Ποιά είναι η τελευταία ταινία που είδες; Σου άρεσε;

[chat1978]

η συγκριση (νομιζω) αφορα το υποβαθρο του σεναριου για μια πλαστη χειργαγωγημενη πραγματικοτητα , σκλαβων .

Εντάξει έτσι μπορώ να συγκρίνω και να βρω ομοιότητες για τα πάντα. Εντελώς διαφορετικά στιλ, εντελώς διαφορετικό σενάριο κατά την γνώμη.

[badweed]

Εντάξει έτσι μπορώ να συγκρίνω και να βρω ομοιότητες για τα πάντα. Εντελώς διαφορετικά στιλ, εντελώς διαφορετικό σενάριο κατά την γνώμη.

εχουν αρκετα κοινα σημεια , οπως το σκοτεινο περιβαλον που υπαρχει παρασκηνιακα , το χαπι του ενος , ειναι η ενεση του αλλου , ο μορφεας του ματριξ ,στο dark city ειναι ο γιατρος , το οραμα της ευημεριας και της αποδεσμευσης απο υποχρεωσεις που αποτελει τον μοχλο της πιεσης για περαιτερω δεσμευσεις

σιγουρα ειναι διαφορετικες εκτελεσεις ,με διαφορετικο οπτικο περιβαλον . αλλα νομιζω οτι περιγραφουν το ιδιο , με διαφορετικο τροπο .

[chat1978]

Από την άλλη, οποίος ψάχνει να βρει ομοιότητες θα τις βρει. Γι'αυτό διαφωνώ γενικά. Κάποιος πετάει την βλακεία και ξαφνικά όλοι βρίσκουν ομοιότητες και παραλληλισμούς. Ενέσεις και χάπια υπάρχουν σε όλες τις ταινίες. Αν είναι έτσι να συγκρίνουμε μια ταινία ναρκωτικών με το Μάτριξ και επειδή είχε αστυνομία με κάθε αστυνομική και την πχ βία που πρεσβεύει.

[sonic]

Υπάρχει ένα βιβλίο που δεν θυμάμαι τον τίτλο του, που λέει ότι βασικά όλες οι ιστορίες είναι οι ίδιες στην βάση τους, από τους αρχαίους χρόνους έως τώρα.

Και το Ματριξ και το Νταρκ Σιτι έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα και την υποψία ότι υπάρχει κάτι πέρα από από αυτό που βλέπουμε, και ο ήρωας μπορεί να ξεπεράσει το εμπόδιο και να δει πέρα από αυτό που βλέπουν οι άλλοι.

[chat1978]

Υπάρχει ένα βιβλίο που δεν θυμάμαι τον τίτλο του, που λέει ότι βασικά όλες οι ιστορίες είναι οι ίδιες στην βάση τους, από τους αρχαίους χρόνους έως τώρα.

Και το Ματριξ και το Νταρκ Σιτι έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα και την υποψία ότι υπάρχει κάτι πέρα από από αυτό που βλέπουμε, και ο ήρωας μπορεί να ξεπεράσει το εμπόδιο και να δει πέρα από αυτό που βλέπουν οι άλλοι.

Έτσι συμφωνώ. Αλλά ουσιαστικά το έγραψα ήδη όταν έγγραφα ότι τελειωμό δεν έχει. Η στη μέση και η επιλεκτική αναζήτηση ομοιοτήτων όμως προβληματίζει γιατί αντιφάσκει. Δηλαδή, η θα κάνω την θεωρία του βιβλίου πράξη και τα εξίσωνω όλα ή γενικά οι συγκρίσεις είναι για μένα άσκοπες.

[sonic]

Έτσι συμφωνώ. Αλλά ουσιαστικά το έγραψα ήδη όταν έγγραφα ότι τελειωμό δεν έχει. Η στη μέση και η επιλεκτική αναζήτηση ομοιοτήτων όμως προβληματίζει γιατί αντιφάσκει. Δηλαδή, η θα κάνω την θεωρία του βιβλίου πράξη και τα εξίσωνω όλα ή γενικά οι συγκρίσεις είναι για μένα άσκοπες.

Εγώ το βλέπω ως εξίσης, μπορεί η βασική δομή να είναι η ίδια, και πιστεύω ότι υπάρχει γενετικός/ιστορικός λόγος που μας αρέσουν/λέμε αυτές τις ιστορίες, αλλά όλα τα άλλα να διαφέρουν σημαντικά. Μουσική λ.χ., οι νότες είναι ίδιες και περιορισμένες σε αριθμό, αλλά πως και τι θα παίξεις μπορεί να είναι από κλαρίνο στο χωρίο μέχρι συμφωνίες.

Απλές αρχές μπορούν να δώσουν ή να εξελιχθούν σε πολύ περίπλοκα συστήματα, ισχύει σε πολλά πράγματα, δεν παίρνει κάτι από το αποτέλεσμα.

