Παίξτε με τους στίχους

[wi fi thief]

Bασ. Τσιτσάνης: Πήρα τη στράτα κι έρχομαι

Πήρα τη στράτα κι έρχομαι
μεσ' τη βροχή και βρέχομαι
στα σκαλοπάτια σου εγώ σφυρίζω
άνοιξε μέσα για να μπώ
και στρώσε μου να κοιμηθώ

Να με στεγνώσεις με φιλιά
μεσ' τη ζεστή σου αγκαλιά
και μη μ' αφήσεις πιά να ξαναφύγω
κοντά σου πάρε με να 'ρθώ
και στρώσε μου να κοιμηθώ

Κανένα μάτι δεν θα δεί
πέτα σαν πρώτα το κλειδί
κι έχεις το λόγο μου
γλυκειά μου αγάπη
στιγμή δεν θα σ' απαρνηθώ
και στρώσε μου να κοιμηθώ

Edit: [ μπερδεψα ολη τη σελιδα με τις "εξυπναδες" μου... ]

[arrow]

Δεν υπάρχει ευτυχία... της Λίτσας Διαμάντη

η μεγαλύτερη η αμαρτία μου
είν' η αγάπη μου που σου 'χω
όταν σ' αγγίζω, εγώ νομίζω
ότι φορώ κλεμμένο ρούχο

δεν υπάρχει ευτυχία
που να κόβεται στα τρία
στην περίπτωσή μας όμως
δεν υπάρχει άλλος δρόμος

φιλιά δανείζομαι, φιλιά γλυκόπικρα
κι αγάπη από ξένη τσέπη
και υποφέρω, γιατί το ξέρω
να σ' αγαπάω πως δεν πρέπει

........Auto merged post: arrow added 4 Minutes and 15 Seconds later........

Edit: [ μπερδεψα ολη τη σελιδα με τις "εξυπναδες" μου... ]

dont worry be happy... παιχνίδι είναι....

[iakovospro]

Αν είναι η αγάπη αμαρτία
Καλλιτέχνης: Τζένη Βάνου
Συνθέτης: Μίμης Πλέσσας
Στιχουργός: Ηλίας Λυμπερόπουλος
Στίχοι:

Δεν έχουν το δικαίωμα
για σένα να μου λένε
τα στήθια μου να καίνε
να τρέχω σαν τρελή για να σε βρω
να λιώνω να πονώ να λαχταρώ

Αν είναι η αγάπη αμαρτία
θα βγω να το φωνάξω με λατρεία
θα βγω να το φωνάξω να το πω
πως είμαι αμαρτωλή που σ' αγαπώ

Δεν έχουν το δικαίωμα
να με περιφρονούνε
μαζί σου σαν με δούνε
να λένε ότι είμαι αμαρτωλή
που λιώνω στο δικό σου το φιλί

Αν είναι η αγάπη αμαρτία
θα βγω να το φωνάξω με λατρεία
θα βγω να το φωνάξω να το πω
πως είμαι αμαρτωλή που σ' αγαπώ

[manoulamou]

Off Topic

ΜΗΝ μου ΑΓΧΩΝΕΣΤΕ ...
Kι εγω βαζω απαντηση καμια φορα, στις "λεξεις με τα 2 τελευταια γραμματα" που ειναι 3 σελιδες πριν!
Δεν κανουμε αγωνα ταχυτητας, παιχνιδακι ειναι...
Υπαρχει η ομορφια της ποιησης, υπαρχει και το EDIT.

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Κραουνάκης & Λίνα Νικολακοπούλου ( Ντουέτο )
Αγάπη μου, λατρεία μου

Κουβέντα θ’ ανοίξουμε τώρα
με τι εννοείς και τι εννοώ;
Ξεκίνα παιδί μου προχώρα
η τρελά κι η νύχτα δεν έχουν θεό

Το χέρι σου δώσ’ μου
και πάμε στου κόσμου
την πιο νευρικιά διαδρομή
εμείς και νεκροί θα αγαπάμε
το θύμα, το θύτη και την αφορμή

Αγάπη μου, λατρεία μου
κουβέντα κι ιστορία μου
δικό μου πεπρωμένο
Χριστέ και Παναγία μου
στην πρώτη απεργία μου
μαζί σου κατεβαίνω

Κουβέντα θ’ ανοίξουμε τώρα
με τι ‘ναι καλό και τι ‘ναι κακό;
Ξεκίνα παιδί μου προχώρα
δεν είναι για φόβο και πανικό

Το χέρι σου δώσ’ μου
και πάμε στου κόσμου
την πιο νευρικιά διαδρομή
εμείς και νεκροί θα αγαπάμε
τα όχι, τα ίσως, τα ναι και τα μη...........

