Εισαγωγή
Σε αυτό το how-to θα δούμε πώς μπορούμε να εγκαταστήσουμε το Arch Linux μέσα από ένα Live USB κάποιας άλλης διανομής, χρησιμοποιώντας το εργαλείο chroot. Αυτός ο τρόπος εγκατάστασης έχει το τεράστιο πλεονέκτημα ότι, αφού καθ' όλη τη διαδικασία είμαστε μέσα στο γραφικό περιβάλλον του Live USB, έχουμε πάντα στη διάθεσή μας γραφικά εργαλεία πχ. για σύνδεση στο Internet, διαχείριση αρχείων, partitioning, επεξεργασία των configuration files του Arch κλπ.
Το κυριότερο όμως, είναι ότι έχουμε στο live desktop μας έναν browser, με τον οποίο μπορούμε να ανατρέχουμε ανά πάσα στιγμή στο documentation που χρησιμοποιούμε για να κάνουμε την εγκατάσταση (όπως το παρόν how-to ), να γκουγκλάρουμε τις απορίες μας, και να ψάξουμε στο wiki και στα forums αν συναντήσουμε κάποιο πρόβλημα. Επομένως η μέθοδος αυτός ενδείκνυται τόσο για τους νέους χρήστες, που, αν χρησιμοποιήσουν το official ISO πιθανότατα θα τα βρουν σκούρα στην αρχή, αφού θα βγουν απευθείας σε κονσόλα, όσο και για οποιονδήποτε δεν έχει δεύτερο PC δίπλα του κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης, ώστε να έχει μέσω αυτού συνεχή πρόσβαση στο documentation.
Επιπλέον, θα δούμε πώς, σε περίπτωση που θέλουμε να έχουμε και εγκατεστημένα Windows (dual-boot), να διευκολύνουμε τη συνύπαρξη Linux και Windows.
Τι χρειαζόμαστε (κατ' ελάχιστον)
Spoiler:- 64μπιτη CPU
- τουλάχιστον 2GB RAM
- τουλάχιστον 25GB ελεύθερα σε SATA δίσκο
- σύνδεση στο Internet
- ένα USB στικάκι τουλάχιστον 1GB
Τι χρειαζόμαστε (για να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη)
Spoiler:- τουλάχιστον 2-πύρηνη CPU, Intel Haswell ή ανώτερη
- μητρική με σωστή υλοποίηση του UEFI
- τουλάχιστον 4GB RAM
- SSD δίσκο, τουλάχιστον 120GB
- ενσύρματη κάρτα δικτύου (Ethernet)
- γρήγορο USB 3.0 στικάκι, τουλάχιστον 1GB
Πριν ξεκινήσουμε
Spoiler:Δεν απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις για να ακολουθηθούν τα βήματα του οδηγού. Είναι χρήσιμο να υπαρχει μια μικρή εξοικοίωση με την κονσόλα (bash), καθώς και με τη δομή του filesystem στο Linux. Αν είναι η πρώτη φορά που εγκαθιστούμε το Arch, καλό είναι να διαβάσουμε το Linux Reference του WAntilles από εδώ, καθώς περιέχει πολλές χρήσιμες πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να ολοκληρώσουμε το στήσιμο του συστήματος με επιτυχία. Εν πάση περιπτώσει είναι καλό να γνωρίζουμε επακριβώς το hardware του συστήματος (μοντέλα και chipsets όλων των components), και να είμαστε αναβαθμισμένοι στην τελευταία έκδοση BIOS/UEFI της μητρικής μας.
Επίσης, όπως προαναφέρθηκε, πολύ καλές πηγές πληροφοριών για τον Arch user είναι το ArchWiki, τα Arch Linux Forums και η arch-general mailing list, που είναι πάντα στη διάθεσή μας για οποιοδήποτε ερώτημα έχουμε.
Σχετικά με το BIOS
Spoiler:Εδώ τίθεται το δίλημμα της χρήσης legacy BIOS boot ή UEFI boot. Οι μητρικές από το 2011 και μετά, κατά κανόνα υποστηρίζουν UEFI booting, το οποίο είναι ευκολότερο στη ρύθμιση και γρηγορότερο. Δίνουν όμως και τη δυνατότητα ενεργοποίησης ενός CSM (Compatibity Support Module) σε περίπτωση που χρειαζόμαστε boot παλαιού τύπου (legacy BIOS boot). Ο γενικός κανόνας εδώ είναι ότι αν η μητρική μας υποστηρίζει UEFI boot, χρησιμοποιούμε UEFI boot, και μόνο UEFI boot. Εάν όχι, χρησιμοποιούμε BIOS (legacy) boot. Ωστόσο, επειδή πολλές pre-Haswell μητρικές έχουν προβληματικές υλοποιήσεις του UEFI, αν έχουμε επεξεργαστή παλαιότερο από Haswell είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε legacy boot. Συμπερασματικά, μέσα από το BIOS/UEFI ορίζουμε τα παρακάτω:
- αν έχουμε Haswell CPU ή νεότερο -> CSM disabled, legacy boot disabled, UEFI boot only
- αν έχουμε CPU Sandy Bridge ή Ivy Bridge -> UEFI boot disabled, CSM enabled, legacy boot only
- αν έχουμε CPU παλαιότερη από Sandy Bridge -> δεν έχουμε να ορίσουμε κάτι, χρησιμοποιείται BIOS boot αναγκαστικά
Επίσης φροντίζουμε:
- όλοι οι SATA δίσκοι μας να είναι σε AHCI mode
- τα virtualization extensions της CPU να είναι ενεργοποιημένα
- το Secure Boot να είναι απενεργοποιημένο (σημαντικό)
- κάθε μορφής fast boot να είναι απενεργοποιημένο, έτσι ώστε να έχουμε πρόσβαση στο πληκτρολόγιο και στις θύρες USB κατά την εκκίνηση
Αρκετά όμως με τις εισαγωγές. Ας ξεκινήσει η δράση!
Ξεκινάμε με το Live USB
Spoiler:Για τις ανάγκες του παρόντος άρθρου θα χρησιμοποιήσουμε το ArchBang, το οποίο είναι ένα λιτοδίαιτο, Arch-based Live CD που τρέχει το γραφικό περιβάλλον Openbox. Με παραλλαγές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και οποιαδήποτε άλλη διανομή, είτε την τρέχουμε από Live CD, είτε είναι ήδη εγκατεστημένη στο σκληρό μας δίσκο. Η μόνη προϋπόθεση είναι στη διανομή αυτή να υπάρχει ή να μπορεί να εγκατασταθεί ο pacman, που είναι το Σύστημα Διαχείρισης Πακέτων (PMS) του Arch. H διαδικασία παρουσιάζει διαφορές από διανομή σε διανομή (αναλυτικός οδηγός υπάρχει στο ArchWiki), οπότε αυτοί που θέλουν να ακολουθήσουν το παρόν how-to βήμα προς βήμα, καλό είναι να χρησιμοποιήσουν και αυτοί το ArchBang.
Πάμε λοιπόν να κατεβάσουμε το ArchBang από εδώ. Επιλέγουμε την 64-bit, systemd έκδοση.
Γράφουμε το ISO που κατεβάσαμε σε ένα γρήγορο USB stick (κατά προτίμηση USB 3.0). Αν είμαστε σε Windows χρησιμοποιούμε για την δουλειά αυτή το προγραμματάκι USBwriter. Αν είμαστε σε Linux χρησιμοποιούμε την εντολή dd, όπως περιγράφεται εδώ. Τα περιεχόμενα του USB stick καταστρέφονται από αυτή τη διαδικασία, οπότε ασκούμε προσοχή.
