Οι εργοδότες έχουν την ίδια μύτη. Πράγματα που πρέπει να ειπωθούν

[ggeorgan]

Να ἀπαντήσω στὸν Howard Davies ἢ στὸν ἀπρεπῆ ποὺ τὸν ἐπικαλέσθηκε ; Διότι ὅποιος κατηγορεῖ γιὰ «μποῦρδες» δὲν μπορεῖ μετὰ νὰ δεχθεῖ ἀνοιχτὰ ὅτι ὁ ἴδιος μπορεῖ νὰ ἔχει γράψει μποῦρδες.
Ἀσφαλῶς ἡ παραγωγικότητα τῆς ἐργασίας σὲ ὀποιανδήποτε χώρα ἀκολουθεῖ πολιτικὴ ἐπιλεκτικῆς ἐνισχύσεως τοῦ ἀνθρωπίνου κεφαλαίου ἔναντι τοῦ μὴ ἐνσωματωμένου σὲ ἀνθρώπους κεφαλαίου εἶναι ὑψηλή. Διότι στὴν χώρα αὐτή οἱ κεφαλαιοκράτες θὰ ἐπενδύσουν σὲ κάθε εἴδους μηχανὲς προκειμένου νὰ ἀποφύγουν νὰ προσλάβουν ἀνθρώπους. Γι' αὐτὸ βλέπουμε σὲ χῶρες ὅπως ἡ Ἑλλάδα μερικὰ ἐργοστάσια νὰ ἔχουν περισσοτέρους αὐτοματισμοὺς ἀπὸ ἀντίστοιχα ἐργοστάσια στὶς ΗΠΑ. Ἡ ὑπερπροστασία τοῦ ἀνθρωπίνου κεφαλαίου στὸ τὲλος τὸ καταστρέφει, διότι ἅπαξ καὶ μιὰ διαδικασία παραγωγῆς αὐτοματοποιηθεῖ, ποτὲ δὲν ξαναγυρίζει σὲ ἀνθρώπινα χέρια. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ εἶναι καταστροφικὴ ἡ πολιτικὴ κρατικῶν ἐνισχύσεων σὲ ἐπενδύσεις παγίου κεφαλαίου : μὲ τοὺς φόρους τῶν ἐργατῶν καταστρέφουμε τὴν ἀπασχόλησή τους. Ἐκεῖνο πού παρατηρεῖ ὁ Davies στὴν Γαλλία εἶναι αὐξημένη παραγωγικότητα τῆς ἐργασίας ἀκριβῶς διότι ὅσες δουλειὲς δὲν σηκώνουν αὐτοματισμὸ φεύγουν γιὰ τὴν Κίνα καὶ τὶς Ἰνδίες καὶ δὲν μπαίνουν στὴν στατιστικὴ τῆς παραγωγικότητος τῆς ἐργασίας, άλλὰ στὴν στατιστικὴ τῆς ἀνεργίας. Τὸ γράφει ὁ Davies, ἄλλωστε.
Νὰ σημειώσουμε ἐδῶ ὅτι καὶ οἱ δικοί μας Φωτόπουλοι ἰσχυρίζονται ὂτι ἡ παραγωγικότητα στὴν ΔΕΗ ἀνὰ ἐργαζόμενο εἶναι ὑψηλή. Φυσικὰ καὶ εἶναι, ἀφοῦ ἡ ΔΕΗ ἔχει κολοσσιαῖα κεφάλαια ἐπενδεδυμένα, ὄχι φυσικὰ ἀπὸ Φωτοπούλους ποὺ τὰ διοικοῦν, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς φορολογουμένους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀπολαμβάνουν ἀπόδοση ἀγορᾶς γιὰ τὶς ἐπενδύσεις τους αὐτές. Ἐκεῖνο πού κρίνει τὴν οἰκονομικὴ ἐπίδοση μιᾶς χώρας εἶναι ἡ παραγωγικότητα ὅλων τῶν συντελεστῶν τῆς παραγωγῆς συνολικῶς (total factor productivity). Κι ἐκεῖ εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ ἀνεπτυγμένος κόσμος γενικῶς ἔχει πρόβλημα.
Νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ Davies παραιτήθηκε ἀπὸ Διευθυντὴς τοῦ LSE (τυγχάνω ἀπόφοιτος), διότι εἶχε δεχθεῖ δωρεὲς γιὰ τὴν σχολὴ ἀπὸ τὸν Καντάφι.
Ἀπάντησα, πιστεύω, στὸ τεχνικὸ μέρος. Γιὰ τὶς ἀπρέπειες, περιμένω, ὅπως πάντοτε, δεύτερη πρόκληση. Οἱ ἄντρες, βεβαίως, ἀναγνωρίζουν τὰ λάθη τους.

[Νικαετός]

Το ενδιαφέρον επιβεβαιώθηκε, η συμφωνία δεν κατέληξε. Το υπόλοιπο ποστ σου είναι τρολιά.
Ωστόσο, θα έμαθες ίσως ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ καλοβλέπει τη συχνότητα κατονομάζοντας, μάλιστα, και άλλους υποψήφιους αγοραστές της.

Είναι φυσικό ο ΣΥΡΙΖΑ να καλοβλέπει τη συχνότητα. (Άλλωστε από εκεί και η όλη φασαρία) Ωστόσο θα διαφωνήσουμε στον όρο "τρολιά" μιας και ισχυρίζομαι ότι το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει.
(Οι χαρακτηρισμοί άλλωστε ΔΕΝ αποτελούν και απάντηση).

[Οβελίξ]

Η δε επισήμανση για το δωρεάν ήταν απλώς... επισήμανση. Οτι έλαβε τη συχνότητα δωρεάν (όπως όλος ο κόσμος) και την πουλάει (rumor has it) 7 εκατομμύρια. Μια χαρά ντιλ είναι, όλος ο κόσμος το κάνει. Απλώς, για μια ακόμα φορά, καταλήγουμε στο κλασικό ερώτημα: μπορεί το ΚΚΕ να εφαρμόζει και να καταφεύγει ακριβώς σε εκείνες τις επιχειρηματικές πρακτικές τις οποίες καταγγέλει; Προσωπικά πιστεύω πως μια χαρά μπορεί, αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί. Απλώς ας μην «στραβώνει» μετά τη μούρη του όταν οι απολυμένοι του προσφεύγουν εναντίον του κόμματος. Όταν χρησιμοποιεί «καπιταλιστικά» εργαλεία, να περιμένει ως κόμμα-εργοδότης και τις ανάλογες απαντήσεις.

[Νικαετός]

Συμφωνούμε.

