Έαν αιώνα μετά, και τα καρτέλ ακόμα κυβερνούν και ποδοπατούν τον κόσμο

[ciaoant1]

Σκίτσο από το πιο γνωστό ίσως μονοπώλιο στην ιστορία, την πετρελαική "Στάνταρντ Όιλ" του Ροκφέλερ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα

Ας δούμε καταρχήν μια καλή είδηση (ναι, υπάρχουν και τέτοιες, και θα υπάρχουν όσο υπάρχουν λαοί που αγωνίζονται εναντίον της εκμετάλλευση τους)

Η Ινδιάνα που νίκησε τη Chevron

Από το µικρό χωριό της στον Ισηµερινό, η Μαρία Αγκουίντα,µια 61χρονη Ινδιάνα χωρίς καµιά νοµικήεκπαίδευση και ηοποία δεν µιλάει καντα ισπανικά, ηγήθηκε 30.000 ανθρώπων σε µια αγωγή κατά της πετρελαϊκής εταιρείας Chevron, της τρίτης µεγαλύτερης των ΗΠΑ, µε τζίρο 280 δισ. δολάρια. Ο δικαστής αναγνώρισε την ευθύνη της εταιρείας στην περιβαλλοντική καταστροφή της επαρχίας Ορεγιάνα, στον Ανατολικό Ισηµερινό· και την διέταξε να καταβάλει στην τοπική κοινότητα αποζηµίωση 9,5 δισ. δολαρίων, από τις υψηλότερες που έχουν επιδικαστεί ποτέγια περιβαλλοντική ζηµιά.

«Πριν πεθάνω πρέπει να πληρώσουν για όλους τους άρρωστους, για όλα τα νεκρά ζώα και γι’ αυτό πουέκαναν στον ποταµό και στο νερό καιστη γη», λέει η Μαρία. «Από τότε που ήρθαν εδώ δεν µπορούµε ούτε να ψαρέψουµε ούτε να κυνηγήσουµε,τα τρόφιµα έρχονται απότο Κίτο». Η Μαρία Αγκουίντα είναι πεπεισµένη πως ο άνδραςτης και δύοαπό τα 10παιδιά της πέθαναν εξαιτίας του πετρελαίου: «Αρρώστησαν σχεδόν όλοι που ξέρω, για παράδειγµα η εγγονή µου έχει µύκητες στο δέρµα που τη βασανίζουν διαρκώς».

Ολα άρχισαν το 1972,όταν η Texaco, που το 2001 συγχωνεύθηκε µε τη Chevron, άρχισε να κάνει γεωτρήσεις στην πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή, που ήταν ως τότε ένας φυσικός παράδεισος µε ποταµούς, έλη και δάση της βροχής. Από το 1987 ώς το 1990 διέρρευσαν στη φύση εξαιτίας ατυχηµάτων γύρωστα 7 δισ. λίτρα τοξικού αργού πετρελαίου. ΗTexaco υποσχέθηκε να καθαρίσει την περιοχή µε τη βοήθεια της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας του Ισηµερινού Petroecuador, όµως δεν σταµάτησε την εξόρυξη πετρελαίου και το1993 αποχώρησε αφήνοντας πίσω της µια οικολογική καταστροφή.

Πριν από έξι µήνες, η Petroecuador κάλεσε µια δεκάδα τεχνικούς για να καθαρίσουν τα έλη, όµως η Αγκουίντα είναι επιφυλακτική. «Απλώς κάλυψαν το πετρέλαιο µε χώµα και µε κοµµάτια ξύλο. Είναι σαν να κρύβεις τη σκόνη κάτω από το χαλί».

Η Chevron χαρακτήρισε τη δικαστικήαπόφαση εις βάρος της «παράνοµη και ανεφάρµοστη» και ανακοίνωσε πως θα ασκήσει έφεση. Οι ενάγοντεςλένε πως θα ζητήσουν τώρα 27 δισεκατοµµύρια. Η ιταλική «Λα Στάµπα» υπενθυµίζει πως το 1950 η Chevron, µαζί µε την General Motors και τη Firestone,αγόρασαν εταιρείες τραµ ανά τις ΗΠΑ και µετά τις διέλυσαν, αντικαθιστώντας τα τραµµε λεωφορεία, ώστε να αυξήσουντα κέρδη τους αυξάνοντας την κατανάλωση ελαστικών και βενζίνης...

Η νίκη βέβαια αυτή εναντίον της Chevron είναι σημαντική - ωστόσο, δε μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει πως στην πραγματικότητα, η ανθρωπότητα έχει επιστρέψει πίσω στην εποχή των μονοπωλίων που εξουσιάζουν τον πλανήτη: Μια χούφτα εταιρίες και τράπεζες απλά ποδοπατούν τους λαούς, και -στην καλύτερη των περιπτώσεων- άντε να υποστούν μερικές επί μέρους ήττες, όπως πχ αυτή που περιγράφεται στο άρθρο.

