Mάθε προγραμματισμό σε 10 χρόνια...

[anon]

Του Peter Norvig





Γιατί τρέχουν όλοι;


Μπείτε σε οποιοδήποτε τεχνικό βιβλιοπωλείο και θα δείτε το "Πως να μάθετε Java σε 7 ημέρες" μαζί με άπειρες παραλαγές του πως να μάθετε Visual Basic, Windows, Internet και ένα σωρό άλλα, όλα σε διάστημα απο μερικές ώρες ως μέρες. Εκανα την επόμενη αναζήτηση στο Amazon.com

pubdate: after 1992 and title: days and (title: learn or title: teach yourself)

και πήρα 248 hits. Τα πρώτα 78 ήταν βιβλία πληροφορικής (ο αριθμός 79 ήταν Learn Bengali in 30 days). Αντικατέστησα το "ημέρες" με "ώρες" και είχα όμοια αποτελέσματα. 253 περισσότερα βιβλία, με 77 βιβλία πληροφορικής ακολουθούμενο απο το "Teach yourself Grammar and Style in 24 hours" στην θέση 78. Απο τα συνολικά πρώτα 200 το 96% ήταν βιβλία πληροφορικής.

Το συμπέρασμα είναι ότι είτε ο κόσμος τρέχει για να μάθει πληροφορική ή ότι η πληροφορική είναι πολύ πολύ ευκολότερη για να την μάθεις απο οτιδήποτε άλλο. Δεν υπάρχουν βιβλία για παράδειγμα πως να μάθεις Μπετόβεν ή Κβαντική Φυσική ή έστω Κούρεμα σκύλων σε λίγες μέρες. Felleisen et al, συμφωνούν σε αυτή την τάση στο βιβλίο τους "How to design programs" όταν λένε ότι "Ο κακός προγραμματισμός είναι εύκολος. Οι ηλίθιοι μπορούν να τον μάθουν σε 21 μέρες, ακόμα και αν είναι βλάκες".

Ας αναλύσουμε τι μπορεί να σημαίνει ένας τίτλος όπως "Learn C++ in three days"
(Μάθετε την C++ σε τρείς μέρες):

Μάθηση: Σε 3 (τρείς) μέρες δεν μπορείς να έχεις επαρκή χρόνο για να γράψεις αρκετά σημαντικά προγράμματα, και να μάθεις απο τις επιτυχίες και αποτυχίες. Δεν μπορείς να έχεις χρόνο να δουλέψεις με έναν πεπειραμένο προγραμματιστή και να καταλάβεις να λειτουργείς σε ένα περιβάλλον της C++. Εν συντομία, δεν μπορείς να έχεις επαρκή χρόνο για να μάθεις αρκετά. Ετσι το βιβλίο πραγματεύεται απλά μια εξοικείωση και όχι κατανόηση. Οπως είπε ο Alexander Pope, "a little learning is a dangerous thing" (δηλαδή η ημιμάθεια είναι επικίνδυνη, ή όπως λέμε στην Ελλάδα, η ημιμάθεια είναι χειρότερη και απο την αμάθεια).

C++: Σε 3 μέρες μπορείς ίσως να μάθεις λίγο απο το συντακτικό της γλώσσας C++ (εαν ήδη γνωρίζεις μια άλλη γλώσσα προγραμματισμού), αλλά δεν μπορείς να μάθεις πως να χρησιμοποιείς την γλώσσα. Εν συντομία, εαν είσαι πχ ένας προγραμματιστής σε BASIC, μπορείς να μάθεις να γράφεις με το στυλ της BASIC χρησιμοποιώντας το συντακτικό της C++, αλλά δεν μπορείς να ξέρεις γιατί και σε τι η C++ είναι καλή (ή κακή). Οπότε; Ο Alan Perlis είχε πεί: "Μια γλώσσα η οποία δεν σου επηρεάζει τον τρόπο σκέψης στον προγραμματισμό, δεν αξίζει να την ξέρεις". Ενα πιθανό σημείο είναι ότι πρέπει να μάθεις κάποια ψήγματα της C++ γιατί χρειάζεται να "συνδεθείς" με κάποιο ήδη υπάρχον εργαλείο ή εφαρμογή για την επίτευξη ενός πολύ συγκεκριμένου σκοπού. Αλλά τότε δεν μαθαίνεις προγραμματισμό, απλά μαθαίνεις πως να επιλύσεις το συγκεκριμένο μόνο πρόβλημα.

