Επιστροφή στο Forum : Σε ισχύ στην Γαλλία ο νόμος υπέρ των εργαζομένων "right to disconnect"
Οι εργαζόμενοι στην Γαλλία, από την 1η Ιανουαρίου 2017, έχουν την δυνατότητα να αγνοήσουν οποιαδήποτε επικοινωνία σχετική με την εργασία τους (μέσω email ή άλλου τρόπου) όταν αυτή γίνεται εκτός του ωραρίου εργασίας τους.
Ο νόμος με το παρατσούκλι "the right to disconnect" επιβάλλει στις εταιρίες με πάνω από 50 εργαζομένους, να έρθουν σε συμφωνία με αυτούς για το πότε έχουν το δικαίωμα να αγνοήσουν σχετική με την εργασία τους επικοινωνία, χωρίς να έχουν επιπτώσεις.
Στην περίπτωση μη συμφωνίας, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να αναρτήσει αναλυτικές οδηγίες σχετικά με το τι απαιτείται από τους εργαζόμενους εκτός του ωραρίου τους.
Πηγή: Techspot (http://www.techspot.com/news/67594-french-right-disconnect-law-goes-effect.html)
Που πάμε ρεεεεεε....
Εκτός ωραρίου ο εργαζόμενος δεν έχει καμία υποχρέωση. ΚΑΜΙΑ. Ο νόμος είναι ήττα για τους εργαζόμενους αν είναι όπως περιγράφεται στο σύντομο κείμενο και όχι νίκη.
Που πάμε ρεεεεεε....
Εκτός ωραρίου ο εργαζόμενος δεν έχει καμία υποχρέωση. ΚΑΜΙΑ. Ο νόμος είναι ήττα για τους εργαζόμενους αν είναι όπως περιγράφεται στο σύντομο κείμενο και όχι νίκη.
Χαχαχαχαχ νομιζεις ....
Η γαλέρα έρχεται.
Η γαλέρα είναι εδώ, αλλά τουλάχιστον γίνονται παράνομα. Έχουμε εργασιακή ζούγκλα. Αν όμως γίνουν και άλλοι τέτοιοι εργασιακοί νόμοι τότε τα παράνομα θα πάνε ένα επιπεδο παραπάνω και η σημερινή ζούγκλα θα φαντάζει παράδεισος.
Ετσι είναι όταν μόνο καταναλώνεις και δεν παράγεις.
Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια έλεγαν.
Διαφωνώ αλλά δεν έχει σημασία. Μια χαρά παράγουν και οι Γάλλοι και οι Έλληνες. Εξάλλου αυτά γίνονται κυρίως σε πολυεθνικές, ανεξαρτήτως χώρας.
Φανερός Πράκτωρ
02-01-17, 15:05
Μα δεν χρειάζεται απαραίτητα να σε πάρει τηλέφωνο ή να σου στείλει email όταν είσαι σπίτι για να σε κάνει να δουλέψεις εκτός δουλειάς.
Μπορεί πολύ απλά να σου πει ότι δεν είσαι πολύ παραγωγικός και να σου δείξει διακριτικά (στην αρχή) την πόρτα.
Μάλλον θα πάρεις μόνος σου δουλειά στο σπίτι (είτε αυτή είναι η κύριά σου δουλειά, είτε για να διευρύνεις τις γνώσεις σου σε κάτι, είτε, είτε).
Μα δεν χρειάζεται να σε πάρει τηλέφωνο ή να σου στείλει email όταν είσαι σπίτι για να σε κάνει να δουλέψεις εκτός δουλειάς.
Μπορεί πολύ απλά να σου πει ότι δεν είσαι πολύ παραγωγικός και να σου δείξει διακριτικά (στην αρχή) την πόρτα.
Μάλλον θα πάρεις μόνος σου δουλειά στο σπίτι (είτε αυτή είναι η κύριά σου δουλειά, είτε για να διευρύνεις τις γνώσεις σου σε κάτι, είτε, είτε).
Αυτό για να το κάνει πρέπει να έχει άλλον να σε αντικαταστήσει αν φύγεις.
Φανερός Πράκτωρ
02-01-17, 15:07
Αυτό για να το κάνει πρέπει να έχει άλλον να σε αντικαταστήσει αν φύγεις.
Προφανώς και έχει αν θέλει.
Προφανώς και έχει αν θέλει.
Όχι, εξαρτάται το είδους δουλειά κάνεις και πόσο εξειδικευμένος είσαι.
Αν είσαι αναλώσιμος τότε το κάνει όποτε θέλει (η συντριπτική πλειοψηφία). Αν δεν είσαι τότε δυσκολεύεται.
Αυτό για να το κάνει πρέπει να έχει άλλον να σε αντικαταστήσει αν φύγεις.Ουδείς αναντικατάστατος. Και με 25+% ανεργία ουδείς δυσκολαντικατάστατος! Δυστυχώς.
Ουδείς αναντικατάστατος. Και με 25+% ανεργία ουδείς δυσκολαντικατάστατος! Δυστυχώς.
Ουδείς σίγουρα. Αλλά από αυτό το 25+% που είπες οι περισσότεροι δεν έχουν εξειδίκευση είτε είναι τελείως κορεσμένος ο κλάδος τους.
Ουδείς σίγουρα. Αλλά από αυτό το 25+% που είπες οι περισσότεροι δεν έχουν εξειδίκευση είτε είναι τελείως κορεσμένος ο κλάδος τους.Καμιά διαφωνία. Αλλά 25% είναι εκατοντάδες χιλιάδες*. Επίσης σε εταιρείες >50 ατόμων το λογικό είναι ότι υπάρχουν και άλλοι εξειδικευμένοι. Ε, απλά αυτοί θα τραβήξουν λίγο περισσότερο κουπί έως ότου βρεθεί και εξειδικευτεί ο αντικαταστάτης σου/μου/του.
*<edit>
Χμ,χμ... είναι πάνω από 1.000.000 τώρα που το σκέφτομαι!
Καμιά διαφωνία. Αλλά 25% είναι εκατοντάδες χιλιάδες. Επίσης σε εταιρείες >50 ατόμων το λογικό είναι ότι υπάρχουν και άλλοι εξειδικευμένοι. Ε, απλά αυτοί θα τραβήξουν λίγο περισσότερο κουπί έως ότου βρεθεί και εξειδικευτεί ο αντικαταστάτης σου/μου/του.
Ναι έτσι είναι. Αλλα ποια η μικρή ελπίδα του εργαζόμενου να αντισταθεί;
Να δουλεύει το μυαλό του παραπάνω από τους άλλους έτσι ώστε αυτό το "λίγο περισσότερο κουπί" να μην συμφέρει τον εργοδότη.
Υπάρχουν τέτοιες δουλειές. Όταν αναμετρώνται μυαλά κάτι μπορεί να γίνει.
Στην ευρώπη υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας απλά δεν βρίσκουν προσόντα. Και το βασικό προσόν είναι το μυαλό.
