Εμφάνιση 20.341-20.355 από 78436
-
10-09-19, 21:55 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20341
-
10-09-19, 21:57 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20342
Feel free to attack the post. Do not feel free to attack the poster.
"If someone said to me that you can have three wishes, my first would have been to get into racing, my second to be in Formula 1, my third to drive for Ferrari" - Gilles Villeneuve
-
10-09-19, 21:57 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20343
-
10-09-19, 22:00 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20344
Όχι δεν εννοώ μόνο τις εγγυήσεις, που έτσι και αλλιώς αντικρούει αυτό που είπες προηγουμένως, αλλά το ρευστό. Διάσωση ήταν και χωρίς κούρεμα δημοσίου χρέους και χωρίς νόμο Κατσέλη.
- - - Updated - - -
Εννοεί πως αυτό που λες πως δεν δανείζουν χωρίς εγγυήσεις δεν ισχύει...
-
10-09-19, 22:04 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20345
@aroutis ,Who is χοντρομπαλλας?
Κ. Καραμανλής ή Βενιζέλος?
Αυτά περί θωρακισμένης οικονομίας τα έλεγε ο Καραμανλής όταν έδινε τις εγγυήσεις για τις τράπεζες.
Στο PSI (εκεί δανειατήκαμε 50 δις € για το ΤΧΣ) ήταν Σαμαράς, Βενιζέλος, Καρατζαφέρης.
Ο Καραμανλής ήταν σε αγρανάπαυση.
-
10-09-19, 22:13 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20346
Η ανακεφαλαιοποιηση έγινε για τους φίλους του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιχειρηματίες κλπ και γενικά τους εθνικούς μας ευεργέτες...
-
10-09-19, 22:16 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20347
Άρα τι έκανε ο Καραμανλής που έγραψες? Εννοείς την αύξηση του δημοσίου χρέους? Για αυτό δεν είχαν ευθύνη οι τράπεζες.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έγινε για να καλύψει το κενό που προέκυψε κυρίως από το κούρεμα του δημοσίου χρέους και δευτερευόντως για τα κόκκινα δάνεια, με τελικό στόχο να μην πειράξουν τις καταθέσεις (δες Κύπρο).
Οι εμπορικές τράπεζες ΔΕΝ δανείζουν χωρίς εγγυήσεις. Εκτός κι αν μιλάμε για ποσά κάτω από χιλιάρικο.
Ειδικά από το 2012 και μετά.
- - - Updated - - -
Καλά εντάξει.
Το PSI δεν συνέβη ποτέ, η γη είναι επίπεδη και ο Έλβις ζει.
-
10-09-19, 22:20 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20348
-
10-09-19, 22:28 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20349
Αυτό το strawman έγινε classic.
Που τη βρήκε τη ρευστότητα ο Καραμανλής κι έδωσε μετρητά & ομόλογα? Από τη μηχανή στο Χολαργό?
Σοβαρά τώρα, υπάρχει κάτι που στηρίζει την άποψη περί μη σχέσης PSI & ανακεφαλαιοποίησης ή γράφουμε θεωρίες συνομωσίας να περνά επαναστατικά η ώρα?
Για πιστωτική κάρτα ρωτάς ή καταναλωτικό δάνειο? Λες να δανείζουν οι εμπορικές τράπεζες το 2019 χωρίς εξασφαλίσεις ποσά πάνω από 5.000 € ?
-
10-09-19, 22:50 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20350
30.000€ καλά είναι;
Πώς αποκτάτε δάνειο χωρίς εξασφάλιση
Για τις διώξεις Σάλλα και 38 στελεχών της Πειραιώς να πούμε τίποτα;
Πρόκειται για τραπεζικά στελέχη της περιόδου 2015-2016 που φέρονται να χορήγησαν δάνεια χωρίς ωστόσο να υπάρχουν οι απαραίτητες εγγυήσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, συνολικά τα ποσά τα οποία χορηγήθηκαν σε δάνεια χωρίς επαρκείς εξασφαλίσεις φέρονται να αγγίζουν τα 400 εκατ. ευρώ ενώ στο εξωτερικό εκτιμάται ότι «φυγαδεύτηκαν» περίπου 127 εκατ. ευρώ.