Σε τρείς μέρες: Δυστυχώς, δεν είναι αρκετό, όπως δείχνει το επόμενο κεφάλαιο.


Μάθε προγραμματισμό σε 10 χρόνια


Οι ερευνητές (Bloom (1985), Bryan & Harter (1899), Hayes (1989), Simmon & Chase (1973)) απέδειξαν ότι, για ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, απαιτούνται περίπου 10 χρόνια, για την ανάπτυξη μεγάλης δεξιότητας, όπως παίξιμο σκακιού, σύνθεση μουσικής, παίξιμο πιάνου, κολύμβησης, τέννις, ακόμα και χειρισμό τηλέγραφου ή έρευνα σε νευροψυχολογία ή τοπολογία. Το κλειδί είναι: deliberative practice (συνειδητή πρακτική). Οχι να το κάνεις απλά ξανά και ξανά και ξανά μηχανικά, αλλά να προκαλείς τον εαυτό σου με έναν στόχο ο οποίος ξεπερνά τις τωρινές σου δυνάμεις και δυνατότητες, προσπαθώντας, αναλύοντας την προσπάθεια κατα την διάρκεια και μετά ώστε να διορθώνεις τα όποια λάθη. Και μετά πάλι ξανά. Και ξανά. Δυστυχώς φαίνεται ότι δεν υπάρχει πλάγιος δρόμος (ή όπως είπε ο Ευκλείδης στον Πτολεμαίο που ήθελε ένα σύντομο και πιο εύκολο δρόμο για να μάθει γεωμετρία "δεν υπάρχει βασιλική οδός προς την γεωμετρία"). Ακόμα και ο Μότσαρτ, που ήταν παιδί φαινομενο και έπαιζε σολίστ απο τα 4 του, του πήρε 13 ακόμη χρόνια για να αρχίσει να γράφει μουσική επιπέδου που έμεινε. Η' για να πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα, οι Beatles, φαίνεται ότι μπήκαν στο μουσικό στερέωμα ξαφνικά με διάφορα νο1 χιτς και μια εμφάνιση στο σόου του Ed Sullivan το 1964. Αλλά ήδη έπαιζαν σαν μπάντα σε μικρά κλαμπάκια στο Λιβερπουλ και το Αμβούργο ήδη απο το 1957, και παρόλο που είχαν αρκετή επιτυχία, η πρώτη τους ουσιαστική επιτυχία ήταν με το Sgt Peppers που βγήκε το 1967. Ο Malcolm Gladwell αναφέρει σε μια μελέτη που έγινε στην Ακαδημία Μουσικής του Βερολίνου συγκρίνοντας τους κορυφαίους, τους μέτριους και τους "κακούς" τάξεων και ρωτώντας τους πως εξασκούνταν:

Ολοι, και απο τις τρείς κατηγορίες, άρχισαν να εξασκούνται περίπου στην ίδια ηλικία, γύρω στα 5. Τα πρώτα χρόνια, όλοι τους εξασκούνταν περίπου το ίδιο, περίπου 2 με τρείς ώρες την εβδομάδα.Γύρω στην ηλικία των 8, άρχισαν οι διαφοροποιήσεις. Οι μαθητές που κατέληξαν στους καλους είχαν αρχίσει να εξασκούνται περισσότερο απο όλους, 6 ώρες/εβδομάδα στην ηλικία των 9, 8ώρες στα 12τους και 16 ώρες/εβδομάδα στα 14τους ενώ στα 20 κάναν εξάσκηση πάνω απο 30 ώρες/εβδομάδα. Ηδη στην ηλικία των 20, η ελίτ των τάξεων είχε ξεπεράσει τις 10.000 ώρες εξάσκησης συνολικά στην ζωή τους. Σε αντιστάθμισμα, οι μέτριοι μαθητές είχαν κάπου 8.000 ώρες εξάσκησης συνολικά και οι "κακοι" κάπου 4000 ώρες.

