Εργασία στο εξωτερικό: Γνώμες/απόψεις, τι ισχύει από ασφαλιστικά/φορολογικά/συνταξιοδοτικά

[lewton]

Εγώ δεν αναφέρθηκα σε κάποιον που τον τραβάει το πανεπιστήμιο και θέλει να φτάσει μέχρι το Phd. Είστε άλλη συνομοταξία που σέβομαι αν και δεν κατανοώ.
Αναφέρομαι στον τύπο νέου που κάνει το master χωρίς να ξέρει γιατί. Και καταλήξει να διαλέξει απλά για να διαλέξει.

[KLG]

Διαφωνώ από κάθε πλευρά. Το μεταπτυχιακό το κάνεις όταν το χρειαστείς επειδή το χρειάζεσαι, όχι ως δικαιολογία για να σου πληρώσει ο μπαμπάς τη διαμονή στο εξωτερικό. Αν το θέλεις για άνοιγμα πόρτας τότε καλύτερα να σου πληρώσει ο μπαμπάς 3-4 μήνες που θα ψάχνεις εργασία. Και λιγότερο χρήμα χάνει η οικογένεια και εσύ λιγότερο χρόνο.
Αυτή τη μανία να βρούμε μεταπτυχιακό επειδή πρέπει να γίνει (βλ. post του τσαμπικογείτονα που τα έχει βάψει μαύρα γιατί πάει, χάθηκε ο χρόνος) δεν την κατάλαβα ποτέ.
Άλλωστε πλέον μπορείς να μπεις στα θρανία και στα 30 και στα 40 και στα 50. Όταν νιώσεις ότι ήρθε η ώρα. Τότε τα χρήματα (δικά σου ή του μπαμπά) θα πιάσουν τόπο.

Κάνεις παρα πολλα λάθη...

Τι εννοεις με το "Το μεταπτυχιακό το κάνεις όταν το χρειαστείς επειδή το χρειάζεσαι" ?

Αν θες να κάνεις μεταπτυχιακό για ακαδημαικούς ή επιστημονικους λόγους, υπάρχουν εξαιρετικά προγράμματα στην Ελλάδα, με ελευθερη δομή, πολλές επιλογές, χαμηλή τιμή να γεμίσουν τον χρόνο σου και να καλύψουν τις ανησυχίες σου.

'Οταν όμως μπεις στη διαδικασία να κάνεις ενα 12μηνο crash course προγραμμα στο εξωτερικό, δεν θα το κάνεις για ψώνιο σου... θα είναι στα πλαίσια ενος σχεδιου που εχεις καταρτήσει πιο πριν για να αποκτήσεις ένα qualification που θα σου ανοίξει συγκεκριμένες πόρτες... οπότε ασε τα σχόλια περι λεφτών του μπαμπά γιατί τα λεφτά του μπαμπά τα τρώνε όσοι κάνουν τυχαίες επιλογές.

Τα βλέπεις τα πραματα απο την δική σου εξαιρετικά ευνοική συγκυρία. Δεν έχεις δει κόσμο με μαστερ να κουβαλάει σακια επειδη δεν μπορει να βρει δουλεια σε pub επειδή είναι overqualified, ουτε έχεις φιλοξενησει φίλους με δανεικά κουστουμια για interviews...

Αυτή τη μανία να βρούμε μεταπτυχιακό επειδή πρέπει να γίνει (βλ. post του τσαμπικογείτονα που τα έχει βάψει μαύρα γιατί πάει, χάθηκε ο χρόνος) δεν την κατάλαβα ποτέ.

Και εδώ κανεις λαθος... να κανει καποιος μεταπτυχιακό για να μπει σε ενα συστημα (το οποιο θα του το αποσβέσει κιολας πριν βγει στη συνταξη ) δεν δηλώνει οτι το κάνει για να το κάνει.

Στα θρανία μπορείς να πας στα 30-40-50 με οικογένεια, μέτρια δουλεια χωρίς προσόντα και επαγγελματική ανασφάλεια?

