Υπερχρεωμένος Πλανήτης...

[ciaoant1]

«H μαζική παραγωγή πρέπει να συνοδεύεται από μαζική κατανάλωση. H μαζική κατανάλωση, με τη σειρά της, προϋποθέτει διανομή πλούτου για να παράσχει στα άτομα αγοραστική δύναμη. Αντί της αναδιανομής αυτής, μία γιγαντιαία αντλία αναρρόφησης συγκέντρωσε σε λίγα χέρια τον παραγόμενο πλούτο. Kάτι που μπορεί να βοήθησε στη συσσώρευση του κεφαλαίου αλλά αφαιρώντας αγοραστική δύναμη από τα χέρια των καταναλωτών, οι αποταμιευτές αρνήθηκαν στους εαυτούς τους το είδος της αποτελεσματικής ζήτησης για τα προϊόντα τους που θα δικαιολογούσε μία επανεπένδυση των συσσωρευμένων κεφαλαίων τους σε νέα εργοστάσια. Kατά συνέπεια, όπως συμβαίνει σε μία παρτίδα πόκερ όπου τις μάρκες συγκέντρωναν όλο και λιγότερα χέρια, οι άλλοι παίκτες μπορούσαν να παραμείνουν στο παιχνίδι μόνο με δανεισμό. Όταν η πίστωσή τους τελείωσε, το παιχνίδι σταμάτησε…..» ... Kι όμως αυτό το κείμενο δεν αναφέρεται στην τρέχουσα συγκυρία. Eίναι η ανάλυση των αιτιών της κρίσης του ‘29, όπως παρουσιάζεται στα απομνημονεύματα του Mαρίνερ Eκλς, προέδρου της Fed από το 1934 έως το 1948. ( Χάρης Σαββίδης Ημερησία 25/10/2008)

Spoiler:

- Η συγκέντρωση του παραγόμενου πλούτου σε λίγα χέρια...αφαίρεσε αγοραστική δύναμη από τα χέρια των καταναλωτών..(της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας). Έτσι που δεν υπήρχε αποτελεσματική ζήτηση για τα προϊόντα (εμπορεύματα) των επιχειρήσεων. Επομένως ήταν ασύμφορη μια επανεπένδυση των συσσωρευμένων κεφαλαίων. Το κεφάλαιο, υπό το φως αυτής της θεώρησης, μοιάζει στο αρνητικό είδωλο της μυθικής Κασσάνδρας. (Αυτή είχε την ευχή να προλέγει με ακρίβεια το μέλλον και την κατάρα να μην την πιστεύει κανείς.) Αντιστρόφως ανάλογα το κεφάλαιο έχει το χάρισμα να κερδίζει και να αναπτύσσεται σε βάρος των εργαζόμενων και της κοινωνίας και την ¨κατάρα¨, τον όρο ή τον περιορισμό να αυξάνει το συνολικό πλούτο της κοινωνίας. Διαφορετικά καταδικάζεται σε συρρίκνωση, στείρωση και αχρηστία.
Τον όρο αυτό αντιλαμβάνονταν οι παλαιότεροι θεματοφύλακες του κεφαλαίου αλλά τον παραβλέπουν οι νεότεροι, αυτοί του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Έχοντας εξαντλήσει την αγοραστική δύναμη του πληθυσμού καθιστούν ανώφελη την επανεπένδυση των κερδών τους και συνεπώς εμποδίζουν την αύξηση του πλούτου της κοινωνίας. Έτσι τα όποια νέα κέρδη τους μπορούν να προκύψουν μόνο από την αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος της εργασίας, στη φάση της κρίσης. Ή, στην καλή περίπτωση, στη φάση ανάπτυξης, οποιαδήποτε ανεπαρκής αύξηση του πλούτου προκύψει αυτήν θα την καρπωθεί ολόκληρη το κεφάλαιο ενώ ο κόσμος της εργασίας δεν έχει πια να περιμένει καμιά βελτίωση της οικονομικής του κατάστασης.
Πορευόμαστε δηλαδή σε μια νέα ιστορική περίοδο του καπιταλισμού: στην εποχή που αυτός πλέον απαλλάσσεται από την ¨κατάρα¨, την υποχρέωση , να αυξάνει τον πλούτο της κοινωνίας, στην εποχή των μειωμένων, των ανεπαρκών, ρυθμών ανάπτυξης, στην εποχή της στασιμότητας. (Κατ’ αρχήν βέβαια για τις καπιταλιστικά ανεπτυγμένες χώρες.) Η απαλλαγή του όμως αυτή δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη. Αναγκαστικά θα χάσει και το χάρισμά του να κερδίζει. Γιατί αυτά πάνε μαζί, είναι ζευγάρι αχώριστο, μια ενότητα αντιθέτων. Γιατί είτε η κοινωνία θα ξεφύγει από το καπιταλιστικό αδιέξοδο είτε θα βαλτώσει σε αυτό.
Η εξάντληση της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού δεν αποτελεί μόνο διαπίστωση έστω ακόμα και των κεντρικών τραπεζιτών αλλά πιστοποιείται επιπλέον και από μια σειρά στοιχεία:
1.Υπερδανεισμός: Στις ΗΠΑ π.χ τα δάνεια υπερβαίνουν τα 30 τρις $. Δυο και τρεις φορές το ΑΕΠ της χώρας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν, από την άποψη που εκθέτουμε, τα χρέη των κρατών, των ασφαλιστικών οργανισμών, των δημόσιων φορέων, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, των οικογενειακών επιχειρήσεων, των νοικοκυριών και των ατόμων, επειδή αυτά βαρύνουν τους εργαζόμενους είτε ως φορολογούμενους είτε ως άμεσους δανειολήπτες. Τα δάνεια αυτά τα τελευταία πενήντα τουλάχιστον χρόνια παρουσιάζουν συνεχή αύξηση, έστω και σε κυματοειδή μορφή, τόσο στο απόλυτο ύψος τους, όσο και στον ίδιο το ρυθμό αύξησής τους, στα επιτόκιά τους, στο ποσοστό των ανθρώπων που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις ακόμα και στο μέρος του εργατικού εισοδήματος που απαιτεί η εξυπηρέτησή τους, τέλος αυξάνονται οι χρεοκοπίες νοικοκυριών και ατόμων. Ο δανεισμός λοιπόν, ενώ στην αρχική περίοδο έρχεται να καλύψει το έλλειμμα αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού, στην ωρίμανσή του, ως υπερδανεισμός πλέον, αποκαλύπτει και επιδεινώνει το έλλειμμα αυτό αποτελώντας μαζί και μέτρο του ελλείμματος. Οι πληρωμές των τοκο- χρεολυτικών δόσεων όλων αυτών των δανείων αφαιρεί σημαντικό μέρος του εργατικού εισοδήματος.
2.H αύξηση της ανεργίας επίσης μειώνει αυταπόδεικτα την αγοραστική δύναμη των μισθοσυντήρητων.
3. Πιο συγκαλυμμένη και πιο επικίνδυνη μείωση προκαλείται από την υποαπασχόληση, τη μερική και την ελαστική εργασία, την ωρομισθία, την ανασφάλιστη εργασία, αυτή με το κομμάτι, με το μπλοκάκι, με το part time, με τα stage. Γιατί λειψή εργασία σημαίνει λειψό εισόδημα και συχνότατα λειψή ζωή. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι όλες αυτές οι μορφές μειωμένης εργασίας δεν καταγράφονται ως τέτοιες αντίθετα στις στατιστικές χρησιμοποιούνται για να μειώνουν την ανεργία.
4.Φτωχοί εργαζόμενοι: Αν και τυπικά έχουν κανονική, πλήρη, εργασία εντούτοις το εισόδημά τους δε φτάνει να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, όπως αυτές καθορίζονται με βάση τα κοινωνικά πρότυπα. Είναι αυτοί που αμείβονται με το βασικό ημερομίσθιο. Ανειδίκευτοι κυρίως. Ανησυχητική είναι επίσης και η αυξητική τάση της κατηγορίας αυτής. Άλλωστε πολλοί ονομάζουν τους νέους της σημερινής εποχής «γενιά των 700 ευρώ»
5. Αν λοιπόν συνυπολογίσουμε τους ανέργους, τους υποαπασχολούμενους, τους ανασφάλιστους, τους εποχιακούς, και τους φτωχούς εργαζόμενους φτάνουμε σε μεγάλο ποσοστό του κόσμου της εργασίας, που αναγκάζεται να περικόπτει ή να αναβάλει αγορές φυσικών αγαθών και δυσκολεύεται να ικανοποιήσει σημαντικές γι’αυτόν επιθυμίες.Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται επίσης από τα ποσοστά φτώχειας, που στην Ελλάδα είναι πάνω από το 20% ή το 1/5 του πληθυσμού. Σύμφωνα με μετρήσεις ελληνικών κρατικών υπηρεσιών και ανάλογων ευρωπαϊκών π.χ eurostat. Επειδή προφανώς η εκπροσώπηση της αστικής τάξεως είναι ελάχιστη έως μηδαμινή, όλοι αυτοί, οι επίσημα αναγνωρισμένοι φτωχοί, είναι σάρκα της εργατικής τάξης. Άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι φτωχοί εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, ανήλικοι, μονογονεϊκές οικογένειες. Λίγο παλιότερα μιλούσαν για την κοινωνία των δύο τρίτων (2/3), εννοώντας ότι το ένα τρίτο (1/3) της κοινωνίας έμενε εκτός παιχνιδιού, στο περιθώριο.
6.Μείωση μισθών-συντάξεων: είτε αυτή είναι ονομαστική όπως στην περίοδο της κρίσης είτε πραγματική αλλά δυσδιάκριτη όπως στην περίοδο της ανάπτυξης, τότε που οι αυξήσεις μισθών και συντάξεων υπολείπονται του πληθωρισμού.
7.Αύξηση της φορολογίας: είτε της άμεσης στο εισόδημα είτε των έμμεσων φόρων στα αγαθά, στις υπηρεσίες, στην περιουσία. Εννοούμε βέβαια τη μικρής αξίας περιουσία που δεν αποφέρει κεφαλαιακά κέρδη, όπως πρώτη κατοικία, οικογενειακό αυτοκίνητο, μικρά χωράφια και οικόπεδα κλπ. ( φόροι π.χ ΕΤΑΚ, τέλη κυκλοφορίας)
8. Ιδιωτικοποιήσεις βασικών κοινωνικών αγαθών: νερού, αποχέτευσης, ηλεκτρικής ενέργειας, δικτύων μεταφορών, επικοινωνιών κλπ. Αυτά καθώς ικανοποιούν στοιχειώδεις, βασικές ανάγκες του ανθρώπου, αυτός δεν μπορεί να τα στερηθεί και οι δαπάνες για αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό ανελαστικές. Έτσι οι εταιρείες που τα προμηθεύουν, ασκώντας μονοπωλιακή ή ολιγοπωλιακή εξουσία στους καταναλωτές, τα πουλάνε σε υψηλές τιμές. Τις οποίες μάλιστα αυξάνουν ταχύτερα του μέσου πληθωρισμού, χωρίς να κινδυνεύουν να χάσουν την πελατεία τους ή να χρεοκοπήσουν και να κλείσουν.
9. Λιγότερο κράτος: πρόνοιας εννοείται. Πράγμα που σημαίνει λιγότερες κρατικές δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, τις μεταφορές, το περιβάλλον, τις συντάξεις κλπ. Επειδή όμως αυτά είναι κοινωνικά αγαθά, με την έννοια ότι δημιουργούνται από την κοινωνία, προσφέρονται στα άτομα από την κοινωνία, καθορίζουν το επίπεδο ανάπτυξης και την ίδια την ισχύ της κοινωνίας. Επίσης καθορίζουν το βιοτικό επίπεδο των ατόμων, την ένταξή τους στην κοινωνία, τη θέση και το ρόλο. Έτσι τα άτομα ως μέλη δοσμένης κοινωνίας δεν μπορούν να τα στερηθούν, γιατί τότε θα βρεθούν στο περιθώριο. Οπότε όσο μειώνεται το κοινωνικό κράτος, τόσο τα άτομα αναγκάζονται να αυξήσουν τις ιδιωτικές δαπάνες για υγεία, παιδεία, σύνταξη κλπ. Επιπλέον ο ιδιώτης θα πληρώσει κατά κανόνα τις υπηρεσίες, εμπορεύματα πλέον, σε υψηλότερη τιμή απ’ότι το κράτος. Ακόμα, ιδιαίτερα στην υγεία, ο καταναλωτής-ασθενής δεν έχει δυνατότητα αποφυγής ή και ελέγχου του κόστους των υπηρεσιών αυτών. Έτσι το μερίδιο του οικογενειακού εισοδήματος που δαπανάται για την υγεία, πρώτα, πρώτα και σε δεύτερη μοίρα για την παιδεία αυξάνεται δεκαετίες τώρα σε βάρος ασφαλώς άλλων δαπανών-αναγκών. Εννοείται ότι στους τομείς αυτούς η άνοδος των τιμών είναι ταχύτερη του πληθωρισμού. Παράδειγμα προς αποφυγή είναι οι Η.Π.Α, οι οποίες έχουν ένα ιδιωτικοποιημένο, πανάκριβο, και αναποτελεσματικό σύστημα υγείας.
10.χρεοκοπίες νοικοκυριών: Στις χώρες με ανεπτυγμένη καπιταλιστική οικονομία, τις λεγόμενες και μετα-βιομηχανικές, ο απόλυτος αριθμός και το ποσοστό των νοικοκυριών που χρεοκοπούν αυξάνεται διαχρονικά ενώ πολλαπλασιάζεται στην εποχή της κρίσης. Κατάσχονται από τους δανειστές και χάνονται για τα νοικοκυριά σπίτια, αυτοκίνητα, άλλα περιουσιακά στοιχεία, κλείνουν οικογενειακές επιχειρήσεις. Επιπρόσθετα οι οικονομικά αδύνατοι πληρώνουν υψηλότερα επιτόκια.
11.Αποταμιεύσεις νοικοκυριών: Σύμφωνα με στοιχεία που δίνουν οι τράπεζες μειώνονται οι καταθέσεις των ανθρώπων με μικρά και μεσαία εισοδήματα. Μάλιστα το μηδενικό ή ακόμα και αρνητικό πραγματικό επιτόκιο λειτουργεί ως αντικίνητρο για τις καταθέσεις μικρών ποσών. Όσο αυξάνεται η ανάγκη των νοικοκυριών για δανεισμό τόσο μειώνεται η δυνατότητά τους για καταθέσεις.
12.Αποπληθωρισμός:το 2008, 2009,...παρότι οι κεντρικές τράπεζες (ισχυριζόμενες ότι έτσι καταπολεμούν την κρίση) με άμεσους και έμμεσους τρόπους τύπωσαν ή διοχέτευσαν στις αγορές πληθωριστικό χαρτονόμισμα, εντούτοις ο πληθωρισμός έπεσε σχεδόν στο μηδέν, στα όρια του αποπληθωρισμού. Το παράδοξο αυτό ερμηνεύεται αν κάνουμε τη θεωρητική αφαίρεση και χωρίσουμε την κοινωνία σε δύο σκέλη και στο ένα βάλουμε το κεφάλαιο, την προσφορά εμπορευμάτων και τους λίγους ενώ στο άλλο την εργασία, την αγορά εμπορευμάτων και τους πολλούς. Όταν λοιπόν το πληθωριστικό χαρτονόμισμα δίνεται στο κεφάλαιο και τους λίγους δημιουργείται πληθωρισμός κεφαλαίου, την ίδια στιγμή που μειώνεται η παραγωγή, το εμπόριο, η κατανάλωση και οι πολλοί χάνουν εισόδημα οπότε έχουμε αποκλιμάκωση και αποπληθωρισμό στις τιμές των εμπορευμάτων. Οι δυο αυτές φαινομενικά αντίθετες τάσεις (πληθωρισμού-αποπληθωρισμού) συνυπάρχουν διαλεκτικά και επιβεβαιώνουν την ανεπαρκή αγοραστική δύναμη του πληθυσμού.
13.Καταναλωτισμός: Ως σπατάλη υλικών και φυσικών πόρων που η χρήση τους, η φθορά τους δεν ικανοποιεί κάποια βιολογική ανάγκη του ανθρώπου. Π.χ. σπατάλη νερού, ηλεκτρικής ενέργειας, τροφίμων, που καταλήγουν στα σκουπίδια. Ως κατανάλωση προϊόντων μιας χρήσης που επιβαρύνει το περιβάλλον. Ως πολιτισμός των σκουπιδιών, όταν μέτρο ανάπτυξης, πλούτου, εξέλιξης μιας κοινωνίας θεωρείται η ποσότητα των σκουπιδιών που παράγει. Και αυτό για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση στην ιστορία του ανθρώπινου είδους.
Ως «ροπή προς κατανάλωση όσο το δυνατόν περισσότερων υλικών (και άϋλων) αγαθών (όπως και θεαμάτων) εκ μέρους μιας κοινωνίας. Ροπή που αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της καταναλωτικής κοινωνίας…… Κατανάλωση για ικανοποίηση αναγκών που δημιουργεί το ίδιο το εμπορικό κύκλωμα…… πέρα από τις αντικειμενικές ανάγκες του ανθρώπου.» (λεξικά)
Ως «διαρκής πόλεμος του οπίου», ως μεθοδική, κυνική, επαγγελματική, επιστημονική προσπάθεια του κεφαλαίου να πουλήσει εμπορεύματα ακόμα και όταν είναι άχρηστα ή επιβλαβή και καταστροφικά για τη σωματική, τη ψυχική, την πνευματική και την κοινωνική υγεία του ανθρώπου. Γιατί «είναι η εποχή που ακόμα και εκείνα τα πράγματα που μπορούσαν....να δοθούν μα ποτέ να πουληθούν...-αρετή, αγάπη, γνώμη, επιστήμη, συνείδηση κλπ- η εποχή τέλος που όλα πέρασαν στο εμπόριο». (Κ.Μαρξ) Ως εμπορευματοποίηση, ως μετατροπή όλων σχεδόν των ανθρώπινων σχέσεων σε εμπορευματικές. Γιατί η πραγματοποίηση της υπεραξίας μπορεί να γίνει μόνο με την πώληση-αγορά των πάσης φύσεως προϊόντων. Γιατί ο έμπορος εκμεταλλεύεται τον πελάτη. Γιατί ο κεφαλαιοκράτης εκμεταλεύεται διπλά τον εργαζόμενο και ως παραγωγό υπεραξίας και ως καταναλωτή.
Ως φετιχισμός του εμπορεύματος και του χρήματος, ως αλλοτρίωση του ανθρώπου, ως αντιστροφή των αξιών και του μέτρου του ανθρώπου-μέλους της κοινωνίας. Αντί δηλαδή οι απολαβές του, τα αγαθά που καρπώνεται από την κοινωνία να αποτελούν το μέτρο της κοινωνικής του προσφοράς αντίθετα ο πλούτος, η περιουσία, το εισόδημα που αποσπά ή και κλέβει από την κοινωνία θεωρούνται μέτρο της προσωπικής του επιτυχία και νίκης ακόμα. Έτσι η επιτυχία αυτή είναι κυρίαρχο κριτήριο κοινωνικής καταξίωσης και κατάκτησης υψηλών θέσεων στην πυραμίδα της κοινωνικής ιεραρχίας.
-Ως εξίσωση της προσωπικής ευτυχίας με την απόκτηση υλικών αγαθών.
-ως sopping therapy ως fashion victim
- ως καλλιέργεια επιθυμιών που ο μισθοσυντήρητος πληθυσμός δεν μπορεί να ικανοποιήσει. Έτσι που «η επιτυχία της σύγχρονης παραγωγής, η μεγάλη της αφθονία να επιστρέφει στον παραγωγό ως αφθονία της αποστέρησης» (Ντεμπόρ). Γιατί το άτομο-ελεύθερος καταναλωτής δεν μπορεί να αποτινάξει τα χιλιάδες αόρατα δεσμά του και να αρνηθεί τις κοινωνικά καθορισμένες ¨ανάγκες¨ του.
-ως «παραγωγή υπερβολικού αριθμού χρήσιμων πραγμάτων που οδηγεί στη δημιουργία άχρηστων ανθρώπων» (Μαρξ).
- Αν μάλιστα εξετάσουμε το άτομα ή την οικογένεια με τα οικονομικά κριτήρια που χρησιμοποιούμε για μια επιχείρηση, ως οικονομική μονάδα, παρουσιάζει ενδιαφέρον να δούμε το σκέλος των εσόδων (το οποίο βέβαια είναι πάρα πολύ σπουδαίο), το ίδιο και το σκέλος των εξόδων. Αλλά πιο σπουδαίο είναι το μεταξύ τους ισοζύγιο. Η ‘’εξαθλίωση’’ λοιπόν του προλεταριάτου είναι ακριβώς αυτό: το ελλειμματικό ισοζύγιο της επιχείρησης ‘προλετάριος’!! όταν δηλαδή η καπιταλιστική επιχείρηση ‘’άνθρωπος’’ καθίσταται ζημιογόνος.
Όπως λοιπόν γίνεται απόσβεση στις μηχανές έτσι πρέπει να γίνεται ‘’απόσβεση’’ και στον εργάτη. Όταν όμως αυτός δεν παίρνει τόσα χρήματα ή παροχές ώστε να εξασφαλίσει στα παιδιά του τουλάχιστον την ίδια ανατροφή, φροντίδα, περίθαλψη, εκπαίδευση με τη δικιά του, τότε αυτός αναγκάζεται να πουλήσει την εργατική του δύναμη χαμηλότερα από την αξία της. Τότε, απλουστευτικά μιλώντας, το κόστος ζωής μιας εργατικής οικογένειας γίνεται μεγαλύτερο από τα έσοδά της. Συνέπεια αυτού του οικονομικού φαινομένου: η αναπαραγωγή της εργατικής τάξης είναι ανεπαρκής σε ποσότητα και ποιότητα.
14. Μια σειρά κοινωνικοί και δημογραφικοί δείκτες, όπως υπογεννητικότητα, διαζύγια, μονογονεικές οικογένειες, νοικοκυριά ενός ατόμου, γήρανση πληθυσμού, ψυχασθένειες, νοσηρότητα, αν και βέβαια δεν εξαρτώνται μονοδιάστατα από την οικονομική κατάσταση αλλά είναι πολυδιάστατα, χαοτικά φαινόμενα, εντούτοις αλληλεπιδρούν με την οικονομία. Οπωσδήποτε η σμίκρυνση της οικογένειας, η λεγόμενη πυρηνική, πέρα από τα πλεονεκτήματα που έχει, αυξάνει το κόστος ανατροφής των παιδιών και φροντίδας των ηλικιωμένων, γιατί οι υπηρεσίες αυτές είναι πλέον εμπορεύματα και τις παρέχουν ξένα άτομα που πληρώνονται. Επίσης οι μονογονεικές οικογένειες και τα νοικοκυριά ενός ατόμου αυξάνουν το κόστος ζωής ανά άτομο. Η υπογεννητικότητα είναι χαρακτηριστικό φαινόμενο όλων σχεδόν των καπιταλιστικά αναπτυγμένων χωρών. Δείγμα της αδυναμίας της εργατικής τάξης να ανανεώσει τον πληθυσμό της. Της «προλεταριοποίησης» ακόμα της μεσαίας τάξης
Συνοψίζοντας: η εξάντληση της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού δεν σημαίνει μόνο τη μείωση των εσόδων και την αύξηση των εξόδων για τον εργάτη-καταναλωτή αλλά επιπλέον την απώλεια της δυνατότητας και της ικανότητας ορθολογικής διαχείρισης των οικονομικών του πόρων. Ή, με διαφορετική προσέγγιση, τον πολλαπλασιασμό των ηττημένων και των θυμάτων του οικονομικού πολέμου.
Τελικά αν και οδηγούμαστε στο συμπέρασμα της εξάντλησης της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού με τη χρήση τόσων ποσοτικών μεγεθών, αυτή δεν είναι ποσοτικό μέγεθος αλλά ποιοτικό.

Του Χρήστου Τσουκαλά

http://www.alfavita.gr/artra/art16_6_9_1745.php

Τα ταμειακά ελλείμματα εκτόξευσαν το δημόσιο χρέος
Αυτή η πολύ μεγάλη αύξηση του χρέους αποδίδεται από τους αναλυτές της Πειραιώς:

Spoiler:

1. Στην ύπαρξη ταμειακών ελλειμμάτων.

2. Στην ανάγκη αναχρηματοδότησης του χρέους που έληξε το πρώτο τρίμηνο.

3. Στη δημιουργία ενός αποθέματος ασφαλείας για τις μεγάλες λήξεις χρέους που ακολούθησαν τον Απρίλιο (περίπου 11,5 δισ. ευρώ).

Ωστόσο, και σύμφωνα πάντα με την έκθεση της Τράπεζας, ο σημαντικότερος λόγος για τη διόγκωση του χρέους ήταν η ύπαρξη μεγάλων ταμειακών ελλειμμάτων, γεγονός το οποίο «δημιουργεί ιδιαίτερη ανησυχία για την εξέλιξη των βασικών μεγεθών του προϋπολογισμού, διότι αποτελεί ένδειξη για σημαντικές υπερβάσεις του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319281

UK borrowing reaches record in May as the red ink gets deeper
Government borrowing shot to a record monthly level of £19.9bn in May as soaring spending and dwindling tax receipts put another dent in the national accounts.
Public sector net borrowing dwarfed May 2008's £12.2bn and was the highest monthly sum since records began in 1993. As the recession hits home, lower tax receipts and higher benefit payments have pushed net debt to 54.7pc of GDP – a vast jump on the 43.6pc only 12 months earlier.
Alan Clarke, UK economist at BNP Paribas, said May's public finances were "every bit as dire as we had been bracing for. To put this figure in context, a few years ago, £19.9bn would represent half of the borrowing requirement for the entire year – and now we are achieving this in a single month," he said. Χρειάζεται να ανατροφοδοτούν το χρέος με νέο χρέος, μέχρι τη χρεωκοπία ή την κάλυψη του χρέους με εκτύπωση χρήματος από το πουθενά, που θα οδηγήσει στον υπερπληθωρισμό
http://www.telegraph.co.uk/finance/f...ts-deeper.html


Don't believe the hyperinflation hype - dare to make cuts Ναι, σωστά, όλα αυτά είναι ψέματα, μην τους ακούτε, ακούστε εμάς που είμαστε ειλικρινείς, μπλα, μπλα, μπλα
London asset managers 36 South are launching a "hyperinflation fund" for those convinced that money-printing by central banks around the world must lead to Weimar or Zimbabwe soon enough.
Flush from last year's 234pc rise in their Black Swan Fund, they are betting that quantitative easing and war-time deficits have sown the seeds of inflation reaching "10pc, 15pc, 20pc, or more". They capture the mood of the times, but are they right?
We know that the Fed's balance sheet has exploded (to $2.07 trillion), but that is only half the story. Data from the St Louis Fed shows that the "monetary multiplier" has collapsed from a decade-average of 1.6 to the depths of 0.893. The "velocity" of money has slowed to a crawl. Το "παπαγαλάκι" έχει δίκιο σε αυτό: Αυτό που λέει, με απλά λόγια, είναι πως ναι μεν οι κυβερνώντες τυπώνουν χρήμα "με τη σέσουλα", όμως αυτό εξαφανίζεται με ακόμα ταχύτερους ρυθμούς: Από τη στιγμή που σκάνε οι φούσκες, οι τιμές των προιόντων πέφτουν, και άρα εκεί πχ που ένα αυτοκίνητο έκανε 10.000 ευρώ, τώρα κάνει 9.000. Τα 1.000 ευρώ της διαφοράς "εξαφανίστηκαν", το "δανεικό" χρήμα που κυκλοφορούσε χάνεται, με τεράστιους ρυθμούς. Επειδή οι κυβερνώντες δε θέλουν αυτό να συμβεί, τυπώνουν χρήμα από το πουθενά, ώστε να καταπολεμήσουν αυτή την εξαφάνιση του, και να προκαλέσουν υποτίμηση του νομίσματος τους, ώστε να μηδενίσουν (έμμεσα) το χρέος που έχουν. Μέχρι τώρα όμως, το χρήμα εξαφανίζεται με μεγαλύτερους ρυθμούς από αυτούς που οι κυβερνώντες το δημιουργούν από το πουθενά. Το θέμα είναι βέβαια ότι οι φούσκες κάποια στιγμή θα σταματήσουν, οι κυβερνώντες όχι - εκτός βέβαια και αν οι λαοί κινητοποιηθούν εναντίον τους. Και αν δεν σταματηθούν, αυτά τα χρήματα που δημιούργησαν σαφώς και θα δημιουργήσουν υπερπληθωρισμό

Spoiler:

Professor David Beckworth from Texas State University said the Fed's efforts to boost the money supply are barely keeping pace with the deflation shock. Stimulus is not gaining traction. The credit system is broken.

Where will the inflation impulse come from given that capacity use is at a post-war low of 68pc in the US, and nearer 60pc worldwide? The immediate threat is wage deflation.

Tim Congdon – a hard-money Friedmanite from International Monetary Research – says the Fed is still not easing enough, perhaps because it is spooked by so much criticism or faces a mutiny by its own hawks. "If Ben Bernanke and his officials are listening to this sort of stuff and taking it seriously, they are making the same mistake as the Fed in the early 1930s," he said. The US "output gap" is near 7pc. That is a powerful lid on inflation.

The sin has been to let M2 money growth wither since January, to let bank lending contract at a 5pc annual rate, and to let 10-year bond yields rise to nearly 4pc. The Fed pays lip service to the Friedman-Schwartz theory of the Depression, but has not digested the lesson.

Mr Congdon's prescription is what Britain did in 1931 and 1992: monetary stimulus à l'outrance (today: bond purchases), offset by spending cuts. This mix – easy money/tight fiscal – would halt debt deflation without ruining the public finances of the US, Britain, and Europe in the way that Keynesian schemes ruined Japan. "The markets would rocket," he said.

Personally, I backed the Brown fiscal package last autumn, but only to buy time when Western banks seized up, and to pressure G20 surplus states to play their part. That phase has passed.

Today's danger is creditor revulsion as governments worldwide raise $6 trillion in debt this year. The solution is remarkably simple. Stop borrowing and step up the Friedman monetary blitz to stop loan collapse. Does any nation have the nerve to do it?

http://www.telegraph.co.uk/finance/c...make-cuts.html

It's time to end the grotesque fiscal bail-outs and grapple with reality
This column has long-argued the Western world's policy reaction to "sub-prime" has been wrong. In my view, the grotesque fiscal bail-outs and the money printing, the ongoing assumption financial regulation could be tweaked rather than reformed wholesale, have made our collective predicament much worse.
The consensus view, far from grappling with the technical and political difficulties of implementing the required policy response, has failed even to admit the extent of the problem. Yet such an admission is a prerequisite, the first step in fact, of doing what needs to be done.

Spoiler:

For almost two years now, our leaders have been in denial, burying the details and delaying the really tough decisions. In recent weeks, though, something has changed.

For the first time since the credit crunch hit the headlines in August 2007, reality is punching through. Powerful people are breaking ranks and saying what needs to be said. Pretty soon we may even begin tackling the root causes of this debacle by facing down the vested interests and making the changes necessary to rescue the Western world from years of economic stagnation.

Earlier this month, Angela Merkel, the redoubtable German Chancellor, took a stand and appealed for "a return to policies of reason" – calling time on "quantitative easing", the deeply misguided policy that has seen Western central banks double the size of their balance sheets to buy government debt.

QE was always a ruse to recapitalise insolvent banks by the back door, so their powerful executives could avoid admitting previous mistakes. Yet it has shattered the world's faith in the West's policy-making competence. It has destroyed any authority we had to tell economies elsewhere what to do.

QE will result in high inflation – in turn, destroying investment and jobs. And it will mean that, for years to come, Western taxpayers pay higher interest charges to service our government's debts.

Almost alone among the ranks of the seriously powerful speaking sense, Merkel was last week joined by Mervyn King. At the annual Mansion House dinner, the Bank of England Governor called for Gordon's Brown's disastrous "tripartite" reforms to be scrapped, returning banking supervision to Threadneedle Street.

That has to be right. UK banks have been able to act so irresponsibly because the authority to monitor them was split between the Bank and the FSA. In fact, Brown was so addicted to the political feel-good factor resulting from ever higher leverage that his system was explicitly designed to allow responsibility for reining in the banks to fall between two stools.

King also stated "it is not sensible to allow large banks to combine high street retail banking with risky investment banking or funding strategies, and then provide an implicit state guarantee".

These words echoed around the world. The Governor is calling for a re-instatement of the "Glass-Steagall" firewall – the removal of which allowed investment banks to merge with commercial banks. That meant taxpayer-backed deposits could be used by bonus-fuelled traders to make high-risk bets – in the knowledge the state would have to fund a bail-out given that ordinary voters deposits were involved.

By calling for a new "Glass-Steagall", King is taking on Wall Street and the City – among the world's most powerful vested interests.

Yet, politicians need to realise it's precisely because this safeguard was removed, and the "universal banks" became so big, that what started as a banking crisis has become a fiscal crisis – a crisis so severe that some of the world's leading nations could default and, at the very least, several generations of Western taxpayers will be saddled with the bill.

Other harsh realities are now also coming to the fore. New figures confirmed UK government debt is rising quicker than at any time in history – not least due to the bank bail-outs. As the recession hits tax revenues, May saw the biggest surge in monthly public sector borrowing since records began.

In this context, the Tories are now finally allowing themselves to face down Brown and his economically-literate allies – by admitting spending cuts are necessary. How ridiculous does Brown sound when he contrasts "Labour investment with Tory cuts"?

Then there is "deflation" – in my view, the "biggest lie" of all. In May, CPI inflation remained at 2.2pc – above the Bank of England's target. Were it not for the government's temporary VAT cut, the CPI would be 3.4pc – with the Bank have to write yet another public letter explaining why it's so high. We're a million miles from deflation.

As I've often said, the "danger of deflation" was always a myth – conjured up to give Western governments an alibi to pursue wildly expansionary fiscal and monetary policy and perpetuated by the vested interests benefiting from such largesse.

If we're to emerge from this crisis, and avoid similar future disasters, powerful figures now need to recognise and expose such inconvenient truths.

Alarm bells on public sector pensions

Some state employees work hard – and we're lucky to have them. But, in general, public-sector workers enjoy shorter hours, longer holidays, better job security and higher wages than their private-sector counterparts.

Yet 90pc of public-sector workers also have gold-plated final-salary pensions, compared to only 10pc in the private sector. They retire earlier too.

Our ageing society means most of us will reach for our slippers later and on lower pensions than previously thought. But state workers remain immune to economic reality – at everyone else's expense.

The costs of this injustice are vast. Between 2001 and 2008, our public sector pension liability officially grew 110pc to £794bn. A new Policy Exchange report by Neil Record puts the true figure at a staggering £1,104bn.

This massive debt doesn't appear on the Government's balance sheet. Yet each year taxpayers spend more on public sector pensions than defence. By 2040, the annual bill will approach what we spend on the NHS.

A former Bank of England economist, Record has a deserved reputation as an astute, non-partisan fiscal expert. His report's advisory committee includes some of the UK's top actuaries and the former chairman of the Inland Revenue.

The Tory front-bench needs to act on this study. Spin is not enough. The ratings agencies are watching – and public-sector pensions are high on their list of concerns.

BRICs at the top table

Last week, leaders of four of the world's largest economies – Brazil, Russia, India and China – met in Yekaterinburg, Russia. Known as the BRICs, these vibrant nations now account for almost 20pc of global GDP – the same as the United States.

Even this startling figure understates the importance of the BRICs, and the emerging markets (EMs) more generally. Together, they now drive 42pc of global GDP – and rising. That outstrips the US and EU combined.

Over the next few years, as the Western world stagnates, the EMs – with their low debts and highly productive workforces – will keep growing. Global investors largely agree. That's one reason the world's top 10 performing share indices so far in 2009 are all EMs.

Crucially, EMs now boast two-thirds of the world's foreign exchange reserves. The BRICs control the lion's share of that haul.

For the most part, the Western media has dismissed this first BRIC summit as "unimportant". That's partly because the G7 nations weren't invited. The reality is the BRICs' emergence on the world stage is transforming global commerce – and politics too.

These countries are crucial Western creditors. Insolvency looms, unless they keep funding our spiralling government debts. Western leaders need to grow up and realise the world has changed. If we don't accept the emerging giants at the top table, they'll create their own – resulting in a less prosperous, more dangerous world.

http://www.telegraph.co.uk/finance/c...h-reality.html

Φόβοι τραπεζών για ντόμινο από ενδεχόμενη κατάρρευση της Λεττονίας

Spoiler:

Η διασπορά των κινδύνων στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη από την οικονομική καταστροφή μιας χώρας είναι ο υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνος που διατρέχουν οι τράπεζες της Δυτικής Ευρώπης και οι θυγατρικές τους. Εάν, για παράδειγμα, η κατάσταση της Λεττονίας επιδεινωθεί, βασική πηγή ανησυχίας δεν θα είναι τόσο οι επιπτώσεις σε μια μεμονωμένη τράπεζα όσο οι αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα προκληθούν στο τραπεζικό σύστημα, την ευρύτερη περιοχή και κατά συνέπεια, τη δυτική Ευρώπη. Στη συγκεκριμένη χώρα, οι απώλειες των ξένων τραπεζών μπορεί να φθάσουν τα 10 δισ. δολάρια. Σε αυτό το επίπεδο κυμαίνονταν, επίσης, οι απώλειες μιας επενδυτικής τράπεζας κατά τη διάρκεια ενός τριμήνου του 2008, όταν το ένα ρεκόρ διαγραφών ξεπερνούσε το άλλο. Εάν, όμως, η Λεττονία καταργήσει τη σύνδεση του λάτι με το ευρώ, τότε θα είναι δύσκολο να αποφευχθούν οι επισφάλειες δανείων σε ισχυρά νομίσματα. Μια δυτική τράπεζα ενδεχομένως να αναγκαστεί να εγκαταλείψει μια θυγατρική της εκεί, αν και ο Μαρκ Γιανγκ του οίκου Fitch πιστεύει ότι είναι απίθανη μια τέτοια εξέλιξη. Και αυτό γιατί θα δημιουργηθεί κλίμα φόβου μεταξύ των καταθετών στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη, πυροδοτώντας σειρά προβλημάτων στον τραπεζικό κλάδο.

Προληπτικά μέτρα για να μην υλοποιηθεί ένα καταστροφικό σενάριο έχουν ληφθεί. Οι σουηδικές τράπεζες Nordea, SEB και Swedbank, που κυριαρχούν στον τραπεζικό κλάδο της Βαλτικής, προκειμένου να προστατευθούν για παν ενδεχόμενο, άντλησαν κεφάλαια μέσα από αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, συνολικού ύψους 5 δισ. ευρώ, μέσα στους τελευταίους έξι μήνες. Με τα δάνεια να ξεπερνούν τις καταθέσεις σε αναλογία δύο προς ένα, οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου αντιστοιχούν στο ένα πέμπτο των κεφαλαίων πρώτης διαβάθμισης (Tier 1). Στις 10 Ιουνίου, η κεντρική τράπεζα της Σουηδίας δανείστηκε ακόμη 3 δισ. ευρώ από την ΕΚΤ.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319251

Νεότερες εξελίξεις για την υπόθεση των ομολόγων των ΗΠΑ που βρέθηκαν "λαθραία" στην Ιταλία:

"Based on the photograph we've seen online, they are clearly fake. And not even good fakes," said Stephen Meyerhardt, a spokesman for the Treasury's Bureau of the Public Debt.
Online? You mean that the Treasury Department hasn't been sent a high-resolution digital photo of what was seized? A week after the fact?
I don't believe you Stephen.
http://market-ticker.org/archives/11...-More-Odd.html


Is this the death of the dollar?
After two smugglers were stopped last week with what at first appeared to be $134bn in US state bonds, the tension and paranoia surrounding the fate of the dollar hit a new high.

Spoiler:

In the event, late last week American officials confirmed that the notes were forgeries. The men, it appeared, were nothing more than ambitious scamsters. But many remain unconvinced. And whether fake or otherwise, the story underlines one important point about the world economy at the moment: that the tension and paranoia surrounding the fate of the US dollar has hit a new high. It went to the heart of the big question: will the central bankers in Japan, China and elsewhere continue to support the greenback even in the wake of the worst financial crisis in modern history, or will they abandon it as America's economic hegemony dissipates?

Dollar obituaries are nothing new. The currency has been presumed dead more times than Shane Macgowan. But like the lead singer of The Pogues, the greenback has somehow withstood repeated knocks and scrapes over the years and lived on, battered, bruised and a couple of teeth the lighter, to fight another day. In the 1970s and 1980s there were plenty predicting its demise, although at that point the main challenger was the Japanese yen. And in the years preceding this crisis, economists and investors including Peter Schiff and George Soros were lining up to declare the dollar's demise as the world's reserve currency. In the late 1990s, the creation of the euro gave dollar sceptics another stick to beat the currency with, and no doubt the European currency has claimed some of the prominence in its first decade.

Now, following the collapse of the global financial system, those warnings have become louder still, and ever more difficult to dismiss – because this time around there are threatening noises coming from those who actually have the power to do something about it. First came a paper from Zhou Xiaochuan, the governor of the People's Bank of China (PBoC), a couple of months ago, positing the idea of introducing the special drawing right (SDR) – a kind of internal currency at the International Monetary Fund (IMF) – as an international reserve currency. These calls were then repeated, with more force, by the Russian president, Dmitry Medvedev, who last week declared that the world needed new reserve currencies in addition to the dollar.

And this time around, the dollar is most certainly suffering. Since 2002 its trade-weighted strength – calculated against a basket of other currencies – has fallen by more than a quarter, from 112 to 81 points. In the same period, the proportion of dollars held by reserve managers in leading central banks has also taken a dive. According to figures from the IMF, confirmed holdings of dollars in government vaults, from Beijing and Tokyo to London and Paris, fell from 71pc of reserves to 64.5pc between 2002 and 2008.

However, detecting what is really happening in the world of foreign exchange reserves is notoriously closer to an art than a science. For instance, figures from April seemed to suggest a fall in China's holdings of US Treasuries – something 'dollapocalypticists' pounced on at the time. But according to Brad Setser of the Council on Foreign Relations, the country was merely rejigging its Treasury portfolio rather than liquidating parts of it. In such an opaque world it is little wonder the conspiracy theories over those two Japanese smugglers show little sign of dissipating.

Nonetheless, for US Treasury Secretary Tim Geithner, who has inherited his predecessors' role as dollar wallah-in-chief, the currency's travails have made it all the more difficult for him to repeat the mantra that he "believes in a strong dollar" while keeping a straight face. Indeed, when he tried to insist at a university lecture in Beijing earlier this month that "Chinese financial assets are very safe," it drew floods of laughter from the audience.

He wasn't playing for laughs, but the irony of the situation is plain to see. If there were a textbook list of actions one could take to weaken a currency, the US (alongside most other developed nations) would be following it to the letter. It has cut interest rates to a whisker above zero; it has engaged in quantitative easing, pumping cash directly into the economy; it has committed to spending trillions of dollars on a fiscal stimulus package designed to pull the country out of recession; it has pledged tacitly to support its stricken banks so that no major institution is allowed to collapse. In any normal circumstances, actions like these would hammer a currency.

According to Stephen Jen of BlueGold Capital Management: "People are having second thoughts not simply because they don't like the dollar, but they are having second thoughts about whether US assets are obviously the strongest assets to own."

Like everything else, the currency's fate depends on how well the US authorities manage the crisis. The US is balanced on a knife-edge between possible Japan-style deflation as the weight of all its debts bear down on it and potential inflation as the force of all its powerful stimulus measures take root. No one knows for sure which way it will fall, but neither would be particularly good for the currency, and by extension for those who hold much in the way of dollar assets.