[arrow]

Κακό Παιδί... του Νίνο

δεν μπορείς να με κάνεις να κλάψω
να πληγώνομαι είπα να πάψω
δεν μπορείς να μου βγάλεις το γέλιο
θα γελάσω την ώρα που θέλω εγώ
δεν έχω τίποτα μαζί σου να το ξέρεις
αλλά παλεύεις άδικα να καταφέρεις
να με νιώσεις να σε νιώσω
δεν έχω κάτι παραπάνω να σου δώσω εγώ

η ζωή μου δεν ήταν ευθεία
δεν την γνώρισα την ευτυχία
εναντίον μου συνωμοσία το χθες
η ψυχή μου φορτίο στην πλάτη
το μυαλό σκοτεινό μονοπάτι
δεν υπάρχει πια μέσα μου κάτι να θες

είμαι πολύ κακό παιδί
είμαι αλήτης επειδή
για εκμετάλλευση δεν είναι η καρδιά μου
είμαι πολύ κακό παιδί
γιατί καλό δεν έχω δει
για την αγάπη έχουν σπάσει τα φτερά μου

[Ainastros]

'ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ
Σωκράτης Μάλαμας

στίχοι: Σαρλ Μπωντλέρ
μουσική: Νίκου Ξυδάκη
μετάφραση: Αλέξανδρος Μπάρας

Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί,
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.

Και μόλις στο κατάστρωμα του καραβιού βρεθούν
αυτοί οι ρηγάδες τ' ουρανού, αδέξιοι, ντροπιασμένοι,
τα κουρασμένα τους φτερά στα πλάγια παρατούν
να σέρνονται σαν τα κουπιά που η βάρκα τα πηγαίνει.

Πως κοίτεται έτσι ο φτερωτός ταξιδευτής δειλός
τ' ωραίο πουλί τι κωμικό κι αδέξιο που απομένει
ένας τους με την πίπα του το ράμφος του χτυπά
κι άλλος, χωλαίνοντας, το πως πετούσε παρασταίνει.

Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ' αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μεσ' στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματά του.

[wi fi thief]

Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία: ΝΑΜΑ

"Αγάπη μου,αλλού"

Όνειρα παλάτια ένα δειλινό
Μες τα δυό σου μάτια είχα δει ζωγραφισμένα
Γίνανε κομμάτια με το πρωινό
Χάδια και φιλιά σπασμένα

Στου ουρανού την άκρη είπες θα με πας
Πέρα από τον κόσμο στης αγάπης το ταξίδι
Κι όμως να που τώρα σ'άλλη αγκαλιά
Ξεδιψάς τα δυό σου χείλη

Αλλού αγάπη μου
Αλλού τις νύχτες σου περνάς
Αλλού όταν με βρήκες
Αλλού μου είπες θα με πας

Στου ουρανού την άκρη γκρίζο και βροχή
Μπόρα και η καρδιά μου θάλασσα τρικυμμισμένη
Μου'δωσες το δάκρυ πήρες το φιλί
Και η αγάπη σου χαμένη

[manoulamou]

ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος Μουσική: Μίμης Πλέσσας Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα

Ζωγραφισμένα στο χαρτί τα λόγια σου κρατάω,
ζωγραφισμένα στην καρδιά τα μάτια π' αγαπάω.

Στην καρδιά μου έχει ανθίσει το λουλούδι μου,
έλα, νύχτα, για ν' ακούσεις το τραγούδι μου,
έλα, νύχτα, για ν' ακούσεις το τραγούδι μου.

Ζωγραφισμένα στο χαρτί παράπονα θα στείλω
και της αγάπης τον καημό σε κεντημένο φύλλο..........

[iakovospro]

Εφτά τραγούδια θα σου πω
Καλλιτέχνης: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Συνθέτης: Μάνος Χατζιδάκις
Στιχουργός: Μιχάλης Κακογιάννης
Στίχοι:

Βγήκανε τ'άστρα
κι οι κοπέλες με τ'άσπρα
κατεβαίνουν στην κάτω γειτονιά.
Τα παλληκάρια
παρατάνε τα ζάρια
κι ανταμώνουν στου δρόμου τη γωνιά.

Στου Παραδείσου τα μπουζούκια θα με πας,
κι αφού χωρέψουμε και πάψει ο σαματάς
εφτά τραγούδια θα σου πω, για να διαλέξεις το σκοπό,
για να μου πεις, για να σου πω το "Σ'αγαπώ".

