ΣΚΑΝΔΑΛΟ NOVARTIS

[PopManiac]

Καλέ ναι, τρολλ κάνουν, πιστευω ότι αυτο που λεει η ΝΔ ότι ξέρουν παραπάνω από ό,τι λένε, ισχύει. Τωρα όλο αυτό το πανηγύρι λογικα γίνεται αποκλειστικα για τον Άδωνι, διότι αποτελεί τον de facto αρχηγό της ΝΔ πλέον.

OK φλαμπέ αλλά το θέμα δεν προσφέρεται για trolling. Τουλάχιστον από μία κυβέρνηση που πιστεύει στα όσα λέει περί σκανδάλου κλπ.

- - - Updated - - -

Και δίνει δικαίωμα και σε όλα τα παπαγαλο-site και ΜΜΕ βαρώνων να μιλούν για φιάσκο / πολιτικές σκοπιμότητες / κοκ.

[xhaos]

Κάπως έτσι, παραφράζοντας τους στίχους του γνωστού λαϊκού τραγουδιού των Λαζόπουλου – Δανίκα, συνοψίζεται το αφήγημα της καριέρας μου στη Novartis. Και περνάγαμε πραγματικά ωραία, στην υγειά των κορόιδων, που δεν ήταν άλλοι από τους παππούδες, τους γονείς και τα παιδιά μας.
Μου πήρε επτά περίπου χρόνια να καταλάβω ότι ανήκα σε μια μοναδική κατηγορία Ελλήνων. Σε εκείνους που, τινάζοντας τα ασφαλιστικά ταμεία στον αέρα, περισσότερο ακόμη και από το PSI, καταφέραμε να ληστέψουμε τρεις ολόκληρες γενιές. Και το κάναμε με τόσο ζήλο και τόσο συνειδητά, που η κανονικότητα μας έφερνε αναγούλα και την ξορκίζαμε σα να ήταν ο χειρότερος εφιάλτης μας.

Αρνούμασταν να πιστέψουμε ότι υπήρχε ζωή χωρίς μισθάρες, μπόνους, εταιρικά αυτοκίνητα, τζάμπα ιδιωτικές ασφάλειες, ταξίδια, γκόμενες και διασκέδαση. Και όλα αυτά, με τα πελατάκια μας, γιατρούς, καθηγητές, πολιτικούς, και άλλους αξιωματούχους, να μας βαράνε παλαμάκια, τις μέρες στα συνέδρια και τις νύχτες στα κλαμπ και τα μπουζουκτσίδικα.

Μέχρι που ήρθε το 2011 και εμφανίστηκαν οι ... καθαρίστριες.

Θυμάμαι ακόμη, σαν χθες, τα πρώτα μνημονιακά meetings, όπου το σύστημα Φρουζή της Novartis μας ανακοίνωνε τα κακά μαντάτα. Με εκείνες τις τεράστιες γιγαντοοθόνες, που μέσα στο σκοτάδι της αίθουσας μας έκαναν τα απαραίτητα ηλεκτροσόκ της προσαρμογής στη νέα, σκληρή πραγματικότητα που μας περίμενε, μέσα κι έξω από την εταιρεία.

Καταιγίδες, κεραυνοί, σεισμοί, λοιμοί και καταποντισμοί. Και μετά μαύρο. Και μόλις τα φώτα της αίθουσας άναβαν, εμφανιζόταν ο μεγάλος για να μας επαναλάβει, κάθε φορά, ότι, το υπερθέαμα που παρακολουθούσαμε έντρομοι στην γιγαντοοθόνη, δεν ήταν τίποτε άλλο από την καθημερινότητα των μνημονίων που βίωναν οι άλλοι, οι μη προνομιούχοι Έλληνες, τα κορόιδα που ζούσαν έξω από την εταιρεία. Και που θα μπορούσε, ανά πάσα στιγμή, να γίνει και η δική μας καθημερινότητα, αν δεν αντιλαμβανόμασταν την πραγματικότητα και δεν καταφέρναμε να προσαρμοστούμε στα νέα, μνημονιακά δεδομένα της αγοράς και της εταιρείας.

Τότε μάθαμε για πρώτη φορά ότι έπρεπε να συνηθίσουμε να ζούμε με τον φόβο της καθαρίστριας. Όχι επειδή ο εντεταλμένος από την Ελβετία έβρισκε την αίθουσα βρώμικη ή ακατάστατη. Αλλά επειδή, απλά, μας ανακοίνωσε ότι, εφεξής, σε κάθε μάζωξη, επειδή θα χυνόταν αίμα, έπρεπε αναγκαστικά να βρίσκονται σε ετοιμότητα οι καθαρίστριες. Για να καθαρίζουν το αίμα που θα έρρεε στα πατώματα από τις απολύσεις των συναδέλφων μας, που θάβλεπαν, κάθε φορά, σε κάθε επόμενη μάζωξη, την πόρτα της εξόδου. Έτσι, για να σφίγγουν οι κώλοι οι δικοί μας, που είχαμε την τύχη να την γλυτώνουμε και να μπορούμε, κάθε φορά, να δίνουμε το παρόν στο επόμενο meeting.

Μέχρι φυσικά που νάρθει και η δική μας σειρά. Αυτό, ευτυχώς, δεν μας πήρε πολύ καιρό για να το καταλάβουμε. Ζούσαμε πλέον σε μια νέα, πρωτόγνωρη πραγματικότητα».

(...)

