Εμφάνιση 1-12 από 12
  1. #1
    Εγγραφή
    30-01-2009
    Περιοχή
    127.0.0.1
    Μηνύματα
    2.185
    Downloads
    5
    Uploads
    0
    Τύπος
    ADSL2+
    Ταχύτητα
    50/5
    ISP
    ΟΤΕ
    DSLAM
    ΟΤΕ - ΑΠ. ΠΑΥΛΟΣ
    Router
    Speedport Entry 2i
    Path Level
    Interleaved
    Lightbulb
    Εισαγωγή


    Σε αυτό το how-to θα δούμε πώς μπορούμε να εγκαταστήσουμε το Arch Linux μέσα από ένα Live USB κάποιας άλλης διανομής, χρησιμοποιώντας το εργαλείο chroot. Αυτός ο τρόπος εγκατάστασης έχει το τεράστιο πλεονέκτημα ότι, αφού καθ' όλη τη διαδικασία είμαστε μέσα στο γραφικό περιβάλλον του Live USB, έχουμε πάντα στη διάθεσή μας γραφικά εργαλεία πχ. για σύνδεση στο Internet, διαχείριση αρχείων, partitioning, επεξεργασία των configuration files του Arch κλπ.

    Το κυριότερο όμως, είναι ότι έχουμε στο live desktop μας έναν browser, με τον οποίο μπορούμε να ανατρέχουμε ανά πάσα στιγμή στο documentation που χρησιμοποιούμε για να κάνουμε την εγκατάσταση (όπως το παρόν how-to ), να γκουγκλάρουμε τις απορίες μας, και να ψάξουμε στο wiki και στα forums αν συναντήσουμε κάποιο πρόβλημα. Επομένως η μέθοδος αυτός ενδείκνυται τόσο για τους νέους χρήστες, που, αν χρησιμοποιήσουν το official ISO πιθανότατα θα τα βρουν σκούρα στην αρχή, αφού θα βγουν απευθείας σε κονσόλα, όσο και για οποιονδήποτε δεν έχει δεύτερο PC δίπλα του κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης, ώστε να έχει μέσω αυτού συνεχή πρόσβαση στο documentation.

    Επιπλέον, θα δούμε πώς, σε περίπτωση που θέλουμε να έχουμε και εγκατεστημένα Windows (dual-boot), να διευκολύνουμε τη συνύπαρξη Linux και Windows.

    Τι χρειαζόμαστε (κατ' ελάχιστον)
    Spoiler:
    - 64μπιτη CPU
    - τουλάχιστον 2GB RAM
    - τουλάχιστον 25GB ελεύθερα σε SATA δίσκο
    - σύνδεση στο Internet
    - ένα USB στικάκι τουλάχιστον 1GB

    Τι χρειαζόμαστε (για να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη)
    Spoiler:
    - τουλάχιστον 2-πύρηνη CPU, Intel Haswell ή ανώτερη
    - μητρική με σωστή υλοποίηση του UEFI
    - τουλάχιστον 4GB RAM
    - SSD δίσκο, τουλάχιστον 120GB
    - ενσύρματη κάρτα δικτύου (Ethernet)
    - γρήγορο USB 3.0 στικάκι, τουλάχιστον 1GB

    Πριν ξεκινήσουμε
    Spoiler:
    Δεν απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις για να ακολουθηθούν τα βήματα του οδηγού. Είναι χρήσιμο να υπαρχει μια μικρή εξοικοίωση με την κονσόλα (bash), καθώς και με τη δομή του filesystem στο Linux. Αν είναι η πρώτη φορά που εγκαθιστούμε το Arch, καλό είναι να διαβάσουμε το Linux Reference του WAntilles από εδώ, καθώς περιέχει πολλές χρήσιμες πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να ολοκληρώσουμε το στήσιμο του συστήματος με επιτυχία. Εν πάση περιπτώσει είναι καλό να γνωρίζουμε επακριβώς το hardware του συστήματος (μοντέλα και chipsets όλων των components), και να είμαστε αναβαθμισμένοι στην τελευταία έκδοση BIOS/UEFI της μητρικής μας.

    Επίσης, όπως προαναφέρθηκε, πολύ καλές πηγές πληροφοριών για τον Arch user είναι το ArchWiki, τα Arch Linux Forums και η arch-general mailing list, που είναι πάντα στη διάθεσή μας για οποιοδήποτε ερώτημα έχουμε.

    Σχετικά με το BIOS
    Spoiler:
    Εδώ τίθεται το δίλημμα της χρήσης legacy BIOS boot ή UEFI boot. Οι μητρικές από το 2011 και μετά, κατά κανόνα υποστηρίζουν UEFI booting, το οποίο είναι ευκολότερο στη ρύθμιση και γρηγορότερο. Δίνουν όμως και τη δυνατότητα ενεργοποίησης ενός CSM (Compatibity Support Module) σε περίπτωση που χρειαζόμαστε boot παλαιού τύπου (legacy BIOS boot). Ο γενικός κανόνας εδώ είναι ότι αν η μητρική μας υποστηρίζει UEFI boot, χρησιμοποιούμε UEFI boot, και μόνο UEFI boot. Εάν όχι, χρησιμοποιούμε BIOS (legacy) boot. Ωστόσο, επειδή πολλές pre-Haswell μητρικές έχουν προβληματικές υλοποιήσεις του UEFI, αν έχουμε επεξεργαστή παλαιότερο από Haswell είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε legacy boot. Συμπερασματικά, μέσα από το BIOS/UEFI ορίζουμε τα παρακάτω:

    - αν έχουμε Haswell CPU ή νεότερο -> CSM disabled, legacy boot disabled, UEFI boot only
    - αν έχουμε CPU Sandy Bridge ή Ivy Bridge -> UEFI boot disabled, CSM enabled, legacy boot only
    - αν έχουμε CPU παλαιότερη από Sandy Bridge -> δεν έχουμε να ορίσουμε κάτι, χρησιμοποιείται BIOS boot αναγκαστικά

    Επίσης φροντίζουμε:

    - όλοι οι SATA δίσκοι μας να είναι σε AHCI mode
    - τα virtualization extensions της CPU να είναι ενεργοποιημένα
    - το Secure Boot να είναι απενεργοποιημένο (σημαντικό)
    - κάθε μορφής fast boot να είναι απενεργοποιημένο, έτσι ώστε να έχουμε πρόσβαση στο πληκτρολόγιο και στις θύρες USB κατά την εκκίνηση

    Αρκετά όμως με τις εισαγωγές. Ας ξεκινήσει η δράση!

    Ξεκινάμε με το Live USB
    Spoiler:
    Για τις ανάγκες του παρόντος άρθρου θα χρησιμοποιήσουμε το ArchBang, το οποίο είναι ένα λιτοδίαιτο, Arch-based Live CD που τρέχει το γραφικό περιβάλλον Openbox. Με παραλλαγές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και οποιαδήποτε άλλη διανομή, είτε την τρέχουμε από Live CD, είτε είναι ήδη εγκατεστημένη στο σκληρό μας δίσκο. Η μόνη προϋπόθεση είναι στη διανομή αυτή να υπάρχει ή να μπορεί να εγκατασταθεί ο pacman, που είναι το Σύστημα Διαχείρισης Πακέτων (PMS) του Arch. H διαδικασία παρουσιάζει διαφορές από διανομή σε διανομή (αναλυτικός οδηγός υπάρχει στο ArchWiki), οπότε αυτοί που θέλουν να ακολουθήσουν το παρόν how-to βήμα προς βήμα, καλό είναι να χρησιμοποιήσουν και αυτοί το ArchBang.

    Πάμε λοιπόν να κατεβάσουμε το ArchBang από εδώ. Επιλέγουμε την 64-bit, systemd έκδοση.

    Γράφουμε το ISO που κατεβάσαμε σε ένα γρήγορο USB stick (κατά προτίμηση USB 3.0). Αν είμαστε σε Windows χρησιμοποιούμε για την δουλειά αυτή το προγραμματάκι USBwriter. Αν είμαστε σε Linux χρησιμοποιούμε την εντολή dd, όπως περιγράφεται εδώ. Τα περιεχόμενα του USB stick καταστρέφονται από αυτή τη διαδικασία, οπότε ασκούμε προσοχή.