-
10-09-19, 23:00 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20351
-
10-09-19, 23:22 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20352
Καταναλωτικό δάνειο δηλαδή.
Νομίζεις ότι η Lamda έτσι θα κτίσει το Ελληνικό? Με επιτόκιο καταναλωτικού δανείου?
Νομίζεις ότι θα ξανακάνουν οι τράπεζες τις αλητείες που έκαναν στο παρελθόν με "επιχειρηματίες" της παραοικονομίας, ΜΜΕ & κόμματα?
Οι αλητείες είχαν κόστος. Σε καμμία όμως περίπτωση αυτό δεν συγκρίνεται ούτε με το PSI, ούτε με το οικονομικό κλίμα που δημιούργησε η χρεοκοπία του κράτους.
- - - Updated - - -
Το δημόσιο χρέος δεν αυξήθηκε από τις εγγυήσεις που έδωσε το κράτος στις τράπεζες. Μέχρι και στο iskra.,gr υπάρχει άρθρο που τα εξηγεί. Μην επιμένεις. Αυτά είναι χιλιοειπωμένα πια.
https://iskra.gr/%cf%84%cf%81%ce%ac%cf%80%ce%b5%ce%b6%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%cf%8c%cf%83%ce%b9%ce%bf-%cf%87%cf%81%ce%ad%ce%bf%cf%82-%ce%bc%cf%8d%ce%b8%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80/
Το χρέος αυξήθηκε από την διαφορά έσοδα - έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού και τα φαντάσματα δημοσίου χρέους που ήταν κρυμμένα εδώ και εκεί. Αν για αυτό κατηγορείς τον Καραμανλή καλά κάνεις. Κι εγώ συμφωνώ .
Οι τράπεζες δεν καταλαβαίνω που κολλάνε, γιατί από εκεί ξεκίνησε η κουβέντα.Τελευταία επεξεργασία από το μέλος stel67 : 10-09-19 στις 23:31.
-
11-09-19, 00:58 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20353
Τα "διαφορά έσοδα - έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού και τα φαντάσματα δημοσίου χρέους που ήταν κρυμμένα εδώ και εκεί" είναι κάπως αοριστολογία.
Πάντως το iskra εξηγεί και άλλα:
...
Το 1998, οι καταθέσεις στις τράπεζες αντιπροσώπευαν περισσότερο από το διπλάσιο των χορηγούμενων δανείων προς τον ιδιωτικό τομέα, σημάδι υγιούς κατάστασης. Αντίθετα, διαπιστώνουμε ότι το 2008 η κατάσταση παρουσιάζει αρνητική εξέλιξη: οι καταθέσεις είναι πλέον λιγότερες σε σχέση με τα δάνεια[17]. Οι ελληνικές τράπεζες επωφελήθηκαν της προσφοράς εξωτερικής χρηματοδότησης που προέρχονταν από τις γαλλικές, τις γερμανικές και άλλες τράπεζες.
Τα δάνεια των ελληνικών τραπεζών από τις ξένες τράπεζες πολλαπλασιάστηκαν επί 6,5 μεταξύ 2002 και 2009, περνώντας από τα 12,3 δις € στα 78,6 δις €. Εάν περιλάβουμε στον υπολογισμό άλλες πηγές εξωτερικής ιδιωτικής χρηματοδότησης (επενδυτικά κεφάλαια, ασφαλιστικές εταιρείες, money market funds,…), το εξωτερικό χρέος των ελληνικών τραπεζών πέρασε από τα 19 δις €, τον Ιανουάριο του 2002, στα 112 δις €, στο τέλος του 2009.
Το πρόβλημα όμως δεν σταματά εδώ: οι ελληνικές τράπεζες προχωρούσαν σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό στην ξένη διατραπεζική αγορά (επίσης, η πλειοψηφία των τραπεζικών καταθέσεων των Ελλήνων ήταν βραχυπρόθεσμες και, φυσικά, αποτελούσαν και αυτά, όπως είδαμε, πηγή χρηματοδότησης των τραπεζών) ενώ έδιναν μακρο- ή μεσοπρόθεσμα δάνεια στους πελάτες τους, ειδικότερα για επενδύσεις σε ακίνητα ή την αγορά διαρκών καταναλωτικών αγαθών (αυτοκίνητα, οικιακός ηλεκτρικός εξοπλισμός, κλπ.), γεγονός που τις καθιστούσε πολύ ευάλωτες στις εξελίξεις στις χρηματιστικές αγορές και στις αναλήψεις καταθέσεων.
