Καλησπέρα σας. Θα ήθελα το συγκεκριμένο θέμα να αποτελέσει χώρο διατύπωσης ερωτημάτων/ γνώμεων για ποικίλα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά κ.τ.λ. θέματα.
Κάνοντας ποδαρικό, θα μπορούσατε να μου αναλύσετε και να μου αναπτύξετε τους ακόλουθους δύο συλλογισμούς;
Στο βιβλίο του κ. Βαρουφάκη, Παγκόσμιος Μινώταυρος, αναπτύσσονται οι ακόλουθες δύο απόψεις/ θεωρίες:
α) Αν η παραγωγή, σε ένα δυστοπικό μέλλον, στο σύνολό της διεκπεραιώνεται μόνον από μηχανές, τότε δεν θα παράγεται κάποια αξία.
β) Οι ΗΠΑ, μεταπολεμικά και στην προσπάθειά τους να μην ξαναζήσουν τα όσα ακολούθησαν την κρίση του 1929, επιδίωξαν και κατάφεραν -έως ότου έπαψαν να έχουν εμπορικό πλεόνασμα- να δημιουργήσουν άλλα δύο κέντρα-ερείσματα των πολιτικών τους, τη Γερμανία και την Ιαπωνία.
Μπορείτε να μου εξηγήσετε τη λογική πίσω από καθέναν από αυτους τους συλλογισμούς;
Πως η παραγωγή αποκλειστικά από μηχανές οδηγεί σε προϊόντα με μηδενική αξία και πως η ανασύσταση και επαναβιομηχανοποίηση των Ιαπωνίας και Γερμανίας θα αποσοβούσε, έστω προσωρινά, την επανάληψη μιας κρίσης παρόμοιας με αυτήν του 1929;
Ευχαριστώ.
Εμφάνιση 1-11 από 11
Θέμα: Ερωτήματα
-
14-11-21, 17:35 Ερωτήματα #1
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος GiorgosAth : 14-11-21 στις 17:54.
-
14-11-21, 19:17 Απάντηση: Ερωτήματα #2
I hate to be that guy, αλλά το βιβλίο του το διάβασες;
You thought there would be a funny slogan here.
You just fell for one of my classical pranks.
Bazinga
-
14-11-21, 20:56 Απάντηση: Ερωτήματα #3
-
16-11-21, 00:16 Απάντηση: Ερωτήματα #4
1) Αξία θα παράγεται, γιατί από κάπου θα πρέπει να προέχεται η πρώτη ύλη. Εκτός και αν μιλάμε για υβρίδιο ανθρώπου-ρομπότ που δεν θα χρειάζεται φαγητό και νερό για ενέργεια. Το ποίος θα επωφελείται αυτής της αξίας, οι μεγάλες εταιρίες που θα είναι κράτος εν κράτει. Κάτι σαν την Umbrella Corporation του Resident Evil.
Πώς θα είναι η κοινωνία τότε; Κάτι μεταξύ της κοινωνίας του Judge Dredd και του Idiocracy: Εκατομμύρια αμόρφωτοι θα ζούν σε φαβέλες και το 1% στο δικό τους Κήπο της Εδέμ. Κάτι που φυσικά σημαίνει αστυνομοκρατία, αρρώστιες, πόλεμοι.
2) Οι ΗΠΑ τη Γερμανία την ήθελαν καθαρά "agrarian economy", που ήταν σχέδιο του Μοργκεντάου. Επειδή όμως αναδυόταν ο "κόκκινος κίνδυνος", μαζί με τους Βρετανούς αποφάσισαν την επαναβιομηχάνιση της Γερμανικής οικονομίας και συννάμα της αμυντικής της θωράκισης. Επί Ψυχρού Πολέμου οι ΗΠΑ είχαν σχεδόν 200 στρατιωτικές βάσεις στη Γερμανία. Εξ'αιτίας αυτής της πιεστικής ανάγκης για άμεση εκβιομηχάνιση η Ελλάδα δεν έλαβε ποτέ Γερμανικές αποζημιώσεις.
Φαντάζομαι κάτι αντίστοιχο έκαναν και με την Ιαπωνία, αφού πρώτα κατάφεραν να υποτάξουν τους Ιάπωνες και να τους σύρουν σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση. Γιατί εκείνη τη περίοδο εκτός της ΕΣΣΔ αναδυόταν και η Κομμουνιστική Κίνα.
Γεγονότα όπως του "1929" θα επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά και γιατί οι οικονομίες είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους, και γιατί γίνεται τζόγος με πληθωριστικό χρήμα που τυπώνουν οι Κεντρικές Τράπεζες. Οι ΗΠΑ με το έτσι θέλω κατήργησαν τον "κανόνα του χρυσού", ακριβώς για να μπορούν να χρηματοδοτούν χωρίς περιορισμούς πολεμικές εμπλοκές. Σε όλη την υφήλιο έχουν γύρω στις 900 στρατιωτικές βάσεις, φανερές και μη. Χωρίς τα πετροδολάρια δεν θα ήταν σε θέση να κάνουν τέτοια υπερεξάπλωση.