Όταν αναμετρώνται άλλα προσόντα τότε όλα είναι αντικαταστάσιμα.
Φανερός Πράκτωρ
02-01-17, 15:17
Ουδείς αναντικατάστατος. Και με 25+% ανεργία ουδείς δυσκολαντικατάστατος! Δυστυχώς.
Ακριβώς αυτό. Και σε αγορές με πολύ μικρότερα ποσοστά ανεργίας.
Επιπλέον σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά ο ανταγωνισμός είναι παγκόσμιος.
Ανεξαρτήτως προσόντων σε καλές θέσεις και εταιρείες είσαι εύκολα αντικαταστήσιμος.
Σιγά μην κάτσουν να τους κρατάς εσύ από τα @@ και να τους κάνεις καπρίτσια.
Η μόνη σου άμυνα είναι να εξελίσσεσαι και να είσαι ανταγωνιστικός (για να βρεις εύκολα την επόμενη δουλειά αν και όταν χρειαστεί).
Ακριβώς αυτό. Και σε αγορές με πολύ μικρότερα ποσοστά ανεργίας.
Η μόνη σου άμυνα είναι να εξελίσσεσαι και να είσαι ανταγωνιστικός (για να βρεις εύκολα την επόμενη δουλειά αν και όταν χρειαστεί).
Στην ουσία λέμε το ίδιο. Παγκοσμίως να είσαι μυαλό.
Φανερός Πράκτωρ
02-01-17, 15:18
Η μόνη σου άμυνα είναι να εξελίσσεσαι και να είσαι ανταγωνιστικός (για να βρεις εύκολα την επόμενη δουλειά αν και όταν χρειαστεί).
Το παραπάνω βέβαια δεν συνάδει με τις (αυστηρά) 7-8 ώρες δουλειά.
Το παραπάνω βέβαια δεν συνάδει με τις (αυστηρά) 7-8 ώρες δουλειά.Όχι αλλά...
Συνάδει εκτιμώ με αυτό που κάνω εγώ:
1. Δουλεύω και 9 και 10 και παραπάνω ώρες για εβδομάδες όταν απαιτείται. Όταν δεν απαιτείται είμαι στις 8 και κάτι.
2. Δεν έχω το εταιρικό email στο κινητό/tablet όμως το έχω στο σπίτι (webmail). Θα το ανοίξω αν και μόνο αν πραγματικά απαιτείται. Για την απαίτηση θα ενημερωθώ τηλεφωνικά (προφανώς γίνεται σπάνια)
3. Το εταρικό κινητό μου είναι πάντα ανοιχτό για όποιον συνάδελφο θα χρειαστεί κάποια απλή βοήθεια ενώ ο ίδιος δουλευει άλλο ωράριο από μένα. Αν δεν με ξυπνήσει πρωί ευχαρίστως να βοηθήσω ότι ώρα και να είναι (ΟΧΙ πρωί είπαμε)
4. Φροντίζω να μην ενοχλώ υφιστάμενους/προϊστάμενους σε άδεια και αναμένω από αυτούς να κάνουν το ίδιο.
Φανερός Πράκτωρ
02-01-17, 15:37
Πάνω κάτω τα παραπάνω ακολουθώ και εγώ με εξαίρεση το email.
Και νομίζω ότι είναι και τα αναμενόμενα από ένα επίπεδο και πάνω.
Επίπεδο και πάνω...Όταν ο υπάλληλος ξεχνάει ότι είναι υπάλληλος και νομίζει/τον έχουν πείσει πως είναι στέλεχος...Να είσαι ανταγωνιστικός (δηλαδή να δουλεύεις όλη την ημέρα και να είσαι stand by όλο το 24ωρο χωρίς να πληρώνεσαι). Να μην υπάρχει διάκριση και ισορροπία ανάμεσα στον επαγγελματικό και προσωπικό χρόνο. Καλη μας συνέχεια.
Αν θέλει ο εργοδότης να σηκώνεις το τηλέφωνο και να δουλεύεις εκτός ωραρίου υπάρχει η κατάπτυστη αλλά νόμιμη ετοιμότητα κλήσης. Αλλά όχι. Για να είμαστε ανταγωνιστικοί πρέπει να νομοθετήσουμε τον ανενεργό χρόνο εργασίας.
ps. Οποίος νομίζει ότι αν είναι κορυφή θα γλιτώσει τα χειρότερα σε σχέση με την μάζα, γελιέται πίκρα.
Επίπεδο και πάνω...Όταν ο υπάλληλος ξεχνάει ότι είναι υπάλληλος και νομίζει/τον έχουν πείσει πως είναι στέλεχος...Να είσαι ανταγωνιστικός (δηλαδή να δουλεύεις όλη την ημέρα και να είσαι stand by όλο το 24ωρο χωρίς να πληρώνεσαι). Να μην υπάρχει διάκριση και ισορροπία ανάμεσα στον επαγγελματικό και προσωπικό χρόνο. Καλη μας συνέχεια.
Αν θέλει ο εργοδότης να σηκώνεις το τηλέφωνο και να δουλεύεις εκτός ωραρίου παρέχει η κατάπτυστη αλλά νόμιμη ετοιμότητα κλήσης. Αλλά όχι. Για να είμαστε ανταγωνιστικοί πρέπει να νομοθετήσουμε τον ανενεργό χρόνο εργασίας.
ps. Οποίος νομίζει ότι αν είναι κορυφή θα γλιτώσει τα χειρότερα σε σχέση με την μάζα, γελιέται πίκρα.:lol:
Δυο είναι οι μέγιστες μοντέρνες εταιρικές ατάκες- απάτες
1. Τώρα είσαι στέλεχος.
2. Δε χρειάζεται να έρχεσαι ακριβώς στις 9. Μπορείς να έρθεις και αργότερα.
Φανερός Πράκτωρ
02-01-17, 17:11
Επίπεδο και πάνω...Όταν ο υπάλληλος ξεχνάει ότι είναι υπάλληλος και νομίζει/τον έχουν πείσει πως είναι στέλεχος...
Δεν ανέφερα πουθενά για στελέχη κλπ.
Αλλά στη δουλειά (σε οπουδήποτε τομέα) υπάρχουν επίπεδα.
Και συνήθως συνεπάγονται και ευθύνες και παράλληλα πάνε με γνώσεις, ικανότητα του ατόμου, αποδοτικότητα κλπ.
Εγώ δεν έχω δει κανέναν που να είναι σε τέτοιες θέσεις και να λέει (για σοβαρά ζητήματα), "χέστε με έκλεισα 8ωρο".
Δεν ανέφερα πουθενά για στελέχη κλπ.
Αλλά στη δουλειά (σε οπουδήποτε τομέα) υπάρχουν επίπεδα.
Και συνήθως συνεπάγονται και ευθύνες και παράλληλα πάνε με γνώσεις, ικανότητα του ατόμου, αποδοτικότητα κλπ.