[PopManiac]

Να ἀπαντήσω στὸν Howard Davies ἢ στὸν ἀπρεπῆ ποὺ τὸν ἐπικαλέσθηκε ; Διότι ὅποιος κατηγορεῖ γιὰ «μποῦρδες» δὲν μπορεῖ μετὰ νὰ δεχθεῖ ἀνοιχτὰ ὅτι ὁ ἴδιος μπορεῖ νὰ ἔχει γράψει μποῦρδες.
Ἀσφαλῶς ἡ παραγωγικότητα τῆς ἐργασίας σὲ ὀποιανδήποτε χώρα ἀκολουθεῖ πολιτικὴ ἐπιλεκτικῆς ἐνισχύσεως τοῦ ἀνθρωπίνου κεφαλαίου ἔναντι τοῦ μὴ ἐνσωματωμένου σὲ ἀνθρώπους κεφαλαίου εἶναι ὑψηλή. Διότι στὴν χώρα αὐτή οἱ κεφαλαιοκράτες θὰ ἐπενδύσουν σὲ κάθε εἴδους μηχανὲς προκειμένου νὰ ἀποφύγουν νὰ προσλάβουν ἀνθρώπους. Γι' αὐτὸ βλέπουμε σὲ χῶρες ὅπως ἡ Ἑλλάδα μερικὰ ἐργοστάσια νὰ ἔχουν περισσοτέρους αὐτοματισμοὺς ἀπὸ ἀντίστοιχα ἐργοστάσια στὶς ΗΠΑ. Ἡ ὑπερπροστασία τοῦ ἀνθρωπίνου κεφαλαίου στὸ τὲλος τὸ καταστρέφει, διότι ἅπαξ καὶ μιὰ διαδικασία παραγωγῆς αὐτοματοποιηθεῖ, ποτὲ δὲν ξαναγυρίζει σὲ ἀνθρώπινα χέρια. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ εἶναι καταστροφικὴ ἡ πολιτικὴ κρατικῶν ἐνισχύσεων σὲ ἐπενδύσεις παγίου κεφαλαίου : μὲ τοὺς φόρους τῶν ἐργατῶν καταστρέφουμε τὴν ἀπασχόλησή τους. Ἐκεῖνο πού παρατηρεῖ ὁ Davies στὴν Γαλλία εἶναι αὐξημένη παραγωγικότητα τῆς ἐργασίας ἀκριβῶς διότι ὅσες δουλειὲς δὲν σηκώνουν αὐτοματισμὸ φεύγουν γιὰ τὴν Κίνα καὶ τὶς Ἰνδίες καὶ δὲν μπαίνουν στὴν στατιστικὴ τῆς παραγωγικότητος τῆς ἐργασίας, άλλὰ στὴν στατιστικὴ τῆς ἀνεργίας. Τὸ γράφει ὁ Davies, ἄλλωστε.
Νὰ σημειώσουμε ἐδῶ ὅτι καὶ οἱ δικοί μας Φωτόπουλοι ἰσχυρίζονται ὂτι ἡ παραγωγικότητα στὴν ΔΕΗ ἀνὰ ἐργαζόμενο εἶναι ὑψηλή. Φυσικὰ καὶ εἶναι, ἀφοῦ ἡ ΔΕΗ ἔχει κολοσσιαῖα κεφάλαια ἐπενδεδυμένα, ὄχι φυσικὰ ἀπὸ Φωτοπούλους ποὺ τὰ διοικοῦν, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς φορολογουμένους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀπολαμβάνουν ἀπόδοση ἀγορᾶς γιὰ τὶς ἐπενδύσεις τους αὐτές. Ἐκεῖνο πού κρίνει τὴν οἰκονομικὴ ἐπίδοση μιᾶς χώρας εἶναι ἡ παραγωγικότητα ὅλων τῶν συντελεστῶν τῆς παραγωγῆς συνολικῶς (total factor productivity). Κι ἐκεῖ εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ ἀνεπτυγμένος κόσμος γενικῶς ἔχει πρόβλημα.
Νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ Davies παραιτήθηκε ἀπὸ Διευθυντὴς τοῦ LSE (τυγχάνω ἀπόφοιτος), διότι εἶχε δεχθεῖ δωρεὲς γιὰ τὴν σχολὴ ἀπὸ τὸν Καντάφι.
Ἀπάντησα, πιστεύω, στὸ τεχνικὸ μέρος. Γιὰ τὶς ἀπρέπειες, περιμένω, ὅπως πάντοτε, δεύτερη πρόκληση. Οἱ ἄντρες, βεβαίως, ἀναγνωρίζουν τὰ λάθη τους.

Χμμ, βλέπω πως η μπουρδολογία συνεχίζεται καθώς ενστερνιστήκατε μια βλακεία πλήρως ατεκμηρίωτη που επικαλέστηκε ένας businessman (και αποτυχημένος πολιτικός υποψήφιος) των ΗΠΑ και στην οποία απάντησε πολύ σωστά ο Davies.

Ως απόφοιτος του LSE (και παρεκτός και αν ο τίτλος σας δώθηκε λόγω επωνύμου a la Καντάφι υιοού, που είμαι βέβαιος πως δεν ισχύει) φαντάζομαι πως γνωρίζετε πως απαντήσεις που πετάνε την μπάλα στην εξέδρα και μιλάνε για άλλα αντί άλλων για να τεκμηριώσουμε (και καλά) νεοφιλελεύθερες απόψεις που τεχνικώς έχουν κοπεί εδώ και χρόνια "κόβονται" ή υφίστανται την κριτική που τους αξίζει. και μάλιστα, όταν περιφέρεστε σε διάφορα φόρα στην πιάτσα γράφοντας πολυτονικά και εισπράττοντας αντίστοιχες κριτικές

O Davies δίνει μια σοβαρή άποψη για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας της Γαλλίας και υποστηρίζει με στοιχεία πως δεν οφείλεται σε κενό παραγωγικότητας και μάλιστα η Γαλλία στο productivity per capita per hour worked έχει από τα υψηλότερα επίπεδα σε χώρες OECD, που αποτελεί και τον πλέον σωστό δείκτη.

Τεχνικώς, το TFP είναι κάτι το οποίο όλοι μπορούν να περιγράψουν αλλά κανένας να αντιληφθεί πλήρως και αυτό το λέει ένας νομπελίστας από ΗΠΑ, αφήστε δε που το TFP δεν είναι και ο καλύτερος μπούσουλας.

Τέλος, τι σχέση έχει η ΔΕΗ και η συζήτηση περί παραγωγικότητας όταν επί της ουσίας αναφέρεστε σε μονοπωλιακή αγορά;;;;

Φαίνεται, έχει περάσει πολύς καιρός από τις μέρες του LSE...