And China and all other major central banks which have trillions of dollars in their vaults, face something of a dilemma. Any fall in the greenback will cause the value of their investments to slide. Even if they wanted to exit, there seems no easy way of doing so without provoking some serious self-harm. Indeed, according to Olivier Accominotti, a PhD economist at Paris's Sciences Po university, the situation is not unlike that faced by France in the 1920s, as it sought to reduce its massive sterling reserves. The Bank of France found itself in a "sterling trap" in which it "could not continue selling pounds without precipitating a sterling collapse and a huge exchange loss for itself".

Neil Mellor, of Bank of New York Mellon, said: "We've got a situation where Geithner is smiling and has no choice but to stress the credibility and stability of the US financial and economic system, while the creditors [such as the Chinese] smile back and say they believe him, while at the same time giving hand signals to their reserve managers to get rid of these things."

Rather like the brinksmanship on display throughout the Cold War, it is a dilemma which applies itself to game theory. Both sides know that the dollar is set to weaken, but both could be set to suffer if they both allowed it to collapse at the same time. "If you are the Chinese it is in your interest to play the game – you've got a lot of dollars at stake – but in the long run you surely want to reduce your holdings and diversify them at the margins," says Mellor.

Still, with every passing week, the conjunction of different warning signals for the US currency seems to evolve and intensify. Recently, the alarm bell ringing most loudly has been the increase in yields on US Treasuries – a sign, some fear, of acute nervousness among institutional investors about the sheer scale of the cash the Obama administration is planning to borrow in coming years. The Federal Reserve's meeting next week is likely to be watched attentively by everyone with a stake in the game, as the central bank indicates whether it is planning to plough more dollars of newly-created cash into the economy.

But while the debate fixates on the greenback, the issues at heart here go far deeper. The dollar's fate is intertwined with that of the global economy. America is on the brink of losing its economic superpower status, which it will have to share with China at least, if not others, in the coming years. Holding such a position confers important responsibilities, none of which is more symbolic than providing the world's reserve currency – the currency against which all major commodities are denominated, and the de facto international unit of exchange in trade and finance.

It was a position enjoyed by UK sterling during the first waves of globalisation in the Victorian era and the final decades of the British Empire. Eventually, around the time of the Second World War, the dollar inherited the mantle. At first this was something enshrined in the Bretton Woods agreement of 1944, which fixed world currencies to the dollar, but although that system broke down in the 1960s and 1970s, it has remained the de facto currency of choice.

In a globalised world, with trade being carried out between hundreds of different nations by thousands of different companies, having an international standard makes sense: it enables traders to exchange goods more quickly and efficiently than they would have done otherwise. It may be invisible to us, but the vast majority of foreign exchange transactions – particularly those between smaller nations – involve the dollar. Exchange your sterling for Thai baht and you're actually swapping pounds for dollars for baht, whatever the exchange booth says. Even the much-vaunted exchange arrangements by the Brazilian and Chinese are designed not to disrupt these foundations, but merely to smooth things over for importers and exporters.

But a by-product of the dollar's dominance has been the skewing of the world's monetary system. By dint of having this blessed position, the US has been able to finance ever-larger current account and fiscal deficits, with both the government and the public borrowing from overseas, at cheap rates of interest. It has been able to sell US Treasuries at interest rates that other countries can only dream of because of this position as reserve currency. It has had a captive consumer – both because its government bonds are something of a safe haven and because those wishing to peg their currencies against the dollar and enhance their trade flows have little choice but to buy US Treasuries.

And this mutated international monetary system that has evolved since the 1960s is largely responsible for the crisis into which the world has tipped. Because it was able to borrow off other countries at such low rates without enduring the market punishment – in other words higher interest rates – America was able to build up massive current account deficits which poured a record amount of debt throughout its economy, which manifested itself in the financial crisis.

Indeed, as Mervyn King said in a speech earlier this year: "At the heart of the crisis was the problem identified but not solved at Bretton Woods – the need to impose symmetric obligations on countries that run persistent current account surpluses and not just on countries that run deficits. From that failure stemmed a chain of events, no one of which alone appeared to threaten stability, but which taken together led to the worst financial crisis any of us can recall."

When the PBoC's Zhou referred to the SDRs he was not merely questioning the dollar's pre-eminence. He was indicating something far more radical – that China supports plans for a new Bretton Woods-style agreement to manage the flows of cash around the world. At that seminal conference in 1944, John Maynard Keynes's original idea, which was watered down by Harry Dexter White of the US Treasury, was for an international reserve currency, Bancor, fixed against a basket of 30 currencies, and that countries would be penalised if their current accounts swung too far into surplus or deficit. It is an idea which is now being dusted off from history books by officials in finance ministries around the world, including in China.

Such a radical shake-up would cause earthquakes in the currency markets, a prospect which perhaps makes it unlikely. So in the absence of such a deal, how is the dollar's role likely to evolve in the coming years? The short answer is that no one should expect it to lose its reserve currency status any time soon. It took around half a century for Britain to cede this position to the US, even after being overtaken in true economic might.

One possibility is that the SDR may be used increasingly as a means of denominating assets in accounts, but this is something which would take place gradually, over a course of some years. But even if that is a bridge towards a multi-polar world, in which other currencies vie with the dollar for influence, it will take some time – perhaps 30 years or more, according to Stephen Jen. "People should look at history," he said, referring to sterling's pre-eminence in the first part of the 20th century. "There's a real incumbency advantage."

Jim O'Neill, chief economist at Goldman Sachs, sees the next few years as something of a "vacuum period".

"The BRIC countries [Brazil, Russia, India and China] are becoming so much more important, while the G7, including the US declines, which raises issues about the degree of dominance of the dollar. The problem is that the currencies of the BRICS are the ones that matter, but they won't let you export or use their currencies.

"Until we see another five years' of evidence over whether China is a more consumer-driven economy, becoming bigger and bigger, and whether the euro can have a successful second decade, the dollar looks set to remain dominant."

China has made some hints about loosening its hold over the yuan in recent months, but these are only early manoeuvres. A second step would be to allow the yuan to become a part of the SDR – whose own value is determined by those of a basket of currencies including the dollar, pound and euro. As Jen adds, there are certain prerequisites any contender to the crown of world reserve currency needs in its pocket.

"We have to ask this question: is Russia going to provide asset market that will be as liquid, reliable property rights, the rule of law, currency convertibility and so on? Will we see the same from the likes of China? Their task is very daunting."

Referring to the forged Treasury bonds picked up on the Japanese smugglers on the Swiss border, he adds: "There is a message here: we haven't heard much about anyone counterfeiting roubles. That is probably telling you something."

http://www.telegraph.co.uk/finance/e...he-dollar.html

Και ένα άρθρο για τα ομόλογα και όχι μόνο:
http://cynicuseconomicus.blogspot.co...ly-update.html




Ενας στους 10 θα είναι χωρίς δουλειά το 2010
Στις ΗΠΑ χάνονται σε μηνιαία βάση πάνω από 500.000 θέσεις εργασίας, ενώ στην Ισπανία το ποσοστό των νέων κάτω των 25 ετών που ψάχνουν για δουλειά ξεπέρασε το 35%. Αυτό το μέλλον δε μπορούμε να το δεχτούμε, και θα χρειαστούν μεγάλοι αγώνες για να το ανατρέψουμε
Aνεξέλεγκτες διαστάσεις τείνει να λάβει ο εφιάλτης της ανεργίας που μεταπολεμικά έχει εκτιναχθεί σε επίπεδα - ρεκόρ, με αποτέλεσμα το φάντασμα της φτώχειας να... στοιχειώνει όλο και περισσότερα νοικοκυριά των ανεπτυγμένων βιομηχανικά χωρών.
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...&pubid=4214806



Striking refinery workers given until tomorrow to reapply for their jobs

Hundreds of workers at the Lindsey oil refinery in Lincolnshire face a deadline tomorrow to reapply for the jobs from which they were fired on Friday.

After a seven-day wildcat strike, the French oil firm Total, the owner of the refinery, sacked 647 workers who are building the new facilities in north Lincolnshire. An announcement of 51 job cuts to the existing force, coupled with the news that a contractor on the site was hiring new workers, triggered the walkout on 12 June.

The workers sacked on Friday were notified by letter that they have until 5pm tomorrow to apply for their former positions.

More than a dozen sympathy strikes involving hundreds more workers have now spread across the UK, with staff at power stations and worksites downing tools in support, while text messages demand action: "Cometh the hour, cometh the man. Your support is needed more than ever. If you are supporting our brothers across the country, thank you. If you're not yet out, just remember next time it could be you. We must fight this now." Μεγάλες -και ξεχασμένες- αλήθειες για την εργατική τάξη
http://www.independent.co.uk/news/uk...s-1711550.html

Young, jobless, broke: today's lost generation
Unable to buy their own home, saddled with student debt and struggling to find work, the class of 2009 could have their lives scarred for years by the credit crunch
Back in the carefree days of the Noughties boom, Britain's youngsters were swept along by the buy-now-pay-later culture embraced by consumers up and down the country. During a decade of near-full employment, many skipped nimbly from one job - and one credit card - to another, and rainy days were such a distant memory that they hardly seemed worth saving for.
But with the supply of cheap credit drying up and a generation of school and university leavers about to flood the recession-hit job market, thousands of young people with no memory of the early 1990s recession are shocked into the realisation that the world of 2009 is very different.
http://www.guardian.co.uk/business/2...loyment-market


Green shoots extinguished by 'dire' Government borrowing figures
Hopes that the economy has started to recover have been extinguished by a series of poor data, released on Thursday, including "dire" public sector borrowing figures.
http://www.telegraph.co.uk/finance/e...g-figures.html


Ζοφερές προοπτικές για τα τραπεζικά ιδρύματα της Γερμανίας
Διεθνείς αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι ο τραπεζικός κλάδος της Γερμανίας θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπος με τεράστια προβλήματα την επόμενη διετία.
«Οι γνωστοί - άγνωστοι στους ισολογισμούς των τραπεζών είναι πάντα παρόντες. Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι αρκετές γερμανικές τράπεζες βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας»
http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11369143


Moody's Puts Rtgs On 21 Italian Banks On Watch For Downgrade
http://online.wsj.com/article/BT-CO-...18-708321.html


Three banks fail, bringing year's total to 40
Banks in Georgia, North Carolina and Kansas were closed by regulators Friday, bringing the total number of failures for the year to 40 as the financial and credit markets continue to claim victims. Μια χούφτα τράπεζες θα επιβιώσουν, και θα ελέγχουν ολιγοπωλιακά τον κλάδο, όπως και σε όλους τους κλάδους παρατηρούμε παρόμοια κατάσταση, λίγο-πολύ
http://www.marketwatch.com/story/geo...-by-regulators


Goldman to make record bonus payout
Surviving banks accused of undermining stability Οι τράπεζες που απομένουν, απλά θησαυρίζουν σε μυθικά επίπεδα, εις βάρος προφανώς των "κορόιδων"...
Staff at Goldman Sachs staff can look forward to the biggest bonus payouts in the firm's 140-year history after a spectacular first half of the year, sparking concern that the big investment banks which survived the credit crunch will derail financial regulation reforms.
http://www.guardian.co.uk/business/2...bonus-payments


Andy Xie, writing for Cajing, questions the durability of China's recovery. He argues that much of hte upsurge in lending, which was one of the developments that cheered commentators, is fueling asset speculation, in this case in commodities, Reports this spring has suggested that as much as a third of the new lending was going into the stock market.
Observers have argued that China is stockpiling commodities as a diversification strategy., Xie adds an important tidbit to this equation, that banks are lending against commodities, using mortgage-like structures, and argues that the current price levels of commodities are a function of easy credit, not fundamentals.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/...mmodities.html


Ο αμερικανικός λαός «μάτωσε» και μαζί ολόκληρος ο κόσμος από τη χρηματοπιστωτική κρίση, που μεταλλάχθηκε σε οικονομική, με δεινές κοινωνικές επιπτώσεις. Ωστόσο, η ελπίδα για την «εξυγίανση» του τραπεζικού συστήματος με ρυθμίσεις και επόπτες –ικανούς και αδιάφθορους– που θα πατάξουν τη διαπλοκή και τις απάτες των τραπεζιτών της Wall Street, έσβησε. Ο Αμερικανός πρόεδρος έδειξε την κρίσιμη στιγμή μια μαζοχιστική εμμονή στη σωτηρία των ίδιων τραπεζιτών, χρηματιστών, traders, κερδοσκόπων των hedge funds και των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων (private equity funds), που «έκλεψαν» το χρηματοπιστωτικό σύστημα και όλους αυτούς που το εξέθρεψαν.

Spoiler:

Φυσικά είναι αφελείς όσοι πιστεύουν ότι ο πόλεμος κατά της «αλαζονικής» και «διεφθαρμένης» τραπεζικής Aμερικής και όσων κινούνται στη σκοτεινή πλευρά του τραπεζικού συστήματος δεν έχει παγίδες, που μπορούν εύκολα να παγιδέψουν ακόμη και έναν πρόεδρο που ο λαός τον εξέλεξε για τις υποσχέσεις του. Ομως, με τη βαρύγδουπη ονομασία «Λευκή Βίβλος», το 89 σελίδων σχέδιο Ομπάμα που διαμορφώνει το νέο θεσμικό πλαίσιο εποπτείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος για να μην ξανασυμβεί ( η τρέχουσα δεινή κρίση, η χειρότερη από τη Mεγάλη Υφεση του 1929/30, απογοήτευσε τις ελπίδες. Η πρόθεση του Ομπάμα να αναδιαρθρώσει τους κανόνες εποπτείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος παρέχοντας μεγαλύτερη ισχύ στην κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), διέλυσε κάθε αυταπάτη. Nα επισημανθεί ότι την επιβολή των «νέων κανόνων ευθύνης» στον τραπεζικό κόσμο θα τη διασφαλίσει η Fed. Το νέο βαρύγδουπο πλάνο, που το κατέθεσε προς έγκριση στο Κογκρέσο ο πρόεδρος Ομπάμα, και ειδικότερα οι ρυθμιστικού χαρακτήρα υπερεξουσίες που εκχωρούνται στη Fed, ήδη έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις σε αρκετούς γερουσιαστές και βουλευτές και των δύο κομμάτων.

Βεβαίως, δεν είναι τυχαίο ότι ο αρχιτέκτονας της μεταρρύθμισης αυτής είναι ο Τίμοθι Γκάιτνερ, πρώην διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Νέας Υόρκης, που αποτελεί τον χρηματιστικό βραχίονα της Fed, τον οποίο ο Μπαράκ Ομπάμα επέλεξε για το κρίσιμο πόστο του υπουργού Oικονομικών. Η Wall Street εμπιστεύεται τον Γκάιτνερ καθώς τον γνωρίζει καλά. Ωστόσο, (σχεδόν) οι πάντες ήλπιζαν να αφαιρεθούν από τη Fed όλες οι αρμοδιότητες και στην ουσία να περιέλθουν οι εξουσίες της στο κράτος. Ετσι και αλλιώς, φέρει τη μείζονα ευθύνη για την τραγωδία του τραπεζικού συστήματος και γιατί εξέθρεψε τις απάτες των αμερικανικών τραπεζών με τα «τοξικά ομόλογα» και γιατί ολιγώρησε στην αντιμετώπισή τους. Δηλαδή, ο Μπεν Μπερνάνκι και οι λοιποί... αποδείχτηκαν ολέθρια «ανεπαρκείς».

Oι παραλληλισμοί ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν υποδηλώνουν και το μέλλον. Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) δημιουργήθηκε το 1913, μετά τον τραπεζικό πανικό του 1907. Προφανώς, o Γκάιτνερ δεν γνωρίζει τίποτε. Ηδη η Fed έχει καταπατήσει κάθε ιδέα τραπεζικής κουλτούρας και οχυρώνεται πίσω από τις αλλοπρόσαλλες θεσμικές μεταρρυθμίσεις.

Τελικώς, ο Ομπάμα ξαναγράφει τους κανόνες που πρέπει να ακολουθήσει ο τραπεζικός κόσμος. Τα ίδια συνέβησαν στην Aμερική στις αρχές της 10ετίας του ’30, την εφιαλτική εποχή του Great Depression, που αιματοκύλισε την αμερικανική οικονομία. Eρμαιο της οικονομίας, το κόμμα των Pεπουμπλικανών βυθίζεται σε ταπεινωτικές ήττες και οι Δημοκρατικοί, αφού εξέρχονται θριαμβευτικά νικητές, αμέσως θεσμοθετούν με καταιγιστικούς ρυθμούς, μεταξύ άλλων, τη SEC (Eπιτροπή Kεφαλαιαγοράς), την Glass–Steagall Act (που διαχώριζε τις τραπεζικές από τις επενδυτικές δραστηριότητες) και την αναδιάρθρωση της Fed. Tώρα ο Ομπάμα φιλοδοξεί να θεσμοθετηθεί από το Κογκρέσο ένα παρόμοιο κύμα μεταρρυθμίσεων. Ομως, ο Ομπάμα προάγει ένα νέο μοντέλο χωρίς να αίρει τις κόκκινες γραμμές της διαπλοκής και του «βρώμικου» χρήματος που παράγουν οι μηχανές της Wall Street. Ο Ομπάμα εμφανίζεται απεριόριστα διαλεκτικός και λελογισμένα διαλλακτικός.

Ομως, γιατί αυτό; Η απάντηση ακούει στην παγίδα της «χρηματοοικονομικής καινοτομίας» που παράγει χρήμα. Πιστεύω ότι το πρόβλημα ήταν, είναι και θα είναι ιδεολογικής φύσεως: οι ιθύνοντες που χαράσσουν πολιτική και έχουν ενστερνιστεί τη θεωρία πως η αγορά έχει πάντα δίκιο, απλούστατα αγνόησαν τα σήματα κινδύνου. Δύσκολα πεθαίνει, άλλωστε, το ορθόδοξο δόγμα της ελεύθερης αγοράς. Μόλις το επιβεβαίωσε και ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ολοι επέτρεψαν στις τράπεζες να προχωρήσουν αυθαίρετα σε όποια καινοτομία ήθελαν. Και το αποτέλεσμα ήταν με τις καινοτομίες τους να εμπλέξουν τόσο τον εαυτό τους όσο και ολόκληρο τον κόσμο σε μια άθλια και ταπεινωτική κατάσταση.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319393

ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ 14 ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ Η ΕΝΩΣΗ ΑΚΤΟΠΛΟΩΝ
Φουρτούνες στην ακτοπλοΐα για καρτέλ Καρτέλ? Ποια καρτέλ? Είναι δυνατόν να υπάρχουν καρτέλ στην "ελεύθερη αγορά"? Ή μήπως τελικά η αποκαλούμενη "ελεύθερη" αγορά ελέγχεται από λίγες εταιρείες ανάκλάδο σε τεράστιο βαθμό, και σε συνδυασμό βέβαια και με τα κράτος, που βοηθά με την αντιλαική νομοθεσία του την κατάσταση αυτή (εξ ου και οι χρηματισμοί σε κρατικούς αξιωματούχους, προφανώς διότι οι εταιρείες αντιλαμβάνονται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην -κατά τα άλλα- "ελεύθερη" αγορά")
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...d=4522825&ct=3


Διακοπές για λίγο και για λίγους
Η ακρίβεια και η οικονομική κρίση αναγκάζει χιλιάδες νοικοκυριά να κόψουν μέρες ή χρήματα από τις καλοκαιρινές τους διακοπές
Κερδίζουν έδαφος οι τριήμερες αποδράσεις
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...&pubid=4216872


Πράσινο φως στα Ταμεία για να συμμετάσχουν στην αύξηση κεφαλαίου της Εθνικής
ΠΡΑΣΙΝΟ φως για την είσοδο των ασφαλιστικών ταμείων στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής έδωσε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Τάκης Αράπογλου. Πάλι τζογάρουν με τα λεφτά των εργαζόμενων. Να το δεχτούμε?
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...d=4522589&ct=3


Η ύφεση αποχωρεί, το χρέος εξαπλώνεται
Τα χρέη των 10 πλουσιότερων κρατών θα αυξηθούν στο 114% του ΑΕΠ το 2014 – Αντίδοτο η αύξηση ορίων συνταξιοδότησης Προσπαθούν να φορτώσουν σε εμάς τα βάρη, αυξάνοντας τα όρια συνταξιοδότησης. Άραγε μέχρι πότε είστε διατεθειμένοι να εργάζεστε? Πότε θα πρέπει να διεκδικήσει ο κόσμος τα δικαιώματα του, και να σταματήσει να δέχεται την επίθεση αυτή? Αλά και η αριστερά έχει τις ευθύνες της, καθώς δεν έχει βρει ένα σχέδιο, έναν βηματισμό για να παλέψει ο κόσμος
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319256


«Αργοπεθαίνουν» χιλιάδες καταστήματα στις γειτονιές
Πολλές εμπορικές δραστηριότητες εξαφανίζονται από τις συνοικιακές αγορές Επιταχύνεται αυτό που λέμε εδώ και καιρό, ότι δηλαδή σε κάθε κλάδο θα μίνουν ελάχιστοι, που θα ελέγχουν ολιγοπωλιακά το συνολο σχεδόν του κλάδου
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319233


Εκρηξη των δανείων υψηλού κινδύνου με επιτόκια ως και 350% στη Βρετανία
Οι μεγάλες τράπεζες αρνούνται πλέον να δανειοδοτήσουν έναν στους επτά καταναλωτές

Spoiler:

Ενας στους επτά Βρετανούς, δηλαδή 9 εκατομμύρια ή κατά 15% περισσότεροι από ό,τι στα τέλη του 2008, θα χάσουν κάθε πρόσβαση σε δανειοδότηση από τις μεγάλες τράπεζες της χώρας ως το τέλος της χρονιάς, σύμφωνα με τον Τζόναθαν Μακ Ντόναλντ, αναλυτή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών της Datamonitor. Ολες οι τράπεζες, ακόμη και οι ελεγχόμενες από το κράτος, όπως η Lloyds Βanking Group και η Royal Βank of Scotland Group, έχοντας καταγράψει μεγάλες απώλειες από τις επενδύσεις τους σε ακίνητα και σε πιστώσεις, σκληραίνουν όλο και περισσότερο τα κριτήρια δανειοδότησης. Αντίθετα, τα ιδρύματα που ειδικεύονται σε πελάτες υψηλού κινδύνου, όπως η Ρrovident Financial, χρεώνουν επιτόκια ως και 350% ετησίως. Η αγορά για αυτό το τμήμα υψηλού κινδύνου υπολογίζεται ότι θα αυξηθεί κατά 11% φέτος φτάνοντας τα 10,1 δισ. στερλίνες (16,4 δισ. δολάρια) ως τα τέλη του 2009, είπε ο Μακ Ντόναλντ.

«Εμείς ανησυχούμε ιδιαίτεραγιατί ο κόσμος σπρώχνεται σε λιγότερο ευχάριστους τύπους δανεισμού, με εξαιρετικά υψηλά επιτόκια» Είναι σαν τους ναρκωμανείς, που γίνονται ολοένα και πιο απελπισμένοι να βρουν τη δόση τους είπε ο Φράνσις Γουόλκερ, εκπρόσωπος τη Consumer Credit Counselling Service, μιας φιλανθρωπικής εταιρείας της Βρετανίας. Η ΗSΒC, η μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρώπης, έκλεισε το τμήμα της αγοράς υψηλού κινδύνου στη Βρετανία, ακολουθώντας την Βarclays και την Deutsche Βank, που επίσης βγήκαν από την αγορά υψηλού κινδύνου, το 2007 και το 2008 αντίστοιχα, καθώς η οικονομία επιβραδυνόταν και οι επισφάλειες αυξάνονταν.

«Ακόμη και αν δεν υπήρχαμε εμείς, οι πελάτες μας θα έπρεπε να βρουν λεφτά κάπου» είπε ο επικεφαλής της Ρrovident Πίτερ Κρουκ. «Αν δεν υπήρχαμε, η λύση θα ήταν οι παράνομοι δανειστές».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid...&dt=19/06/2009

Xabi Alonso warns that tax will drive top players away
Even footballers have turned on the government. Xabi Alonso believes Gordon Brown's economic policies have weakened English football and that the Premier League's star players could be forced to the Continent to escape the weak pound and the incoming 50p tax rate. Στην Αγγλία, η κυβέρνηση αύξησε τους φόρους στα υψηλά εισοδήματα, με [αναμενόμενο] αποτέλεσμα πολλές εταιρείες, αλλά...και υψηλά αμειβόμενοι ποδοσφαιριστές να απειλούν ότι φύγουν, και θα πάνε όπου είναι πιο συμφέρουσες για αυτούς οι οικονομικές συνθήκες.
http://www.telegraph.co.uk/sport/foo...yers-away.html


Η οικονομική κρίση πίσω από την αναταραχή στο Ιράν
Το 2005, όταν ο Μ. Αχμεντινετζάντ κέρδισε τις εκλογές, η ανεργία ήταν 10,5%, ενώ σήμερα είναι 17%

Spoiler:

Τη στιγμή που ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, κρατούσε προσεκτικά αποστάσεις από τα τεκταινόμενα στην Τεχεράνη, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν διακυβεύονται αμερικανικά συμφέροντα, ο αρθρογράφος της International Herald Tribune, Γουίλιαμ Φαφ, χαρακτήριζε «προ-πολιτική» την εξέγερση που ακολούθησε το αποτέλεσμα των ιρανικών εκλογών και υποστήριζε πως το διακύβευμα των βίαιων επεισοδίων στην περσική πρωτεύουσα περιοριζόταν στην επιθυμία των νέων για μεγαλύτερη προσωπική ελευθερία.

Την εύπεπτη αυτή άποψη, για τα δυτικά ώτα, δεν θα συμμερίζονταν πολλοί πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές, καθώς τα ζητήματα που ετέθησαν κατά την προεκλογική εκστρατεία στη χώρα προδίδουν ποιο είναι το κοινωνικό ακροατήριο των δύο στρατοπέδων και ποιο το πραγματικό διακύβευμα αυτών των εκλογών: η οικονομική πολιτική και το βιοτικό επίπεδο του ιρανικού λαού. Και τι λογικότερο για μια χώρα, της οποίας η οικονομία εξαρτάται σχεδόν ολοκληρωτικά από το πετρέλαιο και τους τελευταίους μήνες έχει υποστεί καίριο πλήγμα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά πως η ανάπτυξή της θα επιβραδυνθεί φέτος στο 3,2% από το 4,5% του προηγούμενου έτους. Από τις εντονότερες αψιμαχίες που κατέγραψαν τα διεθνή ΜΜΕ στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ήταν ανάμεσα στον πρόεδρο Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ και έναν από τους συνυποψηφίους του, τον Μεχντί Καρουμπί, και αφορούσε τον πληθωρισμό. Ο Αχμεντινετζάντ ισχυριζόταν πως ο πληθωρισμός βρίσκεται στο 14%, αρνούμενος αναφανδόν τα στοιχεία της κεντρικής τράπεζας του Ιράν που τον φέρουν να καλπάζει στο 23,6%. Στη διαμάχη ενεπλάκη ο κύριος αντίπαλος του Αχμεντινετζάντ και πρώην πρωθυπουργός, Μιρ Χοσεΐν Μουσαβί, κατηγορώντας τον Ιρανό πρόεδρο πως παραπλανά τον λαό του σε ό, τι αφορά την κατάσταση της οικονομίας.

Το ζήτημα αφορά την πολιτική του Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ που οι πολιτικοί του αντίπαλοι αποκαλούν «οικονομική πολιτική της φιλανθρωπίας». Πρόκειται για τις εκτεταμένες παροχές που έχει χορηγήσει στους φτωχούς αγροτικούς πληθυσμούς και στα κατώτερα αστικά στρώματα, με αυξήσεις στις συντάξεις και στις αποδοχές των εργατών αλλά και με χαμηλότοκα δάνεια σε νεαρά ζευγάρια και νέους επιχειρηματίες. Σύμφωνα με τη φίλα προσκείμενη στους μεταρρυθμιστές εφημερίδα «Sarmayeh», στη διάρκεια της θητείας Αχμεντινετζάντ τα έσοδα από το πετρέλαιο υπερέβησαν τα 272 δισ. δολάρια, ενώ στα χρόνια του προκατόχου του, Μουχαμάντ Χαταμί, ήταν 172 δισ. δολάρια. Οι πολιτικοί αντίπαλοί του, όμως, τον κατηγορούν ότι με την πολιτική των παροχών οδήγησε σε εκτίναξη του πληθωρισμού και σε ιλιγγιώδη αύξηση της ανεργίας, καθώς δεν έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις σε έργα υποδομής και σε εξοπλισμό που θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας. Και είναι γεγονός πως το 2005, όταν ο Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ κέρδισε τις προεδρικές εκλογές, η ανεργία στο Ιράν ήταν 10,5%, ενώ σήμερα έχει φθάσει στο ανησυχητικό 17%. Σύμφωνα με τον Ιρανό Ντζαβάντ Σαλεχί Ισφαχανί, καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, πρόκειται για εκατ. ανέργων από τους οποίους τα δύο με τρία εκατ. άτομα είναι κάτω των 30 ετών και ως επί το πλείστον μορφωμένα άτομα, συχνά με πτυχία πανεπιστημίου.

Από τα μορφωμένα αυτά νεαρά άτομα, από τις γυναίκες αλλά κυρίως από την επιχειρηματική ελίτ και τα ανώτερα αστικά στρώματα αντλεί πολιτική υποστήριξη ο Μιρ Χοσεΐν Μουσαβί. Eχοντας πιστωθεί την αναστήλωση της ιρανικής οικονομίας την ταραγμένη δεκαετία του 1980, όταν η χώρα επλήγη από τον οκταετή πόλεμο με το Ιράκ, ο Μουσαβί τάσσεται υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων που ισχυρίζεται ότι θα δώσουν ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη. Παράλληλα με ένα φιλικότερο προφίλ προς τη Δύση, καλλιεργεί στους Ιρανούς την ελπίδα πως θα επουλώσει την άλλη μεγάλη πληγή της οικονομίας τους, την απομόνωση και την έλλειψη επενδύσεων και συνεργασίας με δυτικές και κυρίως αμερικανικές επιχειρήσεις, που και πάλι οι πολιτικοί αντίπαλοι του Αχμεντινετζάντ αποδίδουν στην επιθετική αντιαμερικανική ρητορεία του. Oπως επισημαίνει σε πρόσφατο δημοσίευμά του το οικονομικό περιοδικό BusinessWeek, πολλοί Ιρανοί έχουν παρακάμψει τις κυρώσεις κατά της χώρας τους, ιδρύοντας θυγατρικές επιχειρήσεις στα Αραβικά Εμιράτα και παίζοντας κρυφτό με τους Αμερικανούς επιθεωρητές. Το κόστος, όμως, αυτών των ελιγμών έφθασε το τελευταίο οικονομικό έτος στα 57 δισ. δολάρια. Στο μεταξύ, οι κυρώσεις εμποδίζουν το Ιράν να αναπτύξει και να εκμεταλλευτεί επαρκώς τα ενεργειακά του αποθέματα. Ενώ πρόθεση της Τεχεράνης είναι να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου κατά 25%, φθάνοντας στα πέντε εκατ. βαρέλια την ημέρα, η έλλειψη συνεργασίας με ξένες επιχειρήσεις καθιστά ανέφικτα τα σχέδιά της, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται ακόμη και να διατηρήσει την παραγωγή στα υφιστάμενα επίπεδα. Oπως θα έλεγε και ο Μπιλ Κλίντον, «η οικονομία είναι, ηλίθιε!»

Ξένες επιχειρήσεις

Κι ενώ η ιρανική οικονομία βρίσκεται ήδη σε επιβράδυνση και αναζητά απεγνωσμένα τον σωτήρα της, η κλιμάκωση της έντασης και η παράταση της αστάθειας απειλούν να επιδεινώσουν την κατάσταση. Επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο Ιράν έχουν προβληματιστεί πολύ προτού ξεσπάσουν τα βίαια επεισόδια. Συντάκτης του οικονομικού περιοδικού BusinessWeek, που βρέθηκε απεσταλμένος στο Ιράν τις τελευταίες ημέρες, αποκαλύπτει πως οι επιχειρηματίες με τους οποίους μίλησε άρχισαν να προβληματίζονται κατά πόσον είναι πλέον ασφαλές να παραμένουν και να επενδύουν εκεί. Το έναυσμα ήταν οι κατηγορίες για διαφθορά που εξαπέλυσε ο ίδιος ο Αχμεντινετζάντ κατά κρατικών αξιωματούχων.

Σύμφωνα, άλλωστε, με τον Σάμιουελ Σίζουκ, αναλυτή της IHS Global Insight, ο κίνδυνος που απειλεί άμεσα το Ιράν είναι μια μαζική «φυγή ταλέντων» από τη χώρα εξαιτίας ακριβώς αυτής της παρατεινόμενης σύγκρουσης ανάμεσα στους υποστηρικτές του προέδρου από τις επαρχίες και τη μεσαία και ανώτερη τάξη των αστικών κέντρων.

Η ένταση εκτιμάται πως θα πλήξει περαιτέρω την κυρίαρχη βιομηχανία της χώρας, την πετρελαιοβιομηχανία. Το Ιράν έχει άμεση ανάγκη τεχνογνωσίας για να ανανεώσει τις πετρελαιοπηγές του και να αναπτύξει τα αποθέματά του σε φυσικό αέριο, που σημειωτέον έρχονται δεύτερα στον κόσμο μόνον έπειτα από εκείνα της Ρωσίας. Αναλυτές του κλάδου, όμως, εκτιμούν πως ακόμη και εταιρείες με εμπειρία ετών από δραστηριότητες στο Ιράν, όπως οι Royal Dutch Shell και Total, είναι πλέον απρόθυμες να προχωρήσουν στην υλοποίηση μακροπρόθεσμων σχεδίων όταν στη χώρα επικρατεί πολιτική αστάθεια και παράλληλα παρατείνεται η διένεξή της με τη Δύση για το επίμαχο πυρηνικό της πρόγραμμα. Σε περίπτωση, άλλωστε, που επιβεβαιωθεί το ίδιο αποτέλεσμα και μετά τη μερική ανακαταμέτρηση ψήφων, εκτιμάται πως ο Αχμεντινετζάντ θα συνεχίσει την πολιτική των εκτεταμένων εισαγωγών φθηνών προϊόντων από την Κίνα, επιλογή που αναμένεται να συμβάλλει στην περαιτέρω αύξηση της ανεργίας.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319250

[anon]

ερώτηση: εαν οδηγούμαστε σε αποπληθωρισμό, αυό δεν είναι επίσης μια άλλη ληστεία στις τσέπες όλων των δανειοληπτων, απο τον απλό μικρο ανθρωπάκο εως και τα κράτη ακόμη; εκεί που υπολογίζεις ότι η δόση του δανείου θαναι μικρότερο ποσοστό στον μισθό στο διάβα του χρόνου, πλέον δεν ισχύει αυτό. Και η πλάκα είναι ότι ο πληθωρισμός υπολογίζεται με βάση κάποια αγαθά ενώ άλλα κύρια αγαθά όπως τα καύσιμα έχουν πάρει την ανιούσα - και πάλι - αλλά έχουμε το τρελλό παράδοξο να μας λένε ότι ο πληθωρισμός πέφτει!!!

[Gila1899]

ερώτηση: εαν οδηγούμαστε σε αποπληθωρισμό, αυό δεν είναι επίσης μια άλλη ληστεία στις τσέπες όλων των δανειοληπτων, απο τον απλό μικρο ανθρωπάκο εως και τα κράτη ακόμη; εκεί που υπολογίζεις ότι η δόση του δανείου θαναι μικρότερο ποσοστό στον μισθό στο διάβα του χρόνου, πλέον δεν ισχύει αυτό.

Εάν είσαι σε θέση να καλύπτεις τις ανάγκες σου με μικρότερο κόστος λόγω της μείωσης των τιμών τότε θα είναι μικρότερο ποσοστό του πραγματικού μισθού. Στις επιχειρήσεις όμως δημιουργείται πρόβλημα.

[anon]

θα ηταν σωστό εαν ο πληθωρισμός στηριζόταν σε όλα όσα καταναλώνει τυπικά ένας άνθρωπος όπως ο δείκτης καταναλωτή, όμως δεν συμβαίνει αυτο. Πχ τα καύσιμα και γενικά η ενέργεια δεν συμπεριλαμβάνεται, πιάνονται όμως τα σεντόνια και τα πιάτα στον πληθωρισμό Επίσης δεν πιάνονται υπόψιν νομίζω νωπά τρόφιμα (λαχανικά, φρουτα, και άλλα). Ετσι όσο δεν αυξάνουν αυτά, και στα 10 ευρώ να παει το λίτρο η βενζίνη ο πληθωρισμός θαναι αρνητικός.

εδώ έχουμε όμως το εξής. Λογικά θα περίμενε κανείς ότι με την αύξηση των καυσίμων, θα άυξανε η τιμή των προιόντων, και όντως σε μερικές περιπτώσεις γίνεται αυτό. Ομως οι επιχειρήσεις, λόγω οικονομικής κρίσης, σφίξανε το ζωνάρι - των κερδών και των μισθων - και έτσι δεν αυξήσανε τιμές σε κάποια προιόντα, και έτσι ο πληθωρισμός, παρόλες τις αυξήσεις στην ενέργεια, δεν εμφανίζεται υψηλός. Ακόμη.

[Gila1899]

θα ηταν σωστό εαν ο πληθωρισμός στηριζόταν σε όλα όσα καταναλώνει τυπικά ένας άνθρωπος όπως ο δείκτης καταναλωτή, όμως δεν συμβαίνει αυτο. Πχ τα καύσιμα και γενικά η ενέργεια δεν συμπεριλαμβάνεται, πιάνονται όμως τα σεντόνια και τα πιάτα στον πληθωρισμό

Το ποιά προϊόντα περιλαμβάνονται στον δείκτη τιμών καταναλωτή είναι όλο το ζουμί. Ο πληθωρισμός θεωρητικά εκεί βασίζεται, αλλά το πώς ορίζεται το τυπικό καλάθι αγορών ενός μέσου νοικοκυριού είναι που παίζεται το παιχνίδι και γίνονται τα διάφορα κόλπα(όπως το να φωνάζουν άπαντες για την ακρίβεια και να ανακοινώνεται πληθωρισμός 4%).

Επίσης δεν πιάνονται υπόψιν νομίζω νωπά τρόφιμα (λαχανικά, φρουτα, και άλλα). Ετσι όσο δεν αυξάνουν αυτά, και στα 10 ευρώ να παει το λίτρο η βενζίνη ο πληθωρισμός θαναι αρνητικός.

Αυτός είναι ο δομικός πληθωρισμός, στον οποίο δεν συμπεριλαμβάνονται ούτε τα καύσιμα.

[anon]

αν δεν κάνω λάθος όλες οι κυβερνητικές αναφορές, εδώ και στο εξωτερικό στηρίζονται στον δομικό πληθωρισμό. Μάλιστα είχαμε αναλωθεί σε άλλο νήμα σχετικά με το θέμα αυτό, και είχαν δωθεί και σχετικά λινκσ αν θυμάμαι καλά τι περιλαμβάνει ο πληθωρισμός που μας ανακοινώνεται τρείς και λίγο, και πρόκειται για τον δομικό...

[ciaoant1]

Σχετικά με τα παραπάνω:

«Θυμάμαι τον τρόπο που απάντησε μία πριγκίπισσα, όταν της είπαν ότι οι χωρικοί δεν είχαν να φάνει ψωμί. Είπε, λοιπόν, «ας φάνε παντεσπάνι».
Jean-Jacques Rousseau, Εξομολογήσεις»

Όταν βλέπω reports που αφορούν την κρίση των τροφίμων, μου θυμίζουν τα παραπάνω αθάνατα λόγια, τα οποία συνήθως αποδίδονται στην Marie Antoinette, αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι όντως τα είπε εκείνη. Το μοντέρνο αντίστοιχο του «ας φάνε παντεσπάνι», είναι το «ο δομικός πληθωρισμός είναι τιθασευμένος».
...
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/...ticleFTgr.aspx

........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 56 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Με αφορμή ένα άρθρο που παραθέτω παρακάτω, μερικά σχόλια για αυτό που οι κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι αποτελεί "ελεύθερη αγορά":

Το Α και το Ω του καπιταλισμού....

Spoiler:

Μιλούσα σήμερα με τον γενικό εισαγωγέα Ελλάδας ενός πολύ καλού προϊόντος από τη Γερμανία. Οι Γερμανοί το μόνο που θέλουν είναι ένας αυξημένος αριθμός πωλήσεων κάθε χρόνο, από εκεί και πέρα δεν ανακατεύονται ιδιαίτερα στο πώς λειτουργεί στις πωλήσεις ο γενικός τους εισαγωγέας ούτε το ψάχνουν ιδιαίτερα...

Έτσι ο εισαγωγέας έχει την εξής τακτική, πουλάει τα προϊόντα των Γερμανών όχι μόνο στους επίσημους εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους αλλά σχεδόν σε όλους τους εμπόρους που του ζητάνε.... Πολλοί άνοιξαν επίσημα μαγαζιά (το προϊόν είναι πανάκριβο) και πήραν τις κατά τόπους αντιπροσωπίες με την ελπίδα να κερδίσουν και αυτοί κάτι. Όμως ο γενικός εισαγωγέας λόγω απληστίας και κακών συνηθειών στέλνει από τη βόρειο Ελλάδα προϊόντα σε γνωστούς και αγνώστους εμπόρους.

Πολλοί από αυτούς "σπάνε" τις τιμές και πουλάνε τα προϊόντα πολύ φτηνά γιατί δεν έχουν ούτε τα τεράστια έξοδα τοπικών αντιπροσωπειών, ούτε τις απαιτήσεις σέρβις και υποστήριξης των Γερμανών. Έτσι ενώ οι άλλες φίρμες είναι λίγες η γερμανική εταιρεία για την οποία συζητάμε δημιουργεί μόνη της εσωτερικό ανταγωνισμό στην Ελλάδα. Αφού δεν μπορεί να ελέγξει τους δικούς της που πουλάνε φτηνά δεν μπορεί να συνεννοηθεί και με τους ανταγωνιστές της με τους οποίους άνοιξε πόλεμο χωρίς να το θέλει, λόγω βλακείας δηλαδή.

Γιατί στον καπιταλισμό το Α και το Ω είναι να μπορείς να συνεννοηθείς άτυπα ή ρητώς και κατηγορηματικώς με τους ανταγωνιστές σου ώστε να μην χτυπιέστε άσκοπα. Αν λειτουργούσε ο ελεύθερος ανταγωνισμός τότε τα περιθώρια κέρδους σιγά, σιγά θα έπεφταν έως τον τελικό μηδενισμό.

Είναι άλλωστε γνωστό ότι όταν τα περιθώρια κέρδους του κεφαλαίου μειώνονται επικίνδυνα φτάνουμε σε μεγάλες οικονομικές κρίσεις.

Του εξήγησα λοιπόν ότι αν θέλει και τα παιδιά του να έχουν δουλειά θα πρέπει να μη δίνει προϊόντα σε τόσους αντιπροσώπους και αφού ελέγξει τις τιμές μέσα στο μαγαζί του τότε να συνεννοηθεί και λίγο καλύτερα με τους ανταγωνιστές του. Τόσο απλά λύνονται τα προβλήματα.

Και ας αφήσει τους διάφορους αριστερούς να κατηγορούν τον ελεύθερο ανταγωνισμό και την ελεύθερη αγορά, αυτός δεν χρειάζεται να κατηγορεί αφού έχει τον τρόπο να εκμηδενίζει αθόρυβα κάθε ίχνος ελεύθερης αγοράς, όπως άλλωστε κάθε καπιταλιστής που σέβεται τον εαυτό του.....

http://greekrider.blogspot.com/2009/...g-post_21.html

Στο άρθρο λέγονται μεγάλες αλήθειες, καθώς στην πραγματικότητα η αποκαλούμενη "ελεύθερη αγγορά" ελέγχεται σε σημαντικότατο βαθμό από μονοπώλια-ολιγοπώλια-καρτέλ, τα οποία, με τη βοήθεια του κράτους που περνά τα ανάλογα νομοθετήματα (εξ ου και οι μίζες προς κρατικούς αξιωματούχους - αν η αγορά ήταν όντως "ελεύθερη", ποιος ο λόγος να λαδώνεις κρατικούς αξιωματούχους?).