Αφού λοιπόν συνδέσουμε το έτοιμο πια στικάκι στον υπολογιστή μας, μπαίνουμε στο BIOS/UEFI και το ορίζουμε ως (πρώτη) συσκευή εκκίνησης. Στο boot menu του ArchBang πατάμε [Enter] για να μπούμε στην 1η επιλογή, και σε λίγα λεπτά θα μας υποδεχτεί το γραφικό περιβάλλον του ArchBang.
Αρχική προετοιμασία
Spoiler:Με δεξί κλικ στο desktop -> Terminal ανοίγουμε ένα τερματικό, και δίνουμε:
για να πάρουμε δικαιώματα root. Σημειωτέον ότι στο εξής όπου κάποιας εντολής προηγείται "κάγκελο" (#) σημαίνει ότι πρέπει να εκτελεστεί υποχρεωτικά ως root, ενώ όπου προηγείται "δολλάριο" ($) σημαίνει ότι πρέπει να εκτελεστεί υποχρεωτικά ως απλός χρήστης. Επίσης, στο Linux τα πάντα είναι case sensitive (υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ μικρών και κεφαλαίων), οπότε προσέχουμε τι πρέπει γράψουμε με μικρά και τι με κεφαλαία.Κώδικας:$ sudo -s -H # cd /
Εάν και μόνο παραπάνω επιλέξαμε να μπουτάρουμε σε UEFI mode, επιβεβαιώνουμε ότι το UEFI είναι ενεργό:
Εάν αυτή η εντολή μας βγάλει μια μεγάλη λίστα από αρχεία, τότε είμαστε σε UEFI mode (όλα καλά). Εάν μας βγάλει "no such file or directory" τότε είμαστε σε legacy mode και έχουμε κάνει κάτι λάθος στις ρυθμίσεις του BIOS/UEFI.Κώδικας:# ls -lh /sys/firmware/efi/efivars
Καταρχάς στήνουμε τα του δικτύου μας, είτε μέσα από τον NetworkManager του ArchBang (εικονίδιο στο πάνελ), είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο θέλουμε, ώστε να έχουμε απρόσκοπτη πρόσβαση στο Internet. Αν είμαστε συνδεδεμένοι με Ethernet πάνω σε ένα απλό οικιακό LAN, τότε κατά πάσα πιθανότητα ο NetworkManager θα έχει πάρει αυτόματα IP μέσω DHCP και θα είμαστε ήδη online. Με δεξί κλικ στο desktop -> Browser, μπορούμε να δούμε ότι έχουμε πλέον τον Firefox στη διάθεσή μας, οπότε καλό είναι να τον χρησιμοποιούμε από εδώ και πέρα. Μπορούμε να κάνουμε copy από τον Firefox με Ctrl+C, και paste στην κονσόλα με Ctrl+Shift+V. Αφού ανοίξουμε τα κιτάπια μας στον Firefox, πάμε να διορθώσουμε την ώρα του συστήματος, ως εξής:
Η εντολή date θα πρέπει να μας έχει βγάλει τη σωστή ημερομηνία και ώρα.Κώδικας:# timedatectl set-timezone Europe/Athens # timedatectl set-ntp true # systemctl restart systemd-timedated # hwclock --systohc # date
Θα εγκαταστήσουμε κάποιες γραμματοσειρές για να μπορούμε να βλέπουμε ελληνικά στον Firefox, καθώς και το πακέτο bash-completion για να κάνουμε τη ζωή μας εύκολη (πατώντας [Tab] μπορούμε να συμπληρώνουμε αυτόματα οποιαδήποτε εντολή στην κονσόλα):
Επίσης θα ορίσουμε το Alt+Shift για εναλλαγή μεταξύ αγγλικών και ελληνικών στο live περιβάλλον. Στο ανοιχτό τερματικό μας πατάμε Ctrl+Shift+T για να ανοίξουμε νέα καρτέλα ως απλός χρήστης:Κώδικας:# echo 'Server = https://foss.aueb.gr/mirrors/linux/archlinux/$repo/os/$arch' > /etc/pacman.d/mirrorlist # pacman -Sy ttf-liberation bash-completion
Σε αυτό το σημείο μπορούμε να κλείσουμε και να ξαναανοίξουμε τον Firefox, οπότε πλέον θα μπορούμε να διαβάζουμε και να γράφουμε ελληνικά.Κώδικας:$ setxkbmap -option grp:alt_shift_toggle us,gr
Partitioning
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Τώρα θα πρέπει να κάτσουμε και να οργανώσουμε το partition scheme που θα έχουμε στο δίσκο μας. Τα διαφορετικά partitions που χρειαζόμαστε είναι τα εξής:
- το "/" partition, ή αλλιώς root partition. Αυτό είναι το βασικό partition κάθε εγκατάστασης Linux. Συνιστώμενο μέγεθος: >25GB. Συνιστώμενο filesystem: ext4
- το /boot partition, μέσα στο οποίο θα εγκατασταθεί ο boot loader. Αν είμαστε σε UEFI mode, τότε αυτό θα είναι και το EFI System Partition του μηχανήματος. Μέγεθος: 512MB. Filesystem: FAT32
- το /home ("~") partition, που θα περιέχει τα προσωπικά αρχεία του χρήστη μας. Συνιστώμενο μέγεθος: >10GB. Συνιστώμενο filesystem: ext4
- το swap partition, το οποίο είναι αντίστοιχο με το pagefile των Windows. Αν έχουμε περισσότερα από 8GB μνήμη δεν χρειαζόμαστε swap. Επίσης, το swap partition είναι καλό να μη μπαίνει σε SSD δίσκο. Μέγεθος: Ίσο ή μεγαλύτερο με τη χωρητικότητα της μνήμης RAM. Filesystem: swap
- ένα ή περισσότερα data partitions, για τα δεδομένα μας. Συνιστώμενο filesystem: ext4 ή NTFS για συμβατότητα με Windows.
Εάν θέλουμε να περάσουμε και Windows στο μηχάνημά, θα πρέπει να προβλέψουμε και ένα NTFS partition, μεγέθους τουλάχιστον 60GB, για την εγκατάσταση των Windows.
Παράδειγμα partition scheme σε δίσκο SSD 250GB (dual-boot με Windows 7 ή 10):
Εάν είμαστε σε UEFI mode, θα χρησιμοποιήσουμε σύγχρονο GPT partitioning, οπότε δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και αγνοούμε το παρακάτω.Κώδικας:[80 GB Windows][512MB boot+EFI][ 40GB root ][ 30GB home ][ 100GB data] [ /dev/sda1 ][ /dev/sda2 ][ /dev/sda3 ][ /dev/sda4 ][ /dev/sda5 ]
Εάν είμαστε σε BIOS (legacy) mode, θα χρησιμοποιήσουμε MBR partitioning, το οποίο έχει τους γνωστούς περιορισμούς με primary/logical partitions, μη υποστήριξη δίσκων άνω των 2TB κλπ. κλπ. Αν λοιπόν κάνουμε MBR partitioning, τότε θα φροντίσουμε τουλάχιστον το partition των Windows και το /boot partition να είναι primary. Τα υπόλοιπα partitions μπορεί να είναι και logical. Ως το μοναδικό active (boot) partition του συστήματος ορίζουμε ΠΑΝΤΑ να είναι το partition των Windows, εκτός φυσικά αν δεν έχουμε Windows εγκατεστημένα, οπότε ορίζουμε σαν μοναδικό active partition το /boot partition.
