Περί μεταφορά βιβλίων/κομικ σε τηλεοπτική σειρά ή ταινία

[chat1978]

Φτιάχνω το νημα για να συζητήσουμε αυτη την πτυχή στο πως κρίνουμε μια ταινία ή σειρά όταν σχετίζεται με ένα βιβλίο.

Το φτιάχνω για να μην βγει offtopic το νήμα της αγαπημένης σειράς και αυτό με την ταινία που είδαμε πρόσφατα.

Είναι ένα θέμα που συζητάω συχνά με ένα φίλο που έχει διαβάσει πολλά βιβλία.

Τώρα η αποψη μου.
Προσωπικά δεν διαβάζω πολλά βιβλία για δύο λόγους. Πρώτον, δεν μετατρέπω μια περιγραφή σε εικόνα στο μυαλό μου (είναι ένα συμπτωμα στο ατελείωτο αυτιστικό spectrum). Γενικά, αν έχω δει κάτι, αν έχω μια εικόνα στο μυαλό μου μπορώ να συσχετιστώ μαζί της όταν διαβάζω το βιβλίο αλλά για εντελώς νέους κόσμους ή πραγματική φαντασία, το κείμενο δεν μου προσφέρει κάτι. Άλλοι άνθρωποι με φαντασία που οργιάζει, λαμβάνουν τα μέγιστα. Το 2ο πρόβλημα ειναι ζητήματα με την όραση. Ειδικά με το 1ο, η εικόνα για μένα ειναι χίλιες λέξεις και γουστάρω απίστευτα να δω το πως κάποιος άλλος έχει αποδόση την φαντασία. Ξέρω ότι ο καθένας θα ήταν λίγο διαφορετικός, αλλά όπως και σε άλλα θέματα τέχνης, προτιμώ να λάβω την καλή αποδοση σε αντίθεση με τις 1000 κακές μία εκ των οποίων ειναι και η δική μου αν υπήρχε καν. Προτιμώ να καταναλώσω την τέχνη και όχι να την δημιουργήσω, αν μπορώ να το σχετίσω έστω και με αποσταση.

Ως άνθρωπος που δεν έχει διαβάσει τα βιβλία, κρίνω άσκοπη την απαίτηση της πιστής μεταφοράς. Εφόσον το σενάριο ειναι καλό, περιμένω από την σειρά/ταινία να κρατήσει το επίπεδο της ποιότητας και αποδέχομαι τις οποιες προσαρμογές ήταν απαραίτητες. Επειδή δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, δεν έχω σημείο αναφοράς και ουσιαστιά το σημείο αναφοράς μου ειναι αν μου άρεσε η ταινία/σειρά και ότι έχω ακούσει για αυτόν τον κόσμο. Για να ειναι καλή η σειρά/ταινία περιμένω να γινουν οι απαραίτητες προσαρμογές ωστε η αποδοση να ειναι συμβατή και τελικά η σειρά.ταινία να έχει επιτυχία. Από την άλλη, υπάρχει πάντα η κρίση με βάση το βιβλίο από αυτούς που έχουν διαβάσει το βιβλίο. Φυσικά θα ειναι έτσι, σε αντίστοιχία με το πως κρίνουμε τα sequel είναι ένα remake. Αυτό που μου κάθεται λίγο στραβά είναι όταν βγαίνει φτυάρι επειδή η σειρά/ταινία παρέκλινε του σεναρίου του βιβλίου. Αντίστοιχα και το ανάποδο, επαινοι που έμεινε πιστό στο βιβλίο. Όμως, αυτό ξεχνάει το αν η ταινία/σειρά ήταν επιτυχημένη στο να μεταφέρει σε κάποιο βαθμό το βιβλίο και το storyline. Αν θέλω να δω το βιβλίο σε 1-1 μεταφορά, τότε να διαβάσω το βιβλίο. Το βιβλίο απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο και αφοσίωση και άρα το κοινό θα ειναι πιο περιορισμένο. Μια σειρά/ταινία αποσκοπεί σε πολύ ευρύτερο κοινό, τουλάχιστον της τάξης των 1000) και φυσικά ειναι κάποιας μορφής παράκαμψη του χρόνου που απαιτεί το βιβλίο. Όταν βλέπεις την ταινία/σειρά, ξέρεις ότι βλέπεις μια απόδοση του, μια αντιγραφή του σε κάποιο βαθμό. Η πλειοψηφία πιστεύω το ξέρει, κάποιοι που έχουν διαβάσει το βιβλίο επίσης αλλά υπάρχει μια πολύ εντονη φωνή αυτών που θρησκευτικά κρίνουν με βάση το επίπεδο της αντιγραφής, ξεχνόντας ότι βασικά η ταινία/σειρά δεν έχει αυτούς ως το target κοινό.