Προσοχή, δεν λέω οτι το μεταπτυχιακό θα εξασφαλίσει την τέλεια δουλεια στην Ελλάδα, αλλά οτι στο εξωτερικό θα ανοιξει την πόρτα για μια καλή καρριερα ή εστω καλύτερα απο ενα stage των 592 ευρω μετά απο δικαστήριο...

[Φανερός Πράκτωρ]

Εγώ δεν αναφέρθηκα σε κάποιον που τον τραβάει το πανεπιστήμιο και θέλει να φτάσει μέχρι το Phd. Είστε άλλη συνομοταξία που σέβομαι αν και δεν κατανοώ.
Αναφέρομαι στον τύπο νέου που κάνει το master χωρίς να ξέρει γιατί. Και καταλήξει να διαλέξει απλά για να διαλέξει.

το point μου ήταν ότι οι σπουδές δεν γίνονται τόσο εύκολα όποτε θες ή με το ίδιο κόστος (προσωπική προσπάθεια και οικονομικό κόστος). Αυτό ισχύει και γι'αυτόν που δεν έχει το ψώνιο με τις σπουδές και θέλει απλά να κάνει ένα master. Πάντα θα υπάρχουν οι "πολλά υποσχόμενοι¨ (οι νέοι, οι καλοί, με τους μεγάλους βαθμούς). Το θέμα είναι πόσο μακρυά βρίσκεσαι από αυτούς και αυτό θα κρίνει αν θα σε δεχθούν στο master και αν θα σου δώσουν υποτροφία.

........Auto merged post: zoup πρόσθεσε 9 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Διαφωνώ από κάθε πλευρά. Το μεταπτυχιακό το κάνεις όταν το χρειαστείς επειδή το χρειάζεσαι, όχι ως δικαιολογία για να σου πληρώσει ο μπαμπάς τη διαμονή στο εξωτερικό. Αν το θέλεις για άνοιγμα πόρτας τότε καλύτερα να σου πληρώσει ο μπαμπάς 3-4 μήνες που θα ψάχνεις εργασία. Και λιγότερο χρήμα χάνει η οικογένεια και εσύ λιγότερο χρόνο.
Αυτή τη μανία να βρούμε μεταπτυχιακό επειδή πρέπει να γίνει (βλ. post του τσαμπικογείτονα που τα έχει βάψει μαύρα γιατί πάει, χάθηκε ο χρόνος) δεν την κατάλαβα ποτέ.

Το να πάρεις ένα πτυχίο στη χώρα που θα αναζητήσεις δουλειά είναι η "περπατημένη" και έχει αρκετά πλεονεκτήματα. Μερικά από αυτά είναι ότι πας σε ένα προστατευμένο περιβάλλον όπως είναι το πανεπιστήμιο, εξοικειώνεσαι με την πραγματικότητα της χώρας, αποκτάς διασυνδέσεις, έχεις ένα χαρτί από πανεπιστήμιο που μπορούν να αξιολογήσουν την ποιότητά του οι μελλοντικοί εργοδότες σου (γιατί είναι της χώρας τους αλλά και μεγαλύτερο από τα δικά μας κλπ).

Για όλα τα παραπάνω το master δεν δείχνει και τόσο κακή ιδέα. Μια άλλη καλή ιδέα είναι να δουλέψεις σε project ενός πανεπιστημίου (πχ σαν engineer). Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεις το master και κρατάς αρκετά από τα καλά που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Το να πας σαν αλεξιπτωτιστής νοικιάζοντας ένα σπίτι και να αρχίσεις να ψάχνεις για δουλειά μου φαίνεται το τέλειο σενάριο για αποτυχία. Δεν γνωρίζω κανέναν που να το έχει κάνει (επιτυχημένα) αλλά γι'αυτό ίσως να φταίει και ο κύκλος μου. Όμως ακόμα και εσύ αν δεν κάνω λάθος τη δουλειά τη βρήκες πριν φύγεις από Ελλάδα. Έτσι δεν είναι;

[contime]

Τώρα το λες???