Η εξουσία τους πρέπει να τερματιστεί - είναι φανερό ότι το όραμα τους για το μέλλον είναι μεσαιωνικού τύπου, με τους ίδους στο ρόλο των φεουδαρχών. Η εξουσία τους πρέπει να καταργηθεί, και η περιουσία τους να ελέγχεται από το λαό, διότι μόνο οι λαοί έχουν τη δυνατότητα να σχεδιάσουν έναν τρόπο αξιοποίησης όλων αυτών των πόρων και της παραγωγής έτσι ώστε να υπάρχει ένα μέλλον της προκοπής για εμάς.

Θυμίζουμε, μιας και ο "κυρίαρχος λαός" αυτά τα έχει ξεχάσει εντελώς, μερικά πράγματα για την ιστορία της Standard Oil έναν αιώνα πριν, και προς φτάσαμε σήμερα στον έλεγχο της ροής πετρελαίου από 5-6 πολυεθνικές:

1) Απόσπασμα από άρθρο του "Βήματος":

Το 1870 ο Τζον Ροκφέλερ ιδρύει την εταιρεία Στάνταρντ Οϊλ στο Κλίβελαντ του Οχάιο, με σκοπό να κυριαρχήσει στον κόσμο της διεθνούς βιομηχανίας πετρελαιοειδών. Μέσα σε μία δεκαετία η εταιρεία διυλίζει και πουλάει το 90% του πετρελαίου που παράγεται στην αμερικανική ήπειρο και γίνεται η μεγαλύτερη επιχείρηση στον κόσμο, με 100.000 υπαλλήλους. Η Στάνταρντ Οϊλ μετατρέπεται σταδιακά σε έναν κολοσσό, που ελέγχει το ένα τρίτο της διεθνούς πετρελαιαγοράς. Ο Ροκφέλερ χαρακτηρίζεται μάγος της βιομηχανίας πετρελαίου και γίνεται ο πρώτος δισεκατομμυριούχος στην ιστορία. Οι μεγαλύτερες αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου του εικοστού αιώνα, όπως η Mobil, η ΒΡ, η Amoco, η Arco, αποτελούν «απογόνους» της Στάνταρντ Οϊλ.
...
Ο Ροκφέλερ οραματιζόταν μια νέα βιομηχανική τάξη στηριγμένη στα μονοπώλια και στα τραστ. Αποτέλεσε πρότυπο επιχειρηματία για το αμερικανικό έθνος, που τότε παρέπαιε ανάμεσα σε μια ένοχη πουριτανική συνείδηση και στο πάθος του για πλούτο. Ο αμερικανός κροίσος ήταν αδίστακτος και χρησιμοποιούσε αθέμιτα μέσα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο φαίνεται πως χρησιμοποιούσε τις φιλανθρωπίες ως μέσο εξαγνισμού.
..
Μετά το 1898 γεννιέται στην Αμερική κάποια ανησυχία για τα τραστ, τα οποία αρχίζουν να θεωρούνται συνώνυμα με το μονοπώλιο. Εκείνη την περίοδο δημιουργούνται 200 συνολικά τραστ βιομηχανιών σιδήρου, κάρβουνου ως και ζάχαρης, που καθίστανται σταδιακά τόσο ασυναγώνιστα ώστε κάνουν τους πολίτες να ανησυχούν τόσο για τις μικροεπιχειρήσεις όσο και γενικότερα για τη δημοκρατία. Στόχος των σταυροφόρων ενάντια στα τραστ είναι και πάλι ο Ροκφέλερ, ο οποίος κατηγορείται για σκληρότητα και αδίστακτο ανταγωνισμό. Στις 11 Οκτωβρίου 1889 ο Ροκφέλερ καλείται να καταθέσει σε δίκη που γίνεται εναντίον της Στάνταρντ Οϊλ. Οι δημοσιογράφοι σημειώνουν τη νευρικότητα του Ροκφέλερ και οι εφημερίδες την επόμενη μέρα αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Ο Ροκφέλερ ποιείται την νύσσαν!».

