ανάλογες εκτιμήσεις από κάθε είδους αναλυτή της διεθνούς αγοράς, των τραπεζών και των θεσμικών επενδυτών, που καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: η αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας είναι ζήτημα χρόνου! Γι’ αυτό και η αγορά φέρεται αδυσώπητα απέναντι στην Ελλάδα ώστε οι κερδοσκόποι ομολογιούχοι να ισχυροποιήσουν τη θέση τους σε αναμονή μιας αναδιαπραγμάτευσης, που πάντα προηγείται της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Τι είναι όμως αναδιάρθρωση του χρέους;
Αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται όταν μια χώρα δηλώνει επίσημα ότι αδυνατεί να πληρώσει του δανειστές της και προχωρά σε πτώχευση. Προηγείται ένας κύκλος διαπραγματεύσεων με τους δανειστές ομολογιούχους. Συνήθως οι διαπραγματεύσεις αυτές ξεκινούν πριν καν η χώρα δηλώσει επίσημα πτώχευση και προχωρήσει σε στάση πληρωμών. Όπως ακριβώς κάνει σήμερα και η Ελληνική κυβέρνηση, η οποία εδώ και ένα μήνα έχει προσλάβει ξένους διαμεσολαβητές, όπως την εταιρεία Lazard, που ειδικεύονται στην αναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους.

Τι αφορούν αυτές οι διαπραγματεύσεις;
Πρώτα και κύρια την αντικατάσταση των ομολόγων που έχουν ήδη στα χέρια τους οι δανειστές του ελληνικού κράτους με νέα μακρύτερης διάρκειας και διαφορετικής αξίας. Με τον τρόπο αυτό το κράτος δεν απαλλάσσεται από το χρέος του, απλά προσπαθεί να το μεταθέσει για αργότερα, γιατί στην παρούσα φάση αδυνατεί να πληρώσει. Φυσικά αυτό δεν γίνεται με το αζημίωτο. Οι ομολογιούχοι για να συμφωνήσουν να ανταλλάξουν τις αξίες που κρατούν με τις νέες αξίες που προσφέρει το κράτος, ζητούν μεγάλες αποζημιώσεις και πολλά ανταλλάγματα. Έτσι μια τέτοια διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει όχι απλά να μεταθέτει το πρόβλημα του χρέους, αλλά αυξάνει σημαντικά και το κόστος της εξυπηρέτησής του.

Ορισμένες φορές, κυρίως μετά από παρέμβαση του ΔΝΤ, εκτιμάται ότι το χρέος είναι τόσο μεγάλο που το κράτος αδυνατεί να το πληρώσει ακόμη κι αν το μετατεθεί στο αόριστο μέλλον. Τότε, μετά πάντα από συμφωνία με τους ομολογιούχους, το κράτος εκδίδει νέα ομόλογα με μειωμένη αξία έναντι των παλιών. Έτσι η Αργεντινή εξέδωσε νέα ομόλογα το 2003 προς αντικατάσταση των παλαιών, στο 30% της αξίας που είχαν τα παλιά. Με αυτόν τον τρόπο διαγράφεται ένα μέρος των χρεών της χώρας και συνεχίζει να αποπληρώνει το υπόλοιπο.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ευνοείται η χώρα.
Κι αυτό γιατί εξαρτάται από το σε ποια χέρια βρίσκονται τα νέα ομόλογα, τι αποζημιώσεις και ανταλλάγματα ζητούν οι κάτοχοι ομολόγων. Στην περίπτωση της Αργεντινής για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια σημαντική διαγραφή χρεών της τάξης του 70%, το υπόλοιπο 30% βρέθηκε στα χέρια των πιο αδίστακτων επενδυτικών κεφαλαίων που ονομάζονται γύπες. Αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια συνέχισαν όλα αυτά τα χρόνια να πιέζουν την Αργεντινή ζητώντας τεράστιες αποζημιώσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί φέτος η Αργεντινή ξανά στο δανεισμό από τη διεθνή αγορά ομολόγων, με επιτόκια που ξεπερνούν το 15%, σε μια προσπάθεια να βρει τα χρήματα για να αποζημιώσει τους γύπες ομολογιούχους. Έτσι μια εντυπωσιακή μονομερής διαγραφή χρέους, η πιο σημαντική των τελευταίων χρόνων, έκλεισε άδοξα με τη χώρα να ξαναπέφτει στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων.

Με την τακτική της η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη καταφέρει να κερδίσουν τα επενδυτικά κεφάλαια γύπες μια καλή θέση στην αγορά του ελληνικού χρέους. Κι έτσι να έχουν καθοριστικό λόγο στις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους. Η χώρα ουσιαστικά βρίσκεται στο έλεός τους, χωρίς καμμιά δυνατότητα αντίδρασης, καθώς είναι υποταγμένη στο καθεστώς κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ. Έτσι μια διαπραγμάτευση σήμερα με τους ξένους ομολογιούχους του ελληνικού χρέους σημαίνει οικιοθελή παράδοση της χώρας στους εκδοροσφαγείς της.

Όπως είμαστε σήμερα κάθε επιχείρηση διαπραγμάτευσης του χρέους θα οδηγήσει αναγκαστικά σε όλο και ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις, σε χειρότερους εκβιασμούς από τις αγορές και κυρίως από όλους εκείνους τους κερδοσκόπους που ξέρουν πώς να εκμεταλλεύονται μια χώρα υπό χρεωκοπία. Σ’ αυτήν την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σέρνεται ήδη και η κυβέρνηση, αφού πρώτα τσακιστεί κάθε αντίσταση ή αντίρρηση μέσα από το ξεπούλημα της χώρας. Κι επομένως δεν μπορεί να αποτελεί αίτημα του λαού, ούτε λύση για το χρέος.

Στο κάτω-κάτω της γραφής ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έχουμε μια κυβέρνηση που προτάσσει το συμφέρον της χώρας και του λαού, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Τι είναι εκείνο που θα αναγκάσει τους δανειστές να καθίσουν στο τραπέζι και να διαπραγματευτούν λύσεις επωφελείς για τη χώρα και το λαό της; Μήπως η καλή τους θέληση; Μάλλον αστείο ακούγεται. Μήπως θα τους εξαναγκάσει η ΕΕ και το ΔΝΤ; Μα οι μεγαλύτεροι δανειστές του ελληνικού δημοσίου είναι οι τράπεζες της ευρωζώνης και των ΗΠΑ.

Τι όπλο διαθέτει ένα κράτος για να εκβιάσει ή να πιέσει τους δανειστές του, ιδίως όταν πρόκειται για διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους;
Μόνο ένα: την άρνηση της πληρωμής του χρέους. Το γεγονός αυτό το ξέρουν πολύ καλά πρώτα και κύρια οι εκπρόσωποι του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Γι’ αυτό και όταν στη δεκαετία του ’80 οι χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν βρεθεί σε μια παρόμοια κρίση χρέους και κινδύνευαν κυρίως οι μεγάλες τράπεζες των ΗΠΑ, αλλά και διεθνώς, να υποστούν μεγάλες ζημιές από μια ενδεχόμενη παύση πληρωμών, ο Κίσινγκερ τότε έτρεξε και ξεκαθάρισε τη στρατηγική που έπρεπε να ακολουθηθεί για να «διασωθεί η παγκόσμια οικονομία» του κεφαλαίου:

«Το πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε το πλαίσιο διαπραγμάτευσης, πρέπει να αφαιρεθεί από τους οφειλέτες – στο βαθμό που είναι δυνατό – το όπλο της παύσης των πληρωμών. Οι βιομηχανικές δημοκρατίες χρειάζεται επειγόντως να προσφέρουν κάποιο είδος κρατικής βοήθειας έκτακτης ανάγκης προς τα απειλούμενα πιστωτικά ιδρύματα. Αυτό θα μειώσει τόσο την αίσθηση πανικού, όσο και τη δυνατότητα των οφειλετών να εκβιάζουν.» (Newsweek, 24/1/1983)

Μετά από πολλές πιέσεις όλες οι υπερχρεωμένες χώρες της λατινικής Αμερικής ακολούθησαν τον δρόμο που ήθελε ο Κίσινγκερ. Αποδέχτηκαν δηλαδή τις διάφορες βοήθειες έκτακτης ανάγκης και προχώρησαν σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους αντί να αρνηθούν μονομερώς να το πληρώσουν όπως απαιτούσαν τα λαϊκά κινήματα σ’ αυτές τις χώρες. Το αποτέλεσμα ήταν οι χώρες αυτές μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες άγριας λιτότητας, μαζικής εξαθλίωσης του πληθυσμού και καταστροφής βρέθηκαν με υπερδιπλάσια δημόσια χρέη από την εποχή της αναδιαπραγμάτευσης τη δεκαετία του ’80. Αυτό έχει κάνει όλους τους λαούς στη Λατινική Αμερική σήμερα να μην θέλουν ούτε να ακούσουν για διαπραγμάτευση του χρέους. Παραμένουν ασυμβίβαστοι στο βασικό τους αίτημα: εδώ και τώρα μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, καμμιά κηδεμονία από το ΔΝΤ.

Σε άλλες χώρες κατάφεραν να το επιβάλουν όπως στη Βενεζουέλα το 2001, την Αργεντινή το 2003, τη Βολιβία το 2004, το Εκουαδόρ το 2008, κ.ο.κ, ενώ αλλού ο αγώνας ακόμη συνεχίζεται. Όπου το κατάφεραν οι χώρες κατόρθωσαν να πατήσουν στα πόδια τους, άρχισαν μια νέα πορεία, έστω κι αν δεν έχουν κατορθώσει να λύσουν ακόμη τα προβλήματά τους, έστω κι αν υπάρχουν κάπου-κάπου πισωγυρίσματα. Σε κάθε περίπτωση όμως γλύτωσαν την οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην οποία είχαν καταδικαστεί.

Τι σημαίνει όμως άρνηση της πληρωμής του χρέους;
Η κυβέρνηση επίσημα επιχειρεί να το ταυτίσει με την πτώχευση της χώρας, που έτσι ή αλλιώς προετοιμάζει. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές.

Με απλά λόγια γλυτώνουμε τα 8 με 11 δις ευρώ που έχουμε να πληρώσουμε στις 19 Μαΐου και για τα οποία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί τα σκληρά μέτρα που ζήτησε η «τρόικα». Γλυτώνουμε τα πάνω από 80 δις ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές μας και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.

Μα δεν θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Ψέματα. Το 97% όσων δανειστήκαμε την τελευταία δεκαετία πήγαν στην εξυπηρέτηση παλιότερων δανείων. Μόλις το 3% κάλυψε ελλείμματα του δημοσίου. Δεν δανειζόμαστε δηλαδή για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά για να πληρώνουμε παλιότερα δάνεια. Αυτή είναι η αλήθεια.

Μόνο με την πτώχευση και την παύση πληρωμών που ετοιμάζει η κυβέρνηση και οι πάτρωνές της δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Μόνο με την πολιτική που ακολουθείται σήμερα είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα καταντήσουμε σαν την Ιρλανδία που οι περιοριστικές πολιτικές που της επιβλήθηκαν την ανάγκασαν μετά την περικοπή του 13ου και 12ου μισθού να πληρώνει τους δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους κάθε δεύτερο ή τρίτο μήνα. Μόνο με αυτή την πολιτική θα βρεθεί στην ανάγκη η κυβέρνηση να δεσμεύσει τις λαϊκές καταθέσεις στις τράπεζες, όπως έγινε στην Αργεντινή, προκειμένου να περισώσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας το οποίο βρίσκεται ένα μόλις βήμα πριν την χρεωκοπία.

Αντίθετα, γλυτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλά για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Μα δεν θα μπορούμε να δανειστούμε για να καλύψουμε το έλλειμμα του κράτους.
Είναι αλήθεια ότι με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της, δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό όμως δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλλοίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται από τη διεθνή κερδοσκοπία, τότε το παιχνίδι το έχει χάσει από χέρι. Όπως είπαμε, αν φύγει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ χωρίς να κινδυνεύει από χρεωκοπία.

Τέλος το έλλειμμα του κράτους δεν αποτελεί ταμπού. Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάϊσμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα ελλείμματά του είναι εκ φύσεως παρασιτικά και αποτελούν μεγάλο βραχνά για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Τι θα γίνει όμως με τους γύπες της αγοράς;
Μόνο με την μονομερή άρνηση της πληρωμής του χρέους, δηλαδή με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της, μπορούν να αντιμετωπιστούν και οι γύπες. Επίσης η αποχώρηση από την ευρωζώνη δεν παρέχει μόνο τη δυνατότητα να επανέλθουμε στο εθνικό νόμισμα και έτσι να αποκτήσουμε τον έλεγχο της οικονομίας μας, αλλά στερούμε και από τους γύπες την δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα ευρωπαϊκά δικαστήρια σε βάρος μας. Γι’ αυτό και το να πτωχεύσει η χώρα εντός του ευρώ είναι ειδικά γι’ αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια η πιο πρόσφορη και ενδεδειγμένη λύση για την οποία πληρώνουν αδρά για να την προπαγανδίζουν πολλοί «αδέκαστοι» δημοσιολόγοι.

Όμως μια επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν σημαίνει διαρκείς υποτιμήσεις και γενικά οικονομική καταστροφή;
Δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα πριν μπει στο ευρώ υπέστη με τους χειρότερους δυνατούς όρους πάνω από 12 επίσημες υποτιμήσεις της δραχμής σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο. Καμιά απ’ αυτές δεν την οδήγησε στη χρεωκοπία. Η επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν θα γίνει για να την διαθέσουμε βορά στους κερδοσκόπους της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος, όπως έκαναν ανέκαθεν οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας. Γίνεται για να λυτρωθούμε από τις διαρκείς πιέσεις της κερδοσκοπίας, για να ελέγξουμε την οικονομία μας, για να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική της ανάπτυξη, για να στηρίξουμε το λαϊκό εισόδημα, για να αναπροσανατολίσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.

Το αν μια υποτίμηση ενός εθνικού νομίσματος είναι καταστροφική ή ενεργητική για την παραγωγή και τα εισοδήματα εξαρτάται από τις πολιτικές που το υποστηρίζουν. Αν συνοδεύεται με πολιτικές σκληρής λιτότητας, παραγωγικής αποεπένδυσης και διάλυσης του κοινωνικού κράτους στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», τότε οδηγεί πράγματι στην καταστροφή. Αν γίνεται για να χρηματοδοτηθεί η παραγωγή και οι εξαγωγές της, αν συνοδεύεται με ισχυρές πολιτικές κοινωνικής προστασίας και στήριξης του λαϊκού εισοδήματος, τότε ακόμη και μια απρόσμενη μεγάλη υποτίμηση δεν θα επιφέρει σοβαρή ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία.

