Εμφάνιση 91-105 από 78436
-
14-07-13, 01:30 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #91
Feel free to attack the post. Do not feel free to attack the poster.
"If someone said to me that you can have three wishes, my first would have been to get into racing, my second to be in Formula 1, my third to drive for Ferrari" - Gilles Villeneuve
-
14-07-13, 03:14 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #92
Καλα ολες οι τραπεζες σαπακια ειναι, απλα υπαρχουν αυτες που ειναι πολυ περισσοτερο σαπακια απ'τις αλλες. Απ'αυτη την αποψη η Eurobank ειναι πιο κοντα στο πατο.
-
15-07-13, 13:35 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #93
Κυνηγώντας τους Αλβανούς δραπέτες....
Επιχείρηση-φιάσκο αξίας 1.000.000 ευρώ
http://www.protothema.gr/greece/arti...-1000000-euro/
Πληρωνε μ@@α ελληνα πολιτη. Πληρωνε για να μην εχεις ουτε ασφαλεια, και να πανε και αμυθητα χρήματα στα χαμένα!
- - - Updated - - -
Εμπαίζουν χιλιάδες γονείς
http://www.zougla.gr/greece/article/empezoun-xiliades-gonis
-
16-07-13, 07:46 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #94
την 8η μέρα είπεν
ο Θεόςη τρόικα, εγένετο 4 "εθνικοί" τραπεζικοί κολοσσοί: Εθνική, Άλφα, Πειραιώς και ΓιουργιαμπάνκαΌσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι, θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Ανδρέας Κάλβος
There is some shit, I will not eat. e.e.cummings
30 Hours per Week
-
16-07-13, 23:24 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #95
-
17-07-13, 14:34 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #96
-
17-07-13, 14:42 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #97
Δεν είμαστε οι μονοι που εχουμε χασει την ελπίδα μας για τούτη την χώρα,μαζι μας ειναι και ο πρωθυπουργός!
http://www.protothema.gr/politics/ar...po-to-maximou/
-
17-07-13, 16:19 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #98
#1 στο twitter
#gamw_to_kefali_mou_malaka
http://youtu.be/DtxsQr2lzOcΌσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι, θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Ανδρέας Κάλβος
There is some shit, I will not eat. e.e.cummings
30 Hours per Week
-
19-07-13, 19:36 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #99
Ολα καλα με τους αλβανους δραπετες και την γιγάντια αστυνομική επιχείρηση;
Να μας ξαναρθουν οποτε θελουν, έτσι κι αλλιώς 'μπατε σκυλοι αλεστε' ειμαστε, να σκοτωσουν καμια δεκαρια πάλι, και μετα να γυρισουν σαν κύριοι στην αλβανία!
-
19-07-13, 20:25 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #100
Όπως έχω πει πολλές φορές, έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη τη χώρα όχι τώρα, αλλά εδώ και 15 χρόνια, γιατί - όπως επίσης έχω πει πολλές φορές - το 70% των πολιτών εδώ είναι (παλιάνθρωποι, γαϊδούρια, ελληναράδες και κλέφτες) (*), με μόνη έγνοια πώς να κλέψουν / βλάψουν το κοινωνικό σύνολο / συμπολίτη τους, για να επωφεληθεί η πάρτη τους.
Άλλο ένα τρανό παράδειγμα:
Επιδημία «μαϊμού» τυφλών και στα Δωδεκάνησα
Στην Κάλυμνο κλήθηκαν για επανέλεγχο 156 άτομα, εκ των οποίων δεν προσήλθαν τέσσερις. Από τους 152 που εξετάσθηκαν, διαπιστώθηκε ότι οι 100 δεν ήταν τυφλοί (ποσοστό 65,79%).
(*)
Spoiler:Τελευταία επεξεργασία από το μέλος WAntilles : 19-07-13 στις 20:30.
-
19-07-13, 21:49 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #101
Η έννοια της ελπίδας είναι υποκειμενική για τον καθέναν μας. Εξαρτάται από τα όνειρα τις προσδοκίες και τους στόχους που θέτει ο καθένας για την ζωή του και πως θα ήθελε να φτάσει σε οικονομικό και βιοτικό επίπεδο.
Γενικώς από πολύ μικρός την ζωή μου δεν την πέρασα καλά γιατί είχα προβλήματα υγείας και οικογενειακά προβλήματα, αργότερα έχασα και τον πατέρα μου και όλα αυτά επηρέασαν αρνητικά τα σχολικά μου χρόνια και την κοινωνικοποίησή μου. Από τότε που πήγα λύκειο και αργότερα ως φοιτητής είχα μέσα μου κάποιους στόχους τελειώνοντας την σχολή μου, από οτι φαίνεται όμως δεν πρόκειται να γίνουν πραγματικότητα με την κρίση που υπάρχει.
