Περί βιασμού: συναίνεση vs εξαναγκασμός

[hammered]

Ξεκίνησα να γράφω το κείμενο πριν 1-1,5 μέρες ύστερα από σχετικό ποστ στο thread "Εθνικές Εκλογές 2019".
Σήμερα, διαπιστώνω ότι έγινε μια τροπολογία στο νομοσχέδιο που ουσιαστικά αλλάζει εντελώς αυτό που έγραφα. Θα αφήσω το κείμενο μου ως έχει και θα προσθέσω στο τέλος για την τροπολογία.

Ύστερα από τα ποστ στο άλλο thread είπα να γράψω εδώ νέο topic σε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσω τα πράγματα από παραπληροφόρηση.

Το έκλημα του βιασμού προβλέπεται στο αρ.336 του ΠΚ. Υπάρχουν και άλλα σεξουαλικά εγκλήματα που προβλέπονται στα επόμενα άρθρα και θα μνημονευθούν παρακάτω όπου χρειάζεται.

Η σημερινή μορφή του αρ. 336 είναι αυτή:

Spoiler:

1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή σε ανοχή της τιμωρείται με κάθειρξη.
2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών

Η νέα προτεινόμενη μορφή που αρχικά κατατέθηκε στην Βουλή είναι αυτή:

Spoiler:

1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κίνδυνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης τιμωρείται με κάθειρξη.
2. Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις.
3. Αν η γενετήσια πράξη έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων είχε ως συνέπεια τον θάνατο του παθόντος επιβάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών.
5. Όποιος, εκτός από την παράγραφο του άρθρου 1, εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης απειλώντας αυτόν με παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.

(με bold οι διαφορές)

Για την παράγραφο 1, παρότι στο νέο άρθρο υπάρχει ο “περιορισμός” του κινδύνου σε κίνδυνο ζωής/σωματικής ακεραιότητας, δεν είναι στην ουσία περιορισμός αλλά διευκρίνιση. Πολλοί νομίζουν ότι με το σημερινό άρθρο τιμωρούταν και η ψυχολογική βία.("αν δεν μου κάτσεις θα δημοσιεύσω τις γυμνές σου φωτογραφίες"). Κάτι τέτοιο δεν είναι ορθό. Η νομολογία ποτέ (τουλάχιστον από αυτά που ξέρω εγώ) δεν έκανε δεκτή αυτή την ερμηνεία. Η ερμηνεία που έδινε η νομολογία ήταν αυτό του κινδύνου ζωής/σωματικής ακεραιότητας. Ένα μέρος της θεωρίας είχε δώσει ευρύτερη έννοια, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της θεωρίας συμφωνούσε με την νομολογία. Τόσο πριν όσο και μετά την τροποποίηση το αδίκημα τιμωρείται με κάθειρξη. Ωστόσο, με την τροποποίηση αλλάζουν τα όρια της κάθειρξης για όλα τα αδικήματα. Σήμερα είναι 5 έως 20 έτη, ενώ με τη νέα ρύθμιση είναι 5 έως 15 έτη.
Να σημειωθεί ότι στην έννοια της σωματικής βίας εμπίπτει και η νάρκωση βάσει ρητής πρόβλεψης στο αρ.13 περ.δ ΠΚ.

Μέχρι σήμερα, η απειλή του "έλα να μου κάτσεις για να μην δημοσιεύσω τις γυμνές φωτογραφίες σου" δεν τιμωρούταν. Θεωρούταν ότι είχες περιθώριο να μην συνευρεθείς αλλά εσύ το επέλεγες. Στο νέο άρθρο, με την παράγραφο 5, ο νομοθέτης αλλάζει στάση και θεωρεί έγκλημα πλέον και αυτή την συμπεριφορά. Αλλά λόγω του γεγονότος α)ότι το θύμα έχει μεγαλύτερα περιθώρια δράσης, β)ότι μπορεί να σταθμίσει τις επιλογές του, γ)ότι η ένταση του εξαναγκασμού είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με την ένταση της σωματικής βίας και ουσιαστικά την απουσία της όποιας επιλογής, το θεωρεί πλημμέλημα με αυξημένη κατώτερη ποινή. Τα πλημμελήματα τιμωρούνται από 10 ημέρες έως 5 έτη. Εδώ τιμωρείται από 3 έτη έως 5 έτη. Αυτό έχει σημασία, γιατί με τον νέο κώδικα, όσοι τιμωρούνται με πάνω από 3 έτη φυλάκιση η ποινή δεν αναστέλλεται. Άρα όποιος παίρνει την minimum ποινή αυτού του αδικήματος τότε δεν θα την εκτίει. Αν πάρει έστω και μια μέρα παραπάνω τότε θα την εκτίει. Το δικαστήριο προφανώς θα σταθμίζει την σοβαρότητα κάθε περίπτωσης.