Το τραπεζικό σύστημα όμως δεν θα καταρρεύσει;
Το σίγουρο είναι ότι ήδη οι τράπεζες είναι ήδη υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού, σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία, καθώς και του νοικοκυριού. Μόνο με τις τράπεζες στα χέρια του κράτους μπορεί να ελεγχθεί και η ροή κεφαλαίου στο εξωτερικού που αποτελεί εδώ και χρόνια μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.

Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, όπως κι αν την δει κανείς είναι η μόνη λύση για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα. Η στάση απέναντι σε αυτό το ζήτημα κρίνει ποιος είναι με ποιον, ποιος πραγματικά παλεύει για τη διάσωση της χώρας και του λαού.

http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/05/blog-post_5312.html

http://static.open.salon.com/files/gold1231583227.jpg
Σε διεθνές επίπεδο, πρώτο θέμα είναι η αποκαλούμενη "άνοδος του χρυσού", που βέβαια όπως έχουμε πει είναι στην πραγματικότητα πτώση των νομισμάτων έναντι του χρυσού, που δεν πληθωρίζεται και παραμένει γενικά σταθερός.

Η "άνοδος' αυτή του χρυσού είναι αναμενόμενη, και πολλές φορές έχουμε δει το θέμα όλα αυτά τα χρόνια:

Το κεφάλαιο λαχταρά να επενδύεται, προκειμένου να αυγατίζεται. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει ο κεφαλαιοκράτης να πειστεί ότι το κεφάλαιο που επενδύει θα το φέρει κέρδη ίσα με το ποσό που δαπάνησε + κάποιο ικανοποιητικό (για αυτόν) ποσό κέρδους. Σε συνθήκες κρίσης, ο κεφαλαιοκράτης δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι αν επενδύσει κάπου θα βγάλει λεφτά, και απλά περιμένει, ώσπου να εξαντληθεί η εργατική τάξη από την ανέχεια της ανεργίας, και να δεχτεί να δουλέψει παντού (σε όλον τον κόσμο) με μισθούς-δικαιώματα-ωράρια Βουλγαρίας (αν όχι Κίνας όπου αυτό είναι εφικτό, ανάλογα με το πόσο μαχητική είναι η εργατική τάξη σε αυτό το μέρος). Ακόμα και τα 700 ευρώ μισθός φαντάζουν πολλά στα μάτια του κεφαλαιοκράτη, που έχοντας τον εργάτη των 400 ευρώ, ή και των 100 ευρώ στη Βουλγαρία, στην Ινδία, στην Κίνα, κτλ, "τρελαίνεται" όταν ακούει τους εργάτες της Δύσης να γκρινιάζουν επειδή παίρνουν "μόνο" 700 ευρώ (ποσό ιλιγγιώδες σε σχέση με τους μισθούς άλλων χωρών).

"400 ευρώ και πολλά σας είναι" μας λένε. "Τα υπόλοιπα θα τα παίρνουμε εμείς". Και είναι τόσο τυφλωμένοι από την προσπάθεια πλουτισμού, που δεν καταλαβαίνουν ότι φτωχαίνοντας ακόμα περισσότερο τους παραγωγούς του πλούτου (τους εργάτες), τότε ο πλούτος αυτός θα μένει στα ράφια και θα πιάνει σκόνη, μιας και κανείς δε θα μπορεί να αγοράσει τα παραγώμενα προιόντα σε παγκόσμια κλίμακα.

Τέλος πάντων, ΑΝ και ΟΤΑΝ καταφέρουν να μας γυρίσουν σε φεουδαρχικού τύπου ανισσότητες (λίγοι φεουδάρχες - πολλοί κολίγοι), τότε θα επενδύσουν, διότι οι "απαραίτητες αναδιαρθρώσεις" θα τους δίνουν την ευχέρεια να βγάλουν μεγάλα κέρδη. Ως τότε, ο χρυσός θα "ανεβαίνει", καθώς ελιναι το ιδανικό μέσο αποθήκευσης του κεφαλαίου, όταν αυτό δεν επενδύεται:

Τα νομίσματα πληθωρίζονται (πλέον και η Γερμανία πληθωρίζει το ευρώ όπως είδαμε, και γι' αυτό θα ενταθεί η συζήτηση στο εδωερικό της για το αν πρέπει να μείνει στο ευρώ, ή να γρίσει στο μάρκο), ώστε έτσι να πέσει η αξία του νομίσματος, και κατ' επέκταση να πέσει και η αξία του μισθού του εργάτη. Ο χρυσός δεν πληθωρίζεται...

Α, και μια σημείωση: Όταν είχα μετατρέψει κάποιες αποταμιέυσεις που είχα σε χρυσό για πρώτη φορά, η υπάλληλος στο τοπικό υποκατάστημα της Τράπεζας της Ελλάδας με εξυπηρέτησε αμέσως, δεν υπήρχε ουρά. Τη δεύτερη φορά που πήγα, με περέπεμψαν στο κατάστημα της Αθήνας, διότι μόνο εκεί δίνουν πλέον χρυές λιρες, όχι στην επαρχία.
Στην Αθήνα πήγα, και είχε μια μικρή ουρά, εξυπηρετήθηκα και έφυγα.

Τώρα φίλοι και γνωστοί, συνάδελφοι από τη δουλειά, κτλ, πολλοί εκ των οποίων γέλαγαν, με ρωτάνε για το πως θα πάρουν λίρες, και μία μάλιστα φίλη έτρεχε σήμερα από τράπεζα σε τράπεζα μου είπε (ΤτΕ, Πειραιώς, κτλ), και "λιρες γιοκ", ο κόσμος τις είχε πάρει όλες, και θα πρέπει να ξαναπάει άλλη μέρα.

Όταν ο κόσμος θα συζητάει στις παραλίες για τις λίρες, όπως κάποτε συζήταγε στις παραλίες και στο κομμωτήριο για τις μετοχές, τότε θα συζητήσουμε για "φούσκα". Ως τότε, η αποταμίευση σε ευρώ ή οποιοδήποτε άλλο νόμισμα οδηγεί σε μεγάλη κλεψιά, τα νομίσματα αυτά πληθωρίζονται...

Συνεχίζει την υποχώρηση το ευρώ, στα 1,26 δολ.
Πτωτικά κινείται και πάλι το ευρώ έναντι του δολαρίου, καθώς εμμένει ο προβληματισμός στις παγκόσμιες αγορές για την ευρωστία της ευρωπαϊκής οικονομίας.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_12/05/2010_337025

http://av.r.ftdata.co.uk/files/2010/05/Gold-up-against-everything.jpg

Σε επίπεδα ρεκόρ ο χρυσός
Κοντά σε επίπεδα ρεκόρ στην Ασία διαπραγματεύθηκε ο χρυσός μετά την αναρρίχησή του στα υψηλότερα επίπεδα όλων των εποχών χθες εν μέσω ανησυχιών των επενδυτών ότι η διεθνής οικονομική στήριξη των ευρωπαϊκών κρατών με ελλείμματα θα πιέσει τα νομίσματα.
http://athenstock.blogspot.com/2010/05/blog-post_3751.html

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ - Ο χρυσός, ως αποθήκευση του κεφαλαίου και όχι επένδυση του (σε αντίθεση πχ με τις μετοχές που δείχνουν εμπιστοσύνη προς την επένδυση του κεφαλαίου) μετράει και την εμπιστοσύνη του κόσμου τελικά στο καπιταλιστικό σύστημα. Ε αυτή τη στιγμή ΔΕ ΤΟ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ

AUSTRIAN MINT SAYS GOLD ORDERS COMING ENTIRELY FROM EUROPE IN LAST FEW WEEKS, SIGNS OF "PANIC BUYS"
http://www.zerohedge.com/article/panic-buying-physical-gold-europe-threatens-depletion-austrian-mint

According to Greg Gibbs of RBS this is because the market, more clearly than ever, sees the true scale of the sovereign risk problem, the solution and fallout.

If the market won’t buy the government bonds, the central banks have to. There is no other choice. The alternative is just too damaging for the economy to contemplate. If the central banks don’t buy the debt, then governments are forced into a budget surplus (a surplus is required to cover interest payments on existing debt). Imagine the carnage if major economies were forced from double digit deficits to surplus, you are talking Great Depression type scenario or worse.
...
Even though inflation is yet to break out, the price of gold is telling us that this threat is very real over the longer term. People rightly so do not trust fiat money anymore. (fiat money = νομίσματα χωρίς καμία σύνδεση με το χρυσό, που μπορούν να τυπώνονται χωρίς όριο)

http://ftalphaville.ft.com/blog/2010/05/12/228391/in-fiat-money-we-do-not-trust/

Και εδώ το (φιλογερμανικό) spiegel (http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,694226,00.html):

There won't be any state bankruptcies in the euro zone in the future. How could there be? When in doubt, the ECB will just purchase government bonds. The money can't run out, either -- after all, the ECB prints it itself. The American and British central banks are already doing just that today.

But that doesn't make the situation any better -- it only makes it worse. A flood of money like that can't continue without any consequences. The currency's stability will be undermined and, sooner or later, inflation will ensue.

ΝΑΙ και ΟΧΙ: Η παρακάτω άποψη μας λέει ότι ο χρυσός θα πέσει μόνο αν υπάρχει αναδιάρθρωση του χρέους (διότι ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΧΡΕΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΠΛΗΘΩΡΙΣΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ).

"The Only Way Gold Will Drop Is If Sovereign Restructurings Are Allowed"
The only way to stop this train is if the market and the people force politicians into acknowledging defaults and restrucuture while let banks that need to fail and start with a clean slate. That would be hugely deflationary and the shrinking of the money base would cause a collapse in gold.
http://www.zerohedge.com/article/morning-macro-update-only-way-gold-will-drop-if-sovereign-restructurings-are-allowed

Από την άλλη όμως, η αναδιάρθρωση του χρέους θα έχει ως αποτέελσμα να χαθούν πολλά λεφτά για τους δανειστές (πόσο μάλλον μια στάση πληρωμών, που θα τους τσάκιζε όπως τους αρμόζει):

DB: Πιθανές απώλειες 75 δισ. για ευρωτράπεζες
Αντιμέτωπες με απώλειες 50 έως 75 δισ. ευρώ θα μπορούσαν να βρεθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες στην περίπτωση που η κρίση χρέους στην Ελλάδα συνεχίσει να κλιμακώνεται και οι τράπεζες αναγκαστούν να δεχθούν “haircut” επί των ελληνικών ομολόγων, σύμφωνα με έκθεση της Deutsche Bank, μεταδίδει το Reuters.

Η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας έχει περιορισμένη πρωτογενή έκθεση στην Ελλάδα, ωστόσο «αντιμετωπίζει πιθανό κίνδυνο τριπλής επίπτωσης στην αγορά λόγω της μετάστασης», λόγω της έκθεσης σε άλλες «ευάλωτες» χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία, αναφέρει η Deutsche Bank.
http://athenstock.blogspot.com/2010/05/db-75.html

Η διάσωση της Ελλάδας,διάσωση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος

Μπορείς κάλλιστα να κάνεις λόγο για ‘ηθικό κίνδυνο’. Κορώνα κερδίζουν οι τράπεζες, γράμματα πληρώνουν το λογαριασμό οι πολύ πιο φτωχοί φορολογούμενοι χωρών που βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου.

Το χειρότερο είναι πως αυτή η διάσωση των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων – γιατί περί αυτού πρόκειται – αυξάνει τις ήδη υψηλές πιθανότητες αποτυχίας του προγράμματος. Η θεραπεία των ελληνικών δημοσιονομικών απαιτεί όχι μόνο δημοσιονομική προσαρμογή και χρηματοδότηση αλλά και υποτίμηση και αναδιάρθρωση του χρέους. Και με την υποτίμηση να δρομολογείται μέσα από τον οδυνηρό αποπληθωρισμό, η απαίτηση για αναδιάρθρωση του χρέους θα γίνει πολύ πιο ισχυρή. Είναι αναγκαία η διαγραφή σημαντικού μέρους του ελληνικού χρέους και θα παραμείνει αναγκαία, ακόμα και αν η Ελλάδα εγκαταλείψει την ευρωζώνη.

Ας δούμε ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την επιτυχία του προγράμματος.
Καταρχήν οι Έλληνες θα πρέπει να συναινέσουν στη μεγάλη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου για την επόμενη τριετία.
Κατόπιν, όταν συμπληρωθούν αυτά τα τρία χρόνια, το ελληνικό χρέος θα βρίσκεται σε επίπεδα πολύ υψηλότερα από τα σημερινά περί το 115% του ΑΕΠ. Στο σημείο αυτό αναμένεται από τις αγορές να θεωρήσουν ότι η Ελλάδα κινείται προς την τιθάσευση του χρέους της σε εύλογα επίπεδα γιατί στο μεσοδιάστημα θα έχει επιτύχει επαρκείς ρυθμούς ανάπτυξης και θα έχει διατηρήσει τα μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας για σημαντικό χρονικό διάστημα.
Όμως η κάθε αμφιβολία εκ μέρους των αγορών για οποιοδήποτε από αυτά τα δεδομένα θα οδηγήσει τότε σε περαιτέρω αύξηση του κόστους δανεισμού της Ελλάδας και κάθε αύξηση του κόστους του ελληνικού δανεισμού θα σπρώξει εκ νέου τη χώρα στην αυτοτροφοδοτούμενη δυναμική του δημόσιου χρέους στην οποία βρέθηκε πρόσφατα – με την εξαίρεση ότι το σημείο αφετηρίας της, νοούμενο ως επίπεδο χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, θα είναι πολύ - πολύ χειρότερο. Αυτό μπορεί να αποδειχτεί ο ατυχής 13ος άθλος του Ηρακλή.

Εν τέλει θα έχουμε αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, αλλά κατά τρόπο άτακτο και καταστροφικό, επειδή όλοι οι παράγοντες θα αντιδρούν στα γεγονότα αντί να τα διαμορφώνουν. Συνεπώς, και προς το παρόν, θα πρέπει να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε την εκτύλιξη της ελληνικής τραγωδίας, που δεν είναι μόνο λυπηρή και οδυνηρή, αλλά και αναπόφευκτη.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-05-11-22-52-42-2010051123121/

Under the pretense of saving the world itself, and perhaps because at least some of them actually think it's one and the same thing, it's all about propping money into European banks.
And not just the Eurozone banks either, as can be seen in the numbers: the biggest gains on Wall Street today were for UK banks: Barclays up 16.18%, Lloyd’s: 13.95%, and RBS: 15.15%.

Every European citizen -and, through the IMF, Americans and Canadians (and all the other IMF "constituents")-, pay to 'save' Deutsche Bank, Société Générale, Crédit Agricole, and all the rest of them from having to fess up and pay up their gambling losses. We heard that tale before.