Στο φόρουμ πιστεύω είναι οκέι. Οι περισσότερες συζητήσεις που διαβάζω για το πόσο πιστή ήταν η μεταφορά είναι στα όρια του θα ήθελα να ειναι όσο το δυνατόν πιο πιστή αλλά καταλαβαίνω ότι ειναι πρέπει να προσαρμοστεί. Πολλές φορές όμως μια σειρά/ταινία τρώει και άκυρο γιατί δεν ακολουθεί το αρχικό σενάριο χωρίς όμως να κοιτάξει αν τελικά αυτή η απόδοση έχει ενδιαφέρον και μπορεί να ειναι επιτυχία. Σίγουρα όλοι έχουμε προσδοκίες για τα αγαπημένα μας βιβλία/σειρές/ταινίες. Ξέρω ότι ειναι δυσκολο να μην το κρίνεις έτσι. Επίσης άδικο να κοτσάρεις ένα τίτλο σε μια σειρά/ταινία αλλά τελικά να κάνεις τα δικά σου. Από την άλλη μερικά βιβλία έχουν γραφτεί και μερικές δεκαετίες πριν και η κοινωνία ήταν εντελώς διαφορετική. Δεδομένου ότι το γράφω από την οπτική του δεν διαβάζω, προσωπικά βαριέμαι να δω την αποδοση ενός υλικού πιστό σε μια κοινωνία μισό αιώνα πριν εφόσον τα σημαντικά σημεία δεν έχουν καμιά επαφή πια.

Ποια ειναι η γνώμη σας.

Μπορούμε φυσικά να συζητήσουμε και ανά ταινία/σειρά.

Ένα παράδειγμα. Για κάποιο λόγο είχα διαβάσει το βιβλίο "Το σμήνος/The swarm" και μου είχε αρέσει πολύ. Βασικά η πρώην μου το είχε περιγράψει, συνεπώς η εικονική απόδοση είχε περάσει ένα πρώτο φίλτρο και επίσης είχε πολύ επιστημονικό περιεχόμενο που δεν χωρά "αποδώσεις". Βλέποντας την σειρά που σε γενικές γραμμές ακολούθησε το βιβλίο, δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσιασε αν και μου άρεσε που την είδα. Κάτι έλειπε. Δεν ξέρω πως θα είχα αντιδράσει αν δεν είχα διαβάσει το βιβλίο. Νιώθω ότι δεν με βοήθησε που είχα διαβάσει το βιβλίο σε αυτή την περίπτωση και αναρωτιέμαι αν σε κάποιο βαθμό αυτό καίει και την εμπειρία θέασης μιας ταινίας/σειράς σε αυτούς που το έχουν "μελετήσει", κυριολεκτικά και μεταφορικά. Εγώ πχ είχα ένα αντίστοιχο θέμα με τα παιχνίδια, γνωρίζοντας πως γράφεται ο κώδικάς τους. Δεν μπορούσα να δω το παιχνίδι μόνο ως τέχνη.

[OxAp0d0]

Νομίζω ότι κάτι παρόμοιο είχα γράψει στα σχόλια στο διπλανό νήμα για το 3 body:

Δε με πειράζει να αλλάζει το plot και οι χαρακτήρες σε μια μεταφορά από βιβλίο σε ταινία ή σειρά, αρκεί το κύριο θέμα, το νόημα και ο σκοπός που γράφτηκε η ιστορία να μένουν ίδια.

Είναι αυτό που κορόιδευαν οι D&D στο game of throne, οτι τα themes είναι για οχταχρονα...

