Τέλος των μνημονίων ή μνημόνια μέχρι να σβήσει ο Ήλιος;

[WAntilles]

ΡΕπιπλέον να σε χαροποιήσω ενημερώνοντας σε ότι ήδη αποφασίσθηκαν απολύσεις για να μην τις κάνει ο ιδιώτης που είναι ήδη έτοιμος να τα αγοράσει.

Και άριστα έπραξαν, για κάτι που όφειλαν να το είχαν κάνει εδώ και χρόνια, αντιπαραπροχθές.

Πόσο ζημιογόνα είναι εδώ και χρόνια κάθε μήνα τα ΕΛΤΑ, έχεις διαβάσει;

Και που κλασικά τα πληρώνει το κορόιδο ο φορολογούμενος;

- - - Updated - - -

Τα ίδια και με τη ΛΑΡΚΟ.

Αντί να τραβήξουν την πρίζα, όπως οφείλουν, έκλεισαν νέα συμφωνία αποπληρωμών με τη ΔΕΗ.

Ε φυσικά, 1200 δημόσιου υπάλληλοι είναι στη ΛΑΡΚΟ. Μην τους αγγίξουμε.

Και πλερώνουν και εδώ τα κορόιδα οι φορολογούμενοι.

[manhon]

Με αφορμή την ΛΑΡΚΟ και γενικά οφειλές προς ΔΕΗ, ξέρει κάποιος να απαντήσει αν υπάρχει άλλη βιομηχανία που αν και εν λειτουργία κατέβασε το διακόπτη η ΔΕΗ για χρέη; Σημειωτέον ότι δεν έχει μπει σε κάποιο πτωχευτικό κώδικα, οι εργαζόμενοι πληρώνονται στην ώρα τους και οι βασικές λειτουργίες εξυπηρετούνται από γεννήτριες και σόμπες αερίου, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

[daywalker06]

Ετσι που έχουνε και έχετε κανει το Κράτος ΜΟΝΟ τα χαιβάνια πληρώνουν, αν καποιο μπακαλάκι ειχε κρατήσει τα λεφτά από την ΔΕΗ θα ηταν μεσα σαν μεγάλος εγκληματίας, οι του ΕΛΤΑ μάλλον θα πάρουν και bonus για την εύρεση ρευστότητας Εις υγείαν των κορόιδων

[manhon]

Επέκταση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζομένους σε μεταλλευτικές επιχειρήσεις

Spoiler:

Η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Έφη Αχτσιόγλου, υπέγραψε την υπουργική απόφαση για την επέκταση της κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας των εργαζομένων σε μεταλλευτικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις λιγνιτωρυχείων, ορυχείων, επεξεργασίας εμπλουτισμού ή μεταποίησης μεταλλευμάτων ορυκτών, μελετών και εκμετάλλευσης.
Η συγκεκριμένη κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας καλύπτει συνολικά 9.000 εργαζομένους.
Προβλέπει βασικό μηνιαίο μισθό από 972,92€ έως 1.060,99€, αναλόγως της ειδικότητας. Ο βασικός μισθός προσαυξάνεται με τα εξής επιδόματα:
- ανθυγιεινής εργασίας 12% ή 17% αναλόγως της ειδικότητας
- τριετιών (5% για τις δύο πρώτες τριετίες, 7% για την τρίτη και την τέταρτη τριετία, 8% για την πέμπτη και την έκτη τριετία)
- γάμου 10%
- εφάπαξ οικονομική ενίσχυση 600€ σε περίπτωση γέννησης τρίτου και άνω τέκνου.
Μετά το τέλος των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής τον Αύγουστο του 2018, έχουν επεκταθεί 11 κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, οι οποίες καλύπτουν συνολικά περισσότερους από 200.000 εργαζομένους.
Το Υπουργείο Εργασίας θα συνεχίζει να εξετάζει όλες τις εν ισχύ κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και όσες υπογραφούν στο μέλλον, ώστε να διαπιστωθεί εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την επέκτασή τους.
Η επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων και η αύξηση του κατώτατου μισθού από την 1η Φεβρουαρίου 2019, που συνεπάγεται αυξήσεις στους μισθούς για σχεδόν 1 εκατ. εργαζομένους, υλοποιεί στην πράξη τη δέσμευση της κυβέρνησης για τη βελτίωση του διαθέσιμου εισοδήματός τους και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής τους θέσης.

Τη συγκεκριμένη είδηση την περίμενα πολύ καιρό. Μπορεί η επέκταση να αφορά 9000 εργαζόμενους αλλά είναι πολύ σημαντική γιατί είναι η πρώτη που αφορά τον ΣΕΒ. Αυτό ισοδυναμεί με το γκρέμισμα ενός από τους θεμέλιους λίθους του τείχους των μνημονίων
Θα ήταν καλό ο μπάρμπα Θόδωρος να αφήσει τη θέση του Προέδρου στον Βαγγέλη. Στο φόρουμ των Δελφών, που είναι σε λίγο καιρό, μια παράδοση της σκυτάλης της ηγεσίας θα συμβολίσει και την αλλαγή της πολιτικής του ΣΕΒ από την εμμονή του στους αντεργατικούς νόμους των μνημονίων.

[Nassos83]

Κάποιοι "πατριώτες" ήδη αρχίζουν να ιδρώνουν. Και πολύ άργησε, άντε γιατί παράγινε το κακό με τις "βουλγάρικες" Μερτσεντέ και Μπέμπες, μη πω και Πόρσε.

Χαράτσι τεκμηρίων στα Ι.Χ. με πινακίδες Βουλγαρίας!

[manhon]

Μια ενδιαφέρουσα είδηση που είχαμε καιρό να δούμε την εποχή των μνημονίων.
Πώς "απογειώθηκε" το εταιρικό ομόλογο της Aegean
Στο 3,5% το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου. Σίγουρα βοήθησαν οι διαδοχικές έξοδοι στις αγορές του Ελληνικού Δημοσίου.