Έχω βγάλει το συμπέρασμα το οποίο όσο περνάει ο χρόνος ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο, οτι ο μόνος τρόπος για να πορευθούμε με υγιή τρόπο στην ζωή μας καθώς και να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση είναι η ταπεινότητα η εγκράτεια και η αυτοκριτική, αυτοκριτική χωρίς όμως να φτάνουμε σε σημείο αυτομαστιγώματος για να δικαιολογούμε καταστάσεις (π.χ μαζί τα φάγαμε αρά καλά κάνουν τα νέα μέτρα).
Από αυτό που βλέπω από αρκετά άτομα της γενιάς μου και ηλικίες μεταξύ 20-30 πιστεύω οτι κάτι καλο για αυτή την χώρα όσο θα ζώ δεν θα δώ, και δεν μιλάω αμιγώς για το θέμα της οικονομίας αλλά σε όλα τα επίπεδα (διαφθορά αξιοκρατία). Πολλοί κατακρίνουμε τους ηλικιωμένους (και εγώ κάποτε) για την κατάσταση που περνάει η χώρα, δεν βλέπω όμως πολυ διαφορετική αντιμετώπιση σε πολλά πράγματα από τους νέους οι οποίοι μάλλον είμαστε γαλουχημένοι με αυτές τις νοοτροπίες.
Μου κάνει εντύπωση που οι περισσότεροι φίλοι μου βρήκαν όλοι δουλειά μέσω γνωστού και μέσω φίλου του γνωστού του συγγενή κτλ. ενώ όσοι στέλνουν βιογραφικά μόνοι τους δεν βρίσκουν τίποτα, άλλοι βάζουν μέσα για τον στρατό και σκαρφίζονται διάφορες λαμογιές ενώ συγχρόνως βρίζουν για την έλλειψη αξιοκρατίας και όλα τα σχετικά.
Πρόσφατα ήθελα με κάτι αποφοίτους να φτιάξουμε σύλλογο αποφοίτων για την σχολή μας και κάναμε μια συγκέντρωση σε αμφιθέατρο της σχολής, εκεί μας βρήκαν κομματόσκυλα και μας την έπεφταν με κάτι γκομενίτσες και μας έταζαν οτι άμα ιδρύσουμε τον σύλλογο και βάλουμε και αυτούς στο αρχικό ΔΣ θα περάσουμε στο μεταπτυχιακό και θα μας έδιναν κάτι βεβαιώσεις σεμιναρίων που δεν είχαμε πάει. Εγώ νευρίασα και τελευταία στιγμή έσβησα το όνομά μου από τα χαρτιά και αποχώρησα γρήγορα από εκεί. Οι υπόλοιποι δέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες.
Πλέον το σκέφτομαι και δεν ξέρω αν έχει νόημα το να προσπαθώ να κάνω κάτι καλό για τον τόπο μου και το κοινωνικό σύνολο και να μην κοιτάω μόνο τον εαυτό μου και την πάρτη μου.
-
20-07-13, 00:33 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #102Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι, θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Ανδρέας Κάλβος
There is some shit, I will not eat. e.e.cummings
30 Hours per Week
-
20-07-13, 01:38 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #103
Ειναι μυθος οτι το ατομικο καλο και το ευρυτερο καλο ειναι σε ρηξη. Στη πραγματικοτητα το ατομικο καλο δε γινεται να επιτευχθει χωρις τη προωθηση του συλλογικου καλου. Οταν δηλητηριαζεται το περιβαλλον μας (δεν το εννοω απ'την οικολογικη αποψη) ειναι αδυνατο να μην δηλητηριαζομαστε και οι ιδιοι - αφου ζουμε σ'αυτο.
Το "κοιτα τη παρτη σου εις βαρος του συνολου" ειναι ενα μοντελο κοινωνικης χειραγωγησης που βασιζεται σε μια αποσπασματικη λογικη. Ειναι αποσπασματικη γιατι δε δειχνει
α) οτι αυτο δουλευει μονο οταν το κανουν λιγοι εις βαρος των αλλων, σε βαθμο τετοιο που το προβλημα να μην εχει χειροτερεψει ουσιωδως το "περιβαλλον"
β) οτι σε βαθος χρονου ολοι προσαρμοζονται στον παρτακισμο, με αποτελεσμα να υπαρχει ολικη καταρρευση του "περιβαλλοντος" το οποιο στηριζει τα ατομα - κατα συνεπεια με ολικη καταρρευση του περιβαλλοντος ειναι αδυνατο να γινει το οτιδηποτε.