Αντρίκεια μιλώντας

[ggeorgan]

Οἱ θέσεις τῶν δύο πλευρῶν ἐξετέθησαν νομίζω ἐπαρκῶς. Ὅποιος θέλει νὰ κατανοήσει τὴν διαφορὰ τῶν ἐπιχειρημάτων ἑκατέρου τῶν συνομιλητῶν τὸ μπορεῖ.
Συνεπῶς, καταγράφω μόνον τὴν θλίψη μου διότι, ἐνῶ ἀπάντησα πλήρως μὲ τεχνικοὺς ὅρους καὶ εὐπρεπῶς, κάποιος δὲν σέβεται τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του. Εὐτελέστατα ὅλα τὰ σχόλιά του. Δὲν πειράζει, ἡ πραγματικότης θὰ μᾶς προσγειώσει βαθμιαῖα ὅλους. Μόνον πού, ὅσο κλείνουμε τὰ μάτια, ἡ ταρίφα γράφει καὶ πληρώνουμε. Οἱ περισσότεροι ἐργοδότες λιγώτερο, οἱ ἐργάτες πολὺ περισσότερο. Τὸ εἰρωνικὸ εἶναι ὅτι οἱ χειρότεροι δήμιοι τῶν ἐργατῶν εἶναι ἀκριβῶς αὐτοὶ ποὺ φωνάζουν ἀπὸ τὶς στέγες ὅτι τοὺς ἀγαποῦν.

[no_logo]

Η αλήθεια για όσα συμβαίνουν στον Ριζοσπάστη. Του Κυριάκου Ζηλάκου


Η διεύθυνση του Ριζοσπάστη, με σειρά άρθρων και σχολίων της που δημοσιεύει τις τελευταίες μέρες επιχειρεί να αντιστρέψει στα μάτια των αναγνωστών της εφημερίδας την πραγματικότητα, σχετικά με όσα συμβαίνουν στον Ριζοσπάστη, που έχουν να κάνουν με τις απολύσεις και την ουσιαστική παύση πληρωμών στους εργαζόμενους.Βασικά τους εργαλεία το ψέμα, η εκμετάλλευση των συναισθημάτων των αναγνωστών τους και η στοχοποίηση όσων τολμάνε όχι να πούνε κάτι διαφορετικό αλλά ακόμα και να ρωτήσουν κάτι.

Του Κυριάκου Ζηλάκου, ενός από τους 14 απολυμένους δημοσιογράφους του Ριζοσπάστη μετά από 25 χρόνια προσφοράς στην εφημερίδα.

Είναι ενδεικτικό ότι αποφεύγουν επιμελώς να κάνουν χρήση της λέξης «απολύσεις» και αντί γι' αυτό μιλάνε για «μειώσεις προσωπικού». Ταυτόχρονα, για να περιχαρακώσουν την πληροφόρηση και να την «αποστειρώσουν» καταγγέλουν τα «διάφορα ύποπτα μπλογκς και ιστοσελίδες», δαιμονοποιώντας οτιδήποτε θεωρείται μη ελεγχόμενο και ως εκ τούτου εχθρικό. Θέλουν να εμφανίσουν ως αληθινό, όλα τα ψέματα που αραδιάζουν για να στηρίζουν τις καταστροφικές για την εφημερίδα επιλογές τους, που εκθέτουν το ΚΚΕ και την ιστορική του πορεία. Το πιο αισχρό στοιχείο αυτής της άθλιας προπαγάνδας που κάνουν είναι ότι επιχειρούν να χρεώσουν στους ανθρώπους που απολύουν και στους άλλους που κρατάνε απλήρωτους για 7 μήνες, προθέσεις για... υπονομευτική δουλειά κατά του Ριζοσπάστη και κατά του ΚΚΕ.

Πέρα από όλα τα άλλα είναι και ανήθικο να συκοφαντούν ανθρώπους που έβαλαν πλάτη στην εφημερίδα επί δεκαετίες, με την ιδιότητα είτε του μέλους είτε του μη μέλους του ΚΚΕ. Δούλεψαν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία επί δύο και τρεις δεκαετίες για την εξυπηρέτηση των σκοπών της εφημερίδας για την ενημέρωση του λαού και τώρα αντιμετωπίζονται σαν παράπλευρες απώλειες μιας ελεηνής επιχείρησης που ακούει στο όνομα «εκκαθάριση».

Η αθλιότητα τους έφθασε και στο σημείο να δημοσιεύσουν στον Ριζοσπάστη (14/02/2013), ώστε τάχα «να γνωρίζουν οι αναγνώστες» (με τί σκοπό άραγε, τα ονόματα των 14 δημοσιογράφων - κάτι σαν επικήρυξη - που πήγαν στην ΕΣΗΕΑ για να ζητήσουν να γίνει συνέλευση προσωπικού και παρέμβαση του σωματείου τους, ώστε να υπάρξουν κάποιες απαντήσεις από τη διεύθυνση της εφημερίδας. Αυτό έγινε όταν συμπληρώθηκαν 6 μήνες απληρωσιάς, αφού πρώτα εξαντλήθηκαν όλα τ' άλλα περιθώρια, μετά από δύο μήνες προσπαθειών και εκκλήσεων στο εσωτερικό της εφημερίδας, που συναντούσαν τοίχο απροσπέλαστο. Το ερώτημα που έμπαινε είναι, τί θα γίνει με τις πληρωμές και ποιό θα είναι το πρόγραμμα των απολύσεων. Μάλιστα κατατέθηκαν, σε προσωπικές επαφές με μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, αφού οποιαδήποτε ομαδική συζήτηση απαγορεύτηκε, προτάσεις για μειώσεις μισθών ώστε να μην γίνουν απολύσεις. Απαντήσεις δεν δόθηκαν ή μάλλον δόθηκαν με τις απολύσεις που κατά κύματα γίνονται. Το τρίμηνο Δεκέμβρη – Γενάρη – Φλεβάρη έχουν ήδη απολυθεί 14 εργαζόμενοι από τον Ριζοσπάστη.

Αυτό πραγματικά που συμβαίνει στον Ριζοσπάστη είναι μια εκκαθαριστική επιχείρηση. Απομακρύνονται όσοι δεν είναι μέλη του ΚΚΕ, ενώ από όσους είναι μέλη απομακρύνονται, αφού πρώτα στοχοποιηθούν κομματικά, οι μη αρεστοί στην παρέα (για να μη κάνουμε χρήση άλλου όρου) που έχει καταλάβει την εφημερίδα και την χρησιμοποιεί σαν φέουδό της, υπό την πλήρη κάλυψη της ηγεσίας του ΚΚΕ. Στόχος τους είναι ο όποιος Ριζοσπάστης προκύψει, να βγαίνει από μια ομάδα που θα εργάζεται έξω από οποιοδήποτε εργασιακό πλαίσιο, με το μανδύα της «εθελοντικής δουλειάς». Θέλουν να διώξουν όσους αμοίβονται με βάση τις συλλογικές συμβάσεις και να τους αντικαταστήσουν με νέους που θα πληρώνονται με βάση τον κατώτερο μισθό που όρισε η Τρόικα για τους νέους κάτω των 25 ετών, δηλαδή με 426 ευρώ το μήνα.

