Επιστροφή στην Ελλάδα για εργασία

[tsavman]

8 στους 10 αμοίβονται με 500 euro ?
Θες να μου δώσεις κάτι από στοιχεία ;
Πληθυσμιακή βάση; Περιοχή, ηλικία κάτι;

Βάσει προσωπικής εμπειρίας.
Ελλάδα (όχι επαρχία), ηλικίες 25-35 για εργασίες 40ωρες/βδομάδα.
Οκ, υπάρχουν και αυτοί των 600-700 αλλά υπάρχουν και οι των 400ων.

[RASTAVIPER]

Έχετε κολλήσει όλοι για τους μισθούς.
Δηλαδή είναι όντως ο μόνος παράγοντας για όσους έχουν φύγει έξω να γυρίσουν πίσω;
Προσωπικά, για μένα είναι μόνο ένα κομμάτι. Σημαντικό, αλλά όχι το πρώτο.

Πλέον δίνω σημασία και σε άλλα πράγματα που σχετίζονται και με αυτό που λέμε ποιότητα ζωής. Γιατί καλός ο φραπέ και τα μεζεδάκια, αλλά τι να κάνω όταν υπάρχουν τα παρακάτω:
- Βρίσκεις δουλειά, αλλά δεν ξέρεις αν η εταιρεία θα υπάρχει σε μερικούς μήνες ή πόσες ώρες θα αναγκάζεσαι να δουλεύεις. Ο φόβος την ανεργίας είναι 100% υπαρκτός στην Ελλάδα, ότι δουλειά και να κάνεις και πολλοί δουλεύουν σε δουλειές που δεν γουστάρουν, γιατί απλά δεν έχουν άλλη επιλογή.
- Η κακομοιρία υπάρχει παντού τριγύρω. Στον δρόμο, στην δουλειά, στις συζητήσεις με φίλους
- Γραφειοκρατία, σταρχιδισμός, αναξιοκρατία, να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα
- Εγκατάλειψη της πόλης (μιλάω για Αθήνα) από πλευράς ανομίας. Παρκαρισμένα αμάξια όπου ναναι, κέντρο απροσπέλαστο τα βράδια, εγληματικότητα στα ύψη κλπ
- Μεθαύριο αν κάνω παιδιά, σε ποια σχολεία, και σε ποια πάρκα να πάνε να παίξουν και τι να μάθουν.

[kerkiss]

Γνωρίζω άτομο γάλλο παντρεμένο με δύο μικρά παιδιά που παράτησε την καλά αμειβόμενη εργασία του στο Παρίσι για να έρθει σε υπηρεσία της Κομισιόν με έδρα στην Αθήνα.
Μισθός γύρω στις 8.500 ευρώ/μήνα αυτοκίνητο και οτιδήποτε άλλο αντικείμενο χωρίς ΦΠΑ
Κατοικία στο Χαλάνδρι, υπηρέτριες, νταντάδες, παιδικοί σταθμοί κλπ
Με τέτοιες συνθήκες λογικό κάποιος να βρει την ζωή φανταστική ακόμη και στην Καμπούλ

Ο Τυρέμπορας βρήκε αυτό που επιθυμούσε στην Αθήνα
Να είναι καλά και να περνάει ακόμη καλλίτερα κάθε χρόνο που έρχεται
Μπορεί εμένα ή κάποιων άλλων εδώ μέσα η Αθήνα ή ακόμη και η Ελλάδα να μην είναι μια "καλή επιλογή" αλλά ο καθένας με τα γούστα του
Εκείνο όμως που δεν μπορώ να καταλάβω στον Τυρέμπορα είναι το παρακάτω :

και τα 5,5 μακρά και σκοτεινά χρόνια στο βοθρόλακκο του τεταρτοκοσμικού Benelux μου φαίνονται σαν ενας κακος εφιάλτης του παρελθόντος. Δε μου έχει λείψει απολύτως τίποτα από Ολλανδια.

Πρέπει να είσαι εντελώς στενόμυαλος για να γράφεις τέτοιες φρικαλεότητες
Αν σε 5,5 χρόνια ζωής δεν κατάφερες να βρεις κάτι που να είναι καλό και άξιο να το μνημονεύσεις και να το θυμάσαι δεν είναι γιατί δεν υπήρξε αλλά γιατί είχες τα μάτια σου κλειστά και τις αισθήσεις αναισθητοποιημένες
Εκτός βέβαια αν πέρασε τα 5,5 χρόνια σκάβοντας νυχθημερόν στις γαλερίες κάποιου ορυχείου

[Burning Skies]

Δεν θα πω για στενομυαλος αλλα σιγουρα βρισκοταν υπο προκαταληψη. Εδω θυμαμαι τα χρονια που εζησα σε κατσικοχωρια στην παραμεθωριο και μου εχουν μεινει τα θετικα στοιχεια. Θεωρω παντως οτι σε λιγο καιρο θα αναθεωρησει και δεν θα θυμαται μονο τα ασχημα της Ολλανδιας.

