Imposible is Nothing...Ετσι για να μην ξεχνιόμαστε..

[maxcp]

Τότε, που το ελληνικό ποδόσφαιρο άνθιζε… Τότε, που η ελπίδα για καλύτερες μέρες ήταν πιο ζωντανή από ποτέ… Τότε, που οι ποδοσφαιριστές ήταν αγαπημένοι και οι οπαδοί είχαν σταματήσει να βλέπουν κόκκινο, πράσινο, κίτρινο ή μαύρο… Τότε, που όλοι είχαν και μια ευχή να πουν για το μέλλον. Τότε, που ήταν ακόμα 2004! Δύο χρόνια μετά την μεγαλύτερη μέρα του ποδοσφαίρου, η χαρά με τη λύπη είναι πολύ κοντά και μια bittersweet melody συνοδεύει τις αναμνήσεις. Το Sportime.gr σας ταξιδεύει μέσα από την ελληνική αλφάβητο στο όνειρο της Πορτογαλίας, ξεφυλλίζει το άλμπουμ με τις 87 σημαδιακές φωτογραφίες και προσφέρει σε βίντεο τα επτά γκολ του θριάμβου. Και για να μην το ξεχάσουμε: Εκ μέρους όλων των Ελλήνων, σας ευχαριστούμε, παιδιά... Ξανά και ξανά σας ευχαριστούμε... Α μυνα! Εν αρχήν ην… Οι Πορτογάλοι μας θυμήθηκαν δύο χρόνια μετά γιατί ακόμα τους πονάει. Λες και εκείνοι στο ματς με την Αγγλία παρέδωσαν μαθήματα επιθετικού ποδοσφαίρου. Ο συντονισμένος τρόπος να κλείνουμε τους διαδρόμους μπλόκαρε Γαλλία, Τσεχία και Πορτογαλία! Κι αφού, πλέον, πέρασαν περίπου 728 μέρες, το παγκόσμιο κύπελλο προσπαθεί να κινηθεί στους δικούς μας ρυθμούς. Β ρύζας! Σε όλο το πανευρωπαϊκό έβαλε ένα γκολ. Ήταν εκείνο που πανηγυρίστηκε λιγότερο τη στιγμή που μπήκε, εκείνο που έκανε το μικρότερο σουξέ και θα ήταν εκείνο που θα ξεχνιόταν πιο εύκολα. Το πλασέ του Ζήση Βρύζα, όμως, ήταν εκείνο που μας έδωσε και την πρόκριση στα προημιτελικά του Euro. Η πάσα από τον Παπαδόπουλο, η εύστοχη εκτέλεση, το 2-1 κόντρα στη Ρωσία και η πρόκριση, παρά την ήττα. Γ αλανόλευκο. Απέραντο, όπως στην ταινία που έχει γυριστεί στα Κουφονήσια. Στην αρχή ήταν περίπου 1.000 που πανηγύριζαν σε μια γωνία. Τόσο λίγοι που η πρώτη αγκαλιά, εκείνη του Γιώργου Καραγκούνη μπορούσε να τους χωρέσει. Στο φινάλε ήταν δεκάδες χιλιάδες! Το αστείο, βέβαια, πήγε να γίνει κακόγουστο με τόσους άσχετους που ανηφόριζαν στην Πορτογαλία, όμως λίγη σημασία είχε όταν ακουγόταν ο Εθνικός μας ύμνος και το «δεν σταματώ να τραγουδώ ποτέ!!!». Δ ελλας! Έχει γίνει επωδός κάθε στημένης φάσης. «Γκολ και φύγαμε για τελικό!». Μετά από ένα εφιαλτικό 90λεπτο και ένα πιο ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο στην παράταση, η εθνική μας ομάδα άρχισε να διεκδικεί την πρόκριση στα ίσια απέναντι στην Τσεχία. Είχε, ήδη, χάσει δύο καλές ευκαιρίες στον έξτρα χρόνο, όταν ο Βασίλης Τσάρτας έπαιρνε φόρα να εκτελέσει εκείνο το κόρνερ από τη δεξιά πλευρά του γηπέδου. Το εκτέλεσε, ο Τραϊανός Δέλλας μπήκε στην πορεία της μπάλας και φύγαμε για τελικό! Ε ΠΟ! Παρότι τέτοιες ώρες είναι δύσκολο να είμαστε αντικειμενικοί, ένα μερίδιο ευθύνης οφείλουμε να τις το αναγνωρίσουμε. Ο Βασίλης Γκαγκάτσης και η ελληνική ομοσπονδία έκαναν πολύ και αθόρυβη δουλειά για να μπορέσουν οι διεθνείς μας να προετοιμαστούν όπως έπρεπε και να πάνε στην Πορτογαλία για το θρίαμβο. Δεν κατάφεραν, βέβαια, να διαχειριστούν σωστά ούτε την τεράστια ζήτηση για τα εισιτήρια πριν τα μεγάλα ματς, ούτε την επιτυχία, όμως ποιος θα μπορούσε; Ζ αγοράκης! Όπως λέμε Θοδωρής, όπως λέμε αρχηγός, όπως