    Αφού λοιπόν συνδέσουμε το έτοιμο πια στικάκι στον υπολογιστή μας, μπαίνουμε στο BIOS/UEFI και το ορίζουμε ως (πρώτη) συσκευή εκκίνησης. Στο boot menu του ArchBang πατάμε [Enter] για να μπούμε στην 1η επιλογή, και σε λίγα λεπτά θα μας υποδεχτεί το γραφικό περιβάλλον του ArchBang.

    Αρχική προετοιμασία
    Spoiler:
    Με δεξί κλικ στο desktop -> Terminal ανοίγουμε ένα τερματικό, και δίνουμε:
    Κώδικας:
    $ sudo -s -H
    # cd /
    για να πάρουμε δικαιώματα root. Σημειωτέον ότι στο εξής όπου κάποιας εντολής προηγείται "κάγκελο" (#) σημαίνει ότι πρέπει να εκτελεστεί υποχρεωτικά ως root, ενώ όπου προηγείται "δολλάριο" ($) σημαίνει ότι πρέπει να εκτελεστεί υποχρεωτικά ως απλός χρήστης. Επίσης, στο Linux τα πάντα είναι case sensitive (υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ μικρών και κεφαλαίων), οπότε προσέχουμε τι πρέπει γράψουμε με μικρά και τι με κεφαλαία.

    Εάν και μόνο παραπάνω επιλέξαμε να μπουτάρουμε σε UEFI mode, επιβεβαιώνουμε ότι το UEFI είναι ενεργό:
    Κώδικας:
    # ls -lh /sys/firmware/efi/efivars
    Εάν αυτή η εντολή μας βγάλει μια μεγάλη λίστα από αρχεία, τότε είμαστε σε UEFI mode (όλα καλά). Εάν μας βγάλει "no such file or directory" τότε είμαστε σε legacy mode και έχουμε κάνει κάτι λάθος στις ρυθμίσεις του BIOS/UEFI.

    Καταρχάς στήνουμε τα του δικτύου μας, είτε μέσα από τον NetworkManager του ArchBang (εικονίδιο στο πάνελ), είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο θέλουμε, ώστε να έχουμε απρόσκοπτη πρόσβαση στο Internet. Αν είμαστε συνδεδεμένοι με Ethernet πάνω σε ένα απλό οικιακό LAN, τότε κατά πάσα πιθανότητα ο NetworkManager θα έχει πάρει αυτόματα IP μέσω DHCP και θα είμαστε ήδη online. Με δεξί κλικ στο desktop -> Browser, μπορούμε να δούμε ότι έχουμε πλέον τον Firefox στη διάθεσή μας, οπότε καλό είναι να τον χρησιμοποιούμε από εδώ και πέρα. Μπορούμε να κάνουμε copy από τον Firefox με Ctrl+C, και paste στην κονσόλα με Ctrl+Shift+V. Αφού ανοίξουμε τα κιτάπια μας στον Firefox, πάμε να διορθώσουμε την ώρα του συστήματος, ως εξής:
    Κώδικας:
    # timedatectl set-timezone Europe/Athens
    # timedatectl set-ntp true
    # systemctl restart systemd-timedated
    # hwclock --systohc
    # date
    Η εντολή date θα πρέπει να μας έχει βγάλει τη σωστή ημερομηνία και ώρα.

    Θα εγκαταστήσουμε κάποιες γραμματοσειρές για να μπορούμε να βλέπουμε ελληνικά στον Firefox, καθώς και το πακέτο bash-completion για να κάνουμε τη ζωή μας εύκολη (πατώντας [Tab] μπορούμε να συμπληρώνουμε αυτόματα οποιαδήποτε εντολή στην κονσόλα):
    Κώδικας:
    # echo 'Server = https://foss.aueb.gr/mirrors/linux/archlinux/$repo/os/$arch' > /etc/pacman.d/mirrorlist
    # pacman -Sy ttf-liberation bash-completion
    Επίσης θα ορίσουμε το Alt+Shift για εναλλαγή μεταξύ αγγλικών και ελληνικών στο live περιβάλλον. Στο ανοιχτό τερματικό μας πατάμε Ctrl+Shift+T για να ανοίξουμε νέα καρτέλα ως απλός χρήστης:
    Κώδικας:
    $ setxkbmap -option grp:alt_shift_toggle us,gr
    Σε αυτό το σημείο μπορούμε να κλείσουμε και να ξαναανοίξουμε τον Firefox, οπότε πλέον θα μπορούμε να διαβάζουμε και να γράφουμε ελληνικά.

    Partitioning
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)

    Τώρα θα πρέπει να κάτσουμε και να οργανώσουμε το partition scheme που θα έχουμε στο δίσκο μας. Τα διαφορετικά partitions που χρειαζόμαστε είναι τα εξής:

    - το "/" partition, ή αλλιώς root partition. Αυτό είναι το βασικό partition κάθε εγκατάστασης Linux. Συνιστώμενο μέγεθος: >25GB. Συνιστώμενο filesystem: ext4
    - το /boot partition, μέσα στο οποίο θα εγκατασταθεί ο boot loader. Αν είμαστε σε UEFI mode, τότε αυτό θα είναι και το EFI System Partition του μηχανήματος. Μέγεθος: 512MB. Filesystem: FAT32
    - το /home ("~") partition, που θα περιέχει τα προσωπικά αρχεία του χρήστη μας. Συνιστώμενο μέγεθος: >10GB. Συνιστώμενο filesystem: ext4
    - το swap partition, το οποίο είναι αντίστοιχο με το pagefile των Windows. Αν έχουμε περισσότερα από 8GB μνήμη δεν χρειαζόμαστε swap. Επίσης, το swap partition είναι καλό να μη μπαίνει σε SSD δίσκο. Μέγεθος: Ίσο ή μεγαλύτερο με τη χωρητικότητα της μνήμης RAM. Filesystem: swap
    - ένα ή περισσότερα data partitions, για τα δεδομένα μας. Συνιστώμενο filesystem: ext4 ή NTFS για συμβατότητα με Windows.

    Εάν θέλουμε να περάσουμε και Windows στο μηχάνημά, θα πρέπει να προβλέψουμε και ένα NTFS partition, μεγέθους τουλάχιστον 60GB, για την εγκατάσταση των Windows.

    Παράδειγμα partition scheme σε δίσκο SSD 250GB (dual-boot με Windows 7 ή 10):
    Κώδικας:
    [80 GB Windows][512MB boot+EFI][ 40GB root ][ 30GB home ][ 100GB data]
    [  /dev/sda1  ][  /dev/sda2   ][ /dev/sda3 ][ /dev/sda4 ][ /dev/sda5 ]
    Εάν είμαστε σε UEFI mode, θα χρησιμοποιήσουμε σύγχρονο GPT partitioning, οπότε δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και αγνοούμε το παρακάτω.

    Εάν είμαστε σε BIOS (legacy) mode, θα χρησιμοποιήσουμε MBR partitioning, το οποίο έχει τους γνωστούς περιορισμούς με primary/logical partitions, μη υποστήριξη δίσκων άνω των 2TB κλπ. κλπ. Αν λοιπόν κάνουμε MBR partitioning, τότε θα φροντίσουμε τουλάχιστον το partition των Windows και το /boot partition να είναι primary. Τα υπόλοιπα partitions μπορεί να είναι και logical. Ως το μοναδικό active (boot) partition του συστήματος ορίζουμε ΠΑΝΤΑ να είναι το partition των Windows, εκτός φυσικά αν δεν έχουμε Windows εγκατεστημένα, οπότε ορίζουμε σαν μοναδικό active partition το /boot partition.