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Γνωρίζω άτομο γάλλο παντρεμένο με δύο μικρά παιδιά που παράτησε την καλά αμειβόμενη εργασία του στο Παρίσι για να έρθει σε υπηρεσία της Κομισιόν με έδρα στην Αθήνα.
Μισθός γύρω στις 8.500 ευρώ/μήνα αυτοκίνητο και οτιδήποτε άλλο αντικείμενο χωρίς ΦΠΑ
Κατοικία στο Χαλάνδρι, υπηρέτριες, νταντάδες, παιδικοί σταθμοί κλπ
Με τέτοιες συνθήκες λογικό κάποιος να βρει την ζωή φανταστική ακόμη και στην Καμπούλ

Αν δουλεύει στην ENISA τότε είναι κούκλος!

[Nassos83]

Γνωρίζω άτομο γάλλο παντρεμένο με δύο μικρά παιδιά που παράτησε την καλά αμειβόμενη εργασία του στο Παρίσι για να έρθει σε υπηρεσία της Κομισιόν με έδρα στην Αθήνα.
Μισθός γύρω στις 8.500 ευρώ/μήνα αυτοκίνητο και οτιδήποτε άλλο αντικείμενο χωρίς ΦΠΑ
Κατοικία στο Χαλάνδρι, υπηρέτριες, νταντάδες, παιδικοί σταθμοί κλπ
Με τέτοιες συνθήκες λογικό κάποιος να βρει την ζωή φανταστική ακόμη και στην Καμπούλ

Φίλη της μητέρας μου, Αγγλίδα, έφυγε από το Λονδίνο το 1990 για να μείνει Κηφισιά, σε πληροφορώ ακόμη εδώ είναι. Και δεν είχε να κάνει με το θέμα χρημάτων, όντας σε managerial θέση ναυτιλιακής, αλλά με τις καιρικές συνθήκες και ότι μπορούσε να πεταχθεί Σ/Κ σε κανά νησί του Αργοσαρωνικού. Τώρα βέβαια τα παιδιά της δουλεύουν Λονδίνο, άλλα όπως μας έλεγε αν μπορούσαν ευχαρίστως θα ερχόντουσαν πίσω και με τα μισά λεφτά, όντας αυτή πλέον στην Αίγινα έχουν και διαθέσιμη κατοικία.

[dimitri_ns]

Έχετε κολλήσει όλοι για τους μισθούς.
Δηλαδή είναι όντως ο μόνος παράγοντας για όσους έχουν φύγει έξω να γυρίσουν πίσω;
Προσωπικά, για μένα είναι μόνο ένα κομμάτι. Σημαντικό, αλλά όχι το πρώτο.

Πλέον δίνω σημασία και σε άλλα πράγματα που σχετίζονται και με αυτό που λέμε ποιότητα ζωής. Γιατί καλός ο φραπέ και τα μεζεδάκια, αλλά τι να κάνω όταν υπάρχουν τα παρακάτω:
- Βρίσκεις δουλειά, αλλά δεν ξέρεις αν η εταιρεία θα υπάρχει σε μερικούς μήνες ή πόσες ώρες θα αναγκάζεσαι να δουλεύεις. Ο φόβος την ανεργίας είναι 100% υπαρκτός στην Ελλάδα, ότι δουλειά και να κάνεις και πολλοί δουλεύουν σε δουλειές που δεν γουστάρουν, γιατί απλά δεν έχουν άλλη επιλογή.
- Η κακομοιρία υπάρχει παντού τριγύρω. Στον δρόμο, στην δουλειά, στις συζητήσεις με φίλους
- Γραφειοκρατία, σταρχιδισμός, αναξιοκρατία, να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα
- Εγκατάλειψη της πόλης (μιλάω για Αθήνα) από πλευράς ανομίας. Παρκαρισμένα αμάξια όπου ναναι, κέντρο απροσπέλαστο τα βράδια, εγληματικότητα στα ύψη κλπ
- Μεθαύριο αν κάνω παιδιά, σε ποια σχολεία, και σε ποια πάρκα να πάνε να παίξουν και τι να μάθουν.

