Εργασία στο εξωτερικό: Γνώμες/απόψεις, τι ισχύει από ασφαλιστικά/φορολογικά/συνταξιοδοτικά

[Veldrin]

Ειναι σχεδόν απίθανο, τουλάχιστον για το 99,9%, να είσαι μισθωτός ή έστω ΕλΕπ στον χωρο της Πληροφορικής και να μπορείς να εξασφαλίσεις να μην χρειάζεται να δουλεύεις απο τα 40 έστω..... Με τίποτα. Κάποιες λίγες περιπτώσεις, που ήταν συμμετοχοι σε επιτυχημένες startups αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα.
Εαν είναι να "συνταξιοδοτηθείς" στα 55 σου, ΟΚ δεν το λές και FIRE. Kαι ας ειναι τα 55 σχετικά early retirement.

αυτά για την εργασιακή κόλαση που λέγεται ΗΠΑ.

Off Topic

Ο κανόνας του 4% πάντως μια χαρά ισχύει ως συμπληρωματικό εισόδημα που δεν εξαντλεί το portfolio. Το εφαρμόζω εδώ και 4 χρόνια (αφού τον πρώτο χρόνο ήμουν σε φάση ερημίτης με φαγητό μακαρόνια) και φέρνει πίσω ένα σημαντικό συμπλήρωμα. Αν κάποιος συνεισφέρει σε πιο νορμαλ rate επί δεκαετία, φαντάζομαι πως τα ωφέλη θα είναι εξαιρετικά.

[RASTAVIPER]

Δεν ειναι μόνο NY,SF,LA που έχουν αυτό το πρόβλημα με τα ακίνητα.
Οι περισσότερες μεγάλες πόλεις πλέον αποτελούν "στόχο" επενδυτών, οι οποίοι επενδύουν σε ακίνητα, μαζικά, και ας τα έχουν κλειστά (δεν νοικιάζονται), ειδικά αυτό όπου υπάρχει σχετικά μικρό κόστος απο εφορία/δήμο σε φόρους και τέλη.
Πχ εδώ Λουξεμβούργο είναι πλέον μια απο τις ακριβότερες πόλεις σε κατοικίες στον κόσμο, με μέσο όρο νεόδμητης κατοικίας πάνω απο τα 10.000 το τ.μ. και εαν μιλάμε για μοναχικό σπίτι, άνετα μιλάμε πανω απο 15.000 το τ.μ. Και αυτό όχι για μέσα κέντρο πόλης, μιλάμε για προάστεια.

Δυστυχώς την φούσκα αυτή των ακινήτων την ευννοούν πολλοί παράγοντες, ουσιαστικά γίνεται ένα exploitation. Και αυτό γίνεται γιατί τα κράτη/κυβερνήσεις δεν θα αφήσουν να γίνει κάνα τραπεζικό κραχ (απο τα στεγαστικά δάνεια) ούτε να δυσαρεστήσουν τους ψηφοφόρους (και ειδικά τους επενδυτές) με το να "χάσουν" σημαντικό μέρος της αξίας της επένδυσής τους. Ο μοναδικός τρόπος ειναι να ανεβαίνουν οι μισθοί, αλλά αυτό γίνεται με μεγάλη "καθυστέρηση" οπότε ουσιαστικά "εκμεταλλεύονται" αυτό.
Οι εκάστοτε ντόπιοι και ψηφοφόροι, επειδή ήδη έχουν ακίνητα, κερδίζουν απο αυτή την ιστορία, βραχυπρόθεσμα, μιας και οι συνέπειες αυτού, τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να μην μπορούν να μείνουν πλέον ούτε σε ενοίκιο, είναι κάτι που ανήκει "στο μακρινό μέλλον" και δεν φαίνεται να απασχολεί κανέναν.
Οι δε εταιρίες αγοράζουν μαζικά, αλλα τα εκμεταλλεύονται άλλα τα κρατάνε κλειστά, γεγονός είναι ότι η συνεχής άνοδος τιμών κάνει τις επενδύσεις αυτές να μοιάζουν "εγγυημένες" για επιπλέον δανεισμό ή οτιδήποτε, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο φούσκας, που όμως, όπως είπαμε και πιο πριν, οι κυβερνήσεις θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να μην αφήσουν αυτή την φούσκα να σκάσει.

Τι μέλλει γενναίσθε;
Δεν ξέρω. Εαν κάποτε σταματήσουν οι επενδυτές να αγοράζουν ακινητα συνεχώς, τότε ίσως σταματήσει η φούσκα, αλλά εαν έστω να σταματήσει, είναι επικίνδυνο ότι μπορεί να σκάσει. Πρέπει συνεχώς να τροφοδοτείται. Ομως μέχρι που θα πάει αυτό. Το δυστύχημα είναι ότι οι περισσότερες πόλεις και κράτη δεν κάνουν κάτι προκειμένου να διατηρήσουν μια ισορροπία, με εξαίρεση ίσωςτο Τοκυο. Που δίνει συνεχώς άδειες ανοικοδόμησης, όσο υπάρχει ζήτηση και προσπάθεια ανεβάσματος των τιμών. Γιατί η μειωμένη προσφορά ανεβάζει τις τιμές. Αυτό σε συνδιασμό με εξαίρετες μαζικές συγκοινωνίες κρατά σχετικά σταθερές τις τιμές στο Τόκυο απο όσο εχω διαβάσει (σε απόλυτες τιμες) τα τελευταία 30 χρόνια.
Ισως η αυτόνομη οδήγηση σε συνδιασμό με την ηλεκτροκίνηση δώσει μια λύση στο πρόβλημα και επίσης σε συνδιασμό με την χρήση της τηλεεργασίας όλο και περισσότερο. Ετσι θα είναι οικονομικό (ηλεκτρικά αυτοκίνητα) αλλά και ξεκούραστο (αυτόνομη οδήγηση) να πηγαίνεις στην δουλειά σου παρόλο που μπορεί να απέχεις >100 χλμ απο αυτήν (δηλαδή μια ώρα ή και παραπάνω οδήγηση, το διπλάσιο για πήγενε έλα). Ενα τέτοιο γεγονός θα αλλάξει ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ την κατάσταση στο real estate, μιας και ολοι θέλουν να παίρνουν ακίνητο όσο πιο κοντά στην πόλη (δουλειά) προκειμένου να μην κουράζονται στην μετακίνηση. Εαν η μετακίνηση σημαίνει door to door και παίρνω και ένα υπνάκο ή κάνω κάτι άλλο παραγωγικό, τότε δεν είναι χαμένος χρόνος, και δεν πειράζει εαν είναι μια ώρα δρόμος ή και δυο ακόμη. Τουλάχιστον για τον περισσότερο κόσμο.

ΥΓ. Εδώ Λουξεμβούργο αγοράζουν ακίνητα μαζικά, Ασιάτες. Είτε επιχειρήσεις, τράπεζες, και άτομα μεμονωμένα.

Μόνο Λουξεμβούργο νομίζεις;
Και Μάλτα το ίδιο και αλλού.
Κύπρο που είμαι τους τελευταίους 15 μήνες έχει γίνει και εδώ χαμός. Μπήκα σε νέα πολυκατοικία, πρώτος ένοικος τον περασμένο φλεβάρη και ανήκει το κτίριο σε Κινέζικη επενδυτική.

[megahead13]

Γενικά ναι, θα έχεις καλύτερη αναλογία wage/rent στο Εδιμβούργο από ότι στο Λονδίνο. Αλλά νομίζω πως τα νούμερα που αναφέρετε ως minimum έσοδο για να κάνεις τη μετακόμιση (100k) ανταποκρίνονται σε ενοίκια στις ακριβές περιοχές του Λονδίνου.

