Εθνικές Εκλογές 2019

[ioetisap]

Δεν υπάρχει για τον απλούστατο λόγο οτι καμιά χώρα δεν έκανε διαγραφή/μη αναγνώριση χρέους προς ξένες χώρες μετά από πτώχευση. Και αυτό γιατί οι ξένες χώρες που εδώ και 3-4 αιώνες δάνειζαν, ήταν υπερδυνάμεις που έτσι και τους πήγαινες κόντρα υπήρχαν σημαντικές συνέπειες εις βάρος σου. Αυτό επικρατεί μέχρι και σήμερα. Η επαναδιαπραγμάτευση δεν είναι κάτι αρνητικό και μπορεί να την πετύχουν αρκετά κράτη προς ξένους δανειστές.

Τώρα συνειδητοποίησα τί διαβάζω, τί αναγράφεται.


Dates for Banking Crises, Currency Crashes, Sovereign Domestic or External Default (or Restructuring), Inflation Crises, and Stock Market Crashes (Varieties)
Φύλλα ανά χώρα, στήλη Sovereign debt crises-> External και External Default/restructuring στις συνόψεις.

[sdikr]

Τώρα συνειδητοποίησα τί διαβάζω, τί αναγράφεται.


Dates for Banking Crises, Currency Crashes, Sovereign Domestic or External Default (or Restructuring), Inflation Crises, and Stock Market Crashes (Varieties)
Φύλλα ανά χώρα, στήλη Sovereign debt crises-> External και External Default/restructuring στις συνόψεις.

Δεν λέει πουθενά αυτό ότι έγινε μη αναγνώριση χρέους μετά απο πτώχευση.
Αναφέρει external default/restructuring έχει και εμάς μέσα απο το 2010, απο όσο θυμάμαι δεν του ρίξαμε πιστόλι

[Rebel Scum]

Εμείς καταφέραμε να κάνουμε "αναδιάρθρωση" χρέους χωρίς τα πλεονεκτήματα της αναδιάρθρωσης.

Αλλά δεν καταλαβαίνω προς τι όλο αυτό. Περσινά ξινά σταφύλια.

Το θέμα θα ανακύψει και πάλι όταν δεν θα μπορούμε να τηρούμε τα συμφωνημένα για όποιο λόγο και τις διεθνείς συγκυρίες. Προς το παρόν κοιμόμαστε ήσυχοι

[stelios4711]

Μονομερή Διαγραφή χρέους έχει γίνει και μάλιστα πολλές φορές χωρίς καμιά απολύτως επίπτωση στο κράτος που την έκανε

Ενδεικτικά:

• Κούβα
• Ιράκ
• Ισημερινός
• Αϊτή
• Τυνησία

Υπάρχουν τρεις βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί το χρέος μίας χώρας ώστε να χαρακτηρισθεί ως απεχθές. Πρώτον, η σύναψη του δανείου θα πρέπει να έχει γίνει από την κυβέρνηση της χώρας χωρίς τη συγκατάθεση ή ακόμα και χωρίς τη γνώση των πολιτών. Δεύτερη προϋπόθεση είναι η σύναψη του δανείου να μην είχε ως σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολιτών και ως εκ τούτου οι πόροι να σπαταλήθηκαν σε δραστηριότητες που δεν ωφέλησαν το λαό της χώρας. Η τρίτη βασική προϋπόθεση αφορά την πλευρά του πιστωτή, ο οποίος θα πρέπει να γνώριζε το γεγονός ότι το δάνειο και το χρέος λειτουργεί εις βάρος των πολιτών της χώρας, να γνώριζε επομένως τις δύο προηγούμενες προϋποθέσεις.

Όπως βλέπετε οι προϋποθέσεις ταιριάζουν γάντι στο χρέος της Ελλάδας και μπορεί αν θέλει να μην το πληρώσει και δεν θα είναι ούτε η μοναδική, καθώς υπάρχει προηγούμενο, ούτε θα της επιβληθεί καμιά απολύτως κύρωση - ίσως μάλιστα να ζητήσει και τα ρέστα λόγω της ανθρωπιστικής κρίσης που της προκάλεσαν

πηγή: wikipedia

[Rebel Scum]

Ωραίο κλαμπ χωρών

[ioetisap]