Ακριβώς αυτά που δεν σου αρέσουν εσένα, είναι αυτά που αγαπάμε κάποιοι στην Ελλαδα. Αυτή η γλυκειά αναρχία που με εκνευρίζει 7 μέρες στις 365

Γνωρίζω άτομο γάλλο παντρεμένο με δύο μικρά παιδιά που παράτησε την καλά αμειβόμενη εργασία του στο Παρίσι για να έρθει σε υπηρεσία της Κομισιόν με έδρα στην Αθήνα.

Πρέπει να είσαι εντελώς στενόμυαλος για να γράφεις τέτοιες φρικαλεότητες
Αν σε 5,5 χρόνια ζωής δεν κατάφερες να βρεις κάτι που να είναι καλό και άξιο να το μνημονεύσεις και να το θυμάσαι δεν είναι γιατί δεν υπήρξε αλλά γιατί είχες τα μάτια σου κλειστά και τις αισθήσεις αναισθητοποιημένες
Εκτός βέβαια αν πέρασε τα 5,5 χρόνια σκάβοντας νυχθημερόν στις γαλερίες κάποιου ορυχείου

Υπάρχει κάτι που λέγεται νόστος και νοσταλγία. Κάποιοι από εμάς το έχουμε έντονο

Φίλη της μητέρας μου, Αγγλίδα, έφυγε από το Λονδίνο το 1990 για να μείνει Κηφισιά, σε πληροφορώ ακόμη εδώ είναι. Και δεν είχε να κάνει με το θέμα χρημάτων, όντας σε managerial θέση ναυτιλιακής, αλλά με τις καιρικές συνθήκες και ότι μπορούσε να πεταχθεί Σ/Κ σε κανά νησί του Αργοσαρωνικού. Τώρα βέβαια τα παιδιά της δουλεύουν Λονδίνο, άλλα όπως μας έλεγε αν μπορούσαν ευχαρίστως θα ερχόντουσαν πίσω και με τα μισά λεφτά, όντας αυτή πλέον στην Αίγινα έχουν και διαθέσιμη κατοικία.

Και πολλά άλλα παραδείγματα όπου ο αλλοδαπός σύζυγος ελληνίδας, την θερμοπαρακαλάει να εγκατασταθούν στην Ελλάδα και η ελληνίδα αρνείται

Αν δεν φτάσω σε οικονομική εξαθλίωση, αρνούμαι να εγκατασταθώ σε οποιοδήποτε άλλο μέρος.
Δεν ανταλλάσσω 30-40 χρόνια από την ζωή μου με όσα χρήματα μου δοθούν
Είτε πόλεμος, είτε οικονομική κρίση, θα παραμείνω με τους συγχωριανούς μου και την κοινή μας μοίρα.

[8anos]

Είτε πόλεμος, είτε οικονομική κρίση, θα παραμείνω με τους συγχωριανούς μου και την κοινή μας μοίρα.

και εμένα αν οι συγχωριανοί μου ηταν Ικαριώτες μαζι τους θα ήθελα να μείνω

[mrsaccess]

Ακριβώς αυτά που δεν σου αρέσουν εσένα, είναι αυτά που αγαπάμε κάποιοι στην Ελλαδα. Αυτή η γλυκειά αναρχία που με εκνευρίζει 7 μέρες στις 365

Έχει δίκιο όμως, αν κάποιος φύγει από την Ελλάδα μόνο για τα χρήματα, πιθανώς δεν θα είναι ποτέ ευτυχισμένος.

[PopManiac]

Γνωρίζω άτομο γάλλο παντρεμένο με δύο μικρά παιδιά που παράτησε την καλά αμειβόμενη εργασία του στο Παρίσι για να έρθει σε υπηρεσία της Κομισιόν με έδρα στην Αθήνα.
Μισθός γύρω στις 8.500 ευρώ/μήνα αυτοκίνητο και οτιδήποτε άλλο αντικείμενο χωρίς ΦΠΑ
Κατοικία στο Χαλάνδρι, υπηρέτριες, νταντάδες, παιδικοί σταθμοί κλπ
Με τέτοιες συνθήκες λογικό κάποιος να βρει την ζωή φανταστική ακόμη και στην Καμπούλ