Ετσι μπορεί λοιπόν ναναι 10.000 ώρες, και όχι 10 χρόνια, ο μαγικός αριθμός. Ο Henri Cartier-Bresson (1908-2004) είπε, "οι πρώτες 10.000 φωτογραφίες σου θαναι οι χειρότερες". Ο Samuel Johnson (1709-1784) πίστευε ότι χρειαζεται πολύ περισσότερο "Η τελειότητα σε οποιοδήποτε πεδίο μπορεί να φτάσει μέσω του κόπου ολόκληρης ζωής, δεν μπορεί να αποκτηθεί πιο φθηνά". Και ο Chaucer (1340-1400) παραπονιόταν "Η ζωή είναι τόσο μικρή και η τέχνη τόσο δύσκολη να μαθευτεί" (όπου τέχνη η τέχνη του μάστορα). Και ο Ιπποκράτης (400 πχ) είναι γνωστός απο ρητό (που έχει μεταφερθεί στα λατινικά) "ars longa, vita brevis" που είναι τμήμα μιας μεγαλύτερης φράσης "Ars longa, vita brevis, occasio praeceps, experimentum periculosum, iudicium difficile" και το οποίο σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει " Η ζωή μικρή και η τέχνη (τεχνική) μακρά, οι ευκαιρίες εφήμερες, επικίνδυνο το να πειραματίζεσαι και η κριτική δύσκολη"




Εδώ ειναι η "συνταγή" μου για επιτυχία στον προγραμματισμό:

• Πρέπει να έχεις ενδιαφέρον στο προγραμματρισμό. Και αυτό γιατί έχει ενδιαφέρον, έχει πλάκα. Πρέπει να σιγουρευτείς ότι θα έχει πλάκα ώστε να ασχολείσαι τα επόμενα 10 χρόνια.
• Μίλα με άλλους προγραμματιστές, διάβασε τον κωδικα άλλων. Αυτό είναι σημαντικότερο απο οποιοδήποτε βιβλίο προγραμματισμού ή εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
• Προγραμμάτισε. Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις κάτι, είναι κάνοντάς το. Για να το πούμε πιο τεχνικά "Το μέγιστο επίπεδο απόδοσης για άτομα σε ένα συγκεκριμένο πεδίο δεν επιτυγχάνεται αυτόματα σαν συνάρτηση χρόνου εμπειρίας, αλλά η απόδοση μπορεί να αυξηθεί ακόμα και απο μεγάλης εμπειρίας άτομα μετά απο εσκεμμένη συνειδητή προσπάθεια βελτίωσης. (p. 366) και "η πιο αποτελεσματική εκπαίδευση απαιτεί καλά ορισμένους στόχους με συγκεκριμένο και κατάλληλο επίπεδο δυσκολίας για το συγκεκριμένο άτομο, πληροφόρηση και ευκαιριες για επανάληψη και διόρθωση λαθών" Το βιβλίο Cognition in Practice: Mind, Mathematics, and Culture in Everyday Life είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο αναφοράς για την συγκεκριμένη οπτική.
  