Δεν λέει πουθενά αυτό ότι έγινε μη αναγνώριση χρέους μετά απο πτώχευση.
Αναφέρει external default/restructuring έχει και εμάς μέσα απο το 2010, απο όσο θυμάμαι δεν του ρίξαμε πιστόλι

Το σχόλιό του έχει πολλαπλούς στραβότατους ισχυρισμούς που δεν έχω καμμία απολύτως διάθεση να σου αναλύσω.
Κάνε κλικ στο λινκ που έχω βάλει στο RTFM και διάβασε το βιβλίο αν θέλεις να καταλάβεις· σου το έχω προτείνει και ξαναπροτείνει στο παρελθόν αλλά καταφανώς δεν το έχεις διαβάσει.
Μόνον για απλή διάψευση χάριν τρίτων που ενδεχομένως διαβάζουν και αφού δεν μπορείς να κάνεις μια @#$%#@%#@%@# αναζήτηση στον γούγλη πάρε ως παράδειγμα την ίσως πιο διάσημη αποκήρυξη χρέους.

ΥΓ Άντε ας προσθέσω μία παλιότερη και δεύτερη κλασική για να μην πεταχτεί κανένας εξυπνάκιας και πει καμμιά κλασική #$@#%@#% ότι αυτά τα κάνουν μόνο οι κομμουνιστές απομονώνοντας έτσι την χώρα από τον λοιπό πλανήτη.

[astbox]

Πώς ακριβώς κοντεύσαμε να διαλυθούμε;;
Και πες ακριβώς πώς δεν είχαμε διαλυθεί πρωτύτερα ή δεν έχουμε διαλυθεί τώρα.
Για πες ακριβώς.
Περιμένω, δεν θα κοιμηθώ.

ΥΓ Κάτι μου λέει ότι ρητορικές θα είναι και αυτές οι ερωτήσεις μου· το κληρονομικό χάρισμά μου μάλλον.
Ή άλλως πως ότι κάποιοι χρησιμοποιούν για κάποιον μυστήριο λόγο συχνά εν προκειμένω αντί του α' ενικού το α' πληθυντικού. :-"

Σχετικά με τα capital controls που ανέφερα, οκ μπορεί υπερέβαλα, το πρόβλημα όμως δεν είναι τι είπα εγώ αλλά το ότι η ΕΕ στην υπόνοια ότι πάνε οι Έλληνες να κάνουν μλκιες με δημοψηφίσματα κλπ και χρησιμοποίησαν την ΕΚΤ για να μας πιέσουν.
Και σε ξαναρωτάω, επειδή ανέφερες την λέξη δημιουργικοί, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει το οποιοδήποτε πάτημα/εργαλείο/όπλο για να ασκήσει πίεση;
Επίσης ανέφερες "τι μας εμποδίζει και εμάς". Με αυτή τη φράση, αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι στην όλη αφήγηση δεν εμπεριέχεται σαν συνιστώσα η θέση/δύναμη της κάθε χώρας.
Η ΕΕ και κατά συνέπεια η Γερμανία μπορεί και πιέζει γιατί είναι αυτή που είναι, εμείς δεν έχουμε τίποτα. Αν όντως πούμε γιόλο θα το παίξουμε ιστορία γιατί "τι μας εμποδίζει και εμάς", οι άλλοι σίγουρα θα έχουν τον τρόπο να μας υπερκεράσουν.
Το πρόβλημα μου με αυτή τη θεωρία είναι ότι δίνει φρούδες ελπίδες στο πόπολο, πως το πρόβλημα του θα λυθεί αν απλά πει ένα βροντερό όχι, βλέπε δημοψήφισμα, και ορμίξει στο κενό μη έχοντας αντιληφθεί την ριζική αλλαγή που πρέπει να επέλθει στο πολιτικό γίγνεσθαι για να μπορέσει αργότερα να σταθεί στα πόδια του.

Τώρα τα υπόλοιπα που γράφεις για τις αϋπνίες σου, τις ρητορικές ερωτήσεις, το κληρονομικό χάρισμα και το πρώτο πρόσωπο ενικού πληθυντικού, δεν μπορώ να σου πω κάτι γιατί καταλαβαίνω πως θες να μου την πεις σε προσωπικό επίπεδο.