Εχω χασει οελς τις προθεσμιες για αιτησεις έξω για το 2011 .


(δεν ειναι τοσο τα deadlines ,όσο το να διαλεξεις courses & πανεπιστημια,να παρεις GRE και τα σχετικα,να τρεξεις για συστατικες και τετοια κτλ)

Tα deadlines ειναι συνηθως κατα τον Απριλη Μαη ενω σε αλλα ακομα και Ιουλιο. Κρινω βεβαια απο το δικο μου αντικειμενο, στο δικο σου δεν ξερω τι παιζει. Απ ολα τα "προβληματα" που σε καθυστερουν μονο το gre μπορω να κατανοησω που χρειαζεται καποια προετοιμασια αν και δεν το ζητανε ολα τα πανεπιστημια. Αν οι προθεσμιες σου ειναι αυτες που νομιζω, τοτε μια χαρα προλαβαινεις, με την εξαιρεση του gre.

Διαφωνώ από κάθε πλευρά. Το μεταπτυχιακό το κάνεις όταν το χρειαστείς επειδή το χρειάζεσαι, όχι ως δικαιολογία για να σου πληρώσει ο μπαμπάς τη διαμονή στο εξωτερικό. Αν το θέλεις για άνοιγμα πόρτας τότε καλύτερα να σου πληρώσει ο μπαμπάς 3-4 μήνες που θα ψάχνεις εργασία. Και λιγότερο χρήμα χάνει η οικογένεια και εσύ λιγότερο χρόνο.
Αυτή τη μανία να βρούμε μεταπτυχιακό επειδή πρέπει να γίνει (βλ. post του τσαμπικογείτονα που τα έχει βάψει μαύρα γιατί πάει, χάθηκε ο χρόνος) δεν την κατάλαβα ποτέ.
Άλλωστε πλέον μπορείς να μπεις στα θρανία και στα 30 και στα 40 και στα 50. Όταν νιώσεις ότι ήρθε η ώρα. Τότε τα χρήματα (δικά σου ή του μπαμπά) θα πιάσουν τόπο.

Θα συμφωνησω με αυτα που εγραψε ο klg. Αν θελεις ουτως ή αλλως να κανεις να μεταπτυχιακο καλυτερα κανε το εξω για την εμπειρια μιας ξενης κουλτουρας αλλα και τις καλυτερες επαγγελματικες προοποτικες. Ειδικα τη συγκεκριμενη χρονικη στιγμη, ειναι η καλυτερη επιλογη για καποιον που τελειωνει τις σπουδες του, αφου να βρει εργασια πανω στο αντικειμενο του (αλλα και γενικοτερα...) ειναι απο πολυ δυσκολο εως αδυνατο, εκτος αν εχει καποιον να τον "σπρωξει". Τωρα για το θεμα του μεταπτυχιακου στα 30-50 διαφωνω τελειως μιας και ειναι απειρως πιο δυσκολο να αφησεις οικογενεια παιδια δουλεια και να ξεκινησεις για μεταπτυχιακο στο εξωτερικο ή ακομα κι εδω. Νομιζω οτι κρινεις το θεμα τελειως προσωπικα και με τις τωρινες συνθηκες της ζωης σου.

[voithostyrempora2]

Tα deadlines ειναι συνηθως κατα τον Απριλη Μαη ενω σε αλλα ακομα και Ιουλιο. Κρινω βεβαια απο το δικο μου αντικειμενο, στο δικο σου δεν ξερω τι παιζει. Απ ολα τα "προβληματα" που σε καθυστερουν μονο το gre μπορω να κατανοησω που χρειαζεται καποια προετοιμασια αν και δεν το ζητανε ολα τα πανεπιστημια. Αν οι προθεσμιες σου ειναι αυτες που νομιζω, τοτε μια χαρα προλαβαινεις, με την εξαιρεση του gre.

