Εργασία στο εξωτερικό: Γνώμες/απόψεις, τι ισχύει από ασφαλιστικά/φορολογικά/συνταξιοδοτικά

[Veldrin]

Να καταθέσω κι εγώ τον οβολό μου.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όσον αφορά την Ελληνική κουλτούρα εκπαίδευσης είναι πως άπαξ και πέρασες σε κάποιο πανεπιστήμιο, αμέσως έγινες αυτό που περιγράφει ο τίτλος πτυχίου.

Και αυτή είναι και η αντίληψη της Ελληνικής κοινωνίας.

Κανένα κίνητρο για απόκτηση δεξιοτήτων (skills) που ουσιαστικά είναι αυτό που σου προσφέρει ο δρόμος προς το πτυχίο. Αν κάτσει κάτι, έκατσε. Απλά να το πάρουμε και όλα καλά. Και μετά υπάρχει πολλές φορές ένα τελείως άρρωστο entitlement των πτυχιούχων και έχουμε φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού. Όχι όμως πως ευτυχώς δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Οι εξαιρέσεις είναι αυτές που λάμπουν.

Το προαναφερθέν πρόβλημα βέβαια ποτίζεται ΚΑΙ με ευθύνη των εκάστοτε σχολών/πανεπιστημίων καθώς δεν έγινε δεκτή καμία αξιολόγηση των εκπαιδευτικών τους.

Off Topic

Στα πρώην (πλέον) ΤΕΙ, οι καθηγητές ανταγωνιζόντουσαν τους φοιτητές τους. Αξέχαστο θα μου μείνει το πρώτο μάθημα (το καλωσόρισμα), την πρώτη μου μέρα από καθηγητή Χημικό Μηχανικό ΕΜΠ στα προσόντα, στο ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας. "Τι ήρθατε εδώ να κάνετε, η σχολή σας είναι άχρηστη και οι γονείς σας δίνουν τσάμπα λεφτά".

Και ως λέκτορας τώρα, με 2 postdoc στα τελευταία 3 χρόνια και έχοντας 7 χρόνια εμπειρία διδασκαλίας στην ανώτατη εκπαίδευση, κάνω συγκρίσεις. Αυτός ο άνθρωπος υπό κανονικές συνθήκες ενός μοντέρνου Ευρωπαικού κράτους, για πόσο θα κρατούσε τη δουλειά του; 20 χρόνια μετά πάντως, είναι ακόμα στη θέση του συνεχίζοντας το εξαιρετικό έργο του να ποτίζει χολή σε νέα παιδιά...

[lewton]

Προφανώς μιλάμε για θέσεις που έχουν πολύ ζήτηση και όχι σε μαγαζάκι της γειτονιάς.

Στο ΙΤ αυτή την στιγμή οι εταιρίες ψάχνουν απεγνωσμένα υπαλλήλους. Και έχουν μια στρατιά εξωτερικών head-hunters που πληρώνονται μόνο αν κλείσουν θέσεις.
Επομένως η αίτηση για θέση δεν υπάρχει πια ως έννοια.
Αυτοί μπαίνουν στο LinkedIn σου και αποφασίζουν αν τους ενδιαφέρεις, και αν ναι, τότε σου γράφουν.

[vigor12]

Όχι ότι θα το έκανα άλλωστε δεν έχω παιδιά, αλλά τα γράφουμε αυτά με την άνεση αυτών των σπουδών που έχουμε λάβει. Γενικά η γνώση σε κάνει να αναθεωρείς πολλά πράγματα. Φαίνεται σε όλες τις στατιστικές.


Επίσης για μένα, το σημερινό 40ωρο είναι πολύ πιο αγχωτικό από το 40ωρο πριν τους υπολογιστές. Οι υπολογιστές έχουν χαλάσει την δουλειά γραφείου κατά την γνώμη μου. Και οι άνθρωποι είχαν πολύ περισσότερη υπομονή.

Από τις πιο ρεαλιστικές τοποθετήσεις που έχω διαβάσει. Είναι γεγονός.