[stelios4711]

Ωραίο κλαμπ χωρών

Ωραία πρώτα αμφισβητούμε ότι μπορεί να γίνει διαγραφή χρέους λέγοντας ότι πουθενά στον κόσμο και ουδέποτε έγινε και όταν αναφέρουμε ότι έγινε και μάλιστα όχι μια φορά δεν μας αρέσουν οι χώρες
Αυτή είναι μια μικρή λίστα χωρών που αποκήρυξαν το χρέος τους με συγκεκριμένο όρο: «επαχθές χρέος»
Φυσικά η λίστα χωρών δεν σταματάει εδώ. Και άλλα κράτη δεν πλήρωσαν τα χρέη τους χρησιμοποιώντας άλλους ορισμούς
Όπως η Ρωσία, 8 πολιτείες της Αμερικής (από τα λινκ του ioetisap) και φυσικά και η Γερμανία που όλοι γνωρίζουμε

Σημασία έχει ότι το επιχείρημα «δεν μπορεί να γίνει αυτό γιατί δεν έχει γίνει ποτέ πουθενά» «υπάρχουν αστυνομίες κρατών που επιβάλλουν κυρώσεις» δεν ισχύει. Και πολλές φορές έγινε και ποτέ δεν υπήρξε κάποια κύρωση

[ioetisap]

Πίεση να κάνει τί;
Ποιος ο στόχος μας, τί έχουμε τα κότσια να ρισκάρουμε, να κάνουμε, να θυσιάσουμε και να υποστούμε;

Πχ δεν έχουμε ουσιωδώς καμμιά διαπραγματευτική ισχύ -πέραν μικροεπιλογών, όχι γενική πολιτική- γιατί δεν προτιθέμεθα ως χώρα να διακινδυνεύσουμε χρεοκοπία και grexit.
Αν δεν προτίθεσαι έστω να διακινδυνεύσεις αυτό ακόμα και ως μπλόφα και είναι γνωστό στον αντίπαλο στο παίγνιο αυτό και στην πρώτη απειλή, στην πρώτη υπόνοια αναγκαστικά υποχωρείς, ε άντε γεια, φυσικα και θα χάσεις· πού στο διάτανο να βρεις ισχύ;
Αν δεν προτίθεσαι να περάσεις ένα bank run (που είναι πολύ πιθανό σε μια τέτοια φάση) ή capital controls (το ίδιο) ε όχι φυσικά και δεν έχεις δύναμη.

Δύο είναι ουσιωδώς οι εναλλακτικές μακροοικονομικά grexit+default ή ό,τι πουν οι πιστωτές (που ως τώρα σημαίνει αναγκαστικά αφ'ενός εντός ΟΝΕ και αφ'ετέρου λιτότητα κτλ).

*α. Αν προτιμούμε το δε αλλά ταυτοχρόνως θέλουμε να το αλλάξουμε δραστικά τότε πρέπει να έχουμε υπ'όψιν:
Οι πιστωτές παλιότερα φοβούνταν πολύ περισσότερα τις συνέπειες σε αυτούς ενός grexit· τώρα πια η κοινά αναφερόμενη εικόνα είναι ότι δεν ισχύει πια αυτό διότι μας έχουν απομονώσει και έχουν δημιουργήσει τα απαραίτητα εργαλεία για να αντιμετωπίσουν κάτι τέτοιο κτλ.
Μπορεί να μπλοφάρουμε ακόμη (θέλοντας παραμονή εντός) απειλώντας έξοδο και κανόνι πχ για να δούμε αν όντως αυτό ισχύει ( ήτοι τακτική Βαρουφάκη που όμως επίσης διατυμπάνιζε ότι το είχε σιγουράκι ότι θα κοτεύσουν οι πιστωτές· μέγιστο ψέμμα και παπαριά φυσικά αυτό).
Όπως και να έχει πρέπει να είμαστε έτοιμοι για έξοδο και να προτιθέμεθα να το διακινδυνεύσουμε ακόμα και δεν θεωρούμε αυτό το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Για να μην πω ότι πάντα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για έξοδο από πχ σπόντα ή ηθελημένα από τους πιστωτές αν θεωρήσουν εν ευθέτω χρόνω ότι πια υπάρχει ελάχιστος κίνδυνος από έξοδό μας και δεν θέλουν πια να μας δανείζουν και να ασχολούνται με μας.