λέμε MVP! Ο Θοδωρής Ζαγοράκης έκανε τα παιχνίδια της ζωής του από το πρώτο ως το τελευταίο… Μάρκαρε, έτρεχε, δημιουργούσε, με αποκορύφωμα την ντρίμπλα στον Λιζαραζού στον αγώνα με τη Γαλλία και την ασίστ στον Χαριστέα. Η βράβευση από την UEFA, η καταξίωση στην Ευρώπη και η μεταγραφή του στην Μπολόνια ήταν η επιβράβευση για το πιο… τρελό καλοκαίρι της ζωής μας. Η ττες! Δύο ήταν τα αποτελέσματα που αφού δεν μας σκότωσαν, μας έκαναν πιο δυνατούς. Και πιο έτοιμους! Στην Ολλανδία λίγες μέρες πριν την έναρξη του Euro, η εθνική μας ομάδα αντιμετώπισε τους οράνιε. Η μπάλα χάθηκε, το μέτρο χάθηκε και το κοντέρ σταμάτησε στα τέσσερα. Η κριτική προσγείωσε τους παίκτες και τον κόσμο, που πλέον δεν είχαν αυταπάτες για την αποστολή στην Πορτογαλία. Αυτή η ήττα ήταν εκείνη που μας έβαλε μυαλό και το αρνητικό αποτέλεσμα κόντρα στη Ρωσία ήταν εκείνο που έδωσε δύναμη για τα τρία επόμενα ματς. Θ αύμα! Το λέμε γιατί κοντεύουμε να το ξεχάσουμε… Η δική μας Ελλάδα ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης στο ποδόσφαιρο. Κατέκτησε το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Πορτογαλία. Τώρα περισσότερο από ποτέ καταλαβαίνουμε τι συνέβη εκείνο το καλοκαίρι και γιατί δεν πρόκειται ποτέ ξανά να συμβεί. Ή, για να μην είμαστε απόλυτοι το πολύ-πολύ να έχουμε 1% να το ζήσουμε ξανά. Ι σπανία! Ήταν η αδυναμία μας σε όλη την απίστευτη πορεία προς την κορυφή. Ήταν η ομάδα που μας έδειξε πόσο πολύ απέχουμε από τους μεγάλους, όταν με επαγγελματικό τρόπο και συνοπτικές διαδικασίες μας νίκη 2-0 στη Λεωφόρο. Μετά ήρθε το 0-1 στην Σαραγόσα και μετά η εκδίκηση. Που θέλανε και ποτέ δεν πήραν! Το γκολ του Χαριστέα αρκούσε για να πάρουμε ένα βαθμό κι ας είχε γείρει το γήπεδο απελπιστικά από το 60’ κι έπειτα. Κ ολίνα! Το γούρι μας… Όχι, γιατί το σωστό πρέπει να λέγεται. Στον πρώτο αγώνα έδειξε να μην καταλαβαίνει από έδρες και έδωσε το πέναλτι, με το οποίο ουσιαστικά σφραγίσαμε τη νίκη απέναντι στην Πορτογαλία. Στον ημιτελικό ήταν και πάλι εκεί για να μας δίνει μερικές ανάσες όποτε τις χρειαζόμασταν. Ο Ιταλός ρέφερι είχε τους δικούς του λόγους να μας… πάει και η… συνταξιοδότησή του ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την εθνική μας. Λ ισσαβώνα! «Όλη η Λισσαβώνα είναι μπλε, είναι μπλε, είναι μπλε…». Οι Πορτογάλοι μας χάζευαν. Δεν είχαν πρόβλημα και να πανηγυρίσουν μαζί μας. Δεν τους πείραζε το αποτέλεσμα στην πρεμιέρα αφού και εκείνοι προχωρούσαν στην διοργάνωση. Η Λισσαβώνας ξενυχτούσε στις 25 Ιουνίου από τους Έλληνες που πανηγύριζαν την πρόκριση επί της Γαλλίας. Εκείνο το βράδυ οι κάτοικοι της πόλης δεν φαντάζονταν ότι θα έπρεπε να μείνουν ξάγρυπνοι για τους τρελούς με τα γαλανόλευκα και στις 4 Ιουλίου. Τα είχαν κάπως διαφορετικά στο μυαλό τους. Κι αν για τους παίκτες (βλ. παρακάτω) το «Ντα Λουζ» είναι το αγαπημένο τους στάδιο, για όσους έκαναν το ταξίδι η Λισσαβώνα είναι η αγαπημένη πρωτεύουσα. Μ ιχάλης Καψής! Όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει! Απόδοση να χάσει τον παίκτη του: 8,50! Απόδοση να τον σβήσει: 1,90. Απόδοση στο Euro 2004: Ανεκτίμητη!!! Ο αμυντικός του Ολυμπιακού, που τότε άνηκε