Φλεβαρη είναι απ'όσο ξέρω.Οπότε δεν παιζει να προλαβω με τπτ.Εχω και εξετατσικη 7-25 Φλεβαρη .Αρα στρατός για 9 μήνες (Αυγουστος 2011 έως Μάης 2012) και σεπτεμβρης 2012 η πολυπόθητη μεταναστευση για πάντα .

Spoiler:

στις γραφικοτητες του μικρου Πληροφορικαριου για "τσαμπικογειτονες" απαξιώ ακόμη και να απαντήσω

[lewton]

Καταρχάς συμφωνώ απόλυτα με τον contime για το ότι το μεταπτυχιακό καλό είναι να το κάνουμε έξω. Το πιστεύω αυτό για πολλούς λόγους, μερικούς από τους οποίους ο ίδιος δεν αναφέρει, αλλά σίγουρα και όπως λέει ο ίδιος και για να μας ανοίξει το δρόμο για μια σοβαρή εργασία κάπου εκεί γύρω.
Διαφωνώ όμως με το να το κάνουμε μόνο για να χρησιμεύσει ως πόρτα προς το εξωτερικό.

Δεύτερον, ίσως στο τελευταίο μου post (301) να μην εξήγησα αρκετά για να μη βγω off-topic, αλλά αυτό που κατακρίνω είναι η νοοτροπία «τελείωσα το bachelor, τώρα πρέπει να κάνω master, ας αρχίσω τις αιτήσεις και ο,τι κάτσει». Το είδα σε αρκετούς πρώην συμφοιτητές από Ελλάδα, που όταν τελειώναμε το πτυχίο ήταν obsessed με το να βρουν μεταπτυχιακό χωρίς να είναι σίγουροι για το λόγο αλλά και χωρίς να ξέρουν τι τους ενδιαφέρει. Άλλα παιδιά είχαν βρει τι τους τραβάει και ψάχνονταν προς τα εκεί, αλλά για κάποιους ήταν απλά η αυτονόητη και μοναδική επιλογή σε μια γραμμική πορεία «προπτυχιακό->μεταπτυχιακό->δουλειά->οικογένεια->σύνταξη->θάνατος». Η οποία νοοτροπία με τρέλαινε.

Τρίτον, για να γυρίσω στο αρχικό μου σχόλιο (299), επιμένω ότι η αναζήτηση μεταπτυχιακού στο εξωτερικό μόνο και μόνο επειδή κάπου εκεί γύρω θέλει να ζήσει κανείς είναι λάθος και σπατάλη χρημάτων.
Ο KLG λέει ότι δε μπορείς να πας να μείνεις σε hostel και να ψάχνεις για εργασία, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι μπορείς (αν και δεν το ενθαρρύνω) και ότι εν τέλει θα βρεις την εργασία πολύ πριν τα έξοδα αγγίξουν το 50% των εξόδων ενός μεταπτυχιακού (το οποίο μεταπτυχιακό αν δεν ξέρεις γιατί το κάνεις μάλλον δε θα προσφέρει και τίποτα).

Spoiler:

Αναφέρω το παράδειγμα της Ολλανδέζας πρώην συγκατοίκου μου στη Γενεύη, η οποία στα 35 της είχε μια πολύ καλή δουλειά στην Ολλανδία, δεν είχε κάνει οικογένεια, και της είχε μείνει καημός να ζήσει στο εξωτερικό. Μια ωραία ημέρα λοιπόν παραιτήθηκε από την πολύ καλή δουλειά, πούλησε το σπίτι της, κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη και είπε «καλή τύχη». Ήρθε στη Γενεύη σε αναζήτηση εργασίας και 2 μήνες μετά έφευγε για Σιγκαπούρη/Χονγκ Κονγκ, επειδή βρήκε δουλειά σε αμερικάνικη εταιρία πρώτων υλών και την έστελναν για 3 μήνες σε κάθε πολη για εκπαίδευση, με προοπτική μετά το εξάμηνο να πιάσει κανονικά δουλειά στο γραφείο τους στη Λοζάνη. Τελικά γύρισε στη Λοζάνη μετά από 4 μήνες επειδή παραιτήθηκε κάποιος από το τμήμα και τη χρειάστηκαν, αλλά δεν τα έβαψε και μαύρα.