Όχι απαραίτητα. Πριν λίγα χρόνια και πριν έρθω πίσω Εδιμβούργο με κυνηγούσαν για μια θέση στο Λονδίνο με £45k μεικτά. Το γραφείο ήταν κέντρο, δηλαδή ζώνη 1. Κάνοντας μια πρόχειρη αναζήτηση/ανάλυση, είδα ότι στο τέλος και μετά από πληρωμές πάγιων εξόδων θα μου έμεναν στο χέρι τα ίδια όσα έπαιρνα στην τότε δουλειά μου που ήταν στο Kent (εκεί έπαιρνα £32k μεικτά). Στους υπολογισμούς είχα βάλει μετακίνηση από ζώνη 2 (Bromley South, ε δεν το λες και Chelsea ή Bayswater) σε ζώνη 1, νοίκι, council tax, νερό, ρεύμα, Internet. Το νοίκι ήταν από μόνο του υπερδιπλάσιο αυτού που πλήρωνα στο Kent, ενώ επίσης εκεί η μετακίνηση δε μου κόστιζε τίποτα γιατί πηγαινοερχόμουν ως επί το πλείστον με το ποδήλατο (~20km συνολικά πήγαινε-έλα).

Αλλά εκτός από τα πάγια έξοδα σπιτιού και μετακίνησης είναι και το άλλο: Δε θες να βάλεις στην άκρη 2 φράγκα να έχεις αν κούφια η ώρα έχεις μια έκτακτη ανάγκη;; Αν θέλεις να διατηρείς αυτοκίνητο; Αν η εταιρεία σου δε σου παρέχει πακέτο ιδιωτικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (γιατί αν περιμένεις από το NHS ζήτω που καήκαμε);; Διακοπές δε θες να κάνεις; Αν έχεις αποφασίσει ότι θα μείνεις και θέλεις να αγοράσεις κάποιο διαμέρισμα ή σπίτι; Με τιμές Λονδίνου άντε πάρε mortgage. Αν κάνεις ή έχεις παιδί;; Επιπλέον έξοδα και άγχος αν το σχολείο του είναι καλό (πάρα μα ΠΑΡΑ πολύ σημαντικό αυτό για Λονδίνο και γενικά για Βρετανία, όσο δε φαντάζεται κανείς. Καμία σχέση με Ελλάδα και με όσα ζήσαμε ως παιδιά/έφηβοι στις μεγάλες πόλεις εμείς που 40ρίζουμε)

Ναι, ΟΚ και με £30k ή £40k μεικτά ζεις στο Λονδίνο, αλλά πού και πώς;; Και ναι, τα νούμερα που λέω είναι πραγματικά (τουλάχιστον στο χώρο του IT). Εδώ δεν είναι Ελβετία που οι μισθοί είναι πιο κοντά/ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής της χώρας. Βέβαια αν δουλεύεις contractor τα πράγματα στο οικονομικό κομμάτι αλλάζουν δραματικά, αλλά τότε έχεις άλλα να σκεφτείς (πχ, άγχος αν θα έχεις πάντα δουλειά, που θα είναι η επόμενη ευκαιρία, κτλ).

Spoiler:

Γιαυτό έγραψα εδώ για να βολιδοσκοπήσω. Ήμουν Λονδίνο την Κυριακή και έμεινα Βικτόρια περιοχή. Σχετικά με ενοίκια κτλ, έχω πρώην συνάδελφο που μετακόμισε και μένει κέντρο (Farrington) με 2200 το μήνα για δυάρι που μου φαίνεται τραγικό. Αυτός δουλεύει βόρεια στο Λούτον (30m) και η δική μου δουλειά είναι νότια στο Reigate (20m). Το δικό του τρένο κάνει μισή ώρα και το δικό μου 50λεπτά που για μένα δείχνει τρελή ανισορροπία στο δίκτυο. Επίσης δείχνει ότι το νότιο δίκτυο είναι τρελό σαβούρα, πάντα σε σχέση με Βέλγιο. Δεν είχα την ευκαιρία να ελέγξω άλλα πράγματα. Ξεποδαριάστηκα εκείνη την μέρα και ούτε στο σουπερμαρκετ δεν μπήκα που ήθελα να ρίξω μια ματιά. Εκτός των συγκοινωνίων, οι τιμές δεν μου φάνηκαν τόσο τραγικές. Πχ αν πας για ένα dinner σε pub, 20-25 θα σου κοστίσει στο αντίστοιχο νόμισμα της χώρας. Καφέ και άλλα παρατήρησα ότι ίσως να ήταν και πιο φθηνά. Πρόχειρο φαγητό μου φάνηκε πιο ακριβό αλλά όχι πχ δύο φορές. Από το τρένο παρατήρησα πολύ χάλι αν και συνήθως τα σπίτια κοντά στις γραμμές είναι φτωχά λόγω θορύβου. Παρατήρησα την ίδια εμμονή με την διαμονή σε σπίτι με κήπο όπως και με το Βέλγιο. Πάντως και προς τα έξω να μείνεις πχ Croydon ή Redhill που κοίταξα, στα ενοίκια βλέπω διαφορά 500-1000 λίρες. Γενικά, οι οικονομικές μου συγκρίσεις είναι σε σχετικά νούμερα μέσα στο ίδιο νόμισμα. Δηλαδή 20 για δείπνο, σε σχέση με 2000 για ενοίκιο, σε σχέση με 3 για καφέ κτλ κτλ και φυσικά τον μισθό.

Μετά από πολλά χρόνια στο Βέλγιο, στην συνέντευξη αισθάνθηκα ότι υπήρχαν επαγγελματίες. Το γραφείο ήταν και πολύ προπερ αν και από ότι συζήτησα με τον ρικρούτερ είναι λίγο εξαίρεση. Σίγουρα δεν είναι my dream job αλλά σίγουρα καλύτερα από αυτά που δεν μπορώ να κάνω στο Βέλγιο λόγω γλωσσών. Επίσης, με 2 ρικρούτερ που έχω μιλήσει, μου φαίνονται σαν μέρα με την νύχτα από την σκοπιά του επαγγελματία. Ο πρώην συνάδερφος σχολιάζε την διαφορά που βρήκε στον επαγγλελματισμό όπως μου φάνηκε εμένα όταν έφυγα από Ελλάδα και ήρθα Βέλγιο και σίγουρα κρατάω μικρό καλάθι γιατί αρχικά ενθουσιασμός και μετά συνήθεια. Βέβαια αυτός έχει δουλέψει εδώ μόνο σε κρατικές ή πρώην οργανισμούς και άρα δεν έχει καλό μέτρο σύγκρισης. Σε κάθε περίπτωση, η ποιότητα των τρίτων υπηρεσιών είναι μέρα νύχτα με βάση κάποια κοινά ατοπήματα μας, πχ ταχυδρόμοι, κούριερ, καταστήματα κτλ κτλ. Βέβαια, μικρό καλάθη γιατί είναι too soon. Πάντως αυτό το σχολιασμό για την ποιότητα υπηρεσιών στο Βέλγιο την έχουν οι Βέλγοι και όσοι άλλοι έφυγαν αν και για να είμαστε δίκαιοι, λογικό αφού έφυγαν. Πρόσφατα είχα και ορισμένα ζητήματα υγείας, και όσον αφορά τον επαγγελματισμό των γιατρών είμαι έξω φρενών. Οι άνθρωποι απλά δεν θέλουν να μιλήσουν μεταξύ τους και κυριολεκτικά δεν αντιλαμβάνονται ότι ο πελάτης τους είναι ασθενής και άνθρωπος. Φαντάζομαι ότι κάτι παρόμοιο θα είναι και στην Βρετανία.