Ας δούμε και κάτι που γράφτηκε 1 αιώνα πριν περίπου, αλλά ισχύει στο ακέραιο και σήμερα:

Για τον ιμπεριαλισμό

Spoiler:

Ο Λένιν ανέλυσε την ουσία και τις νομοτέλειες του ιμπεριαλισμού στο έργο του «Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», που αποτελεί σημαντική θεωρητική βάση και μεθοδολογικό εργαλείο για τη μελέτη και ερμηνεία των φαινομένων και εξελίξεων του σύγχρονου καπιταλισμού.

Ο Λένιν έγραψε αυτό το έργο με βασικό σκοπό, όπως ο ίδιος σημειώνει, να δείξει «ποια ήταν στις αρχές του 20ού αιώνα η συνολική εικόνα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, στις διεθνείς αμοιβαίες σχέσεις της.

Ετσι έδωσε ένα ολοκληρωμένο ορισμό, αναδεικνύοντας τις βασικές καθαρά οικονομικές έννοιες του ιμπεριαλισμού, που συνοψίζονται στα 5 βασικά του γνωρίσματα:

«1) Συγκέντρωση της παραγωγής και του κεφαλαίου, που έχει φτάσει σε τέτοια υψηλή βαθμίδα ανάπτυξης, ώστε να δημιουργεί μονοπώλια που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην οικονομική ζωή.

2) Συγχώνευση του τραπεζικού κεφαλαίου με το βιομηχανικό και δημιουργία μιας χρηματιστικής ολιγαρχίας πάνω στη βάση αυτού του χρηματιστικού κεφαλαίου.

3) Εξαιρετικά σπουδαία σημασία αποκτά η εξαγωγή κεφαλαίου, σε διάκριση από την εξαγωγή εμπορευμάτων.

4) Συγκροτούνται διεθνείς μονοπωλιακές ενώσεις των καπιταλιστών, οι οποίες μοιράζουν τον κόσμο.

5) Εχει τελειώσει το εδαφικό μοίρασμα της γης ανάμεσα στις μεγαλύτερες καπιταλιστικές δυνάμεις. Ο ιμπεριαλισμός είναι ο καπιταλισμός στο στάδιο εκείνο της ανάπτυξης, στο οποίο έχει διαμορφωθεί η κυριαρχία των μονοπωλίων και του χρηματιστικού κεφαλαίου, έχει αποκτήσει εξαιρετική σημασία η εξαγωγή κεφαλαίου, έχει αρχίσει το μοίρασμα του κόσμου από τα διεθνή τραστ και έχει τελειώσει το μοίρασμα όλων των εδαφών της γης από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες» (Λένιν, «Απαντα», τ.27, σελ. 323).

Αξίζει να προστεθεί μια από τις περιγραφές των φαινομένων του καπιταλισμού, που σαπίζει στο στάδιο του ιμπεριαλισμού: «... η ανάπτυξη του καπιταλισμού έφτασε στο σημείο, που, αν και η εμπορευματική παραγωγή "βασιλεύει" όπως και πριν και θεωρείται η βάση όλης της οικονομίας, στην πραγματικότητα όμως, έχει πια υποσκαφτεί και τα κυριότερα κέρδη πάνε στις "μεγαλοφυίες" των χρηματιστικών μηχανορραφιών. Αυτές οι μηχανορραφίες και κατεργαριές έχουν για βάση τους την κοινωνικοποίηση της παραγωγής, η τεράστια όμως πρόοδος της ανθρωπότητας, που με τη δουλιά της έφτασε ως αυτή την κοινωνικοποίηση, πάει προς όφελος... των κερδοσκόπων.» (στο ίδιο, σελ. 328).

Ενα από τα πολλά φαινόμενα της σήψης, στη σύγχρονη εποχή, είναι και τα οικονομικά - πολιτικά σκάνδαλα, η κρίση του Χρηματιστηρίου κλπ.

Το χαρακτηριστικό του «σαπίσματος» του μονοπωλιακού καπιταλισμού δεν κατανοείται πάντα σωστά. Το σάπισμα δε συνεπάγεται αυτόματη ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος. Στο επίπεδο της οικονομίας αξίζει να προσεχτεί ότι οι οικονομικές κρίσεις, παρόλο που οξύνουν απότομα τις κοινωνικές αντιθέσεις, δεν οδηγούν αυτόματα στη συνειδητοποίηση της εργατικής τάξης, στην οργανωμένη, συνειδητή, επαναστατική δράση της. Αυτή η δράση προϋποθέτει την ανάλογη προετοιμασία της, καθώς και των κοινωνικών συμμάχων της.

Ο ίδιος ο Λένιν αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αν δεν κατανοηθούν οι οικονομικές ρίζες αυτού του φαινομένου, αν δεν εκτιμηθεί η πολιτική και κοινωνικής του σημασίας, δεν μπορεί να γίνει ούτε βήμα στον τομέα της λύσης των πρακτικών καθηκόντων του κομμουνιστικού κινήματος.» (στο ίδιο, σελ. 314).

http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=665796

Είδαμε χθες την είδηση ότι η Goldman Sachs (περισσότερα για αυτή την τράπεζα εδώ) μοιράζει ουσιαστικά τα κλοπιμαία από αυτά που πήρε από τις τσέπες μας, με τη μορφή μπόνους για τα στελέχη της.
Εδώ μια γεύση από το σχολιασμό που ακλουθεί την κίνηση αυτή, τώρα που αποκαλύφθηκε:
http://market-ticker.denninger.net/a...r-Bonuses.html
http://jessescrossroadscafe.blogspot...rofits-to.html

Και το "πάρτυ" δε σταματά εδώ, καθώς

Bloomberg out with an article disclosing what every "tinfoil" hat wearer has known for a long time, namely that it was precisely Goldman's collateral extractions out of AIG that were the cause for the firm's collapse, and the ensuing financial catastrophe that to this day has been propped up only thanks to the US government's backstop of nearly $10 trillion in various worthless assets.
http://zerohedge.blogspot.com/2009/0...sachs-aig.html

Στην Ευρώπη, η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ολοφάνερα θορυβημένη μετά την παρέμβαση Μέρκελ τώρα προτείνει να "μειωθούν τα ελλείμματα" (πώς όμως? αφού η ίδια η ΕΚΤ έχει φτάσει να τα αυξάνει τα ελλείμματα μέχρι το σημείο να κόβει χρήμα από το πουθενά, καθώς λεφτά για να αναπληρωθει το υπάρχων χρέος δεν υπάρχουν, παρά μόνο με την εκτύπωση νέου -πληθωριστικού- χρήματος)

Trichet Says Governments Must Start Cutting Deficits in 2010
European Central Bank President Jean-Claude Trichet said governments in the euro region must start reducing budget deficits as soon as next year if the expected economic recovery materializes. Αν όχι? (λέω εγώ τώρα)http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aOOECish2Yqw


Σε ότι αφορά τα επιτόκια, που έχουν κατέβει χαμηλά, ώστε να "ρέει το χρήμα", η ΕΚΤ θα τα διατηρήσει χαμηλά (αν και η Γερμανία έχει γκρινιάξει και για αυτό, ζητώντας να ξανααυξηθούν), αλά πάντως δε θα τα χαμηλώσει περαιτέρω για τώρα:
Σταθερά αναμένεται να κρατήσει τα επιτόκια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τουλάχιστον για το υπόλοιπο του 2009, όπως δηλώνει στο Bloomberg το μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ και επικεφαλής της αυστριακής κεντρικής τράπεζας, Έντουαλντ Νοβότνι.
«Τα σχόλια [σ.σ. του Εντ.Νοβότνι] είναι πολύ αρνητικά. Εάν η οικονομία είναι τόσο άσχημα όσο προεξοφλεί η ΕΚΤ, τότε δεν υπάρχει πιθανότητα αύξησης των επιτοκίων σε όλο το 2010» σημείωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος για την ευρωζώνη της Royal Bank of Scotland στο Λονδίνο, Ζακ Καϊλού. Μπα? Αφού τότε θα έχει έρει η "ανάκαμψη", έτσι δεν είναι? Ή μήπως τελικά δεν είναι δυνατόν μέσα σε τόσο λίγα χρόνια να αντιστραφούν τα αποτελέσμα χρόνων ρημάγματος, και άρα η "ανάκαμψη" θα αργήσει πολύ ακόμα, και απλά τάζουν "ανάκαμψη" οι κυβερνώντες, για να μην κινδυνεύουν από τους λαούς, την ώρα που τους εκμεταλλέυονται βάναυσα?
http://www.in.gr/news/article.asp?ln...5&lngDtrID=251

Το μέλος της ΕΚΤ, και διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Αυστρίας (που έχει σοβαρό πρόβλημα, λόγω των πολλών επενδύσεων της σε τράπεζες του πρώην ανατολικού μπλοκ), ζητά εμμέσως πλην σαφώς να τυπωθεί περισσότερο χρήμα από το πουθενά:
“I do see positive signs but I also see, with regards to the economy, with regards to unemployment, some challenges,” Nowotny said. “To a certain extent the worst may be behind us, but there is still the need to be cautious with regard to future developments. As we do not see inflation risks, the ECB is also free to contribute to fighting the deep recession. It is necessary to use all possible means to secure a recovery.”

Spoiler:

The ECB will start buying 60 billion euros ($84 billion) of covered bonds next month to encourage the flow of credit. Nowotny said policy makers agreed on technical details for the program last week. The purchases will be carried out mainly by the 16 national central banks in the euro region and the maturities of the bonds won’t exceed five years, he said.

Germany’s Axel Weber has said the ECB should raise interest rates and withdraw extra liquidity quickly once the economy starts to gather strength in order to prevent a build-up of inflationary pressures.

No Abrupt Changes

Nowotny said while it is “quite obvious” that the ECB has to unwind its expansionary monetary policy at some point, “the exit strategy has to be seen in a macroeconomic context.” He said the ECB expects the economy to start growing again at a “low” rate in the second quarter of 2010.

http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=ar32P3Bdrz5M

Latvians shell-shocked, resigned to economic pain

Spoiler:

Schoolteacher Daila Klinstone has seen half her income disappear in Latvia's budget cuts. But she is more shell-shocked than angry and says she will not take to the streets in protest.

Teachers, hospital workers and pensioners are taking the heaviest blows in Latvia's battle to avert national bankruptcy. The health minister has quit rather than impose the latest cuts - the 'easy path' according to Prime Minister Valdis Dombrovskis [ID:nLH629470].

"I have three children... all of whom I have to support on my salary that'll be 124 lats ($245.9)," said Klinstone, a 47-year-old physics and chemistry teacher in Riga.

"I have no idea how we'll survive."

"I could protest but we are educated, cultured people with a code of ethics, we don't march on the streets." Τι είδους εκπαίδευση είναι άραγε αυτή που εμποδίζει τον κόσμο από το να διεκδικεί τα δικαιώματά του, και να τα παραχωρεί στους κυβερνώντες?

"Όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίσταση είναι καθήκον"

Parliament passed spending cuts worth 500 million lats on Tuesday, 4 percent of GDP, through measures including a 20 percent reduction in public sector wages and a 10 percent drop in pensions.

Teachers were among the hardest hit. Their cut follows a 20 percent salary reduction approved earlier.

http://www.reuters.com/article/bonds...73502220090617

Iceland at risk of a 'junk' credit rating
Iceland is concerned that its credit rating could soon be downgraded to "junk" status – meaning there is a high risk of the country defaulting on its sovereign debt.
http://www.telegraph.co.uk/finance/f...it-rating.html

Ένα άρθρο για τη διαδικασία "αξιολόγησης" από "ειδικά πρακτορεία", που βέβαια έδιναν αφειδώς άριστους βαθμούς σε κράτη και τράπεζες ή επιχειρήσεις, μέχρι που άρχισαν να χρεωκοπούν, αποδεικνύοντας ότι η "αξιολόγηση" μπορεί να βγάλει ότι αποτέλεσμα θέλεις, αρκεί να ελέγχεις λιγο-πολύ τον αξιολογητή.

Το ενδιαφέρον είναι πως τώρα, επειδή το "γόητρο τους" έχει πληγεί κάποιοι από αυτούς τους "οίκους αξιολόγησης" έχουν αρχίσει να απειλούν (λεκτικά) τις ΗΠΑ και την Αγγλία ότι θα τις υποβαθμισουν. Κανένα πρόβλημα όμως - απλά οι ΗΠΑ δημιουργούν νέους, ακόμα πιο ελεγχόμενους "οίκους αξιολόγησης"...Και η φαρσοκωμωδία συνεχίζεται...
A lot has been said recently over the much-maligned traditional rating agencies: S&P and Moody's.
The rampant conflicts of interest over the past decade which everyone on Wall Street was all too aware of, somehow were a shock to politicians such as Barney Frank. In fact these very conflicts have been proposed to be the root of the credit and mortgage crisis (one can see how that is not a futile argument: if an excel workbook crashes your PC if you try to assume declining housing prices someone should have raised a red flag somewhere). Of course, that is a naive conclusion but not entirely without merit. In fact, odds are that the next time the market swoons by 40-60%, Barney Frank will refocus populist anger at exactly these rating agencies which have so far managed to escape relatively unscathed.
But the crucifixion clouds are gathering.
...
http://zerohedge.blogspot.com/2009/0...terest-at.html

Η κατάσταση είναι άσχημη και στην Κίνα, όχι μόνο στη Δύση:
Guest Post: China - Economic Catastrophe Unfolding
Here’s some recent news about the real estate markets in China. I think it is fascinating watching how these things unfold. This proves once again that the lesson of history is that we don’t learn the lessons of history.
I predicted over 2 years ago that the Chinese stock markets would implode dramatically, much to everybody’s disbelief and skepticism. It began a few months sooner than I thought, but, that is exactly what has happened. Now for the last year or so, I have predicted that things will get VERY bad in the Chinese real estate markets over the next several years. Again, most people I have talked to about this (especially Chinese) have almost universally dismissed this notion as absurd.
...
http://zerohedge.blogspot.com/2009/0...tastrophe.html


Η παγκόσμια οικονομία θα περιέλθει σε νέα κρίση στα επόμενα δύο χρόνια που θα είναι ακόμη μεγαλύτερη από την τρέχουσα επιβράδυνση που αντιμετωπίζει το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, προβλέπει ο αναγνωρισμένος οικονομολόγος-συγγραφέας Χάρι Σ. Ντεντ, ο οποίος είχε προβλέψει τόσο την ύφεση της Ιαπωνίας στη δεκαετία του 1990, όσο και την τρέχουσα κάμψη.

Spoiler:

Η παγκόσμια οικονομία θα περιέλθει σε νέα κρίση στα επόμενα δύο χρόνια που θα είναι ακόμη μεγαλύτερη από την τρέχουσα επιβράδυνση που αντιμετωπίζει το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, προβλέπει ο αναγνωρισμένος οικονομολόγος-συγγραφέας Χάρι Σ. Ντεντ, ο οποίος είχε προβλέψει τόσο την ύφεση της Ιαπωνίας στη δεκαετία του 1990, όσο και την τρέχουσα κάμψη.

Ο Ντεντ δεν δέχεται ότι τα χειρότερα για την παγκόσμια οικονομία από την τρέχουσα κρίση έχουν παρέλθει και ότι υπάρχουν ενδείξεις εξόδου από τη «θύελλα».

Μιλώντας στο αυστραλιανό τηλεοπτικό δίκτυο ΑBC, ο Ντεντ ανέφερε ότι «βρισκόμαστε στο μέσον μιας ανοδικής πορείας της πτωτικής αγοράς».

Είπε επίσης ότι οι χρηματιστηριακές αγορές είναι πιθανό να συνεχίσουν να σημειώνουν κέρδη στους επόμενους μήνες, αλλά θα «κατρακυλήσουν» και πάλι προς τα τέλη του έτους, καθώς το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα θα αντιμετωπίσει πολύ κακές συνθήκες έως το 2011.

Για την Αυστραλία, η οποία βρίσκεται γεωγραφικώς κοντά στην αναπτυσσόμενη Ασία, θεωρεί ότι η χώρα θα αντιμετωπίσει μάλλον λιγότερο σοβαρές συνέπειες από άλλες δυτικές χώρες.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a...06/2009_285379

The World Bank said the global recession this year will be deeper than it predicted in March and warned that a flight of capital from developing nations will swell the ranks of the poor and the unemployed.
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aa.G5sUn4lyo


Να τηρήσουν τα «ψιλά γράμματα» του νόμου, με βάση και τις τελευταίες αποφάσεις του ΣτΕ για τους δανειολήπτες κάλεσαν τους τραπεζίτες οι Γιάννης Παπαθανασίου και ο Κωστής Χατζηδάκης, κατά τη διάρκειαα γεύματος, που παρέθεσε στους δύο υπουργούς η Ελληνική Ένωση Τραπεζών.
Όπως σημείωσε ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, οι τράπεζες δεσμεύτηκαν να εφαρμόσουν το νόμο. Δηλαδή τι περίμενε να του πουν? Ότι δε θα τον τηρήσουν? Αλλά όταν τρως σε γεύματα μαζί με τους τραπεζίτες, τελικά απλά περνάς τους νόμους που θέλουν, και κάνεις και τα "στραβά μάτια" όταν τον παραβιάζουν
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=56773


Οι εσωκομματικές έριδες στη Γερμανία απειλούν να καθυστερήσουν την επέκταση του σχεδίου για τη δημιουργία μιας «τοξικής τράπεζας» (bad bank) που θα απορροφήσει τοξικά πάγια των κρατικών τραπεζών, οι οποίες ήταν τα μεγαλύτερα θύματα της χρηματοοικονομικής κρίσης, με απώτερο σκοπό να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί τους.
«Φαίνεται πως οι πρωθυπουργοί των ομόσπονδων κρατιδίων δεν έχουν, ακόμη, συλλάβει, τη σοβαρότητα της κατάστασης για τις Landesbanken», δήλωσε πηγή του SPD. «Μιλάμε για προβλήματα που ίσως απειλήσουν την ίδια την υπόσταση ορισμένων περιφερειακών κρατιδίων». Το Βερολίνο εικάζει πως οι Landesbanken διακρατούν τοξικά χρεόγραφα, συνολικού ύψους 800 δισ. ευρώ.

Spoiler:

Ωστόσο, οι επικριτές του νομοσχεδίου, εντός του SPD υποστηρίζουν πως η δέσμευση, δηλαδή, μια επιστολή προθέσεων που υπέγραψε ο Γιούργκεν Ρούτγκερς, ο πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, για λογαριασμό των ομολόγων του των άλλων κρατιδίων, αμφισβητείται, τώρα, από ορισμένους εξ αυτών όπως είναι, για παράδειγμα, ο Ρόναλντ Κοχ του κρατιδίου της Έσσης και ο Χορστ Ζιχόφερ, ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας.

«Φαίνεται πως οι πρωθυπουργοί των ομόσπονδων κρατιδίων δεν έχουν, ακόμη, συλλάβει, τη σοβαρότητα της κατάστασης για τις Landesbanken τους», δήλωσε καλά πληροφορημένη πηγή από το SPD. «Αναφερόμαστε σε προβλήματα που μπορούν να απειλήσουν την ίδια την υπόσταση ορισμένων περιφερειακών κρατιδίων», πρόσθεσε η ίδια πηγή.

Η κυβέρνηση του Βερολίνου εικάζει πως οι Landesbanken διακρατούν τοξικά χρεόγραφα, συνολικού ύψους 800 δισ. ευρώ, δηλαδή, περισσότερα από ό,τι οι εμπορικές τράπεζες της χώρας, τα οποία σώρευσαν τα τελευταία χρόνια, στην προσπάθειά τους να μεγιστοποιήσουν τα ισχνά περιθώρια κερδοφορίας τους.

Η ανταρσία κορυφαίων βουλευτών του SPD, που καθοδηγήθηκε από τους κομματικούς ειδήμονες περί των δημοσίων οικονομικών, απειλεί να τορπιλίσει το χρονοδιάγραμμα που έχει ορίσει η κυβέρνηση, σχετικά με την έγκριση του νομοσχεδίου. Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου επρόκειτο, αρχικά, να εγκριθεί, στις 3 και 10 Ιουλίου από το Κάτω και Άνω σώματα της βουλής, αντιστοίχως. Ενας παράγοντας που περιπλέκει τα πράγματα είναι η πολιτικό-κομματική διάσταση της διένεξης.

«Οι βουλευτές του SPD δεν έχουν απολύτως κανένα συμφέρον να υιοθετήσουν ένα νομοσχέδιο που θα ωφελήσει τους Χριστιανοδημοκράτες πρωθυπουργούς των ομόσπονδων κρατιδίων», υποστηρίζει κορυφαίος σύμβουλος της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU. «Παρομοίως, πολλοί από τους δικούς μας ανθρώπους υποστηρίζουν, κάπως, το επιχείρημα του SPD, ωστόσο, θα συνταχθούν με την πλευρά των πρωθυπουργών των κρατιδίων για πολιτικούς λόγους», προσθέτει ο ίδιος.

Αντικατοπτρίζοντας την ανησυχία της κυβέρνησης, αξιωματούχοι υποστηρίζουν πως ο Πιρ Στάινμπρουκ, ο υπουργός Οικονομικών ο οποίος προέρχεται από το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών και ο Γιοργκ Άσμουσεν, ο υφυπουργός του και βασικός αρχιτέκτονας του νομοσχεδίου για τη δημιουργία της «τοξικής τράπεζας» συναντήθηκαν, την Τετάρτη, με αντάρτες του SPD και τους κάλεσαν να άρουν τις αντιρρήσεις τους.

«Ο υπουργός είπε στους βουλευτές ότι οι εγγυήσεις που δόθηκαν, εν όψει της έγκρισης του νομοσχεδίου από το κυβερνητικό συμβούλιο, για την ενοποίηση του τομέα είναι επαρκείς», δήλωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών. Τυχόν καθυστέρηση θα υποχρεώσει σε έκτακτη σύγκληση της ολομέλειας του Κοινοβουλίου προκειμένου να εγκριθεί το νομοσχέδιο, πριν από τη διεξαγωγή των γενικών εκλογών, στις 27 Σεπτεμβρίου.

http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11431137

Αύξηση ευέλικτων συμβάσεων εργασίας και υπερωριών
Καθίζηση των ελέγχων των επιθεωρητών εργασίας στις επιχειρήσεις σημειώθηκε το 2008 Απαραίτητη η ανασυγκρότηση του συνδικαλισμού, με δημιουργία σωματείων, ή ενίσχυση των ήδη υπάρχοντων. Δεν υπάρχει άλος τρόπος προάσπισης των συμφεροντων μας
http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11433138


Eπιταγές 300 δισ. απειλούν την αγορά
Με προχρονολογημένες επιταγές προσπαθεί η ελληνική αγορά να αντιμετωπίσει την έλλειψη ρευστού. Πολλοί πλέον επιχειρηματίες επιστρατεύουν λύσεις έκτακτης ανάγκης για να αποφύγουν την εγγραφή τους στον Τειρεσία. Για μερίδα τραπεζών μάλιστα το ζήτημα των επιταγών θεωρείται σοβαρότερη απειλή και απ' αυτή των επισφαλών δανείων. Το ζήτημα θα διογκώνεται, καθώς τα χρέη διαρκώς συσσωρεύονται, και καλό θα ήταν ο όσμος να αρχίσει να σκέφτεται λύσεις που μέχρι πρότινος απέρριπτε

Spoiler:

Με μια απασφαλισμένη... χειροβομβίδα η οποία απειλεί να τινάξει στον αέρα την ήδη εύθραυστη ελληνική οικονομία παρομοιάζουν τραπεζικοί κύκλοι το «άυλο» χρήμα το οποίο υπολογίζεται στο ποσό-μαμούθ των 300 δισ. ευρώ και υπό μορφή επιταγών κινεί αυτή την περίοδο την αγορά.

Δεν φοβούνται ότι στο σύνολό του το ποσό αυτό που φθάνει στο 120% του ΑΕΠ είναι ...ακάλυπτο αλλά εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους πως μπορεί να εξελιχθεί σε θηλιά για χιλιάδες επιχειρήσεις σε περίπτωση που οι συνθήκες στην αγορά δεν βελτιωθούν.

Κι αν τα 300 δισ. ευρώ μπορούν να διαβρώσουν τον επιχειρηματικό ιστό της οικονομίας μία ανάλογη απειλή ύψους 318 δισ. ευρώ επικρέμαται πάνω από τα δημόσια οικονομικά.

Εκεί έχει φθάσει το δημόσιο χρέος μαζί με τα ομόλογα προς ασφαλιστικά ταμεία, τις εγγυήσεις και τα χρέη του δημοσίου προς τρίτους. Και το χειρότερο διογκώνεται μήνα με τον μήνα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.

Πιο αναλυτικά για μερίδα τραπεζιτών το ζήτημα των επιταγών και η αδυναμία κάλυψής τους θεωρείται «ασύμμετρη» απειλή. Σοβαρότερη ακόμη και από τα επισφαλή δάνεια. Μάλιστα τραπεζικά στελέχη για να καταδείξουν τα οξύτατα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες αναφέρονται στη νέα «πατέντα» που έκανε τις τελευταίες ημέρες την εμφάνιση της στην αγορά. Τις προχρονολογημένες επιταγές.

http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11431144

Μείωση 20% στην αξία των ελληνικών εξαγωγών
Η τάση αυτή επιβεβαιώνει τις αρνητικές συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης για τις εξαγωγές της Ελλάδας.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a...06/2009_285397


Xstrata Plc, the largest exporter of coal used by power plants, proposed a “merger of equals” with Anglo American Plc to gain access to iron ore mines and control of the world’s biggest platinum producer.
“A merger of these two world-class companies with complementary assets is highly compelling” and would provide “enhanced scale and financial flexibility to fund future growth,” Zug, Switzerland-based Xstrata said in an e-mailed statement today. Και άλλες συγχωνεύσεις...
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aA_Y7zLDi7bI

Σηματνική η απεργία στην Αγγλία, με χιλιάδες εργάτες να μη δέχονται τις απολύσεις συναδέλγων τους
Thousands of workers across England and Wales have walked out in support of 647 Lindsey oil refinery construction staff sacked for staging unofficial strikes.
It comes as Lindsey workers burned dozens of dismissal letters in protest.
Total, which runs the facility in North Lincolnshire, gave them until 1700 BST on Monday to reapply for their jobs.
The wildcat strikes involving about 3,000 workers are being held at eight sites including Sellafield in Cumbria and the Ensus biofuel site in Teesside.

Spoiler:

Speakers at a mass meeting in a car park opposite the Lindsey refinery said the demonstrators were standing firm.

Phil Whitehurst, of the GMB union, told the crowd: "Let them show us how many want to go back in there crawling on their bellies for their jobs.

"We go out together, we go back together."

Sacked worker Kenny Ward told the meeting: "Would Total do the same in France? Absolutely not, because there wouldn't be a tanker on its four wheels.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/e...er/8111648.stm

Obama to Appeal to Public on Health Care as Senate Struggles Ο Ομπάμα θέλει να περάσει νοσχέδιο για την υγεία, αλλά λεφτά δεν υπάρχουν παρά μόνο αν τα τυπώσουν απο το πουθενά...Δείτε εδώ και ένα χιουμοριστικό σχετικό βίντεο
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aS4XGGJ.08aQ


Americans struggle to pay for healthcare: study
http://www.reuters.com/article/domes...55L0C120090622


Οπισθεν... ολοταχώς κάνει η κυβέρνηση στο θέμα της μισθωτής εφεδρείας του προσωπικού του ΟΣΕ, μετά τις έντονες αντιδράσεις των εργαζομένων του Οργανισμού αλλά και το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο δεν επιτρέπει το άνοιγμα νέων «μετώπων».
Ετσι, στο σχέδιο εξυγίανσης του ΟΣΕ, το οποίο θα ανακοινωθεί στο τέλος της εβδομάδας ή το πολύ στις αρχές της επόμενης, από τη μισθωτή εφεδρεία, η οποία θα υποκαθιστούσε τη δαπανηρή λύση της εθελουσίας εξόδου, έχει απαλειφθεί ο όρος της υποχρεωτικότητας.
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...&pubid=4236850


Liverpool owner agrees NHL sale Δύσκολα τα πράγματα και για την ιστορική Λίβερπουλ, με τους ιδιοκτήτες της να πουλούν άλλες ομάδες, για να τα βγάλουν πέρα με τη Λίβερπουλ
Liverpool co-owner George Gillett is to sell one of his major assets in a deal which could ease financial pressures at the Premier League club.
He is selling his stake in the NHL's Montreal Canadiens in a deal reported to be worth at least $550m (£332.9m).
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8111715.stm


Nuclear nations rush to lock in uranium deals
A global shift toward nuclear power is prompting countries to rush to lock in long-term access to tight supplies of uranium, and China and India look to be the next players to get in on the action.
http://www.reuters.com/article/GCA-G...55H51920090618

[ciaoant1]

Tο κρίσιμο ραντεβού του Mπερνάνκι με την «quantitative easing»
Σήμερα, ολοκληρώνεται η κρίσιμη διήμερη συνεδρίαση της Fed’s Open Market Comittee (FOMC), η οποία είναι το αρμόδιο συμβούλιο για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής της Kεντρικής Tράπεζας των Hνωμένων Πολιτειών, και οι πάντες έχουν στρέψει την προσοχή τους στην Ουάσιγκτον όπου και η έδρα της. Η FED έχει ήδη εκφράσει την πρόθεσή της για έξοδο από τις μη συμβατικές στρατηγικές, που αφορούν κυρίως τις αγορές μακροπρόθεσμων ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319574

update: Τελείωσε το συμβούλιο, και η FED, όπως αναμενόταν, συνεχίζει να τυπώνει χρήμα από το πουθενά, με τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια.

The Federal Reserve refrained from increasing its $1.75 trillion bond-purchase program, said the pace of economic contraction is slowing and predicted inflation will remain “subdued for some time.” Για πόσο ακόμα όμως? Όπως έχουμε επι εδώ και καιρό, θα συνεχίσουν (άσχετα με το τι λένε ή δε λένε στον κόσμο) να τυπώνουν χρήμα από το πουθενά, μέχρι το δολλάριο να πέσει, και έτσι να μηδενίσουν το χρέος των ΗΠΑ

Today’s decision was unanimous. The Fed’s $300 billion Treasuries-purchase plan is scheduled to end in mid-September, according to the FOMC statement at the conclusion of the March 17-18 meeting, when it was announced. The Fed also committed to buy up to $1.45 trillion of housing debt this year.
Bernanke told Congress during testimony on June 3 that the Fed “will not monetize” U.S. debt Εδώ γελάνε
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=auPeCQhf4pQY


“If there was a surprise, then maybe it was the fact that there was no mention of the exit strategy,”Αυτό έλειπε, ποια έξοδος, αφού δε θέλουν να "ξεφύγουν", θέλουν να συνεχισουν μέχρι τέλους said James Caron, head of U.S. interest-rate strategy at Morgan Stanley in New York, one of 17 primary dealers that trade with the Fed. “That was a wild card.”
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=acrHuYmY.ah0


Στην ΕΕ, η Γερμανία επιμένει στο σταμάτημα του τυπώματος χρήματος από το πουθενά, και δε θέλει άλη πτώση στα επιτόκια, αλλά οι υπόλοιποι "Ζορίζονται", έστω και αν δε βγαίνουν απροκάλυπτα να το πουν, διότι φοβούνται την αντίδραση της Γερμανίας:

European Central Bank council member Axel WeberΕίναι ο κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας said the bank has used up its room to cut interest rates and there’s no need to expand its stimulus measures.
"Ως εδώ" λέει η Γερμανία. Εμείς πότε θα πούμε το δικό μας "ως εδώ"?
The ECB will start to buy 60 billion euros ($84 billion) of covered bonds next month as it steps up its response to Europe’s worst recession in six decades by trying to free up credit. The bank today also called for bids in its first auction of unlimited 12-month cash. It is lending banks as much money as they want in an effort to get them lending to each other again.
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aqYJrIdvpmiM

Όπως εύστοχα παρατηρείη Telegraph για το καινούργιο πρόγραμμα της ΕΚΤ, που δανείζει απεριόριστο(!!!) χρήμα στις τράπεζες:

ECB favours underground press over helicopter drop
Drop money from helicopters to avoid depression. So said Ben Bernanke, president of the US Federal Reserve. Helicopter money-drops are highly visible. And when the descending cash is simply printed money, it can attract widespread criticism.Οπότε το κάνουμε στα μουλωχτά...
The European Central Bank prints money too, but it also distributes it to banks through underground tunnels. It pumped them a tidy €442bn (£376bn) on Wednesday, an unprecedented one-year deal at a record low interest rate of 1pc.

Spoiler:

The US and Europe are fighting the forces of recession, deflation and even depression. The world's attention has focused on Fed money-printing. The Fed's balance sheet has risen rapidly to $2 trillion. But the ECB's balance sheet has also expanded - to an even bigger €1.7 trillion in the past two years. Wednesday's lending will swell it further.

The two central banks have adopted different approaches. The Bernanke-led Fed has hovered its helicopter over markets such as mortgage-backed securities, commercial paper and, most controversially, US Treasury bonds. Its plan to buy $300bn in Treasuries to bring down their yield troubled creditors. The Chinese were especially vocal in their criticism.

The ECB, meanwhile, has kept well away from government bonds and concentrated its efforts on keeping banks liquid - aside from a €60bn foray into the covered-bond market. The support to banks is on a mammoth scale. It reflects the size of their problems and the enormous difficulty of reviving the eurozone economy.

The results may look modest. But European banks might have failed otherwise. Credit is being squeezed. Annual growth in loans to the eurozone private sector dropped from 5.8pc at the end of 2008 to just 2.4pc in April. The hazardous areas European banks have mined - Spanish and Irish property, eastern Europe - have left them hugely vulnerable.

And they face a downturn that is far deeper than in the US. The OECD has forecast that the eurozone will contract by 4.8pc this year and not grow in 2010. In the US, it expects a 2.8pc contraction this year and growth of 0.9pc in 2010.

The banks are likely to hoard the ECB's cash rather than lend it on within a collapsed and dangerous eurozone economy. But without the funds passing through those tunnels, the eurozone's recession might have been worse still - and with a financial system tumbling down.

http://www.telegraph.co.uk/finance/b...pter-drop.html

Bank governor Mervyn King says scale of UK deficit is 'truly extraordinary'
Mervyn King, the Bank of England Governor, warned about the size of the UK deficit and of a 'long hard slog' to recovery as he took questions on the May Inflation Report from Treasury Select Committee on Wednesday.
Here are some highlights.
http://www.telegraph.co.uk/finance/f...aordinary.html


UK debt chief Stheeman dismisses prospect of 'buyers strike'
Britain has no risk whatsoever of facing a "buyers' strike" where investors abandon its debt, the head of the Debt Management Office (DMO) has insisted on Tuesday.
Robert Stheeman dismissed fears that markets would simply baulk at the record amount of debt set to be issued in the coming years. Ε, τι άλλο θα έλεγε? Το θέμα είναι όμως ότι, όσο και αν αυτός δεν το παραδέχεται, αυτό είναι το πιο πιθανό σενάριο, καθώς ο κόσμος αργά η γρήγορα θα βρει κάποια εναλλακτική, και θα εγκαταλείψει την αγορά ομολόγων που όλοι βλέπουν πλέον ότι δεν αξίζουν, καθώς τα κράτη δε μπορούν να τα αποπληρώσουν.
http://www.telegraph.co.uk/finance/f...rs-strike.html


UK to fall furthest into debt, warn economic experts
The UK is predicted to sink further into the red than any other major developed country next year, an economic body warned today.
http://www.independent.co.uk/news/bu...s-1716874.html


Most UK businesses freeze pay as recession bites, CBI says
Six in every 10 UK companies plan to freeze pay or negotiate cuts, according to a new employment survey by the Confederation of British Industry (CBI) and recruitment group Harvey Nash.
http://www.telegraph.co.uk/finance/f...-CBI-says.html


UK business failures rising at record rates, accountants predict
Rising unemployment and falling consumer spending will cause tens of thousands of British businesses to go bust, and the failure rate will not slow until at least 2011, a study by leading accountants said on Wednesday.
http://www.telegraph.co.uk/finance/f...s-predict.html


Credit worthy borrowers trapped in negative equity
One in 10 credit-worthy homeowners are already trapped in negative equity, according to a report by the credit-ratings agency Fitch. Το έχουμε δει το φαινόμενο και αλλού (πχ ΗΠΑ, κτλ): Λόγω του αποπληθωρισμού, τα σπίτια (και όχι μόνο) χάνουν την αξία τους, και έτσι υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που οι υποθήκη του σπιτιού τους αξίζει παραπάνω από το ίδιο το σπίτι
The borrowers with an "excellent" credit record are saddled with mortgages which are bigger than the value of their homes, the Financial Times said, citing the report. The area worst affected by negative equity is Northampton, where 17pc of borrowers have been hit.
http://www.telegraph.co.uk/finance/e...ve-equity.html


Στην Ελλάδα, επειδή δεν υπάρχουν λεφτά, τώρα το κράτος αρχίζει να δανείζεται από τώρα τα λεφτά που "κανονικά" θα δανειζόταν το 2010...

Ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) είπε την Τετάρτη ότι θα πραγματοποιήσει δημοπρασία εντόκων γραμματίων δημοσίων (ΕΓΔ) 26 και 52 εβδομάδων στις 14 Ιουλίου και 13 εβδομάδων στις 21 Ιουλίου.
Ο ΟΔΔΗΧ δεν διευκρίνισε το ύψος του ποσού που επιδιώκει να αντλήσει.
Η Ελλάδα έχει την επιλογή επαναγοράς ομολόγων που εξέδωσε τα προηγούμενα χρόνια σε υψηλότερη τιμή, καθώς το pre-funding για το 2010 έχει κόστος, είπε ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ στο Reuters την Τετάρτη.
http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11555267


Ανοιχτό άφησε χθες ο επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), κ. Σπ. Παπανικολάου, το ενδεχόμενο η Ελλάδα να δανειστεί εκ νέου φέτος, με τη δικαιολογία ότι θα αντλήσει ποσά από το δανειακό πρόγραμμα του 2010 (pre-funding). Αν τελικά προχωρήσει το σχέδιο αυτό, τότε θα είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα δανείζεται εκ των προτέρων και μάλιστα σε μια χρονιά που η διαφορά απόδοσης (spread) των ελληνικών ομολόγων με τα αντίστοιχα γερμανικά, βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ και μετά.
Παράλληλα, ο ίδιος δεν απέκλεισε την πιθανότητα το Δημόσιο να εκδώσει ομόλογα σε δολάριο ή γιεν το 2009, ενώ υποστήριξε πως αναμένει να αναβαθμιστεί και η πιστοληπτική ικανότητα της ελληνικής οικονομίας στο μέλλον και όχι απαραίτητα φέτος, εφόσον «η κυβέρνηση καταφέρει να αντιμετωπίσει τα δημοσιονομικά προβλήματα».Καλά, αυτός δε θα έλεγε και τίποτα άλλο, αλλά ο λαός θα πρέπει να αντιληφθεί πως οι κυβερνώντες ΔΕΝ έχουν τέτοιους σκοπούς. Θέλουν απλά να μετακυλισουν το κόστος σε εμάς.

Spoiler:

Αν και το πρόγραμμα δανεισμού του 2009 έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τον κ. Παπανικολάου, «αν εμφανιστεί η ευκαιρία και έχουμε αποφασίσει να κάνουμε pre-funding, θα το κάνουμε» όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Reuters, σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα την ισχυρή ζήτηση που υπάρχει για τους τίτλους της.

Μέχρι τώρα, το Δημόσιο έχει δανειστεί το 2009 50,2 δισεκατομμύρια ευρώ, ωστόσο, συμπεριλαμβανομένων των 4 δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει αντλήσει φέτος μέσω εντόκων γραμματίων 3 και 6 μηνών (τα οποία βέβαια θα κληθεί να τα αναχρηματοδοτήσει εντός του έτους), το συνολικό δανεισθέν ποσό ανέρχεται στα 54,2 δισεκατομμύρια ευρώ.

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ...
ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΦΕΤΟΣ...ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΣΤΑΝ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!
ΠΑΡΟΛΟ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ,ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ,ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΘΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ,ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ...

http://prezatv.blogspot.com/2009/06/2010.html

Προειδοποίηση ότι μεγαλύτερος αριθμός νοικοκυριών θα αντιμετωπίσουν φέτος δυσκολία στην εξυπηρέτηση των δανείων τους απευθύνει η Τράπεζα της Ελλάδος στην πρώτη έκθεσή της που αφορά τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, για την οποία- πάντως- υποστηρίζει ότι δεν κινδυνεύει. Μπα? Οι τραπεζίτες μας λένε ότι οι τράπεζες είναι εντάξει? Αξιόπιστα πράγματα δηλαδή...
Μάλιστα, η Κεντρική Τράπεζα υπέβαλε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε «άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων» (stress test), στην οποία αντεπεξήλθε ικανοποιητικά, αν και με ορισμένες εξαιρέσεις. Το κόλπο είναι γνωστό - κάνουμε ένα τεστ-ψιλοφιάσκο, και τα αποτελέσματα είναι "ενθαρρυντικά"
Όπως επισημαίνει η έκθεση, το 2009 τα εισοδήματα των νοικοκυριών και η αξία της περιουσίας τους αναμένεται να επηρεασθούν αρνητικά λόγω της κρίσης, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ομαλή εξυπηρέτηση των δανείων τους.
Εκτός από τα νοικοκυριά, η Τράπεζα της Ελλάδος επισημαίνει ότι και οι επιχειρήσεις θα δυσκολευτούν να εξοφλήσουν εμπρόθεσμα τα δάνειά τους, λόγω της συρρίκνωσης της οικονομικής δραστηριότητας και της μείωσης της κερδοφορίας τους.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...d=4523203&ct=3


South Korean lender Shinhan Bank said Tuesday it has issued US$500 million dollar-denominated bonds abroad to redeem its maturing debts.
http://news.tradingcharts.com/future...125967284.html


Bank of Canada Governor Mark Carney said his country’s recession is now as deep as in the U.S., according to a person who heard his remarks today in Washington.
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=a04sm4GBMVxQ


Japan Exports Show Little Sign of Quick Recovery
TOKYO, June 24 (Reuters) - Japan's exports continued to tumble in May, with even shipments to China showing little sign of improvement, suggesting that hopes for a quick recovery in global demand may be premature.
http://www.nytimes.com/reuters/2009/...er=rss&emc=rss


Swiss Franc Drops on Speculation SNB Sold Currency to Curb Gain
The Swiss franc dropped the most against the euro and the dollar in more than three months on speculation bank officials sold the currency to curb gains that are shackling the economy.
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aSa_xfdroIxM


Lending in the Italian banking system remains an 'open problem', Italy's economy minister said on Wednesday.
http://www.forbes.com/feeds/afx/2009...fx6579785.html


Με δυσκολία η μείωση του δημόσιου ελλείμματος της Γερμανίας
Η Γερμανία δεν θα μπορέσει πριν το 2013 ή το 2014 να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού της στα όρια του προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση εξαιτίας της βαθιάς ύφεσης που διέρχεται η οικονομία της, ανέφερε σήμερα ο υπουργός Οικονομικών Πιρ Στάινμπρουκ.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a.../06/2009_28556


Despite China's reputation as a nation of savers, the central bank said this week that Chinese consumers are increasingly falling behind on their credit-card payments, suggesting a move toward Western-style spending.
http://www.marketwatch.com/story/chi...teid=rss&rss=1


The Bundesbank sees the risk of 'deflation in the short term', German Finance Minister Peer Steinbrueck said on Wednesday.
Steinbrueck added that he was taking the risk of inflation over the medium-term very seriously and that exit strategies had to be thought about. Γενικά μάλον συμφωνώ - όντως, αυτό που έχουμε άμεσα είναι ο αποπληθωρισμός, που όμως θα ακολουθηθεί από υπερπληθωρισμό, με αυτά που κάνουν οι κυβερνώντες, για να διαγράψουν τα χρέη τους
http://traderscommunity.com/news.php?extend.32454


Συντάξεις γιοκ? Αυτό είναι το μέλλον μας?