Το πρόβλημα, όπως δείχνουν και τα οικονομικά στοιχεία της εφημερίδας, δεν είναι κυρίως οικονομικό. Αλλωστε ο Ριζοσπάστης έχει έσοδα από την κυκλοφορία του που φθάνουν τα 300.000 ευρώ το μήνα, πράγμα που δεν δικαιολογεί την παύση πληρωμών που έφθασε τους 7 μήνες. Εξάλλου, πως χρηματοδοτούν τις μαζικές απολύσεις; Αυτό που θέλουν, σε τελική ανάλυση, είναι να αντικαταστήσουν τους 83 δημοσιογράφους (τόσοι ήταν το Δεκέμβρη) με μέσο μισθό τα 1.400 ευρώ, με 40 «εργαζόμενους» κάτω των 25 ετών των 400 ευρώ το μήνα. Ηδη αυτό εφαρμόζεται στην Τυποεκδοτική.

Στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης συγκάλυψης της αλήθειας και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, μέσα από την αρθρογραφία του Ριζοσπάστη, επιχειρούν να τσουβαλιάσουν τους εργαζόμενους στο Ριζοσπάστη και τις όποιες δίκαιες αντιδράσεις τους απέναντι στην κακοποίηση που υφίσντανται, με την... αστική «προπαγάνδα». Σε σχετικό άρθρο στον κυριακάτικο Ριζοσπάστη γράφεται πως όλα αυτά γίνονται «ακριβώς επειδή το ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, πάνε κόντρα στο ρεύμα». Πάντως, οι εργαζόμενοι στον Ριζοσπάστη αλλά και στις άλλες κομματικές επιχειρήσεις του ΚΚΕ, αυτό που βλέπουν είναι πως από την ηγεσία του ΚΚΕ αξιοποιείται εναντίον τους αυτό το «ρεύμα» της μνημονιακής πολιτικής.

Από κει και πέρα, κανέναν δεν πείθουν οι αφορισμοί του είδους «ο Ριζοσπάστης δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση». Ε λοιπόν, ο Ριζοσπάστης δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση όσο δεν είναι καπιταλισμός αυτό που γίνεται στην Κίνα. Λένε ακόμα πως δεν είναι «κερδοσκοπική εταιρεία». Δηλαδή τις μας λένε, όποιος διακηρύσσει ότι δεν είναι κερδοσκοπική εταιρεία μπορεί να παραβιάζει βάναυσα τα δικαιώματα όσων εργάζονται στις επιχειρήσεις του. Με την ίδια λογική και οι μεγαλοεκδότες θα μπορούσαν να πουν τα ίδια ή ακόμα και να έφτιαχναν ένα «κόμμα» (εκτός από τα κόμματα που στηρίζουν) για να βαφτίσουν τις δραστηριότητές τους «κομματικές επιχειρήσεις».

Βέβαια, γράφονται και πολλά άλλα ψέματα. «Δεν έγιναν μειώσεις μισθών, όπως σε όλα τα αστικά ΜΜΕ». Μέγα ψέμα. Στο Ριζοσπάστη, από το καλοκαίρι του 2010 έγιναν μειώσεις 15-40% στους μισθούς όσων είναι μέλη του ΚΚΕ με τον μανδύα της «εθελοντικής» προσφοράς, υπό την απειλή της διαγραφής και της απόλυσης. Δηλαδή, η αποθέωση των ατομικών συμβάσεων. Λένε ότι «οι εργαζόμενοι στο Ριζοσπάστη έχουν ενημερωθεί». Ψέμα, η μόνη ενημέρωση που έγινε ήταν στις 18 Δεκέμβρη 2012 όταν ανακοινώθηκε υπό μορφή «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ότι θα γίνουν μαζικές απολύσεις. Μάλιστα όταν εξαντλούν όλα αυτά τα ψέματα, καταλήγουν και στο κυνικό συμπέραμα πως και οι άλλοι τα ίδια κάνουν... «Ξέρουμε, γράφουν, από την ίδια μας την πείρα, όχι μόνο της εφημερίδας αλλά και του Κόμματος - άλλωστε εκατοντάδες μέλη του και μέλη της ΚΝΕ έχουν απολυθεί και έχουν μείνει άνεργοι, ή δουλεύουν έχοντας αρκετούς μήνες να πληρωθούν - τι σημαίνουν οι σημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε και που μας εξαναγκάζουν να πάρουμε αυτά τα αναγκαία μέτρα». Επειδή λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά αποφάσισαν, οι κατέχοντες το Ριζοσπάστη, να κάνουν κι αυτοί τα ίδια.

Οσο για την προτροπή με την οποία κλείνει το άρθρο στον κυριακάτικο Ριζοσπάστη «όλοι στη μάχη για την υπεράσπιση του “Ριζοσπάστη”», αυτό που βλέπουμε είναι η μάχη για την διάλυση του Ριζοσπάστη από την παρέα που τον έχει καταλάβει. Η μάχη για την εξόντωση των ανθρώπων που τον στήριζαν με τη δουλειά τους επί δεκαετίες, για να φέρουν χωρίς εμπόδια σε πέρας την αποστολή που έχουν αναλάβει. Είναι η μάχη για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για την επιβολή ατομικών συμβάσεων, για την αξιοποίηση των μνημονίων. Είναι τελικά η μάχη, με το αζημίωτο, που δίνει η ηγεσία του ΚΚΕ προσφέροντας συνολικά στην εργοδοσία και την κυβέρνηση το καλύτερο άλλοθι για να εφαρμόσουν την καταστροφική για το λαό πολιτική τους. Πάντως, εάν οι εχθροί του ΚΚΕ μπορούσαν να υπαγορεύσουν στην ηγεσία του κάποια πολιτική, αυτά θα του έλεγαν να κάνει.

http://tvxs.gr/news/έγραψαν-είπαν/η-...ζηλάκου

[Οβελίξ]

Αναθεωρητές, οπορτουνιστές, προδότες του λαϊκού κινήματος. Ανατραφήκατε στα σπλάχνα του κόμματος και τώρα το αποκηρύσσετε με δηλώσεις μετανοίας σαν αυτή. Άξιος ο μισθός που σας δίνουν οι νέοι σας πάτρωνες, ταξικοί εχθροί του εργαζόμενου λαού.

[applebite]

Off Topic

Οἱ ἄντρες, βεβαίως, ἀναγνωρίζουν τὰ λάθη τους.

Φράση σωβινισμού, και δη γραμμένη με πολυτονικό?
Προφανώς όταν ειπώθηκε ότι η κρίση θα μας γυρίσει στη δεκαετία του '50, κάποιοι το πήραν πιο σοβαρά απ'ότι έπρεπε και είπαν να μπουν στο πετσί του ρόλου.
Αν η οπισθοδρόμηση είναι γραμμική (1 χρόνος ~= -20 χρόνια), να υποθέσουμε ότι σε ~6-7 χρόνια τα επιχειρήματα εδώ μέσα θα προβιβαστούν σε επίπεδο "θα μου κλάσετε τον μπούτσον"?