Κι όμως, αυτή η επιδείνωση που υπονόμευε τον ισολογισμό των τραπεζών δεν αντικατοπτρίστηκε διόλου στην εξέλιξη της αποδοτικότητάς τους. Το 2005, σύμφωνα με μελέτη της Κεντρικής τράπεζας της Ελλάδας, τα κέρδη των τραπεζών παρουσίασαν αύξηση 198%. Ταυτόχρονα, οι φόροι που κατέβαλαν εκείνον τον χρόνο μειώθηκαν κατά 18,8 %. ΗΗ ROE[18] των τραπεζών έφτασε το εξωφρενικό ποσοστό των 26% ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 17,4%.
Αυτός ο αγώνας δρόμου για την βραχυπρόθεσμη αποδοτικότητα οδήγησε τις γαλλικές τράπεζες να αποφασίσουν να προχωρήσουν στην αγορά ελληνικών τραπεζών για να διευκολύνουν και να ενισχύσουν τις επενδύσεις τους σε αυτό που θεωρούσαν ως ένα νέο Ελντοράντο[19]. Τον Μάρτιο του 2004, η Société Générale αγοράζει την πλειοψηφία του κεφαλαίου της Γενικής Τράπεζας της Ελλάδας (50,01 %) που μετονομάζεται σε Geniki Bank. Τον Αύγουστο του 2006, είναι η σειρά της Crédit Agricole S.A. να προχωρήσει σε δημόσια προσφορά εξαγοράς της Εμπορικής Τράπεζας ΑΕ. Σε ανακοίνωση της εποχής εκείνης, ο Georges Pauget, Γενικός Διευθυντής της Crédit Agricole S.A. αιτιολογούσε την επιλογή αυτή λέγοντας: « … η εξαγορά αυτή … μας δίνει πρόσβαση σε μιαν αναπτυσσόμενη αγορά σε μια περιοχή που γνωρίζει ταχεία επέκταση. »[20] Ο René Carron, Πρόεδρος της Crédit Agricole S.A., δήλωσε: «Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής για την επιτυχία της προσφοράς που αφορά στην Εμπορική και θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς την ελληνική κυβέρνηση και τους άλλους μετόχους για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν φέρνοντας τις μετοχές τους στην προσφορά. Η συναλλαγή αυτή αποτελεί μείζον στάδια στην διεθνή στρατηγική μας και θα συμβάλλει στο στόχο μας για αύξηση του καθαρού τραπεζικού μας προϊόντος επί μη γαλλικών συναλλαγών.»
Πρέπει να σημειώσουμε ότι η ανακοίνωση, από την κυβέρνηση, στις αρχές 2005, ότι τα εργοτάξια κατασκευών των οποίων η άδεια θα εκδίδονταν μετά την 1η Οκτωβρίου 2006 δεν θα έχαιραν πλέον απαλλαγής από τον ΦΠΑ, προκάλεσε έκρηξη στον κατασκευαστικό τομέα σε όλη την χώρα, που συνοδεύτηκε από μιαν έκρηξη των στεγαστικών δανείων, ενώ η ζήτηση κατοικίας ήταν κατά πολύ πλήρης στην Ελλάδα διότι, το 2001, για πληθυσμό 11 εκατομμυρίων κατοίκων, ήδη καταγράφονταν 5,4 εκατομμύρια ιδιωτικές κατοικίες εκ των οποίων 1,4 εκατομμύρια κενών κατοικιών, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Αυτό τροφοδότησε την κερδοσκοπική φούσκα του ιδιωτικού δανεισμού[21]. Κατά την απογραφή του 2011, καταγράφτηκαν 6,4 εκατομμύρια ιδιωτικών κατοικιών, εκ των οποίων 2,5 εκατομμύρια ήταν κενές[22].
Τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2008, σε συνέχεια της πτώχευσης της Lehman Brothers στις ΗΠΑ και των άμεσων αποτελεσμάτων της στις τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης (πτωχεύσεις τραπεζών σε Ιρλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισλανδία, Βέλγιο, Γερμανία), οι τράπεζες δεν έχουν πια εμπιστοσύνη η μια στην άλλη και τα διατραπεζικά δάνεια στερεύουν πλήρως, φαινόμενο που αποκαλείται «credit crunch». Οι ελληνικές τράπεζες που εξαρτώνται σε σημαντικό βαθμό από αυτό το είδος χρηματοδότησης βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση. Η τιμή των μετοχών τους καταρρέει στο δεύτερο μισό του 2008 για να σταθεροποιηθεί στο 20% του επιπέδου που είχε φθάσει στις αρχές 2007. Ταυτόχρονα, τα επιτόκια που πρέπει να καταβάλλουν για να χρηματοδοτηθούν αυξάνουν κατά 500 μονάδες βάσης, δηλαδή, κατά 5%[23].
Οι ελληνικές τράπεζες δεν τα καταφέρνουν παρά μόνο χάρη στο ρευστό που τίθεται στη διάθεσή τους από την Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας, στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΚΤ η οποία χορηγούσε μαζικά ρευστότητα στις τράπεζες όλης της ευρωζώνης (πολιτική που ακολούθησε επίσης η Federal Reserve στις ΗΠΑ, η Τράπεζα της Αγγλίας καθώς και η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας).
Στο παρακάτω γράφημα, μπορούμε να διαπιστώσουμε με σαφήνεια, ακολουθώντας την εξέλιξη της πράσινης γραμμής, ότι από τον Σεπτέμβριο του 2008, οι ελληνικές τράπεζες καταφεύγουν σε σημαντικά αυξημένο βαθμό στην χρηματοδότηση που τους παρέχει η Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας, στα πλαίσια του ευρωσυστήματος, με την σύμφωνη γνώμη της ΕΚΤ[24].
Πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή η αλλαγή κύριων πηγών χρηματοδότησης δεν αποτελεί ελληνική εξαίρεση: αντίστοιχο φαινόμενο παρατηρήθηκε στην περισσότερες από τις χώρες της ευρωζώνης αλλά και εκτός αυτής. Οι κεντρικές τράπεζες έγιναν οι κύριες πηγές χρηματοδότησης των ιδιωτικών τραπεζών κατά τα έτη 2008 και 2009.
Τον Οκτώβρη του 2008, δεδομένης της κρίσης των ελληνικών τραπεζών, η ελληνική κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή πρέπει να ανακοινώσει ένα σχέδιο διάσωσής τους ύψους 28 δις €, εκ των οποίων 3,5 δις για μια πρώτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το δε υπόλοιπο συνίστατο σε εγγυήσεις που θα τους επέτρεπαν να συνεχίζουν να χρηματοδοτούνται από την Κεντρική τράπεζα. Στόχος ήταν επίσης να καθησυχαστούν οι καταθέτες για να αποφευχθεί ένα «bank run» (μαζικές αναλήψεις που οδηγούν στην τραπεζική πτώχευση).
Η πολιτική που εφάρμοσε ο Κώστας Καραμανλής δεν αποτελεί εξαίρεση. Τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη (είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε στην Ελβετία), οι κυβερνήσεις προχώρησαν σε προγράμματα μαζικών ενέσεων κεφαλαίων και χορήγησης εγγυήσεων που οδήγησαν παντού σε πολύ σημαντική αύξηση του δημοσίου χρέους χωρίς όμως να εξυγιανθεί ο τραπεζικός τομέας σε βάθος χρόνου.
Οι γαλλικές, γερμανικές, βρετανικές, βελγικές, ολλανδικές, ελβετικές και βορειο-αμερικανικές τράπεζες αποτέλεσαν αντικείμενο μαζικής δημόσιας βοήθειας το 2008-2009, που συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια. Μεταξύ της 1ης Οκτωβρίου 2008 και της 1ης Οκτωβρίου 2012, το ποσό της βοήθειας που εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 5.058,9 δις ευρώ, δηλαδή, 40,3% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την πλευρά της, η αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα χορήγησε στις τράπεζες (αμερικανικές αλλά και ξένες) βοήθεια που ανήλθε στα 29.614,4 δις δολάρια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του καθηγητή James Felkerson.