Όπως είπα αυτό δεν το ενθαρρύνω. Αυτό όμως που ενθαρρύνω είναι, εφόσον σε ενδιαφέρει η εργασία και όχι το να σπουδάσεις, η αναζήτηση εργασίας στην ευρύτερη περιοχή ΕΕ/ΕΟΧ/ΕΖΕΣ από Ελλάδα. Αργείς λίγο αλλά βρίσκεις, επειδή υπάρχουν χώρες (μια μικρή στα βόρεια των Άλπεων μου έρχεται στο μυαλό) όπου υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού με τίτλο πανεπιστημίου και διαθεσιμότητα να ξεκινήσει με έναν μέτριο μισθό (από 2000 ευρώ το μήνα, κάτι που επιτρέπει να ζήσεις πολύ ανετότερα από κάποιον με 800 ευρώ στην Ελλάδα).

Και τέλος, εγώ αυτή τη στιγμή κάνω μεταπτυχιακό σε Business School η ιδέα για το οποίο προέκυψε όσο εργαζόμουν στην Ελβετία. Αν τελειώνοντας το ελληνικό πανεπιστήμιο είχα γίνει obsessed να κάνω μεταπτυχιακό δε θα είχα καν σκεφτεί κάτι τέτοιο, αλλά η δουλειά με βοήθησε να δω καλύτερα τι με ενδιαφέρει.
Και το ότι το μεταπτυχιακό με έχει φέρει αυτή τη στιγμή στην Ισπανία και από το Φλεβάρη θα με στείλει στη Γερμανία δε σημαίνει απολύτως τίποτα για το που θα εργαστώ αμέσως μετά. Μπορεί να κάτσει κάποια από αυτές τις δύο χώρες, αλλά η αναζήτησή μου θα είναι πολύ πιο ανοικτή (οπουδήποτε στην Ευρώπη υπάρχει ενδιαφέρουσα θέση, και λοξοκοιτώντας προς Λατινική Αμερική).

........Auto merged post: lewton πρόσθεσε 58 λεπτά και 32 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Το site σχετικά με τα στρατολογικά όπως μεταφέρονται από το προξενείο Χάγης:
http://grconhague.weebly.com/sigmata...appaalpha.html

Επιβεβαίωσα ότι αυτό ακριβώς (Ανυπότακτοι εξωτερικού) έβγαλαν οι δύο γνωστοί μου που ζουν στη Ζυρίχη. Επομένως μάλλον δεν προσέθεσα κάτι νέο στην κουβέντα.

Μυρίζομαι urbanology...

Urban legends κανονικά. Στρατό δε πάει κανείς με το ζόρι. Στρατονόμος είμουν και πήγαινα μία φορά την εβδομάδα στο αεροδρόμιο με μικτό κλιμάκιο αεροπορία/ναυτικό για να πιάσουμε ανυπότακτούς, λιποτάκτες κτλ.

Δεκτό.

Lewton πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό ακόμα στις μέρες μας?
Δεν μπορεί ο ανυπότακτος με καποια βεβαίωση από τη χώρα παραμονής του να αποφύγει το σουρεαλ αυτό στο αεροδρόμιο?

Eίπαμε, παίζει να είναι urban legend, αλλά για να τα πούμε και όλα, ο μύθος λέει ότι ο συγκεκριμένος δεν είχε λάβει κανένα χαρτί και μπαινόβγαινε Ελλάδα εδώ και χρόνια βασισμένος στο ότι δε γίνεται έλεγχος.

