Πέθανε ο Λάκης Σάντας

[EvilHawk]

Πέθανε σε ηλικία 89 ετών μια εμβληματική φυσιογνωμία της αντίστασης και της αριστεράς, ο Λάκης Σάντας. Είναι ο άνθρωπος που κατέβασε μαζί με το φίλο του Μανόλη Γλέζο τη χιτλερική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης το 1941. Ο Σάντας απεβίωσε στις 7 το πρωί στο νοσοκομείο Σωτηρία.


Μια εμβληματική μορφή της Εθνικής Αντίστασης, ο Λάκης Σάντας, ο άνθρωπος που μαζί με τον Μανώλη Γλέζο κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών, ένα μήνα πριν την συμπλήρωση 70 χρόνων από το κατέβασμα της "σβάστικας" από τον ιερό βράχο.

Ο Απόστολος Σάντας γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1922 στη Λευκάδα. Το 1934, η οικογένεια του εγκαθίσταται στην Αθήνα. Τελειώνει το γυμνάσιο το 1940 και εισάγεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941, ένα μήνα μετά την κατάληψη της Αθήνας και της Ελλάδας από τους Γερμανούς κατακτητές και σε ηλικίας 18 χρονών θα κατεβάσει, μαζί με το φίλο του και Μανόλη Γλέζο τη χιτλερική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης.

Η ενέργεια αποτελούσε την πρώτη μορφή αντίστασης κατά της χιτλερικής κατοχής και είχε μεγάλη απήχηση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό εμπνέοντας χιλίαδες αγωνιστές της αντίστασης.

Εξιστορώντας το εγχείρημα υποστολής της σημαίας στον Ηλία Πετρόπουλο, είχε πει: «Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως. Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κοιτούσαμε. Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη. Να τι πρέπει να τους κάνομε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρουμε. Να την γκρεμίσουμε και να την ξεσχίσουμε και να πλύνουμε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας».

Το 1942 εντάσσεται στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα στην ΕΠΟΝ και βγαίνει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ. Πήρε μέρος σε αρκετές μάχες στην Αιτωλοακαρνανία, στη Φθιώτιδα και στην Αττικοβοιωτία και το 1944 τραυματίστηκε. Το 1946 εξορίζεται στην Ικαρία, το 1947 φυλακίζεται στην Ψυττάλεια, απ' όπου το 1948 στέλνεται στην Μακρόνησο. Θα διαφύγει στην Ιταλία και θα ζητήσει πολιτικό άσυλο στον Καναδά, όπου θα ζήσει μέχρι το 1962. Το 1963 θα επιστρέψει στην Ελλάδα.

Σεμνός σε όλη του τη ζωή έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν κυνηγάω ποτέ τη δημοσιότητα γιατί θεωρώ ότι έχει εξευτελιστεί το ζήτημα πάρα πολύ. Την αντίσταση δεν την κάναμε μόνο εμείς, έχουν σκοτωθεί χιλιάδες παλικάρια, γυναίκες και άνδρες, ανώνυμοι».


Δηλώσεις

«Με το παράδειγμά του, έδωσε στους Έλληνες, μέσα στην καταχνιά της κατοχής, το δικαίωμα να ελπίζουν, το κουράγιο να παλεύουν και τη δυνατότητα να επαναλαμβάνουν τα λόγια του: "Μα εδώ είναι Ελλάδα. Μια μικρή χώρα, που από αυτήν ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Η χώρα που δίνει πάντα το παράδειγμα στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας".Ας κρατήσουμε, σήμερα, την παρακαταθήκη του αυτή. Αλλά και το πρότυπο μιας σεμνής ζωής γεμάτης αγώνες, προσφορά και περηφάνια», δήλωσε ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς.

«Το ΚΚΕ εκφράζει την θλίψη του για το θάνατο του αγωνιστή Λάκη Σάντα που με τόλμη συμμετείχε το Μάη του 1941 στο κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από τον βράχο της Ακρόπολης. Στη συνέχεια μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ με το όπλο πολέμησε κατά των κατακτητών και των συνεργατών τους. Για αυτή την αντιστασιακή του δράση τιμωρήθηκε σκληρά από τις αστικές κυβερνήσεις με φυλακές και εξορίες στην Ικαρία και στην Μακρόνησο. Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένειά του», επισημαίνει το ΚΚΕ.