«Έπρεπε να πείσεις τον γιατρό, ακόμη και τον καθηγητή, που η καριέρα του σπονσοράρεται από την εταιρεία, ότι όχι μόνο έπρεπε να συνεχίσει να γράφει (τα φάρμακά μας), αλλά, ότι, αντιθέτως, έπρεπε τώρα να γράφει περισσότερο από πριν, χωρίς όμως νέες απαιτήσεις για έξτρα παροχές. Πώς όμως να τον πείσεις με λιγότερα πλέον δωράκια, εξωτικά ταξίδια - συνέδρια, λεφτά, ακόμη και χωρίς π..., για τους πιο μερακλήδες;

Κάπου εκεί λοιπόν ξεκίνησαν οι πρώτοι εκβιασμοί. Τα παίρνεις χοντρά τόσα χρόνια ρε π... ιατρέ , τώρα θα γράψεις λίγο και για μένα. Για να μείνω στη δουλειά. Τι θα κάνω αν με διώξουν επειδή εσύ δεν γράφεις όσο χρειάζεται η εταιρεία για να με κρατήσει; Και αν εγώ φύγω, πως θα τα βρεις μετά εσύ με τον επόμενο; Αυτό ήταν το πρώτο ποίημα που λέγανε οι ιατρικοί μας επισκέπτες σε γιατρούς και καθηγητές – ιδιοκτήτες επιστημονικών ιατρικών εταιρειών. (μεγαλέμποροι επιστήμονες γαρ). “Γράψε συνταγές για την εταιρεία ρε γαμώτο…!”

Τόσα χρόνια μαζί μας στο κουρμπέτι, φροντίσαμε να επενδύσουμε στις αδυναμίες του ιατρού - συνεργάτη. Έτσι, για πολλούς, ειδικά γι’ αυτούς που τάπαιρναν χοντρά, τους Α1 ή 3A γιατρούς όπως τους λέγαμε, η εταιρεία, τους είχε φακελωμένους. Γνωρίζαμε κάθε αδυναμία τους. Είχαμε πάντα κάτι για τον καθένα. Και στους περισσότερους, όταν δεν έπιαναν τα λόγια, το δεύτερο στάδιο, ήταν αυτό του εκβιασμού, που σχεδόν πάντα, λειτουργούσε άμεσα και αποτελεσματικά. “Θα μας έχεις απέναντι, θα κλείσει η πόρτα της Novartis για σένα”».

(...)

«Αυτός λοιπόν, ο Φρουζής, βραβεύθηκε το 2013 ως manager της χρονιάς. Πιο εύστοχο θα ήταν manager της διαφθοράς και της διαπλοκής. Ιατρικής και πολιτικής.

Ήταν τότε η στιγμή που γύρισαν τα μάτια μου ανάποδα. Και δεν ήμουν ο μόνος, αφού αυτό που ζούσαμε δεν ήταν απλά προκλητικό. Ήταν κάτι πολύ περισσότερο από το να αισθάνεσαι ταυτόχρονα και δαρμένος, και μ..., που αυτό το είχαμε ήδη αποδεχθεί και που συνηθίσαμε να το ζούμε και να το υπομένουμε, στο βωμό της επαγγελματικής μας επιβίωσης.

Αυτή τη φορά όμως ήταν κάτι άλλο. Κάτι πολύ μεγαλύτερο, που το αισθάνθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Δεν βρίσκω την κατάλληλη λέξη για να το εκφράσω, μπορώ όμως να το περιγράψω. Ήταν μια λάμψη που αισθάνθηκα μέσα στο κεφάλι μου, τη στιγμή που έκλεισα τα μάτια μου συλλογιζόμενος την βράβευση του Φρουζή. Και που ξαφνικά έφερε μπροστά μου μια ολόκληρη παρέλαση από φλας φαντασμάτων που, προφανώς, ζούσαν κρυμμένα ως τύψεις, όλα αυτά τα χρόνια, βαθειά μέσα στο υποσυνείδητό μου. Και που η δίψα για καριέρα, όταν τελείωσε το πάρτι και μετά, δεν μου επέτρεπε την πολυτέλεια να τις κοιτάξω κατάματα, να τις ζυγίσω και να τις αντιμετωπίσω. Και που όσο το πάρτι κρατούσε, ήταν τόσο γλυκό το ποτό της διαφθοράς, που κατάφερνε να τις κρατά μεθυσμένες, κάνοντάς τες να φαντάζουν αστείες, ασήμαντες και γραφικές απέναντι στον μύθο του american dream που πίστευα ότι ζούσα, χτίζοντας τον χάρτινο πύργο της καριέρας μου στη Novartis.

Σε μια μόνο στιγμή είδα μέσα μου όλα όσα δεν είχα καταφέρει να δω επί επτά ολόκληρα χρόνια. Είδα τη μάνα και τον πατέρα μου, να με κοιτάνε απορημένοι, με ένα μεγάλο ερωτηματικό ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους, που ζητούσε σαστισμένο να καταλάβει σε τι έφταιξαν και τους τιμώρησα, ληστεύοντας, μαζί με την υπόλοιπη συμμορία της Novartis, το ταμείο που τους πλήρωνε τις συντάξεις, τους γιατρούς, τα νοσοκομεία και τα φάρμακα».

(...)

«Είχα πλέον αντιληφθεί ότι, για το καλό μου, αλλά και για το καλό των δικών μου ανθρώπων, έπρεπε να εξαφανιστώ. Ειδικά μετά την αποκάλυψη ότι δύο Έλληνες μεγαλοστελέχη της Νovartis Hellas υπέβαλαν μηνυτήριες αναφορές στις αρχές των ΗΠΑ, παραδίδοντας τα απόρρητα μαύρα αρχεία της εταιρείας διαισθάνθηκα για πρώτη φορά ότι κινδύνευε πλέον η ζωή μου.

