Crosstalk
19-08-02, 00:52
ΚΟΝΤΑ ή υψηλότερα στον ευρωπαϊκό μέσο όρο βρίσκονται οι περισσότεροι δείκτες ανάπτυξης των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών στη χώρα μας, ενώ αντίθετα εξαιρετικά πίσω βρίσκεται η Ελλάδα στο internet, όπως και στις ηλεκτρονικές συναλλαγές.
Η ανάπτυξη αυτή επέδρασε άμεσα στην κερδοφορία των εταιρειών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας για να παρουσιάσουν εντυπωσιακή άνοδο κερδών στην τελευταία πενταετία.
Μόλις κατά το 2001 υπήρξε μια επιβράδυνση της κερδοφορίας του ΟΤΕ, αλλά οι εταιρείες κινητής και στο πρώτο τρίμηνο 2002 κατάφεραν να εντυπωσιάσουν από τις νέες μεγάλες αυξήσεις των κερδών τους.
Η ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών έχει ακόμη μεγάλες προοπτικές στην Ελλάδα, αλλά όλα συγκλίνουν στο ότι θα υπάρξει σταθερή κάμψη στα περιθώρια καθαρού κέρδους των εταιρειών του κλάδου.
Από το 2002 και στα επόμενα χρόνια η «μάχη» θα δοθεί μεταξύ των εταιρειών σταθερής ασύρματης, που αναμένεται να συμβάλουν σταθερά στη μείωση του κόστους επιβάρυνσης των καταναλωτών για παροχή τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.
Ταχύτερη ανάπτυξη
Οι δαπάνες για τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα υπερβαίνουν το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (5,1% έναντι 3,5%), ενώ οι κατά κεφαλή δαπάνες τηλεπικοινωνιών είναι χαμηλότερες του μέσου όρου της Ε.Ε. (590 ευρώ έναντι 800).
Σύμφωνα με στοιχεία της European Information Technology Observatory (2002) η αγορά των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα έχει σταθερά αυξητικές τάσεις (το 2001 διαμορφώθηκε στα 6.000 εκατ. ευρώ και η εκτίμηση για το 2002 και το 2003 είναι 6.500 εκατ. ευρώ και 7.100 εκατ. ευρώ αντίστοιχα). Κινείται δε σε υψηλότερα επίπεδα από αυτή της Ε.Ε., αλλά εμφανίζει αντίστοιχη κυκλικότητα.
Ενώ ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης το 2000 ήταν στην Ελλάδα 14%, (στην Ε.Ε. ο μέσος 16%), το 2001 στη χώρα μας πέφτει στο 6% και στην Ε.Ε. στο 6,8% για να ανέβει το 2002 στη χώρα μας βάσει των εκτιμήσεων στο περίπου 9%.
Οι τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς, ενώ η απελευθέρωση του κλάδου μεταμορφώνει την αγορά, όπου το 2001 είχαμε περίπου 230 γενικές και περίπου 40 ειδικές άδειες παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.
Η πυκνότητα των τηλεφωνικών συνδέσεων στην Ελλάδα είναι κοντά στο επίπεδο του μέσου όρου της Ε.Ε. Ειδικότερα η διείσδυση της σταθερής τηλεφωνίας το 2001 ήταν λίγο παραπάνω από το 60% με μέσο ευρωπαϊκό το 64%, ενώ η διείσδυση της κινητής ήταν στο 66% και στην Ε.Ε. 72%.
Το κόστος
Ικανοποιητικό είναι και το ποσοστό ψηφιακοποίησης των τηλεφωνικών γραμμών. Το 1999 το 90% των βλαβών σε τηλεφωνικές συνδέσεις διορθώνονταν σε 24 ώρες, ενώ όσον αφορά τα τιμολόγια παρατηρείται μείωση της μηνιαίας μέσης τηλεπικοινωνιακής δαπάνης για εθνικές κλήσεις την περίοδο 1998 - 2001, όπως και για τις διεθνείς.