Επίσης στο αρ.337 παρ.1 τιμωρούνται ηπιότερες μορφές προσβολής όπως πχ το χούφτωμα ή φράσεις "έλα να σε γ*μησω" ή επίδειξη γεννητικών οργάνων. Ενώ αν γίνεται στα πλαίσια εργατικού περιβάλλοντος είναι επιβαρυντική περίπτωση.
Στο αρ.338 τιμωρούνται γενετήσιες πράξεις που γίνονται σε άτομο με σωματική/νοητική αναπηρία που δεν μπορεί να αντισταθεί. Περιλαμβάνονται και περιπτώσεις που το άτομο δεν μπορεί να αντισταθεί για άλλες αιτίες. Όπως πχ κάποιος τρίτος ναρκώνει κάποιο άτομο και ένας τέταρτος επ’ευκαρίας και χωρίς να βρίσκεται σε συνέργεια με τον τρίτο προβαίνει σε γενετήσιες πράξεις στο ναρκωμένο άτομο. Εφόσον βρίσκεται σε συνεργασία με το τρίτο άτομο τότε τελεί το βιασμό του αρ.336 παρ.1 και όχι την αδίκημα του 338.
Επίσης στο αρ.343 τιμωρούνται ως ιδιαίτερες περιπτώσεις οι γενετήσιες πράξεις που τελούνται με κατάχρηση εργασιακής σχέσης/εκμετάλλευση άμεσης ανάγκης εργασίας/κατάχρηση θέσης διορισμένου σε φυλακές/νοσοκομεία/κλινικές/σχολές/παιδαγωγικά ιδρύματα έναντι προσώπων που βρίσκονται εκεί.


Έχει γίνει τεράστιος ντόρος για το γεγονός ότι ο βιασμός δεν ορίζεται με βάση την έλλειψη συναίνεσης. Αυτό από πρώτη σκοπιά ακούγεται σωστό. Αλλά πρέπει να θυμηθούμε ότι εδώ μιλάμε για ποινικό δίκαιο. Ότι άνθρωποι πηγαίνουν φυλακή και παίρνουν το στίγμα του βιαστή. Πέρα από τα κραυγαλέα παραδείγματα, είναι δύσκολο να διαγνωστεί η έλλειψη συναίνεσης. Η έλλειψη συναίνεσης μπορεί να πάρει διάφορες μορφές.
Έχω δει σχόλια σε φενιμινιστικά blog ότι υπάρχει έλλειψη συναίνεσης όταν γυναίκες έχουν υποκύψει ύστερα από συχνό και επίπονο πρήξιμο για σεξ από το παρτενέρ τους όταν αυτές ακόμα δεν ένιωθαν έτοιμες για να προχωρήσουν την σχέση εκεί αλλά από την άλλη δεν ήθελαν να πουν όχι για πολλοστή φορά και να ρισκάρουν να χάσουν τον παρτενέρ από την συχνή άρνηση τους στα παρακάλια του. Οπότε ενδίδουν. Φυσικά καταλαβαίνω ότι δεν είναι σωστό αυτό που γίνεται, αλλά είναι δυνατόν να ποινικοποιήσουμε αυτή την συμπεριφορά; Να βάζουμε στον συγκεκριμένο επίμονο βλάκα την ταμπέλα του βιαστή και να του καταστρέφουμε την ζωή; Ειδικά μάλιστα όταν το "θύμα" είχε τεράστια περιθώρια δράσης και μη επιλογής της ερωτικής συνεύρεσης (στο συγκεκριμένο παράδειγμα). Μήπως στο συγκεκριμένο παράδειγμα, υπάρχει εν τέλει συναίνεση παρά την επίμονη συμπεριφορά του "δράστη"; Αλλά ας αφήσουμε αυτό το παράδειγμα στην άκρη. Ενδεχομένως, να μην είναι η μεγάλη τους ένσταση αυτή και απλά να είναι ένα extreme παράδειγμα. Πάμε παρακάτω.