[pan.nl]

Το site σχετικά με τα στρατολογικά όπως μεταφέρονται από το προξενείο Χάγης:
http://grconhague.weebly.com/sigmata...appaalpha.html

Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες, κάτι όμως δε μου φαίνεται τόσο ξεκάθαρο. Συγκεκριμένα στη σελίδα http://grconhague.weebly.com/stratol3.html αναφέρεται: "Εφόσον έχετε ήδη λάβει από το στρατολογικό σας γραφείο ειδοποίηση ότι κηρυχθήκατε ανυπότακτος εξωτερικού, το Προξενικό Γραφείο μπορεί να σας χορηγήσει Στρατολογική Βεβαίωση Διαμονής." Πώς θα γνωρίζει το στρατολογικό γραφείο εκ των προτέρων οτι διαμένει κάποιος στο εξωτερικό ώστε να στείλει τη σχετική ειδοποίηση; Έχει να κάνει με τη διεύθυνση που δηλώνει κάποιος στην εφορία;

[contime]

@lewton
Kοιτα, το ιδανικο ειναι αυτο που λες εσυ. Δηλαδη να δουλεψεις λιγο πανω στο αντικειμενο, για τι καμια φορα η θεωρια απο την πραξη εχει μεγαλη διαφορα και στη συνεχεια να δεις ποιο μεταπτυχιακο ειναι αυτο που καλυπτει τα ενδιαφεροντα σου. Τη δεδομενη χρονικη στιγμη ομως που δεν υπαρχει η "πολυτελεια" να εργαστεις πανω στο αντικειμενο σου ή και γενικοτερα, το πιο πιθανο ειναι να μη σου δοθει ποτε αυτη η ευκαιρια... Επομενως το επομενο βημα ειναι να επιλεξεις ενα μεταπτυχακο που πιστευεις οτι σε ικανοποιει. Αν η επιλογη ειναι εστω σε μια τετοια βαση, θεωρω οτι δεν υπαρχει (μεγαλο) προβλημα. Το προβλημα εγκειται στα σκεπτικα «προπτυχιακό->μεταπτυχιακό->δουλειά->οικογένεια->σύνταξη->θάνατος» που λες κι εσυ.

[nikos73gr]