Από την κοινωνική σκοπιά, δεν με ενδιαφέρει να σου πω αν θα μείνω downtown ή όχι. Δεν είμαι πάρτυ ανιμαλ. Η δουλειά είναι εκτός και άρα θα μπορούσα να μείνω εκτός ή κάπου στην μέση πχ Croydon. Αυτό που με απασχολεί είναι να μην ξαναφάω τον κοινωνικό αποκλεισμό του Μέχελεν στο Βέλγιο ο οποίος είναι απόρροια ενός συνδυασμού πραγμάτων. Είμαι παντρεμένος με Ελληνιδα συνεπώς δεν υπάρχει κάποια να σε συνδέσει με την τοπική κοινωνία. Ακόμα και αυτή που έχουν, σχολιάζουν ότι ουσιαστικά τους κάνουν χάρη, ή ετσι το αισθάνονται. Μετά είναι το θέμα γλώσσας, που κατανοητά όχι όλοι θέλουν να μιλήσουν στα αγγλικά για χαβαλέ. Μετά είναι και η νεοτροπία των φλαμανδών που δεν αφήνουν εύκολα κόσμο να μπει στον κύκλο τους, κάτι που σχολιάζουν έντονα οι Βέλγοι που μετακομίζουν στην Αμβέρσα στα xpat meetup. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο Μέχελεν δεν έχει πανεπιστήμιο και ούτε είναι πόλη με ξένους, ουσιαστικά δεν αφήνει πολλά περιθώρια αλλά σαν μικρότερη πόλη είναι πολύ λειτουργική και αρχικά μου είχε αρέσει. Από όσο γνωρίζω, οι περισσότεροι expats στην Αμβέρσα που έχει μπόλικους Βέλγους (σε σχέση με Βρυξέλλες) παρέα με expats κάνουν όχι γιατί δεν θέλουν αλλά γιατι δεν τους δίνεται η δυνατότητα. Αναρωτιέμαι σε πιο βαθμό ισχύει το ίδιο και στην Βρετανία.

Δεν είμαι από αυτούς που κοιτάζει μόνο να κάνει παρέα με Έλληνες αλλά με βάση τι βλέπω στο Βέλγιο καταλαβαίνω πλήρως γιατί οι ιταλοί, ισπανοί και Έλληνες κάνουν nesting.

Γενικά, σκέφτομαι Βρετανία παρά το BREXIT και μόνο λόγω γλώσσας. Τις δύο μέρες που ήμουν εκεί, μου άρεσε που δεν ένιωθα απομονωμένος λόγω γλώσσας και καταλάβαινα τα πάντα γύρω μου. Καταλαβαίνω αρκετά Ολλανδικά και ελάχιστα γαλλικά, αλλά όπως και να έχει με τις διαλέκτους κτλ δεν ακολουθείς εύκολα και καμιά φορά καθόλου. Αν ήταν απόλυτα στο χέρι μου θα είχα φύγει από την ήπειρο αλλά η γυναίκα δεν θέλει πολύ πολύ μακριά.

- - - Updated - - -


Και το Hoboken ύπάρχει αυτολεξή στην ΝΥ; Είναι περιοχή δίπλα στην Αμβέρσα και αρχικά νόμιζα ότι έγραψες για το Βέλγιο



Πολύ βόρεια να σου πω. Πχ σκανδιναβία δεν θα πήγαινα. Και λίγο φως το χειμώνα το χρειάζομαι.

Και ναι ευχαριστώ και αναμένω. Ίσως ανταλλάξουμε και κάποια μηνύματα.



Ε με τίποτα όμως.

Συγνώμη για την καθυστέρηση. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να απαντήσω στις σκέψεις σου:

1. Για το κόστος ζωής τα έγραψα πιο πάνω απαντώντας στο Φιλόσοφο. Να σημειώσω μόνο πως όσον αφορά αυτό το κομμάτι, τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν όχι μόνο για όλες τις ζώνες του Λονδίνου (ότι είναι δηλαδή εντός M25), αλλά και σε οποιαδήποτε κοντινή περιοχή/νομό και κυρίως σε καλά μέρη με χαμηλή εγκληματικότητα, πχ Kent, Surrey, Hertfordshire, κτλ.
2. Μετακίνηση πανάκριβη και ανάλογα που είσαι τα δρομολόγια των τρένων μπορεί να είναι από καλά μέχρι άθλια (πχ, περίπτωση Kent τουλάχιστον στο κομμάτι που ήμουν εγώ). Αν έχεις δίπλα σταθμό Tube/Underground σώθηκες. Αν όχι, εξαρτάσαι από National Rail, London Overground, DLR, λεωφορεία, κτλ.
3. Χωρίς να έχω μέτρο σύγκρισης από άλλες χώρες και ειδικά από Βέλγιο, γενικά θα έλεγα υπάρχει ένα σχετικά καλό επίπεδο επαγγελματισμού. Φυσικά οι συνθήκες από εταιρεία σε εταιρεία αλλάζουν, ανάλογα και την εταιρική κουλτούρα, τη διαχείριση που κάνουν τα μεγάλα κεφάλια, το μέγεθος, κτλ. Μέχρι στιγμής έχω δουλέψει σε δυο εταιρείες πολυεθνικές στο χώρο των ηλεκτρονικών/semiconductors (Ταιβανέζικη, Αμερικάνικη, αλλά το εδώ κομμάτι ήταν Βρετανική εταιρεία που πριν κάποια χρόνια εξαγόρασαν οι Αμερικάνοι), αλλά επίσης έχω κάνει και πολλές συνεντεύξεις με μικρότερα ή μεγαλύτερα μαγαζιά. Όπως παντού βλέπεις πολλά κουλά. Γενικά your mileage may vary όπως λένε και οι Αγγλόφωνοι Αυτό που όμως είναι σίγουρο για Λονδίνο είναι πως υπάρχουν καταστάσεις dog eat dog λόγω πολύ υψηλού ανταγωνισμού. Επίσης τα τελευταία χρόνια εξ αιτίας αυτού έχουν αρχίσει και κάνουν κάτι συμβόλαια με 3 ή ακόμα και 6 months notice periods (ο καθένας έφευγε για την επόμενη ευκαιρία που του δινόταν στο πι και φι), οπότε αν θέλεις να αλλάξεις δουλειά μπορεί να δυσκολευτείς αρκετά. Επίσης αυτό ίσως να μη σε βοηθήσει στο κοινωνικό κομμάτι που σε ενδιαφέρει.
4. Και μια και το ανέφερα να συνεχίσω με αυτό: Σε κοινωνικό επίπεδο γενικά η επαφή με τους ντόπιους είναι μια χαρά. Ποτέ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με αυτό (φυσικά πάντα θα πετύχεις κάποιον μπετόβλακα, αλλά αυτό συμβαίνει παντού). Έχεις αναφέρει συχνά τα προβλήματα κοινωνικής ένταξης με τους Φλαμανδούς, αλλά και πάλι δεν έχω μέτρο σύγκρισης (αν κι έχω βρεθεί Βέλγιο ως τουρίστας για πολύ λίγες μέρες όμως), οπότε δε μπορώ να σου πω αν εδώ θα είσαι 100% καλύτερα. Από αυτά που λες μάλλον ναι.
5. Επίπεδο υπηρεσιών σε γενικές γραμμές ικανοποιητικό με μελανή εξαίρεση το NHS (τα έχω γράψει πολλές φορές στο φόρουμ γι' αυτό) Οπωσδήποτε το πακέτο από τον εργοδότη να περιλαμβάνει ιδιωτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (αγαπάμε BUPA ), ώστε να μειώνεις το κόστος ζωής, όπως και κάλυψη με συνταξιοδοτικό πακέτο.
6. Τέλος Εδιμβούργο: Μια χαρά φως θα έχεις κι εδώ πάνω. 16:30-17:00 νυχτώνει εδώ, όπως και στο Λονδίνο το χειμώνα. Την ίδια συννεφιά που έχει εδώ, έχει και το Λονδίνο. Το ίδιο κρύο που έχει κι εδώ, έχει και στο Λονδίνο και ας είναι Νότος (για μην πω για την υγρασία του Kent που μας τσάκιζε κάθε χειμώνα! Βλέπεις είναι δίπλα στη θάλασσα με τεράστιες αγροτικές εκτάσεις, επίπεδο χωρίς βουνά να κόβουν). Στην πληροφορική εδώ και πολλά χρόνια ανταγωνίζεται το Λονδίνο με πλήθος start-up και μεγάλων εταιρειών. Κόστος ζωής σαφέστατα μικρότερο, πόλη όχι όμως τεράστια (κάνα μισό εκατομμύριο νοματαίοι είμαστε) και με ευκολία στη μετακίνηση (εκτός από τις δυτικές εισόδους της πόλης το πρωί και το απόγευμα που όλοι πάνε ή επιστρέφουν από τις δουλειές τους).