[GetRid]

Off Topic

Φράση σωβινισμού, και δη γραμμένη με πολυτονικό?
Προφανώς όταν ειπώθηκε ότι η κρίση θα μας γυρίσει στη δεκαετία του '50, κάποιοι το πήραν πιο σοβαρά απ'ότι έπρεπε και είπαν να μπουν στο πετσί του ρόλου.
Αν η οπισθοδρόμηση είναι γραμμική (1 χρόνος ~= -20 χρόνια), να υποθέσουμε ότι σε ~6-7 χρόνια τα επιχειρήματα εδώ μέσα θα προβιβαστούν σε επίπεδο "θα μου κλάσετε τον μπούτσον"?

«Λαμπυριζούσης και σαλαγιζούσης της σελήνης, εν τη παραλίμνη της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς...»




Πέρα από την πλάκα η φυλή του συγκεκριμένου συμφορουμίτη αυτό ακριβώς που αναφέρεις επιδιώκει. Και μέχρι στιγμής το επιτυγχάνει.

[no_logo]

μέσα στην εβδομάδα ξεκινά το συνέδριο του κκε
Διαβάστε το για εμπέδωση

Του Γιώργου Μιχαηλάρη
Δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη

Προς απάντησή τους, παραθέτω σήμερα την επιστολή που κατέθεσα στις 6 Μαρτίου 2013 στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ (υπενθυμίζω ότι ο Ριζοσπάστης είναι όργανο της) και για την οποία μέχρι σήμερα δεν πήρα ποτέ απάντηση:

Δεκέμβρης 2011 – Χαλυβουργία (Ασπρόπυργος): Για δεύτερο συνεχόμενο μήνα απεργίας βρισκόμουν σε καθημερινή βάση στη πύλη του εργοστασίου μαζί με τους χαλυβουργούς, από το πρωί μέχρι το βράδυ, για το ρεπορτάζ της μεγάλη απεργίας, όπως άλλωστε και τους επόμενους 7 μήνες, χωρίς να λείψω ούτε μία ημέρα ακόμα και σε αργίες και γιορτές. Πάλευα από το δικό μου μετερίζι. Το μετερίζι του ρεπορτάζ για τα δύο αιτήματα τους: Εφαρμογή Συλλογικής σύμβασης, καθώς ο Μάνεσης ήθελε να επιβάλει 5θημερο και καμία απόλυση ή αναγκαία μείωση του προσωπικού ως εναλλακτική λύση.

Δεκέμβρης 2012 – Ριζοσπάστης: Η διεύθυνση της εφημερίδας σε σύσκεψη (μετά από τέσσερα και πλέον χρόνια) του απλήρωτου και εξαθλιωμένου προσωπικού, ξερά και κοφτά ανακοινώνει ότι επειδή το κόμμα, γενικά, έχει οικονομικά προβλήματα, προχωράει άμεσα σε «αναγκαία μείωση προσωπικού», όπως ως άλλη εργοδοσία «βάφτισε» και αυτή τις απολύσεις.

Πριν σπεύσει κάποιος να πει ότι πάω να «τσουβαλιάσω» το μεγαλοβιομήχανο – καπιταλιστή Μάνεση με το ΚΚΕ, απαντώ αρχή εξαρχής με ένα μεγάλο ΟΧΙ. Και ακριβώς για το λόγο αυτό και μετά από 17 χρόνια ρεπορτάζ στην εφημερίδα του ΚΚΕ και της εργατικής τάξης, στους δρόμους, στα εργοστάσια, στις γειτονιές, στα φτωχόσπιτα, δε θα μπορέσω ποτέ να δεχτώ, ότι αντιμετωπίστηκα εγώ και άλλοι σύντροφοι με πολλά χρόνια εργασίας, σαν «εχθροί του κόμματος».

Λοιδορηθήκαμε, στοχοποιηθήκαμε, μας έριξαν στην αρένα της «ανθρωποφαγίας» με την ελπίδα να μας κατασπαράξουν οι άλλοι σύντροφοι. Και όλα αυτά γιατί είπαμε ότι δεν μπορούμε να επιβιώσουμε μετά από 6 μήνες απληρωσιάς. Γιατί ζητήσαμε και περιμέναμε για πολύ καιρό – μετά από δύο επιστολές – να γίνει Γενική Συνέλευση, γιατί μετά τη συνεχή άρνηση της διεύθυνσης στο αίτημα αυτό, αναγκαστήκαμε να πάμε στο σωματείο μας (χωρίς καμία αυταπάτη για το τι αυτό πρεσβεύει). Η απάντηση ποια ήταν; Προσωπικές επαφές των υπευθύνων των τμημάτων με τον καθένα ξεχωριστά, η δημοσίευση των ονομάτων μας εν είδη διαπόμπευσης στον κόσμο του ΚΚΕ και τέλος με άρθρα και σχόλια γίνεται προσπάθεια να εμφανιστούμε ως «προνομιούχοι» που δε σεβόμαστε τα 1230 ευρώ που μάζεψαν φοιτητές για την εφημερίδα. Θεωρούμαστε προνομιούχοι γιατί οι μισθοί μας είναι με βάση τη …ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ του κλάδου!!!
Ξεχνώντας βέβαια ότι παρά τη σύμβαση, ποτέ και κανένας από εμάς, όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει πληρωθεί για κυριακάτικα, αργίες, εκτός έδρας, οδοιπορικά ή οποιοδήποτε άλλο έξοδο κίνησης.

Όχι, το ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση σαν τη Χαλυβουργία του Μάνεση. Ο Ριζοσπάστης είναι Οργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, του κόμματος της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και σε αυτό συνειδητά βρισκόμαστε όλοι όσοι εργαζόμαστε εκεί μέλη του κόμματος και μη.

Επιλέξαμε το επάγγελμα που αποφασίσαμε να το ασκήσουμε στη συγκεκριμένη εφημερίδα αρνούμενοι πολλές προτάσεις του αστικού τύπου μαζί με όλα τα προνόμια που έδιναν. Ένα ολόκληρο ανθρώπινο δυναμικό στο οποίο η εφημερίδα επένδυσε και βοηθούσε με πολλούς τρόπους το Κόμμα και που δε μπορεί να καταλάβει ο οποιοσδήποτε νομίζει ότι η δουλειά μας είναι να γράφουμε απλά 50 λέξεις.
Αυτό το ανθρώπινο δυναμικό καταστρέφεται με συνοπτικές διαδικασίες από τη διεύθυνση της εφημερίδας προφανώς κατ΄εντολή της κομματικής ηγεσίας και αφού έφτασε να μην έχει να φάει, πετιέται στο δρόμο της ανεργίας, στην πιο άγρια φάση της καπιταλιστικής κρίσης.