• Εαν θέλεις, κάνε 4 χρονια σε ένα κολλέγιο/πανεπιστήμιο ή περισσότερα και για μεταπτυχιακά. Αυτό θα σου δώσει την δυνατότητα πρόσβασης σε κάποιες θέσεις εργασίας που απαιτούν συγκεκριμένα "χαρτιά" και επίσης θα σου δώσουν την δυνατότητα για μια πιο εκ βαθέων κατανόησης του πεδίου, αλλά εαν δεν σου αρέσει το σχολείο, μπορείς επίσης (με αρκετή επιμονή και υπομονή) να έχεις την ανάλογη εμπειρία επάνω στην δουλειά. Σε κάθε περίπτωση, το να διαβάζεις μόνο απο βιβλίο, δεν είναι αρκετό. "Η εκπαίδευση στην επιστήμη της πληροφορικής δεν μπορεί να κάνει κάποιον αξιόλογο προγραμματιστή όπως επίσης εαν κάποιος εκπαιδευτεί στην χρήση πινέλων και χρωμάτων δεν μπορεί να τον κάνει αξιόλογο ζωγράφο" λέει ο Eric Raymond, συγγραφέας του The New Hacker's Dictionary. Ενας απο τους καλύτερους προγραμματιστές που έχω ποτέ προσλάβει είχε απλά τελείωσει Λύκειο, και έχει φτιάξει σπουδαίο λογισμικό ( great software ) και έχει βγάλει αρκετά απο το επάγγελμα αυτό.
• Εργαστείτε σε έργα λογισμικού μαζί με άλλους προγραμματιστές. Προσπαθείστε να είστε οι καλύτερα σε κάποια, και αφήστε να είστε οι χειρότεροι σε κάποια άλλα. Οταν είσαι ο καλύτερος, τεστάρεις τις ικανότητές σου όχι μόνο στον προγραμματισμό, αλλά στο να οδηγείς μια ομάδα, και να εμφυσείς στους άλλους το όραμά σου. Οταν είσαι ο χειρότερος, μαθαίνεις πως αντιμετωπίζουν οι άλλοι, ίσως πιο έμπειροι, ανάλογες καταστάσεις.
• Εργαστείτε σε έργα λογισμικού, μετά απο άλλους προγραμματιστές. Θα χρειαστεί να μάθετε και να κατανοήτε προγράμματα που έχουν γραφτεί απο άλλους. Δείτε τι απαιτείται για να καταλάβεις και να διορθώσεις όταν ο αρχικός προγραμματιστής δεν είναι διαθέσιμος. Σκεφτείτε πως πρέπει να σχεδιάσετε τα προγραμματά σας ώστε ναναι εύκολα διαχειρίσημα, και στο μέλλον, ίσως μετά που θα τα έχετε εγκαταλείψει.
• Μάθετε τουλάχιστον μισή ντουζίνα γλώσσες. Συμπεριλάβετε τουλάχιστον μια γλώσσα που υποστηρίζει class abstractions (όπως Java ή C++), μια που υποστηρίζει functional abstraction (όπως Lisp ή ML, Haskell), μια που υποστηρίζει syntactic abstraction (όπως Lisp), μια που υποστηρίζει declarative specifications (όπως SQL, Prolog ή C++ templates, ), μια που υποστηρίζει coroutines (όπως Icon ή Scheme), και τέλος μια που υποστηρίζει παραλληλία (parallelism) (όπως Clojure, Sisal).
• Να θυμάστε ότι υπάρχει ένας υπολογιστής στην "επιστήμη υπολογιστών" Πρέπει να μάθετε πόσο πρέπει να χρειάζεται να κάνει για να εκτελέσει κάτι ένας υπολογιστής, να διαβάσει πχ μια θέση μνήμης, με ή χωρίς cacje, απο τον δίσκο κλπ.
• Συμμετέχετε σε επιτροπές που προσπαθούν να δημιουργήσουν στάνταρντς κάποιας γλώσαας. Μπορεί ναναι επιτροπή όπως η ANSI C++ committee, ή μπορεί ναναι εαν το προσωπικό σας στυλ γραφής κώδικας θα πρεπει να έχει 2 ή 4 κενά indentation levels. Με ότι και να ασχοληθείται, θα μάθετε τι αρέσει σε άλλους ανθρώπους σε μια γλώσσα, πόσο βαθιά το νοιώθουν και ίσως και γιατί.
• Να έχετε το ένστικτο να φύγετε απο τις επιτροπές αυτές, όσο πιο γρήγορα γίνεται

Με όλα αυτά στο μυαλό, αναρωτιέται κανείς πόσο μακριά μπορείς να πάς απλά με το διάβασμα βιβλίων. Πριν γεννηθεί το πρώτο μου παιδί, διάβασα πολλά απο τα HowTo βιβλία, και στο τέλος πάλι έννοιθα ένας άσχετος νουμπας. 30 μήνες μετά, όταν ήταν να γεννηθεί το δευτερό μου παιδί, πήγα να τα ξαναδιαβάσω; Οχι. Αντιθέτως, στηρίχθηκα στην προσωπική μου εμπειρία, η οποία αποδείχθηκε πολύ πιο χρήσιμη απο το διάβασμα χιλιάδων σελίδων κάποιων εξπέρ.

Ο Fred Brooks, στο δοκίμιο του No Silver Bullet κατέγραψε ένα πλάνο τρειών σημείων για την αναγνώριση σπουδαίων προγραμματιστών:

1. Πρέπει να κάνεις σύστημα να αναγνωρίζεις σπουδαίους προγραμματιστές όσο πιο νωρίς γίνεται.
   
2. Τοποθέτησε έναν μέντορα ο οποίος θαναι υπεύθυνος για την εκπαίδευση και ανάπτυξη του υποψηφίου, και κράτα αρχείο καρριέρας.
3. Δημιούργησε ευκαιρίες για νέους σχεδιαστές λογισμικού να έρχονται σε επαφή με άλλους και να αλληλοεπιδρουν.