Συνοψίζοντας, ναι γαμάτο το Λονδίνο, έχει απίστευτα πολλά πράγματα να κάνεις, αλλά το κόστος ζωής το κάνει απαγορευτικό αν θες να έχεις ένα καλό επίπεδο ζωής ζώντας σε ασφαλή περιοχή και σε αξιοπρεπές (το λιγότερο) σπίτι/διαμέρισμα και όχι τσαντίρι! Αυτά, ότι άλλο θες μου λες

[Veldrin]

Συμφωνώ 100% μέχρι τελείας με ότι έγραψε ο megahead.

Όσον αφορά το Εδιμβούργο, για μένα είναι Η πόλη για να ζείς αν είσαι στο ΗΒ. Τα έχει όλα, είναι πανέμορφη, δεν λείπει τίποτα, είναι well connected, πολύ φιλικό κόσμο στην καθημερινότητα και χαμηλή εγκληματικότητα.

[chat1978]

Όχι απαραίτητα. Πριν λίγα χρόνια και πριν έρθω πίσω Εδιμβούργο με κυνηγούσαν για μια θέση στο Λονδίνο με £45k μεικτά. Το γραφείο ήταν κέντρο, δηλαδή ζώνη 1. Κάνοντας μια πρόχειρη αναζήτηση/ανάλυση, είδα ότι στο τέλος και μετά από πληρωμές πάγιων εξόδων θα μου έμεναν στο χέρι τα ίδια όσα έπαιρνα στην τότε δουλειά μου που ήταν στο Kent (εκεί έπαιρνα £32k μεικτά). Στους υπολογισμούς είχα βάλει μετακίνηση από ζώνη 2 (Bromley South, ε δεν το λες και Chelsea ή Bayswater) σε ζώνη 1, νοίκι, council tax, νερό, ρεύμα, Internet. Το νοίκι ήταν από μόνο του υπερδιπλάσιο αυτού που πλήρωνα στο Kent, ενώ επίσης εκεί η μετακίνηση δε μου κόστιζε τίποτα γιατί πηγαινοερχόμουν ως επί το πλείστον με το ποδήλατο (~20km συνολικά πήγαινε-έλα).

Αλλά εκτός από τα πάγια έξοδα σπιτιού και μετακίνησης είναι και το άλλο: Δε θες να βάλεις στην άκρη 2 φράγκα να έχεις αν κούφια η ώρα έχεις μια έκτακτη ανάγκη;; Αν θέλεις να διατηρείς αυτοκίνητο; Αν η εταιρεία σου δε σου παρέχει πακέτο ιδιωτικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (γιατί αν περιμένεις από το NHS ζήτω που καήκαμε);; Διακοπές δε θες να κάνεις; Αν έχεις αποφασίσει ότι θα μείνεις και θέλεις να αγοράσεις κάποιο διαμέρισμα ή σπίτι; Με τιμές Λονδίνου άντε πάρε mortgage. Αν κάνεις ή έχεις παιδί;; Επιπλέον έξοδα και άγχος αν το σχολείο του είναι καλό (πάρα μα ΠΑΡΑ πολύ σημαντικό αυτό για Λονδίνο και γενικά για Βρετανία, όσο δε φαντάζεται κανείς. Καμία σχέση με Ελλάδα και με όσα ζήσαμε ως παιδιά/έφηβοι στις μεγάλες πόλεις εμείς που 40ρίζουμε)

Ναι, ΟΚ και με £30k ή £40k μεικτά ζεις στο Λονδίνο, αλλά πού και πώς;; Και ναι, τα νούμερα που λέω είναι πραγματικά (τουλάχιστον στο χώρο του IT). Εδώ δεν είναι Ελβετία που οι μισθοί είναι πιο κοντά/ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής της χώρας. Βέβαια αν δουλεύεις contractor τα πράγματα στο οικονομικό κομμάτι αλλάζουν δραματικά, αλλά τότε έχεις άλλα να σκεφτείς (πχ, άγχος αν θα έχεις πάντα δουλειά, που θα είναι η επόμενη ευκαιρία, κτλ).


Συγνώμη για την καθυστέρηση. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να απαντήσω στις σκέψεις σου:

Σωστά τα λες. Έχωντας ψάξει και πολύ περισσότερο εν τω μεταξύ, το ΗΒ είναι η πιο Αμερική από ότι φαίνεται της Ευρώπης. Κοίταζα πχ το επίδομα ανεργίας, πάντα σε σύγκριση με ενοίκια και κόστος ζωής.
Στο Βέλγιο για παράδειγμα, ο βασικός είναι 1200 και το ταμείο ανεργείας θα είναι εκεί περίπου. Εγώ που με έχει μουτζώσει ο πλανήτης τα τελευταία χρόνια, έκανα ένα διμηνο άνεργος και ήμουν στο μέγιστο δυνατό 1700 το μήνα. Σχετικά με τον μισθό μου πολύ μακρυά, αλλά σε σχέση με ενοίκιο και γενικό κόστος διαβίωσης των πχ 1000 ευρώ το μήνα παλευέται. Δηλαδή δεν έπαθα και μεγάλη λαχτάρα΄μέχρι να βρω άλλη δουλειά. Στο ΗΒ είδα 500λίρες το μήνα αλλα πχ ενοίκια στο East Croydon 1500 λίρες. Ο ρικρούτερ μου εξήγησε κάποια πράγματα για το NHS. Επί της ουσίας είναι δωρεάν αλλά δωρέαν αλλά Ελλάδα. Έχει φάει τέτοιο οικονομικό κούρεμα που είναι σχεδόν δωρεάν μη διαθέσιμο. Τον ρώτησα λοιπόν τι περιλαμβάνει η ιδιωτική και ακόμα δεν έχω καταλάβει. Fast track το καταλαβαίνω αλλά υπάρχουν ιδιωτικά και δημόσια νοσοκομεία και αν ναι τα ιδιωτικά είναι σαν τα ιδιωτικά μαιευτήρια της Ελλάδας που ουσιαστικά είναι glorified ξενοδοχεία και να γίνει στραβή σε στρέχον στο δημόσιο; Εδώ δεν έχω λάβει ξεκάθαρη απάντηση. Αυτός είπε ότι έκανε εγείριση στο πόδι σε ιδιωτικό χώρο που βρίσκεται δίπλα στον δημόσιο. Ρώτησα και στο facebook ανθρώπους που έχουν ζήσει και τα δύο συστήματα, πχ βρετανούς που είναι στο Βέλγιο και σχεδόν όλοι αναφέρουν με κλειστά μάτια το Βέλγικο σύστημα. Βέβαια αναφέρουν και κάποια πράγματα που στο Βέλγιο δεν τα έχω δει ποτέ αλλά γενικά φαίνεται και συμφωνώ ότι σε επίπεδο υποδομών, μηχανημάτων και διαθεσιμότητας το Βέλγιο είναι εξαιρετικό. Εκεί που διαφωνώ είναι με τους γιατρούς, ειδικά μετά από πρόσφατη εμπειρία αλλά αυτό είναι αλλού παπά ευαγγέλιο. Προς το παρών αυτά τα δύο με ανησυχούν.