2) Μερικά παραπάνω στατιστικά και ιστορικά στοιχεία που φτάνουν μέχρι και το σήμερα:

Spoiler:

Σήμερα, οι βασικές διεθνείς πετρελαϊκές εταιρίες, αυτές που είναι γνωστές ως οι κύριες είναι πέντε (5) σε αριθμό και έχουν ως παρακάτω:

• Exxon/Mobil: Αμερικανική, σχηματίστηκε από τη συγχώνευση της Exxon και της Mobil.
• BP : Βρεττανική, αποτέλεσμα της συγχώνευσης της BP και της AMOCO.
• Shell: Αγγλο- Ολλανδική.
• Total: Γαλλική, το αποτέλεσμα της συγχώνευσης της Elf, Fina και Total.
• Chevron/Texaco: Αμερικανική, που προέκυψε από τη συγχώνευση της Chevron και της Texaco.

Οι δύο παλαιότερες από τις κύριες πετρελαϊκές εταιρίες δημιουργήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα: Η Αμερικανική Στάνταρντ Όιλ (Standard Oil) ιδιοκτησίας Ρόκφελερ (Rockefeller,) και η Αγγλο- Ολλανδική Βασιλική Royal Dutch/Shell.

Το 1911, η εξουσία της Standard Oil ήταν τέτοια , που το Αμερικανικό Κογκρέσο [(το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι το νομοθετικό όργανο του πολιτικού συστήματος και αποτελείται από δύο νομοθετικά σώματα, τη Βουλή των Αντιπροσώπων (House of Representatives) και τη Γερουσία (Senate)] ψήφισε τον διάσημο Νομο Περί Αθέμιτου Ανταγωνισμού (Antitrust Law). Ο νόμος αυτός (United States antitrust law) είναι ένα σύνολο νόμων, που απαγορεύει τον αθέμιτο αναταγωνισμό (μονοπώλιο) και τις άδικες επιχειρηματικές ενέργειες (απάτη κατά των πελατών, ψευδείς δηλώσεις ή υποσχέσεις σχετικά με ένα προϊόν ή επιβολή μίας συμφωνίας στο αδύναμο μέρος με βάση την υπέρτερη διαπραγματευτική της δύναμη).

Ο στόχος τους νόμου ήταν η κατάτμηση της Standard Oil για τη μείωση της δύναμης της, η οποία έγινε ως εξής:

• Τη Στάνταρντ Όιλ του Nιου Τζέρσεϋ (Standard Oil of New Jersey)- τη μελλοντική Exxon-,
• Τη Στάνταρντ Όιλ της Νέας Υόρκης (Standard Oil of New York) - τη μελλοντική Mobil) και
• Τη Στάνταρντ Όιλ της Καλιφόρνια (Standard Oil of California - Socal).

Οι τρεις αυτές εταιρίες θα γίνονταν αργότερα μέρος μίας ομάδος - γκρουπ, που θα ονομάζονταν 7 Αδελφές (7 Sisters):

• Η Εξον (Exxon),
• Η Σοκάλ (Socal), που αργότερα ονομάστηκε Σέβρον (Chevron),
• Η Μόμπιλ (Mobil),
• Η Τέξακο (Texaco),
• Η Γκαλφ (Gulf),
• Η Μπι Πι (BP - η κληρονόμος της AIOC, της Αγγλο - Ιρανικής Πετρελαϊκής Εταιρίας) και
• Η Σελ (Shell).

Σε αυτές τις 7 Αδελφές παραδοσιακά προστίθεται και η Γαλλικής CFP (Compagnie Française des Pétroles) η μελλοντική Τοτάλ (Total) για να καταδειχθούν οι αρχικές 8 μεγαλύτερες Πετρελαϊκές Βιομηχανίες.

Πολύ γρήγορα οι κύριες Αμερικανικές επένδυσαν στο εξωτερικό ελκυόμενες από τα τεράστια κέρδη, που παράγονταν λόγω του πετρελαίου χαμηλού κόστους (Μέση Ανατολή) και πωλούνταν στη συνέχεια στην ίδια τιμή ενώ το αργό πετρέλαιο της Βενεζουέλας και του Τέξας ήταν πολύ ακριβότερο να παραχθεί.

Τον Ιούλιο του 1928 οι BP, Shell, Exxon, Mobil και η CFP υπέγραψαν τις "Συμφωνίες Κόκκινης Γραμμής" (“Red Line Agreements”). Επρόκειτο για μία συμφωνία για σύμπραξη στις περιοχές ερευνών τους και για να μοιραστούν με αμοιβαία συμφωνία τα αποθέματα πετρελαίου, που ανακαλύφθηκαν ή θα ανακαλύπτονταν στις παλαιές επαρχίες της "νεκρής" πλέον οθωμανικής αυτοκρατορίας, δηλαδή από την Παλαιστίνη έως το Βόρειο Ιράκ, συμπεριλαμβανομένης και της Αραβικής Χερσονήσου. Με αυτόν τον τρόπο, παντοδύναμες συνεργασίες (Consortiums) δημιουργούνταν, τα οποία αργότερα θα εθνικοποιούνταν:

• ΑϊΠιΣι-Πετρελαϊκή Εταιρία του Ιράκ (IPC - Iraq oil Company),
• ΈιΝτιΠιΣι - Πετρελαϊκή Εταιρία του Άμπου Ντάμπι (ADPC (Abu Dhabi oil Company),
• ΚιουΠιΣι - Πετρελαϊκή Εταιρία του Κατάρ (QPC - Qatar oil Company),
• ΚέιΌουΣι - Πετρελαϊκή Εταιρία του Κουβέιτ (KOC- Kuwait Oil Company) και
• Αράμκο - ΑραβοΑμερικάνικη Πετρελαϊκή Εταρία της Σαουδικής Αραβίας (ARAMCO -Arabian American Oil Company of Saudi Arabia).

Στη δεκαετία του 1950 το μερίδιο των οικονομικών εσόδων των πετρελεοπαραγωγών χωρών αυξήθηκε σημαντικά, ενώ παράλληλα τα έσοδα των κυρίων εταιριών παρέμειναν ανεπηρέαστα χάρη σε οικονομικά πλεονεκτήματα, που τους χορηγήθηκαν από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών.

Μεταξύ του 1958 και του 1972 τα έσοδα των 7 Αδελφών ανήλθαν σταθερά από 1,6 σε 4,5 Δισεκατομμύρια Δολάρια (US$ 1.6 to US$ 4.5 billion,) ενώ αντιθέτως η τιμή του βαρελιού έπεφτε σταδιακά.

Το 1973, αυτά τα κέρδη εκτοξεύτηκαν σε 8 Δισεκατομμύρια Δολάρια (US$ 8 billion). Μόλις μετά την πετρελαϊκή κρίση, χαρη στην ιλιγγιώδη άυξηση των τιμών, οι 7 Αδελφές ανέβασαν τα κέρδη τους σε 17,5 Δισεκατομμύρια Δολάρια (US$ 17.5 billion) για το έτος 1974 μόνο από την παραγωγή τους στις χώρες του ΟΠΕΚ - Οργανισμός των ΠετρελαιοΕξαγωγικών Χωρών (ΟPEC- Algeria, Angola, Ecuador, Iran, Iraq, Kuwait, Libya, Nigeria, Qatar, Saudi Arabia, the United Arab Emirates, and Venezuela)!

Οι επόμενες δύο δεκαετίες, που ακολούθησαν την καμπή της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης σηματοδοτούνται από αυξανόμενες τάσεις στα έσοδα για τις πετρελαϊκές εταιρίες λόγω αύξησης των τιμών και ταυτόχρονα, σε τάσεις μείωσης των εσόδων λόγω της συνεχόμενης αύξησης εσόδων των πετρελαοπαραγωγών χωρών. Η σταδιακή εγκατάλειψη της Συναίνεσης (Concession) των συμφωνιών δηλαδή να διεξάγουν έρευνες με συμβόλαια και να εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους, κατέληξε σε μεγάλες απώλειες εσόδων, που αντισταθμίστηκε με την άυξηση της τιμής του βαρελιού και την ανάπτυξη της εμπορικής δραστηριότητας (εμπορία του αργού πετρελαίου και των παραγώγων του πετρελαίου).

Μ΄ αυτόν τον τρόπο το 1985, οι 5 κύριες Αμερικάνικες Εταιρίες είχαν το 1/7 των κερδών των 500 Πλουσιότερων (Fortune 500) μια κατηγοριοποίηση με βάση την περιουσία από το περιοδικό Φόρτσουν (Fortune), του οικονομικού περιοδικού των 500 ηγετικών Αμερικανικών εταιριών από πλευράς εσόδων δηλαδή αποκόμιζαν όσα και πριν την πετρελαϊκή κρίση του 1974.

Τη δεκαετία του 1980 και του ' 90 εμφανίστηκε μία νέα παράμετρος :
Η τρομακτική αύξηση των εξόδων για την εξόρυξη και την παραγωγή, που αντισταθμίστηκε ως ένα βαθμό από το τεράστιο μέγεθος των κοιτασμάτων, που ανακαλύφθηκαν. Αυτή η αύξηση είχε ως αποτέλεσμα την σημαντική αύξηση της τιμής του "νέου" βαρελιού πετρελαίου. Καθώς οι πολύ πλούσιες σε πετρέλαιο ζώνες γίνονταν ολοένα και σπανιότερες, ο αναταγωνισμος επιδεινώθηκε και οι εμπλεκόμενες χώρες εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση (τα πάντα είναι δίκαια στον έρωτα και στον πόλεμο) ώστε να αποκτήσουν επιπλέον οφέλη μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων κατά τον χρόνο της κατανομής - επιμερισμού των αδειών για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου.