EU rules 'could cut pensions'
Pensioners could receive less income when they buy an annuity with their pension savings after new EU rules come into force.
Some reports have suggested that the income pensioners receive from their annuities could be cut by as much as a fifth under the rules, which are likely to force insurers to hold more capital in reserve.20% μείον
http://www.telegraph.co.uk/finance/p...-pensions.html


Pensions crisis to hit millions of workers
The retirement plans of millions of workers have been put in doubt by Britain’s growing pensions crisis, according to a series of authoritative reports.
http://www.telegraph.co.uk/finance/p...f-workers.html


ΟΟΣΑ: Άμεση η ανάγκη για συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις Αυτό ισχύει, χρειάζονται άμεσα και ριζοσπαστικά μέτρα, ώστε να ξεπληρώσουν καταρχήν αυτά που χρωστούν οι εργοδότες και το κράτος, ώστε οι συντάξεις να ενισχυθούν. Αλλά βέβαια άλλα πράγματα εννοεί ο ΟΟΣΑ...
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a...06/2009_285460


EnTrust Capital Inc., a hedge fund firm that’s handled New York Attorney General Andrew Cuomo’s personal and campaign money, received state pension funds to invest from a company he has identified as paying possible illegal kickbacks. Άλλη μια κλοπή των λεφτών των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζόμενων
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=av3UBszz.038


Let's See INDICTMENTS

Spoiler:

From Bloomberg off the wire:

June 24 (Bloomberg) -- U.S. Congressman Darrell Issa said the Federal Reserve “engaged in a cover-up” about details of Bank of America Corp.’s takeover of Merrill Lynch & Co. The Fed “deliberately hid concerns and pertinent details” of the merger from other government agencies, Issa, a Republican from California, said in an e-mailed statement.

Ok, so we have a cover-up and we have intentional concealment from regulatory agencies charged with protecting the safety of the banking system.

One question: Where are the indictments, referrals to the DOJ and, if necessary, appointment of a Special Prosecutor?

http://market-ticker.org/archives/11...DICTMENTS.html

Moody’s Investors Service said the dollar’s unchallenged status as the world’s reserve currency is supporting U.S.’s Aaa credit rating even as the nation’s budget deficit is set to quadruple this year.
“In the absence of a credible alternative it’s hard to see abrupt changes and that’s not even in the interest of the creditors,” Για πόσο ακόμα όμως θα ισχύει αυτό?
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aGlxDLf7cVZY



With a subtitle like "From tech stocks to high gas prices, Goldman Sachs has engineered every major market manipulation since the Great Depression - and they're about to do it again" run, don't walk, to your nearest kiosk and buy Matt Taibbi's latest piece in Rolling Stone magazine. One of the best comprehensive profiles of Government Sachs done to date. Speaking of GS, they sure must be busy today, now that Bernanke is about to be impeached and take the fall for all their machinations.
http://zerohedge.blogspot.com/2009/0...ery-major.html


Mass Layoff Events Continue Accelerating
It was only three months ago when people assumed that the turnaround in BLS' metric for mass layoff events meant an end to something or another. Nope. For the third straight month both mass layoff events and initial claimants for insurance picked up. There is nothing even remotely optimistic about this data... Which probably explains why unlike March when CNBC filled an entire day discussing this brand new datapoint that none of the anchors had heard before, today one would not hear a peep out of them on it. Next month: the 6 month MA gets surpassed on both indications.
http://zerohedge.blogspot.com/2009/0...-continue.html


Wildcat strikes spread to another oil refinery Οι απεργίες εργατών σε δυιλιστήρια εξαπλώνονται, θετικό σημάδι, που δείχνει ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι και τόσο αδύναμοι, όσο θα ήθελαν οι κυβερνώντες, έστω και αν έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε
Wildcat strikes over jobs continued to spread across Britain today as thousands of workers staged a protest against the sacking of contract staff at an oil refinery.
Workers at the Coryton oil refinery in Essex took action for the first time since the dispute flared over a week ago, joining strikers from power stations and oil and gas sites.
Thousands of workers joined a huge demonstration outside the Lindsey oil terminal in North Lincolnshire, where the dispute started after 51 workers were laid off as other contractors on the site were hiring staff.
http://www.independent.co.uk/news/bu...y-1714448.html


Only ‘Swine’ I See Are Bankers as Gloom Sets In
For all the hysteria about swine flu -- the mask-wearing passengers, the long queues at customs, even the risks of death -- the biggest threat to global industries is stingy financiers. In AirAsia’s case, the challenge is to find banks willing to finance aircraft purchases.
Liquidity trap, anyone? That’s the imminent threat right now. If companies can’t grow during economic hardship, more jobs may be lost. That dynamic, more than any, will ensure that healthy growth remains elusive.
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=a4faX2xufnTI


Οι κτηματομεσίτες στις ΗΠΑ παραπονιούνται, διότι οι τιμές των σπιτιών είναι "πολύ χαμηλές" - όταν βέβαια ήταν πολύ υχηλές, κιχ δεν έβγαζαν...
http://market-ticker.denninger.net/a...-No-Sale!.html


Fears of big bank problems return
A key market measure of credit risk is deteriorating again, as investors fret over the side effects of giant federal bailouts for the nation's largest banks.
http://money.cnn.com/2009/06/24/news...ion=2009062404


China rebuffs US and EU over trade attack
China has fought back after the United States and the European Union joined forces to complain about its unfair trade practices.
The complaint is the latest in a series of trade spats between China and the West, with both sides trying to protect their domestic manufacturers. The US has introduced "Buy American" legislation and China has also reminded companies and government offices to "Buy Chinese".
http://www.telegraph.co.uk/news/worl...de-attack.html


TIPS look like cheap insurance on Fed stimulus
Inflation-linked Treasurys show bond investors see return of inflation Τα ΤΙΡS είναι τραπεζίκά προιόντα που αποδίδουν σε περίπτωση υπερπληθωρισμού, και πλέον έχουν ζήτηση, γιατί΄ολοένα και περισότεροι περιμένουν ότι αυτό θα συμβεί στο μέλλον
http://www.marketwatch.com/story/inf...after-sell-off


It does seem as if the vast majority of people in the United State of America are going to become like medieval serfs, living at what feels in the post-gilded-age new realities like subsistence, watching a small slice of society from a distance as they jet in and out of the country, monopolize the ski resorts, continue to live in big houses with two or three thousand square per person, and so on.

Spoiler:

The Baby Boom doesn’t have enough money to retire (quaint notion) and will be working till they drop, which will actually extend their lives. The Gen X’ers will continue to live on scraps. The Millennials are idealistically waiting their turn to be heroes while trying to find a way to support themselves in a workforce that is top-heavy with whining Boomers and cagey Gen X’ers. Most of us will work for large or small corporations at a wage that is enough to support a modest lifestyle, but holidays will be spent close to home. We will worry that we may be next to join the ranks of the unemployed, many of whom and whose stories we know—stories of lost jobs, houses, children’s sense of security in forced moves to strange communities. The health consequences of the current crisis are no doubt predictable. In a PBS special on other countries’ health programs, a German was asked if unemployed people lose their health benefits there. Of course not, he said. They are under great stress and risk to their health. They need health benefits more than anyone.

For a developed nation, America is a barbaric place.

Demand will not recover. The Stimulus, piling upon preexisting terrifying trillions in deficits courtesy of Bush, will not work. Spending will be cut to satisfy our external creditors. The sheer weight of the debt will slow the economy. The narrow U3 unemployment rate will rise into the double digits and stay there through the president’s term. The “real” under- and unemployment rate U6 will hit twenty percent, and stay in the high teens.

The poor and disenfranchised may even take to the streets at some point. Americans are pretty timid now, worried that they’ll be called terrorists and disappear in the night or be put on the no-fly list. Habeas corpus is gone. Last September Hank Paulson said we may need martial law. The government has been preparing for it. There are empty prison camps standing ready, according to reliable reports. (Many were built by Halliburton, allegedly.) The Katrina experience showed us what to expect: mercenaries will disarm the public; impose martial law; tell you to stay in your house or get shot. FEMA’s National Level Exercise scheduled for late July is supposedly a counter-terrorism drill, but I would bet it involves practicing how to impose martial law. Some believe the true purpose of the exercise itself will be to disarm the public. Lots of luck with that. That might provoke the first shots of a revolution. But perhaps that is the intent, to show force and discourage any further dissent. Like Iran now. Like China twenty years ago.

Will President Obama be able to prevent this? I don’t think so. His government has thrown trillions at financial institutions, but we don’t even have workfare or income support for the long-term unemployed, and not everyone is even covered by unemployment insurance. There are 25 million people in the U6 category today. What happens when there are 50 million? Will the government help them, or try to lock them all up? We have a higher percentage of our population behind bars than any other developed country. Will the fortunate just sit in their houses and hope that the Xe guys (formerly Blackwater—great name for a mercenary outfit) will protect them and their property from roving gangs?

Americans have lost confidence in their government and themselves. Their elected representatives do not listen to them. The President is an agent of the status quo. He has enabled the largest wealth transfer to a privileged elite in American history during the financial crisis, at the expense of the American taxpayer for years to come. Does any American believe the new financial regulations will break the grip of the rich upon the resources of the nation? Will we all come together all can-do, gung-ho style and pitch in together and the income distribution suddenly become more equal as it did in World War II and pull ourselves out of this?

It ain’t happening.

These problems, of course, are replicated in many other countries, including our ostensible long-term rival and enemy, China. Which is why the next ten years are a breeding ground for fascism around the world, and for the seeds of war. We went into Iraq to build military bases to protect “our” oil, if push comes to shove. But our military policies are backward-looking to the last war, as John Robb and others point out. We will look pretty stupid when someone pulls off what Robb calls a systempunkt right here at home while we’re blowing billions in Afghanistan. We don’t require our kids to get educated well. Obama is backing off a single-payer health insurance plan, the one preferred by the American people and the one that makes the most sense from an insurance point of view. The American social contract is broken.

People say Europe will be a museum in a decade, a lot of pretty castles and tourist attractions and mamoni hanging around at cafes. America might be like a ski resort, with some beautiful neighborhoods in the cities and trailer parks outside where the workers and retired people live. The Chinese will buy up real estate and companies and immigrate in large numbers, as they did to Vancouver from Hong Kong, having bought enough members of Congress to get their way. They won the financial war, fair and square. They might even teach us how to make state capitalism work, as the Japanese taught us how to make quality automobiles.

Or we could try democracy, for a change.

http://animalspiritspage.blogspot.co...feudalism.html

US Trustee In GM Case Throws Up All Over Evercore Fee App; Calls Fee Demand "Staggering" and "Incredible"
http://zerohedge.blogspot.com/2009/0...ws-up-all.html


Κρατικά κεφάλαια που συνολικά θα ανέλθουν στα 8 δισ. δολάρια θα λάβουν η αμερικανική Ford και η ιαπωνική Nissan για να ξεκινήσουν την ανάπτυξη μοντέλων χαμηλής κατανάλωσης, σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a...06/2009_285574

ΑΚΟΜΗ ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ
οι κάτοικοι της Δυτ. Ελλάδας[COLOR="Red"] Και όχι μόνο[/COLOR]
Αυξήθηκε μέσα στο Α' τρίμηνο του 2009 η ανεργία σε όλη τη χώρα
Στο 10,1% καταγράφει την ανεργία στην Περιφέρεια Δ. Ελλάδος, για το Α' τρίμηνο του 2009, η ΕΣΥΕ (Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδας), σε αντίθεση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008, όπου, σύμφωνα με την ΕΣΥΕ, το ποσοστό ήταν στο 9,9%. Από την πλευρά τους, πάντως, το ΕΚΠ και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων τονίζουν πως τα πραγματικά ποσοστά ανεργίας στη Δ. Ελλάδα ξεπερνούν και το 20%, αφού από τα τέλη του 2008 καταγράφτηκαν πολλές ομαδικές απολύσεις, όχι μόνο στις γνωστές μεγάλες εταιρείες ("Φριγκογκλάς", "Βοσινάκης", "Καζίνο Ρίου", "Σιαβελής" κλπ.), αλλά και σε δεκάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Μάλιστα, οι εκπρόσωποι του ΕΚΠ και της ΓΣΕΕ υποστηρίζουν πως η κυβέρνηση, με τα προγράμματα Stage στους δήμους και στο Δημόσιο, αλλά και με άλλα επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ, τα οποία δεν εξασφαλίζουν μόνιμες βιώσιμες θέσεις εργασίας, κατορθώνει να κρατά κρυφή την πραγματική ανεργία.
http://www.simerini.gr/?category=1&n...357&section=32


Airbus SAS, the world’s largest commercial planemaker, rolled out the first aircraft assembled at its China factory as it seeks to win more orders in the world’s second-largest aviation market. Ολοένα και περισσότερες εταιρείες πάνε Κίνα, ή όπου αλλού είναι πιο φτηνά τα μεροκάματα...
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aHC23KowSoA4


CIA seeks laid-off bankers in N.Y. recruitment drive Η CIA επιστρατεύει πρώην τραπεζίτες
http://www.reuters.com/article/topNe...edName=topNews


China and US hold military talks
http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8114210.stm


Αντιδρά η Ρωσία για τη βάση στο Κιργιστάν
Την έντονη δυσαρέσκεια της Ρωσίας προκάλεσε η απόφαση του Κιργιστάν να διατηρήσει την αμερικανική βάση του Μανάς.
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...&pubid=4268950


Russia launches first nuclear submarine since USSR's collapse
http://english.pravda.ru/russia/econ...38-submarine-0


Arctic nations are promising to avoid new "Cold War" scrambles linked to climate change, but military activity is stirring in a polar region where a thaw may allow oil and gas exploration or new shipping routes.
http://www.reuters.com/article/envir...55L00M20090622

[pt3]

update: Τελείωσε το συμβούλιο, και η FED, όπως αναμενόταν, συνεχίζει να τυπώνει χρήμα από το πουθενά, με τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια.
....
Για πόσο ακόμα όμως? Όπως έχουμε επι εδώ και καιρό, θα συνεχίσουν (άσχετα με το τι λένε ή δε λένε στον κόσμο) να τυπώνουν χρήμα από το πουθενά, μέχρι το δολλάριο να πέσει, και έτσι να μηδενίσουν το χρέος των ΗΠΑ

Μπας και πέσει και το δικό μας Δημόσιο χρέος με αυτόν το τρόπο. Οπως και πολλών άλλων κρατών του τρίτου κόσμου και όχι μόνο ???

Μήπως μέσω αυτής της διαδικασίας αυτοι που ευνοουνται περισσότερο είναι αυτοί που χρωστάνε σε δολλάρια (ιδιώτες και κράτη) ; αφου οι δόσεις αποπληρωμής τους πλέον θα έχουν μικρότερη αξία.

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το μεγάλο ενδιαφέρον σου για όσους έχουν δανείσει κράτη και ιδιώτες.

[ciaoant1]

Μπας και πέσει και το δικό μας Δημόσιο χρέος με αυτόν το τρόπο. Οπως και πολλών άλλων κρατών του τρίτου κόσμου και όχι μόνο ???

Επίσης μπορούμε και να πει το κράτος "δυστυχώς επτωχεύσαμεν". Είναι και αυτό μια λύση (για το κράτος, όχι για εμάς). Να την ακολουθήσουμε?

Στην πραγματικότητα, ο κόσμος ΔΕ ΧΡΩΣΤΑ ΤΙΠΟΤΑ.
ΙΣΑ-ΙΣΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΟΥΝ:
-Του χρωστούν λεφτά που του έχουν κατακλέψει (μικροί μισθοί, άδικη φορολογία, κτλ)
-Του χρωστούν ελεύθερο χρόνο που επίσης του έχουν κατακλέψει (απαράδεκτα ωράρια, κτλ)
-Του χρωστούν αυτό που οι αστοί οικονομολόγοι αποκαλούν "ποιότητα ζωής"
κτλ, κτλ, κτλ.

Δεν το παραδέχονται βέβαια, ίσα ίσα που προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο την ιδέα ότι "χρωστά" (πχ συχνά αναφέρεται σε άρθρα του κυρίαρχου τύπου ή σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ ότι "ο κάθε Έλληνας χρωστά Χ ευρώ από τη γέννηση του", κάπως σαν το προπατορικό αμάρτημα των χριστιανών).

Στόχος πρέπει να είναι η διαγραφή του χρέους, ώστε ο κόσμος να ζήσει ανθρώπινα.

Αλλά αυτό ΔΕ μπορεί να γίνει σήμερα στον καπιταλισμό.

Αν λοιπόν κάποιος επιλέξει να μην υπερασπίσει τα δικαιώματα του με αγώνες, κοινωνικούς και πολιτικούς, οι πιθανοί δρόμοι που απομένουν στον καπιταλισμό είναι 2:

Α)Χρεωκοπία (δε σχολιάζω ιδιαίτερα)

Β)Αποπληρωμή του χρέους.
Αυτό προσπαθούν να κάνουν τα περισσότερα κράτη του "δυτικού κόσμου".
Μόνο που δεν έχουν να πληρώσουν.
Έχουν όμως μια "εκτυπωτική μηχανή" (σε ηλεκτρονική μορφή πλέον) - το κάθε κράτος τη δική του για το δικό του νόμισμα.
Οπότε τι κάνει? Κόβει χρήμα από το πουθενά.
Πόσα χρειάζεται?
1000000?
1000000000?
1000000000000?
"No problem" - θα τα δώσουμε στους δανειστές μας

Μόνο που τα λεφτά αυτά θα είναι πολύ υποτιμημένα σε αξία.

Ας δούμε πχ τι έγινε όταν εμφανίστηκε υπερπληθωρισμός στη Γερμανία:

Under the forced draft of inflation, business was now operating at feverish speed and unemployment had disappeared. However, the real wages of workers dropped badly. Unions obtained frequent increases, but these could not keep pace. Workers --domestics, farm workers and various white collar groups-- fared especially badly. They had no unions to fight for pay boosts for them, and often they were reduced to hunger. Many people showed visible signs of malnutrition. Skilled workers, writers, artisans and professionals found their wages lagging until they reached the unskilled worker level, which often meant the bare minimum needed to support life.

Businessmen began to abandon their legitimate occupations to speculate in stocks and in goods. Thousands of small businessmen tried to eke out a living by speculating in fabrics, shoes, meat, soap, clothing--in any produce they could obtain. Each fall in the mark brought a rush to the shops. People bought dozens of hats or sweaters.

By mid-1923 workers were being paid as often as three times a day. Their wives would meet them, take the money and rush to the shops to exchange it for goods. However, by this time, more and more often, shops were empty. Storekeepers could not obtain goods or could not do business fast enough to protect their cash receipts. Farmers refused to bring produce into the city in return for worthless paper. Food riots broke out. Parties of workers marched into the countryside to dig up vegetables and to loot the farms. Businesses started to close down and unemployment suddenly soared. The economy was collapsing.

Meanwhile, middle-class people who depended on any sort of fixed income found themselves destitute. They sold furniture, clothing, jewelry and works of art to buy food. Little shops became crowded with such merchandise. Hospitals, literary and art societies, charitable and religious institutions closed down as their funds disappeared.

Then by a mere effort of will, the government stepped in and stabilized the currency overnight.

Throughout the "miracle of the Rentenmark" the depreciation halted in its tracks, business revived, the inflationary spree was ended although, as we shall see, there was a nasty hangover yet to come.

Millions of middle-class Germans--normally the mainstay of a republic--were ruined by the inflation. They became receptive to rabid right wing propaganda and formed a fertile soil for Hitler. Workers who had suffered through the inflation turned, in many cases, to the Communists. The biggest beneficiaries of this enormous redistribution of wealth were feudalistic industrial leaders who distrusted the democracy and who proved willing to deal with Hitler, thinking that they could control him. The democratic parties and the labor unions lost their capital and were weakened. The liberal democratic regime was discredited.

ολόκληρο το πολύ ενδιαφέρον άρθρο εδώ:
http://www.usagold.com/germannightmare.html

Αν λοιπόν εκδηλωθεί υπερπληθωρισμός, όπως προσπαθούν οι κυβερνώντες, το χτύπημα θα είναι τεράστιο για τους λαούς.
Αυτοί θα επιβιώσουν, πλην κάποιων περιπτώσεων, που αποτελούν την αναγκαία θυσία, προκείμενου να χτυπήσουν σε πολλαπλάσιο βαθμό την εργατική τάξη, τους αγρότες.

Δεν είναι βέβαια σίγουρο ότι θα καταφέρουν το σκοπό τους.
Έως τώρα δεν πιάνει, το δανεικό χρήμα που κυκλοφορούσε τόσα χρόνια εξαφανίζεται (αποπληθωρισμός), παρά τις προσπάθειες τους να δημιουργήσουν καινούργιο χρήμα από το πουθενά.

Μήπως μέσω αυτής της διαδικασίας αυτοι που ευνοουνται περισσότερο είναι αυτοί που χρωστάνε σε δολλάρια (ιδιώτες και κράτη) ; αφου οι δόσεις αποπληρωμής τους πλέον θα έχουν μικρότερη αξία.

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το μεγάλο ενδιαφέρον σου για όσους έχουν δανείσει κράτη και ιδιώτες.

Σου απάντησα ήδη νομίζω ικανοποιητικά.

Θα σου όμως και κάτι ακόμα.

Για σκέψου και λίγο από την πλευρά του δανειστή.
Τι πιστεύεις ότι θα κάνει η Κίνα?

“We hate you guys. Once you start issuing $1 trillion-$2 trillion [$1,000bn-$2,000bn] ...we know the dollar is going to depreciate, so we hate you guys but there is nothing much we can do.”
-Luo Ping, διευθύνων σύμβουλος της Εποπτικής Επιτροπής Τραπεζών της Κίνας, σχολιάζοντας τις κινήσεις των ΗΠΑ.


Δεν είναι δυνατόν η Κίνα να χάσει τρις δολλάρια και να μην κάνει τίποτα.
Θα πάει σε πόλεμο.
Και ξέρεις ποιοι θα κληθούν να σφαγιαστούν στα πεδία των μαχών:
Όχι βέβαια οι τραπεζίτες ή η βιομήχανοι.
Αυτοί θα πάρουν τα "πακέτα σωτηρίας" και θα κάτσουν να δουν τα "κορόιδα" (ΕΜΑΣ ΔΗΛΑΔΗ) να σκοτώνονται και να υποφέρουν για χατήρι τους, αν δεν τους ανατρέψουμε.

Και οι λαοί θα κληθούν να πάρουν πολύ σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον τους.

ΥΓ: Για το τέλος μια είδηση από το 2006 (3 χρόνια πριν δηλαδή) που την είχα βάλει και πριν αρκετό καιρό, αλλά "πέρασε στα ψιλά":



Kiplinger's, via MSN Money, are reporting that Dick Cheney is betting that the economy is going to tank. When you take a look at the numbers: the deficit, the state of the dollar, the price of energy, stagnant wages, and the way that the economy is only being propped up by consumer spending, it's hard to be optimistic about the economy. And apparently, despite what he says, Cheney's not betting his own money on the success of he and George's economic policies.

Spoiler:

He's put at least 10 million in a municipal bonds fund that will only do really well if interest rates keep rising; at least another mil in a money market fund that also depends on rising interest rates; and at least 2 million in "inflation protected" securities. Inflation protected securities are basically bonds and bond-like securities that pay a low interest rate, but that are structured to ensure that the principal grows with inflation. They're really on only a good investment if you believe that inflation is on the rise and the dollar is going to sink.

Overall, our vice president has somewhere between 13 and 40 million dollars invested in things whose performance is based on interest rates and inflation rising, and the dollar tanking.

http://scienceblogs.com/goodmath/200...ed_dick_ch.php
http://articles.moneycentral.msn.com...onBadNews.aspx

Ο Dick Cheney, αντιπρόεδρος των ΗΠΑ επί Μπος, και στέλεχος της Χαλιμπάρτον, που τόσα και τόσα έχει βγάλει από τις εκστρατείες στην Μέση Ανατολή, έχει ποντάρει τα λεφτά του (ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ - το άρθρο είναι από το 2006) όχι σε συμβατικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά σε ειδικά τραπεζικά προιόντα, ειδικά σχεδιασμένα για να αντέχουν σε περίπτωση υπερπληθωρισμού (ή έστω σημαντικής πτώσης του δολλαρίου). Οι Ντικ Τσέινι αυτού του κόσμου αφήνουν εμάς τους υπόλοιπους να "ενημερωνόμαστε" από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, να "ασκούμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα" κάθε λίγα χρόνια, και απλά αρπάζουν αυτοί όλα τα λεφτά, και ξέροντας τι θα συμβεί (αφού άλλωστε αυτοί τα προκαλούν με τις πολιτικές τους), έχουν ήδη πάρει τα μέτρα τους. Οι Τσέινι θα κερδίζουν λεφτά αν καταφέρουν να προκαλέσουν υπερπληθωρισμό, όπως επιθυμούν και προσπαθούν.
Εμείς απλά...θα πληρώσουμε τη νύφη, αν δεν τους σταματήσουμε.

[ciaoant1]

Ο Μπέρνακι καταθέτει σήμερα, όπως είχαμε πει και σε προηγούμενο ποστ, και οι πρώτες αντιδρασεις δείχνουν ότι πιέστηκε πολύ και, αν θέλουν, ΑΝΕΤΑ μπορούν να τον κλείσουν μέσα για ψευδορκία ή ξέρω και εγώ τι άλλο - πάντως, σαφώς και θα μπορούσαμε να δούμε το Μπέρνακι να χάνει τουλάχιστον τη θέση του (ορθώς βέβαια), καθώς θα μπορούσαν να τον χρησιμοποιήσουν ως "αποδιοπομπαίο τράγο", και να βάλουν έναν άλλο, που θα κάνει λίγο πολύ τα ίδια ή και χειρότερα (άλλωστε, ο Μπέρνακι ακόμα δεν έχει δημιουργήσει υπερπληθωρισμό)

The hearing that is now on CSPAN (and being covered by CNBC, surprise!) leaves Bernanke looking very bad.
In fact, it appears that he may have been caught in perjury earlier this year when he testified that they had "no" influence on disclosure by BAC.
These folks have the goods, and they're not intending to let go. Bernanke is attempting the usual "I don't recall" weasel-word nonsense - the problem is that it doesn't work when the committee has actual emails, and they do.
More later, including video excerpts if appropriate (and I bet they will be); I have the CSPAN stream on capture.
In my opinion Bernanke is toast, and he may not be the only one who gets fried here.
http://market-ticker.org/archives/11...-Updating.html


Δείτε και στο παρακάτω λινκ ένα βίντεο από το CNBC, που αποδεικνύει ότι ο Μπέρνακι όντως ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΕ τους ιθύνοντες της Bank Of America να αγοράσουν τη Merill Lynch.
To "κορυφαίο" είναι πως οι "έγκυροι σχολιάστές" του CNBC, μόλις είδαν το βίντεο, άρχισαν...να υπερασπιζονται το Μπέρνακι!!!! (καλά διαβάσΑτε, τον ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΚΑΝ!), με τον Jim Cramer να δηλώνει ότι..."χρειαζόμαστε λιγότερη δημοκρατία" (προφανώς για να μην ενοχλούμε το Μπέρνακι και τον κάθε Μπέρνανι)
http://market-ticker.denninger.net/a...The-Media.html


Το άλλο μεγάλο θέμα των ημερών είναι η απόφαση της ΕΚΤ να δώσει απεριόριστη ρευστότητα στους τραπεζίτες της ευρωζώνης

Το "έξυπνο" ρευστό της ΕΚΤ
Όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δήλωσε ότι θα δεχτεί όλες τις προσφορές για απεριόριστη ετήσια πίστωση στο βασικό επιτόκιο 1%, μόνο ένας τραπεζίτης με τούβλο για κεφάλι θα έλεγε όχι.
Βάζοντας απλώς κάποια από τα 442 δισ. ευρώ της ΕΚΤ σε 10ετή ιταλικά ομόλογα, οι 1.121 τράπεζες που συμμετείχαν στη δημοπρασία της Τρίτης μπορούν να αποκομίσουν επιπλέον απόδοση 350 μονάδων.
Δίνοντας τη δυνατότητα στις εμπορικές τράπεζες να δανειστούν φθηνά και να επενδύσουν τα έσοδα σε κρατικά ομόλογα, η ECB έκανε outsourcing στην ποσοτική χαλάρωση, σε αντίθεση με την αμερικανική Federal Reserve και την Bank of England, που κάνουν τη διαδικασία μόνες τους.
Όμως, το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι το ίδιο: οι αποδόσεις των επιτοκίων υποχωρούν, τα επιτόκια πέφτουν παρακάτω και η πραγματική οικονομία επωφελείται. Μέσα από την όλη διαδικασία οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούν τις δανειακές τους ανάγκες και οι τράπεζες χρησιμοποιούν τις αποδόσεις για να αποκαταστήσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια, βελτιώνοντας τις δυνατότητες δανεισμού.
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/...ticleFTgr.aspx


Η χθεσινή προσφορά «φθηνού χρήματος» έφθασε σε πρωτοφανή υψηλά επίπεδα για την ιστορία της ΕΚΤ και καταδεικνύει ότι οι τράπεζες συνεχίζουν να δέχονται πιέσεις. Αυτό παραδέχτηκε και ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ αυτήν την εβδομάδα. Αν και δήλωσε ότι οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα πρέπει να χαράξουν μια στρατηγική εξόδου από την παγκόσμια ύφεση που έχει εκτοξεύσει στα ύψη τα ελλείμματα των προϋπολογισμών, ο επικεφαλής της ΕΚΤ παραδέχτηκε ότι επικρατεί ακόμη μεγάλη αβεβαιότητα για την ανάκαμψη των οικονομιών. Και εάν δεν απεγκλωβιστούν οι κάνουλες χρήματος μεταξύ των τραπεζών, τότε δεν υπάρχουν περιθώρια τόνωσης της δραστηριότητας στην πραγματική οικονομία. Η ΕΚΤ εκτιμά ότι οι οικονομίες της Ευρωζώνης θα συρρικνωθούν, φέτος, κατά 4,6% και κατά 0,3% μέσα στο 2010.

Spoiler:

Αναλυτές της αγοράς επισημαίνουν ότι η χθεσινή δημοπρασία, όπως και οι ενέσεις ρευστότητας που έχουν προηγηθεί, αμβλύνουν τις πιέσεις ρευστότητας μόνον βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, κάποιοι οικονομικοί παρατηρητές θεωρούν πως οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ είναι αποτελεσματικότερες από την πολιτική που ακολουθεί η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), η οποία έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο μείωσης των επιτοκίων και έχει αγοράσει απευθείας «τοξικούς τίτλους», δηλαδή προβληματικά στοιχεία των τραπεζών. Η ΕΚΤ έχει δεσμευτεί μόνον με την αγορά καλυμμένων ομολόγων, δηλαδή χρεογράφων χαμηλού κινδύνου, 60 δισ. ευρώ. Και οι δύο κεντρικές τράπεζες, όμως, έχουν διογκώσει τους ισολογισμούς τους. Οι ισολογισμοί της ΕΚΤ έχουν φθάσει στα 1,7 τρισ. ευρώ ή 2,4 τρισ. δολάρια μέσα στη διετία και της Fed στα 2 τρισ. δολάρια. «Εχω την πεποίθηση ότι η ΕΚΤ θα ανταποκρινόταν εάν οι τράπεζες είχαν ζητήσει δάνεια έως και 600 δισ. ευρώ», επισημαίνει αναλυτής της BGC Partners.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319682

Η Γερμανία διπλασιάζει τον δανεισμό της για το επόμενο έτος
Θα ανέλθει στα 86,1 δισ. από 47,6 δισ. φέτος, επίπεδα που είναι τα υψηλότερα των τελευταίων εξήντα ετών
Το παράδειγμα του Γάλλου προέδρου ετοιμάζεται να μιμηθεί η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ, η οποία προκειμένου να αντεπεξέλθει στην κρίση οδεύει προς τον υψηλότερο δανεισμό στην ιστορία της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας.
Ο υπουργός Οικονομικών, Πέερ Στάινμπρουκ, παραδέχθηκε χθες πως «αυτό το σχέδιο προϋπολογισμού δεν έχει καμία σχέση με εκείνα που παρουσιάσαμε την πρώτη τριετία της κυβέρνησης»
Στο θέμα αναφέρθηκε και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, όταν στο πλαίσιο συνέντευξής του στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung παραδέχθηκε πως η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να περιορίσει το έλλειμμα στα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια πριν από το 2013 ή το 2014. Τόνισε, ωστόσο, την ανάγκη για επιστροφή σε συνετές δημοσιονομικές πολιτικές «μόλις παρέλθει η κρίση».
Έχει και η Γερμανία πρόβλημα, που αναμένεται να διογκωθεί, καθως οι εξαγωγές της έχουν πληγεί
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319693


Τη διάσταση απόψεων μεταξύ της Γερμανίας και των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της κρίσης αναμένεται να αναδείξει η αυριανή συνάντηση της Γερμανίδας καγκελαρίου με τον Αμερικανό πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα. Η κ. Μέρκελ μεταβαίνει στην Ουάσιγκτον για να συμμετάσχει στη σύνοδο του G8, αλλά και με την πρόθεση να σκιαγραφήσει το όραμά της για τη μεταρρύθμιση του χρηματοοικονομικού συστήματος. Ηδη έχει εκφράσει επιφυλάξεις για τις εκτεταμένες δαπάνες στις οποίες έχει καταφύγει η κυβέρνηση Ομπάμα και έχει εκφράσει φόβους ότι αυτές ίσως προκαλέσουν ραγδαία άνοδο του πληθωρισμού.

Spoiler:

Σύμβουλοί της, άλλωστε, τονίζουν πως θα ήθελε να ακούσει από τον Αμερικανό πρόεδρο ένα «σχέδιο εξόδου» από την τακτική αυτή, ενώ δεν παραλείπουν να υπενθυμίσουν πως η Γερμανίδα καγκελάριος είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους των χαλαρών χρηματοοικονομικών ρυθμίσεων στη Wall Street. Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι η υποχώρηση του δολαρίου έχει καταφέρει καίριο πλήγμα στις γερμανικές εξαγωγές.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319692

Ανάκαμψη Εξαιρετικό άρθρο

Spoiler:

Πάνω από 4.000.000 θέσεις εργασίας χαμένες στις ΗΠΑ μόνο από τον Μάϊο του 2008 σύμφωνα και με το Υπουργείο Απασχόλησης
Kαι ο κύριος Joe Biden, αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, πολύ πρόσφατα, στην εκπομπή Meet The Press μαδάει μαργαρίτες.

Ο κ. Biden εισάγει το νέο ορισμό της μείωσης της ανεργίας. Θα σωθούν περισσότερες θέσεις. Δηλαδή θα χαθούν λιγότερες. Αυτό είναι επιτυχία. Συνεπώς, αν σε μια χώρα 13.000.000 απασχολούμενων πχ, μείνουν χωρίς δουλειά 4.000.000 τη μία χρονιά και 3.999.999 την άλλη, ενδεχομένως πετύχαμε διότι - ενδεχομένως - χωρίς το πρόγραμμα μας θα υπήρχαν άλλοι 2 άνεργοι. Καλώς. Και έτσι να είναι, που το ξέρεις; Πως ξέρεις πόσες θέσεις (δια)σώθηκαν;
Με βάση ποιο μοντέλο, όταν την ίδια στιγμή παραδέχεσαι ότι το "αδιαμφισβήτητο μοντέλο" που χρησιμοποιείς ήταν ανίκανο να προβλέψει την κατάσταση της οικονομίας. "Κανείς δεν μπορούσε να το προβλέψει την συγκεκριμένη περίοδο". Για πότε μιλάει ο Κάλχας;
Για τότε, που βούλιαζαν η μία εταιρεία πίσω από την άλλη, οι αγορές κατέρρεαν, το τραπεζικό σύστημα στέγνωνε από χρήμα, οι συσκέψεις στον Λευκό Οίκο και οι ψηφοφορίες για τα πακέτα βοηθείας έπεφταν χαλάζι, ο Obama διέκοπτε την περιοδεία του για να προστρέξει και τα λοιπά.
"Κανείς". Κορόϊδα. Άντε να δείτε. Μπορεί να έχουμε 4.000.000 ανέργους παραπάνω σε ένα χρόνο (τους διπλάσιους!) αλλά το πακέτο μας διόρισε 14.000 δασκάλους στη Νέα Υόρκη και στην εταιρεία λεωφορειών της Μινεσότα...
Παντού! Όλοι! Τα πάντα! Ευμάρεια ασύλληπτη, εμπιστοσύνη παντού. Οι κυβερνήτες με λυμένα τα χέρια. Κάνουν δρόμους. Γενικολογίες και αοριστολογίες. Επιχειρήματα βγαλμένα από την Ελληνική Βουλή του 19ου αιώνα. Γραφικότητες. Να θυμίσω: στην αρχή το πρόγραμμα "διάσωσης", θα δημιουργούσε 4.100.000 νέες θέσεις εργασίας. Μετά από λίγες ημέρες, ο Πρόεδρος Obama είπε ότι αυτό το πρόγραμμα θα δημιουργήσει ή θα σώσει 3.500.000 θέσεις εργασίας. Πείτε εσείς πως λέγεται αυτό.Ειδικά όταν έκτοτε, έχουν χαθεί επιπλέον, πάνω από 1.500.000 θέσεις εργασίας.

Εμείς, ας δούμε πίσω από το γυαλί της TV - το σύμβολο της υπνοπαιδείας.

Αναφερθήκαμε παλαιότερα στο θέμα της οικονομικής υγείας των Πολιτειών στις ΗΠΑ. Τις τελευταίες εβδομάδες, σειρά δημοσιευμάτων καταδεικνύει την κάκιστη δημοσιονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται.

Συνοπτικά στις 3 Ιουνίου ο Scott Pattison της Ένωσης Εργαζομένων στους τομείς Προϋπoλογισμού των Πολιτειών των ΗΠΑ ανέφερε στην Wall Street Journal ότι μια από τις χειρότερες περιόδους για τα οικονομικά των Αμερικάνικων Πολιτειών ξετυλίγεται, αλλά το κακό είναι ότι τα ακόμη χειρότερα έπονται, στα σωτήρια έτη 2011 και εντεύθεν. ("This is an awful time for states fiscally, but they're even more worried about 2011, 2012, 2013, 2014"). Την επομένη, στις 4 Ιουνίου, ο ίδιος κύριος δήλωνε περαιτέρω στο Bloomberg ¨οτι πρόκειται για τα χειρότερα "νούμερα" που έχουμε δει, 42 Πολιτείες έχουν ήδη προβεί σε περικοπές". Στις 15 Ιουνίου, ο Nick Johnson του Center on Budget and Policy Priorities, ενός think tank που ψάχνεται, δήλωσε πάλι στην Wall Street Journal ότι οι περικοπές δεν οδηγούν πουθενά, ειδικά με ταχυδακτυλουργικά λογιστικά κόλπα. Στις 16 Ιουνίου η ίδια εφημερίδα (που επίσης ...ψάχνεται), αναφέρεται στις υπέρογκες φορολογικές επιβαρύνσεις στις οποίες ήδη έχουν επιδοθεί 6 πολιτείες. Η Κim Rueben, του Tax Policy Center, όμως, σχολιάζει με απογοήτευση, ότι τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Άπασες οι πολιτείες είναι σε εκτεταμένο κίνδυνο αναφέρει στις 19 Ιουνίου το dollars&sense.

Η κύρια φάση του αποπληθωρισμού, πλησιάζει απειλητικά.Το κακό είναι διττό. Αφενός κάποιοι τυφλώνονται από τις πρόσκαιρες χρηματηστηριακές ανόδους και αφετέρου ελάχιστοι εκμεταλλεύονται την περίοδο αυτήν για να προστατευθούν. Δεν αντιλαμβανόμαστε ίσως ότι όσοι πουλάνε αισιοδοξία το πράττουν για ίδιο όφελος.

Η παγκοσμιοποίηση μια πράγματι "επιτυχημένη" συνταγή, θέτει όλους ενώπιον της κοινής τους μοίρας. Η πολύπαθη Γιαπωνέζικη οικονομία, συρρικνώθηκε κατά 14,2% (ετησιοποιημένα στοιχεία), μόλις στο α' τρίμηνο της "ανάκαμψης".
Η Βραζιλία, μέλος του περιβόητου B.R.I.C. (Brazil - Russia - India - China) για πρώτη φορά από το 2003 εισήλθε σε "ύφεση" αναμένοντας εφεξής αρνητική ανάπτυξη.
Η Κίνα, ο ταγός της Bull Market που προηγήθηκε, εμφάνισε κατά την ίδια περίοδο μείωση στις εξαγωγές της κατά 26,4%. Θα θυμάστε όλοι την παράνοια που συνόδευσε τα κινέζικα προϊόντα στον κύκλο τους στην παγκόσμια κατανάλωση. Η μείωση της ζήτησης είναι προφανώς σχετιζόμενη με την μείωση της παγκόσμιας κατανάλωσης. Η Κίνα όμως είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι ο χρηματοδότης του Αμερικάνικου χρέους αφού διαθέτει στο χαρτοφυλάκιο της περί τα 2 τρις δολάρια Αμερικάνικων εντόκων γραμματίων και ομολόγων, γι αυτό εξάλλου και οι ΗΠΑ αποκαλούνται περιπαικτικά, Chimerica.
Πρόσφατα, ο αγαπημένος μας κύριος Geithner επισκέφτηκε την Κίνα σε μια κλασική πομπώδη Αμερικανική επίσκεψη, στην χώρα που ελάχιστα άλλαξαν στη νοοτροπία των κατοίκων της, εδώ και 100 χρόνια. Ο Τιμόθεος, έσπευσε να προκαταλάβει την εξακολούθηση της συμπαράστασης των Κινέζων και σε έναν εμπνευσμένο λόγο του, δήλωσε ότι "oι Κινέζικες δολαριακές τοποθετήσεις είναι απολύτως ασφαλείς".
Σε αυτό εισέπραξε το παρατεταμένο και αδόκιμο για την περίσταση, γέλιο του ακροατηρίου ('ηχηρό γέλωτα' όπως μετέδωσε το Reuters). Είπαμε, εκεί στην Κίνα, κάποια πράγματα δεν έχουν αλλάξει. Ένα από αυτά είναι ότι όταν σε κοροϊδεύουν, γελάς.

Η άλλη εταίρος του BRIC, η Ρωσία του Πούτιν, η χώρα δηλαδή που τόσο ορθά περιέγραψε στο ομότιτλο βιβλίο της η μακαρίτισα Άννα Πολιτόφσκαγια, ως χώρα των ολιγαρχών, των πρακτόρων και της διαφθοράς, βιώνει αλλεπάλληλα σοκ, λόγω της κατάστασης. Εμφανίζει και αυτή για πρώτη φορά σε 8 χρόνια έλλειμα στον προϋπολογισμό της. Θα ανέλθει στο 7% το 2009 (αισιόδοξο σενάριο) είπε ο Πρόεδρος Dmitry Medvedev. Μια χώρα που βάσισε την "νέα εποχή" στην ενέργεια από τα Ουράλια και στα μέταλα. Ως εδώ ανεκτά. Τι ήθελε όμως η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας στην Fannie Mae και την Freddie Mac στις οποίες κατείχε θέσεις άνω των $100 δις; Ήθελαν και αυτοί να μην χάσουν το τρένο της στεγαστικής έκρηξης, μάλλον. Και πόσα δις από ρώσικα στραγάλια, βλ. ρούβλια έχουν πάει στο τραπεζικό σύστημα από το Νοέμβριο του 2008 όπου ήδη είχαν δοθεί $222 δις, το 13,7% του ΑΕΠ! Για να αντιληφθεί κάποιος το επίπεδο της δημοκρατίας στον κόσμο, πρόκειται για μια χώρα που ο υπουργός οικονομικών βγήκε τον Οκτώβριο και είπε "έχουν πτωχεύσει 50-70 τράπεζες" έτσι στα "ξεκούδουνα", χωρίς να θεωρήσει αναγκαίο να πει ποιες, πότε, πως. Μια χώρα, όπου η κυβέρνηση τζογάρει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν με τις κρατικές επιχειρήσεις και τα κρατικά δάνεια, τις/τα οποία εκχωρεί κατά το δοκούν σε "ημετέρους". Οι περιπτώσεις του πιο πλούσιου Ρώσου Oleg Deripaska και του επίσης δισεκατομυριούχου Mikhail Fridman τον περασμένο Οκτώβρη υπήρξαν χαρακτηριστικές. "Ξαφνικά" ζήτησαν και έλαβαν (φυσικά) αναχρηματοδότηση των δανειων τους, κάποιων δις δολαρίων. Ο λόγος ήταν, ότι είχαν μεγάλη "μόχλευση/έκθεση" των χαρτοφυλακίων τους. Είναι από αυτές τις ωραιοποιημένες εκφράσεις όπου πρακτικά σημαίνει εν προκειμένω, ότι έπαιζαν δις επί δις σε "κάποιες" αγορες. It's all about the price of oil.