[arrow]

Kολωνάκι Τζιτζιφιές.... Μάρκος Βαμβακάρης

ξεκινούν από το Κολωνάκι
για να κατεβούν στις Τζιτζιφιές
λίγο για ν' ακούσουν μπουζουκάκι
με τις πιο γλυκύτερες πενιές

βλέπεις κούρσες τις πολυτελείας
κι όμορφες κυρίες ξακουστές
κύριοι της αριστοκρατίας
νόστιμες κοπέλες ζηλευτές

όλοι νοσταλγούνε τ' ακρογιάλι
και τη μαγική μας την πενιά
το μποέμικο μας το τραγούδι
ομορφαίνει όλον τον ντουνιά

[Ainastros]

Καπετάν Αντρέα Ζέππο

Μουσική/Στίχοι: Παπαϊωάννου Γιάννης


Μια ψαροπούλα είναι αραγμένη
μπρος στ’ ακρογιάλι τον Ζέππο περιμένει

Καπετάν Αντρέα Ζέππο, χαίρομαι όταν σε βλέπω
Χαίρομαι όταν σε βλέπω, Καπετάν Αντρέα Ζέππο

Όλοι καλάρουνε μα δεν βγάζουν ψάρια
καλάρει ο Ζέππος και βγάζει καλαμάρια

Καλαμάρια και γαρίδες βγάζουν μόνο οι μερακλήδες...

Μέσα απ’ το τσούρμο του είναι όλοι ιππότες
έξι απ’ την Κούλουρη και έξι αϊβαλιώτες

Έγια μόλα, έγια λέσα, έχει ο σάκος ψάρια μέσα...

[manoulamou]

Spoiler:

Καπετάν Αντρέα Ζέππο

Στίχοι: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Άλλες ερμηνείες: Σωτηρία Μπέλλου

Μια ψαροπούλα
είναι αραγμένη
μπρος στ' ακρογιάλι
το Ζέπο περιμένει

Καπετάν Αντρέα Ζέπο
χαίρομαι όταν σε βλέπω
χαίρομαι όταν σε βλέπω
Καπετάν Αντρέα Ζέπο

Όλοι καλάρουνε
μα δε πιάνουν ψάρια
καλάρ' ο Ζέπος
και πιάνει καλαμάρια

Έγια μόλα έγια λέσα
έχει ο σάκος ψάρια μέσα
έχει ο σάκος ψάρια μέσα
έγια μόλα έγια λέσα

Μέσ' απ' το τσούρμο του
βγαίνουν ιππότες
έξ' είν' απ' την Κούλουρη
κι έξ' Αϊβαλιώτες

Καπετάν Αντρέα Ζέπο
χαίρομαι όταν σε βλέπω
χαίρομαι όταν σε βλέπω
Καπετάν Αντρέα Ζέπο

Έγια μόλα έγια λέσα
έμπα στη βαρκούλα μέσα
έμπα στη βαρκούλα μέσα
έγια μόλα έγια λέσα..............

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΚΔΟΧΗ

Πες μου για τους πλανήτες....
πες μου να γίνουμε στο διάστημα αλήτες....
με μια καρδιά για πλοίο
και μία φλογισμένη σκέψη για το κρύο....

Πες μου να βάλουμε στο έργο μας
εμάς για σκηνοθέτες......
μόνοι κι ελεύθεροι αιώνια συνένοχοι
στο διάστημα δραπέτες.....

Πες μου γι' αυτές τις νότες......
που τραγουδούν κι αγρότες και ιππότες....
πες μου για τις ελπίδες
που μες την άβυσσο γεννούνε ηλιαχτίδες......

Πες μου για τους ανέμους.......
για κάτι ήλιους ξεχασμένους......
όχι πια υπηρέτες, μόνοι κι ελεύθεροι
στο διάστημα δραπέτες....


Να να να να νανανανα....

Πες μου που σταματάμε....
στην Ανδρομέδα ή στο Σείριο, ρωτάμε
πες μου αν θα πετάμε
ή ώτο-στοπ με όνειρα αλλονών θα πάμε....

Πες μου για τους ανέμους....
για κάτι ναύτες τρελαμένους....
όχι πια υπηρέτες, μόνοι κι ελεύθεροι....
στο διάστημα δραπέτες....

[Ainastros]

Μπλουζ Μπουζ

1. Μπαλωματής δεν ήμουνα, μήτε και πολιτζμάνος
Κωδωνοκρούστης θα ‘πρεπε, ντε και καλά ρουφιάνος
Να βαρώ τα σήμαντρα διά τους ευσεβείς
Παίρνοντας κι επίδομα ως κουδουνιστής.
-Θεέ μου, πολυέλαιε, μου τα ‘κανες κουδούνια.