Συνεπώς, πολλές από τις μικρές αλλά και μεσαίες εταιρίες εξαγοράστηκαν, καθώς τους έλειπαν τα επαρκή διαθέσιμα κεφάλαια για τη χρηματοδότηση της ανανέωσης του αποθεματικού τους, καθώς η εξόρυξη είχε καταστεί πολύ ακριβή. Όσον αφορά τις μεγαλύτερες εταιρίες τις κύριες, ένα κύμα Μέγα-Συγχωνεύσεων ( “Μega Μergers” ) ξεκίνησε το 1984 [(συγχώνευση της Γκαλφ (Gulf) και της Σέβρον (Chevron)] και η αποκορύφωση στα τέλη της δεκαετίας του '90, προκάλεσε αναστάτωση στον τομέα του πετρελαίου, γεννιώντας 5 γίγαντες:

• Έξον/ Μόμπιλ (Exxon/Mobil) δηλαδή η Standard Oil επέστρεψε (δες αρχή του άρθρου)
• Η Βασιλική Ολλανδική Σελ (Royal Dutch Shell) η μοναδική, που δε συγχωνεύτηκε με άλληεταιρία,
• Η ΜπιΠι/ΑΜΟΚΟ ( BP/Amoco) σήμερα BP,
• Η Σέβρον/ Τέξακο (Chevron/Texaco) και
• Η ΤόταλΦίναΈλφ (TotalFinaElf) σήμερα Total.

Οι πετρελαϊκές εταιρίες συνεχίζουν να έχουν τεράστια έσοδα. Τα χρήματα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να χρηματοδοτηθεί η μεταβολή σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας σε αναπτυσσόμενες χώρες (όπως η Ελλάδα). Οι Ευρωπαϊκές εταιρίες έλαβαν το μήνυμα:

• Η BP με την ηλιακή ενέργεια είναι ο παγκόσμιος ηγέτης στην οαραγωγή φωτοβολταϊκών,
• Η Shell με τη βιομάζα, την ηλιακή και αιολική ενέργεια, που κατείχε το 10% της παγκόσμιας αγοράς σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το 2005 και
• Η Total με τη σχεδίαση και εμπόριο των φωτοβολταϊκών συστημάτων και επενδύσεις σε άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολική, εκμετάλλευση της κινητικής ενέργειας των κυμάτων κ.λ.π.).

[Anasazi]

"Και ο κοσμος ασχολειται ακομα με τη Eurovision" επρεπε να λεει στο τελος του τιτλου!!

Πραγματικα,κοιτα ποσο ευκολο ειναι να τους κανεις να τρεχουν και να μη φτανουν ολους αυτους...και κανεις δεν ενδιαφερεται.

[Ingenius]

Off Topic

Δεν το έχω ψάξει το θέμα με τα πετρέλαια και δεν ξέρω τι παίζει ακριβώς αλλά στέκομαι σε αυτό ως σιδηροδρομικά ενεργός και ευαίσθητος πολίτης:

Η Chevron χαρακτήρισε τη δικαστικήαπόφαση εις βάρος της «παράνοµη και ανεφάρµοστη» και ανακοίνωσε πως θα ασκήσει έφεση. Οι ενάγοντεςλένε πως θα ζητήσουν τώρα 27 δισεκατοµµύρια. Η ιταλική «Λα Στάµπα» υπενθυµίζει πως το 1950 η Chevron, µαζί µε την General Motors και τη Firestone,αγόρασαν εταιρείες τραµ ανά τις ΗΠΑ και µετά τις διέλυσαν, αντικαθιστώντας τα τραµµε λεωφορεία, ώστε να αυξήσουντα κέρδη τους αυξάνοντας την κατανάλωση ελαστικών και βενζίνης...

Κάτι αντίστοιχο έγινε κι εδώ το 50 και το 60 μόνο που ο ένοχος δεν ήταν οι εταιρείες αλλά ο παμμέγιστος εθνάρχης (sic) μας. Κατάργηση τραμ και γιγάντωση του αυτοκινητιστικού λόμπυ εις βάρος των σιδηροδρομικών μεταφορών πανελλαδικά στο πέρας των δεκαετιών. Και σήμερα το πληρώνουμε φυσικά στην καθημερινή μας ζωή με πανάκριβο κόστος μετακινήσεων και έρμαια του κάθε λόμπυ (βλέπε φορτηγατζίδες).

[ereader]

Το πετρέλαιο και ο υπερβολικός πλουτισμός που αποφέρει είναι ίσως η μεγαλύτερη πληγή της ανθρωπότητας. Για το πετρέλαιο γίνονται πόλεμοι.