Παρατηρήστε πως συμπεριφερόμαστε όλα αυτά τα 23+ χρόνια με την χρήση του διαδικτύου και πως πριν όταν όντως τα πράγματα κινούνταν πιο αργά και οι άνθρωποι ήταν πιο συγκεντρωμένοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι, σε μια επαγγελματική δραστηριότητα χωρίς να έχουν να ασχολούνται με τα σόσιαλ μίντια και να χάνουν τον χρόνο τους να σχολιάζουν τους άλλους ή να προβάλλουν τον εαυτό τους κάθε τρεις και λίγο και να κυνηγάνε οι άνδρες κυρίως να γνωρίσουν γυναίκες.

Δεν αντιλέγω ότι η ζωή με το ίντερνετ έδωσε ευκαιρία σε πολλούς να μάθουν πολλά και να κάνουν επαγγελματικές και προσωπικές γνωριμίες που πριν ήταν δύσκολα και για λίγους και απαιτούνταν περισσότερος χρόνος να τα καταφέρεις να φθάσεις στον στόχο σου

Η ζωή σήμερα μοιάζει ρομποτική τουλάχιστον για όσους ζουν στην Δύση και γενικά σε χώρες που έχουν επηρεαστεί από τις κάθε λογής μόδας που έρχονται κυρίως από Αμερική. Επίσης όσοι ζουν σε μεγάλες πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν στο να ψυχαγωγηθούν είτε με ταξίδια είτε κάνοντας εθελοντισμό.

Αν εξαιρέσεις κάποιους ανθρώπους που προσφέρονται να βοηθήσουν και το έχουν μέσα τους είτε εντός είτε και εκτός διαδικτύου, οι υπόλοιποι ενδιαφέρονται μόνο για το εγώ τους, ανεξάρτητα σε ποια χώρα ζουν. Πολλές φορές μάλιστα επιδιώκουν να βγάλουν περισσότερα χρήματα δουλεύοντας τουλάχιστον σε 1 δουλειά και αφήνουν στην άκρη ακόμη και την οικογένεια όσοι έχουν. Υπάρχουν κι αυτοί που αναγκάζονται να δουλέψουν για ψίχουλα ή για την επιβίωση απλά. Εκεί είναι το ζόρι.

Υπάρχει όμως λύση. Ποιά ; Η εκμάθηση νέων αντικειμένων χωρίς ντε και καλά να μιλάμε για τεχνολογία.

Πόσοι και πόσοι δεν άλλαξαν δουλειά και απασχολούνται σε νέο αντικείμενο άσχετο με το προηγούμενο που έκαναν για χρόνια. Άπειρα τα παραδείγματα. Θέληση, τύχη και ανήσυχο πνεύμα χρειάζεται, όπως επίσης και πλάνο. Στα λόγια βέβαια είναι όλα απλά. Επίσης χρειάζεται να εστιάσεις σε κάποιο και όχι σε πολλά αντικείμενα απασχόλησης εκτός κι αν έχεις την ικανότητα να κάνεις σε μικρό διάστημα πολλά, χωρίς όμως αυτό να σου στερεί για πολλά χρόνια τις χαρές της μιας και μοναδικής ζωής.

- - - Updated - - -

Μα δεν αναφερόμαστε σε δουλειές που προϋποθέτουν διπλώματα. Λες κάποιος ορκωτός ελεγκτης να μπορεί να υπογράψει ισολογισμούς χωρίς τις πιστοποιήσεις;
Αλλά για πολλές άλλες δεκάδες θέσεις σε σύγχρονες εταιρίες, κανένα χαρτί δε χρειάζεται.
Και μιλάμε για: μάρκετινγκ, project management, developers, designers, affiliate managers, content managers, qa engineers, analysts, customer support κλπ

Να προσθέσω κι ένα σημαντικό τομέα που έχει πολύ χρήμα αν βρεθείς σε κατάλληλο περιβάλλον πιστεύω. Το real estate. Βλέπω πολλούς να ασχολούνται, όπως κάποιοι συμμαθητές μου, και να τα έχουν καταφέρει. Ο ένας είναι υπεύθυνος της Keller Williams σε μια πόλη που θεωρείται γεωγραφικά έδρα της Περιφέρειας που μένω. Παλιά είχε ασχοληθεί νομίζω με την εστίαση. Αν θυμάμαι καλά δεν είχε σπουδάσει κάτι. Ήταν αρκετά κοινωνικός.