στην ΑΕΚ κι έφυγε για την Μπορντό, είχε κάθε εβδομάδα και διαφορετικό ρόλο. Πότε ο Παουλέτα, πότε ο Ραούλ, πότε ο Ανρί, πότε ο τεράστιος Κόλερ και μετά πάλι ο Παουλέτα… Όλοι πέρασαν εφιαλτικά, όλοι αναγκάστηκαν να ψάξουν για μερικά εκατοστά χώρου, όλοι τον μίσησαν. Εκτός από εμάς που απολαμβάναμε να βλέπουμε τον Έλληνα αμυντικό να μαζεύει… διαβατήρια. Ν τα Λουζ! Το στάδιο του φωτός… Το γήπεδο που αποτελεί το επίσημο αγαπημένο όλων των Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Εκείνο, όπου γράφτηκε η πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου, για πολλούς ακόμα και του ελληνικού αθλητισμού. Η εθνική ομάδα ανέβηκε στο πρώτο σκαλί όλης της Ευρώπης και σήκωσε την κούπα της πρωταθλήτριας. Ένα γκολ αρκούσε για να χυθεί φως σε όλη τη χώρα. Ο μόνοια! Τι βραδιές κι αυτές… Η κεντρική πλατεία της Αθήνας, η πλατεία Αριστοτέλους και ο Λευκός Πύργος και κάθε κεντρικό σημείο σε όλη τη χώρα ήταν το ιδανικό μέρος για ξενύχτι το καλοκαίρι του 2004. Στις 12 Ιουνίου ελάχιστοι και στις 16 λίγοι παραπάνω. Στις 20 το πρώτο ξέσπασμα και χιλιάδες πήραν τους δρόμους. Μετά, συνήθεια! Στις 25 Ιουνίου για την πρόκριση στα ημιτελικά, την 1η Ιουλίου για τον τελικό και στις 4 Ιουλίου γιατί κανείς… δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Π ρεμιέρα! «Δεν βάλατε μυαλό, δεν βάλατε μυαλό, νίκη στην πρεμιέρα, νίκη και στον τελικό!!!». Όπως γίνεται κατανοητό, χρειάζεται μια μικρή προσαρμογή του συνθήματος σε αξιοπρεπή επίπεδα. Οι Πορτογάλοι έγιναν οι δεύτεροι πιο αγαπημένοι μας αντίπαλοι μετά τους Ισπανούς. Το έχουν φαίνεται οι Ίβηρες… Ξεκίνησαν το Euro με ήττα από την Ελλάδα και στο φινάλε διψούσαν για εκδίκηση. Και αυτοί! Δύο χρόνια μετά, εκμεταλλεύονται την… απουσία μας για να σηκώνουν πανό! Ρ εχάγκελ! Ο βασιλιάς δεν θα μπορούσε να λείπει… Το τμήμα στο Τατόι θα του το κάναμε δώρο, αν το ζητούσε. Ο δικός μας Ότο, ο Ρεχακλής όπως έγινε το λογοπαίγνιο από τους Γερμανούς, ήρθε σαν ξένος και σαν… τίποτα στην Ελλάδα του μηδενισμού κι έγινε αγιασμός. Η λαϊκή απαίτηση εκείνο το καλοκαίρι τον ανάγκασε να πει «όχι» στην γερμανική ομοσπονδία για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της νασιονάλμανσαφτ κι έκτοτε είναι το απόλυτο αφεντικό στην Ελλάδα. Ο άνθρωπος που έχει κερδίσει την αιώνια ευγνωμοσύνη μας ό,τι κι αν συμβεί στο εξής. Σ εϊταρίδης! Πριν ξεκινήσει το Euro ο Παναθηναϊκός τον πούλησε με ένα ποσό κοντά στα 3 εκ. ευρώ στην Πόρτο. Αν περίμενε να ολοκληρωθεί το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ίσως να έπαιρνε τα τριπλά λεφτά. Ο παίκτης που έκανε την κούρσα από δεξιά και κέρδισε το πέναλτι στην πρεμιέρα, εκείνος που ήταν σταθερός σε όλο το τουρνουά και που όποτε χρειαζόταν γυρνούσε σε σέντερ μπακ για να βοηθήσει την άμυνα, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Εκείνο το καλοκαίρι άλλαξε τη ζωή και την καριέρα του, αφού εκτός των άλλων συμπεριλήφθηκε και στην καλύτερη ενδεκάδα του Euro. Τ ερματοφύλακας! Στην δική μας περίπτωση, Αντώνη Νικοπολίδης. Ένας ακόμα από τους Έλληνες που συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα του τουρνουά. Μπορεί πολλές φορές να μας άγχωνε με την ηρεμία (ως και απάθεια) του, μπορεί να καρδιοχτυπούσαμε σε ορισμένες άστοχες εξόδους που επιχειρούσε, αλλά το σωστό να λέγεται. Σε πολλά ματς, ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού κράτησε όρθια την Εθνική και είχε μεγάλο μερίδιο στην κατάκτηση του κυπέλλου. Στα θετικά του και το γεγονός ότι κέρδισε τις γυναικείες καρδιές! Υ πομονή! Την χρειάστηκαν όλοι για να φτάσουμε ψηλά. Ο κόσμος όταν έψαχνε μανιωδώς ένα εισιτήριο για την Πορτογαλία κι έβλεπε τους κερδοσκόπους να ανεβάζουν στα ύψη τις τιμές για ένα τσάρτερ. Οι ταξιδιωτικοί πράκτορες που μπορεί να ήθελαν, αλλά δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τόσους χιλιάδες ανθρώπων. Οι ποδοσφαιριστές που δεν έβρισκαν άκρη με τα πριμ, κάτι που λίγο έλειψε να τινάξει το θαύμα στον αέρα. Όλοι τη χρειαστήκαμε κάποια στιγμή… Φ ιέστα! Της υπομονής κι αυτή… Ο κόσμος περίμενε σαν τρελός την άφιξη της Εθνικής, που εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο πανηγύρι, για όλους πλην όσων έπρεπε. Όσοι είχαν κατακλύσει τους δρόμους για να δουν τους παίκτες και το πούλμαν να διασχίζουν το δρόμο το ευχαριστήθηκαν περισσότερο από όσους ήταν στο Καλλιμάρμαρο και περίμεναν για τη μεγάλη φιέστα. Εκείνο το ενδιαφέρον μονοπώλησαν εκείνοι που θα έπρεπε να ήταν σε μια καρέκλα και να παρακολουθούν. Επίσημοι, επίσημοι, επίσημοι. Και η παρωδία κράτησε λίγες ώρες! Χ αριστέας! Το έχουμε πει πολλές φορές. Το παιδί έκανε του κεφαλιού του στην Πορτογαλία και η Ελλάδα έκανε πάρτι! Το πρώτο του γκολ μπήκε με την Ισπανία και προτίμησε το πόδι. Μετά η Γαλλία και η Πορτογαλία ένιωσαν την κεφαλιά του, όπως και όλοι εμείς που τον βλέπαμε να σκοράρει. Ο Άγγελος Χαριστέας ήταν και αυτός στην καλύτερη ενδεκάδα του Euro και ήταν ο επιθετικός που κέρδισε τις εντυπώσεις στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ψ υχρολουσία! Η επόμενη μέρα των περισσότερων διεθνών ποδοσφαιριστών. Η επιτυχία στην Πορτογαλία δεν μπόρεσε να τους εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον, παρά μόνο μερικά καλύτερα συμβόλαια. Μερίδιο ευθύνης είχαν, φυσικά, και οι ίδιοι που κοίταξαν κάποια πράγματα τυχοδιωκτικά και δεν δούλεψαν όσο θα έπρεπε, ώστε να θερίσουν τους καρπούς που είχαν σπείρει στο Euro. Δύο χρόνια μετά, κάποιοι έχουν επιστρέψει ή ετοιμάζονται να επιστρέψουν στην Ελλάδα, άλλοι ψάχνουν κάτι καλό στο εξωτερικό και ελάχιστοι μπορούν να αισθάνονται πετυχημένοι. Ω ραία καίγονται! Δυστυχώς δεν κρατήσαμε τίποτα καλό για το φινάλε. Όπως τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται, έτσι και οι ωραίες αναμνήσεις, ωραία καταστρέφονται. Στις 4 Ιουλίου θα έχουμε πάντα την επέτειο για την κατάκτηση του Euro. Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη γιορτή και τη χαρά για εκείνη την ημέρα. Μόνο που τώρα, υπάρχει η περίπτωση να προστεθεί και μια μαύρη επέτειος παραμονή της ημέρας που σήκωσε ο Ζαγοράκης την κούπα. Η 3η Ιουλίου, γνωστή και ως η ημέρα που η ΦΙΦΑ απέκλεισε κάθε ελληνικό στοιχείο από τα κύπελλα Ευρώπης. "Θα ξανάρθει η ρουτίνα, μα κάτι άλλαξε από χθες... Είμαστε πια πρωταθλητές..." Μαριάννα Αξιοπούλου
www.sportime.gr