ΥΓ: Περί ερεισμάτων, γιατί να δημιουργήσουν κέντρα σε μη Αγγλόφωνες χώρες όταν έχουν στη διάθεση τους 5 τέτοιες και ειδικά τη Βρετανία; Η συμφωνία AUKUS αυτό καταδεικνύει, δηλαδή την ανάγκη μακροημέρευσης της Αγγλοσαξωνικής ηγεμονίας.
-
16-11-21, 12:30 Απάντηση: Ερωτήματα #5
(1) Πως θα παράγεται αξία; Δεν καταλαβαίνω τη διαφορά μεταξύ μιας οικονομίας που παράγει αξία και μιας όχι.
(2) Γιατί οι ΗΠΑ ήθελαν να μην επαναληφθεί η κρίση του 1929 όντας το δολάριο το μόνο ισχυρό νόμισμα; Γιατί φοβούνταν ένα νέο κραχ, μια νέα κατάρευση του καπιταλισμού ο οποίος θα λάμβανε χώρα όντας οι ίδιες η μόνη χώρα υποστήριξης του καπιταλιστικού συστήματος; Γιατί η επαναθεμελίωση της Γερμανίας και της Ιαπωνίας θα απέτρεπε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Αυτό που ρωτώ, είναι πως από το ένα οδηγούματε στο άλλο.
Παραγωγή από μηχανές -> μηδενική αξία
Κίνδυνος κραχ με μόνη κραταιά δύναμη και υποστηρίκτρια του συστήματος τις ΗΠΑ -> Επαναθεμελίωση Γερμανίας και Ιαπωνίας.Τελευταία επεξεργασία από το μέλος GiorgosAth : 16-11-21 στις 12:46.
-
16-11-21, 13:15 Απάντηση: Ερωτήματα #6
1) Διαβασε στο wikipedia περί Αξίας στην Οικονομία
Αυτό που καταλαβαίνω χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο του Βαρουφάκη, είναι ότι πλέον σε εκείνη την εποχή που θα υπάρχει πλήρης αυτοματοποίηση της παραγωγής, δεν θα υπάρχει ανάγκη της "εργασιακής αξίας", άρα ούτε μισθός. Βέβαια παίζουν και άλλα ζητήματα: Θα υπάρχει κατανάλωση; Αν όχι τότε ποιό το νόημα της παραγωγής; Θα ζει ο κόσμος μόνο με φαγητό και νερό; Ή θα είναι όπως είπα παραπάνω μια κοινωνία αυταρχική που θα απαγορεύει την κατοχή υλικών αγαθών για να μην επαναληφθούν οι αμαρτίες του παρελθόντος; Πώς επίσης θα είναι το ανθρώπινο είδος; Όπως είμαστε τώρα ή υβρίδιο ανθρώπου-ρομπότ που θα ζεί 200 χρόνια;
2) Αν οι ΗΠΑ πραγματικά δεν ήθελαν να επαναληφθεί ένα νέο "1929", δεν θα καταργούσαν το 1998 το Banking Act του 1933 , που διαχώρισε τις λειτουργίες των τραπεζών σε καταθετικές και επενδυτικές. Το Δολάριο ΗΠΑ είναι και θα παραμείνει ισχυρό όσο παραμένει το μόνο αποθεματικό νόμισμα για το παγκόσμιο εμπόριο.
Εμένα δεν μου κολλάει η υπόθεση ΗΠΑ-> Γερμανία και Ιαπωνία. Περισσότερο θα ταίριαζε το μοτίβο ΗΠΑ -> Βρετανία-Καναδάς-ΑΝΖAC συν Γαλλία, ως χώρες πυρηνικής αποτροπής και συνέχισης του Δυτικού ιμπεριαλισμού. Γερμανία και Ιαπωνία δεν έχουν ούτε κοιτάσματα σε πετρέλαιο-φυσικό άεριο, ούτε είναι ναυτικές δυνάμεις. Ξαναλέω, η επαναβιομηχάνιση Γερμανίας και Ιαπωνίας έγινε λόγω ΕΣΣΔ-Κίνας αντίστοιχα.
Δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό του Βαρουφάκη. Μάλλον φαίνεται η ασχετοσύνη του στην Γεωπολιτική.
-
17-11-21, 01:06 Απάντηση: Ερωτήματα #7
Η Γερμανία και η Ιαπωνία είναι χώρες που δεν έχουν οι ίδιες φυσικούς πόρους. Η εξασφάλιση τους ήταν και ένα μεγάλο κίνητρο για τις ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις που οδήγησαν στον Β' Παγκόσμιο. Μετά τον πόλεμο ήταν επίσης διαλυμένες και στο έλεος των νικητών-του εξης ενα δηλαδή. Για αυτό και ήταν η τέλεια επιλογή για τοποτηρητές. Και πρακτικά και ηθικά είχαν το δικαίωμα να φτιάξουν το συστημα όπως τους βόλευε. Δεν είναι τυχαίο πως η ραχοκοκαλια του απαρτιζόταν απο τους ίδιους που πριν πολεμούσαν. Ειδικά στην Ιαπωνία που πολλοί λίγοι πληρώσαν.