[RASTAVIPER]

Από τις πιο ρεαλιστικές τοποθετήσεις που έχω διαβάσει. Είναι γεγονός.

Παρατηρήστε πως συμπεριφερόμαστε όλα αυτά τα 23+ χρόνια με την χρήση του διαδικτύου και πως πριν όταν όντως τα πράγματα κινούνταν πιο αργά και οι άνθρωποι ήταν πιο συγκεντρωμένοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι, σε μια επαγγελματική δραστηριότητα χωρίς να έχουν να ασχολούνται με τα σόσιαλ μίντια και να χάνουν τον χρόνο τους να σχολιάζουν τους άλλους ή να προβάλλουν τον εαυτό τους κάθε τρεις και λίγο και να κυνηγάνε οι άνδρες κυρίως να γνωρίσουν γυναίκες.

Δεν αντιλέγω ότι η ζωή με το ίντερνετ έδωσε ευκαιρία σε πολλούς να μάθουν πολλά και να κάνουν επαγγελματικές και προσωπικές γνωριμίες που πριν ήταν δύσκολα και για λίγους και απαιτούνταν περισσότερος χρόνος να τα καταφέρεις να φθάσεις στον στόχο σου

Η ζωή σήμερα μοιάζει ρομποτική τουλάχιστον για όσους ζουν στην Δύση και γενικά σε χώρες που έχουν επηρεαστεί από τις κάθε λογής μόδας που έρχονται κυρίως από Αμερική. Επίσης όσοι ζουν σε μεγάλες πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν στο να ψυχαγωγηθούν είτε με ταξίδια είτε κάνοντας εθελοντισμό.

Αν εξαιρέσεις κάποιους ανθρώπους που προσφέρονται να βοηθήσουν και το έχουν μέσα τους είτε εντός είτε και εκτός διαδικτύου, οι υπόλοιποι ενδιαφέρονται μόνο για το εγώ τους, ανεξάρτητα σε ποια χώρα ζουν. Πολλές φορές μάλιστα επιδιώκουν να βγάλουν περισσότερα χρήματα δουλεύοντας τουλάχιστον σε 1 δουλειά και αφήνουν στην άκρη ακόμη και την οικογένεια όσοι έχουν. Υπάρχουν κι αυτοί που αναγκάζονται να δουλέψουν για ψίχουλα ή για την επιβίωση απλά. Εκεί είναι το ζόρι.

Υπάρχει όμως λύση. Ποιά ; Η εκμάθηση νέων αντικειμένων χωρίς ντε και καλά να μιλάμε για τεχνολογία.

Πόσοι και πόσοι δεν άλλαξαν δουλειά και απασχολούνται σε νέο αντικείμενο άσχετο με το προηγούμενο που έκαναν για χρόνια. Άπειρα τα παραδείγματα. Θέληση, τύχη και ανήσυχο πνεύμα χρειάζεται, όπως επίσης και πλάνο. Στα λόγια βέβαια είναι όλα απλά. Επίσης χρειάζεται να εστιάσεις σε κάποιο και όχι σε πολλά αντικείμενα απασχόλησης εκτός κι αν έχεις την ικανότητα να κάνεις σε μικρό διάστημα πολλά, χωρίς όμως αυτό να σου στερεί για πολλά χρόνια τις χαρές της μιας και μοναδικής ζωής.

- - - Updated - - -



Να προσθέσω κι ένα σημαντικό τομέα που έχει πολύ χρήμα αν βρεθείς σε κατάλληλο περιβάλλον πιστεύω. Το real estate. Βλέπω πολλούς να ασχολούνται, όπως κάποιοι συμμαθητές μου, και να τα έχουν καταφέρει. Ο ένας είναι υπεύθυνος της Keller Williams σε μια πόλη που θεωρείται γεωγραφικά έδρα της Περιφέρειας που μένω. Παλιά είχε ασχοληθεί νομίζω με την εστίαση. Αν θυμάμαι καλά δεν είχε σπουδάσει κάτι. Ήταν αρκετά κοινωνικός.