β. Αν πάλι δε προτιθέμεθα να διακινδυνεύσουμε τίποτα ό,τι και να συζητάμε ή να ψηφίζουμε δεν έχει σημασία· θα γίνει γαρ ό,τι πουν οι πιστωτές, δεν μπορούμε να αλλάξουμε ΕΜΕΙΣ κάτι. Αν έρθει στους πιστωτές η επιφοίτηση τους αγίου πνεύματος έχει καλώς, αν όχι...

*Αν πάλι θέλουμε ή έρθει ούτως ή άλλως από μόνο του το μεν (grexit+default) τότε στο νέο επακόλουθο παιχνίδι θα μπορούμε να ακολουθήσουμε διάφορες τακτικές:

Πριν από αυτό: ας γίνουν οι προτιμώμενες αλλά όχι αναγκαίες προετοιμασίες (πχ συγκέντρωση όσον το δυνατόν πιο κρυφά αποθεμάτων καυσίμων, φαρμάκων κτλ).
Κατόπιν:
Πχ αποκήρυξη για να έρθουν στο τραπέζι και μετά διαπραγμάτευση σοβαρής αναδιάρθωσης, μη αποκήρυξη αλλά απλό χρεοστάσιο με δήλωση ότι έχουμε όλην την καλή θέληση να αποπληρώσουμε αλλά δυστυχώς αδυνατούμε προσωρινά (και άς το να τραβάει), μερική αποκήρυξη μερικη πληρωμή μερικό κανόνι, να απειλήσουμε ότι δεν ξαναγοράσουμε όπλα από αυτούς (πχ εφεξής όπλα μόνο από Αμερική ή όπλα μόνο από Ρωσία), να απειλήσουμε ότι θα αποκλεισθούν από ενεργειακά κοιτάσματα οι εταιρείες τους αν δεν δώσουν καλή συμφωνία, να δημιουργήσουμε επίσημα διπλωματικό μπάχαλο απαιτώντας αποπληρωμή πολεμικών αποζημιώσεων σε όποιο μέγεθος αποφασίσουμε, να προσπαθήσουμε να διασπάσουμε κοινό μέτωπο προτείνοντας πχ στην Γαλλία εφεξής αγορά εξοπλισμών μόνο από αυτή και συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων με αυτή, κτλ, κτλ, κτλ.

Για την ισοτιμία παρεμπιπτόντως: δεν πρέπει να προσπαθήσουμε κάνουμε απλώς απολύτως τίποτα είναι η γνώμη μου, περιμένουμε στωικά να βρει ισορροπία/πάτο μόνη της μέσω του μηχανισμού της αγοράς. Ούτως ή άλλως στην αρχή απουσία ή ελλείψει συναλλαγματικών αποθεμάτων δεν θα μπορούμε καν ούτε να προσπαθήσουμε να κάνουμε για αυτό.

*************************************

Δυνατότητες, επιλογές λοιπόν υπάρχουν αρκεί να το θέλουμε, να είμαστε έτοιμοι να το διακινδυνεύσουμε, να αγωνιστούμε και να χάσουμε ενδεχομένως σοβαρά την βόλεψή μας για κάποια χρονάκια αλλά με πραγματικό ορίζοντα αλλαγής μπροστά μας εν αντιθέσει με το απλά να φυτοζωούμε (οι περισσότεροι ή οι πολλοί τ.π. και η χώρα), με τις τύχες μας να τις ορίζουν άλλοι σβήνοντας εμείς αργά για δεκαετίες με το βασανιστήριο της σταγόνας .

[Rebel Scum]

Ωραία πρώτα αμφισβητούμε ότι μπορεί να γίνει διαγραφή χρέους λέγοντας ότι πουθενά στον κόσμο και ουδέποτε έγινε και όταν αναφέρουμε ότι έγινε και μάλιστα όχι μια φορά δεν μας αρέσουν οι χώρες
Αυτή είναι μια μικρή λίστα χωρών που αποκήρυξαν το χρέος τους με συγκεκριμένο όρο: «επαχθές χρέος»
Φυσικά η λίστα χωρών δεν σταματάει εδώ. Και άλλα κράτη δεν πλήρωσαν τα χρέη τους χρησιμοποιώντας άλλους ορισμούς
Όπως η Ρωσία, 8 πολιτείες της Αμερικής (από τα λινκ του ioetisap) και φυσικά και η Γερμανία που όλοι γνωρίζουμε

Σημασία έχει ότι το επιχείρημα «δεν μπορεί να γίνει αυτό γιατί δεν έχει γίνει ποτέ πουθενά» «υπάρχουν αστυνομίες κρατών που επιβάλλουν κυρώσεις» δεν ισχύει. Και πολλές φορές έγινε και ποτέ δεν υπήρξε κάποια κύρωση

Εγώ δεν είπα ότι δεν γίνεται. Όλα γίνονται με το ανάλογο κόστος. Την κατάσταση όλων αυτών των χωρών και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες "ακύρωσαν" χρέος καλό είναι να τις μελετήσετε πιο αναλυτικά αντί να παραθέτουμε μια λίστα.