Κανείς δεν γλιτώνει,φευ, από την τιμωρία αυτής της ασυδοσίας. Γι' αυτό και πρόσφατα οι χώρες αυτές ενώθηκαν, στο Yekaterinburg της Ρωσίας, ψάχνοντας για ένα νέο ενιαίο νόμισμα που θα αντικαταστήσει τα δολάρια και τα Ευρώ. Τα δήθεν και τάχαμου σκληρά νομίσματα για τα οποία πολύς λόγος θα γίνει στο άμεσο μέλλον. Έρχεται ίσως, ένας πολύ κακός χειμώνας για τα νομίσματα. Για όσους δεν το ξέρουν όμως, τόσο ο Ρώσσος Πρόεδρος, όσο και ο Κινέζος Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Zhou Xiaochuan, ο Κινέζος Πρωθυπουργός Wen Jiabao, αλλά και ο Βραζιλιάνος Πρόεδρος Lula (στο πρόσφατο ταξίδι του στην Κίνα στα μέσα Μαΐου), είχαν προειδοποιήσει για την αποστροφή τους στο Αμερικάνικο νόμισμα. Μια αποστροφή προς άρνηση.

Η προσπάθεια αυτή αποσύνδεσης συζητήθηκε έντονα και στο παρελθόν και βαπτίστηκε ως decoupling. Δεν ταίριαζε όμως (τότε) στα παγκοσμιοποιημένα σχέδια της πολυεθνικής λογικής των εταιρειών που διαφεντεύουν το παγκόσμιο εμπόριο και όχι μόνον. Τώρα; Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αποσύνδεση δεν μπορεί να υπάρξει όταν το 70% της παγκόσμιας ζήτησης έρχεται από την Δύση. Άσχετα εάν εκεί, στον λεγόμενο "Παλαιό Κόσμο" (Old World) κατοικούν λιγότεροι από το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού. Σε αυτή την καταραμένη ανισότητα και αδικία που βρίσκεται παντού, κανένα decoupling δεν μπορεί να αναπνεύσει, συμβατικά. Ποιος όμως είπε, ότι οι επερχόμενες αλλαγές θα επέλθουν συμβατικά και με το μαλακό; Και φυσικά όχι από τις Αρχές. Αυτές δεν δρουν, αντιδρούν, όπως και παλαιότερα είπαμε.
Aς μην ξεχνάμε, ότι το λεγόμενο Quantative Easing που επιχείρησε η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας, κατέληξε να είναι μια τρύπα στο νερό. Ο λόγος που η Ιαπωνία υπάρχει ακόμα, μετά από 20 χρόνια αποπληθωρισμού, είναι ότι ο υπόλοιπος κόσμος ανέπνεε, ή προσπαθούσε τουλάχιστον. Τώρα;

Τώρα, πέραν του παραδείγματος του BRIC, η συνολική απαξίωση των ΗΠΑ στο πρόσωπο της Υφηλίου, δεν είναι φυσικά τυχαία.Ακόμη όμως είναι "καμουφλαρισμένη" εν μέρει. Προσεχώς ίσως, θα γίνεται ολοένα αυξανόμενη και εντεινόμενη.

Στην ανάκαμψη αυτή, όπως το ίδιο το Treasury International Capital (η σχετική υπηρεσία των ΗΠΑ), αναφέρει, έως τον Απρίλιο αυτού του έτους, $269 δις ομολόγων κλπ του Αμερικάνικου Δημοσίου, αποκτήθηκαν σε ετησιοποιημένη βάση, από ξένες "οντότητες"... Το αντίστοιχο νούμερο για την περίοδο 2005-2007 είναι $706,9 δις. Αποτελεί τη σαφέστερη ένδειξη κρίσης εμπιστοσύνης προς τις ΗΠΑ και ηχούν καμπανάκια.

(ο κ. Biden είπε ότι η εμπιστοσύνη αυξάνεται ολοένα)

Στην ανάκαμψη αυτή, το Παγκόσμιο Εμπόριο βουλιάζει. Τα στοιχεία είναι του α' τριμήνου



Στην ανάκαμψη αυτή, η Αμερικάνικη οικονομία βαδίζει προς την συρρίκνωση για 4ο συνεχόμενο τρίμηνο, γεγονός που δεν έχει ξανασυμβεί από την Μεγάλη Ύφεση. Οι Bernanke, Rubin, Geithner, Summers, Greenspan, που θα έπρεπε ήδη να έχουν συλληφθεί και να ερευνάται η ευθύνη τους σε αυτόν τον τραγέλαφο της παγκόσμιας οικονομικής μπαλονοκρατίας, αντιθέτως, είναι εκεί "χαράσσοντας πολιτική εξόδου από την κρίση". Είναι τόσο γελοίο να περιμένεις από τους υπαίτιους ενός τόσο σοβαρού προβλήματος να βρουν λύσεις, όταν οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να δουν - και δημιούργησαν/υπέθαλψαν το πρόβλημα, για τόσα πολλά χρόνια. Αλλά ποιος άλλος από τους πολίτες ευθύνεται, όταν τα μηνύματα ήταν διαρκή και αλλεπάλληλα αυτά τα χρόνια; Η "dot.com" φούσκα της τεχνολογίας το 1999, οδήγησε σε μείωση 13 φορές, αν δεν απατώμαι, των επιτοκίων προκειμένου να πλημμυρίσει το χρήμα τις αγορές και να σώσουν κάποιοι τα σαρκία τους.

Αυτή η πλημμυρίδα οδήγησε στην (στεγαστική) φούσκα του real estate bubble του 2007 και τώρα στην φούσκα των ομολόγων, με τα ολοένα χαμηλότερα επιτόκια. Εν τω μεταξύ θυμάστε την φούσκα στα τρόφιμα, το πετρέλαιο και πάει λέγοντας. Το carry trade με το γιεν, το φτηνό χρήμα, όπου δανειζόμαστε στο μηδέν σχεδόν από την Ιαπωνία και τζογάραμε στην υπόλοιπη υδρόγειο. Και τώρα, πάρτε $13 τρις στο τραπεζικό σύστημα, μόνο στο Αμέρικα, για να μην σκάσει κι αυτό και ο κόσμος όλος. Τι έχει λύσει αυτός ο ορυμαγδός χρήματος; Απολύτως τίποτα.

Στην ανάκαμψη αυτή, ο στεγαστικός κλάδος, συνεχίζει την ελεύθερη πτώση του, αποδεικνύοντας μια μεγάλη τεχνική αλήθεια, πως ό,τι φούσκωσε θα ξεφουσκώσει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, γυρνώντας από εκεί που ξεκίνησε. Δείτε:



(ο κ. Biden είπε ότι ο στεγαστικός τομέας ανακάμπτει)

Πέραν τούτων, οι νέες κατασκευαστικές άδειες στο Μαγιάτικο ανακοινωθέν της ανάπτυξης είναι μειωμένες κατά 45.2% σε ετήσια βάση. Σε τί περίοδο; Στην περίοδο των χαμηλότερων επιτοκίων στην ιστορία. Σε περίοδο που ο πληθωρισμός πλησιάζει το μηδέν και τα επιτόκια επίσης. Αυτά τα 2 στοιχεία είναι η επιτομή του αποπληθωρισμού. Η αρνητική ανάπτυξη επίσης. Το σύνολο των λοιπών στοιχείων για την κατανάλωση και την εργασία, ας πούμε, είναι δευτερεύοντα για να χαρακτηριστεί η περίοδος αποπληθωριστική.Το ότι σύμπαντα τα στοιχεία είναι πολύ αρνητικά, απλώς καταδεικνύει την ένταση του επερχόμενου φαινομένου.

Αρνητικός δείκτης τιμών καταναλωτή, από το CPIwatch.



Στην ανάκαμψη αυτή, η αυτοκινητοβιομηχανία αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη κρίση, από την ανακάλυψη του αυτοκινήτου από τον Karl Benz. Σύμφωνα με το CSM Auto Barometer, η παραγωγή είναι σε ελεύθερη πτώση, καταγράφοντας τον Μάϊο κάμψη 51% σε ετησιοποιημένη βάση,όσο και τον Ιανουάριο (προ ανάκαμψης). Μάλιστα, όπως σημειώνεται στην έκθεση, αναμένεται περαιτέρω πτώση περί το 50% τους επόμενους μήνες λόγω Chrysler και GM.

(ο κ. Biden είπε ότι η η κρίση στην αυτοκινητοβιομηχανία ελέγχθηκε)

Στην ανάκαμψη αυτή, η Citigroup και η General Motors λοιπόν, ίσως τα 2 πιο χαρακτηριστικά σύμβολα της Αμερικάνικης οικονομικής δύναμης, αποκαθηλώθηκαν στις 8 Ιουνίου, από τον χρηματηστηριακό δείκτη Dow Jones. Η GM είναι η 2η πιο παλιά εταιρεία στον δείκτη μετά την General Electric. Μετρούσε 83 έτη. Και έχει ήδη εισέλθει σε πτωχευτική διαδικασία. Στις ΗΠΑ λένε όλα αυτά τα χρόνια, ότι όπως πάει η GM πάει και η χώρα (So goes GM, so goes the country).

Σε αντίθεση με την Citi, η JP Morgan μαζί με άλλες 9 τράπεζες ανακοίνωσαν ότι θα επιστρέψουν μέρος του ποσού από το πακέτο βοηθείας που έλαβαν, το περίφημο TARP. Πόσα; ούτε το 10%, $68 δις από τα $787 δις.
Η JP Morgan όμως, ειδικά θα επιστρέψει το σύνολο των χρημάτων, ήτοι $25 δις.
Είναι εντυπωσιακό πως αυτή η τράπεζα τα καταφέρνει παντός καιρού. Περίεργο. Αλλά, ξέρετε, υπάρχει και κάτι άλλο. Επιστρέφοντας το ποσό αυτό σε μια περίοδο καθορισμού και καταβολής των Bonus και των μερισμάτων σε υψηλόβαθμα στελέχη και μεγαλομετόχους, η τράπεζα δεν υποχρεούται να λογοδοτεί πια στο κράτος και μπορεί ελεύθερα να καταβάλλει όσα θέλει, όπως θέλει, όπου και όποτε.

Και επίσης, μπορεί, αν σε 3-4 μήνες σφίξουν πάλι τα γάλατα, να τα ξαναπάρει πίσω. Διότι δεν υπάρχει ουδείς όρος που να της το απαγορεύει στο κείμενο του ΤΑRP. Να πηγαινοέρχεται όποτε θέλει.

Έτσι παίζουν τα απρόσωπα κράτη, τα κοράκια (με όνομα) του σάπιου αυτού συστήματος. Τα κοράκια με όνομα, λέω και πάλι (και πάλι). Στις Bank of America και Citibank (όπως και στην κακομοίρα τη Lehman, την AIG, την Fannie Mae, την Freddie Mac, κλπ) όπου τα κοράκια δούλεψαν αλλιώς φορτώνοντας τις αμαρτίες και τις βρωμιές τους στα κράτη, τα κόζα είναι διαφορετικά. Αυτές, κατά δήλωση τους, δεν θα μπορέσουν να αποπληρώσουν δράμι, από το ποσό που έλαβαν ως βοήθεια για τους επόμενους 5 μήνες (τουλάχιστον). Αν το επιστρέψουν ποτέ, ειδοποιήστε με.

Ο αποπληθωρισμός είναι εδώ. Το Αμερικάνικο κράτος, "προετοιμάστηκε" (όπως και τα υπόλοιπα μαϊμουδάκια της υφηλίου που κάνουν/με ό,τι κάνει) με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, φουσκώνοντας τα ήδη τυμπανισμένα ελλείματα του, φορτώντας όλες τις χρεοκοπημένες εταιρείες-επιχειρήσεις στους ώμους του.

Όταν το λεγόμενο private/corporate lending έσκασε, όπως έσκασε, τα κράτη ήρθαν ως κούφιοι εξυγιαντές, να αναπληρώσουν - ή καλύτερα πληρώσουν - το "χαμένο 'εδαφος". ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ. Την ανικανότητα, την απληστία, την φούσκα του δανεισμού, κάποιων, καλούνται να την πληρώσουν τώρα όλοι. Διότι δεν υπήρχαν κανόνες, δεν υπήρξε έλεγχος, δεν υπήρξε σύνεση, υπευθυνότητα, τίποτα.

Εν προκειμένω, στις ΗΠΑ, το κράτος είναι λχ, ήδη κατά 34% μέτοχος της Citigroup, από την στιγμή που η τελευταία θα μετατρέψει όλες τις προνομιούχες μετοχές της σε κοινές. Τί σημαίνει αυτό;

Αυτό που λέμε εδώ και πολλούς μήνες και ξανά τώρα. Τα εξυπνοπούλια φόρτωσαν σαν μπεσακτσήδες όλες τις αμαρτίες τους στα κράτη. Δηλαδή: στους φορολογούμενους.
Εσένα, εμένα, τον Rahul, τον Andre, τον Παναγή από τα Μέγαρα.
Όχι σε τίποτα ανεπτυγμένα βασίλεια, αλλά στα ήδη χρεοκοπήμένα κράτη, που δεν έχουν καλά - καλά να αποπληρώσουν στις Κεντρικές Τράπεζες τους τόκους από τα δανεικά (με τα οποία φυτοζωούν), παρόλαυτά επωμίστηκαν εκατοντάδες δις παραπάνω για να σώσουν αυτούς τους κυρίους. Ο χρεοκοπημένος μπορεί εξάλλου να αναλάβει κάθε υποχρέωση ανεξαρτήτως ύψους. Η μοίρα του θα είναι ούτως ή άλλως ίδια. Ο θάνατος μας, η ζωή τους.

Προκειμένου να μην φαλιρίσουν οι "κάποιοι" ιδιώτες, ας φαλιρίσουν τα κράτη, λοιπόν. Τα οποία, για να βρουν λεφτά, τι κάνουν; Αυξάνουν τους φόρους. Τί άλλο; Βλέπετε, ο αποπληθωρισμός, μια κατάσταση ιδιαίτερα οξεία και αναπότρεπτη, θα διαρκούσε πολύ λιγότερο αν εξαρχής αποφασίζαμε να φουντάρουμε τους πραγματικά υπαίτιους, αυτούς που καλούνται συχνά, "η ελίτ". Αυτούς που ο David Rothkopf εκανε τον κόπο να μετρήσει και τους βρήκε περίπου 6.000. Έξι χιλιάδες κολοσσοί, εξουσιάζουν 6 δις ανθρωπάκια (Not bad, huh?).

Αντί να προσπαθήσουμε να τους (δια)σώσουμε, όλους αυτούς, εννοώ, γιατί δεν σώζαμε τους εαυτούς μας πρώτα; Ειπώθηκε και παλιότερα, όσο σκληρότερα προσπαθείς να αντισταθείς στο αναπόφευκτο, τόσο οδυνηρότερο θα είναι (The harder they bail the harder they fall). Αν αποφασίζαμε να αντιμετωπίσουμε την αρρώστια αυτή, αποκόπτωντας τα άρρωστα μέλη - μια ουτοπική σκέψη για το sentiment και για τα δεδομένα της εποχής μας - θα επρόκειτο εντούτοις για μια αυθεντική αναδιανομή του πλούτου. Αναδιανομή όχι με την μαρξιστική έννοια, αλλά με την αρχαιοελληνική : δίκαιη. Σκληρή μεν, αλλά - ως αναπότρεπτη - αναγκαία.

Αυτό δεν συμβαίνει και ούτε πρόκειται. Ας σοβαρευτούμε. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι σφιχταγκαλιασμένοι πολιτικάντηδες και οι πατρόνες τους, οδηγούν τον κόσμο σε μια ασύλληπτη κακουχία. Οι λαοί δεν έχουμε ιδέα. Και δεν έχουμε ιδέα. διότι οι δήθεν "αντιστασιακοί και αντιφρονούντες", οι τάχα αντιπολιτευόμενες πολιτικές δυνάμεις με δρεπάνια, σφυριά, σταυρούς και καρφιά, δεν κάνουν τίποτα για να μας αφυπνίσουν. Είτε διότι αγνοούν είτε διότι δεν ξέρουν τι θα πει "αντιδρώ". Ποτέ δεν μας είπαν την αλήθεια. Το "πολιτικό κόστος" γαρ, βλ. το "μιεροκάματο" για το σανίδι.

Σαν τους ηθοποιούς, ουδεμία διαφορά. Μπορεί να υποδυθούν στην εντέλεια ("επαναστατικούς") ρόλους αλλά φυσικά ποτέ δεν θα μπορούσαν να ενεργήσουν αντίστοιχα στην πραγματική ζωή, στην αληθινή ανάγκη υπό κανονικές συνθήκες. Η ανικανότητα στον κύκλο του sentiment από την αισιοδοξία έως την ευφορία, καλύπτεται. Στην κατηφόρα, από την απαισιοδοξία στον φόβο και τον πανικό, ξεγυμνώνεται. Τόσο απλό; Ναι.
Αυτό που μάθαμε πολύ καλά, είναι η υποκρισία. Αυτό μας προσφέρεται αυτό ψηφίζουμε και ο καλύτερος διεθνής θίασος, συνεχίζει τις περιοδείες του ενίοτε και εκτός έδρας ("παγκοσμιοποιημένα").

Στο σημείο αυτό να σημειώσω κάτι πιο προσωπικό, αν και δεν συνηθίζεται από το site αυτό, αλλά είναι ενδεικτικό. Υπάρχουν φίλοι που ακούν ή διαβάζουν πειθόμενοι τα επιχειρήματα αυτά και συμμερίζονται τις ανησυχίες. Άλλοι πάλι, εν μέρει συμφωνούν εν μέρει όχι. Σε κάθε περίπτωση, με βεβαιότητα πιστεύω ότι ουδείς από όλους αυτούς λαμβάνει ή θα λάβει κάποιο μέτρο. Πολλοί από αυτούς, όμως, στην κορύφωση του πανικού του Οκτωβρίου, εναγωνίως έψαχναν για "λύσεις" και "απαντήσεις" στο "τι συμβαίνει" και "που πάμε". Aυτό που συμβαίνει είναι το χιλιοειπωμένο, ότι το sentiment θα μας καθηλώσει, θα καθηλώσει πολλούς, τους περισσότερους, στην καρέκλα της αφασίας και της απραξίας, όσο "υποψιασμένοι" και να είμαστε. Δυστυχώς.

Ο Gerald Calente αξίζει επ' αυτών της προσοχής σας. Είναι από τους πιο επιτυχημένους κυνηγούς/καταγραφείς τάσεων στις ΗΠΑ. Εκδίδει την συνδρομητική Trends Journal από το 1980 και το κυριότερο, για τους δύσπιστους, τυγχάνει καθολικής αποδοχής από τα Mainstream Media όπου καλείται συχνά (ξέρω ότι ακόμη οι πολλοί λένε, "το είπε το CNN"...). Στην τελευταία έκδοση, γλαφυρά περιγράφει την παρούσα κατάσταση. Μερικά αποσπάσματα



"Στις 18/9/2008 το Αμερικάνικο Δημοκρατικό σύστημα αντικαταστάθηκε από μια οικονομική δικτατορία (...). Από αυτή την μέρα ειπώθηκε στον Αμερικάνικο λαό, ότι θα είναι υπεύθυνος για την αποπληρωμή των κακών χρεών, κάθε καταρρέουσας ιδιωτικής εταιρείας, η οποία είναι "πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει" (...) Με απλά λόγια, με ανοιχτές τις κάμερες και στο φως της ημέρας, ο Αμερικάνικος λαός ληστεύτηκε σαν τυφλός (...) Οι Αμερικανοί έμαθαν πως θα πρέπει να πληρώσουν τις εταιρείες των οποίων η χωρίς κανόνες, απληστία, απάτη και απερισκεψία, δημιούργησαν την κρίση από την αρχή. Θεωρούμενοι ως "κανείς" από τις αρχές, οι πολίτες δεν είχαν φωνή και επιλογές (...) Με τις εταιρείες του χρηματοπιστωτικού συστήματος τόσο δυνατές, η Wall Street έγινε Washington και η Washington, Wall Street. (...) Έχοντας προβλέψει την οικονομική κατάρρευση, τώρα προβλέπουμε ότι η λήψη "δραστικών μέτρων", θα αποδειχτεί - όπως και στο Ιράκ - πολύ πιο καταστροφική από το να αφήναμε την Wall Street να υποφέρει από την απληστία της και την κακοδιαχείριση."

Κλείνοντας, κάποιοι νομίζουν ότι όλα αυτά είναι βίτσιο και μόδα. Ένας αντίλογος για τον αντίλογο. Παραμύθια. Υπερβολές. Δεν είναι έτσι. Από την άλλη, δεν θα σας πείσω. Διότι ούτως ή άλλως θα πειστούν όσοι θέλουν να πειστούν και αντιστρόφως θα παραμείνουν άπιστοι, όσοι επέλεξαν να είναι τέτοιοι. Οι λόγοι της πειθούς ή της απειθίας τoυ καθενός είναι σεβαστοί αλλά δεν με αφορούν, όταν δεν αντιπαραβάλλεται ίσης αξίας επιχειρηματολογία.
Συνεπώς, ας αναλάβει ο καθένας, καταρχήν ατομικά, το βάρος των ευθυνών του, επιτέλους σε αυτή την χώρα, επιτέλους σε αυτόν τον κόσμο. Τα κράτη είμαστε εμείς. Όχι ως εξουσιαστές, ούτε σαν επαναστατημένα σκουλήκια, που βαρέθηκαν να τα πατούν. Αλλά, σαν ίσοι προς ίσους, με δικαίωμα στην έκφραση, στην διαφορετικότητα, στην ελευθερία, στην αξιοπρέπεια και με ανάλογες υποχρεώσεις. Επιχειρηματολογούμε για το αυτονόητο προκειμένου να του δώσουμε χώρο στον ξεπεσμό, στην παράνοια και το ατέλειωτο καραγκιοζιλίκι.

Το ιστολόγιο αυτό, γεννήθηκε για να τεκμηριώσει μια άποιψη, όχι να την επιβάλλει. Γεννήθηκε ως ανάγκη. Και θα πεθάνει με αυτήν την παραδοχή: Όταν η μούχλα μας τυλίξει, θα είναι πια αργά. Έπεται συνέχεια.

http://www.epicurus2day.gr/index.php...06-17-21-56-16

The argument between deflation and inflation is still raging like a wildfire. From reading many articles and following many experts on the topic, it would seem that there is still no clear consensus as to what is going to happen long term. Just think of how many experts actually saw the housing bubble forming. Not since the Great Depression have we seen consumer prices contract so severely. Much of the argument for inflation comes from the actions taken by the U.S Treasury and Federal Reserve. Without a doubt, we have never witnessed such massive injections of liquidity and bailouts happening all at once. The argument goes that with so much money pumped into the system we must see prices rising at a certain point. Maybe but that will be for another day. Yet the current facts point to a disturbing menace that is deflation Καλό και αναλυτικό άρθρο, που περιγράφει την σημερινή κατάσταση (αποπληθωρισμός) αρκετά καλά και αξίζει και διαβαστεί ολόκληρο
http://www.doctorhousingbubble.com/d...d-automobiles/


Μια σημαντική αποκάλψη για την απόφαση της fed να μη δημοσιοποιεί πλέον ποος αγοράζει τα μακροπρόθεσμα ομόλογα της, ώστε να μη φαίνεται ότι οι ξένοι απενδυτές πλέον έχουν αρχίσει να τα αποφεύγουν
http://market-ticker.denninger.net/a...direction.html
http://www.reuters.com/article/bonds...25368520090624


Wall Street’s largest trade group has started a campaign to counter the “populist” backlash against bankers, enlisting two former aides to Treasury Secretary Henry Paulson to spearhead the effort. Σε απλά ελληνικά, φτιάχνουν μια επιτροπή ψεύτικης προπαγάνδας, που θα προσπαθήσει να κοροιδέψει με ακόμα πιο έντοονο τρόπο τον κόσμο για το τι πραγματικά γίνεται
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aNBWPPxGyWaU


Why Obama Has to Bail Out California, But Won't
“When the Obama administration decided to bail out GM, it did not have 49 other car companies standing in line behind it. A bailout for California would establish a profound precedent. If Washington decided to underwrite Sacramento this year, it would be on the hook to do it every year. And how could the White House or Congress say no to any other state that couldn't bring itself to balance its own books? ”
http://www.npr.org/watchingwashingto..._out_cali.html


The Governor of the Bank of England, Mervyn King, has warned that the nation faces a "long hard slog" to recovery, criticised the Government for running too high a level of borrowing as the nation entered the present crisis, and called on the Chancellor to produce a "credible statement" of how he plans to get the borrowing down.
http://www.independent.co.uk/news/bu...t-1718035.html


Offering an extraordinary insight into the state of relations between the Bank of England and the Treasury, the Governor of the Bank, Mervyn King, yesterday told MPs that he had not been consulted on, nor even seen a copy of, the Government's White Paper on banking regulation, to be published next week.
http://www.independent.co.uk/news/bu...y-1718061.html


Εως και 50% θα αυξήσει η Citigroup, η τράπεζα που έλαβε 45 δισ. δολάρια από το ομοσπονδιακό κράτος των ΗΠΑ, τους βασικούς μισθούς στελεχών της, ούτως ώστε να αντισταθμιστεί η μείωση των αποδοχών που προκύπτει από τη μείωση των μπόνους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319690




Μείωση 1.500 θέσεων εργασίας σχεδιάζει η Εμπορική Τράπεζα
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=57463


Corus cutting 2,000 UK steel jobs
Corus director Peter Hogg and union spokesman Stuart Sampson on the job losses
Steelmaker Corus is cutting almost 2,000 more jobs at UK plants including Teesside, Scunthorpe and Rotherham.
Corus blamed the job losses on a "further deterioration" in steel demand in the US and Europe. Unions said the cuts were "devastating". Δε μπορούμε να δεχτούμε την ανεργία, επειδή αυτοί δε βγάζουν όσα θα ήθελαν
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8118584.stm


Almost 7,000 British Airways staff have applied for voluntary pay cuts, including 800 who said they will work unpaid for up to a month, the airline announced today. Η British Airways είχε πει ότι θα αφήσει απλήρωτους τους εργαζόμενους, και αυτό κάνει. Άραγε έτσι θα ζούμε? Απλήρωτοι εργαζόμενοι?
http://www.independent.co.uk/news/bu...a-1719481.html



Striking oil refinery workers are to stage a demonstration outside the Paris headquarters of energy supplier Total.
Almost 650 workers were sacked after withdrawing labour because of job cuts.
Unions are demanding reinstatement of the Lindsey workers, and guarantees of no victimisation of activists involved in sympathy strikes.
Some 4,000 power station and oil or gas terminal workers have been striking. Ευχάριστο που οι εργαζόμενοι παλεύουν, έστω και αν προς το παρόν είναι φανερό ότι δεν υπάρχει -προς το παρόν- οργάνωση και συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο, για να αντιπαλέψει πλήρως την επίθεση που δεχόμαστε.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8118147.stm


Fresh signs of weakness in U.S. job markets on Thursday underlined the strains faced by a recession-struck U.S. economy that contracted slightly less in the first quarter than previously thought.
The Labor Department said the number of U.S. workers filing new claims for unemployment benefits last week jumped unexpectedly by 15,000 to a higher-than-forecast, seasonally-adjusted total of 627,000. Μεγάλη έκπληξη, ποιος θα το περίμενε ότι θα γίνονταν και άλλες απολύσεις
http://www.reuters.com/article/small...55N2KV20090625



Nearly a quarter of U.S. laid-off workers are relying mostly on unemployment benefits or financial aid, and almost as many are cutting back spending to get by, according to research released Wednesday. Μπα? Οι άνεργοι/κακοπληρμένοι/φοβισμενοι εργαζόμενοι δεν αγοράζουν? Πώς και έτσι?
http://www.reuters.com/article/small...55N4Z920090624


Και μια είδηση από το bbc που θεωρεί..."επιτυχία"(!!!) το ότι οι ΗΠΑ έχουν μειωση "μόνο" 5.7% στο πρώτο τρίμηνο του 2009. Κατά τα άλλα, μην ανησυχείτε, μην κινητοποιείστε, "η ανάκαμψη έρχεται"
The US economy shrank at an annualised rate of 5.5% in the first three months of 2009, better than previously thought, government figures show.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8119013.stm


Τείχος σε φαβέλα στη Βραζιλία
Η κυβέρνηση το αποκαλεί «οικολογικό», οι κάτοικοι μιλούν για «το γκέτο της Ροσίνια»
Οι πολέμιοι του τείχους πιστεύουν ότι είναι έργο ανάλογο με αυτό του Βερολίνου ή αυτό που κατασκεύασαν οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη. Στην ουσία -λένε- πρόκειται για το τελευταίο βήμα μιας πολιτικής που θεωρεί τους εξαθλιωμένους κατοίκους των παραγκουπόλεων παραβατικά άτομα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_319776


Η ΡΩΣΙΑ ΠΡΟΩΘΕΙ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΟ «ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ» ΤΟΥ ΝΑΤΟ
Η «νέα έφοδος στην Κέρκυρα»
Την υπογραφή γενικού Συμφώνου για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, που θα αποκλείει μονομερείς δραστηριότητες για την ειρήνη και τη σταθερότητα στον ευρωατλαντικό χώρο και τη μονοπώληση των θεμάτων αυτών από το ΝΑΤΟ, προωθεί εντατικά η ρωσική διπλωματία, χαρακτηρίζοντας καινοφανή και ενδιαφέρουσα τη «διαδικασία της Κέρκυρας», όπου συναντώνται από αύριο οι υπουργοί Εξωτερικών του ΟΑΣΕ.
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=57310


«Βαριά σύννεφα πυρηνικού πολέμου» βλέπει η Β. Κορέα
Η Πιονγιάνγκ προειδοποίησε ότι «βαριά σύννεφα πυρηνικού πολέμου» μαζεύονται πάνω από την κορεατική χερσόνησο. Περισσότερο γαυγίζουν παρά δαγκώνουν μέχρι τώρα, και απλά γαυγίζουν επειδή θέλουν να εθρονισουν το γιο του σημερινού μονάρχη με τις ανάλογες "στρατιωτικές τιμές".
Έστω και έτσι όμως, οι δηλώσεις αυτές είναι βαριές - δεν ακούς κάθε μέρα μιαπυρηνική δύναμη να απειλεί για πυρηνικό πόλεμο...
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a...06/2009_285722

[ciaoant1]

China argues to replace US dollar
China's central bank has reiterated its call for a new reserve currency to replace the US dollar.Τέτοιες παρεμβάσεις θα γίνονται πιο συχνά στο μέλλον, και βέβαια η Κίνα δε σκοπεύει να μείνει μόνο σε λεκτικές παρεμβάσεις, αλλά και να περάσει στην πράξη, έστω και αν αυτό πάρει κάποιο χρόνο
Mr Zhou caused a stir earlier this year when he said the dollar could eventually be replaced as the world's main reserve currency by the Special Drawing Right (SDR), which was created as a unit of account by the IMF in 1969.
Russian President Dmitry Medvedev recently joined Mr Zhou in saying it was time to consider an alternative benchmark currency for international debt.
But Russian finance minister Alexei Kudrin then said "it's too early to speak of an alternative".
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8120835.stm


“It’s extremely unlikely the dollar will be replaced as the reserve currency,” said Glenn Maguire, chief Asia-Pacific economist at Societe Generale SA in Hong Kong. “A currency needs to be internationalized and that requires a fully convertible capital account, which China doesn’t have. The second is that it needs to be adopted.” Και τα δύο αυτά ισχύουν, όμως η Κίνα έχει κάνει βήματα τόσο για το πρώτο, όσο και το δεύτερο ζήτημα
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aSQeGrhdwipU


Τον πληθωρισμό θεωρεί «νούμερο 1» απειλή τα επόμενα δέκα χρόνια ο πρώην διοικητής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών, Άλαν Γκρίνσπαν.

Σε σημερινό άρθρο του στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» υποστηρίζει ότι για να επιστρέψει η παγκόσμια οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τόσο οι βραχυπρόθεσμοι κίνδυνοι αποπληθωρισμού όσο και οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι πληθωρισμού, σημειώνοντας ωστόσο ότι ο τελευταίος αποτελεί τη μεγαλύτερη μελλοντική πρόκληση. «Ο πληθωρισμός θα είναι μεγάλη ανησυχία στην ερχόμενη δεκαετία, με δεδομένη την επικείμενη χιονοστιβάδα κρατικών ομολόγων που θα δρομολογηθεί στις χρηματοοικονομικές αγορές» λέει χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας ότι η ανάγκη χρηματοδότησης πολύ μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων στα επόμενα χρόνια θα προκαλέσει πολιτικές πιέσεις στις κεντρικές τράπεζες για να τυπώνουν χρήμα ώστε να αγοράζουν τις νέες εκδόσεις.
Κατά τον κ. Γκρίνσπαν όταν η Federal Reserve αντιληφθεί ότι το ποσοστό της ανεργίας είναι έτοιμο να υποχωρήσει, θα πρέπει είτε να πουλήσει τα φρεσκοαγορασμένα της ομόλογα και χρεόγραφα είτε, αν αυτό αποδειχτεί πολύ ενοχλητικό για τις αγορές, να εκδώσει χρεόγραφα Fed για να αποστειρώσει ό,τι έχει μείνει από την τεράστια επέκταση της νομισματικής βάσης.

Έτσι, τα επιτόκια θα αυξηθούν πριν από την πλήρη αποκατάσταση της απασχόλησης, μια πολιτική που στο παρελθόν δεν είδε ευνοϊκά ποτέ το Κογκρέσο. Επιπλέον, εκτός κι αν οι δεσμεύσεις των δαπανών της αμερικανικής κυβέρνησης μειωθούν, τα πραγματικά επιτόκια πιθανόν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο, εξαιτίας της ανάγκης για χρηματοδότηση του διευρυνόμενου ελλείμματος.
http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11669135


Consumer spending rose in May as benefits from the Obama administration’s stimulus plan spurred a jump in American incomes, a sign that efforts to revive the economy are starting to pay off. Το χρήμα από το πουθενά φτάνει στα χέρια του λαού...
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=a2Hyr8Y8uKsk


Tax cuts from the stimulus package and increases in Social Security checks lifted personal incomes sharply in May, the government reported on Friday, but it appeared that many people were putting that money away instead of spending it.
Although personal spending increased slightly last month, the saving rate climbed to its highest level in 15 years as consumers tried to build a buffer against the threat of job losses and more economic hardships. Οι εργαζόμενοι είναι φοαβισμένοι και δεν ξοδεύουν τα όποια χρήματα έχουν, τα φύλανε για μια ώρα ανάγκης
http://www.nytimes.com/2009/06/27/bu...3&ref=business


Mounting U.S. jobless claims force states to borrow
Fifteen states have depleted their unemployment insurance funds so far, forcing them to borrow from the U.S. Treasury. A record 30 of the country's 50 states are expected to have to borrow up to $17 billion by next year, said Rick McHugh of the National Employment Law Project, a nonpartisan advocacy group.
http://www.reuters.com/article/newsO...32992220090626


One of the iconic images of the Great Depression was of men and families being forced to venture out -- often very far -- from home turf, looking for paying work and cheaper places to live. Amid the worst economic contraction since that time, many Americans are discovering that, as the Wall Street Journal reports in "Unemployed Hit the Road to Find Jobs," they must follow a similar path in order to survive.
http://www.financialarmageddon.com/2...-the-road.html


Chairman Ben S. Bernanke’s grilling by legislators over Federal Reserve conduct in Bank of America Corp.’s takeover of Merrill Lynch & Co. may reduce the odds the central bank will win new powers in a regulatory overhaul. Στις ΗΠΑ, υπάρχει ζήτημα με την προσπάθεια της κυβέρνησης Ομπάμα να δώσει περισσότερες δυνάμεις στη FED, ώστε να μπορεί να μας προστατέψει από τέτοιες κρίσεις (εδώ ταιριάζει η γνωστή λαική ρήση "βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα")

Spoiler:

Bernanke failed to resolve some lawmakers’ questions on whether the Fed bullied executives and stepped over other regulators in the name of financial stability in a three-hour congressional hearing yesterday. Republicans asserted the Fed interfered with commercial decisions, and Democrats said it should have wrung more concessions in return for taxpayer aid.

Criticisms by members of both parties are likely to diminish support for the Obama administration’s plan to make the Fed the single agency responsible for the largest and most interconnected financial institutions. The proposal, part of a broad revamp of bank regulation, would give the Fed power to dictate standards on capital, liquidity and risk management.

http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=a.iry_6hC88s

Two of the biggest names in the City of London had previously undisclosed links to slavery in the British colonies, documents seen by the Financial Times have revealed.
Nathan Mayer Rothschild, the banking family’s 19th-century patriarch, and James William Freshfield, founder of Freshfields, the top City law firm, benefited financially from slavery, records from the National Archives show, even though both have often been portrayed as opponents of slavery.
http://www.ft.com/cms/s/0/7c0f5014-6...44feabdc0.html

Άρθρο για τη γνωστή τράπεζα Goldman Sachs, που ομολογουμένως ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες, και μάλλον αποτελεί τον "πρωταθλητή" αυτής της άνευ προηγουμένου επίθεσης εναντίον των λαών:
THE GREAT AMERICAN BUBBLE MACHINE
From tech stocks to high gas prices, Goldman Sachs has engineered every major market manipulation since the Great Depression - and they're about to do it again

The first thing you need to know about Goldman Sachs is that it's everywhere. The world's most powerful investment bank is a great vampire squid wrapped around the face of humanity, relentlessly jamming its blood funnel into anything that smells like money. In fact, the history of the recent financial crisis, which doubles as a history of the rapid decline and fall of the suddenly swindled-dry American empire, reads like a Who's Who of Goldman Sachs graduates.

In a chapter from The Great Crash, 1929 titled "In Goldman Sachs We Trust," the famed economist John Kenneth Galbraith held up the Blue Ridge and Shenandoah trusts as classic examples of the insanity of leverage-based investment. The trusts, he wrote, were a major cause of the market's historic crash; in today's dollars, the losses the bank suffered totaled $475 billion. "It is difficult not to marvel at the imagination which was implicit in this gargantuan insanity," Galbraith observed, sounding like Keith Olbermann in an ascot. "If there must be madness, something may be said for having it on a heroic scale."

Spoiler:

By now, most of us know the major players. As George Bush's last Treasury secretary, former Goldman CEO Henry Paulson was the architect of the bailout, a suspiciously self-serving plan to funnel trillions of Your Dollars to a handful of his old friends on Wall Street. Robert Rubin, Bill Clinton's former Treasury secretary, spent 26 years at Goldman before becoming chairman of Citigroup - which in turn got a $300 billion taxpayer bailout from Paulson. There's John Thain, the rear end in a top hat chief of Merrill Lynch who bought an $87,000 area rug for his office as his company was imploding; a former Goldman banker, Thain enjoyed a multibillion-dollar handout from Paulson, who used billions in taxpayer funds to help Bank of America rescue Thain's sorry company. And Robert Steel, the former Goldmanite head of Wachovia, scored himself and his fellow executives $225 million in golden parachute payments as his bank was self-destructing. There's Joshua Bolten, Bush's chief of staff during the bailout, and Mark Patterson, the current Treasury chief of staff, who was a Goldman lobbyist just a year ago, and Ed Liddy, the former Goldman director whom Paulson put in charge of bailed-out insurance giant AIG, which forked over $13 billion to Goldman after Liddy came on board. The heads of the Canadian and Italian national banks are Goldman alums, as is the head of the World Bank, the head of the New York Stock Exchange, the last two heads of the Federal Reserve Bank of New York - which, incidentally, is now in charge of overseeing Goldman - not to mention ...

But then, any attempt to construct a narrative around all the former Goldmanites in influential positions quickly becomes an absurd and pointless exercise, like trying to make a list of everything. What you need to know is the big picture: If America is circling the drain, Goldman Sachs has found a way to be that drain - an extremely unfortunate loophole in the system of Western democratic capitalism, which never foresaw that in a society governed passively by free markets and free elections, organized greed always defeats disorganized democracy.

The bank's unprecedented reach and power have enabled it to turn all of America into a giant pump-and-dump scam, manipulating whole economic sectors for years at a time, moving the dice game as this or that market collapses, and all the time gorging itself on the unseen costs that are breaking families everywhere - high gas prices, rising consumer-credit rates, half-eaten pension funds, mass layoffs, future taxes to pay off bailouts. All that money that you're losing, it's going somewhere, and in both a literal and a figurative sense, Goldman Sachs is where it's going: The bank is a huge, highly sophisticated engine for converting the useful, deployed wealth of society into the least useful, most wasteful and insoluble substance on Earth - pure profit for rich individuals.

They achieve this using the same playbook over and over again. The formula is relatively simple: Goldman positions itself in the middle of a speculative bubble, selling investments they know are crap. Then they hoover up vast sums from the middle and lower floors of society with the aid of a crippled and corrupt state that allows it to rewrite the rules in exchange for the relative pennies the bank throws at political patronage. Finally, when it all goes bust, leaving millions of ordinary citizens broke and starving, they begin the entire process over again, riding in to rescue us all by lending us back our own money at interest, selling themselves as men above greed, just a bunch of really smart guys keeping the wheels greased. They've been pulling this same stunt over and over since the 1920s - and now they're preparing to do it again, creating what may be the biggest and most audacious bubble yet.

If you want to understand how we got into this financial crisis, you have to first understand where all the money went - and in order to understand that, you need to understand what Goldman has already gotten away with. It is a history exactly five bubbles long - including last year's strange and seemingly inexplicable spike in the price of oil. There were a lot of losers in each of those bubbles, and in the bailout that followed. But Goldman wasn't one of them.

IF AMERICA IS NOW CIRCLING THE DRAIN, GOLDMAN SACHS HAS FOUND A WAY TO BE THAT DRAIN.

BUBBLE #1 - THE GREAT DEPRESSION
Goldman wasn't always a too-big-to-fail Wall Street behemoth, the ruthless face of kill-or-be-killed capitalism on steroids - just almost always. The bank was actually founded in 1869 by a German immigrant named Marcus Goldman, who built it up with his son-in-law Samuel Sachs. They were pioneers in the use of commercial paper, which is just a fancy way of saying they made money lending out short-term IOUs to small-time vendors in downtown Manhattan.

You can probably guess the basic plotline of Goldman's first 100 years in business: plucky, immigrant-led investment bank beats the odds, pulls itself up by its bootstraps, makes shitloads of money. In that ancient history there's really only one episode that bears scrutiny now, in light of more recent events: Goldman's disastrous foray into the speculative mania of pre-crash Wall Street in the late 1920s.

This great Hindenburg of financial history has a few features that might sound familiar. Back then, the main financial tool used to bilk investors was called an "investment trust." Similar to modern mutual funds, the trusts took the cash of investors large and small and (theoretically, at least) invested it in a smorgasbord of Wall Street securities, though the securities and amounts were often kept hidden from the public. So a regular guy could invest $10 or $100 in a trust and feel like he was a big player. Much as in the 1990s, when new vehicles like day trading and e-trading attracted reams of new suckers from the sticks who wanted to feel like big shots, investment trusts roped a new generation of regular-guy investors into the speculation game.

