e-Παραμιλητά

Τι πιο απλό σαν πρώτο θέμα για ένα ιστολόγιο, από το ίδιο το ιστολόγιο...

Αυτή είναι η δεύτερη φορά που κάνω την απόπειρα να γράψω σε blog.

Η πρώτη δεν ήταν ιδιαίτερη πετυχημένη θα έλεγα, όχι επειδή δεν το διάβαζε κανείς, αλλά επειδή δεν μου έκανε το "κλικ" ώστε να το συντηρήσω συστηματικά. Ίσως σε αυτό να συνέβαλε και η θεματολογία του.

Στα πλαίσια της συμμετοχής μου σε μία ασύρματη κοινότητα computerόπληκτων (A.W.M.N.) αποφάσισα να στήσω στον οικιακό server ένα blog, κυρίως ως μέσο επικοινωνίας με όσους ενδιαφέρονται για τα τεκταινόμενα στον κόμβο μου. Νέες υπηρεσίες, προβλήματα, λύσεις και σχετικές ανακοινώσεις ήταν το θέμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των μηνυμάτων μου. Αλλά σε γενικές γραμμές τίποτα που να έχει διαχρονικά ενδιαφέρον, τίποτα που να απασχολεί πάνω από πέντε - δέκα ανθρώπους. Τίποτα που να μην γράφω ταυτόχρονα και στο αφιερωμένο στον κόμβο μου νήμα του forum του AWMN.

Κατά την μικρή μου όμως επαφή με το συγκεκριμένο blog, ομολογώ πως την φιλοσοφία του την βρήκα να υπολείπεται κατά πολύ σε σύγκριση με αυτή ενός forum.

Δεν ξέρω, αλλά μου έδωσε την εντύπωση ενός πολύ "εγωκεντρικού" τρόπου επικοινωνίας.

Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς με ενόχλησε. Ίσως το γεγονός πως έφτιαξα ένα μέρος όπου μόνο εγώ μπορώ να θέσω ένα θέμα προς συζήτηση και να περιμένω από τον υπόλοιπο κόσμο να με παρακολουθήσει. Ίσως ακόμη και ο τρόπος εμφάνισης του ίδιου του blog, όπου οι δικές μου θέσεις δεσπόζουν ευδιάκριτες, με φρουφρού και αρωματάκια, σε αντίθεση με αυτές των συνομιλητών μου που ακολουθούν παρουσιαζόμενες με πολύ πιο λιτό τρόπο, παρ' ότι ήταν πολλές φορές πιο ενδιαφέρουσες από το αρχικό μου μήνυμα.

Η ελευθερία που δίνει το forum να θέσει οποιοσδήποτε τους προβληματισμούς του, στο ίδιο μέρος με οποιοδήποτε άλλο, με την ίδια "προβολή" με γοητεύει. Μου φαίνεται απλά πιο... "Δημοκρατική".

Ίσως βέβαια να είναι και τραγικό μου λάθος η απόπειρα σύγκρισης των δύο αυτών μέσων.

Τώρα θα μου πεις... αν είναι έτσι, τι κάθεσαι και παιδεύεσαι και δεν το παρατάς το ριμάδι;

χμμμ...

Η αλήθεια είναι πως από τη μια πλευρά υπάρχει ακόμη το ζιζάνιο μέσα μου, που μου λέει πως απλά δεν μπόρεσα να εντοπίσω την "κρυφή μαγεία" του blog.

Από την άλλη... γιατί να μην σου ζητήσω να μου εξηγήσεις εσύ, στο "δικό σου γήπεδο", τι είναι αυτό που δεν βλέπω;

Βέβαια ίσως να παίρνω πάλι λάθος δρόμο, προσπαθώντας να κάνω διάλογο σε ένα μέρος στημένο για "e-Παραμιλητά".

Τελικά, μάλλον δεν έχω καταλάβει τι είναι blog και πως θα πρέπει να το χρησιμοποιήσω.
Ελπίζω αυτή την φορά μπορέσω να καταλάβω...