Θεωρώ λοιπόν εγκληματικές τις ενέργειες της ηγεσίας για το Κόμμα και κατ΄επέκταση για το κίνημα, οι οποίες αποτελούν κακό προηγούμενο που θα το βρούμε όλοι μπροστά μας. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος:

Σε ποιο κομματικό εγχειρίδιο αναφέρει ότι «δεν είναι λειτουργικές οι συνελεύσεις» όπως υποστήριξε ο διευθυντής της εφημερίδας στα απλό αίτημα μας να συζητήσουμε και να δοθούν κάποιες πιο συγκεκριμένες απαντήσεις από τα γενικόλογα: Δεν ξέρουμε αν θα πληρωθείτε, αν θα απολυθείτε, αν θα μείνετε και πως θα μείνετε στην εφημερίδα. Απλά «καθίστε και βράστε στο ζουμί σας» ουσιαστικά παρακαλώντας να απολυθείτε για να πάτε φαγητό στα παιδιά σας. Είναι αδικαιολόγητη αυτή η συμπεριφορά εργατικού κομμουνιστικού κόμματος απέναντι σε δικούς της ανθρώπους. Και κυρίως δίνει πάτημα στον οποιονδήποτε εργοδότη να υποστηρίξει ακριβώς τα ίδια για να επιβάλει «εργασιακή ειρήνη» στο χώρο εργασίας.
Που έχει ξαναγίνει είτε σε αστικό μέσο ενημέρωσης είτε σε οποιονδήποτε άλλο εργασιακό χώρο να δημοσιεύονται ονόματα εργαζομένων και να τους «κρεμάνε στα μανταλάκια» επειδή αναγκάστηκαν μετά την αδιαλλαξία της διεύθυνσης να καταφύγουν στο συνδικαλιστικό τους όργανο, το σωματείο; Και δεν είναι προσωπικό το θέμα γιατί οι δεσμοί οι δικοί μου και των υπολοίπων στην εφημερίδα με το κόμμα και τους συντρόφους έχουν σφυρηλατηθεί χρόνια τώρα και σε καθημερινή βάση και όποιος νομίζει ότι μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους γελιέται. Το μόνο που κατορθώθηκε είναι στο μέλλον να δούμε ανάλογη πρακτική να εφαρμόζεται από άλλο εργοδότη, αφού εμείς οι ίδιοι τους δείξαμε το δρόμο!

Από πού κι ως που θεωρείται επιχείρημα ότι οι εργαζόμενοι του Ριζοσπάστη πληρώνονται με τη συλλογική σύμβαση και όχι με 700 ευρώ, όπως γράφεται στα σχόλια, επιχειρώντας να μας παρουσιάσει στα μέλη – αναγνώστες της εφημερίδας ουσιαστικά ως προνομιούχους. Τελικά αν ο σκοπός είναι όσοι εργάζονται στα μέσα ενημέρωσης του κόμματος να αμοίβονται με 600 – 700 ευρώ και να μην εφαρμόσετε τις συλλογικές συμβάσεις όπως αναφέρεται άλλωστε και στις θέσεις του 19ου Συνεδρίου μπορείτε να το πείτε ανοιχτά. Είναι ντροπή όμως να προσπαθείτε να μας βγάλετε προνομιούχους και βολεμένους επειδή αμοιβόμαστε με κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας, από την οποία προφανώς θέλετε να απαλλαγείτε όπως και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες των αστικών μέσων ενημέρωσης.

Κοντά 17 χρόνια τώρα στο Ριζοσπάστη αλλά και πιο πριν από τα χρόνια των Νέων Πρωτοπόρων και της ΚΝΕ που ήμουν μέλος διαπαιδαγωγήθηκα να παλεύω για συγκεκριμένες αξίες και ιδανικά και έτσι θέλω να συνεχίσω μέχρι το τέλος της ζωής μου. Στα 17 χρόνια ρεπορτάζ στο «Ριζοσπάστη» δε κέρδισα προνόμια και παχυλούς μισθούς. Το μόνο που κατάφερα να κερδίσω είναι οι χαλυβουργοί του Ασπροπύργου μετά από 9 μήνες καθημερινά στο πλάι τους να με αποκαλούν «ο δημοσιογράφος των χαλυβουργών» και οι συνάδελφοι της εφημερίδας να με προσφωνούν «ο χαλυβουργός»! Οι χαλυβουργοί είναι αυτοί όμως που με έμαθαν να μη σκύβω το κεφάλι και να αγωνίζομαι για το δικαίωμα στην εργασία, για να μπορώ να ζήσω την οικογένειά μου με αξιοπρέπεια. Είναι η μάνα ενός 19χρονου παλληκαριού που σκοτώθηκε σε εργατικό ατύχημα και τη βοήθησα με τις μαρτυρίες που είχα μαζέψει για το ρεπορτάζ, να μη μείνει ατιμώρητο το έγκλημα που στοίχησε τη ζωή του παιδιού της, που με δίδαξε να μη το βάζω κάτω και να παλεύω.

Αυτό κάνω και τώρα παλεύω για να έχει η μικρή μου κόρη φαΐ στο σπίτι και βγάζω κραυγή. Μπορεί να είναι δυνατή και να μη σας αρέσει αλλά τέτοια κραυγή είναι. Και σας φωνάζω δυνατά, ότι οι επιλογές που κάνετε είναι καταστροφικές και εγκληματικές και από αυτές μόνο ο εχθρός θα κερδίσει!

Υ.Γ. Είναι σίγουρο ότι ο Ριζοσπάστης θα συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς εμένα. Θα μπορέσει όμως με τη πορεία που δρομολογείται να αποτελέσει το καλύτερο και αναντικατάστατο «όπλο» στα χέρια των μελών και κυρίως των εργατών ή θα μετατραπεί σε μια απλή κομματική μπροσούρα για την ικανοποίηση των υψηλόβαθμων κομματικών στελεχών;

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

http://tvxs.gr/news/έγραψαν-είπαν/έν...οσπάστη

[applebite]

Για να παραφράσουμε και τον θείο Όσκαρ, το Ελληνικό είναι πιθανότατα το μοναδικό κομμουνιστικό κόμμα που κατάφερε να φτάσει από το μανιφέστο και την εμπροσθοφυλακή στην ιεραρχική σήψη, τη νομενκλατούρα, τον απολυταρχισμό και την καπιταλιστική διαχείριση, χωρίς το συνηθισμένο διάλειμμα εξουσίας. Αναμένουμε και μαυσωλείο Μαΐλη...

[George978]

Για να παραφράσουμε και τον θείο Όσκαρ, το Ελληνικό είναι πιθανότατα το μοναδικό κομμουνιστικό κόμμα που κατάφερε να φτάσει από το μανιφέστο και την εμπροσθοφυλακή στην ιεραρχική σήψη, τη νομενκλατούρα, τον απολυταρχισμό και την καπιταλιστική διαχείριση, χωρίς το συνηθισμένο διάλειμμα εξουσίας. Αναμένουμε και μαυσωλείο Μαΐλη...

LOL , εγραψες

[no_logo]

ΑΠΟΧΩΡΩ ΑΠΟ ΤΟ "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" 27-7-13
ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΟΥ.