-
17-11-21, 18:23 Απάντηση: Ερωτήματα #8
- - - Updated - - -
Σας ευχαριστώ.
- - - Updated - - -
Καλησπερα σας. Θα ήθελα τη βοήθειά σας και σε ένα άλλο σημείο.
Στο ίδιο βιβλίο, ως παράλληλες αιτίες της κρίσης του 2008, αναφέρονται διάφορα νεοεπινοηθέντα πιστωτικά εργαλεία.
Ένα από αυτά, υπήρξε μια εκδοχή του "hedging", πιο ριψοκίνδυνη όμως επενδυτική κίνηση, που δεν κάλυπτε, δεν μείωνε -όπως κάνει το hedging- τον κίνδυνο μιας αρχικής επενδυτικής κίνησης.
Στο παράδειγμα που παρατίθεται, υποτίθεται η αγορά πακέτου μετοχών, αξίας 1 εκατ. $. Παράλληλα, ο αγοραστής του πακέτου αγοράζει ένα option, καταβάλλοντας αντίτιμο 100.000 $, το οποίο του δίνει τη δυνατότητα να αγοράσει στο μέλλον ένα δεύτερο πακέτο μετοχών αξίας 1 εκατ. ευρώ, στην ίδια τιμή.
Αν η τιμή των μετοχών ανέβει για παράδειγμα κατά 40%, τότε ο κάτοχος των μετοχών θα έχει συνολικά κέρδη:
1 εκατ. $ του αρχικώς αγορασθέντος πακέτου μετοχών x 40% = 400.000 $ +
1 εκατ. $ του δεύτερου πακέτου μετοχών που αγοράστηκε στην αρχική τιμή αγοράς, μέσω της χρήσης του option x 40% = 400.000 $ -
100.000 $ κόστος αγοράς του option =
700.000 $
Όμως, αν ολόκληρο το ποσό του 1.100.000 € (1 εκατ. αξία αρχικού πακέτου μετοχών + 100.000 ευρώ αξία του option) καταβληθεί για την αγορά μόνο options, σε περίπτωση αύξησης της αξίας των μετοχών σε ένα χρόνο κατά 40%, τα παραπάνω κέρδη θα εκτοξευτούν από τα 700.000 $ στα 4.4 εκατ. $.
Πως "βγαίνει" αυτό το ποσό των 4.4 εκατ $;Τελευταία επεξεργασία από το μέλος GiorgosAth : 17-11-21 στις 18:36.
-
17-11-21, 18:37 Απάντηση: Ερωτήματα #9
Αν έχεις χρόνο και όρεξη να διαβάσεις περί παραγώγων Credit Default Swaps και "σορτάρισμα μετοχών", για αρχή εδώ
https://en.wikipedia.org/wiki/Credit_default_swap
https://en.wikipedia.org/wiki/Short_(finance)
Αργότερα ψάξε περιπτώσεις Bear Sterns, Lehman Brothers, AIG.
Αν όμως θες να πας πιο πίσω στο χρόνο, ψάξε υποθέσεις Barrings (1994), LTCM (Long Term Capital Management) (1998) και Enron (2002-2003).
-
17-11-21, 19:11 Απάντηση: Ερωτήματα #10
......θα προσθετα και θεωρια των παιγνιων μιας και αυτη αποτελει μαλλον τα θεμελια της σκεψης του Βαρουφακη, πχ αντιγραφω απο την Μηχανη του Χρονου:
Εφαρμόζεται κυρίως για τη λήψη αποφάσεων για στρατηγικές συμμαχίες και το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι κάθε «παίκτης» αλληλεπιδρά με τον/τους υπόλοιπους. Πολύ απλά οι αποφάσεις και οι επιλογές του παίκτη, εξαρτώνται από τις αποφάσεις και τις επιλογές των υπολοίπων.
-
18-11-21, 11:35 Απάντηση: Ερωτήματα #11
Τελικά νομίζω πως το βρήκα. 1.100.000 $ ξοδεύονται αποκλειστικά για την αγορά options. Έτσι αγοράζονται 11 συμβόλαια options αξίας 100.000 $ το καθένα (11 x 100.000 $ = 1.100.000 $) Ο αγοραστής τους αποκτά το δικαίωμα να αγοράσει πακέτο μετοχών στην προσυμφωνημένη τιμή των 1.000.000 $, για παράδειγμα σε έναν χρόνο από τώρα, κάνοντας χρήση κάθε ενός από αυτά τα options. Έστω ότι οι μετοχές σε έναν χρόνο παρουσιάζουν αύξηση κατά 40%. Τότε ο κάτοχος των options αγοράζει 11 πακέτα μετοχών στην προσυμφωνημένη τιμή των 1.000.000 $ το καθένα και για κάθε πακέτο μετοχών που αγοράζει ενεργοποιώντας καθένα από τα 11 options κερδίζει 400.000 $. Έντεκα τα συμβόλαια options άρα συνολικά κερδίζει:
400.000 $ κέρδος από κάθε option x 11 options = 4.400.000 $
Bookmarks