Εγώ δεν έχω δει κανέναν που να είναι σε τέτοιες θέσεις και να λέει (για σοβαρά ζητήματα), "χέστε με έκλεισα 8ωρο".
Ακριβως, αυτοι που επικαλουνται την ωρα ειναι συνηθως αυτοι που αμοιβονται με την ωρα, δηλαδη οι πιο κατω.
- - - Updated - - -
Επίπεδο και πάνω...Όταν ο υπάλληλος ξεχνάει ότι είναι υπάλληλος και νομίζει/τον έχουν πείσει πως είναι στέλεχος...Να είσαι ανταγωνιστικός (δηλαδή να δουλεύεις όλη την ημέρα και να είσαι stand by όλο το 24ωρο χωρίς να πληρώνεσαι). Να μην υπάρχει διάκριση και ισορροπία ανάμεσα στον επαγγελματικό και προσωπικό χρόνο. Καλη μας συνέχεια.
Αν θέλει ο εργοδότης να σηκώνεις το τηλέφωνο και να δουλεύεις εκτός ωραρίου υπάρχει η κατάπτυστη αλλά νόμιμη ετοιμότητα κλήσης. Αλλά όχι. Για να είμαστε ανταγωνιστικοί πρέπει να νομοθετήσουμε τον ανενεργό χρόνο εργασίας.
ps. Οποίος νομίζει ότι αν είναι κορυφή θα γλιτώσει τα χειρότερα σε σχέση με την μάζα, γελιέται πίκρα.
Διαφωνουμε. Οποιος εχει γνωσεις πρωτον δεν ειναι ηλιθιος να νομιζει οτι ειναι στελεχος και δευτερον εχει και αλλες εναλλακτικες.
Για αυτο και δεν ειναι ολοι η ιδια μαζα.
:lol:
Δυο είναι οι μέγιστες μοντέρνες εταιρικές ατάκες- απάτες
1. Τώρα είσαι στέλεχος.
2. Δε χρειάζεται να έρχεσαι ακριβώς στις 9. Μπορείς να έρθεις και αργότερα.
Το 1 είναι η απολυτη παγιδα.
Το 2 είναι αυτονόητο. Όταν ξεπεράσεις ένα level ή αντικείμενο δουλειάς (π.χ. διευθυντής, manager κτλ.) και ανάλογα με τον εργοδότη σαφώς υπάρχει μία ευελιξία. Αν πας στις 10 αντί στις 9 εννοείται ότι δεν θα φύγεις στις 5 αλλά μίνιμουμ στις 6.
Θυμάμαι τον Καραμούζη μας έλεγε στο ΠαΠει ότι και την καθαρίστρια στην Eurobank δεν την έλεγαν καθαρίστρια αλλά της είχαν βρει ένα φαντεζί τίτλο τύπου "υπεύθυνη διαχείρισης εργασιών καθαριότητας". Γενικά ακολουθείται ως πρακτική για να νιώθει ο εργαζόμενος στέλεχος και όχι υπάλληλος, εργαζόμενος, εργάτης κτλ. αλλά να νιώθει στέλεχος δλδ κομμάτι του ζωντανού οργανισμού. Γιατί και η εταιρεία δεν λέγεται εταιρεία αλλά οργανισμός, όμιλος κτλ για να δηλώσει κάτι ζωντανό, εξελισσόμενο και ενεργό.
Ο όρος εργαζόμενος/εργάτης/υπάλληλος παραπέμπει σε κάποιον ο οποίος απλά κάνει την δουλειά του αυστηρά, στο αυστηρό ωράριο του και δεν κοιτάει τίποτα έξω από αυτό (π.χ. εργάτης βάρδιας εργοστασίου, δημόσιος υπάλληλος κτλ.).
Οι εταιρείες θέλουν στελέχη ώστε να μπορούν να σε εκμεταλλεύονται παραπάνω με το πρόσχημα του ότι θα εξελιχθείς, θα μάθεις και άλλα, δείχνεις καλό πρόσωπο, προθυμία, ευσυνειδησία κτλ.
Πέρα από όλες αυτές τις αρλούμπες και π@ρλαπίπες το βασικό το οποίο δεν καταλαβαινουν πολλοί εκατέρωθεν (εργοδότες και εργαζόμενοι) είναι ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της επαγγελματικής ιδιότητας/φύσης και της προσωπικής ζωής/χώρου/χρόνου.
Αναφορικά με τους Γάλλους τώρα δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι τεμπέληδες εργαζόμενοι στον κόσμο από αυτούς :p
Μπορεί να λένε τους Έλληνες και τους μεσόγειους εν γένει λαμόγια και τεμπέληδες αλλά οι Γάλλοι σε αυτό το σπορ είναι με διαφορά πρωταθλητές σε σύνολο ευρωπαικής ένωσης με εξαίρεση ίσως κάποιες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που το ξύσιμο, η τεμπελιά και το φίδιασμα πάει σύννεφο (π.χ. Ρουμανία).
Και μιλάω φυσικά για εργαζομένους πολυεθνικών γαλλικών κολοσσών πχ. τραπεζών, εμπορικών εταιρειών, Airfrance κτλ.
Ο Έλληνας ότι και αν λέμε για το είδος μας ως λαό στο τέλος της ημέρας είναι φιλότιμος (μιλάω για τον ιδιωτικό τομέα πάντα). Μπορεί μέσα στη μέρα να κ@λοβαρέσουμε λίγο, να συζητήσουμε αθλητικά, γκομενικά, οικογενειακά, να δούμε λίγο κανένα εξώφυλλο εφημερίδας στο ίντερνετ, να μιλήσουμε στο τηλέφωνο αλλά αν έχουμε δουλειά που πρέπει να βγει μέσα στην μέρα θα κάτσει μόνος του και 1 και 2 και 3 ώρες υπερωρία (άμισθη στο 95% των περιπτώσεων) γιατί έχει την επίγνωση και το φιλότιμο ότι πρέπει να τελειώσει την δουλειά του.
Οι εναλλακτικές όμως turboirc έχουν ή θα έχουν τα ίδια προβλήματα. Πχ το right to disconnect είναι ένα θέμα που αφορά δεκάδες χώρες.
Το 1 είναι η απολυτη παγιδα.
Το 2 είναι αυτονόητο. Όταν ξεπεράσεις ένα level ή αντικείμενο δουλειάς (π.χ. διευθυντής, manager κτλ.) και ανάλογα με τον εργοδότη σαφώς υπάρχει μία ευελιξία. Αν πας στις 10 αντί στις 9 εννοείται ότι δεν θα φύγεις στις 5 αλλά μίνιμουμ στις 6.