Αφού αποφασίσουμε το partition scheme που θα χρησιμοποιήσουμε, τα γράφουμε όλα σε ένα χαρτί για να μην τα ξεχάσουμε. Περνάμε τώρα στην πράξη. Στο ανοιχτό τερματικό μας πατάμε Ctrl+Shift+T για να ανοίξουμε νέα καρτέλα ως απλός χρήστης. Δίνουμε:
Το gparted είναι ένα εύκολο στη χρήση και αξιόπιστο γραφικό πρόγραμμα για partitioning. Αφού επιλέξουμε από πάνω δεξιά τον δίσκο που θέλουμε να κάνουμε partition, μπορούμε να αρχίσουμε να σβήνουμε, να δημιουργούμε και να τροποποιούμε partitions κατά βούληση, μέχρι να φτάσουμε στο επιθυμητό σχήμα. Καμία από τις αλλαγές που κάνουμε δεν γράφεται στο δίσκο μέχρι να πατήσουμε το μαγικό κουμπί "Apply" από την πάνω μπάρα. Πάντα λοιπόν πριν το πατήσουμε, σιγουρευόμαστε ότι δεν έχουμε κάνει πατάτα και δεν έχουμε σβήσει κάποιο partition που περιέχει δικά μας δεδομένα. Σε κάθε περίπτωση, όταν ασχολούμαστε με partitioning είναι καλό να έχουμε πάρει εκ των προτέρων ένα backup, κι ας είναι αχρείαστο.Κώδικας:$ sudo gparted
Σε περίπτωση που ο δίσκος περιέχει διαφορετικού τύπου partition table από αυτό που θέλουμε (αυτό μπορούμε να το δούμε επιλέγοντας View -> Device Information), θα πρέπει να σβηστεί ολόκληρος ο δίσκος έτσι ώστε να "εγκατασταθεί" το σωστού τύπου partition table. Αυτό γίνεται επιλέγοντας από πάνω Device -> Create Partition Table. Διαλέγουμε από το drop-down menu:
- "gpt" αν θέλουμε να φτιάξουμε partition table τύπου GPT (για UEFI)
- "msdos" αν θέλουμε να φτιάξουμε partition table τύπου MBR (για BIOS)
ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ: με το που πατήσουμε ΟΚ εδώ θα σβηστεί ΑΜΕΣΑ ολόκληρος ο δίσκος (δε χρειάζεται να πατήσουμε "Apply" για να γίνει αυτό). Οπότε φροντίζουμε να έχουμε κρατήσει backup αν χρειαζόμαστε κάποια από τα περιεχόμενά του.
Από τη στιγμή που είμαστε σε κενό δίσκο, δημιουργούμε ένα-ένα τα partitions με τη σειρά που θέλουμε να "κάτσουν" στο δίσκο, προσέχοντας να επιλέγουμε κάθε φορά το σωστό μέγεθος και filesystem (και primary/logical αν είμαστε σε MBR δίσκο) σύμφωνα με το χαρτάκι μας. Είναι καλό επίσης να βάλουμε labels (ταμπέλες) για να θυμόμαστε ποιος είναι ο ρόλος του κάθε partition.
Σημειωτέον ότι στο Linux τα ονόματα των δίσκων είναι της μορφής /dev/sdx (ο πρώτος δίσκος ονομάζεται /dev/sda, ο δεύτερος /dev/sdb, κλπ). Τα partitions που βρίσκονται στον δίσκο /dev/sdx έχουν ονόματα της μορφής /dev/sdxY (το πρώτο partition του /dev/sda ονομάζεται /dev/sda1, το δεύτερο /dev/sda2, κλπ.)
Αφού σιγουρευτούμε 1000% ότι είναι όλα εντάξει, πατάμε "Apply" και περιμένουμε κάποια δευτερόλεπτα μέχρι να δημιουργηθούν/τροποποιηθούν και να φορμαριστούν τα partitions. Τέλος, πάμε με δεξί κλικ -> Manage Flags να βάλουμε flags στα partitions που θέλουμε:
- σε GPT δίσκο, πάμε στο /boot+EFI partition και τσεκάρουμε ΜΟΝΟ τα "esp" και "boot"
- σε MBR δίσκο, πάμε στο partition των Windows (ή στο /boot αν δεν έχουμε Windows) και τσεκάρουμε ΜΟΝΟ το "boot"
Όταν τελειώσουμε, σημειώνουμε στο χαρτάκι μας τα ονόματα των partitions που φτιάξαμε (της μορφής /dev/sdxY) και κλείνουμε το gparted.
Εγκατάσταση άλλων λειτουργικών
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Σε αυτό το σημείο, αν θέλουμε να έχουμε και Windows 7/8/10 στο μηχάνημα, πρέπει υποχρεωτικά να πάμε τώρα και να κάνουμε την εγκατάστασή τους στο partition που έχουμε καθορίσει, προτού πάμε να εγκαταστήσουμε οποιαδήποτε διανομή Linux. Σε αυτήν την περίπτωση, όταν τελειώσει η εγκατάσταση των Windows θα κάνουμε 3 μικρά tweaks, έτσι ώστε να διευκολύνουμε τη συμβίωση Windows και Linux.
Χρησιμοποιώντας πάντα κονσόλα Windows (cmd) με administrative privileges:
1) Κλείνουμε το fast boot και το hibernation:
2) Ορίζουμε η ώρα των Windows να είναι σε UTC, και απενεργοποιούμε το συγχρονισμό ώρας:Κώδικας:> powercfg /h off
3) Αν έχουμε Windows 8, 8.1 ή 10, απενεργοποιούμε το "μοντέρνο" boot menu:Κώδικας:> reg add "HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\TimeZoneInformation" /v RealTimeIsUniversal /d 1 /t REG_DWORD /f > reg add "HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\services\W32Time" /v Start /t REG_DWORD /d 4 /f
Όταν τελειώσουμε με την εγκατάσταση και τη ρύθμιση των Windows, επιστρέφουμε στο Live USB, επαναλαμβάνουμε τα βήματα της Αρχικής Προετοιμασίας, και συνεχίζουμε παρακάτω.Κώδικας:> bcdedit /set {current} bootmenupolicy legacy
Εγκατάσταση βασικού συστήματος
Spoiler:Επιστρέφουμε στην καρτέλα του τερματικού που είμαστε root, και πάμε να κάνουμε mount τα partitions που φτιάξαμε κάτω από το /mnt, ξεκινώντας από το "/", και συνεχίζοντας με τα υπόλοιπα.