«Η σημαία της αντίστασης που ύψωσαν στην Ακρόπολη ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος, την περίοδο του φασισμού, σήμερα κυματίζει μεσίστια στις καρδιές μας.Με τον θάνατο του κομμουνιστή Σάντα, η χώρα μας χάνει ένα κομμάτι από τη ζωντανή της ιστορία. Η ανεπανάληπτη γενιά, της ελληνικής εθνικής αντίστασης, αποχαιρετά έναν λαμπρό της εκπρόσωπο», τόνισε σε δήλωσή για τον θάνατο του Λάκη Σάντα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ και της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.

«Ο Απόστολος Σάντας υπήρξε ένα σύμβολο της αντίστασης του λαού μας κατά της γερμανικής κατοχής και του φασισμού. Διέτρεξε όλη του τη ζωή και την αγωνιστική του διαδρομή με απίστευτη σεμνότητα, πράγμα το οποίο κάνει σήμερα την απώλειά του ακόμη μεγαλύτερη. Η Αριστερά και ολόκληρος ο ελληνικός λαός θα τον έχουν πάντα στην καρδιά τους και στη μνήμη τους», αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αριστερά.


ΠΗΓΕΣ: ΝΕΤ - ΝΕΤ FM - ΑΠΕ/ΜΠΕ
Επιμέλεια: Δημήτρης Αλεξόπουλος

[YiannisM]

Ας είναι αιώνια η μνήμη του.

[29gk]

Σεμνός σε όλη του τη ζωή έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν κυνηγάω ποτέ τη δημοσιότητα γιατί θεωρώ ότι έχει εξευτελιστεί το ζήτημα πάρα πολύ. Την αντίσταση δεν την κάναμε μόνο εμείς, έχουν σκοτωθεί χιλιάδες παλικάρια, γυναίκες και άνδρες, ανώνυμοι».

Αυτο για μενα δειχνει και τον ανδρα αλλα και τον ανθρωπο. Ειμαστε φτωχοτεροι σημερα.

[no_logo]

ένας ένας φεύγουν οι αξιόλογοι άνθρωποι που προσέφεραν στον τόπο και μας μένουν τα νούμερα

[manoulamou]

Τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941, θα κατεβάσει, μαζί με το φίλο του Μανόλη Γλέζο τη χιτλερική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης και θα την κρύψει στο πηγάδι που οι αρχαίοι τάιζαν τον Εριχθόνιο, όπου και βρίσκεται θαμμένη εκεί ακόμα. Το 1942 εντάσσεται στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα στην ΕΠΟΝ. Το 1943 βγαίνει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ. Πήρε μέρος σε αρκετές μάχες στην Αιτωλοακαρνανία, τη Φθιώτιδα και την Αττικοβοιωτία και το 1944 τραυματίστηκε. Το 1946 εξορίζεται στην Ικαρία. Το 1947 φυλακίζεται στην Ψυττάλεια απ’ όπου το 1948 στέλνεται στην Μακρόνησο. Θα διαφύγει στην Ιταλία και θα ζητήσει πολιτικό άσυλο στον Καναδά, όπου θα ζήσει μέχρι το 1962. Το 1963 επιστρέφει στην Ελλάδα όπου έκτοτε ζει μόνιμα. Ο ίδιος εξιστόρησε το εγχείρημα υποστολής της σημαίας και ορισμένα περιστατικά από τη δράση του στην Εθνική Αντίσταση, στον Ηλία Πετρόπουλο.


Λάκης Σάντας









...Εξιστορώντας το εγχείρημα υποστολής της σημαίας στον Ηλία Πετρόπουλο, που δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 31 Μαΐου 1993, ο Λάκης Σάντας είχε πει: "Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως. Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κοιτούσαμε. Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη. Να τι πρέπει να τους κάνομε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρουμε. Να την γκρεμίσουμε και να την ξεσχίσουμε και να πλύνουμε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας"...

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=271483

[Νικαετός]

Ένας σεμνότατος αγωνιστής έφυγε. Η εξουσία το μόνο που του πρόσφερε για την ηρωική του πράξη, ήταν φυλακίσεις και εξορίες. Η πατρίδα όμως δεν ξέχασε τον ήρωα Λάκη Σάντα.

[manoulamou]

Σάββατο, 21 Νοεμβρίου 2009
ΛΑΚΗΣ ΣΑΝΤΑΣ. ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΗΡΩΕΣ

Spoiler:

ΣΗΜ: Με τίτλο ''Δεν νιώθω ήρωας, έκανα το καθήκον μου ''στις 29 Μα'ίου 2000
ο Λάκης Σάντας σε συνέντευξη που εδωσε στον υπογράφοντα(επίσης Λευκαδίτη)
και δημοσιευθηκε στα 'ΝΕΑ'(στήλη 30 ερωτήσεις) ειπε:
ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ: Από τη Λευκάδα
ΑΓΑΠΑΕΙ: Την τάξη και την αποτελεσματικότητα
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Πολλή ιστορία
ΕΛΠΙΖΕΙ: Σε μια ιδανική, αταξική, ειρηνική κοινωνία για τα νέα παιδιά
ΑΚΟΥΕΙ: Μόνο τη συνείδησή του
ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Την παγκόσμια ειρήνη