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Το βάζω σε αυτό το νήμα γιατί φαίνεται το πιο σχετικό, αν θέλει κάποιος mod να το μετακινήσει ή να μου πει να το μετακινήσω εγώ.

Οι καπιταλιστές ανησυχούν για τον καπιταλισμό

Spoiler:

Το 1989 ο Αμερικανός συγγραφέας Φράνσις Φουκουγιάμα έγινε το πρόσωπο της ημέρας, επειδή προφήτευσε το τέλος της Ιστορίας και την αμετάκλητη νίκη του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς επί κάθε εναλλακτικού οικονομικού συστήματος. Λίγους μήνες αργότερα, η πτώση του Τείχους του Βερολίνου και η κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ «κλείδωσαν» την υπεροχή του καπιταλισμού ως οικονομικού συστήματος. Είχε προηγηθεί μία δεκαετία νωρίτερα η απόφαση του Ντενγκ Ξιαοπίνγκ, τότε πρόεδρου της Κίνας, να εγκαινιάσει τη στροφή της κινεζικής οικονομίας στην ελεύθερη αγορά. Ετσι, το 1989 ο καπιταλισμός αναδυόταν ως το κάλλιστο δυνατό οικονομικό σύστημα που προσέφερε όχι μόνον την αντιπροσωπευτική δημοκρατία έναντι του σοβιετικού αυταρχισμού, αλλά προπαντός ως το μοναδικό υπόδειγμα που υποσχόταν αξιόπιστα ευημερία και κατανάλωση στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Τριάντα χρόνια μετά, το καπιταλιστικό σύστημα διέρχεται βαθύτατη κρίση μολονότι έχει τυπικά αντιπαρέλθει τους τεκτονικούς κραδασμούς που του προκάλεσαν η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και η συνεπακόλουθη ύφεση. Η ανισότητα έχει διευρυνθεί ανησυχητικά και η μεσαία τάξη συρρικνώνεται τόσο ώστε να αποτελεί πλέον άπιαστο όνειρο για σημαντική μερίδα του πληθυσμού. Δυσανάλογα μεγάλος όγκος πλούτου έχει συγκεντρωθεί στα χέρια μιας ελίτ που συχνά μεταβαίνει με ευκολία από τις επιχειρήσεις στην πολιτική και τανάπαλιν, προκαλώντας δυσφορία στην κοινή γνώμη και ενισχύοντας τον λαϊκισμό και την Ακρα Δεξιά. Οι δυσοίωνες εξελίξεις έχουν προκαλέσει ένα είδος συναγερμού για τη διάσωση του καπιταλιστικού συστήματος με μια αναδιανομή του πλούτου.

Ηχηρότερες όλων είναι, όμως, οι παρεμβάσεις επιχειρηματιών και χρυσοπληρωμένων διευθυνόντων συμβούλων αμερικανικών επιχειρηματικών κολοσσών. Οσο οξύμωρο κι αν φαίνεται, αρχίζουν να ζητούν μέτρα αναδιανομής του πλούτου. Εν ολίγοις, το καπιταλιστικό σύστημα ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και μεριμνά για την αυτοδιάσωσή του και την επιβίωσή του με διορθωτικές κινήσεις. Προ ημερών, ο ιδρυτής του μεγαλύτερου hedge fund στον κόσμο, του Bridgewater Associates, που έχει περιουσιακά στοιχεία αξίας 17 δισ. δολαρίων, ο Ρέι Ντάλιο, εξέδωσε ένα μανιφέστο στο οποίο καταγγέλλει το καπιταλιστικό σύστημα. Τονίζει πως το σύστημα αυτό του οποίου τις αξίες ενστερνίστηκε, σήμερα προωθεί και αυξάνει την ανισότητα και πρέπει «να εξελιχθεί ή να πεθάνει».

Τις ίδιες ημέρες, σε επιστολή του προς τους μετόχους της JPMorgan Chase, ο διευθύνων σύμβουλος του αμερικανικού επενδυτικού κολοσσού, Τζέιμι Ντίμον, εξέφρασε τον προβληματισμό του για τον εκφυλισμό του αμερικανικού ονείρου. Ο Ντίμον, που πέρυσι αμείφθηκε από την JPMorgan Chase με το ποσό των 30 εκατ. δολ., καλεί τις επιχειρήσεις να διαδραματίσουν καίριο ρόλο ώστε να γίνει ξανά ρεαλιστικό το αμερικανικό όνειρο.

Η ηχώ αυτής της προβληματικής φτάνει στην Ευρώπη καμουφλαρισμένη ως κριτική στον αμερικανικό καπιταλισμό διά στόματος του Καρλ-Χένρικ Σβάνμπεργκ, επικεφαλής της σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volvo. «Νομίζω ότι αν η ανισότητα εξακολουθήσει να αυξάνεται, σε βάθος χρόνου θα γυρίσει και θα τους δαγκώσει», δήλωσε σε συνέντευξή του στους Financial Times. Δεν κρύβει, πάντως, την ανησυχία του και για την Ευρώπη και τονίζει πως «πρέπει να διαμορφώσουμε τον καπιταλισμό κατά τρόπο που να λειτουργεί προς όφελος όλων».

Επιδεινώνεται συνεχώς το βιοτικό επίπεδο της μεσαίας τάξης

Ισως προκαλούν λιγότερη εντύπωση οι εκκλήσεις που απευθύνουν για αναδιανομή του πλούτου και περιορισμό των ανισοτήτων διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ. Οι δύο διεθνείς οργανισμοί βρίσκονται, όμως, μέσα στην καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος και όμως εκφράζουν διαρκώς εντεινόμενη ανησυχία για την ανισότητα και ζητούν μέτρα για την αντιμετώπισή της.