Θυμάμαι τον Καραμούζη μας έλεγε στο ΠαΠει ότι και την καθαρίστρια στην Eurobank δεν την έλεγαν καθαρίστρια αλλά της είχαν βρει ένα φαντεζί τίτλο τύπου "υπεύθυνη διαχείρισης εργασιών καθαριότητας". Γενικά ακολουθείται ως πρακτική για να νιώθει ο εργαζόμενος στέλεχος και όχι υπάλληλος, εργαζόμενος, εργάτης κτλ. αλλά να νιώθει στέλεχος δλδ κομμάτι του ζωντανού οργανισμού. Γιατί και η εταιρεία δεν λέγεται εταιρεία αλλά οργανισμός, όμιλος κτλ για να δηλώσει κάτι ζωντανό, εξελισσόμενο και ενεργό.
Ο όρος εργαζόμενος/εργάτης/υπάλληλος παραπέμπει σε κάποιον ο οποίος απλά κάνει την δουλειά του αυστηρά, στο αυστηρό ωράριο του και δεν κοιτάει τίποτα έξω από αυτό (π.χ. εργάτης βάρδιας εργοστασίου, δημόσιος υπάλληλος κτλ.).
Οι εταιρείες θέλουν στελέχη ώστε να μπορούν να σε εκμεταλλεύονται παραπάνω με το πρόσχημα του ότι θα εξελιχθείς, θα μάθεις και άλλα, δείχνεις καλό πρόσωπο, προθυμία, ευσυνειδησία κτλ.
Πέρα από όλες αυτές τις αρλούμπες και π@ρλαπίπες το βασικό το οποίο δεν καταλαβαινουν πολλοί εκατέρωθεν (εργοδότες και εργαζόμενοι) είναι ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της επαγγελματικής ιδιότητας/φύσης και της προσωπικής ζωής/χώρου/χρόνου.
Αναφορικά με τους Γάλλους τώρα δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι τεμπέληδες εργαζόμενοι στον κόσμο από αυτούς :p
Μπορεί να λένε τους Έλληνες και τους μεσόγειους εν γένει λαμόγια και τεμπέληδες αλλά οι Γάλλοι σε αυτό το σπορ είναι με διαφορά πρωταθλητές σε σύνολο ευρωπαικής ένωσης με εξαίρεση ίσως κάποιες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που το ξύσιμο, η τεμπελιά και το φίδιασμα πάει σύννεφο (π.χ. Ρουμανία).
Και μιλάω φυσικά για εργαζομένους πολυεθνικών γαλλικών κολοσσών πχ. τραπεζών, εμπορικών εταιρειών, Airfrance κτλ.
Ο Έλληνας ότι και αν λέμε για το είδος μας ως λαό στο τέλος της ημέρας είναι φιλότιμος (μιλάω για τον ιδιωτικό τομέα πάντα). Μπορεί μέσα στη μέρα να κ@λοβαρέσουμε λίγο, να συζητήσουμε αθλητικά, γκομενικά, οικογενειακά, να δούμε λίγο κανένα εξώφυλλο εφημερίδας στο ίντερνετ, να μιλήσουμε στο τηλέφωνο αλλά αν έχουμε δουλειά που πρέπει να βγει μέσα στην μέρα θα κάτσει μόνος του και 1 και 2 και 3 ώρες υπερωρία (άμισθη στο 95% των περιπτώσεων) γιατί έχει την επίγνωση και το φιλότιμο ότι πρέπει να τελειώσει την δουλειά του.
Και στο δημοσιο υπαρχει φιλοτιμο απο πολλους αλλα εξαφανιζεται μεσα στη δυσκοιλιοτητα πολλων κυριως κομματοσκυλων.
- - - Updated - - -
Οι εναλλακτικές όμως turboirc έχουν ή θα έχουν τα ίδια προβλήματα. Πχ το right to disconnect είναι ένα θέμα που αφορά δεκάδες χώρες.
Θα εχουν αλλα αλλο να εχεις πεντε επιλογες, αλλο καμια.
Το 2 είναι αυτονόητο. Όταν ξεπεράσεις ένα level ή αντικείμενο δουλειάς (π.χ. διευθυντής, manager κτλ.) και ανάλογα με τον εργοδότη σαφώς υπάρχει μία ευελιξία. Αν πας στις 10 αντί στις 9 εννοείται ότι δεν θα φύγεις στις 5 αλλά μίνιμουμ στις 6.Mπα και το 2 είναι απόλυτη παγίδα. Όταν κάποιος σου λέει "έλα και αργότερα" αυτό που εννοεί είναι ότι "και προφανώς θα φύγεις αργότερα, πολύ πέραν του 8ώρου". Το "ελαστικό ωράριο" δεν εφευρέθηκε από τους αργαζόμενους :p
Η μόνη σου άμυνα είναι να εξελίσσεσαι και να είσαι ανταγωνιστικός (για να βρεις εύκολα την επόμενη δουλειά αν και όταν χρειαστεί).
Και να έχεις και εσύ άλλη δουλειά έτοιμη όπως και αυτός έχει έτοιμο τον αντικαταστάτη σου.(όχι εδώ φυσικά).
Και να έχεις και εσύ άλλη δουλειά έτοιμη όπως και αυτός έχει έτοιμο τον αντικαταστάτη σου.(όχι εδώ φυσικά).
Μια τραμπαλα ειναι.
tsioutotrelo
02-01-17, 19:47
Προφανώς και ο νόμος αυτός ο νόμος αυτός δεν αναφέρεται σε υπαλλήλους υψηλού επιπέδου με εξειδικευμένα χαρακτηριστικά κλπ. αφορά την πλειονότητα που είναι στη μέση και κατώτερη εταιρική βαθμίδα, που δεν αποφασίζουν απλά εκτελούν. Σήμερα που οι περισσότερες δουλειές γίνονται μέσω υπολογιστή τότε εύκολα "φορτώνεις " εργασία στο σπίτι. Σε περιόδους αδείας, ασθένειας(πχ ίωση) συχνά εργαζόμενοι παίρνουν εργασία σπίτι και πέραν ωραρίου.
ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ, πλέον "ζούμε για να δουλεύομε και πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας και δεν δουλεύουμε για να βελτιώνουμε την ποιότητα ζωής μας!!!!!"
ο μεσαιωνας ερχεται με τις αυτοκρατοριες ..
με τις μεγαλες ενωσεις και τα μεγαλα οραματα .
αν βαλουμε στοχο τον θεο θα φτασουμε στην κολαση .
κατι τετοιο
καταρχήν ο νόμος είναι "ήττα" για τους εργαζόμενους (τώρα αφορά τους γάλλους εργαζόμενους αλλά μετά δεν ξέρει κανείς ποιος έχει σειρά...)
όταν μιλάμε παγκοσμίως ισχύει το "ουδείς αναντικατάστατος" όποιος νομίζει ότι είναι αναντικατάστατος στον ιδιωτικό τομέα απλά πλανάται οικτρά (ότι/όσα πτυχία και να έχει ή διδακτορικά ή μεταπτυχιακά ή εμπειρία ή γνώσεις ή προσόντα)
βέβαια σε πολυεθνικές εταιρείες (επιχειρήσεις) π.χ όπως είναι η D.T (μητρική εταιρεία της COSMOTE) που δίνει καλές αμοιβές (κάτι χιλιάδες ευρώ) και προνόμια σε ικανούς εργαζόμενους ή στελέχη (το γνωρίζω από φίλους) δεν υπάρχει προσωπική ζωή είσαι 24/7 πάνω από τηλέφωνο ή email.