Χωρίς να έχω διαβάσει τις προηγούμενες απαντήσεις, πολύ συνοπτικά περιγράφω την εμπειρία μου που ίσως να φανεί χρήσιμη σε αρκετούς.
Μετανάστευσα πρόσφατα στην Ελβετία, σε συγγενικά πρόσωπα με σκοπό να εργασθώ εκεί αν και με είχαν προειδοποιήσει οτι θα είναι πολύ δύσκολο να βρω κάτι. Έχοντας ως εφόδια τα πτυχία και τα διπλώματά μου, δεν έδωσα πολύ σημασία.
Ο λόγος που αποφάσισα να το κάνω ήταν τα χρέη μου σε τράπεζες, που αν και δεν είναι υπέρογκα, με πιέζουν οπότε σκέφτηκα να τα μειώσω δραστικά με αυτό τον τρόπο. Άλλωστε όπως διαπίστωσα από κοντά, οι μισθοί είναι από τετραπλάσιοι και πάνω, τα τρόφιμα και ρούχα κοστίζουν το ίδιο, τα ενοίκια εκτός των μεγάλων πόλεων είναι φτηνά, η φορολογία είναι υψηλή, ξεκινάει από 15%, και πάλι όμως τα είχα υπολογίσει οτι θα μένουν αρκετά στην άκρη κάθε μήνα.
Επειδή και η Ελβετία είναι χώρα Σέγκεν, για τους 3 πρώτους μήνες μπορείς να εγκατασταθείς ελεύθερα και να αναζητήσεις εργασία. Εφόσον βρεις, παρουσιάζεις στο δημαρχείο που μένεις την πρόσληψη και αυτομάτως σου χορηγούν άδεια παραμονής.
Όταν όμως έφτασα εκεί, πληροφορήθηκα την ύπαρξη εγκυκλίου η οποία επιβάλλει στους εργοδότες να προσλαμβάνουν πρώτα ελβετούς υπηκόους, στη συνέχεια μετανάστες που ήδη ζουν και εργάζονται τουλάχιστον 5 χρόνια στη χώρα με απόλυτη προτεραιότητα όσοι είναι εγγεγραμμένοι στο ταμείο ανεργίας.
Από και μόνο κατάλαβα οτι οι πιθανότητες να βρω εργασία, έσβηναν.
Χωρίς να χάνω χρόνο, ξεκίνησα την αναζήτηση εργασίας, θέσεις υπήρχαν και έστειλα πάνω από 100 αιτήσεις. Όλοι απάντησαν άμεσα, αλλά με την ίδια στερεότυπη απάντηση: ευχαριστούμε πολύ για την απάντησή σας, όμως παρόλα τα προσόντα και την αξιόλογη προυπηρεσία σας, ανάμεσα στα πολλά βιογραφικά που λάβαμε υπάρχουν κάποια που έχουμε ξεχωρίσει επειδή ανταποκρίνονται πληρέστερα στο προφίλ που αναζητούμε. Καλή τύχη κλπ.
Πέρναγε το τρίμηνο οπότε έσφιξα τα δόντια μου και είπα οτι πρέπει να βρω μια οποιαδήποτε δουλειά για να κάνω έστω μια αρχή και να αποκτήσω την πολυπόθητη άδεια παραμονής. Έστειλα σε διαθέσιμες θέσεις εργασίας σε McDonalds, Ikea, Media Markt, σουπερ μάρκετ, πυροβολούσα τυφλά και έστελνα βιογραφικά και σε εταιρείες που δεν είχαν διαθέσιμες θέσεις. Όλοι απαντούσαν το ίδιο.
Στο τέλος του τριμήνου, μην έχοντας βρει εργασία, για να αποκτήσω άδεια παραμονής για άλλους 3 μήνες, έπρεπε να παρουσιάσω στις αρχές ένα τραπεζικό λογαριασμό με υπόλοιπο τέτοιο ώστε να μπορώ καλύπτω τα έξοδά μου χωρίς να χρειαστεί να προσφύγω στις κοινωνικές υπηρεσίες, το οποίο φυσικά και δεν είχα, καθώς και την σύναψη ασφάλειας υγείας, την οποία φυσικά δεν είχα την δυνατότητα να πληρώσω. Οπότε, όπως ήρθα, έτσι και έφυγα καθότι στην ουσία έκανα τουρισμό.
Από την άλλη παρατήρησα οτι υπήρχαν μεγάλες ομάδες σκοπιανών, κοσοβάρων που υποστήριζαν ο ένας τον άλλον και έβρισκαν σε ομοεθνείς δουλειά, καθότι καλά δικτυωμένοι.
Αν κάποιος θέλει να τολμήσει να φύγει για το εξωτερικό, να το κάνει μόνο εφόσον έχει την δουλειά σίγουρη!

[chat1978]

Και στην Γερμανία έχει πέσει τέτοια οδηγία!

[cool11]

nikos73gr, νομιζω οτι το λαθος σου ειναι οτι ξεκινησες και πηγες εκει.
Εστω και αν ειχες γνωστους να μεινεις.
Καλυτερα να στελνεις mail ή να κανεις αιτησεις ηλεκτρονικα, κι αμα σε καλεσουν πας.
Αλλα να πας και να περιμενεις, κι αν σε καλεσουν , αυτο, οσο και να μην το θελουμε μπορει να πάρει και χρονια.
Αν κανω λαθος ας με διορθωσει καποιος.

[anon]

εμ, ναι, μόνο εδώ είναι ξέφραγο αμπέλι. Με τα απελευθερωμένα σύνορα εντός ΕΕ το κάθε κράτος βάζει με πλάγιους τρόπους δικλείδες ασφαλείας για να μην μείνει το δικό του εργατικό δυναμικό άνεργο. Οπότε ουσιαστικά μόνο για δουλειές που δεν θέλουν οι ντόπιοι παίρνουν ξένους (όπως κάνανε και παλιά). Πάλι καλά που κάποιοι λαοί είναι ξύπνιοι και βοηθούν τους ομοεθνείς τους. Για τους έλληνες δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο, μιας και είμαστε διεθνώς γνωστοί ότι ο ένας έλληνας πάει να βγάλει το μάτι του αλλουνού, όχι να τον βοηθήσει κιόλας!

