Gamescom 2019: Με αφορμή, κάποιες σκόρπιες σκέψεις για gaming

[PopManiac]

Mε αφορμή τις 4 μέρες μου στη Gamescom, κάποιες σκόρπιες προσωπικές σκέψεις για το gaming εν συντομία καθώς στην τελική θα μπορούσα να γράφω για ώρες (πού χρόνος):

- Το gaming είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του lifestyle, είναι τρόπος ζωής και όχι απλά μια δραστηριότητα. Μια ματιά στον κόσμο της έκθεσης και στους επισκέπτες αρκεί, όχι μόνο για τους αριθμούς αλλά για τον ίδιο τον κόσμο που ήταν εκεί ντυμένοι/ες χαρακτήρες, να κάθονται ώρες ατελείωτες σε ουρές για ένα demo ή για παρουσίαση παιχνιδιών. Η ίδια η κοινότητα των gamers επίσης να είναι στο team αρκετών παιχνιδιών (αφιλοκερδώς βέβαια αν και αυτό είναι μια συζήτηση). Να μη μιλησω, δε, για το merchandise...

- To merchandise είναι εκεί που κανείς καταλαβαίνει πόσο πλέον το gaming είναι τρόπος ζωής. Από εκεί που στην αρχική Gamescom ήταν απλά λίγα ράφια, τώρα καταλαμβάνει χώρους χιλιάδων τ.μ. με δεκάδες χώρους και εμπόρους και χιλιάδες χιλιάδων κόσμου να ψωνίζουν τα πάντα. Από Azeroth WoW collector αγαλματίδια των €500 μέχρι t-shirts, κόμικς, τα πάντα

- Εκείνο όμως που οι 'καταναλωτές" της Gamescom δεν βλέπουν επειδή είναι στον Β2C χώρο, είναι ο πανικός του Β2Β. Εκεί θα καταλάβετε πραγματικά τι μπίζνα είναι το gaming και πόσο έχει επεκταθεί μιας και 5 εκθεσιακοί χώροι καταλαμβάνονται από τις ίδιες τις εταιρείες developers / publishers (η ΕΑ έχει ένα σχεδόν χώρο δικό της), εταιρείες πληρωμών, Αμαζόνα κλπ, εταιρείες πληρωμών, εταιρείες υποστήριξης, hardware (ο κακός χαμός), σχεδόν άλλη μια Gamescom στο Β2Β!

- Τα eSports αποτελούν βασικό κομμάτι του gaming ως lifestyle, καθημερινά στην ESL πρέπει να υπήρχαν 2000 άτομα στην ουρά να δοκιμάσουν την τύχη τους σε προκριματικά mobile eSports μπας και καταφέρουν να μπούνε σε κανονική ομάδα. Και εδώ όμως τα ερωτήματα πολλά, καθώς ο χώρος αρχίζει και γεμίζει με διοργανωτές, με publishers να έχουν τα δικά τους eSports, με τον κάθε ένα με χρήμα να θέλει να μπει στο χώρο, με σπόνσορες να ρίχνουν χρήματα επειδή είναι cool αλλά χωρίς ουσιαστικό marketing, γενικά ένας χώρος που αρχίζει και γεμίζει επικίνδυνα επειδή όπου μαζεύονται πολλοί παίκτες (επιχειρηματικά) δεν σημαίνει κάτι βιώσιμο, ίσως το αντίθετο

- Google Stadia: Με όσους δημοσιογράφους μίλησα, έχουν πολλά ερωτηματικά. Το κύριο ερώτημα είναι πώς τα Stadia θα αποδώσουν στον αληθινό κόσμο εκεί έξω μιας και ως τώρα ό,τι έχει παρουσιαστεί είναι σε κλειστά συστήματα και έτσι δεν υπάρχουν θέματα bandwidth / latency. Μερικοί είναι αισιόδοξοι μετριασμένα όμως, άλλοι θεωρούν ότι έχουμε χρόνια μπροστά μας πριν δούμε πραγματικό streamed gaming

- VR: Μεγάλος απών, δλδ υπήρχαν εδώ κι εκεί κάποια racing chairs με VR headsets για επίδειξη (και πώληση) αλλά θα περίμενα πολύ μεγαλύτερη παρουσία που δεν υπήρχε, ούτε στο B2C ούτε και στο B2B. Nα σημαίνει αυτό ότι οι ίδιες οι εταιρείες θεωρούν πως έχουν δρόμο ακόμα πριν γίνουν mainstream; Δεν υπάρχει ακόμα τεράστιο ενδιαφέρον από devs / pubs για παιχνίδια; Η τεχνολογία δεν είναι ακόμα εκεί; Επέκεινται μεγάλες αγοραίες ανακατατάξεις; Δεν ξέρω, πάντως γενικά το VR ήταν σχεδόν ανύπαρκτο