Ημέρα παρασκευή 26-7-13, δύσκολη μέρα για μένα γιατί μετά από 23 ολόκληρα χρόνια καθημερινής δημοσίευσης γελοιογραφιών στο "ριζοσπάστη" έκλεισα ένα σημαντικό κύκλο προσωπικής δημιουργίας και πολιτικής έκφρασης μέσω του σκίτσου, αποχωρώντας από την εφημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ.
Απόφαση εξαιρετικά δύσκολη, γιατί η παρουσία μου εκεί σηματοδοτούσε και τη προσωπική μου, στο μέτρο του δυνατού, μέσα από το σκίτσο, συμβολή σε ένα καλύτερο αύριο για την εργατική τάξη και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα που μάχονταν με την ταξική πάλη να πάνε λίγο ψηλότερα.
Μεγάλος καθοδηγητής σε αυτήν την υπόθεση για μένα ήταν ο ιστορικός ρόλος που έπαιζε πάντα το τιμημένο ΚΚΕ, που με τις αποφάσεις του σηματοδοτούσε πάντα αυτό που ο Μαρξισμός-Λενινισμός εξέφραζε .
Εδώ και χρόνια σιγά-σιγά άρχισε να υπάρχει μέσα μου ένας προβληματισμός όμως για το αν βαδίζαμε καλά σε αυτήν την πορεία ή υπήρχαν σοβαρά πισωγυρίσματα σε ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο τα οποία με τη σειρά τους γεννούσαν διαλεκτικά ζητήματα στο πως διεκδικούμε από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο, στην καθημερινή πάλη για την καλυτέρευση της ζωής των εργαζομένων.
Μάλιστα, τώρα που αυτά οξύνονται τραγικά από τις μνημονιακές πολιτικές, που πηγάζουν από το πώς το μεγάλο καφάλαιο θα βγει από την κρίση που το ίδιο δημιουργεί με τους κύκλους που κάνει κατά την καπιταλιστική του εξέλιξη.
Προσωπικά, μετά το τελευταίο του συνέδριο, φοβάμαι πως το ΚΚΕ κλείστηκε στον εαυτό του
κι αυτό κυρίως, αδικεί το ίδιο το ΚΚΕ.
Θεωρώ πως μέσα του κρύβει ακόμη απίστευτες δυνάμεις που αν απελευθερωθούν θα κάνουν άλλο ένα ιστορικό θαύμα.
Ειδικά δε, οι αποφάσεις που πάρθηκαν για να βγει η εφημερίδα του ο “Ριζοσπάστης” από το οικονομικό αδιέξοδο που έφτασε όπως ενημερωθήκαμε , αλλά και το γενικότερο οικονομικό πρόβλημα που εμφανίστηκε στο κόμμα, αποφάσεις που δεν ήταν άλλο από απολύσεις δημοσιογράφων, δεν μπορούσε παρά να με φέρει κάθετα απέναντι σε αυτό.
Πίστευα και πιστεύω, ότι ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ άσχετα πόσο μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζει, δεν μπορεί να απολύει τους εργαζόμενούς του, είτε έιναι μέλη του είτε όχι.
Αυτό είναι ένα κακό παράδειγμα που δίνουμε στους ταξικούς μας αντιπάλους για να πουν: “ κι εμείς έχουμε κρίση κι εμείς αντιμετωπίζουμε οικονομικό πρόβλημα άρα για να σωθεί η επιχείρηση δε θέλουμε αλλά αναγκαζόμαστε να απολύσουμε” κι έτσι το νερό στο μύλο χύνεται εύκολα...
Αν ήμουν κομματικό μέλος (ιδιότητα που είχα μέχρι το 1991) θα καταψήφιζα τέτοιες αποφάσεις, γιατί θα ήταν αντίθετες στα πιστεύω μου έτσι όπως τα απέκτησα μέσα από την κομματική μου ζωή όσο και έξω από αυτήν, γιατί να σημειώσω, πως πάντα αντιμετώπιζα τον εαυτό μου σα να είναι μέλος του ΚΚΕ και ένιωθα ιδιαίτερα περήφανος για αυτό.
Αυτήν τη στιγμή η εφημερίδα περνάει την μεγαλύτερή της κρίση, οι εργαζόμενοι σε αυτήν που απολύθηκαν και ίσως να συνεχίσουν να απολύονται είναι οι μόνοι που δε φταίνε.
Δε ζητήσανε ποτέ τίποτε παραπάνω από αυτό που η συλλογική σύμβαση εργασίας της ΕΣΗΕΑ είχε κατακτήσει- άλλωστε το ΚΚΕ με τις δυνάμεις του, πάντα πρωτοστατούσε για καλύτερες συλλογικές συβάσεις εργασίας σε κάθε εργασιακό χώρο.
Άρα πως γίνεται να πληρώνουν λοιπόν το μάρμαρο οι εργαζόμενοι στην οποιαδήποτε κρίση εμφανίζεται και δεν φταίνε αυτοί;
Δε θέλω να κοροϊδέψω το κόμμα, για αυτό και εξέφρασα στη διεύθυνση τους λόγους που με αναγκάζουν να αποχωρήσω από την εφημερίδα παύοντας να γελοιογραφώ.
Είναι καθαρά μια διαφωνία στις επιλογές που πήρε το κόμμα στη κρίση του “ριζοσπάστη” δεν μπορώ να βλέπω τους συναδέλφους μου, που είναι πραγματικοί φίλοι αλλά και αληθινοί σύντροφοι και που για 23 ολόκληρα χρόνια ήμασταν μαζί σε αυτό το ονειρικό ταξίδι για το καλύτερο, να βγαίνουν στη δίνη της ανεργίας.
Αυτό επίσης μου δημιουργεί απίστευτη πνευματική ασφυξία άρα και μεγάλη δυσκολία να παράξω τις γελοιογραφίες που εγώ επιθυμώ.
Αν διαφωνώ και δεν μιλάω, αν γελοιογραφώ και δεν εκφράζομαι, τότε κοροϊδεύω και το ίδιο το κόμμα αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό κι αυτό ένας κομμουνιστής δεν πρέπει να το κάνει ποτέ.

http://kostas-cartoonist.blogspot.gr...7/27-7-13.html

[no_logo]

Ένα αποκαλυπτικό κείμενο ανέβασε στην σελίδα του στο facebook ο πρώην εργαζόμενος του Ριζοσπάστη Κυριάκος Ζηλάκος

Σε νέο κύμα απολύσεων δημοσιογράφων του «Ριζοσπάστη» προχώρησε σήμερα Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013, λίγες ώρες πριν εκπνεύσει ο μήνας, η «συντροφιά» (ΣΙΑ) που κατέχει το ΚΚΕ και ελέγχει τον «Ριζοσπάστη». Απολύθηκαν ο Νίκος Πέρπερας, μετά από 32,5 χρόνια παρουσίας στην εφημερίδα (από το 1981), ο οποίος τα τελευταία 25 χρόνια κάλυπτε το ρεπορτάζ των υπουργείων Υποδομών και Περιβάλλοντος, έχοντας στο ενεργητικό του πλήθος αποκαλύψεις και έρευνες, επίσης απολύθηκε η Ελένη Αργυρίου, μετά από 23 χρόνια στη σύνταξη ύλης της εφημερίδας και υπεύθυνη για τη σελιδοποίηση της κυριακάτικης έκδοσης του «Ριζοσπάστη».
Η ΣΙΑ του Περισσού τρομοκρατημένη από την έκταση που θα μπορούσε να πάρει μια δυναμική αντίδραση των δημοσιογράφων του «Ριζοσπάστη» που μένουν απλήρωτοι για πάνω από 8 μήνες, έσπευσε πανικόβλητη να απολύσει δύο ακόμα δημοσιογράφους, τόσο για να απενεργοποιήσει τους συγκεκριμένους, όσο και για να τρομοκρατήσει τους εναπομείναντες που περιμένουν καρτερικά και μοιρολατρικά το τέλος, άλλοι από το φόβο της ανεργίας και άλλοι φορώντας τον φερετζέ της «κομματικότητας».