Μόνο η τεχνολογική (μαζί με την κοινωνική) πρόοδο και η χρήση καθαρών πηγών ενέργειας θα το αλλάξει αυτό. Όχι επαναστάσεις που απλά θα δώσουν τον έλεγχο σε άλλους. Ο άνθρωπος δυστυχώς δεν έχει την ικανότητα σήμερα να αποφύγει τους πειρασμούς του πλούτου.

[button]

Το Καρτέλ δεν μπορεί να σταμάτησε με τίποτα αφού η νώμοι είναι γραμμένοι ιδικά για να βολεύονται οι κολοσσοί και όσο να θέλεις να τους κόψεις το αέρα δεν μπορείς αν δεν αλλάξει το σάπιο νομικό σύστημα.

[122]

Το Καρτέλ δεν μπορεί να σταμάτησε με τίποτα αφού η νώμοι είναι γραμμένοι ιδικά για να βολεύονται οι κολοσσοί και όσο να θέλεις να τους κόψεις το αέρα δεν μπορείς αν δεν αλλάξει το σάπιο νομικό σύστημα.

Το οποίο ελέγχουν αυτοί που ελέγχουν και τα καρτέλ. Άρα δεν είναι αυτή η λύση, try again.

[ciaoant1]

Spoiler:

Στα ψιλά πέρασε η παρακάτω "ειδησούλα", μιας και είναι προφανώς "φυσιολογικό" το να βγάζουν μια χούφτα ολιγάρχες 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, ελέγχοντας μονοπωλιακά την αγορά πετρελαίου (καρτέλ). Αλλοίμονο άλλωστε, είναι "δημοκρατικό" το να ελέγχουν μερικοί σεΐχηδες και διάφοροι άλλοι πετρελαιάδες, μέτοχοι πετρελαϊκών εταιριών, κτλ το υπ' αριθμόν ένα αγαθό για την παγκόσμια οικονομία:

FT: Έως και 1 τρισ. δολ. τα φετινά έσοδα του ΟΠΕΚ

Ο Οργανισμός Πετρελαιοεξαγωγικών Κρατών (ΟΠΕΚ) θα έχει φέτος για πρώτη φορά έσοδα πάνω από 1 τρισ. δολάρια, αν οι τιμές του αργού διατηρηθούν πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (International Energy Agency, IEA).

«Θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του ΟΠΕΚ που τα έσοδά του από το πετρέλαιο φτάνουν το 1 τρισ. δολάρια. Αυτό θα συμβεί κυρίως λόγω των αυξημένων τιμών και της αυξημένης παραγωγής», δήλωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΙΕΑ κ. Φέιθ Μπάιρολ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Financial Times, προσθέτοντας ότι, ωστόσο, «η Σαουδική Αραβία έκανε σημαντικές προσπάθειες να χαλαρώσει την αγορά πετρελαίου, αυξάνοντας την παραγωγή και εμποδίζοντας την περαιτέρω αύξηση των τιμών».

Το 2008, όταν η τιμή του πετρελαίου κινήθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα, τα έσοδα του ΟΠΕΚ έφθασαν τα 990 δισ. δολάρια.

Όσο για τους λόγους των αυξημένων τιμών του πετρελαίου, είναι βέβαια πολλοί - για παράδειγμα, φταίει και η "αβεβαιότητα" στη Λιβύη αλλά και γενικότερα στην Αραβία. Επίσης, φταίει η κερδοσκοπία. Επίσης, φταίει η αβεβαιότητα και για το πόσο πετρέλαιο υπάρχει για το μέλλον.

Ωστόσο, ας δούμε ενδεικτικά αυτό το διάγραμμα, που δείχνει την τιμή της βενζίνης στην Ελλάδα από το 2003:

Όπως βλέπουμε, η τιμή του πετρελαίου διαρκώς αυξάνεται εδώ και χρόνια. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ακόμα περισσότερο απ' ότι δείχνει το διάγραμμα (που σταματά το 2008). Και παρόμοια είναι λίγο-πολύ η κατάσταση διεθνώς.

Ως εκ τούτου λοιπόν, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, ειδικά από το 2008 και μετά που ξέσπασε η κρίση και τα κράτη άρχισαν να τυπώνουν πληθωριστικό χρήμα, και έναν ακόμα παράγοντα:

θα πρέπει λοιπόν να δούμε ότι από ένα σημείο και μετά, δεν είναι το πετρέλαιο αυτό που ανεβαίνει, αλλά το δολάριο/ευρώ/γιεν, κτλ αυτό που πέφτει, με αποτέλεσμα να χρειάζονται περισσότερα νομίσματα για να αγοράσει κανείς την ίδια ποσότητα πετρελαίου.

