Ό,τι ακούει ο αετός...

Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια από την προηγούμενη δημοσίευση. Ο λόγος? Η τεμπελιά του γράφοντος. Δικαιολογίες αρκετές μία είναι όμως η κύρια. Δεν είχα τι να γράψω. Όχι σχετικά με τη μουσική ή με την εκπομπή μου ή ακόμα και με το SNR...Όχι, σχετικά με αυτά θα μπορούσαν να γραφούν πολλά πολλά ποστ. Όμως η γενικότερη κατάσταση, πολιτική/οικονομική/κοινωνική δεν μου "έφτιαχναν" τη διάθεση ώστε να γράψω οτιδήποτε. Δεν ήθελα να γράψω τίποτα μαύρο και άραχνο και να σας χαλάσω και τη δική σας διάθεση.

Και σήμερα? Τι συμβαίνει σήμερα και θυμήθηκα να γράψω δυο λόγια? Στην ουσία τίποτα δεν έχει αλλάξει από τα προηγούμενα που ανέφερα. Στην πραγματικότητα όλα έχουν γίνει χειρότερα. Όμως κάτι οι διακοπές, κάτι η μουσική που ακούω από το σταθμό μας κάτι οι μπυρίτσες στην εξοχή, με έκαναν λίγο περισσότερο αισόδοξο. Σκέφτομαι ότι γλυτώσαμε από πολλές καταστροφές, δεν μπορεί θα την σκαπουλάρουμε και από το ΔΝΤ...Αλλά ακόμα και αν δεν τα καταφέρουμε τουλάχιστον θα βάλουμε μυαλό ως λαός. Θα πάψει να υπάρχει, "το δε βαριέσαι" και το "ωχ αδελφέ", το "εμείς να περνάμε καλά και να πάνε να ..πνιγούνε οι άλλοι". Κυρίως να σταματήσουν αυτές οι συμβουλές, που είμαι σίγουρος ότι ΟΛΟΙ ακούμε από τους οικείους μας: Κοίτα να βολευτείς εσύ, να ζήσεις την οικογένειά σου και άσε "το κοινό συμφέρον" αυτά είναι παραμύθια".

Και όμως, αυτό το "ζήσε εσύ και ασε τους άλλους να πεθάνουν" είναι η αιτία όλης της κακοδαιμονίας αυτής της φυλής...Ελπίζω λοιπόν ότι μετά από όλες τις κατραπακιές που σίγουρα θα έλθουν, θα το καταλάβουμε. Και αυτό με κάνει αισιόδοξο. Δυστυχώς πρέπει να έλθει το απόλυτο μηδέν, για να αποφασίσουμε να αλλάξουμε μυαλά. Ας είναι όμως και έτσι. Κάποια στιγμή θα αρχίσουμε να ανεβαίνουμε που να πάρει...

Κάτι τέτοιες σκέψεις βασανίζουν το μυαλό μου τούτες τις μέρες εδώ...θα γίνουν τα πράγματα έτσι? Δεν θα γίνουν? Ίδωμεν. Ο χειμώνας θα έλθει και θα το μάθουμε. Ως τότε λοιπόν να περνάτε όλοι καλά και να ακούτε SN radio.