Το όλο πρόβλημα με το να στηριχτεί ο βιασμός ρητά γύρω από την απουσία της συναίνεσης είναι η δυσκολία του να αποδειχτεί/διαγνωστεί αυτό σε ένα δικαστήριο. Από την άλλη, η έννοια του εξαναγκασμού (που προϋποθέτει την απουσία συναίνεσης) είναι πιο εύκολο να διαγνωστεί δεδομένου και των πραγματικών περιστατικών και περιστάσεων κάθε υπόθεσης. Επίσης είναι απείρως πιο εύκολο να διαβαθμίσεις την ποινή που απειλείται όταν το στηρίζεις στην ένταση του εξαναγκασμού ή βάσει άλλων εξωγενών στοιχείων. Για παράδειγμα(γίνομαι γραφικός): Είναι το ίδιο να σου σκάσω μπουνιές και να έρθω σε συνουσία μαζί σου vs να σε απειλήσω μέσω μηνύματος "αν δεν μου κάτσεις θα δημοσιοποιήσω τις γυμνές φωτογραφίες σου"; Ξεκάθαρα και τα δυο είναι εξαναγκασμός. Ξεκάθαρα και τα δυο πρέπει να τιμωρούνται ως εγκλήματα. Έχουν την ίδια απαξία όμως; Το πρώτο, η σωματική βία, δεν είναι σαφώς πολύ πιο σοβαρό και δεν αφήνει κανένα πεδίο δράσης στο θύμα; Το δεύτερο, δεν αφήνει ένα μεγαλύτερο πεδίο δράσης στο θύμα ώστε να σταθμίσει τις συνέπειες; -όχι ότι αυτό υπονοεί ελεύθερη συναίνεση- Αν ήταν να βασίσουμε το έγκλημα στην έννοια της συναίνεσης, πώς θα γινόταν η διαβάθμιση εδώ; Και σε πρακτικό επίπεδο, για το δικαστήριο; Μήπως πάλι θα ερχόμασταν γύρω από τον εξαναγκασμό;
Μην ξεχνάμε ότι στο ποινικό δίκαιο, οι συμπεριφορές που τυποποιούνται για τιμωρία πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ειδικά ορισμένες ώστε να μην υπάρξουν unintended συνέπειες και για να μην δημιουργούμε έγκλημα σκούπα που ρουφάει τα πάντα. Στο ποινικό δίκαιο βασική αρχή είναι ότι γίνεται πάντα συσταλτική ερμηνεία των νόμων και ποτέ δεν επιτρέπεται διασταλτική τους ερμηνεία. Επίσης, υπάρχει και η αρχή “in dubio pro reo”, δηλαδή οι αμφιβολίες λειτουργούν υπέρ του κατηγορουμένου. Και τέλος το τεκμήριο της αθωότητας.


Τέλος, αναρωτιέμαι γιατί τόση πρεμούρα για τον ορισμό του βιασμού βάσει της συναίνεσης; Είναι απλά ιδεολογικό το ζήτημα, χωρίς να βλέπουν τις πρακτικές δυσκολίες; Μήπως δεν έχουν γνώσεις ποινικού δικαίου και πραγματικής εμπειρίας αυτού ώστε να αντιληφθούν το moot της υπόθεσης; Υπάρχουν περιπτώσεις “βιασμού” που δεν καλύπτονται από τις ρυθμίσεις που παραθέτω ανωτέρω και θα έπρεπε να καλυφθούν; Μήπως αυτό που εννοούν, αλλά δεν το λένε ρητά, είναι να τιμωρείται κάθε περίπτωση “βιασμού” σαν κακούργημα με την μέγιστη ποινή, και τους πειράζει η διαβάθμιση; Μήπως θεωρούν λάθος την διαβάθμιση σε μερικά σημεία μόνο;

* ο βιασμός μπαίνει σε "", γιατί βιασμό θεωρώ μόνο τον εν στενή εννοία βιασμό, όπως περιγράφεται στο αρ.336 παρ.1. Οι άλλες μορφές (παρ.5) πρέπει φυσικά να τιμωρούνται αλλά όχι κάτω από τον τίτλο του βιασμού.


ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ
Πλέον κατατέθηκε τροπολογία για την παράγραφο 5 η οποία θα διαβάζει ως εξής:

Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 1, επιχειρεί γενετήσια πράξη χωρίς τη συναίνεση του παθόντος, τιμωρείται με κάθειρξη ως δέκα έτη

Από αρχικά αυξημένο πλημμέλημα το μετατρέπει σε κακούργημα με όρια ποινής 5 έως 10 έτη χωρίς δυνατότητα αναστολής.
Ως μοναδικό στοιχείο προβλέπεται η απουσία συναίνεσης. Χωρίς διαβάθμιση και χωρίς κάποιο άλλο αξιολογικό στοιχείο.