Ο Τυρέμπορας βρήκε αυτό που επιθυμούσε στην Αθήνα
Να είναι καλά και να περνάει ακόμη καλλίτερα κάθε χρόνο που έρχεται
Μπορεί εμένα ή κάποιων άλλων εδώ μέσα η Αθήνα ή ακόμη και η Ελλάδα να μην είναι μια "καλή επιλογή" αλλά ο καθένας με τα γούστα του
Εκείνο όμως που δεν μπορώ να καταλάβω στον Τυρέμπορα είναι το παρακάτω :

Πρέπει να είσαι εντελώς στενόμυαλος για να γράφεις τέτοιες φρικαλεότητες
Αν σε 5,5 χρόνια ζωής δεν κατάφερες να βρεις κάτι που να είναι καλό και άξιο να το μνημονεύσεις και να το θυμάσαι δεν είναι γιατί δεν υπήρξε αλλά γιατί είχες τα μάτια σου κλειστά και τις αισθήσεις αναισθητοποιημένες
Εκτός βέβαια αν πέρασε τα 5,5 χρόνια σκάβοντας νυχθημερόν στις γαλερίες κάποιου ορυχείου

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με το τελευταίο

Αν δουλεύει στην ENISA τότε είναι κούκλος!

Ούτε στα όνειρά τους δεν έχουν τέτοιους μισθούς (8.5Κ) ENISA πιθανώς εκτός από τον DG

[lewton]

Φίλη της μητέρας μου, Αγγλίδα, έφυγε από το Λονδίνο το 1990 για να μείνει Κηφισιά, σε πληροφορώ ακόμη εδώ είναι. Και δεν είχε να κάνει με το θέμα χρημάτων, όντας σε managerial θέση ναυτιλιακής, αλλά με τις καιρικές συνθήκες και ότι μπορούσε να πεταχθεί Σ/Κ σε κανά νησί του Αργοσαρωνικού. Τώρα βέβαια τα παιδιά της δουλεύουν Λονδίνο, άλλα όπως μας έλεγε αν μπορούσαν ευχαρίστως θα ερχόντουσαν πίσω και με τα μισά λεφτά, όντας αυτή πλέον στην Αίγινα έχουν και διαθέσιμη κατοικία.

Αυτό που πετάγονται στην Αίγινα το έκανα εγώ στην Ελβετία, πεταγόμουν σχεδόν κάθε Σ-Κ στις Άλπεις.
Ωραίες εποχές.

[Φιλόσοφος_Στ@ρχίδας]

Ούτε στα όνειρά τους δεν έχουν τέτοιους μισθούς (8.5Κ) ENISA πιθανώς εκτός από τον DG

Για officer θέση που είχα κάνει αιτηση πριν 3 χρόνια εδιναν περίπου 3.5k νομίζω. Οποτε τα 8.5 δεν ακούγονται και πολυ μακρινα για τα μεγαλα υψόμετρα

[kerkiss]

Αυτό που πετάγονται στην Αίγινα το έκανα εγώ στην Ελβετία, πεταγόμουν σχεδόν κάθε Σ-Κ στις Άλπεις.
Ωραίες εποχές.

Από το στόμα μου το πήρες.
Ακριβώς αυτό ήθελα να γράψω ότι π/χ οι ελβετοί έχουν ψώνιο με τα βουνά χειμώνα καλοκαίρι και καμιά ιδιαίτερη καούρα για το "ήλιος, θάλασσα και το αγόρι μου"
Το είχα ζήσει και με τους γάλλους στην Γκρενόμπλ. Κάθε Σ/Κ καταχείμωνα ερήμωνε η πόλη και όλοι τους ήτανε στα γύρω βουνά

[anon]

Μου έκανε και εντύπωση που ανέφερε κάποιος ότι για να ανέβεις μισθολογικά Ελλάδα πρέπει να το κάνεις εσωτερικά σε μια εταιρία. Εδώ είναι το ακριβώς αντίθετο, κι εγώ που είμαι σχετικά ικανοποιημένος με τη δουλειά μου, ψάχνω για άλλη μόνο και μόνο γιατι βλέπω τι λεφτά παίζουν και πόσο εύκολο είναι να αλλάξεις.