    Αφού αποφασίσουμε το partition scheme που θα χρησιμοποιήσουμε, τα γράφουμε όλα σε ένα χαρτί για να μην τα ξεχάσουμε. Περνάμε τώρα στην πράξη. Στο ανοιχτό τερματικό μας πατάμε Ctrl+Shift+T για να ανοίξουμε νέα καρτέλα ως απλός χρήστης. Δίνουμε:
    Κώδικας:
    $ sudo gparted
    Το gparted είναι ένα εύκολο στη χρήση και αξιόπιστο γραφικό πρόγραμμα για partitioning. Αφού επιλέξουμε από πάνω δεξιά τον δίσκο που θέλουμε να κάνουμε partition, μπορούμε να αρχίσουμε να σβήνουμε, να δημιουργούμε και να τροποποιούμε partitions κατά βούληση, μέχρι να φτάσουμε στο επιθυμητό σχήμα. Καμία από τις αλλαγές που κάνουμε δεν γράφεται στο δίσκο μέχρι να πατήσουμε το μαγικό κουμπί "Apply" από την πάνω μπάρα. Πάντα λοιπόν πριν το πατήσουμε, σιγουρευόμαστε ότι δεν έχουμε κάνει πατάτα και δεν έχουμε σβήσει κάποιο partition που περιέχει δικά μας δεδομένα. Σε κάθε περίπτωση, όταν ασχολούμαστε με partitioning είναι καλό να έχουμε πάρει εκ των προτέρων ένα backup, κι ας είναι αχρείαστο.

    Σε περίπτωση που ο δίσκος περιέχει διαφορετικού τύπου partition table από αυτό που θέλουμε (αυτό μπορούμε να το δούμε επιλέγοντας View -> Device Information), θα πρέπει να σβηστεί ολόκληρος ο δίσκος έτσι ώστε να "εγκατασταθεί" το σωστού τύπου partition table. Αυτό γίνεται επιλέγοντας από πάνω Device -> Create Partition Table. Διαλέγουμε από το drop-down menu:

    - "gpt" αν θέλουμε να φτιάξουμε partition table τύπου GPT (για UEFI)
    - "msdos" αν θέλουμε να φτιάξουμε partition table τύπου MBR (για BIOS)

    ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ: με το που πατήσουμε ΟΚ εδώ θα σβηστεί ΑΜΕΣΑ ολόκληρος ο δίσκος (δε χρειάζεται να πατήσουμε "Apply" για να γίνει αυτό). Οπότε φροντίζουμε να έχουμε κρατήσει backup αν χρειαζόμαστε κάποια από τα περιεχόμενά του.

    Από τη στιγμή που είμαστε σε κενό δίσκο, δημιουργούμε ένα-ένα τα partitions με τη σειρά που θέλουμε να "κάτσουν" στο δίσκο, προσέχοντας να επιλέγουμε κάθε φορά το σωστό μέγεθος και filesystem (και primary/logical αν είμαστε σε MBR δίσκο) σύμφωνα με το χαρτάκι μας. Είναι καλό επίσης να βάλουμε labels (ταμπέλες) για να θυμόμαστε ποιος είναι ο ρόλος του κάθε partition.

    Σημειωτέον ότι στο Linux τα ονόματα των δίσκων είναι της μορφής /dev/sdx (ο πρώτος δίσκος ονομάζεται /dev/sda, ο δεύτερος /dev/sdb, κλπ). Τα partitions που βρίσκονται στον δίσκο /dev/sdx έχουν ονόματα της μορφής /dev/sdxY (το πρώτο partition του /dev/sda ονομάζεται /dev/sda1, το δεύτερο /dev/sda2, κλπ.)

    Αφού σιγουρευτούμε 1000% ότι είναι όλα εντάξει, πατάμε "Apply" και περιμένουμε κάποια δευτερόλεπτα μέχρι να δημιουργηθούν/τροποποιηθούν και να φορμαριστούν τα partitions. Τέλος, πάμε με δεξί κλικ -> Manage Flags να βάλουμε flags στα partitions που θέλουμε:

    - σε GPT δίσκο, πάμε στο /boot+EFI partition και τσεκάρουμε ΜΟΝΟ τα "esp" και "boot"
    - σε MBR δίσκο, πάμε στο partition των Windows (ή στο /boot αν δεν έχουμε Windows) και τσεκάρουμε ΜΟΝΟ το "boot"

    Όταν τελειώσουμε, σημειώνουμε στο χαρτάκι μας τα ονόματα των partitions που φτιάξαμε (της μορφής /dev/sdxY) και κλείνουμε το gparted.

    Εγκατάσταση άλλων λειτουργικών
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Σε αυτό το σημείο, αν θέλουμε να έχουμε και Windows 7/8/10 στο μηχάνημα, πρέπει υποχρεωτικά να πάμε τώρα και να κάνουμε την εγκατάστασή τους στο partition που έχουμε καθορίσει, προτού πάμε να εγκαταστήσουμε οποιαδήποτε διανομή Linux. Σε αυτήν την περίπτωση, όταν τελειώσει η εγκατάσταση των Windows θα κάνουμε 3 μικρά tweaks, έτσι ώστε να διευκολύνουμε τη συμβίωση Windows και Linux.

    Χρησιμοποιώντας πάντα κονσόλα Windows (cmd) με administrative privileges:

    1) Κλείνουμε το fast boot και το hibernation:
    Κώδικας:
    > powercfg /h off
    2) Ορίζουμε η ώρα των Windows να είναι σε UTC, και απενεργοποιούμε το συγχρονισμό ώρας:
    Κώδικας:
    > reg add "HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\TimeZoneInformation" /v RealTimeIsUniversal /d 1 /t REG_DWORD /f
    > reg add "HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\services\W32Time" /v Start /t REG_DWORD /d 4 /f
    3) Αν έχουμε Windows 8, 8.1 ή 10, απενεργοποιούμε το "μοντέρνο" boot menu:
    Κώδικας:
    > bcdedit /set {current} bootmenupolicy legacy
    Όταν τελειώσουμε με την εγκατάσταση και τη ρύθμιση των Windows, επιστρέφουμε στο Live USB, επαναλαμβάνουμε τα βήματα της Αρχικής Προετοιμασίας, και συνεχίζουμε παρακάτω.

    Εγκατάσταση βασικού συστήματος
    Spoiler:
    Επιστρέφουμε στην καρτέλα του τερματικού που είμαστε root, και πάμε να κάνουμε mount τα partitions που φτιάξαμε κάτω από το /mnt, ξεκινώντας από το "/", και συνεχίζοντας με τα υπόλοιπα.
    Κώδικας:
    # mkdir /mnt/new
    # mount /dev/sda3 /mnt/new
    # mkdir /mnt/new/boot /mnt/new/home
    # mount /dev/sda2 /mnt/new/boot
    # mount /dev/sda4 /mnt/new/home
    Είμαστε έτοιμοι να εγκαταστήσουμε το βασικό Arch σύστημα:
    Κώδικας:
    # pacstrap /mnt/new base base-devel bash-completion ntfs-3g mtools dosfstools intel-ucode
    Μόλις τελειώσει το κατέβασμα και η εγκατάσταση των πακέτων, ήρθε επιτέλους η ώρα να "βουτήξουμε" στο νέο μας Arch σύστημα! Δίνουμε:
    Κώδικας:
    # arch-chroot /mnt/new
    # cd /

    Βασικές ρυθμίσεις συστήματος
    Spoiler:
    Είμαστε πλέον μέσα στο "ιδεατό" περιβάλλον της εγκατάστασής μας, δηλαδή το "/" της κονσόλας μας δεν είναι πλέον το "/" του Live USB, αλλά το "/" στο σκληρό μας δίσκο. Πάμε τώρα να κάνουμε κάποιες πολύ βασικές ρυθμίσεις. Για επεξεργασία αρχείων κειμένου μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον πολύ απλό text editor nano. Για παράδειγμα:
    Κώδικας:
    # nano /kapou/arxeio
    Για να κάνουμε save στο nano πατάμε Ctrl+O και κατόπιν [Enter], ενώ για να βγούμε πατάμε Ctrl+X

    Επίσης, μπορούμε να χρησιμοποιούμε την σύνταξη:
    Κώδικας:
    # echo 'kati' > /kapou/arxeio
    που σημαίνει: φτιάξε ένα αρχείο κειμένου με το όνομα arxeio (ή αντικατάστησε το υπάρχον) και βάλε μέσα ό,τι υπάρχει εντός των εισαγωγικών -> kati

    Ρύθμιση hostname
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Ορίζουμε το όνομα του μηχανήματός μας στο /etc/hostname
    Κώδικας:
    # echo 'mixanaki' > /etc/hostname

    Ρύθμιση ζώνης ώρας
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Ορίζουμε τη ζώνη ώρας στην οποία βρισκόμαστε:
    Κώδικας:
    # ln -sf /usr/share/zoneinfo/Europe/Athens /etc/localtime
    # hwclock --systohc
    Αν είμαστε εκτός Ελλάδας αντικαθιστούμε το Europe/Athens με την δικιά μας ζώνη ώρας.