1. Για το κόστος ζωής τα έγραψα πιο πάνω απαντώντας στο Φιλόσοφο. Να σημειώσω μόνο πως όσον αφορά αυτό το κομμάτι, τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν όχι μόνο για όλες τις ζώνες του Λονδίνου (ότι είναι δηλαδή εντός M25), αλλά και σε οποιαδήποτε κοντινή περιοχή/νομό και κυρίως σε καλά μέρη με χαμηλή εγκληματικότητα, πχ Kent, Surrey, Hertfordshire, κτλ.
2. Μετακίνηση πανάκριβη και ανάλογα που είσαι τα δρομολόγια των τρένων μπορεί να είναι από καλά μέχρι άθλια (πχ, περίπτωση Kent τουλάχιστον στο κομμάτι που ήμουν εγώ). Αν έχεις δίπλα σταθμό Tube/Underground σώθηκες. Αν όχι, εξαρτάσαι από National Rail, London Overground, DLR, λεωφορεία, κτλ.
3. Χωρίς να έχω μέτρο σύγκρισης από άλλες χώρες και ειδικά από Βέλγιο, γενικά θα έλεγα υπάρχει ένα σχετικά καλό επίπεδο επαγγελματισμού. Φυσικά οι συνθήκες από εταιρεία σε εταιρεία αλλάζουν, ανάλογα και την εταιρική κουλτούρα, τη διαχείριση που κάνουν τα μεγάλα κεφάλια, το μέγεθος, κτλ. Μέχρι στιγμής έχω δουλέψει σε δυο εταιρείες πολυεθνικές στο χώρο των ηλεκτρονικών/semiconductors (Ταιβανέζικη, Αμερικάνικη, αλλά το εδώ κομμάτι ήταν Βρετανική εταιρεία που πριν κάποια χρόνια εξαγόρασαν οι Αμερικάνοι), αλλά επίσης έχω κάνει και πολλές συνεντεύξεις με μικρότερα ή μεγαλύτερα μαγαζιά. Όπως παντού βλέπεις πολλά κουλά. Γενικά your mileage may vary όπως λένε και οι Αγγλόφωνοι Αυτό που όμως είναι σίγουρο για Λονδίνο είναι πως υπάρχουν καταστάσεις dog eat dog λόγω πολύ υψηλού ανταγωνισμού. Επίσης τα τελευταία χρόνια εξ αιτίας αυτού έχουν αρχίσει και κάνουν κάτι συμβόλαια με 3 ή ακόμα και 6 months notice periods (ο καθένας έφευγε για την επόμενη ευκαιρία που του δινόταν στο πι και φι), οπότε αν θέλεις να αλλάξεις δουλειά μπορεί να δυσκολευτείς αρκετά. Επίσης αυτό ίσως να μη σε βοηθήσει στο κοινωνικό κομμάτι που σε ενδιαφέρει.
4. Και μια και το ανέφερα να συνεχίσω με αυτό: Σε κοινωνικό επίπεδο γενικά η επαφή με τους ντόπιους είναι μια χαρά. Ποτέ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με αυτό (φυσικά πάντα θα πετύχεις κάποιον μπετόβλακα, αλλά αυτό συμβαίνει παντού). Έχεις αναφέρει συχνά τα προβλήματα κοινωνικής ένταξης με τους Φλαμανδούς, αλλά και πάλι δεν έχω μέτρο σύγκρισης (αν κι έχω βρεθεί Βέλγιο ως τουρίστας για πολύ λίγες μέρες όμως), οπότε δε μπορώ να σου πω αν εδώ θα είσαι 100% καλύτερα. Από αυτά που λες μάλλον ναι.
5. Επίπεδο υπηρεσιών σε γενικές γραμμές ικανοποιητικό με μελανή εξαίρεση το NHS (τα έχω γράψει πολλές φορές στο φόρουμ γι' αυτό) Οπωσδήποτε το πακέτο από τον εργοδότη να περιλαμβάνει ιδιωτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (αγαπάμε BUPA ), ώστε να μειώνεις το κόστος ζωής, όπως και κάλυψη με συνταξιοδοτικό πακέτο.
6. Τέλος Εδιμβούργο: Μια χαρά φως θα έχεις κι εδώ πάνω. 16:30-17:00 νυχτώνει εδώ, όπως και στο Λονδίνο το χειμώνα. Την ίδια συννεφιά που έχει εδώ, έχει και το Λονδίνο. Το ίδιο κρύο που έχει κι εδώ, έχει και στο Λονδίνο και ας είναι Νότος (για μην πω για την υγρασία του Kent που μας τσάκιζε κάθε χειμώνα! Βλέπεις είναι δίπλα στη θάλασσα με τεράστιες αγροτικές εκτάσεις, επίπεδο χωρίς βουνά να κόβουν). Στην πληροφορική εδώ και πολλά χρόνια ανταγωνίζεται το Λονδίνο με πλήθος start-up και μεγάλων εταιρειών. Κόστος ζωής σαφέστατα μικρότερο, πόλη όχι όμως τεράστια (κάνα μισό εκατομμύριο νοματαίοι είμαστε) και με ευκολία στη μετακίνηση (εκτός από τις δυτικές εισόδους της πόλης το πρωί και το απόγευμα που όλοι πάνε ή επιστρέφουν από τις δουλειές τους).

Συνοψίζοντας, ναι γαμάτο το Λονδίνο, έχει απίστευτα πολλά πράγματα να κάνεις, αλλά το κόστος ζωής το κάνει απαγορευτικό αν θες να έχεις ένα καλό επίπεδο ζωής ζώντας σε ασφαλή περιοχή και σε αξιοπρεπές (το λιγότερο) σπίτι/διαμέρισμα και όχι τσαντίρι! Αυτά, ότι άλλο θες μου λες