Ούτε στην Ελλάδα ούτε στο εξωτερικό ανεβαίνεις -γρήγορα- παραμένοντας στην ίδια εταιρία. Πρώτα απο όλα, για να ανέβεις, πρέπει να υπάρχει μεγάλη ιεραρχική δομή, πολλά επίπεδα, προκειμένου να μπορεί να συμβεί αυτό. Στην Ελλάδα αυτό γίνεται μόνο στο Δημόσιο και σε κάποιες πολυεθνικές, μετρημένες στα δάχτυλα.
Οταν η εταιρία έχει μια πιο οριζόντια δομή, λόγω μεγέθους βασικά (οι περισσότερες στην Ελλάδα ειναι μικρομεσαίες με προσωπικό <200 άτομα), και επιπλέον με οικογενειακρατικό management, τα περιθώρια ανέλιξης είναι μηδαμινά. Οταν σε πάρουν στην εταιρία πχ σαν προγραμματιστή και η εταιρία έχει και έναν διευθυντή ΙΤ και μετά το αφεντικό στην ιεραρχία (άντε βάλε και κάναν ακόμα senior manager), πως θα ξεκολήσεις την "ετικέτα" του προγραμματιστή και να βάλεις την "ετικέτα" του IT manager στην ίδια εταιρία; Μόνο με αλλαγή εταιρίας γίνεται αυτό. Γιατί καλώςή κακώς, όταν συνηθίσουν κάποιον να τον βλέπουν σαν το προγραμματιστή, πάει, κόλλησε το ετικετάκι,.
Και μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και η μόδα των Golden boys, παιδιά, με πολλές σπουδές στα ξένα και καλά κονέ, λόγω οικογενειών ή σχολείων και συγχρωτισμού σε στέκια των επιχειρηματιών.

- - - Updated - - -

Ούτε στα όνειρά τους δεν έχουν τέτοιους μισθούς (8.5Κ) ENISA πιθανώς εκτός από τον DG

Ακόμη και AD7 που είναι ο μέγιστος εισαγωγικός βαθμός που μπορεί να έχει κάποιος, τότε μιλάμε για περίπτωση εργένη, στην Ελλάδα (επειδή έχει συντελεστή νομίζω κάπου 0.8) και δεν παίρνει και το επίδομα expat, πρέπει να παίρνει καθαρά, κάπου 3.500 τον μήνα το πολύ.
Οχι άσχημα, μια χαρά τέλειος μισθός ειναι, αλλά σε καμμιά περίπτωση 8.5Κ
Παιδιά, δεν υπάρχουν μισθοί 8.5Κ στα όργανα, παρεκτός εαν είσαι σε πολύ μεγάλο πόστο **, ή έχεις πολλά πολλά παιδά (450 ευρώ το μήνα επίδομα για κάθε παιδί). Και αναλόγως την χώρα, πολλαπλασιάζεται με συντελεστή βαρύτητας. Πχ Βέλγιο ειναι 1, Λουξεμβούργο (ΚΑΚΩΣ, πολύ κακώς *) είναι πάλι 1, Αγγλία (μέχρι το Brexit τουλάχιστον για όσες υπηρεσίες ειναι εκεί) είναι πάνω απο 1, είναι νομίζω 1.2

(*) Στο Λουξεμβούργο ο συντελεστής είναι 1 όπως Βρυξέλλες, αλλα το κόστος ζωής ειναι πολύ μεγαλύτερο. Μόνο τα νοικια ειναι στο Χ2 το λιγότερο. Απλά Λουξεμβούργο έχει πολύ κόσμο στα όργανα, και οποιαδήποτε μεταβολή συντελεστή σημαίνει τεράστια αύξηση στο κόστος μισθοδοσίας. Υπόψιν ότι πριν 30 χρόνια και πιο παλιά ήταν φθηνότερα απο Βρυξέλλες....
(**) Μεγάλο πόστο σημαίνει μια ζωή στα όργανα. Πάνω απο 20ετία το ελάχιστο. Δεν μπορείς να φτάσεις επίπεδο AD10 και βάλε, θέση Head of Unit με 10 ή 15 χρόνια υπηρεσίας. Εκτός κάποιων πολύ πολύ λίγων περιπτώσεων...

- - - Updated - - -

Για officer θέση που είχα κάνει αιτηση πριν 3 χρόνια εδιναν περίπου 3.5k νομίζω. Οποτε τα 8.5 δεν ακούγονται και πολυ μακρινα για τα μεγαλα υψόμετρα

3.5 Κ είναι προ κρατήσεων και προ επιδομάτων (οικογενειακό, παιδιών, expat). Και για συντελεστή 1.

[aroutis]

Βάσει προσωπικής εμπειρίας.
Ελλάδα (όχι επαρχία), ηλικίες 25-35 για εργασίες 40ωρες/βδομάδα.
Οκ, υπάρχουν και αυτοί των 600-700 αλλά υπάρχουν και οι των 400ων.

Μέσω εμπειρίας δεν μπορείς να μιλάς για το 80% του εργατικού δυναμικού._