Δηλαδή σηκώνω τα χέρια ψηλά με βάση αυτά που έγραψα πιο πάνω. Είναι ιδιαίτερα αυστηρό το πλαίσιο και πολύ γενική η διάταξη. Πιστεύω ότι θα μπλέξουν άνθρωποι για ψύλλου πήδημα, όχι γιατί πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι αλλά επειδή ο βαθμός μη συναίνεσης/περιστάσεις δεν θα δικαιολογούν 5 χρόνια φυλακή κατ'ελάχιστο.

[stefanos1999]

[B] Μέχρι σήμερα, η απειλή του "έλα να μου κάτσεις για να μην δημοσιεύσω τις γυμνές φωτογραφίες σου" δεν τιμωρούταν. Θεωρούταν ότι είχες περιθώριο να μην συνευρεθείς αλλά εσύ το επέλεγες. Στο νέο άρθρο, με την παράγραφο 5, ο νομοθέτης αλλάζει στάση και θεωρεί έγκλημα πλέον και αυτή την συμπεριφορά.

(Μια μικρή διευκρίνιση) σχετικά με το "έλα να μου κάτσεις για να μην δημοσιεύσω τις γυμνές φωτογραφίες σου". Και με τον προηγούμενο ποινικό κώδικα (ΚΠΔ) διωκόταν+ετιμωρείτο (αν αποδεικνυόταν) και συγκεκριμένα ως εκβίαση και απειλή, ασχέτως δε του γεγονότος αν τελικώς ενέδωσε ή όχι το θύμα (αυτοτελώς δλδ).

[PopManiac]

hammered, σε ευχαριστούμε πολύ και να σε παροτρύνω όποτε θέλεις και μπορείς - και όχι βέβαια εκτενώς, έχεις και δουλειά / ζωή να κάνεις - να το συνεχίσεις.

Προσωπικά, συμφωνώ με όσα γράφεις, τουλάχιστον προσεγγίζοντάς το από μια στενά ποινική πλευρά.

Από την άλλη όμως, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε και τον ψυχικό εξαναγκασμό, πόσο μάλλον τον εκβιασμό (δημοσίευση φωτογραφιών στην αναλογία σου).

Ο ψυχικός εξαναγκασμός βέβαια είναι κάτι πολύ διαφορετικό και πολύ πιο "καινούργιο" στην Ελλάδα, όπου οι νόρμες παραμένουν ακόμα 50 χρόνια πίσω. Δεν θα μπορούσε ο δικαστής / εισαγγελέας όμως να συναθροίσει παραμέτρους συμπεριφοράς;

Και, ναι, υπάρχει μια "ιδεολογική" προσέγγιση στη συναίνεση όμως το παρελθόν είναι πολύ βαρύ (εις βάρος γυναικών) και κατά συνέπεια κάπως και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί

[gcf]

Αυτό που δεν μου είναι ξεκάθαρο είναι το πως τεκμηριώνεται η έλλειψη συναίνεσης και σε ποιον πέφτει το βάρος της απόδειξης.

[stefanos1999]

σε ποιον πέφτει το βάρος της απόδειξης.

Σε όλα τα αδικήματα στον καταγγέλοντα και τον Εισαγγελέα. Στο συγκεκριμένο που θα λέει ο ενας έτσι και άλλος το αντίθετο καταλήγει να είναι " ο λόγος μου εναντίων του λόγου σου" φάση και όποιον πιστέψει μετά η έδρα.

[Cassander]

Η περίπτωση του κοριτσιού στην Αμάρυνθο αλλά και της Στέλλας στο Ρέθυμνο(η δεύτερη περίπτωση ειναι περισσότερο αποπλάνηση και ασέλγεια), μας έχει δειξει πως το κοινωνικό σύστημα δεν δικαιώνει τα κορίτσια.
Οι ίδιες οι γυναίκες ειναι πολύ επιφυλακτικές με το φύλο τους. Ειναι γνωστο το άρθρο που ειχε βγει κάποτε "η που... που μας αποπλάνησε" που ηταν χαρακτηριστικο της κοινωνικης ανωμαλίας που υπάρχει.