    Ρύθμιση γλώσσας
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Πάμε να ορίσουμε τις διαθέσιμες γλώσσες (locales) του συστήματος. Ανοίγουμε το αρχείο /etc/locale.gen με το nano και κάνουμε uncomment = σβήνουμε το "κάγκελο" (#) μπροστά από τις εξής γραμμές:
    Κώδικας:
    el_GR.UTF-8 UTF-8
    el_GR ISO-8859-7
    el_GR@euro ISO-8859-7
    en_US.UTF-8 UTF-8
    en_US ISO-8859-1
    Όλες τις υπόλοιπες γραμμές τις αφήνουμε commented (με κάγκελο), εκτός αν χρειαζόμαστε υποστήριξη για κάποια άλλη γλώσσα. Κάνουμε generate αυτά τα locales για να γίνουν διαθέσιμα:
    Κώδικας:
    # locale-gen
    Ορίζουμε τη γλώσσα του συστήματος στο αρχείο /etc/locale.conf

    - για Αγγλικά:
    Κώδικας:
    # echo 'LANG=en_US.UTF-8' > /etc/locale.conf
    - για Ελληνικά:
    Κώδικας:
    # echo 'LANG=el_GR.UTF-8' > /etc/locale.conf
    Κάνουμε και μια μικρή ρύθμιση στο αρχείο /etc/vconsole.conf για να έχουμε ελληνικά στην κονσόλα:
    Κώδικας:
    # echo 'FONT=iso07u-16' > /etc/vconsole.conf

    Ρύθμιση mountpoints
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Πάμε να φτιάξουμε το αρχείο που ορίζει πού και με ποιον τρόπο θα γίνονται mount τα partitions του δίσκου μας, και ακούει στο όνομα /etc/fstab

    Στο /etc/fstab κάθε μία γραμμή αντιστοιχεί σε ένα partition mount, και περιέχει 6 στοιχεία:
    Κώδικας:
    <filesystem> <dir> <type> <options> <dump> <pass>
    - filesystem: είναι το όνομα του partition (πχ. /dev/sda1)
    - dir: είναι ο κατάλογος όπου θέλουμε να το κάνουμε mount
    - type: είναι ο τύπος του filesystem: για ext4 -> ext4, για NTFS -> ntfs-3g, για FAT32 -> vfat
    - options: στα ext4 partitions θα βάλουμε "noatime" (ή "noatime,discard" αν είμαστε σε SSD), ενώ σε όλα τα υπόλοιπα partitions θα βάλουμε "defaults"
    - dump: σε όλα τα partitions θα βάλουμε "0"
    - pass: αφορά το σκανάρισμα των partitions για σφάλματα -> στο "/" partition θα βάλουμε "1", στα υπόλοιπα ext4 partitions θα βάλουμε "2", και σε όσα partitions δεν είναι ext4 θα βάλουμε "0"

    Φτιάχνουμε λοιπόν με το χέρι το /etc/fstab ανάλογα με το partition scheme που έχουμε αποφασίσει. Σύμφωνα με το παράδειγμά μας, για τον 250GB SSD δίσκο:
    Κώδικας:
    /dev/sda3 /             ext4     noatime,discard 0 1
    /dev/sda4 /home         ext4     noatime,discard 0 2
    /dev/sda2 /boot         vfat     defaults        0 0
    /dev/sda1 /mnt/windows  ntfs-3g  defaults        0 0
    /dev/sda5 /mnt/data     ntfs-3g  defaults        0 0
    Δεν παραλείπουμε για όσα partitions δεν έχουμε φτιάξει ακόμα τα mount point τους, να δημιουργήσουμε τους αντίστοιχους καταλόγους:
    Κώδικας:
    # mkdir /mnt/windows /mnt/data

    Ρύθμιση υπηρεσιών
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Το Arch χρησιμοποιεί τον service manager systemd, οπότε ο χειρισμός των υπηρεσιών (γνωστοί και ως "δαίμονες", "daemons" στο Linux) γίνεται με το εργαλείο systemctl. Ένας κατάλογος των διαθέσιμων υπηρεσιών υπάρχει εδώ.

    Για καλή μας τύχη, ο systemd έχει προ-ρυθμισμένους τους αναγκαίους δαίμονες για να ξεκινήσει το σύστημα, οπότε προς το παρόν δε χρειάζεται να πειράξουμε κάτι.

    Ρύθμιση δικτύου
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Πάμε να στήσουμε το δίκτυο:

    Εάν έχουμε σταθερή σύνδεση Ethernet (πχ. σε ένα οικιακό LAN), μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πολύ απλό systemd-networkd με μία σταθερή IP (κατά προτίμηση) ή έστω με DHCP. Αρχικά βρίσκουμε το όνομα του Ethernet interface (κάρτα δικτύου) μας:
    Κώδικας:
    # ip addr
    Αυτή η εντολή μας δίνει μια λίστα με τα τοπικά network interfaces: αυτό που ξεκινάει με en* (πχ. enp0s1) είναι κατά πάσα πιθανότητα το Ethernet interface.
    Φτιάχνουμε λοιπόν ένα αρχείο κάτω από το /etc/systemd/network/ με κατάληξη .wired, πχ.
    Κώδικας:
    # nano /etc/systemd/network/25-wired.network
    - για στατική IP, ορίζουμε χειροκίνητα το interface, την IP και το gateway που θέλουμε:
    Κώδικας:
    [Match]
    Name=enp1s0
    
    [Network]
    Address=192.168.1.33/24
    Gateway=192.168.1.1
    - για DHCP, ορίζουμε χειροκίνητα μόνο το interface:
    Κώδικας:
    [Match]
    Name=enp1s0
    
    [Network]
    DHCP=ipv4
    Αφού φτιάξουμε το αρχείο όπως το θέλουμε, ενεργοποιούμε την υπηρεσία δικτύου του systemd:
    Κώδικας:
    # systemctl enable systemd-networkd
    Τέλος, θα πρέπει να πάμε στο αρχείο /etc/resolv.conf και να ορίσουμε τους DNS που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε. Για παράδειγμα, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τους DNS της Google:
    Κώδικας:
    # echo 'nameserver 8.8.8.8' > /etc/resolv.conf
    Εάν δεν έχουμε σταθερή σύνδεση Ethernet, αλλά κάτι πιο "εξωτικό" (πχ. WiFi), αγνοούμε όλα τα παραπάνω, καθώς θα πρέπει να καταφύγουμε σε μια λύση όπως ο NetworkManager

    Ρύθμιση χρηστών
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Ορίζουμε το password του χρήστη root:
    Κώδικας:
    # passwd
    Δημιουργούμε το user account που θα χρησιμοποιούμε στον υπολογιστή (πχ. "mitsos") και ορίζουμε το password του:

    Κώδικας:
    # useradd -m -G users,wheel mitsos
    # passwd mitsos
    Τέλος, για να ενεργοποιήσουμε τη χρήση του sudo από τον χρήστη μας, πάμε στο αρχείο /etc/sudoers , βρίσκουμε την παρακάτω γραμμή, και την κάνουμε uncomment:

    Κώδικας:
    %wheel      ALL=(ALL) ALL

    Ρύθμιση package manager
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Πάμε να ορίσουμε έναν ελληνικό mirror (δηλ. site για κατέβασμα πακέτων) για τον pacman:

    Ανοίγουμε το αρχείο /etc/pacman.d/mirrorlist και κατεβαίνουμε στο section "Greece". Κάνουμε uncomment μία (1) γραμμή της επιλογής μας, για να έχουμε γρήγορο κατέβασμα πακέτων. Βεβαιωνόμαστε ότι όλες οι γραμμές του αρχείου, εκτός από αυτή που διαλέξαμε, είναι commented = με κάγκελο (#) μπροστά.