- Η Ελλάδα πού στο διάτανο είναι; Και εξηγώ: Στον Β2Β χώρο υπήρχε ένα εκθεσιακό κομμάτι χιλιάδων τ.μ. με εθνικούς οργανισμούς / εταιρείες / γραμματείες που στηρίζουν το gaming στη χώρα τους. Εντάξει, δεν περιμένω κάποιο stand όπως της Πολωνίας που το έχουν ανάγει πλέον σε επιστήμη, αλλά μια χώρα που είναι στην οικονομική κατάσταση που είναι, που (υποτίθεται πως) θέλει να ενθαρρύνει επιχειρηματικότητα, που (υποτίθεται πως) θέλει να τονώσει τους νέους και τις προσπάθειές τους, που πληρώνουμε εκατομμύρια σε ένα σωρό παπάτζες για να προβάλλουμε τον ήλιο και τη θάλασσα, δλδ τίποτα στο κομμάτι αυτό; Μην μου πείτε ότι μας λείπουν οι πόροι, σιγά τα χρήματα και έχουμε κάψει και καίμε εκατοντάδες εκατομμύρια σε παπάτζες....

Γενικά, ενθουσιάζομαι αν και ταυτόχρονα δεν μπορώ παρά να κρατώ και έναν υγιή σκεπτικισμό για τη γιγάντωση ενός πράγματος που κάποτε το ζούσα σε ένα δωμάτιο με παιχνίδια που ενδεχομένως 1 ή 2 άτομα έφτιαχναν. Μεγάλο το ταξίδι και ακόμα ο δρόμος ανοιχτός και άγνωστος

[uncharted]

- Τα eSports αποτελούν βασικό κομμάτι του gaming ως lifestyle, καθημερινά στην ESL πρέπει να υπήρχαν 2000 άτομα στην ουρά να δοκιμάσουν την τύχη τους σε προκριματικά mobile eSports μπας και καταφέρουν να μπούνε σε κανονική ομάδα. Και εδώ όμως τα ερωτήματα πολλά, καθώς ο χώρος αρχίζει και γεμίζει με διοργανωτές, με publishers να έχουν τα δικά τους eSports, με τον κάθε ένα με χρήμα να θέλει να μπει στο χώρο, με σπόνσορες να ρίχνουν χρήματα επειδή είναι cool αλλά χωρίς ουσιαστικό marketing, γενικά ένας χώρος που αρχίζει και γεμίζει επικίνδυνα επειδή όπου μαζεύονται πολλοί παίκτες (επιχειρηματικά) δεν σημαίνει κάτι βιώσιμο, ίσως το αντίθετο

Τι παίζανε δηλαδή, PUBG με touch controls;

- Google Stadia: Με όσους δημοσιογράφους μίλησα, έχουν πολλά ερωτηματικά. Το κύριο ερώτημα είναι πώς τα Stadia θα αποδώσουν στον αληθινό κόσμο εκεί έξω μιας και ως τώρα ό,τι έχει παρουσιαστεί είναι σε κλειστά συστήματα και έτσι δεν υπάρχουν θέματα bandwidth / latency. Μερικοί είναι αισιόδοξοι μετριασμένα όμως, άλλοι θεωρούν ότι έχουμε χρόνια μπροστά μας πριν δούμε πραγματικό streamed gaming

- Η Ελλάδα πού στο διάτανο είναι; Και εξηγώ: Στον Β2Β χώρο υπήρχε ένα εκθεσιακό κομμάτι χιλιάδων τ.μ. με εθνικούς οργανισμούς / εταιρείες / γραμματείες που στηρίζουν το gaming στη χώρα τους. Εντάξει, δεν περιμένω κάποιο stand όπως της Πολωνίας που το έχουν ανάγει πλέον σε επιστήμη, αλλά μια χώρα που είναι στην οικονομική κατάσταση που είναι, που (υποτίθεται πως) θέλει να ενθαρρύνει επιχειρηματικότητα, που (υποτίθεται πως) θέλει να τονώσει τους νέους και τις προσπάθειές τους, που πληρώνουμε εκατομμύρια σε ένα σωρό παπάτζες για να προβάλλουμε τον ήλιο και τη θάλασσα, δλδ τίποτα στο κομμάτι αυτό; Μην μου πείτε ότι μας λείπουν οι πόροι, σιγά τα χρήματα και έχουμε κάψει και καίμε εκατοντάδες εκατομμύρια σε παπάτζες....