Όσο για το επαχθές πραγματικά αν το ελληνικό χρέος είναι επαχθές τότε σχεδόν όλα τα δάνεια κρατών ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.

[sdikr]

Το σχόλιό του έχει πολλαπλούς στραβότατους ισχυρισμούς που δεν έχω καμμία απολύτως διάθεση να σου αναλύσω.
Κάνε κλικ στο λινκ που έχω βάλει στο RTFM και διάβασε το βιβλίο αν θέλεις να καταλάβεις· σου το έχω προτείνει και ξαναπροτείνει στο παρελθόν αλλά καταφανώς δεν το έχεις διαβάσει.
Μόνον για απλή διάψευση χάριν τρίτων που ενδεχομένως διαβάζουν και αφού δεν μπορείς να κάνεις μια @#$%#@%#@%@# αναζήτηση στον γούγλη πάρε ως παράδειγμα την ίσως πιο διάσημη αποκήρυξη χρέους.

ΥΓ Άντε ας προσθέσω μία παλιότερη και δεύτερη κλασική για να μην πεταχτεί κανένας εξυπνάκιας και πει καμμιά κλασική #$@#%@#% ότι αυτά τα κάνουν μόνο οι κομμουνιστές απομονώνοντας έτσι την χώρα από τον λοιπό πλανήτη.

Αποκήρυξη χρέους σημαίνει δεν πληρώνω
Κάτι που όμως δεν γίνεται στην Περίπτωση της Ρωσίας

https://www.rbth.com/business/2017/0...t-debts_827920

Which states were the main creditors?

The largest chunk of the debt – $47.6 billion as of 1994 – was owed to the partners from the Paris Club of creditors (major industrialized countries, mostly European states and the U.S.). As the oil prices grew, Moscow managed to payoff this debt by 2006, transferring $38.7 billion in early payments while saving $7.7 billion that the creditors agreed to pardon or exchange for goods and services.

In 2009 Russia also repaid the remaining debt of $1 million to the London Club of creditors, mainly to commercial banks from Western Europe, the U.S. and Japan for loans handed to the Soviet Vnesheconombank up until 1991.

As for other countries, the debt was regulated based on bilateral agreements, sometimes not with cash but goods and services. Over the last decade Russia has paid off Soviet-era debts to the following countries:

Slovenia - $129.2 million in 2007 (paid through goods supply)

United Arab Emirates - $470 million in 2007 (partly paid with industrial products)

Croatia - $185.7 million in 2011 (high-tech products and energy equipment for the Sisak Thermal Power Plant)

Czech Republic - $3.6 billion in 2013

Hungary - $18 million in 2013 (partly paid with industrial products)

Finland - $30 million in 2013 (partly paid with industrial products)

Slovakia - $1.7 billion in 2013 (partly paid with industrial products)

Serbia - $288.8 million in 2013 (partly paid with industrial products)

China - $451.1 million in 2015 (partly included industrial products and medical research)

Kuwait - $1.1 billion in 2016 (plus $620 million in high-tech products)

Macedonia - $60.6 million in 2017 (repaid with industrial products and services)

[XTCgr]

χρωστούσαν και σε εμάς οι ρώσοι κάπου 150εκ$.... οι ρώσοι λέγανε 100εκ$, στο τέλος τα βρήκαν κάπου στη μέση (αρχές 2000 αν θυμάμαι καλά)

[PopManiac]

Ωραία η υποθετική άσκηση αλλά ο ελληνικός λαός σταθερά εδώ και κοντά πλέον 10ετία έχει μιλήσει σαφέστατα με την ψήφο του και δεν έχει δώσει ποτέ πάνω από 8% σε κόμματα που πρεσβεύουν ρητά και ανοικτά έξοδο από € ή / και ΕΕ. Και από το 8% το 5 με 6% πάει μόνο σε ένα κόμμα, το ΚΚΕ.