Έχει να κάνει με την κουλτούρα κάθε χώρας και πολιτισμού. Δύο πραγματικά παραδείγματα:
1) Όταν ήρθε η Aldi πριν πολλά χρόνια στην Ελλάδα (αντίπαλο δέος της Lidl η οποία τελικά απέτυχε να αποκτήσει σημαντικό μερίδιο αγοράς στην Ελλάδα και αποχώρησε), άνοιξε γραφεία στη Θεσσαλονίκη και προσέλαβε κόσμο. Οι Γερμανοί είναι κολλημένοι ως εργοδότες και λαός με την ευλαβικότητα του ωράριο και της εργασίας. Οι Έλληνες συνηθισμένοι από αυτό που ανέφερα σε προηγούμενο ποστ
(ως μεσόγειος στη δουλειά είσαι κοινωικό ον, θα μιλήσεις με τον συνάδελφο, θα πας το πρωι ακριβως στην δουλειά σου, θα φτιαξεις τον καφέ σου, θα καλαμπουρίσεις λίγο εν ώρα εργασίας, όσοι καπνίζουν θα τσιμπήσουν καμια 10αριά 5 λεπτα διαλείμματα, θα μπεις λιγο ιντερνετ, λιγο τηλεφωνο, λιγο παραπανω χρονο στο φαι, με τα απο δω και τα απο κει εχεις φαει 1-1,5 ωρα απο το 8 ωρο σε idle μη παραγωγικο για την εταιρεια χρονο, οποτε μονος σου καθεσαι μεχρι τις 6.30-7.00 για να τελειωσεις την δουλεια)
άρχισαν να πηγαίνουν για δουλειά στις 8.00 που ηταν το ωραριο και να φεύγουν μετά τις 5.00 - 5.30 στανταρ, όταν το ωράριο τελείωνε στις 4.00. Μία, δύο, τρεις εν τέλει οι Γερμανοί υποχρεώθηκαν να κάνουν παρατήρηση στο προσωπικό ότι δεν πρέπει να κάθονται μετά τις 4.00 αλλά αντίστοιχα μέσα στην ημέρα δεν πρέπει να έχουν χρόνο κ@λοβαρέματος και τους ανέφεραν ότι αν θέλουν καφέ, να έρχονται 20 λεπτά νωρίτερα το πρωί να φτιάχνουν, αν είναι ανάγκη να μιλήσουν στο τηλέφωνο να το κάνουν σύντομα και γενικά το 8ωρο πρέπει να είναι συγκεντρωμένο πάνω από τη δουλειά σου με ένα 15λεπτο διάλειμμα για φαγητό.
2) Οι μεγάλες ελεγκτικές (big four) στην Ελλάδα είναι σκλαβοπάζαρα όπου μεταξύ εργαζομένων (κυρίως βαθμίδες 1 εως 7 χρόνια) συνομολογείται ότι θα έχεις ένα καλύτερο μισθό από το μέσο όρο του ιδιωτικού τομέα, θα μάθεις πολύ περισσότερα και θα αποκτήσεις πολύ περισσότερες εμπειρίες στο μισό χρόνο και άρα εν γνώση σου θα μπορέσεις να τα "πουλήσεις" στο μέλλον για μία καλύτερη θέση, αλλά τα ωράρια (ιδίως στο audit) είναι 12ωρα+ με ΣΚ και αργίες δουλειά ιδίως στις περιόδους των κλεισιμάτων, με ανύπαρκτη προσωπική ζωή, άγχος, πίεση, αρρώστιες κτλ.
Σε αντιδιαστολή οι ίδιες εταιρείες στην Αμερική δουλεύουν κατά κανόνα 8ωρο, με επίπεδα μισθού 3χ φορές επάνω, με λιγότερη ιεραρχία και συνεπώς ευκολότερη και ταχύτερη εξέλιξη εντός της εταιρείας και το θεωρούν τρελό και αδιανόητο να δουλεύεις 12ωρα, ΣΚ και αργίες και συνιστά ένδειξη είτε ότι κάτι δεν κάνεις καλά (δεν ξέρεις να κάνεις την δουλειά σου), είτε είσαι αντιπαραγωγικός, είτε ηλίθιος.
Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα, από αρκετές πολυεθνικές κυρίως βορειοευρωπαϊκές και αμερικάνικες που θεωρούν τις πολλές ώρες στη δουλειά και το γραφείο αρνητικό σημάδι και ένδειξη μη υγιούς και ισορροπημένου ατόμου συνεπώς και υπαλλήλου.
Το ίδιο θεωρούσαν και στην Γαλλία...Άλλαξαν οι εποχές.
καταρχήν ο νόμος είναι "ήττα" για τους εργαζόμενους (τώρα αφορά τους γάλλους εργαζόμενους αλλά μετά δεν ξέρει κανείς ποιος έχει σειρά...)
όταν μιλάμε παγκοσμίως ισχύει το "ουδείς αναντικατάστατος" όποιος νομίζει ότι είναι αναντικατάστατος στον ιδιωτικό τομέα απλά πλανάται οικτρά (ότι/όσα πτυχία και να έχει ή διδακτορικά ή μεταπτυχιακά ή εμπειρία ή γνώσεις ή προσόντα)
βέβαια σε πολυεθνικές εταιρείες (επιχειρήσεις) π.χ όπως είναι η D.T (μητρική εταιρεία της COSMOTE) που δίνει καλές αμοιβές (κάτι χιλιάδες ευρώ) και προνόμια σε ικανούς εργαζόμενους ή στελέχη (το γνωρίζω από φίλους) δεν υπάρχει προσωπική ζωή είσαι 24/7 πάνω από τηλέφωνο ή email.
Σκατα λεφτα τοτε. Τι να τα κανεις;
Κανενας δεν ειναι αναντικαταστατος. Ομως δεν ειναι ολοι στον πατο. Τα προσοντα μετρανε.
ο εργοδοτης παιρνει τον νεο με χ μισθο οταν ο παλιος παιρνει χ+400 ευρω. Ο παλιος θελει δεν θελει μαθαινει την δουλεια στον νεο και ενα ομορφο πρωινο του ανακοινωνουν την απωλυση του .Σεναριο που απειρες φορες στις μερες μας γινεται πραγματικο.Επισης ο νεος εχει Υ+10 πτυχια ,ξερει Ζ+3 γλωσσες και εχει Ω-10 χρονια ηλικιας απο τον παλιο.
επισης δεν μετραει τι ξερεις αλλα ποιους ξερεις.