Τώρα αν θες να κάτσει να βρεις τις ομοιότητες... αν ψάξεις, θα τις βρεις. Κατά πόσο χρειάζεται τώρα, εξαρτάται από εσένα ως θεατή ή καταναλωτή της κουλτούρας και αν σε ευχαριστεί αυτό.

- - - Updated - - -

A...και αυτό που έλεγα:https://en.wikipedia.org/wiki/The_Seven_Basic_Plots

[tsigarid]

Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην συγκρίνουμε, ή γιατί μας το επέβαλλαν οι Αμερικάνοι. Η παρθενογένεση δεν υπάρχει, πάντα υπάρχουν επιρροές. Δεν μιλάμε για αντιγραφή, απλά επιρροές, οι οποίες μερικές φορές είναι ισχυρές, είτε επίτηδες είτε υποσυνείδητα.

[chat1978]

Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην συγκρίνουμε, ή γιατί μας το επέβαλλαν οι Αμερικάνοι. Η παρθενογένεση δεν υπάρχει, πάντα υπάρχουν επιρροές. Δεν μιλάμε για αντιγραφή, απλά επιρροές, οι οποίες μερικές φορές είναι ισχυρές, είτε επίτηδες είτε υποσυνείδητα.

Την ψύχωση με το όλα τα παραθέτω με μια σύγκριση ειναι αμερικανιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ή αναφορά οποιαδήποτε μεγέθους και σύγκριση με footback fields, ελέφαντες και ότι θες γιατί;;; έτσι; Λες και βγάζει νόημα ή βοηθάει στην κατανόηση του μεγέθους.

[tsigarid]

Την ψύχωση με το όλα τα παραθέτω με μια σύγκριση ειναι αμερικανιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ή αναφορά οποιαδήποτε μεγέθους και σύγκριση με footback fields, ελέφαντες και ότι θες γιατί;;; έτσι; Λες και βγάζει νόημα ή βοηθάει στην κατανόηση του μεγέθους.

Τελείως διαφορετικό αυτό! Η σύγκριση διαστάσεων με κάτι καθημερινό είναι η ψύχωσή τους.

[value_]

chat1978 Νομίζω ότι το παράαναλύεις. Και οι δύο ταινίες βασίζονται σε τρία βασικά ίδια σημεία, την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, την εξωφρενική πραγματικότητα και σε κάποιον που κινεί τα νήματα. Φυσικά υπάρχουν πολλές άλλες παρόμοιες αλλά εδώ μιλάμε για ταινιάρες

[G.F.D]

French Exit 6,4/10

Εντάξει για μια φορά.

Trading Places 6,7/10

Βαριόμουν να ψάχνω και είπα να την ξαναδώ.Κλασικά πράγματα,ωραία.

[chat1978]

chat1978 Νομίζω ότι το παράαναλύεις. Και οι δύο ταινίες βασίζονται σε τρία βασικά ίδια σημεία, την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, την εξωφρενική πραγματικότητα και σε κάποιον που κινεί τα νήματα. Φυσικά υπάρχουν πολλές άλλες παρόμοιες αλλά εδώ μιλάμε για ταινιάρες

Για να κάνω τον δικηγόρο του εαυτού μου, ομοιότητες αιτιολογουνται με αναλύσεις, ο τσατ σας λέει ότι όποιος αναλύει θα βρει τις βρει και εσύ value_ του λες ότι παρααναλυει. Λογικό ότι ο τσατ έχει προβληματιστεί.



Να γράψουμε και καμία βλακεία.

Δεν συμφωνώ αλλά δεν χρειάζεται να πεισθεί κανένας. Όπως βολεύεται ο καθένας σε αυτά τα ζητήματα.

[tsigarid]

Equilibrium

Μετά τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, η ανθρωπότητα κατάλαβε ότι αν γίνει τέταρτος, θα είναι το τέλος του είδους. Αποφασίζοντας λοιπόν ότι η αιτία των πολέμων είναι το συναίσθημα, το απολυταρχικό καθεστώς δημιουργεί ένα φάρμακο που εξαφανίζει τα συναισθήματα, και φτιάχνει μία επίλεκτη ομάδα που κυνηγάει τους ανθρώπους που συνεχίζουν να νιώθουν, και τους εκτελεί επί τόπου χωρίς δίκη. Τα πράγματα όμως παίρνουν περίεργη τροπή, όταν ένας από τους καλύτερους επίλεκτους χάνει μία δόση του φαρμάκου, και αρχίζει να νιώθει...