Δεν είναι μάλιστα τυχαίο, όπως είχαμε σχολιάσει με το που ξέσπασαν οι αραβικές επαναστάσεις, το ότι η Γερμανία πλέον αφήνει χωρίς πρόβλημα το ευρώ να ανεβαίνει μέχρι και τα 1.42$ στη μεταξύ τους ισοτιμία, διότι ναι μεν το ισχυρό ευρώ πλήττει τις εξαγωγές, από την άλλη όμως τις διασφαλίζει φτηνότερο (σχετικά) πετρέλαιο.

Εδώ και η "άνοδος" του χρυσού τα τελευταία χρόνια, που επίσης εξηγείται από την πτώση των νομισμάτων (άλλο αν οι κυβερνώντες προτιμούν να το παρουσιάζουν ως "άνοδο του χρυσού", για να μην πολυκαταλάβει ο κόσμος τι γίνεται, ειδικά από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση και πλέον τυπώνουν χρήμα διπλοβάρδιες)

Την ίδια ώρα, οι Financial Times αρχίζουν να ανησυχούν για επέκταση της αραβικής επανάστασης και στη Σαουδική Αραβία, αργά ή γρήγορα:

Ουδείς αναντικατάστατος–πλην του πετρελαίου Ριάντ

Η αγορά πετρελαίου μαθαίνει να ζει με έναν κίνδυνο που ποτέ δεν φανταζόταν: την Σαουδική Αραβία.

Το βασίλειο κατέχει κεντρική θέση στην ενεργειακή αγορά: Παράγει περίπου 12% του πετρελαίου του πλανήτη (μόνο η Ρωσία πλησιάζει αυτό το μέγεθος) και καταλαμβάνει πάνω από τρία/τέταρτα της πλεονάζουσας παραγωγικής δυνατότητας.

Με δυο λόγια, το Ριάντ είναι πράγματι αναντικατάστατο.

Όμως, καθώς ένοπλες συγκρούσεις αγγίζουν σχεδόν όλα τα σύνορά του –σε Υεμένη, Ομάν, Μπαχρέιν, Ιράκ και Ιορδανία ενώ νηνεμία υπάρχει μόνο σε Κατάρ, Κουβέιτ και ΗΑΕ- και η εγχώρια δυσαρέσκεια αυξάνεται, η αγορά κάνει μια σκέψη που απέφευγε επί πολλά χρόνια: Τι θα γίνει αν υπάρχει πρόβλημα στην Σαουδική Αραβία; Τι θα γίνει αν απειληθεί η παραγωγή της Σαουδικής Αραβίας;

«Η Σαουδική Αραβία είναι ένας κίνδυνος που δεν υπάγεται σε κανένα οικονομικό μοντέλο,» αναφέρει ένας trader εμπορευμάτων, αναφερόμενος στο τεράστιο μέγεθος της πετρελαϊκής παραγωγής του βασιλείου και τον τεράστιο αντίκτυπο που θα είχε ένα πρόβλημα παραγωγής.

Και ποιος σας είπε ότι θα μπορούν όλοι να έχουν αμάξι και βενζίνη στο μέλλον; Οι λαοί "πρέπει" να φτωχύνουν μέχρι αηδίας για να είναι "ανταγωνιστικοί". Όλα τα λεφτά σε μια χούφτα κεφαλαιοκράτες. Σιγά μην έχετε όλοι λεφτά για βενζίνες και πετρέλαιο θέρμανσης για να μου ζεσταίνεστε τους χειμώνες...Άντε από εδώ ρε "καλομαθημένοι". Ευτυχώς που υπάρχουν και οι Κινέζοι εργάτες, με το υποδειγματικό lifestyle του σκλάβου, που αποτελούν το "πρότυπο" για κάθε κεφαλαιοκράτη

Ταβάνι χτύπησε η τιμή του πετρελαίου

Το πετρέλαιο θέρμανσης έφτασε σχεδόν στο 1 ευρώ το λίτρο, τιμή ρεκόρ για τα τελευταία χρόνια. Η μικρότερη τιμή της αγοράς άγγιξε τα 89,9 λεπτά το λίτρο.

Την ίδια ώρα, σε διεθνές επίπεδο:

Σταδιακή μείωση της εξάρτησης των ΗΠΑ από το πετρέλαιο προαναγγέλλει ο Ομπάμα

Η μείωση της εξάρτησης από το πετρέλαιο, υπογράμμισε ο κ.Ομπάμα, πρέπει να προχωρήσει και για την ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας. Ο στόχος του περιορισμού κατά το 1/3 είναι «εύλογο, εφικτός !!! και απαραίτητος».