ο εργοδοτης παιρνει τον νεο με χ μισθο οταν ο παλιος παιρνει χ+400 ευρω. Ο παλιος θελει δεν θελει μαθαινει την δουλεια στον νεο και ενα ομορφο πρωινο του ανακοινωνουν την απωλυση του .Σεναριο που απειρες φορες στις μερες μας γινεται πραγματικο.Επισης ο νεος εχει Υ+10 πτυχια ,ξερει Ζ+3 γλωσσες και εχει Ω-10 χρονια ηλικιας απο τον παλιο.
επισης δεν μετραει τι ξερεις αλλα ποιους ξερεις.
Σε ορισμενους τομεις η δουλεια δεν μαθαινεται, σπουδαζεται.
Και δε μου λεει τιποτα η ποσοτητα των πτυχιων οσο η ποιοτητα τους.
Ειδικα τα σαβουροπτυχια που μπαινεις στα πανεπιστημια με 5 και 10.
Απλα το σεναριο που περιγραφεις αντιπροσωπευει πληρως τον μεσο εργαζομενο. Και μετραει ποιους ξερεις αν εισαι κομματοσκυλο η αν γλυφεις για να διοριστεις.
Μιλαμε για σοβαρες εταιριες τωρα οχι πανυγηρια.
Σκατα λεφτα τοτε. Τι να τα κανεις;
Κανενας δεν ειναι αναντικαταστατος. Ομως δεν ειναι ολοι στον πατο. Τα προσοντα μετρανε.
αγαπητέ φίλε μου "turboirc" δεν είπα ποτέ ότι όλοι/ες είναι στο πάτο. σαφώς τα "προσόντα" που έχει ο καθένας μετράνε (ή κατά την προσωπική μου άποψη μετρούσαν σε ότι αφορά την χώρα μας) σε αυτά τα "προσόντα" βάζω τα πτυχία - διδακτορικά - μεταπτυχιακά - προ υπηρεσία / εμπειρία - πιστοποιήσεις (ένα μέρος από αυτά διαθέτω και εγώ ως "πληροφορικάριος") αλλά για να πάρω αξιοπρεπή μισθό κάτι "χιλιάδες ευρώ" (αντί τον βασικό μισθό που παίρνω τώρα ως υπάλληλος γραφείου / εξωτερικές εργασίες) όπως παίρνουν αρκετοί φίλοι μου θα πρέπει να εγκαταλείψω την χώρα που γεννήθηκα/μεγάλωσα και ζω άρα να εγκαταλείψω οικογένεια και φίλους πράγμα που φυσικά στα 44+ μου χρονάκια δεν το κάνω για αυτό το λόγο είμαι όπως ανάφερα ένας (συμβασιούχος) απλός υπάλληλος γραφείου / εξωτερικές εργασίες στην ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ με ωράριο παραπάνω του κανονικού και με μισθό λίγο παραπάνω του κατώτατου βασικού μισθού που καλύπτει τις ανάγκες μου (και θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που έχω δουλεία στην ηλικία μου και δεν είμαι άνεργος όπως πολλά συγγενικά/φιλικά πρόσωπα.
απλά όλα αυτά τα χρονάκια που έχω περάσει στον δημόσιο τομέα αλλά και στον ιδιωτικό τομέα κατάλαβα ότι δεν είναι κανείς μας "αναντικατάστατος" όλα είναι στην κρίση της εταιρείας υπάρχουν σωστοί "εργοδότες" π.χ η γνωστή καπνοβιομηχανία "Καρέλιας" που ένα μέρος της κερδοφορίας που έχει η επιχείρηση επιστρέφει πίσω στους εργαζόμενους από τα χαμηλά έως τα υψηλά στρώματα ως "μπόνους" έτσι είναι και αισθάνονται ευχαριστημένοι άρα είναι παραγωγικοί (δυστυχώς στις μέρες που ζούμε είναι πολύ λίγοι έως ελάχιστοι) υπάρχουν όμως και λάθος εργοδότες (αυτοί είναι η πλειοψηφία) που τα κέρδη μπαίνουν στην τσέπη και στο μυαλό τους είναι να κόψουν το κόστος και αυτό φυσικά περιλαμβάνει εργαζόμενους που μπορεί να έχουν χρόνια στην επιχείρηση τους και να προσλάβουν πιο νέους με λιγότερο μισθό από ότι έπαιρνε ο παλιός ο οποίος εκπαίδευσε φυσικά τον νέο ώσπου μια μέρα του ανακοίνωσαν την απόλυση του.
ο εργοδοτης παιρνει τον νεο με χ μισθο οταν ο παλιος παιρνει χ+400 ευρω. Ο παλιος θελει δεν θελει μαθαινει την δουλεια στον νεο και ενα ομορφο πρωινο του ανακοινωνουν την απωλυση του .Σεναριο που απειρες φορες στις μερες μας γινεται πραγματικο.Επισης ο νεος εχει Υ+10 πτυχια ,ξερει Ζ+3 γλωσσες και εχει Ω-10 χρονια ηλικιας απο τον παλιο.
επισης δεν μετραει τι ξερεις αλλα ποιους ξερεις.
Για αυτό έχουμε γεμισει στις επιχειρήσεις με παλτά, μπαμπουίνους, μπετόβλακες και βύσματα :p
Έρχεται ο Χ βύσμας, παίρνει την θέση, είναι πανάχρηστος και αργόστροφος και ας έχει Υ+10 πτυχία και τελικά οι υπόλοιποι αναγκάζονται να κάνουν και την δική του δουλειά και εκείνος απλά κάθεται και πληρώνεται, παρασιτικά εις βάρος των συναδέλφων του. Πίστεψε με δυστυχώς δεν είναι ένας και δύο, σε πολλές εταιρείες είναι υπερβολικά πολλοί.
Τέλος τα πτυχία και οι ξένες γλώσσες δεν θα μπορέσουν ποτέ να υποκαταστήσουν την αντίληψη, το μυαλό, την παιδεία και την αγωγή.
Έχω συναντήσει πάμπολους ανθρώπους από υφισταμένους, ομόβαθμους εως προϊσταμένους και ανωτέρους , στο διάβα του εργασιακού μου βίου, με παραπάνω τίτλους και χαρτιά οι οποίοι όμως στο τέλος της ημέρας ήταν φελλοί, στόκοι και απλά επέπλεαν ή είχαν βρεθεί την κατάλληλη στιγμή και πήραν την θέση ή είχαν πολύμπριζο και βύσμα.
Με τέτοιες καταστάσεις έχω δει μεγάλη εταιρεία να "καταρρέει" σε επίπεδο τζίρου και εσόδων γιατί οι πελάτες έφευγαν τρέχοντας απο την ασχετοσύνη, την δηθενιά και τον αντιεπαγγελματισμό των "στελεχών".
Ουσιαστικα ολοι λεμε το ιδιο.
Σε ορισμενους τομεις η δουλεια δεν μαθαινεται, σπουδαζεται.
Και δε μου λεει τιποτα η ποσοτητα των πτυχιων οσο η ποιοτητα τους.