Στις αρχές του μήνα ο ΟΟΣΑ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, «του ακρογωνιαίου λίθου της δημοκρατίας μας και της οικονομικής ανάπτυξης, που δεν είναι πια τόσο σταθερός όσο στο παρελθόν». Επαναλαμβάνει, έτσι, την έκκλησή του για επενδύσεις στην επαγγελματική κατάρτιση όλων των ηλικιών, αλλά και για μέτρα που θα αυξήσουν την προσφορά στέγης και θα στηρίξουν τη ζήτηση, ενώ ζητεί ευθέως μείωση της φορολογίας στα μεσαία εισοδήματα. Ολα αυτά επειδή διαπιστώνει συρρίκνωση της μεσαίας τάξης σε 40 χώρες στις οποίες έχει μειωθεί το βιοτικό επίπεδο κάθε γενιάς από τη μεταπολεμική έκρηξη των γεννήσεων και μετά.

Οπως τονίζει, τα τελευταία 30 χρόνια το εισόδημα της μεσαίας τάξης έχει αυξηθεί κατά 33% λιγότερο από τη μέση αύξηση που έχει σημειώσει το εισόδημα του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού. Και βέβαια η κατάσταση έχει επιδεινωθεί άρδην μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, καθώς το πραγματικό εισόδημα της μεσαίας τάξης αυξάνεται πλέον μόλις κατά 0,3%. Το πρόβλημα είναι οξύτερο στην υπερδύναμη, καθώς η μεσαία τάξη στις ΗΠΑ αντιπροσώπευε περίπου το 61% του πληθυσμού το 1971 και το 2016 ανέρχεται μόλις και μετά βίας στο 52%. Τις ίδιες ημέρες, το γνωστό για τα προγράμματα λιτότητας που εφάρμοσε στις υπερχρεωμένες χώρες ΔΝΤ τόνιζε την επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αυξανόμενης ανισότητας. Επισήμανε πως η διεύρυνση των ανισοτήτων υπονομεύει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στη δημοκρατία, ενώ καλλιεργεί το αίσθημα ότι οι ελίτ έχουν καρπωθεί κάθε όφελος εις βάρος όλων των υπολοίπων. Ζητούσε, μάλιστα, να εξεταστούν άμεσα πολιτικές αναδιανομής του πλούτου, ενώ σε ό,τι αφορά ειδικότερα τις ΗΠΑ απέδιδε το πρόβλημα ώς ένα βαθμό στο ότι οι μισθοί έχουν παραμείνει στάσιμοι.

Ολα αυτά συμβαίνουν ενώ έρευνα της εταιρείας Equilar, που συγκεντρώνει στοιχεία για τις αμοιβές στελεχών επιχειρήσεων, φέρουν τις αποδοχές των επικεφαλής μεγάλων εταιρειών στις ΗΠΑ να είναι πολλαπλάσιες 254 φορές ενός μέσου μισθού υφισταμένων τους. Από τα ενημερωτικά δελτία που υπέβαλαν, άλλωστε, αμερικανικοί κολοσσοί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ προκύπτει πως σε πολλές περιπτώσεις οι ιλιγγιώδεις αμοιβές ιδρυτών και επικεφαλής μεγάλων επιχειρήσεων είναι 500 φορές ή και χιλιάδες φορές πολλαπλάσιες των μισθών των υπαλλήλων τους. Ενδεικτική περίπτωση σκανδαλωδώς υψηλών αμοιβών είναι εκείνη του Ελον Μασκ, επικεφαλής της κατασκευάστριας ηλεκτρικών αυτοκινήτων Tesla, που πληρώνεται 40.668 φορές τον μέσο μισθό ενός υπαλλήλου της πρωτοπόρου αυτοκινητοβιομηχανίας.

Μόλις το 45% των νέων Αμερικανών έχει θετική άποψη για το καπιταλιστικό σύστημα

«Εν μέρει αυτό που τους φοβίζει έχει σχέση με την πολιτική», σχολιάζει ο Ντάρεν Γουόκερ, πρόεδρος του Ιδρύματος Ford των 13 δισ. δολ., αναφερόμενος στις εκκλήσεις επιχειρηματιών και χρυσοπληρωμένων στελεχών για αναδιανομή του πλούτου. Και διευκρινίζει πως «τρομάζουν όταν βλέπουν τα στατιστικά στοιχεία που καταδεικνύυουν πως όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι στρέφονται στις ιδέες του σοσιαλισμού ως συστήματος οργάνωσης της οικονομίας».

Πράγματι, δημοσκοπήσεις που διεξήγαγε η Gallup το περασμένο έτος δείχνουν ακριβώς αυτή τη στροφή των νέων στις σοσιαλιστικές ιδέες. Το ποσοστό των Αμερικανών από 18 ώς 29 ετών, που διάκεινται θετικά προς τον σοσιαλισμό, βρίσκεται σταθερά πλέον στο 51%. Εκείνο, όμως, που μάλλον ανησυχεί περισσότερο τις οικονομικές ελίτ είναι ότι από το 2010 και μετά έχει μειωθεί από το 68% στο 45% το ποσοστό των νέων Αμερικανών που έχουν θετική άποψη για τον καπιταλισμό. Δικαιολογημένα, καθώς οι νεότερες γενιές είναι εκείνες που πλήττονται περισσότερο από την αύξηση της ανισότητας, ενώ βλέπουν το μέλλον τους δυσοίωνο σε μια αγορά εργασίας εχθρική.

Στοιχεία που έδωσε προσφάτως στη δημοσιότητα η Eurostat αντανακλούν πόσο δύσκολη έχει γίνει για τις νεότερες γενιές η ένταξη στην αγορά εργασίας. Προκύπτει πως την τελευταία πενταετία η συνολική απασχόληση στην Ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 8,8 εκατ., αλλά εξ αυτών τις 6,4 εκατ. θέσεις καταλαμβάνουν εργαζόμενοι από 55 έως και 74 ετών. Είναι ενδεικτικό ότι στο ίδιο χρονικό διάστημα η αύξηση της απασχόλησης στις ηλικίες από 25 ώς 54 ετών δεν υπερβαίνει το 1,9 εκατ. νέες θέσεις εργασίας. Σε ό,τι αφορά δε την αύξηση στις νεότερες ηλικίες τις κάτω των 24 ετών, η αύξησή της περιορίζεται μόλις σε 500.000 νέες θέσεις.