Τη νύχτα της 30ής Μαΐου 1941 ο Απόστολος (Λάκης) Σάντας μαζί με τον Μανώλη
Γλέζο κατέβασαν τη σημαία των ναζί κατακτητών από τον Ιερό Βράχο της
Ακρόπολης. Χθες οι Λευκαδίτες της Αθήνας τίμησαν τον 78χρονο συμπατριώτη
τους σε μια όμορφη εκδήλωση στην Αθήνα όπου οι μνήμες ζωντάνεψαν.

ΕΡ.: Ήρωας:
ΑΠ.: Δεν νιώθω ήρωας, έκανα το καθήκον μου.
ΕΡ.: Σήμερα θα το ξανακάνατε;
ΑΠ.: Με μεγαλύτερο πάθος.
ΕΡ.: Μια εντυπωσιακή πράξη αναγνώρισης του αγώνα σας.
ΑΠ.: Το δάφνινο στεφάνι που μου έβαλε η γειτονιά μου, το 1945, όταν γύρισα
από το αντάρτικο.
ΕΡ.: Θέλετε να ξεχάσετε
ΑΠ.: Τις αδικίες που έγιναν εις βάρος μου.
ΕΡ.: Μανώλης Γλέζος:
ΑΠ.: Φίλος και σύντροφος.
ΕΡ.: Εθνική Αντίσταση:
ΑΠ.: Τιμή σε αυτούς που έπεσαν στους αγώνες για την ελευθερία.
ΕΡ.: Αν η ζωή σας γινόταν ταινία, τι τίτλο θα της δίνατε;
ΑΠ.: «Αγώνες για ιδανικά».
ΕΡ.: Η καλύτερη στιγμή στη ζωή σας;
ΑΠ.: Οι ηρωικές στιγμές στη διάρκεια του αγώνα.
ΕΡ.: Και η χειρότερη;
ΑΠ.: Ο θάνατος της Κλεοπάτρας, της γυναίκας μου.
ΕΡ.: Μακρόνησος, Ψυτάλλεια, Ικαρία ­ φυλακίσεις, εξορίες:
ΑΠ.: Πικρές μνήμες.
ΕΡ.: Ετοιμάζετε βιβλίο;
ΑΠ.: Ναι, με όλες τις αναμνήσεις μου.
ΕΡ.: Προσπαθείτε:
ΑΠ.: Να συμβάλω για έναν κόσμο καλύτερο.
ΕΡ.: Θυμώνετε:
ΑΠ.: Με την ανευθυνότητα.
ΕΡ.: Θα θέλατε να ζήσετε:
ΑΠ.: Στην όμορφη Λευκάδα, το νησί των ποιητών.
ΕΡ.: Αγαπημένος φίλος:
ΑΠ.: Γιάννης Ορφανός. Μου λείπει.
ΕΡ.: Συγκινείσθε:
ΑΠ.: Με τις αναμνήσεις μου.
ΕΡ.: Η νεολαία σήμερα:
ΑΠ.: Αν χρειαστεί θα είναι αντάξια των προγόνων της.
ΕΡ.: Μια συμβουλή στα εγγόνια σας:
ΑΠ.: Να γίνουν καλύτερα από εμένα.
ΕΡ.: Αγαπημένος ηθοποιός;
ΑΠ.: Δημήτρης Χορν.
ΕΡ.: Και τραγουδιστής;
ΑΠ.: Μαρία Φαραντούρη.
ΕΡ.: Πολιτικό που θαυμάζετε:
ΑΠ.: Τον Τρικούπη.
ΕΡ.: Το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας μας:
ΑΠ.: Η ανεργία και η εξάπλωση των ναρκωτικών.
ΕΡ.: Μια σκηνή στον δρόμο που σας εντυπωσίασε;
ΑΠ.: Η εκδήλωση σεβασμού ενός παιδιού σε ηλικιωμένο.
ΕΡ.: Ελλάδα:
ΑΠ.: «... Νιώθω για σε πατρίδα μου στα σπλάχνα χαλασμό...».
ΕΡ.: Αγαπημένο βιβλίο:
ΑΠ: «Πόλεμος και Ειρήνη».
ΕΡ.: Και τραγούδι:
ΑΠ.: «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού».

[aroutis]

Τι να λέμε τώρα.

Ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

[Lord Basil]

αιωνία του η μνημη ,οπως και οσων πολεμησαν για την ελευθερια .