Είμαστε έτοιμοι να εγκαταστήσουμε το βασικό Arch σύστημα:Κώδικας:# mkdir /mnt/new # mount /dev/sda3 /mnt/new # mkdir /mnt/new/boot /mnt/new/home # mount /dev/sda2 /mnt/new/boot # mount /dev/sda4 /mnt/new/home
Μόλις τελειώσει το κατέβασμα και η εγκατάσταση των πακέτων, ήρθε επιτέλους η ώρα να "βουτήξουμε" στο νέο μας Arch σύστημα! Δίνουμε:Κώδικας:# pacstrap /mnt/new base base-devel bash-completion ntfs-3g mtools dosfstools intel-ucode
Κώδικας:# arch-chroot /mnt/new # cd /
Βασικές ρυθμίσεις συστήματος
Spoiler:Είμαστε πλέον μέσα στο "ιδεατό" περιβάλλον της εγκατάστασής μας, δηλαδή το "/" της κονσόλας μας δεν είναι πλέον το "/" του Live USB, αλλά το "/" στο σκληρό μας δίσκο. Πάμε τώρα να κάνουμε κάποιες πολύ βασικές ρυθμίσεις. Για επεξεργασία αρχείων κειμένου μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον πολύ απλό text editor nano. Για παράδειγμα:
Για να κάνουμε save στο nano πατάμε Ctrl+O και κατόπιν [Enter], ενώ για να βγούμε πατάμε Ctrl+XΚώδικας:# nano /kapou/arxeio
Επίσης, μπορούμε να χρησιμοποιούμε την σύνταξη:
που σημαίνει: φτιάξε ένα αρχείο κειμένου με το όνομα arxeio (ή αντικατάστησε το υπάρχον) και βάλε μέσα ό,τι υπάρχει εντός των εισαγωγικών -> katiΚώδικας:# echo 'kati' > /kapou/arxeio
Ρύθμιση hostname
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Ορίζουμε το όνομα του μηχανήματός μας στο /etc/hostname
Κώδικας:# echo 'mixanaki' > /etc/hostname
Ρύθμιση ζώνης ώρας
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Ορίζουμε τη ζώνη ώρας στην οποία βρισκόμαστε:
Αν είμαστε εκτός Ελλάδας αντικαθιστούμε το Europe/Athens με την δικιά μας ζώνη ώρας.Κώδικας:# ln -sf /usr/share/zoneinfo/Europe/Athens /etc/localtime # hwclock --systohc
Ρύθμιση γλώσσας
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Πάμε να ορίσουμε τις διαθέσιμες γλώσσες (locales) του συστήματος. Ανοίγουμε το αρχείο /etc/locale.gen με το nano και κάνουμε uncomment = σβήνουμε το "κάγκελο" (#) μπροστά από τις εξής γραμμές:
Όλες τις υπόλοιπες γραμμές τις αφήνουμε commented (με κάγκελο), εκτός αν χρειαζόμαστε υποστήριξη για κάποια άλλη γλώσσα. Κάνουμε generate αυτά τα locales για να γίνουν διαθέσιμα:Κώδικας:el_GR.UTF-8 UTF-8 el_GR ISO-8859-7 el_GR@euro ISO-8859-7 en_US.UTF-8 UTF-8 en_US ISO-8859-1
Ορίζουμε τη γλώσσα του συστήματος στο αρχείο /etc/locale.confΚώδικας:# locale-gen
- για Αγγλικά:
- για Ελληνικά:Κώδικας:# echo 'LANG=en_US.UTF-8' > /etc/locale.conf
Κάνουμε και μια μικρή ρύθμιση στο αρχείο /etc/vconsole.conf για να έχουμε ελληνικά στην κονσόλα:Κώδικας:# echo 'LANG=el_GR.UTF-8' > /etc/locale.conf
Κώδικας:# echo 'FONT=iso07u-16' > /etc/vconsole.conf
Ρύθμιση mountpoints
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Πάμε να φτιάξουμε το αρχείο που ορίζει πού και με ποιον τρόπο θα γίνονται mount τα partitions του δίσκου μας, και ακούει στο όνομα /etc/fstab
Στο /etc/fstab κάθε μία γραμμή αντιστοιχεί σε ένα partition mount, και περιέχει 6 στοιχεία:
- filesystem: είναι το όνομα του partition (πχ. /dev/sda1)Κώδικας:<filesystem> <dir> <type> <options> <dump> <pass>
- dir: είναι ο κατάλογος όπου θέλουμε να το κάνουμε mount
- type: είναι ο τύπος του filesystem: για ext4 -> ext4, για NTFS -> ntfs-3g, για FAT32 -> vfat
- options: στα ext4 partitions θα βάλουμε "noatime" (ή "noatime,discard" αν είμαστε σε SSD), ενώ σε όλα τα υπόλοιπα partitions θα βάλουμε "defaults"
- dump: σε όλα τα partitions θα βάλουμε "0"
- pass: αφορά το σκανάρισμα των partitions για σφάλματα -> στο "/" partition θα βάλουμε "1", στα υπόλοιπα ext4 partitions θα βάλουμε "2", και σε όσα partitions δεν είναι ext4 θα βάλουμε "0"
Φτιάχνουμε λοιπόν με το χέρι το /etc/fstab ανάλογα με το partition scheme που έχουμε αποφασίσει. Σύμφωνα με το παράδειγμά μας, για τον 250GB SSD δίσκο:
Δεν παραλείπουμε για όσα partitions δεν έχουμε φτιάξει ακόμα τα mount point τους, να δημιουργήσουμε τους αντίστοιχους καταλόγους:Κώδικας:/dev/sda3 / ext4 noatime,discard 0 1 /dev/sda4 /home ext4 noatime,discard 0 2 /dev/sda2 /boot vfat defaults 0 0 /dev/sda1 /mnt/windows ntfs-3g defaults 0 0 /dev/sda5 /mnt/data ntfs-3g defaults 0 0
Κώδικας:# mkdir /mnt/windows /mnt/data
Ρύθμιση υπηρεσιών
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Το Arch χρησιμοποιεί τον service manager systemd, οπότε ο χειρισμός των υπηρεσιών (γνωστοί και ως "δαίμονες", "daemons" στο Linux) γίνεται με το εργαλείο systemctl. Ένας κατάλογος των διαθέσιμων υπηρεσιών υπάρχει εδώ.
Για καλή μας τύχη, ο systemd έχει προ-ρυθμισμένους τους αναγκαίους δαίμονες για να ξεκινήσει το σύστημα, οπότε προς το παρόν δε χρειάζεται να πειράξουμε κάτι.
Ρύθμιση δικτύου
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Πάμε να στήσουμε το δίκτυο:
Εάν έχουμε σταθερή σύνδεση Ethernet (πχ. σε ένα οικιακό LAN), μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πολύ απλό systemd-networkd με μία σταθερή IP (κατά προτίμηση) ή έστω με DHCP. Αρχικά βρίσκουμε το όνομα του Ethernet interface (κάρτα δικτύου) μας:
Αυτή η εντολή μας δίνει μια λίστα με τα τοπικά network interfaces: αυτό που ξεκινάει με en* (πχ. enp0s1) είναι κατά πάσα πιθανότητα το Ethernet interface.Κώδικας:# ip addr
Φτιάχνουμε λοιπόν ένα αρχείο κάτω από το /etc/systemd/network/ με κατάληξη .wired, πχ.
- για στατική IP, ορίζουμε χειροκίνητα το interface, την IP και το gateway που θέλουμε:Κώδικας:# nano /etc/systemd/network/25-wired.network
- για DHCP, ορίζουμε χειροκίνητα μόνο το interface:Κώδικας:[Match] Name=enp1s0 [Network] Address=192.168.1.33/24 Gateway=192.168.1.1
Αφού φτιάξουμε το αρχείο όπως το θέλουμε, ενεργοποιούμε την υπηρεσία δικτύου του systemd:Κώδικας:[Match] Name=enp1s0 [Network] DHCP=ipv4
Τέλος, θα πρέπει να πάμε στο αρχείο /etc/resolv.conf και να ορίσουμε τους DNS που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε. Για παράδειγμα, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τους DNS της Google:Κώδικας:# systemctl enable systemd-networkd
Εάν δεν έχουμε σταθερή σύνδεση Ethernet, αλλά κάτι πιο "εξωτικό" (πχ. WiFi), αγνοούμε όλα τα παραπάνω, καθώς θα πρέπει να καταφύγουμε σε μια λύση όπως ο NetworkManagerΚώδικας:# echo 'nameserver 8.8.8.8' > /etc/resolv.conf
Ρύθμιση χρηστών
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Ορίζουμε το password του χρήστη root:
Δημιουργούμε το user account που θα χρησιμοποιούμε στον υπολογιστή (πχ. "mitsos") και ορίζουμε το password του:Κώδικας:# passwd
Τέλος, για να ενεργοποιήσουμε τη χρήση του sudo από τον χρήστη μας, πάμε στο αρχείο /etc/sudoers , βρίσκουμε την παρακάτω γραμμή, και την κάνουμε uncomment:Κώδικας:# useradd -m -G users,wheel mitsos # passwd mitsos
Κώδικας:%wheel ALL=(ALL) ALL
Ρύθμιση package manager
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Πάμε να ορίσουμε έναν ελληνικό mirror (δηλ. site για κατέβασμα πακέτων) για τον pacman:
Ανοίγουμε το αρχείο /etc/pacman.d/mirrorlist και κατεβαίνουμε στο section "Greece". Κάνουμε uncomment μία (1) γραμμή της επιλογής μας, για να έχουμε γρήγορο κατέβασμα πακέτων. Βεβαιωνόμαστε ότι όλες οι γραμμές του αρχείου, εκτός από αυτή που διαλέξαμε, είναι commented = με κάγκελο (#) μπροστά.