Τα ίδια στοιχεία φέρουν τους Ευρωπαίους να επεκτείνουν τον επαγγελματικό τους βίο εν μέρει εξαιτίας των μεταρρυθμίσεων που επιβλήθηκαν στην αγορά εργασίας τα χρόνια της κρίσης, όπως η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης και οι αυστηρότεροι όροι που συνοδεύουν την πρόωρη συνταξιοδότηση. Κάτι ανάλογο συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου σημαντική μερίδα των εργαζομένων παρατείνει τον επαγγελματικό βίο και μετά τα 65 έτη, αφήνοντας προφανώς λιγότερες θέσεις διαθέσιμες για την ένταξη νέων ανθρώπων στην αγορά εργασίας. Και στο μεταξύ, έχουν κάθε λόγο να βλέπουν με απαισιοδοξία τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας, καθώς οι νέες τεχνολογίες απειλούν με αφανισμό όλο και περισσότερα επαγγέλματα και με φτώχεια ακόμη πιο πολλούς ανθρώπους. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, μέσα στα επόμενα 15 με 20 χρόνια ενδέχεται να εξαφανιστεί το 14% των θέσεων εργασίας που υπάρχουν σήμερα.

Είναι, άλλωστε, ήδη ορατή στις νεότερες γενιές η συρρίκνωση της μεσαίας τάξης. Η γενιά της χιλιετίας, όπως καθιερώθηκε να λέγονται όσοι γεννήθηκαν τις δύο τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα και σήμερα είναι 35άρηδες, ανήκει στη μεσαία τάξη μόνον σε ποσοστό 60%, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στη μεταπολεμική γενιά της έκρηξης των γεννήσεων υπερέβαινε το 70%.

Πανάκριβα τα σπίτια

Οπως επισημαίνει ο ΟΟΣΑ, οι σημερινοί 35άρηδες δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν δικό τους σπίτι όπως έκαναν οι γονείς τους. Σήμερα τα σπίτια είναι κατά 30% ακριβότερα από όσο ήταν πριν από 40 χρόνια.


Σχολιάζοντας την «επίμονη και συνεχή διεύρυνση της ανισότητας», η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, προειδοποιεί πως «αν δεν προσέξουμε, τα φαντάσματα από τα τέλη του 19ου αιώνα θα έρθουν και θα μας στοιχειώσουν στον 21ο αιώνα». Η ίδια έχει επισημάνει πως «η υπερβολική ανισότητα αναστέλλει την ανάπτυξη και υπονομεύει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς».


«Πρέπει να διαμορφώσουμε τον καπιταλισμό κατά τρόπο που να λειτουργεί προς όφελος όλων», προειδοποιεί ο Καρλ Χένρικ Σβάνμπεργκ, επικεφαλής της σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volvo. Επικρίνοντας, άλλωστε, το αμερικανικό μοντέλο καπιταλισμού, προβλέπει πως «αν η ανισότητα εξακολουθήσει να αυξάνεται, σε βάθος χρόνου θα γυρίσει και θα τους δαγκώσει».


«Ούτε ο Ιησούς Χριστός δεν αξίζει 500 φορές τον μισθό ενός εργαζομένου». Με την αιχμηρή αυτή δήλωση σχολίασε η Αμπιγκέιλ Ντίσνεϊ το χάσμα ανάμεσα στις αμοιβές των υψηλόβαθμων στελεχών αμερικανικών επιχειρήσεων και στον συνήθη μισθό των υφισταμένων τους. Η Αμπιγκέιλ είναι εγγονή αδελφού του Γουόλτ Ντίσνεϊ και δημιουργεί δικές της ταινίες.

[Nassos83]

Ναι τα καημένα, κλαίγονται και οδύρονται που 10 χρόνια εφαρμογής της "ποσοτικής χαλάρωσης" έφερε αυτές τις ανισότητες και οι οικονομίες παγκοσμίως έχουν καταντήσει ημι-κρατικοδίαιτες.

Crony Capitalism λέγεται, aka Σοβιετία. Είναι αυτό που κορόιδευαν για τη Ρωσία επί Γιέλτσιν, αλλά μην τολμήσεις να πεις Αμερικανό δισεκατομμυριούχο ολιγάρχη, θα γίνει χαμός.

Αν θέλουν τόσο πολύ να καταπολεμήσουν τις "ανισότητες" ωσάν σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών, να απαιτήσουν επιβληθεί τουλάχιστον 70% capital gains tax, όπως επίσης να φέρουν πίσω τα λεφτά από τις διάφορες offshore υπο την απειλή σύλληψης και διαπόμπευσης.

Αλλά τι λέω, σιγά μην ο Τράμπ και οι άλλοι κυβερνώντες τύπου Μακρόν και Μέρκελ κάνουν τέτοια κίνηση.

Φυσικά όσο αυξάνονται οι ανισότητες, το brain drain, και η φτωχοποίηση, τόσο αυξάνεται και ο αυταρχισμός. Και μαντέψτε τι έρχεται μετά από αυτόν.

Ποιοι θα πληρώσουν το μάρμαρο των ρομπότ

Οι απώλειες σε θέσεις εργασίας και οι εισοδηματικές ανισότητες θα κρίνουν λογικά το μέγεθος του πολιτικού αποτυπώματος.

Αν οι απώλειες είναι μεγάλες, οι λαϊκιστές των δυο άκρων θα βρουν πρόσφορο έδαφος για να κινηθούν.

Σε μια τέτοια περίπτωση, κάποιες χώρες στη Δύση δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσουν κατασταλτικά μέτρα για να αντιμετωπίσουν την αναταραχή που θα προκληθεί σε σημαντικό μέρος του πληθυσμού.

Είναι κάτι που φέρνει στο νου πολλών το Μεγάλο Κραχ και την δεκαετία του 1930.

Ακόμη κι αυτό να μην συμβεί, οι κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις θα δοκιμασθούν.

[manhon]

Δεν ξέρω αν είναι το πιο κατάλληλο νήμα αλλά αφήνω αυτή την είδηση εδώ.
Βγαίνει το Φεβρουάριο το Αgora-ii του Αυγερόπουλου.