1. Στο east cryodon στο οποίο έχω αποφασίσει αν θα γίνει η δουλειά, 1200-1500 λίρες για δυάρι και αναρωτιέμαι πως ζει ο κόσμος. Στο λονδίνο 2000-2500 αντίστοιχα.
2. Πράγματι. Για την συνέντευκη έδωσα 25 λίρες πήγαινε έλα για 18μιλ και ήταν εξαιρετικά αργό καθώς έκανε 50λεπτά. Στο Βόρειο δίκτυο, με εναέριο ρεύμα, 30λ για 28μιλια. Ουσιαστικά από ότι μου είπαν ιδιωτικά μονοπώλια είναι καθώς οι εταιρίες δεν ανταγωνίζονται πάνω στα ίδια δρομολόγια.
3. Μετά από 3 συνεντεύξεις και έχω μιλήσει με 2-3 ρικρούτερ πραγματικά καμιά σχέση μα καμία. Αισθάνομαι ότι μετά από πάρα μα πάρα πολλά χρόνια είχα επαγγελματίες στην συνέντευξη.
4. Κρατώ μικρό καλάθι αν και οι Βρετανοί που έχω γνωρίσει είναι σαφώς πιο ανοικτοί από τους Φλαμανδούς. Αυτό σε συνδυασμό με την γλώσσα και το πιο international της περιοχής μου δίνει βάσεις για ελπίδες.
5. Εδώ εγώ έχω κάποιες παρατηρήσεις. Στα επαγγελματικά μου φάνηκαν εξαιρετικοί. Το ξενοδοχείο σούπερ που έμεινα μια μέρα. Όμως, στις υποδομές φαίνεται να υπάρχει τεράστιο πρόβλημα. Συγκοινωνίες κατώτερες, δίκτυο κινητής με πολλές τρύπες (ήμουν Vodafone roaming): καθόλου σήμα στους σταθμούς του tube και στα 50 λεπτά με το αργό τρένο είχα συχνά πυκνά δύο μπάρες ακόμα και κοντά στους σταθμούς. Η συνδεσημότητα του Heathrow είναι για γέλια. Τα αναφέρω αυτά γιατί έχω την αίσθηση ότι στις γενικές υπηρεσίες που στοχεύουν τα πλήθη, υπάρχει ένα θεματάκι όπως είναι και στην Ελλάδα. Εκεί που υπάρχει απευθείας σχέση με τον πελάτη, φαίνεται πολύ καλά.
6. Θα το έχω υπόψη αν δεν κάτσει αυτή η δουλειά.


Γενικά το έχω ψάξει αρκετά. Το ζήτημα υγεία με προβληματίζει περισσότερο από όλα. Επίσης το κόστος αγοράς σπιτιού μου φάνηκε αφύσικο σε σχέση με τα ήδη ακριβά ενοίκια, όπως πχ είναι στην Ελλάδα. Στο Βέλγιο για παράδειγμα υπάρχει καλύτερη αναλογία. Το τελευταίο που με έχω προβληματίσει λίγο είναι η υγεία. Μου φάνηκε σαν κοινωνία δύο ταχυτήτων. Όχι σαν την Αμερική που δεν έχει καθόλου αν γίνει στραβή αλλά και πάλι κάπως σαν την Ελλάδα αν αντέχεις την ιδιωτική υγεία σε σχέση με αυτούς που πρέπει να πάνε σημόσιο. Το BREXIT δεν με προβληματίζει. Απλά θα πρέπει να κάτσει 5 χρόνια σανκάθε με ευρωπαίος και να πάρεις άδεια μόνιμης παραμονής. Οι εταιρίες μου λένε έχουν χαράξει στρατηγική με βάση το hard exit και έχουν σκοπό να βοηθήσουν όποιον ευρωπαίο φέρουν. Λίγο η ξενοφοβία είναι θέμα αλλά δυστυχώς θα υπάρξει επέλαση σε αυτό πανευρωπαικά.

Από περίπου 10/9 τα πράγματα περιπλέχτηκαν σε ζητήματα υγείας που ελπίζω να βγούν false alarm. Δεν θέλω να επεκταθώ αλλά αυτή την στιγμή είναι και το μεγαλύτερο blocker.

- - - Updated - - -

Συγκρίνοντας Βέλγιο με ΗΒ σε ζητήματα που συχνά θεωρούμε δεδομένα, βρήκα τις παρακάτω διαφορές προς εγκυκλοπαιδική γνώση όλων.

Στο Βέλγιο από τα Μικτά στα καθαρά οι κρατήσεις περιλαμβάνουν

• Φόρο
• Κοινωνικές υπηρεσίες
• Δημοτικά τέλη
• Ταμείο ανεργείας
• Ιατροφαρμεκευτική

Επίσης ο εργοδότης πρέπει να σου καλύψει τα έξοδα μετακίνησης.

Στο ΗΒ τα δημοτικά τέλη και τα εξοδα μετακίνησης είναι προσωπικό ζήτημα και πληρώνονται από τα καθαρά. Δεν είναι δηλαδή στις επίσημες κρατήσεις αλλά με την υποχρεωτική μορφή που έχουν (ειδικά τα δημοτικά τέλη), ουσιαστικά είναι έξτρα κόστος.

Ενδιαφέρον θα υπήρχε να υπήρχε ένας πίνακας με καλύψεις που περιλαμβάνονται στη διαφορά μικτών και καθαρών για κάθε χώρα. Οι Βέλγοι γκρινιάζουν για πολύ υψηλή φορολογία αλλά περιλαμβάνουν πάρα πολλά. Κατά την γνώμη το πρόβλημα δεν είναι απλά ότι είναι υψηλή, αλλά το γεγονός ότι είναι μη ανταποδωτική σε σχέση με άλλες χώρες στο 40% και τα λεφτά που πληρώνουμε εδώ.

[RASTAVIPER]

Έτσι από περιέργεια, η πλειοψηφία ξέρει και μιλάει για Λονδίνο και αναρωτιέμαι σε τι επίπεδα μισθών βρίσκονται.
Όλοι παραπονιούνται για τους μισθούς και το κόστος ζωής και όλοι θέλουν να πάνε να μείνουν εκεί.
Στην τελική, από όσα παραδείγματα γνωστών έχω, από 7 άτομα μόνο ένας με τρελό μισθό έμεινε 10+ χρόνια εκεί. Όλοι οι άλλοι μετά από 3-4 χρόνια έφυγαν για άλλες χώρες

[kover]

Εγώ από Λονδίνο έφυγα το 2009 ενώ έζησα 10 χρόνια εκεί με family income 100k γιατί με ένα νεογέννητο ήταν αδύνατο να συνεχίσουμε να δουλεύουμε κι οι δυο και έτσι τα χρήματα πέφταν δραματικά. Γενικά μέχρι να έρθει το πιτσιρίκι το Λονδίνο μαμουσε και έδερνε. Γνώμη μου είναι πως οποίος δεν έχει παιδί και έχει την ευκαιρία να κάνει ένα πέρασμα από εκεί. Οι δικιά μου εμπειρία από το Λονδίνο πλησιάζει το τέλειο.

[xhaos]

Παίδες θέλω λίγη βοήθεια, είναι να ξεκινήσω δουλειά σε ελβετική εταιρεία και μου δίνουν δυνατότητα να επιλέξω στο συμβόλαιο ευρό ή φράγκο με τη τωρινή ισοτιμία. Δεδομένου ότι θα ζούμε οικογένειακα EU, τι προτείνετε?

[chat1978]

Παίδες θέλω λίγη βοήθεια, είναι να ξεκινήσω δουλειά σε ελβετική εταιρεία και μου δίνουν δυνατότητα να επιλέξω στο συμβόλαιο ευρό ή φράγκο με τη τωρινή ισοτιμία. Δεδομένου ότι θα ζούμε οικογένειακα EU, τι προτείνετε?

Συγχαρητήρια. Εξαποστασεως είναι η δουλειά;

[PopManiac]

Παίδες θέλω λίγη βοήθεια, είναι να ξεκινήσω δουλειά σε ελβετική εταιρεία και μου δίνουν δυνατότητα να επιλέξω στο συμβόλαιο ευρό ή φράγκο με τη τωρινή ισοτιμία. Δεδομένου ότι θα ζούμε οικογένειακα EU, τι προτείνετε?

Ό,τι και να σου προτείνουμε είναι τζόγος. Προσωπικά (και ΜΟΝΟ) θεωρώ ότι μάλλον απίθανο είναι να ανεβεί το φράγκο σε επίπεδα όπως παλιότερα που είχε φτάσει και 1.5€ το ένα.

Αυτή τη στιγμή είναι σε καθεστώς σχεδόν ισοτιμίας και από όσα βλέπω και διαβάζω οι κεντρικές τράπεζες μάλλον θέλουν να κρατούν χαμηλά τις ισοτιμίες. Αυτά πάντως είναι μια προσωπική άποψη σε εποχές μάλλον απρόβλεπτες.