Κάπως έτσι, λοιπόν, βρέθηκα και εγώ τον Δεκέμβριο του 2016 στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. Με τον δικηγόρο μας Παύλο Σαράκη να επιμένει ότι, η επιλογή μου αυτή, ήταν η καλύτερη που είχα κάνει ποτέ στη ζωή μου. Δεν μου έβγαινε όμως να μην αμφιβάλλω. Κουβαλούσα ακόμη μέσα μου την μιζέρια από τους δαίμονες, τα φαντάσματα και τις ερινύες μου, που μου θύμιζαν κάθε στιγμή ότι δεν ήμουν τίποτα περισσότερο από ένα σκουπίδι. Ένα λαμόγιο που, αφού πρώτα έφαγα, ήπια, γλέντησα και κονόμησα, υπονομεύοντας τη ζωή και το μέλλον ακόμη και της ίδιας μου της οικογένειας, τώρα ερχόμουν στις ΗΠΑ για να καταδώσω στις αρχές τα χέρια που τόσα χρόνια με τάιζαν το βρώμικο ψωμί, που εγώ ζητούσα να φάω από τη Novartis. Ένας κουκουλοφόρος, όπως με αποκαλείτε σήμερα στην Ελλάδα. Ο κουκουλοφόρος «Β» λοιπόν, είμαι εγώ.

Χωρίς καμία ψυχολογία και με το ηθικό στα πατώματα, πέρασα την πόρτα του SEC (σ.σ. Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ) στην Ουάσιγκτον, όπου με περίμεναν οι πράκτορες του FBI που είχαν στα χέρια τους τον φάκελο με την έρευνα. Δεν τολμούσα να σηκώσω το κεφάλι μου και να τους κοιτάξω στα μάτια, ούτε ακόμη για να τους πω, έστω, μια τυπική καλημέρα. Τόσο ξεφτίλας αισθανόμουν. Ώσπου, ξαφνικά, μου έπιασε ο ένας το χέρι, σφίγγοντάς το δυνατά και, μιλώντας μου στον ενικό, αφού πρώτα με προσφώνησε με το μικρό μου όνομα, μου έδωσε συγχαρητήρια, λέγοντάς μου ότι πρέπει να αισθάνομαι περήφανος για τον εαυτό μου, επειδή αυτό που έκανα εκείνη την ώρα ήταν μια ηρωική πράξη, που ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο βρίσκουν την τόλμη και τη δύναμη να την κάνουν. Μία γενναία πράξη στη μάχη υπέρ της διαφάνειας και κατά της διαφθοράς στο δημόσιο βίο. Και ότι, χάρη στις καταθέσεις μας, την δική μου και του «Α», μπορεί τελικά να αποδοθούν ευθύνες και, έτσι, μπορεί να καταδικαστεί η εταιρεία να πληρώσει μεγάλες αποζημιώσεις, όχι μόνον στις ΗΠΑ, αλλά και στην Ελλάδα. Και ότι τα πράγματα στην Ελλάδα θα αλλάξουν. Οι γιατροί θα πάψουν να είναι έμποροι και οι πολιτικοί να υπηρετούν την κοινωνία και όχι τις πολυεθνικές.

Ήταν αυτό που περίμενα να ακούσω για ν’ αρχίσω να επανέρχομαι. Και συνειδητοποίησα ότι, το τίμημα της επανάκτησης της αξιοπρέπειας που ξεπούλησα, περνούσε μέσα από αυτή την κατάθεση, που θα μπορούσε κάποια στιγμή να με κάνει να ξανακοιτάξω στα μάτια τους συμπολίτες και την οικογένειά μου στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα αν η κατάθεσή μου αυτή κάποτε οδηγήσει στην καταβολή αποζημιώσεων και στην αποκατάσταση της ζημίας που τους προκάλεσα και με τη δική μου συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση της Novartis.

Εύχομαι να με αξιώσει ο θεός, πριν κλείσω οριστικά τα μάτια μου, να ξαναδώ τη λάμψη με το φιλμάκι της ζωής μου, με τη μάνα, τον πατέρα, τη γυναίκα, τα παιδιά, τους συγγενείς και τους φίλους μου, αυτή τη φορά να μου χαμογελάνε, ακόμη και αν δεν καταφέρουν ποτέ να με συγχωρήσουν για όσα έκανα.
Για την Ελλάδα και για τους Έλληνες, ρε γαμώτο …!

Γι’ αυτό έγινα πληροφοριοδότης. Εν Ονόματι του Ελληνικού Λαού, ενώπιον της αμερικανικής Δικαιοσύνης. Και για τους συνένοχους διεφθαρμένους ιατρούς και πολιτικούς… κουκουλοφόρος».

«Ο Πληροφοριοδότης Β»

ΠΗΓΗ: Ανοικτή επιστολή προστατευόμενου μάρτυρα του FBI για τη Novartis: Γιατί έγινα πληροφοριοδότης

κατά τα άλλα, φταίει η καθαρίστρια, ή ίσως και να υπαρχει πρόωρη συνταξιοδοτηση και ο κακός ΔΤ.
παρά έβρασε το σανό...... να δω πως θα το φάτε.

[badweed]

ΠΗΓΗ: Ανοικτή επιστολή προστατευόμενου μάρτυρα του FBI για τη Novartis: Γιατί έγινα πληροφοριοδότης

κατά τα άλλα, φταίει η καθαρίστρια, ή ίσως και να υπαρχει πρόωρη συνταξιοδοτηση και ο κακός ΔΤ.
παρά έβρασε το σανό...... να δω πως θα το φάτε.

xhaos , δηλαδη αν υπαρχει ενα στραβο, αποκλειεις το να υπαρχουν και αλλα ;

[PopManiac]

ΠΗΓΗ: Ανοικτή επιστολή προστατευόμενου μάρτυρα του FBI για τη Novartis: Γιατί έγινα πληροφοριοδότης

κατά τα άλλα, φταίει η καθαρίστρια, ή ίσως και να υπαρχει πρόωρη συνταξιοδοτηση και ο κακός ΔΤ.
παρά έβρασε το σανό...... να δω πως θα το φάτε.