«AGORA II - Δεσμώτες»: Η νέα ταινία του Αυγερόπουλου βγάζει ειδήσεις

ο νέο ντοκιμαντέρ του πολυβραβευμένου δημοσιογράφου και κινηματογραφιστή Γιώργου Αυγερόπουλου, AGORA ΙΙ - Δεσμώτες, βγάζει ειδήσεις, γιατί ήταν ο μόνος συνάδελφος, που ακολουθούσε κατά πόδας τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιάννη Βαρουφάκη στις πιο κρίσιμες συναντήσεις τους με τους θεσμούς. Είναι ίσως η σημαντικότερη καταγραφή της κρίσιμης τετραετίας 2015 - 2019 και ταυτόχρονα όπως λέει ο ίδιος «η αποτύπωση του αισθήματος ενός λαού, από την αισιοδοξία στην απογοήτευση μετά στον εκφασισμό στην συντηρητικοποίηση».

Ρωτάω τον Γιώργο Αυγερόπουλο αν έβαλαν όρους ο Αλ. Τσιπρας και ο Γ. Βαρουφάκης για να του δώσουν τέτοια πρόσβαση και μου απαντάει αρνητικά. «Δεν έχουν δει καν το έργο ούτε ο Τσίπρας ούτε ο Βαρουφάκης. Ούτε ζήτησαν ποτέ τίποτα. Πιστεύω πως ήθελαν να πουν την ιστορία οι ίδιοι και όχι άλλοι για λογαριασμό τους και εκτίμησαν την αξία της οπτικοακουστικής καταγραφής ως τεκμηρίου ιστορικής μνήμης, σε ένα ντοκιμαντέρ που θα γυριζόταν για χρόνια παρατηρώντας όχι μόνο την πολιτική αλλά και την κοινωνία. Ο καθρέφτης μιας ολόκληρης περιόδου, απαλλαγμένος από τον θόρυβο της καθημερινής ειδησεογραφίας. Και κάπως έτσι βρέθηκα στα παρασκήνια, κινηματογραφώντας ο ίδιος όπου μπορούσα και όπως μπορούσα ακόμα και με το κινητό μου τηλέφωνο. Παρακολουθούσα την ιστορία εν τη γενέσει της, ζώντας την αγωνία, την απογοήτευση και το κυνήγι του χρόνου».


Η ταινία AGORA ΙΙ - Δεσμώτες, είναι η δεύτερη ταινία του Αυγερόπουλου για την ελληνική κρίση, μετά το «AGORA – Από την Δημοκρατία στις Αγορές» το οποίο κυκλοφόρησε παγκοσμίως το 2015 και απέσπασε πέντε σημαντικά διεθνή βραβεία. Είναι μια συμπαραγωγή με τη συμμετοχή γερμανικών και γαλλικών δικτύων, στην οποία συμμετείχε και η ΕΡΤ πριν αποχωρήσει με απόφαση της νέα διοίκησης.

Το δεύτερο μέρος κινείται στον χρονικό άξονα 2015 - 2019. Η βελόνα πηγαίνει μπρος - πίσω. Δεν ακολουθεί ευθύγραμμη αφήγηση. Τα γεγονότα όμως βρίσκονται στη σωστή σειρά. Από την πρώτη περίοδο της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και το δημοψήφισμα έως τα συλλαλητήρια ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών και την εκλογή Μητσοτάκη. «Μπήκα στον πειρασμό να βγάλω την ταινία τον Σεπτέμβρη του 2015 γιατί είχα σημαντικό υλικό ήδη, αλλά κάτι μου έλεγε να περιμένω» λέει ο Γ. Αυγερόπουλος.

Η κάμερα του μας βάζει σε κλειστά γραφεία συσκέψεων, στα αυτοκίνητα που πηγαινοφέρνουν τον τότε πρωθυπουργό και υπουργό οικονομικών, στις κρίσιμες συναντήσεις. Μέσα στα αεροπλάνα που θα τους μεταφέρουν στα Eurogroups και τις συνόδους, που παρακολουθούσε όλη η υφήλιος με κομμένη την ανάσα. Βλέπουμε τις παράλληλες συνεντεύξεις Τσίπρα - Βαρουφάκη, με τα σχόλια τις αντιφάσεις αλλά και τους κοινούς τόπους στην πολιτική τους. «Η αλήθεια είναι πως ένιωσα πιο έντονα την ασφυξία που ζήσαμε παρακολουθώντας το Αγορά ΙΙ - Δεσμώτες, παρά όταν είδα την ταινία του Γάβρα παρά τη δραματοποίηση» λέω στον Γιώργο. «Εγώ να δεις πως την ένιωσα. Είχα κάνει τη διαδρομή Αθήνα Βρυξέλλες, Καλλιθέα - Κουκάκι» απαντά.

Μοιάζει επίσης να είναι η πιο προσωπική ταινία του. Χωρίς να εμπλέκεται ο ίδιος και όσο αυστηρά κι αν κρατάει τις αποστάσεις από τα γεγονότα και τους πρωταγωνιστές του. Συμφώνησε: «Είμαι και εγώ ένας από όλους μας. Το να μιλήσω για όσα με καίνε μέσα από μια ταινία ήταν για μένα βαλβίδα αποσυμπίεσης. Επίσης πιστεύω πως πρόκειται για την πιο δύσκολη ταινία που έφτιαξα ποτέ. Αφηγηματικά, ήταν μία πρόκληση το να συνδυαστούν διαφορετικά επίπεδα στον χρόνο, χαρακτήρες και θεματικές ώστε να δίνουν στον θεατή ένα ομογενοποιημένο σύνολο.»

«Όταν η φλόγα δε ζεσταίνει άλλο/ άγριες οι μέρες μας» λέει το τραγούδι των τίτλων σε στίχους δικούς του και μουσική του Γιάννη Παξεβάνη. Τραγουδάει ο ίδιος ο δημιουργός, σαν να ταυτίζεται με τους πιο ευάλωτους και θαρραλέους από τους πρωταγωνιστές του. Την άνεργη μάνα στη Θεσσαλονίκη, τον πρόσφυγα που ακολουθεί από την πρώτη μέρα που έφτασε στη Μόρια, τον Ζακ Κωστόπουλο, τη Μάγδα Φύσσα, εσένα, εμένα.