    Όλες οι υπόλοιπες ρυθμίσεις του pacman βρίσκονται στο αρχείο /etc/pacman.conf . Προς το παρόν αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να ενεργοποιήσουμε το [multilib] repository, έτσι ώστε να έχουμε υποστήριξη για 32-bit εφαρμογές (όπως είναι πχ. το Steam). Ανοίγουμε λοιπόν το αρχείο και κάνουμε uncomment τις εξής γραμμές:
    Κώδικας:
    [multilib]
    Include = /etc/pacman.d/mirrorlist
    Τέλος, οι ρυθμίσεις του εργαλείου makepkg, το οποίο μας βοηθάει να "χτίζουμε" πακέτα από το AUR (Arch User Repository), γίνονται στο αρχείο /etc/makepkg.conf . Προς το παρόν δεν χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι σε αυτό το αρχείο, αλλά είναι καλό να το έχουμε στα υπόψη.

    Ρύθμιση initramfs
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Το initramfs (initial ramdisk) είναι μια "εικόνα" που περιέχει κάποια βασικά αρχεία του λειτουργικού και χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εκκίνησης. Η δημιουργία του γίνεται με την εντολή:
    Κώδικας:
    # mkinitcpio -p linux
    Οι ρυθμίσεις του initramfs βρίσκονται στο αρχείο /etc/mkinicpio.conf , το οποίο θα χρειαστεί να προσαρμόσουμε αν χρησιμοποιούμε κάποιο setup με software RAID, LVM ή full disk encryption. Στον παρόντα οδηγό δεν έχουμε υλοποιήσει κάτι τέτοιο οπότε δε χρειάζεται να κάνουμε κάποια αλλαγή.

    Ουφ! Σχεδόν τελειώσαμε! Μένει μόνο η εγκατάσταση του boot loader.

    Ρύθμιση boot loader
    Spoiler:
    - για UEFI boot
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Θα εγκαταστήσουμε τον πολύ απλό και αξιόπιστο systemd-boot
    Κώδικας:
    # bootctl --path=/boot install
    Οι ρυθμίσεις του systemd-boot βρίσκονται κάτω από το /boot/loader/. Το /boot/loader/loader.conf είναι το κεντρικό αρχείο ρυθμίσεων, όπου βρίσκουμε ρυθμίσεις όπως το timeout και το default entry. Ανοίγουμε το αρχείο με το nano και βάζουμε μέσα τα εξής:
    Κώδικας:
    timeout 10
    default arch
    editor 1
    Κάτω από τον κατάλογο /boot/loader/entries/ είναι τα entries του boot menu. Προς το παρόν χρειαζόμαστε μόνο ένα entry, με το όνομα "arch". Ανοίγουμε λοιπόν το αρχείο /boot/loader/entries/arch.conf και βάζουμε μέσα τα εξής:
    Κώδικας:
    title          Arch Linux
    linux          /vmlinuz-linux
    initrd         /intel-ucode.img
    initrd         /initramfs-linux.img
    options        root=/dev/sda3 quiet rw
    Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε, είναι εκεί που γράφει "root=/dev/sda3" να αντικαταστήσουμε το /dev/sda3 με το δικό μας root ("/") partition. Επίσης, εάν δεν έχουμε επεξεργαστή Intel, δεν χρειαζόμαστε τη γραμμή "initrd /intel-ucode.img", οπότε τη σβήνουμε.

    Για τα Windows δεν χρειαζόμαστε entry, καθώς αν υπάρχουν Windows στο σύστημα, θα προστεθεί αυτόματα η επιλογή Windows Boot Manager στο boot menu.

    - για BIOS (legacy) boot
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Θα εγκαταστήσουμε τον πολύ απλό και αξιόπιστο syslinux :
    Κώδικας:
    # pacman -S syslinux
    # syslinux-install_update -i
    ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ στην επόμενη εντολή, η οποία εγκαθιστά τον syslinux στο MBR, καθώς αν κάνουμε κάτι λάθος μπορεί να καταστρέψουμε το partition table σε κάποιον δίσκο και να χάσουμε όλα μας τα δεδομένα. Θα αντικαταστήσουμε το νούμερο 2 στο κομμάτι "printf '\x2'" με τον αριθμό του δικού μας /boot partition (στο παράδειγμά μας το /boot βρίσκεται στο /dev/sda2). Επίσης, στο τέλος της εντολής θα αντικαταστήσουμε το /dev/sdx με το όνομα του δικού μας δίσκου (στο παράδειγμά μας, /dev/sda).
    Κώδικας:
    # printf '\x2' | cat /usr/lib/syslinux/bios/altmbr.bin - | dd bs=440 count=1 iflag=fullblock of=/dev/sdx
    Οι ρυθμίσεις του syslinux βρίσκονται στο αρχείο /boot/syslinux/syslinux.cfg το οποίο ανοίγουμε με τον nano. Σβήνουμε τα πάντα και πετάμε μέσα τα εξής:
    Κώδικας:
    UI vesamenu.c32
    DEFAULT arch
    TIMEOUT 100
    PROMPT 0
    
    MENU TITLE Boot Menu
    MENU BACKGROUND #00000000
    MENU COLOR border       30;44   #40ffffff #a0000000 std
    MENU COLOR title        1;36;44 #9033ccff #a0000000 std
    MENU COLOR sel          7;37;40 #e0ffffff #20ffffff all
    MENU COLOR unsel        37;44   #50ffffff #a0000000 std
    MENU COLOR help         37;40   #c0ffffff #a0000000 std
    MENU COLOR timeout_msg  37;40   #80ffffff #00000000 std
    MENU COLOR timeout      1;37;40 #c0ffffff #00000000 std
    MENU COLOR msg07        37;40   #90ffffff #a0000000 std
    MENU COLOR tabmsg       31;40   #30ffffff #00000000 std
    
    LABEL arch
        MENU LABEL Arch Linux
        LINUX ../vmlinuz-linux
        APPEND root=/dev/sda3 quiet vga=current rw
        INITRD ../intel-ucode.img,../initramfs-linux.img
    Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε, είναι εκεί που γράφει "root=/dev/sda3" να αντικαταστήσουμε το /dev/sda3 με το δικό μας root ("/") partition. Επίσης, εάν δεν έχουμε επεξεργαστή Intel, σβήνουμε το κομμάτι "../intel-ucode.img," (μαζί με το κόμμα)
    Εάν εχουμε και Windows στο μηχάνημα, προσθέτουμε στο τέλος του αρχείου τα εξής:
    Κώδικας:
    LABEL windows
        MENU LABEL Windows
        COM32 chain.c32
        APPEND hd0 1
    Στην τελευταία γραμμή θα αντικαταστήσουμε το "hd0 1" με τον αριθμό του δίσκου και του partition των Windows. Η αρίθμηση των δίσκων στον syslinux ξεκινάει από το 0, ενώ η αρίθμηση των partitions από το 1. Στο παράδειγμά μας τα Windows βρίσκονται στο /dev/sda1 (πρώτο partition του πρώτου δίσκου), γι' αυτό και βάζουμε "hd0 1".

    Εγκατάσταση επιπλέον πακέτων
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να εξοικειωθούμε με τις λειτουργίες του package manager του Arch, pacman, οπότε κοιτάμε εδώ, στην ενότητα "21. ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ PACMAN" (credits WAntilles)

    Πάμε να βάλουμε κάποια βασικά πακέτα:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed cronie cpupower lm_sensors smartmontools hdparm 
    # pacman -S --needed linux-headers busybox lsof htop screen mlocate hwinfo
    # pacman -S --needed btrfs-progs f2fs-tools exfat-utils cdrtools dvd+rw-tools
    # pacman -S --needed zip unzip unrar unace p7zip
    # pacman -S --needed bind-tools traceroute nfs-utils openssh wget
    # pacman -S --needed git subversion mercurial cvs bzr
    Ενεργοποιούμε και τους αντίστοιχους δαίμονες:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Κώδικας:
    # systemctl enable cronie.service smartd.service sshd.socket nfs-client.target
    Σε αυτό το σημείο, εάν δεν στήνουμε υπολογιστή για ρόλο desktop, μπορούμε να παραλείψουμε τις επόμενες 4 ενότητες, και να πάμε κατευθείαν στην "Ολοκλήρωση ρυθμίσεων".