And if there were only a reasonably chance of such a scheme succeeding, I would understand to a certain -albeit low- degree why Europe's democratically elected dimmer switches are creating this tragedy, which is much bigger than they could ever dream to be. But there's no such chance, none.

European "leaders", like their US counterparts, are -or pretend to be- under the illusion that to save their economy they have to fork over truckloads of taxpayer money in order to preserve the very institutions that played instrumental parts in causing that very crisis. The argument used to defend this kind of policy measure is encapsulated in the term "systemic risk".
http://theautomaticearth.blogspot.com/2010/05/may-10-2010-real-systemic-risk.html

http://market-ticker.org/uploads/2010/Apr/euro-0511.png
Όχι μόνο οι τράπεζες αρπάζουν δις, αλλά παρατηρείστε και το διάγραμμα με την ισοτιμία ευρώ-δολλαρίου, και την εξής εξήγηση του Denninger:

Let's see if I can figure out what's happened here.
Banks shorted the Euro (δηλαδή επένδυσαν σε πτώση του ευρώ), (correctly) surmising that Greece, Portugal, Spain and others can't possibly cover their debts.

The ECB freaks out as the Euro heads toward PAR and calls "emergency meetings" (forgetting, I might add, that the Euro traded under PAR not that long ago.)

The ECB and Eurozone decides to "defend" the Euro with €1t in "defensive measures", including buying bonds of bankrupt sovereigns (gee, that's nice - monetization by another name.) Since the ECB and EuroZone cognescenti is of course connected to the large banks in Europe (including France, where Sarkozy is located) these banks know to back off on Friday (notice the nice little uptick?) to lock in their bonuses from these insanely-profitable trades against their own currency.

The very same banks, including the ones in Sarkozy's back yard, see the very nice spike and short the Euro even harder, (correctly) surmising that they have successfully stuck the gun up the nose of the ECB!

Rinse and repeat until you have all the money.

Naw, it wouldn't be that simple, would it? Why of course it would.

See, lending someone money when they're bankrupt can't possibly make them not-bankrupt. It can only make them more-bankrupt. As a consequence the ECB's action is self-destructive and doomed to fail, and as a consequence there is no reason for these banks to back off at all! Indeed, quite to the contrary - they have (correctly) deduced that they can make billion in bonuses by shorting their own currency to destruction, forcing ever-larger "interventions" by the ECB!Θα επενδύουμε σε πτώση του ευρώ, και η ΕΚΤ θα τυπώνει χρήμα από το πουθενά και θα μας το δίνει. Όχι και άσχημο σχέδιο...
http://market-ticker.denninger.net/archives/2303-See,-The-Gun-Is-Loaded!.html

http://1.bp.blogspot.com/_H2DePAZe2gA/S-mqIXpUGgI/AAAAAAAAMxY/B1MjbHo_g1w/s400/debtgdp.JPG
Το κεφάλαιο δεν έχει αρκετά κέρδη, όπως δείχνει το διάγραμμα, και γι' αυτό και πάει Κίνα όπου τα περιθώρια κέρδους είναι μεγαλύτερα

«Το κεφάλαιο τρομάζει όταν έλθει αντιμέτωπο με την ανυπαρξία κερδών, όπως ακριβώς τρομάζει η Φύση μπροστά στο κενό. Με την προοπτική κάποιων κερδών ξυπνάει από το λήθαργό του, με κέρδος 20% ζωντανεύει, με 50% ρισκάρει, με 100% λειώνει κάτω από το πόδι του όλους τους ανθρώπινους νόμους και με 300% δεν υπάρχει καμία εγκληματική ενέργεια που να μην ρισκάρει – ακόμη και με τον κίνδυνο να οδηγηθεί στην γκιλοτίνα».
Μαρξ - "Κεφάλαιο"

http://wheeling.weirton.lib.wv.us/history/landmark/wvpen/kicking.gif
Τι έκανε λέει? Δε δέχεσαι να δουλέψεις για μισθούς Κίνας ή έστω Βουλγαριας? Τότε θα φύγουμε, θα πάρουμε μαζί μας την παραγωγή (που εμείς ελέγχουμε), και εσύ θα μείνεις άνεργος μέχρι να δεχτείς να ζήσεις με μισθούς φτώχειας, ώστε να έχουμε εμείς τα ωραία -και γιγαντωμένα- κέρδη μας

Μια ενδιαφέρουσα άποψη (http://tvxs.gr/news/κ-βεργόπουλος-«καλός-ο-ευρωπαϊκός-μηχανισμός-στήριξης-αλλά») από τον Βεργόπουλο - το κομμάτι που έχει αξία είναι αυτό:

Ο κ. Βεργόπουλος συνδέει το σήμερα με το 1914, το τέλος της Belle Époque. «Το ίδιο είχε συμβεί και τότε. Έχουμε μπει σε περίοδο παρασιτικής οικονομίας. Ο καπιταλισμός έχει γίνει παρασιτικός όπως ήταν στις αρχές του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Εκείνη την περίοδο, τα εργοστάσια έφευγαν από την Αγγλία και τη δύση. Η απελευθέρωση του εμπορίου οδήγησε σε κατάρρευση του δυτικού κόσμου και τότε επανήλθαν οι έλεγχοι». «Δεν μπορεί ο εργάτης της Ευρώπης, που έχει κερδίσει τα εργασιακά του δικαιώματα, να συναγωνίζεται τον Κινέζο και τον Ινδό, οι οποίοι έχουν άλλο καθεστώς εργασίας», τονίζει. Οι εργοδότες το ξέρουν αυτό? Μάλλον όχι...Και γι' αυτό "έχουν βγάλει τα μαχαίρια"...Εμείς τι να κάνουμε?

- μέτρα συγκεκριμένα για ασφαλιστικό, περικοπές μισθών, ελαστική εργασία κλπ.
- μέτρα αόριστα ή κατά καιρούς «έκτακτα» για τις μεγαλοεπιχειρήσεις.
- μέτρα θεωρητικά δια επίσημων δηλώσεων πολιτικών αρχηγών για τα λαμόγια, τα τρωκτικά της εκάστοτε εξουσίας.
Το παραπάνω μότο ή υπότιτλος ή εισαγωγή, είναι εν ολίγοις το «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» που ανακοινώθηκε και συνεχίζει να ανακοινώνεται με ρυθμούς σταθερούς, επαναλαμβανόμενους. Κλασική η συμπεριφορά της Ενοχής.
Η ανακοίνωση για να «σωθεί» η εθνική οικονομία, είναι ουσιαστικά η διαφήμιση της ύφεσης, της μείωσης των δημοσίων δαπανών και η άνοδος του δημοσίου χρέους στο 150% του ΑΕΠ στο τέλος της τριετίας ή τετραετίας. Μετά από αυτή την περίοδο και με βάση τα λόγια του πρωθυπουργού στη βουλή, η «Ελλάδα θα αναγεννηθεί» -όπως ο φοίνικας από τις στάχτες του…
http://roides.wordpress.com/2010/05/11/11may10/

http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif

ΔΝΤ: Ανοιχτή η περικοπή 13ου-14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=28799148

Εκτίναξη της ανεργίας στο 14,8% «βλέπει» το ΔΝΤ
Το ΔΝΤ αναμένει εκτίναξη της ανεργίας στην Ελλάδα από 11,8% εφέτος σε 14,6% το 2011 και 14,8% το 2012! Αυτό σημαίνει ότι σε έναν μόλις χρόνο θα προστεθούν 165.000 άνεργοι στους 567.132 ανέργους (ποσοστό 11,3%) που κατέγραψε τον Ιανουάριο του 2010 η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
http://athenstock.blogspot.com/2010/05/148.html

«Φέσι» στα κοινόχρηστα των πολυκατοικιών
Λογαριασμοί κοινοχρήστων (αλλά και των ΔΕΗ- ΟΤΕ- ΕΥΔΑΠ) δεν εξοφλούνται στις γειτονιές των χαμηλόμισθων
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=330774&dt=11/05/2010

Δυστοκία στην εξόφληση εμφανίζεται πλέον και στα τιμολόγια του ρεύματος, του νερού και του τηλεφώνου.
Ολο και περισσότεροι πελάτες καταφεύγουν στα υποκαταστήματα της ΔΕΗ προκειμένου να διευθετήσουν ανεξόφλητες οφειλές ακόμη και μερικών δεκάδων ευρώ, ζητώντας είτε χρονική παράταση εξόφλησης στη ληξιπρόθεσμη οφειλή είτε «σπάσιμο» των οφειλών σε χαμηλές δόσεις ώστε να αποτρέψουν τη διακοπή ρεύματος.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=330775&ct=32&dt=11/05/2010

Λουκέτα και απολύσεις στις μικρές επιχειρήσεις
Πάνω από 65.000 εμπορικές εταιρείες αδυνατούν να πληρώσουν δάνεια και επιταγές, ενώ περίπου 100.000 έμποροι θα μειώσουν προσωπικό μέσα στο 2011
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=11857028

http://2.bp.blogspot.com/_FTtxJ0SB19A/S-qT8cv8QnI/AAAAAAAABaY/rxLkF1xzpks/s200/big+brother+media.jpg

Γιάννης Μαυρής : ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚEΣ οι δημοσκοπήσεις
Ο Γιάννης Μαυρής της PUBLIC ISSUE, δηλώνει στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ :
"Βλέπω δημοσκοπήσεις που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ δημοσκοπήσεις. Είναι πολύ επηρεασμένες προς μια κατεύθυνση εξυπηρέτησης κάποιων απόψεων. Νομίζω πως ειναι μεγάλος κίνδυνος για τις εταιρίες δημοσκοπήσεων να ΞΑΝΑμπούνε σ αυτή τη διαδικασία της ανοιχτής προπαγάνδας ....... Η αποδοχή των μέτρων δεν ξεπερνά αυτή τη στιγμή το το 20 με 25 τοις εκατό του εκλογικού σώματος ..... ενώ το 59 τοις εκατο του κόσμου λεει πως τα μέτρα δεν ειναι μονοδρομος παρά της πλήρους ομοφωνίας των ΜΜΕ περί μονοδρόμου"
http://redflyplanet.blogspot.com/2010/05/e.html

http://static.businessinsider.com/image/5837544bf7ac484aaa3f8400-400-/china-apartment-building.png

Για το στεγαστικό στις ΗΠΑ τα έχουμε ξαναπεί, και εδώ η JPMorgan λέει αυτό που έχουμε δει και εδώ, ότι δηλαδή πολλοί από αυτούς που έχουν πάρει στεγαστικό δάνειο, επειδή η αξία του σπιτιού τους έχει πέσει φοβερά, βλέπουν ότι δε τους συμφέρει να αποπληρώσουν το δάνειο (ακόμα και αν έχουν την οικονομική δυνατότητα), και απλά αφήνουν το σπίτι, και με τα χρήματα που εξοικονομούν παίρνουν ένα άλλο, καλύτερο σπίτι, λόγω των μειωμένων τιμών:

JPMorgan Chase Warns Investors About Underwater Homeowners Walking Away
In a Monday filing with the Securities and Exchange Commission, JPMorgan Chase told investors and regulators that homeowners who owe more on their mortgages than their homes are worth may not continue to make their payments -- even when they're able to.
If the financial services giant can't reassure investors that underwater homeowners will continue to be willing to make their payments, it's a sign of how much the recent phenomenon of "strategic defaults" has grown.

About one in eight defaults in February were strategic, according to an April 29 research note by a team of Morgan Stanley analysts led by Vishwanath Tirupattur. Strategic defaults are those in which the homeowner could have continued to make payments but chose not to. The rate of strategic defaults has tripled since mid-2007, notes Tirupattur.

Underwater homeowners, those whose homes are worth less than the mortgage, now comprise about a quarter of all homeowners with a mortgage, or about 11.3 million homeowners, according to CoreLogic, a real estate research firm. Another 2.3 million have less than five percent equity in their homes (for example, a homeowner who owes more than $285,000 on a $300,000 house). All told, about 29 percent of all homeowners with a mortgage are either underwater or very close to it.

http://www.huffingtonpost.com/2010/05/11/jpmorgan-chase-warns-inve_n_571103.html

Σε μία άλλη ανάρτηση (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/05/blog-post_8596.html) που είχαμε κάνει για το πιστωτικό σύστημα, είχαμε σχολιάσει μεταξύ άλλων ότι

Στον καπιταλισμό, η παραγωγή γίνεται με βάση τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, πράγμα που σημαίνει πως αυτά που παράγονται δεν παράγονται ανάλογα με τις ανάγκες του κόσμου, αλλά με εντελώς παράλογο τρόπο:

Ο κάθε κεφαλαιοκράτης επιθυμεί το μέγιστο δυνατό πλουτισμό του, άσχετα με το αν αυτό που θα παραχθεί έχει ή δεν έχει χρησιμότητα για την κοινωνία.
Σκοπός του δεν είναι να τηρήσει τον περιβόητο νόμο περί "προσφοράς και ζήτησης", αλλά να τον καταρίψει, μεγιστοποιώντας το ατομικό του κέρδος.

Αν αυτό που παράγει δεν μπορεί να πουληθεί (δεν υπάρχει αρκετή ζήτηση), το πιστωτικό σύστημα μπορεί να επέμβει και να δανείσει χρήμα προκειμένου να αυξήσει (πλασματικά) το εισόδημα του εργάτη, και έτσι να πουληθούν τα προιόντα, να μη μείνουν απούλητα.

Επίσης, το πιστωτικό σύστημα επεμβαίνει για να δανείσει κεφαλαιοκράτες προκειμένου αυτοί να ιδρύσουν μια επιχειρήση, ή να επεκτείνουν μια ήδη υπάρχουσα επιχείρηση, ώστε να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Αλλοίμονο όμως, όλα αυτά δεν είναι δωρεάν - αντιθέτως, ο δανεισμός γίνεται με υποθήκες και χρεόγραφα, και όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής πολλοί είναι εκείνοι που έχουν διαπιστώσει με τον πιο σκληρό τρόπο το τι ακριβώς σημαίνει η φράση "το σπίτι "μου" είναι στην πραγματικότητα ιδιοκτησία της τράπεζας", "η επιχείρηση είναι υποθηκευμένη στην τράπεζα", κτλ, κτλ, κτλ...