Ειδικα τα σαβουροπτυχια που μπαινεις στα πανεπιστημια με 5 και 10.
Απλα το σεναριο που περιγραφεις αντιπροσωπευει πληρως τον μεσο εργαζομενο. Και μετραει ποιους ξερεις αν εισαι κομματοσκυλο η αν γλυφεις για να διοριστεις.
Μιλαμε για σοβαρες εταιριες τωρα οχι πανυγηρια.
αν αναφέρεσαι στο εξωτερικό ναι συμφωνώ
αν αναφέρεσαι για την χώρα που γεννήθηκα/μεγάλωσα/ζω την ελλάδα (την χώρα που ζει υπό καθεστώς κρίσης) δεν συμφωνώ φίλε μου
ίσως να ισχύει στο κομμάτι που ειδικεύεσαι εσύ προσωπικά (δεν ξέρω τι έχεις σπουδάσει ή που δουλεύεις) πάντως στην πληροφορική (ως πρώην πληροφορικάριος) δεν πάει να έχεις "τα πτυχία-προ υπηρεσία/εμπειρία-πιστοποιήσεις που έχουν λίγοι άνθρωποι στον κόσμο θα πάρεις έναν μισθό μέχρι να σε αντικαταστήσουν (εκτός αν φύγεις και πας εξωτερικό όπου εκεί βάση αυτών των πιο πάνω θα πάρεις αυτά που αναλογούν στα "προσόντα σου" έτσι κάνουν καριέρα οι "φίλοι μου" σε πολυεθνικές εταιρείες του εξωτερικού.
βέβαια μην θεωρήσεις ότι εγώ που κάθομαι στην ελλάδα και δουλεύω ως (συμβασιούχος) υπάλληλος γραφείου/εξωτερικές εργασίες είναι αναντικατάστατος (όταν κάποια στιγμή βρει ο εργοδότης μου έναν πιο νέο με τα μισά χρήματα να του κάνει την δουλειά που του κάνω εγώ και να του έχει εμπιστοσύνη (καθώς υπάρχει το οικονομικό κομμάτι (χρήματα/επιταγές/συναλλαγές/λογιστήριο)) θα με αντικαταστήσει απλά ελπίζω ότι θα αργήσει αυτό να συμβεί...
- - - Updated - - -
Ουσιαστικα ολοι λεμε το ιδιο.
με διαφορετικά λόγια
αλλά ναι λέμε το ίδιο πράγμα
σε ότι αφορά την χώρα μας (Ελλάδα) γιατί στο εξωτερικό ισχύουν άλλα πράγματα κατά την προσωπική μου άποψη.
αν αναφέρεσαι στο εξωτερικό ναι συμφωνώ
αν αναφέρεσαι για την χώρα που γεννήθηκα/μεγάλωσα/ζω την ελλάδα (την χώρα που ζει υπό καθεστώς κρίσης) δεν συμφωνώ φίλε μου
ίσως να ισχύει στο κομμάτι που ειδικεύεσαι εσύ προσωπικά (δεν ξέρω τι έχεις σπουδάσει ή που δουλεύεις) πάντως στην πληροφορική (ως πρώην πληροφορικάριος) δεν πάει να έχεις "τα πτυχία-προ υπηρεσία/εμπειρία-πιστοποιήσεις που έχουν λίγοι άνθρωποι στον κόσμο θα πάρεις έναν μισθό μέχρι να σε αντικαταστήσουν (εκτός αν φύγεις και πας εξωτερικό όπου εκεί βάση αυτών των πιο πάνω θα πάρεις αυτά που αναλογούν στα "προσόντα σου" έτσι κάνουν καριέρα οι "φίλοι μου" σε πολυεθνικές εταιρείες του εξωτερικού.
βέβαια μην θεωρήσεις ότι εγώ που κάθομαι στην ελλάδα και δουλεύω ως (συμβασιούχος) υπάλληλος γραφείου/εξωτερικές εργασίες είναι αναντικατάστατος (όταν κάποια στιγμή βρει ο εργοδότης μου έναν πιο νέο με τα μισά χρήματα να του κάνει την δουλειά που του κάνω εγώ και να του έχει εμπιστοσύνη (καθώς υπάρχει το οικονομικό κομμάτι (χρήματα/επιταγές/συναλλαγές/λογιστήριο)) θα με αντικαταστήσει απλά ελπίζω ότι θα αργήσει αυτό να συμβεί...
- - - Updated - - -
με διαφορετικά λόγια
αλλά ναι λέμε το ίδιο πράγμα
σε ότι αφορά την χώρα μας (Ελλάδα) γιατί στο εξωτερικό ισχύουν άλλα πράγματα κατά την προσωπική μου άποψη.
Γιατι το λες αυτο. Ενας απο τους τομεις μου ειναι η πληροφορικη και τα παω πολυ καλα.
... Στην ευρώπη υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας απλά δεν βρίσκουν προσόντα. ... όχι δεν βρίσκουν και δεν είναι μυστήριο το γιατί,
πχ είτε γιατί τους 'κόβουν' τα HR Depts της εταιρείας, είτε διότι οι εταιρείες ζητάνε τον ουρανό με τ'αστρα και ηλικία έως 26, είτε διότι θέτουν προδιαγραφές aerospace και το salary ειναι κάτι σαν minimum wage κλπ κλπ.
Αν θέλουν θα βρούν, υπάρχουν και headhunters, εκεί όμως θα τα ακουμπήσουν κανονικά και χωρίς κιχ.
Αν κάνουν κάτι υπερεξιδεικευμένο και ζητάνε 40 certifications τότε ok, δεν θα βρουν όσο και να ψάξουν, ας δημιουργήσουν στελέχη.
Καταλαβαίνω ότι εδώ υπάρχει και αντίλογος, πχ είναι για 8-12 μήνες μόνον ή για 1 μόνον project etc. Σε τέτοιες περιπτώσεις ας λύσουν το πρόβλημα οι διεθυντάδες CEO/CFO/CSO/γαmώ με τα 6-figure bonus.
edit: το σαβουροπτυχία με μπέρδεψε λίγο, κάντο λιανά.
Όχι, εξαρτάται το είδους δουλειά κάνεις και πόσο εξειδικευμένος είσαι.
Αν είσαι αναλώσιμος τότε το κάνει όποτε θέλει (η συντριπτική πλειοψηφία). Αν δεν είσαι τότε δυσκολεύεται.
Όλοι αναλωσιμοι ειμαστε!
Όλοι αναλωσιμοι ειμαστε!
Τοτε γιατι δουλευεις ακομα. Πηγαινε οργωσε χωραφια.
- - - Updated - - -
όχι δεν βρίσκουν και δεν είναι μυστήριο το γιατί,
πχ είτε γιατί τους 'κόβουν' τα HR Depts της εταιρείας, είτε διότι οι εταιρείες ζητάνε τον ουρανό με τ'αστρα και ηλικία έως 26, είτε διότι θέτουν προδιαγραφές aerospace και το salary ειναι κάτι σαν minimum wage κλπ κλπ.