«Τα τελευταία χρόνια νιώθω ότι κλείστηκα σε καβούκι και ταυτόχρονα περπατούσα σε τεντωμένο σχοινί. Έπρεπε να έχω καθαρή ματιά, παρόλο που έβραζα όπως όλοι μας στην ίδια σούπα και για να το κάνω αυτό έπρεπε να βλέπω τα γεγονότα σαν Γάλλος, όχι σαν Έλληνας που τα ζει. Ταυτόχρονα έπρεπε να είμαι πολύ κοντά στον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη αλλά ταυτόχρονα μέσα μου να κρατάω και τις αποστάσεις που έπρεπε» λέει ο Γ. Αυγερόπουλος στο Tvxs.gr και προσθέτει πως χάρη στο ντοκιμαντέρ αυτό δεν αποδέχτηκε καμία θέση από αυτές που του προτάθηκαν. «Πως θα μπορούσα να πληρώνομαι πχ για μια διοικητική θέση στο κανάλι της Βουλής και να είμαι ανεξάρτητος όσον αφορά την κριτική μου στην κυβέρνηση;»

Η κάμερα του Αυγερόπουλου πηγαινοέρχεται από το νεκροταφείο προσφύγων στη Μόρια, στις Βρυξέλλες. Από το δράμα των προσφύγων στο δράμα της διαπραγμάτευσης και στην σφιχτή θηλιά των ευρωπαίων αξιωματούχων. Από τις χιλιάδες των διαδηλωτών στο Σύνταγμα τις μέρες του δημοψηφίσματος, στο γραφείο του φιλοσόφου Αλαίν Μπαντιού που επέμενε ότι η μάχη είναι πρωτίστως ιδεολογική. Από το προσκήνιο των πολιτικών εξελίξεων στο έντονο παρασκήνιο. Ο θεατής ζει ξανά τις δραματικές εξελίξεις, έχοντας όμως ένα επιπλέον πλεονέκτημα: Το καθαρό βλέμμα του κινηματογραφιστή που μοιάζει να ξέρει καλά πως η σωστή ερώτηση είναι αυτή που εκμαιεύει τις πιο μεγάλες αλήθειες. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, που σε αυτή την ταινία, θα δείτε και θα ακούσετε τον Αλέξη Τσίπρα να κάνει την πιο ουσιαστική αυτοκριτική για το πρώτο εξάμηνο των διαπραγματεύσεων.



«Η δημιουργική ασάφεια ήταν προς όφελος των ισχυρών, ήταν λάθος αυτό που το δεχτήκαμε. Σύντομα διαπιστώσαμε, ανακαλύψαμε ότι άλλα εμείς λέγαμε κι άλλα οι άλλοι εννοούσανε. Οι ευθύνες ανήκουν κυρίως σε εμένα.» λέει ο Αλ. Τσίπρας ο οποίος σε ένα άλλο σημείο αποκαλεί τον Βαρουφάκη «Μέγα Ναπολέοντα».

Ακούμε τον Μοσκοβισί να λέει ότι ο Σόιμπλε μπλόφαρε, τον Βαρουφάκη να προβλέπει ότι οι πολίτες θα φοβηθούν στο δημοψήφισμα και θα ψηφίσουν «Ναι». Ακούμε τι είπαν στον Τσίπρα στα άτυπα τηλεφωνήματα Μέρκελ, Ρέντσι, Ολάντ, όταν ανακοίνωσε το δημοψήφισμα. Τι τον συμβούλεψε ο Ομπάμα πριν την κρισιμότερη συνάντηση με τους θεσμούς. Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Τζουάν, ο πρόσφυγας που ακολουθεί ο κινηματογραφιστής κάνει βόλτες στην κατακρεουργημένη από την κρίση Αθήνα. «Στη χώρα μας δεν έχουμε τόσους άστεγους. Οι άνθρωποι στα μέρη μας πεθαίνουν μια φορά. Εδώ πεθαίνουν κάθε μέρα» παρατηρεί πριν κινήσει προς την Ειδομένη για να συναντήσει τα ερμητικά κλειστά σύνορα της Ευρώπης.

Όσο η βελόνα μετακινείται στα τελευταία χρόνια, ο εκφασισμός της κοινωνίας διαγράφεται πιο ανάγλυφα στην ταινία. Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και τα εθνικιστικά συλλαλητήρια δίνουν το στίγμα. Στον επίλογο της ταινίας ακούμε την Μιράντα Ξαφά να λέει πως δεν χρειαζόμαστε δημόσια νοσοκομεία, αφού προηγουμένως είχαμε ακούσει τον μεγάλο αριθμό ιδιωτικοποιήσεων κατά την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τον ρωτάω αν είναι μια εικόνα από το μέλλον μας. «Ναι, είναι μια εικόνα από το μέλλον του σκληρού νεοφιλελευθερισμού. Έχοντας εφαρμόσει μια κυβέρνηση της αριστεράς ένα νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα έρχεται απενοχοποιημένη η δεξιά ώστε να το κάνει πιο σκληρά "να το κάνει όπως πρέπει", όπως μου είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης. Ο ελληνικός λαός ζει τη μέρα της μαρμότας.»