Παρά τις μειώσεις όμως το μέσο κόστος τηλεφωνίας για τους οικιακούς καταναλωτές παραμένει υψηλότερο από το μέσο στην Ε.Ε., γεγονός που οφείλεται στις υψηλές τιμές που χρεώνουν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας για τις κλήσεις από σταθερό σε κινητό τηλέφωνο.
Η ανάπτυξη αυτή επέδρασε άμεσα στην κερδοφορία των εταιρειών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας για να παρουσιάσουν εντυπωσιακή άνοδο κερδών στην τελευταία πενταετία.
Μόλις κατά το 2001 υπήρξε μια επιβράδυνση της κερδοφορίας του ΟΤΕ, αλλά οι εταιρείες κινητής και στο πρώτο τρίμηνο 2002 κατάφεραν να εντυπωσιάσουν από τις νέες μεγάλες αυξήσεις των κερδών τους.
Η ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών έχει ακόμη μεγάλες προοπτικές στην Ελλάδα, αλλά όλα συγκλίνουν στο ότι θα υπάρξει σταθερή κάμψη στα περιθώρια καθαρού κέρδους των εταιρειών του κλάδου.
Από το 2002 και στα επόμενα χρόνια η «μάχη» θα δοθεί μεταξύ των εταιρειών σταθερής ασύρματης, που αναμένεται να συμβάλουν σταθερά στη μείωση του κόστους επιβάρυνσης των καταναλωτών για παροχή τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.
Ταχύτερη ανάπτυξη
Οι δαπάνες για τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα υπερβαίνουν το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (5,1% έναντι 3,5%), ενώ οι κατά κεφαλή δαπάνες τηλεπικοινωνιών είναι χαμηλότερες του μέσου όρου της Ε.Ε. (590 ευρώ έναντι 800).
Σύμφωνα με στοιχεία της European Information Technology Observatory (2002) η αγορά των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα έχει σταθερά αυξητικές τάσεις (το 2001 διαμορφώθηκε στα 6.000 εκατ. ευρώ και η εκτίμηση για το 2002 και το 2003 είναι 6.500 εκατ. ευρώ και 7.100 εκατ. ευρώ αντίστοιχα). Κινείται δε σε υψηλότερα επίπεδα από αυτή της Ε.Ε., αλλά εμφανίζει αντίστοιχη κυκλικότητα.
Ενώ ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης το 2000 ήταν στην Ελλάδα 14%, (στην Ε.Ε. ο μέσος 16%), το 2001 στη χώρα μας πέφτει στο 6% και στην Ε.Ε. στο 6,8% για να ανέβει το 2002 στη χώρα μας βάσει των εκτιμήσεων στο περίπου 9%.
Οι τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς, ενώ η απελευθέρωση του κλάδου μεταμορφώνει την αγορά, όπου το 2001 είχαμε περίπου 230 γενικές και περίπου 40 ειδικές άδειες παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.
Η πυκνότητα των τηλεφωνικών συνδέσεων στην Ελλάδα είναι κοντά στο επίπεδο του μέσου όρου της Ε.Ε. Ειδικότερα η διείσδυση της σταθερής τηλεφωνίας το 2001 ήταν λίγο παραπάνω από το 60% με μέσο ευρωπαϊκό το 64%, ενώ η διείσδυση της κινητής ήταν στο 66% και στην Ε.Ε. 72%.
Το κόστος
Ικανοποιητικό είναι και το ποσοστό ψηφιακοποίησης των τηλεφωνικών γραμμών. Το 1999 το 90% των βλαβών σε τηλεφωνικές συνδέσεις διορθώνονταν σε 24 ώρες, ενώ όσον αφορά τα τιμολόγια παρατηρείται μείωση της μηνιαίας μέσης τηλεπικοινωνιακής δαπάνης για εθνικές κλήσεις την περίοδο 1998 - 2001, όπως και για τις διεθνείς.
Παρά τις μειώσεις όμως το μέσο κόστος τηλεφωνίας για τους οικιακούς καταναλωτές παραμένει υψηλότερο από το μέσο στην Ε.Ε., γεγονός που οφείλεται στις υψηλές τιμές που χρεώνουν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας για τις κλήσεις από σταθερό σε κινητό τηλέφωνο.