Παραδειγμα: Το I-robot με τον will smith καμία σχέση δεν είχε με καμία ιστορία του Asimov. Ήταν όμως πιστό στο theme του, τι μπορεί να γίνει με ρομπότ, ai και τους τρεις νόμους της ρομποτικής. Αυτό ήταν εμπνευσμένο από τις ιστορίες και είχε φτιάξει μια νέα στο ίδιο πνεύμα.

Το foundation από την άλλη είναι ένας αχταρμάς, μπορεί να αρέσει σε κάποιον (pop για σένα λέω) που δεν έχει διαβασει τα βιβλία, αλλά όταν μεταφέρεις μια ιστορία που σαν main theme είχε κοινωνικοπολιτικές θεωρίες και το κάνεις action, ε, το χάνει.

Άλλο παράδειγμα είναι να αλλάζει τελείως το lore και η δυναμική μιας ιστορίας, πχ στο witcher του Netflix οι Witchers ξεκίνησαν απο con artists που φτιάχνουν τέρατα και τα αμόλανε για να ζητάνε αμοιβή.

Στο lord of the rings του Τζάκσον υπήρχαν παραλείψεις αναγκαστικά, αλλά το αποτέλεσμα ήταν άψογο. Στο rings of power η Γκαλαντριελ φλερτάρει με τον Sauron.

Μία ατάκα που κρατάω επίσης από το διπλανό νήμα: Είναι μεγάλη κατάρα να έχει διαβάσει κάποιος ένα βιβλίο, να το έχει στα αγαπημένα του και να βλέπει μέτρια μεταφορά στην οθόνη. Ακόμα και σχετικα καλή να είναι η ταινία ή σειρά, η σύγκριση και η γκρίνια είναι αναπόφευκτη.

[chat1978]

Νομίζω ότι κάτι παρόμοιο είχα γράψει στα σχόλια στο διπλανό νήμα για το 3 body:

Δε με πειράζει να αλλάζει το plot και οι χαρακτήρες σε μια μεταφορά από βιβλίο σε ταινία ή σειρά, αρκεί το κύριο θέμα, το νόημα και ο σκοπός που γράφτηκε η ιστορία να μένουν ίδια.

Και εγώ αν και στον σκοπό θα επαναλάβω την παρατήρηση μου για κάτι που έχει γραφτεί σε άλλες εποχές και για άλλες κοινωνίες.

- - - Updated - - -

Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι μερικά βιβλία είναι αδύνατο να μεταφερθούν. Εγώ αυτό δεν το πιστεύω, αρκεί να αποδεχτεί κάνεις ότι καλοί σεναριογράφοι θα το προσαρμόσουν ώστε να μπορεί να υπάρχει σε ταινία ή σειρά με ηθοποιούς

[famous-walker]

Το μεταφερω απο το αλλο νημα σαν αποψη να υπαρχει σε περιπτωση που υπαρχει ενδιαφερον για το θεμα.

Οκ, αλλο αυτο και επι της αρχης δεν διαφωνω. Προσωπικα δεν εχω προβλημα με αλλαγμενα στοιχεια σε μια μεταφορα και κρινω παντα το αποτελεσμα. Αλλωστε μιλαμε για διαφορετικο μεσο. Ευλογως φυσικα αν στο πρωτοτυπο κατι ηταν ηδη αρτιο και αντικαθισταται με κατι που ειναι οχι απλα υποδεεστερο, αλλα και εχει υλοποιηθει με τροπο που δεν δενει με τα επιμερους, θα το κρινουμε. Οπως επσης και τον καινουργιο χαρακτηρα και προσανατολισμο που πηρε το παραγωγο. Για παραδειγμα καποιος που ειναι φαν της hard science fiction λογικο να τον χαλασει η μεταφορα της netflix καθως ηταν ενα απο τα τεραστια ατου το βιβλιου. Αλλα ναι, δεν βλεπω λογο να γκρινιαζει καποιος για την αλλαγη καθαυτη και οχι για το περιεχομενο αυτης.

[mzaf]

Να το γράψω με δυο μόνο λόγια:
Έχω ξενερώσει άσχημα σε κάθε μεταφορά/διασκευή/whatever βιβλίου σε ταινία.
Και ναι, έχω διαβάσει πολλά.