Κατά συνέπεια, ο ελληνικός λαός προς το παρόν σαφέστατα δεν επιθυμεί έξοδο, αντίθετα επιθυμεί € και ΤΙΝΑ economics.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πρέπει να γίνεται η συζήτηση - αντίθετα μακάρι να γινόταν σε επίπεδο καινωνίας αλλά ανοικτά και από τις δύο πλευρές.

Κάτι που δεν έγινε ποτέ επειδή αφενός παίζει προπαγάνδα, μεν, αλλά σίγουρα παίζει και ο μαξιμαλισμός από την πλευρά των "εξοδούχων" δλδ ότι και να βγούμε δεν τρέχει και τίποτε και όλα θα πάνε όπως πριν, υποβαθμίζοντας (εσκεμμένα ή μη) το βαρύ κοινωνικό και οικονομικό κόστος και μιλώντας μόνο για οφέλη

[badweed]

για το ανω του 8% , σε κομμα ισως οχι , σε δημοψηφισμα . ναι .

[anon]

Στο διπλωματικό παιχνίδι δυστυχώς ειμαστε πολύ αδύναμοι. Εξαιρετικά αδύναμοι θα έλεγα.
Κάλλιστα οι "φίλοι" και "εταίροι" μας θα αφήσουν το μαντρόσκυλο της γειτονιάς να τα κάνει όλα ρημαδιό, και να πάρει καιτα κοιτάσματα. Και εφόσον οι ισχυροί θα έχουν δώσει το ΟΚ, ότι και να λέμε εμείς θαναι απλά μια κατάσταση κάποιων γραφικών. Εαν γίνει κλιμάκωση των γεγονότων απο μεριάς μας, μπορεί να γίνει κλιμάκωση και απο τις άλλες πλευρές. Ηδη φροντισαν οι Σοιμπλε, Τροικα και άλλοι, επι πολλά έτη, να προμοτάρουν στο εξωτερικό ότι οι κακοί σπάταλοι τεμπέληδες έλληνες πίνουν ούζα σε παραλίες και σπάνε πιάτα, με τα λεφτά του γερμανού φορολογούμενου. Δεν έχει σημασία εαν είναι αλήθεια ή όχι, σημασια έχει ότι ο μέσος Γερμανός ή ευρωπαίος πολίτης αυτό πιστεύει (ή τουλάχιστον πίστευε μέχρι πρότεινος). Παραμένουν όμως αρκετοί που τα πιστευουν αυτά.
Ολοι αυτοί θα είναι κατά σε οποιαδήποτε μορφή βοήθειας, ακόμα και διπλωματική, εαν η Ελλάδα βαρέσει κανόνι, και "φαμε" τα λεφτα του γερμανού φορολογούμενου.
Οπότε νομίζω ότι το θέμα είναι πιο πολύπλοκο.
Σίγουρα εαν το εξετάσουμε με καθαρά οικονομικούς όρους, η χρεωκοπία το 2010 ήταν η καλύτερη λύσυ, ακόμη και το γύρισμα σε δικό μας νόμισμα. Σήμερα τα πράγματα είναι εξαιρετικα'δύσκολα, αλλά ακόμα και εαν υποθέσουμε ότι έχουμε σύσσωμο τους έλληνες πολίτες, που δεν είναι, είπαμε ότι μόνο το 8% ψήφισαν αντιμνημονιακά κόμμαα, και ακόμη και στο δημοψήφισμα μόνο 60% ψήφισαν υπέρ της εξόδου απο τα μνημόνια, αλλά χωρίς ξεκάθαρο σχήμα και όραμα του τι μέλλει γεννέσθαι. Ενα ξεκάθαρο πχ έξοδος απο το ευρώ, δεν νομίζω να μάζευε 60%.
Ακόμα λοιπόν και εαν σύσσωμοι οι έλληνες λέγανε όχι, δεν νομίζω να δέχονταν μια δεκαετία προβληματική για να αναρθωθεί η οικονομία. Βέβαια με τα μνημόνια, η ύφεση δεν είναι 10 χρόνια, θαναι πολύ πολύ περισσότερο, αλλά εκεί επειδή θαναι δική του επιλογή, αμέσως θα κιοτέψουν και θα κάνουν πίσω όλοι.