[stef2]

Δυστυχώς ή ευτυχώς η ζωή είναι ευάλωτη...
Το δυστυχημα είναι ότι όταν φεύγουν ήρωες τότε καταλαβαίνουμε ότι μας έχουν μείνει τα λιμά, τα ...σώτα

Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι την σημαία που κατέβασε από την Ακρόπολη, θα έρχονταν κάποιοι ....άλλοι, 70 χρόνια μετά, να την ξαναβάλλουν στην θέση της.......

[PopManiac]

Ένας σεμνότατος αγωνιστής έφυγε. Η εξουσία το μόνο που του πρόσφερε για την ηρωική του πράξη, ήταν φυλακίσεις και εξορίες. Η πατρίδα όμως δεν ξέχασε τον ήρωα Λάκη Σάντα.

Νίκο δυστυχώς η πατρίδα και η κοινωνία τον ξέχασαν...

Και όχι μόνο αυτόν. Αλλά και αυτούς που τους "θυμούνται" το κάνουν μέσω πανηγυρικών μεστών με ξύλινα λόγια και εκφράσεις.

Τουλάχιστον το παράδειγμά του αλλά και η μετέπειτα πορεία του δίχως να ζητά αξιώματα και τιμές ας είναι φωτεινό παράδειγμα και ας χρησιμοποιηθεί σιωπηρά - έστω!!! - από όλους ως μέτρο σύγκρισης με διάφορους (αυτο)δαφνωστεφανωμένους "ήρωες" που λανσάρονται στην κοινωνία ως τέτοιοι(ες)

[aroutis]

Ειναι φανερό το πως τον έχει ξεχάσει η κοινωνία... ακόμα και το συγκεκριμένο thread μόλις 12 post με αυτό έχει.

Ντροπή.

[manoulamou]

Ειναι φανερό το πως τον έχει ξεχάσει η κοινωνία... ακόμα και το συγκεκριμένο thread μόλις 12 post με αυτό έχει.

Ντροπή.

13 posts απο 10 μελη και καποιοι λενε πως ειμαστε... ανδρο "προοδευτικουληδων"!

ΟΜΩΣ οι πραγματικοι ηρωες ειναι συνηθως απλοι καθημερινοι ανθρωποι της διπλανης πορτας και δεν εχουν αναγκη τις τιμες της επισημης πολιτειας!
Οσα κανουν δεν τα κανουν για τη δοξα αλλά γιατι τους το ειπε η καρδια, η συνειδηση τους.
Οι πολιτικοι όποτε τους θυμουνται ειναι για τη δικη τους προσωπικη προβολη...

[aroutis]

13 posts απο 10 μελη και καποιοι λενε πως ειμαστε... ανδρο "προοδευτικουληδων"!

ΟΜΩΣ οι πραγματικοι ηρωες ειναι συνηθως απλοι καθημερινοι ανθρωποι της διπλανης πορτας και δεν εχουν αναγκη τις τιμες της επισημης πολιτειας!
Οσα κανουν δεν τα κανουν για τη δοξα αλλά γιατι τους το ειπε η καρδια, η συνειδηση τους.
Οι πολιτικοι όποτε τους θυμουνται ειναι για τη δικη τους προσωπικη προβολη...

Κοιτα, εδώ σχεδον κανείς δεν ενδιαφέρεται για το ΧτΠ (υπάρχει σχετικό thread) και προφανώς δεν ενδιαφέρεται ουτε για το συγκεκριμένο θέμα.

Τώρα βέβαια, θα μπορούσα να πω και άλλα, αλλα θα υπαρξουν οι γνωστές αντιδράσεις. Πληρωμένες θα μπορούσα να πω.

Δεν πειράζει. Λίγοι και καλοι.

[WAntilles]

Και όχι μόνο αυτόν. Αλλά και αυτούς που τους "θυμούνται" το κάνουν μέσω πανηγυρικών μεστών με ξύλινα λόγια και εκφράσεις.

Εγώ θα μείνω σε αυτά που είναι bold.

Και θα πω -> ΝΤΡΟΠΗ -> ΑΙΣΧΟΣ -> γι' αυτούς που χρησιμοποιούν τέτοια.



ΥΓ: Τον Σάντα δεν τον ήξερα καν. Η μόνη φορά που είχα ακούσει/διαβάσει το όνομά του θα είναι 1-2 φορές σε κάποιο σχολικό βιβλίο ιστορίας, πριν από π.χ. 20 χρόνια.

Ούτε και τον Γλέζο θα θυμόμουνα αν δεν είχε την μετέπειτα πορεία, δημοσιότητα και προβολή.