Θα είμαι ο μόνιμος συνήγορος του διαβόλου στο νήμα αυτό, αλλά τελικά ίσως και πρέπει.

Το παραπάνω ποστ μου θυμίζει μάλλον μανιφέστο ή μπλογκ παρά κάτι που ένας προστατευόμενος μάρτυρας θα έγραφε. Επειδή, αν όντως είναι στην κατηγορία αυτή, τότε είναι ηλίθιος μιας και στοιχειώδης νομική συμβουλή θα ήταν ότι αν τοποθετείται έτσι δημόσια ποιος ο λόγος της προστασίας; Δλδ, και προστατευόμενος και να γράφει συναισθηματικά ποστ με ψευδώνυμο ο Μάρτυρας Β';

Κάτι βρωμάει εδώ από όπου και αν το πιάσεις.

- - - Updated - - -

Άσε που το ποστ είναι για τα γέλια "είμαι λαμόγιο, τα έπαιρνα αλλά συγχωρήστε με" και κάτι μακακίες που μόνο παπαγαλάκι με Ξανθοπούλεια διάθεση θα έγραφε

[tzelen]

Ένα δάκρυ κύλησε για το ανείπωτο δράμα του Μάρτυρος Β'

[xhaos]

xhaos , δηλαδη αν υπαρχει ενα στραβο, αποκλειεις το να υπαρχουν και αλλα ;

οχι, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι είναι ΟΚ οι συμψηφισμοί, ούτε οτι είναι ΟΚ το αυτόμαστίγωμα. Το πιο σωστό το έγραψε ο Πουλης στο TPP (Η Novartis προκαλεί αυτισμό)

[badweed]

οχι, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι είναι ΟΚ οι συμψηφισμοί, ούτε οτι είναι ΟΚ το αυτόμαστίγωμα. Το πιο σωστό το έγραψε ο Πουλης στο TPP (Η Novartis προκαλεί αυτισμό)

και ομως οι συμψηφισμοι ειναι αυτοι που βγαζουν το συμπερασμα για το ποτε κατι ειναι αχρηστο και ειναι για πεταμα και επαναπροσδιορισμο της αντικαταστασης του .

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Θα είμαι ο μόνιμος συνήγορος του διαβόλου στο νήμα αυτό, αλλά τελικά ίσως και πρέπει.

Το παραπάνω ποστ μου θυμίζει μάλλον μανιφέστο ή μπλογκ παρά κάτι που ένας προστατευόμενος μάρτυρας θα έγραφε. Επειδή, αν όντως είναι στην κατηγορία αυτή, τότε είναι ηλίθιος μιας και στοιχειώδης νομική συμβουλή θα ήταν ότι αν τοποθετείται έτσι δημόσια ποιος ο λόγος της προστασίας; Δλδ, και προστατευόμενος και να γράφει συναισθηματικά ποστ με ψευδώνυμο ο Μάρτυρας Β';

Κάτι βρωμάει εδώ από όπου και αν το πιάσεις.

- - - Updated - - -

Άσε που το ποστ είναι για τα γέλια "είμαι λαμόγιο, τα έπαιρνα αλλά συγχωρήστε με" και κάτι μακακίες που μόνο παπαγαλάκι με Ξανθοπούλεια διάθεση θα έγραφε

Και εμένα μου βρωμάνε αυτά και μου χαλάνε και αρκετά την αισθητική αλλά εδώ έχουμε ένα στέλεχος που τα κονομούσε χοντρά, έζησε το τέλος του πανηγυριού και την πίεση από την εταιρεία, στη συνέχεια χέστηκε επάνω του ("διαισθάνθηκα για πρώτη φορά ότι κινδύνευε πλέον η ζωή μου") και αποφάσισε να δώσει στεγνά τα πρώην αφεντικά του.
Περιμένεις πραγματική μεταμέλεια ή κρίση συνείδησης από έναν (πιθανολογώ?) πρώην ιατρικό επισκέπτη που κουβαλούσε τουβλάκια με χρήματα στα νοσοκομεία και τις ιδιωτικές κλινικές; Μήπως ξαφνικά απέκτησε πολιτική συνείδηση;
Πολύ δύσκολα σε αυτόν τον κύκλο. Ο τύπος μάλλον ακόμα σκέφτεται αν έπραξε σωστά και αν πήρε τη σωστή επιλογή.

[tzelen]

Ή, μπορεί ακόμη να σκέφτεται πώς μπορεί να κονομήσει και επέλεξε το δρόμο του (αυτο)αγιογραφήματος.

[PopManiac]

Και εμένα μου βρωμάνε αυτά και μου χαλάνε και αρκετά την αισθητική αλλά εδώ έχουμε ένα στέλεχος που τα κονομούσε χοντρά, έζησε το τέλος του πανηγυριού και την πίεση από την εταιρεία, στη συνέχεια χέστηκε επάνω του ("διαισθάνθηκα για πρώτη φορά ότι κινδύνευε πλέον η ζωή μου") και αποφάσισε να δώσει στεγνά τα πρώην αφεντικά του.
Περιμένεις πραγματική μεταμέλεια ή κρίση συνείδησης από έναν (πιθανολογώ?) πρώην ιατρικό επισκέπτη που κουβαλούσε τουβλάκια με χρήματα στα νοσοκομεία και τις ιδιωτικές κλινικές; Μήπως ξαφνικά απέκτησε πολιτική συνείδηση;
Πολύ δύσκολα σε αυτόν τον κύκλο. Ο τύπος μάλλον ακόμα σκέφτεται αν έπραξε σωστά και αν πήρε τη σωστή επιλογή.