Αν θέλουν θα βρούν, υπάρχουν και headhunters, εκεί όμως θα τα ακουμπήσουν κανονικά και χωρίς κιχ.
Αν κάνουν κάτι υπερεξιδεικευμένο και ζητάνε 40 certifications τότε ok, δεν θα βρουν όσο και να ψάξουν, ας δημιουργήσουν στελέχη.
Καταλαβαίνω ότι εδώ υπάρχει και αντίλογος, πχ είναι για 8-12 μήνες μόνον ή για 1 μόνον project etc. Σε τέτοιες περιπτώσεις ας λύσουν το πρόβλημα οι διεθυντάδες CEO/CFO/CSO/γαmώ με τα 6-figure bonus.
edit: το σαβουροπτυχία με μπέρδεψε λίγο, κάντο λιανά.
Τα πτυχια που μπηκαν με βαθμολογιες της πλακας και βγηκαν με γλυψιμο στα κομματοσκυλα.
... Τα πτυχια που μπηκαν με βαθμολογιες της πλακας και βγηκαν με γλυψιμο στα κομματοσκυλα.ναί σύμφωνοι υπάρχουν και αρκετοί τέτοιοι. Δεν είναι τα πτυχία σαβουροπτυχία αλλά αυτοί οι απόφοιτοι σαβουροαπόφοιτοι.
Για απόφοιτους τέτοιου είδους τα διάφορα Right to disconnect κλπ δεν θα τους αφορά, θα είναι ήδη βολεμένοι.
ναί σύμφωνοι υπάρχουν και αρκετοί τέτοιοι. Δεν είναι τα πτυχία σαβουροπτυχία αλλά αυτοί οι απόφοιτοι σαβουροαπόφοιτοι.
Για απόφοιτους τέτοιου είδους τα διάφορα Right to disconnect κλπ δεν θα τους αφορά, θα είναι ήδη βολεμένοι.
Οχι ακριβως, διοτι το ιδιο πτυχιο εχουν και αλλοι. Ετσι υποβαθμιζεται η αξια του πτυχιου. Γιατι νομιζεις οτι ολοι το εχουν ριξει στα μεταπτυχιακα; Σκασιλα τους για την επιστημη.... απλα το πτυχιο τους δεν αξιζει πλεον το ιδιο οπως παλια.
Έχει να κάνει με την κουλτούρα κάθε χώρας και πολιτισμού. Δύο πραγματικά παραδείγματα:
1) Όταν ήρθε η Aldi πριν πολλά χρόνια στην Ελλάδα (αντίπαλο δέος της Lidl η οποία τελικά απέτυχε να αποκτήσει σημαντικό μερίδιο αγοράς στην Ελλάδα και αποχώρησε), άνοιξε γραφεία στη Θεσσαλονίκη και προσέλαβε κόσμο. Οι Γερμανοί είναι κολλημένοι ως εργοδότες και λαός με την ευλαβικότητα του ωράριο και της εργασίας. Οι Έλληνες συνηθισμένοι από αυτό που ανέφερα σε προηγούμενο ποστ
άρχισαν να πηγαίνουν για δουλειά στις 8.00 που ηταν το ωραριο και να φεύγουν μετά τις 5.00 - 5.30 στανταρ, όταν το ωράριο τελείωνε στις 4.00. Μία, δύο, τρεις εν τέλει οι Γερμανοί υποχρεώθηκαν να κάνουν παρατήρηση στο προσωπικό ότι δεν πρέπει να κάθονται μετά τις 4.00 αλλά αντίστοιχα μέσα στην ημέρα δεν πρέπει να έχουν χρόνο κ@λοβαρέματος και τους ανέφεραν ότι αν θέλουν καφέ, να έρχονται 20 λεπτά νωρίτερα το πρωί να φτιάχνουν, αν είναι ανάγκη να μιλήσουν στο τηλέφωνο να το κάνουν σύντομα και γενικά το 8ωρο πρέπει να είναι συγκεντρωμένο πάνω από τη δουλειά σου με ένα 15λεπτο διάλειμμα για φαγητό.
2) Οι μεγάλες ελεγκτικές (big four) στην Ελλάδα είναι σκλαβοπάζαρα όπου μεταξύ εργαζομένων (κυρίως βαθμίδες 1 εως 7 χρόνια) συνομολογείται ότι θα έχεις ένα καλύτερο μισθό από το μέσο όρο του ιδιωτικού τομέα, θα μάθεις πολύ περισσότερα και θα αποκτήσεις πολύ περισσότερες εμπειρίες στο μισό χρόνο και άρα εν γνώση σου θα μπορέσεις να τα "πουλήσεις" στο μέλλον για μία καλύτερη θέση, αλλά τα ωράρια (ιδίως στο audit) είναι 12ωρα+ με ΣΚ και αργίες δουλειά ιδίως στις περιόδους των κλεισιμάτων, με ανύπαρκτη προσωπική ζωή, άγχος, πίεση, αρρώστιες κτλ.
Σε αντιδιαστολή οι ίδιες εταιρείες στην Αμερική δουλεύουν κατά κανόνα 8ωρο, με επίπεδα μισθού 3χ φορές επάνω, με λιγότερη ιεραρχία και συνεπώς ευκολότερη και ταχύτερη εξέλιξη εντός της εταιρείας και το θεωρούν τρελό και αδιανόητο να δουλεύεις 12ωρα, ΣΚ και αργίες και συνιστά ένδειξη είτε ότι κάτι δεν κάνεις καλά (δεν ξέρεις να κάνεις την δουλειά σου), είτε είσαι αντιπαραγωγικός, είτε ηλίθιος.
Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα, από αρκετές πολυεθνικές κυρίως βορειοευρωπαϊκές και αμερικάνικες που θεωρούν τις πολλές ώρες στη δουλειά και το γραφείο αρνητικό σημάδι και ένδειξη μη υγιούς και ισορροπημένου ατόμου συνεπώς και υπαλλήλου.
Το αμερικανικό μοντέλο management γενικά λέει ότι η επαναλαμβανόμενη υπερωρία δείχνει σημάδι poor management, και κάνει reflect στον manager.
Είτε γιατί ο manager δεν κάνει σωστό delegation / management του/των resources
είτε γιατί δεν έχει διαπιστώσει πρόβλημα σε συγκεκριμένο / συγκεκριμένα resource(s).
Αν ο manager είναι σωστός, θα έχει βρει το caveat του resource, θα έχει προσπαθήσει να δουλέψει μαζί του, να έχει προχωρήσει σε P.i.P, και φυσικά δεν θα του δίνει impossible tasks που
θα οδηγούν σε υπερωρίες.
Βέβαια στην Ελλάδα ακόμα και σε αμερικανικές πολυεθνικές συνήθως δεν παίζει το αμερικανικό μοντέλο management...
@ ADSLgr.com All rights reserved.