Ας θυμηθούμε και μια παρατήρηση του Κ. Μαρξ το έργο του "Το Κεφάλαιο", που είναι πολύ επίκαιρη:

Κατά τα λιγότερο ανεπτυγμένα στάδια της καπιταλιστικής παραγωγής, οι επιχειρήσεις που απαιτούν μια μακρά περίοδο εργασίας, και ως εκ τούτου μια μεγάλη επένδυση κεφαλαίων για μεγάλο χρονικό διάστημα, - ιδίως όταν δε μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνο σε μεγάλη κλίμακα - είτε δεν πραγματοποιείται καθόλου κεφαλαιοκρατικά, όπως είναι η κατασκευή οδών, καναλιών, κλπ , που γίνονται με έξοδα των δήμων, των κοινοτήτων και του κράτους (σε παλαιότερες εποχές συνήθως με καταναγκαστική εργασία, σε ότι αφορά την απαιτούμενη εργατική δύναμη). Είτε, όταν πρόκειται για προϊόντα των οποίων η παραγωγή απαιτεί σχετικά μακρά περίοδο εργασίας, παράγονται μόνο κατά ένα ελάχιστο μέρος από την περιουσία του ίδιου του κεφαλαιοκράτη.

Για παράδειγμα, κατά την ανέγερση κατοικιών, ο ιδιώτης για τον οποίο χτίζεται πληρώνει μια σειρά τμηματικών προκαταβολών προς τον εργολάβο. Συνεπώς πληρώνει για το σπίτι τμηματικά, στο μέτρο που προχωρεί το πρότσες παραγωγής του.

Αλλά στην προηγμένη καπιταλιστική εποχή, όπου από τη μία πλευρά τεράστια κεφάλαια συγκεντρώνονται στα χέρια μεμονωμένων ατόμων, και από την άλλη εμφανίζεται δίπλα-δίπλα με τον ατομικό κεφαλαιοκράτη και ο συνεταιρισμένος κεφαλαιοκράτης (μετοχικές εταιρίες) και όπου ταυτόχρονα έχει αναπτυχθεί το πιστωτικό σύστημα, ένας καπιταλιστής εργολάβος οικοδομών μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις χτίζει ακόμα επί παραγγελία για ατομικούς ιδιώτες. Η επιχείρησή του είναι στις μέρες μας να οικοδομήσει σειρές ολόκληρες σπιτιών ή και ολόκληρων τμημάτων πόλεων για την αγορά, ακριβώς όπως είναι η επιχείρηση άλλων ατομικών καπιταλιστών η κατασκευή επί συμβάσει των σιδηροδρόμων.

Την ανατροπή που έφερε η καπιταλιστική παραγωγή στην κατασκευή των κατοικιών στο Λονδίνο τη μαθαίνουμε από τη μαρτυρία ενός οικοδόμου ενώπιον της επιτροπής τραπεζικών του 1857. Όταν ήταν νέος, είπε, τα σπίτια γενικά κατασκευάζονταν κατόπιν παραγγελίας, και οι πληρωμές γίνονται σε δόσεις προς τον εργολάβο, κάθε φορά που ολοκληρώνονταν ορισμένες φάσεις της οικοδομής. Πολύ λίγα έχτιζαν για λόγους κερδοσκοπίας. Οι εργολάβοι έχτιζαν κυρίως μόνο και μόνο για να κρατήσουν τους εργάτες τους σε συνεχή απασχόληση και έτσι να τους κρατούν. Κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια όλα αυτά έχουν αλλάξει. Πολύ λίγα είναι πλέον τα σπίτια που χτίζονται επί παραγγελία. Όποιος θέλει ένα νέο σπίτι επιλέγει έναν μεταξύ αυτών που χτίστηκαν ή χτίζονται για λόγους κερδοσκοπίας. Ο εργολάβος δεν εργάζεται πλέον για τους πελάτες αλλά και για την αγορά. Όπως κάθε άλλος βιομήχανος είναι και αυτός αναγκασμένος να έχουν έτοιμα τα είδη στην αγορά.

Ενώ παλιότερα ένας εργολάβος είχε ίσως ταυτόχρονα τρία ή τέσσερα κτίρια υπό κατασκευή για λόγους κερδοσκοπίας, τώρα είναι υποχρεωμένος να αγοράσει ένα εκτεταμένο οικόπεδο (δηλαδή για να εκφραστούμε όπως εκφράζονται στην ηπειρωτική Ευρώπη να το νοικιάσει κατά κανόνα για 99 χρόνια), να χτίσει 100 - 200 σπίτια σε αυτό, και ως εκ τούτου ξεκινήσει μια επιχείρηση η οποία υπερβαίνει τους πόρους του 20-50 φορές. Τα κεφάλαια τα προμηθεύεται ο εργολάβος μέσω υποθήκευσης και τα χρήματα τίθενται στη διάθεση του στο μέτρο που προχωρά η οικοδόμηση των διάφορων σπιτιών. Αν στο μεταξύ ξεσπάσει μια κρίση και διακοπεί η καταβολή των δόσεων της προκαταβολής, το σύνολο της επιχείρησης καταρρέει γενικά. Στην καλύτερη περίπτωση, τα σπίτια παραμένουν ημιτελή μέχρι να έρθουν καλύτερες μέρες. Στη χειρότερη περίπτωση πωλούνται σε δημοπρασία μισοτιμής.
Χωρίς να χτίζει για λόγους κερδοσκοπίας, και σε μεγάλη κλίμακα μάλιστα, κανείς εργολάβος δε μπορεί να προκόψει σήμερα. Το κέρδος από το ίδιο το χτίσιμο είναι εξαιρετικά μικρό. Το κύριο κέρδος του προέρχεται από την ύψωση της γαιοπροσόδου, την επιτήδεια επιλογή και χρησιμοποίηση του οικοπέδου. Είναι με αυτή τη μέθοδο της κερδοσκοπίας πάνω στην πρόβλεψη της ζητήσης για τα σπίτια που έχουν χτιστεί σχεδόν το σύνολο των επαρχιών Belgravia και Tyburnia, καθώς και οι αμέτρητες χιλιάδες βίλες γύρου του Λονδίνου. (Η παρέμβαση συντομεύτηκε από την Report of the Select Committee on Bank Acts, Part I, 1857, Evidence, Questions 5413-18; 5435-36.)

http://4.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/S-qzhzpM74I/AAAAAAAAPpI/Ob909rfAZ7w/s400/IRISH_March_215705_255921s.jpg

"Έφοδος" στη βουλή από διαδηλωτές στην Ιρλανδία
Όπως μαθαίνουμε από την ιρλανδική εφημερίδα "Belfast Telegraph (http://www.belfasttelegraph.co.uk/breaking-news/uk-ireland/banks-protesters-storm-parliament-14804947.html#ixzz0nefF58j4)", έγινε πορεία εναντίον της κλοπής πολλών δισεκατομμύριων ευρώ από τις τράπεζες, που τα άρπαξαν (με τη βοήθεια της κυβέρνησης βέβαια) από τα κρατικά ταμεία (τα λεγόμενα "πακέτα σωτηρίας").

http://www.belfasttelegraph.co.uk/multimedia/archive/00255/IRISH_March_214321_255924g.jpg

Κατά τη διάρκεια μάλιστα αυτής της πορείας, και αυτό είναι που παρουσιάζει ενδιαφέρον, μιας και δείχνει αυξημένη διάθεση του λαού να παλέψει, ο κόσμος έκανε "έφοδο" στο κοινοβούλιο (η Belfast Telegraph άλλωστε έχει τίτλο στο άρθρο της "Banks protesters storm Irish parliament"), συγκρούστηκε με την αστυνομία που αυτός είναι ο ρόλος της [γι' αυτό πληρώνονται από το κράτος, για να το προστατεύουν ώστε να κλέβει όσο το δυνατόν ανενόχλητο]
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/05/blog-post_6757.html

ciaoant1

14-05-10, 14:17

http://southbronxscholars.files.wordpress.com/2009/04/imperialism.jpg
Παλιό - αλλά διαχρονικό- σκίτσο για την τότε ηγέτιδα ιμπεριαλιστική δύναμη (Αγγλία) και το πως απομυζούσε τον κόσμο

Η Οικονομία της Τοκογλυφικής Υπερχρέωσης που δημιούργησε και διευθύνει την τελευταία τριαντακονταετία η ντόπια κλεπτοκρατική ολιγαρχία υπό πασοκονεοδημοκρατικές κυβερνήσεις έγινε αποκλειστικά σε όφελος αυτής και της πλανητικής χρηματοδεσποτείας και όχι για τις ανάγκες των εγχώριων εκμεταλλευομένων τάξεων, της ισόρροπης παραγωγικής ανάπτυξης της κοινωνίας ή κάποιου υποτιθέμενου ελληνικού κοινωνικού κράτους. Γι΄ αυτό και η πληρωμή του τεράστιου και εκρηκτικά αυξανόμενου εξωτερικού χρέους σε τελική ανάλυση αποτελεί ίσως μια διεθνή υποχρέωση των προσώπων της ελληνικής κλεπτοκρατικής ελίτ αλλά ουδόλως δεσμεύει τη χώρα που τώρα καλείται να ξεπουληθεί και να διαμοιραστεί και τον ελληνικό λαό που προσκαλείται να αυτοκαταστραφεί πληρώνοντας τον απεχθή αλλότριο λογαριασμό στο διηνεκές. Από αυτή τη σκοπιά-και καθώς η πασοκική κυβέρνηση αρνείται να προχωρήσει σε μια ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση του χρέους που να μη φορτώνει τα βάρη στα λαϊκά στρώματα αλλά επιλέγει την οδό της χρηματοδεσποτικής τοκογλυφικής λαφυραγώγησης και της άμεσης κατάκτησης της χώρας μέσω του ΔΝΤ / ΕΕ / ΚΕΤ- δεν υπάρχει καμιά άλλη διέξοδος πέρα από την Ριζοσπαστική Πανεθνική-Παλλαϊκή Κινητοποίηση με πρώτους στόχους:

1-Την απομάκρυνση της παρούσας κυβέρνησης ως παράνομης που ανεγείρει ένα καθεστώς εξοντωτικής εσωτερικής κατοχής από την υπερεθνική χρηματοδεσποτεία και την αντικατάσταση της από μια αντιιμπεριαλιστική εθνική-λαϊκή διακυβέρνηση σωτηρίας.

2-Την άμεση έξοδο από την ΟΝΕ.

3-Την άμεση εθνικοποίηση-κρατικοποίηση των τραπεζών.

4-Την μονόπλευρη άρνηση πληρωμής του χρέους προς τους ξένους τοκογλύφους «Σάυλωκ».

Ο ελληνικός λαός έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να απαρνηθεί την πληρωμή του χρέους ως «Odious Debt» (ειδεχθές χρέος). Στο διεθνές δίκαιο το «Odious Debt» είναι ένα νομικό δόγμα το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1927 από το Ρώσο νομικό Alexander Nahum Sack και ενσωμάτωνε στην εξέλιξη της διαμόρφωσης του την νομολογική επίδραση των σοσιαλιστικών και εθνικοαπελευθερωτικών επαναστάσεων του 20ου Αιώνα αμφισβητώντας τις επικρατούσες ερμηνείες που απορρέουν από τις απαιτήσεις και τους κανόνες των διεθνοποιημένων εμπορικών και χρηματοπιστωτικών ροών στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Σύμφωνα με το δόγμα του «Odious Debt» όταν το εθνικό χρέος είναι αποτέλεσμα ενός φαύλου δεσποτικού συστήματος που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα του λαού και του έθνους τότε ουσιαστικά δεν υφίσταται υποχρέωση πληρωμής του από τούτο το ελεύθερο έθνος όπως αντιστοίχως ανάλογα δεν δεσμεύεται από άκυρες συμβάσεις που υπογράφτηκαν από τις διεφθαρμένες εξουσίες σε συνθήκες καταναγκασμού. Δηλαδή αυτές οι υποχρεώσεις αφορούν «προσωπικές οφειλές» των κυριαρχούντων φορέων του προηγούμενου διεφθαρμένου καθεστώτος.
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/05/odious-debt.html

Δ. Καζάκης: Διευκρινιστικές Απαντήσεις για την Αναδιάρθρωση του Χρέους
Το σίγουρο είναι ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα αποφασίσει να προχωρήσει σε μονομερή άρνηση πληρωμής του χρέους και αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ, τότε θα δούμε πρωτοφανείς εξελίξεις σ’ όλες τις χώρες της ΕΕ. Θα δούμε να ξεσπάνε ισχυρότατες λαϊκές αντιδράσεις σ’ όλες τις χώρες της ευρωζώνης, ακόμη και στη Γερμανία. Ποιος ευρωπαίος εργαζόμενος θα συνεχίσει να ανέχεται την επ’ αόριστο μονόπλευρη λιτότητα, την καρατόμηση των εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του, κοκ στο όνομα του «ισχυρού ευρώ», όταν οι Έλληνες θα δείξουν ότι υπάρχει εναλλακτική;
1- Η μονομερής άρνηση πληρωμής του χρέους μέσα από την παύση πληρωμών προς τους δανειστές είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να συμβεί εντός ΟΝΕ. Αυτό για δυο λόγους:
Αφενός, γιατί το ευρώ είναι ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμόςπειθαναγκασμού μιας οικονομίας να ακολουθήσει την προδιαγεγραμμένη πορεία που έχουν αποφασίσει οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές της ευρωζώνης.
Αφετέρου, γιατί μια οικονομία που θέλει να ορθοποδήσει, ειδικά μετά από μια τέτοια ενέργεια όπως η μονομερής άρνηση πληρωμής του χρέους, χρειάζεται, έχει ανάγκη το εθνικό της νόμισμα. Διαφορετικά δεν μπορεί να γίνει.

Αυτό συνεπάγεται αυτόματη έξοδο και από την ΕΕ;
Όχι απαραίτητα. Η συνθήκη του Μάαστριχτ δεν προβλέπει καμμιά διαδικασία αντιμετώπισης του χρέους, εκτός από το γνωστό κριτήριο. Αυτό είναι και καλό και κακό.
Καλό γιατί σου επιτρέπει καταρχάς να εμφανίσεις τη μονομερή διαγραφή χρεών ως τον μόνο τρόπο για να εξαλείψεις το χρέος σου, σύμφωνα με τα κριτήρια του Μάαστριχτ.

Κακό γιατί η συνθήκη εναποθέτει στην Κομισιόν και στη Σύνοδο ηγετών τον τρόπο και τα μέσα δημοσιονομικής αντιμετώπισης των κριτηρίων του Μάαστριχτ. Επομένως δεν μπορούν να σε διώξουν εύκολα με βάση τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Αντίθετα θα προσπαθήσουν να σε κρατήσουν μέσα για να σε πιέσουν όσο αυτό είναι δυνατό για να ακολουθήσεις τον «ίσιο δρόμο», δηλαδή τον δρόμο των διεθνών τοκογλύφων και κερδοσκόπων.

Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται με την Ισλανδία. Η χώρα αυτή, ένα νησί στο βόρειο αρκτικό, παρά το γεγονός ότι είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ζώνης και μέλος του ΝΑΤΟ, οι ξεσηκωμένοι Ισλανδοί δεν επιτρέπουν στις κυβερνήσεις τους να διαπραγματευτούν το χρέος της χώρας, το οποίο σημειώτεον είναι ιδιωτικό, δηλαδή των ιδιωτικών τραπεζών, που όμως έχει αναγνωρίσει το επίσημο κράτος ως εξωτερικό χρέος της χώρας. Και παρά το γεγονός ότι η άρνηση αυτή τινάζει στο αέρα τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά κεκτημένα» (ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, ανταγωνισμός, κοκ) η ΕΕ ούτε που σκέφτεται να αρνηθεί την ένταξη της Ισλανδίας στους κόλπους της με βάση την αίτηση που έκανε η χώρα αυτή τον Ιούλιο του 2009.

Βέβαια το διευθυντήριο της ΕΕ ποντάρει στο ότι η ένταξη της Ισλανδίας θα την αναγκάσει να υποταχθεί στις απαιτήσεις των Βρετανών, Γάλλων, Γερμανών και Ολλανδών για αποζημιώσεις. Αυτό όμως που δεν υπολογίζουν είναι ότι οι Ισλανδοί αν και φιλικά διακείμενοι προς την ΕΕ μέχρι πριν ένα χρόνο, σήμερα ούτε που θέλουν να ακούσουν για ΕΕ, ευρώ και ΟΝΕ.

Όπως και να ‘χει αυτό που μετρά πάνω απ’ όλα είναι η αποφασιστικότητα ενός λαού να βρει το δρόμο του και να σταθεί στα πόδια του. Αν η ΕΕ σταθεί εμπόδιο σ’ αυτήν την προσπάθεια, τότε τι θα πρέπει να πράξει ο λαός και η χώρα;

Το σίγουρο είναι ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα αποφασίσει να προχωρήσει σε μονομερή άρνηση πληρωμής του χρέους και αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ, τότε θα δούμε πρωτοφανείς εξελίξεις σ’ όλες τις χώρες της ΕΕ. Θα δούμε να ξεσπάνε ισχυρότατες λαϊκές αντιδράσεις σ’ όλες τις χώρες της ευρωζώνης, ακόμη και στη Γερμανία. Ποιος ευρωπαίος εργαζόμενος θα συνεχίσει να ανέχεται την επ’ αόριστο μονόπλευρη λιτότητα, την καρατόμηση των εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του, κοκ στο όνομα του «ισχυρού ευρώ», όταν οι Έλληνες θα δείξουν ότι υπάρχει εναλλακτική; Ιδίως σήμερα που μετά την πρόσφατη απόφαση των ηγετών της ΕΕ φτιάχνεται μηχανισμός αυστηρής επιτροπείας και επιτήρησης με την συνδρομή του ΔΝΤ για όλες τις χώρες της ευρωζώνης. Ο εφιάλτης του ΔΝΤ δεν αφορά πλέον μόνο τους «κακούς» και «τεμπέληδες» Έλληνες, ή μόνο τους «νότιους», αλλά όλους του ευρωπαίους εργαζόμενους.

2- Η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών με πρώτη και κύρια την Τράπεζα της Ελλάδος μπορεί να γίνει χωρίς το κράτος να πληρώσει τίποτε. Μην ξεχνάτε ότι το κράτος έχει ήδη τροφοδοτήσει τις τράπεζες με 28 δις ευρώ, τα οποία αντιστοιχούν στο μετοχικό κεφάλαιο των τριών-τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών.

Κι όχι μόνο αυτό. Οι τράπεζες αυτές κατέχουν ήδη στα χαρτοφυλάκια τους σημαντικό μέρος των ελληνικών ομολόγων χρέους, με τα οποία κερδοσκοπούν αντλώντας ρευστότητα από την ΕΚΤ. Και μόνο αυτό αρκεί για το κράτος να πάρει στα χέρια του τις μεγάλες εμπορικές τράπεζες ώστε να σταματήσει αυτή την κερδοσκοπία εις βάρος του. Επιπλέον οι τράπεζες εδώ και χρόνια αρνούνται να πειθαρχήσουν σε εκατοντάδες αποφάσεις των δικαστηρίων της χώρας, αλλά και σε νόμους του κράτους, που αφορούν σε καταστρατήγηση δικαιωμάτων πελατών τους, παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις, απάτες εναντίον οφειλετών, κοκ.

Τι θα κόστιζε στο κράτος να μαζέψει όλες αυτές τις αναδρομικές οφειλές συν τα πρόστιμα και τις καθυστερήσεις – όπως έχει το δικαίωμα – και να τις κάνει απαιτητές εδώ και τώρα από τις τράπεζες παίρνοντας ασφαλιστικά μέτρα εναντίον τους; Κάτι που παρεμπιπτόντως όφειλε να κάνει εδώ και πολλά χρόνια. Στο βαθμό που οι τράπεζες δεν έχουν να πληρώσουν, το κράτος κάλλιστα μπορεί να προχωρήσει σε μετοχοποίηση των οφειλών τους παίρνοντας το «πακέτο των μετοχών» αυτών των τραπεζών στα χέρια του.

Για να μην πούμε τι θα συμβεί αν το κράτος αποφασίσει να ερευνήσει τις τράπεζες για ξέπλυμα χρήματος και μάλιστα από το εξωτερικό. Για να πάρουμε μια ιδέα του μεγέθους της μηχανής ξεπλύματος που έχουν στήσει οι ελληνικές τράπεζες, θα πούμε μόνο ότι με βάση τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια γύρω στα 10 με 20 δις ευρώ εισέρχονται στην χώρα ως repos και προθεσμιακές καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες, παρά το γεγονός ότι τα επιτόκια που δίνονται στην Ελλάδα για τέτοιου είδους καταθέσεις είναι πολύ χαμηλότερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

3- Ναι, κάποιες τράπεζες από τις μικρότερες – ειδικά αυτές που είναι πιο εκτεθειμένες σε επενδύσεις με ομόλογα και παράγωγα – θα κινδυνεύσουν να χρεοκοπήσουν. Όμως έτσι ή αλλιώς θα συμβεί αυτό, όπως πηγαίνει η κατάσταση. Με την εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και της Τραπέζης της Ελλάδος, όλες οι τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα (γύρω στις 35) θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν σε νέους κανόνες χρηματοπιστωτικής πολιτικής. Αντί οι τράπεζες να συγκεντρώνουν στα χέρια τους όλο το ρευστό της οικονομίας για να πουλάνε δάνεια και να τα τιτλοποιούν κατόπιν, θα αναγκαστούν να διοχετεύουν ρευστότητα σε επιχειρήσεις (κυρίως μικρομεσαίες) και νοικοκυριά με όρους κάθε άλλο παρά σαράφικους, σε περιβάλλον πλήρους διαφάνειας που δεν επιτρέπει κερδοσκοπίες και φούσκες.

Είναι σίγουρο ότι κάποιες από τις τράπεζες που θα παραμείνουν ιδιωτικές δεν θα αντέξουν αυτό το νέο περιβάλλον χρηματοπιστωτικής διαχείρισης και πολιτικής. Θα πτωχεύσουν. Τι να κάνουμε, αυτά έχει η ζωή. Το μόνο που μπορεί και πρέπει να κάνει το κράτος είναι, αφενός, να θεσπίσει ρήτρες, ελέγχους και ποινές που θα αποτρέπουν την δόλια πτώχευση και, αφετέρου, να εγγυηθεί σε κάθε περίπτωση τις λαϊκές καταθέσεις που βρίσκονται στα χέρια αυτών των τραπεζών.

4- Η κύρια δανειακή έκθεση των ΟΤΑ, των πρώην ΔΕΚΟ, αλλά και των περισσοτέρων ιδιωτικών επιχειρήσεων είναι προς το εσωτερικό της χώρας. Δηλαδή προς τις εμπορικές τράπεζες του εσωτερικού. Αυτό σημαίνει ότι την εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών θα ακολουθήσει και μια ρύθμιση των χρεών που έχουν συσσωρεύσει οργανισμοί, επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Κάποια από αυτά τα χρέη θα διαγραφούν, ιδίως όταν πρόκειται για χρέη που είναι αδύνατο να αποπληρωθούν από τον οφειλέτη, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία μιας καινούργιας αρχής. Κάποια άλλα θα ρυθμιστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να ελαφρύνουν σημαντικά το βάρος της εξυπηρέτησης.

Όσο για τις λίγες πολύ μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν δάνεια από το εξωτερικό, αν πρόκειται για ιδιωτικές η παύση πληρωμών του κράτους δεν θα τις επηρεάσει, αν πρόκειται για δημόσιες. Η αποπληρωμή των δανείων του εξωτερικού θα εκτιμηθεί κατά περίπτωση, ανάλογα με το αν και κατά πόσο έχουν συναφθεί για να εκτελεστούν επενδύσεις, ή πρόκειται για τις γνωστές λεόντειες συμβάσεις ρεμούλας και κερδοσκοπίας. Γενικά μια οικονομία σε παραγωγική ανάπτυξη δεν έχει ανάγκη εξωτερικού δανεισμού, η εσωτερική τραπεζική αγορά – στο βαθμό που λειτουργεί αναπτυξιακά – μπορεί κάλλιστα να ικανοποιήσει τις δανειακές ανάγκες επιχειρήσεων και κράτους.

Μόνο όταν πρόκειται για πολύ μεγάλα επενδυτικά σχέδια είναι πιθανό να χρειαστούν δανειακά κεφάλαια από το εξωτερικό. Σ’ αυτή την περίπτωση το κράτος μπορεί να απευθυνθεί στη διεθνή αγοράγια τη χρηματοδότηση του συγκεκριμένου επενδυτικού σχεδίου είτε μέσα από διακρατικές συμφωνίες, είτε μέσα από συμπράξεις με πολυεθνικές που θα εξασφαλίζουν και τη μεταφορά τεχνογνωσίας της χώρας, είτε με απευθείας χρηματοδότηση από διεθνείς τράπεζες, χωρίς τη διαμεσολάβηση της αγοράς ομολόγων, κοκ. Τρόποι υπάρχουν πολλοί. Το βασικό είναι η σωστή μελέτη και εφαρμογή του επενδυτικού σχεδίου ώστε η υλοποίησή του να εξασφαλίσει και την αποπληρωμή των δανεικών. Δεν υπάρχουν χώρες στον κόσμο, όσο άσχημα κι αν έχει βαθμολογηθεί η διεθνής πιστοληπτική τους ικανότητα, που να χρειάστηκε με κάποιο τρόπο να βρουν κεφάλαια από την παγκόσμια αγορά και να μην βρήκαν.

5- Καταρχάς η άρνηση της πληρωμής του χρέους δεν μπορεί να γίνει χωρίς την μαχητική υποστήριξη του λαού. Το έχω ξαναγράψει, αλλά φανταστείτε μια κυβέρνηση που θα βγει και αντί να ανακοινώσει περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, κλπ., να πει ότι αρνείται να πληρώσει τους ξένους δανειστές γιατί αρνείται να θέσει τη χώρα και το λαό της στο «γύψο» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αν υπάρξει μια τέτοια κυβέρνηση που υπερασπιζόμενη τη χώρα, τη δουλειά, το εισόδημα, τη σύνταξη και τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού, στείλει κυριολεκτικά στο διάολο τον «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ, μαζί με τους ξένους δανειστές και για να το κάνει αυτό ζητήσει τη μαχητική στήριξη του λαού, υπάρχει κανείς που αμφισβητεί την πάνδημη ανταπόκριση του λαού; Ποιος θα τολμήσει να πειράξει μια κυβέρνηση που θα έχει ξεσηκώσει το λαό στη μάχη για την υπεράσπιση της χώρας του, της ίδιας της επιβίωσής του;

Σ’ αυτήν ακριβώς τη δύναμη και την αποφασιστικότητα του ίδιου του λαού στηρίζεται η πρόταση για άρνηση της πληρωμής του χρέους. Η πρόταση αυτή προϋποθέτει μια κυβέρνηση που δεν θα κοροϊδεύει το λαό, δεν θα θέλει να τον στείλει να λουφάξει σπίτι του φοβισμένο και με σπασμένο το ηθικό, δεν θα ασκεί πολιτική ερήμην του και σε βάρος του. Χρειάζεται μια κυβέρνηση που θα βλέπει στην κινητοποίηση του λαού τον τρόπο και τα μέσα για την άσκηση της πολιτικής της, θα γκρεμίσει τα στεγανά του κράτους και θα ανοίξει τις πόρτες της εξουσίας σε κάθε πολίτη, σε ολόκληρο το λαό. Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι η πρότασή μας έρχεται να επενδύσει σ’ ότι πιο δυνατό, γόνιμο και προοδευτικό διαθέτει ο χαρακτήρας του λαού μας. Αντίθετα με όλες τις άλλες προτάσεις που επενδύουν στις φοβίες, στα πρωτόγονα ένστικτα και τα συντηρητικά αντανακλαστικά του πλήθους.

6- Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που θεωρούμε ότι η άρνηση της πληρωμής του χρέους πρέπει να ξεκινήσει με το δημόσιο άνοιγμα όλων των λογαριασμών του κράτους, με τη δημόσια έρευνα στους λογαριασμούς του κράτους είτε πρόκειται για το χρέος, είτε πρόκειται για το σύνολο των δημοσιονομικών. Ο λαός πρέπει να ξέρει επακριβώς τι έγιναν τα λεφτά του δημοσίου και πώς συσσωρεύτηκε αυτό το χρέος. Είναι θέμα όχι μόνο ηθικής τάξης, αλλά θεμελιώδους εμπιστοσύνης απέναντι σε μια πολιτική που ισχυρίζεται ότι υπηρετεί το συμφέρον του λαού και της χώρας. Ταυτόχρονα θα κατατεθεί νόμος που θα καταργεί με αναδρομική ισχύ τις ασυλίες και παραγραφές για όλους εκείνους που διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα. Όποιος πολιτικός, επιχειρηματίας ή άλλος αποδειχθεί ότι συμμετείχε εκούσια στη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος να δημεύεται η περιουσία του και να στέλνεται φυλακή. Είναι θέμα στοιχειώδους πολιτικής εντιμότητας η ικανοποίηση αυτού του βασικού αιτήματος του λαού.

7- Με την άρνηση πληρωμής του χρέους θα απομονωθεί η χώρα;Καταρχάς η χώρα έχει ήδη τεθεί σε «καραντίνα» από την ΕΕ και την ΔΝΤ, προκειμένου να μην «μολυνθούν» οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πολύ απλά ότι η χώρα και ο λαός της έχει καταδικαστεί να υποφέρει και να φυτοζωεί στο απόλυτο περιθώριο της διεθνούς οικονομικής και πολιτικής ζωής μέχρις ότου εξοντωθεί ή δια μαγείας ανανήψει.