Ή, μπορεί ακόμη να σκέφτεται πώς μπορεί να κονομήσει και επέλεξε το δρόμο του (αυτο)αγιογραφήματος.

Δεν καταλάβατε, αμφισβητώ πολύ ότι κάτι τέτοιο γράφτηκε από κάποιον μάρτυρα.

Θέλει πολλή προσοχή επειδή θα δούμε πολλά ακόμα τέτοια ένθεν και ένθεν. Aναμένω και αντίστοιχο FB post από την άλλη πλευρά μάλλον από κάποιο κωλ γκερλ που θα επεξηγεί το στήσιμο της πλεκτάνης εναντίον των πολιτικών που κατηγορούνται

[tzelen]

Και εγώ θεωρώ ότι δεν γράφτηκε από τον ίδιο. Το αλατοπίπερο, η σαλτσούλα, το δραματάκι που έχει δεν μου κάνει για κάτι που θα μπορούσε να έχει γραφτεί από "αμάρτησα και έγινα πόρνη για το παιδί μου, αλλά το έχω μετανοιώσει"

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Δεν καταλάβατε, αμφισβητώ πολύ ότι κάτι τέτοιο γράφτηκε από κάποιον μάρτυρα.

Θέλει πολλή προσοχή επειδή θα δούμε πολλά ακόμα τέτοια ένθεν και ένθεν. Aναμένω και αντίστοιχο FB post από την άλλη πλευρά μάλλον από κάποιο κωλ γκερλ που θα επεξηγεί το στήσιμο της πλεκτάνης εναντίον των πολιτικών που κατηγορούνται

Το κατάλαβα ότι το αμφισβητείς λόγω του χαρακτήρα του κειμένου, εγώ σου λέω πως δεν αποκλείω να το έγραψε κάποιο πρώην καλοπληρωμένο στέλεχος ακριβώς γιατί περιέχει όλα αυτά τα "συναισθηματικά" μπλιμπλίκια.

[PopManiac]

Το κατάλαβα ότι το αμφισβητείς λόγω του χαρακτήρα του κειμένου, εγώ σου λέω πως δεν αποκλείω να το έγραψε κάποιο πρώην καλοπληρωμένο στέλεχος ακριβώς γιατί περιέχει όλα αυτά τα "συναισθηματικά" μπλιμπλίκια.

Και σου ξαναλέω ότι αν το έγραψε τότε είναι μάλλον ηλίθιος. Δεν μπορεί νομικά να επικαλείσαι την ανάγκη του προστατευόμενου μάρτυρα και κατόπιν να.... μπλογκάρεις. Και γενικά, αυτά είναι καραγκιοζιλίκια που μόνο σε μπανανίες συμβαίνουν. Φαντάσου π.χ. στις ΗΠΑ προστατευόμενος μάρτυρας κατά την ένδικη διαδικασία και την έρευνα γενικά να δημοσίευε μανιφέστο με τίτλο "Μαζί τους φάγαμε με τον Τόνι Σοπράνο αλλά τώρα μετάνοιωσα".

Προσωπικά, αρχίζω και βλέπω μπόλικο FUD αν κρίνω και από το πώς αυτόματα αναπαρήχθη από τα ΜΜΕ. Και επιμένω το ύφος και το γράψιμο παραπέμπουν μάλλον σε τύπο άλλο και όχι έναν μπίζνεσμαν / γκόλντεν μπόϊ τεχνοκράτη που εν πολλές αμαρτίες περιπεσών μας βγάζει τα σώψυχά του (που είναι και μια γενικολογία, αοριστολογία, μπουρδολογία μιας και από ουσία μηδέν στα γραφόμενα). Στην τελική οποιοσδήποτε με τον Ξανθόπουλο μέσα του μπορεί να γράψει μια τέτοια "κατάθεση ψυχής" και να υποδυθεί τον Μάρτυρα της Νοβάρτις μιας και δεν λέει τίποτε απολύτως.

Βρώμα στην καλύτερη

[Φανερός Πράκτωρ]

Θα είμαι ο μόνιμος συνήγορος του διαβόλου στο νήμα αυτό, αλλά τελικά ίσως και πρέπει.

Το παραπάνω ποστ μου θυμίζει μάλλον μανιφέστο ή μπλογκ παρά κάτι που ένας προστατευόμενος μάρτυρας θα έγραφε. Επειδή, αν όντως είναι στην κατηγορία αυτή, τότε είναι ηλίθιος μιας και στοιχειώδης νομική συμβουλή θα ήταν ότι αν τοποθετείται έτσι δημόσια ποιος ο λόγος της προστασίας; Δλδ, και προστατευόμενος και να γράφει συναισθηματικά ποστ με ψευδώνυμο ο Μάρτυρας Β';

Κάτι βρωμάει εδώ από όπου και αν το πιάσεις.

- - - Updated - - -

Άσε που το ποστ είναι για τα γέλια "είμαι λαμόγιο, τα έπαιρνα αλλά συγχωρήστε με" και κάτι μακακίες που μόνο παπαγαλάκι με Ξανθοπούλεια διάθεση θα έγραφε

Εμένα μου άρεσε και μου είναι παραπάνω από αρκετό για να αρχίσει μια διαδικασία διερεύνησης χωρίς κατηγορίες και απειλές για κουκουλοφόρους και άλλα τέτοια φαιδρά.
Και δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί ο συγκεκριμένος πρέπει να είναι γνωστός σε αυτούς που κατηγορεί από τη στιγμή που είναι καταχωρημένος ποιος είναι, με αυτή την κίνησή του έχει καταστρέψει ή αλλάξει ανεπανόρθωτα τη ζωή του κλπ.