Όλες οι υπόλοιπες ρυθμίσεις του pacman βρίσκονται στο αρχείο /etc/pacman.conf . Προς το παρόν αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να ενεργοποιήσουμε το [multilib] repository, έτσι ώστε να έχουμε υποστήριξη για 32-bit εφαρμογές (όπως είναι πχ. το Steam). Ανοίγουμε λοιπόν το αρχείο και κάνουμε uncomment τις εξής γραμμές:
Τέλος, οι ρυθμίσεις του εργαλείου makepkg, το οποίο μας βοηθάει να "χτίζουμε" πακέτα από το AUR (Arch User Repository), γίνονται στο αρχείο /etc/makepkg.conf . Προς το παρόν δεν χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι σε αυτό το αρχείο, αλλά είναι καλό να το έχουμε στα υπόψη.Κώδικας:[multilib] Include = /etc/pacman.d/mirrorlist
Ρύθμιση initramfs
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Το initramfs (initial ramdisk) είναι μια "εικόνα" που περιέχει κάποια βασικά αρχεία του λειτουργικού και χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εκκίνησης. Η δημιουργία του γίνεται με την εντολή:
Οι ρυθμίσεις του initramfs βρίσκονται στο αρχείο /etc/mkinicpio.conf , το οποίο θα χρειαστεί να προσαρμόσουμε αν χρησιμοποιούμε κάποιο setup με software RAID, LVM ή full disk encryption. Στον παρόντα οδηγό δεν έχουμε υλοποιήσει κάτι τέτοιο οπότε δε χρειάζεται να κάνουμε κάποια αλλαγή.Κώδικας:# mkinitcpio -p linux
Ουφ! Σχεδόν τελειώσαμε! Μένει μόνο η εγκατάσταση του boot loader.
Ρύθμιση boot loader
Spoiler:- για UEFI boot
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Θα εγκαταστήσουμε τον πολύ απλό και αξιόπιστο systemd-boot
Οι ρυθμίσεις του systemd-boot βρίσκονται κάτω από το /boot/loader/. Το /boot/loader/loader.conf είναι το κεντρικό αρχείο ρυθμίσεων, όπου βρίσκουμε ρυθμίσεις όπως το timeout και το default entry. Ανοίγουμε το αρχείο με το nano και βάζουμε μέσα τα εξής:Κώδικας:# bootctl --path=/boot install
Κάτω από τον κατάλογο /boot/loader/entries/ είναι τα entries του boot menu. Προς το παρόν χρειαζόμαστε μόνο ένα entry, με το όνομα "arch". Ανοίγουμε λοιπόν το αρχείο /boot/loader/entries/arch.conf και βάζουμε μέσα τα εξής:Κώδικας:timeout 10 default arch editor 1
Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε, είναι εκεί που γράφει "root=/dev/sda3" να αντικαταστήσουμε το /dev/sda3 με το δικό μας root ("/") partition. Επίσης, εάν δεν έχουμε επεξεργαστή Intel, δεν χρειαζόμαστε τη γραμμή "initrd /intel-ucode.img", οπότε τη σβήνουμε.Κώδικας:title Arch Linux linux /vmlinuz-linux initrd /intel-ucode.img initrd /initramfs-linux.img options root=/dev/sda3 quiet rw
Για τα Windows δεν χρειαζόμαστε entry, καθώς αν υπάρχουν Windows στο σύστημα, θα προστεθεί αυτόματα η επιλογή Windows Boot Manager στο boot menu.
- για BIOS (legacy) boot
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Θα εγκαταστήσουμε τον πολύ απλό και αξιόπιστο syslinux :
ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ στην επόμενη εντολή, η οποία εγκαθιστά τον syslinux στο MBR, καθώς αν κάνουμε κάτι λάθος μπορεί να καταστρέψουμε το partition table σε κάποιον δίσκο και να χάσουμε όλα μας τα δεδομένα. Θα αντικαταστήσουμε το νούμερο 2 στο κομμάτι "printf '\x2'" με τον αριθμό του δικού μας /boot partition (στο παράδειγμά μας το /boot βρίσκεται στο /dev/sda2). Επίσης, στο τέλος της εντολής θα αντικαταστήσουμε το /dev/sdx με το όνομα του δικού μας δίσκου (στο παράδειγμά μας, /dev/sda).Κώδικας:# pacman -S syslinux # syslinux-install_update -i
Οι ρυθμίσεις του syslinux βρίσκονται στο αρχείο /boot/syslinux/syslinux.cfg το οποίο ανοίγουμε με τον nano. Σβήνουμε τα πάντα και πετάμε μέσα τα εξής:Κώδικας:# printf '\x2' | cat /usr/lib/syslinux/bios/altmbr.bin - | dd bs=440 count=1 iflag=fullblock of=/dev/sdx
Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε, είναι εκεί που γράφει "root=/dev/sda3" να αντικαταστήσουμε το /dev/sda3 με το δικό μας root ("/") partition. Επίσης, εάν δεν έχουμε επεξεργαστή Intel, σβήνουμε το κομμάτι "../intel-ucode.img," (μαζί με το κόμμα)Κώδικας:UI vesamenu.c32 DEFAULT arch TIMEOUT 100 PROMPT 0 MENU TITLE Boot Menu MENU BACKGROUND #00000000 MENU COLOR border 30;44 #40ffffff #a0000000 std MENU COLOR title 1;36;44 #9033ccff #a0000000 std MENU COLOR sel 7;37;40 #e0ffffff #20ffffff all MENU COLOR unsel 37;44 #50ffffff #a0000000 std MENU COLOR help 37;40 #c0ffffff #a0000000 std MENU COLOR timeout_msg 37;40 #80ffffff #00000000 std MENU COLOR timeout 1;37;40 #c0ffffff #00000000 std MENU COLOR msg07 37;40 #90ffffff #a0000000 std MENU COLOR tabmsg 31;40 #30ffffff #00000000 std LABEL arch MENU LABEL Arch Linux LINUX ../vmlinuz-linux APPEND root=/dev/sda3 quiet vga=current rw INITRD ../intel-ucode.img,../initramfs-linux.img
Εάν εχουμε και Windows στο μηχάνημα, προσθέτουμε στο τέλος του αρχείου τα εξής:
Στην τελευταία γραμμή θα αντικαταστήσουμε το "hd0 1" με τον αριθμό του δίσκου και του partition των Windows. Η αρίθμηση των δίσκων στον syslinux ξεκινάει από το 0, ενώ η αρίθμηση των partitions από το 1. Στο παράδειγμά μας τα Windows βρίσκονται στο /dev/sda1 (πρώτο partition του πρώτου δίσκου), γι' αυτό και βάζουμε "hd0 1".Κώδικας:LABEL windows MENU LABEL Windows COM32 chain.c32 APPEND hd0 1
Εγκατάσταση επιπλέον πακέτων
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να εξοικειωθούμε με τις λειτουργίες του package manager του Arch, pacman, οπότε κοιτάμε εδώ, στην ενότητα "21. ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ PACMAN" (credits WAntilles)
Πάμε να βάλουμε κάποια βασικά πακέτα:
Ενεργοποιούμε και τους αντίστοιχους δαίμονες:Κώδικας:# pacman -S --needed cronie cpupower lm_sensors smartmontools hdparm # pacman -S --needed linux-headers busybox lsof htop screen mlocate hwinfo # pacman -S --needed btrfs-progs f2fs-tools exfat-utils cdrtools dvd+rw-tools # pacman -S --needed zip unzip unrar unace p7zip # pacman -S --needed bind-tools traceroute nfs-utils openssh wget # pacman -S --needed git subversion mercurial cvs bzr
(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Σε αυτό το σημείο, εάν δεν στήνουμε υπολογιστή για ρόλο desktop, μπορούμε να παραλείψουμε τις επόμενες 4 ενότητες, και να πάμε κατευθείαν στην "Ολοκλήρωση ρυθμίσεων".Κώδικας:# systemctl enable cronie.service smartd.service sshd.socket nfs-client.target