Του ζήτησα να φύγει από την απόσταση που επιβάλει η δουλειά του καλού δημοσιογράφου και να μου πει ποια είναι η προσωπική του γνώμη για τις κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις που κατέγραψε; «Δεν μπορείς να κατηγορήσεις μια κυβέρνηση επειδή προσπαθεί να διαπραγματευτεί. Ήταν η πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της κρίσης που ακούστηκε η φωνή της Ελλάδας στις Βρυξέλλες. Ωστόσο μπορείς να κατηγορήσεις μια κυβέρνηση για κακή προετοιμασία και για άγνοια σχετικά με την λειτουργία του ευρωπαικού κατεστημένου. Από την πρώτη στιγμή έγινε φανερό ότι αυτή, δεν θα ήταν μία μάχη στενά συνδεδεμένη μόνο με την οικονομία, αλλά και μία πολιτικοιδεολογική μάχη ύψιστης σημασίας, αφού ήταν η πρώτη φορά που στην Ευρώπη της κρίσης, το κραταιό νεοφιλελεύθερο δόγμα θα συγκρουόταν με μια κυβέρνηση της αριστεράς», αναφέρει και προσθέτει:

«Γι’ αυτό και η μνημειώδης νίκη του νεοφιλελευθερισμού επί του Τσίπρα ήταν ένα ιδεολογικό εγχείρημα, ένα μάθημα προς όλους: Τίποτ’ άλλο δεν είναι εφικτό και πρέπει αυτό να το αποδεχθείτε με κάθε κόστος. Πράγματι η κυβέρνηση Τσίπρα πιστώνεται με το γεγονός ότι έβγαλε την χώρα από τα μνημόνια και ότι προσπάθησε όπως μπορούσε να προστατέψει τους πιο αδύναμους. Όμως το κόστος σε κάθε επίπεδο, ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό ήταν τεράστιο και η κρίση εξακολουθεί να βρίσκεται εδώ. Οι πληγές που άφησε θα κάνουν χρόνια να επουλωθούν. Και έτσι από την εποχή της "εφόδου στον ουρανό" περάσαμε στην εποχή της "κανονικότητας"».

[MNP-10]

-Το ΟΧΙ που το κανε ΝΑΙ ο Τσιπρας μαλλον δεν ηταν εκφασισμος... ηταν pure democracy in action. Οπως και ολο το εκλογικο του προγραμμα για το οποιο ψηφιστηκε το οποιο δεν εφαρμοσε.

-Τα μνημονια που εφαρμοσε ο Τσιπρας δεν ηταν δεξια και σκληρα νεοφιλελε ηταν light... τα σκληρα νεοφιλελε θα γινουν τωρα

-Ο Τσιπρας "διαπραγματευτηκε"... τι αλλο θα ακουσουμε. Που ελεγε πριν χρονια στο brookings οτι δε θα σκισει τα μνημονια και οτι αυτα που λενε οτι ειναι ριζοσπαστες αριστεροι να μη τα ακουνε οι αμερικανοι γιατι δεν ισχυουν ολα αυτα... αλλα εντος Ελλαδος ελεγε τα αναποδα για καταργηση μνημονιων, για πρωτη φορα αριστερα, κτλ κτλ. Οσο για τη διαπραγματευση τι να πει κανεις? Που ακολουθησε πανομοιοτυπη τακτικη ΓΑΠ? Που εξαντλουσε το χρονο και τα χρηματικα αποθεματα επι μηνες για να πει οτι "εε σε λιγο θα ληξει η δοση και θα χρεοκοπησουμε - αρα πρεπει να υπογραψουμε". Που αντι να κανει μια ουσιαστικη διαπραγματευση (οπου εχεις συνυπολογισει το 99.999% fact οτι η ECB θα σου κοψει τη ρευστοτητα - πραγμα που ο Βαρουφακης δεν εκανε και ελεγε οτι θα κλεινει το τηλεφωνο στο Ντραγκι) πηγε και εκβιασε τον ελληνικο λαο και του λεγε τελος το χρημα απ'τα ΑΤΜ απ'τη δευτερα με το ΟΧΙ? Οι Τσιπροβαρουφακηδες νομιζαν οτι ο λαος ηταν "βολεμενος". Ειχαν πιστεψει οτι επειδη αυτοι ειναι βολεμενοι ειναι ετσι και η μαζα. Περισσοτερη πολιτικη αντιληψη ειχε ο Λεβεντης οτι οι πεινασμενοι ηταν περισσοτεροι απ'τους βολεμενους παρα οι Τσιπροβαρουφακηδες που κυβερνουσαν.

-Η κυβερνηση Τσιπρα πιστωνεται οτι εβγαλε τη χωρα απ'τα μνημονια

Δωστε 10 οσκαρ απο τωρα στο ντοκυμαντερ

[PopManiac]

-Το ΟΧΙ που το κανε ΝΑΙ ο Τσιπρας μαλλον δεν ηταν εκφασισμος... ηταν pure democracy in action. Οπως και ολο το εκλογικο του προγραμμα για το οποιο ψηφιστηκε το οποιο δεν εφαρμοσε.

-Τα μνημονια που εφαρμοσε ο Τσιπρας δεν ηταν δεξια και σκληρα νεοφιλελε ηταν light... τα σκληρα νεοφιλελε θα γινουν τωρα

-Ο Τσιπρας "διαπραγματευτηκε"... τι αλλο θα ακουσουμε. Που ελεγε πριν χρονια στο brookings οτι δε θα σκισει τα μνημονια και οτι αυτα που λενε οτι ειναι ριζοσπαστες αριστεροι να μη τα ακουνε οι αμερικανοι γιατι δεν ισχυουν ολα αυτα... αλλα εντος Ελλαδος ελεγε τα αναποδα για καταργηση μνημονιων, για πρωτη φορα αριστερα, κτλ κτλ. Οσο για τη διαπραγματευση τι να πει κανεις? Που ακολουθησε πανομοιοτυπη τακτικη ΓΑΠ? Που εξαντλουσε το χρονο και τα χρηματικα αποθεματα επι μηνες για να πει οτι "εε σε λιγο θα ληξει η δοση και θα χρεοκοπησουμε - αρα πρεπει να υπογραψουμε". Που αντι να κανει μια ουσιαστικη διαπραγματευση (οπου εχεις συνυπολογισει το 99.999% fact οτι η ECB θα σου κοψει τη ρευστοτητα - πραγμα που ο Βαρουφακης δεν εκανε και ελεγε οτι θα κλεινει το τηλεφωνο στο Ντραγκι) πηγε και εκβιασε τον ελληνικο λαο και του λεγε τελος το χρημα απ'τα ΑΤΜ απ'τη δευτερα με το ΟΧΙ? Οι Τσιπροβαρουφακηδες νομιζαν οτι ο λαος ηταν "βολεμενος". Ειχαν πιστεψει οτι επειδη αυτοι ειναι βολεμενοι ειναι ετσι και η μαζα. Περισσοτερη πολιτικη αντιληψη ειχε ο Λεβεντης οτι οι πεινασμενοι ηταν περισσοτεροι απ'τους βολεμενους παρα οι Τσιπροβαρουφακηδες που κυβερνουσαν.

