Τζένιφερ Άνιστον, Ριζ Γουίδερσπουν, Στιβ Καρέλ, apple Tv και το κίνημα me too στην πιο άγρια μορφή του. Θέλετε κάτι περισσότερο για να παρακολουθήσετε τις δύο σεζόν αυτού του αριστουργήματος;

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Τζένιφερ Άνιστον είναι παρουσιάστρια μίας πολύ πρωινής infotainment εκπομπής, το λεγόμενο «The morning show» και είναι πολύ αγάπητη και εννοείται πολύ διάσημη στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης όπου και διαδραματίζεται η σειρά.

Τα προβλήματα ξεκινούν όταν ο συμπαρουσιαστής της, κατηγορείται για σεξουαλικές επιθέσεις και το τηλεοπτικό δίκτυο αναγκάζεται να τον απολύσει, παρόλο που δεν έχει ακόμη καν καταδικαστεί. Επειδή ξέρουν όμως, πως τέτοια ζητήματα πλέον δεν κρύβονται κάτω απ’ το χαλάκι, όπως γινόταν παλιότερα και πως η κατακραυγή του κόσμου θα είναι μεγάλη, η απομάκρυνση είναι άμεση, όσο κι αν ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν έχει προβεί σε τέτοιες πράξεις.

Εννοείται, όπως ξέρετε ότι σιχαίνομαι τα spoilers, οπότε δεν θα προβώ σε καμία αποκάλυψη, αν και μεταξύ μας, όσο περνούν τα επεισόδια, λίγο μας απασχολεί αν έχει κάνει τελικά αυτές τις πράξεις ή όχι. Ή μέχρι ποιο βαθμό τις έχει κάνει… Αυτό που νομίζω απασχολεί περισσότερο το θεατή της σειράς είναι που ξεκινάει και που τελειώνει η αλήθεια. Γιατί οι αποκαλύψεις είναι πολλές. Και μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι χειρότεροι από το φερόμενο ως εκμεταλευτή. Αλλά μαζί με το Metoo αυτό που καταφέρνει να θίξει πολύ ωραία η σειρά είναι και το φαινόμενο cancel culture και το πόσο έχει γιγαντωθεί στις μέρες μας.

CANCEL CULTURE
Η κουλτούρα της ακύρωσης λοιπόν. Ποιος είναι αυτός που μπορεί να πει υπεύθυνα ποιον θα ακυρώσουμε και ποιον θα κρατήσουμε στη ζωή μας; Ποιος είναι αυτός που μπορεί να καταδικάσει, σαν άλλος θεός, κάποιον άνθρωπο που έκανε μία παράνομη πράξη και να ακυρώσει την ύπαρξη, το έργο του, τα προηγούμενα χρόνια του; Και πόσο κρατά αυτή η ακύρωση; Μήπως όταν έρχεται ο επόμενος, ξεχνάμε τον προηγούμενο; Και γιατί αυτή η ακύρωση γίνεται στα social media; Σε τι εξυπηρετεί αυτό; Αυτές κι άλλες πολλές τέτοιες ερωτήσεις θέτει η σειρά και μας κάνει να αναρωτιόμαστε κι εμείς που το βλέπουμε. Φυσικά, όπως κάθε καλό σενάριο, δεν έρχεται με τις απαντήσεις, ίσως γιατί δεν υπάρχουν απαντήσεις ή δεν τις ξέρουμε ακόμη τις απαντήσεις. Αν κάποιος από εσάς θέλει να δώσει τη δική του απάντηση, παρακαλώ, τα σχόλια είναι εκεί και σας περιμένουν.

Η κουλτούρα της ακύρωσης ξεκίνησε πριν οχτώ χρόνια περίπου, προκειμένου οι πολίτες να μπορούν να ορθώσουν το δικό τους ανάστημα, τη δική τους δύναμη, απέναντι σε ανθρώπους, που ενδεχομένως πράττουν λάθος ή λένε κάτι που είναι λάθος ή έχουν μία διαφορετική πολλές φορές άδικη συμπεριφορά και λόγω της δύναμης ή της αναγνωρισιμότητας τους είναι στο απυρόβλητο. Αλλά στην ουσία και στην πραγματικότητα συμβαίνει κάτι; Μήπως τελικά το cancel culture και όλη αυτή η συζήτηση δίνει περισσότερη αξία, δύναμη, αναγνωρισιμότητα στα πρόσωπα αυτά; Μήπως απλά ένα χάσταγκ δεν μπορεί να τους κάνει απολύτως τίποτα; Μήπως έχουμε μεγαλοποιήσει τόσο πολύ τα social media και όλο αυτό το μικρόκοσμο που τα περιβάλλει και μας περιβάλλει και πιστεύουμε ότι αν κάνουμε για δύο βδομάδες cancel γνωστό κόκκινο αναψυκτικό θα καταφέρουμε να το ρίξουμε από την κορυφή; Ή θα καταφέρουμε να πείσουμε τον κόσμο να μην το αγοράζει; Ή θα καταφέρουμε να σταματήσουμε ομαδικούς βιασμούς σε ξενοδοχεία στη Θεσσαλονίκη; Ίσως για εκείνες τις δύο εβδομάδες. Μετά όμως τι γίνεται; Είπαμε τα καλά σενάρια θέτουν ερωτήματα στους θεατές και εδώ έχουμε πολλά. Εγώ δεν έχω τις απαντήσεις αν όμως τις έχετε εσείς περιμένω τα σχόλια σας. Και επειδή διάβασα αρκετά για το cancel culture και πως ξεκίνησε και όλες τις διαφορετικές σημασίες που πήρε με τα χρόνια ξεχώρισα μία φράση που έλεγε «Ι may have no power, but the power I have is to ignore you». Δηλαδή μπορεί να μην έχω καμία δύναμη (σε σχέση με σένα διάσημε και ταλαντούχε θα προσθέσω εγώ) αλλά έχω τη δύναμη να σε αγνοώ. Και πολλές φορές η αγνόηση, η αδιαφορία είναι χειρότερη από το cancel. Πολλές φορές αυτοί οι άνθρωποι διψάνε για αναγνώριση, έστω και με τον άσχημο τρόπο. Αλλά η αδιαφορία είναι σα μαχαίρι στην καρδιά.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εκπομπή μου στο κανάλι The storyteller στο youtube ή πατώντας παρακάτω: