Δείτε το RSS Feed

ΠΑΝΠΟΡΙ

Το Πανπόρι

Rating: 5 votes, 3,40 average.
Λίγο καιρό πρίν ξεκίνησα ένα blog το ΠΑΝΠΟΡΙ που φιλοξενήθηκε σε άλλους τόπους. Τώρα θα συνεχίσει τα ταξίδια του από το adslgr.com που σίγουρα είναι πιο φιλόξενο..

* πανπόρια λένε στη Θράκη τους χαρταετούς νομίζω. Ισως επειδή αν κοπεί το σχοινί τους... τότε ΠΑΝτα ΠΟΡΕύονται...
Ο τίτλος του blog έγινε και το πρώτο post

Submit "Το Πανπόρι" to Facebook Submit "Το Πανπόρι" to Twitter

Updated 15-09-07 at 07:39 by stef2

Tags: Κανένα Προσθήκη / Επεξεργασία Tags
Categories
Πανπόρια

Σχόλια

  1. Το avatar του μέλους nnn
    Σύμφωνα με το To "Πανπόρι" μου έχεις δίκιο έτσι λέγονται οι χαρταετοί.

    To "Πανπόρι" μου
    Είχαμε βγει εκεί προς τα αλώνια της "Κούτρας", Εκεί έβγαιναν και όλα σχεδόν τα παιδιά που καθόταν στην περιοχή εκείνη.
    Απέναντί μας, ο λάκκος του "Γκουρμπάνι" που δέσποζε σε μια περιοχή, στην περιοχή του "Σβόλογα".
    Εκεί προς τα "Γιαντσκιθκα" τα σπίτια, και λίγο παρακάτω είχε ένα άνοιγμα και έπιανε πάντα εκεί δυνατός αέρας.
    Τα παιδιά εκείνης της περιοχής πετούσαν τα "πανπόρια" τους και εκεί έκαμναν το "μέτωπο" τους. όταν έκαμναν πετροπόλεμο, με εμάς που είχαμε το "μέτωπο" μας στην "Κούτρα".
    Είχαμε βγει στην "Κούτρα" για να πετάξουμε τον "χαρταετό" μου, ένα τρανό "πανπόρι" πολύχρωμο. στολισμένο με πολλά "μπιχλιμπίδια" φτιαγμένο με πολύ προσοχή και κόπο από τον αρχιμάστορα παππού μου.
    Το δικό μου το "πανπόρι" ήταν ομορφότερο και δυνατότερο από όλα τ' άλλα "πανπόρια".
    Είχαμε αγοράσει, θυμάμαι, "επί τούτοις", καινούργιους "τσελέδες. κανάπι" (σπάγκο), και είχαμε κάνει ένα τρανό "κουβάρι" για να ανεβάσουμε πιο ψηλά το "πανπόρι" μου, εκεί στα σύννεφα.
    Καθετί το δικό μου το ήθελα ξεχωριστό από τα άλλα. Το δικό μου να μην έχει καμιά ομοιότητα με τ' άλλα.
    Ήθελα να έχω το μεγαλύτερο "πανπόρι" το ομορφότερο, το ανθεκτικώτερο, το πλουσιότερο. Ήθελα να το σηκώνω και να το πετώ ψηλά, σχεδόν μέχρι τα "ουράνια".
    Απέναντι μας πετούσαν και τα "πανπόρια" στο "Σβόλογα". αλλά δεν πετούσαν ψηλά...
    Καθώς ο "Σβόλογας" (όνομα τοποθεσίας) έπεφτε λίγο στο βάθος, καθώς απείχε αρκετά από την "Κούτρα" (όνομα τοποθεσίας) και η "Κούτρα" ήταν πιο ψηλά, έβλεπα τα "πανπόρια" του "Σβόλογα" να είναι μικρά και να φαίνονται σαν "μιγούδες" ενώ το δικό μου "πανπόρι" το τρανό, το επιβλητικό, το έβλεπα πολύ τρανό, πολύ επιβλητικό, πολύ υπερήφανο, να πετά στον αέρα και να σαλεύει, όλο υπερηφάνεια, την "ουρά" του και τ" "φτερά" του.
    Από κάτω εγώ από την γη, καθώς κρατούσα το "κουβάρι" δυνατά, δοκίμαζα αν με τραβούσε και αν είχε "τράτο" (αντοχή) όλο και "ξαπουλνούσα" σπόγγο από το τρανό "κουβάρι". Ήθελα να ανεβάσω όσο πιο πολύ μπορούσα το "πανπόρι" μου ψηλά. Ήθελα να φτάσω και να ξεπεράσω τα "ουράνια" και να εγγίξω τον θρόνο του θεού!