[chat1978]

Να το γράψω με δυο μόνο λόγια:
Έχω ξενερώσει άσχημα σε κάθε μεταφορά/διασκευή/whatever βιβλίου σε ταινία.
Και ναι, έχω διαβάσει πολλά.

Μοιάζει με πάτερν και μου ακούγεται σαν την "κατάρα" του να μην μπορείς να δεις την οπτικοποιήση ενός βιβλίου. Προφανώς το βιβλίο σου αρέσει περισσότερο σαν μέσο.
Η αναποδη περίπτωση, να δεις πρώτα κάτι και μετά να το διαβάσεις;

Εγώ είχα προσπαθήσει να διαβάσω The Expanse και ενώ είχα δει την σειρά, απλά από τις αρχικές περιγραφές απλά δεν μπορούσα να κολλήσω με το υπερθέαμα της σειράς.

[mzaf]

Μοιάζει με πάτερν και μου ακούγεται σαν την "κατάρα" του να μην μπορείς να δεις την οπτικοποιήση ενός βιβλίου. Προφανώς το βιβλίο σου αρέσει περισσότερο σαν μέσο.
Η αναποδη περίπτωση, να δεις πρώτα κάτι και μετά να το διαβάσεις;

Εγώ είχα προσπαθήσει να διαβάσω The Expanse και ενώ είχα δει την σειρά, απλά από τις αρχικές περιγραφές απλά δεν μπορούσα να κολλήσω με το υπερθέαμα της σειράς.

Δεν υπάρχει, ούτε και υπήρξε ποτέ δυνατότητα ακριβούς μεταφοράς ενός βιβλίου στην οθόνη.
Ίσως μόνο εαν η ταινία ήταν 6-7 ωρών (π.χ. "The Hobbit", αλλά εκεί μαλακίστηκαν άγρια ο Τζάκσον και η παρέα του, με αποτέλεσμα να αφοδεύσουν πάνω στο έργο του Tolkien).

Πλέον έχω άλλη τακτική.
Βλέπω μια ταινία που μου αρέσει (και είναι μεταφορά/διασκευή από βιβλίο) ;
Δεν υπάρχει περίπτωση να αναζητήσω το βιβλίο (εκτός από σπάνιες περιπτώσεις) διότι γνωρίζω πως δεν θα θέλω να ξαναδώ την ταινία.
Και φυσικά το αντίστροφο.

Spoiler:

Πρώτη ταινία που θυμάμαι να είδα από διασκευή-μεταφορά βιβλίου ήταν το "Κάτω από το ηφαίστειο" του Μάλκομ Λόουρι.
Μιλάμε για ΤΟ ξενέρωμα

[PopManiac]

Νομίζω ότι κάτι παρόμοιο είχα γράψει στα σχόλια στο διπλανό νήμα για το 3 body:

Δε με πειράζει να αλλάζει το plot και οι χαρακτήρες σε μια μεταφορά από βιβλίο σε ταινία ή σειρά, αρκεί το κύριο θέμα, το νόημα και ο σκοπός που γράφτηκε η ιστορία να μένουν ίδια.

Είναι αυτό που κορόιδευαν οι D&D στο game of throne, οτι τα themes είναι για οχταχρονα...

Παραδειγμα: Το I-robot με τον will smith καμία σχέση δεν είχε με καμία ιστορία του Asimov. Ήταν όμως πιστό στο theme του, τι μπορεί να γίνει με ρομπότ, ai και τους τρεις νόμους της ρομποτικής. Αυτό ήταν εμπνευσμένο από τις ιστορίες και είχε φτιάξει μια νέα στο ίδιο πνεύμα.

Το foundation από την άλλη είναι ένας αχταρμάς, μπορεί να αρέσει σε κάποιον (pop για σένα λέω) που δεν έχει διαβασει τα βιβλία, αλλά όταν μεταφέρεις μια ιστορία που σαν main theme είχε κοινωνικοπολιτικές θεωρίες και το κάνεις action, ε, το χάνει.

Άλλο παράδειγμα είναι να αλλάζει τελείως το lore και η δυναμική μιας ιστορίας, πχ στο witcher του Netflix οι Witchers ξεκίνησαν απο con artists που φτιάχνουν τέρατα και τα αμόλανε για να ζητάνε αμοιβή.