Ειτε καποιος ηταν ιδιωτης μεγαλοεργολαβος, ειτε κομπιναδορος, ειτε λαμογιο/κομματοσκυλο του δημοσιου, ειτε μουφα αναπηρος, ειτε οτιδηποτε, ειναι αδυνατο να μη συνεισεφερε στη συστημικη καταρρευση. Το εγω να βολευτω και οι αλλοι ας πα να ........ οδηγει σε SYSTEM FAILURE αφου, σε βαθος χρονου, ολοι προσαρμοζονται στον παρτακισμο και η αυτοκαταστροφη του περιβαλλοντος κινειται σε αυτο-επιταχυνομενο curve. Το δε ατομο που δεν υποκυπτει στον παρτακισμο συνηθως θα το κανει ειτε επειδη εχει ηθικο/πνευματικο/θρησκευτικο background που του λεει οτι "καλυτερα ετσι και ας χανω". Δλδ εχει το συνδρομο του μαρτυρα, αφου θεωρει οτι χανει που δε το παει ατομικιστικα (αρα απο μια αποψη εχει πειστει οτι εκει ειναι το πραγματικο κερδος - στον παρτακισμο / εις βαρος τριτων).
Το συνδρομο του μαρτυρα ειναι μη-υγιες, δλδ το ατομο να θεωρει οτι πρεπει να δρασει με ολα τα μεσα αλλα να μη το κανει επειδη ειναι "καλος", "δε του το επιτρεπει η ανατροφη του / η θρησκεια του / το ονομα του / η υποληψη του" κτλ κτλ. Δεν ειναι υγιες γιατι δημιουργει εσωτερικο conflict που κατατρωει το ατομο. Αυτο δε σημαινει οτι πρπει να γινει παρτακιας, απλα οτι πρεπει να βρει ενα καλυτερο φιλοσοφικο πλαισιο στο οποιο να εδραζεται η κατα τ'αλλα υγιης αποστροφη του στον παρτακισμο.
Αντιστοιχα και ο παρτακισμος (οχι με την εννοια του προσεχω τον εαυτο μου που ειναι αυτονοητη για ολους, αλλα με την εννοια του κοιταω τη παρτη μου ακομα και εις βαρος των αλλων αφου θα βολευτω/θα αυτοπροωθηθω κτλ με αθεμιτα μεσα) καταστρεφει το ατομο και του εμφυτευει παρασιτικη νοοτροπια. Οταν καποιος πιστευει οτι θα προχωρησει μονο εις βαρος των αλλων, το υποσυνειδητο καταγραφει ενα "ΕΙΜΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΣ αλλιως θα ειχα κανει το ταδε με τις δυναμεις μου" το οποιο αυτοματως τον καταστρεφει στη ζωη του αφου εχει ρολο υποσυνειδητης αυθυποβολης (απ'τις πιο δυνατες μορφες αυτο-προγραμματιστικης υποβολης).
Η λυση στο διλημμα βρισκεται στο balance μεταξυ προωθησης των ατομικων συμφεροντων με πιστη στις ατομικες δυναμεις (και οχι ενεργειες που ακυρωνουν αυτη τη πιστη με αντιθετες αυθυποβολες, οπως πχ "εβαλα τα κονε" / "εκλεψα" κτλ).
Οταν το ατομο προωθει το καλο του χωρις να το κανει εις βαρος τριτων => προωθει και το κοινωνικο καλο το οποιο με τη σειρα του βελτιωνει τις συνθηκες διαβιωσης του ατομου στο δεδομενο περιβαλλον που βελτιωνεται.
Οταν προωθει το κοινωνικο συμφερον χωρις να βλαπτει τον εαυτο του (συνδρομο μαρτυρα) => προωθει και το ατομικο καλο.
Οτι μας εχουν μαθει περι inverse relation και οτι ειναι 0/1 (ατομισμος ή προωθηση συλλογικου καλου με ατομικο κοστος) ειναι "μουφες" ψευτοδιλημματα.
-
20-07-13, 02:56 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #104
Αυτό ισχύει μόνο σε μια αταξική κοινωνία.
Σε μια ταξική κοινωνία (δουλοκτητική, φεουδαρχία, καπιταλισμός), ακόμη και εάν υποθέσουμε την ιδανική περίπτωση χωρίς διαφθορά, παρτακισμό κοκ., τα αντικρουόμενα συμφέροντα των διαφόρων τάξεων επαληθεύει τον μύθο στην καθημερινότητα. Το "ατομικό καλό" του εκμεταλλευτή είναι να ξεζουμίσει όση περισσότερη υπεραξία από την εργασία του εκμεταλλευομένου, ενώ το "ατομικό καλό" του εκμεταλλευομένου είναι να καρπωθεί τον πλούτο που ο ίδιος παράγει. Στην ταξική κοινωνία πολύ απλά δεν υπάρχει το "συλλογικό καλό" γιατί δεν είμαστε ούτε μπορούμε να είμαστε όλοι μια "συλλογικότητα".
Μια ταξική κοινωνία στην ουσία βρίσκεται σε διαρκή εμφύλιο πόλεμο.
-
20-07-13, 03:27 Απάντηση: Είμαι ο μόνος που έχω χάσει την ελπίδα μου για τούτη την χώρα; #105
MNP πολύ ωραία η ανάλυση που έκανες !
Bookmarks