Που για να είμαστε σοβαροί, οι της Novartis ξέρουν πολύ καλά ποιος είναι.

[PopManiac]

Εμένα μου άρεσε και μου είναι παραπάνω από αρκετό για να αρχίσει μια διαδικασία διερεύνησης χωρίς κατηγορίες και απειλές για κουκουλοφόρους και άλλα τέτοια φαιδρά.
Και δεν βλέπω κανένα λόγο γιατί ο συγκεκριμένος πρέπει να είναι γνωστός σε αυτούς που κατηγορεί από τη στιγμή που είναι καταχωρημένος ποιος είναι, με αυτή την κίνησή του έχει καταστρέψει ή αλλάξει ανεπανόρθωτα τη ζωή του κλπ.

Που για να είμαστε σοβαροί, οι της Novartis ξέρουν πολύ καλά ποιος είναι.

Στο αν είναι ή δεν είναι άποψη εκφέρω και άλλωστε δεν έχει σημασία.

Στο ότι προστατευόμενος μάρτυρας μπλογκάρει ενώ διαμοίβεται η διαδικασία σε απραπέμπω στα περί μπανανίας και - άποψή μου και δεν είμαι νομικός - θεωρώ ότι ναι δεν μπορείς να είσαι προστατευόμενος μάρτυρας και να επικαλείσαι τα μύρια όσα ενώ ταυτόχρονα στέλνεις επιστολές σε ΜΜΕ και εμφανίζεσαι ως Μαρία η Μαγδαληνή (ανώνυμα όμως).

Σε ζητήματα ουσίας πάντως, το παρακάτω το βρίσκω νηφάλιο και ενημερωτικό:

11 επισημάνσεις για την ποινική διαδικασία κατά υπουργών

Συντάκτης:
Δημήτρης Αρ. Φίλης*

1. Είναι σαφές ότι στην υπόθεση Νovartis τα αναφερόμενα σε σχέση με υπουργούς ότι τέλεσαν αξιόποινες πράξεις έχουν υποπέσει κατά την κρατούσα άποψη στη λεγόμενη συνταγματική «παραγραφή». Ορθότερος είναι ο όρος όχι παραγραφή, αλλά αποσβεστική προθεσμία, όπως σωστά αναφέρει ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε άρθρο του στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» της 31.12.2012.

2. Το άρθρο 86 παρ. 1 του Συντάγματος προβλέπει την εφαρμογή της ιδιαίτερης διαδικασίας για όσους διετέλεσαν υπουργοί ή υφυπουργοί «για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους». Η γραμματική και λογική ερμηνεία του άρθρου αυτού οδηγεί στο συμπέρασμα ότι για το ένα από τα δύο αδικήματα κατά υπουργών για την υπόθεση Νοvartis, δηλαδή τη δωροδοκία (το άλλο είναι η απιστία), δεν έχει επέλθει η λεγόμενη παραγραφή.

Τούτο τονίζει ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο παραπάνω άρθρο του, αναφέροντας ότι «αυτό το ευνοϊκό καθεστώς ουδόλως ισχύει για τα κάθε είδους ποινικά αδικήματα τα οποία ενδεχομένως τέλεσαν μέλη της κυβέρνησης και υπουργοί, είτε εκτός είτε ακόμη και «επ’ ευκαιρία» άσκησης των καθηκόντων τους». Το αυτό επισημαίνει και είναι επιστημονικά ορθό και ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλος (ο κ. Μίμης κατά τον κ. Σπυρίδωνα Αδώνιδα Γεωργιάδη).

Με την εκδοχή αυτή πολύ λίγα αδικήματα, κυρίως απιστίας και παράβασης καθήκοντος και κάποια άλλα σχετικά με την υπηρεσία, θα υπήγοντο στο ευνοϊκό καθεστώς του άρθρου 86 του Συντάγματος. Ομως, η νομολογία του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (Υπουργοδικείου) έχει διαφορετική άποψη, όπως εκδηλώθηκε π.χ. στην περίπτωση της αλλοίωσης της λίστας Φαλτσιανί-Λαγκάρντ με κατηγορούμενο τον τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, αδίκημα που τελέστηκε μόνο επ’ ευκαιρία της άσκησης των υπουργικών του καθηκόντων, εκδικάστηκε όμως από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο και όχι από τα κοινά ποινικά δικαστήρια, το αυτό και στην περίπτωση Τσοχατζόπουλου.

Ως εκ τούτου και στη συγκεκριμένη περίπτωση της Νοvartis, οι υπουργικές ευθύνες, κατά την πάγια νομολογία, ρυθμίζονται από το άρθρο 86 του Συντάγματος και έχουν υποπέσει στη λεγόμενη παραγραφή, κατ’ εξαίρεση και του κανόνα που απαιτεί την περιοριστική ερμηνεία διατάξεων που καθιερώνουν εξαιρέσεις και ευνοϊκό καθεστώς από τον γενικό κανόνα, όπως εν προκειμένω της ποινικής ευθύνης υπουργών.