Αυτό προυποθέτει ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά για να γίνουν σπουδαίοι σχεδιαστές λογισμικού. Η δουλειά είναι να τους προπονήσεις κατάλληλα. Ο Alan Perlis το είπε χαρακτηριστικά: "Ο καθένας μπορεί να εκπαιδευθεί για γλύπτης. Ο Μιχαήλ Αγγελος πρέπει να έχει εκπαιδευθεί πως να μην γίνει. Το ίδιο είναι και με τους σπουδαίους προγραμματιστές ".

Ετσι λοιπόν, προχώρα και αγόρασε εκείνο το βιβλίο Java. Μπορεί να βρείς κάποια ωφέλεια απο αυτό. Αλλά δεν θα αλλάξει την ζωή σου, ή την ικανότητά σου ως προγραμματιστής σε 24 ώρες ή ακόμα σε μήνες.


Αναφορές


Bloom, Benjamin (ed.) Developing Talent in Young People, Ballantine, 1985.
Brooks, Fred, No Silver Bullets, IEEE Computer, vol. 20, no. 4, 1987, p. 10-19.
Bryan, W.L. & Harter, N. "Studies on the telegraphic language: The acquisition of a hierarchy of habits. Psychology Review, 1899, 8, 345-375
Hayes, John R., Complete Problem Solver Lawrence Erlbaum, 1989.
Chase, William G. & Simon, Herbert A. "Perception in Chess" Cognitive Psychology, 1973, 4, 55-81.
Lave, Jean, Cognition in Practice: Mind, Mathematics, and Culture in Everyday Life, Cambridge University Press, 1988.

[pelasgian]

Το έχω πει αυτό πολλές φορές

[alekan]

Μου έκοψες τα φτερά τώρα, είχα σκοπό να μάθω coding, ανευ διδασκάλου, σε 2 νύχτες, με υπνοπαιδεία....θα επιστρέψω τα cd

Spoiler:

[Ioanna123]

[*] Πρέπέι να έχεις ενδιαφέρον στο προγραμματρισμό. Και αυτό γιατί έχει ενδιαφέρον, έχει πλάκα. Πρέπει να σιγουρευτείς ότι θα έχει πλάκα ώστε να ασχολείσαι τα επόμενα 10 χρόνια.

Αυτο πιστευω ειναι το προβλημα μιας μεγαλης πλειοψηφιας ανθρωπων σημερα.
Κυριως δε στην Ελλαδα, οπου τα περισσοτερα παιδια απλα "παρκαρονται" καπου μεχρι το Πανεπιστημιο, και φτανουν εκει με σοβαρες ελλειψεις επαγγελματικου προσανατολισμου. Aλλα και τι να τους πουνε?! Ετσι ωμα, οτι η Ελλαδα απλα δεν εχει δουλειες για ολους, ποσο μαλλον δε, για επαγγελματιες προγραμματιστες?!

Τελος παντων, τυχεροι αυτοι που εχουν βρει απο τα 5 τους τι θελουν πραγματικα να κανουν, και μια ζωη θα βρισκουν fun σε αυτο! Παντα ομως θα ειναι μια μειοψηφια. Οι υπολοιποι θα ψαχνονται και θα αλλαζουν καριερες 3 και 4 φορες στη ζωη τους, αν και μονο αν βεβαια, ειχαν την τυχη να γεννηθουν και να μεγαλωσουν σε καποια πολιτισμενη χωρα, η οποια εχει ευελιξια στην εκπαιδευση και αγορα εργασιας που ανταμοιβει τις οποιες προσπαθειες. Αλλιως δε βαριεσαι... στη επομενη ζωη θα γεννηθουμε Καναδοι!


ps: το κειμενο θελει editing...

[chat1978]

Off Topic

Anon είσαι λάθος.
Εδώ περνιούνται μαθήματα για γλώσσες προγραμματισμού με μιας νύχτας διάβασμα και αν.
Τι θες να πεις? Δεν σε καταλαβαίνω??

Γενικώς συμφωνώ αλλά το πρόβλημα μου δεν είναι ο προγραμματισμός, τουλάχιστον σε αυτή την χώρα.
Είναι η ατελείωτη βλακεία που υπάρχει σε διαχειριστικό επίπεδο, των έργων πληροφορικής.