[8anos]

Παίδες θέλω λίγη βοήθεια, είναι να ξεκινήσω δουλειά σε ελβετική εταιρεία και μου δίνουν δυνατότητα να επιλέξω στο συμβόλαιο ευρό ή φράγκο με τη τωρινή ισοτιμία. Δεδομένου ότι θα ζούμε οικογένειακα EU, τι προτείνετε?

Απο οτι καταλαβαίνω σου λένε επέλεξε τι θέλεις για μισθό 100 ευρω ή 110 ελβετικά φράγκα. Και αυτός να είναι άσχετα με την ισοτιμία αύριο.
Εγώ θα έλεγα να επιλέξεις το νόμισμα που θα χρησιμοποιείτε στην καθημερινή ζωή σας αν μισθος θα χρησιμοποιηθει για βιοπορισμό ή αν προορίζεται για αποταμίευση το νομισμα που θα ήθελες να εχεις τις αποταμιεύσεις σου.

[xhaos]

Συγχαρητήρια. Εξαποστασεως είναι η δουλειά;

Thx, Ναι remote. Δεν έχει κλείσει 100% αλλά αυτό είναι από πλευράς μου. Θέλω να ξεκαθαρίσω μερικές λεπτομέρειες.

- - - Updated - - -

Απο οτι καταλαβαίνω σου λένε επέλεξε τι θέλεις για μισθό 100 ευρω ή 110 ελβετικά φράγκα. Και αυτός να είναι άσχετα με την ισοτιμία αύριο.
Εγώ θα έλεγα να επιλέξεις το νόμισμα που θα χρησιμοποιείτε στην καθημερινή ζωή σας αν μισθος θα χρησιμοποιηθει για βιοπορισμό ή αν προορίζεται για αποταμίευση το νομισμα που θα ήθελες να εχεις τις αποταμιεύσεις σου.

Έτσι ακριβώς, 1€ ή 1.1chf.

[tsigarid]

Εγώ θα διάλεγα το τοπικό νόμισμα. Είναι αυτό που θα χρησιμοποιείς πιο συχνά, δεν θες να κάνεις πλουσιότερες τις τράπεζες από τις προμήθειες για μετατροπή συναλλάγματος.

[lewton]

Παίδες θέλω λίγη βοήθεια, είναι να ξεκινήσω δουλειά σε ελβετική εταιρεία και μου δίνουν δυνατότητα να επιλέξω στο συμβόλαιο ευρό ή φράγκο με τη τωρινή ισοτιμία. Δεδομένου ότι θα ζούμε οικογένειακα EU, τι προτείνετε?

Συγχαρητήρια.
Εφόσον τα πιο πολλά έξοδα θα είναι σε €, η λογική επιλογή είναι να πληρώνεσαι σε €.
Αν ρωτάς πως προβλέπουμε την μελλοντική ισοτιμία, προσωπικά θεωρώ πιθανότερο να πέσει το φράγκο γύρω στο 1:1,20 παρά να ανέβει προς το 1:1.

[megahead13]

Spoiler:

Σωστά τα λες. Έχωντας ψάξει και πολύ περισσότερο εν τω μεταξύ, το ΗΒ είναι η πιο Αμερική από ότι φαίνεται της Ευρώπης. Κοίταζα πχ το επίδομα ανεργίας, πάντα σε σύγκριση με ενοίκια και κόστος ζωής.
Στο Βέλγιο για παράδειγμα, ο βασικός είναι 1200 και το ταμείο ανεργείας θα είναι εκεί περίπου. Εγώ που με έχει μουτζώσει ο πλανήτης τα τελευταία χρόνια, έκανα ένα διμηνο άνεργος και ήμουν στο μέγιστο δυνατό 1700 το μήνα. Σχετικά με τον μισθό μου πολύ μακρυά, αλλά σε σχέση με ενοίκιο και γενικό κόστος διαβίωσης των πχ 1000 ευρώ το μήνα παλευέται. Δηλαδή δεν έπαθα και μεγάλη λαχτάρα΄μέχρι να βρω άλλη δουλειά. Στο ΗΒ είδα 500λίρες το μήνα αλλα πχ ενοίκια στο East Croydon 1500 λίρες. Ο ρικρούτερ μου εξήγησε κάποια πράγματα για το NHS. Επί της ουσίας είναι δωρεάν αλλά δωρέαν αλλά Ελλάδα. Έχει φάει τέτοιο οικονομικό κούρεμα που είναι σχεδόν δωρεάν μη διαθέσιμο. Τον ρώτησα λοιπόν τι περιλαμβάνει η ιδιωτική και ακόμα δεν έχω καταλάβει. Fast track το καταλαβαίνω αλλά υπάρχουν ιδιωτικά και δημόσια νοσοκομεία και αν ναι τα ιδιωτικά είναι σαν τα ιδιωτικά μαιευτήρια της Ελλάδας που ουσιαστικά είναι glorified ξενοδοχεία και να γίνει στραβή σε στρέχον στο δημόσιο; Εδώ δεν έχω λάβει ξεκάθαρη απάντηση. Αυτός είπε ότι έκανε εγείριση στο πόδι σε ιδιωτικό χώρο που βρίσκεται δίπλα στον δημόσιο. Ρώτησα και στο facebook ανθρώπους που έχουν ζήσει και τα δύο συστήματα, πχ βρετανούς που είναι στο Βέλγιο και σχεδόν όλοι αναφέρουν με κλειστά μάτια το Βέλγικο σύστημα. Βέβαια αναφέρουν και κάποια πράγματα που στο Βέλγιο δεν τα έχω δει ποτέ αλλά γενικά φαίνεται και συμφωνώ ότι σε επίπεδο υποδομών, μηχανημάτων και διαθεσιμότητας το Βέλγιο είναι εξαιρετικό. Εκεί που διαφωνώ είναι με τους γιατρούς, ειδικά μετά από πρόσφατη εμπειρία αλλά αυτό είναι αλλού παπά ευαγγέλιο. Προς το παρών αυτά τα δύο με ανησυχούν.


1. Στο east cryodon στο οποίο έχω αποφασίσει αν θα γίνει η δουλειά, 1200-1500 λίρες για δυάρι και αναρωτιέμαι πως ζει ο κόσμος. Στο λονδίνο 2000-2500 αντίστοιχα.
2. Πράγματι. Για την συνέντευκη έδωσα 25 λίρες πήγαινε έλα για 18μιλ και ήταν εξαιρετικά αργό καθώς έκανε 50λεπτά. Στο Βόρειο δίκτυο, με εναέριο ρεύμα, 30λ για 28μιλια. Ουσιαστικά από ότι μου είπαν ιδιωτικά μονοπώλια είναι καθώς οι εταιρίες δεν ανταγωνίζονται πάνω στα ίδια δρομολόγια.
3. Μετά από 3 συνεντεύξεις και έχω μιλήσει με 2-3 ρικρούτερ πραγματικά καμιά σχέση μα καμία. Αισθάνομαι ότι μετά από πάρα μα πάρα πολλά χρόνια είχα επαγγελματίες στην συνέντευξη.
4. Κρατώ μικρό καλάθι αν και οι Βρετανοί που έχω γνωρίσει είναι σαφώς πιο ανοικτοί από τους Φλαμανδούς. Αυτό σε συνδυασμό με την γλώσσα και το πιο international της περιοχής μου δίνει βάσεις για ελπίδες.
5. Εδώ εγώ έχω κάποιες παρατηρήσεις. Στα επαγγελματικά μου φάνηκαν εξαιρετικοί. Το ξενοδοχείο σούπερ που έμεινα μια μέρα. Όμως, στις υποδομές φαίνεται να υπάρχει τεράστιο πρόβλημα. Συγκοινωνίες κατώτερες, δίκτυο κινητής με πολλές τρύπες (ήμουν Vodafone roaming): καθόλου σήμα στους σταθμούς του tube και στα 50 λεπτά με το αργό τρένο είχα συχνά πυκνά δύο μπάρες ακόμα και κοντά στους σταθμούς. Η συνδεσημότητα του Heathrow είναι για γέλια. Τα αναφέρω αυτά γιατί έχω την αίσθηση ότι στις γενικές υπηρεσίες που στοχεύουν τα πλήθη, υπάρχει ένα θεματάκι όπως είναι και στην Ελλάδα. Εκεί που υπάρχει απευθείας σχέση με τον πελάτη, φαίνεται πολύ καλά.
6. Θα το έχω υπόψη αν δεν κάτσει αυτή η δουλειά.