[hedgehog]

Μαμά μου!!!

Πάτα κανένα enter καλέ!!!

[emav]

Βέβαια, τώρα, αντί να λέμε "άντε και σ' ανώτερα", λέμε "και μη χειρότερα".

«Δεν βάλατε μυαλό, δεν βάλατε μυαλό, νίκη στην πρεμιέρα, νίκη και στον τελικό!!!»

Χμμμ... "Νίκη" λέγαμε ή κάτι άλλο;

Πώς το έλεγε ο κ. καθηγητής των αγγλικών στη Λούφα και Παραλλαγή; This is a pipe!

[supermario]

Βέβαια, τώρα, αντί να λέμε "άντε και σ' ανώτερα", λέμε "και μη χειρότερα".



Χμμμ... "Νίκη" λέγαμε ή κάτι άλλο;

Πώς το έλεγε ο κ. καθηγητής των αγγλικών στη Λούφα και Παραλλαγή; This is a pipe!

Μαλλον "this is a dick!"

[maxcp]

οι Ρουβο-Κοκκίνου κλώνοι θα πάρουν και φέτος διαρκείας?
για να δούμε τι θα γίνει φέτος με τον κόσμο..

[Kiwi]

Προσπαθώ να καταλάβω πού το πάει το κατεβατό... Στο ότι θα σηκώναμε και το παγκόσμιο άνετα ή στη νοσταλγία;

[Νικαετός]

Προσπαθώ να καταλάβω πού το πάει το κατεβατό... Στο ότι θα σηκώναμε και το παγκόσμιο άνετα ή στη νοσταλγία;

LOL , για να το δείχνεις ως απόδειξη στα δισέγγονά σου , όταν θα λες : Κάποτε η Ελλάδα είχε πάρει το πανευρωπαϊκό στο ποδόσφαιρο και αυτά θα λένε : Πάει , το έχασε ο γέρος !

[Reef]

ζαλιστηκα πριν καν διαβασω το μυνημα σου μονο που το κοιταξα

κανε ενα edit βαλε καμια παραγραφο και ισως το διαβασω

[Nakraal]

Μετά την προγονολαγνεία που μας πηγαίνει πίσω παντού, θα μας φάει και η Γιουροδιυοχιλιάδεστεσσεραλαγνεία, που θα μας πηγαίνει πίσω στο ποδόσφαιρο.