Aπό τη μια αναφέρεις συμπεριφορά ατόμου που δεν έχει καμία σχέση με το τι επάγγελμα και σπουδές έχει ο άλλος και μετά το μπλέκεις με την αλλαγή επαγγελ. κατεύθυνσης. Ο άλλος που ασχολείται πιο πολύ με τη δουλειά σε βάρος της οικογένειας, τι σχέση έχει με τις σπουδές του και τι επάγγελμα κάνει;

Όσο για το τελευταίο κομμάτι για το Real Estate, ισχύει αυτό που γράφεις. Είναι καθαρά πωλήσεις. Δεν θέλει σπουδές, είναι μπλα μπλα και να γουστάρεις το αντικείμενο και να έχεις όρεξη να γυρίζεις από ραντεβού σε ραντεβού. Αλλά έχει καλά χρήματα από προμήθειες.

[chat1978]

Από τις πιο ρεαλιστικές τοποθετήσεις που έχω διαβάσει. Είναι γεγονός.

....

Ευχαριστώ αλλά...

Δεν θα συμφωνήσω με τους συνδυασμούς που κάνεις. Η καριέρα και η απληστεία υπήρχαν πάντα και πολλές φορές η οικογένεια πλήρωνε την νύφη. Ακόμα και αν εστιάζεις στην δουλειά σου, τα κανάλια επικοινωνίας και το multi tasking που προσφέρουν οι υπολογιστές έχουν "αλλάξει" την δουλειά γραφείου σε βαθμό που ξέρω κόσμο που προτιμάει να οδηγήσει λεωφορείο. Η παρατήρηση μου είχε να κάνει με το πως θεωρούμε δεδομένες τις σπουδές μας και κρίνουμε μια γενιά που θυσιάσε πολλά για να έχουν σπουδάσει τα παιδιά τους. Αυτή η γενιά καταλάβαινε την αξία της γνώσης, και εμείς όχι απλά την θεωρούμε δεδομένη αλλά θεωρούμε και δεδομένο το πως αλλάζει την προσέγγιση σου στην ζωή.

[NihlusGR]

Να καταθέσω κι εγώ τον οβολό μου.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όσον αφορά την Ελληνική κουλτούρα εκπαίδευσης είναι πως άπαξ και πέρασες σε κάποιο πανεπιστήμιο, αμέσως έγινες αυτό που περιγράφει ο τίτλος πτυχίου.

Και αυτή είναι και η αντίληψη της Ελληνικής κοινωνίας.

Κανένα κίνητρο για απόκτηση δεξιοτήτων (skills) που ουσιαστικά είναι αυτό που σου προσφέρει ο δρόμος προς το πτυχίο. Αν κάτσει κάτι, έκατσε. Απλά να το πάρουμε και όλα καλά. Και μετά υπάρχει πολλές φορές ένα τελείως άρρωστο entitlement των πτυχιούχων και έχουμε φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού. Όχι όμως πως ευτυχώς δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Οι εξαιρέσεις είναι αυτές που λάμπουν.

Το προαναφερθέν πρόβλημα βέβαια ποτίζεται ΚΑΙ με ευθύνη των εκάστοτε σχολών/πανεπιστημίων καθώς δεν έγινε δεκτή καμία αξιολόγηση των εκπαιδευτικών τους.

Off Topic

Στα πρώην (πλέον) ΤΕΙ, οι καθηγητές ανταγωνιζόντουσαν τους φοιτητές τους. Αξέχαστο θα μου μείνει το πρώτο μάθημα (το καλωσόρισμα), την πρώτη μου μέρα από καθηγητή Χημικό Μηχανικό ΕΜΠ στα προσόντα, στο ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας. "Τι ήρθατε εδώ να κάνετε, η σχολή σας είναι άχρηστη και οι γονείς σας δίνουν τσάμπα λεφτά".