Το 2008, οι ελληνικές τράπεζες, όπως και οι ισπανικές, πορτογαλικές και κυπριακές ομόλογές τους, δεν θεωρούνταν ως οι πλέον απειλούμενες διότι, σε αντίθεση με τις αμερικανικές τράπεζες και εκείνες των πιο ανεπτυγμένων χωρών της Ευρώπης που αναφέραμε παραπάνω (Γερμανία, Γαλλία, Μπενελούξ, …), δεν είχαν επενδύσει μαζικά στα δομημένα προϊόντα που είχαν κλονίσει συθέμελα όλο το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ και της βορειοδυτικής Ευρώπης.
Στην πραγματικότητα όμως, οι τράπεζες των χωρών της περιφέρειας της ευρωζώνης βρίσκονταν και εκείνες στην άκρη του γκρεμού και δεν διέθεταν Κράτη τόσο ισχυρά όσο εκείνα της Βόρειας Ευρώπης και των ΗΠΑ που θα μπορούσαν να τις βοηθήσουν επαρκώς.
Οι ελληνικές ιδιαιτερότητες στον τραπεζικό τομέα
Μια από τις ιδιαιτερότητες της κρίσης των ελληνικών τραπεζών συνίσταται στον συνδυασμό του μικρού ποσού των ιδίων κεφαλαίων και του αυξανόμενου αριθμού μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Τον Μάρτιο του 2009, τα ίδια κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών ανέρχονταν σε 28,9 δις €, ήτοι μόνον 6,2% του ισολογισμού τους που ανέρχονταν στα 473,1 δις €. Οι προβλέψεις για ζημίες ήταν 7,2 δις €, δηλαδή ένα ποσό κατά πολύ χαμηλότερο από αυτό που θα χρειάζονταν για να καλυφθεί ο κίνδυνος. Πράγματι, οι προβλέψεις αυτές εκπροσωπούν μόλις το 3% του συνόλου των χορηγηθέντων από τις τράπεζες δανείων που ανέρχονται σε 217,1 δις €. Όμως, τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνταν πέραν των τριών μηνών (αυτό που ονομάζουμε «μη εξυπηρετούμενα δάνεια», non-performing loans, NPL’s) ανέρχονταν στο 6%[25]. Η ανεπάρκεια των ιδίων κεφαλαίων ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής μαζικής αναδιανομής των κερδών με την μορφή βασιλικών μερισμάτων που καταβάλλονταν στους ιδιώτες μετόχους και είχε χαρακτηρίσει τα έτη 2005 ως 2008 (βλ. πιο πάνω).
Ο κίνδυνος αυτός αυξήθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια, εφόσον ένα σημείωμα του Ευρωκοινοβουλίου εκτίμησε τα δάνεια υψηλού κινδύνου της Ελλάδας σε 43,5% τον Σεπτέμβριο του 2015 και αυτά της Κύπρου σε 50%.
...
Πιστώνω σημαίνει δανείζω. Οι τράπεζες δανείζουν με εξασφαλίσεις οι οποίες επιστρέφονται με την αποπληρωμή του δανείου.
Στο μεταξύ μιλάνε όλοι για τις τράπεζες, μιλάνε και στο left.gr.
Και 38 δις € εξαέρωσαν και τον έλεγχο των μετοχών των τραπεζών έχασαν κι έχουν το θράσος και μιλάνε για ανακεφαλαιοποίηση που έγινε με τα λεφτά του ελληνικού λαού.
Θράσος αμέτρητο.
-
11-09-19, 08:32 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20354
@famous-walker, τι περιγράφει δηλαδη το παραπάνω κείμενο που καταρρίπτει την άποψη ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ύψους 38 δις € έγινε κυρίως εξαιτίας του κουρέματος του δημόσιου χρέους με το PSI?