    Εγκατάσταση X.org
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Εφόσον είμαστε σε υπολογιστή που είναι για ρόλο desktop, έχουμε να περάσουμε τους X.org drivers της κάρτας γραφικών μας:

    - για Nvidia σειρά GeForce GTX 400 και άνω:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed nvidia nvidia-utils libva-vdpau-driver
    - για Nvidia σειρά GeForce 8000 έως και σειρά GeForce GTX 300:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed nvidia-340xx nvidia-340xx-utils libva-vdpau-driver
    - για Nvidia παλαιότερες από σειρά GeForce 8000:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed mesa xf86-video-nouveau
    - για AMD Radeon R9 285, R9 380(X), R9 Fury (X), R9 Nano, καθώς και σειρά RX 400 και άνω:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed mesa mesa-vdpau libva-mesa-driver vulkan-radeon
    - για οποιαδήποτε άλλη AMD/ATi κάρτα:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed mesa xf86-video-ati mesa-vdpau libva-mesa-driver
    Σημειωτέον ότι αν έχουμε προβλήματα με screen tearing όταν θα στήσουμε το γραφικό περιβάλλον, τότε θα πρέπει να ξηλώσουμε το πακέτο xf86-video-ati.

    - για Intel:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed mesa libvdpau-va-gl libva-intel-driver vulkan-intel
    Αφού βάλαμε τους drivers, εγκαθιστούμε τώρα τον X server, καθώς και κάποια εργαλεία και γραμματοσειρές:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed xorg-server xorg-apps xorg-xinit
    # pacman -S --needed ttf-dejavu ttf-liberation ttf-ubuntu-font-family
    Η ρύθμιση του X.org γίνεται με αρχεία .conf κάτω από το /etc/X11/xorg.conf.d/ . Εάν δεν αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα, δεν χρειάζεται να κάνουμε κάποια περαιτέρω ρύθμιση προς το παρόν.

    Εδώ να πούμε ότι αν έχουμε κάποια εγκατάσταση Windows διαθέσιμη μπορούμε να πάμε να πάρουμε τις ξεκούραστες TrueType γραμματοσειρές από τον κατάλογο C:\Windows\Fonts , και να τις πετάξουμε σε έναν κατάλογο κάτω από το /usr/share/fonts/ .
    Κώδικας:
    # mount /dev/sda1 /mnt/windows
    # mkdir /usr/share/fonts/ms-fonts/ 
    # cp /mnt/windows/Windows/Fonts/*.{ttf,TTF} /usr/share/fonts/ms-fonts/ 
    # fc-cache -f -v
    # umount /mnt/windows

    Εγκατάσταση ήχου
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Εγκαθιστούμε το υποσύστημα ήχου ALSA, καθώς και τον sound server PulseAudio:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed alsa-utils alsa-plugins alsa-firmware pulseaudio pulseaudio-alsa libcanberra-pulse

    Εγκατάσταση γραφικού περιβάλλοντος
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Ήρθε επιτέλους η ώρα να εγκαταστήσουμε το αγαπημένο μας γραφικό!

    - για KDE Plasma:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed plasma kf5 kde-applications kde-l10n-el sddm
    # systemctl enable sddm
    - για GNOME 3:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed gnome gnome-extra gdm
    # systemctl enable gdm
    Όταν θα κάνουμε επανεκκίνηση και θα βγούμε στον GDM, θα πρέπει να επιλέξουμε να μπούμε στο session "GNOME on Xorg", και όχι στο απλό "GNOME", καθώς το απλό "GNOME" θα μας βάλει σε Wayland session, το οποίο δεν δουλεύει σωστά σε πολλές κάρτες γραφικών.

    - για XFCE:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed xfce4 xfce4-goodies
    - για LXDE:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed lxde
    - για MATE:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed mate mate-extra
    - για Cinnamon:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed cinnamon
    - για Enlightenment:
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed enlightenment terminology

    Ρύθμιση xorg-xinit
    Spoiler:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Σε περίπτωση που εγκαταστήσαμε οτιδήποτε άλλο εκτός από KDE ή GNOME, δεν έχουμε εγκαταστήσει κάποιον display manager, οπότε θα πρέπει να ρυθμίσουμε την εκκίνηση του γραφικού με το εργαλείο xorg-xinit. Τα παρακάτω ισχύουν και σε περίπτωση που έχουμε KDE ή GNOME, αλλά δεν θέλουμε για δικούς μας λόγους να χρησιμοποιήσουμε κάποιον display manager. Δίνουμε την εξής εντολή:
    Κώδικας:
    # systemctl edit getty@tty1
    Στον nano που θα ανοίξει κάνουμε paste τα εξής:
    Κώδικας:
    [Service]
    ExecStart=
    ExecStart=-/usr/bin/agetty --autologin mitsos %I $TERM
    Type=simple
    όπου mitsos αντικαθιστούμε με το username του χρήστη μας. Κάνουμε save και βγαίνουμε από το nano.
    Κατόπιν, αλλάζουμε χρήστη και συνδεόμαστε ως απλός χρήστης:
    Κώδικας:
    # su mitsos
    $ cd ~
    Φτιάχνουμε ένα αρχείο με το όνομα ~/.bash_profile (αν υπάρχει ήδη, σβήνουμε πρώτα τα περιεχόμενά του) και πετάμε μέσα τα εξής:
    Κώδικας:
    [[ -f ~/.bashrc ]] && . ~/.bashrc
    if [ -z "$DISPLAY" ] && [ -n "$XDG_VTNR" ] && [ "$XDG_VTNR" -eq 1 ]; then
      [[ $(fgconsole 2>/dev/null) == 1 ]] && exec startx -- vt1 &> /dev/null
    fi
    Φτιάχνουμε επίσης ένα αρχείο με το όνομα ~/.xserverrc και πετάμε μέσα τα εξής:
    Κώδικας:
    #!/bin/sh
    exec /usr/bin/Xorg -keeptty -nolisten tcp "$@" vt$XDG_VTNR
    Τέλος, φτιάχνουμε ένα αρχείο με το όνομα ~/.xinitrc και πετάμε μέσα τα εξής:
    Κώδικας:
    #!/bin/sh
    userresources=$HOME/.Xresources
    usermodmap=$HOME/.Xmodmap
    sysresources=/etc/X11/xinit/.Xresources
    sysmodmap=/etc/X11/xinit/.Xmodmap
    
    [[ -f $sysresources ]] && xrdb -merge $sysresources
    [[ -f $userresources ]] && xrdb -merge $userresources
    [[ -f $sysmodmap ]] && xmodmap $sysmodmap
    [[ -f $usermodmap ]] && xmodmap $usermodmap
    
    if [ -d /etc/X11/xinit/xinitrc.d ] ; then
     for f in /etc/X11/xinit/xinitrc.d/?*.sh ; do
      [ -x "$f" ] && . "$f"
     done
     unset f
    fi
    
    exec session
    Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε είναι να αντικαταστήσουμε την τελευταία γραμμή "exec session" με:

    - "exec startkde" για KDE
    - "exec gnome-session" για GNOME
    - "exec startxfce4" για XFCE
    - "exec startlxde" για LXDE
    - "exec mate-session" για MATE
    - "exec cinnamon-session" για Cinnamon
    - "exec enlightenment_start" για Enlightenment

    Τέλος, βγαίνουμε από το su για να ξαναγίνουμε root:
    Κώδικας:
    # exit

    Ολοκλήρωση ρυθμίσεων
    Spoiler:
    Αυτό ήταν! Τελειώσαμε με την εγκατάσταση και τη ρύθμιση τόσο του βασικού συστήματος, όσο και του γραφικού περιβάλλοντος! Βγαίνουμε από το chroot, κάνουμε unmount τα partitions και κάνουμε επανεκκίνηση:
    Κώδικας:
    # exit
    # umount -R /mnt/new
    # reboot
    Κατευθείαν πάμε στο BIOS/UEFI και δηλώνουμε τον δίσκο στον οποίο εγκαταστήσαμε τον boot loader ως πρώτη συσκευή εκκίνησης. Αν είμαστε σε UEFI ενδέχεται να πρέπει να επιλέξουμε "Other UEFI OS" ή "Linux OS" ή οποιαδήποτε άλλη επιλογή εκτός από "Windows Boot Manager" για να βγούμε στο Boot Menu που στήσαμε.
    Μόλις ξεκινήσει το σύστημα, θα μας υποδεχτεί το γραφικό περιβάλλον της αρεσκείας μας!