Και ως λέκτορας τώρα, με 2 postdoc στα τελευταία 3 χρόνια και έχοντας 7 χρόνια εμπειρία διδασκαλίας στην ανώτατη εκπαίδευση, κάνω συγκρίσεις. Αυτός ο άνθρωπος υπό κανονικές συνθήκες ενός μοντέρνου Ευρωπαικού κράτους, για πόσο θα κρατούσε τη δουλειά του; 20 χρόνια μετά πάντως, είναι ακόμα στη θέση του συνεχίζοντας το εξαιρετικό έργο του να ποτίζει χολή σε νέα παιδιά...

Μεγάλη αλήθεια. Ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια: όσοι κάνουμε καριέρα σε άλλη χώρα, και να θέλουμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, θα είμαστε «το παιδί απ' το ΤΕΙ» με ό,τι αυτό συνεπάγεται επαγγελματικά. Πραγματικά αυτή η χώρα σε διώχνει

[Hetfield]

Μεγάλη αλήθεια. Ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια: όσοι κάνουμε καριέρα σε άλλη χώρα, και να θέλουμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, θα είμαστε «το παιδί απ' το ΤΕΙ» με ό,τι αυτό συνεπάγεται επαγγελματικά. Πραγματικά αυτή η χώρα σε διώχνει

Αυτη η κουλτουρα μπορω να πω οτι εχει αρχισει να ανατρεπεται αισθητα, κυριως σε πολυεθνικες εν Ελλαδι (γιατι οι μπαρμπα-Θωμαδες κρατανε ακομα θερμοπυλες).

[tsigarid]

Μεγάλη αλήθεια. Ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια: όσοι κάνουμε καριέρα σε άλλη χώρα, και να θέλουμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, θα είμαστε «το παιδί απ' το ΤΕΙ» με ό,τι αυτό συνεπάγεται επαγγελματικά. Πραγματικά αυτή η χώρα σε διώχνει

Γιατί όσοι έκαναν καριέρα στο εξωτερικό θα είναι τα παιδιά απ' το ΤΕΙ στην Ελλάδα; Πρώτη φορά το ακούω αυτό και διαφωνώ. Μπορεί να σε βλέπουν ως ψώνιο, αλλά ως υποδεέστερο δεν το πιστεύω.

[NihlusGR]

Γιατί όσοι έκαναν καριέρα στο εξωτερικό θα είναι τα παιδιά απ' το ΤΕΙ στην Ελλάδα; Πρώτη φορά το ακούω αυτό και διαφωνώ. Μπορεί να σε βλέπουν ως ψώνιο, αλλά ως υποδεέστερο δεν το πιστεύω.

Η ίδια η χώρα στο λέει. Τι M.Sc, τι PhD, τι θέση μάνατζερ σε πολυεθνική με τζίρο το 10% του ελληνικού ΑΕΠ; Σε θέση Π.Ε. στον ΑΣΕΠ δεν έχεις πρόσβαση. Δηλαδή το κράτος το ίδιος ως εργοδότης σου λέει «μείνε εκεί που είσαι»

[RASTAVIPER]

Η ίδια η χώρα στο λέει. Τι M.Sc, τι PhD, τι θέση μάνατζερ σε πολυεθνική με τζίρο το 10% του ελληνικού ΑΕΠ; Σε θέση Π.Ε. στον ΑΣΕΠ δεν έχεις πρόσβαση. Δηλαδή το κράτος το ίδιος ως εργοδότης σου λέει «μείνε εκεί που είσαι»

Έχει κάποιος προυπηρεσία στο εξωτερικό και το όνειρό του είναι να γυρίσει στο ελλάντα και να δώσει εξετάσεις στο ΑΣΕΠ;
Πώς σου ήρθε αυτό;

[chat1978]

Πάντως στο Βέλγιο υπάρχουν αλλά αντίστοιχα γελοία. Πας στον τοπικό ΟΑΕΔ, τους λές δεν έχω πτυχίο και σου λένε καθαριστής. Μα ήμουν project manager και διαχειριζομουν εκατομμύρια και άλλα δεν ξέρω τη γλώσσα... Καθαριστής