2. Θα το ‘θελες μαμάκα μου, να είχα πάει στρατιώτης
Να είχα τα πτυχία μου, να γίνω εργοδότης
Να ‘χα και για σύζυγο μία με σουτιέν
Να ‘χα κι αυτοκίνητο μία σιτροέν.
-Δουλειά δεν είχες διάολε, γαμούσες τους γονέους...

3. Άγια κατανάλωση, μη θες να με κουφάνεις
Η φρίκη είναι όμορφη και μένα δε με πιάνεις
Τα δεκαεξάχρονα κι αν εξευμενείς
Με τρυπάρες και υγρά θα στη φέρουνε.
-Αλλού τα κακαρίσματα, κι αλλού γεννάν οι κότες.

4. Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα
συντρόφια μου σας έχεσα και μέρα με τη μέρα
Από φακές και τραχανά, πιάνο με ουρά
Τα μυαλά του Datura, να ‘χες μασκαρά.
-Δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις...

5. Αλήτη μ’ ανεβάζανε, φρικιό με κατεβάζαν
Στις γειτονιές που έζησες καθημερνά σε κράζαν
Κι είσαστε κυβέρνηση, κι ήμουν ο ληστής
Για την κοινωνία σας είμαι ο εμπρηστής.
-Κι ας τραγουδώ εμπρηστικά, κι ας μένω στα τραγούδια...

(lets go μάγκες everybody with παλαμάκι, rock ‘n’ roll...)

Άγια κατανάλωση, μη θες να με κουφάνεις
Η φρίκη είναι όμορφη και μένα δε με πιάνεις
Τα δεκαεξάχρονα κι αν εξευμενείς
Με τρυπάρες και υγρά θα στη φέρουνε.
-Αλλού τα κακαρίσματα, κι αλλού γεννάν οι κότες.

Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα
συντρόφια μου σας έχεσα και μέρα με τη μέρα
Από φακές και τραχανά, πιάνο με ουρά
Τα μυαλά του Datura, να ‘χες μασκαρά.
-Δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις...

σαλόκιν σόμισα

[iakovospro]

Τα λαδάδικα
Καλλιτέχνης: Δημήτρης Μητροπάνος
Συνθέτης: Μάριος Τόκας
Στιχουργός: Φίλιππος Γράψας
Στίχοι:

Σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα
όπως κοιμάσαι στα στενά παλιά λαδάδικα
έγινες φήμη και γι αυτό δε φυλακίζεσαι
ζεις στο σκοτάδι παστρικά μα δεν ορκίζεσαι

Λάμπεις στα κόκκινα σατέν που σε τυλίγουνε
άσπροι και σέρτικοι καπνοί σε καταπίνουνε
σε καλντερίμια ξενυχτάς υγρά λιθόστρωτα
στου πληρωμένου παραδείσου την αυλόπορτα

Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

Μύριες χαμένες μοναξιές με σένα σμίγανε
φεύγαν καράβια μα πριν φύγουν σου σφυρίζανε
πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν το αντριλίκι τους
και σου ακουμπήσανε δειλά το χαρτζηλίκι τους

Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή
Τόσα δίνω πόσα θες
στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες
κάθε κάμαρα κελί
με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

[wi fi thief]

Στίχοι : Γ. Αγγελάκας - Μουσική : Γ. Καρράς

Τρύπες: Eνα Πληρωμένο Τραγούδι

Φιμώνω τοίχους, ταίζω μηχανές
για την καρδιά ενός κτήνους καταπίνω φωτιές
πληρώνω ερωμένες, σιωπές, εκβιαστές

Τραυλίζω μύθους, σκαλίζω πληγές
για την καρδιά ενός κτήνους κυνηγιέμαι απ' το χθες
πληρώνω καταθλίψεις, ενοχές, διαστροφές

Ομως πληρώνομαι γι' αυτό πληρώνομαι
μ' ανώδυνες μικρές διαδρομές
πάνω κάτω σε μια λαίμαργη χώρα
μέσα έξω σε μια αχόρταγη χώρα
πληγώνομαι απ' αυτήν πληγώνομαι
μα ξαγρυπνάω γυρεύοντας τα άχρηστά της δώρα

Από εύσπλαχνους δήμιους ζητάω αναβολές
για την καρδιά ενός κτήνους τρέφομαι με ψευτιές
πληρώνω φίλους-σκύλους, διαλυμένες γιορτές