Ίδιες βλακείες υπάρχουν και σε άλλους τομείς, αλλά όπως και να το δει ο ξερόλας αφεντικός, μια γέφυρα θα πέσει χωρίς κολώνες και έτσι κάπως πείθεται. Στην περίπτωση του λογισμικού που είναι όλα άυλα, δεν έχεις ελπίδα.

Γιαυτό και λένε ότι η αγορά του software είναι από τις πιο δύσκολες στην Ελλάδα. Γιατί την ίδια αερο-αίσθηση έχουν οι πελάτες και τα αφεντικά.
Εγώ δέχομαι πολύ καλύτερα ένα ημιτελή προγραμματιστή, άλλωστε δεν γεννηθήκαμε όλοι γατόνια και με την γνώση στο κεφάλι μας. Δεν μπορώ όμως άλλο να δεχθώ αυτή την απίστευτη βλακεία, που πάντα οδηγεί στο θέλουμε παραπάνω προσπάθεια (σε ελεύθερη μετάφραση θέλω σκλάβους).

Φυσικά και η αναποτελεσματικότητα αυτή δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της αγοράς πληροφορικής ή μόνο της
εργασίας γενικότερα.

Συγνώμη αλλά είμαι αγανακτισμένος με το θέμα και ίσως να τα έγραψα και σε λάθος thread.

[anon]

Αυτο πιστευω ειναι το προβλημα μιας μεγαλης πλειοψηφιας ανθρωπων σημερα.
Κυριως δε στην Ελλαδα, οπου τα περισσοτερα παιδια απλα "παρκαρονται" καπου μεχρι το Πανεπιστημιο, και φτανουν εκει με σοβαρες ελλειψεις επαγγελματικου προσανατολισμου. Aλλα και τι να τους πουνε?! Ετσι ωμα, οτι η Ελλαδα απλα δεν εχει δουλειες για ολους, ποσο μαλλον δε, για επαγγελματιες προγραμματιστες?!

Η ελλάδα γενικώς δεν έχει δουλειές, και πολύ περισσότερο σε τεχνολογίες. Το αν 100-200 άτομα έχουν δουλειά και καλοπληρωμένη, δεν σημαίνει ότι ο κλαδος της πληροφορικής μπορεί να "θρέψει" κόσμο. Εκτός και εαν γίνουμε Ινδοί outsourcers, αλλά θα πρέπει να δουλεύουμε και με ινδικούς μισθούς.

ps: το κειμενο θελει editing...

Θα ήταν χρήσιμο να επισημάνεις που.

[tiffany]

Off Topic

Πολύ ωραίο κείμενο.

Και στη θέση της λέξης "πληροφορική" μπορείς να βάλεις χίλιες δυο άλλες όπως ηλεκτρολογία, μηχανολογία, αρχιτεκτονική κτλ.

Δυστυχώς το σχολείο παίζει μεγάλο ρόλο στην αγραμματοσύνη των νέων. Αντί να μάθει το παιδί να σκέπτεται, το μαθαίνει να παπαγαλίζει.

[Ioanna123]

Off Topic

Ουφ! ΟΚ!

[QUOTE=anon;4236419]


"Ο κακός προγραμματιστμός είναι εύκολος.





απέδειξαν ότι απαιτούνται περίπου 10 χρόνια για την ανάπτυξη μεγάλης δεξιότητας σε μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων,

edit--> "απέδειξαν ότι, για ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, απαιτούνται περίπου 10 χρόνια για την ανάπτυξη μεγάλης δεξιότητας






[*] Πρέπέι να έχεις ενδιαφέρον στο προγραμματρισμό.

Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις κάτι, είναι κάνοντάς τον.

είναι ένα ενδιαφέρον βιβίο αναφοράς


και να εμφυσείς(?) τους άλλους με το όραμά σου.


ή μπορεί ναναι εαν το προσωπικό σας στυλ γραφής κώδικας θα έχει 2 ή 4 κενά indentation levels. Με ότι και να ασχοληθείται,

........Auto merged post: Ioanna123 πρόσθεσε 4 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Η ελλάδα γενικώς δεν έχει δουλειές, και πολύ περισσότερο σε τεχνολογίες. Το αν 100-200 άτομα έχουν δουλειά και καλοπληρωμένη, δεν σημαίνει ότι ο κλαδος της πληροφορικής μπορεί να "θρέψει" κόσμο. Εκτός και εαν γίνουμε Ινδοί outsourcers, αλλά θα πρέπει να δουλεύουμε και με ινδικούς μισθούς.