Γενικά το έχω ψάξει αρκετά. Το ζήτημα υγεία με προβληματίζει περισσότερο από όλα. Επίσης το κόστος αγοράς σπιτιού μου φάνηκε αφύσικο σε σχέση με τα ήδη ακριβά ενοίκια, όπως πχ είναι στην Ελλάδα. Στο Βέλγιο για παράδειγμα υπάρχει καλύτερη αναλογία. Το τελευταίο που με έχω προβληματίσει λίγο είναι η υγεία. Μου φάνηκε σαν κοινωνία δύο ταχυτήτων. Όχι σαν την Αμερική που δεν έχει καθόλου αν γίνει στραβή αλλά και πάλι κάπως σαν την Ελλάδα αν αντέχεις την ιδιωτική υγεία σε σχέση με αυτούς που πρέπει να πάνε σημόσιο. Το BREXIT δεν με προβληματίζει. Απλά θα πρέπει να κάτσει 5 χρόνια σανκάθε με ευρωπαίος και να πάρεις άδεια μόνιμης παραμονής. Οι εταιρίες μου λένε έχουν χαράξει στρατηγική με βάση το hard exit και έχουν σκοπό να βοηθήσουν όποιον ευρωπαίο φέρουν. Λίγο η ξενοφοβία είναι θέμα αλλά δυστυχώς θα υπάρξει επέλαση σε αυτό πανευρωπαικά.

Από περίπου 10/9 τα πράγματα περιπλέχτηκαν σε ζητήματα υγείας που ελπίζω να βγούν false alarm. Δεν θέλω να επεκταθώ αλλά αυτή την στιγμή είναι και το μεγαλύτερο blocker.

- - - Updated - - -

Συγκρίνοντας Βέλγιο με ΗΒ σε ζητήματα που συχνά θεωρούμε δεδομένα, βρήκα τις παρακάτω διαφορές προς εγκυκλοπαιδική γνώση όλων.

Στο Βέλγιο από τα Μικτά στα καθαρά οι κρατήσεις περιλαμβάνουν

• Φόρο
• Κοινωνικές υπηρεσίες
• Δημοτικά τέλη
• Ταμείο ανεργείας
• Ιατροφαρμεκευτική

Επίσης ο εργοδότης πρέπει να σου καλύψει τα έξοδα μετακίνησης.

Στο ΗΒ τα δημοτικά τέλη και τα εξοδα μετακίνησης είναι προσωπικό ζήτημα και πληρώνονται από τα καθαρά. Δεν είναι δηλαδή στις επίσημες κρατήσεις αλλά με την υποχρεωτική μορφή που έχουν (ειδικά τα δημοτικά τέλη), ουσιαστικά είναι έξτρα κόστος.

Ενδιαφέρον θα υπήρχε να υπήρχε ένας πίνακας με καλύψεις που περιλαμβάνονται στη διαφορά μικτών και καθαρών για κάθε χώρα. Οι Βέλγοι γκρινιάζουν για πολύ υψηλή φορολογία αλλά περιλαμβάνουν πάρα πολλά. Κατά την γνώμη το πρόβλημα δεν είναι απλά ότι είναι υψηλή, αλλά το γεγονός ότι είναι μη ανταποδωτική σε σχέση με άλλες χώρες στο 40% και τα λεφτά που πληρώνουμε εδώ.

Όσον αφορά το θέμα δημόσια υγεία vs ιδιωτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στο ΗΒ, το σύστημα δουλεύει ως εξής:

Σε οποιαδήποτε περίπτωση πρέπει να γραφτείς στην τοπική κλινική GP (General Practitioner) της γειτονιάς σου. Αν έχεις κάποιο πρόβλημα, ο GP προσπαθεί να το λύσει, αν δεν τα καταφέρει ή είναι κάτι λιγότερο ή περισσότερο εξειδικευμένο τότε σε παραπέμπει στο νοσοκομείο και σε γιατρό αντίστοιχης με το πρόβλημα ειδικότητας. Ανάλογα την περίπτωση και την περιοχή/νοσοκομείο περιμένεις λίγο ή πολύ ή για πάντα και κάνεις την προσευχή σου Αν το θέμα είναι πολύ σοβαρό (σε επίπεδα να κινδυνεύεις άμεσα), τότε τα πράγματα κινούνται αστραπιαία, αν όχι βράστα. Φτάνεις στο νοσοκομείο χωρίς να έχεις πια το πρόβλημα («αλλά μια και είμαι εδώ γιατρέ δε ρίχνεις και μια ματιά σ' αυτόν σφάχτη που με ταλαιπωρεί εδώ και 2-3 μέρες;;» ) Επίσης έννοια προληπτικής ιατρικής όπως την έχουμε στην Ελλάδα δεν παίζει.

Τώρα όσον αφορά την ιδιωτική ασφάλεια, εδώ τα πράγματα είναι καλύτερα. Αρχικά/τυπικά (ανάλογα και την ασφαλιστική και το συμβόλαιο) χρειάζεσαι ένα reference letter από το GP σου. Μετά διαλέγεις γιατρό και τα πράγματα προχωράνε ανάλογα με το τι θα πει. Αν χρειαστεί κούφια η ώρα να κάνεις εγχείρηση ιδιωτικά θα την κάνεις. Γενικά η ασφαλιστική θα πάει με ότι πει ο γιατρός (θα κάνεις ότι εξετάσεις πιστεύει ότι πρέπει να κάνεις, κτλ). Το κρίσιμο σημείο είναι η εταιρεία να παρέχει τέτοια κάλυψη. Ο λόγος είναι ο εξής: Γενικά είναι κάτι που σου βγαίνει από το μισθό σου κάθε μήνα, ΑΛΛΑ ο εργοδότης στέλνοντας πολύ κόσμο στις ασφαλιστικές μπορεί να πετύχει πολύ καλές εκπτώσεις και καλύτερους όρους για τους εργαζομένους του. Και μόνος σου ίσως να μπορέσεις να πετύχεις τις ίδιες τιμές, αλλά θα πρέπει να μπλέξεις με site (στην ουσία μεσάζοντες) που κάνουν σύγκριση τιμών και βγάζουν προσφορές, κτλ

Όσον αφορά τις κρατήσεις στη Βρετανία δεν περιλαμβάνουν δημοτικά τέλη. Γενικά μέχρι £35k έχεις κρατήσεις ~25%, ότι παραπάνω αν θυμάμαι καλά είναι ~40% (πχ στα £45k, στα πρώτα £35k έχεις κρατήσεις 25% και για τα υπόλοιπα £10k έχεις 40%). Υπάρχουν salary calculators που σου βγάζουν τα καθαρά νούμερα πολύ εύκολα.

Τέλος, μακριά από Croydon