3. Οπως έχουν τώρα τα πράγματα, η Βουλή είχε τις εξής δυνατότητες:

α) Εχοντας υποβληθεί η γνωστή πρόταση άσκησης δίωξης από τριάντα τουλάχιστον βουλευτές (86 παρ. 3 Συντάγματος), θα αποφασίζει για τη συγκρότηση ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης (και όχι προανακριτικής επιτροπής, όπως κατά κόρον και από επίσημα νομικά χείλη λέγεται, γιατί η προανάκριση διενεργείται μετά την άσκηση ποινικής δίωξης και η Βουλή δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα, καθόσον η αρμοδιότητά της εξαντλείται στην τυχόν άσκηση ποινικής δίωξης και μόνο).
Η εν λόγω ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή θα πρέπει να συνέλθει και να αποφασίσει ότι τα φερόμενα αδικήματα υπέπεσαν στην αποσβεστική προθεσμία του Συντάγματος και μπορεί (για λόγους όμως και μόνο πολιτικής ηθικής) να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση και επί της ουσίας, θα υποβάλει δε το πόρισμά της αυτό στην Ολομέλεια τα Βουλής η οποία και θα το επικυρώσει, τελειώνοντας το ποινικό μέρος της υπόθεσης κατά των υπουργών.

Η άποψη του κυβερνητικού εκπροσώπου που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες (14.2.2018) και εκφράστηκε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ότι «εφόσον επικρατήσει εντός της προκαταρκτικής εξέτασης η άποψη ότι η δωροδοκία ως ποινικό αδίκημα δεν εντάσσεται στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων ενός υπουργού, την αρμοδιότητα για την άσκηση ποινικής δίωξης δεν την έχει η Βουλή, την έχει η τακτική Δικαιοσύνη, η Εισαγγελία επί της ουσίας», αν αποδόθηκε σωστά, είναι εσφαλμένη και αντίκειται στο άρθρο 86 του Συντάγματος, που ορίζει ότι την άσκηση ποινικής δίωξης αποφασίζει η Βουλή (και μάλιστα κατ’ εξαίρεση των κρατούντων στην ποινική δίωξη όχι μόνο in rem, αλλά και in personam, δηλαδή όχι μόνο για συγκεκριμένες κατηγορίες, αλλά και για συγκεκριμένα πρόσωπα).
Από τις αυτές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου προκύπτει ότι η κυβέρνηση τουλάχιστον αμφιταλαντεύεται περί του αν θα πρέπει η επιτροπή αυτή να αποφασίσει και περί μη παραγραφής της δωροδοκίας και να σέρνεται η κατηγορία για προφανείς πολιτικούς λόγους για αρκετό διάστημα (προς δόξαν των λαϊκιστών και των δύο αντιμαχόμενων πολιτικών μερίδων), μέχρις ότου το Δικαστικό Συμβούλιο αποφασίσει περί παραγραφής.

Αν ακολουθηθεί η πρακτική αυτή, θα αποτελέσει ολίσθημα και θα ενισχύσει τις κραυγές πολιτικής δίωξης γιατί το μεν ανατρέπουσα η Βουλή αυτοβούλως την παγιωμένη νομολογία θα δώσει την εντύπωση ότι παίζει με τους θεσμούς, το δε με την όξυνση και πόλωση που θα δημιουργηθεί (και θα θεωρεί η κυβέρνηση ότι τη συμφέρει), στην επόμενη Βουλή με τυχόν διαφορετική κοινοβουλευτική πλειοψηφία πιθανόν να υπάρξει ίδια αντιμετώπιση (έστω με αβάσιμες ποινικές διώξεις) κατά σημερινών υπουργών. Επιπλέον, ας αναλογιστούν τι μπορεί να συμβεί για τα πολυάριθμα πρόσωπα που δεν έχουν ασυλία, γενικούς γραμματείς υπουργείων και διοικητικά όργανα νομικών προσώπων του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα κ.λπ.

β) Να υποβληθεί «πρόταση για άσκησης ποινικής δίωξης από τριάντα τουλάχιστον βουλευτές» και για να μη δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη η εντύπωση ότι «θάφτηκε» το θέμα, αλλά και για λόγους ουσίας, να αποφασίσει με απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών την εφαρμογή του άρθρου 5 παρ. 2 επ. του Ν. 3126/2003 για την ποινική ευθύνη των υπουργών.

Δηλαδή, να αναθέσει σε τριμελές γνωμοδοτικό συμβούλιο «τον νομικό έλεγχο των στοιχείων της κατηγορίας και την αξιολόγηση της ουσιαστικής βασιμότητας αυτών», τάσσοντας και σχετική προθεσμία για την παράδοση της γνωμοδότησης στον πρόεδρο της Βουλής.
Το γνωμοδοτικό συμβούλιο αποτελείται από έναν αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου και δύο εισαγγελείς Εφετών Αθηνών που κληρώνονται σε δημόσια συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής.

Κατά την παρ. 3 του αυτού άρθρου, «το γνωμοδοτικόσυμβούλιο μετά τον νομικό έλεγχο των στοιχείων της κατηγορίας και την αξιολόγηση της ουσιαστικής βασιμότητας αυτών» γνωμοδοτεί εάν συντρέχει περίπτωση σύστασης της παραπάνω ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης.

Θεωρώ ότι έπρεπε να ακολουθηθεί η δεύτερη αυτή δυνατότητα του γνωμοδοτικού συμβουλίου με το κύρος της συμμετοχής αποκλειστικά και μόνο των ανώτατων εισαγγελικών λειτουργών, που απεμπολεί και τις αιτιάσεις για σκευωρία και πολιτική δίωξη.
Και το οποίο είναι πιθανό να εξετάσει και «την ουσιαστική βασιμότητα των στοιχείων της κατηγορίας», που είναι και το μόνο που ενδιαφέρει πλέον λόγω της «παραγραφής».