Ξέρω τουλάχιστον 3 περιπτώσεις που καταλήγουν χαζά στο καθαριστής

[Hetfield]

Έχει κάποιος προυπηρεσία στο εξωτερικό και το όνειρό του είναι να γυρίσει στο ελλάντα και να δώσει εξετάσεις στο ΑΣΕΠ;
Πώς σου ήρθε αυτό;

Ελλαδα ναι, η αγορα ανοιγει αργα μεν σταθερα δε, κι οι μισθοι σοβαρων θεσεων ακολουθουν μια ταση.
Στο δημοσιο οχι, οχι και παλι οχι, αυτοκτονια, καταδικαζεις τον εαυτο σου σε στασιμοτητα.

[tsigarid]

Η ίδια η χώρα στο λέει. Τι M.Sc, τι PhD, τι θέση μάνατζερ σε πολυεθνική με τζίρο το 10% του ελληνικού ΑΕΠ; Σε θέση Π.Ε. στον ΑΣΕΠ δεν έχεις πρόσβαση. Δηλαδή το κράτος το ίδιος ως εργοδότης σου λέει «μείνε εκεί που είσαι»

Δεν ξέρω τι είναι η θέση Π.Ε., αλλά συμφωνώ ελαφρώς με το παρακάτω:

Έχει κάποιος προυπηρεσία στο εξωτερικό και το όνειρό του είναι να γυρίσει στο ελλάντα και να δώσει εξετάσεις στο ΑΣΕΠ;
Πώς σου ήρθε αυτό;

Υπάρχουν κάποιοι, και ξέρω προσωπικά μερικούς, που θα γύριζαν στην Ελλάδα με κάθε κόστος, απλά δεν αντέχουν έξω. Οι υπόλοιποι κοιτάνε μόνο σοβαρές προτάσεις.

[NihlusGR]

Έχει κάποιος προυπηρεσία στο εξωτερικό και το όνειρό του είναι να γυρίσει στο ελλάντα και να δώσει εξετάσεις στο ΑΣΕΠ;
Πώς σου ήρθε αυτό;

προσωπικά δεν το σκέφτομαι ούτε ως αστείο. Απλά αναφέρω το γεγονός ότι το κράτος ως εργοδότης lockάρει στο πρώτο σου πτυχίο (το οποίο το ίδιο το κράτος έχει εξισώσει, δις) και σε διαχωρίζει σύμφωνα με αυτό. Και κολλάει στην αρχική μου παράθεση, δες το καλύτερα.

[RASTAVIPER]

προσωπικά δεν το σκέφτομαι ούτε ως αστείο. Απλά αναφέρω το γεγονός ότι το κράτος ως εργοδότης lockάρει στο πρώτο σου πτυχίο (το οποίο το ίδιο το κράτος έχει εξισώσει, δις) και σε διαχωρίζει σύμφωνα με αυτό. Και κολλάει στην αρχική μου παράθεση, δες το καλύτερα.

Εντάξει εκτός πολύ λίγων περιπτώσεων, πιστεύω ότι για καριερίστες που γυρνάνε πίσω, δεν θα πλησιάσουν σε κρατικές θέσεις ούτε για πλάκα.
Θα έχουν ήδη κλείσει θέση σε μεγάλη/ξένη εταιρεία που όπως αναφέραμε και νωρίτερα, καμία σχέση δεν έχουν τέτοια χαρτιά, αλλά η προϋπηρεσία και μόνο.
Και για να μην νομίζει κανείς ότι τα σνομπάρω τα χαρτιά επειδή δεν έχω περάσει έξω από Πανεπιστήμιο, να αναφέρω ότι έχω φάει 7 χρόνια στο ΠαΠει, τελειωμένος Οδίτης και με ΜΒΑ. Απλά είπα και εγώ να ακολουθήσω την τάση της εποχής, αλλά τελικά καμία σχέση δεν έχει με το τι κάνω τώρα.
Όχι ότι αποκλείω ότι δεν υπάρχει ένα μονοπάτι κάπου που ίσως οδήγησε στην σημερινή κατάσταση.