Εγκατάσταση X.org
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Εφόσον είμαστε σε υπολογιστή που είναι για ρόλο desktop, έχουμε να περάσουμε τους X.org drivers της κάρτας γραφικών μας:
- για Nvidia σειρά GeForce GTX 400 και άνω:
- για Nvidia σειρά GeForce 8000 έως και σειρά GeForce GTX 300:Κώδικας:# pacman -S --needed nvidia nvidia-utils libva-vdpau-driver
- για Nvidia παλαιότερες από σειρά GeForce 8000:Κώδικας:# pacman -S --needed nvidia-340xx nvidia-340xx-utils libva-vdpau-driver
- για AMD Radeon R9 285, R9 380(X), R9 Fury (X), R9 Nano, καθώς και σειρά RX 400 και άνω:Κώδικας:# pacman -S --needed mesa xf86-video-nouveau
- για οποιαδήποτε άλλη AMD/ATi κάρτα:Κώδικας:# pacman -S --needed mesa mesa-vdpau libva-mesa-driver vulkan-radeon
Σημειωτέον ότι αν έχουμε προβλήματα με screen tearing όταν θα στήσουμε το γραφικό περιβάλλον, τότε θα πρέπει να ξηλώσουμε το πακέτο xf86-video-ati.Κώδικας:# pacman -S --needed mesa xf86-video-ati mesa-vdpau libva-mesa-driver
- για Intel:
Αφού βάλαμε τους drivers, εγκαθιστούμε τώρα τον X server, καθώς και κάποια εργαλεία και γραμματοσειρές:Κώδικας:# pacman -S --needed mesa libvdpau-va-gl libva-intel-driver vulkan-intel
Η ρύθμιση του X.org γίνεται με αρχεία .conf κάτω από το /etc/X11/xorg.conf.d/ . Εάν δεν αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα, δεν χρειάζεται να κάνουμε κάποια περαιτέρω ρύθμιση προς το παρόν.Κώδικας:# pacman -S --needed xorg-server xorg-apps xorg-xinit # pacman -S --needed ttf-dejavu ttf-liberation ttf-ubuntu-font-family
Εδώ να πούμε ότι αν έχουμε κάποια εγκατάσταση Windows διαθέσιμη μπορούμε να πάμε να πάρουμε τις ξεκούραστες TrueType γραμματοσειρές από τον κατάλογο C:\Windows\Fonts , και να τις πετάξουμε σε έναν κατάλογο κάτω από το /usr/share/fonts/ .
Κώδικας:# mount /dev/sda1 /mnt/windows # mkdir /usr/share/fonts/ms-fonts/ # cp /mnt/windows/Windows/Fonts/*.{ttf,TTF} /usr/share/fonts/ms-fonts/ # fc-cache -f -v # umount /mnt/windows
Εγκατάσταση ήχου
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Εγκαθιστούμε το υποσύστημα ήχου ALSA, καθώς και τον sound server PulseAudio:
Κώδικας:# pacman -S --needed alsa-utils alsa-plugins alsa-firmware pulseaudio pulseaudio-alsa libcanberra-pulse
Εγκατάσταση γραφικού περιβάλλοντος
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Ήρθε επιτέλους η ώρα να εγκαταστήσουμε το αγαπημένο μας γραφικό!
- για KDE Plasma:
- για GNOME 3:Κώδικας:# pacman -S --needed plasma kf5 kde-applications kde-l10n-el sddm # systemctl enable sddm
Όταν θα κάνουμε επανεκκίνηση και θα βγούμε στον GDM, θα πρέπει να επιλέξουμε να μπούμε στο session "GNOME on Xorg", και όχι στο απλό "GNOME", καθώς το απλό "GNOME" θα μας βάλει σε Wayland session, το οποίο δεν δουλεύει σωστά σε πολλές κάρτες γραφικών.Κώδικας:# pacman -S --needed gnome gnome-extra gdm # systemctl enable gdm
- για XFCE:
- για LXDE:Κώδικας:# pacman -S --needed xfce4 xfce4-goodies
- για MATE:Κώδικας:# pacman -S --needed lxde
- για Cinnamon:Κώδικας:# pacman -S --needed mate mate-extra
- για Enlightenment:Κώδικας:# pacman -S --needed cinnamon
Κώδικας:# pacman -S --needed enlightenment terminology
Ρύθμιση xorg-xinit
Spoiler:(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Σε περίπτωση που εγκαταστήσαμε οτιδήποτε άλλο εκτός από KDE ή GNOME, δεν έχουμε εγκαταστήσει κάποιον display manager, οπότε θα πρέπει να ρυθμίσουμε την εκκίνηση του γραφικού με το εργαλείο xorg-xinit. Τα παρακάτω ισχύουν και σε περίπτωση που έχουμε KDE ή GNOME, αλλά δεν θέλουμε για δικούς μας λόγους να χρησιμοποιήσουμε κάποιον display manager. Δίνουμε την εξής εντολή:
Στον nano που θα ανοίξει κάνουμε paste τα εξής:Κώδικας:# systemctl edit getty@tty1
όπου mitsos αντικαθιστούμε με το username του χρήστη μας. Κάνουμε save και βγαίνουμε από το nano.Κώδικας:[Service] ExecStart= ExecStart=-/usr/bin/agetty --autologin mitsos %I $TERM Type=simple
Κατόπιν, αλλάζουμε χρήστη και συνδεόμαστε ως απλός χρήστης:
Φτιάχνουμε ένα αρχείο με το όνομα ~/.bash_profile (αν υπάρχει ήδη, σβήνουμε πρώτα τα περιεχόμενά του) και πετάμε μέσα τα εξής:Κώδικας:# su mitsos $ cd ~
Φτιάχνουμε επίσης ένα αρχείο με το όνομα ~/.xserverrc και πετάμε μέσα τα εξής:Κώδικας:[[ -f ~/.bashrc ]] && . ~/.bashrc if [ -z "$DISPLAY" ] && [ -n "$XDG_VTNR" ] && [ "$XDG_VTNR" -eq 1 ]; then [[ $(fgconsole 2>/dev/null) == 1 ]] && exec startx -- vt1 &> /dev/null fi
Τέλος, φτιάχνουμε ένα αρχείο με το όνομα ~/.xinitrc και πετάμε μέσα τα εξής:Κώδικας:#!/bin/sh exec /usr/bin/Xorg -keeptty -nolisten tcp "$@" vt$XDG_VTNR
Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε είναι να αντικαταστήσουμε την τελευταία γραμμή "exec session" με:Κώδικας:#!/bin/sh userresources=$HOME/.Xresources usermodmap=$HOME/.Xmodmap sysresources=/etc/X11/xinit/.Xresources sysmodmap=/etc/X11/xinit/.Xmodmap [[ -f $sysresources ]] && xrdb -merge $sysresources [[ -f $userresources ]] && xrdb -merge $userresources [[ -f $sysmodmap ]] && xmodmap $sysmodmap [[ -f $usermodmap ]] && xmodmap $usermodmap if [ -d /etc/X11/xinit/xinitrc.d ] ; then for f in /etc/X11/xinit/xinitrc.d/?*.sh ; do [ -x "$f" ] && . "$f" done unset f fi exec session
- "exec startkde" για KDE
- "exec gnome-session" για GNOME
- "exec startxfce4" για XFCE
- "exec startlxde" για LXDE
- "exec mate-session" για MATE
- "exec cinnamon-session" για Cinnamon
- "exec enlightenment_start" για Enlightenment
Τέλος, βγαίνουμε από το su για να ξαναγίνουμε root:
Κώδικας:# exit
Ολοκλήρωση ρυθμίσεων
Spoiler:Αυτό ήταν! Τελειώσαμε με την εγκατάσταση και τη ρύθμιση τόσο του βασικού συστήματος, όσο και του γραφικού περιβάλλοντος! Βγαίνουμε από το chroot, κάνουμε unmount τα partitions και κάνουμε επανεκκίνηση:
Κατευθείαν πάμε στο BIOS/UEFI και δηλώνουμε τον δίσκο στον οποίο εγκαταστήσαμε τον boot loader ως πρώτη συσκευή εκκίνησης. Αν είμαστε σε UEFI ενδέχεται να πρέπει να επιλέξουμε "Other UEFI OS" ή "Linux OS" ή οποιαδήποτε άλλη επιλογή εκτός από "Windows Boot Manager" για να βγούμε στο Boot Menu που στήσαμε.Κώδικας:# exit # umount -R /mnt/new # reboot
Μόλις ξεκινήσει το σύστημα, θα μας υποδεχτεί το γραφικό περιβάλλον της αρεσκείας μας!