Αυτο ειπα κι εγω. Συν το οτι πολυ λιγοι ανθρωποι μπορουν να μεινουν Πιστοι σε κατι για...μια ζωη, στην σημερινη εποχη που ζουμε. ΔΕΝ υπαρχει τετοιο επιπεδο συνειδητοποιησης στα 5 ή στα 10 σου χρονια. Δεν υπαρχει ουτε στα 40 που λεει ο λογος...

[anon]

Off Topic

έγιναν οι διορθώσεις στο κείμενο. Οτι άλλο βρείτε, πείτε μου

[dpa2006]

Πολύ ωραία παρουσίαση!

[anon]

Eπίσης πάρα, μα πάρα πολύ καλό ειναι το βιβλίο 97 Τhings every programmer should know (O'Reilly 2010), και νομίζω κάπως λιγότερο το σχεδόν ομότιτλο 97 Things every Software Architect should know (O'Reilly, 2009).

To πρώτο συνιστάται οπωσδήποτε για προγραμματιστές και wannabe προγραμματιστές.

[tsigarid]

Great bathroom or bus commute reading for programming beginners

[anon]

Mα φυσικά, το βιβλίο (το χάρτινο) έχει τα 3Β χαρακτηριστικα΄.
Bed, bathroom, bus.
Αν και ένα καλό νετμπουκ ή παντ επίσης...

[psyxakias]

Αυτό το νήμα είναι μία ακόμα προκλητική προσπάθεια ψαλιδίσματος ονείρων νέων & ευστρόφων ανθρώπων από μερικούς αργόστροφους, που άσκοπα σπατάλησαν χρόνο για να μάθουν κάτι με τις παλιές & αργές μεθόδους, που είτε ζηλεύουν είτε δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτά που άλλοι μαθαίνουν σε 10 χρόνια... υπάρχουν άτομα που τα μαθαίνουν σε 5-10 λεπτά. Παρακολουθώ χρόνια τα posts σου anon και τέτοια διαστρέβλωση της διαδικασίας εκμάθησης προγραμματισμού, έστω και αν εσύ απλά έκανες την μετάφραση, ειλικρινά δε την περίμενα από εσένα. -5 points

Spoiler:

οκ οκ αστειεύομαι, φταίει η ζέστη.

Αν και είναι ωραίο το κείμενο, θεωρώ πως γίνεται πολύ φασαρία για το τίποτα και δε χρειάζεται να συζητάμε τα αυτονόητα. Αυτός που θεωρεί ότι θα μάθει τα πάντα με 1 βιβλίο σε μερικές ώρες/μέρες, ότι και αν του πούμε ή αν διαβάσει εδώ, θα το προσπαθήσει, θα φάει τα μούτρα του και στη πορεία θα αποφασίσει αν θα ασχοληθεί σοβαρά ή όχι.

Προσωπικά προτιμώ τον φιλόδοξο έστω και αν πάρει αρχικά το στραβό δρόμο, και θέλοντας και μη θα προσγειωθεί στη πορεία, παρά κάποιον χωρίς τόλμη και δίψα του για μάθηση που θα φτάσει (αν φτάσει) μέχρι τα όρια του καθηγητή. Το ιδανικό βέβαια είναι κάπου στη μέση, αλλά ΟΚ το ιδανικό δε συμβαίνει πάντα εξ'αρχής.

[MNP-10]

Η αληθεια ειναι οτι με τον παραδοσιακο τροπο (στο οτιδηποτε) απαιτειται σημαντικη επενδυση χρονου για να μαθει καποιος καλα κατι. Ομως, υπαρχουν παρακαμπτηριοι, που αφορουν πτυχες του ανθρωπινου potential, με τις οποιες η απορροφηση γνωσης μπορει να γινει με πολυ ταχυτερους ρυθμους σε μια πληθωρα πεδιων.

Παντως σε γενικες γραμμες, το να αγορασεις ενα βιβλιο ή να αρχισεις το διαβασμα και να νομιζεις οτι εγινες προγραμματιστης σε λιγες ωρες, ειναι μαλλον αυταπατη.