Η Ελλάδα είναι σταυροδρόμι 3 ηπείρων και υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι κόμβος/network hub, αλλά δεν πρόκειται να δούμε καμία επιχειρηματικότητα (local streaming servers) με το υπάρχον (φορολογικό και όχι μόνο) πλαίσιο. Είναι πολιτική συζήτηση, οπότε το αφήνω εδώ.

- VR: Μεγάλος απών, δλδ υπήρχαν εδώ κι εκεί κάποια racing chairs με VR headsets για επίδειξη (και πώληση) αλλά θα περίμενα πολύ μεγαλύτερη παρουσία που δεν υπήρχε, ούτε στο B2C ούτε και στο B2B. Nα σημαίνει αυτό ότι οι ίδιες οι εταιρείες θεωρούν πως έχουν δρόμο ακόμα πριν γίνουν mainstream; Δεν υπάρχει ακόμα τεράστιο ενδιαφέρον από devs / pubs για παιχνίδια; Η τεχνολογία δεν είναι ακόμα εκεί; Επέκεινται μεγάλες αγοραίες ανακατατάξεις; Δεν ξέρω, πάντως γενικά το VR ήταν σχεδόν ανύπαρκτο

Το PSVR της Sony έχει πουλήσει τα περισσότερα τεμάχια στην αγορά (4 μύρια), που πάλι βέβαια είναι λίγα συγκριτικά με τα 100 μύρια PS4.

[PopManiac]

Τι παίζανε δηλαδή, PUBG με touch controls;

Για να σου πω το κρίμα μου, το είδα και το λιμπίστηκα () έπαιζαν το Ashpalt που για mobile παιχνιδάκι έχει μια χαρά γραφικά.

PUBG δεν μπορεί να το προσφέρει η ESL - είναι μέρος μιας μεγάλης συζήτησης για τα eSports και πού πάνε καθώς ο κάθε publisher έχει δικό του μαγαζί ή συνεργάζεται με άλλα μαγαζιά ή στήνει μαγαζιά. Όπου μαγαζί στα eSports νοώ τις διοργανώσεις.

[babality]

- Η Ελλάδα πού στο διάτανο είναι; Και εξηγώ: Στον Β2Β χώρο υπήρχε ένα εκθεσιακό κομμάτι χιλιάδων τ.μ. με εθνικούς οργανισμούς / εταιρείες / γραμματείες που στηρίζουν το gaming στη χώρα τους. Εντάξει, δεν περιμένω κάποιο stand όπως της Πολωνίας που το έχουν ανάγει πλέον σε επιστήμη, αλλά μια χώρα που είναι στην οικονομική κατάσταση που είναι, που (υποτίθεται πως) θέλει να ενθαρρύνει επιχειρηματικότητα, που (υποτίθεται πως) θέλει να τονώσει τους νέους και τις προσπάθειές τους, που πληρώνουμε εκατομμύρια σε ένα σωρό παπάτζες για να προβάλλουμε τον ήλιο και τη θάλασσα, δλδ τίποτα στο κομμάτι αυτό; Μην μου πείτε ότι μας λείπουν οι πόροι, σιγά τα χρήματα και έχουμε κάψει και καίμε εκατοντάδες εκατομμύρια σε παπάτζες....

αντε ρε αχαϊρευτοι που θελετε και stand, τραβατε να κανετε καμια δουλεια να δειτε πως βγαινει το ψωμι.
να ουμ

[Free_willie]

- Τα eSports αποτελούν βασικό κομμάτι του gaming ως lifestyle, καθημερινά στην ESL πρέπει να υπήρχαν 2000 άτομα στην ουρά να δοκιμάσουν την τύχη τους σε προκριματικά mobile eSports μπας και καταφέρουν να μπούνε σε κανονική ομάδα. Και εδώ όμως τα ερωτήματα πολλά, καθώς ο χώρος αρχίζει και γεμίζει με διοργανωτές, με publishers να έχουν τα δικά τους eSports, με τον κάθε ένα με χρήμα να θέλει να μπει στο χώρο, με σπόνσορες να ρίχνουν χρήματα επειδή είναι cool αλλά χωρίς ουσιαστικό marketing, γενικά ένας χώρος που αρχίζει και γεμίζει επικίνδυνα επειδή όπου μαζεύονται πολλοί παίκτες (επιχειρηματικά) δεν σημαίνει κάτι βιώσιμο, ίσως το αντίθετο

Συμφωνω απολύτως, η πιτα ειναι μεγαλη που σημαινει θα φερνει ολο και περισσοτερους παικτες. Λογικα ομως ειμαστε ακομα μακρυα απο καποια φουσκα.