    Φινιρίσματα
    Spoiler:
    Κάποια ακόμα φινιρίσματα, που δεν είναι δυνατόν να γίνουν από το περιβάλλον του Live USB.
    Εντοπίζουμε και ενεργοποιούμε τους σένσορες τους συστήματος:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Κώδικας:
    # sensors-detect
    Σε ό,τι μας ρωτήσει το πρόγραμμα, εμείς πατάμε απλώς [Enter] για να επιλεχθεί η πιο safe απάντηση.
    Κατόπιν μπαίνουμε στον μείκτη της ALSA
    Κώδικας:
    # alsamixer
    και βεβαιωνόμαστε ότι το κανάλι Master δεν είναι muted (σε σίγαση). Εάν κάτω από το Master γράφει "ΜΜ", σημαίνει ότι είναι muted, οπότε πατάμε το πλήκτρο M για να το κάνουμε unmute.
    Τέλος, βάζουμε τους αγαπημένους μας browsers και video/audio players, ή όποιο άλλο πρόγραμμα θέλουμε:
    (σχετικό άρθρο ArchWiki)
    Κώδικας:
    # pacman -S --needed firefox firefox-i18n-el chromium smplayer vlc qmmp
    Τελευταία επεξεργασία από το μέλος mrsaccess : 15-05-18 στις 02:56.

  2. #2
    Εγγραφή
    09-06-2007
    Περιοχή
    ΠΕΛΛΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
    Ηλικία
    39
    Μηνύματα
    12.644
    Downloads
    15
    Uploads
    6
    Τύπος
    VDSL2
    Ταχύτητα
    51200/5120
    ISP
    COSMOTE VDSL2
    DSLAM
    ΟΤΕ - ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
    Router
    H1600
    Path Level
    Fastpath
    Υπερ-ευχαριστώ. Ίσως δοκιμάσω.
    Το δικαίωμά σου να μιλάς δεν περιλαμβάνει την υποχρέωσή μου να σε πάρω στα σοβαρά.

  3. #3
    Εγγραφή
    20-06-2007
    Περιοχή
    Chicago, Illinois
    Ηλικία
    32
    Μηνύματα
    30.613
    Downloads
    96
    Uploads
    25
    Άρθρα
    14
    Τύπος
    FTTH
    Ταχύτητα
    1 Gbps
    ISP
    Nova
    Dies, died, will die.
    Lived, lives, will live.

  4. #4
    Εγγραφή
    24-06-2008
    Μηνύματα
    631
    Downloads
    14
    Uploads
    0
    Τύπος
    ADSL2+ HOL Full
    Ταχύτητα
    6144/1024
    ISP
    HOL
    Router
    NetFasteR IAD
    Εξαιρετικός οδηγός, τον χρησιμοποίησα χθες.

    Κάνα 2 παρατηρήσεις:

    Εγκατάσταση βασικού συστήματος

    Κώδικας:
    # pacstrap /mnt/new base base-devel bash-completion ntfs-3g mtools dosfstools intel-ucode
    Ρύθμιση χρηστών

    Κώδικας:
    # useradd -m -g -G users,wheel mitsos

  5. #5
    Εγγραφή
    30-01-2009
    Περιοχή
    127.0.0.1
    Μηνύματα
    2.185
    Downloads
    5
    Uploads
    0
    Τύπος
    ADSL2+
    Ταχύτητα
    50/5
    ISP
    ΟΤΕ
    DSLAM
    ΟΤΕ - ΑΠ. ΠΑΥΛΟΣ
    Router
    Speedport Entry 2i
    Path Level
    Interleaved
    Παράθεση Αρχικό μήνυμα από paschalis.m Εμφάνιση μηνυμάτων
    Εξαιρετικός οδηγός, τον χρησιμοποίησα χθες.

    Κάνα 2 παρατηρήσεις:

    Εγκατάσταση βασικού συστήματος

    Κώδικας:
    # pacstrap /mnt/new base base-devel bash-completion ntfs-3g mtools dosfstools intel-ucode
    Ρύθμιση χρηστών

    Κώδικας:
    # useradd -m -g -G users,wheel mitsos
    Σωστός, μου είχαν διαφύγει τα παραπάνω. Αν μπορεί κάποιος mod να τα διορθώσει, καθώς εμένα δεν μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω edit τον οδηγό.

    Διευκρινιστικά, το κομμάτι στην ρύθμιση χρηστών πρέπει να είναι ως εξής:

    Κώδικας:
    # useradd -m -G users,wheel mitsos

  6. #6
    Εγγραφή
    29-05-2019
    Μηνύματα
    15
    Downloads
    0
    Uploads
    0
    ISP
    ΟΤΕ Conn-x
    Ευχαριστώ πολύ

  7. #7
    Εγγραφή
    02-11-2003
    Περιοχή
    Επαναπατρισθείς στην Αθήνα
    Ηλικία
    49
    Μηνύματα
    56.427
    Downloads
    64
    Uploads
    73
    Τύπος
    VDSL2
    Ταχύτητα
    102400/10240
    ISP
    Vodafone
    Path Level
    Fastpath
    Στα mbr-bios συστήματα καλό ήταν να είχαμε ξεχωριστό /boot partition. Εκεί άλλωστε έμπαιναν και οι kernels.

    Στα gpt-uefi αυτό έχει αντικατασταθεί ουσιαστικά από το /boot/efi;

    Ή πέρα από αυτό, καλό είναι να υπάρχει και ξεχωριστό /boot;



    ΥΓ: Στα gpt-uefi, που μπαίνουν οι kernels; Παραμένουν στο /boot όπως παλιά; Ή βρίσκονται σε άλλο directory;
    Επιτέλους το ελάχιστο δυνατό, ευέλικτο, και ψηφιακό κράτος. Με διαρκή αξιολόγηση.

  8. #8
    Εγγραφή
    09-06-2007
    Περιοχή
    ΠΕΛΛΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
    Ηλικία
    39
    Μηνύματα
    12.644
    Downloads
    15
    Uploads
    6
    Τύπος
    VDSL2
    Ταχύτητα
    51200/5120
    ISP
    COSMOTE VDSL2
    DSLAM
    ΟΤΕ - ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
    Router
    H1600
    Path Level
    Fastpath
    Παράθεση Αρχικό μήνυμα από WAntilles Εμφάνιση μηνυμάτων
    Στα mbr-bios συστήματα καλό ήταν να είχαμε ξεχωριστό /boot partition. Εκεί άλλωστε έμπαιναν και οι kernels.

    Στα gpt-uefi αυτό έχει αντικατασταθεί ουσιαστικά από το /boot/efi;

    Ή πέρα από αυτό, καλό είναι να υπάρχει και ξεχωριστό /boot;



    ΥΓ: Στα gpt-uefi, που μπαίνουν οι kernels; Παραμένουν στο /boot όπως παλιά; Ή βρίσκονται σε άλλο directory;
    Μπορείς να εκκινήσεις και μόνο με systemd-boot
    https://wiki.archlinux.org/title/systemd-boot

    https://wiki.archlinux.org/title/Arc...ess#Under_UEFI

    Under UEFI

    1. System switched on, the power-on self-test (POST) is executed.
    2. After POST, UEFI initializes the hardware required for booting (disk, keyboard controllers etc.).
    3. Firmware reads the boot entries in the NVRAM to determine which EFI application to launch and from where (e.g. from which disk and partition).
      • A boot entry could simply be a disk. In this case the firmware looks for an EFI system partition on that disk and tries to find an EFI application in the fallback boot path \EFI\BOOT\BOOTx64.EFI (BOOTIA32.EFI on systems with a IA32 (32-bit) UEFI). This is how UEFI bootable removable media work.

    4. Firmware launches the EFI application.

    If Secure Boot is enabled, the boot process will verify authenticity of the EFI binary by signature.
    Το δικαίωμά σου να μιλάς δεν περιλαμβάνει την υποχρέωσή μου να σε πάρω στα σοβαρά.