Φινιρίσματα
Spoiler:Κάποια ακόμα φινιρίσματα, που δεν είναι δυνατόν να γίνουν από το περιβάλλον του Live USB.
Εντοπίζουμε και ενεργοποιούμε τους σένσορες τους συστήματος:
(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Σε ό,τι μας ρωτήσει το πρόγραμμα, εμείς πατάμε απλώς [Enter] για να επιλεχθεί η πιο safe απάντηση.Κώδικας:# sensors-detect
Κατόπιν μπαίνουμε στον μείκτη της ALSA
και βεβαιωνόμαστε ότι το κανάλι Master δεν είναι muted (σε σίγαση). Εάν κάτω από το Master γράφει "ΜΜ", σημαίνει ότι είναι muted, οπότε πατάμε το πλήκτρο M για να το κάνουμε unmute.Κώδικας:# alsamixer
Τέλος, βάζουμε τους αγαπημένους μας browsers και video/audio players, ή όποιο άλλο πρόγραμμα θέλουμε:
(σχετικό άρθρο ArchWiki)
Κώδικας:# pacman -S --needed firefox firefox-i18n-el chromium smplayer vlc qmmp
Εμφάνιση 1-12 από 12
-
14-02-18, 21:26 How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #1
Εισαγωγή
Σε αυτό το how-to θα δούμε πώς μπορούμε να εγκαταστήσουμε το Arch Linux μέσα από ένα Live USB κάποιας άλλης διανομής, χρησιμοποιώντας το εργαλείο chroot. Αυτός ο τρόπος εγκατάστασης έχει το τεράστιο πλεονέκτημα ότι, αφού καθ' όλη τη διαδικασία είμαστε μέσα στο γραφικό περιβάλλον του Live USB, έχουμε πάντα στη διάθεσή μας γραφικά εργαλεία πχ. για σύνδεση στο Internet, διαχείριση αρχείων, partitioning, επεξεργασία των configuration files του Arch κλπ.
Το κυριότερο όμως, είναι ότι έχουμε στο live desktop μας έναν browser, με τον οποίο μπορούμε να ανατρέχουμε ανά πάσα στιγμή στο documentation που χρησιμοποιούμε για να κάνουμε την εγκατάσταση (όπως το παρόν how-to ), να γκουγκλάρουμε τις απορίες μας, και να ψάξουμε στο wiki και στα forums αν συναντήσουμε κάποιο πρόβλημα. Επομένως η μέθοδος αυτός ενδείκνυται τόσο για τους νέους χρήστες, που, αν χρησιμοποιήσουν το official ISO πιθανότατα θα τα βρουν σκούρα στην αρχή, αφού θα βγουν απευθείας σε κονσόλα, όσο και για οποιονδήποτε δεν έχει δεύτερο PC δίπλα του κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης, ώστε να έχει μέσω αυτού συνεχή πρόσβαση στο documentation.
Επιπλέον, θα δούμε πώς, σε περίπτωση που θέλουμε να έχουμε και εγκατεστημένα Windows (dual-boot), να διευκολύνουμε τη συνύπαρξη Linux και Windows.
Τι χρειαζόμαστε (κατ' ελάχιστον)
Spoiler:
Τι χρειαζόμαστε (για να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη)
Spoiler:
Πριν ξεκινήσουμε
Spoiler:
Σχετικά με το BIOS
Spoiler:
Ξεκινάμε με το Live USB
Spoiler:
Αρχική προετοιμασία
Spoiler:
Partitioning
Spoiler:
Εγκατάσταση άλλων λειτουργικών
Spoiler:
Εγκατάσταση βασικού συστήματος
Spoiler:
Βασικές ρυθμίσεις συστήματος
Spoiler:
Ρύθμιση hostname
Spoiler:
Ρύθμιση ζώνης ώρας
Spoiler:
Ρύθμιση γλώσσας
Spoiler:
Ρύθμιση mountpoints
Spoiler:
Ρύθμιση υπηρεσιών
Spoiler:
Ρύθμιση δικτύου
Spoiler:
Ρύθμιση χρηστών
Spoiler:
Ρύθμιση package manager
Spoiler:
Ρύθμιση initramfs
Spoiler:
Ρύθμιση boot loader
Spoiler:
Εγκατάσταση επιπλέον πακέτων
Spoiler:
Εγκατάσταση X.org
Spoiler:
Εγκατάσταση ήχου
Spoiler:
Εγκατάσταση γραφικού περιβάλλοντος
Spoiler:
Ρύθμιση xorg-xinit
Spoiler:
Ολοκλήρωση ρυθμίσεων
Spoiler:
Φινιρίσματα
Spoiler:Τελευταία επεξεργασία από το μέλος mrsaccess : 15-05-18 στις 02:56.
-
15-02-18, 00:43 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #2
Υπερ-ευχαριστώ. Ίσως δοκιμάσω.
Το δικαίωμά σου να μιλάς δεν περιλαμβάνει την υποχρέωσή μου να σε πάρω στα σοβαρά.
-
15-02-18, 02:22 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #3
- Εγγραφή
- 20-06-2007
- Περιοχή
- Chicago, Illinois
- Ηλικία
- 32
- Μηνύματα
- 30.674
- Downloads
- 96
- Uploads
- 25
- Άρθρα
- 14
- Τύπος
- FTTH
- Ταχύτητα
- 1 Gbps
- ISP
- Nova
Dies, died, will die.
Lived, lives, will live.