Beginning a pattern that would repeat itself over and over again, Goldman got into the investment-trust game late, then jumped in with both feet and went hog-wild. The first effort was the Goldman Sachs Trading Corporation; the bank issued a million shares at $100 apiece, bought all those shares with its own money and then sold 90 percent of them to the hungry public at $104. The trading corporation then relentlessly bought shares in itself, bidding the price up further and further. Eventually it dumped part of its holdings and sponsored a new trust, the Shenandoah Corporation, issuing millions more in shares in that fund - which in turn sponsored yet another trust called the Blue Ridge Corporation. In this way, each investment trust served as a front for an endless investment pyramid: Goldman hiding behind Goldman hiding behind Goldman. Of the 7,250,000 initial shares of Blue Ridge, 6,250,000 were actually owned by Shenandoah - which, of course, was in large part owned by Goldman Trading.

The end result (ask yourself if this sounds familiar) was a daisy chain of borrowed money, one exquisitely vulnerable to a decline in performance anywhere along the line; The basic idea isn't hard to follow. You take a dollar and borrow nine against it; then you take that $10 fund and borrow $90; then you take your $100 fund and, so long as the public is still lending, borrow and invest $900. If the last fund in the line starts to lose value, you no longer have the money to pay back your investors, and everyone gets massacred.

In a chapter from The Great Crash, 1929 titled "In Goldman Sachs We Trust," the famed economist John Kenneth Galbraith held up the Blue Ridge and Shenandoah trusts as classic examples of the insanity of leverage-based investment. The trusts, he wrote, were a major cause of the market's historic crash; in today's dollars, the losses the bank suffered totaled $475 billion. "It is difficult not to marvel at the imagination which was implicit in this gargantuan insanity," Galbraith observed, sounding like Keith Olbermann in an ascot. "If there must be madness, something may be said for having it on a heroic scale."

BUBBLE #2 - TECH STOCKS
Fast-Forward about 65 years. Goldman not only survived the crash that wiped out so many of the investors it duped, it went on to become the chief underwriter to the country's wealthiest and most powerful corporations. Thanks to Sidney Weinberg, who rose from the rank of janitor's assistant to head the firm, Goldman became the pioneer of the initial public offering, one of the principal and most lucrative means by which companies raise money. During the 1970s and 1980s, Goldman may not have been the planet-eating Death Star of political influence it is today, but it was a top-drawer firm that had a reputation for attracting the very smartest talent on the Street.

It also, oddly enough, had a reputation for relatively solid ethics and a patient approach to investment that shunned the fast buck; its executives were trained to adopt the firm's mantra, "long-term greedy." One former Goldman banker who left the firm in the early Nineties recalls seeing his superiors give up a very profitable deal on the grounds that it was a long-term loser. "We gave back money to 'grownup' corporate clients who had made bad deals with us," he says. "Everything we did was legal and fair - but 'long-term greedy' said we didn't want to make such a profit at the clients' collective expense that we spoiled the marketplace."

But then, something happened. It's hard to say what it was exactly; it might have been the fact that Goldman's co-chairman in the early Nineties, Robert Rubin, followed Bill Clinton to the White House, where he directed the National Economic Council and eventually became Treasury secretary. While the American media fell in love with the story line of a pair of baby-boomer, Sixties-child, Fleetwood Mac yuppies nesting in the White House, it also nursed an undisguised crush on Rubin, who was hyped as without a doubt the smartest person ever to walk the face of the Earth, with Newton, Einstein, Mozart and Kant running far behind.

Rubin was the prototypical Goldman banker. He was probably born in a $4,000 suit, he had a face that seemed permanently frozen just short of an apology for being so much smarter than you, and he exuded a Spock-like, emotion-neutral exterior; the only human feeling you could imagine him experiencing was a nightmare about being forced to fly coach. It became almost a national cliche that whatever Rubin thought was best for the economy - a phenomenon that reached its apex in 1999, when Rubin appeared on the cover of Time with his Treasury deputy, Larry Summers, and Fed chief Alan Greenspan under the headline THE COMMITTEE TO SAVE THE WORLD. And "what Rubin thought," mostly, was that the American economy, and in particular the financial markets, were over-regulated and needed to be set free. During his tenure at Treasury, the Clinton White House made a series of moves that would have drastic consequences for the global economy - beginning with Rubin's complete and total failure to regulate his old firm during its first mad dash for obscene short-term profits.

The basic scam in the Internet Age is pretty easy even for the financially illiterate to grasp. Companies that weren't much more than pot-fueled ideas scrawled on napkins by up-too-late bong-smokers were taken public via IPOs, hyped in the media and sold to the public for megamillions. It was as if banks like Goldman were wrapping ribbons around watermelons, tossing them out 50-story windows and opening the phones for bids. In this game you were a winner only if you took your money out before the melon hit the pavement.

It sounds obvious now, but what the average investor didn't know at the time was that the banks had changed the rules of the game, making the deals look better than they actually were. They did this by setting up what was, in reality, a two-tiered investment system - one for the insiders who knew the real numbers, and another for the lay investor who was invited to chase soaring prices the banks themselves knew were irrational. While Goldman's later pattern would be to capitalize on changes in the regulatory environment, its key innovation in the Internet years was to abandon its own industry's standards of quality control.

"Since the Depression, there were strict underwriting guidelines that Wall Street adhered to when taking a company public," says one prominent hedge-fund manager. "The company had to be in business for a minimum of five years, and it had to show profitability for three consecutive years. But Wall Street took these guidelines and threw them in the trash." Goldman completed the snow job by pumping up the sham stocks: "Their analysts were out there saying Bullshit.com is worth $100 a share."

The problem was, nobody told investors that the rules had changed. "Everyone on the inside knew," the manager says. "Bob Rubin sure as hell knew what the underwriting standards were. They'd been intact since the 1930s."

Jay Ritter, a professor of finance at the University of Florida who specializes in IPOs, says banks like Goldman knew full well that many of the public offerings they were touting would never make a dime. "In the early Eighties, the major underwriters insisted on three years of profitability. Then it was one year, then it was a quarter. By the time of the Internet bubble, they were not even requiring profitability in the foreseeable future."

Goldman has denied that it changed its underwriting standards during the Internet years, but its own statistics belie the claim. Just as it did with the investment trust in the 1920s, Goldman started slow and finished crazy in the Internet years. After it took a little-known company with weak financials called Yahoo! public in 1996, once the tech boom had already begun, Goldman quickly became the IPO king of the Internet era. Of the 24 companies it took public in 1997, a third were losing money at the time of the IPO. In 1999, at the height of the boom, it took 47 companies public, including stillborns like Webvan and eToys, investment offerings that were in many ways the modern equivalents of Blue Ridge and Shenandoah. The following year, it underwrote 18 companies in the first four months, 14 of which were money losers at the time. As a leading underwriter of Internet stocks during the boom, Goldman provided profits far more volatile than those of its competitors: In 1999, the average Goldman IPO leapt 281 percent above its offering price, compared to the Wall Street average of 181 percent.

How did Goldman achieve such extraordinary results? One answer is that they used a practice called "laddering," which is just a fancy way of saying they manipulated the share price of new offerings. Here's how it works: Say you're Goldman Sachs, and Bullshit.com comes to you and asks you to take their company public. You agree on the usual terms: You'll price the stock, determine how many shares should be released and take the Bullshit.com CEO on a "road show" to schmooze investors, all in exchange for a substantial fee (typically six to seven percent of
the amount raised). You then promise your best clients the right to buy big chunks of the IPO at the low offering price - let's say Bullshit.com's starting share price is $15 - in exchange for a promise that they will buy more shares later on the open market. That seemingly simple demand gives you inside knowledge of the IPO's future, knowledge that wasn't disclosed to the day-trader schmucks who only had the prospectus to go by: You know that certain of your clients who bought X amount of shares at $15 are also going to buy Y more shares at $20 or $25, virtually guaranteeing that the price is going to go to $25 and beyond. In this way, Goldman could artificially jack up the new company's price, which of course was to the bank's benefit - a six percent fee of a $500 million IPO is serious money.

Goldman was repeatedly sued by shareholders for engaging in laddering in a variety of Internet IPOs, including Webvan and NetZero. The deceptive practices also caught the attention of Nichol as Maier, the syndicate manager of Cramer & Co., the hedge fund run at the time by the now-famous chattering television rear end in a top hat Jim Cramer, himself a Goldman alum. Maier told the SEC that while working for Cramer between 1996 and 1998, he was repeatedly forced to engage in laddering practices during IPO deals with Goldman.

"Goldman, from what I witnessed, they were the worst perpetrator," Maier said. "They totally fueled the bubble. And it's specifically that kind of behavior that has caused the market crash. They built these stocks upon an illegal foundation - manipulated up - and ultimately, it really was the small person who ended up buying in." In 2005, Goldman agreed to pay $40 million for its laddering violations - a puny penalty relative to the enormous profits it made. (Goldman, which has denied wrongdoing in all of the cases it has settled, refused to respond to questions for this story.)

Another practice Goldman engaged in during the Internet boom was "spinning," better known as bribery. Here the investment bank would offer the executives of the newly public company shares at extra-low prices, in exchange for future underwriting business. Banks that engaged in spinning would then undervalue the initial offering price - ensuring that those "hot" opening price shares it had handed out to insiders would be more likely to rise quickly, supplying bigger first-day rewards for the chosen few. So instead of Bullshit.com opening at $20, the bank would approach the Bullshit.com CEO and offer him a million shares of his own company at $18 in exchange for future business - effectively robbing all of Bullshit's new shareholders by diverting cash that should have gone to the company's bottom line into the private bank account of the company's CEO.

In one case, Goldman allegedly gave a multimillion-dollar special offering to eBay CEO Meg Whitman, who later joined Goldman's board, in exchange for future i-banking business. According to a report by the House Financial Services Committee in 2002, Goldman gave special stock offerings to executives in 21 companies that it took public, including Yahoo! co-founder Jerry Yang and two of the great slithering villains of the financial-scandal age - Tyco's Dennis Kozlowski and Enron's Ken Lay. Goldman angrily denounced the report as "an egregious distortion of the facts" - shortly before paying $110 million to settle an investigation into spinning and other manipulations launched by New York state regulators. "The spinning of hot IPO shares was not a harmless corporate perk," then-attorney general Eliot Spitzer said at the time. "Instead, it was an integral part of a fraudulent scheme to win new investment-banking business."

Such practices conspired to turn the Internet bubble into one of the greatest financial disasters in world history: Some $5 trillion of wealth was wiped out on the NASDAQ alone. But the real problem wasn't the money that was lost by shareholders, it was the money gained by investment bankers, who received hefty bonuses for tampering with the market. Instead of teaching Wall Street a lesson that bubbles always deflate, the Internet years demonstrated to bankers that in the age of freely flowing capital and publicly owned financial companies, bubbles are incredibly easy to inflate, and individual bonuses are actually bigger when the mania and the irrationality are greater.

GOLDMAN SCAMMED HOUSING INVESTORS BY BETTING AGAINST ITS OWN CRAPPY MORTGAGES.

Nowhere was this truer than at Goldman. Between 1999 and 2002, the firm paid out $28.5 billion in compensation and benefits - an average of roughly $350,000 a year per employee. Those numbers are important because the key legacy of the Internet boom is that the economy is now driven in large part by the pursuit of the enormous salaries and bonuses that such bubbles make possible. Goldman's mantra of "long-term greedy" vanished into thin air as the game became about getting your check before the melon hit the pavement.

The market was no longer a rationally managed place to grow real, profitable businesses: It was a huge ocean of Someone Else's Money where bankers hauled in vast sums through whatever means necessary and tried to convert that money into bonuses and payouts as quickly as possible. If you laddered and spun 50 Internet IPOs that went bust within a year, so what? By the time the Securities and Exchange Commission got around to fining your firm $110 million, the yacht you bought with your IPO bonuses was already six years old. Besides, you were probably out of Goldman by then, running the U.S. Treasury or maybe the state of New Jersey. (One of the truly comic moments in the history of America's recent financial collapse came when Gov. Jon Corzine of New Jersey, who ran Goldman from 1994 to 1999 and left with $320 million in IPO-fattened stock, insisted in 2002 that "I've never even heard the term 'laddering' before.")

For a bank that paid out $7 billion a year in salaries, $110 million fines issued half a decade late were something far less than a deterrent - they were a joke. Once the Internet bubble burst, Goldman had no incentive to reassess its new, profit-driven strategy; it just searched around for another bubble to inflate. As it turns out, it had one ready, thanks in large part to Rubin.

BUBBLE #3 - THE HOUSING CRAZE
Goldman's role in the sweeping disaster that was the housing bubble is not hard to trace. Here again, the basic trick was a decline in underwriting standards, although in this case the standards weren't in IPOs but in mortgages. By now almost everyone knows that for decades mortgage dealers insisted that home buyers be able to produce a down payment of 10 percent or more, show a steady income and good credit rating, and possess a real first and last name. Then, at the dawn of the new millennium, they suddenly threw all that poo poo out the window and started writing mortgages on the backs of napkins to cocktail waitresses and ex-cons carrying five bucks and a Snickers bar.

None of that would have been possible without investment bankers like Goldman, who created vehicles to package those lovely mortgages and sell them en masse to unsuspecting insurance companies and pension funds. This created a mass market for toxic debt that would never have existed before; in the old days, no bank would have wanted to keep some addict ex-con's mortgage on its books, knowing how likely it was to fail. You can't write these mortgages, in other words, unless you can sell them to someone who doesn't know what they are.

Goldman used two methods to hide the mess they were selling. First, they bundled hundreds of different mortgages into instruments called Collateralized Debt Obligations. Then they sold investors on the idea that, because a bunch of those mortgages would turn out to be OK, there was no reason to worry so much about the lovely ones: The CDO, as a whole, was sound. Thus, junk-rated mortgages were turned into AAA-rated investments. Second, to hedge its own bets, Goldman got companies like AIG to provide insurance - known as credit-default swaps - on the CDOs. The swaps were essentially a racetrack bet between AIG and Goldman: Goldman is betting the ex-cons will default, AIG is betting they won't.

There was only one problem with the deals: All of the wheeling and dealing represented exactly the kind of dangerous speculation that federal regulators are supposed to rein in. Derivatives like CDOs and credit swaps had already caused a series of serious financial calamities: Procter & Gamble and Gibson Greetings both lost fortunes, and Orange County, California, was forced to default in 1994. A report that year by the Government Accountability Office recommended that such financial instruments be tightly regulated - and in 1998, the head of the Commodity Futures Trading Commission, a woman named Brooksley Born, agreed. That May, she circulated a letter to business leaders and the Clinton administration suggesting that banks be required to provide greater disclosure in derivatives trades, and maintain reserves to cushion against losses.

More regulation wasn't exactly what Goldman had in mind. "The banks go crazy - they want it stopped," says Michael Greenberger, who worked for Born as director of trading and markets at the CFTC and is now a law professor at the University of Maryland. "Greenspan, Summers, Rubin and [SEC chief Arthur] Levitt want it stopped."

Clinton's reigning economic foursome - "especially Rubin," according to Greenberger - called Born in for a meeting and pleaded their case. She refused to back down, however, and continued to push for more regulation of the derivatives. Then, in June 1998, Rubin went public to denounce her move, eventually recommending that Congress strip the CFTC of its regulatory authority. In 2000, on its last day in session, Congress passed the now-notorious Commodity Futures Modernization Act, which had been inserted into an 1l,000-page spending bill at the last minute, with almost no debate on the floor of the Senate. Banks were now free to trade default swaps with impunity.

But the story didn't end there. AIG, a major purveyor of default swaps, approached the New York State Insurance Department in 2000 and asked whether default swaps would be regulated as insurance. At the time, the office was run by one Neil Levin, a former Goldman vice president, who decided against regulating the swaps. Now freed to underwrite as many housing-based securities and buy as much credit-default protection as it wanted, Goldman went berserk with lending lust. By the peak of the housing boom in 2006, Goldman was underwriting $76.5 billion worth of mortgage-backed securities - a third of which were subprime - much of it to institutional investors like pensions and insurance companies. And in these massive issues of real estate were vast swamps of crap.

Take one $494 million issue that year, GSAMP Trust 2006-S3. Many of the mortgages belonged to second-mortgage borrowers, and the average equity they had in their homes was 0.71 percent. Moreover, 58 percent of the loans included little or no documentation - no names of the borrowers, no addresses of the homes, just zip codes. Yet both of the major ratings agencies, Moody's and Standard & Poor's, rated 93 percent of the issue as investment grade. Moody's projected that less than 10 percent of the loans would default. In reality, 18 percent of the mortgages were in default within 18 months.

Not that Goldman was personally at any risk. The bank might be taking all these hideous, completely irresponsible mortgages from beneath-gangster-status firms like Countrywide and selling them off to municipalities and pensioners - old people, for God's sake - pretending the whole time that it wasn't grade-D horseshit. But even as it was doing so, it was taking short positions in the same market, in essence betting against the same crap it was selling. Even worse, Goldman bragged about it in public. "The mortgage sector continues to be challenged," David Viniar, the bank's chief financial officer, boasted in 2007. "As a result, we took significant markdowns on our long inventory positions .... However, our risk bias in that market was to be short, and that net short position was profitable." In other words, the mortgages it was selling were for chumps. The real money was in betting against those same mortgages.

"That's how audacious these assholes are," says one hedge-fund manager. "At least with other banks, you could say that they were just dumb - they believed what they were selling, and it blew them up. Goldman knew what it was doing." I ask the manager how it could be that selling something to customers that you're actually betting against - particularly when you know more about the weaknesses of those products than the customer - doesn't amount to securities fraud.

"It's exactly securities fraud," he says. "It's the heart of securities fraud."

Eventually, lots of aggrieved investors agreed. In a virtual repeat of the Internet IPO craze, Goldman was hit with a wave of lawsuits after the collapse of the housing bubble, many of which accused the bank of withholding pertinent information about the quality of the mortgages it issued. New York state regulators are suing Goldman and 25 other underwriters for selling bundles of crappy Countrywide mortgages to city and state pension funds, which lost as much as $100 million in the investments. Massachusetts also investigated Goldman for similar misdeeds, acting on behalf of 714 mortgage holders who got stuck ho1ding predatory loans. But once again, Goldman got off virtually scot-free, staving off prosecution by agreeing to pay a paltry $60 million - about what the bank's CDO division made in a day and a half during the real estate boom.

The effects of the housing bubble are well known - it led more or less directly to the collapse of Bear Stearns, Lehman Brothers and AIG, whose toxic portfolio of credit swaps was in significant part composed of the insurance that banks like Goldman bought against their own housing portfolios. In fact, at least $13 billion of the taxpayer money given to AIG in the bailout ultimately went to Goldman, meaning that the bank made out on the housing bubble twice: It hosed the investors who bought their horseshit CDOs by betting against its own crappy product, then it turned around and hosed the taxpayer by making him payoff those same bets.

And once again, while the world was crashing down all around the bank, Goldman made sure it was doing just fine in the compensation department. In 2006, the firm's payroll jumped to $16.5 billion - an average of $622,000 per employee. As a Goldman spokesman explained, "We work very hard here."

But the best was yet to come. While the collapse of the housing bubble sent most of the financial world fleeing for the exits, or to jail, Goldman boldly doubled down - and almost single-handedly created yet another bubble, one the world still barely knows the firm had anything to do with.

BUBBLE #4 - $4 A GALLON
By the beginning of 2008, the financial world was in turmoil. Wall Street had spent the past two and a half decades producing one scandal after another, which didn't leave much to sell that wasn't tainted. The terms junk bond, IPO, subprime mortgage and other once-hot financial fare were now firmly associated in the public's mind with scams; the terms credit swaps and CDOs were about to join them. The credit markets were in crisis, and the mantra that had sustained the fantasy economy throughout the Bush years - the notion that housing prices never go down - was now a fully exploded myth, leaving the Street clamoring for a new bullshit paradigm to sling.

Where to go? With the public reluctant to put money in anything that felt like a paper investment, the Street quietly moved the casino to the physical-commodities market - stuff you could touch: corn, coffee, cocoa, wheat and, above all, energy commodities, especially oil. In conjunction with a decline in the dollar, the credit crunch and the housing crash caused a "flight to commodities." Oil futures in particular skyrocketed, as the price of a single barrel went from around $60 in the middle of 2007 to a high of $147 in the summer of 2008.

That summer, as the presidential campaign heated up, the accepted explanation for why gasoline had hit $4.11 a gallon was that there was a problem with the world oil supply. In a classic example of how Republicans and Democrats respond to crises by engaging in fierce exchanges of moronic irrelevancies, John McCain insisted that ending the moratorium on offshore drilling would be "very helpful in the short term," while Barack Obama in typical liberal-arts yuppie style argued that federal investment in hybrid cars was the way out.

GOLDMAN TURNED A SLEEPY OIL MARKET INTO A GIANT BETTING PARLOR - SPIKING PRICES AT THE PUMP.

But it was all a lie. While the global supply of oil will eventually dry up, the short-term flow has actually been increasing. In the six months before prices spiked, according to the U.S. Energy Information Administration, the world oil supply rose from 85.24 million barrels a day to 85.72 million. Over the same period, world oil demand dropped from 86.82 million barrels a day to 86.07 million. Not only was the short-term supply of oil rising, the demand for it was falling - which, in classic economic terms, should have brought prices at the pump down.

So what caused the huge spike in oil prices? Take a wild guess. Obviously Goldman had help - there were other players in the physical-commodities market - but the root cause had almost everything to do with the behavior of a few powerful actors determined to turn the once-solid market into a speculative casino. Goldman did it by persuading pension funds and other large institutional investors to invest in oil futures - agreeing to buy oil at a certain price on a fixed date. The push transformed oil from a physical commodity, rigidly subject to supply and demand, into something to bet on, like a stock. Between 2003 and 2008, the amount of speculative money in commodities grew from $13 billion to $317 billion, an increase of 2,300 percent. By 2008, a barrel of oil was traded 27 times, on average, before it was actually delivered and consumed.

As is so often the case, there had been a Depression-era law in place designed specifically to prevent this sort of thing. The commodities market was designed in large part to help farmers: A grower concerned about future price drops could enter into a contract to sell his corn at a certain price for delivery later on, which made him worry less about building up stores of his crop. When no one was buying corn, the farmer could sell to a middleman known as a "traditional speculator," who would store the grain and sell it later, when demand returned. That way, someone was always there to buy from the farmer, even when the market temporarily had no need for his crops.

In 1936, however, Congress recognized that there should never be more speculators in the market than real producers and consumers. If that happened, prices would be affected by something other than supply and demand, and price manipulations would ensue. A new law empowered the Commodity Futures Trading Commission - the very same body that would later try and fail to regulate credit swaps - to place limits on speculative trades in commodities. As a result of the CFTC's oversight, peace and harmony reigned in the commodities markets for more than 50 years.

All that changed in 1991 when, unbeknownst to almost everyone in the world, a Goldman-owned commodities-trading subsidiary called J. Aron wrote to the CFTC and made an unusual argument. Farmers with big stores of corn, Goldman argued, weren't the only ones who needed to hedge their risk against future price drops - Wall Street dealers who made big bets on oil prices also needed to hedge their risk, because, well, they stood to lose a lot too.

This was complete and utter crap - the 1936 law, remember, was specifically designed to maintain distinctions between people who were buying and selling real tangible stuff and people who were trading in paper alone. But the CFTC, amazingly, bought Goldman's argument. It issued the bank a free pass, called the "Bona Fide Hedging" exemption, allowing Goldman's subsidiary to call itself a physical hedger and escape virtually all limits placed on speculators. In the years that followed, the commission would quietly issue 14 similar exemptions to other companies.

Now Goldman and other banks were free to drive more investors into the commodities markets, enabling speculators to place increasingly big bets. That 1991 letter from Goldman more or less directly led to the oil bubble in 2008, when the number of speculators in the market - driven there by fear of the falling dollar and the housing crash - finally overwhelmed the real physical suppliers and consumers. By 2008, at least three quarters of the activity on the commodity exchanges was speculative, according to a congressional staffer who studied the numbers - and that's likely a conservative estimate. By the middle of last summer, despite rising supply and a drop in demand, we were paying $4 a gallon every time we pulled up to the pump.

What is even more amazing is that the letter to Goldman, along with most of the other trading exemptions, was handed out more or less in secret. "I was the head of the division of trading and markets, and Brooksley Born was the chair of the CFTC," says Greenberger, "and neither of us knew this letter was out there." In fact, the letters only came to light by accident. Last year, a staffer for the House Energy and Commerce Committee just happened to be at a briefing when officials from the CFTC made an offhand reference to the exemptions.

"1 had been invited to a briefing the commission was holding on energy," the staffer recounts. "And suddenly in the middle of it, they start saying, 'Yeah, we've been issuing these letters for years now.' I raised my hand and said, 'Really? You issued a letter? Can I see it?' And they were like, 'Duh, duh.' So we went back and forth, and finally they said, 'We have to clear it with Goldman Sachs.' I'm like, 'What do you mean, you
have to clear it with Goldman Sachs?'"

The CFTC cited a rule that prohibited it from releasing any information about a company's current position in the market. But the staffer's request was about a letter that had been issued 17 years earlier. It no longer had anything to do with Goldman's current position. What's more, Section 7 of the 1936 commodities law gives Congress the right to any information it wants from the commission. Still, in a classic example of how complete Goldman's capture of government is, the CFTC waited until it got clearance from the bank before it turned the letter over.

Armed with the semi-secret government exemption, Goldman had become the chief designer of a giant commodities betting parlor. Its Goldman Sachs Commodities Index - which tracks the prices of 24 major commodities but is overwhelmingly weighted toward oil - became the place where pension funds and insurance companies and other institutional investors could make massive long-term bets on commodity prices. Which was all well and good, except for a couple of things. One was that index speculators are mostly "long only" bettors, who seldom if ever take short positions - meaning they only bet on prices to rise. While this kind of behavior is good for a stock market, it's terrible for commodities, because it continually forces prices upward. "If index speculators took short positions as well as long ones, you'd see them pushing prices both up and down," says Michael Masters, a hedge-fund manager who has helped expose the role of investment banks in the manipulation of oil prices. "But they only push prices in one direction: up."

Complicating matters even further was the fact that Goldman itself was cheerleading with all its might for an increase in oil prices. In the beginning of 2008, Arjun Murti, a Goldman analyst, hailed as an "oracle of oil" by The New York Times, predicted a "super spike" in oil prices, forecasting a rise to $200 a barrel. At the time Goldman was heavily invested in oil through its commodities-trading subsidiary, J. Aron; it also owned a stake in a major oil refinery in Kansas, where it warehoused the crude it bought and sold. Even though the supply of oil was keeping pace with demand, Murti continually warned of disruptions to the world oil supply, going so far as to broadcast the fact that he owned two hybrid cars. High prices, the bank insisted, were somehow the fault of the piggish American consumer; in 2005, Goldman analysts insisted that we wouldn't know when oil prices would fall until we knew "when American consumers will stop buying gas-guzzling sport utility vehicles and instead seek fuel-efficient alternatives."

But it wasn't the consumption of real oil that was driving up prices - it was the trade in paper oil. By the summer of2008, in fact, commodities speculators had bought and stockpiled enough oil futures to fill 1.1 billion barrels of crude, which meant that speculators owned more future oil on paper than there was real, physical oil stored in all of the country's commercial storage tanks and the Strategic Petroleum Reserve combined. It was a repeat of both the Internet craze and the housing bubble, when Wall Street jacked up present-day profits by selling suckers shares of a fictional fantasy future of endlessly rising prices.

In what was by now a painfully familiar pattern, the oil-commodities melon hit the pavement hard in the summer of 2008, causing a massive loss of wealth; crude prices plunged from $147 to $33. Once again the big losers were ordinary people. The pensioners whose funds invested in this crap got massacred: CalPERS, the California Public Employees' Retirement System, had $1.1 billion in commodities when the crash came. And the damage didn't just come from oil. Soaring food prices driven by the commodities bubble led to catastrophes across the planet, forcing an estimated 100 million people into hunger and sparking food riots throughout the Third World.

Now oil prices are rising again: They shot up 20 percent in the month of May and have nearly doubled so far this year. Once again, the problem is not supply or demand. "The highest supply of oil in the last 20 years is now," says Rep. Bart Stupak, a Democrat from Michigan who serves on the House energy committee. "Demand is at a 10-year low. And yet prices are up."

Asked why politicians continue to harp on things like drilling or hybrid cars, when supply and demand have nothing to do with the high prices, Stupak shakes his head. "I think they just don't understand the problem very well," he says. "You can't explain it in 30 seconds, so politicians ignore it."

BUBBLE #5 - RIGGING THE BAILOUT
After the oil bubble collapsed last fall, there was no new bubble to keep things humming - this time, the money seems to be really gone, like worldwide-depression gone. So the financial safari has moved elsewhere, and the big game in the hunt has become the only remaining pool of dumb, unguarded capital left to feed upon: taxpayer money. Here, in the biggest bailout in history, is where Goldman Sachs really started to flex its muscle.

It began in September of last year, when then-Treasury secretary Paulson made a momentous series of decisions. Although he had already engineered a rescue of Bear Stearns a few months before and helped bail out quasi-private lenders Fannie Mae and Freddie Mac, Paulson elected to let Lehman Brothers - one of Goldman's last real competitors - collapse without intervention. ("Goldman's superhero status was left intact," says market analyst Eric Salzman, "and an investment-banking competitor, Lehman, goes away.") The very next day, Paulson greenlighted a massive, $85 billion bailout of AIG, which promptly turned around and repaid $13 billion it owed to Goldman. Thanks to the rescue effort, the bank ended up getting paid in full for its bad bets: By contrast, retired auto workers awaiting the Chrysler bailout will be lucky to receive 50 cents for every dollar they are owed.

Immediately after the AIG bailout, Paulson announced his federal bailout for the financial industry, a $700 billion plan called the Troubled Asset Relief Program, and put a heretofore unknown 35-year-old Goldman banker named Neel Kashkari in charge of administering the funds. In order to qualify for bailout monies, Goldman announced that it would convert from an investment bank to a bankholding company, a move that allows it access not only to $10 billion in TARP funds, but to a whole galaxy of less conspicuous, publicly backed funding - most notably, lending from the discount window of the Federal Reserve. By the end of March, the Fed will have lent or guaranteed at least $8.7 trillion under a series of new bailout programs - and thanks to an obscure law allowing the Fed to block most congressional audits, both the amounts and the recipients of the monies remain almost entirely secret.

Converting to a bank-holding company has other benefits as well: Goldman's primary supervisor is now the New York Fed, whose chairman at the time of its announcement was Stephen Friedman, a former co-chairman of Goldman Sachs. Friedman was technically in violation of Federal Reserve policy by remaining on the board of Goldman even as he was supposedly regulating the bank; in order to rectify the problem, he applied for, and got, a conflict-of-interest waiver from the government. Friedman was also supposed to divest himself of his Goldman stock after Goldman became a bank-holding company, but thanks to the waiver, he was allowed to go out and buy 52,000 additional shares in his old bank, leaving him $3 million richer. Friedman stepped down in May, but the man now in charge of supervising Goldman - New York Fed president William Dudley - is yet another former Goldmanite.

The collective message of all this - the AIG bailout, the swift approval for its bank-holding conversion, the TARP funds - is that when it comes to Goldman Sachs, there isn't a free market at all. The government might let other players on the market die, but it simply will not allow Goldman to fail under any circumstances. Its edge in the market has suddenly become an open declaration of supreme privilege. "In the past it was an implicit advantage," says Simon Johnson, an economics professor at MIT and former official at the International Monetary Fund, who compares the bailout to the crony capitalism he has seen in Third World countries. "Now it's more of an explicit advantage."

Once the bailouts were in place, Goldman went right back to business as usual, dreaming up impossibly convoluted schemes to pick the American carcass clean of its loose capital. One of its first moves in the post-bailout era was to quietly push forward the calendar it uses to report its earnings, essentially wiping December 2008 - with its $1.3 billion in pretax losses - off the books. At the same time, the bank announced a highly suspicious $1.8 billion profit for the first quarter of 2009 - which apparently included a large chunk of money funneled to it by taxpayers via the AIG bailout. "They cooked those first-quarter results six ways from Sunday," says one hedge-fund manager. "They hid the losses in the orphan month and called the bailout money profit."

Two more numbers stand out from that stunning first-quarter turnaround. The bank paid out an astonishing $4.7 billion in bonuses and compensation in the first three months of this year, an 18 percent increase over the first quarter of 2008. It also raised $5 billion by issuing new shares almost immediately after releasing its first-quarter results. Taken together, the numbers show that Goldman essentially borrowed a $5 billion salary payout for its executives in the middle of the global economic crisis it helped cause, using half-baked accounting to reel in investors, just months after receiving billions in a taxpayer bailout.

Even more amazing, Goldman did it all right before the government announced the results of its new "stress test" for banks seeking to repay TARP money - suggesting that Goldman knew exactly what was coming. The government was trying to carefully orchestrate the repayments in an effort to prevent further trouble at banks that couldn't pay back the money right away. But Goldman blew off those concerns, brazenly flaunting its insider status. "They seemed to know everything that they needed to do before the stress test came out, unlike everyone else, who had to wait until after," says Michael Hecht, a managing director of JMP Securities. "The government came out and said, 'To pay back TARP, you have to issue debt of at least five years that is not insured by FDIC - which Goldman Sachs had already done, a week or two before."

And here's the real punch line. After playing an intimate role in four historic bubble catastrophes, after helping $5 trillion in wealth disappear from the NASDAQ, after pawning off thousands of toxic mortgages on pensioners and cities, after helping to drive the price of gas up to $4 a gallon and to push 100 million people around the world into hunger, after securing tens of billions of taxpayer dollars through a series of bailouts overseen by its former CEO, what did Goldman Sachs give back to the people of the United States in 2008?

Fourteen million dollars.

That is what the firm paid in taxes in 2008, an effective tax rate of exactly one, read it, one percent. The bank paid out $10 billion in compensation and benefits that same year and made a profit of more than $2 billion - yet it paid the Treasury less than a third of what it forked over to CEO Lloyd Blankfein, who made $42.9 million last year.

How is this possible? According to Goldman's annual report, the low taxes are due in large part to changes in the bank's "geographic earnings mix." In other words, the bank moved its money around so that most of its earnings took place in foreign countries with low tax rates. Thanks to our completely hosed corporate tax system, companies like Goldman can ship their revenues offshore and defer taxes on those revenues indefinitely, even while they claim deductions upfront on that same untaxed income. This is why any corporation with an at least occasionally sober accountant can usually find a way to zero out its taxes. A GAO report, in fact, found that between 1998 and 2005, roughly two-thirds of all corporations operating in the U.S. paid no taxes at all.

This should be a pitchfork-level outrage - but somehow, when Goldman released its post-bailout tax profile, hardly anyone said a word. One of the few to remark on the obscenity was Rep. Lloyd Doggett, a Democrat from Texas who serves on the House Ways and Means Committee. "With the right hand out begging for bailout money," he said, "the left is hiding it offshore."

BUBBLE #6 - GLOBAL WARMING
Fast-Forward to today. It's early June in Washington, D.C. Barack Obama, a popular young politician whose leading private campaign donor was an investment bank called Goldman Sachs - its employees paid some $981,000 to his campaign - sits in the White House. Having seamlessly navigated the political minefield of the bailout era, Goldman is once again back to its old business, scouting out loopholes in a new government-created market with the aid of a new set of alumni occupying key government jobs.

AS ENVISIONED BY GOLDMAN, THE FIGHT TO STOP GLOBAL WARMING WILL BECOME A "CARBON MARKET" WORTH $1 TRILLION A YEAR.

Gone are Hank Paulson and Neel Kashkari; in their place are Treasury chief of staff Mark Patterson and CFTC chief Gary Gensler, both former Goldmanites. (Gensler was the firm's co-head of finance) And instead of credit derivatives or oil futures or mortgage-backed CDOs, the new game in town, the next bubble, is in carbon credits - a booming trillion-dollar market that barely even exists yet, but will if the Democratic Party that it gave $4,452,585 to in the last election manages to push into existence a groundbreaking new commodities bubble, disguised as an "environmental plan," called cap-and-trade.

The new carbon-credit market is a virtual repeat of the commodities-market casino that's been kind to Goldman, except it has one delicious new wrinkle: If the plan goes forward as expected, the rise in prices will be government-mandated. Goldman won't even have to rig the game. It will be rigged in advance.

Here's how it works: If the bill passes; there will be limits for coal plants, utilities, natural-gas distributors and numerous other industries on the amount of carbon emissions (a.k.a. greenhouse gases) they can produce per year. If the companies go over their allotment, they will be able to buy "allocations" or credits from other companies that have managed to produce fewer emissions. President Obama conservatively estimates that about $646 billions worth of carbon credits will be auctioned in the first seven years; one of his top economic aides speculates that the real number might be twice or even three times that amount.

The feature of this plan that has special appeal to speculators is that the "cap" on carbon will be continually lowered by the government, which means that carbon credits will become more and more scarce with each passing year. Which means that this is a brand-new commodities market where the main commodity to be traded is guaranteed to rise in price over time. The volume of this new market will be upwards of a trillion dollars annually; for comparison's sake, the annual combined revenues of an electricity suppliers in the U.S. total $320 billion.

Goldman wants this bill. The plan is (1) to get in on the ground floor of paradigm-shifting legislation, (2) make sure that they're the profit-making slice of that paradigm and (3) make sure the slice is a big slice. Goldman started pushing hard for cap-and-trade long ago, but things really ramped up last year when the firm spent $3.5 million to lobby climate issues. (One of their lobbyists at the time was none other than Patterson, now Treasury chief of staff.) Back in 2005, when Hank Paulson was chief of Goldman, he personally helped author the bank's environmental policy, a document that contains some surprising elements for a firm that in all other areas has been consistently opposed to any sort of government regulation. Paulson's report argued that "voluntary action alone cannot solve the climate-change problem." A few years later, the bank's carbon chief, Ken Newcombe, insisted that cap-and-trade alone won't be enough to fix the climate problem and called for further public investments in research and development. Which is convenient, considering that 'Goldman made early investments in wind power (it bought a subsidiary called Horizon Wind Energy), renewable diesel (it is an investor in a firm called Changing World Technologies) and solar power (it partnered with BP Solar), exactly the kind of deals that will prosper if the government forces energy producers to use cleaner energy. As Paulson said at the time, "We're not making those investments to lose money."

The bank owns a 10 percent stake in the Chicago Climate Exchange, where the carbon credits will be traded. Moreover, Goldman owns a minority stake in Blue Source LLC, a Utah-based firm that sells carbon credits of the type that will be in great demand if the bill passes. Nobel Prize winner Al Gore, who is intimately involved with the planning of cap-and-trade, started up a company called Generation Investment Management with three former bigwigs from Goldman Sachs Asset Management, David Blood, Mark Ferguson and Peter Harris. Their business? Investing in carbon offsets. There's also a $500 million Green Growth Fund set up by a Goldmanite to invest in green-tech ... the list goes on and on. Goldman is ahead of the headlines again, just waiting for someone to make it rain in the right spot. Will this market be bigger than the energy-futures market?

"Oh, it'll dwarf it," says a former staffer on the House energy committee.

Well, you might say, who cares? If cap-and-trade succeeds, won't we all be saved from the catastrophe of global warming? Maybe - but cap-and-trade, as envisioned by Goldman, is really just a carbon tax structured so that private interests collect the revenues. Instead of simply imposing a fixed government levy on carbon pollution and forcing unclean energy producers to pay for the mess they make, cap-and trade will allow a small tribe of greedy-as-hell Wall Street swine to turn yet another commodities market into a private tax-collection scheme. This is worse than the bailout: It allows the bank to seize taxpayer money before it's even collected.

"If it's going to be a tax, I would prefer that Washington set the tax and collect it," says Michael Masters, the hedge fund director who spoke out against oil-futures speculation. "But we're saying that Wall Street can set the tax, and Wall Street can collect the tax. That's the last thing in the world I want. It's just asinine."

Cap-and-trade is going to happen. Or, if it doesn't, something like it will. The moral is the same as for all the other bubbles that Goldman helped create, from 1929 to 2009. In almost every case, the very same bank that behaved recklessly for years, weighing down the system with toxic loans and predatory debt, and accomplishing nothing but massive bonuses for a few bosses, has been rewarded with mountains of virtually free money and government guarantees - while the actual victims in this mess, ordinary taxpayers, are the ones paying for it.

It's not always easy to accept the reality of what we now routinely allow these people to get away with; there's a kind of collective denial that kicks in when a country goes through what America has gone through lately, when a people lose as much prestige and status as we have in the past few years. You can't really register the fact that you're no longer a citizen of a thriving first-world democracy, that you're no longer above getting robbed in broad daylight, because like an amputee, you can still sort of feel things that are no longer there.

But this is it. This is the world we live in now. And in this world, some of us have to play by the rules, while others get a note from the principal excusing them from homework till the end of time, plus 10 billion free dollars in a paper bag to buy lunch. It's a gangster state, running on gangster economics, and even prices can't be trusted anymore; there are hidden taxes in every buck you pay. And maybe we can't stop it, but we should at least know where it's all going.

http://forums.somethingawful.com/sho...2&pagenumber=1

Με τη Goldman Sachs να το στηρίζει...Φαίνεται είναι και "οικολογική" τράπεζα...
THE House votes this week on the American Clean Energy and Security Act -- which claims to be about slowing global warming, but in fact is a massive tax hike that would vastly expand the federal government's power over the economy.
Indeed, the Waxman-Markey bill (as it's commonly called, after its two chief sponsors) would be the largest tax increase in world history, as well as transfer vast wealth from consumers to big-business special interests.
And it would put Washington in charge of people's lives in a way not seen since the Second World War -- which was the last time Americans needed ration coupons to buy gasoline, food and other commodities.

Spoiler:

The core of the complex 1,201-page bill is what's called a "cap and trade" system. This would put a cap or limit on greenhouse-gas emissions -- mainly on carbon dioxide produced by burning coal, oil and natural gas, three fuels that provide more than 80 percent of America's energy. And the law lowers the cap every few years -- ordering emissions to drop 17 percent below 2005 levels by 2020 and 83 percent below by 2050.

The "trade" part of the scheme would let companies buy and sell the government-issued ration coupons. Thus, a business closing down a factory and moving overseas could sell its no-longer-needed coupons to a firm that's still trying to stay in business.

Cap-and-trade backers tell us that it's a reasonable, effective way of replacing fossil fuels with renewable energy sources and higher energy efficiency. But it's proving anything but reasonable or effective in the European Union, which started a similar scheme several years ago. The prices of ration coupons have fluctuated wildly, electric rates have risen steeply and emissions haven't gone down (at least not until businesses began curtailing production in this recession).

But even if it produced the promised results, cap-and-trade wouldn't be worth it.

For starters, the bill's sneaky, indirect tax is still a tax -- and a huge one. This would vastly increase fossil-fuel prices -- which would make greens happy by making higher-priced alternatives such as wind power competitive, but would make Americans as a whole miserable, by forcing us to use less energy and pay much more for it.

Realize, too, that almost every recession of the last 60 years, including today's mess, has followed a sharp rise in energy prices. Why would we want lawmakers to mandate a recession?

Understandably, Waxman-Markey's supporters pretend the bill's impact won't be too severe. But independent economic studies have estimated the costs from $1,500 to more than $3,000 per year for the average family.

Then, this week, the Congressional Budget Office released an estimate of just $175 a year per family -- then dropped it to $80. Green groups crowed -- but no one really believes that number.

Certainly, the bill's supporters in Congress don't. If they did, these Democrats wouldn't have voted down Republican amendments to the measure that would have suspended cap-and-trade if gasoline hit $5 a gallon, electricity prices doubled or unemployment topped 15 percent.

For that matter, similar government policies in Britain are already costing families $1,200 a year -- and that's in just the early stages.

During last year's campaign, Sen. Barack Obama acknowledged: "Under my plan of a cap-and-trade system, electricity rates would necessarily skyrocket."