Από την άλλη το δικαστικο συστημα ειναι πολυ άδυναμο για να τιμωρησει παραδειγματικά μια υπόθεση βιασμού ή ασέλγιας.
Τι εγινε με τους μαθητές στην Αμάρυνθο? Τιποτα. Ξεχάστηκε. Ολοι υποστηριξαν οτι η κοπέλα τους αποπλανουσε.
Τα ιδια έγιναν και στο Ρέθυμνο

[hammered]

(Μια μικρή διευκρίνιση) σχετικά με το "έλα να μου κάτσεις για να μην δημοσιεύσω τις γυμνές φωτογραφίες σου". Και με τον προηγούμενο ποινικό κώδικα (ΚΠΔ) διωκόταν+ετιμωρείτο (αν αποδεικνυόταν) και συγκεκριμένα ως εκβίαση και απειλή, ασχέτως δε του γεγονότος αν τελικώς ενέδωσε ή όχι το θύμα (αυτοτελώς δλδ).

Ναι έχεις δίκιο, το είχα ξεχάσει. Σκεφτόμουν το ότι δεν θεωρούταν βιασμός...
Για τους άλλους που δεν γνωρίζουν: Η παράνομη βια (330 ΠΚ) και η απειλή (333 ΠΚ) τιμωρούνται μαξ μέχρι 2 έτη το πρώτο και 1 έτος ή χρηματική ποινή το δεύτερο. Δηλαδή ποινές που αναστέλλονται. Ε δεν ήταν και τόσο δίκαιο να εκβιάζεις κάποιον σε σεξ και να μην μπαίνεις φυλακή.

Από την άλλη όμως, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε και τον ψυχικό εξαναγκασμό, πόσο μάλλον τον εκβιασμό (δημοσίευση φωτογραφιών στην αναλογία σου).

Ο ψυχικός εξαναγκασμός βέβαια είναι κάτι πολύ διαφορετικό και πολύ πιο "καινούργιο" στην Ελλάδα, όπου οι νόρμες παραμένουν ακόμα 50 χρόνια πίσω. Δεν θα μπορούσε ο δικαστής / εισαγγελέας όμως να συναθροίσει παραμέτρους συμπεριφοράς;

Μάλλον εννοείς ότι κάποιες περιπτώσεις ψυχολογικού εξαναγκασμού είναι τόσο σοβαρές που δεν δικαιολογούν light αντιμετώπιση (από πλευράς ποινών).
Δεν διαφωνώ, απλά νομίζω δεν μπορούν να εξισωθούν με την σωματική βία/απειλή.

Και, ναι, υπάρχει μια "ιδεολογική" προσέγγιση στη συναίνεση όμως το παρελθόν είναι πολύ βαρύ (εις βάρος γυναικών) και κατά συνέπεια κάπως και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί

Δεν διαφωνώ. Απλά το να γράφουμε "χωρίς συναίνεση" περιέχει πλήθος περιπτώσεων με διαφορετικό βαθμό απαξίας άρα και διαφορετικό βαθμό τιμωρίας.


Btw, o Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας ψηφίστηκαν από την Βουλή και απλά περιμένουμε την δημοσίευση τους σε ΦΕΚ.

[stefanos1999]

. Btw, o Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας ψηφίστηκαν από την Βουλή και απλά περιμένουμε την δημοσίευση τους σε ΦΕΚ.

Κάτι άλλο στο νέο ΚΠΔ που πέρασε στο ντουκου...είναι ότι αποποινικοποιηθηκαν ΟΛΑ τα πταίσματα.

[gcf]

Εγώ διάβασα ότι τα απλούστερα τιμωρούνται με διοικητικό πρόστιμο και τα σοβαρότερα έγιναν πλημμελήματα.
https://www.dikastiko.gr/%CE%B1%CE%B...%CE%B9-%CF%8C/

[stefanos1999]

Εγώ διάβασα ότι τα απλούστερα τιμωρούνται με διοικητικό πρόστιμο και τα σοβαρότερα έγιναν πλημμελήματα. https://www.dikastiko.gr/%CE%B1%CE%B...%CE%B9-%CF%8C/

Σωστά διάβασες, για όλα όσα δεν μετατρέπονται (τα περισσότερα δλδ) παύει το αξιόποινο τους με τον νέο ΚΠΔ.

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Off Topic

Κάτι άλλο στο νέο ΚΠΔ που πέρασε στο ντουκου...είναι ότι αποποινικοποιηθηκαν......

Έλα έλα ΠΕΣ ΤΟ!