-
24-04-18, 13:39 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #4
-
24-04-18, 14:32 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #5
-
29-05-19, 19:30 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #6
Ευχαριστώ πολύ
-
16-03-22, 16:49 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #7
Στα mbr-bios συστήματα καλό ήταν να είχαμε ξεχωριστό /boot partition. Εκεί άλλωστε έμπαιναν και οι kernels.
Στα gpt-uefi αυτό έχει αντικατασταθεί ουσιαστικά από το /boot/efi;
Ή πέρα από αυτό, καλό είναι να υπάρχει και ξεχωριστό /boot;
ΥΓ: Στα gpt-uefi, που μπαίνουν οι kernels; Παραμένουν στο /boot όπως παλιά; Ή βρίσκονται σε άλλο directory;Επιτέλους το ελάχιστο δυνατό, ευέλικτο, και ψηφιακό κράτος. Με διαρκή αξιολόγηση.
-
16-03-22, 19:45 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #8
Μπορείς να εκκινήσεις και μόνο με systemd-boot
https://wiki.archlinux.org/title/systemd-boot
https://wiki.archlinux.org/title/Arc...ess#Under_UEFI
Under UEFI- System switched on, the power-on self-test (POST) is executed.
- After POST, UEFI initializes the hardware required for booting (disk, keyboard controllers etc.).
- Firmware reads the boot entries in the NVRAM to determine which EFI application to launch and from where (e.g. from which disk and partition).
- A boot entry could simply be a disk. In this case the firmware looks for an EFI system partition on that disk and tries to find an EFI application in the fallback boot path \EFI\BOOT\BOOTx64.EFI (BOOTIA32.EFI on systems with a IA32 (32-bit) UEFI). This is how UEFI bootable removable media work.
- Firmware launches the EFI application.
- This could be a boot loader or the Arch kernel itself using EFISTUB.
- It could be some other EFI application such as the UEFI shell or a boot manager like systemd-boot or rEFInd.
If Secure Boot is enabled, the boot process will verify authenticity of the EFI binary by signature.Το δικαίωμά σου να μιλάς δεν περιλαμβάνει την υποχρέωσή μου να σε πάρω στα σοβαρά.
-
16-10-23, 14:12 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #9
Ανασυρω το θεμα γιατι θελω να κανω dual boot w10 και debian σε ryzen 5xxx. Το secure boot θα εινια ανενεργο, το uefi θα εινια ενεργο και αφου δεν εχω σκοπο να παω σε legacy/csm, θα ηθελα να εχω systemd-boot για bootloader. Αν δεν γινεται με systemd-boot, το συζηταμε για grub. Το syslinux δυστυχως απορριπτεται γιατι οι διανοιες στο debian δεν πακεταρουν το σκριπτακι για install/update του.
Περι partitions. Δεν με ενδιαφερει να εχω ξεχωριστα το home και το boot απο το /, ουτε ξεχωριστο (κοινο) partition για δεδομενα, ουτε swap. Απλα σκεφτομαι πως η λειτουργικαρα της ms, μιας και θα μπει πρωτη, θα κανει τα δικα της partitions που θα εινια
- boot (ή msr, ενα μικρο partition τελοσπαντων)
- efi (ισως να ειναι αυτο πρωτο και οχι το boot)
- c:
- recovery
που θα ειναι ολα primary. Οποτε θα πρεπει να χωσω καπου με το ζορι το /, αρα να εχω χωρισει το δισκο απο πριν. Εχω καμια αλλη επιλογη? Επισης, στο partitioning scheme που λεει παραπανω ο οδηγος, δεν θα επρεπε το efi να ειναι πρωτο?Τελευταία επεξεργασία από το μέλος jim_p : 16-10-23 στις 14:26.
ديميتريس
-
16-10-23, 16:33 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #10
Πάει καιρός που έκανα dual-boot setup αλλα επειδή συχνα-πυκνα κάνω fresh εγκαταστάσεις debian υποθέτω οτι η διαδικασία θα είναι κάπως έτσι:
Ξεκίνα με το setup των windows. Οταν φτάσεις να διαλέξεις δίσκο δεν θα του πεις να το κανει σε όλο τον δίσκο αλλά πχ στο μισό. το EFI partition θα το φτιάξει το setup
Μετά θα κάνεις εγκατάσταση το debian. Εννοείται δεν θα πειράξεις τα windows partitions και θα κανεις τα δικα σου στο χώρο που έχει μείνει.
τελος, το debian θα βαλει grub2 και προτείνω να μην μπλέξεις με αυτό πχ να βάλεις systemd-boot. why? 5 δευτερόλεπτα ζεί ο bootloader, ουτε systemd-boot θέλουμε, ουτε syslinux.
το secure boot τέλος στο debian δουλεύει μια χαρά, δεν χρειάζεται να κάνεις disable to secure boot.
-
16-10-23, 18:50 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #11
Με UEFI έχεις GPT partitioning που δεν έχει πλέον primary/logical partitions κλπ. Ούτε παίζει κάποιον ρόλο η σειρά των partitions. Αυτά ήταν limitations του BIOS/MBR που πλέον έχουν επιλυθεί. Εγώ αυτό που κάνω είναι ότι φτιάχνω πρώτα όλα τα partitions μόνος μου με gparted από Live USB, μετά εγκαθιστώ Windows στο partition που έχω φτιάξει για αυτό το σκοπό, και μετά Linux. Το EFI partition το χρησιμοποιώ και ως boot καθώς το / μου συνήθως ειναι encrypted. Δεν το έχω δοκιμάσει με Windows 11 να σου πω την αλήθεια, αλλά με την Windows 10 Enterprise LTSC 2021 που χρησιμοποιώ δουλεύει μια χαρά με αυτόν τον τρόπο.
Το debian δεν γνωρίζω αν κάνει αυτόματα εγκατάσταση grub2, πάντως με τα βήματα που γράφει το άρθρο μπορείς να το αντικαταστήσεις με systemd-boot αν θέλεις, αφού ο systemd-boot είναι μέρος του systemd package. (ίσως σε αυτήν την περίπτωση χάσεις το secure boot ομως, δεν γνωρίζω ακριβώς)
-
17-10-23, 07:43 Απάντηση: How-To: Εγκατάσταση Arch Linux μέσω graphical Live USB - Age of UEFI & systemd #12
Γενικα, τη διαδικασια που περιγραφει ο dpap76 κανω. Απο τον installer των windows, κοβω πχ το 75% του χωρου για αυτα και τον αφηνω να κανει οτι partitions θελει μονος του. Με τα 10 σε uefi κανει 3 πριν την εγκατασταση, συν ενα τεταρτο για recovery που το φτιαχνει μετα (εχω ριξει το σχετικο κραξιμο στο θεμα των w10). Μετα τα ενημερωνω, βαζω τα βασικα να ειμαι ετοιμος και κανω εγκατασταση το λινουξ στο 25% που απομενει.
Αλλα αφου δεν υπαρχει πλεον ο περιορισμος των 4 primary partitions λογω legacy bios, το αγνοω. Η αληθεια ειναι οτι με αγχωνει να τα κανω μονος μου απο το gparted, μηπως δεν επαρκει ο χωρος για τα "αλλα" partitions των windows.ديميتريس
Παρόμοια Θέματα
-
Περί Arch Linux... (v6)
Από Helix στο φόρουμ Unix - LinuxΜηνύματα: 6469Τελευταίο Μήνυμα: 07-06-24, 06:48 -
Παλια Age of Empires για PC
Από civil στο φόρουμ Games και Online GamingΜηνύματα: 3Τελευταίο Μήνυμα: 02-03-18, 21:23 -
ΒΕΤΑ/age of empires-definite edition
Από kilop στο φόρουμ Games και Online GamingΜηνύματα: 3Τελευταίο Μήνυμα: 01-03-18, 14:39
Bookmarks