Το δημοσιονομικό έλλειμμα του Καραμανλή το 2009 ξεπέρασε τα 36 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 24 ήταν το πρωτογενές έλλειμμα, και έκλεισε, κατόπιν και των αναθεωρήσεων του 2010, στο 15,7% του ΑΕΠ ! Αυτά τα συσσωρευμένα δημόσια ελλείμματα κατέληξαν στην ανάγκη κουρέματος μέσω PSI που κυρίως ανάγκασε τις τράπεζες στην ανακεφαλαιοποίηση.
Αυτά είναι καταγεγραμμένα επίσημα στοιχεία που έχουν παρουσιασθεί χιλιάδες φορές στα ΜΜΕ και στον τύπο. Η κρίση στην Ελλάδα ήταν κρίση δημοσίου χρέους, όχι των ιδιωτών προς τις εμπορικές τράπεζες που λειτουργούσαν στην Ελλάδα. Μέχρι και στην έκθεση των ξυπόλητων της Κωνσταντοπούλου τα γράφουν αυτά. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, ουσιαστικά αναπαράγει fake news και θεωρίες συνωμοσίας.
-
11-09-19, 09:03 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #20355
ψευδεσαι ασυστόλως
Θυμάμαι πολύ καλά που είχα διαβάσει ότι τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια ήταν μικρό αγκάθι στις τράπεζες σε σχέση με άλλες "επενδύσεις"....
Και στην τελική, οι τράπεζες θα έπρεπε να προσέχουν να μην δίνουν δάνεια στον πάσα ένα, με το σκεπτικό, εντάξει μωρέ, και να μην έχει να πληρώσει θα του πάρουμε το σπίτι, ανεβαίνουν συνεχώς οι τιμές, πάλι κερδισμένοι είμαστε. Θα έπρεπε να ελέγχουν, όπως κάνουν σε πάρα πολλά κράτη, εαν ο δανειολήπτης έχει την δυνατότητα να πληρώνει το δάνειο του, και να μπορεί να ζεί. Αντιθέτως, διακοποδάνεια, μπουζουκοδάνεια, καζινοδάνεια, δώστε και σώστε.....
Κάποιοι πρέπει να "τιμωρηθούν", και το πιο σωστό είναι να τιμωρηθούν οι τράπεζες, ακόμα και ο Χαγιεκ το έλεγε αυτό. Οχι νεοφιλελέ πολιτικές στον κοσμάκη και Κευνσιανές πολιτικές στις τράπεζες.... Οι τράπεζες πρέπει να τμωρθηθούν, ώστε στην συνέχεια να τιμωρηθούν και τα στελέχη τους που λειτουργούν με τόσο επικίνδυνο και ανάλγητο τρόπο.
Τώρα;
Οι τράπεζες την βγάλανε καθαρή, και τα στελέχη τα ίδια που κάνανε τις μαλακίες, ζούν και βασιλεύουν, ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ τις μαλακίες τους.
- - - Updated - - -
Για το 2019 όχι. Πριν 10 και πάνω χρόνια; Κωλοτούμπες κάνανε για να σου δανείσουν.... Ελεγχος ουδείς. Ουτε για στεγαστικά, ούτε για καταναλωτικά, ούτε για κάρτες, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ....
- - - Updated - - -
Γιατί όχι; Τιμωρήθηκε κανείς; μπήκε κανείς φυλακή; Μια χαρά λοιπόν αφού υπάρχει καθεστώς ατιμωρησίας, ακόμα και με την αριστερή παρένθεση, πόσο μάλλον με την κυβέρνηση αριστείας και τα διαπλεκόμενα, μια χαρά λοιπόν μπορούν να ξαναγίνουν τα ίδια. Εδώ είμαστε και θα δείς.
Οι αλητείες είχαν κόστος. Σε καμμία όμως περίπτωση αυτό δεν συγκρίνεται ούτε με το PSI, ούτε με το οικονομικό κλίμα που δημιούργησε η χρεοκοπία του κράτους.
QoS: Τι είναι τούτο το πράγμα; Ευρυζωνικά: Μύθοι και πραγματικότητα Οδηγίες Εγκατάστασης Oracle 10G σε Linux (RHEL4)Περι αλόγιστης χρήσης Ιντερνετ
Ikariam.gr anon@AnonCity Guzoos@76:12
Bookmarks