  9. #9
    Εγγραφή
    08-03-2007
    Μηνύματα
    23.330
    Downloads
    25
    Uploads
    0
    ISP
    ΟΤΕ Conn-x
    Ανασυρω το θεμα γιατι θελω να κανω dual boot w10 και debian σε ryzen 5xxx. Το secure boot θα εινια ανενεργο, το uefi θα εινια ενεργο και αφου δεν εχω σκοπο να παω σε legacy/csm, θα ηθελα να εχω systemd-boot για bootloader. Αν δεν γινεται με systemd-boot, το συζηταμε για grub. Το syslinux δυστυχως απορριπτεται γιατι οι διανοιες στο debian δεν πακεταρουν το σκριπτακι για install/update του.

    Περι partitions. Δεν με ενδιαφερει να εχω ξεχωριστα το home και το boot απο το /, ουτε ξεχωριστο (κοινο) partition για δεδομενα, ουτε swap. Απλα σκεφτομαι πως η λειτουργικαρα της ms, μιας και θα μπει πρωτη, θα κανει τα δικα της partitions που θα εινια
    - boot (ή msr, ενα μικρο partition τελοσπαντων)
    - efi (ισως να ειναι αυτο πρωτο και οχι το boot)
    - c:
    - recovery
    που θα ειναι ολα primary. Οποτε θα πρεπει να χωσω καπου με το ζορι το /, αρα να εχω χωρισει το δισκο απο πριν. Εχω καμια αλλη επιλογη? Επισης, στο partitioning scheme που λεει παραπανω ο οδηγος, δεν θα επρεπε το efi να ειναι πρωτο?
    Τελευταία επεξεργασία από το μέλος jim_p : 16-10-23 στις 14:26.
    ديميتريس

  10. #10
    Εγγραφή
    05-08-2017
    Περιοχή
    Θεσσαλονίκη, Ντεπώ
    Ηλικία
    48
    Μηνύματα
    951
    Downloads
    1
    Uploads
    0
    Τύπος
    FTTH
    Ταχύτητα
    1000/100
    ISP
    COSMOTE
    Router
    Fritz!Box 5530
    Πάει καιρός που έκανα dual-boot setup αλλα επειδή συχνα-πυκνα κάνω fresh εγκαταστάσεις debian υποθέτω οτι η διαδικασία θα είναι κάπως έτσι:

    Ξεκίνα με το setup των windows. Οταν φτάσεις να διαλέξεις δίσκο δεν θα του πεις να το κανει σε όλο τον δίσκο αλλά πχ στο μισό. το EFI partition θα το φτιάξει το setup

    Μετά θα κάνεις εγκατάσταση το debian. Εννοείται δεν θα πειράξεις τα windows partitions και θα κανεις τα δικα σου στο χώρο που έχει μείνει.

    τελος, το debian θα βαλει grub2 και προτείνω να μην μπλέξεις με αυτό πχ να βάλεις systemd-boot. why? 5 δευτερόλεπτα ζεί ο bootloader, ουτε systemd-boot θέλουμε, ουτε syslinux.

    το secure boot τέλος στο debian δουλεύει μια χαρά, δεν χρειάζεται να κάνεις disable to secure boot.

  11. #11
    Εγγραφή
    30-01-2009
    Περιοχή
    127.0.0.1
    Μηνύματα
    2.185
    Downloads
    5
    Uploads
    0
    Τύπος
    ADSL2+
    Ταχύτητα
    50/5
    ISP
    ΟΤΕ
    DSLAM
    ΟΤΕ - ΑΠ. ΠΑΥΛΟΣ
    Router
    Speedport Entry 2i
    Path Level
    Interleaved
    Παράθεση Αρχικό μήνυμα από jim_p Εμφάνιση μηνυμάτων
    Ανασυρω το θεμα γιατι θελω να κανω dual boot w10 και debian σε ryzen 5xxx. Το secure boot θα εινια ανενεργο, το uefi θα εινια ενεργο και αφου δεν εχω σκοπο να παω σε legacy/csm, θα ηθελα να εχω systemd-boot για bootloader. Αν δεν γινεται με systemd-boot, το συζηταμε για grub. Το syslinux δυστυχως απορριπτεται γιατι οι διανοιες στο debian δεν πακεταρουν το σκριπτακι για install/update του.

    Περι partitions. Δεν με ενδιαφερει να εχω ξεχωριστα το home και το boot απο το /, ουτε ξεχωριστο (κοινο) partition για δεδομενα, ουτε swap. Απλα σκεφτομαι πως η λειτουργικαρα της ms, μιας και θα μπει πρωτη, θα κανει τα δικα της partitions που θα εινια
    - boot (ή msr, ενα μικρο partition τελοσπαντων)
    - efi (ισως να ειναι αυτο πρωτο και οχι το boot)
    - c:
    - recovery
    που θα ειναι ολα primary. Οποτε θα πρεπει να χωσω καπου με το ζορι το /, αρα να εχω χωρισει το δισκο απο πριν. Εχω καμια αλλη επιλογη? Επισης, στο partitioning scheme που λεει παραπανω ο οδηγος, δεν θα επρεπε το efi να ειναι πρωτο?
    Με UEFI έχεις GPT partitioning που δεν έχει πλέον primary/logical partitions κλπ. Ούτε παίζει κάποιον ρόλο η σειρά των partitions. Αυτά ήταν limitations του BIOS/MBR που πλέον έχουν επιλυθεί. Εγώ αυτό που κάνω είναι ότι φτιάχνω πρώτα όλα τα partitions μόνος μου με gparted από Live USB, μετά εγκαθιστώ Windows στο partition που έχω φτιάξει για αυτό το σκοπό, και μετά Linux. Το EFI partition το χρησιμοποιώ και ως boot καθώς το / μου συνήθως ειναι encrypted. Δεν το έχω δοκιμάσει με Windows 11 να σου πω την αλήθεια, αλλά με την Windows 10 Enterprise LTSC 2021 που χρησιμοποιώ δουλεύει μια χαρά με αυτόν τον τρόπο.

    Το debian δεν γνωρίζω αν κάνει αυτόματα εγκατάσταση grub2, πάντως με τα βήματα που γράφει το άρθρο μπορείς να το αντικαταστήσεις με systemd-boot αν θέλεις, αφού ο systemd-boot είναι μέρος του systemd package. (ίσως σε αυτήν την περίπτωση χάσεις το secure boot ομως, δεν γνωρίζω ακριβώς)

  12. #12
    Εγγραφή
    08-03-2007
    Μηνύματα
    23.330
    Downloads
    25
    Uploads
    0
    ISP
    ΟΤΕ Conn-x
    Γενικα, τη διαδικασια που περιγραφει ο dpap76 κανω. Απο τον installer των windows, κοβω πχ το 75% του χωρου για αυτα και τον αφηνω να κανει οτι partitions θελει μονος του. Με τα 10 σε uefi κανει 3 πριν την εγκατασταση, συν ενα τεταρτο για recovery που το φτιαχνει μετα (εχω ριξει το σχετικο κραξιμο στο θεμα των w10). Μετα τα ενημερωνω, βαζω τα βασικα να ειμαι ετοιμος και κανω εγκατασταση το λινουξ στο 25% που απομενει.
    Αλλα αφου δεν υπαρχει πλεον ο περιορισμος των 4 primary partitions λογω legacy bios, το αγνοω. Η αληθεια ειναι οτι με αγχωνει να τα κανω μονος μου απο το gparted, μηπως δεν επαρκει ο χωρος για τα "αλλα" partitions των windows.
    ديميتريس

Παρόμοια Θέματα

  1. Περί Arch Linux... (v6)
    Από Helix στο φόρουμ Unix - Linux
    Μηνύματα: 6420
    Τελευταίο Μήνυμα: 25-03-24, 00:14
  2. Παλια Age of Empires για PC
    Από civil στο φόρουμ Games και Online Gaming
    Μηνύματα: 3
    Τελευταίο Μήνυμα: 02-03-18, 21:23
  3. ΒΕΤΑ/age of empires-definite edition
    Από kilop στο φόρουμ Games και Online Gaming
    Μηνύματα: 3
    Τελευταίο Μήνυμα: 01-03-18, 14:39

Bookmarks

Bookmarks

Δικαιώματα - Επιλογές

  • Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέα θέματα
  • Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε συνημμένα
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματα σας
  •  
  • Τα BB code είναι σε λειτουργία
  • Τα Smilies είναι σε λειτουργία
  • Το [IMG] είναι σε λειτουργία
  • Το [VIDEO] είναι σε λειτουργία
  • Το HTML είναι εκτός λειτουργίας