4. Επειδή όμως ακολουθείται η πρώτη εκδοχή της απευθείας σύστασης ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης και αν τυχόν δεν εξεταστεί η ουσία της υπόθεσης, θα πρέπει για λόγους τιμής και προστασίας του ονόματός τους οι εμπλεκόμενοι να ζητήσουν την εφαρμογή του άρθρου 86 παρ. 5 του Συντάγματος που παρέχεται μόνο σ’ αυτούς το δικαίωμα αυτό, δηλαδή την σύσταση από τη Βουλή ειδικής επιτροπής για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη εκ μέρους των ποινικών ευθυνών και στην οποία επιτροπή να μετέχουν κατά μεγάλη πλειοψηφία ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί.

5. Κάποιοι από τους εμπλεκόμενους υπουργούς ζητούν να τύχουν ειδικής μεταχείρισης, να καταργηθεί γι’ αυτούς το άρθρο 86 του Συντάγματος (γεγονός που τελικά δεν τους τιμά) και να δικαστούν από τα κοινά ποινικά δικαστήρια, γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να καταργηθεί η συνταγματική διάταξη.

Για την υπόθεση Νοvartis, ας ζητήσουν τη σύσταση της ειδικής επιτροπής που αμέσως παραπάνω αναφέρθηκε και για την υπόθεση της πώλησης βλημάτων στη Σαουδική Αραβία ο αρμόδιος υπουργός θα υπαχθεί στην προβλεπόμενη συνταγματική και μόνο διαδικασία.

6. Για την υπόθεση Νοvartis τα εμπλεκόμενα ουσιαστικά προηγούμενα κόμματα εξουσίας προσπαθούν να θολώσουν την όλη κατάσταση στην προσπάθειά τους συσκότισης δυστυχώς του πανθομολογούμενου σκανδάλου. Ας απαντήσουν ευθέως, αποτελεί σκάνδαλο και απροκάλυπτη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος; Και ας αφήσουν κατά μέρος κάποιες ενέργειες που δεν αναιρούν ουσιαστικά την ουσία της υπόθεσης, όπως π.χ. η όχι τόσο εύστοχη ως κίνηση επίσκεψη του κατά τα άλλα συμπαθούς κυβερνητικού εκπροσώπου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου την ημέρα αποστολής της δικογραφίας στη Βουλή και οι διαδοχικές και διαφορετικές εξηγήσεις του για τη μετάβαση αυτή.

Ορθά δε την ημέρα εκείνη οι κ. Κοντονής και Παπαγγελόπουλος ισχυρίστηκαν ότι πρόκειται περί πολύ μεγάλου σκανδάλου, εκφράζοντας απλώς και μόνο την όπως προαναφέρθηκε πανθομολογούμενη άποψη. Ο δε κ. Πολάκης, κατά κοινή λογική σκεπτόμενος και μόνο και εν όψει όλων όσα είχαν γίνει γνωστά δημόσια, μίλησε για τις ιδιότητες των προστατευόμενων μαρτύρων, που άλλωστε από την επόμενη κιόλας ημέρα αποστολής της δικογραφίας στη Βουλή ανακοινώνονταν στα δελτία ειδήσεων τηλεοπτικών σταθμών πολύ ειδικότερα στοιχεία για τους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες.

7. Η ποινική διερεύνηση θα συνεχιστεί για τους συμμετόχους των εγκληματικών πράξεων, οι οποίοι, εκτός των άλλων απ’ ό,τι φαίνεται, είναι και κρατικοί ανώτατοι αξιωματούχοι. Είναι ενδιαφέρον να δούμε στην πορεία εάν θα «κελαηδήσουν» (κατά τη λαϊκή, άλλως λαϊκίστικη πολάκειο ρήση) και τι θα «κελαηδήσουν» ενδεχομένως και για πολιτικά πρόσωπα, όπως συνέβη στο παρελθόν με παρόμοιες υποθέσεις.

8. Η σύγχρονη σχεδόν και αμελλητί αποστολή της δικογραφίας και για την υπόθεση Καμμένου, που εκ πρώτης όψεως δεν ευνοεί επικοινωνιακά την κυβέρνηση, αποτελεί δείγμα σημαντικό για το γεγονός ότι η Εισαγγελία ενήργησε για τον χρόνο αποστολής της δικογραφίας της υπόθεσης Νοvartis χωρίς πολιτική σκοπιμότητα και χωρίς κυβερνητική παρέμβαση.

9. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός σε κατάθεση μάρτυρα ότι γίνεται αναφορά σε πρώην πρωθυπουργό στην προσπάθεια απεμπλοκής του, που δεν έπρεπε να υπάρχει καθόλου αναφορά σε αυτόν, γιατί εκτός των άλλων δημιουργεί κάποιους συνειρμούς, που δεν συμβαίνουν, με πρόσωπα καραμανλικής προέλευσης.

10. Αδίκως συκοφαντείται ο κ. Παπαγγελόπουλος ότι ανεμείχθη στη δικαστική διαδικασία, εκτός των άλλων και γιατί αν συνέβαινε αυτό, θα ενεργούσε να υπάρξουν πιο θεμελιωμένες μαρτυρικές καταθέσεις.

11. Θα πρέπει ίσως ο πρωθυπουργός να απεξαρτηθεί από λίγα πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος, τουλάχιστον στο παρόν ζήτημα, που στην προσπάθειά τους να φανούν χρήσιμα και απαραίτητα, μπορούν να τον παρασύρουν σε μη ορθές ενέργειες για θέματα που δεν γνωρίζει, μερικά μάλιστα των οποίων είναι και «εξωτικά» στον πολιτικό αυτό χώρο.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν προσωπικές μου απόψεις ως ενεργού πολίτη και κάθε τυχόν συνειρμός με άλλα πρόσωπα θα είναι άστοχος. Τέλος, αν χρειαστεί κατά τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας θα επανέλθω και πάλι.

*Πρώην γενικός γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού και μέλος του Δ.Σ. του ΔΣΑ.

Πηγή