Την ίδια ώρα «προσλαμβάνουν» συνταξιούχους, τάχα ως «εθελοντές» οι οποίοι όμως εισπράττουν ένα ποσόν και ταυτόχρονα ολόκληρη τη σύνταξη τους, όπως πχ ο «συνταξιούχος» Γιάννης Ζαγγανάς ο οποίος περιφέρεται μεθυσμένος στην ΕΣΗΕΑ βρίζοντας όποιον βρει μπροστά του, η επίσης «συνταξιούχος» Βαρβάρα Γούτσου που πουλάει κομματικότητα εισπράττοντας μισθό και σύνταξη, καθώς και άλλοι των οποίων η διαδρομή δεν μας επιτρέπει να πούμε δημόσια τα ονόματά τους. Ολοι αυτοί από τη μια εισπράττουν τη σύνταξή τους και από την άλλη βάζουν πλάτες, με το κομματικό αζημίωτο, για να γίνουν απολύσεις εργαζομένων στο «Ριζοσπάστη». Ταυτόχρονα, έχει ξεκινήσει η εκπαίδευση και άλλων «εθελοντών», κυρίως στη σύνταξη ύλης-σελιδοποίηση, στους οποίους υπόσχονται εργασία με βάση τον μνημονιακό βασικό μισθό των 500 ευρώ τον μήνα, μετά βέβαια από ένα ή δύο χρόνια «πρακτικής» που θα είναι απλήρωτοι. Μάλιστα τα κριτήρια με βάση τα οποία γίνονται οι νέες «προσλήψεις» στον «Ριζοσπάστη» αλλά και οι εξαιρέσεις από τις απολύσεις, είναι οι οικογενειακές σχέσεις και κουμπαριές με στελέχη της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ.

Μετά και τις τελευταίες απολύσεις, το σύνολο των απολυμένων δημοσιογράφων του «Ριζοσπάστη» από την πρωτοχρονιά του 2013 που έγιναν οι πρώτες απολύσεις, έως σήμερα φθάνει τους 22. Η ηγεσία του ΚΚΕ συνεχίζει να λειτουργεί σαν στυγνός εργδότης που απολύει – αποκεφαλίζει όποιον διεκδικεί τα εργασιακά του δικαιώματα. Ετσι λοιπόν από τους 7 δημοσιογράφους που έκαναν χρήση ένδικων μέσων για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα μετά από ένα και πάνω εξάμηνο παύσης πληρωμών, έχουν ήδη απολυθεί και οι 7. Επίσης εφαρμόζοντας πιστά την πιο ακραία εργοδοτική πρακτική απολύει συστηματικά όσους δημοσιογράγους «τόλμησαν» να ζητήσουν τη στήριξη του σωματείου τους, της ΕΣΗΕΑ. Από τους 15 (δεν περιλαμβάνονται οι «παρατηρητές») που πήραν μέρος στη συνέλευση των δημοσιογράφων του «Ριζοσπάστη» την οποία συγκάλεσε το Φλεβάρη το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στα γραφεία της, ήδη έχουν απολυθεί 10 και αναμένεται συνέχεια τους επόμενους μήνες.

Σημειώνεται ότι από τους 83 δημοσιογράφους που δούλευαν στο Ριζοσπάστη (44 μέλη του ΚΚΕ και 39 μη μέλη) έως το Δεκέμβρη του 2012 έχουν απολυθεί 22 (ανάμεσα τους 6 μέλη) με στόχο να μείνουν 30-40 οι πλέον αρεστοί και υποτακτικοί στην κομματική ηγεσία. Βέβαια, κανείς δεν ξέρει πόσοι άλλοι πληρώνονται από το μισθολόγιο του «Ριζοσπάστη», αφού η διεύθυνση της εφημερίδας (Σ.Λουκάς – Π. Αλέπης) στη συνάντηση που είχε με το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ είχαν κάνει λόγο για 130 εργαζόμενους! Ολα αυτά βέβαια τα κάνουν έχοντας και τις πλάτες του κυβερνητικού μηχανισμού καθώς τυγχάνουν προνομιακής μεταχείρησης από το ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) όπου τάχα δεσμεύτηκαν εγγράφως μετά την προσφυγή της ΕΣΗΕΑ πως θα καταβληθούν τα δεδουλευμένα στους απλήρωτους εργαζόμενους του «Ριζοσπάστη». Δέσμευση που έγινε αποδεκτή από το ΣΕΠΕ και έτσι δεν υπήρξαν παραπέρα ενέργειες χωρίς όμως ποτέ να γίνει έλεγχος αν τελικά τηρήθηκε. Βέβαια όχι μόνο δεν τηρήθηκαν οι δεμσεύσεις της εργοδοσίας του «Ριζοσπάστη» αλλά από τότε εντάθηκαν οι απολύσεις και αυξήθηκαν οι μήνες που είναι απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στον «Ριζοσπάστη».

Στόχος της εκκαθάρισης που γίνεται είναι να απολυθούν όσοι δεν είναι μέλη του ΚΚΕ και από αυτούς που είναι μέλη οι μη αρεστοί στη ηγεσία του Περισσού και κυρίως όσοι εξέφρασαν μια διαφορεική άποψη στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ (Γ. Πετρόπουλος, Μ. Χολέβας). Η ΣΙΑ του Περισσού, που κατέχει το ΚΚΕ παραδίδει μαθήματα προς όλους τους εργοδότες για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, της πολιτικής καθυπόταξης και εξόντωσης των εργαζομένων με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση. Οι εμφανείς επιχειρήσεις του ΚΚΕ Ριζοσπάστης, 902 και Τυποεκδοτική, έχουν εξελιχθεί σε ένα πιλοτικό εργαστήρι εφαρμογής των νέων εργασιακών σχέσεων, ώστε στο τέλος να μείνουν μόνο όσοι θα πληρώνονται με τον κατώτερο μισθό των 500 ευρώ, ενώ ήδη στην Τυποεκδοτική και στο πόρταλ του 902 γίνονται προσλήψεις νέων κάτω των 25 ετών με μισθό 400 ευρώ!

http://syspeirosi.wordpress.com/2013...CE%BC%CE%B5-2/