Το μεγάλο κεφάλαιο δεν θέλει ηγέτες αλλα μαριονέτες.
Τύπου Μπους ας πούμε, για να μην μιλήσω για τα ελληνικά αντιστοιχα...

Φωτεινές εξαιρέσεις αποτελούν τύποι σα τον Κλίντον, τον Μπλερ που είναι απλά ικανοί διαχειριστές (του λόγου και της εικόνας τους κυρίως)... και τίποτε παραπάνω.