Όπως διευκρίνισε, η μείωση πρέπει να γίνει και με την αύξηση της παραγόμενης ποσότητας ενέργειας στο εσωτερικό αλλά και με τη μείωση της κατανάλωσης. Πάντως, με 45.000.000 Αμερικάνους να ζουν πλέον με κουπόνια σίτισης, και μάλιστα με τον αριθμό τους να εμφανίζει διαρκή αύξηση, δε θα είναι ομολογουμένως και τόοσο δύσκολο να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ προσδιόρισε μάλιστα τέσσερα πεδία όπου θα γίνει επικεντρωθεί η προσπάθεια: την αύξηση της παραγωγής ενέργειας στο εσωτερικό, την μεγαλύτερη χρήση φυσικού αερίου σε οχήματα όπως τα λεωφορεία, την κατασκευή περισσότερο ενεργειακά αποδοτικών οχημάτων και τέλος την ενθάρρυνση μεγαλύτερης χρήσης βιοκαυσίμων.

«Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Θα συνεχίσουμε να πέφτουμε θύματα των μεταπτώσεων στην αγορά πετρελαίου, μέχρι να ασκήσουμε με σοβαρότητα μία μακροπρόθεσμη πολιτική για ασφαλή και οικονομικά προσιτή ενέργεια».

Ωστόσο, δεν απέκλεισε πλήρως τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας, που συνεισφέρει στο 25% του ενεργειακού μείγματος των ΗΠΑ.

Πυρηνικό «φρένο» πατάει τώρα η Κίνα

Οι συνέπειες της Φουκουσίμα συνεχίζουν να γίνονται αισθητές και στην πυρηνική πολιτική άλλων χωρών.

Η Κίνα εξετάζει το ενδεχόμενο να μειώσει τον ρυθμό της πυρηνικής της ανάπτυξης δίνοντας περισσότερη έμφαση στην ασφάλεια έναντι της ταχύτητας. Ετσι, ενώ αρχικά προέβλεπε κάλυψη του 5% των ενεργειακών αναγκών της από πυρηνική ενέργεια ώς το 2020, προσανατολίζεται τώρα γύρω στο 3%. Η πυρηνική ενέργεια θα εξακολουθήσει παρ' όλα αυτά να παίζει κεντρικό ρόλο στο ενεργειακό πρόγραμμα της Κίνας, που προσπαθεί να μειώσει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο και το αέριο. Διαθέτει ήδη 13 πυρηνικούς αντιδραστήρες, ενώ άλλοι 28 είναι υπό κατασκευή.

Εξόρυξη κάρβουνου - μια "μόδα από τα παλιά". Το κάρβουνο είναι βέβαια πολύ επιβλαβές για το περιβάλλον, αλλά είναι ότι πιο φτηνό υπάρχει, ειδικά με τις νέες τεχνολογίες εξόρυξης, οπότε οι καπιταλιστές το προτιμούν. Η Κίνα είναι η "Μέση Ανατολή" σε κοιτάσματα κάρβουνου

China's coal reserves 'will make it new Middle East', says energy chief

Vast reserves of coal in the far west of China mean it is set to become the "new Middle East", a leading figure in the global coal industry has claimed. Fred Palmer, the chairman of the London-based World Coal Association and a key executive at Peabody Energy, the world's largest privately owned coal company, also said that China is leading the US in efforts to develop technology to "clean" coal of its carbon emissions by burying them underground.

China processes a significant amount of its coal to produce liquid fuels which can be used as an oil replacement.

"China and the US are both aggressively pursuing 'low-carbon coal' technologies even as the world consumes more coal every day, and will continue for as far out as you can see."

Peabody has led the US energy sector's assault on the Environmental Protection Agency's efforts to curb the US's carbon emissions. Last year, it filed a petition seeking to overturn the EPA's endangerment findings, which allow carbon dioxide to be legally classified as a pollutant. Palmer, who once described burning fossil fuels as "doing God's work", says Peabody will continue to resist any regulation aimed at taxing or capping carbon emissions and will instead seek to overcome the "deep concern around the world about carbon emissions" with technology.

"I don't think a carbon tax will ever be there from a worldwide perspective," he said. "It will be a technology path."

Green groups were sceptical of Peabody's low-carbon claims and warned that exporting coal would undermine efforts to block new coal-fired plants in the US.

David Hawkins, the director of climate programs at the Natural Resources Defense Council, said: "Fred Palmer is smart enough to know that carbon capture for coal will never be widely deployed without policies that require cuts in the carbon pollution coal users dump in the air. Yet his company has consistently opposed such policies. While he says they support 'low-carbon coal', their actions speak louder than his words."