And the Obama plan was less pernicious than Waxman-Markey. It would at least auction off the ration coupons, giving the federal government revenues that could fund programs or reduce the debt. Waxman-Markey gives away 85 percent of the ration coupons to big corporations. So while American consumers are stuck with ever rising energy prices, special interests will make enormous windfall profits.

If Waxman-Markey is to be defeated, the American people are going to have to shout loud enough that their representatives can hear them over the corporate CEOs guffawing about the stupendous payoff being paid them by the Democrats in Congress.

http://www.nypost.com/seven/06252009...rse_175976.htm

"Βόμβα" $100 δισ. χτυπά τις ρωσικές τράπεζες
Η Ρωσία εξετάζει την εφαρμογή μέτρων διάσωσης του τραπεζικού της συστήματος ανάλογου τύπου -ή ίσως και πιο "επιθετικού"- με αυτά που έχει λάβει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς φοβάται ότι οι επισφάλειες θα παραλύσουν την οικονομία.

Spoiler:

Ο κ. Igor Shuvalov, αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης, εξετάζει το ενδεχόμενο το κράτος να αγοράσει μερίδιο σε προβληματικές τράπεζες, ενώ αναμένεται ότι θα εξετάσει σειρά ειδικές προτάσεις, όπως αποκαλύπτει προσχέδιο που έχουν στην κατοχή τους οι "Financial Times".

Βάσει μιας εκ των προτάσεων, η ρωσική κυβέρνηση θα εκδώσει ομόλογα OFZ προκειμένου να στηρίξει την κεφαλαιουχική επάρκεια μεγάλων τραπεζών. Ως αντάλλαγμα θα λάβει προνομιούχες μετοχές των εν λόγω ομίλων. Αντίθετα όμως με τις ΗΠΑ, στελέχη της ρωσικής κυβέρνησης θα συμμετάσχουν στα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών που θα λάβουν "ενέσεις", ενώ θα έχουν και δικαίωμα άσκησης veto. Πάλι καλά

Σύμφωνα με τους αναλυτές, μία τέτοια κίνηση θα "αναγκάσει" τις τράπεζες να αποκαλύψουν το πραγματικό ύψος των επισφαλειών που έχουν στους ισολογισμούς τους, ενώ θα κατορθώσουν να ξεκινήσουν να παράσχουν νέες χορηγήσεις εντός του 2010. Αλλοίμονο, και άλλα λεφτά για τους τραπεζίτες...

Βάσει εκτιμήσεων, οι επισφάλειες των ρωσικών τραπεζών θα φτάσουν στα 100 δισ. δολάρια έως το τέλος του έτους, ενώ η κεντρική τράπεζα της χώρας έχει τονίσει πως εάν οι επισφάλειες φτάσουν στο 10% - 12% των συνολικών δανείων που έχουν χορηγηθεί τότε οι ρωσικές τράπεζες θα βρεθούν στο… απόλυτο κόκκινο.

http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/...ticleFTgr.aspx

Τον τελευταίο καιρό τα μηνύματα που λαμβάνω από την αγορά εργασίας είναι απογοητευτικά. Πριν λίγες μέρες μιλούσα με φίλο από βόρεια και μου έλεγε ότι ψάχνει δουλειά 6 μήνες και δεν βρίσκει. Τα προηγούμενα 7 χρόνια δεν είχε μείνει άνεργος ούτε μια μέρα!

Spoiler:

Μου έλεγε για παράδειγμα για μια μεγάλη γαλακτοβιομηχανία με πάνω από 200,000,000 ευρώ τζίρο η οποία απασχολούσε σε κρίσιμο τμήμα 15 άτομα, έφυγε κάποιος και πήγε στο δημόσιο και έμειναν 14. Ο οικονομικός διευθυντής ζήτησε να αντικατασταθεί το άτομο αυτό και του είπαν να κοιτάξει να καλύψει τα πράγματα με το υπάρχον προσωπικό...Και παρόλο που η συγκεκριμένη εταιρεία πάει πολύ καλά. Σε άλλες δουλειές που πάει και δίνει συνέντευξη μόλις μιλάει για τον βασικό μισθό είναι λες και πέφτει βόμβα νετρονίων στην ατμόσφαιρα!

Το μεσημέρι διάβαζα στην εφημερίδα ότι οι μισοί οικοδόμοι στη Θεσσαλονίκη έχουν μείνει χωρίς δουλειά, αυτό σημαίνει 50% ανεργία, ενώ χτες νομίζω ότι και οι οικοδόμοι της Αθήνας έκαναν πορεία διαμαρτυρίας. Ας είναι καλά η κυβέρνηση που δεν άφησε τις τιμές των οικοδομών να πέσουν με τα μέτρα στήριξης που πήρε και έτσι δεν κινήθηκε η αγορά.

Μιλούσα προλίγου με φίλο που έχει σε νησί τουριστικό μαγαζί και μου έλεγε ότι ο τζίρος του φέτος έχει πέσει 80-90%. Το καταλάβαινες από τη φωνή του ότι δεν υπερέβαλε. Γνωστοί μου από τράπεζες μου λένε ότι τα κανόνια που ετοιμάζονται δεν έχουν προηγούμενο, ενώ οι ακάλυπτες επιταγές περιλαμβάνουν πλέον και ποσά των 500-600 ευρώ που δεν μπορούν να καλυφθούν...

Τις προηγούμενες μέρες είχα περάσει μερικές μέρες σε διακοπές. Εκεί που έμεινα ρώτησα έναν εργαζόμενο αν τον πληρώνουν κανονικά, κούνησε απογοητευμένα το κεφάλι του πάνω κάτω σφίγγοντας τα χείλη του χωρίς να μου απαντήσει.

Τώρα αρχίζουν να διαφαίνονται οι πρώτες αρνητικές συνέπειες του πρώτου κύματος της οικονομικής κρίσης. Μετά το καλοκαίρι τα κανόνια δεν θα σταματήσουν να ηχούν, ακόμη και αν έχει αρχίσει να φτιάχνει η κατάσταση, πράγμα απίθανο.

http://greekrider.blogspot.com/2009/06/hellraiser.html

ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΕ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ
Μας «παίρνουν» άλλα 2,3 δισ.
Φορολογούν ό,τι κινείται και μιλάει
Φόρους 2,3 δισ. ευρώ «κλέβει» από την τσέπη μας η κυβέρνηση, ενώ ετοιμάζει τη δεύτερη σκληρή δόση μέτρων για τον Οκτώβριο.
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=57725



Κι ενώ ο λαϊκός πληθυσμός στραγγαλίζεται από την φορολογία ο Παπαθανασίου εξακολουθεί να επαναλαμβάνει ότι ο φόρος στα κέρδη των επιχειρήσεων δεν πρόκειται να αυξηθεί γιατί κάτι τέτοιο η κυβέρνησή τους το θεωρεί ..αντιαναπτυξιακό.
Προφανώς το φορολογικό ξεζούμισμα του εργάτη και του συνταξιούχου το θεωρεί ..ανάπτυξη.
Και το δράμα είναι ότι μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση ο εργαζόμενος λαός εξακολουθεί να παίζει το ρόλο της ..μοιρολογίστρας. Οσο δεν αντιστεκόμαστε, όσο υπομένουμε μοιρολατρικά τις αυθαιρεσίες, τους εξευτελισμούς, την απόλυτη ασυδοσία του κεφάλαιου, τόσο τ’ αφεντικά θ’ αποθρασύνονται και θα θέλουν να πάρουν κι άλλα.
http://tsak-giorgis.blogspot.com/200...post_7040.html


”Eξέγερση” κατά της Εφορίας εκδηλώθηκε στη Λήμνο, με τους εμπόρους και τους ελεύθερους επαγγελματίες του νησιού να αντιδρούν και να μπλοκάρουν στο ξενοδοχείο του, το κλιμάκιο υπαλλήλων της ΥΠΕΕ (πρώην ΣΔΟΕ). Από τους ελέγχους αυτούς εχουν "εξαιρεθεί", νόμιμα ή παράνομα, τα μέλη της άρχουσας τάξης, και τα βάρη πέφτουν κυρίως σε μισθωτούς, συνταξιούχους, στην εργατική τάξη, αλλά και σε μικρομεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες, που, έστω και αν συχνά έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, σαφώς και πλήττονται άγρια, και σαφώς έχουν δίκιο που κινητοποιούνται - το θέμα είναι βέβαια γιατί δεν κάνουν το ίδιο και οι κατεξοχήν πληττόμενοι από την άδικη φορολογία, οι εργαζόμενοι δηλαδή.
http://www.antinews.gr/?p=7047links


Όπως διαβάζουμε στην τοπική εφημερίδα Αιολικά Νέα: «Πρωτοφανές ξέσπασμα οργής (που συνοδεύτηκε και από εκτόξευση γιαουρτιών και αυγών), προκάλεσε στη Λήμνο η παρουσία τριών ελεγκτών της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων και συγκεκριμένα του ΣΔΟΕ, το πρωί της Τετάρτης. Η αρχική δυσφορία, μετατράπηκε σε κινητοποίηση εκατοντάδων ανθρώπων που πέταξαν κυριολεκτικά έξω από τη Λήμνο τους τρεις υπαλλήλους, εξαναγκάζοντάς τους να φύγουν με το βραδινό καράβι.
Παράλληλα είχαν κρατήσει ακινητοποιημένο το "Θεόφιλος" που εκτελούσε το δρομολόγιο μέχρι να φτάσουν στο λιμάνι οι υπάλληλοι, οι οποίοι μετατράπηκαν σε "αποδιοπομπαίους τράγους". Η ιστορία που θυμίζει κινηματογραφική ταινία, αναμένεται να έχει και συνέχεια, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες οι εν λόγω υπάλληλοι προτίθενται να υποβάλουν μηνύσεις.
Οι επαγγελματίες του νησιού, που συγκρότησαν μία ομάδα με το όνομα "Ομάδα Πρωτοβουλίας Ελεύθερων Επαγγελματιών", την ίδια μέρα εξέδωσαν υπόμνημα-διαμαρτυρία, με το οποίο ζητούν να σταματήσουν οι έλεγχοι του ΣΔΟΕ στη Λήμνο, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση τους πιέζει και τους οδηγεί στην οικονομική εξαθλίωση.
«Δεν σας θέλουμε πια στο νησί μας, είστε ανεπιθύμητοι, δεν έχουμε πια να δώσουμε», υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά στο υπόμνημα. …».
"Θα φύγετε από εδώ μόνο για να πάτε στο λιμάνι", ήταν η επωδός που ακουγόταν (οι αστυνομικοί είχαν διακριτική παρουσία). Οι τρεις υπάλληλοι αφού αρνήθηκαν ξανά, σηκώθηκαν από το τραπέζι τους λίγο μετά τις 11.00 το βράδυ για να πάνε στο αυτοκίνητό τους. Εκείνη την ώρα εκτυλίχθηκαν τα πιο έντονα επεισόδια. Το αυτοκίνητο περικυκλώθηκε από πλήθος κόσμου που το κουνούσαν πάνω-κάτω σαν καρυδότσουφλο.
"Ήταν τέτοια η οργή του κόσμου που θα μπορούσαν να μεταφέρουν το αυτοκίνητο σηκωτό στο λιμάνι", μας είπε αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού. Ύστερα άρχισαν να εκσφενδονίζουν στο αυτοκίνητο γιαούρτια και αυγά. Ο συγκεντρωμένος κόσμος είχε μπλοκάρει και το τζιπ της Αστυνομίας που μετέφερε τους αστυνομικούς και το σκηνικό στο κέντρο της Μύρινας θύμιζε εικόνα εξέγερσης.
Παράλληλα μία άλλη ομάδα είχε πάει στο λιμάνι με σκοπό να εμποδίσει τον απόπλου του "Θεόφιλου", μέχρι να μεταβούν εκεί οι τρεις υπάλληλοι του ΣΔΟΕ»
http://tsak-giorgis.blogspot.com/200...post_5520.html


British banks highly vulnerable to future shocks, Bank of England warns
Britain's banks remain over-indebted, highly vulnerable and harbour growing funding gaps which leave them susceptible to future shocks, the Bank of England has said.
http://www.telegraph.co.uk/finance/f...and-warns.html

Ιαπωνία: Μέτρα κατά της Citigroup αποφάσισε η FSA
ΤΟΚΙΟ (Dow Jones) – Οι ιαπωνικές ρυθμιστικές αρχές αποφάσισαν να αναστείλουν ορισμένες δραστηριότητες της Citibank Japan Ltd. στον τομέα της λιανικής, κατηγορώντας την εταιρεία πως δεν κάνει αρκετά για να αντιμετωπίσει το ζήτημα του ξεπλύματος χρήματος. Με απλά λογια, η Citibank άρπαξε μερικά δις από τα κρατικά ταμεία, με τη βοήθεια της κυβέρνησης, και μετά συνέχισε να συνεργεί σε ξέπλυμα χρήματος, όπως κάθε καλή τράπεζα που σέβεται τον εαυτό της. Είναι ωραίο να βλέπεις ότι τα λεφτά που πληρώνεις σε φόρους πάνε για "καλό σκοπό"...
http://www.capital.gr/News.asp?id=764185


Άρθρο για το ζήτημα των ομολόγων, που -τι περίεργο- θάφτηκε από τα κυρίαρχα ΜΜΕ:

More on the Bond Smuggling

Spoiler:

There is still no official word from the US, other than stories repeating the comment that, from pictures seen on the Internet (???), an official suggested that they were fake. As yet, no official report on the authenticity of the bonds. Nothing has come out of Italy.

This story is surprising in the respect of the complete lack of any definitive information from official sources. Bearing in mind the level of speculation about the story, it would be reasonable to expect that some kind of official statement would be made.

I have also been thinking about the breaking of the story. I do not know how the Italian police operate, but usually, whenever there is a major 'bust' the police arrange a press conference. I can think of no larger bust than foiling a $134.5 billion counterfeiting plot. What I would normally expect from such a story is a crowded press room, the chief of police smiling at the press and introducing those who caught the criminals, followed by a sample bond (in a plastic bag) held aloft for the photographers. In short, the bust should have been presented as a triumph. The police are not normally so shy of promoting their success....instead, nothing....

In short, I keep coming back to this story as it is all very odd. I find the ongoing silence to be a continuation of the oddness. In particular, why nothing from the Italian authorities? The only explanation, and it is quite a reasonable explanation in principle, is that there is an ongoing investigation. However, how does that fit with the story of the smugglers being released?

I will continue to update you if there are any developments. However, if there are no developments, then I think that we might conclude that there really is more to this story than meets the eye. After all, why would there be such silence on the largest counterfeiting operation ever?

http://cynicuseconomicus.blogspot.co...blem-then.html

Deal reached in oil refinery row Νίκες για τους εργάτες στα δυιλιδτήρια στην Αγγλία, που απήργησαν μαζικά, και κέρδισαν, καθώς ανακλήθηκαν οι απολύσεις που αρχικά είχαν εξαγγελθεί από την πλευρά της εργοδοσίας
A deal to end the bitter jobs dispute at the Total-run Lindsey oil refinery, which has led to walkouts across the country, has been agreed, unions say.
The agreement follows talks between union leaders and employers of contract staff at the North Lincolnshire site.
Unions said the deal involved the reinstatement of 647 workers sacked for taking unofficial strike action and would be put to the workers on Monday.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8120076.stm


Τρεις χιλιάδες διαδηλωτές αψήφησαν την καταρρακτώδη βροχή που κατέκλυσε τους δρόμους της Σόφιας το μεσημέρι για να δώσουν δυναμικό παρόν στην πορεία διαμαρτυρίας στη βουλγαρική πρωτεύουσα με πρωτοβουλία του συνδικάτου « Ποντκρέπα» .
Διατήρηση θέσεων εργασίας, ενεργά μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης και επικράτηση καλύτερων συνθηκών εργασίας στα βουλγάρικα εργοστάσια ήταν τα κύρια αιτήματα των απεργών, που πήραν μέρος σε συμβολική « κηδεία» των επιχειρήσεων, που έκλεισαν προσωρινά ή μόνιμα, εξαιτίας της κρίσης.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a...06/2009_286135


Japan Succumbs to Deflation as Consumer Prices Fall Record 1.1%
Japan’s consumer prices fell at a record pace in May, adding to the risk that deflation will become entrenched and hamper a rebound from the nation’s worst postwar recession. Αποπληθωρισμός στην Ιαπωνία, για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια, είχε ξαναεμφανιστεί πριν μια δεκαετία περίπου, και παρά την εκτπύωση χρήματος από το πουθενά, δεν τον γλίτωσε.
Τότε όμως, ο υπόλοιπος κόσμος πήγαινε -μιλώντας με καπιταλιστικούς όρους- "καλά".
Τώρα που και όλος ο πλανήτης ΔΕΝ πηγαίνει καλά, για να δούμε...Η Ιαπωνία έχει ήδη εξαντλήσει "όλα τα όπλα" της, θα έχει ενδιαφέρον πως θα κινηθεί τώρα...
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aDflT6kiR9gs


Italy Approves New Stimulus Package
Italy's cabinet approved a government stimulus package that is aimed at boosting investment and confidence in Italian businesses, including tax breaks for companies and other measures, a minister said Friday. Και άλλα λεφτά για τους βιομήχανους...
The government hasn't yet confirmed how much the stimulus is worth, but a person familiar with the situation told Dow Jones Newswires that the package is worth about €4.5 billion ($6.3 billion).
http://online.wsj.com/article/SB124602062596560523.html


Κίνδυνος χρεοκοπίας
«Πράσινο φως» από την ΕΕ για βοήθεια 1,2 δισ. ευρώ στη Λετονία
Η κυβέρνηση του βαλτικού κράτους έχει βάλει «μαχαίρι» στις κρατικές δαπάνες, τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τις συντάξεις, ώστε να διαθέτει επαρκή ρευστότητα.
Το πακέτο σκληρής λιτότητας, άλλωστε, ήταν μία από τις προϋποθέσεις που έχουν θέσει οι διεθνείς οργανισμοί ώστε να συνεχίζουν να στηρίζουν την εύθραυστη οικονομία της Λετονίας. Δηλαδή είτε θα χρεωκοπούσαν, ειτε θα ανάκαζαν το λαό να πληρώσει αυτός την κρίση, και όχι αυτοί που τη δημιούργησαν με τις πολιτικές τους, δηλαδή η άρχουσα τάξη (τραπεζίτες, βιομήχανοι, πολιτικοί αξιωματούχοι, κτλ)
http://www.in.gr/news/article.asp?ln...8&lngDtrID=251


The German Finance Minister Peer Steinbrück has told the BBC that Germany must begin to reduce its dependence on foreign trade.
Germany was ranked by the World Factbook as the biggest exporter in the world last year.
But the downturn in global trade caused by the credit crisis has hit it hard.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8119986.stm

Βαριές κατηγορίες (που ισχύον βέβαια 100%) για το ποιους επέλεξε ο Ομπάμα να μοιράσουν τα "πακέτα σωτηρίας"
Louis Gerstner, the former International Business Machines Corp. chief executive officer, praised President Barack Obama’s economic performance while criticizing the way the White House handled restructurings of General Motors Corp. and Chrysler LLC.
“Who did we pick to figure out how to fix the automobile industry? We picked two investment bankers,” Gerstner said in an interview with Bloomberg Television’s “Conversations with Judy Woodruff” airing today. “It’s sort of like asking the arsonist to run the fire department.”
http://www.bloomberg.com/apps/news?p...d=aAMkpGBb7m5U


Money floods out of Iran as election crisis continues
Millions of pounds in private wealth has begun flooding out of Iran in the wake of mass demonstrations which have paralysed commercial life after the disputed re-election of President Mahmoud Ahmadinejad.
http://www.telegraph.co.uk/news/worl...continues.html

[ciaoant1]

Ένα εξαιρετικό άρθρο, που αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο, για την πολιτική των κυβερνήσεων των μεγαλύτερων κρατών του "Δυτικού κόσμου" να τυπώνουν χρήμα από το πουθενά":
Quantitative Easing - Monetizing UK Government Debt
I have written this many times, but it is worth repeating what inflation actually is. If you have an output of 100 units, and 100 units of currency and increase the units of currency to 110 units, the only outcome is that there are more units of currency chasing the 100 units of output. That is inflation. In the case of the UK at present, there is a fall in output at the same time as an increase in currency issuance, thereby making the currency issuance more potent. This is a simplistic explanation, and there are complications that I discuss here. However, those complications do not directly impact on what is being discussed in this post, which is related to the mechanism of QE.
For those unfamiliar with the mechanism of QE, the Bank of England buys an asset such as a government bond and credits the institution from whom they buy the asset with the value of the asset, by 'creating' the credit in the account of the seller. They have literally just created the money, and that money now sits in the account of the seller, ready to be used in the market.
As an illustration of the underlying principle, if you were to imagine that the Bank of England decided to buy your house for £250,000, it is doing the equivalent of printing enough notes for the £250,000 and giving you the notes fresh off the printing press. You could then go and spend that money as legal tender, and the amount of money in the economy has increased by £250,000. To reverse the increase in money, the Bank of England could then sell your house. Once they received the £250,000 they would then put the notes in a furnace and burn them. As such the £250,000 of additional money would disappear. This is the way in which the Bank of England can try to control the money supply, but they simply 'credit' the account of a bank rather than actually physically printing the money.

Spoiler:

It is a long time since I have taken a look at quantitative easing (QE -printing money). Long term readers of the blog will know that I have have offered objections to the policy from the outset, and I have seen it as a barely hidden method of 'monetizing' government debt (printing money to pay the government bills). I have also warned of the potential risk for hyper-inflation that is inherent in the policy.

I have written this many times, but it is worth repeating what inflation actually is. If you have an output of 100 units, and 100 units of currency and increase the units of currency to 110 units, the only outcome is that there are more units of currency chasing the 100 units of output. That is inflation. In the case of the UK at present, there is a fall in output at the same time as an increase in currency issuance, thereby making the currency issuance more potent. This is a simplistic explanation, and there are complications that I discuss here. However, those complications do not directly impact on what is being discussed in this post, which is related to the mechanism of QE.

Before moving forwards, is QE the same as printing money? One of the most amusing things I have seen regarding the policy of QE is the attempt by Charles Bean, Deputy Governor for monetary policy of the Bank of England, to try to suggest that QE is not the same as printing money:
Quantitative easing has been described in some quarters as “printing money”, though it is not literally that. It is more akin to us buying the asset with a cheque drawn on the Bank of England, which the seller then deposits with his own bank. As a consequence, the quantity of bank deposits in the economy goes up, while the claims that the banks hold on the Bank of England also increase.
This is simply disingenuous. The method of QE is as follows, and this is from a Bank of England paper:
The aim of quantitative easing is to inject money into the economy in order to revive nominal spending. The Bank is doing that by purchasing financial assets from the private sector. When it pays for those assets with new central bank money, in addition to boosting the amount of central bank money held by banks, it is also likely to boost the amount of deposits held by firms and households. This additional money then works through a number of channels, discussed later, to increase spending.
You will note the term 'new central bank money'. Whilst there is no physical printing press, the Bank of England literally creates the money. Any suggestion that this is not 'printing money' is disingenuous nonsense. It is exactly the same effect as running a printing press to create new £50 notes.

For those unfamiliar with the mechanism of QE, the Bank of England buys an asset such as a government bond and credits the institution from whom they buy the asset with the value of the asset, by 'creating' the credit in the account of the seller. They have literally just created the money, and that money now sits in the account of the seller, ready to be used in the market.

As an illustration of the underlying principle, if you were to imagine that the Bank of England decided to buy your house for £250,000, it is doing the equivalent of printing enough notes for the £250,000 and giving you the notes fresh off the printing press. You could then go and spend that money as legal tender, and the amount of money in the economy has increased by £250,000. To reverse the increase in money, the Bank of England could then sell your house. Once they received the £250,000 they would then put the notes in a furnace and burn them. As such the £250,000 of additional money would disappear. This is the way in which the Bank of England can try to control the money supply, but they simply 'credit' the account of a bank rather than actually physically printing the money.

If we use the house example, in the modern sense of printing money, rather than getting cash, you would find that £250,000 appeared in your bank account from the issuance of a credit from the Bank of England.

The most interesting point is that the QE policy was justified as a fight against deflation, and that this justification is still being trotted out. I will quote from Mervyn King at the February select committee just to confirm that the excuse for QE is fight deflation and maintain inflation:
The reason we are doing that is because our judgment is that since last autumn, with the remarkable change in conditions last autumn, the amount of money in the economy is simply not growingfast enough to enable us to reach a sustainable growth rate with inflation close to the target. [question 11]
This from the Bank of England website on why they are implementing QE, as it is even more explicit:
The instrument of monetary policy shifted towards the quantity of money provided rather than its price (Bank Rate). But the objective of policy is unchanged – to meet the inflation target of 2 per cent on the CPI measure of consumer prices. Influencing the quantity of money directly is essentially a different means of reaching the same end.
It is worth just briefly noting the actual nature of the inflation policy, and the parameters within which the Bank of England works. This is from the Bank of England website:
If the inflation target is missed by more than 1 percentage point on either side - in other words, if the annual rate of CPI inflation is more than 3.0% or less than 1.0% - the Governor of the Bank, as Chairman of the MPC, must write an open letter to the Chancellor explaining the reasons why inflation has increased or fallen to such an extent and what the Bank proposes to do to ensure inflation comes back to the target. This does not mean that the Bank has a target of 1.0 - 3.0%. The target is 2.0%. But if inflation varies by more than 1 percentage point from the target, the Bank has to explain why.
In the meantime, the CPI measure of inflation (the one that the Bank of England is targeting), has not dropped below 2% in the entire period of the QE policy, has not required a letter to be written, and the current rate is a fraction above 2%.



You will also note that the RPI measure of inflation has dropped, but RPI includes housing costs, which are dropping due to low interest rates. I explain the circularity of consideration of the RPI measure as a driver of interest rates (or QE) in more depth here and the problem of the circularity is presumably why it is not used for Bank of England policy guidance. In any case, RPI is not the inflation measure that the bank uses.

As such, under the terms of inflation targeting, it is apparent that the Bank of England is undertaking a policy which is 'unconventional' at a time when they have not even come close to the point where the bank needs to even report any concern over inflation rates. It is evident that there has been, and still is, no justification for the policy of QE if the policy is based upon CPI inflation. However, the policy has been justified on the possibility of future deflation. Again, an answer from Mervyn King from February:
The aim at present, with the concern about inflation being below the target in the medium term, is we are trying to bring the future outlook for inflation back up to the target. That is why we are engaging in the quantitative easing, but we have absolutely no interest or wish to see inflation go above that. [Question 12]
The quote dates from February and, as yet, there is still no evidence of the CPI falling in any way that might justify such an unconventional and untested policy. As I have said, the CPI has not even moved out of the boundaries that require a letter of explanation.

The next interesting point to consider is the method of QE. The official policy of QE allows for purchase of commercial assets or government debt (gilts). However, the implementation of the policy has seen gilts being the asset that is being purchased in (by far) the majority of the cases. The following chart makes the point (from the Bank of England here):



Why purchase government debt? This is the argument presented by Mervyn King:
In order to ease policy, therefore, we have adopted what is a relatively standard approach, which is to buy government securities [gilts] in the market. That way we do not distort private sector yields or take a judgment on which private sector assets we should buy, and this increases the amount of money in the economy. [Question 11]
Contrary to the assertion that buying gilts will not 'distort private sector yields', it is clear that this will not be the case. If people have a choice of investments, the condition of one asset will have an impact upon the other investment, and the Bank's purchase of gilts is specifically designed to make private assets more attractive (or that is the official view) than gilts.

With regards to the argument about which private sector assets to buy, this has been exactly what the Bank of England has been doing with the Special Liquidity Scheme - buying private sector assets. It is not apparent therefore that there is not any squeamishness over buying private sector assets. Also, as you will note, despite this statement, they are still buying a token number of bonds, indicating that it is indeed 'do-able' to buy private assets. In any event, as has been admitted by the Bank of England, this is not a conventional policy, and therefore there are no boundaries to what might be purchased.

A further explanation from the Bank of England is that if they buy gilts, then the sellers will have money to buy other assets (see here, page 96). However, in order to increase the money supply, it really does not matter what the bank spends the money on. Whatever it is used to purchase, the money supply has increased in the economy, as it will land in the hands of someone or some organisation. They will then have a new reserve of cash to use to spend or save. Bearing in mind that the aim of the bank is to prevent deflation, it really does not matter what the money is used for. If we take the earlier imagined example of the Bank of England buying your house, then it is apparent why this is the case.

If you decide to spend the money given to you by the Bank of England for purchase of your house, then the money will be used for the purchase of goods and services, thereby increasing demand for goods and services by £250,000. The amount of goods and services have more money chasing them than before the bank made the purchase and created money, and that is quite literally inflation. Once you have spent the money, the money will either be spent by the recipients or the money or will be deposited as savings in a bank. The money supply in relation to the total output of the economy has increased.

Alternatively, if you decide to save the £250,000, then you will deposit it in the bank. The bank will then likely use that money for fresh lending, which will means somebody else will use it for the purchase of a good or service, thereby again increasing the amount of money chasing goods or services. Even if the money is used to buy government debt (gilts) directly, the government will spend the money and the same thing will occur. The money will be used to pay nurses, who will spend the money on goods or services, or pay for a new road which will mean more expenditure on goods and services.

In other words, whatever the Bank of England purchases, one way or another, it will end up being used to purchase goods or services, and will create inflation in the goods or services for which it has been used. The Bank of England would not buy your house or bother with such a small amount of new currency issuance, but the principle is illustrated in this example.

The point about why it is not important how the money enters the economy is made clearly by Ben Bernanke, with his quote of the idea of using a helicopter to drop freshly printed money into an economy:
In practice, the effectiveness of anti-deflation policy could be significantly enhanced by cooperation between the monetary and fiscal authorities. A broad-based tax cut, for example, accommodated by a program of open-market purchases to alleviate any tendency for interest rates to increase, would almost certainly be an effective stimulant to consumption and hence to prices. Even if households decided not to increase consumption but instead re-balanced their portfolios by using their extra cash to acquire real and financial assets, the resulting increase in asset values would lower the cost of capital and improve the balance sheet positions of potential borrowers. A money-financed tax cut is essentially equivalent to Milton Friedman's famous "helicopter drop" of money.
In short, however money enters the economy, it will still have the effect of arriving in the hand of somebody and will be available for spending, thereby increasing the supply of money in relation to goods and services.

So why is the Bank of England buying government debt?

When the policy was first proposed, it was at a time when markets were looking at the UK debt issuance with increasing concern, due to the exploding size of the debt. It would also have been evident to the UK government that they were not alone in issuing so much debt, as this process was being replicated around the OECD. In this situation, it was likely that the market for government debt issuance was about to be far more competitive, with the market flooded with debt. As a result, the possibility of lack of sufficient demand for the massive issuance of UK debt was being discussed by some analysts (and in this blog), which would translate into UK bankruptcy and a visit to the IMF. If the UK debt was not sold, the result would be a run on the £GB and national insolvency.

If we look at the nature of the problem, it is apparent that using QE to buy government debt simply does not make sense on any level, except that it is being enacted because it is the only way that government borrowing might be paid for. It is clearly unnecessary to buy gilts, but the purchase of gilts raises exactly the kind of worries that I am expressing here. It will, at the very least, raise concerns that the policy is the monetization of government debt (e.g. Warren Buffet on QE), and that will shake confidence in the economy overall. If it was the only method of increasing the money supply, then it might just make sense, but the problem is that all asset purchases will have the same effect.

Whilst I have presented (I hope) a logical argument against the use of QE for purchase of government debt, it might be argued that the Bank of England is just misguided. They genuinely believe in the threat of deflation, and genuinely believe that buying gilts is the best way to enact QE. However, it is when we view the latest thinking on the so called 'exit strategy' that such a suggestion becomes questionable.

When using the example of purchasing your house, I pointed out that the reversal of a policy would be for the bank to sell the house, and then burn the money to take it out of the money supply. This is a very important point, as the Bank of England will need an exit strategy, and the logical strategy would be to do the equivalent of selling the house - sell the gilts back on to the market. However, it is now apparent that this is not the strategy. This from the Bank of England Quarterly Bulletin for 2009 Q2 for the 'exit strategy':
As the economy recovers, the medium-term outlook for inflation will improve. As in normal times, the Committee will be guided by the medium-term outlook for inflation relative to the inflation target. Given that the inflation target is symmetric, if inflation looks set to rise above the 2% target, then the Committee will want to tighten monetary policy to slow spending and reduce inflation.

Monetary policy could be tightened in a number of ways. It could involve some combination of increases in Bank Rate and sales of assets in order to reduce the supply of money in the economy. Alternatively, the supply of reserves could be reduced without asset sales, through the issuance of short-term Bank of England bills. The MPC will decide on the most appropriate way to withdraw the policy stimulus based on the circumstances prevailing at the time.

You will note here that there is no commitment to sell the gilts back into the market, and instead a suggestion to use Bank of England bills. The Bank of England's description of the short-term Bank of England bills is as follows:
The Bills will constitute direct, unsecured, unconditional and general obligations of the Bank of England and will rank pari passu with all other unsecured and unsubordinated indebtedness of the Bank of England from time to time outstanding and without any preference one over the other, by reason of priority of date of sale or otherwise. "Indebtedness" means all indebtedness of the Bank of England in respect of moneys borrowed by the Bank of England and guarantees given by the Bank of England for moneys borrowed by others. The Bills will not be obligations of any person other than the Bank of England.
In other words, the Bank of England is proposing issuance of its own debt in place of selling the gilts. Whilst this might have the effect of reducing the money supply, the question that arises is to the reason why they would not just sell the gilts, and therefore restore the bank balance sheet to something like normality? Why would they want to hang on to the gilts?

The answer quite simply is that the market is already being flooded with gilts, and any move to sell the gilts held by the Bank of England would result in even greater supply, and an even greater risk of a failed bond auction.

What we therefore have is a highly unconventional policy in QE, with no rules or boundaries or precedent, resulting in the purchase of government debt (albeit through intermediaries). The purpose given is to fight a deflation that has not taken place. The method of enactment of the policy is of no consequence to the final result, but nevertheless the Bank of England has gone to considerable lengths to justify why buying government debt is the best way to enact the policy. As Bernanke recognises, a helicopter drop of money would achieve the same impact in fighting deflation. Furthermore, the exit strategy potentially leaves the gilts in the hands of the Bank of England even once the policy is abandoned.

None of this adds up. The only logical conclusion is that the government is being financed through the printing press, and such funding has unhappy precedent. In light of this, I do wonder how Mervyn King and the other officials at the Bank of England might justify this policy. I can only imagine how the discussions might have played out at the outset of the policy. I would guess that the conversations involved expressions from the government such as 'for the good of the country' and 'temporary measures in extreme circumstances'. At the time of implementation of QE, it is easy to see how such action might have momentarily seemed to be essential.

I am also guessing that the officials at the Bank of England are now having sleepless nights. I can not believe that they can not see where this policy is leading. As such, it can only be hoped that they will have the courage of their convictions and refuse to cooperate further. I am hoping that they will see that prolonging the idiocy of current government policy is wrong, and is taking the country towards economic disaster.

It is apparent now that Mervyn King is having severe doubts about the government fiscal policy, and it is to be hoped that this will see him resisting any further extensions of QE. As such, I am hoping the Bank of England has the leadership with the courage to call an end to this.

http://cynicuseconomicus.blogspot.co...tizing-uk.html

Chancellor Alistair Darling could strip the Bank of England of key powers amid a spat with governor Mervyn King, it was revealed today. Ο Mervyn King αναγνώρισε το πρόβλημα του χρέους, μίλησε για αυτό, και πάει για "πετσόκομα"
http://www.independent.co.uk/news/uk...s-1721892.html


A Cabinet minister has given the strongest indication yet that the Government will have to cut spending after the next general election.
Environment Secretary Hilary Benn said that his own department was facing budget reductions, and there would have to be "real choices".
When it was put to him that his comments would be interpreted as an admission that spending would fall in real terms, Mr Benn repeatedly refused to clarify them further. Αναγνωρίζουν το πρόβλημα του χρέους, ωστόσο εννοείται ότι τα βάρη θα προσπαθήσουν -όπως πάντα- να τα μετακυλίσουν από τις πλάτες τους, σε αυτές του λαού
http://www.independent.co.uk/news/uk...s-1721809.html

Τα ίδια και στις ΗΠΑ, όπου η μία πολιτεία μετά την άλλη ανεβάζουν τους φόρους στο λαό σε οτιδήποτε (και στην Ελλάδα τα ίδια βλέπουμε), κυρίως μάλιστα στους έμμεσους φόρους (που είναι οι πιο άδικοι), για να μαζέψουν λεφτά (τα οποία καταλήγουν στους τραπεζίτες και τους βιομήχανους). Είναι μια μετακύλιση του κόστους των δικών τους πλιτικών, σε εμάς. Να το δεχτούμε?
Taxes Are Up in 23 States, Expected to Go Up in 13 More
States are increasingly dipping into Americans’ pockets to replenish their cash-starved coffers.
Faced with gaping budget holes, 23 states have raised taxes this year, and 13 more are considering doing so as they set out to approve 2009-2010 budget agreements, according to a report by the Center on Budget and Policy Priorities, a liberal think-tank. In most cases, the tax increases come on top of cuts in public services.
The raises include income, sales and business taxes and take aim at anything from slot machine licenses to motel room taxes. Another popular target is alcohol and tobacco. New York, which estimated its budget gap at 29% in its 2010 budget, will charge 30 cents more on beer and wine. Similarly, seven states will race the price of a pack of cigarettes anywhere between 2 cents and $3.46.

Spoiler:

This, however, may be just the beginning. In most cases, the actual deficits states will have to balance are wider than they estimated in the budget plans they’ll pass in the next few weeks. As the Journal reported on Thursday, a recent survey of 37 states found that revenues from income taxes fell by more than most states’ legislators expected in the first four months of 2009.

This will leave an additional gap, with which current budget plans don’t come to grips. In New York, for example, where the fiscal year kicked off on April 1, legislators have already announced that the skimpier-than-expected income tax harvest for Jan-April 2009 has left an additional hole of between $400 and $700 million in the state’s finances, according to Don Boyd, a senior fellow at the Rockefeller Institute, a non-profit.

Expect more tax hikes and services cuts in six months.

http://blogs.wsj.com/economics/2009/...up-in-13-more/

Να καταργηθούν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, ζήτησε από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών ο αριστερός ηγέτης του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα. Πρότεινε αντίθετα την ενίσχυση του ΟΗΕ, σε μια κλασσική κεντροαριστερή πρόταση, που σαφώς και είναι προτιμότερη από τη σημερινή κατάσταση - το θέμα είναι όμως ότι η κατάσταση δε μπορεί πλέον να λυθεί με τέτοιους τρόπους, διότι τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κράτη είναι χρεωμένα μέχρι το λαιμό, και προφανώς δε θα δεχτούν «συμβιβαστικές» προτάσεις τόσο εύκολα, αν και το μπλοκ Κίνας-Ρωσσίας μάλλον θα υποστηρίξει την πρόταση, για τους δικούς τους λόγους

Spoiler:

Σε μια ομιλία προχθές, που θύμιζε την εποχή της «επαναστατικής» αφύπνισης του Τρίτου Κόσμου, όταν εκπρόσωποί του, όπως ο Αργεντίνος επαναστάτης Τσε Γκεβάρα, κατακεραύνωνε τη δεκαετία του '60 «τον καπιταλισμό των Γιάνκηδων», ο Κορέα επέκρινε τον καπιταλισμό για τη διεθνή οικονομική κρίση και ζήτησε να καταργηθούν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα.]

«Η μεταρρύθμιση του συστήματος του Μπρέτον Γουντς, το οποίο δεν ελέγχουμε, δεν έχει νόημα για τις αναπτυσσόμενες χώρες», τόνισε ο Κορέα, προσθέτοντας ότι «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κρίση που δεν έχει καμιά σχέση με αυτές που προκάλεσε ο καπιταλισμός στο παρελθόν».

Ο Κορέα υποστήριξε ακόμη ότι, αν οι θεσμοί του Μπρέτον Γουντς δεν μπορούν να καταργηθούν, θα πρέπει τότε να αλλάξουν και να έχουν λιγότερη εξουσία απέναντι στις φτωχές χώρες, προτείνοντας την ενίσχυση του ρόλου των Ηνωμένων Εθνών, ως οργανισμού που θα παίρνει αποφάσεις και για οικονομικά θέματα. Οι δηλώσεις του ηγέτη του Ισημερινού έγιναν στο πλαίσιο της τριήμερης συνόδου της γενικής συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών με θέμα τη διεθνή οικονομική κρίση.


http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=58096

Βολές Μπερλουσκόνι κατά διεθνών οικονομικών ιδρυμάτων
Πρέπει να σιωπήσουν γιατί καταστρέφουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, υποστηρίζει ο «Καβαλιέρε»
Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι υποστήριξε ότι τα διεθνή οικονομικά ιδρύματα πρέπει να σταματήσουν να δημοσιοποιούν τις προβλέψεις τους, γιατί με αυτόν τον τρόπο «καταστρέφουν την εμπιστοσύνη των πολιτών». Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, κτλ έδειξαν ήδη τι εστί «αξιολόγηση», καθώς θυμίζω ότι μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν την κρίση, έλεγαν ότι «όλα πάνε καλά», και οι προβλέψεις τους για «ανάκαμψη» διαρκώς διαψεύδονται.
Ο Μπερλουσκόνι -και ο κάθε Μπερλουσκόνι- τόσα χρόνια ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, όταν τον συνέφερε.
Τώρα «ξαφνικά» ξεσπαθώνει εναντίον τους, γιατί αντιλαμβάνεται ότι πλέον έχουν εκτεθεί σε τεράστιο βαθμό, και δεν μπορούν πλέον να κοροϊδέψουν τον κόσμο στον ίδιο βαθμό όπως παλιά – άρα, «ας καταργηθούν»

Spoiler:

"Μέρα παρά μέρα τα οικονομικά ιδρύματα λένε ότι το έλλειμμα είναι στο 5%, η κατανάλωση μειώθηκε κατά 5%, μια κρίση εδώ, μια κρίση παραπέρα, η κρίση θα συνεχιστεί μέχρι το 2010, η κρίση θα τελειώσει το 2011. Είναι μια καταστροφή" είπε ο Σ. Μπερλουσκόνι.

Και συμπλήρωσε: "Θα πρέπει πραγματικά να κάνουμε αυτούς τους κυρίους να σιωπήσουν. Αυτούς που μιλούν και από τα γραφεία τους κάνουν προβλέψεις για το τι θα μπορούσε να γίνει αλλά περιμένοντας καταστρέφουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στην Ευρώπη και τον κόσμο".

http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=58003

German pensioners ‘kidnap and torture their investment adviser’ Ο κόσμος αρχίζει να κινητοποιείται, καθώς αντιλαμβάνεται τη -νομιμοποιημένη έστω- απάτη που παίζεται εις βάρος του
A group of well-to-do pensioners who lost their savings in the credit crunch staged an arthritic revenge attack and held their terrified financial adviser to ransom, prosecutors said yesterday.
The alleged kidnapping is the latest example of what is being dubbed “silver crime” — the violent backlash of pensioners who feel cheated by the world.
http://www.timesonline.co.uk/tol/new...cle6565206.ece


Small Banks Not Shying From TARP
Enterprise Bank has one office, three shareholders and $4 million in fresh capital from the U.S. government's Troubled Asset Relief Program. Και οι μικρές τράπεζες παίρνουν "το κατιτίς τους"
http://online.wsj.com/article/SB124606040026463617.html














Recession


Recession, parody version:



US Chamber Sees Chance Of Double-Dip Recession In 2010
An expected rebound in the U.S. economy this year could be choked off by rising interest rates and inflation, sending the nation into a double-dip recession in mid to late 2010, U.S. Chamber of Commerce Chief Economist Martin Regalia warned Thursday.
"We have increased the monetary reserves and the money base dramatically," Regalia noted. While he said fiscal and economic stimulus were needed, "in the near term we've got to unwind what we did" to pump up the economy.
If the Fed moves too slowly and excess cash begins circulating freely, Regalia said it could unleash inflation, weaken the U.S. dollar and boost long-term interest rates, crushing any recovery. Stagflation, where growth is stagnant while inflation rages, also can't be ruled out, he added.