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της η χώρα δεν ήταν τόσο απομονωμένη όσο σήμερα και μάλιστα στα χέρια των πια άγριων αρπακτικών διεθνώς. Η άρνηση της πληρωμής του χρέους αποτελεί μια αφετηρία για να ανοιχτεί η χώρα στη διεθνή οικονομική ζωή, που δεν περιορίζεται στους τέσσερεις τοίχους της ευρωζώνης και της ΕΕ. Από την εποχή που η χώρα εντάχθηκε πρώτα στην ΕΟΚ, κατόπιν στην ΕΕ και αργότερα στην ευρωζώνη, υποβαθμίστηκε η διεθνής της θέση στο παγκόσμιο εμπόριο, περιορίστηκαν απελπιστικά οι διεθνείς της σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο. Η Ελλάδα σήμερα ελέγχεται από τρεις-τέσσερεις χώρες, που κατά κύριο λόγο ελέγχουν το εξωτερικό της εμπόριο, την εκροή και εισροή των κεφαλαίων στην οικονομία της, το χρέος της, στους εξοπλισμούς της, αλλά και στην πολιτική της.

Δεν μπορεί να συνάψει σχέσεις με κανέναν στον κόσμο με βάση το δικό της συμφέρον, αλλά πρώτα και κύρια με βάση τα συμφέροντα των ισχυρών της «εταίρων» και του διευθυντηρίου της ευρωζώνης. Με την άρνηση της πληρωμής του χρέους και την έξοδο από το ευρώ θα δοθεί η δυνατότητα στη χώρα να ανακάμψει μέσα από την ανάπτυξη των σχέσεων της με όλες τις χώρες και περιοχές του κόσμου στη βάση των δικών της συμφερόντων. Κανείς σήμερα δεν έχει τη δυνατότητα να την απομονώσει. Κανείς δεν διαθέτει τέτοια δύναμη. Είναι τόσο ρευστή η κατάσταση στην παγκόσμια αγορά και οικονομία, που κανείς από τους «μεγάλους» δεν θα ρισκάρει οικονομικό πόλεμο ή αποκλεισμό της χώρας. Ιδίως αν η χώρα εξετάσει άμεσα τη δυνατότητα στρατηγικών συμμαχιών στο επίπεδο της οικονομίας, αλλά και της στρατιωτικο-πολιτικής συνεργασίας με τις χώρες της περιοχής, με τη Ρωσία, την Κίνα, κοκ.

Η μόνη σήμερα χώρα που βρίσκεται υπό καθεστώς αποκλεισμού είναι η Κούβα. Κι όμως παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα νησί μόλις 30 ν. μίλια από τις ακτές των ΗΠΑ, ο αποκλεισμός της Κούβας είναι διάτρητος. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να υποθέσει κανείς ότι η χώρα, αν τα βάλει με τους διεθνείς τραπεζίτες και φύγει από το ευρώ, θα βρεθεί απομονωμένη. Ίσα-ίσα θα της δοθεί για πρώτη φορά η δυνατότητα να αναβαθμίσει ουσιαστικά το ρόλο της στο διεθνές γίγνεσθαι και να οικοδομήσει γόνιμες και επωφελείς σχέσεις με χώρες και οικονομίες παγκόσμια που μπορούν να της εξασφαλίσουν στρατηγικά αγαθά και εισροές για την οικονομία της χωρίς το «καπέλο» των πολυεθνικών και των εξαρτήσεων από τους ισχυρούς.

8- Θα έχει κόστος μια τέτοια πορεία;
Φυσικά θα έχει. Όμως μιλάμε για άλλου είδους κόστος, άλλου είδους δυσκολίες. Είναι άλλης τάξης ζήτημα οι δυσκολίες που θα υπάρξουν στην προσπάθεια του λαού να γλυτώσει από την καταστροφή, να κατοχυρώσει τη δουλειά του, με όρους σταθερότητας και αξιοπρέπειας, να διασφαλίσει τα δικαιώματά του σε μια πραγματική κοινωνική ασφάλιση και σε αμοιβές που αντιστοιχούν στις πραγματικές του ανάγκες, να φτιάξει μια χώρα που θα είναι υπερήφανος γι’ αυτήν. Και άλλης τάξης ζήτημα είναι οι δυσκολίες και τα αδιέξοδα που πηγάζουν από μια πολιτική που μετατρέπει τους Έλληνες σε «κούληδες» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Άλλο η πάλη και το κόστος για να κερδίσει κανείς, αυτός, η οικογένεια και η χώρα του περισσότερα, να καλυτερεύσει τη ζωή του. Κι άλλο η πάλη και το κόστος που φέρνει η απόγνωση και το αδιέξοδο.

Ο Ελληνικός λαός έχει αποδείξει στην ιστορία του ότι για να κατακτήσει μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα είναι ικανός να περάσει «δια πυρός και σιδήρου», να τα βάλει με τις πιο αντίξοες καταστάσεις και να βγει νικητής. Ποιοι είμαστε εμείς σήμερα που θα αμφισβητήσουμε την εσωτερική δύναμη και το φιλότιμο αυτού του λαού; Τι θα μας διαχωρίσει απ’ όλους εκείνους τους σύγχρονους δωσίλογους που προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι είναι διεφθαρμένος ως το κόκαλο, ακαμάτης, καλοπερασάκιας, ανίκανος για οτιδήποτε καλό και επομένως καλά κάνουν κι έρχονται οι «ενάρετοι» ξένοι να του μάθουν τρόπους με τον βούρδουλα;

Αν συγκρίνει κανείς το τι γράφουν οι σημερινές φυλλάδες που στηρίζουν τη νέα κατοχή – Αλαφουζαίοι, Λαμπράκηδες, Μπόμπολες, κλπ. – με το τι έγραφαν οι ίδιες περίπου φυλλάδες τον πρώτο καιρό της κατοχής από τους Ναζί, θα διαπιστώσει μια αποκρουστική ομοιότητα. Οι πατεράδες και οι παππούδες των σύγχρονων δωσίλογων έγραφαν τότε για το προπατορικό αμάρτημα του Έλληνα, που δεν του επέτρεψε να γίνει από Ανατολίτης Ευρωπαίος κι έτσι οι αυστηροί πλην άριστα οργανωμένοι και πειθαρχημένοι Γερμανοί της Βέρμαχτ και των Ες Ες ήρθαν για να του φέρουν το φως του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Όμως, οι δικοί μας πατεράδες και παππούδες έδειξαν πώς ετούτος εδώ ο τόπος δεν παράγει μόνο προσκυνημένους, δωσίλογους, λαμόγια και πρωταθλητές της αρπαχτής, αλλά «έναν άλλο λαό» σαν κι αυτόν που περιέγραψε τις ημέρες της απελευθέρωσης ο Γ. Θεοτοκάς:

«Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς τούτος ο λαός που βλέπουμε αυτές τις μέρες είναι άλλος από κείνον που ξέραμε, πιο δυναμικός, πιο γενναίος και πιο περήφανος, αληθινά χειραφετημένος και λεύτερος, όπως φαντάζεται κανείς πώς θα ήταν η γενεά του Εικοσιένα, μα όπως δεν ήτανε πια ο αστικοποιημένος λαός που γνωρίσαμε στις μέρες μας.»

Εναπόκειται σε μας, στη δική μας γενιά, να αποδείξουμε στην πράξη ότι ετούτος «ο λαός που βλέπουμε αυτές τις μέρες είναι άλλος από κείνον που ξέραμε», ότι και τούτος ο λαός έχει ακατάβλητα ιστορικά αποθέματα δύναμης, γενναιότητας, υπερηφάνειας και φιλότιμου σαν την ηρωική γενιά του Εικοσιένα και του Σαράντα-Σαραντατέσσερα. Αυτό είναι το στοίχημα της εποχής μας. Διαφορετικά η χώρα θα χαθεί.

Τέλος, είναι απολύτως λογικό να υπάρχουν απορίες, αμφιβολίες, προβληματισμοί, ακόμη και φοβίες για το πώς θα τα καταφέρουμε σε μια πορεία ριζικά διαφορετική από αυτήν που για δεκαετίες οι κυρίαρχες πολιτικές έχουν δρομολογήσει τη χώρα. Είναι τόσο εθισμένη η κοινωνία να εναποθέτει τις τύχες της στους κουμανταδόρους της εξουσίας, στην ολιγαρχία των αγορών και της πολιτικής, ώστε τώρα που για πρώτη φορά αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να σωθεί από την καταστροφή μόνο αν αναλάβει η ίδια τις τύχες της, είναι λογικό να δειλιάζει, να αισθάνεται αμήχανα, να νιώθει ότι ατενίζει το άγνωστο.

Η αλήθεια είναι ότι λύσεις υπάρχουν και μπορούν να βρεθούν όχι από κάποια αυθεντία, αλλά μέσα από μια συλλογική επεξεργασία και τις ιδέες που μπορούν να κατατεθούν από όλους. Όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να συμβάλουμε στον τρόπο που μια άλλη πορεία αυτού του τόπου είναι δυνατή. Αρκεί να σπάσουμε τα καλούπια που μας έχουν επιβάλει, να απαλλαγούμε από τα ταμπού και τα δεδομένα των άνωθεν και έξωθεν μονοδρόμων. Στη οικονομία, όπως και στη ζωή, δεν υπάρχει τίποτε το a priori δοσμένο, αμετάβλητο και αδιάβλητο. Χρειάζεται απλά να ξεκαθαρίζουμε κάθε φορά τη σκοπιά από την οποία βλέπουμε τα πράγματα, το συμφέρον που πρέπει να υπηρετήσουμε με τη σκέψη και δράση μας. Τα υπόλοιπα θα βρεθούν ως προϊόν συλλογικής προσπάθειας.

http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/05/blog-post_3384.html

Αμφιβολίες προέδρου Deutsche Bank για τις ελληνικές δυνατότητες
Ο πρόεδρος γενικός-διευθυντής της «Ντόιτσε μπανκ» (Deutsche Bank) Γιόσεφ Ακερμαν έθεσε σήμερα στη διάρκεια σημερινής τηλεοπτικής εκπομπής ( «Maybrit Illne» ) εν αμφιβόλω τη δυνατότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει το εξωτερικό χρέος της, τόνισε δε ότι ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης του ενός τρισ. ευρώ «θα βοηθήσει την Ισπανία και την Ιταλία», «ενώ για την Πορτογαλία τα πράγματα θα είναι δυσκολότερα».
Ο τραπεζίτης αναγνώρισε ότι η Ελλάδα τώρα θα χρειαστεί να καταβάλει «απίστευτες προσπάθειες», αλλά εξέφρασε προσωπικά αμφιβολία, εάν θα τα καταφέρει να αποπληρώσει το εξωτερικό της χρέος.
Αν η Ελλάδα καταρρεύσει, αυτό θα μπορούσε να επεκταθεί και σε άλλες χώρες, και να οδηγήσει σε ένα είδος «πλήρους κατάρρευσης», είπε ο τραπεζίτης μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο ZDF.
«Πρέπει να βοηθήσει η Ευρώπη την Ελλάδα στην εξυπηρέτηση του χρέους της ώστε να μην φθάσει στη στάση πληρωμών, κάτι που θα επηρεάσει αρνητικά τις γερμανικές τράπεζες», υπογράμμισε ο Ακερμαν Αυτό φοβούνται - ΕΜΑΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ, απλά κοιτάνε να εξασφαλίσουν τις τράπεζες τους...Και ας μην ξεχνούμε πως οι ίδιες οι μεγάλες ευρωπαικές τράπεζες έχουν "σορτάρει" το ευρώ (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/05/blog-post_9247.html), έχοντας επενδύσει δηλαδή λεφτά στην πτώση του, ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ να βγαίνουν και να τα λένε αυτά, διότι ρίχνουν το ευρώ και κονομάνε
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/05/2010_337357

http://sup.kathimerini.gr/kathnews/photos/14-05-10/14-05-10_337408_21.jpg

Με αποχώρηση της Γαλλίας από το ευρώ απείλησε ο Σαρκοζί χάριν της Ελλάδας μάλλον για χάρη των Γαλλικών τραπεζών, που είναι οι πιο εκτεθειμένες αν η Ελλάδα δεν πληρώσει
Ο Σαρκοζί απείλησε με αποχώρηση της Γαλλίας από την ευρωζώνη για να επιτύχει την έγκριση του σχεδίου σωτηρίας της Ελλάδας, σύμφωνα με τον Θαπατέρο.
Ο Νικολά Σαρκοζί απαίτησε την περασμένη Παρασκευή στις Βρυξέλλες την ανάληψη «συνολικής δέσμευσης, ώστε όλοι να βοηθήσουν την Ελλάδα, κάθε ένας ανάλογα με τις δυνατότητές του, διαφορετικά η Γαλλία θα επανεξετάσει τη συμμετοχή της στο ευρώ», δήλωσε ο Ισπανός πρωθυπουργός, σύμφωνα με την El Pais, η οποία δεν αποκαλύπτει την ταυτότητα του στελέχους του Σοσιαλιστικού Κόμματος που έκανε την αποκάλυψη.
«Ο Σαρκοζί χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι και απείλησε να φύγει από το ευρώ, γεγονός που άσκησε πίεση στην Αγγελα Μέρκελ», σύμφωνα με άλλο στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ισπανίας.
«Η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία συγκρότησαν κοινό μέτωπο απέναντι στη Γερμανία και ο Σαρκοζί έφθασε μέχρι να απειλήσει τη Μέρκελ για διάσπαση του παραδοσιακού γαλλο-γερμανικού άξονα», σύμφωνα με άλλο παρευρεθέντα στην κομματική συνάντηση.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_14/05/2010_337408

http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2010/05/14/article-1278186-09915330000005DC-575_233x423.jpg

Euro collapse fears spark panic buying of gold
Austria's mint, which makes a bestselling gold coin, has warned it may run out of stock as investors seek a safe haven from Europe's threatened currency.
Marcus Grubb, of the World Gold Council, an industry body representing miners, said there was anecdotal evidence of a sharp increase in purchases of coins. '
'There has been a spike in demand for physical products in the past week or so,' said Mr Grubb.
'Scepticism about the euro has been strongest in Germany. Retail investors are voting with their feet and buying gold coins. They are concerned about the currency.' οι Γερμανοί δε θέλουν πληθωρισμό - με το που είδαν εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος, το έριξαν στο χρυσό
http://www.dailymail.co.uk/news/article-1278186/Euro-collapse-fears-prompt-panic-buying-gold.html?ito=feeds-newsxml

EU imposes wage cuts on Spanish 'Protectorate', calls for budget primacy over sovereign parliaments
Spain has followed Ireland and Greece in imposing 1930s-era wage cuts to slash the budget deficit, complying with EU demands for further austerity in exchange for the €720bn `shock and awe’ rescue for eurzone debtors.
US President Barack Obama played a key role behind the scenes, pleading with Mr Zapatero for "resolute action". The telephone call from the White House is a clear indication that contagion from Greece and Portugal to the much larger debt markets of Spain had become a global systemic threat by late last week.
...
Javier Perez de Azpillaga from Goldman Sachs said Spain has climbed rapidly up the technology ladder. Its exports have grown faster than those of Italy or France. It has a low public debt of 53pc of GDP, but a "highly leveraged" private sector. Real estate companies have debts of €445bn, or 45pc of GDP. "Banks may not be able to recoup large parts of these loans. These losses will have to be recognized eventually, bringing down many institutions and forcing the government to recapitalize them," he said.