    Στην παιδική μου φαντασία είχα όνειρα και τα όνειρα τα εκδήλωνα με την επιθυμία να ανεβάσω ψηλά τον "χαρταετό" μου.
    Έτσι καθώς έβλεπα το "πανπόρι" μου ψηλά, να πετά μεγαλόπρεπο και υπερήφανο, εκεί στους αγνούς "αιθέρες", το ζήλευα που ζούσε τόσο ψηλά μακριά από τη γη και τους ανθρώπους της, που ποδοπατούνται με το τίποτα, που μισούνται χωρίς λόγο, που σκοτώνονται χωρίς αιτία για μια αυλακιά χωραφιού. θυμήθηκα τον Κάιν και τον Άβελ, τα δυο πρώτα θύματα του πόθου για την ιδιοκτησία της γης και σκέφθηκα αν ποτέ μαλακώση ο άνθρωπος πάνω στη γη, που φυτρώνουν λουλούδια, που βλαστάνει ζωή, αλλά και που τρέψει σκουλήκια μέσα στα σωθικά της και έξω απ' αυτά.
    Το "πανπόρι" μου αμέτωχο στη θλίψη μου. από τις κακές σκέψεις μου, πήγαινε όλο και πιο ψηλά και έμεινε υπερήφανο εκεί στο ουράνιο βήμα του, πότε ασάλευτο και πότε σαλεμένο, σαν άφηνα για λίγο "μπόσκα" το "κουβάρι".
    Το "πανπόρι" ψηλά στον ουρανό, και εγώ κάτω χαμηλά στη γη.
    θαρρούσα πως με έβλεπε έτσι γήινο από το μεγάλο του ύψος και θαρρούσα πως καταλάβαινε την ταπεινότητα των γήινων πλασμάτων που ξοδεύουν μια ζωή να ανέβουν ψηλά.
    Άλλα από τα ανθρώπινα αυτά όντα με διάφορα ζικ-Ζακ, με διάφορες στροβοτιμονιές κατορθώνουν προς στιγμή να ανέβουν ψηλά να γίνουν "πανπόρια" που κάποιος από κάτω όσο κρατά το νήμα κρατιούνται στο ύψη, που όμως μόλις λείψει το "κουβάρι" πέφτουν κάτω ασήκωτα όπως τα καυμένα τα "πανπόρια". ·
    Ξαφνικά το "κουβάρι" έφυγε από τα χέρια μου και το υπερήφανο και μεγαλόπρεπο εκείνο "πανπόρι" έπεσε στη γη, ασήκωτο.
    Σκέφθηκα: Πόσα "κουβάρια" δεν ξεφεύγουν από τα χέρια ισχυρών και πόσα ..."πανπόρια" δεν σωριάζονται κάτω;
    Μάζεψα τα συντρίμια του "πανποριού" μου και ευχήθηκα ποτέ να μη γνωρίσω την τύχη και την μοίρα ενός ... "πανποριού". Μάρτιος 1970
  2. Το avatar του μέλους stef2
    ευχαριστώ nnn
    τι όμορφο κείμενο
    δυστυχώς δεν το είχα υπόψη μου καθόλου
    Η ιστορία της λέξης "πανπόρι" κρύβει ...κι άλλα πράγματα
    Θα γράψω γι αυτά κάποια στιγμή σε άλλο post στο blog
  3. Το avatar του μέλους αλεξια
    Παρακαλω θα ήθλε να απαντησετε αυτο ο ερωτηματολογιο. Στοχος μου είναι να απαντήσουν 100 ατομα για να έχω ενα μεγάλο ποσοστο επιτυχια και να έέιναι εγκυρω.

    https://docs.google.com/forms/d/1Dui...CLt5Q/viewform

    Ευχαριστώ εκ των προτέρων
  4. Το avatar του μέλους baizid
    Thank you pretty much for sharing the massive information to us.It
    is very useful and informative.
    Please keep blogging new updates.

    Thanks
    https://www.dedicatedhosting4u.com
Δημοσιεύστε ένα Σχόλιο Δημοσιεύστε ένα Σχόλιο