[john dubi]

εμ, ναι, μόνο εδώ είναι ξέφραγο αμπέλι. Με τα απελευθερωμένα σύνορα εντός ΕΕ το κάθε κράτος βάζει με πλάγιους τρόπους δικλείδες ασφαλείας για να μην μείνει το δικό του εργατικό δυναμικό άνεργο. Οπότε ουσιαστικά μόνο για δουλειές που δεν θέλουν οι ντόπιοι παίρνουν ξένους (όπως κάνανε και παλιά). Πάλι καλά που κάποιοι λαοί είναι ξύπνιοι και βοηθούν τους ομοεθνείς τους. Για τους έλληνες δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο, μιας και είμαστε διεθνώς γνωστοί ότι ο ένας έλληνας πάει να βγάλει το μάτι του αλλουνού, όχι να τον βοηθήσει κιόλας!

Ακριβως ετσι! Αυτο ειναι και η διαφορα μας με Αλβανους,κοσοβαρους,σκοπιανους κλπ που αναφερθηκε στο παραπανω post.

[KLG]

Για σταθείτε λίγο... Δλδ στην Ελβετία οι Αλβανοι, οι Κοσοβάροι κτλ έχουν κάνει τόσο καλό δικτυο ώστε να προωθουν δικούς τους και σε δουλειές πέρα απο το μεροκάματο? Δλδ χτυπάνε δουλείες ΙΤ κτλ ή απλα καβατζώνουν ένα δικό τους σαν λαντζιέρη στο κεμπαπτσίδικο τους?

Γιατί σορυ κιόλας, το να λειτουργουν τόσο οργανωμένα εθνικά λομπυ είναι μια πυριτιδαποθήκη. Βέβαια απο τον ξαδερφό μου που κάνει PhD εκεί και έχει ήδη προτάσεις (τον τσιμπήσανε απο linkedin) όπως και απο γνωστους του "ταπεινούς" μαστεράδες -απο τους οποίους όσοι θέλανε βρήκανε δουλειές- αλλιως τα μαθαίνω τα πραματα... Λες τελικά οι σπουδές να είναι διαβατήριο για την εργασία σε μια χώρα?

Πάντως δεν θα έπρεπε να θεωρουμε στα θετικά μιας χωρας την ύπαρξη εγκυκλίου που δίνει προτεραιότητα στους ντόπιους για med/high qualified jobs. Eίμαι σίγουρος οτι κάτι τέτοιο σε μια οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ δεν θα μπορεί να σταθεί... και αναφέρομαι σε επίσημη και κατεγραμμένη οδηγία... οχι μια γενική διάθεση στην αγορά εργασίας.

[contime]

@nikos73gr
Σεβαστη και χρησιμη η εμπειρια σου, αλλα νομιζω οτι το καλυτερο ειναι καποιος που θελει να παει και να ψαχτει να το κανει. Αν το κανει και την πατησει απλα θα εχει φαει τα μουτρα του και θα εχει μαθει καποια πραγματα. Εξαλλου υπαρχουν ανθρωποι που εκαναν την ιδια κινηση με σενα και βγηκαν κερδισμενοι. Θες απο τυχη, θες επειδη ηταν καλυτερα δικτυομενοι τα καταφεραν.

........Auto merged post: contime πρόσθεσε 2 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Πάντως δεν θα έπρεπε να θεωρουμε στα θετικά μιας χωρας την ύπαρξη εγκυκλίου που δίνει προτεραιότητα στους ντόπιους για med/high qualified jobs. Eίμαι σίγουρος οτι κάτι τέτοιο σε μια οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ δεν θα μπορεί να σταθεί... και αναφέρομαι σε επίσημη και κατεγραμμένη οδηγία... οχι μια γενική διάθεση στην αγορά εργασίας.

Αυτο σκεφτομουν κι εγω. Δεδομενης της ισοτητας των Ευρωπαιων πολιτων δε νομιζω οτι αυτο θα μπορουσε να σταθει νομικα.