The `Cajas’ -- public sector banks -- have assets of €1.3 trillion and account for most mortgage debt. Many are struggling. The saving grace is that the two giants, Santander and BBVA, have global portfolios and are in "excellent shape".

Caixa Catalunya said the stock of unsold homes in Spain reached 926.000 at the end of last year, equivalent to 6.5m in the US. It expects the market to touch bottom this year with real falls of 20pc to 25pc from the peak. Spanish households have been able to draw on a very high savings rate of 17.9pc to absorb the shock .

Spain’s wage cuts amount to an "internal devaluation" within EMU. Stephen Lewis from Monument Securities said the EU is pushing a clutch of countries into contractionary policies at the same time. These will feed on each other, creating a deflation bias across the region akin to the 'Gold Bloc’ in the 1930s.

"It is not a viable policy. Weakening demand will cause the tax base to shrink. If the population could see light at the end of the tunnel, they might put up with it, but there is no light: it is a long dark passage leading nowhere," he said.

http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/financialcrisis/7716530/EU-imposes-wage-cuts-on-Spanish-Protectorate-calls-for-budget-primacy-over-sovereign-parliaments.html

http://www.virginmedia.com/images/godfather_brando.jpg

Οι Γερμανοί επιβάλλουν τον Αξελ Βέμπερ στην προεδρία της ΕΚΤ
Εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης διέψευσε τις πληροφορίες της εφημερίδας για την ύπαρξη τέτοιας συμφωνίας.
Οι πιθανότητες για τον Αξελ Βέμπερ, ήδη μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ και ιέρακα της νομισματικής πολιτικής, ενισχύθηκαν μετά τον διορισμό τον Φεβρουάριο του πορτογάλου Βιτόρ Κονστάνσιο στη θέση του αντιπροέδρου. Βάσει της ισορροπίας που υπάρχει σιωπηρά στη κατανομή των πόστων ανάμεσα στις χώρες του βορρά και του νότου, η επιλογή του Κονστάνσιο κατέστησε τον Βέμπερ φαβορί, εις βάρος του αντιπάλου του, του προέδρου της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι. (ο οποίος έχει δουλέψει και για την αμερικανική Goldman Sachs παλιότερα
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=28877147

http://4.bp.blogspot.com/_ZOCD5PfKc80/S92rmfVbD1I/AAAAAAAAA6A/fzmaXdcm6WE/s320/lb.jpg http://3.bp.blogspot.com/_IaN5w_qfylU/Sykj5O0TjmI/AAAAAAAACIY/tSIulPx6UmU/s320/Βγενόπουλος+tiresias-press.blogspot.com
Δείτε και ένα παλιότερο σχετικό άρθρο που είχαμε δημοσιεύσει εδώ (http://radicaldesire.blogspot.com/2010/05/blog-post_7597.html) σχετικά με την προσπάθεια κομματιών της άρχουσας τάξης να βάλουν κάποιων επιχειρηματία σε μια "έκτακτη κυβέρνηση", πιθανότατα καταλύοντας και κάποιες διατάξες του Συντάγματος όπως πχ απεργίες, κτλ...

Ζητείται επιχειρηματίας για την πρωθυπουργία! Το sofokleous10 καλεί για μια τέτοια κυβέρνηση - το ΠΑΣΟΚ δεν αντέχει, ο λαός δεν είναι και τόσο χαζός, και ήδη σημειώνονται μεγάλες κινητοποιήσεις. Το άρθρο είναι πολύ ενδιαφέρον πάντως
Εναλλακτικά σενάρια.... διαχείρισης πολιτικού κινδύνου, για το ενδεχόμενο κατάρρευσης των δύο πολιτικών κομμάτων που κυριάρχησαν στη χώρα από την Μεταπολίτευση, επιχειρούν να εκπονήσουν τα ισχυρά επιχειρηματικά «τζάκια» της χώρας, αλλά προς το παρόν από την εξίσωση λείπει ένας βασικός παράγοντας: το πρόσωπο που θα μπορούσε να γίνει η λαμπερή βιτρίνα του ελληνικού… Business Party, κινούμενος στα χνάρια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
η εκτίμηση που επικρατεί στο χώρο των ισχυρών «τζακιών», είναι ότι έχουν σχεδόν εξαντληθεί οι δυνατότητες αποτελεσματικής διακυβέρνησης και εκπροσώπησης των συμφερόντων τους από τα δύο μεγάλα κόμμα και ήδη πολλοί τείνουν να καταλήξουν στην άποψη, ότι πρέπει να συγκροτηθεί άμεσα μια πολιτική κίνηση που θα εκφράσει με καθαρότερο τρόπο την επιχειρηματική κοινότητα και θα μπορέσει, αν παραστεί ανάγκη, να αξιοποιηθεί σαν «χρυσή εφεδρεία» του πολιτικού συστήματος σε ακραίες συνθήκες κρίσης.
η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Δ. Δασκαλόπουλου στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, όπου επιχείρησε να ορίσει για λογαριασμό των μεγαλοεπιχειρηματιών και τραπεζιτών, που εκπροσωπούνται στον ΣΕΒ, τους κανόνες παιχνιδιού στο σκηνικό της… μετά-Μεταπολίτευσης, έγινε με την έγκριση των λεγόμενων «γερόντων» του ΣΕΒ, δηλαδή των εκπροσώπων των παραδοσιακών «τζακιών» της ελληνικής επιχειρηματικότητας, που ανησυχούν ιδιαίτερα για τη σημερινή πολιτική κατάσταση:

n Το ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ισχυρών επιχειρηματικών κύκλων, προς το παρόν «αντέχει» πολιτικά στο κόστος των σκληρών μέτρων που επιβάλλονται για τη σταθεροποίηση της οικονομίας, αλλά υπάρχει σοβαρός κίνδυνος μέσα στους επόμενους μήνες να εξαλειφθεί το πολιτικό του κεφάλαιο, υπό το βάρος της ύφεσης, της ανεργίας, της υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου ευρύτατων στρωμάτων και των κοινωνικών αντιδράσεων που ήδη εκδηλώνονται με σφοδρότητα.

n Στον αντίποδα, οι πολιτικοί του συντηρητικού στρατοπέδου, που κατά παράδοση έχαιραν της εκτίμησης των ισχυρών επιχειρηματικών παραγόντων της χώρας (Κ. Μητσοτάκης, Ντ. Μπακογιάννη, Στ. Μάνος, Α. Ανδριανόπουλος κ.α.) βρίσκονται σήμερα πολιτικά «παροπλισμένοι», ενώ στο κόμμα της Ν.Δ., που έχει σήμερα τα χαμηλότερα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις στην ιστορία του, κυριαρχεί ο Α. Σαμαράς, που μόλις πρόσφατα «έγραψε κάτω από τη βάση» σε ένα κρίσιμο τεστ του επιχειρηματικού κόσμου, όταν αρνήθηκε να εγκρίνει το σκληρό σταθεροποιητικό πρόγραμμα που επέβαλαν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Μάλιστα, αποξένωσε, όπως λένε στους επιχειρηματικούς κύκλους, το κόμμα από τη φιλελεύθερη πτέρυγα των υποστηρικτών του, με τη διαγραφή της κ. Μπακογιάννη.

Σε αυτό το πλαίσιο, η εκτίμηση που επικρατεί στο χώρο των ισχυρών «τζακιών», είναι ότι έχουν σχεδόν εξαντληθεί οι δυνατότητες αποτελεσματικής διακυβέρνησης και εκπροσώπησης των συμφερόντων τους από τα δύο μεγάλα κόμμα και ήδη πολλοί τείνουν να καταλήξουν στην άποψη, ότι πρέπει να συγκροτηθεί άμεσα μια πολιτική κίνηση που θα εκφράσει με καθαρότερο τρόπο την επιχειρηματική κοινότητα και θα μπορέσει, αν παραστεί ανάγκη, να αξιοποιηθεί σαν «χρυσή εφεδρεία» του πολιτικού συστήματος σε ακραίες συνθήκες κρίσης.

«Καμένοι» υποψήφιοι ηγέτες

Ωστόσο, το σχέδιο αυτό «χωλαίνει» σε ένα σημείο που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικής σημασίας: εδώ και χρόνια ζητείται ο Έλληνας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μια χαρισματική προσωπικότητα που θα γεφυρώσει σε επίπεδο πολιτικής επικοινωνίας… λαό και Κολωνάκι, λειτουργώντας σαν πολιτικός ηγέτης μεγάλης δυναμικής:

n Η Γιάννα Αγγελοπούλου, που είχε όλες τις «προδιαγραφές» να εξελιχθεί σε πολιτική προσωπικότητα εμβέλειας αρχηγού κόμματος, «κάηκε» πολιτικά όταν δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ενεπλάκη με παταγώδη αποτυχία (χρεοκοπία του Ελεύθερου Τύπου) στο χώρο των ΜΜΕ.

n Ο Ανδρέας Βγενόπουλος, που επίσης φαινόταν να έχει «προδιαγραφές» νέου ηγέτη, ανεξαρτήτως αν δήλωνε ότι δεν θα αναμιχθεί ενεργά στην πολιτική, εξαρχής συγκέντρωνε την καχυποψία παραδοσιακών «τζακιών». Πολιτικά, θεωρείται σήμερα από την επιχειρηματική κοινότητα ότι έχει κλείσει τον κύκλο του (που ποτέ δεν άνοιξε επίσημα…), μετά τα τραγικά γεγονότα στο πυρπολημένο κατάστημα της Marfin Egnatia Bank, για τα οποία δεν εξηγήθηκε πειστικά στην κοινή γνώμη, ότι η διοίκηση της τράπεζας ήταν άμοιρη ευθυνών (τα γνωστά, πλέον, θέματα πυρασφάλειας του κτιρίου, υποχρεωτικής παραμονής των εργαζομένων στο κατάστημα στη διάρκεια της διαδήλωσης κ.ο.κ.). Τα τραγικά γεγονότα, μάλιστα, ήλθαν στη χειρότερη στιγμή για τον κ. Βγενόπουλο, που είχε αρχίσει μια επικοινωνιακή εκστρατεία με εντυπωσιακές εμφανίσεις σε τηλεοπτικά δίκτυα.

n Ο Δ. Δασκαλόπουλος, που φάνηκε να διατυπώνει από το βήμα της συνέλευσης του ΣΕΒ το πολιτικό μανιφέστο της ισχυρής επιχειρηματικής κοινότητας, είναι γνωστό ότι θεωρείται προ πολλού «καμένος» πολιτικά: ως επιχειρηματίας δεύτερης γενιάς απέτυχε να συνεχίσει την επιχειρηματική πορεία του πατέρα του, πούλησε την Vivartia με εντυπωσιακό τίμημα στην MIG, αφού η εταιρεία είχε τιμωρηθεί με βαρύτατα πρόστιμα για το καρτέλ στο γάλα, και έκτοτε δεν διατηρεί την παραμικρή παραγωγική δραστηριότητα στη χώρα. Τα κεφάλαιά του φημολογείται ότι τοποθετήθηκαν εν μέρει σε αγορές ακριβών περιουσιακών στοιχείων (ακίνητα, έργα τέχνης) και κατά ένα μεγάλο ποσοστό εξήχθησαν στο φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου, για να ιδρυθεί ένα φιλόδοξο fund, τα ίχνη του οποίου εξακολουθούν να αγνοούνται, αφού δεν έχει εμπλακεί σε κάποια σημαντική επιχειρηματική κίνηση. Με αυτό το προφίλ, ο κ. Δασκαλόπουλος δύσκολα θα πείσει ότι εκπροσωπεί τις δυνάμεις της «παραγωγής και της δημιουργίας», ή τους κοινωνικά υπεύθυνους μεγαλοεπιχειρηματίες, για να διεκδικήσει υψηλό πολιτικό ρόλο.

Κάπως έτσι, οι προσπάθειες εξόδου των επιχειρηματιών από το πολιτικό αδιέξοδο που φοβούνται, καταλήγουν σε οικτρή αποτυχία: μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης εξοργίσθηκε από την προσπάθεια Δασκαλόπουλου να αναλάβει ρόλο τιμητή των πάντων, ενώ και το πολιτικό σύστημα ξεσπάθωσε με πρωτοφανή σκληρότητα –«όταν χορτάσει η ψείρα βγαίνει στο γιλέκο», ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Χ. Καστανίδη. Στο παρασκήνιο, κορυφαίοι επιχειρηματίες παραδέχονται, ότι στην Ελλάδα, αν δεν υπάρξει κάποια δραματική αλλαγή και δεν εμφανισθεί ένα πρόσωπο με τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται για ηγετικό ρόλο, δεν έχουν τύχη τα… μπερλουσκονικά σενάρια.