-Η κυβερνηση Τσιπρα πιστωνεται οτι εβγαλε τη χωρα απ'τα μνημονια

Δωστε 10 οσκαρ απο τωρα στο ντοκυμαντερ

Μάλλον το έχεις δει σε preview με ιδιαίτερη προσωπική πρόσκληση και μιλάς, όπως είμαι βέβαιος ότι είδες και το πρώτο;

[MNP-10]

Εχουμε την ικανοτητα να διαβαζουμε τι γραφει ο Αυγεροπουλος...και να κρινουμε ποσο factual-based ειναι αυτα που γραφει... πχ

Πράγματι η κυβέρνηση Τσίπρα πιστώνεται με το γεγονός ότι έβγαλε την χώρα από τα μνημόνια και ότι προσπάθησε όπως μπορούσε να προστατέψει τους πιο αδύναμους

"Πραγματι"... ναι πολυ πραγματι...
"Γεγονος" οτι ο Τσιπρας μας εβγαλε απ'τα μνημονια
"Γεγονος" οτι ο Τσιπρας προσπαθησε οπως μπορουσε να προστατεψει τους πιο αδυναμους

Αυτος βλεπει γεγονοτα τα οποια ειναι ανυπαρκτα. Ο Τσιπρας παρεδωσε μια χωρα δεμενη για 99 χρονια ενω ξεσκισε τους μικρους με εμμεσους φορους με τρελα ΦΠΑ. Τη προστασια που την ειδε? Ποιο μετρο προστασιας πηρε? Τις κατασχεσεις που του ειπαν να τις προχωρησει και τις εκανε μεχρι και ...ηλεκτρονικα για να παρακαμψει τις διαμαρτυριες πολιτων στα δικαστηρια? Γελαει ο κοσμος με τα "facts" του αυγεροπουλου.

[PopManiac]

Εχουμε την ικανοτητα να διαβαζουμε τι γραφει ο Αυγεροπουλος...και να κρινουμε ποσο factual-based ειναι αυτα που γραφει... πχ



"Πραγματι"... ναι πολυ πραγματι...
"Γεγονος" οτι ο Τσιπρας μας εβγαλε απ'τα μνημονια
"Γεγονος" οτι ο Τσιπρας προσπαθησε οπως μπορουσε να προστατεψει τους πιο αδυναμους

Αυτος βλεπει γεγονοτα τα οποια ειναι ανυπαρκτα. Ο Τσιπρας παρεδωσε μια χωρα δεμενη για 99 χρονια ενω ξεσκισε τους μικρους με εμμεσους φορους με τρελα ΦΠΑ. Τη προστασια που την ειδε? Ποιο μετρο προστασιας πηρε? Τις κατασχεσεις που του ειπαν να τις προχωρησει και τις εκανε μεχρι και ...ηλεκτρονικα για να παρακαμψει τις διαμαρτυριες πολιτων στα δικαστηρια? Γελαει ο κοσμος με τα "facts" του αυγεροπουλου.

Άρα δεν τα έχεις δει, μιλάς με πρώτο πληθυντικό ότι έχεις μια (μαντική;;; ) ικανότητα - να υποθέσω η ικανότητα αυτή έχει να κάνει με το ότι κάπως αν και δεν τα έχεις δει, ξέρεις.

I rest my case, άσε τους υπόλοιπους να δουν και να κρίνουν

[MNP-10]

Εχω δει αυτα που γραφει ο Αυγεροπουλος παραπανω. Τι δε καταλαβαινεις? Ειναι ξεκαθαρο το bias του Αυγεροπουλου στο να βλεπει facts ανυπαρκτα, του στυλ προστασια αδυνατων επι Τσιπρα ή εξοδο απ'το μνημονιο οταν το 4ο μνημονιο δεσμευσε τη χωρα για 99 χρονια.

- - - Updated - - -

Μ'αρεσει που το παιζει και αμεροληπτος:

«Τα τελευταία χρόνια νιώθω ότι κλείστηκα σε καβούκι και ταυτόχρονα περπατούσα σε τεντωμένο σχοινί. Έπρεπε να έχω καθαρή ματιά, παρόλο που έβραζα όπως όλοι μας στην ίδια σούπα και για να το κάνω αυτό έπρεπε να βλέπω τα γεγονότα σαν Γάλλος, όχι σαν Έλληνας που τα ζει. Ταυτόχρονα έπρεπε να είμαι πολύ κοντά στον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη αλλά ταυτόχρονα μέσα μου να κρατάω και τις αποστάσεις που έπρεπε» λέει ο Γ. Αυγερόπουλος στο Tvxs.gr

...οι Γαλλοι δλδ ειχαν την αισθηση οτι ο Τσιπρας δεν εκανε μνημονιακη κωλοτουμπα αλλα εβγαλε την ελλαδα απ'το μνημονιο, και φυσικα οτι ειναι καλος πρωθυπουργος που προστατεψε τους ελληνες απ'τη μνημονιακη λαιλαπα. Νομοι στυλ Κατρουγκαλου, φοροκαταιγιδες Τσακαλωτου κτλ, ηλεκτρονικοι πλειστηριασμοι εξπρες, μειωση επιδοματων, μαλλον αλλες κυβερνησεις τους περασαν.

[stefanos1999]

"Γεγονος" οτι ο Τσιπρας μας εβγαλε απ'τα μνημονια

Σωστός, απλά ξέχασε να μας πει και το "γεγονός" ότι ενώ όντως μας εβγαλε από το μνημόνιο, ήταν αυτό απ' το οποίο (3o) ο ίδιος...μας έβαλε.