......ΟΛΑ τα πταίσματα.

Εεεε ας τα διάαλα

Και το παρακάτω είναι ενδιαφέρον - αρκεί να τηρηθεί σωστά, γιατί κατά μια έννοια αναθέτεις το ρόλο του επιβλέποντα σε ένα δημόσιο λειτουργό. Δεν ξέρω τι δικλείδες ασφαλείας θα μπορούσαν να εφαρμοστούν

-Η παροχή κοινωφελούς εργασίας προβλέπεται με τον νέο Κώδικα ως κύρια ποινή. Δηλαδή μπορεί να επιβάλλεται αυτοτελώς από το δικαστήριο. Η ποινή της κοινωφελούς εργασίας θα εκτελείται σε δημόσιες υπηρεσίες, και ΟΤΑ. Αυτό γίνεται όπως είπε ο πρόεδρος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής ποινικολόγος Χριστόφορος Αργυρόπουλος «γίνεται για να περιοριστεί ο εγκλεισμός στις φυλακές που αποκοινωνικοποιεί τον άνθρωπο»

[Rebel Scum]

Γενικά είμαι υπέρ της ιδέας ότι είναι προτιμότερη μια βέβαια μικρότερη ποινή παρά μια δρακόντεια αλλά αβέβαιη ποινή.
Υπό αυτό το πρίσμα θετικό να μην φυλακίζονται άνθρωποι για κάποια πταίσματα και να εκτίουν άλλου είδους ποινές. Βέβαια στην Ελλάδα είμαστε οπότε ας περιμένουμε την πράξη.

Στο θέμα του βιασμού είμαι προβληματισμένος. Από τη μία υπάρχει πράγματι ένα θέμα με μορφές βιασμού που αντιμετωπίζονται υπερβολικά χαλαρά, και για λόγους κοινωνικούς όπως αναφέρθηκε.

Από την άλλη το τεκμήριο της αθωότητας και η αναλογικότητα της ποινής είναι ακρογωνιαίος λίθος αυτού που ονομάζουμε δικαιοσύνη και δεν ξέρω αν βλέπω με καλό μάτι την χαλάρωση που διαφαίνεται παγκοσμίως στο θέμα όσο αφορά το βιασμό.

[stefanos1999]

Και το παρακάτω είναι ενδιαφέρον - αρκεί να τηρηθεί σωστά, γιατί κατά μια έννοια αναθέτεις το ρόλο του επιβλέποντα σε ένα δημόσιο λειτουργό. Δεν ξέρω τι δικλείδες ασφαλείας θα μπορούσαν να εφαρμοστούν

Δεν είναι κάτι νέο σαν ιδέα+εφαρμογή. Ήδη εδώ και χρόνια εφαρμόζεται σε κάποιες/λιγες περιπτώσεις, πχ σε μη οικονομική δυνατοτητα εξαγοράς της ποινης. Συνήθως στους ΟΤΑ έστελναν.

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Δεν είναι κάτι νέο σαν ιδέα+εφαρμογή. Ήδη εδώ και χρόνια εφαρμόζεται σε κάποιες/λιγες περιπτώσεις, πχ σε μη οικονομική δυνατοτητα εξαγοράς της ποινης. Συνήθως στους ΟΤΑ έστελναν.

OK, απλά απορώ τι γίνεται σε καταστάσεις όπου ο καταδικασμένος αρνείται να παραστεί στην υπηρεσία ή απειλεί τον προϊστάμενο, π.χ. να τον αναγκάζει να υπογράψει οποιοδήποτε χαρτί ώστε να τη σκαπουλάρει.
Το λέω γιατί σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχουν όργανα της τάξης για να τους επιβλέψουν αλλά απλοί πολίτες.

[stefanos1999]

OK, απλά απορώ τι γίνεται σε καταστάσεις όπου ο καταδικασμένος αρνείται να παραστεί στην υπηρεσία ή απειλεί τον προϊστάμενο, π.χ. να τον αναγκάζει να υπογράψει οποιοδήποτε χαρτί ώστε να τη σκαπουλάρει. Το λέω γιατί σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχουν όργανα της τάξης για να τους επιβλέψουν αλλά απλοί πολίτες.

Λογικά ενημερωνόταν η αρχή διαταγής, ούτε πιστεύω υπήρχαν πολλές τέτοιες περιπτώσεις, να παριστανουν το βαρύ πεπόνι. Δεν συμφέρει και τους ίδιους.