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-05-12-23-09-44-2010051223174/

http://www.fbuch.com/images/TsarPriest1918.JPG
A. Apsit, 1918-Ο τσάρος, ο ιερέας και ο πλούσιος. Η πιο γνωστή από τη σειρά με αφίσες με το ίδιο θέμα

Η άσπλαχνη φοροκλέφτρα Εκκλησία
αυτή που δεν έδινε τα χρυσαφικά της στους λιμοκτονούντες
Η ελληνική Εκκλησία, ακόμη και τώρα που η χώρα χρεοκοπεί, εξακολουθεί να φοροκλέβει. Ένας περιδεής πρωθυπουργός, περιστοιχισμένος από ασήμαντους υπουργούς, με μια δεξιά και ακροδεξιά αντιπολίτευση σάρκα εκ της σαρκός της Εκκλησίας και με μια Αριστερά ανίκανη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, συναντιέται με τον αρχιεπίσκοπο για να τον παρακαλέσει να δώσει κάποια ψίχουλα.
http://roides.files.wordpress.com/2010/05/aspl1.jpg?w=200&h=284

Η Αριστερά έδειξε τον χειρότερο εαυτό της με την υποτελή επίσκεψη Τσίπρα στον αρχιεπίσκοπο, με τις απίστευτες θρησκευτικοπατριωτικές υστερίες της κας Κανέλλη, («Εμείς την Παναγία την έχουμε αρχιστράτηγο» (http://go2.wordpress.com/?id=725X1342&site=roides.wordpress.com&url=http%3A%2F%2Fathens.indymedia.org%2Ffront.php3%3Flang%3Del%26article_id%3D1158863&sref=http%3A%2F%2Froides.wordpress.com%2F2010%2F05%2F14%2F14may10%2F)) με την ουσιαστική σιωπή της στο θέμα της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας. Η Αριστερά δεν έχει υποβάλει ούτε ένα ερώτημα στην ώρα του πρωθυπουργού, ούτε μια επερώτηση στον υπουργό Οικονομικών, δεν έχει βγει να ξεμπροστιάσει εκτενώς την Εκκλησία και τον αθέμιτο πλούτο της κάνοντας χρήση των συντριπτικών στοιχείων που υπάρχουν και σωπαίνει συστηματικά μπροστά στα Βοιωτοπέδια του κ.Ιερώνυμου και στη δυσωδία των πολύμορφων ιερών σκανδάλων. Θεωρεί πως ξέμπλεξε με μερικές σποραδικές, ρουτινιάρικες, βιαστικές αναφορές στη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Αρνείται η Αριστερά, που με τόσο κωμικό τρόπο αυτοχρίζεται αντισυστημική, αν και είναι βουλιαγμένη μέχρι τα αυτιά στο σύστημα, να φέρει το θέμα του ανίερου και αντιχριστιανικού εκκλησιαστικού πλούτου στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής. Ίσως γιατί γνωρίζει εκ του σύνεγγυς πόσο ευεργετικά είναι τα φιλόπτωχα ιερά ταμεία για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Το κάνει δε αυτό την ώρα που θα έπρεπε να θέσει ακόμη και θέμα δήμευσης των ιερών σκευών, επικαλούμενη τον ιστορικά ληστρικό τρόπο απόκτησής τους και τις εντολές του Χριστού που απαγορεύουν στην Εκκλησία να κατέχει χρυσό: «Μη κτήσεσθε χρυσόν μηδέ άργυρον μηδέ χαλκόν εις τας ζώνας υμών, μη πήραν εις οδόν μηδέ δυο χιτώνας μηδέ υποδήματα μηδέ ράβδον• άξιος γαρ ο εργάτης της τροφής αυτού» (Ματθ. 10,9-10). Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ κάνουν πως δεν βλέπουν όχι μόνο το χρυσάφι και το ασήμι που ξεχειλίζει από τους ναούς στα σκεύη και στα τάματα με τα οποία οι πιστοί εξαγοράζουν τον αχόρταγο ελληνορθόδοξο θεό, όχι μόνο τις 360 στολές πολλών μητροπολιτών, τα Σεμπάγκο του Χριστόδουλου και τα χρυσά του μανικετόκουμπά του, και τις αδαμαντοποίκιλτες επισκοπικές ράβδους και τις μαφιόζικες λιμουζίνες, αλλά ούτε και τους τεμπέληδες εργάτες της Εκκλησίας. Παριστάνουν πως κρατούν το στόμα τους κλειστό επειδή τάχα σέβονται τη λαϊκή πίστη την ίδια ώρα που συμμετέχουν με την ανοχή τους στην πιο βάναυση προσβολή του Χριστού. Αδυνατούν να ανοίξουν διάλογο με τους πιστούς πάνω σε πάγιες κοινά αποδεκτές ηθικές αρχές, για να κερδίσουν εμπιστοσύνη και να πείσουν. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο λαός περιφρονεί αυτή την Αριστερά και την κρατά καθηλωμένη στα πιο χαμηλά της ποσοστά ακόμη και τώρα που το σύστημα φαινομενικά καταρρέει. Και λέω φαινομενικά γιατί πέρα από τις αριστερές ονειρώξεις, το σύστημα ετοιμάζεται για νέες ένδοξες ημέρες, με διαλυμένο τον κόσμο της εργασίας και τους πολίτες υποταγμένους μοιρολατρικά με τη βοήθεια της Εκκλησίας στο κισμέτ τους. Μιλάμε για μια Αριστερά σοβαροφανή, κρατικά επιχορηγούμενη, με συμμετοχή στην εξουσία μέσω τουλάχιστον της Βουλής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπου δεν έχει δώσει και τα καλύτερα δείγματα ηθικής, με πλειάδα στελεχών της να προσχωρούν ή να φλερτάρουν σαν ανυπόμονες παρθένες με το δικομματισμό, ή να νέμονται κάποια ψίχουλα από το δικομματικό φαγοπότι .

Αυτή η στάση της πολιτικής ηγεσίας είναι αναντίστοιχη ακόμη και με τη συμπεριφορά ορθόδοξων μοναρχών που δεν δίσταζαν να απλώσουν το χέρι τους στο χρυσάφι της Εκκλησίας όταν οι κρατικές ανάγκες το απαιτούσαν. Η ασυδοσία της Εκκλησίας μπορεί να συγκριθεί μόνο με τα προνόμια που απολάμβανε στα εδάφη της οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οπότε αποτελούσε κυριολεκτικά κράτος εν κράτει, ως μακρύ χέρι του Σουλτάνου απλωμένο μέσα στους χριστιανικούς πληθυσμούς.

Και δεν εννοώ βέβαια μόνο τους μεταρρυθμιστές εικονοκλάστες αυτοκράτορες που άλλαξαν τα φώτα στο παπαδαριό. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα. Ο Σύρος πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης Σέργιος, στον οποίο αποδίδεται ο «Ακάθιστος Ύμνος» των Ορθοδόξων, (οπαδός της αίρεσης του μονοθελητισμού), ενθαρρύνει τον αυτοκράτορα Ηράκλειο σε ιερούς πολέμους θέτοντας στη διάθεσή του τα χρυσά και αργυρά τιμαλφή της Εκκλησίας. Ο μεταρρυθμιστής τσάρος Μέγας Πέτρος, αψηφώντας την Εκκλησία έλιωσε τις καμπάνες της για να φτιάξει κανόνια.

http://roides.files.wordpress.com/2010/05/aspl2.jpg?w=200&h=299

Ποιές είναι όμως οι παραδόσεις της Αριστεράς την πρώϊμη εποχή που άσκησε Εξουσία; Στην τσαρική Ρωσία, η Εκκλησία των χρυσών τρούλων είχε εθισθεί να παρακολουθεί απαθής την Κόλαση στην οποία ήταν βουτηγμένος ο λαός. Ίσως ο πιο συμπαθής και σοβαρός από τους μητροπολίτες που στάλθηκαν στο κόκκινο εκτελεστικό απόσπασμα στην ΕΣΣΔ να ήταν ο Νοβογκορόντ αγ.Βενιαμίν, ένας από τους πιο συμβιβαστικούς της Ιεραρχίας προς τους κομμουνιστές. Έχασε τη ζωή του το 1922 γιατί αντιτάχθηκε στην κατάσχεση των τιμαλφών των ναών του, προκειμένου να σωθούν οι πεινασμένοι πληθυσμοί του Βόλγα, ακολουθώντας την επίσημη γραμμή της Εκκλησίας για εθελούσια και ελεγχόμενη από την ίδια διάθεσή τους στους λιμοκτονούντες. Ο πατριάρχης άγιος Τύχων κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, και αφού η Εκκλησία είχε δείξει επιδεικτική αδιαφορία αρχικά, απαιτούσε να φανεί πως αυτόβουλα ευεργετούσε τον λαό, ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο περί καταναγκαστικής εισφοράς. Ο φανατικά ορθόδοξος Νομπελίστας Σολζενίτσιν («Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ») είναι αποκαλυπτικός, ακόμα και στην προσπάθεια του να παρουσιάσει τον μητροπολίτη ως μάρτυρα: “Στην περιοχή του Βόλγα οι άνθρωποι έτρωγαν χορτάρια και σόλες και ροκάνιζαν τα ξύλινα πλαίσια από τις πόρτες”. Σε ανάλογη περίπτωση ο επίσκοπος Θεσσαλονίκης Θεοφάνης (1037) κρατούσε τις «σιτίσεις», όπως κατήγγειλαν στον αυτοκράτορα οι ίδιοι οι μοναχοί του, τηρώντας την εκκλησιαστική παράδοση όπως την διατύπωσε και στις μέρες μας ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: Η Εκκλησία δεν ελεεί ποτέ από την περιουσία της. Μόνο με εράνους, από τους οποίους θα κρατά βέβαια για τους δεσποτάδες το μερίδιο του λέοντος.

Ο Ρώσος πατριάρχης, ένας πιστός συνεργάτης του αγ. Νικόλαου Ρωμανώφ (εικ.2), έκανε έκκληση για βοήθεια στον πάπα και τον αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρυ. Αυτή η στροφή προς τους Δυτικούς, αδιανόητη για την πρακτική της ανέκαθεν περίκλειστης και ξενοφοβικής ρωσικής Ορθοδοξίας, αποσκοπούσε προφανώς στο να ξεσηκώσει τους κοιλαράδες καρδινάλιους να χύσουν τα κροκοδείλια δάκρυά τους και να σκούξουν γι’αυτούς που θα εμφάνιζαν ως πεινασμένα θύματα του κομμουνισμού. Όπως παραδέχεται ο Ρώσος Νομπελίστας, ήταν η κρατική εξουσία που ζήτησε τον Δεκέμβριο του 1921, να δοθούν τα χρυσαφικά και μάλιστα με μετριοπάθεια αφού αρχικά δεν τα ζήτησε όλα, αλλά μόνον όσα “δεν χρειάζονταν για λειτουργική χρήση”. Εκών άκων ο αγ. Τύχων συναίνεσε τον Φλεβάρη του ’22.

Δύο μέρες μετά από καταφατική εγκύκλιο του αγ.Τύχωνα προς τα ενοριακά συμβούλια, η κρατική επιτροπή αποφάσισε ότι το πρόβλημα της πείνας ήταν τέτοιο που τελικά έπρεπε να δοθούν όλα. Στις 16 Ιουνίου οι σχισματικοί μητροπολίτες Σέργιος του Βλαντιμίρ (επέστρεψε μετά στην παραδοσιακή Εκκλησία, έγινε πατριάρχης και τη συμφιλίωσε με το ΚΚΣΕ), Ευδόκιμος του Νίζνι Νοβγκορόντ και Σεραφείμ της Κοστρόμα, όλοι της φιλοκομμουνιστικής «Ζώσας Εκκλησίας» συμφώνησαν στο αυτονόητο να δοθούν και τα λειτουργικά τιμαλφή του παμφάγου θεού του Τύχωνα στους λιμοκτονούντες. Ο αγ.Τύχων χαρακτήρισε την απόφαση αυτή “ιεροσυλία”. Ο ίδιος ο Σολζενίτσιν τον δικαιολογεί μεν, αλλά αναγκάζεται να παραδεχθεί πως “οι ηγέτες μιας Χριστιανικής Εκκλησίας δεν θα έπρεπε να παρασύρωνται από τέτοιες σκέψεις”. Στην Πετρούπολη ο αγ.Βενιαμίν, δηλώνει πως “θα βγάλω όλο το χρυσάφι από την εικόνα της Παναγίας του Καζάν, θα το ποτίσω με γλυκά δάκρυα και θα το παραδώσω“.

To ερώτημα είναι για τί δεν το έκανε μόνος του πριν του το ζητήσουν οι αρχές και πριν ακόμα πεθάνουν άνθρωποι από την πείνα. Παρά το ότι η κατάσχεση στην Πετρούπολη έγινε ήρεμα, η θεωρητική έστω αντίθεση του μητροπολίτη, ήταν αρκετή για να τον τουφεκίσουν στις 12 Αυγούστου μετά από σύντομη δίκη. Τα ακραία στοιχεία της επαναστατικής εξουσίας ενεργούσαν κάτω από την αγανάκτησή για τα εγκλήματα εκατονταετηρίδων ερεθισμένα και από την προσπάθεια του πατριάρχη να φέρει προσκόμματα και να προκαλέσει διεθνείς αντιδράσεις, αντί να κρύβεται από ντροπή. Η μπάλα πήρε άδικα και τον άγιο Βενιαμίν. Μπορεί η Εκκλησία των χρυσών τρούλων να έκλαψε τον Βενιαμίν της, αλλά ο απόηχος των οιμωγών των εκατομμυρίων μουζίκων που ένιωσαν στο πετσί τους το κνούτο της (εικ.3), έκαναν πολλούς να κλείσουν τα’αυτιά τους στις θρηνωδίες της. Η άρνηση του Τύχωνα και των επισκόπων να δεχθούν την δήμευση των ιερών θησαυρών προκειμένου να μην λιμοκτονήσουν οι πληθυσμοί του Βόλγα, οδήγησε στην εκτέλεση και στις εκτοπίσεις πολλών ρασοφόρων από τους κομμουνιστές. Στο όργανο της ελληνικής Εκκλησίας, (περ. “Εκκλησία”-Απρίλης, 1967), παρατίθεται μακρύς κατάλογος των δεσποτάδων που έπεσαν θύματα της επανάστασης του ’17. Οι περισσότεροι έχουν σήμερα αγιοποιηθεί. Αυτό που αποσιωπήθηκε είναι πως η ολότητά τους σχεδόν ήταν άνθρωποι του τσαρικού υπόκοσμου, εχθροί και τύραννοι του λαού, αδίστακτοι άρπαγες, αντισημίτες και σκοταδιστές. Η ανάγνωση των βίων τους όπως έχουν εκδοθεί από την Εκκλησία προκαλεί θυμηδία για τα αλλεπάλληλα φαντασμαγορικά θαύματα που συνοδεύουν τις ταλαιπωρίες και την τελευτή τους.

http://roides.wordpress.com/2010/05/14/14may10/

Ρουμανία
Μετά την ανακοίνωση στις 7 Μαΐου των νέων μέτρων (τα οποία περιγράψαμε σε προηγούμενο άρθρο (http://redflyplanet.blogspot.com/2010/05/blog-post_07.html)) στην Ρουμανία, είχαμε σήμερα επεισοδιακές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας. Μάλιστα στο Βουκουρέστι, περίπου 1000 συνταξιούχοι επιχείρησαν να εισβάλουν στο προεδρικό μέγαρο και καθώς αξίωναν την παραίτηση του προέδρου Τράιαν Μπασέσκου, ήρθαν αντιμέτωποι με δυνάμεις της αστυνομίας.
http://redflyplanet.blogspot.com/2010/05/blog-post_7657.html

http://www.reuters.com/resources/r/?m=02&d=20100514&t=2&i=107117609&w=460&r=2010-05-14T082650Z_01_BTRE64D0NH500_RTROPTP_0_THAILAND

Thai troops battle protesters as crisis deepens
Fresh violence has broken out today after last night's clashes and snipering of a key general backing the Thai red shirt protesters.
The BBC's reporter on the ground, @aleithead, reports live rounds being fired by soldiers at protesters. The area in question is quite close to the U.S. embassy on wireless road.
http://www.businessinsider.com/fresh-clashs-in-bangkok-bbc-reports-live-rounds-fired-at-protesters-2010-5?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+businessinsider+%28Business+Insider%29