ΠΑΝΠΟΡΙ

Μια φορά κι ένα καιρό
ήτανε ένα μικράκι
πράσινο και στρουμπουλό
και βρεγμένο βατραχάκι

Ψάχνει νάβρει μια βαρκούλα
να περάσει τη λιμνούλα
να κατέβει ως την πόλη
που το περιμένουν όλοι

Ξάφνου ακούει μια φωνή
από ένα νουφαράκι
Έλα πάνω μου μικρό
να σε πάω στο λιμανάκι

Δίνει μία, δίνει δυό
κι ανεβαίνει το μικράκι
περιμένουν και τα δυό
να φυσήξει αεράκι

*γράφτηκε πριν τέσσερα χρόνια για την πρώτη μου κόρη,
τώρα το τραγουδάω στην δεύτερη