ΟΚ, δεν ήταν άσχημη, αλλά μέχρι εκεί. Θα επανέλθω στις συγκρίσεις, οι χορογραφίες στα πιστολίδια είναι καρμπόν από το Matrix, και επαναλαμβάνονται πολύ συχνά, σε βαρετό βαθμό. Είναι σχεδόν αδύνατον να ταυτιστείς με οποιονδήποτε στο έργο, καθώς οι κακοί δεν νιώθουν τίποτα και οι καλοί είναι σαν ναρκομανείς της πλατείας Εξαρχείων, χωρίς να αναφέρω ότι η ηθοποιία εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ήταν αδιάφορη έως κακή. Επίσης είχε σεναριακά κενά, πχ όταν κάναν εφόδους οι κακοί δεν είχαν καθόλου απώλειες ενώ οι καλοί πέφταν σαν τις μύγες, ενώ στην τελική αντεπίθεση έγινε το αντίθετο, χωρίς κανένα προφανή λόγο. Υπήρχαν δύο μεγάλες ανατροπές, αλλά το έργο με είχε χάσει ως θεατή από ώρα, οπότε μόλις έγιναν ήμουνα σε φάση "oh well...". Το μόνο που κρατάω είναι η μάχη με τον τελικό κακό, η οποία αν και κράτησε ούτε μισό λεπτό, είχε κάτι να διαφορετικό να δείξει, καθώς ήταν ξεκάθαρο ότι πολεμάνε οι κορυφαίοι των κορυφαίων.

[chat1978]

Equilibrium

Μετά τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, η ανθρωπότητα κατάλαβε ότι αν γίνει τέταρτος, θα είναι το τέλος του είδους. Αποφασίζοντας λοιπόν ότι η αιτία των πολέμων είναι το συναίσθημα, το απολυταρχικό καθεστώς δημιουργεί ένα φάρμακο που εξαφανίζει τα συναισθήματα, και φτιάχνει μία επίλεκτη ομάδα που κυνηγάει τους ανθρώπους που συνεχίζουν να νιώθουν, και τους εκτελεί επί τόπου χωρίς δίκη. Τα πράγματα όμως παίρνουν περίεργη τροπή, όταν ένας από τους καλύτερους επίλεκτους χάνει μία δόση του φαρμάκου, και αρχίζει να νιώθει...

ΟΚ, δεν ήταν άσχημη, αλλά μέχρι εκεί. Θα επανέλθω στις συγκρίσεις, οι χορογραφίες στα πιστολίδια είναι καρμπόν από το Matrix, και επαναλαμβάνονται πολύ συχνά, σε βαρετό βαθμό. Είναι σχεδόν αδύνατον να ταυτιστείς με οποιονδήποτε στο έργο, καθώς οι κακοί δεν νιώθουν τίποτα και οι καλοί είναι σαν ναρκομανείς της πλατείας Εξαρχείων, χωρίς να αναφέρω ότι η ηθοποιία εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ήταν αδιάφορη έως κακή. Επίσης είχε σεναριακά κενά, πχ όταν κάναν εφόδους οι κακοί δεν είχαν καθόλου απώλειες ενώ οι καλοί πέφταν σαν τις μύγες, ενώ στην τελική αντεπίθεση έγινε το αντίθετο, χωρίς κανένα προφανή λόγο. Υπήρχαν δύο μεγάλες ανατροπές, αλλά το έργο με είχε χάσει ως θεατή από ώρα, οπότε μόλις έγιναν ήμουνα σε φάση "oh well...". Το μόνο που κρατάω είναι η μάχη με τον τελικό κακό, η οποία αν και κράτησε ούτε μισό λεπτό, είχε κάτι να διαφορετικό να δείξει, καθώς ήταν ξεκάθαρο ότι πολεμάνε οι κορυφαίοι των κορυφαίων.

Δεν έχεις άδικο αλλά και μένα πάλι μου άρεσε πολύ κυριώς λόγω των σκηνικών, της θεματολογίας. Μια εξαιρετική ταινία δράσης και μέχρι εκεί. Αλλά και πάλι μια ταινία που μου είχε αρέσει πολύ όταν την είδα δει και μου είχε κάνει εντύπωση.

[tsigarid]

Δεν έχεις άδικο αλλά και μένα πάλι μου άρεσε πολύ κυριώς λόγω των σκηνικών, της θεματολογίας. Μια εξαιρετική ταινία δράσης και μέχρι εκεί. Αλλά και πάλι μια ταινία που μου είχε αρέσει πολύ όταν την είδα δει και μου είχε κάνει εντύπωση.

Νομίζω ότι ένας από τους λόγους που δεν με εντυπωσίασε ήταν το ότι δεν παρακολουθώ συχνά ταινίες δράσης. Ειδικά αυτή την περίοδο είμαι σε φάση dystopian future, και κάτι τέτοιο περίμενα, αλλά τελικά ήταν ταινία δράσης με ένα εξωτικό (και ενδιαφέρον) θέμα.