Στο lord of the rings του Τζάκσον υπήρχαν παραλείψεις αναγκαστικά, αλλά το αποτέλεσμα ήταν άψογο. Στο rings of power η Γκαλαντριελ φλερτάρει με τον Sauron.

Μία ατάκα που κρατάω επίσης από το διπλανό νήμα: Είναι μεγάλη κατάρα να έχει διαβάσει κάποιος ένα βιβλίο, να το έχει στα αγαπημένα του και να βλέπει μέτρια μεταφορά στην οθόνη. Ακόμα και σχετικα καλή να είναι η ταινία ή σειρά, η σύγκριση και η γκρίνια είναι αναπόφευκτη.

Συμφωνώ με μερικά και διαφωνώ με άλλα.

Πάντοτε προσωπικά επικεντρώνομαι στη μεταφορά και συνήθως είμαι αυστηρός αλλά εξαρτάται από το τι μεταφέρεται και πώς (προφανές).

ΙΜΟ σε επιστημονική φαντασία μπορεί κανείς να πάρει ελευθερίες αρκεί να μη λέει ότι μεταφέρει ένα βιβλίο. Π.χ. η μεταφορά του Foundation ως ιστορία εμπνευσμένη από τα βιβλία (που τα έχω διαβάσει και μάλιστα 2 φορές έκαστο - την αρχική τριλογία) όχι μόνο δεν με χάλασε αλλά τη βρίσκω εξαιρετική ως μια αφεαυτού ιστορία που απλά παίρνει στοιχεία και εξελίσσεται στο περιβάλλον του Foundation.

Για scifi / fantasy / fiction δεν πολυχαλιέμαι συνεπώς με τις εμπνεύσεις από βιβλία και κρίνω αφεαυτή τη σειρά / ταινία και είμαι αρκετά χαλαρός (ή ακόμα και αδιάφορος) προς την μεταφορά του ιδίου του βιβλίου.

Τώρα, αν μια σειρά όμως μιλά για το ότι μεταφέρει ένα βιβλίο, εκεί εφόσον γνωρίζω το βιβλίο μπορώ να γίνω αυστηρός. Αλλά, π.χ. κρίνοντας το Silo που είναι μια μέτρια σειρά (και ΙΜΟ τείνει προς το καλή) μπορώ να πω ότι η σειρά μου είπε πολύ περισσότερα από το βιβλίο που είναι πιο αργό από την καθυστέρηση την ίδια και - ΙΜΟ - μάλιστα ελαφρώς κακογραμένο.

Εκεί που αλλάζει εντελώς η συζήτηση και γίνομαι αυστηρότατος είναι στα ιστορικά θέματα. Εάν μια σειρά / ταινία είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, έ, εκεί γίνομαι αμείλικτος ιδιαίτερα όταν η ιστορία καταπατάται ή γίνεται εξέδρα / βάση για να πουλήσει ο καθένας και καθεμιά τις όποιες ιδεοληψίες.

Ακόμα, δε, χειρότερα, όταν πουλιούνται σε φάση 2024 για γεγονότα που έλαβαν χώρα 80 χρόνια πριν. Κλασικό παράδειγμα η πρόσφατη ταινία του Netflix για το Μόναχο το 1938 όπου κυριολεκτικά πήρε χαρακτήρες από τον 21ο αιώνα, συμπεριφορές κλπ και τις έκανε port στο 1938.

Αυτά, συνοπτικά...

[chat1978]

Pop η διαφοροποίηση από ιστορικά γεγονότα δεν είναι διαφοροποίηση από το βιβλίο αλλά από την ιστορία. Αν το βιβλίο είναι ιστορικά ανακριβές και η μεταφορά είναι, τότε τι;

Γενικά έγραψες κάτι που δεν είχα σκεφτεί. Καμία φορά η μεταφορά είναι καλύτερη από το βιβλίο. Καλή ιδέα αλλά όχι η καλύτερη υλοποίηση στο βιβλίο. Εκεί δεν βλέπω να σκίζονται ρούχα για το βιβλίο σε αντιστοιχία με τις αντιδράσεις για όταν η μεταφορά δεν ήταν τόσο καλή. Ακόμα και ο σχολιασμός είναι ελάχιστος. Λίγο μονόπλευρη η προσέγγιση γενικά.