Spoiler:

The Fed's announcement Wednesday that it would leave short-term interest rates unchanged did not mention when or how the central bank would start reversing monetary stimulus. Regalia said the silence didn't go over well with markets looking for the Fed to assert its traditional inflation-fighting role.

Silence from the Obama administration about whether it will replace or retain Ben Bernanke when his term as Fed chairman ends next year also is keeping markets on edge, in Regalia's view.

"This administration has been very, very quiet about the reappointment of the Fed chairman," said Regalia. He said if Obama replaces Bernanke with someone such as National Economic Council head Larry Summers, market participants would view that as a clear sign "the Fed spigot is going to be open a while longer." Ο Μπέρνακι ίσως να φύγει, και να αντικαταταθεί από κάποιον που θα τυπώσει ακόμα περισσότερο χρήμα από το πουθενά

No matter who heads the Fed, Regalia expects "there's going to be tremendous pressure on the Fed to let the party go too long," and defer raising interest rates, because the Obama administration is counting on economic growth to offset a mounting federal budget deficit.

Regalia doesn't see the Fed raising short-term rates anytime this year, in part because a recovery is apt to be modest, with low single-digit growth in consumer spending and gross domestic product and with unemployment rates in excess of 9%.

"It's not going to be an American economy that's hitting on all cylinders," he cautioned.

On the plus side, Regalia said the free fall in U.S. home prices has stopped and banks have been able to raise capital privately. While he looks for banks to remain cautious about new lending as many commercial real estate loans come due in 2010, he doesn't foresee a crisis in the commercial real estate sector.

Inflation is the wild card: Regalia is forecasting that inflation will hold in a 2% to 3% range through mid-2010 while long-term interest rates move up or down about 50 basis points, or one-half of one percentage point. But if the Fed waits too long, he estimates that inflation could be as high as 4% by mid-2010, causing foreign investors to demand sharply higher interest rates on U.S. Treasury debt.

http://athenstock.blogspot.com/2009/...ouble-dip.html

Η Ελβετία κατέφυγε ξανά στην πολιτική των παρεμβάσεων, με στόχο να πυροδοτήσει την πτώση του εθνικού νομίσματος, το οποίο ως νόμισμα «ασφαλούς καταφυγίου» έχει προσελκύσει τα διεθνή κεφάλαια. Η κυβέρνηση ιδιαίτερα θορυβημένη από το σκληρό της νόμισμα έναντι του ευρώ, έδωσε εντολή στην κεντρική της τράπεζα να το υποτιμήσει, προσφεύγοντας στις παρεμβάσεις και στις πρακτικές του παρελθόντος. Συγκεκριμένα, η ελβετική κεντρική τράπεζα πούλησε, μέσω της Tράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), ελβετικά φράγκα, αγοράζοντας ευρώ και δολάρια στις διεθνείς αγορές χρήματος, προκαλώντας την επιθυμητή εξασθένηση του νομίσματος.

Spoiler:

Βεβαίως, οι Ελβετοί πράττουν ό,τι επιδιώκουν και άλλες κεντρικές τράπεζες, οι οποίες τυπώνουν χρήμα για να ενισχύσουν την εθνική οικονομία τους, λαμβάνοντας μέτρα «ποσοτικής χαλάρωσης», όπως αποκαλείται η περιβόητη πολιτική της «quantitative easing». Δηλαδή, την πολιτική που ακολουθούν οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Ηδη στον χορό των μηδενικών επιτοκίων χορεύει και η Ελβετία. Φοβούμενη μια βαθιά ύφεση και έναν αποπληθωριστικό κίνδυνο, που έχουν ήδη κυκλώσει την οικονομία της, η ελβετική κεντρική τράπεζα μείωσε το επιτόκιο του φράγκου στα σχεδόν μηδενικά επίπεδα του 0,25% και το τρίμηνο επιτόκιο libor στην κλίμακα μεταξύ 0 - 0,75%. Για μείωση των επιτοκίων τους ούτε λόγος, λοιπόν, αφού είναι σχεδόν μηδενικά. Αν και η υποτίμηση του ελβετικού φράγκου δεν αναμένεται να έχει ουσιαστικές επιπτώσεις σε άλλες οικονομίες, ανησυχεί για πολλούς άλλους λόγους. Η Ελβετία θα έχει φέτος πλεόνασμα στο ισοζύγιό τρεχουσών συναλλαγών, αντίστοιχο με το 8,7% του ΑΕΠ της. Εάν χώρες με τέτοιου είδους πλεονάσματα αρχίσουν να υποτιμούν το νόμισμά τους, άραγε πώς θα διορθωθούν οι ανισορροπίες της παγκόσμιας οικονομίας; Επίσης, είναι προφανές πως δεν μπορούν να υποτιμηθούν όλα τα νομίσματα. Εάν το ελβετικό φράγκο δεν αποτελεί πλέον καταφύγιο, οι επενδυτές θα στραφούν αλλού. Εάν η Ελβετία δεν μπορεί να αντέξει τη πίεση της ανατίμησης του νομίσματός της, γιατί να το αντέξει οποιαδήποτε άλλη οικονομία;

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_320132

Ποινή απώλειας περιουσιακών στοιχείων ύψους 170 δισ. δολαρίων επέβαλε αμερικανικό δικαστήριο στον πρώην πρόεδρο του Nasdaq Μπέρναρντ Μάντοφ, ο οποίος έχει δηλώσει ένοχος για γιγάντια απάτη σε βάρος εκατομμυρίων επενδυτών.
Ο 70χρονος Μάντοφ διαχειρίζονταν από το τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μία «πυραμίδα» από την οποία εκμεταλλεύτηκε προς όφελός του το ιλιγγιώδες ποσό των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
http://www.in.gr/news/article.asp?ln...6&lngDtrID=251


The Porsche Dilemma: Firesale Or Bankruptcy
The Porsche drama has morphed into a full blown tragedy: Porsche has until Monday to decide whether it is willing to accept what is essentially a firesale bid by Volkswagen and Lower Saxony for 49% of the company in exchange for €3-4 billion. As a result of the transaction, the two companies would merge, with the Piech and Porsche controlling a 40% stake, Lower Saxony owning 20%, Qatar 15%, and a separate state fund having a 5% stake. Qatar has made it clear that it would only participate in a deal that involves all the listed parties and will not be last ditch white knight. If Porsche does not accept by Tuesday, the deal will be pulled, and Porsche will have to pay back a €700 million loan to VW.
http://zerohedge.blogspot.com/2009/0...ankruptcy.html


Royal Bank of Scotland have taken the unusual step of defending themselves ahead of a widely anticipated decision to refinance £350m of debt for Liverpool's owners George Gillett and Tom Hicks, pointing out to fans that they insisted the Americans took out personal guarantees when agreeing to lend to them 18 months ago.
http://www.independent.co.uk/sport/f...l-1721442.html


ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ ΟΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΕΣ
Έργα 10 δισ. ευρώ για τρεις ομίλους Ένα ενδεικτικό άρθρο για την κατάσταση που επικρατεί (και) στον κατασκευαστικό κλάδο, με ολιγοπωλιακές καταστάσεις να επικρατούν σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...d=4523783&ct=3


Η Ρωσία και το ΝΑΤΟ συμφώνησαν να επαναλάβουν τη στρατιωτική τους συνεργασία, που είχε «παγώσει» μετά τον πόλεμο της Γεωργίας. Για να δούμε...
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=58403

[nisgia]

Off Topic

Ένα μεγάλο μπράβο από εμένα φίλε ciaoant1 και ένα μεγάλο ευχαριστώ
για την προσφορά σου σε αυτό εδώ το φόρουμ.

Είσαι πραγματικά ένας άξιος χρήστης του internet, του πιο ελεύθερου(για την ώρα)
και του πιο αξιόπιστου μέσω ενημέρωσης και πληροφορίας που είχε τη τύχη η γενιά μας να διαθέτει.

Μην πτοείσαι από κάποιους εδώ μέσα που τους δείχνεις το φεγγάρι και αυτοί κοιτάνε το δάχτυλο.
Όσο η db γεμίζει με χρήσιμες πληροφορίες, τόσο πιο πιθανό είναι κάποιοι να ξυπνήσουν
και να δούνε την αλήθεια. Όχι μόνο για το ποιος είναι ο κόσμος στον οποίο ζούνε αλλά
και τον ρόλο τους μέσα σε αυτόν.

Keep ...posting!

Δείτε τη λίστα του παγκόσμιου χρέους:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of..._external_debt

Δείτε και ένα βίντεο/ντοκιμαντέρ που αν μη τι άλλο σε βάζει στη πρίζα για παραπέρα ψάξιμο.
http://www.kepik.gr/?p=805

[ciaoant1]

Kρύβουν στοιχεία - σοκ για την οικονομία
Tα στοιχεία των μυστικών εκθέσεων που τρόμαξαν την κυβέρνηση είναι ότι το πραγματικό δημοσιονομικό έλλειμμα κινείται στο εφιαλτικό 8% - 9% του AEΠ, ποσοστό που οδηγεί σε επέμβαση των Bρυξελλών.

Spoiler:

Hδη η χώρα προσέτρεξε στους δανειστές και άντλησε από το α΄ εξάμηνο του έτους το αστρονομικό ποσό των 54 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για ένα ποσό που σχεδόν φθάνει στο 20% του όλου εξωτερικού χρέους της χώρας και από μόνο του αγγίζει τα ετήσια φορολογικά έσοδα του κράτους. O φρενήρης αυτός ρυθμός αύξησης του χρέους εκφράζονται φόβοι ότι θα συνεχισθεί και το ύψος του δημοσίου χρέους θα διαμορφωθεί σε απαγορευτικά επίπεδα. Παράγοντες της αγοράς θεωρούν ότι αυτός ο συνεχής δανεισμός δεν μπορεί να γίνει με την ίδια ευκολία και στο μέλλον.

H κατάσταση της οικονομίας ανάβει «κόκκινο» και οι ξένοι δανειστές συζητούν στα σαλόνια μαύρα σενάρια. H κυβέρνηση αρχίζει να αισθάνεται ότι η πρόσβαση στον δανεισμό γίνεται όλο και πιο δύσκολη και ήδη σπεύδει να διαπράξει νέο ολέθριο λάθος, υπό τον φόβο αύξησης των spreads ως αποτέλεσμα αναξιοπιστίας της ελληνικής οικονομίας στις διεθνείς αγορές.

Σπεύδει από τώρα να προ-δανειστεί για να καλύψει ανάγκες του 2010. Hδη ο επικεφαλής του Oργανισμού Διαχείρισης του Δημοσίου Xρέους με το «βαλιτσάκι» στο χέρι, χτυπά τις πόρτες των δανειστών στο εξωτερικό.

Aκόμη κι αν η απόπειρα αυτή για προκαταβολή δανεισμού γίνεται πράγματι για να καλυφθούν οι ανάγκες του 2010 και όχι του 2009, δείχνει την τραγικότητα της κατάστασης που βιώνει η χώρα. Ωστόσο ειδικοί θεωρούν ότι δεν πρόκειται για προδανεισμό, αλλά η προσφυγή στους δανειστές γίνεται δυστυχώς για να κλείσουν οι τρύπες του τρέχοντος έτους.

Θυμίζουν μάλιστα ότι η υπέρβαση του δανεισμού φέτος κατά 14 δισ. ευρώ, από τα 40 δισ. στα 54 δισ., δικαιολογήθηκε με το επιχείρημα ότι δημιουργείται ένα «μαξιλάρι» για χαλεπούς καιρούς. Προφανώς αυτό το «μαξιλάρι» αποδείχθηκε ότι... άδειασε και τώρα γεμίζουν νέο για να απομακρύνει έστω τον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας...

http://www.imerisia.gr/article.asp?c...ubid=11685142#

Μία βδομάδα «κόστισε» 10.000 θέσεις εργασίας
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΘΕΤΟΥΝ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΣΟ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
ΘΥΕΛΛΑ απολύσεων και πλημμυρίδα μετατάξεων προκαλούν τα τρία χαμηλά βαρομετρικά: διεθνής κρίση, εγχώρια παραγωγικά προβλήματα και φορολογική αφαίμαξη.
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=58194


«Παγώνουν» τους μισθούς για το 2010
Μετά τους φόρους η κυβέρνηση αποφασίζει λιτότητα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για να περιορίσει το έλλειμμα Αυτοί που προκάλεσαν την κατάσταση αυτή, τώρα κάνουν αυτό που πάντα έκαναν: Ρίχνουν τα βάρη σε εμάς - και είτε θα τα δεχτούμε, για να σωθούν αυτοί και να συνεχίσουν να καλοπαιρνούν σε βάρος μας, ή θα παλέψουμε εναντίον τους και των πολιτικών τους
http://www.tovima.gr/default.asp?pid...&dt=27/06/2009


Xαράτσι 21 δισ. στους πολλούς, δώρα 9,1 δισ. σε ημετέρους...
5.301 ευρώ οι επιπλέον φόροι για κάθε οικογένεια την τελευταία 5ετία
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...pubid=4304806#


270.000 ανέργους κρύβουν οι λίστες της Στατιστικής
«Σβήστηκε από τον χάρτη» το 30% όσων, μάταια, ψάχνουν για δουλειά
Μαγική... εικόνα παρουσιάζουν τα στοιχεία για την ανεργία, καθώς 270.000 άνεργοι-φαντάσματα αναζητούν δουλειά, αλλά δεν καταγράφονται στις επίσημες «λίστες». H «κρυφή» ανεργία στη χώρα μας αγγίζει τις έξι ποσοστιαίες μονάδες, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως το ποσοστό όσων αναζητούν μια θέση εργασίας έχει εκτιναχτεί στο 15,3%.
Tη χαριστική βολή στην αγορά εργασίας θα δώσει η νέα φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης, η οποία οδηγεί σε περαιτέρω επιδείνωση του εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων.
Oυσιαστικά τα νέα μέτρα θα περιορίσουν την αγοραστική δύναμη μισθωτών και συνταξιούχων και θα προκαλέσουν οικονομική «ασφυξία» σε χιλιάδες επιχειρήσεις. Aυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε νέες... περικοπές των θέσεων εργασίας, κάτι που θα εκτοξεύσει το ποσοστό της ανεργίας.
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...&pubid=4304811


Δεύτερη φορολογική καταιγίδα, ακόμη πιο ισχυρή, η οποία αναμένεται να εξουθενώσει τα μικρά και μεσαία εισοδήματα έχει αρχίσει να μεθοδεύει από τώρα η κυβέρνηση. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα νέα μέτρα θα εξαγγέλλονται σταδιακά μέχρι και τον Οκτώβριο που θα γίνει η εξαμηνιαία αξιολόγηση από τη Κομισιόν και θα κατατεθεί στη Βουλή το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2010
http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11689136




«Πουλάμε φτηνούς εργάτες»!
Πέρα απ’ τους κλασικούς δουλεμπόρους που πουλάν ελπίδες στους μετανάστες παίρνοντας τους κάθε περιουσιακό στοιχείο, για να τους στείλουν πολλές φορές νεκρούς στα ναρκοπέδια του Έβρου ή πνιγμένους στα νερά του Αιγαίου υπάρχουν και οι «γραβατωμένοι» δουλέμποροι.

Spoiler:

Αυτοί συχνάζουν σε πολυτελή γραφεία και εξασκούν το «λειτούργημά» τους με την έγκριση του κράτους.
Διαφημίζουν μάλιστα και την ανθρώπινη πραμάτεια τους στο διαδίκτυο.

«Η βάση δεδομένων μας περιέχει περισσότερα από 5000 βιογραφικά από πελάτες από όλο τον κόσμο που ψάχνουν Μερική ή Πλήρη απασχόληση.

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ελληνικής καταγωγής αλλά διαθέτουμε και ένα μεγάλο αριθμό από υπηκόους άλλων ευρωπαϊκών χωρών όπως (Τσεχία- Σλοβακία- Πολωνία- Ρουμανία-Βουλγαρία- Λιθουανία- Λάτβια -Αυστρία- Ουγγαρία- Γερμανία κ.α.)

Το in globe προσπαθεί να συναγωνιστεί άλλες εταιρίες προσφέροντας το χαμηλότερο κόστος στην αγορά εργασίας»!!!! και συμπληρώνει: «Παρέχουμε παιδιά από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και από χώρες με τις οποίες υπάρχει διακρατική συμφωνία μεταξύ αυτών και της Ελλάδας...» για να «χαμηλώσουμε το κόστος της επιχείρησής σας».

Φυσικά οι υπηρεσίες της εταιρίας έχουν αντίτιμο.
«Η αμοιβή του "αντιπροσώπου" ανέρχεται σε 400 ευρώ για κάθε εργαζόμενο που θα διαθέσει στον "πελάτη"...», μας γράφει η ιστοσελίδα των δουλεμπόρων.
Και θα συμφέρει απόλυτα στους εργοδότες κάτι τέτοιο αφού θα έχουν εργάτες/ιες να δουλεύουν όσες ώρες θέλουν σε όποιες συνθήκες τους επιβάλουν, χωρίς καμιά ασφάλεια ενώ θα τους πληρώνουν με 480 ευρώ τον μήνα!!!
(Σημειωτέον ότι δεν υπάρχει κλαδική σύμβαση που να προβλέπει βασικό μισθό ανειδίκευτου εργάτη κάτω από 650 ευρώ),

Να τονίσουμε επίσης ότι οι δούλοι-εργάτες που διαθέτουν οι δουλέμποροι πρέπει να είναι φρόνιμοι και πειθήνιοι, γιατί μπορεί να κριθούν «ακατάλληλοι» και να αντικατασταθούν, «χωρίς ο "πελάτης" να επιβαρυνθεί με τη σχετική δαπάνη», όπως σημειώνεται στο σχετικό διαφημιστικό της εταιρείας.

http://tsak-giorgis.blogspot.com/200...post_2296.html

Οι πιέσεις που υφίστανται τα συνταξιοδοτικά συστήματα, ιδιωτικά και δημόσια, απειλούν να μετατρέψουν τη χρηματοοικονομική κρίση των δύο τελευταίων ετών σε μία κοινωνική κρίση που θα διαρκέσει δεκαετίες, όπως προειδοποίησε αυτή την εβδομάδα ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Στην ετήσια έκθεσή του για την κατάσταση των συνταξιοδοτικών συστημάτων σε όλο τον κόσμο, ο διεθνής οργανισμός που έχει την έδρα του στο Παρίσι τονίζει ότι τα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά ταμεία απώλεσαν το 23% της αξίας τους πέρυσι, ενώ η αύξηση της ανεργίας «αφήνει ελάχιστα περιθώρια για μεγαλύτερη γενναιοδωρία στις κρατικές συντάξεις». Ο ΟΟΣΑ πρωτοστατεί εδώ και πολλά χρόνια, πριν το ξέσπασμα της κρίσης, στο χτύπημα των συντάξεων.
Τώρα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την κρίση για να μας πείσει να σταματήσουμε να παίρνουμε σύνταξη σε αξιοπρεπή ηλικία και με αξιοπρεπείς όρους.
Να τον αφήσουμε?
http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11667155


Τα Ταμεία «πληρώνουν» τα λουκέτα στις επιχειρήσεις
Η προβληματική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων επιδεινώνεται από τα «λουκέτα» στις επιχειρήσεις. Τα Ταμεία εξωθούνται τώρα να καταβάλουν νωρίτερα από τις προβλέψεις τα εφάπαξ βοηθήματα και τις λοιπές συνταξιοδοτικές παροχές, υλοποιώντας προσυνταξιοδοτικά προγράμματα μεγάλης έκτασης. Βάσει των προγραμμάτων που είναι σε εξέλιξη ή βρίσκονται στο στάδιο της εκπόνησης, περισσότεροι από 12.000 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα θα οδηγηθούν σε υποχρεωτική συνταξιοδότηση. Και βέβαια εδώ δε βλέπω "πακέτα σωτηρίας" - γιατί άραγε?
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_320234


«Φούσκα» 50 δισ. στα ακίνητα
195.000 σπίτια στα αζήτητα σε 5 μόνο περιοχές - 27.700 οι νέοι άνεργοι σε 3 μήνες
Απόθεμα κατοικιών «βόμβα» απειλεί με νέο κραχ την κτηματαγορά, καθώς η συνέχιση της κρίσης και η έλλειψη αγοραστών μεγαλώνει το πρόβλημα για τους κατασκευαστές και τον κλάδο γενικότερα. Η φούσκα είναι υπαρκτή, έστω και αν δεν έχει σκάσει ακόμα

Spoiler:

Eιδική μελέτη που πραγματοποίησε το τμήμα Στατιστικής του Oικονομικού Πανεπιστημίου Aθηνών υπό τον καθηγητή Eπαμεινώνδα Πανά, καταγράφει «στοκ» ακινήτων που κυμαίνεται από 148.000 έως 195.000 σπίτια, ανάλογα με το αν έχουν υπολογιστεί και οι μετανάστες. Tόσες είναι οι κατοικίες που είναι απούλητες σε πέντε μόνο περιοχές της χώρας, ήτοι στις Nομαρχίες Aθηνών, Δυτ. Aττικής, Aνατ. Aττικής, Πειραιώς και στη Nομαρχία Θεσσαλονίκης.


Tο πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού δεν έχει υπολογιστεί το πλεόνασμα σπιτιών στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας, κάτι που σημαίνει ότι φτάνει τις 200.000 κατοικίες πανελλαδικά. Kαταρρίπτονται με αυτό τον τρόπο οι θεωρίες των κατασκευαστών που κάνουν λόγο για στοκ λίγο πάνω από 100.000 και με τις 60-70 χιλιάδες από αυτές να είναι απόθεμα που υπάρχει ακόμη και σε καλές περιόδους για την κτηματαγορά.

http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...&pubid=4304809

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πωλούν ακίνητα για να μειώσουν το δημόσιο χρέος
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_320217


Η ΕΚΤ χορηγεί «τζάμπα» χρήμα στους (τζάμπα) τραπεζίτες
Oντως, σαν ανέκδοτο ακούγεται: «Τα μέτρα είναι κοινωνικά δίκαια και επαρκή για τη μείωση του ελλείμματος στο 3,7% του ΑΕΠ φέτος και στο 3% το 2010». Πάντως, είναι φαιδρό να πιστεύει κανείς ότι με σοβαροφανείς δηλώσεις και φορολογικές επιδρομές -τις πρώην και τις... επόμενες- θα φοβηθεί το έλλειμμα. Ενώ δεν το ομολογούν ότι μόνο μια πολιτική γνωρίζουν, αυτήν που απαιτεί σκληρά και επώδυνα (για τους πολλούς, πάντοτε) μέτρα εισοδηματικής και φορολογικής πολιτικής.

Spoiler:

Οχι... πως με απασχολεί η σαθρή θεωρία της δημοσιονομικής πειθαρχίας που εντέλλονται οι Βρυξέλλες, αλλά με ενοχλεί να αποδίδονται σε αυτήν οι βαθιές ρωγμές στην κοινωνία και την «υποθηκευμένη» οικονομία. H Eλλάδα είναι βυθισμένη στην παράλυση και στη διαφθορά και η δημοσιονομική κατάσταση εκτός ελέγχου, με το συνονθύλευμα του παρασιτικού κρατισμού να έχει διαβρώσει τα πάντα.

Oντως, ποτέ (ή σχεδόν ποτέ) δεν είχα εμπιστοσύνη στις κεντρικές τράπεζες. Aλλά τώρα -με εξαίρεση ορισμένες εγχώριες πένες που αναπαράγουν τα επιχειρήματα των ξένων εφημερίδων του ισχυρού διεθνούς κατεστημένου- η κρίση εμπιστοσύνης και η αποτυχία της πολιτικής της Eυρωπαϊκής Kεντρικής Tράπεζας (ΕΚΤ), αποτελούν κοινό τόπο. Aπλώς, τα «μαύρα» χρώματα για τις προοπτικές της αναπτυξιακής πορείας των οικονομιών της Zώνης του Eυρώ, αποτελούν σαφείς ενδείξεις για την κρίση που διαπερνά το οικοδόμημα της Ευρωζώνης. Mια κρίση που θα γενικευθεί από τη «φούσκα» του ευρώ.

Φαντασθείτε το μέγεθος της αποτυχίας όταν ήδη έχουν παρέλθει δύο χρόνια κρίσης του τραπεζικού συστήματος, και οι τραπεζίτες της ΕΚΤ εξακολουθούν και ρίχνουν «τζάμπα» χρήμα στις τράπεζες. Την Τετάρτη η ΕΚΤ έριξε στο τραπεζικό σύστημα το πρωτοφανές τεράστιο ποσό-ρεκόρ των 442,2 δισ. ευρώ (δηλαδή, 612,8 δισ. δολάρια). Nέες ενέσεις κορτιζόνης φθηνού δανεισμού για 371 ημέρες με σταθερό επιτόκιο 1%, παρείχε η ΕΚΤ σε 1.121 τράπεζες της Ευρωζώνης. Η ένστασή μου είναι ότι το χρήμα αυτό θα πρέπει να το ρίξει κατ’ ευθείαν στην πραγματική οικονομία.

Ο πακτωλός αυτός της πρόσθετης ρευστότητας αγνοήθηκε μ’ έναν επικίνδυνο κυνισμό. Η αγορά... δεν κούνησε ματόκλαδο: οι ανάγκες της για να αποφευχθεί η ολική έκρηξη είναι πολύ μεγαλύτερες. Και αυτό αναδεικνύει την αποτυχία των κεντρικών τραπεζιτών. Ο ρόλος τους -ο παραδοσιακός τους ρόλος- είναι του «τελευταίου δανειστή» (lender of last resort), και αυτός έχει ξεφτίσει .

Τα τελευταία χρόνια, όμως, ανέλαβαν την ευθύνη να ελέγχουν τον πληθωρισμό και σε ορισμένες περιπτώσεις να προωθούν και την ανάπτυξη. Η αγορά φρόντιζε για τη ρευστότητα. Η προσφυγή του τραπεζικού συστήματος στην Κεντρική Τράπεζα ήταν κυρίως για τεχνικούς λόγους εξομάλυνσης των ροών κεφαλαίων.

Αλλά χωρίς να εξουσιοδοτηθούν από τους λαούς, παρά μόνο από τους κυβερνώντες, ανέλαβαν δυστυχώς να σώσουν το σύστημα. Από τι όμως; Η απάντηση είναι απλή: από τις δικές του υπερβολές και αβλεψίες και από τη δική τους αμετροέπεια και λαιμαργία. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με μονότονη συχνότητα. Πρώτα ήταν τα κρατικά δάνεια. Εύκολα ξεχάσαμε π.χ. τον υπερδανεισμό της Βραζιλίας στη δεκαετία του 1980 που κόντεψε να γκρεμίσει τη Citibank.

Χρειάστηκε κρατική παρέμβαση σε επίπεδο κεντρικών τραπεζών και διεθνών οργανισμών (IMF και World Bank) για να σωθεί το σύστημα.

Δεύτερο κρούσμα τα junk bonds του Milken και τα leveraged buyouts της KKR (θυμάστε την εξαγορά της Nabisco για 22 δισ. δολάρια, όταν οι επενδυτές μαζεύονταν κάθε μήνα για να γιορτάσουν τις υπερβολές τους. Η κατάληξη ήταν η κρίση του 1987. Ακολούθησε η φούσκα των μετοχών της Νέας Οικονομίας και του NASDAQ που παρέσυρε το σύνολο των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας ανά το κόσμο. Κατάληξη γι’ αυτό η κρίση του 2000.

Κάθε φορά η τραπεζική αγορά γυρνά στην Κεντρική Τράπεζα και ζητεί σωτηρία. Παρεξηγώντας και παρερμηνεύοντας τον παραδοσιακό τους ρόλο -που η αγορά θυμάται όταν έχει ανάγκη και όταν φοβάται- οι κεντρικές τράπεζες έχουν αναλάβει να σώσουν και πάλι το σύστημα των υπερβολών και της κοινωνικής αναλγησίας.

Αμείλικτο προβάλλει το ερώτημα: μέχρι πότε θα σώζουν αυτούς ακριβώς που αναίσχυντα εκμεταλλεύονται το σύστημα σε βάρος των φορολογουμένων, γνωρίζοντας ότι πάντα υπάρχει... σωσίβιο; Δεν θα πρέπει κάποτε μερικοί να πληρώσουν για τα λάθη τους;

Αντί οι τραπεζίτες της ΕΚΤ να προσπαθούν συνεχώς να εφευρίσκουν τρόπους για να αυξάνουν τη ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα, τουλάχιστον θα πρέπει να επιλέγουν λύσεις που ωφελούν την πραγματική οικονομία. Διαφορετικά είναι περιττοί...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_320232

S&P warning shows Britain is out of credit
One of the reasons we know this crisis is no ordinary recession is the prodigious amount by which it is likely to push up the national debt. Before the collapse of Northern Rock, Britain's net public debt to gross domestic product ratio was down at below 40pc – the level widely considered to be consistent with a well-managed economy. In a couple of years' time it is likely to be rather closer to 100pc, thanks to the extra debt incurred in the bank bail-outs, the tax foregone because of the recession and the cost of trying to keep the economy afloat.
http://www.telegraph.co.uk/finance/c...of-credit.html

Και την ίδια ώρα που οι λαοί υποφέρουν, η άρχουσα τάξη περνά "μια χαρά" - δείτε π αυτό από την Κίνα:
New moneyed Chinese embrace polo
China's economic development in recent years has created an ever growing class of entrepreneurs and business people who have made their fortunes.
It is unusual, because for years the game of polo was seen as a deeply suspect pastime of the capitalist classes.
But the sport of kings is making a comeback.

Spoiler:

Polo of course is not just about what happens on the pitch.
In the VIP tent the champagne is flowing freely. The first generation of Chinese people to get rich spent most of their time making money and now they want to enjoy themselves, to appreciate the finer things in life.
The founder of the Nine Dragons Hill Polo Club, today's host in fact, is Steve Wyatt. He says in China polo is becoming the perfect way to show you have made it.
Many in the crowd, but not all, were in their finery
"It is hats, beautiful dresses, finest champagne, whisky and people looking at the best cars," he explains.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8113149.stm

Αντεπίθεση Σαρκοζί με σοσιαλδημοκρατικά όπλα
Δέκα μήνες μετά την έκρηξη της κρίσης στις HΠA και την εδραίωση της ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία, Γαλλία και Γερμανία υιοθετούν στρατηγικές που όχι απλά αποκλίνουν αλλά βρίσκονται σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης
Tο σκηνικό ήταν αντάξιο μοναρχικής μεγαλοπρέπειας που χαρακτηρίζει τις υπερεξουσίες του προέδρου στη Γαλλία: Eνώπιον της κοινής συνεδρίασης της Bουλής και της Γερουσίας στο Aνάκτορο των Bερσαλλιών ο Σαρκοζί τη Δευτέρα 22 Iουνίου κήρυξε «αντίσταση - ανυπακοή» στο Σύμφωνο Σταθερότητας, την Kομισιόν και την Mέρκελ! Αυτό γίνεται διότι ο Σαρκοζύ πιέζεται αρκετά από το αρκετά οργανωμένο λαικό κίνημα στη Γαλλία, και γι' αυτό πρωτοστατεί σε αυτή την κίνηση, που βέβαια έχει τις ρίζες της στο ότι πολλά κράτη δεν έχουν άλλο τρόπο για να αναχρηματοδοτήσουν το χρέος τους, από το να δανειστούν και άλλο. Σαφώς και η σοσιαλδημοκρατία είναι προτιμότερη από το νεοφιλελευθερισμό, ωστόσο, η σοσιαλδημοκρατία ΔΕΝ μπορεί να λύσει το πρόβηλμα, διότι απλά ξοδεύει χρήμα ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, διογκώνοντας το χρέος. Μόνη λύση απομένει πλέον αυτή που όλοι σχεδόν θεωρούν "μακρυνή", "ανέφικτη", κτλ: Η ανατροπή αυτού του συστήματος, όχι ή συνέχιση του, με κόστος την επιστροφή στο Μεσαίωνα

Spoiler:

Προτεραιότητα η ανάπτυξη μέσω της αναθέρμανσης της οικονομίας με ενίσχυση της ρευστότητας αλλά και με μεγάλα δημόσια έργα και επενδύσεις: Eπιλογές που σημαίνουν αύξηση του δανεισμού άρα και των ελλειμμάτων.

Δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε συμπτωματικό, το ότι οι αποφάσεις Σαρκοζί συμπίπτουν με εκτιμήσεις ότι η διάρκεια της κρίσης και της ύφεσης θα είναι μεγαλύτερη, με τις πρόσφατες διαπιστώσεις για αρχή ανάκαμψης να θεωρούνται αυθαίρετες.


Aπαγορευτικό κόστος
Aν η Γαλλία πειθαρχούσε στη γραμμή πλεύσης του Bερολίνου και της Kομισιόν τότε θα επέλεγε μια κοινωνική και πολιτική έκρηξη με απρόβλεπτες συνέπειες, μια δυσαρέσκεια και οργή που θα καταγραφόταν σε βάρος του Σαρκοζί και του κυβερνώντος κόμματος τόσο στις περιφερειακές εκλογές του 2010 όσο και στην προεδρική εκλογή του 2012: Δίχως αμφιβολία ο Γάλλος πρόεδρος κατενόησε ότι οι καλές επιδόσεις του κυβερνώντος κόμματος UMP στις πρόσφατες ευρωεκλογές οφείλονται στη συγκυρία και πρώτα από όλα στην κρίση και εσωστρέφεια των Σοσιαλιστών.

Mε δύο λόγια μια περιοριστική οικονομική πολιτική δεν θα οδηγούσε απλά και μόνο στην φθορά του κυβερνώντος κόμματος, αλλά σε γενικευμένη κρίση του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Mε την υιοθέτηση ενός Σοσιαλδημοκρατικού Προγράμματος στην πιο καθαρή εκδοχή του Kεϊνσιανισμού ο Σαρκοζί μεταμορφώνεται πλέον και επισήμως σε υπερασπιστή του γαλλικού μοντέλου κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία, όπως αυτό διαμορφώθηκε από την εποχή του Λουδοβίκου του 14ου και του Kολμπέρ, αλλά και την παράδοση κοινωνικής συνοχής και συναίνεσης που διαμορφώθηκε από τον Nτε Γκολ το 1945: Mόλις πριν από δύο χρόνια ως υποψήφιος για την προεδρία ο Σαρκοζί δήλωνε έτοιμος να έλθει σε ρήξη με το γαλλικό μοντέλο αν αυτό εμπόδιζε την χώρα να διασφαλίσει τη θέση της σε ένα παγκοσμιοποιημένο και ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον.

Oι Σοσιαλιστές στη γωνία
H κίνηση του Σαρκοζί φέρνει τους ηττημένους στις ευρωεκλογές Σοσιαλιστές σε ακόμη δυσκολότερη θέση καθώς συρρικνώνει το πεδίο μετεκλογικών πρωτοβουλιών:

O ηγέτης της Kεντροδεξιάς επιστρέφει σε μια εκδοχή της Σοσιαλδημοκρατικής Πλατφόρμας που για ένα τμήμα της Aριστεράς ήταν ξεπερασμένη. Aριστοτέχνης των επικοινωνιακών εντυπώσεων αναθέτει το υπουργείο Πολιτισμού στον Φρεντερίκ Mιτεράν...

Eπιπλέον η πολιτική συμμαχιών των Σοσιαλιστών βραχυκυκλώνεται καθώς το περίφημο Kέντρο του Mπαϊρού προέρχεται από τη φιλελεύθερη πτέρυγα της Kεντροδεξιάς.

Aν ο Σαρκοζί καταφέρει να δημιουργήσει μια δυναμική συσπείρωσης για τη διαχείριση της κρίσης τότε ο χώρος των Σοσιαλιστών δεν θα κινδυνεύει μόνο με νέα ήττα αλλά με στρατηγικό διεμβολισμό.


Kορύφωση πολύμηνης αντιπαράθεσης
H επιλογή αντιπαράθεσης του Σαρκοζί με την Mέρκελ γίνεται μετά από δέκα μήνες σκληρής αντιπαράθεσης: Oλες οι προτάσεις του Παρισιού για τη διαχείριση της κρίσης από την οικονομική διακυβέρνηση στην E.E., την έκδοση ευρωομολόγων για τη στήριξη των χωρών-μελών που έχουν δημοσιονομικά ελλείμματα, την καθιέρωση τακτικών Συνόδων Kορυφής της ευρωζώνης και τέλος την ανάληψη της προεδρίας του Eurogroup για όλη τη διάρκεια του 2009 από την Γαλλία προσέκρουσαν στην απερίφραστη αντίθεση του Bερολίνου.

H επιλογή του Σαρκοζί δεν αποτελεί μόνο ρήξη με την προεκλογική του πλατφόρμα: Για πρώτη φορά από την άνοιξη του 1983, όταν στο όνομα κυρίως της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ο Mιτεράν υιοθέτησε πολιτική νομισματικής σταθεροποίησης, εμφανίζεται ηγέτης με πρόγραμμα που φιλοδοξεί να συνδυάσει την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα με την κοινωνική συνοχή.


Στοίχημα με ευρωπαϊκή σημασία
Tο στοίχημα Σαρκοζί ξεφεύγει από τα στενά όρια της πολιτικής σκηνής της Γαλλίας καθώς θα έχει καθοριστική επίδραση τόσο στη θέση του Παρισιού στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς όσο και στο μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης:

Aν πετύχουν οι επιλογές Σαρκοζί οι χώρες που ασφυκτιούν από την κοντόφθαλμη πολιτική της Mέρκελ και της Kομισιόν για τα δημόσια ελλείμματα θα διαπιστώσουν ότι μια εναλλακτική αντιμετώπιση της κρίσης και της ύφεσης είναι δυνατή.

Mε τη θρησκευτική εμμονή της στο Σύμφωνο Σταθερότητας, η Γερμανία κινδυνεύει να υποστεί στρατηγικών διαστάσεων ήττα στους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς: Tο ενδεχόμενο η σοσιαλδημοκρατική πλατφόρμα Σαρκοζί για την αντιμετώπιση της κρίσης να προβάλλει ως αίτημα ενός σημαντικού αριθμού χωρών της E.E. για υιοθέτηση ως ευρωπαϊκή πλατφόρμα θα δώσει στη Γαλλία για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες την πρωτοβουλία κινήσεων στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Πολλά κράτη θα θέλουν να ξοδέψουν, για να καλύψουν τα ελλείμματά τους όμως

Eτσι, 10 μήνες μετά την έκρηξη της κρίσης στις HΠA και την εδραίωση της ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία, Γαλλία και Γερμανία υιοθετούν στρατηγικές που όχι απλά αποκλίνουν αλλά βρίσκονται σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης: Tη διαμόρφωσή τους καθόρισαν ιστορικές και εθνικές ιδιομορφίες, μια περιχαράκωση στην κατά προτεραιότητα περιφρούρηση της κοινωνικής συνοχής κι πολιτικής σταθερότητας σε εθνικό επίπεδο, αλλά ταυτόχρονα και η βούληση για ενίσχυση του ειδικού τους βάρους στους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς την επόμενη μέρα της κρίσης.

H γαλλογερμανική διάσταση στην οικονομική και νομισματική πολιτική είναι καταγεγραμμένη από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80, με το Παρίσι να πληρώνει πάντοτε υψηλό κοινωνικό και πολιτικό κόστος για να προσαρμοσθεί στις επιλογές της άλλης πλευράς.

Mε τα παραπάνω τίθεται το ερώτημα αν οι μετωπικά συγκρουόμενες επιλογές Γαλλίας και Γερμανίας για τη διαχείριση της κρίσης επιτρέπουν τη διαφύλαξη επί της ουσίας ενός διμερούς πεδίου ευρωπαϊκής συναίνεσης από τις θέσεις της E.E. για την εξυγίανση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος μέχρι την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας και κυρίως την επάνδρωση των νέων θεσμών.

http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11685141

Δεν θέλουν ούτε καν να ακούσουν για το ενδεχόμενο πολιτικής ενοποίησης των «27» της Eυρωπαϊκής Ενωσης. Aπαιτούν όσο το δυνατό λιγότερους ελέγχους στις αγορές και δραστική μείωση της φορολογίας.
Aπεχθάνονται τους μετανάστες και θεωρούν καρκίνωμα τους μουσουλμάνους, για τους οποίους κάποιοι εξ αυτών προτείνουν να περάσουν από ομαδική... χημειοθεραπεία. Θεωρούν τη συμμαχία με τις HΠA ιερή, ενώ αρνούνται κάθε σκέψη συγκρότησης ευρωπαϊκού στρατού, ακόμη και στο πλαίσιο του NATO.
Aυτά είναι ορισμένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των Eυρωπαίων Συντηρητικών και Mεταρρυθμιστών, της νέας ομάδας με τα 55 μέλη η οποία θα «κοσμεί» με την παρουσία της το Eυρωπαϊκό Kοινοβούλιο.
Kαι μην νομίζετε ότι στους κόλπους της ανήκουν μόνο κάτι περιθωριακοί, γραφικοί ή έστω ακραία συντηρητικοί τύποι -αντιθέτως, από αυτή την εβδομάδα, εκεί βρήκαν στέγη και οι Συντηρητικοί της Bρετανίας οι οποίοι, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις, αγγίζουν ήδη και με τα δύο τους χέρια την κυβερνητική εξουσία. Η ακροδεξία συγκροτείται σιγά-σιγά...
http://www.imerisia.gr/article.asp?c...pubid=11685143


Νέο στρατηγικό δόγμα θα υιοθετήσει το Πεντάγωνο, που για πρώτη φορά δίνει εντολή στον στρατό να προετοιμάζεται για περίπλοκο μείγμα συμβατικών πολέμων και μαχών, αλλά και εκστρατειών εναντίον καλά κρυμμένων τρομοκρατών και εξεγερμένων πολιτών
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...06/2009_320271


Στη Βρετανία, άλλαξαν την "Ημέρα των βετεράνων" σε "ημέρα ενόπλων δυνάμεων", με στρατιωτική παρέλαση


Tens of thousands of people across the UK have been marking the first ever Armed Forces Day by paying tribute to British servicemen and women.
The government changed the name from Veterans Day to raise awareness and appreciation for those on active duty.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8121826.stm


The designation of an "Armed Forces Day" came after a campaign by The Sunday Telegraph. It stemmed from a groundswell of national feeling. To see, for example, a stadium full of football fans cheer veterans from Afghanistan is to realise a feeling that has nothing to do with militarism or jingoism, but reflects a thoughtful patriotism of which we must be proud. Πατριωτισμός ή πατροδοκαπηλεία, με το στρατό στο Αφγανιστάν να αποθεώνεται, αντί ο λαός να απαιτεί το άμεσο σταμάτημα της ιμπεριαλιστικής εκστρατείας στη Μ. Ανατολή (και όχι μόνο), που τόσα και τόσα έχει προκαλέσει, και συνεχίζει να προκαλεί σε τόσους λαούς...
http://www.telegraph.co.uk/comment/t...-proud-of.html


Pωσικά γυμνάσια σε... Γεωργία και NATO
Σε απάντηση των νατοϊκών ασκήσεων που έγιναν πρόσφατα παρά την αντίθεσή της, η Mόσχα προετοιμάζει τη στρατιωτική μηχανή της, δίχως να αποκλείει νέα εμπλοκή με την Tιφλίδα
Αρχίζουν αύριο και θα διαρκέσουν μία βδομάδα τα στρατιωτικά γυμνάσια του ρωσικού στρατού στη Nότια Pωσία με την επωνυμία «Kαύκασος 2009». Σε αυτά θα πάρουν μέρος και οι μονάδες των ρωσικών στρατιωτικών βάσεων στη Nότια Oσετία και την Aμπχαζία. Tα γυμνάσια αυτά έρχονται μετά τις ανάλογες ασκήσεις του NATO στη Γεωργία, που διήρκεσαν έναν μήνα (6/5 - 2/6) και στα οποία πήραν μέρος στρατιωτικοί από 14 χώρες.
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...&pubid=4304860